PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] deel 44

quote:

Op zondag 28 maart 2010 21:58 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Ik krijg het gevoel dat ik de enige ben die hier uberblije muziek luistert, zoals
vengaboys-boom boom boom
iglu & hartly-in this city
david guetta & kid cudl-memories

Haha, ik luister van alles. Een kleine greep:
Bullet for my Valentine
Nine Inch Nails
Disturbed
Dead by Sunrise
Arctic Monkeys
Nickelback
Evans Blue
Marilyn Manson
Snow Patrol
Owl City
The Prodigy
The Foo Fighters
Porcupine Tree
Gustav Mahler
Vivaldi

quote:

Op zondag 28 maart 2010 22:01 schreef Demise het volgende:

[..]

Haha, ik luister van alles. Een kleine greep:
Bullet for my Valentine
Nine Inch Nails
Disturbed
Dead by Sunrise
Arctic Monkeys
Nickelback
Evans Blue
Marilyn Manson
Snow Patrol
Owl City
The Prodigy
The Foo Fighters
Porcupine Tree
Gustav Mahler
Vivaldi

Bij het dikgedrukte moet ik zirgen dat ik mezelf geen schade toe breng.

Maar noem eens wat nummer van de blijere niet klassieke muziek

Tvp; ik heb veel in te halen hier: veel lange, diepgaande, open posts.
En respect voor iedereen die zich hier open en kwetsbaar op durf te stellen.

Helaas moet ik morgen ws. veel grasmaaien, qua werk; ik weet nog niet waar ik wel en niet aan toe kom.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 21:38 schreef Demise het volgende:

Mijn ontslagdatum is 22 mei 2008, bijna twee jaar geleden. Ik denk niet dat ik er ooit aan wen. Ik geniet niet alleen van de kleine dingen, maar ik geniet ook van het genieten.

Voor mij is het in juli 8 jaar geleden dat ik met de AD gestopt ben. Dus misschien dat dat scheelt. Ik hoop voor je dat je er nooit aan went

quote:

Dat is zuur, dat er niemand is geweest die het signaleerde en er iets aan probeerde te doen. Zelf is dat zoveel moeilijker, zeker als je nog niet volwassen bent, want je hebt geen idee waar je naartoe moet. Hoe ben je uiteindelijk wel aan medicatie gekomen, als ik vragen mag? Toch iemand die het signaleerde of kwam dat van jou?

Hoe ik erachter kwam dat ik depressief was, was door tv. Ik zag een talkshow over depressies waarin werd besproken dat het niet normaal was om dood te willen. Dat wist ik eigenlijk niet eens. Ik dacht dat het gewoon bij de puberteit hoorde of zo, of dat iedereen dat had. Dus toen ben ik naar de bieb gegaan om erover te lezen, en later ook op internet toen we dat hadden. Op die manier heb ik wel veel 'zelf' kunnen doen aan mijn denkpatronen, onzekerheid, en ook geleerd met mijn fobieën, dwangneuroses, paniekaanvallen en wanen om te gaan. Niet dat ik daar vanaf was, maar als je weet wat iets is, hoef je er iig niet meer bang voor te zijn. En ik accepteerde ook dat het een ziekte was, dat ik niet dood wilde omdat het leven kut was, maar omdat ik een ziekte had waardoor ik me zo voelde. Maar ik had niet de hoop op een beter leven. Ik had wel contact met een klasgenote die depressief was, dat hielp een beetje, en ik had contact met mensen van een forum (veel mensen daar waren ook depressief of anderszins 'gestoord'). Op een gegeven moment ging ik studeren en in die periode werden mijn problemen anders. Ze werden meer fysiek. Tijdens de middelbare school was ik misschien knettergek, maar ik hield alles vol: deed school en werkte 20 uur per week. En toen kwam er een soort breekpunt. Ik kon niet meer goed praten, kon mijn gedachten niet ordenen, zei woorden die ik niet in gedachten had, ik kon dingen niet meer onthouden, kon me geheel niet meer concentreren en sliep op een gegeven moment tot twintig uur per dag. Op dat moment hield ik het echt niet meer vol, ik kon gewoon echt niet meer. Ik was zo moe dat ik na college een stil gangetje opzocht om uit te rusten, omdat ik de bushalte op de hoek niet meer haalde. Dat moment moest ik gewoon iets doen: ofwel naar de dokter, ofwel er een eind aan maken. En ik had toen veel contact met iemand via dat forum en zij heef toen heel erg op mij ingepraat om naar de dokter te gaan, omdat ik toch eigenlijk niks meer te verliezen had, en dat heb ik toen gedaan.

Maar ik dacht altijd dat niemand wat gemerkt had. Totdat ik op een reunie van de middelbare school kwam en een docent zei dat ie blij was dat het beter met me ging omdat ie het gevoel had vroeger dat het niet goed ging. En achteraf was ik zo boos dat hij niks had gedaan, maar ik vroeg me ook af of anderen het niet gemerkt hebben. Ik verwijt het mijn ouders ook dat ze niks gemerkt hebben. Ook van mijn evt. autisme niet. Terwijl ik echt wel wat dingen heb gedaan die niet normaal waren (voor een kind van die leeftijd) en mijn puberteit was echt bizar. Ik kan er niet bij dat er als ouder geen lampje bij je gaat branden als je dochter een huilbui krijgt omdat ze een vork laat vallen, of zulke extreme stemmingswisselingen heeft dat ze in een paar minuten van huilen naar hysterische lachbuien en terug kan gaan, constant woedeuitbarstingen heeft, met spullen gooit, gigantische hoeveelheden voedsel wegwerkt en enorm aankomt in korte tijd. Echt niet, ik kan het ze niet vergeven. Ik heb door alles van toen al geen band met ze en die komt er denk ik niet meer ook. Ik heb mijn woede en teleurstelling richting hun geaccepteerd en opzij gezet voor een klein beetje 'normaal' contact, meer omdat zij dat willen en omdat ik als we het niet hebben bang ben dat ik er misschien ooit spijt van krijg.

quote:

Dat zou ook kunnen, dat het gewoon nog niet echt binnen komt, op dat moment. Ik druk het meer weg uit automatisme, met het idee 'dit kunnen we nu even niet aan, you have been put on hold'.

Je zet me aan het denken, dank!

quote:

Ik heb meestal een hekel aan lichamelijk contact. Als het echt duidelijk contact is (een knuffel geven, op iemand liggen o.i.d.) vind ik het wel fijn, net als geen lichamelijk contact. Het contact waar ik kriegel en geïrriteerd van raak zijn de 'halve aanrakingen'. Tegen iemand aanzitten bijvoorbeeld, of iemands hand vasthouden. Buiten mijn persoonlijke cirkeltje is prima, er 100% in ook, maar op de grens blijven hangen is voor mij echt helemaal niets.

