F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Een zeer interessante topic. Ik heb me er apart voor geregistreerd. 
De reacties zijn diepgaand en interessant.
Ik zie het zo: mensen doen alles vanuit de motivatie om zich er direct of indirect goed door te voelen. Zoeken naar geluk, if you like. De westerse cultuur is bovenal gestoeld op competitiviteit en dus status. Er zijn vele ego-gedreven constructies denkbaar. Ze zijn altijd gerelateerd aan aanzien, geld, levensstijl, kennis, uiterlijk etc. Zolang er maar een "ik/wij zijn beter/specialer dan jij/jullie" in verweven zit.
Deze cultuur/manier van leven belichaamt het streven naar dat goede gevoel vanuit onzekerheid. Dit is logisch, want jezelf of als groep bewijzen (wat slagen in competitief opzicht in feite is) levert erkenning en bevestiging op. Iets wat onzekerheid opheft, althans… verminderd.
Helaas is deze positieve lading van het winnen/bewijzen/bevestigen slechts van korte duur en wordt dan ook snel vervangen door een nieuwe behoefte/onzekerheid/drang tot streven. Totdat de massa dit inziet blijft dit zo. Gelukkig is de westerse geluksillusie geen dictatoriale en wordt bijna niemand echt beperkt om zijn/haar ding te doen tot die tijd.
Visies iemand?
De reacties zijn diepgaand en interessant. Ik zie het zo: mensen doen alles vanuit de motivatie om zich er direct of indirect goed door te voelen. Zoeken naar geluk, if you like. De westerse cultuur is bovenal gestoeld op competitiviteit en dus status. Er zijn vele ego-gedreven constructies denkbaar. Ze zijn altijd gerelateerd aan aanzien, geld, levensstijl, kennis, uiterlijk etc. Zolang er maar een "ik/wij zijn beter/specialer dan jij/jullie" in verweven zit.
Deze cultuur/manier van leven belichaamt het streven naar dat goede gevoel vanuit onzekerheid. Dit is logisch, want jezelf of als groep bewijzen (wat slagen in competitief opzicht in feite is) levert erkenning en bevestiging op. Iets wat onzekerheid opheft, althans… verminderd.
Helaas is deze positieve lading van het winnen/bewijzen/bevestigen slechts van korte duur en wordt dan ook snel vervangen door een nieuwe behoefte/onzekerheid/drang tot streven. Totdat de massa dit inziet blijft dit zo. Gelukkig is de westerse geluksillusie geen dictatoriale en wordt bijna niemand echt beperkt om zijn/haar ding te doen tot die tijd.
Visies iemand?
Status zoeken is het verloochenen van jezelf: authenticiteit leidt naar het betere alternatief
Mensen zijn geneigd te denken dat er een toekomstig beter moment is. Dit wordt zo'n beetje met de paplepel ingegoten en is ook de drijfveer van ons huidige kapitalistische systeem. Denken dat je leven beter is als je zus en zo in een denkbeeldige toekomst bereikt hebt wordt een denkpatroon. Echter wanneer de toekomst gearriveerd is blijkt het toch weer nu te zijn. Het patroon wordt weer herhaald en men zit al snel weer met het hoofd in de toekomst.
Het nu kun je niet veranderen. De toekomst kun je creëren, maar het nu is zoals het is. En in het nu ben je onzeker en kan je leven er behoorlijk klote uitzien. Streven is een vorm van verzet tegen het nu. Je overgeven aan wat zo is maakt het leven weer simpel en zorgt voor een permanent gevoel van voldoening. Gelukkig worden kan gewoon niet, je kunt het alleen maar zijn.
Mensen zijn een beetje out of touch met de realiteit. Van alle diersoorten op aarde leidt alleen de mens een problematisch leven. Het verschil met andere dieren is dat tussen de mens en de realiteit het verstand staat. Alles aan de realiteit moet verklaard worden en gevat in woorden. De realiteit is niet te vatten of te bevatten, hij is gewoon en gaat schuil achter je idee van wat de realiteit is.
Een bekende quote van William Blake: "If the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite. For man has closed himself up till he sees all things thro' narrow chinks of his cavern."
In de hedendaagse wereld verandert er veel in een hoog tempo en proberen (schijn)zekerheden te creëren en alles te volgen met het verstand wordt een steeds stressvollere aangelegenheid. Ik denk dat dit weleens door kan blijven gaan tot een hoop mensen hun verstand verliezen. Las het een keer ergens als: "till people lose their minds, and come to their senses." Wanneer dit gebeurt vinden mensen het contact terug met het onvergankelijke.
Het nu kun je niet veranderen. De toekomst kun je creëren, maar het nu is zoals het is. En in het nu ben je onzeker en kan je leven er behoorlijk klote uitzien. Streven is een vorm van verzet tegen het nu. Je overgeven aan wat zo is maakt het leven weer simpel en zorgt voor een permanent gevoel van voldoening. Gelukkig worden kan gewoon niet, je kunt het alleen maar zijn.
