Zwangerschap en geboorte deel 638

Jeetje draculettetje
Hebben ze een uitspraak gedaan over wanneer je weer voorzichtig mag beginnen met eten en drinken?

Dames jullie zijn lief

Hier vandaag toch eindelijk dan ook maar eens toegegeven dat het eigenlijk allemaal niet zo heel erg goed gaat en ik minder stoer ben dan ik zou willen. Gevolg is dat ik deze week even 2 uurtjes per dag minder werk. Volgende week had ik toch al een paar dagen vrij en de week erop ook. Als ik dan terug ben en het gaat weer zo moeizaam gaat m'n baas me voor halve dagen ziekmelden omdat dit ook niet goed voor mij is... Ik hoop dat het snel wat beter gaat met me. Enige wat echt zou helpen is een gehalveerde buik gok ik zo, maar dat zit er voorlopig nog niet in

Enfin, ik ben een watje dus... _{en ja, zo voelt het dus écht}

En ik WIL helemaal niet klagen

Het wordt tijd dat die lente maar eens goed van start gaat....

/klaagmodus

Flugel, je bent helemaal geen watje! Je moet goed voor jezelf en Willem zorgen hoor! En een paar uurtjes minder werken wordt je heus niet minder stoer van!

Je bent echt geen watje flugeltje. Je bent zwanger
Maar ik begrijp je gevoel wel hoor. Ik wil ook graag meer dan ik nu kan. Maar het is nou eenmaal niet anders. Denk aan jezelf en je kindje

Ik denk aan Willem, daarom heb ik het vandaag aangegeven dat het niet zo goed ga. Zelf strompel ik altijd maar door tot ik tegen de muur aan knal

Ach, misschien is het na een weekje rustig aan al wel weer stukken beter met me...

quote:

Op maandag 22 maart 2010 15:51 schreef flugeltje het volgende:
Enfin, ik ben een watje dus... _{en ja, zo voelt het dus écht}

Wie bepaalt dat? Probeer je te realiseren dat dat jóuw gedachte is, niet de waarheid! En op je eigen gedachten heb je invloed. Dus wees lief voor jezelf en praat jezelf niet naar beneden, daar heb je geen enkele reden voor.

quote:

Op maandag 22 maart 2010 16:11 schreef Cantare het volgende:

[..]

Wie bepaalt dat? Probeer je te realiseren dat dat jóuw gedachte is, niet de waarheid! En op je eigen gedachten heb je invloed. Dus wees lief voor jezelf en praat jezelf niet naar beneden, daar heb je geen enkele reden voor.

Jij bent mijn psycholoog.... _{die zegt namelijk precies hetzelfde}

Nee zonder gekheid, ik weet het heel goed, 't is door m'n psych al vaak genoeg gezegd dat ik niet voor een ander moet denken... Maar het is zo verdomd moeilijk om ook niet aan je eigen eisenpakket te kunnen voldoen.

Laat ik deze zwangerschap ook maar als een leertraject zien...

[ Bericht 6% gewijzigd door flugeltje op 22-03-2010 16:31:50 ]

quote:

Op maandag 22 maart 2010 15:51 schreef flugeltje het volgende:
...

Wie ben ik eigenlijk om er iets over te zeggen, maar kom... als ervaringsdeskundige in het "te ver laten komen" durf ik het toch wel te doen

Goed dat je het hebt aangegeven dat het te veel aan het worden is en wat fijn dat jouw baas wil meedenken (ivm die halve ziektedagen).
Maar ik snap wat je bedoelt dat je het moeilijk vindt omdat je aan je eigen eisen niet kunt voldoen. Zo frustrerend soms om het toe te geven.

Maar je bent inderdaad zwanger en de ene dag/week is de andere niet. Hopelijk brengt het minder werken de nodige rust

@Flugeltje: Ik kan het ook alleen maar zeggen omdat het ook mijn valkuil is/was. Het gevoel van 'ik wéét het wel maar ik vóel het niet zo' komt me ook bekend voor. Maar ik durf wel te zeggen dat dat een kwestie van tijd is. Nu moet je nog elke keer bewust anders denken én doen (!), maar op een gegeven moment gaat dat steeds meer automatisch.

Wat bij mij wel essentiëel is, is dat ik genoeg tijd neem voor mezelf en af en toe bewust voor mezelf kies: verzoeken afwijzen, een dagje niks hoeven, een afspraak afzeggen als het even teveel is. Dat vind ik niet echt makkelijk, maar dan hanteer ik de methode: mail typen, ogen dicht, op verzenden klikken.

