Jeetje man, het is alsof ik mezelf hoor praten...quote:Op dinsdag 2 maart 2010 15:48 schreef Xanthas het volgende:
Ik ben van het type: wat had ik anders kunnen doen zodat ik nu nog met haar was....... Waarschijnlijk het slechtste type want echt vrolijk word je er niet van. Maar zoals ik al zei: de wens is er niet meer. Maar het feit dat we dit alles hadden kunnen voorkomen door te praten is storend. Iets zo goed kapot maken door iets zo kleins..
Dit heb ik dus ook. Maarja die fout zal ik nu dus ook geen 2e keer meer maken.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 16:26 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Jeetje man, het is alsof ik mezelf hoor praten...
Ik heb exact hetzelfde, had ik toen maar meer gepraat en gevoelens geuit dan was dit alles niet gebeurd en waren we nog samen.
Getuigt van goede zelfkennis en beheersing.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 16:31 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Dit heb ik dus ook. Maarja die fout zal ik nu dus ook geen 2e keer meer maken.
Op dit moment wil ik haar zo graag zien en afspreken maar ben bang voor die terugval dus hou ik me maar even in.
Verstandig!quote:Op dinsdag 2 maart 2010 16:31 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Op dit moment wil ik haar zo graag zien en afspreken maar ben bang voor die terugval dus hou ik me maar even in.
Zelfkennis heb ik wel, die beheersing weet ik niet. Het kan morgen zomaar zijn dat ik zeg fuck it en met haar afspreek. En aan de andere kant als ik met haar afspreek en terugval heb dan weet ik dat tenminste. Als ik wacht tot ik haar niet meer mis en dan afspreek en dan alsnog die terugval krijg maakt het alleen maar kutter denk ik dan.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 16:33 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Getuigt van goede zelfkennis en beheersing.
Denk je aan haar of aan de relatie? Groot verschil namelijk.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:02 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Verstandig!
Ik heb precies het tegenovergestelde. Ik haat m'n ex. Wil dr het liefst vergeten en nooit meer zien. Maar toch denk ik vrijwel elke dag nog aan haar. Ik ben nog nooit zo boos op iemand geweest en het voelt helemaal niet lekker.
Het lullige is ook nog dat jij niet alleen bent. Ik sprak maandag mijn ex en eigenlijk was ze zo anders dat ik er niet zo veel aan had. Dus je ex kan ook nog een mening hebben, of hebben van "fuck" jou. Het is maar lastig, inderaad.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:03 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Zelfkennis heb ik wel, die beheersing weet ik niet. Het kan morgen zomaar zijn dat ik zeg fuck it en met haar afspreek. En aan de andere kant als ik met haar afspreek en terugval heb dan weet ik dat tenminste. Als ik wacht tot ik haar niet meer mis en dan afspreek en dan alsnog die terugval krijg maakt het alleen maar kutter denk ik dan.
Ik vind het maar lastig
Aan allebei. Maar ik mis alleen de relatie soms. Haarzelf niet. Dat gemis was eigenlijk al redelijk snel verdwenen. Toen dacht ik dat ik er wel overheen was, maar blijkbaar zijn er nog andere emoties die ik moet verwerken. Ik ben nog boos en teleurgesteld. En geloof me dat ik niet zo snel boos wordtquote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:05 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Denk je aan haar of aan de relatie? Groot verschil namelijk.
Dit is mijn gevoel.
Ik wou dat je een vreemde was dan kon ik je vermijden
Ik wou dat je een vreemde was dan kon ik je vergeten
quote:Drop his name
Push it in and twist the knife again
Watch my face
As I pretend to feel no pain
Mijn ex weet dat dit bij mij speelt want, dit heb ik haar verteld. Ze heeft gezegd als jij denkt dat je er klaar voor bent kunnen we gewoon afspreken. Ze toont begrip en wil ook gewoon weer vrienden kunnen zijn. Hier ben ik erg blij mee en dat moet ik ook zijn geloof ik.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:06 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Het lullige is ook nog dat jij niet alleen bent. Ik sprak maandag mijn ex en eigenlijk was ze zo anders dat ik er niet zo veel aan had. Dus je ex kan ook nog een mening hebben, of hebben van "fuck" jou. Het is maar lastig, inderaad.
