Waarom? Omdat ze hier gewoon te weinig aandacht krijgt. Ze is de liefste hond in de wereld en is gek op aandacht en knuffelen.
Helaas werken wij alletwee fultime (of zo goed als) en hebben een behoorlijke reistijd.
Daarnaast hebben we een dochtertje van bijna 2, en de hond is niet altijd even blij met met de kleine.
Ze doet nooit iets, en zal dat ook nooit doen (ik weet het, zeg nooit nooit) maar ze gaat onder de tafel liggen en loopt echt weg van mijn dochtertje..dus te druk voor dr/
Nu wil ik natuurlijk dat ze een goed nieuw huis krijgt en niet de eerste de beste. Zeker omdat het een amerikaanse stafford is en ik niet wil dat ze bij de "verkeerde" mensen komt.
Iemand een idee hoe ik dit het beste kan aanpakken?
Iemand hier die een goed tehuis kan geven aan mijn lieve knuffelbeestje?
Iemand ervaring hiermee?
quote:wat denk je zelfOp dinsdag 16 maart 2010 18:29 schreef Captain_Ghost het volgende:
je zou dat hond ook bij dierenasiel kunnen brengen!.
Via dat kan je ook andere mensen vinden die hem willen hebben!
En een asiel, voor hetzelfde geld komt er niemand voor haar en dan zit ze daar maar. Nee, dat nooit!
Tja, als je hond niet blij is met je kindje en je kunt 'm niet genoeg aandacht geven (en staffords hebben veel aandacht nodig) is het misschien beter om een ander fijn huis voor 'm te vinden. Asiel zou ik ook geen prettig gevoel bij hebben. Misschien zou je het hier in F&F kunnen proberen?
cuxes
Op de site van de rasvereniging vind je info over herplaatsen.
Hopelijk heb je hier iets aan.
Veel rasverenigingen doen dat trouwens.
En inderdaad niet het makkelijkste ras qua herplaatsen, maar heel erg lieve beesten (met de juiste eigenaar)
Marktplaats op die manier is ook een optie. Ben alleen bang dat ze liever een jongere hond hebben als ze echt op zoek zijn. Dus ik denk dat ik heb moet hebben van de dierenvriend die toevallig tegen mijn verhaal aanloopt.
quote:Ik zou zelf eerder vertrouwen op de rasvereniging. Daar komen ws mensen die op zoek zijn naar juist die hond. En er zijn ook mensen die goed weten wat de hond nodig heeft. Niet dat jij dat niet zou weten.Op dinsdag 16 maart 2010 19:46 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Bedankt voor de link, ik zal er eens naar kijken
En inderdaad niet het makkelijkste ras qua herplaatsen, maar heel erg lieve beesten (met de juiste eigenaar)
Marktplaats op die manier is ook een optie. Ben alleen bang dat ze liever een jongere hond hebben als ze echt op zoek zijn. Dus ik denk dat ik heb moet hebben van de dierenvriend die toevallig tegen mijn verhaal aanloopt.
Maar goed.
@sonicB, ze word dit jaar 11 (al zou je dat vaak niet zeggen
) en ik heb dr vanaf pups af aanquote:Oeh jeetje, da's best een grote beslissing, zeker als je de hond al zó lang bij je hebt.Op dinsdag 16 maart 2010 20:23 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ja daar heb je wel een goed punt krakkemieke
@sonicB, ze word dit jaar 11 (al zou je dat vaak niet zeggen
Valt er dan niet iets te regelen met iemand in de buurt die een centje bij wil verdienen door elke dag een flinke extra wandeling met haar wil maken? Dan krijgt ze wat extra aandacht. Een hond die je al zo lang hebt wil je toch niet kwijt? Het is voor de hond ook enorm wennen ben ik bang om na elf jaar nog bij een ander terecht te komen.
En lees dit ook even, mocht je toch geen andere uitweg zien
Het aanbieden van dieren in Flora & Fauna!
Wat verwoord je dit goed.
Maar mijn haren gaan overeind van dit bericht.
[ Bericht 100% gewijzigd door vronie op 17-03-2010 00:56:07 ]
Ik heb natuurlijk al in mijn directe omgeving gezocht naar een oplossing, maar helaas niet gevonden.
En Vronie, je haren recht overeind van dit bericht? want?
Is het volgens jou beter dan om zo'n hondje zijn oude dag door te laten brengen met te weinig aandacht, en een kindje om zich heen die te druk voor dr is?
...anders kijk ik of ik een anders huis voor mijn kindje kan vinden 
Dat was gewoon een poging tot meedenken over eventuele andere oplossingen.
Ik zou niet graag in je schoenen staan Bla, lijkt me echt een vreselijke beslissing om te moeten maken.
En ik snap helemaal dat je je hond niet naar het asiel brengt en dat je liever wilt dat je zelf goed kunt screenen waar ze terecht komt.
Mocht je ook via FOK! een goed huisje voor haar willen zoeken, dan wijs ik nogmaals op het linkje hierboven in mijn vorige post, dan hebben we wat meer informatie over haar nodig namelijk in je OP.
Sterkte!
Jou post had ik ook niet verkeerd gelezen Greys
En ik vind het fijn dat mensen met me meedenken! Ik zal het linkje even bekijken.
Hoe weet jij dat hij/zij iets tekort komt? Dat het wil dat je vaker thuis bent?
Dierenartsen en specialisten zijn het er doorgaans wel over eens dat een hond maar weinig extra's nodig heeft hoor. Ze hebben eten, drinken en een dagelijkse wandeling nodig. Wat geknuffel is mooi meegenomen, maar niet hetgeen waar de hond op leeft.
Je kind wordt vanzelf ouder en rustiger.
Zolang de hond geen tranen met tuiten huilt als je de deur uitgaat s'ochtends, kun je er echt vanuit gaan dat het je niet gruwelijk mist.