Ik heb geleerd met aanrakingen van vreemden om te gaan. Voor mij juist liever geen 'hele' aanrakingen. 'Halve' kan ik tegenwoordig accepteren met het idee dat anderen er niet bij stil staan of het goed bedoelen en die komen niet in intieme gebieden. Dus bijv. een schouderklopje oid kan ik mee leven, dat doet me nu niets meer terwijl ik het vroeger vervelend vond. Maar als iemand me knuffelt vind ik dat uitermate vervelend, dan heb ik een soort van 'blackout' om ermee om te gaan. Het ligt bij mij echt heel erg aan de persoon. Soms wil ik iemand bijv echt geen hand geven, of ik ga m'n hand wassen. (Maar misschien komt dat ook omdat ik vroeger smetvrees heb gehad...).

quote:

Orale seks vind ik wel weer meevallen, maar daar eet je ook geen knoflook, boerenstamppot, leverworst, kaas en eieren mee.

Nee, daar doen ze nog veel ergere dingen mee! Bij orale seks heb je een goede kans dat zo'n ding zweterig is, er pluisjes ondergoed aan zitten (ranzig maar waar), er al meerdere keren mee geurineerd is die dag en dan wil je al helemaal niet nadenken over waar ze dat ding al voor jou ingestoken hebben. Ieuw!

Nog afgezien van het feit dat ik echt de logica erachter niet begrijp, waarom je zo'n ding in je mond wil steken. Ik steek iemands grote teen toch ook niet in m'n mond? Wat voor plezier moet je daar nou aan beleven?

En dan voor wat betreft vrouwen, wat daar iedere maand uit komt zetten, daar moet je ook niet aan denken.

quote:

Met kerst naar de stad, dat heb ik zelfs nog nooit overwogen. Internet is voor mij geen goeie optie, ik wil echt weten wat ik koop, dat wil ik zien en voelen en ik wil er verliefd op zijn want het wordt van mij , zo'n reactie wil ik hebben. Dat heb ik nooit als ik een plaatje op internet zie. Ja, ik zie mezelf als zeer kieskeurig.

Ik niet, ik ben gewoon hebberig.

quote:

Dat is wel een heftige reactie. Aan de andere kant lijkt het me wel fijn om een keer zo te kunnen reageren. Dan heb je wel de bevestiging dat je echt veel om iemand geeft.

Ja, of de bevestiging dat je niet goed voor jezelf kunt zorgen...

quote:

Maar je wilt meer omdat 'ie zo lekker was! Als je die herinnering niet had, zou je ook niet meer hoeven.

Nee, zodra het moment voorbij is heb ik er geen voldoening meer van en zoek ik dus iets nieuws waar ik voldoening van kan krijgen.

quote:

Misschien dat dat een persoonlijke afweging is.

Of gewoon angst...

quote:

Op zondag 28 maart 2010 22:02 schreef BONG4002 het volgende:

[..]

Dat is al heel erg verbeterd door de jaren heen maar dat stukje zelfvertrouwen en inspiratie om dingen te bespreken/te zeggen ontbreekt nog en dat is alleen maar toegangkelijk met alcohol (nog), wat natuurlijk ook de nodige nadelen met zich mee kan brengen maar rijd iig geen auto en ga ook meestal de deur niet meer uit dus dat scheelt dan weer

Aah ja, als ik tegenwoordig drink dan ga ik me raar gedragen. Dansen in de stad echt allemaal superblije sjit.
En natuurlijk het gebruikelijke roepen dat alle tsjappies kut zijn. Het zijn toch ook zulke meelopende sukkels.

Ik kan me nog een keer herrinneren dat eentje me echt wol slaan en voor me keihard onderuit gleed. Zelden zo gelachen

Ik heb afgelopen tijd geluisterd;

-Eminem
-The Game
-David Guetta
-Paul Weller
-50 Cent
-Chamillionaire
-Guns 'n Roses
-Chris Brown
-The Black Eyed Peas
-Dan Balan
-Dr. Dre

Even van de laatste +- 20 nummers de artiesten, zit redelijk wat verschil in tussen deze artiesten.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 22:14 schreef BONG4002 het volgende:

[..]

Jij zoekt dus uitdagingen en confrontaties IRL, dat heb ik niet onder invloed, maar wel via Internet, en dat heeft ook de nodige bans tot gevolg gehad

Ik zoek geen confrontaties, maar als je me stom aankijkt moet je het ook maar waar maken. En dat doen ze niet en dat irriteert me echt ontzettend

tvp voor zometeen...eerst ff bijlezen!

quote:

Op zondag 28 maart 2010 21:39 schreef BONG4002 het volgende:

[..]

Te confronterend misschien? Opende het een ingang in de hersenen die normaal opslot blijft? (sorry voor de psychiater modus maar dat gevoel krijg ik erbij)

Ik begrijp Autidude wel. Voor mij is dit ook muziek waar ik het benauwd van krijg.

Zelf hou ik van o.a. Adele, Duffy, Pink, Skunk Anansie, Amanda Marshall, Anouk (oude cd's, tegenwoordig niet meer leuk), Offspring (idem), After Forever (idem), Within Temptation (idem), Shakira, Blof, Garbage, Live, Maria Mena, The Darkness, Save Ferris, Tristania, Nightwish, Seal, Lenny Kravitz, Garbage, Heather Nova, Lucie Silvas, Greenday en Chumbawamba. En verder heel veel verschillende muziek eigenlijk, maar dan losse nummers. Bijv. Jefferson Airplane, Toto, Epica hebben leuke nummers maar ik vind gewoon niet alles even leuk. Verder classic rock, popmuziek, dance, happy hardcore zelfs =P uit nostalgische overwegingen voornamelijk, klassiek, ik vind van bijna iedere stijl wel dingen leuk maar dan gewoon niet alles van één artiest of band. Soms luister ik iets echt heel lang niet en dan opeens tien keer achter elkaar, dus het ligt ook heel erg aan m'n bui.

Favoriete nummers: Seeman van Nina Haagen & Apocalyptica, Weak van Skunk Anansie, The Shining path van Tristania en Victoria's Secret van Sonata Arctica. Van the Offspring word ik soms heel rustig van Staring at the Sun, van Rise up van Skunk Anansie krijg ik weer moed als ik er doorheen zit, en als ik echt echt echt boos ben en het niet meer heb (en da's lang geleden) draai ik Cradle of Filth. Maar alleen omdat die herrie alles in m'n hoofd dan overstemt. Beautiful goodbye van Amanda Marshall vind ik fijn als ik down ben en het er even op een 'gereguleerde' manier uit moet laten. Run to the water van Live doet me altijd aan een specifiek iemand denken en dat vind ik fijn.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 21:52 schreef Demise het volgende:
Waarom vind je het zo moeilijk om erover te praten met anderen? Ik vond het moeilijk aan mijn (vrij streng christelijke) ouders te vertellen dat ik ook op meiden viel, met hen heb ik het er sindsdien ook niet meer over, maar met vrienden/vriendinnen praat ik er heel gemakkelijk over. Een diagnose voegt ook lang niet altijd iets toe, welke stickers er ook op een dossier zitten, je blijft dezelfde persoon.