Mensen zijn een beetje out of touch met de realiteit. Van alle diersoorten op aarde leidt alleen de mens een problematisch leven. Het verschil met andere dieren is dat tussen de mens en de realiteit het verstand staat. Alles aan de realiteit moet verklaard worden en gevat in woorden. De realiteit is niet te vatten of te bevatten, hij is gewoon en gaat schuil achter je idee van wat de realiteit is.
Een bekende quote van William Blake: "If the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite. For man has closed himself up till he sees all things thro' narrow chinks of his cavern."
In de hedendaagse wereld verandert er veel in een hoog tempo en proberen (schijn)zekerheden te creëren en alles te volgen met het verstand wordt een steeds stressvollere aangelegenheid. Ik denk dat dit weleens door kan blijven gaan tot een hoop mensen hun verstand verliezen. Las het een keer ergens als: "till people lose their minds, and come to their senses." Wanneer dit gebeurt vinden mensen het contact terug met het onvergankelijke.
In meer religieuze tijden was men ook wel op de toekomst gericht, maar op een andere manier. Want dit aardse leven was het voorspel tot een eeuwig leven in hemel of hel. De echte toekomst, die lag in het hiernamaals. We hebben vaak de neiging hier een devaluatie van wat door ons als het echte leven wordt beschouwd in te zien. Het menselijk leven zou door de middeleeuwer niet op de juiste waarde zijn geschat, met een zeker fatalisme tot gevolg. Wij hebben echter de neiging om aan de andere kant door te schieten en helemaal op te gaan in het hier en nu en niet langer te kijken dan onze neus lang is. Het paradoxale is dat religieuze mensen vaak meer aandacht besteden aan komende generaties en aan hun leefomgeving. Als grenzeloos egoïsme wordt beschouwd als het leven op de juiste waarde schatten, dan mag er van mij wel een misschatting in komen. Wie religieus is begrijpt dat het leven groter is dan het individu en dat er ook zorg besteed moet worden aan wat daar buiten valt: andere mensen, het leefklimaat, etc. Het mooie is dat het grootste geluk daar ook vaak in gevonden wordt en dat narcistische mensen juist erg ongelukkige mensen zijn. De moderne westerse cultuur is op sommige punten best wel self-obsessed en zou op die punten best wat van perspectief mogen wisselen.
Mooi topic! Gelijk TVP!quote:Op woensdag 10 februari 2010 11:44 schreef steef360 het volgende:
[..]
alles is vergankelijk, alles stopt een keer. dus al stop je er veel energie in uiteindelijk ga je dood en is alles voor niets. al je studie, al je werk. het enige wat langer door gaat zijn dan waarschijnlijk je genen en misschien je boeken ofzo. maar uiteindelijk stopt dat ook, dus was alles wat mensen gedaan hebben voor niets. beetje op die manier.
Misschien een aparte insteek op het vergankelijke:
maar de dingen, die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen, die men niet ziet, zijn eeuwig.
Of de dingen die je ziet zijn vergankelijk en de dingen die je niet ziet zijn onvergankelijk
Misschien bedoelde de Dalai dat?
En dat is in zekere zin ook weer een illusie.quote:Op maandag 1 februari 2010 09:28 schreef Complexiteit het volgende:
Grote kans ja
maar dan kies ik toch liever voor een illusie die qua kwaliteit boven de heersende illusie staat.
Ach, als je eenmaal 'de uitgang naar buiten gevonden' hebt, roest je 'buiten' vanzelf weer zo vast dat dat ook weer een tunnel wordt.quote:Als je namelijk eenmaal iets beters/hogers gezien hebt, dan smaakt dat naar meer. En dan wil je echt niet meer terugvallen in dat simpele, zwarte gat. De Grot van Plato illustreert wel een beetje hoe ik het ervaar
Hoezo?quote:Op maandag 22 februari 2010 10:51 schreef Ribbenburg het volgende:
Plato's ideeën zijn eigenlijk gewoon vastgeroeste dogma's.
Plato beredeneerde dat de ideeënwereld vooraf gaat aan de reële wereld. Voordat we geboren worden zijn we al bekend met de ideële ideeën. Al het aardse dat we waarnemen zou dan weer een imperfecte afspiegeling zijn van de ideeënwereld.
Volgens mij is het precies andersom: eerst nemen we allerlei voorwerpen waar die iets met elkaar gelijk hebben, dan verzinnen we daar een archetypisch object bij.
Volgens mij is het precies andersom: eerst nemen we allerlei voorwerpen waar die iets met elkaar gelijk hebben, dan verzinnen we daar een archetypisch object bij.