Inderdaad: waarom zei ze het niet gewoon.... Die opmerking raakte mij.quote:
Amen.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:27 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Mijn ex weet dat dit bij mij speelt want, dit heb ik haar verteld. Ze heeft gezegd als jij denkt dat je er klaar voor bent kunnen we gewoon afspreken. Ze toont begrip en wil ook gewoon weer vrienden kunnen zijn. Hier ben ik erg blij mee en dat moet ik ook zijn geloof ik.
Maar moet nu even vooral naar mijzelf kijken, wat ik denk dat het beste voor mij is.
Dat zal ik ook nooit begrijpen. Gewoon van de een op de andere dag wordt je hele wereld op z'n kop gegooid en dan krijg je te horen: "Ja, het ging al een tijdje niet zo goed, vond ik"quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:29 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Inderdaad: waarom zei ze het niet gewoon.... Die opmerking raakte mij.
Het uitmaken van een relatie zal toch niet een spontane actie zijn. Een van de twee moet het zien aankomen. Waarom er dan niet over gepraat kan worden is mij een raadsel. Nou ja, geen raadsel, maar ik had er liever over gepraat dan zo achterblijven.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:47 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Dat zal ik ook nooit begrijpen. Gewoon van de een op de andere dag wordt je hele wereld op z'n kop gegooid en dan krijg je te horen: "Ja, het ging al een tijdje niet zo goed, vond ik"
![]()
Ik hou niet van generaliseren, maar volgens mij is dit wel echt een vrouwenactie.
quote:Op dinsdag 2 maart 2010 11:01 schreef maartjeh het volgende:
Even bijlezen hoor..
TumTumm welkom hier! Ik hoop dat je wat aan dit topic zult hebben.![]()
Tegan, hoe is 't nu met je? En hoe sta je nu tegenover morgen?
Ik kom net van de huisarts af, een doorverwijzing naar het ziekenhuis gekregen. Moet overmorgen naar de KNO-art om een afspraak te maken wanneer mijn amandelen operatief verwijderd gaan worden. Ik vind het eng, maar hopelijk voel ik me daarna niet meer om de 2 maanden zo beroerd.
Waar ga je naar het ziekenhuis?quote:Op dinsdag 2 maart 2010 11:02 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Succes. I don't like hospitals.... Hopelijk word je er beter van!
Nou, mij is het wel een raadsel.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:51 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Het uitmaken van een relatie zal toch niet een spontane actie zijn. Een van de twee moet het zien aankomen. Waarom er dan niet over gepraat kan worden is mij een raadsel. Nou ja, geen raadsel, maar ik had er liever over gepraat dan zo achterblijven.
Ach, het leven gaat door.
Achteraf is alles helder. Het is het leven. Ik heb ook fouten gemaakt, maar ik probeer er niet meer aan te denken. Wat gebeurd is, is gebeurd. Anders blijf ik me schuldig voelen (want ik was wel gelukkig).quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:54 schreef MOD het volgende:
Ik had er ook over kunnen praten maar ik was te dom en te kortzichtig om in te zien dat ik zelf een stap kon zetten om het goed te maken ipv te doemdenken en met de gedachte rond te lopen dat het toch nooit meer goed zou komen. Dingen waar je later anders over denkt maar wanneer het al te laat is.