Ervan uitgaande dat je hem/haar al 11 jaar goed te eten geeft en haar behoefte laat doen in de frisse lucht.
Als de reden een andere is, namelijk dat je het niet meer trekt om de hond uit te laten, dan is het een ander verhaal. Maar dan moet je dat gewoon zeggen.
Honden zijn geen mensen en hebben ook geen menselijke emoties. Het is dan ook echt niet nodig om emoties voor de hond in te vullen.
Het heetf niks te maken met uitlaten en ze krijgt natuurlijk gewoon hetgeen ze nodig heeft qua voeding enzo (dugh!)
En nee..ze jankt niet als we weggaan.
Mischien heb je wel gelijk hoor, ik heb het zo nog nooit bekeken. Maar het lijkt me toch logisch dat een hond het veel fijner vind om aandacht te krijgen, lekker knuffelen, lekker lange wandelingen in het bos enzo, mensen om zich heen?
Meer mensen met een mening hierover?
Denk toch wel dat de wereld op zijn kop staat voor je hond.
Het verhaal van wie ze te voeren geeft ,is de baas is al lang achterhaald .
Beetje zitten googlen Stafford word gemiddeld 12 :
http://wiki.answers.com/Q(...)rdshire_bull_terrier
Toch een beetje oude planten moet je niet verpotten vind ik.
Wanneer je kijkt wat een impact een vakantie al heeft bij sommige honden die dan naar het pesion of asiel gaan .
Sterkte bij de beslissing die je neemt .
quote:Ik denk het ook dat als ze mocht kiezen liever haar oude dag bij jullie sleet met dan maar wat minder aandacht.
hm..mischien denk ik dan wel verkeerd.
Meer mensen met een mening hierover?
Alleen wij staan niet in jouw schoenen, dus jij kunt het 't beste inschatten, jij ziet haar elke dag.
Het wordt nu ook weer wat lekkerder weer, misschien dat je dan wat vaker met hond en kind lekker naar buiten kunt gaan. Hebben jullie hiervoor ook allebei fulltime gewerkt of is dat sinds kort weer? Ik bedoel, is de hond dat al vaker gewend? Is er dan iemand die overdag op je kind past (gaat me niets aan, maar om mee te kunnen denken over je situatie
) en kan die met de hond wandelen? Is je hond de hele dag alleen?
Maar uiteindelijk is het Bla's beslissing natuurlijk.
quote:Ik denk het ook..Op woensdag 17 maart 2010 09:04 schreef Lienekien het volgende:
Ik denk, heel eerlijk gezegd, dat een hond het fijner vindt om zijn oude dag te slijten bij de mensen die hem vertrouwd zijn.
"vroeger" werkte ik ook fulltime, maar werkte ik in de buurt en als ik thuiskwam had ik alle tijd voor dr. Ook in de weekenden ging ze vaak mee naar het bos enzo.
Toen is de kleine geboren en ben ik dus een hele tijd thuisgeweest, dat ging dus nog steeds allemaal prima, hondje vond mijn dochter toen ook nog wel oke, ze ging altijd in de buurt liggen en aan snuffelen enzo.
Toen ben ik weer gaan werken, dochter 1 dag naar mijn moeder, 3 dagen naar kdv en ik ben de andere dag thuis. Ging ook nog prima in principe. Totdat ik op een dag thuis kwam en de hond helemaal hijgend/ blaffend in een hoekje zat en steeds wegkroop onder de tafel, en als ze eenmaal buiten in de tuin was, of je met dr ging wandelen was alles weer goed en kostte het heel wat moeite om dr weer naar binnen te krijgen.
Verschillende keren naar de dierenarts geweest en die had geen idee wat er was, lichamelijk alles in orde en het enige dat ik volgens hem kon doen is dr met veel geduld en liefde weer proberen op dr gemak te stellen in huis.
We zijn kort daarna verhuis en in het nieuwe huis heeft het ook een tijd geduurd voordat ze weer in de woonkamer durfde (ze trok zich altijd terug in de garage (die zit aan de bijkeuken vast, dus ze kan heen waar ze heen wilt) of buiten.
Ik heb daarna weer een aantal maanden thuis gezeten en het ging steeds beter. Nu wilt ze ook graag weer naar binnen als we thuis zijn, en alleen als de kleine beneden is kruipt ze nog weg onder de stoelen van de eettafel.
Als we in de tuin bezig zijn vind ze het niet erg als de kleine in de buurt is.
En ja in de zomer zal ze het fijner hebben want dan staan zowiezo alle deuren open, vakantie, langere dagen enz..
Ik wil dr ook gewoon echt het liefst gewoon bij ons houden want ze is gewoon het liefste hondje ter wereld en ze is altijd mijn maatje geweest.
Maar ik wil dr gewoon niet tekort doen en had het gevoel dat het egoistisch was om haar bij ons te houden.
Zo heel verhaal
Maar ik heb dus niemand in de buurt die overdag met de hond kan wandelen, Ja mijn moeder mischien op maandag, maar hond + kind die liever wilt lopen als in de kinderwagen is voor mijn moeder ook niet te doen (heel snel last van dr spieren enzo)
ow en bedankt voor jullie reacties allemaal. Ik vind dit erg moeilijk en wil graag de juiste beslissing nemen dus ik ben blij met alle meedenkendheid!
De rasvereniging is al geroepen en misschien heb je hier ook wat aan http://www.herplaatsingstaffords.nl/herplaatsing.html dan moet hij wel in het bezit zijn van een stamboom, maar misschien kan je eens contact met ze opnemen.
Sterkte me je beslissing.
quote:Je denkt niet verkeerd, je behandeld hem als een mens.Op woensdag 17 maart 2010 09:23 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
hm..mischien denk ik dan wel verkeerd.
Meer mensen met een mening hierover?