Op een prachtige manier zichtbaar gemaakt. Dat kan toch ook een doel van kunst zijn? Ik krijg bij deze foto meer emotie en gevoel dan een paar naakte Grieken.... Voor mij levert de foto van Duchamp dus meer genot op dan het schilderij van Rafael, prima toch? Ik vind je stelling daarom nogal vreemd: omdat jij bepaalde kunst niet waardeert is het hol, betekenisloos en dergelijke?quote:Op zaterdag 6 februari 2010 18:43 schreef Ribbenburg het volgende:
[ afbeelding ]
Marcel Duchamp - Fontaine
Het ultieme symbool van de holheid en destructiviteit van de moderne cultuur.
Terug naar de OP en beginstelling wil ik wel graag eens de verschillen tussen die zogenaamde westerse en oosterse cultuur door iemand uitgelegd zien... Ik vind het namelijk nogal hip, new-age en hol (
) om de westerse cultuur weg te strepen als simpel en gebaseerd op vergankelijkheid. Het impliceert namelijk onvergankelijkheid van de oosterse cultuur en die wil ik wel eens zien.
Het prachtige ontgaat me even. Dit kan toch niet esthetisch aantrekkelijk worden genoemd? Met dit kunstwerk telt alleen de boodschap, en wat die boodschap is kunnen we alleen naar gissen maar het zal iets negatiefs zijn. Ook de emotie die ik bij dit kunstwerk krijg is negatief.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 12:58 schreef pfaf het volgende:
[..]
Op een prachtige manier zichtbaar gemaakt. Dat kan toch ook een doel van kunst zijn? Ik krijg bij deze foto meer emotie en gevoel dan een paar naakte Grieken.... Voor mij levert de foto van Duchamp dus meer genot op dan het schilderij van Rafael, prima toch? Ik vind je stelling daarom nogal vreemd: omdat jij bepaalde kunst niet waardeert is het hol, betekenisloos en dergelijke?
Alsof esthetiek absoluut is... Wat vind jij esthetisch aan een schilderij van Rafael, de mate van detail? Voor mij is kunst emotie, en ook negatieve emoties of walging zijn emoties en dat zoek ik in kunst. De De triomf van Galatea laat mij daarentegen volledig koud.quote:
[..]
Het prachtige ontgaat me even. Dit kan toch niet esthetisch aantrekkelijk worden genoemd? Met dit kunstwerk telt alleen de boodschap, en wat die boodschap is kunnen we alleen naar gissen maar het zal iets negatiefs zijn. Ook de emotie die ik bij dit kunstwerk krijg is negatief.
Volgens Weber hebben we het grotendeels aan het calvinisme te danken (een van de redenen waardoor het kapitalisme in Noord-Europa is ontstaan en niet elders). Volgens de calvinistische leer laat God de mens tijdens zijn aardse leven tekenen zien waardoor men een indicatie heeft van zijn leven in het hiernamaals. Als je hard werkt en succes hebt, betekent het dat God het goed met je voorheeft. Hierdoor is men steeds meer en meer succes en winst gaan najagen, in de hoop om in het hiernamaals ook een goed plekje te bemachtigen. Aldus Weber.quote:Op maandag 1 februari 2010 22:35 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Of zijn we kapitalistisch geworden omdat we hebberig zijn?
Ik denk een mate van verhevenheid. Ik geloof wel dat kunst in staat kan zijn om de ziel te verheffen. Duchamp doet eerder het tegenovergestelde, heb ik het idee.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 13:29 schreef pfaf het volgende:
[..]
Wat vind jij esthetisch aan een schilderij van Rafael, de mate van detail?
Hoe kun je dan weten wat de perfecte afspiegeling is wanneer je enkel de imperfectie waarneemt? Het lijkt mij veel gemakkelijker om eerst een beeld te krijgen van de perfectie om vervolgens de imperfectie te kunnen zien en niet andersom.quote:Op maandag 22 februari 2010 17:23 schreef Ribbenburg het volgende:
Plato beredeneerde dat de ideeënwereld vooraf gaat aan de reële wereld. Voordat we geboren worden zijn we al bekend met de ideële ideeën. Al het aardse dat we waarnemen zou dan weer een imperfecte afspiegeling zijn van de ideeënwereld.
Volgens mij is het precies andersom: eerst nemen we allerlei voorwerpen waar die iets met elkaar gelijk hebben, dan verzinnen we daar een archetypisch object bij.
Wanneer het zou verlopen zoals jij het beschrijft, zou dit enkel door de hersenen worden verricht om duidelijkheid te veroorzaken. Van al die vele waarnemingen van objecten vormen wij dan één archetype om later deze weer toe te passen op een dergelijk object. Dit zou het voor de hersenen makkelijker maken om de werkelijkheid te begrijpen, want wanneer men het bijzondere verschijnsel kan relativeren tot het oermodel dat al in je hoofd zit, kun je eerder de functie en de betekenis van het object begrijpen. Maar nou zien we de ideeënwereld als een gedachte binnen in de mens, het is immers een proces van de hersenen, terwijl Plato de ideeënwereld juist als externe werkelijkheid zag, wij kunnen het levend namelijk niet waarnemen.
sorry, maar ik snap niet waarom mensen zoveel nadruk op begrippen als spiritueel, eeuwigheid, verhevenheid etc. Is dat niet de ultieme vorm van materialisme? Het steeds willen hebben van meer, meer spirituele ervaringen, meer verheven kunst, nog meer kennis, etc etc? Is jnuist die drang naar het verhevene, het spirituele etc niet juist de oorzaak van de vergankelijkheid? Het 'willen'?
