Zwangerschap en geboorte deel 640

Haha, ik vind zwanger zijn wel heel erg leuk. En toch voel ik me vadsig, heb ik voeten/benen als een olifant, slaap ik van geen meter, ben ik misselijk en duizelig van de lage bloeddruk, altijd moe en zo kan ik nog even doorgaan... zodra ik mijn buik zie (onmogelijk om eroverheen te kijken ) of de kleine voel, dan word ik zoooo happy

En ik vind alle mensen ineens zo lief en de wereld zo mooi

Ja, ik vind zwanger zijn leuk

Ik vind het ook leuk en word ook heel blij van dat soort dingen, hoor! Maar sommige vrouwen zweven puur door de hormonen al op een roze wolk, dat is tenminste wel een bekend verschijnsel. En dat heb ik niet zo erg, of in elk geval niet de hele tijd.

Dit is denk ik het enige moment in mijn leven dat ik me niet druk maak of ik er dik uit zie. Het is namelijk dik zijn met een reden!!
Voor ik al m'n nieuwe tuniekjes en heerlijkzittende positiebroeken had gekocht voelde het wel minder, maar nu ben ik er trots op:D
En vandaag ben ik 15 weken, klinkt ook al goed toch?

quote:

Op maandag 5 april 2010 14:44 schreef Sonnetje85 het volgende:
ik vind zwanger zijn ook leuk eigenlijk
maar heb ook vrij weinig last van dingen. Nou ja af en toe misselijk in het begin (en nu nog). Maar echt vadsig voel ik me niet (althans niet meer dan normaal ), maar heb ook weinig buik (al wordt het wel steeds meer ). Ik ben nog steeds een kilo minder zwaar dan normaal.
Ik kan alles, voel me goed, nou ja wat is er dan niet leuk haha.
En als klap op de vuurpijl, straks mijn zoon
(al had ik net even een huilmoment, omdat ik dus misselijk was en me even echt niet lekker voelde, maar ja dat is dan ook zo weer over).

_{(en ik heb ook wel heel erg het idee, ik mag niet zeuren, want dat doet mijn zus al en daar word ik af en toe zoooooooooo moe van...) maar ik heb ook niets om over te zeuren dus ja dan houd dat al gauw op}

Ik voel me echt niet vadsig door mijn buik hoor. Die is echt schitterend, vind ik. Daar ben ik echt zooo trots op. Maar ik heb vreetbuien (ja, mijn eigen dikke (letterlijk, hahaha) schuld dus) en ik hou echt heeeel veel vocht vast. En daardoor voel ik me wel vadsig.

Maar ik heb er alle vertrouwen in dat ik het er allemaal weer af krijg...

Troeta, Cantare en Tessie mijlpaal

Na 20 weken zwangerschap begon ik van de zwangerschap te genieten, daarvoor zat ik ook wel es op een roze wolk, maar die werd overschaduwd door vermoeidheid en misselijkheid. Het is niet zo dat ik continu op een roze wolk zit. Af en toe heb ik wat last van mn hormonen en dan krijg ik es een opmerking van manlief "dat ze de laatste dagen weg waren en het nu dus weer begint".
Ik ben heel blij dat ik geen last heb van rug- en bekkenklachten (behalve dat wat normaal schijnt te zijn), en dat ik nu de misselijkheid voorbij ben. Eigenlijk vind ik dat ik helemaal niet mag klagen, dus probeer ik zo min mogelijk te zeggen over dat litteken, maar ik merk het gewoon echt dat als ik een dag "te veel" heb gedaan dat ik de dag erna veel rust moet houden, en dat is voor mijn doen bizar.
Voel me vandaag weer prima. Net lekker gefietst, en lekker in huis aan het rommelen.

In ieder geval, ook voor de dames die nog steeds misselijk zijn en al voorbij de 12 weken grens zijn, er is echt hoop, na 20 weken kun je opeens tot de conclusie komen dat je je al een paar dagen niet misselijk hebt gevoeld.