En zelfs als ik meega in je menselijke benadering, dan blijft het feit dat ie al 11 jaar bij je is. Hoe denk je dat je beste vriend zich voelt als je na 11 jr vriendschap besluit dat hij maar een andere vriend moet zoeken? Omdat jij voor hem hebt bepaald dat hij meer aandacht nodig heeft.
De hond heeft niet veel nodig. Voer, wandelen en een huis/gezin. Veel aandacht is overgewaardeerd, zulke dramaqueens zijn ze doorgaans niet, of de baas heeft ze zo opgevoed. Het zijn net mensen
Dus misschien moet je je kindje bv je hond vaak iets lekkers laten geven, dus dat je hond je kind weer als iets positiefs gaat zien? Of heb je dat ook al geprobeerd?
Maar als je het zo bekijkt (na 11 jaar vriendschap eindigen) klinkt het wel heel dom om een ander baasje te zoeken
Nee het kan niks met de kleine te maken hebben gehad want A: die was de hele dag niet thuis geweest en s'morgens was alles nog ok en B: ze was nog zo klein dat ze nog niet eens kon grijpen naar dingen.
En dat laatste doe ik ook hoor, Ik laat mijn dochtertje de hond geregeld iets lekkers geven. en ik zorg er ook voor dat ze de hond met rust laat en hem alleen mag aaien als hij zelf naar dr toe komt.
Ik wens je iig heel veel sterkte met welke beslissing die je ook neemt!
Tja dat uitlaten door een onbekende, ik weet t niet hoor. Het blijft wel een amerikaanse stafford (die absoluut heel erg lief is hoor) Maar t beestje heeft wel de naam, en er zijn genoeg mensen die daar nog steeds vreemd op reageren. En als er iets gebeurd als een vreemde ermee aan het wandelen is, dan weet ik al wie de schuld gaat krijgen.
Maar goed hoe dan ook, ik ga kijken of ik niet toch iets met iemand kan regelen die ik vertrouw, want inderdaad..als je het zo bekijkt dat je na 11 jaar ineens ergens anders moet gaan wonen, terwijl mijn hondje mischien net weer aan t wennen is aan ons nieuwe huis en het allemaal mischien helemaal niet als zo vervelend ervaart...
Ik wil gewoon graag doen wat het beste is voor haar.
quote:Helemaal herkenbaar.Op woensdag 17 maart 2010 13:06 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Tja dat uitlaten door een onbekende, ik weet t niet hoor. Het blijft wel een amerikaanse stafford (die absoluut heel erg lief is hoor) Maar t beestje heeft wel de naam, en er zijn genoeg mensen die daar nog steeds vreemd op reageren. En als er iets gebeurd als een vreemde ermee aan het wandelen is, dan weet ik al wie de schuld gaat krijgen.
quote:Ik bedoelde ook niet direct een onbekende, maar misschien heb je een vriendin waar van je weet dat ie goed met de hond kan. Dat die hem af en toe eens meeneemt. Ik weet het, moet allemaal maar net zo kunnen, maar aan de andere kant weet je ook maar nooitOp woensdag 17 maart 2010 13:06 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
dankje wel Guess,
Tja dat uitlaten door een onbekende, ik weet t niet hoor. Het blijft wel een amerikaanse stafford (die absoluut heel erg lief is hoor) Maar t beestje heeft wel de naam, en er zijn genoeg mensen die daar nog steeds vreemd op reageren. En als er iets gebeurd als een vreemde ermee aan het wandelen is, dan weet ik al wie de schuld gaat krijgen.
Maar goed hoe dan ook, ik ga kijken of ik niet toch iets met iemand kan regelen die ik vertrouw, want inderdaad..als je het zo bekijkt dat je na 11 jaar ineens ergens anders moet gaan wonen, terwijl mijn hondje mischien net weer aan t wennen is aan ons nieuwe huis en het allemaal mischien helemaal niet als zo vervelend ervaart...
Ik wil gewoon graag doen wat het beste is voor haar.
Het is alleen maar goed dat je het beste voor em wil,dat is ook wel duidelijk hoor,ik hoop dat je em lekker bij je kan houden,ik denk dat dat het beste voor em is en ook voor jou,want wie wil er nou zijn lieve hond van 11 kwijt.(ook al is het aan een ander goed huis).
Mss dat ze voor jouw gevoel te weinig aandacht krijgt, maar een oudere hond slaapt ook liever wat meer en trekt zich vanzelf al wat meer terug , het kan heel goed zijn dat ze gewoon wel heel tevreden is met de veranderde thuissituatie hoor.
Heb je echt gedragskenmerken van de hond waardoor je denkt ie zien dat ze ongelukkig is?
hij heeft zijn hele leven bij jullie gezeten en is niet anders meer gewend.
ik zou eerder iemand zoeken die hem gewoon voor een klein bedrag smiddags even kan uitlaten.
Denk dat de hond daar veel meer aan heeft dan dat je hem nu weg gaat doen.
ik zou het nooit over mijn hart verkrijgen om mijn hond (10jaar) nu nog weg te kunnen doen om wat voor rede dan ook.
jij hebt gekozen om een hond te nemen.. en er zijn echt wel andere opties dan hem bij iemand anders te plaatsen.
quote:Het wordt zomer, langer licht! neem je kind en je hond mee het bos in.Op woensdag 17 maart 2010 13:27 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
ja ik ga nog eens rondkijken of ik een bekende is die mischien wat extra tijd heeft of haar mee wilt nemen als ze toch het bos ingaan ofzo..
Zet weer een bench neer en maak voor de hond zijn eigen plek waar zijn geur hangt en waar hij zich veilig kan voelen.
Trouwens wie wil er een hond van 11 jaar? Nu het beestje herplaatsten kan voor problemen zorgen. Een hond na 11 jaar in een andere roedel stoppen kan niet goed zijn. Waarom neem je niet een gedragstherapeut in de arm.
quote:haha, nee maar ik had eerst in gedachten van een rasvereniging, maar toen dacht ik marktplaats, hadden ik en mn moeder laatst ook bijna een hondje vandaan, het is dat die mensen gewoon veel te laat reageerden. anders hadden we nu een hondje van 2 gehad, en 't was ook nog een cool hondje ook.Op dinsdag 16 maart 2010 20:14 schreef krakkemieke het volgende:
[..]