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
Twitch.tv/bensel15
quote:Op woensdag 17 februari 2010 21:56 schreef Ribbenburg het volgende:
Wie religieus is begrijpt dat het leven groter is dan het individu en dat er ook zorg besteed moet worden aan wat daar buiten valt: andere mensen, het leefklimaat, etc. Het mooie is dat het grootste geluk daar ook vaak in gevonden wordt
Je spreekt jezelf tegen.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Ik dacht exact hetzelfde. Het niet genoegen nemen met de materialistische wereld, maar blijven zoeken naar iets wat meer zou kunnen betekenen... Persoonlijk vind ik het niet accepteren van beperkingen veel schadelijker.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 22:01 schreef Bensel het volgende:
sorry, maar ik snap niet waarom mensen zoveel nadruk op begrippen als spiritueel, eeuwigheid, verhevenheid etc. Is dat niet de ultieme vorm van materialisme? Het steeds willen hebben van meer, meer spirituele ervaringen, meer verheven kunst, nog meer kennis, etc etc? Is jnuist die drang naar het verhevene, het spirituele etc niet juist de oorzaak van de vergankelijkheid? Het 'willen'?
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Kun je deze twee claims hard maken? Volgens mij is niets minder waar. De tweede claim zou nog waar kunnen zijn, hoewel ik zeer betwijfel of dit dan meer voor gelovigen zou gelden dan voor ongelovigen.quote:Op woensdag 17 februari 2010 21:56 schreef Ribbenburg het volgende:
Het paradoxale is dat religieuze mensen vaak meer aandacht besteden aan komende generaties en aan hun leefomgeving. Als grenzeloos egoïsme wordt beschouwd als het leven op de juiste waarde schatten, dan mag er van mij wel een misschatting in komen. Wie religieus is begrijpt dat het leven groter is dan het individu en dat er ook zorg besteed moet worden aan wat daar buiten valt: andere mensen, het leefklimaat, etc. Het mooie is dat het grootste geluk daar ook vaak in gevonden wordt en dat narcistische mensen juist erg ongelukkige mensen zijn. De moderne westerse cultuur is op sommige punten best wel self-obsessed en zou op die punten best wat van perspectief mogen wisselen.
Het doet een beetje denken aan het aloude verwijt dat ongelovigen zingeving en doel zouden missen in hun leven: dit is simpel niet waar. Nee, er bestaan geen atheistische milieuorganisaties, maar waarom zouden die atheisme als uitgangspunt nemen bij hun aktiviteiten? De zingeving, de doelen die men zich stelt, komen niet uit atheisme. Maar dat wil niet zeggen dat die dan geheel ontbreken, integendeel.
[ Bericht 21% gewijzigd door Molurus op 28-02-2010 10:44:55 ]
Niet meer aanwezig in dit forum.
Wat ik bedoel te zeggen is dat religiositeit een bepaalde levenshouding met zich meebrengt waarin zorg voor medemens en het milieu vaak hoog aangeschreven staat. Veel atheïsten hebben een hedonistischere levenshouding en stemmen bijvoorbeeld meer op liberale partijen als D66, GroenLinks, VVD en PVV. Dat is niet perse verkeerd, misschien zijn zij op die manier wel gelukkiger. Maar ik meen die verschillen wel te herkennen.quote:Op zondag 28 februari 2010 10:18 schreef Molurus het volgende:
[..]
Kun je deze twee claims hard maken? Volgens mij is niets minder waar. De tweede claim zou nog waar kunnen zijn, hoewel ik zeer betwijfel of dit dan meer voor gelovigen zou gelden dan voor ongelovigen.
Het doet een beetje denken aan het aloude verwijt dat ongelovigen zingeving en doel zouden missen in hun leven: dit is simpel niet waar. Nee, er bestaan geen atheistische milieuorganisaties, maar waarom zouden die atheisme als uitgangspunt nemen bij hun aktiviteiten? De zingeving, de doelen die men zich stelt, komen niet uit atheisme. Maar dat wil niet zeggen dat die dan geheel ontbreken, integendeel.
quote:
Geluk is individueel.
Als het leven groter is dan het individu, dan zou er geen sprake kunnen zijn van een individu.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Geluk is niet individueel. Ik ben groot gebracht in een gezin, vriendschap verschaft mij geluk, school en werk zijn manieren om mij te ontplooien en uitdaging in te vinden, ik ben politiek en maatschappelijk betrokken, etc.quote:Op zondag 28 februari 2010 15:19 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Geluk is individueel.
Als het leven groter is dan het individu, dan zou er geen sprake kunnen zijn van een individu.
Als ik dat allemaal zou wegstrepen blijft er bar weinig van mijn geluk over.
Je bent je relaties met andere dingen. Je bent niet die andere dingen.quote:Op zondag 28 februari 2010 15:30 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Geluk is niet individueel. Ik ben groot gebracht in een gezin, vriendschap verschaft mij geluk, school en werk zijn manieren om mij te ontplooien en uitdaging in te vinden, ik ben politiek en maatschappelijk betrokken, etc.
Als ik dat allemaal zou wegstrepen blijft er bar weinig van mijn geluk/individu over.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Wat een nietszeggend filosofisch geklets.quote:Op zondag 28 februari 2010 15:41 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Je bent je relaties met andere dingen. Je bent niet die andere dingen.
Bedoel je dat geluk universeel is?quote:
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Idd net als deze:quote:Op zondag 28 februari 2010 16:16 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Wat een nietszeggend filosofisch geklets.
Ofquote:Op zondag 28 februari 2010 15:19 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Als het leven groter is dan het individu, dan zou er geen sprake kunnen zijn van een individu.
like...wtf?!quote:Op zaterdag 30 januari 2010 19:58 schreef Uro het volgende:
Zo is bijvoorbeeld romantiek iets dat in het westen veel aanhang kent. Echter is romantiek iets zeer tijdelijks en daardoor komt er al vrij snel iets anders voor in de plaats. Dat kan iets positiefs zijn, maar ook iets negatiefs. Dat is van te voren nooit zeker. Feit is wel dat romantiek iets is dat vergankelijk is.
Sorry btw, ga wel weer ontopic proberen de volgende post.
[ Bericht 28% gewijzigd door Odysseuzzz op 28-02-2010 16:30:36 ]
Dat is een ander uiterste, dus ook niet waar.quote:Op zondag 28 februari 2010 16:17 schreef Fir3fly het volgende:
[..]
Bedoel je dat geluk universeel is?
Geluk is universeel in de zin van dat elk individu uniek is net als iedereen.quote:Op zondag 28 februari 2010 16:17 schreef Fir3fly het volgende:
[..]
Bedoel je dat geluk universeel is?
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Als het leven groter is dan een individu, dan is een individu geen leven aangezien het leven groter is.quote:Op zondag 28 februari 2010 16:16 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Wat een nietszeggend filosofisch geklets.
Als een olifant groter is dan een muis is die olifant geen muis.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Wat denk je dat ik versta onder 'het leven'?quote:Op zondag 28 februari 2010 17:43 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Als het leven groter is dan een individu, dan is een individu geen leven aangezien het leven groter is.
Als een olifant groter is dan een muis is die olifant geen muis.
Ik bedoel daarmee dat we afhankelijk zijn.
Ik ook.quote:Op zondag 28 februari 2010 17:45 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Wat denk je dat ik versta onder 'het leven'?
Ik bedoel daarmee dat we afhankelijk zijn.
We zijn afhankelijk van andere dingen. We krijgen betekenis/identiteit omdat we in relatie staan tot andere dingen. Als voetbal niet bestond, had ik ook niet van voetbal kunnen houden. Die relatie die ik heb met voetbal maakt mij een voetballiefhebber.
En dat geld voor alle andere dingen waar ik een relatie mee heb ook. Van sommige dingen wordt ik heel gelukkig, sommige wat minder, sommige niet etc.
Maar het leven bestaat niet buiten een individu voor een individu. Als je stelt dat het leven groter is dan een individu, dan moet je vanuit iets spreken wat ook groter is dan het individu. Maar aangezien jij niet groter bent dan een individu, omdat je een individu bent kan je dat niet doen. NIemand kan dat.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Waarom? Ik kan prima vanuit mezelf spreken en mijn afhankelijkheid erkennen.quote:Op zondag 28 februari 2010 18:00 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Als je stelt dat het leven groter is dan een individu, dan moet je vanuit iets spreken wat ook groter is dan het individu.
[...]
Je kunt toch ook van de kerstman houden of van draken? Ik zie je punt niet.quote:Op zondag 28 februari 2010 18:00 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Ik ook.
We zijn afhankelijk van andere dingen. We krijgen betekenis/identiteit omdat we in relatie staan tot andere dingen. Als voetbal niet bestond, had ik ook niet van voetbal kunnen houden. Die relatie die ik heb met voetbal maakt mij een voetballiefhebber.
Bestaat? Alsof voetbal bestaat.
Misschien is het je woordkeus, en bedoel je best iets moois te zeggen, maar blijf het echt een zwak staaltje vinden.quote:En dat geld voor alle andere dingen waar ik een relatie mee heb ook. Van sommige dingen wordt ik heel gelukkig, sommige wat minder, sommige niet etc.
Maar het leven bestaat niet buiten een individu voor een individu. Als je stelt dat het leven groter is dan een individu, dan moet je vanuit iets spreken wat ook groter is dan het individu. Maar aangezien jij niet groter bent dan een individu, omdat je een individu bent kan je dat niet doen. NIemand kan dat.
Als ik zeg dat voetbal bestaat kan dat alleen maar betekenen dat ik een relatie heb met een fenomeen wat ik 'voetbal' noem.quote:Op zondag 28 februari 2010 18:20 schreef Odysseuzzz het volgende:
[..]
Je kunt toch ook van de kerstman houden of van draken? Ik zie je punt niet.
Bestaat? Alsof voetbal bestaat.
[..]
Misschien is het je woordkeus, en bedoel je best iets moois te zeggen, maar blijf het echt een zwak staaltje vinden.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Hoe kan jij weten dat het leven groter is dan jezelf?quote:Op zondag 28 februari 2010 18:19 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Waarom? Ik kan prima vanuit mezelf spreken en mijn afhankelijkheid erkennen.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Doordat ik merk dat ik afhankelijk ben.quote:Op zondag 28 februari 2010 18:27 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Hoe kan jij weten dat het leven groter is dan jezelf?
quote:Op zondag 28 februari 2010 18:26 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Als ik zeg dat voetbal bestaat kan dat alleen maar betekenen dat ik een relatie heb met een fenomeen wat ik 'voetbal' noem.
Als "individu" kun je geen voetbal spelen heb je toch meer bij nodig...meer dan een enkel individu?
Dus voetbal "bestaat" niet zonder meerdere individuen enz. Jij draait 't op een kromme manier om?
Zelfs al was je een voorvechter van het solipsisme kon je betere termen kiezen.
Van?quote:Op zondag 28 februari 2010 18:28 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Doordat ik merk dat ik afhankelijk ben.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
De stelling dat 'voetbal uit meerdere individuen bestaat' is toch compleet irrelevant voor mij als individu aangezien ik niet buiten mezelf om die stelling kan maken?quote:Op zondag 28 februari 2010 18:37 schreef Odysseuzzz het volgende:
[..]
Als "individu" kun je geen voetbal spelen heb je toch meer bij nodig...meer dan een enkel individu?
Dus voetbal "bestaat" niet zonder meerdere individuen enz. Jij draait 't op een kromme manier om?
Ik hou me ook niet bezig met termen, vind ik niet interessant. Ik heb ook geen idee wat solipsisme is. *zoekt ff de wiki opquote:Zelfs al was je een voorvechter van het solipsisme kon je betere termen kiezen.
Nee ik ben geen voorvechter van het solipsisme.
" Solipsisme (van solo, alleen, en ipsus, zelf) is het geloof of de filosofie dat er maar een enkel bewustzijn bestaat: dat van de waarnemer. Het hele universum en alle andere personen waarmee gecommuniceerd wordt bestaan slechts in de geest van de waarnemer.
Solipsisme is een extreem filosofisch-idealistisch begrip, dat het 'ik' of het individuele ego en zijn bewustzijn als de enige realiteit ziet ."
Het solipsisme stelt dat het zo is dat de waarneming van een waarnemer de enige realiteit is. Als het nou zo zou zijn dat het solipsisme stelt dat de waarneming van een waarnemer de enige realiteit is voor die waarnemer, dan was ik t er wel mee eens geweest.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Maar niet van bijv regen, water, voedsel, snelheid, zwaartekracht, zon, zee, strand, dingen, al het andere, alles?quote:Op zondag 28 februari 2010 20:58 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Van andere mensen en van de cultuur waarin ik leef.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Natuurlijk. Zonder regen, water, voedsel, zon en zwaartekracht zou ik niet op deze aardkorst rond lopen.quote:Op zondag 28 februari 2010 21:17 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Maar niet van bijv regen, water, voedsel, snelheid, zwaartekracht, zon, zee, strand, dingen, al het andere, alles?
Ok, als je dan stelt dat het leven groter is dan jezelf, dan zou het leven nog steeds bestaan als jij er niet meer bent, of als alle andere dingen er niet meer zouden zijn, aangezien jij niets bent zonder de afhankelijkheid van andere dingen. Althans, dat denk jij dus, denk ik.quote:Op zondag 28 februari 2010 22:03 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Natuurlijk. Zonder regen, water, voedsel, zon en zwaartekracht zou ik niet op deze aardkorst rond lopen.
Nou is mijn vraag, wie ben jij als je er niet meer bent om dat te bepalen? Misschien is alles wel een hersenspinsel in je hoofd, of misschien implodeert het universum wel precies op het moment dat je sterft. Wat het ook is, het is voor jou irrelevant.
Andere mensen helpen heeft dan ook niets te maken met die andere mensen maar alles met de relatie die je hebt met die andere mensen. En die relatie is puur individualistisch, aangezien die er zonder jou niet kan zijn. Of andersom, je gaat ook geen buitenaardse marsmannetjes waarvan je geen weet hebt helpen, omdat je daar ook geen relatie mee hebt. Misschien onbewust, misschien zij wel met jou, maar dat boeit niet.
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
quote:Op zaterdag 30 januari 2010 19:58 schreef Uro het volgende:
Het punt dat ik wil maken is dat ik in begin te zien dat ons leven doorspekt is van vergankelijkheid en ik mij daar niet thuis in voel. Misschien zijn er meer mensen die dit herkennen en ik ben benieuwd hoe zij ermee om gaan?
Dat alles vergankelijk is heeft juist veel mooie kanten...Zo zal er geen oneidige honger, onderdrukking, marteling en ziekte zijn en dat soort dingen. Het maakt het leven juist wel wat dragelijker in mijn beleving.
Het grappige is dat gelovigen dat ook zeggen van hun relativerende kijk op het aardse leven.quote:Op maandag 1 maart 2010 11:40 schreef Odysseuzzz het volgende:
[..]
Dat alles vergankelijk is heeft juist veel mooie kanten...Zo zal er geen oneidige honger, onderdrukking, marteling en ziekte zijn en dat soort dingen. Het maakt het leven juist wel wat dragelijker in mijn beleving.
Protonen misschien, tenminste, volgens de laatste metingen leven ze langer dan 1030 jaarquote:Op zaterdag 30 januari 2010 21:00 schreef Dichtpiet. het volgende:
Noem eens iets wat nooit zal vergaan, wat onvergankelijk is.
Ik had laatst een erg mooi gesprek met een Christen. Het ging onder andere over de hemel. Ik sprak mijn verbazing uit dat dat concept zo leeft onder Christenen: het idee van een plek met ultiem geluk, voor eeuwig. Ik zei dat hoe langer ik er over na ging denken, hoe vreemder ik het ging vinden. Hij kon zich dat goed voorstellen, overigens.
Misschien is zo'n hemel wel het ultieme voorbeeld van de worsteling van de mens met vergankelijkheid in de wereld.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Met vergankelijkheid word ook bedoeld dat dingen uit elkaar kunnen vallen (door een willekeurige botsing bv). In dat opzicht kan dus een proton ook uit elkaar vallen en is ie per definitie vergankelijk.quote:Op maandag 8 maart 2010 09:13 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Protonen misschien, tenminste, volgens de laatste metingen leven ze langer dan 1030 jaar
Ik had laatst een erg mooi gesprek met een Christen. Het ging onder andere over de hemel. Ik sprak mijn verbazing uit dat dat concept zo leeft onder Christenen: het idee van een plek met ultiem geluk, voor eeuwig. Ik zei dat hoe langer ik er over na ging denken, hoe vreemder ik het ging vinden. Hij kon zich dat goed voorstellen, overigens.
Misschien is zo'n hemel wel het ultieme voorbeeld van de worsteling van de mens met vergankelijkheid in de wereld.
En hoe bedoel je dat het vreemd is om over een eeuwige hemel te denken?
---o---
Ik vind het idee van een plek waar je eeuwig volkomen gelukkig kunt zijn onmenselijk en absurdquote:Op maandag 8 maart 2010 10:32 schreef mariox het volgende:
En hoe bedoel je dat het vreemd is om over een eeuwige hemel te denken?
Ik bedoel, ik ben ook wel in voor een feestje, en dat feestje mag best even duren, maar voor eeuwig? In een staat van volkomen geluk? Nou zijn er natuurlijk zat mensen die zeggen "dat wij als mens ons daar niks van kunnen voorstellen". Het is één van die theologische concepten waarvan ik inderdaad denk dat we ons daar niks bij kunnen voorstellen, en dat we ons daarom maar misschien niet teveel op moeten fixeren.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
De profeet Mohammed (vzmh) heeft ons veel verteld over de hemel. Een van de aspecten van de hemel is dat alle lusten en schoonheden die je kan hebben een groeiproces hebben (en dit tot in het oneindige). En dan geeft hij de appel als voorbeeld. Elke appel die je eet zal lekkerder zijn dan de vorige.quote:Op maandag 8 maart 2010 10:45 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik vind het idee van een plek waar je eeuwig volkomen gelukkig kunt zijn onmenselijk en absurd
Nou zijn er natuurlijk zat mensen die zeggen "dat wij als mens ons daar niks van kunnen voorstellen". Het is één van die theologische concepten waarvan ik inderdaad denk dat we ons daar niks bij kunnen voorstellen, en dat we ons daarom maar misschien niet teveel op moeten fixeren.
En inderdaad heb je gelijk, als alles continu zou zijn dan zou het snel afgelopen zijn met gelukzaligheid in een eeuwig leven.
De gelukzaligheid en lusten die je daar krijgt is een zeer geconsentreerde vorm van wat je hier beleeft. De profeet leert ons weer dat 1 uur in de hemel gelijk staat aan 1000 jaar wereldse gelukzaligheid en genot. Maar op de vrijdag waar wij op de vrijdag vlaktes God gaan aanschouwen is een minuut genot gelijk aan 1000 jaren genot in de hemel. Dus blijkbaar is er ook een dag waar wij naar uit kijken. Iedereen die terugkomt van zo een aanschouwing zal mooier/knapper zijn dan ervoor. Dus alle mensen zullen ook mooier worden met de tijd.
Vandaar dat je niet kan spreken over verveling
---o---
Ik blijf het absurd vinden.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Ik denk dat je eens xtc moet gebruiken om te begrijpen hoe dat is. Heaven is a state of mind en heeft weinig te maken met een plaats of tijd. Je kunt immers op een feest waar alles perfect geregeld is nog steeds gewoon chagrijnig zijn en dan is het voor jou niet echt hemels. En vice versa.quote:Op maandag 8 maart 2010 10:45 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik vind het idee van een plek waar je eeuwig volkomen gelukkig kunt zijn onmenselijk en absurd
Het is 1 ding om de hemel voor te stellen. Een tweede om te zien dat het absurd is.quote:Op maandag 8 maart 2010 14:21 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Had je maar wat meer verbeeldingsvermogen gehad...
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Dat het moeilijk voor te stellen is dat het niet werkelijk bestaat maakt het niet absurd vind ik. Geloven in een hemel met heldere rivieren en bomen met bloeiende vruchten is niet raar om als contrast te dienen voor een 'gebroken wereld'. Dat is niet absurd.quote:Op maandag 8 maart 2010 14:25 schreef Gubbe85 het volgende:
[..]
Het is 1 ding om de hemel voor te stellen. Een tweede om te zien dat het absurd is.
Ik heb nooit geestesverruimende middelen gebruiktquote:Op maandag 8 maart 2010 13:53 schreef StormWarning het volgende:
[..]
Ik denk dat je eens xtc moet gebruiken om te begrijpen hoe dat is. Heaven is a state of mind en heeft weinig te maken met een plaats of tijd. Je kunt immers op een feest waar alles perfect geregeld is nog steeds gewoon chagrijnig zijn en dan is het voor jou niet echt hemels. En vice versa.
maar wat haus bedoelt is kan je xtc wel continu gebruiken met altijd hetzelfde effect bijvoorbeeld?
---o---
Nee, dat kan helaas niet. Maar als er een hemel zou bestaan, zou je dat gevoel daar natuurlijk wel continu moeten kunnen hebben. Waar het mij vooral om ging is dat een mindset waarin alles interessant en tof is, je alles prima vindt en overal mee gelukkig bent -of het nu muziek, natuur, andere mensen of wat dan ook is- wel degelijk mogelijk is.quote:Op maandag 8 maart 2010 14:33 schreef mariox het volgende:
[..]
Ik heb nooit geestesverruimende middelen gebruikt
Maw: het ligt mi. dus niet aan een constante stroom overdreven gelukzaligheden zoals die beschrijving die jij gaf, want ook dat word je -met je normale mindset- na een tijd inderdaad wel zat. Maar met de juiste mindset heb je die dingen niet eens nodig om toch overal gelukkig mee te zijn.
Ja deze verklaring kan een mogelijke methode zijn om het te bewerkstelligen, wat me eerlijk niet logisch in de oren klinkt in een eeuwig leven.quote:Op maandag 8 maart 2010 14:40 schreef StormWarning het volgende:
[..]
Nee, dat kan helaas niet. Maar als er een hemel zou bestaan, zou je dat gevoel daar natuurlijk wel continu moeten kunnen hebben. Waar het mij vooral om ging is dat een mindset waarin alles interessant en tof is, je alles prima vindt en overal mee gelukkig bent -of het nu muziek, natuur, andere mensen of wat dan ook is- wel degelijk mogelijk is.
Maw: het ligt mi. dus niet aan een constante stroom overdreven gelukzaligheden zoals die beschrijving die jij gaf, want ook dat word je -met je normale mindset- na een tijd inderdaad wel zat. Maar met de juiste mindset heb je die dingen niet eens nodig om toch overal gelukkig mee te zijn.
Ik bekijk het vanuit de bronnen van de islam. Daar word duidelijk aangegeven dat elke ervaring die je meemaakt de eerdere overtreft. Dus het lijkt erop dat de gradatie van genieten word opgevoerd tot in het oneindige. Deze opvoering zorgt voor verandering en verandering is de breekijzer van saaiheid en gewenning.
---o---
Waarom lijkt je dat minder logisch dan een oneindige stroom van elkaar overtreffende gelukzaligheden? Juist dat lijkt me een sterk staaltje fantasievolle wishful thinking.
|
|