Ik geniet ook van mijn zwangerschap, ga helemaal stralen als ik voor de spiegel sta met mijn bolle buikje paasontbijtje met klassieke muziek s'ochtends om wakker te worden en de kleine helemaal druk gaat doen in de buik vandaag even naar de Babydump geweest met mijn lief om eens naar kinderwagens te kijken en te testen

Nu met het geboorteplan bezig omdat ik morgen weer voor controle naar de verloskundige moet. Ik zit nog met een hoop vragen voor de bevalling, maar gelukkig heb ik nog even.. ik denk dat een hoop vragen bij de zwangerschapscursus wel beantwoord worden of tijdens zo'n voorlichtingsavond maar wel goed om er nu al eens over na te denken.

quote:

Op maandag 5 april 2010 13:58 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Nou je mag best in mijn plaats, jij zwanger ik het kind. Deal?

Ik zou bijna deal zeggen.
Vooral met de bevalling die ik toen had. 32 minuten, geen voorweeën niets.
Alleen de verloskundige was te laat

De roze wolk bestaat gewoon niet hier, ik zit er heel neutraal in. Heb er soms even helemaal genoeg van en soms geniet ik ook wel van een drukke Willem die buitelingen maakt in m'n buik... Maar dat wegdromen, die kriebels, dat heb ik dus niet... Ik ga niet glazig kijken als ik over de toekomst nadenk of een leuk pakje in handen houdt. Het is zo'n beetje een gegeven momenteel...

Overigens voel ik mezelf ook wel vadsig, ondanks de goeie reden ervoor zou ik liever zien dat e.e.a. wat binnen de perken bleef. Helaas heb ik er weinig over te vertellen nu en groei ik flink door.

Lang verhaal wat korter; hier is het dus echt met name de tijd uitzitten tot ik mijn zoon in armen mag houden. Moet wel eerlijk toegeven dat ik nu ik hem voel de zwangerschap leuker vind dan voorheen. Zeker de eerste 12 weken waren een flinke verzoeking voor me.

Niet dat ik klaag overigens, ik heb ook weer geen 'pregnancy from hell' dus aan de andere kant mag ik ook wel weer in de handjes knijpen...

quote:

Op maandag 5 april 2010 15:54 schreef Mereltje het volgende:
Ik geniet ook van mijn zwangerschap, ga helemaal stralen als ik voor de spiegel sta met mijn bolle buikje paasontbijtje met klassieke muziek s'ochtends om wakker te worden en de kleine helemaal druk gaat doen in de buik vandaag even naar de Babydump geweest met mijn lief om eens naar kinderwagens te kijken en te testen

Nu met het geboorteplan bezig omdat ik morgen weer voor controle naar de verloskundige moet. Ik zit nog met een hoop vragen voor de bevalling, maar gelukkig heb ik nog even.. ik denk dat een hoop vragen bij de zwangerschapscursus wel beantwoord worden of tijdens zo'n voorlichtingsavond maar wel goed om er nu al eens over na te denken.

Daar waren we vanmiddag ook even. Nou dat wes nog erger als de Ikea volgens mij wat een ongelooflijke drukte. Gewoon een rij van meer als 30 klanten bij 1 kassa !!!!
Zijn direct weer omgedraaid. Vriendin hoeft nog maar 7 dagen te werken en dan zit ze op 4 weken voor uitgetelde datum. Dan gaan we nog wel ff wat kleine dingen halen.

Ik vind zwanger zijn echt geweldig, maar nu heeft ons meisje lang genoeg verstoppertje gespeeld. De bloemetjes bloeien, de lammetjes staan in de wei, de zon schijnt (af en toe), kortom, hoog tijd om eens te bekijken hoe het er buiten mama's buik uitziet.

Verder tijdens de zwangerschap vanaf 20 weken echt elke dag genoten. Ik vond/vind het vooral ook heel belangrijk dat de schopjes etc. meekrijgt en dat hij al echt contact maakt met de baby. Zelf is hij nu ook onzeker in die zin dat hij zich afvraagt of de baby hem straks wel 'kent'. Hij heeft zoiets van ja, naar jouw stem heeft de baby maanden kunnen luisteren, naar de mijne niet, maar das natuurlijk onzin, ons meisje kent hem straks echt wel heb ik hem verzekerd.
Tot 20 weken hier trouwens vooral angstig of alles wel goed zou zijn, dus die eerste 20 weken geen roze wolk voor mij/ons.

Pff wat een drukte in die winkels, ik ben lekker thuisgebleven.

Hier nog niet echt aan het genieten van het zwanger zijn maar denk dat het wel komt als ik met verlof ben nu heb ik elke zoveel pijn enz.
Bij Shenaya voelde ik me wel heel mooi en geweldig en dit keer niet.. Het is nu ineens heel anders allemaal!