Ergens weet je zelf vast achteraf ook wel een momentje te verzinnen waarop je anders had kunnen handelen. Het is wel een raadsel, maar nu kan ik het toch niet veranderen.quote:
Hmjah dat gevoel herken ik.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 15:48 schreef Xanthas het volgende:
Ik ben van het type: wat had ik anders kunnen doen zodat ik nu nog met haar was....... Waarschijnlijk het slechtste type want echt vrolijk word je er niet van. Maar zoals ik al zei: de wens is er niet meer. Maar het feit dat we dit alles hadden kunnen voorkomen door te praten is storend. Iets zo goed kapot maken door iets zo kleins..
Ik kan ook goed alleen zijn, maar toch merk ik dat een paar dagen alleen in huis (ik had al vakantie) nou ook niet bepaald ideaal was.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 14:06 schreef Tegan het volgende:
[..]
Ik houd juist van alleen zijn, heerlijk. Kan zo een maand in huis doorbrengen ofzo, denk ik. Het gevaar is ook wel dat zodra je met mensen omgaat ze dingen van je verwachten, en die houd ik nooit vol, ik stel ze altijd teleur, door nu bv. niet op school te zijn. En dat maakt me weer meer op mezelf te willen zijn.
Maar dus als ik me klote voel dan moet ik gewoon een paar dagen alleen zijn, dus ook nu met mijn ex.
quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:27 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Maar moet nu even vooral naar mijzelf kijken, wat ik denk dat het beste voor mij is.
Ik denk dat de conclusie wel gevallen is door meerdere dat we geleerd hebben van onze "fouten".quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:58 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Ergens weet je zelf vast achteraf ook wel een momentje te verzinnen waarop je anders had kunnen handelen. Het is wel een raadsel, maar nu kan ik het toch niet veranderen.
Je wás gelukkig, dus nu niet? Ik ken het gevoel... Je schuldig voelen heeft wel zin want dat geeft je nieuwe inzichten. Na een tijd kan je je zelf toch wel vergeven met de gedachte dat je er een les uit getrokken heb. Dat is waarschijnlijk als je merkt dat je toch wel redelijk over je ex heen bent denk ik en merkt dat je haar in principe niet nodig hebt om een leuk leven te hebben.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:56 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Achteraf is alles helder. Het is het leven. Ik heb ook fouten gemaakt, maar ik probeer er niet meer aan te denken. Wat gebeurd is, is gebeurd. Anders blijf ik me schuldig voelen (want ik was wel gelukkig).
Ach ik ben ook niet altijd de liefste geweest, dat geef ik zo toe. Maar ik kwam er van de een op de andere dag achter dat ze vreemdging.. Ze zei dat ze er spijt van had enzo blabla.. Toen gaf ik haar nog een kans (dom van mij), maar een week of 2 later maakte ze het uit. En nu is ze met die gastquote:Op dinsdag 2 maart 2010 17:58 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Ergens weet je zelf vast achteraf ook wel een momentje te verzinnen waarop je anders had kunnen handelen. Het is wel een raadsel, maar nu kan ik het toch niet veranderen.
helemaal mee eens...quote:Op dinsdag 2 maart 2010 18:08 schreef MOD het volgende:
[..]
Je wás gelukkig, dus nu niet? Ik ken het gevoel... Je schuldig voelen heeft wel zin want dat geeft je nieuwe inzichten. Na een tijd kan je je zelf toch wel vergeven met de gedachte dat je er een les uit getrokken heb. Dat is waarschijnlijk als je merkt dat je toch wel redelijk over je ex heen bent denk ik en merkt dat je haar in principe niet nodig hebt om een leuk leven te hebben.
Eigenlijk heb je alles al, zeg maar je eigen leven.. (school/werk, vrienden, hobby's etc.)
Het gevoel waar ik mee blijf zitten is dat je die bepaalde levensles geleerd heb ten kosten van je ex en dat je hem/haar daar mee flink veel pijn heb gedaan zonder dat hij of zij dat verdient heeft.