Ik zou zelf eerder vertrouwen op de rasvereniging. Daar komen ws mensen die op zoek zijn naar juist die hond. En er zijn ook mensen die goed weten wat de hond nodig heeft. Niet dat jij dat niet zou weten.
Maar goed.
maar wat je zegt, daar hebben ze vaak wel meer betrouwbaredere mensen voor je hond.
dat zal ik dus nu doen als ik de eigenaar van deze was.
Succes!
quote:Nou...nee, echt kenmerken dat ze ongelukkig is niet (alhoewel ze soms ook dingen doet die ik niet snap en dus ook niet kan beoordelen of het een teken van onvrede is.Op woensdag 17 maart 2010 16:30 schreef oh-oh het volgende:
Heb je echt gedragskenmerken van de hond waardoor je denkt ie zien dat ze ongelukkig is?
quote:Hehe nee een bench is geen optie, dan word ze echt gek. Maar een eigen ruimte heeft ze wel (de hele garage en bijkeuken. Daar mag mijn dochtertje niet komen dus als ze echt rust wilt kan ze zich daar altijd terug trekken.Het wordt zomer, langer licht! neem je kind en je hond mee het bos in.
Zet weer een bench neer en maak voor de hond zijn eigen plek waar zijn geur hangt en waar hij zich veilig kan voelen.
quote:Daar heb je wel een punt waarschijnlijk.Trouwens wie wil er een hond van 11 jaar? Nu het beestje herplaatsten kan voor problemen zorgen. Een hond na 11 jaar in een andere roedel stoppen kan niet goed zijn. Waarom neem je niet een gedragstherapeut in de arm.
Maar een gedragstherapeut is mischien wel een idee...
quote:Agree!
Wat leuk BBB dat je openstaat voor andere ideeën!
Heel veel gedrag is te verklaren en soms makkelijk te voorkomen of aan te pakken. Niet alles natuurlijk, maar veel wel. Als je maar begrijpt waarom de hond soms zo doet.
Inderdaad erg fijn dat je nu toch omgedraaid bent en er voor wilt gaan!
En ik probeer savonds ook met haar te spelen en te knuffelen, maar ik heb gewoon niet altijd tijd daarvoor. Ik ga eens met de dierenarts praten, kijken of hij iemand weet die ons op weg zou kunnen helpen om haar gedrag uit te leggen en we vanuit dat punt iets kunnen doen waar nodig.
Bedankt allemaal voor jullie reacties, ik stel het echt op prijs dat er mensen zijn die mee willen denken!
quote:zoek even op alpha-vereniging van gedragstherapeuten!Op donderdag 18 maart 2010 08:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ja natuurlijk sta ik open voor ideen, het liefst wil ik haar niet kwijt, maar soms weet je gewoon niet meer wat nou het beste is.
En ik probeer savonds ook met haar te spelen en te knuffelen, maar ik heb gewoon niet altijd tijd daarvoor. Ik ga eens met de dierenarts praten, kijken of hij iemand weet die ons op weg zou kunnen helpen om haar gedrag uit te leggen en we vanuit dat punt iets kunnen doen waar nodig.
Bedankt allemaal voor jullie reacties, ik stel het echt op prijs dat er mensen zijn die mee willen denken!
quote:Welk gedrag ervaar jij nou precies als problematisch?Op donderdag 18 maart 2010 08:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ja natuurlijk sta ik open voor ideen, het liefst wil ik haar niet kwijt, maar soms weet je gewoon niet meer wat nou het beste is.
En ik probeer savonds ook met haar te spelen en te knuffelen, maar ik heb gewoon niet altijd tijd daarvoor. Ik ga eens met de dierenarts praten, kijken of hij iemand weet die ons op weg zou kunnen helpen om haar gedrag uit te leggen en we vanuit dat punt iets kunnen doen waar nodig.
Bedankt allemaal voor jullie reacties, ik stel het echt op prijs dat er mensen zijn die mee willen denken!
Dat de hond zich wat terug trekt om het kind te ontwijken vind ik normaal gedrag, geen probleemgedrag, mss ervaar jij het als naar, maar voor de hond zelf is het wss helemaal niet zo erg.
En je kan natuurlijk heus wel elke dag eventjes wat tijd voor haar vrij maken, het hoeven geen uren te zijn toch?
quote:Ik denk dat een hondengedragstherapeut prima kan helpen leren hoe het gedrag geinterpreteerd moet worden en hoe TS ermee om moet gaan. Misschien wordt het nu gezien als dat de hond het niet leuk heeft, maar valt het eigenlijk wel mee.Op donderdag 18 maart 2010 11:37 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Welk gedrag ervaar jij nou precies als problematisch?
Dat de hond zich wat terug trekt om het kind te ontwijken vind ik normaal gedrag, geen probleemgedrag, mss ervaar jij het als naar, maar voor de hond zelf is het wss helemaal niet zo erg.
En je kan natuurlijk heus wel elke dag eventjes wat tijd voor haar vrij maken, het hoeven geen uren te zijn toch?
Eerlijk gezegd denk ik dat TS daar meer aan heeft dan hier te speculeren... No hard feelings natuurlijk!
Misschien heeft de rassenvereniging ook een goede tip voor gedragstherapie?
quote:Mee eens!Op donderdag 18 maart 2010 11:43 schreef Guppyfriend het volgende:
[..]
Ik denk dat een hondengedragstherapeut prima kan helpen leren hoe het gedrag geinterpreteerd moet worden en hoe TS ermee om moet gaan. Misschien wordt het nu gezien als dat de hond het niet leuk heeft, maar valt het eigenlijk wel mee.