Bleh.. mijn dag werken zit erop.. Ben moe... Zo een kopje thee en dan lekker naar bed

Ik heb gelukkig nog geen ''nare'' klachten als misselijkheid en overgeven. Voel me tot nu toe prima, en we hebben dit weekend aan alle naaste familie verteld dat we zwanger zijn, en alle reacties waren hartverwarmend, dus voel me nu extra goed. Ik hoop op die roze wolk te blijven zweven.

Zeker een mijlpaal pessie..tx!

De roze wolk heb ik ook niet, ben daar te nuchter voor ofzo. Maar ik vind alle babydingetjes die in huis komen zoooooooo gezellig. Misselijk ben ik gelukkig niet geweest, wel heel erg onzeker steeds of het nog goed gaat in mijn buik, maar ben daar nu ook een beetje vanaf gelukkig.

Kan me voorstellen NIKKI dat je bij 40 weken wel gewoon je kindje wil zien en dat het nieuwe leven lekker mag beginnen.

*meldt* nog één dag tot uitgerekende datum. Zometeen naar de vk en dan weer lekker werken, ik kan echt niet wachten, lekker ff m'n zinnen verzetten, ik merk toch wel dat 4 dagen vrij nu te lang was, dan ben ik veel te veel bezig met wachten of er iets gebeurd.

Shirley, fijn dat de reacties van je familie zo leuk waren! Dat geeft je toch een goed gevoel! Geniet lekker van het zwanger zijn.

Bij mij is trouwens vreselijk zenuwachtig. Hij heeft gewoon last van zweetaanvallen, slapeloze nachten, last van z'n maag en nog meer van dat soort dingen. Het was de hele zwangerschap al zo , maar nu is het dus echt heel erg geworden, ik vind het gewoon zielig voor hem. De arme jongen kan niet eens meer normaal werken. Maar wat ik me dus afvraag, is dit normaal en is er misschien iets aan te doen (behalve dan dat de kleine stopt met verstoppertje spelen)?

NIKKI, ik snap best dat je werken nog lekker vind enzo hoor... Maar denk je dat je straks wel genoeg rust hebt voor de baby komt? En hoe ga je het doen als beeb er eenmaal is? Ga je dan ook binnen no-time weer willen werken?

Ik kan best begrijpen dat je kerel wat zenuwachtig is hoor, het is ook allemaal niet niks wat er staat te gebeuren...

Hier zometeen een ritje ziekenhuis voor de boeg, de suikertolerantietest Heb ik al eens eerder gedaan tijdens de onderzoeken naar de miskramen en blijft een enorm gore aangelegenheid. Met name het drankje wat je krijgt tussen de prikken door...

Enfin, gelukkig is het over een uurtje of 2,5 alweer achter de rug, positief blijven

He jak flugel, dat klinkt vervelend. Sterkte ermee, en hopelijk is de uitslag goed.
Nikki, ik vind het eigenlijk wel grappig dat jij nog zo relaxed bent en met bijna 40 weken gewoon nog doorwerkt en dat je man zo zenuwachtig is dat hij haast niet meer kan werken. Je zou het andersom verwachten. Misschien helpt het om gewoon met hem te praten, als hij vertelt waarom hij precies zo zenuwachtig is, misschien dat het dan wat minder wordt? Of anders een of ander homeopatisch middeltje ofzo? Ik weet het ook niet eigenlijk...

Na 4 dagen heerlijk uitslapen ineens weer zo vroeg op moeten.. ik vind het niks. Moet zo naar de arbo-arts,. Buh, geen zin. Ben nog hartikke moe en nog misselijk van het kokhalzen net tijdens het tandenpoetsen

Geen Paasbaby? Jammer.
NIKKI, ben benieuwd hoe lang het nog voor jou duurt.

quote:

Op dinsdag 6 april 2010 07:54 schreef flugeltje het volgende:
NIKKI, ik snap best dat je werken nog lekker vind enzo hoor... Maar denk je dat je straks wel genoeg rust hebt voor de baby komt? En hoe ga je het doen als beeb er eenmaal is? Ga je dan ook binnen no-time weer willen werken?

Ik kan best begrijpen dat je kerel wat zenuwachtig is hoor, het is ook allemaal niet niks wat er staat te gebeuren...