Ik ben nooit echt gelukkig geweest in mijn leven. Op deze relatie na dan (pak em beet het eerste half jaar). Ik was een einzelganger, maar door de relatie heb ik gezien dat er zoveel meer is in het leven. Op dit moment heb ik alleen niemand meer om het mee te delen (ben echt letterlijk alles kwijt geraakt wat ik in de afgelopen twee jaar heb opgebouwd). Ik moet echt opnieuw beginnen, maar ik kan niet zo maar weglopen van mijn huidige verplichtingen.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 18:08 schreef MOD het volgende:
[..]
Je wás gelukkig, dus nu niet? Ik ken het gevoel... Je schuldig voelen heeft wel zin want dat geeft je nieuwe inzichten. Na een tijd kan je je zelf toch wel vergeven met de gedachte dat je er een les uit getrokken heb. Dat is waarschijnlijk als je merkt dat je toch wel redelijk over je ex heen bent denk ik en merkt dat je haar in principe niet nodig hebt om een leuk leven te hebben.
Ik blijf dit een lastige vraag vinden. Het gaat wel, in het begn was ik boos en verdrietig. Nu zijn we een paar weken verder en heb ik (gelukkig!) ook weer redelijk goed met hem kunnen praten, en sindsdien voel ik me voornamelijk leeg. Ik krijg er geen paniekgevoel of boos gevoel meer bij, het is gewoon leeg en verdrietig.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 11:48 schreef Xanthas het volgende:
Hoe voel jij nu na die paar weken, Tumtumm?
-snif-quote:Op dinsdag 2 maart 2010 18:07 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Ik denk dat de conclusie wel gevallen is door meerdere dat we geleerd hebben van onze "fouten".
Of je het nooit meer zo doet zullen we nooit weten, maar we gaan ons best doen.
Wel weet ik dat er meer gepraat moet worden ....
Ik denk dat ik het een beetje verkeerd geformuleerd hadquote:Op dinsdag 2 maart 2010 11:58 schreef GoedeMan76 het volgende:
[..]
Welkom TumTum,
dit is jammer genoeg niet helemaal herkenbaar, mijn ex had wel begrip op het moment dat ik compleet instorte, maar gebruikte dat vervolgens als de reden voor het kapot gaan van de relatie, maar weigerst zelf in te zien hoeveel pijn/schade ze me eerst had toegedaan voordat ik brak...
Ben wel blij om te horen dat het bij jou beter gaat
Negatief: alles wat ik van haar geleerd heb (of die we samen hebben geleerd), zijn dingen die je deelt met anderen. Ik heb niets voor mezelf geleerd. Achteraf valt me dat wel op. Ik heb een boel opgegeven, maar niet het gevoel dat ik iets geleerd heb (behalve in een relatie zelf dan)quote:Op dinsdag 2 maart 2010 18:57 schreef MOD het volgende:
Ja dat had ik ook. Een kluizenaartje, ondanks dat ik wel vrienden had/heb enzo. Maar goed, je hebt niet alleen van je fouten geleerd, maar ook van je ex. Na de eerste periode ben ik mij zelf als verloren gaan beschouwen en dacht dat ik alles kwijt was. Nog steeds wel een beetje. Maar ze heeft mij zo veel van het leven laten zien. De kennis en ervaringen die ik van haar heb mee gekregen zal ik gebruiken om mee verder te gaan, ook al heb ik haar niet meer dicht bij me.
Zoals ik het nu een tijdje lees, denk ik dat je er goed aan doet om inderdaad even geen contact te hebben. Dan kan je proberen om je eigen gedachten ook een beetje onder controle te krijgen.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 19:22 schreef Tegan het volgende:
Ik kreeg vanmiddag een smsje van mijn ex, dat ik maar moest laten weten wanneer ik eraan toe was om toch te meeten, en dat dit volgens hem echt het beste is blabla, en kop op, je komt hier overheen. Net alsof het hem zelf helemaal niets doet.