Eerlijk gezegd denk ik dat TS daar meer aan heeft dan hier te speculeren... No hard feelings natuurlijk!
Misschien heeft de rassenvereniging ook een goede tip voor gedragstherapie?
quote:ik ookOp woensdag 17 maart 2010 09:04 schreef Lienekien het volgende:
Ik denk, heel eerlijk gezegd, dat een hond het fijner vindt om zijn oude dag te slijten bij de mensen die hem vertrouwd zijn.
quote:als een hond zich steeds terugtrekt van een situatie betekend dat dat ze zich niet prettig voelt. En dat kan zelfs zo vervelend voor de hond worden als ze zich in een hoek gedreven voelt dat het gevaarlijk zou kunnen zijn.Op donderdag 18 maart 2010 11:37 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Welk gedrag ervaar jij nou precies als problematisch?
Dat de hond zich wat terug trekt om het kind te ontwijken vind ik normaal gedrag, geen probleemgedrag, mss ervaar jij het als naar, maar voor de hond zelf is het wss helemaal niet zo erg.
En je kan natuurlijk heus wel elke dag eventjes wat tijd voor haar vrij maken, het hoeven geen uren te zijn toch?
Daar heeft de dierenarts me al voor gewaarschuwd vanaf dat ik zwanger was dat ik voor dat soort signalen moet oppassen omdat een hond zich dan duidelijk niet fijn voelt.
Natuurlijk geef ik haar zoveel mogenlijk de ruimte om zich terug te trekken, maar soms kan het niet anders om haar binnen te houden als ze non stop aan het blaffen is in de garage en de buren er echt niet blij van worden.
En ja ik heb elke dag wel eventjes tijd, maar vaak is dat echt maar eventjes. En als ik had gedacht dat dit voldoende was had ik het hele topic natuurlijk niet geopend omdat het dan dus geen probleem was geweest in mijn ogen.
maargoed, zoals al gezegd ga ik hiermee naar de dierenarts zodat hij me de naam van een persoon kan doorgeven die mee kan kijken naar het gedrag van mijn hond. Of ik me terecht zorgen maak, en dat we hier iets aan kunnen doen...of dat mijn zorgen onterect zijn en dan is er niks aan de hand en ben ik gerustgesteld.
Vanaf de dag dat we thuis kwamen met dochter uit het ziekenhuis heeft de oude hond 1 maal per dag in huis gepoept. Haar manier om te laten merken dat ze het er niet mee eens was. Tsja, het kind kun je nou eenmaal niet meer terug stoppen
Ik vond dit van het hondje acceptabel. Ze was tenslotte al 15 en met haar extreem jaloerse gedrag kon ik me daar nog wel bij neerleggen. Ik ging idd als kind wakker was met kind en al naar de hei met de honden en als kind sliep maakte ik extra tijd voor de honden vrij. Ik betrok ze ook bij de dingen die ik deed met kind. Kind voeden; honden waren in de buurt, met kind spelen; honden lagen er vlakbij. Wij hadden destijds niet de beschikking over een garage/bijkeuken oid. Maar zodra kind begon te kruipen/ lopen hebben we er met onze neus bovenop gezeten dat kind nooit de honden " lastig viel". Ze heeft ook nooit in de buurt van de voer/drinkbakken mogen komen, ten eerste omdat dat heel bedreigend voor de hond kan zijn, maar ook uit hygienisch oogpunt (als je kind ziet dat de hond eruit eet/ drinkt; gaat ze er rustig zelf ook uit eten/ drinken).Jouw oude hond kan best wat slechter gaan horen/ zien en zich daardoor minder op haar gemak voelen. Oude honden kunnen behoorlijk diep slapen en dus " overvallen" worden door een kind wat ineens schreeuwt of met een stuk speelgoed gooit. De hond kan denken dat het misschien weleens op haar terechtkomt en dus angstig gedrag gaan vertonen. Ze kan ook een beetje beginnend seniel zijn en dus soms wat in de war.
Ik denk dat je hond ongelukkiger wordt door herplaatsing dan dat ze nu misschien zou zijn. Zorg dat ze idd ruimte heeft om zich terug te trekken en dan niet zodanig dat ze zich verplicht de hele dag moet afzonderen om rust te vinden. Ze vindt het gewoon ook heel fijn om dicht bij jullie te zijn. Probeer haar er zoveel mogelijk bij te betrekken, zoek iemand die af en toe eens met haar kan wandelen en verwen haar een beetje als de kleine slaapt.
Mijn hondje heeft nog 2 jaar geleefd na dochter's komst; ik denk dat ze dat niet gered zou hebben als ik haar weg had gedaan.
quote:
Mijn honden waren 15 en 4 toen mijn dochter werd geboren. Vooral die van 15 maakte ik me ernstig zorgen over. Zij was heel jaloers, had een hekel aan kinderen en drukte en was echt " mijn" hondje (Terrier). Maar ik heb het nooit in overweging genomen 1 van de dieren (2 honden, 2 katten) weg te doen.
Vanaf de dag dat we thuis kwamen met dochter uit het ziekenhuis heeft de oude hond 1 maal per dag in huis gepoept. Haar manier om te laten merken dat ze het er niet mee eens was. Tsja, het kind kun je nou eenmaal niet meer terug stoppen
Jouw oude hond kan best wat slechter gaan horen/ zien en zich daardoor minder op haar gemak voelen. Oude honden kunnen behoorlijk diep slapen en dus " overvallen" worden door een kind wat ineens schreeuwt of met een stuk speelgoed gooit. De hond kan denken dat het misschien weleens op haar terechtkomt en dus angstig gedrag gaan vertonen. Ze kan ook een beetje beginnend seniel zijn en dus soms wat in de war.