Ik weet het niet precies. Voor mijn gevoel is het toch iets raars, reageren andere mensen er raar op. Ofwel ze vinden het 'eng' en zijn gelijk bang dat je op hun valt, of mannen gaan gelijk 'stoer' doen over seks met twee vrouwen. En daarnaast praat ik in het algemeen moeilijk over seks. Ik voel me gewoon altijd zo opgelaten als ik het er over 'moet' hebben. Verder toch ook wel van huis uit denk ik. Homosexualiteit was toch een not in my backyard-iets. Homo's zijn prima, zolang je kind het maar niet is zeg maar. Toen mijn vader er per ongeluk achterkwam dat ik bi ben, wou hij er toch meteen 'over praten' alsof het iets zwaars was (wat het al anders maakt, want je ouders zullen nooit 'met je willen praten' als je zegt dat je hetero bent) en mijn moeder reageerde negatief, vroeg hoe ik dan kon weten dat ik op vrouwen viel als ik er nog nooit wat mee had gehad. En bi zijn maakt het misschien ook wel 'te makkelijk' om het te negeren. Als je een vriend hebt kun je makkelijk opgaan in de heteromassa zeg maar en hoef je het andere deel van jezelf niet te erkennen. En dat heb ik dus ook niet gedaan.

Verder eens vwb de stickers.

Vind het knap dat je al zo ver bent qua acceptatie van wie je bent. Ik ben negen jaar ouder en ik heb misschien nog wel een langere weg te gaan dan jij.

[ Bericht 1% gewijzigd door Satsuma op 28-03-2010 22:38:29 ]

quote:

Op zondag 28 maart 2010 22:19 schreef BONG4002 het volgende:

[..]

Maar toch iig anders dan dat ik dat doe Ben zelf een angsthaas 1ste klas wat dat aangaat, ben liever thuis dan uit zegmaar Gewoon achter de PC of de spelcomputer maar in een gecontroleerde en beveiligde omgeving om het maar even heel zwaar uit te drukken

Aah ja, in een ongecontroleerde omgeving voel ik me veiliger als in een gecontroleerde dus dt is al een fundamenteel verschil dan.

Maar ik irriteer me aan mensen die een grote mond opzetten. Laatst was dat ook met een vriend, die reed op z'n brommer en trok hard op langs een klrin meisje. En die vader zei daar wat van. Toen had m'n vriend een grote bek omdat hij op een brommer zat, torn heb ik 'm snel afgezet en de sleutels weggepakt zo dat ie sorry zou zeggen.

Die man had ook geen kwaad in zin, maar ik vond het gewoon ronduit belachelijk hoe die vriend deed.
Ik bedoel je trkt toch niet hard op, op enkel centimers van een 3-jarig meisje en zet dan al helemaal geen grote bek tegen iemand die je daar op aanspreekt.

Achteraf was hij het trouwens wel met me eens. Maar hij heeft gewoon van dat soort momenten waarop hij zich niet wil laten kennen.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 22:34 schreef BONG4002 het volgende:

[..]

Meer de "mainstream" om het maar oneerbiedig te zeggen, ben zelf meer van de alto CPU muziek zoals je al gehoord hebt via het voorbeeldlinkje, maar wel leuk om zo de verschillende smaken te herkennen als het om muziek gaat

Nou ja, mainstream... Veel van de dingen die ik luister zijn ook niet megabekend. Of gewoon al heel oud. Tristania, Epica e.d. vind ik niet mainstream en Chumbawamba ook niet. Greenday heeft wel een paar hits gehad lang geleden, maar toch zijn er wel heel veel mensen die ze helemaal niet kennen. Verder luister ik vaak juist de oude cd's van bands van voor ze bekend werden (en 'gestroomlijnde' muziek gingen maken). En klassieke muziek luisteren zou ik welhaast een van de laatste taboes in de samenleving noemen =P

Heel wilde dingen zie je bij mij denk ik niet omdat ik ten eerste heel erg op tekst let en die moet dus aanwezig, inhoudelijk en verstaanbaar zijn en ten tweede omdat ik het graag mee zing en dat gaat bij sommige soorten muziek moeilijk

quote:

Op zondag 28 maart 2010 22:43 schreef Satsuma het volgende:

[..]

Nou ja, mainstream... Veel van de dingen die ik luister zijn ook niet megabekend. Of gewoon al heel oud. Tristania, Epica e.d. vind ik niet mainstream en Chumbawamba ook niet. Greenday heeft wel een paar hits gehad lang geleden, maar toch zijn er wel heel veel mensen die ze helemaal niet kennen. Verder luister ik vaak juist de oude cd's van bands van voor ze bekend werden (en 'gestroomlijnde' muziek gingen maken). En klassieke muziek luisteren zou ik welhaast een van de laatste taboes in de samenleving noemen =P

Heel wilde dingen zie je bij mij denk ik niet omdat ik ten eerste heel erg op tekst let en die moet dus aanwezig, inhoudelijk en verstaanbaar zijn en ten tweede omdat ik het graag mee zing en dat gaat bij sommige soorten muziek moeilijk

Chumba Wumba

I get knocked down
But I get up again
You're never going to keep me down


Ik versta daar altijd
I get no doubt


Maar je muziek keuze klinkt mij over het algemeen wel leuk

quote:

Op zondag 28 maart 2010 21:58 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Ik krijg het gevoel dat ik de enige ben die hier uberblije muziek luistert, zoals
vengaboys-boom boom boom
iglu & hartly-in this city
david guetta & kid cudl-memories

Op dit moment luister ik Saxon




En ik luister nooit naar de tekst, ik versta het ook nooit

[ Bericht 6% gewijzigd door DeHovenier op 28-03-2010 23:05:26 ]

quote:

Op zondag 28 maart 2010 22:59 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Op dit moment luister ik Saxon

Saxon - Sailing to America

Saxon Just let me Rock

Morgen ff luisteren

Ik heb mijn koptelefoon onder laten liggen

STOPPPPPPPPPPPPPP ....het wordt veel te veel leesvoer. En eer ik halverwege mijn reactie ben zijn er wss al tig paginas bij... .

Ik heb iig geval heel netjes zowat alle posts doorgelezen. Behalve de muziekposts, ben namelijk into heel andere muziek die de meesten niet kennen en de meeste muziek die hier genoemd wordt zegt me ook niet veel.
Alleen vengaboys enzo.....die heb ik grijsgedraaid toen ik rond de 13 jaar was ofsow..maar nu vindt ik die soort muziek juist vrij kinderachtig.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 20:00 schreef BONG4002 het volgende:
Even een vraagje maar hebben meerdere van jullie het ook dat je "beter" kan communiceren als je wat alcohol hebt gedronken?