Aaaah, ik word zo gek van mijn eigen gedachten. Ik wil zo graag terugsmsen dat ik hem toch wil zien morgen als een soort afscheid en dan radiostilte, laatste keer dat ik hem zag was het nog niet nog gewoon leuk enzo. Heb hem nooit meer gezien nadat het echt over was. Maar vanaf nu geen (sms)contact is natuurlijk beter.
Same here en ik blijf echt met een kutgevoel zitten dat als je elkaar naderhand weer ziet als de rust overheerst, dat er een redelijke spanning is omdat er niet veel is uitgepraat.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 19:22 schreef Tegan het volgende:
laatste keer dat ik hem zag was het nog niet nog gewoon leuk enzo. Heb hem nooit meer gezien nadat het echt over was. Maar vanaf nu geen (sms)contact is natuurlijk beter.
Akward silence... Lijkt me een lastige autorit dan. Sterkte!quote:Op dinsdag 2 maart 2010 21:05 schreef maartjeh het volgende:
Mijn auto is kapot en toevallig moet mijn ex morgen vlakbij mijn werk naar een cursus. Nu brengt en haalt hij me op/weg.
Hmmm ik weet het niet. Het is lang geleden dat hij echt iets voor me gedaan heeft en hij bied 't nu zelf aan, dus ik vind het wel fijn/lief.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 21:07 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Akward silence... Lijkt me een lastige autorit dan. Sterkte!
Klinkt alsof je bereid bent om hem zijn wilde vrijpartijen in jullie 'nadenkperiode' met zijn buurmeisje te vergeven, zodat je je maar niet steeds zo kut en in de war hoeft te voelen. Believe me, het wordt nooit meer zoals vroeger. Je zal hem hierna altijd wantrouwen (en dat zou je ook moeten doen).quote:Op dinsdag 2 maart 2010 11:32 schreef AlphaQ het volgende:
Mijn vriend/ex (ik weet nog steeds niet hoe ik hem moet noemen) was zondag jarig en hij had vrijdag gezegd dat we tot komend weekend misschien weer even geen contact moesten hebben. Ik heb zondag dus eigenlijk de hele dag gedacht of ik wel wat moest sturen, uiteindelijk toch gedaan en hij stuurde terug dat hij al bijna niets meer verwacht had maar dat k gelukkig toch wat had laten horen.
Gisteren op mijjn verjaardag stuurde hij 's ochtends al een sms en een paar uur later ben ik daar helemaal verkeerd op ingegaan (wat er dus op neer kwam dat ik hem gewoon nog wil). Hij zei daarop dat hij daar ook de hele tijd aan denkt, maar dat hij gewoon niet weet wat hij wil, wat IK echt wil en of het nog kan, en dat het goed zou zijn als we komend weekend afspreken. Heb ik niet op gereageerd. Na een tijd belde hij, hij zei dat hij 3 gemiste oproepen had en of ik hem had gebeld? Dus ik zei 'nee', en toen vroeg hij wat ik van zijn sms vond...heb hem nog verteld wat ik wil en toen zei hij dat we af moesten spreken. Dat doen we dus vrijdag....
Helemaal eens!quote:Op dinsdag 2 maart 2010 21:35 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Klinkt alsof je bereid bent om hem zijn wilde vrijpartijen in jullie 'nadenkperiode' met zijn buurmeisje te vergeven, zodat je je maar niet steeds zo kut en in de war hoeft te voelen. Believe me, het wordt nooit meer zoals vroeger. Je zal hem hierna altijd wantrouwen (en dat zou je ook moeten doen).