Hier zometeen een ritje ziekenhuis voor de boeg, de suikertolerantietest Heb ik al eens eerder gedaan tijdens de onderzoeken naar de miskramen en blijft een enorm gore aangelegenheid. Met name het drankje wat je krijgt tussen de prikken door...

Enfin, gelukkig is het over een uurtje of 2,5 alweer achter de rug, positief blijven

Drinken, drinken, drinken! Ik dronk die twee bekers in een paar slokken leeg. Hoe rapper het binnen is, hoe rapper je er van af bent

@ Troeta, en op een gegeven moment ben je blij dat die ellendige box weer verdwijnt haha!

@NIKKI, Vind het soms nog onwerkelijk om te lezen dat je 40 weken zwanger bent en nog gaat werken haha.. Helemaal als ik bedenk dat ik met 5 weken met verlof ga op 32 weken zwangerschap.. Wel heerlijk dat je er nog van geniet!! En van je man herken ik ook in mijn man.. Alleen werden het bij mijn man serieuse angstaanvallen en heeft hij een jaar thuis gezeten want hij durfde ook niet meer naar zijn werk.. Inmiddels is hij weer aan de medicijnen want ja nummer 2 is op komst he !

Wij gaan zo genieten van het mooie weer! Eerst even mijn wasje buiten hangen en daarna ons bed verschonen.. Wat inpakken weer en tegen de middag lekker naar de kinderboerderij met mutsje! Morgen de hele dag aanwezig zijn in ons nieuwe huis voor alle mensen die komen..;P

Pff, absoluut geen roze wolk hier hoor... misselijk, moe, druk weekend gehad (wel leuk!) en dan ook nog irritaties tussen mijn man en mij - het huilen staat me nader dan het lachen (flinke huilbui ook gehad, dat komt echt door de hormonen, normaalgesproken moet ik moeite doen er één traantje uit te knijpen, bij wijze van )...
Nog steeds zitten de tranen me heel hoog, lastig is dat, ik krijg straks nog bezoek ook ... (en nu is er ook nog eens geen enkele reden meer voor tranen... pfft... heeft iemand een gouden tip??)

quote:

Op dinsdag 6 april 2010 09:59 schreef Suzanna het volgende:
Pff, absoluut geen roze wolk hier hoor... misselijk, moe, druk weekend gehad (wel leuk!) en dan ook nog irritaties tussen mijn man en mij - het huilen staat me nader dan het lachen (flinke huilbui ook gehad, dat komt echt door de hormonen, normaalgesproken moet ik moeite doen er één traantje uit te knijpen, bij wijze van )...
Nog steeds zitten de tranen me heel hoog, lastig is dat, ik krijg straks nog bezoek ook ... (en nu is er ook nog eens geen enkele reden meer voor tranen... pfft... heeft iemand een gouden tip??)

Gewoon laten gaan, dat hielp bij mij altijd.
Ik was tijdens mijn zwangerschap een jankend, hysterisch monster.
En toch vond ik het leuk.
Denk aan de leuke dingen, kleertjes kopen/kamertje inrichten/samen spulletjes uitzoeken/de naam uitzoeken/en dan dat kleine frummeltje dalijk.

En anders zou ik gewoon het bezoek afzeggen, kun je even bijkomen en ze komen vast wel een andere keer toch?

Flugel, dat klinkt inderdaad vies! In ieder geval sterkte ermee! En wat betreft de roze wolk die jij beschrijft, ik heb ook niet dat ik ga wegdromen bij een stukje babykleding. Maar af en toe roepen mn hormonen dat ik een rompertje moet kopen.

En hormonale huilbuien kunnen inderdaad knap vervelend zijn! Maar het kan ook wel opluchten: misschien maar even laten gaan?

En irritaties met manlief zijn niet leuk.

*meldt* Niets aan de hand hier...

Die suiker-tolerantie-test heb ik ook gehad; ik vond eigenlijk de smerigheid van het drankje best meevallen. Maar ik had er dan ook op gerekend dat het heel vies was na verhalen hier, dus ik had het in 3 slokken naar binnen gekolkt, en verder weinig last van gehad... die twee uur op zo'n net te klein, net te onhandig, net te hard stoeltje moeten zitten wachten vond ik (en mijn rug) veeeel erger! En dan helemaal als ze langskomen met koffie en thee... "Ja lekker, maar nee, 't mag niet"
Maar goed, je zult het nu wel achter de rug hebben

Wat is een suikertolerantietest? Die heb ik nog nooit gehad.