Ik merk dat namelijk heel sterk bij mijzelf dat het allemaal een stuk gemakkelijker gaat omdat de Autistische remmingen heel sterk wegvallen op zo'n moment

Done this, been there. Kortom tot mijn 20e nog nooit alcohol gedronken. En het is niet de bedoeling om het te promoten..maar dit heeft mij deels van mijn gigantisch sociale drempel afgeholpen. En zonder alchohol is het deels lastig omdat ik van nature stil ben..maar kan die stilte tegenwoordig makkelijk doorbreken.
Bij mij zat het zo, was op familiebezoek in buitenland, ging vaak uit met nichten..eerste paar keer dronk ik niet. Daarna geleidelijk meer gaan drinken. Tot ik op bepaalde momenten met zijn tween een fles rum kon leegzuipen. En 1x ben ik zover gegaan dat ik de volgende dag nog vage herinneringen had aan de avond ervoor(met zijn drieen 5 literflessen bier en een fles rum op).
Daarna met nicht en anderen naar een "illegaal" barretje geweest en onderweg wat bekenden van de anderen opgehaald,..waarbij ik goed in de smaak viel.

En de volgende dag, met kater ben ik richting strand gegaan eenmaal daar kreeg ik zon inspiratiemoment van: ik kan het met drank, zonder moet het ook kunnen.
Dus sindsdien ben ik de hoeveelheid drank gaan controleren en mijzelf gaan dwingen sociaal te doen..en dat gaat toch wat beter..en met weinig tot geen drank.

En beiden ouders weten hier niet vanaf..moeder weet ik dat ik wat drink..maar lang niet de hoeveelhedne die ik soms naar binnen heb gewerkt.


PD. Ik reageer ff in verschillende posts..omdat je anders zo'n mega post krijg..en da ik fouten maken. quotes doorelkaar halen. En mezelf quoten..etc..etc.

Dat forsaken.wav vind ik echt saaie muziek

quote:

Op zondag 28 maart 2010 23:14 schreef BONG4002 het volgende:

[..]

Nooit N64 gespeeld? Was wel een van de betere games destijds maar wederom leuk om te horen dat de meningen zo kunnen verschillen

Nee, heb wel een NES, een SEGA en een PS1, is dat ook goed

quote:

[quote]Op zondag 28 maart 2010 21:16 schreef Satsuma het volgende:

Ook herkenbaar. Slechts een enkeling prikt er doorheen. Bij mij hangt het ook nog eens heel erg van m'n bui af en van hoe stabiel ik die dag ben, wie erbij is, wat ik moet doen, etc. De ene dag durf ik iets echt niet en de andere dag sta ik als een malloot te stuiteren om iets te doen wat niemand wil doen.

Over het algemeen ben ik een heel rationeel/gesloten persoon. En ik vloei bijna nooit over van motivatie, juist het tegenovergestelden. Vrij vaak ben ik juist ondergemotiveerd. En met sommige dingen als ik eenmaal bezig ben viel/valt het wel mee. Maar tegenwoordig ook niet meer.

Zelf ben ik eigenlijk behoorlijk depressief geweest afgelopen tijd. En had last van bepaalde ideen waarvan het meer dan duidelijk is dat die onzin waren. Bijv. dat mijn moeder mijn moeder niet is, terwijl ik dikwijls zwangerschapsfotos van haar gezien heb enzo..tja..dan is het toch onzin dat je zo twijfelt.

quote:

Maar vooral die schuldgevoelens.... Ik heb nog steeds last van overdreven schuldgevoelens.

Bij mij gaan die schuldgevoelens zo erg dat ik bepaalde aankopen gewoon verstop..en ervoor zorg dat mijn ma er niet achter komt.Wat ik nu minder heb omdat ik het nu allemaal controleer.

quote:

Herkenbaar. Ooit eens een keer een stukje over kenmerken van autisme gelezen, een die genoemd werd was veel tegenstellingen in jezelf herkennen. En dit is er een van. Je wil wel, maar toch ook niet, en niet te vaak, maar vooral niet te weinig op de momenten dat je het nodig hebt, en het moeten dan ook nog de goede mensen op het goede moment zijn.

Hierdoor herken ik me in autisme, ook al ben ik er zelf geen. pas onderzoek gehad ernaar en daar kwam uit dat ik niet autistisch ben.
Maar ik ben gewoon heel dubbel..ik wil alles maar tegelijk niks.. ik wordt er gek van .


Ik herken dat ook. Ik ben heel erg alles of niets. Dat zeiden m'n ouders ook altijd tegen me, dat ik me te veel in een relatie of vriendschap stort. En altijd compleet op één persoon focus. Niet meer nadenken, te veel accepteren van de ander, te veel aanpassen.
[..]

quote:

Toen mijn ex een keer op familiebezoek ging in het buitenland heb ik mezelf al die tijd gewoon verwaarloosd. Ik voelde alleen maar verschrikkelijke pijn, wilde niks meer, liet m'n planten doodgaan, m'n huis zag er niet uit en ik kwam liever niet uit bed.

Zo is deels hoe ik mijn leven zonder mijn ma zie..totaal nutteloos..gewoon wachten tot mijn vertrek tijd komt.

quote:

Ook wat dat betreft is het alles of niets: ik had kunnen besluiten om 'de deur dicht te gooien' maar dan had ik niet meer met hem verder gekund toen hij terugkwam. Nu ik het zelf uitgemaakt heb ben ik erop voorbereid en ik hoef de deur ook niet open te houden. Ik hoef die gevoelens niet toe te staan. Daarom voel ik die pijn nu niet.

Dit alles of niets herken ik deels, tegenwoordis is het wel wat minder. Waardoor contacten wat makkelijker zijn. Maar om de een of andere is contacten maken makkelijk maar ze behouden niet.
het heeft natuurlijk ook invloed dat de contacten die ik heb kunnen maken vaak in chili waren, en ik nu in nederland zit, dus het contact verwaterd zowieso wel..van de 20 nieuwe bekenden en 4 vrienden heb ik nu met geen contact meer..gewoon omdat we heel erg uitelkaar lopen.

quote:

Knap dat je al zo ver bent. Ik ben op andere punten wat verder: ondanks mijn ES-verleden durf ik best in een badpak (alhoewel liever niet met de meeste bekenden) en durf ik wel meer soorten kleding aan te trekken. Maar met sommige dingen heb ik dan weer veel moeite en zit ik nog midden in het proces. Ik weet bijv. al 15 jaar dat ik ook op vrouwen val, maar dat is dus iets waar ik nog steeds moeite mee heb. Niet voor mezelf, maar ik kan er moeilijk over praten met anderen. Ook voor wat betreft het wel/niet autistisch zijn - ik ben nog heel erg in de fase van het accepteren dat ik misschien anders ben en me afvragen of ik uberhaupt wil laten onderzoeken of het zo is. Voor m'n gevoel staat het eigenlijk vast dat ik 'hier' (in het topic, in dit clubje medegekken) thuishoor en ik weet nog niet of ik een diagnose iets toe vind voegen. Maar met bepaalde karaktereigenschappen van mezelf heb ik veel moeite, met name om ze aan anderen te laten zien, terwijl ik weet dat dat eigenlijk wel nodig is om verder te kunnen. Bijvoorbeeld mijn onzekerheid blijven verdoezelen heeft weinig nut, als andere mensen me kunnen helpen om een realistisch beeld te vormen over mijn kennis/kunde wanneer ik laat merken dat ik dat zelf niet goed kan.