Ik denk dat je hond ongelukkiger wordt door herplaatsing dan dat ze nu misschien zou zijn. Zorg dat ze idd ruimte heeft om zich terug te trekken en dan niet zodanig dat ze zich verplicht de hele dag moet afzonderen om rust te vinden. Ze vindt het gewoon ook heel fijn om dicht bij jullie te zijn. Probeer haar er zoveel mogelijk bij te betrekken, zoek iemand die af en toe eens met haar kan wandelen en verwen haar een beetje als de kleine slaapt.
Mijn hondje heeft nog 2 jaar geleefd na dochter's komst; ik denk dat ze dat niet gered zou hebben als ik haar weg had gedaan.
Tis een commitment maar zo hoort het wel vind ik Dus zal er sprake zijn van een range ordeprobleem. Dan kan een gedragstherapeut een uitkomst bieden.Slechter horen en zien is wel het geval ja. Slecht zien heeft ze volgens mij altijd al last van gehad, maar slecht horen komt er dan nog bij nu.
Het word nu gelukkig beter weer, en je merkt direct dat ze het fijn vind als de tuindeuren gewoon openstaan en ze alle kanten op kan en ook gewoon heerlijk in het onnetje kan gaan liggen.
@Taiga, Jaloezie bestaat niet bij honden? Echt niet?
quote:Nope jaloezie bestaat niet. Honden hebben die soort gevoelens niet. Wij zien hun gedrag op dat moment als jaloezie, maar voor de hond is dit wat anders. Het is puur roedelgedrag.
Bedankt voor je uitgebreidde reactie childintime
Slechter horen en zien is wel het geval ja. Slecht zien heeft ze volgens mij altijd al last van gehad, maar slecht horen komt er dan nog bij nu.
Het word nu gelukkig beter weer, en je merkt direct dat ze het fijn vind als de tuindeuren gewoon openstaan en ze alle kanten op kan en ook gewoon heerlijk in het onnetje kan gaan liggen.
@Taiga, Jaloezie bestaat niet bij honden? Echt niet?
quote:Welke stad?Op maandag 22 maart 2010 12:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ik woon in limburg. Maar ik ga toch proberen of ik alsnog een bekende kan vragen hiervoor.
Ik ken heel veel hondenliefhebbers in de regio
Jammer van het op zich zo prima topic zeg
Tijdelijk ademhaalslotje dus.
Senesta mag als ze terug is bepalen wat er wel of niet opgeruimd gaat worden.
Dus deze blijft even dicht tot Senesta terug is. Sorry TS, dat anderen zich niet een beetje normaal kunnen gedragen in je topic.
[ Bericht 2% gewijzigd door Greys op 22-03-2010 18:20:08 ]
als enige en laatste post wens ik toch TS en haar hond het aller beste! Ik heb het in het geheel doorgelezen, wat er nog staat.
Helaas kom ik toch tot de ontdekking dat het vooral gaat om de angst richting jouw kindje, hier kan ik me best wat bij voor stellen, k'heb ook een dochter.
Als ik het goed begrijp, zoek je de reaktie van je Staff bij een momenteel te kort aan aandacht.
Helaas ben ik van mening dat waneer een ander de hond vaker gaat uitlaten het gedrag richting het kind hier door niet zal veranderen, ik weet jammer genoeg ook niet snel wat wel voor verandering kan zorgen.
Wel lees ik omgangs vormen met de hond die gebaseerd zijn op voorkomen van, dat is eigenlijk een wat onveilige vorm.
Bijv; het kind mag niet bij de bak van de hond komen, ik doe het tegen over gestelde, ik ging met mijn kind de hond brokjes voeren uit zijn bak en laat de hond zo wennen dat dat oke is, zo leer je de hond dit toe te staan!
Als je wilt voorkomen en je let 1 keer niet goed op is de hond hier niet aan gewent en kan het mis gaan.
Als er visite komt, liet ik eerst de hond begroeten en dan mochten ze pas naar de baby, de hond was er namelijk eerder en voor de komst van de baby ging iedereen gelijk de hond aanhalen, dit hoort dan ook in het begin zo te blijven.
Mijn advies (goed bedoeld) zou dan ook zijn, probeer ontwijkend en voorkomend gedrag te voorkomen (gekke zin), de hond voelt dit ook!
Verder is het een oudere hond die nu niet op zijn oude dag ontzettend veel moet gaan lopen, de tuin is ook echt wel goed.
Het enigste waar ik goed op zou letten is dat de hond genoeg zijn rust krijgt en niet hoeft te schrikken van het kind.
Ik vind het ook jammer dat jou DA je al een soort van nerveus heeft gemaakt door dat vooraf in jouw hoofd te planten, dat je moest gaan opletten, daar liep je dus vooraf al mee in je hoofd en nu nog meer.
Wat wel af en toe gebeurt met honden die al zo lang je beste maatje zijn en altijd op de 1e plaats kwamen, dat ze dan moeite hebben jouw te delen.
Ik hoop dat je toch wil aannemen dat het me dwars zit hoe het gelopen is vanmiddag, maar dit is toch echt goed bedoeld!
quote:Hier wil ik toch eventjes iets aan toevoegen... Het gaat natuurlijk niet alleen om wat je de hond aan leert maar ook wat het kind leert. Als je het kind leert dat het bij de bak van de hond mag komen en de hond brokjes daaruit mag geven etc. dan loop je mi de kans dat het kindje straks in een ondernemende bui nog eens zoiets doet als papa/mama eventjes niet in de buurt is. En misschien ziet of hoort de hond het dan wel niet aankomen (want: ouder, slechtziend, beginnende doofheid) of ziet hij het als een misplaatst vertoon van dominantie door het kind en hapt hij naar het kind. Kennissen hadden een oudere hond die eerst goed samen ging met hun dochtertje, maar naarmate de hond ouder (en dover en blinder) werd gaf het echt problemen. De hond schrok veel sneller en begon ook te grommen en zelfs happen naar het kind, dat nooit geleerd had dat ze de hond beter met rust kon laten.Op maandag 22 maart 2010 20:35 schreef iemandmoethetdoen het volgende:
Het laat mij toch niet los dit topic!
Ik heb het in het geheel doorgelezen, wat er nog staat.
Helaas kom ik toch tot de ontdekking dat het vooral gaat om de angst richting jouw kindje, hier kan ik me best wat bij voor stellen, k'heb ook een dochter.
Als ik het goed begrijp, zoek je de reaktie van je Staff bij een momenteel te kort aan aandacht.
Helaas ben ik van mening dat waneer een ander de hond vaker gaat uitlaten het gedrag richting het kind hier door niet zal veranderen, ik weet jammer genoeg ook niet snel wat wel voor verandering kan zorgen.
Wel lees ik omgangs vormen met de hond die gebaseerd zijn op voorkomen van, dat is eigenlijk een wat onveilige vorm.
Bijv; het kind mag niet bij de bak van de hond komen, ik doe het tegen over gestelde, ik ging met mijn kind de hond brokjes voeren uit zijn bak en laat de hond zo wennen dat dat oke is, zo leer je de hond dit toe te staan!
Als je wilt voorkomen en je let 1 keer niet goed op is de hond hier niet aan gewent en kan het mis gaan.
Als er visite komt, liet ik eerst de hond begroeten en dan mochten ze pas naar de baby, de hond was er namelijk eerder en voor de komst van de baby ging iedereen gelijk de hond aanhalen, dit hoort dan ook in het begin zo te blijven.
Mijn advies (goed bedoeld) zou dan ook zijn, probeer ontwijkend en voorkomend gedrag te voorkomen (gekke zin), de hond voelt dit ook!
Verder is het een oudere hond die nu niet op zijn oude dag ontzettend veel moet gaan lopen, de tuin is ook echt wel goed.
Het enigste waar ik goed op zou letten is dat de hond genoeg zijn rust krijgt en niet hoeft te schrikken van het kind.
Ik vind het ook jammer dat jou DA je al een soort van nerveus heeft gemaakt door dat vooraf in jouw hoofd te planten, dat je moest gaan opletten, daar liep je dus vooraf al mee in je hoofd en nu nog meer.
Wat wel af en toe gebeurt met honden die al zo lang je beste maatje zijn en altijd op de 1e plaats kwamen, dat ze dan moeite hebben jouw te delen.
Ik hoop dat je toch wil aannemen dat het me dwars zit hoe het gelopen is vanmiddag, maar dit is toch echt goed bedoeld!
Ik denk dat bij een jonge(re) hond het zeker belangrijk is om met het kind om te leren gaan en er aan te laten wennen. Maar met een hond die naar alle waarschijnlijkheid nog maar een jaartje te leven heeft lijkt het mij persoonlijk verstandiger om kind en hond niet teveel aan elkaar op te dringen en het dier gewoon zijn laatste ja(a)r(en) in rust te laten slijten, zonder een klein kind dat aan zijn voerbak zit e.d.
Maar toch heeft dit hele verhaal niks te maken met angst voor de veiligheid van mijn dochtertje. Helemaal niet zelfs. Ik ben nog nooit een seconde bang geweest dat de hond de kleine iets aan zou doen.
En de reden dat ik niet wil hebben dat mijn dochtertje achter de hond aangaat is gewoon omdat ik vind dat de hond recht heeft op rust.
Het verhaal van het bezoek eerst de hond en dan pas het kind aandacht geven hebben wij ook altijd gedaan.
Wat het nerveus maken van de dierenarts betreft..tja hij heeft me heel erg op het hart gedrukt om een aantal dingen aan te houden. En mischien iets te vaak..maar ik ken mijn hondje enben daar niet zenuwachtig van geworden hoor
Ow en het is trouwens niet zo dat ik krampachtig ga doen als hond en kind in 1 ruimte zijn hoor. Het enige wat ik doe is mijn dochtertje zeggen dat het hondje geen zin heeft om te spelen (als zij achter de hond aangaat)
Op de momenten dat de hond naar haar toe komt mag ze de hond aaien of een snoepje ofzo geven.
En verder is de hond gewoonweg geen speelgoed
Maargoed, aan de andere kant zie je ook dat nu de kleine ziek is de hond heel lief bij dr komt kijken en aandr komt snuffelen..dus ze hebben geen hekel aan elkaar
quote:Klinkt goed,Op dinsdag 23 maart 2010 14:29 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Iemandmoethetdoen, ik stel het op prijs dat je alsnog de moeite neemt een uitgebreidde reactie te posten met goedbedoeld advies.
Maar toch heeft dit hele verhaal niks te maken met angst voor de veiligheid van mijn dochtertje. Helemaal niet zelfs. Ik ben nog nooit een seconde bang geweest dat de hond de kleine iets aan zou doen.
En de reden dat ik niet wil hebben dat mijn dochtertje achter de hond aangaat is gewoon omdat ik vind dat de hond recht heeft op rust.
Het verhaal van het bezoek eerst de hond en dan pas het kind aandacht geven hebben wij ook altijd gedaan.
Wat het nerveus maken van de dierenarts betreft..tja hij heeft me heel erg op het hart gedrukt om een aantal dingen aan te houden. En mischien iets te vaak..maar ik ken mijn hondje enben daar niet zenuwachtig van geworden hoor
Ow en het is trouwens niet zo dat ik krampachtig ga doen als hond en kind in 1 ruimte zijn hoor. Het enige wat ik doe is mijn dochtertje zeggen dat het hondje geen zin heeft om te spelen (als zij achter de hond aangaat)
Op de momenten dat de hond naar haar toe komt mag ze de hond aaien of een snoepje ofzo geven.
En verder is de hond gewoonweg geen speelgoed
Maargoed, aan de andere kant zie je ook dat nu de kleine ziek is de hond heel lief bij dr komt kijken en aandr komt snuffelen..dus ze hebben geen hekel aan elkaar
alleen ontgaat inmiddels mij nu nog de reden van het topic.
