Vergankelijkheid en de westerse cultuur

quote:

Op zondag 28 februari 2010 18:37 schreef Odysseuzzz het volgende:

[..]


Als "individu" kun je geen voetbal spelen heb je toch meer bij nodig...meer dan een enkel individu?
Dus voetbal "bestaat" niet zonder meerdere individuen enz. Jij draait 't op een kromme manier om?

De stelling dat 'voetbal uit meerdere individuen bestaat' is toch compleet irrelevant voor mij als individu aangezien ik niet buiten mezelf om die stelling kan maken?

quote:

Zelfs al was je een voorvechter van het solipsisme kon je betere termen kiezen.

Ik hou me ook niet bezig met termen, vind ik niet interessant. Ik heb ook geen idee wat solipsisme is. *zoekt ff de wiki op

Nee ik ben geen voorvechter van het solipsisme.

" Solipsisme (van solo, alleen, en ipsus, zelf) is het geloof of de filosofie dat er maar een enkel bewustzijn bestaat: dat van de waarnemer. Het hele universum en alle andere personen waarmee gecommuniceerd wordt bestaan slechts in de geest van de waarnemer.
Solipsisme is een extreem filosofisch-idealistisch begrip, dat het 'ik' of het individuele ego en zijn bewustzijn als de enige realiteit ziet ."

Het solipsisme stelt dat het zo is dat de waarneming van een waarnemer de enige realiteit is. Als het nou zo zou zijn dat het solipsisme stelt dat de waarneming van een waarnemer de enige realiteit is voor die waarnemer, dan was ik t er wel mee eens geweest.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 20:58 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Van andere mensen en van de cultuur waarin ik leef.

Maar niet van bijv regen, water, voedsel, snelheid, zwaartekracht, zon, zee, strand, dingen, al het andere, alles?

quote:

Op zondag 28 februari 2010 21:17 schreef Gubbe85 het volgende:

[..]

Maar niet van bijv regen, water, voedsel, snelheid, zwaartekracht, zon, zee, strand, dingen, al het andere, alles?

Natuurlijk. Zonder regen, water, voedsel, zon en zwaartekracht zou ik niet op deze aardkorst rond lopen.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 22:03 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Natuurlijk. Zonder regen, water, voedsel, zon en zwaartekracht zou ik niet op deze aardkorst rond lopen.

Ok, als je dan stelt dat het leven groter is dan jezelf, dan zou het leven nog steeds bestaan als jij er niet meer bent, of als alle andere dingen er niet meer zouden zijn, aangezien jij niets bent zonder de afhankelijkheid van andere dingen. Althans, dat denk jij dus, denk ik.
Nou is mijn vraag, wie ben jij als je er niet meer bent om dat te bepalen? Misschien is alles wel een hersenspinsel in je hoofd, of misschien implodeert het universum wel precies op het moment dat je sterft. Wat het ook is, het is voor jou irrelevant.

Andere mensen helpen heeft dan ook niets te maken met die andere mensen maar alles met de relatie die je hebt met die andere mensen. En die relatie is puur individualistisch, aangezien die er zonder jou niet kan zijn. Of andersom, je gaat ook geen buitenaardse marsmannetjes waarvan je geen weet hebt helpen, omdat je daar ook geen relatie mee hebt. Misschien onbewust, misschien zij wel met jou, maar dat boeit niet.

quote:

Op zaterdag 30 januari 2010 19:58 schreef Uro het volgende:
Het punt dat ik wil maken is dat ik in begin te zien dat ons leven doorspekt is van vergankelijkheid en ik mij daar niet thuis in voel. Misschien zijn er meer mensen die dit herkennen en ik ben benieuwd hoe zij ermee om gaan?

Dat alles vergankelijk is heeft juist veel mooie kanten...Zo zal er geen oneidige honger, onderdrukking, marteling en ziekte zijn en dat soort dingen. Het maakt het leven juist wel wat dragelijker in mijn beleving.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 11:40 schreef Odysseuzzz het volgende:

[..]
Dat alles vergankelijk is heeft juist veel mooie kanten...Zo zal er geen oneidige honger, onderdrukking, marteling en ziekte zijn en dat soort dingen. Het maakt het leven juist wel wat dragelijker in mijn beleving.

Het grappige is dat gelovigen dat ook zeggen van hun relativerende kijk op het aardse leven.

quote:

Op zaterdag 30 januari 2010 21:00 schreef Dichtpiet. het volgende:
Noem eens iets wat nooit zal vergaan, wat onvergankelijk is.

Protonen misschien, tenminste, volgens de laatste metingen leven ze langer dan 10³⁰ jaar

Ik had laatst een erg mooi gesprek met een Christen. Het ging onder andere over de hemel. Ik sprak mijn verbazing uit dat dat concept zo leeft onder Christenen: het idee van een plek met ultiem geluk, voor eeuwig. Ik zei dat hoe langer ik er over na ging denken, hoe vreemder ik het ging vinden. Hij kon zich dat goed voorstellen, overigens.

Misschien is zo'n hemel wel het ultieme voorbeeld van de worsteling van de mens met vergankelijkheid in de wereld.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 09:13 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Protonen misschien, tenminste, volgens de laatste metingen leven ze langer dan 10³⁰ jaar

Ik had laatst een erg mooi gesprek met een Christen. Het ging onder andere over de hemel. Ik sprak mijn verbazing uit dat dat concept zo leeft onder Christenen: het idee van een plek met ultiem geluk, voor eeuwig. Ik zei dat hoe langer ik er over na ging denken, hoe vreemder ik het ging vinden. Hij kon zich dat goed voorstellen, overigens.

Misschien is zo'n hemel wel het ultieme voorbeeld van de worsteling van de mens met vergankelijkheid in de wereld.

Met vergankelijkheid word ook bedoeld dat dingen uit elkaar kunnen vallen (door een willekeurige botsing bv). In dat opzicht kan dus een proton ook uit elkaar vallen en is ie per definitie vergankelijk.

En hoe bedoel je dat het vreemd is om over een eeuwige hemel te denken?

quote:

Op maandag 8 maart 2010 10:32 schreef mariox het volgende:

En hoe bedoel je dat het vreemd is om over een eeuwige hemel te denken?

Ik vind het idee van een plek waar je eeuwig volkomen gelukkig kunt zijn onmenselijk en absurd Ik bedoel, ik ben ook wel in voor een feestje, en dat feestje mag best even duren, maar voor eeuwig? In een staat van volkomen geluk?

Nou zijn er natuurlijk zat mensen die zeggen "dat wij als mens ons daar niks van kunnen voorstellen". Het is één van die theologische concepten waarvan ik inderdaad denk dat we ons daar niks bij kunnen voorstellen, en dat we ons daarom maar misschien niet teveel op moeten fixeren.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 10:45 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ik vind het idee van een plek waar je eeuwig volkomen gelukkig kunt zijn onmenselijk en absurd Ik bedoel, ik ben ook wel in voor een feestje, en dat feestje mag best even duren, maar voor eeuwig? In een staat van volkomen geluk?

Nou zijn er natuurlijk zat mensen die zeggen "dat wij als mens ons daar niks van kunnen voorstellen". Het is één van die theologische concepten waarvan ik inderdaad denk dat we ons daar niks bij kunnen voorstellen, en dat we ons daarom maar misschien niet teveel op moeten fixeren.

De profeet Mohammed (vzmh) heeft ons veel verteld over de hemel. Een van de aspecten van de hemel is dat alle lusten en schoonheden die je kan hebben een groeiproces hebben (en dit tot in het oneindige). En dan geeft hij de appel als voorbeeld. Elke appel die je eet zal lekkerder zijn dan de vorige.

En inderdaad heb je gelijk, als alles continu zou zijn dan zou het snel afgelopen zijn met gelukzaligheid in een eeuwig leven.
De gelukzaligheid en lusten die je daar krijgt is een zeer geconsentreerde vorm van wat je hier beleeft. De profeet leert ons weer dat 1 uur in de hemel gelijk staat aan 1000 jaar wereldse gelukzaligheid en genot. Maar op de vrijdag waar wij op de vrijdag vlaktes God gaan aanschouwen is een minuut genot gelijk aan 1000 jaren genot in de hemel. Dus blijkbaar is er ook een dag waar wij naar uit kijken. Iedereen die terugkomt van zo een aanschouwing zal mooier/knapper zijn dan ervoor. Dus alle mensen zullen ook mooier worden met de tijd.

Vandaar dat je niet kan spreken over verveling

Ik blijf het absurd vinden.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 11:06 schreef Haushofer het volgende:
Ik blijf het absurd vinden.

Waarom?

quote:

Op maandag 8 maart 2010 10:45 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ik vind het idee van een plek waar je eeuwig volkomen gelukkig kunt zijn onmenselijk en absurd Ik bedoel, ik ben ook wel in voor een feestje, en dat feestje mag best even duren, maar voor eeuwig? In een staat van volkomen geluk?

Ik denk dat je eens xtc moet gebruiken om te begrijpen hoe dat is. Heaven is a state of mind en heeft weinig te maken met een plaats of tijd. Je kunt immers op een feest waar alles perfect geregeld is nog steeds gewoon chagrijnig zijn en dan is het voor jou niet echt hemels. En vice versa.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 11:06 schreef Haushofer het volgende:
Ik blijf het absurd vinden.

Had je maar wat meer verbeeldingsvermogen gehad...

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:21 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Had je maar wat meer verbeeldingsvermogen gehad...

Het is 1 ding om de hemel voor te stellen. Een tweede om te zien dat het absurd is.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:25 schreef Gubbe85 het volgende:

[..]

Het is 1 ding om de hemel voor te stellen. Een tweede om te zien dat het absurd is.

Dat het moeilijk voor te stellen is dat het niet werkelijk bestaat maakt het niet absurd vind ik. Geloven in een hemel met heldere rivieren en bomen met bloeiende vruchten is niet raar om als contrast te dienen voor een 'gebroken wereld'. Dat is niet absurd.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 13:53 schreef StormWarning het volgende:

[..]

Ik denk dat je eens xtc moet gebruiken om te begrijpen hoe dat is. Heaven is a state of mind en heeft weinig te maken met een plaats of tijd. Je kunt immers op een feest waar alles perfect geregeld is nog steeds gewoon chagrijnig zijn en dan is het voor jou niet echt hemels. En vice versa.

Ik heb nooit geestesverruimende middelen gebruikt maar wat haus bedoelt is kan je xtc wel continu gebruiken met altijd hetzelfde effect bijvoorbeeld?

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:33 schreef mariox het volgende:

[..]

Ik heb nooit geestesverruimende middelen gebruikt maar wat haus bedoelt is kan je xtc wel continu gebruiken met altijd hetzelfde effect?

Nee, dat kan helaas niet. Maar als er een hemel zou bestaan, zou je dat gevoel daar natuurlijk wel continu moeten kunnen hebben. Waar het mij vooral om ging is dat een mindset waarin alles interessant en tof is, je alles prima vindt en overal mee gelukkig bent -of het nu muziek, natuur, andere mensen of wat dan ook is- wel degelijk mogelijk is.

Maw: het ligt mi. dus niet aan een constante stroom overdreven gelukzaligheden zoals die beschrijving die jij gaf, want ook dat word je -met je normale mindset- na een tijd inderdaad wel zat. Maar met de juiste mindset heb je die dingen niet eens nodig om toch overal gelukkig mee te zijn.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:40 schreef StormWarning het volgende:

[..]

Nee, dat kan helaas niet. Maar als er een hemel zou bestaan, zou je dat gevoel daar natuurlijk wel continu moeten kunnen hebben. Waar het mij vooral om ging is dat een mindset waarin alles interessant en tof is, je alles prima vindt en overal mee gelukkig bent -of het nu muziek, natuur, andere mensen of wat dan ook is- wel degelijk mogelijk is.

Maw: het ligt mi. dus niet aan een constante stroom overdreven gelukzaligheden zoals die beschrijving die jij gaf, want ook dat word je -met je normale mindset- na een tijd inderdaad wel zat. Maar met de juiste mindset heb je die dingen niet eens nodig om toch overal gelukkig mee te zijn.

Ja deze verklaring kan een mogelijke methode zijn om het te bewerkstelligen, wat me eerlijk niet logisch in de oren klinkt in een eeuwig leven.
Ik bekijk het vanuit de bronnen van de islam. Daar word duidelijk aangegeven dat elke ervaring die je meemaakt de eerdere overtreft. Dus het lijkt erop dat de gradatie van genieten word opgevoerd tot in het oneindige. Deze opvoering zorgt voor verandering en verandering is de breekijzer van saaiheid en gewenning.

Waarom lijkt je dat minder logisch dan een oneindige stroom van elkaar overtreffende gelukzaligheden? Juist dat lijkt me een sterk staaltje fantasievolle wishful thinking.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 15:15 schreef StormWarning het volgende:
Waarom lijkt je dat minder logisch dan een oneindige stroom van elkaar overtreffende gelukzaligheden? Juist dat lijkt me een sterk staaltje fantasievolle wishful thinking.

Omdat continu dezelfde dingen (gelukzaligheid) in een oneindige tijd op een gegeven ogenblik saai begint te worden. Op aarde kan je herhaaldelijk genieten van dingen die hetzelfde ogen. Gedeeltelijk komt dit omdat er ook leed is. Dus je hebt continu afwisseling van gelukkige, neutrale en slechte momenten waardoor je om de zoveel tijd goed kan genieten van momenten die het er toe doen. Maar in de hemel heb je geen slechte momenten waardoor je op een ander manier die 'steady state' moet zien te breken.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 15:25 schreef mariox het volgende:

[..]

Omdat continu dezelfde dingen (gelukzaligheid) in een oneindige tijd op een gegeven ogenblik saai begint te worden. Op aarde kan je herhaaldelijk genieten van dingen die hetzelfde ogen. Gedeeltelijk komt dit omdat er ook leed is. Dus je hebt continu afwisseling van gelukkige, neutrale en slechte momenten waardoor je om de zoveel tijd goed kan genieten van momenten die het er toe doen. Maar in de hemel heb je geen slechte momenten waardoor je op een ander manier die 'steady state' moet zien te breken.

Oftewel een krampachtige manier om 'aardse' relativiteit toe te passen op een oneindig concept.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:31 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Dat het moeilijk voor te stellen is dat het niet werkelijk bestaat maakt het niet absurd vind ik. Geloven in een hemel met heldere rivieren en bomen met bloeiende vruchten is niet raar om als contrast te dienen voor een 'gebroken wereld'. Dat is niet absurd.

Als je een kleuter vertelt van het concept 'sinterklaas' zal hij/zij over het algemeen gelijk geloven dat dat een werkelijkheid is. Maar naarmate het 'zicht' van de kleuter met de jaren verder zal reiken zal hij/zij zien dat het absurd is om daar nog in te geloven.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 16:09 schreef Gubbe85 het volgende:

[..]

Oftewel een krampachtige manier om 'aardse' relativiteit toe te passen op een oneindig concept.

Wat is er zo krampachtig aan?

quote:

Op maandag 8 maart 2010 16:23 schreef Gubbe85 het volgende:

[..]

Als je een kleuter vertelt van het concept 'sinterklaas' zal hij/zij over het algemeen gelijk geloven dat dat een werkelijkheid is. Maar naarmate het 'zicht' van de kleuter met de jaren verder zal reiken zal hij/zij zien dat het absurd is om daar nog in te geloven.

Dit is ook zo compleet dooddoener argument die werkelijk nergens op slaat en die ook nog eens gebaseerd is op totale onkunde en onwetendheid op het gebied van religies en religie filosofie.