Hmm..tja..dit hele stuk vindt ik respectvol, je moet het maar durven om er zo voor uit te komen dat je op vrouwen valt. Ik zelf weet nog niet eens waar ik echt op val, en of wel uberhaubt ergens op val.
Vaak lijk ik gewoon anti-seksueel te zijn. De enige deels seksuele ervaring was na een avond drinken bij mijn nicht toen haar ouders op vakantie waren, en ik met 2 nichten het huishouden runden(oké ik wat minder). Maar dat was maar half..was zoenen en beetje voelen..omdat we toevallig een gigantisch beddentekort hadden en ik het bed moest delen met een jongen.
Maar zelf initiatief heb ik nooit gehad..maar ja..ook 1x iemand leuk gevonden..en stond ong. 2 deeltjes terug..toen ik mijn gevoel voor hem openbaarde bleek hij homo te zijn. . Maar verder tja..sta ik hier niet bij stil. En ik heb zoiets van zowieso schijt aan dat hele seksuele gedoe. Ik ga meer in op plezier maken enzo.
En 1x na zo'n 4 biertjes samen met een ex-klasgenoot op het strand 's avonds, liepen we terug richting bushalte..en toen pakte hij me beet en zei wat als ik je nu zoen. En toen was mijn reactie het tegenovergestelde vanmijzelf. Ik zei dan zoen ik iig niet terug en daarna bleef hij proberen..maar ik gaf echt niet toe. Terwijl ik hem wel redelijk oké vondt, maar te jong voor mij..te kidnerachtig en te plakkerig .

quote:

Iedereen reageert anders he. Ik blijf altijd doen waar ik achter sta en niet meer dan dat. Bij mij stoppen m'n benen er altijd als eerste mee en m'n hersens blijven gewoon werken.

Ik doe misschien wel andere dingen dan wanneer ik geen drank op heb, ik heb dan wel wat meer schijt aan conventies, maar niet op een vervelende manier.

Ik durf bijna te zeggen dat ik met drank op meer mezelf ben. Dat ik juist meer durf te doen wat ik wil en zeggen wat ik vind. Bijv. zonder drank laat ik me eerder overhalen tot seks, omdat ik moeilijk weet om te gaan met de 'druk' en moeite heb met communiceren op een andere manier dan via seks. Ik heb nog nooit iemand leren kennen voor ik er seks mee had, omdat ik seks gewoon makkelijker vind dan praten. Maar toen ik dus echt flink dronken was, de enige keer in m'n leven dat ik blackouts had, heb ik juist heel duidelijk tegen iemand gezegd dat ie best mee mocht lopen naar m'n hotelkamer (hij wilde me veilig thuisbrengen zei ie), maar dat ie echt niet op seks hoefde te rekenen omdat ik dat niet wilde. Terwijl ik me normaalgesproken laat overrompelen en niks zeg.

Dat klinkt een beetje ruggengraatloos he? Maar ja. Ik ben gewoon geen prater. Ik vind dat zulke moeilijke situaties dat ik dan gewoon niet meer adequaat weet te handelen.

Nou, wel beter dansen! Als ik geen drank op heb, kan ik de 'klik' niet maken tussen muziek en beweging om een of andere reden. Dan zie ik gewoon heel feitelijk alleen maar mensen die hele onlogische doelloze bewegingen staan te maken en zie ik er totaal de lol niet van in.

Ik snap dit behoorlijk. Ik ben als ik alchol op heb juist wie ik wil zijn...en kom er in de buurt, maar weet dat ik het nooit helemaal zal worden! Want dat gaat tegen mijn natuur in.
En dat dansen ik bak er dan nog niks van..maar schaam me niet..dus dans er lekker op los.

quote:

[quote]Op zondag 28 maart 2010 21:38 schreef Demise het volgende:

[..]

Mijn moeder werd ziek op mijn 12e, op mijn 13e werd ze 'genezen' verklaard en begonnen voor mij de dingen te verschuiven. Daarvoor was ik ook niet gelukkig, maar toen begon ik suïcidaal te worden. Een mentrix signaleerde dat, ik maakte een depressietest, scoorde angstaanjagend hoog en werd doorverwezen naar een therapeut. Daar heb ik zo'n anderhalf jaar doorgemodderd, waarna ik wisselde van instelling. Halfjaar daarna opname, zo'n negen maanden opgenomen geweest. Mijn ontslagdatum is 22 mei 2008, bijna twee jaar geleden. Ik denk niet dat ik er ooit aan wen. Ik geniet niet alleen van de kleine dingen, maar ik geniet ook van het genieten.
[..]

Dat is zuur, dat er niemand is geweest die het signaleerde en er iets aan probeerde te doen. Zelf is dat zoveel moeilijker, zeker als je nog niet volwassen bent, want je hebt geen idee waar je naartoe moet. Hoe ben je uiteindelijk wel aan medicatie gekomen, als ik vragen mag? Toch iemand die het signaleerde of kwam dat van jou?
[..]

Hmmm..het signaleren van zoiets is op zich al lastig, laat staan bij jonge personen. Bij mij Kwam de eerste prycholoog rond mijn 13e aanbod.Omdatmijn ma naar een psych ging...en die leek het handig dat ik ook in behandeling ging. Maar dat is op helemaal niets uitgelopen..was er nier klaar voor, en had het naar mijn zin..al met al.

In 2007 rond mijn 19e weer bij een psych terechtgekomen, maar tussendoor had ik emotioneel een besluit genomen om te vertrekken uit nederland, naar familie. Maar dat is toen anders gelopen. Waardoor dat een vakantie werd. Waarna ik weer ben vertrokken en met een depressie op zak ben teruggekeerd en daarna instorrtte en nu weer naar een psych ga.
Waar ik deels zoiets van heb, hoe gat dit nou helpen. Want ik praat over bepaalde besluiten die ik moet nemen en andere dingen die mij dwarszitten, maar toch veranderd het eigenlijk niks.
Dus tja, diagnose, behandeling al die dingen zijn heel lastig.

quote:

Ik heb meestal een hekel aan lichamelijk contact. Als het echt duidelijk contact is (een knuffel geven, op iemand liggen o.i.d.) vind ik het wel fijn, net als geen lichamelijk contact. Het contact waar ik kriegel en geïrriteerd van raak zijn de 'halve aanrakingen'. Tegen iemand aanzitten bijvoorbeeld, of iemands hand vasthouden. Buiten mijn persoonlijke cirkeltje is prima, er 100% in ook, maar op de grens blijven hangen is voor mij echt helemaal niets.
Orale seks vind ik wel weer meevallen, maar daar eet je ook geen knoflook, boerenstamppot, leverworst, kaas en eieren mee. Dat vind ik niet anders dan iemand in zijn nek zoenen.
[..]

:alleen al over orale seks lezen.. mij lijkt dat me helemaal niks.Doe mij maar het ouderwetse..en zoals gezegd is dat voor mij al een aardige drempel, met 23 jaar
Maar ik ben ook een heel preuts iemand. Beste voorbeeld een tante en haar "stiefdochter"(dochter van haar broer) hadden het over seks enzo..en die stiefdochter is openlijk lesbisch..en ze hadden het erover...ik volgde het gesprek niet meer..zat meer naar de sterretjes te kijken(ja, we hadden al wat alcohol op) en ook naar autos enzo..en opeens krijg ik een vraag naar me toe: "van wat ben jij". En ik had zoiets van, hé..wat ik ben?? Ik snapte hem niet. Later kreeg ik het door, omdat ze dachten dat ik lesbisch was, vanwege kledingstijl en dat ze me nooit in een relatie, verkering gezien hadden..en nog minder met jongens. En toen antwoorde ik het eerste wat in me op kwam. Wat ik dus denk te zijn.
Maar ik ben zo'n warboel..dat ik mezelf soms f fkwijt raak.

Zo, ik ben weer bij..pffffffffff..wat een werk.

Nou..N64..super mario , die vond ik leuk.
Tegenwoordig speel ik geen games meer, omdat ik mezelf er te snel bij verveel. eigenlijk verveelt alles me wel aardig...

quote:

Op zondag 28 maart 2010 23:29 schreef francis998 het volgende:
Hierdoor herken ik me in autisme, ook al ben ik er zelf geen. pas onderzoek gehad ernaar en daar kwam uit dat ik niet autistisch ben.
Maar ik ben gewoon heel dubbel..ik wil alles maar tegelijk niks.. ik wordt er gek van .

Daar zou ik dus bang voor zijn als ik me liet onderzoeken. Dat je dan nog geen duidelijkheid hebt over 'wat je mankeert' zeg maar.

quote:

Dit alles of niets herken ik deels, tegenwoordis is het wel wat minder. Waardoor contacten wat makkelijker zijn. Maar om de een of andere is contacten maken makkelijk maar ze behouden niet.

Ja dat heb ik ook. Ik praat echt tegen alles wat lang genoeg stilstaat, maar contact houden?

quote:

Vaak lijk ik gewoon anti-seksueel te zijn.

Ik heb ook periodes waarin ik er ofwel niks mee heb of het me enorm tegenstaat. Vervelend. Ik wil gewoon 'normaal' zijn. Het nadeel van geen behoefte hebben aan seks is dat het een relatie vinden ook nog eens extra lastig maakt, want wie wil er nou een relatie zonder seks? Of met heel beperkt/onregelmatig seks. Maar in tegenstelling tot jou ben ik wel vaak verliefd. Eigenlijk altijd wel.

quote:

De enige deels seksuele ervaring was na een avond drinken bij mijn nicht toen haar ouders op vakantie waren, en ik met 2 nichten het huishouden runden(oké ik wat minder). Maar dat was maar half..was zoenen en beetje voelen..omdat we toevallig een gigantisch beddentekort hadden en ik het bed moest delen met een jongen.

Maar wat vond je daarvan dan? Wel prettig of deed het je helemaal niets?

quote:

Ik snap dit behoorlijk. Ik ben als ik alchol op heb juist wie ik wil zijn...en kom er in de buurt, maar weet dat ik het nooit helemaal zal worden! Want dat gaat tegen mijn natuur in.
En dat dansen ik bak er dan nog niks van..maar schaam me niet..dus dans er lekker op los.

Haha, nee als ik gedronken heb schaam ik me ook niet meer. Maar anders dans ik dus echt niet.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 23:41 schreef francis998 het volgende:
En toen antwoorde ik het eerste wat in me op kwam. Wat ik dus denk te zijn.
Maar ik ben zo'n warboel..dat ik mezelf soms f fkwijt raak.

Ik heb er ook heel erg lang over getwijfeld. Maar uiteindelijk gewoon besloten dat het niet uitmaakt. Wie zegt dat je voorkeur niet kan veranderen? Of waarom zou je eigenlijk niet kunnen zeggen dat je het nog niet weet? Voor mezelf heb ik het toen maar op bi gehouden omdat het niks uitsluit en later wist ik pas zeker of dat klopte.

quote:

[quote]Op zondag 28 maart 2010 23:46 schreef Satsuma het volgende:

[..]

Daar zou ik dus bang voor zijn als ik me liet onderzoeken. Dat je dan nog geen duidelijkheid hebt over 'wat je mankeert' zeg maar.

Dit is dus deels met mij zo. Dit is de 2x dat ik instort. EN dus naar een psych ga. En een duidelijke diagnose krijg ik niet. Dan komt de psych met een verhaall over dat mijn rugzak te vol zit enzo..

quote:

Ja dat heb ik ook. Ik praat echt tegen alles wat lang genoeg stilstaat, maar contact houden?
[..]

dat heb ik dus niet.Er zijn bepaalde personen bij wie ik als ik op gang kom mijn mond moet dichttapen. .
maar dat zijn dan ook echt 2 a 3 personen. Maar verderben ik muisstil.

quote:

Ik heb ook periodes waarin ik er ofwel niks mee heb of het me enorm tegenstaat. Vervelend. Ik wil gewoon 'normaal' zijn. Het nadeel van geen behoefte hebben aan seks is dat het een relatie vinden ook nog eens extra lastig maakt, want wie wil er nou een relatie zonder seks? Of met heel beperkt/onregelmatig seks. Maar in tegenstelling tot jou ben ik wel vaak verliefd. Eigenlijk altijd wel.
[..]

Maar wat vond je daarvan dan? Wel prettig of deed het je helemaal niets?
[..]

Haha, nee als ik gedronken heb schaam ik me ook niet meer. Maar anders dans ik dus echt niet.
[..]

Ik heb er ook heel erg lang over getwijfeld. Maar uiteindelijk gewoon besloten dat het niet uitmaakt. Wie zegt dat je voorkeur niet kan veranderen? Of waarom zou je eigenlijk niet kunnen zeggen dat je het nog niet weet? Voor mezelf heb ik het toen maar op bi gehouden omdat het niks uitsluit en later wist ik pas zeker of dat klopte.

Ik heb eigenlijk nooit veel zin, maar tegelijk veel zin. Maar zoals ik eerder zei ik ben er deels bang voor. En ben een beetje onzeker vanwege uiterlijk enzo. EN ik heb een instelling dat ik anderen altijd gelijk geef in woord..maar gedachte niet altijd.

En van die ene ervaring..het zoenen viel nog wel mee..maar het betasten..hmm..aan de ene kant wel oké, maar tegelijk ook niet. Want de omgeving maakte het niet echt prettiger in de kamer ernaast lagen 3 bekenden en een ander kamer verder nog 2..en het kietelde gigantisch...en daar kan ik niet tegen..en begin ik keihard te lachen.
En het was een goede vriend van mijn nicht..en dan hun kennende gaan ze 't erover hebben enzo..en nee dat hoeft echt niet van mij.
Dus is er verder niet veel gebeurd..op bepaald moment vroeg hij eerlijk: wil je wel..en ik wist niet wat te zeggen dus zijn we gewoon gaan slapen in 't zelfde bed.
maar dat het een bekende van mijn familie was maakte het erg ongemakkelijk en not done voor mij.

Verderm ach...heb ik zoiets ik zie wel..ik heb andere zorge die meer prioriteit hebben aan mijn hoofd
Wel heb ik eerder heel eerlijk aangegeven dat ik een soort obsessie met seksuele beelden/videos heb en vooral in die ene week van de maand..pffffffffff...niet uit te houden.
Maar verder..ach..het is niks schadelijks en die obsessie komt voort uit verveling..maar die verveelt mij nu ook..dus dat is ideaal zo raak ik van mijn obsessie af

owwwwwww..ik ga nu slapen..iig niet te inhoudelijk reageren..komt morgne wel. Anders ga ik er dadelijk mee dromen.. en dat heb ik liever niet.
Tot morgen

quote:

Op maandag 29 maart 2010 00:13 schreef BONG4002 het volgende:

[..]

Slaap lekker francis998 en je posts zijn interessant om te lezen

nou..dat is leuk om te lezen voor mij, dat iemand het interesant vindt.
En ook al ben ik niet autistisch, toch voel ik me hier heel erg op mijn gemak en "thuis".
EN ow..ja..en wii..op zich leuk..maar kan momenteel zulke dingen niet betalen...ik hou per maand maar 60 eurotjes over, leef van bijzonder bijstand..en moet sparen voor als ik besluit te vertrekken naar buitenaldn omt e sstuderen.

oke..nu gaat mijn pc uit..ik beginn fouten te maken bij het typen..en mijn toetsen van laptop gaan zo wel eerug snel sluiten.

doeii

quote:

Op maandag 29 maart 2010 00:20 schreef BONG4002 het volgende:

[..]

Even snel maar je bent NIET autistisch, wat beweegt je dan om hier toch mee te posten?

Je zegt dat je je op je gemak voelt en thuis, dus moet er iets herkenbaars zijn

Vind ik wel boeiend om te weten

Verder slaap lekker voor zometeen

Een paar maanden terug heb is er bij mij een onderzoek gedaan naar een mogelijke vorm van autisme. En toen ben ik hier begonnen met posten om meer informatie in te winnen over autisme enzo, en sindsdien ben ik hier blijven plakken .

En de afgelopen deeltjes die ik meegepost heb, heb ik ook aardig wat herkenning kunnen vinden. Onder andere op sociaal aspect, maar dat zijn dingen die in de voorgaande deeltjes aan de orde zijn gekomen. Die ik niet allemaal meer weet, maar er zijn dus wel raakvlakken met de autisten hier.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 19:48 schreef tijnbrein het volgende:
Waarom snappen mensen niet als je iets niet wilt doen, dat je niet echt wilt doen?
Al weken heb ik gezegd tegen mijn ouders dat ik iets niet wilt doen. Begint mijn moeder er vandaag weer over. Ik ben er nu echt helemaal klaar mee. Mens snap nu eens dat ik een keer dat ik iets niet wilt doen.

Druk gepost hier.

Ik denk dat je duidelijk je grenzen moet blijven aangeven. Maar ik begrijp best dat het moeilijk is, zeker als je ouders nog steeds belangrijk zijn in je sociale netwerk.

Gisteren baby'tje in m'n arm gehad..

Ik zit helemaal totaal niet lekker in mijn vel. Stemmingswisselingen ook. Maar het is zo dat ik niet weet waar ik het moet zoeken. En morgen is wel een drukke dag en een hele belangrijke voor mijn toekomst en ik weet niet of ik morgen gerust gesteld ga worden of dat ik allemaal dingen op me af krijg en moet verwerken en weer tot de conclussie moet komen dat ik niet veel verder ben gekomen of dat er nog niets concreets is. Dat is wel een mooi woord denk ik, concreet. Dat wil ik graag, ik wil graag dat het allemaal geregeld is.

Of ben ik nu overprikkeld van gister? Of allebei? Ik zweet mij ook rot. Ik ga morgen bij schuldhulpverlening ook zeggen dat het nog langer gaat duren met urgentie verklaring, misschien kunnen hun dan nog een beetje pushen.. want het is toch wel handig als men weet wat mijn woonlasten zijn. En dat ik ook een apart geval ben en dat het niet echt tactisch is om mij in een huis van 500 euro te zetten ofzo.
En misschien dat ik een afspraak maak met mijn huisarts en dat zei ook nog een verklaring kan schrijven, dan heb ik er 1 van mijn psych en ook nog 1 van mijn huisarts.

Maar morgen moet ik ook naar Voorzet, en hun doen ook begeleiding en ook voor wonen. Ik kom daar voor het UWV en werk zoeken, maar misschien kunnen hun ook helpen. Want de weg naar werk wordt in mijn huidige woonsituatie ook heel erg beperkt, het zal pas echt stukken beter met mij gaan als ik op mijzelf woon.

Ik heb net iig zoveel mogelijk alles in orde gemaakt voor schuldhulp.. hele bergen papieren en alles. Ik had eerst een lijstje gemaakt van wat ik volgens mij allemaal moet meenemen en bewijzen, en toen ben ik gaan afvinken. Dus volgens mij heb ik dat allemaal nu wel op orde, maar dat dacht ik de vorige keer ook.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 20:16 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Dan ken je mijn ouders nog niet. Helaas zal dat nooit gaan werken. Aangezien ze het gewoon net zo hard omdraaien en mij het gevoel geven dat ik iets wel moet doen terwijl ik dat dus niet wilt. En dan kan ik daar wel wat van zeggen. Maar daar gaat vooral mijn moeder gewoon aan voorbij.

Hmm. Ik vraag mij dan af wie er dan in dit contact de grote autist is

En verder geldt de kracht van de herhaling. Vasthouden en duidelijk zijn. Het conflict aan durven gaan, kan soms ontzettend helpen.

Een conflict kan soms best functioneel zijn. Maar uiteraard ken jij je ouders het beste, dus ik weet niet of het in jouw geval een oplossing is.

Verder: ik vraag me af of je werkelijk los bent van je ouders... Dat kan best langer duren dan 2,5 jaar hoor Misschien dat je in de praktische dingen wel los bent, maar hoe zit dat emotioneel?

quote:

Op zondag 28 maart 2010 20:25 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Een van de nadele als je moeder een persoonlijkheids stoornis heeft. En dat vooral alles om haar moet draaien.

Het is verdraait lastig om om te gaan met iemand met bps in je kring. Helemaal lastig als je zelf dan ASS hebt.....

Ik zal deze situatie dan maar niet onderschatten.

@auti,

Het is niet raar hoor dat je nu even niet lekker in je vel zit... Die afspraken alleen al roepen veel stress op.

Stuk voor stuk afspraken die toch toekomstbepalend voor je zijn. Niet niks dus.

Bereid je die gesprekken ook een beetje voor? Denk je over dingen na?

tvp.

echt top weekend gehad, maar waarom de hell gaan me ouders zeuren dat me broek te laag zit? echt een hele preek enzo, dus heb ff gezegd wat ik er van vond whehe

en nee, hij hangt niet ONDER me kont, juist erop

quote:

Op maandag 29 maart 2010 13:20 schreef robuust89 het volgende:
tvp.

echt top weekend gehad, maar waarom de hell gaan me ouders zeuren dat me broek te laag zit? echt een hele preek enzo, dus heb ff gezegd wat ik er van vond whehe

en nee, hij hangt niet ONDER me kont, juist erop

Broeken hangen bij jongeren tegenwoordig bij meesten erg laag.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 13:12 schreef EchtGaaf het volgende:
@auti,

Het is niet raar hoor dat je nu even niet lekker in je vel zit... Die afspraken alleen al roepen veel stress op.

Stuk voor stuk afspraken die toch toekomstbepalend voor je zijn. Niet niks dus.

Bereid je die gesprekken ook een beetje voor? Denk je over dingen na?

Ja alleen maar, ik bereid alles altijd heel erg goed voor.. en dan gaat het vaak niet als verwacht en dat is ook wel een probleempje. Maar ik weet nu niet wat ik moet verwachten, ik weet wel dat ik heel duidelijk moet zijn en ik weet ook precies wat ik wil en dat ik dat moet zeggen. Ik kan heel goed aangeven wat er gedaan moet worden of wat er nodig is of zoals ik het zie etc.. Maar daarna ben ik afhankelijk van derden.

En ik ben nog heel erg bezig met gisteren, want ik vond het ook heel leuk en heb veel meegemaakt en ik vond het helemaal geweldig dat die Marine mensen zo aardig waren. Maar dat soort mensen vinden het vaak ook wel leuk als er een soort van fanatieke liefhebber komt kijken en zich weet te gedragen en zich nergens mee bemoeit, ik denk dat ze dan ook vaak wel door hebben dat ze met een "mongooltje" te maken hebben. Want vaak zijn het wel wat zwakzinnige mensen die helemaal enthousiast kunnen genieten van al die spullen en techniek en specialisme en soort.

En dat vind ik heel mooi, dat er ook zulke mensen zijn die je niet meteen negeren enzo of negatief over je gaan doen. Ik weet het ook van mijn vader, die is brandweerman geweest, daarom weet ik ook heel veel van de brandweer en van hulpdiensten en kennen ze mij ook hier in de buurt. Soms moeten ze ook naar een huis voor gehandicapte mensen voor een vals alarm en dan gaan ze daar altijd een showtje geven en wegrijden met de zwaailampen aan enzo.. omdat ze het leuk vinden om te zien dat die mensen daar helemaal blij mee zijn.. het is gewoon een goede daad.

Meestal hebben dit soort hulpdiensten wel door met wat voor soort mensen te maken hebben, omdat ze het zo vaak tegenkomen en dan zie je echt wel verschil tussen liefhebbers/kenners en volk. Ik ga ook nooit in de weg staan en als ik iets zie wat belangrijk is of een goede tip heb dan ga ik ook altijd helpen. Brandkraan aanwijzen ofzo.

Ik wil eigenlijk wel een soort van 112 freelance reporter/fotograaf worden, maar hier in de buurt hebben we al 3 van dat soort fanatiekelingen (volgens mij stuk voor stuk ook autisten, ben er 99% van overtuigd)

Bom is ontploft trouwens, uurtje geleden.. was er niet bij, ik hoop 1 van die fanatieke figuren wel

owja, nog over relaties:

ik vergelijk me wel een beetje met mijn omgeving mbt relaties enzo, want sommige hebben wat ja. die zijn ouder, so no big deal

wat ik wel schijtirritant vind, is dat mijn omgeving en wel op aanstuurt dat je vooral wat moet hebben! vb, ik was stappen afgelopen weekend, gewoon gezellig, nieuwe mensen leren kennen enzo dankzij mijn alleraardigste sociale skills "weet je, jij bent wel een toffe gozer!" (ja, echt! en dan in een half uur )
dus ik vertel daar zo over tegen een vriendin van me (die met die hard lachende vriend ) vraagt ze gelijk "meisjes?" (of ik daar vooral mee gesproken heb) alsof het daar allemaal om draait
een andere vriendin maakt er grapjes over, dat vind ik dan wel oke

quote:

Op zondag 28 maart 2010 22:08 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Bij het dikgedrukte moet ik zirgen dat ik mezelf geen schade toe breng.

Maar noem eens wat nummer van de blijere niet klassieke muziek

Van Arctic Monkeys de hele cd, Whatever people say I am, that's what I'm not, van Nickelback ook heel veel, o.a. Feeling way too damn good, Save me, If everyone cared en How you remind me. Evans Blue voornamelijk Cold (but I'm still here), The pursuit en The tease, Snow Patrol de cd A hundred million suns, van Owl City de cd Ocean eyes, van The Prodigy voornamelijk Invaders must die, The Foo Fighters met Echo's, silence, patience & grace, Porcupine Tree is gewoon helemaal geweldig, vooral met Piano lessons, Blackest eyes en Trains.
Verder nog veel 10 years, 12 stones, 36 crazyfists, A perfect circle, Adema, Amon amarth, Apocalyptica, Chevelle, Cold, Crossfade, Dark tranquillity, Disco ensemble, Epica, Evanescence, Linkin park, Finntroll, Hoobastank, Infected mushrooms, James marsters, Kamelot, KoRn, Lacuna coil, Live, Machine supremacy, Nightwish, Norther, Riverside, Royksopp, Seether, Shinedown, Smile empty soul, Sonata Arctica, Staind, The killers, Therion, Trapt en Tristania.