De hond blijft, de hond gaat nu goed met je kind, verder is ie oud en heeft nu geen extra beweging nodig, je hebt ook nog een tuin waarin de hond beschermd naar buiten kan.
Wat is nu dan nog het probleem, wat zijn je vragen, ik wil namenlijk best mee denken, voor mij was de beste optie namelijk de hond houden op zijn oude dag en dat doe je.
Nog een kleine overdenking, aangezien je hond beginnend doof/blind word en niet meer de jongste is, zou hij zich bij flink uitlaten door een ander dan jij (onbekende) wel eens totaal niet op zijn gemak kunnen gaan voelen, helemaal als er een jonge agressiefe hond op 'm afkomt onderweg, verder weet je ook niet of de ander er net zo flink tussen springt als jij, het hoeft dus niet direkt een verbetering in de hond zijn leven te betekenen.
Mvrgrt,
quote:Ik zie niet in dat als je je kind verbied bij die honden bak te komen dat het kind dan geen ondernemende bui zou kunnen hebben, alleen is de hond er dan zeker niet aangewend.Op dinsdag 23 maart 2010 12:17 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Hier wil ik toch eventjes iets aan toevoegen... Het gaat natuurlijk niet alleen om wat je de hond aan leert maar ook wat het kind leert. Als je het kind leert dat het bij de bak van de hond mag komen en de hond brokjes daaruit mag geven etc. dan loop je mi de kans dat het kindje straks in een ondernemende bui nog eens zoiets doet als papa/mama eventjes niet in de buurt is. En misschien ziet of hoort de hond het dan wel niet aankomen (want: ouder, slechtziend, beginnende doofheid) of ziet hij het als een misplaatst vertoon van dominantie door het kind en hapt hij naar het kind. Kennissen hadden een oudere hond die eerst goed samen ging met hun dochtertje, maar naarmate de hond ouder (en dover en blinder) werd gaf het echt problemen. De hond schrok veel sneller en begon ook te grommen en zelfs happen naar het kind, dat nooit geleerd had dat ze de hond beter met rust kon laten.
Ik denk dat bij een jonge(re) hond het zeker belangrijk is om met het kind om te leren gaan en er aan te laten wennen. Maar met een hond die naar alle waarschijnlijkheid nog maar een jaartje te leven heeft lijkt het mij persoonlijk verstandiger om kind en hond niet teveel aan elkaar op te dringen en het dier gewoon zijn laatste ja(a)r(en) in rust te laten slijten, zonder een klein kind dat aan zijn voerbak zit e.d.
Extra beweging..mischien heeft ze het niet nodig, maar ik merk aan haar dat ze het wel fijn vind.
En precies om de reden die jij hierboven geeft laat ik niet de eerste de beste die tijd heeft en zich aanbied met haar wandelen. De mensen die ik hiervoor vraag daar weet ik van hoe ze met haar zijn en hebben al eerder op haar gepast/ hebben met haar onder 1 dak gewoon en die zijn net zo gek op haar als ik.
quote:Op dinsdag 23 maart 2010 14:57 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Momenteel heb ik geen vragen meer. Maar alle tips blijven welkom
Extra beweging..mischien heeft ze het niet nodig, maar ik merk aan haar dat ze het wel fijn vind.
En precies om de reden die jij hierboven geeft laat ik niet de eerste de beste die tijd heeft en zich aanbied met haar wandelen. De mensen die ik hiervoor vraag daar weet ik van hoe ze met haar zijn en hebben al eerder op haar gepast/ hebben met haar onder 1 dak gewoon en die zijn net zo gek op haar als ik.
quote:Tsja, jaloezie bestaat wel degelijk bij honden. Ik ben daar wel van overtuigd na het 38 jaar hebben van allerlei verschillende honden. En vooral bij Terriers. Toen ik dochters vader leerde kennen vond mijn hondje dat vreselijk. Ze was toen 10 en was ziek van de tijd die ik aan hem besteede. Dit merkte ik doordat ze niet meer wilde eten als hij in de buurt was, geen moment van mijn zijde week als hij thuis was (terwijl als hij er niet was ze gewoon in d'r mand lag te slapen) en dolblij was toen hij met een pup thuiskwam, terwijl ze een gruwelijke hekel aan puppies had (hij was veel met de pup bezig en ik niet, dus had ze mijn aandacht meer).Op maandag 22 maart 2010 10:24 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Bedankt voor je uitgebreidde reactie childintime
Slechter horen en zien is wel het geval ja. Slecht zien heeft ze volgens mij altijd al last van gehad, maar slecht horen komt er dan nog bij nu.
Het word nu gelukkig beter weer, en je merkt direct dat ze het fijn vind als de tuindeuren gewoon openstaan en ze alle kanten op kan en ook gewoon heerlijk in het onnetje kan gaan liggen.
@Taiga, Jaloezie bestaat niet bij honden? Echt niet?
Ik weet niet of je het verhaal kent van "His Masters Voice", nou zo'n hondje had ik dus. Haar leven was mijn leven. Als ik ziek op de bank lag, lag zij er ziek naast, als ik 2 weken op vakantie ging, at zij rustig 2 weken niet. Ik vond het dan ook niet meer dan normaal dat toen dochter werd geboren; ik haar plekje respecteerde, ik had haar toen tenslotte al 15 jaar. Ik had haar ook iedere dag weer kunnen straffen voor het feit dat ze in huis poepte, maar ik accepteerde het als een milde vorm van verzet en had er juist respect voor dat ze zich op die manier uitte; ze heeft nog 2 jaar geleefd en hoezeer we ook ons best deden op te letten zal ze ongetwijfeld kansen genoeg hebben gezien kind te bijten. Maar het was mijn kind en dus "accepteerde" ze dat lijdzaam.