Het klinkt allemaal zo negatief... Alles wat je kwijt bent geraakt, jouw falen, iets wat kapot is gemaakt maar geweldig was. Je moet daar echt afstand van nemen, van de mooie dingen. De mooie dingen zijn alleen een herinnering, en uiteindelijk moet je gelukkig zijn met die mooie herinneringen. Uit de dingen die niet goed zijn gegaan moet je lering trekken, maar er zeker niet in blijven hangen. Ook niet in de mooie herinneringen. Je zegt dat je voor jezelf gekozen hebt, en dat is echt super super goed van jou, heel dapper. Probeer daar nu dan mee verder te gaan en niet zo vaak met haar bezig te zijn.. Ik zie je namelijk heel vaak hier, en ik moet zeggen dat ik dat ook had in het begin, maar echt alleen in het begin. The present is not for nothing called "present" (cadeau)!quote:Op maandag 1 maart 2010 20:22 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Ik stopte meer dan 100% in de relatie. Zij zal de herinnering blijven aan alles wat ik geprobeerd heb. Alles wat ik ben kwijt geraakt. Ik voel me er niet minder om, ik heb voor mezelf gekozen (voor het eerst in een half jaar, tov van haar)
De herinnering aan mijn falen, dat zal ze altijd blijven. Helaas misschien. Wij hebben samen iets kapot gemaakt wat geweldig was.
Daar neig ik naar, ja. Nouja, ik heb er natuurlijk ook aan gedacht om het te laten, dan zou ik me niet meer in de war voelen en mettertijd ook niet meer kut. Maar blijkbaar wil ik dat echt niet. Ik heb steeds in mijn hoofd dat ik hem eigenlijk toestemming gegeven heb, dat ik tegen hem gezegd heb dat hij tijdens onze pauze vooral anderen moest 'uitproberen', dat ik dat ook zou doen als ik er de kans voor kreeg. En dat we dan wel zouden zien wat we beter vinden.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 21:35 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Klinkt alsof je bereid bent om hem zijn wilde vrijpartijen in jullie 'nadenkperiode' met zijn buurmeisje te vergeven, zodat je je maar niet steeds zo kut en in de war hoeft te voelen. Believe me, het wordt nooit meer zoals vroeger. Je zal hem hierna altijd wantrouwen (en dat zou je ook moeten doen).
Dit is trouwens wel een dikke smoes om je te kunnen spreken over die sms. Die goochem heeft toch je nummer, dus dan ziet hij toch wie er heeft gebeld?quote:Op dinsdag 2 maart 2010 11:32 schreef AlphaQ het volgende:
Na een tijd belde hij, hij zei dat hij 3 gemiste oproepen had en of ik hem had gebeld? Dus ik zei 'nee', en toen vroeg hij wat ik van zijn sms vond...heb hem nog verteld wat ik wil en toen zei hij dat we af moesten spreken. Dat doen we dus vrijdag....
Klopt, dat dacht ik ook alquote:Op dinsdag 2 maart 2010 23:38 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Dit is trouwens wel een dikke smoes om je te kunnen spreken over die sms. Die goochem heeft toch je nummer, dus dan ziet hij toch wie er heeft gebeld?
Wel jammer dat je er zo over denkt. Zo doe je jezelf namelijk wel tekort. In feite geef jij hem dus toestemming om vaker dit soort geintjes uit te halen.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 23:35 schreef AlphaQ het volgende:
[..]
Daar neig ik naar, ja. Nouja, ik heb er natuurlijk ook aan gedacht om het te laten, dan zou ik me niet meer in de war voelen en mettertijd ook niet meer kut. Maar blijkbaar wil ik dat echt niet. Ik heb steeds in mijn hoofd dat ik hem eigenlijk toestemming gegeven heb, dat ik tegen hem gezegd heb dat hij tijdens onze pauze vooral anderen moest 'uitproberen', dat ik dat ook zou doen als ik er de kans voor kreeg. En dat we dan wel zouden zien wat we beter vinden.
