4 Luni, 3 Săptămîni şi 2 Zile (4 Months, 3 Weeks and 2 Days)Zo midden jaren '00 beleefde Roemenië enige goede filmjaren. De thematiek betrof veelal het ridicule Ceaucescu-regime en wat voor impact het heeft op de samenleving. In 4 Luni, 3 Săptămîni şi 2 Zile (Gouden Palm 2007) worden twee bevriende studentes Gabita en Otilia gevolgd: de een is onvolwassen, naïef én zwanger

. De ander is een stuk volwassener en helpt haar vriendin met het regelen van een abortus, dat toentertijd streng verboden was. Ceaucescu meende immers dat de Roemeense bevolking als een gek moest groeien.
Als kijker val je middenin het leven van Otilia en Gabita, maar al vrij vlot wordt er gefocust op de illegale abortus, dat plaatsvindt in een hotel. Door de minieme cameravoering wordt de spanning verhoogd en zit je zo in een hele intense film met lange knappe lange scenes. De mistroostige sfeer en de ambtenaren-rompslomp worden voortreffelijk in beeld gebracht. Wat mij betreft een topper uit Oost-Europa

. Cijfer: 8,5
Gegen die Wand (Head-on)Wat gebeurt er als twee suïcidale mensen een impulsief huwelijk aangaan? Veel rauwe ellende, zoals Gegen die Wand laat zien. Ondertussen speelt de Turkse achtergrond van de twee hoofdpersonen woonachtig in Duitsland, ook nog een rol, wat de situatie er niet gemakkelijker op maakt. De film bevat een aantal knallende mooie scenes, maar daartegenover staan ook veel oninteressante. Naar het einde toe begon het verhaal mijn interesse te verliezen. De karakters deden maar wat, kreeg ik het idee. Cijfer: 7
La stanza del figlio (The Son's Room)Prima drama, waar ik gaandeweg steeds meer betrokken raakte. Meestal vindt een sterfgeval in een dramafilm in het begin of tegen het eind plaats, maar hier was het plotsklaps middenin. Opvallende keuze, maar wat mij betreft wel goed gevonden. De kijker maakt eerst kennis met een (goed functionerende) familie uit de hogere klasse. Nadat je de karakters genoeg kent, gaat de film over op de verwerkingstoer, waardoor het geheel niet alleen maar eenzijdig kommer en kwel is. Cijfer: 7,5
DollsBooh, hier vond ik dus echt geen snars aan. Het is leeg ondanks drie losse verhalen, saai met een vervelend (te) langzaam tempo. Het heeft vast wel slim gevonden symboliek, maar het kon me weinig boeien. De film sleept zich toch naar een magere voldoende, want Kitano heeft her en der nog wel mooie plaatjes met lekker felle kleuren weten te schieten. Cijfer: 5,5
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>