Soms denk ik ook wel 'goh, wat ben ik nou een miep', maar ik heb dat gewoon nódig om bij mezelf te blijven, dat blijkt steeds weer. Doe ik niet af en toe zo'n "retraitedag(deel)", dan wordt het een rommeltje in mijn hoofd en val ik terug op oude patronen. Dus doen we het zo, en dat gaat heel prima.

Vergeet niet: er is hoop, je merkt het misschien niet altijd (vooral niet als je even terugvalt), maar het gaat echt steeds beter!

Die dagen voor jezelf moeten hebben herken ik ook wel, even mezelf terugtrekken op de planeet 'fluugs' anders bivakeer ik er ineens weken aan een stuk en dringt niemand meer door....

Het is een leertraject inderdaad en ik ken aardig wat vrouwen met dezelfde valkuil. 'We' moeten ook zoveel allemaal, de perfecte moeder, de perfecte werkneemster, goed zijn voor jezelf, de perfecte partner, de perfecte vriendin, de perfecte dochter en ga zo nog maar even door...

Soms zou ik ook wel eens wat meer 'schijt' aan de wereld willen hebben wat dat betreft.


Enne Leo, jij hebt waarschijnlijk ook wel gelijk dat de ene week de andere niet is, ik beloof plechtig rustig aan te gaan doen

Oooh.. herkenbaar flugeltje, niet willen klagen.

Vrijdag naar huis gegaan ivm bekkenpijn en vandaag maar even de verloskundige gebeld. Wilde ik vrijdag niet doen omdat alleen het spoednummer bereikbaar is dan (en dat vond ik toch wel overdreven). Bel ik, zegt ze: bel het spoednummer..
En ja hoor, ik bel natuurlijk weer als iemand ligt te bevallen.

Maar goed, nu moet ik morgen naar de fysio, maar ik heb vandaag toch maar gewoon gewerkt. Vanochtend was er vervanging en heb ik buiten de klas gewerkt, maar vanmiddag was er geen vervanging en heb ik het toch maar gewoon gedaan.. pfff... zwaar.
Morgenochtend weer vervanging en dan 's middags weer voor de klas, als ik het red.

Het ziekenhuis bellen doe ik ook niet makkelijk hoor, de enige keer dat ik er een keer extra geweest ben is toen Martijn er helemaal genoeg van had en toen zelf maar gebeld heeft..

Ik wil gewoon ook graag de 'stoere' zijn, de persoon waarvan ze zo min mogelijk last hebben...

Zullen we samen proberen beter op onszelf te passen?

@ flugeltje, ook hier iemand die elke keer door wil gaan en niet wil klagen maar zit nu met mijn 24 weken 50% thuis met een bekkeninstabiliteit.. Spijt dat ik heb... Wat gezegd werd je bent zwanger dus mag klagen!!
Dat het niet makkelijk is dat kan ik alleen maar beamen..

Hopelijk komt er snel een verlossend woord en kun je wat meer genieten want de pijn maakt dat heel erg moeilijk!

Hallo dames,
Ook ik mag me hier aansluiten. Na ICSI ben ik zwanger (nu 8,5 week). en we hebben vanmiddag een mooie echo gehad. Dus nu durf ik over naar dit topic.
Ga binnenkort me eens goed verdiepen in wie wat en waar en dan ga ik hopenlijk gezellig meebabbelen (als dat mag ).
Hobbesje.

Jaaaaaaaaaaa, welkom Hobbesje
Wat fijn dat de echo goed was

Jeetje, wat schrijven jullie veel! Houden jullie een beetje rekening met de mensen die van 8.00-18.00 werken?

Draakje, vervelend dat het niet goed gaat. Kan me voorstellen dat de sondevoeding wel oplucht.

Jeetje flugeltje, dat klinkt niet zo goed, die paniekaanval. Doe maar rustig aan inderdaad! En klagen vind ik inderdaad ook lastig, maar soms is het nodig hoor!

Barbabientje, veel plezier in Disneyland! Ik vind Disneyland helemaal super, ben er al 15 keer geweest (ja, echt) maar sla dit jaar toch maar even over

Silmarwen, dat lijkt me een goede reden om de echo te vervroegen.

Orea, wat ontzettend vervelend dat je zo slecht slaapt. Ik slaap altijd al goed en sinds ik zwanger ben nog beter. Slaap regelmatig de klok rond, zeker in het weekend. Doordeweeks wordt wat lastiger, maar ik lig meestal wel rond half tien in bed.

Hobbesje, van harte welkom hier! Gaaf hoor, dat je na de ICSI nu eindelijk zwanger bent en een goede echo had!

Hobbesje geweldig. Gefeliciteerd!! Er zitten hier wel ineens veel 'oude' bekenden uit het AZWBNZG topic zeg!

CP. wat las ik ergens 3 pagina's terug... 4 keer per nacht naar de WC? OMG ik vind het al erg als ik er 2 keer uit moet. en dat is tot nu toe dus eigenlijk maar een nacht of 10 gebeurd verdeeld over de hele zwangerschap.

flugel, goed dat je het wat rustiger aan gaat doen. Hopelijk voel je je snel een beetje beter.

En joehoe ik krijg sinds gisteren echt een lentebaby. Als ik zo buiten ook de lammetjes zie lopen wil ik ook!! Geen lammetje, maar een baby!

Hobbesje Welkom hier....

Een lentebeeb voor NIKKI

Je zou maar wat raar staan kijken als er ineens een lammetje uit kwam

fluugs, alles is al gezegd, maar fijn dat je door hebt dat het niet altijd goed gaat en rekening houd met jezelf.

Draakje aan de sondevoeding

En Hobbesje gefeliciteerd en welkom

Ikzelf vanmiddag naar de vk geweest, manlief mee! Ze heeft laten voelen hoe ik mn kind kan voelen, en ook mn man heeft het geleerd, nu snappen we eindelijk hoe het zit! Het kindje is helemaal niet zo rustig als ik dacht Schopte tot 2× toe tegen de doptone aan .

Maar baby doet het supergoed, en ikzelf doe het ook goed. Bloeddruk 120/ 60 dit keer . Dus 2 stickers!
Verder had ik steeds last van de rechterkant van mn buik. Die pijn blijkt te komen doordat ik een blindedarmontsteking met bijbehorende operatie heb gehad toen ik 11 was. De huid is daardoor dunner, en het oprekken is pijnlijk, en het zal tijdens de zwangerschap een gevoelige plek blijven. Heb nu maar een bandenpijn-band gekocht, dat helpt toch al wel een stuk. Ook tegen de bandenpijn die weer is begonnen natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 20 maart 2010 13:58 schreef Tackleberry het volgende:

[..]

Paar dagen terug dus, zoals Fannetje al eerder zei, voor het eerst het hartje gehoord.

Fannetje

*meldt*

Pessie, gefeli met je stickertjes!

Wat een prachtige dag vandaag! Daar krijg je echt positieve energie van! Alleen jammer dat vanmiddag de CV-ketelman komt, anders had ik lekker kunnen gaan wandelen.

Pessie, fijn dat alles zo goed gaat! Heb jij geen 'last' van het feit dat je onderdruk zo laag is? Ik zit dus nu op 65 onderdruk en ik voel me echt een vaatdoekje... Slap, trillerig, zwaar hoofd... Een beetje alsof je griep hebt, maar dan zonder koorts en hoesten enzo... Alleen eten helpt, dan voel ik mezelf weer even okay...

Tja NIKKI, dan toch maar eindelijk je verlof opnemen?

Werk je eigenlijk voor jezelf? Dan kan ik het namelijk wat beter begrijpen dat je doorwerkt, bij mij op het werk moet je namelijk gewoon uiterlijk met 36 weken vertrokken zijn. En krijg je die weken die je nu doorwerkt er achteraf ook bij?

Ik heb een stomme vraag, is het gevaarlijk om op je buik te slapen? Ik bedoel, je drukt de boel toch niet plat maar gewoon naar binnen.?

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 08:23 schreef Ticootje het volgende:
Ik heb een stomme vraag, is het gevaarlijk om op je buik te slapen? Ik bedoel, je drukt de boel toch niet plat maar gewoon naar binnen.?

Zolang het voor jou niet onprettig ligt is het voor je kindje ook niet zo'n probleem heb ik begrepen. Ik lig nu soms nog half op m'n buik en Willem protesteert eigenlijk nooit...

Gevaarlijk is het volgens mij niet, ik vond het gewoon heel vervelend op een bepaald moment om nog op mijn buik te liggen (maar ook wel nog moeten doen omdat ik op mijn linkerzij te veel pijn had aan mijn hart en als ik te lang op mijn rechterzijde lag ik pijn kreeg rond mijn heup).

Hier was er trouwens op het einde altijd protest als ik op mijn rechterzij lag. Maar op den duur toch gewoon doorbijten en laten protesteren