Hmm. Alleen daar uit zou blijken dat hij niet voor jou kiest. Maar oordeel niet te snel. Voor de rest kan je hem niks kwalijk nemen. Het is aan jou om te kiezen als blijkt dat hij echt echt echt voor jou wilt gaan zodra hij met hangende pootjes terug komt. Als ik jou was zou ik tot die tijd niet wachten maar door gaan met je leven. Laat hem maar naar jou komen.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 23:35 schreef AlphaQ het volgende:
Ik heb steeds in mijn hoofd dat ik hem eigenlijk toestemming gegeven heb, dat ik tegen hem gezegd heb dat hij tijdens onze pauze vooral anderen moest 'uitproberen', dat ik dat ook zou doen als ik er de kans voor kreeg. En dat we dan wel zouden zien wat we beter vinden.
Dat dus, mag je hem ook wel vragen. Zelfrespect in acht nemen en niet smelten voor zijn lieve woordjes. Laat maar zien wat hij heeft aangericht. Ik denk niet dat het bestaat dat hij na zo een lange relatie hier geen gevoelens aan overhoud.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 23:42 schreef Mint_Clansell het volgende:
Ga je jezelf niet afvragen hoe hij het vond met zijn buurmeisje? Of de sex beter was? Of hij misschien nog steeds iets voor haar voelt? Of hij haar nog zal spreken als jij er niet bent, of dat hij de smaak te pakken heeft en dit nu ook bij andere meiden zal proberen? Dat hij nu denkt dat jij toch makkelijk te overtuigen bent en hem alles vergeeft..? Pas maar goed op.
Heeel herkenbaar, die ongelofelijke leegte in je leven. Het is zeurderig gevoel wat soms even naar de achtergrond gaat, maar dan volgt er direct weer een confrontatie waardoor het weer het middelpunt van de dag is. Het 'het is over' gevoel is zo confronterend en naar en daardoor bestaat mijn leven nu uit dalen in plaats van pieken.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 19:06 schreef Tumtumm het volgende:
[..]
Ik blijf dit een lastige vraag vinden. Het gaat wel, in het begn was ik boos en verdrietig. Nu zijn we een paar weken verder en heb ik (gelukkig!) ook weer redelijk goed met hem kunnen praten, en sindsdien voel ik me voornamelijk leeg. Ik krijg er geen paniekgevoel of boos gevoel meer bij, het is gewoon leeg en verdrietig.
Ik doe m´n best om er wat van te maken, en ik vermaak me eigenlijk ook wel, ik heb genoeg dingen te doen, ben druk met m'n studie.. Maar toch overheerst een soort van "het is over-gevoel".![]()
Waar ik trouwens ook echt niet aan durf te denken is de toekomst, bijvoorbeeld de zomervakantie, eerst was het logisch om met hem op vakantie te gaan maar nu? Ik heb het gevoel dat niets meer zo vanzelfsprekend is als het eerst was, en ik moet iedere dag zelf nadenken over hoe ik m'n dag wil en ga invullen. Dat is vrijheid, maar ook kut... En ik mis hem gewoon enorm. Dat zal ook nog wel even blijven..
1 ding is zeker: als ik hier uit kom en m'n studie gaat ook nog steeds goed, dan ga ik gewoon verschrikkelijk trots zijn op mezelf!
Hoe was het op je nieuwe werk?quote:Op dinsdag 2 maart 2010 23:54 schreef Everlong het volgende:
Net terug van m'n eerste avonddienst bij mijn nieuwe werk. En nu zit ik dus alleen in ons huis en kan ik alleen aan de muur vertellen hoe het was. Ik wil zo graag bellen, maar ik doe het niet. Het kost zoveel moeite maar ik moet sterk zijn van mezelfGelukkig is dit topic er nog!
[..]
Heeel herkenbaar, die ongelofelijke leegte in je leven. Het is zeurderig gevoel wat soms even naar de achtergrond gaat, maar dan volgt er direct weer een confrontatie waardoor het weer het middelpunt van de dag is. Het 'het is over' gevoel is zo confronterend en naar en daardoor bestaat mijn leven nu uit dalen in plaats van pieken.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |