R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Pff... wat een verhaal zeg. Je vraagt je toch af hoe dingen ineens zo mis kunnen gaan..quote:Op maandag 1 februari 2010 02:57 schreef Isabeau het volgende:
[..]
InderdaadIk was erg blij niet zwanger te zijn.
Sommige mensen hebben het in een relatie zo mooi voor elkaar, en dan ** plop **, alles weg.
Wat is er nou toch mis met vechten voor iets.. jezelf is een keertje opzij zetten voor het geluk van een ander, het geluk met elkaar. Het kan toch verdomme niet altijd om jezelf draaien.
Heeft hij het nu dan zoveel beter als dat hij met jou had? Kan het me niet voorstellen..
Ben na een relatie van 3.5 jaar nu bijna 1 jaar alleen, en dat hele jaar heeft alleen maar bestaan uit bezig zijn met het 'uit elkaar' gaan.. En ik ben er zoooo nog Niet over heen.
Paar dagen geleden te horen gekregen dat ze een nieuwe vriend heeft, en alles is weer terug.
Ik wil er NIET aan denken, er gaat gewoon geen dag voorbij dat ik er niet een keer aan denk. Ook positieve gedachtes... maar laat me gewoon met rust
met dat gezeik!
And I tried to sing
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
Klote he? Denk je net dat 't goed met je gaat, dat het verder van je vandaan staat, en dan hoor je zoiets en is alles in één klap weer vers somehow..quote:Op maandag 1 februari 2010 10:14 schreef Just-Lost het volgende:
[..]
Pff... wat een verhaal zeg. Je vraagt je toch af hoe dingen ineens zo mis kunnen gaan..
Sommige mensen hebben het in een relatie zo mooi voor elkaar, en dan ** plop **, alles weg.
Wat is er nou toch mis met vechten voor iets.. jezelf is een keertje opzij zetten voor het geluk van een ander, het geluk met elkaar. Het kan toch verdomme niet altijd om jezelf draaien.
Heeft hij het nu dan zoveel beter als dat hij met jou had? Kan het me niet voorstellen..
Ben na een relatie van 3.5 jaar nu bijna 1 jaar alleen, en dat hele jaar heeft alleen maar bestaan uit bezig zijn met het 'uit elkaar' gaan.. En ik ben er zoooo nog Niet over heen.
Paar dagen geleden te horen gekregen dat ze een nieuwe vriend heeft, en alles is weer terug.
Ik wil er NIET aan denken, er gaat gewoon geen dag voorbij dat ik er niet een keer aan denk. Ook positieve gedachtes... maar laat me gewoon met rust
Sterkte ermee iig, zoek veel afleiding enzo.
Danku 
Had ook gehoopt dat het verdriet over zou gaan in boosheid.. maar dat komt dus gewoon niet. Kan me ook niet echt iets verzinnen waar ik boos over zou moeten zijn. Buiten het simpele feit dat we uit elkaar zijn natuurlijk...
Was het nou nog een dramatisch slechte relatie geweest.. okeeee, maar het zat oprecht goed in elkaar... Dat maakt het zuur, het was so close!
Pff.. die ouders ook, Ik heb echt m'n best moeten doen om een goede band met die ouders op te bouwen, was er zowaar trots op! En deze nieuwe lllover mag schijnbaar binnen 3 maandjes gezellig mee op een soort family-uitje-ding-iets... Allemaal van die dingen die steken.
Of begaat hij nu het pad dat ik gebouwd heb voor hem? Ach ja... Schrale troost.
Ben ik de enige die soms bang is voor een nieuwe relatie?
Ik ben normaal echt geen sulletje in sociaal contact, maar als ik nu iemand tegen kom die m'n aandacht weet te trekken lijk ik een soort drempeltje te voelen.. die ik hier voor niet had. Lekker is dat..
Maaaar afleiding dussss
Na het werk straks lekker sporten. Ennnnn er ligt op mijn ooooo zo mooie deurmat een lang verwacht postpakketje te wachten ( of afgegevn bij de buren inmiddels ).
Toch weer iets leuks om dat fuck-gevoel mee weg te krijgen
Had ook gehoopt dat het verdriet over zou gaan in boosheid.. maar dat komt dus gewoon niet. Kan me ook niet echt iets verzinnen waar ik boos over zou moeten zijn. Buiten het simpele feit dat we uit elkaar zijn natuurlijk...
Was het nou nog een dramatisch slechte relatie geweest.. okeeee, maar het zat oprecht goed in elkaar... Dat maakt het zuur, het was so close!
Pff.. die ouders ook, Ik heb echt m'n best moeten doen om een goede band met die ouders op te bouwen, was er zowaar trots op! En deze nieuwe lllover mag schijnbaar binnen 3 maandjes gezellig mee op een soort family-uitje-ding-iets... Allemaal van die dingen die steken.
Of begaat hij nu het pad dat ik gebouwd heb voor hem? Ach ja... Schrale troost.
Ben ik de enige die soms bang is voor een nieuwe relatie?
Ik ben normaal echt geen sulletje in sociaal contact, maar als ik nu iemand tegen kom die m'n aandacht weet te trekken lijk ik een soort drempeltje te voelen.. die ik hier voor niet had. Lekker is dat..
Maaaar afleiding dussss
Na het werk straks lekker sporten. Ennnnn er ligt op mijn ooooo zo mooie deurmat een lang verwacht postpakketje te wachten ( of afgegevn bij de buren inmiddels ).Toch weer iets leuks om dat fuck-gevoel mee weg te krijgen
And I tried to sing
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
Och jee, wat herkenbaar. Ik kende geen enkel stel met een leukere relatie dan ikzelf. Ik zag iedereen maar ruzie hebben met partners en zeuren over hun partner etc en wij hadden het gewoon heel erg leuk samen. En die mensen die altijd maar ruzie hadden zijn nog samen en ik met mijn erg leuek relatie was plots zonder partnerquote:Op maandag 1 februari 2010 15:25 schreef Just-Lost het volgende:
Danku
Had ook gehoopt dat het verdriet over zou gaan in boosheid.. maar dat komt dus gewoon niet. Kan me ook niet echt iets verzinnen waar ik boos over zou moeten zijn. Buiten het simpele feit dat we uit elkaar zijn natuurlijk...
Was het nou nog een dramatisch slechte relatie geweest.. okeeee, maar het zat oprecht goed in elkaar... Dat maakt het zuur, het was so close!
Pff.. die ouders ook, Ik heb echt m'n best moeten doen om een goede band met die ouders op te bouwen, was er zowaar trots op! En deze nieuwe lllover mag schijnbaar binnen 3 maandjes gezellig mee op een soort family-uitje-ding-iets... Allemaal van die dingen die steken.
Of begaat hij nu het pad dat ik gebouwd heb voor hem? Ach ja... Schrale troost.
Ben ik de enige die soms bang is voor een nieuwe relatie?
Ik ben normaal echt geen sulletje in sociaal contact, maar als ik nu iemand tegen kom die m'n aandacht weet te trekken lijk ik een soort drempeltje te voelen.. die ik hier voor niet had. Lekker is dat..
Maaaar afleiding dussss
Toch weer iets leuks om dat fuck-gevoel mee weg te krijgen
De ironie van het leven.En nee, ik heb heel erg lang totaal geen trek gehad in een nieuwe relatie. Ik ben ook de hele tijd niet op zoek geweest, de verliefdheid overkwam me gewoon. En dan nog denk je: nee, hier heb ik eigenlijk helemaal geen zin in en het was toch al 2 jaar geleden dat mijn ex zei dat hij het niet meer zag zitten.
Ja, afleiding. Ik heb het hele scala aan tips en trucs om na een relatie er boven op te komen opengetrokken en toegepast. En toch bleef ik diep diep ongelukkig. Geen idee of dat erger was geweest als ik niet alles had gedaan wat werd geadviseerd
(geen contact, sporten, vrienden, goed voor jezelf zorgen, leuke dingen doen etc etc) Ik heb zelfs die cd van Lara Fabian gekocht Een ding wat mij er echt door heeft gesleept: vrienden. God, als ik mijn vrienden niet had gehad denk ik dat ik in een gesticht was terecht gekomen
Heel erg veel sterkte Just Lost. Hou je vast aan de gedachte dat dit echt voorbij gaat. Alle cliche's kloppen, tijd heelt alle wonden etc etc. Maar je hebt er nu niet bar veel aan 
En ja, ik ben er door veranderd SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
afgelopen vrijdag heb ik mijn relatie beeindigt na bijna 4 jaar..
de laatste tijd ging het al niet zo goed en van mijn kant had ik de behoefte ook niet echt meer
ik zag er echt tegenop om het uit te maken, wetende dat ik haar hart zou breken en dat gebeurde ook op dat moment .. maargoed dit was de beste keuze en tegenover haar ook het eerlijkst.
ik heb het weekend wel aardig overleefd, bijna niet thuisgeweest.
ook nu gaat het wel redelijk.. kwestie van bezig blijven denk ik dan maar!
de laatste tijd ging het al niet zo goed en van mijn kant had ik de behoefte ook niet echt meer
ik zag er echt tegenop om het uit te maken, wetende dat ik haar hart zou breken en dat gebeurde ook op dat moment .. maargoed dit was de beste keuze en tegenover haar ook het eerlijkst.
ik heb het weekend wel aardig overleefd, bijna niet thuisgeweest.
ook nu gaat het wel redelijk.. kwestie van bezig blijven denk ik dan maar!
Ondanks het feit dat ik al 4 mnd geen relatie meer heb, ben ik er toch elk uur v/d dag mee bezig.
Het maalt gewoon.
Ik hang aan het elastiek omdat haar moeder ernstig ziek is (ligt momenteel op sterven in het zeikenhuis) en daar had ik gewoon een gigantisch goede band mee.
Ook met haar vader kon ik hardstikke goed.
Mijn ex en ik hebben ook geen ruzie, maar we leefden gewoon de laatste periode (1,5 jr denk ik zo) al broer en zus ipv geliefden.
Toch (ondanks het feit dat het goed is dat we uit elkaar zijn (mijn verstand)) kan ik haar niet loslaten.
Zelf is ze een ander pad ingeslagen (wordt momenteel behandeld voor psychische klachen in een kliniek) heb ik het gevoel dat ik haar in de steek gelaten heb (terwijl daar echt geen sprake van is).
Ook heb ik dat haar afgelopen vrijdag gevraagd en toen gaf ze aan dat het niet zo was.
Waarom voelt het dan toch zo?
Ik voel me nu zo verdomde kut echt niet geloven.
Als ik er over nadenk dan is het elastiek richting haar moeder mijn huidige "probleem".
Ik blijf er nu aan hangen.
Haar moeder houd nu al zolang vol (de doktoren roepen bijna dagelijks (sinds november) dat ze binnen 3 dgn overleid dat ik er op een of andere manier echt naar uitkijk dat ze werkelijk overleden is.
Hoe schandelig mijn verstand het ook vind.
Wat kan een mens zich kloten voelen, niet te geloven!
Het maalt gewoon.
Ik hang aan het elastiek omdat haar moeder ernstig ziek is (ligt momenteel op sterven in het zeikenhuis) en daar had ik gewoon een gigantisch goede band mee.
Ook met haar vader kon ik hardstikke goed.
Mijn ex en ik hebben ook geen ruzie, maar we leefden gewoon de laatste periode (1,5 jr denk ik zo) al broer en zus ipv geliefden.
Toch (ondanks het feit dat het goed is dat we uit elkaar zijn (mijn verstand)) kan ik haar niet loslaten.
Zelf is ze een ander pad ingeslagen (wordt momenteel behandeld voor psychische klachen in een kliniek) heb ik het gevoel dat ik haar in de steek gelaten heb (terwijl daar echt geen sprake van is).
Ook heb ik dat haar afgelopen vrijdag gevraagd en toen gaf ze aan dat het niet zo was.
Waarom voelt het dan toch zo?
Ik voel me nu zo verdomde kut echt niet geloven.
Als ik er over nadenk dan is het elastiek richting haar moeder mijn huidige "probleem".
Ik blijf er nu aan hangen.
Haar moeder houd nu al zolang vol (de doktoren roepen bijna dagelijks (sinds november) dat ze binnen 3 dgn overleid dat ik er op een of andere manier echt naar uitkijk dat ze werkelijk overleden is.
Hoe schandelig mijn verstand het ook vind.
Wat kan een mens zich kloten voelen, niet te geloven!
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Je moet heel goed uitkijken hoe je hier dadelijk mee omgaat. Mocht ze komen te overlijden kunnen er 2 dingen gebeuren. Jullie trekken weer naar elkaar toe of je zult haar met rust moeten laten omdat ze het "zelf" moet gaan verwerken.quote:Op maandag 1 februari 2010 19:08 schreef Sjechov het volgende:
Ondanks het feit dat ik al 4 mnd geen relatie meer heb, ben ik er toch elk uur v/d dag mee bezig.
Het maalt gewoon.
Ik hang aan het elastiek omdat haar moeder ernstig ziek is (ligt momenteel op sterven in het zeikenhuis) en daar had ik gewoon een gigantisch goede band mee.
Ook met haar vader kon ik hardstikke goed.
Mijn ex en ik hebben ook geen ruzie, maar we leefden gewoon de laatste periode (1,5 jr denk ik zo) al broer en zus ipv geliefden.
Toch (ondanks het feit dat het goed is dat we uit elkaar zijn (mijn verstand)) kan ik haar niet loslaten.
Zelf is ze een ander pad ingeslagen (wordt momenteel behandeld voor psychische klachen in een kliniek) heb ik het gevoel dat ik haar in de steek gelaten heb (terwijl daar echt geen sprake van is).
Ook heb ik dat haar afgelopen vrijdag gevraagd en toen gaf ze aan dat het niet zo was.
Waarom voelt het dan toch zo?
Ik voel me nu zo verdomde kut echt niet geloven.
Als ik er over nadenk dan is het elastiek richting haar moeder mijn huidige "probleem".
Ik blijf er nu aan hangen.
Haar moeder houd nu al zolang vol (de doktoren roepen bijna dagelijks (sinds november) dat ze binnen 3 dgn overleid dat ik er op een of andere manier echt naar uitkijk dat ze werkelijk overleden is.
Hoe schandelig mijn verstand het ook vind.
Wat kan een mens zich kloten voelen, niet te geloven!
Ik zou gewoon aangeven dat je het ook moeilijk hebt vanwege de band met haar moeder en kijken hoe ze daar op reageert. Ze zal het allicht begrijpen maar je zult haar nu de ruimte moeten geven. Communiceer duidelijk met haar wat ze zelf wilt.
En pas er voor op dat ze je niet gaat "gebruiken" voor emotionele steun. Waar jij natuurlijk hoop van gaat krijgen en voor haar is het dan misschien niet meer dan broer en zus.
Hoop je trouwens nog dat het goed komt? Want anders, als je zelf sterk in de schoenen staat, kun er natuurlijk gewoon voor haar zijn en steunen. Als jullie duidelijk met elkaar communiceren en aangeeft dat het voor je eigen verwerking ook belangrijk is, zal ze dat ook begrijpen. Heb je wel nog hoop, dan moet je heel erg gaan oppassen want je maakt jezelf kapot dan...
volgens mij heb ik bijna een deeeet.
Hé meid, hé gozer, dat jij een minderwaardigheidscomplex hebt betekent nog niet dat je niet dom en lelijk bent.
Gister smste mijn ex me weer. Dat hij hoopte dat we nog contact zouden hebben ondanks dat het uit is. Dat hij graag wil weten hoe het met me gaat hier in Berlijn en hij vroeg aan me waarom we moeten vervreemden. En of ik echt niks meer om hem gaf of maar deed alsof.
Teruggestuurd dat ik contact veel te moeilijk vind nu, en iedere x verdrietig word als we dat wel hebben. Verder dat ik niet weet waarom hij denkt dat ik niks meer om hem geef, dat ik dat juist van hem dacht en dat mijn gevoel voor hem niet zomaar weg gaat, maar het wel zal moeten. Hij heeft niet op mijn sms gereageerd.
Blijkbaar staat hij wel zo sterk in z'n schoenen al om al contact met me te hebben zonder dat rot te vinden. Zo zie je weer hoeveel sneller dat bij hem gaat. Alhoewel ik niet begrijp dat hij niet kon inzien waarom ik geen contact met hem wilde. Dat is toch logisch.. maar goed, hij voelt zich anders en vindt dat helemaal niet zo kut.
Vandaag had ik mijn eerste dag op mijn stage. En ik miste het daarna zo erg om aan hem te vertellen hoe het was geweest. Om zijn lieve, steunende woorden te horen. Ik mis hem echt nog steeds verschrikkelijk, ik dacht echt dat hij mijn ware liefde was. Mijn gevoel voor hem zit zo ontzettend diep in me... Het is niet dat ik nu heel depri ga wezen hier, maar diep van binnen zit er een heel leeg, hol gevoel. Een ongelukkig gevoel. Ik vind het zo moeilijk om dit te accepteren, om iets te accepteren wat zo ontzettend klote is. Bah....
Teruggestuurd dat ik contact veel te moeilijk vind nu, en iedere x verdrietig word als we dat wel hebben. Verder dat ik niet weet waarom hij denkt dat ik niks meer om hem geef, dat ik dat juist van hem dacht en dat mijn gevoel voor hem niet zomaar weg gaat, maar het wel zal moeten. Hij heeft niet op mijn sms gereageerd.
Blijkbaar staat hij wel zo sterk in z'n schoenen al om al contact met me te hebben zonder dat rot te vinden. Zo zie je weer hoeveel sneller dat bij hem gaat. Alhoewel ik niet begrijp dat hij niet kon inzien waarom ik geen contact met hem wilde. Dat is toch logisch.. maar goed, hij voelt zich anders en vindt dat helemaal niet zo kut.
Vandaag had ik mijn eerste dag op mijn stage. En ik miste het daarna zo erg om aan hem te vertellen hoe het was geweest. Om zijn lieve, steunende woorden te horen. Ik mis hem echt nog steeds verschrikkelijk, ik dacht echt dat hij mijn ware liefde was. Mijn gevoel voor hem zit zo ontzettend diep in me... Het is niet dat ik nu heel depri ga wezen hier, maar diep van binnen zit er een heel leeg, hol gevoel. Een ongelukkig gevoel. Ik vind het zo moeilijk om dit te accepteren, om iets te accepteren wat zo ontzettend klote is. Bah....
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Wat liefquote:Op zondag 31 januari 2010 19:09 schreef Liebe het volgende:
@ SuperFokker, knap van je dat je de verleiding om te smsen hebt kunnen weerstaan, zeker met alcohol. As I said, niet op hyves kijken werkt echt. En ik ben er een grote addict van, mensen nachecken. Je gaat dingen in je hoofd halen die misschien helemaal niet zo hoeven te zijn maar je overtuigd jezelf er wel van. Onwetendheid is af en toe een zege voor je eigen gemoedsrust. Wel minder dat je zoveel aan haar denkt nu ineens, maar is misschien wel logisch, na zo'n lange relatie. Ik vind het iig heel knap van je dat het zo goed gaat
En je vindt hem ook écht leuk?quote:
Dan zou je wel veel makkelijker over je ex heen zijn als het gezellig wordt
Nouja, ik ken hem niet goed, maar het is een leuke afleiding. En dus de eerste jongen weer waarvan ik een klein beetje kriebels kreeg, dus ik hoop dat het doorgaat.. en dat het idd gezellig word. hoeft echt niet op iets uit te lopen, misschien liever niet zelfs. Maar het is fijn om erachter te komen dat er ook nog andere kerels zijn
hoeft echt niet op iets uit te lopen, misschien liever niet zelfs. Maar het is fijn om erachter te komen dat er ook nog andere kerels zijn
Hé meid, hé gozer, dat jij een minderwaardigheidscomplex hebt betekent nog niet dat je niet dom en lelijk bent.
Heb ik ook precies hetzelfde...quote:Op maandag 1 februari 2010 23:20 schreef Liebe het volgende:
Nouja, ik ken hem niet goed, maar het is een leuke afleiding. En dus de eerste jongen weer waarvan ik een klein beetje kriebels kreeg, dus ik hoop dat het doorgaat.. en dat het idd gezellig word.
Zelf heb ik misschien deze week ook een soort van afspraakje...maar is meer om het gewoon gezellig te hebben dan dat ik er serieus iets van verwacht Volgens mij zitten we qua verwerking beetje op 1 lijn nu.
We zijn echt uit elkaar en hebben afgesproken verder niet direct meer met elkaar te communiceren, tenzij zij dat wil. Dat past mij ook het beste.quote:Op maandag 1 februari 2010 22:37 schreef wht het volgende:
[..]
Je moet heel goed uitkijken hoe je hier dadelijk mee omgaat. Mocht ze komen te overlijden kunnen er 2 dingen gebeuren. Jullie trekken weer naar elkaar toe of je zult haar met rust moeten laten omdat ze het "zelf" moet gaan verwerken.
Ik zou gewoon aangeven dat je het ook moeilijk hebt vanwege de band met haar moeder en kijken hoe ze daar op reageert. Ze zal het allicht begrijpen maar je zult haar nu de ruimte moeten geven. Communiceer duidelijk met haar wat ze zelf wilt.
En pas er voor op dat ze je niet gaat "gebruiken" voor emotionele steun. Waar jij natuurlijk hoop van gaat krijgen en voor haar is het dan misschien niet meer dan broer en zus.
Hoop je trouwens nog dat het goed komt? Want anders, als je zelf sterk in de schoenen staat, kun er natuurlijk gewoon voor haar zijn en steunen. Als jullie duidelijk met elkaar communiceren en aangeeft dat het voor je eigen verwerking ook belangrijk is, zal ze dat ook begrijpen. Heb je wel nog hoop, dan moet je heel erg gaan oppassen want je maakt jezelf kapot dan...
Daarnaast zit zij de hele week intern waar ze niet bereikbaar is.
Mijn band met haar moeder is gewoon heel sterk en aan dat elastiek hang ik ook nu.
Morgen ga ik in het ziekenhuis een kijkje nemen en dan zien we weer verder.
Vanavond even kort op visite geweest bij haar vader (die dus nu alleen in huis is) en daar eigenlijk een heel goed gesprek mee gehad.
Dat hadden we eigenlijk niet meer gehad sinds het moment dat we aangegeven hadden dat me ex en ik uit elkaar gegaan zijn.
Mijn band met haar ouders is door omstandigheden (mede het overlijden van mijn vader jaren terug) erg sterk, maar de conclusie was wel dat na het overlijden van haar moeder dat we het contact sterk gaan verminderen en dat we dan wel verder kijken.
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Herkenbaar.quote:Op maandag 1 februari 2010 23:07 schreef Faerie het volgende:
Gister smste mijn ex me weer. Dat hij hoopte dat we nog contact zouden hebben ondanks dat het uit is. Dat hij graag wil weten hoe het met me gaat hier in Berlijn en hij vroeg aan me waarom we moeten vervreemden. En of ik echt niks meer om hem gaf of maar deed alsof.
Teruggestuurd dat ik contact veel te moeilijk vind nu, en iedere x verdrietig word als we dat wel hebben. Verder dat ik niet weet waarom hij denkt dat ik niks meer om hem geef, dat ik dat juist van hem dacht en dat mijn gevoel voor hem niet zomaar weg gaat, maar het wel zal moeten. Hij heeft niet op mijn sms gereageerd.
Blijkbaar staat hij wel zo sterk in z'n schoenen al om al contact met me te hebben zonder dat rot te vinden. Zo zie je weer hoeveel sneller dat bij hem gaat. Alhoewel ik niet begrijp dat hij niet kon inzien waarom ik geen contact met hem wilde. Dat is toch logisch.. maar goed, hij voelt zich anders en vindt dat helemaal niet zo kut.
Vandaag had ik mijn eerste dag op mijn stage. En ik miste het daarna zo erg om aan hem te vertellen hoe het was geweest. Om zijn lieve, steunende woorden te horen. Ik mis hem echt nog steeds verschrikkelijk, ik dacht echt dat hij mijn ware liefde was. Mijn gevoel voor hem zit zo ontzettend diep in me... Het is niet dat ik nu heel depri ga wezen hier, maar diep van binnen zit er een heel leeg, hol gevoel. Een ongelukkig gevoel. Ik vind het zo moeilijk om dit te accepteren, om iets te accepteren wat zo ontzettend klote is. Bah....
De zaken die ik mee maak op mijn werk wil ik ook graag kwijt en zij (mijn ex) snapte mij heel goed.
Dat mis ik gewoon elke dag.
Heel pijnlijk om elke keer weer te moeten constateren.
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Wat leeuk!quote:
Pff, zo herkenbaar. Zelfs het deel van het afvragen waarom we moeten vervreemden van elkaar en dat ik denk dat hij niets meer om mij geeft. Herken dus deels zijn vragen en gedachten maar ook dingen van jouw kant.quote:Op maandag 1 februari 2010 23:07 schreef Faerie het volgende:
Gister smste mijn ex me weer. Dat hij hoopte dat we nog contact zouden hebben ondanks dat het uit is. Dat hij graag wil weten hoe het met me gaat hier in Berlijn en hij vroeg aan me waarom we moeten vervreemden. En of ik echt niks meer om hem gaf of maar deed alsof.
Teruggestuurd dat ik contact veel te moeilijk vind nu, en iedere x verdrietig word als we dat wel hebben. Verder dat ik niet weet waarom hij denkt dat ik niks meer om hem geef, dat ik dat juist van hem dacht en dat mijn gevoel voor hem niet zomaar weg gaat, maar het wel zal moeten. Hij heeft niet op mijn sms gereageerd.
Blijkbaar staat hij wel zo sterk in z'n schoenen al om al contact met me te hebben zonder dat rot te vinden. Zo zie je weer hoeveel sneller dat bij hem gaat. Alhoewel ik niet begrijp dat hij niet kon inzien waarom ik geen contact met hem wilde. Dat is toch logisch.. maar goed, hij voelt zich anders en vindt dat helemaal niet zo kut.
Vandaag had ik mijn eerste dag op mijn stage. En ik miste het daarna zo erg om aan hem te vertellen hoe het was geweest. Om zijn lieve, steunende woorden te horen. Ik mis hem echt nog steeds verschrikkelijk, ik dacht echt dat hij mijn ware liefde was. Mijn gevoel voor hem zit zo ontzettend diep in me... Het is niet dat ik nu heel depri ga wezen hier, maar diep van binnen zit er een heel leeg, hol gevoel. Een ongelukkig gevoel. Ik vind het zo moeilijk om dit te accepteren, om iets te accepteren wat zo ontzettend klote is. Bah....
Vind je het niet rot dat hij niet meer reageert? Ik heb dat namelijk wel echt heel erg. Had hem zaterdagnacht geSMSt, geen reactie gekregen, en uiteindelijk zit dat me toch wel dwars. Dat geeft me gewoon zó erg het gevoel dat 't hem allemaal NIETS doet en dat hij niet meer om me geeft, en dat doet pijn.
Ik mis mijn ex ook nogsteeds verschrikkelijk, zag echt een toekomst voor me met hem, hij was de eerste waarbij ik dat had. Ik zit hier ook niet ontzettend depri te wezen, maar het knaagt en doet toch wat met je..
voor jou in ieder geval!
Pffffffff......denk je de scheiding rond te hebben, er hoeft alleen nog maar getekend te worden, komt ze opeens met andere eisen en wensen. Kan dat kind me niet gewoon met rust laten? Ik dacht dat ze van me af wou... 
Aut viam inveniam, aut faciam
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
Hé Barbus, was niet de bedoeling om jou weer hier te zien toch? Balen zeg! Zijn het wel haalbare eisen en wensen voor jou of ben je 't er totaal niet mee eens?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 09:30 schreef Barbusse het volgende:
Pffffffff......denk je de scheiding rond te hebben, er hoeft alleen nog maar getekend te worden, komt ze opeens met andere eisen en wensen. Kan dat kind me niet gewoon met rust laten? Ik dacht dat ze van me af wou...
Klopt. Maar nu post ik dus hier omdat zij niet los kan laten....quote:Op dinsdag 2 februari 2010 09:48 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Hé Barbus, was niet de bedoeling om jou weer hier te zien toch? Balen zeg! Zijn het wel haalbare eisen en wensen voor jou of ben je 't er totaal niet mee eens?
En of ze haalbaar zijn...over alles valt te praten natuurlijk. Maar opeens uit het niets nieuwe wensen/eisen stellen terwijl alles al rond was is gewoon wazig...
Aut viam inveniam, aut faciam
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
Ja dat is wel raar, lijkt er inderdaad op alsof zíj het niet los kan/wil laten.. hmm.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 09:51 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Klopt. Maar nu post ik dus hier omdat zij niet los kan laten....
En of ze haalbaar zijn...over alles valt te praten natuurlijk. Maar opeens uit het niets nieuwe wensen/eisen stellen terwijl alles al rond was is gewoon wazig...
Dat toekomstbeeld aan moeten passen is zo moeilijk... We hadden net een huis gekocht, hadden het over kinderen. Alles goed op een rijtje. Buiten de liefde is dat ook allemaal weg.. Al heb ik godzijdank dat huis kunnen behouden.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 08:54 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Wat leeuk!
[..]
Pff, zo herkenbaar. Zelfs het deel van het afvragen waarom we moeten vervreemden van elkaar en dat ik denk dat hij niets meer om mij geeft. Herken dus deels zijn vragen en gedachten maar ook dingen van jouw kant.
Vind je het niet rot dat hij niet meer reageert? Ik heb dat namelijk wel echt heel erg. Had hem zaterdagnacht geSMSt, geen reactie gekregen, en uiteindelijk zit dat me toch wel dwars. Dat geeft me gewoon zó erg het gevoel dat 't hem allemaal NIETS doet en dat hij niet meer om me geeft, en dat doet pijn.
Ik mis mijn ex ook nogsteeds verschrikkelijk, zag echt een toekomst voor me met hem, hij was de eerste waarbij ik dat had. Ik zit hier ook niet ontzettend depri te wezen, maar het knaagt en doet toch wat met je..
Als je pech hebt schiet je er financieel ook nog is flink bij in..
Gelukkig is het nu grotendeels over, maar tot een paar maanden geleden begon ik gewoon te huilen als ik haar zag
Je doet de deur open, daar staat ze, 2 min later... HOPPAAA huilen. Nog geen woord gewisseld met elkaar en toch huilen. Bij haar durfde ik kwetsbaar te zijn, daar was het veilig. Volgens mij was het zien van haar gezicht een soort teken dat ik m'n verdriet mocht uiten.
Volgende week moet ik samen met haar langs de notaris om iets te tekenen.. ik heb er zo geen zin in. Ga ik gezellig 3 zoenen en een knuffel staan geven, terwijl ze al een ander heeft! Dat idee trek ik echt niet..
Veel mensen zeggen trouwens dat je pas aan nieuwe partner toe bent als je over de vorige heen bent, daar ben ik het maar gedeeltelijk mee eens. Je moet over je 'ex' heen zijn, het verdriet van de 'situatie' opzich is heel wat anders. Staat voor mij wel wat los van elkaar.
Pfff... er is een meisje dat me zo leuk lijkt. Msn en sms... uitnodiging om naar haar nieuwe huis te komen kijken. Maar ik durf gewoon niet
Wat is dat voor raars, echt te bang om te falen nu 
Zet hem op allemaal trouwens! M'n vader zegt altijd dat ik sterk moet zijn... Zo simpel is het
Haha gewoon sterk zijn! Dus dan doen we dat maar.. Al is het alleen maar om anderen te laten zien dat jij je in ieder geval niet gek laat maken.
And I tried to sing
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
Ghehehe....quote:Op dinsdag 2 februari 2010 10:20 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Ja dat is wel raar, lijkt er inderdaad op alsof zíj het niet los kan/wil laten.. hmm.
En dan vraag je naar het hoe en waarom, en het antwoord is oorverdovende stilte 't vage wijf....
Aut viam inveniam, aut faciam
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
Vandaag heb ik een hele slechte dag.
Gisteravond even langs de vader van mijn ex geweest om even bij te praten over de toestand van haar moeder ed.
Vandaag even langs het ziekenhuis geweest.
Alles grijpt mij logischerwijs erg aan.
Ze ligt daar in kritieke toestand en is meer dood dan levend en dat bind mij nog met hen.
Ik kan hen gewoon niet loslaten.
Het maakt me zo intens verdrietig dat ik gewoon niet weet wat ik moet doen.
Om het minst geringste kan ik al janken.
Dat is toch echt zo kloten.
Gisteravond even langs de vader van mijn ex geweest om even bij te praten over de toestand van haar moeder ed.
Vandaag even langs het ziekenhuis geweest.
Alles grijpt mij logischerwijs erg aan.
Ze ligt daar in kritieke toestand en is meer dood dan levend en dat bind mij nog met hen.
Ik kan hen gewoon niet loslaten.
Het maakt me zo intens verdrietig dat ik gewoon niet weet wat ik moet doen.
Om het minst geringste kan ik al janken.
Dat is toch echt zo kloten.
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Misschien is dit haar strafquote:Op dinsdag 2 februari 2010 12:25 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ghehehe....
kun je er niet stiekem van genieten nu whehehe!
Gewoon lekker huilen, dat lucht op en misschien ook gewoon met je ex als dat goed voelt,quote:Op dinsdag 2 februari 2010 13:32 schreef Sjechov het volgende:
Vandaag heb ik een hele slechte dag.
Gisteravond even langs de vader van mijn ex geweest om even bij te praten over de toestand van haar moeder ed.
Vandaag even langs het ziekenhuis geweest.
Alles grijpt mij logischerwijs erg aan.
Ze ligt daar in kritieke toestand en is meer dood dan levend en dat bind mij nog met hen.
Ik kan hen gewoon niet loslaten.
Het maakt me zo intens verdrietig dat ik gewoon niet weet wat ik moet doen.
Om het minst geringste kan ik al janken.
Dat is toch echt zo kloten.
de situatie is al rot genoeg nu, dan kun je alle steun die je krijgt goed gebruiken
Heel veel sterkte!
quote:Op dinsdag 2 februari 2010 15:39 schreef gekkie_ het volgende:
[..]
Misschien is dit haar straf
kun je er niet stiekem van genieten nu whehehe!
Haar tijd is helaas voorbij. 
Ik ga mijn geluk toch niet van zo'n vaag kind af laten hangen?
Ik geniet wel van andere dingen, waar zij geen ene frikkin' donder mee te maken heeft.
Aut viam inveniam, aut faciam
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
Waarom is het eigenlijk zo dat loyaliteit een positieve eigenschap is, maar als je het moeilijk hebt met het loslaten van je ex dat er dan reacties zijn als:
'get over it... '
'het gebeurt wel meer mensen..'
'je maakt er een drama van...'
'there are more fish in the sea..'
het is toch een vorm van geestelijke loyaliteit of niet? Ik kan zeggen dat ik nog van haar hou, en dat zij waarschijnlijk nooit heeft geweten hoeveel omdat ze d'r eigen issues had (waardoor ze het uitmaakte) maar heb haar wel losgelaten zeg maar. En ja, ik weet het; biologisch/fysiologisch gezien is het eigenlijk gewoon een verslaving waar je van moet afkicken.
p.s. Swingers is een leuke film
'get over it... '
'het gebeurt wel meer mensen..'
'je maakt er een drama van...'
'there are more fish in the sea..'
het is toch een vorm van geestelijke loyaliteit of niet? Ik kan zeggen dat ik nog van haar hou, en dat zij waarschijnlijk nooit heeft geweten hoeveel omdat ze d'r eigen issues had (waardoor ze het uitmaakte) maar heb haar wel losgelaten zeg maar. En ja, ik weet het; biologisch/fysiologisch gezien is het eigenlijk gewoon een verslaving waar je van moet afkicken.
p.s. Swingers is een leuke film
"Show me how you do that trick -- The one that makes me scream" she said
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
Een dikke (digitale) knuffel voor jou. Ik kan het echt zo goed begrijpen dat jij het niet los kunt laten... Ik wens je heel veel sterkte toe. Ik denk dat het ook heel erg rot voor je is dat je hen eigenlijk los zou moeten laten na het uitgaan van een relatie. Maar ik vind wel dat de situatie nu heel anders is... Jij hebt een dusdanige band met ze opgebouwd, dat dat niet zomaar voorbij gaat als de relatie over is. Hou dat dan ook niet tegen, vooral nu niet, nu je ex haar moeder op sterven ligt. Wel een erg moeilijke situatie, en ik wens jou dan ook alle sterkte toe..quote:Op dinsdag 2 februari 2010 13:32 schreef Sjechov het volgende:
Vandaag heb ik een hele slechte dag.
Gisteravond even langs de vader van mijn ex geweest om even bij te praten over de toestand van haar moeder ed.
Vandaag even langs het ziekenhuis geweest.
Alles grijpt mij logischerwijs erg aan.
Ze ligt daar in kritieke toestand en is meer dood dan levend en dat bind mij nog met hen.
Ik kan hen gewoon niet loslaten.
Het maakt me zo intens verdrietig dat ik gewoon niet weet wat ik moet doen.
Om het minst geringste kan ik al janken.
Dat is toch echt zo kloten.
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Ik erger me ook dood aan dat soort opmerkingen. Maar als je realistisch nadenkt, dan zijn die opmerkingen wel waar. Maar juist het verlies van iemand waarvan je zo houdt, zorgt voor een rouwproces waar je doorheen moet.
Ik heb het er zelf ook nog steeds heel erg moeilijk mee. Het is nu 1,5 week geleden dat ie voor de deur stond en ik heb al een aantal dagen geen enkel contact met hem gehad. De tranen zijn op, maar de pijn en de leegte zit er nog steeds. Heel langzaam komt de acceptatie, maar telkens word ik toch weer even aan hem herinnert.
Zoals vandaag:
Uit verveling zap ik langs Disney XD en er is een donald duck tekenfilm bezig, uiteraard precies dezelfde tekenfilm die we samen in Disneyland Parijs hebben gezien in die grote Moviehal.
Ik heb het er zelf ook nog steeds heel erg moeilijk mee. Het is nu 1,5 week geleden dat ie voor de deur stond en ik heb al een aantal dagen geen enkel contact met hem gehad. De tranen zijn op, maar de pijn en de leegte zit er nog steeds. Heel langzaam komt de acceptatie, maar telkens word ik toch weer even aan hem herinnert.
Zoals vandaag:
Uit verveling zap ik langs Disney XD en er is een donald duck tekenfilm bezig, uiteraard precies dezelfde tekenfilm die we samen in Disneyland Parijs hebben gezien in die grote Moviehal.
Herkenbaar drama nog steeds hier...
Maar geloof me, lieve mensen; het wordt echt minder na verloop van tijd!
Aut viam inveniam, aut faciam
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
Dat heb ik vandaag inderdaad gedaan en het luchte wel op.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 15:41 schreef gekkie_ het volgende:
[..]
Gewoon lekker huilen, dat lucht op en misschien ook gewoon met je ex als dat goed voelt,
de situatie is al rot genoeg nu, dan kun je alle steun die je krijgt goed gebruiken
Heel veel sterkte!
Al had ik het wel in buien.
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Bedankt voor je lieve reactie.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 20:05 schreef Faerie het volgende:
[..]
Een dikke (digitale) knuffel voor jou. Ik kan het echt zo goed begrijpen dat jij het niet los kunt laten... Ik wens je heel veel sterkte toe. Ik denk dat het ook heel erg rot voor je is dat je hen eigenlijk los zou moeten laten na het uitgaan van een relatie. Maar ik vind wel dat de situatie nu heel anders is... Jij hebt een dusdanige band met ze opgebouwd, dat dat niet zomaar voorbij gaat als de relatie over is. Hou dat dan ook niet tegen, vooral nu niet, nu je ex haar moeder op sterven ligt. Wel een erg moeilijke situatie, en ik wens jou dan ook alle sterkte toe..
Een knuffel op zijn tijd doet het erg goed!
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Waar heb je het over?quote:
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Pff, vanmiddag weer de hele middag m'n ex om me heen gehad op de zaak. Dan loopt 'ie constant langs me en zoekt dingen te doen die bij me in de buurt zijn. Ik begrijp het gewoon niet. 
Zoek dan op internet om dat te compenseren aangezien je lackt of knowledge!quote:Op dinsdag 2 februari 2010 21:55 schreef maartjeh het volgende:
Pff, vanmiddag weer de hele middag m'n ex om me heen gehad op de zaak. Dan loopt 'ie constant langs me en zoekt dingen te doen die bij me in de buurt zijn. Ik begrijp het gewoon niet.
Lijkt me ook wel erg lastig om het los te kunne laten als je hem elke dag op het werk ziet.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 21:55 schreef maartjeh het volgende:
Pff, vanmiddag weer de hele middag m'n ex om me heen gehad op de zaak. Dan loopt 'ie constant langs me en zoekt dingen te doen die bij me in de buurt zijn. Ik begrijp het gewoon niet.
Mischien wil die wel gewoon de aandacht hebben vna je ofzo, maar hij maakt het je inderdaad het er niet vele makkelijker mee.
Ik heb er zelf nu nog erg lastig mee op niet even snel op haar hyves te spieken ook al is het 2 1/2 week geleden dat ik haar voor het laatst zag en sprak.
Veel sterkte.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Hmm... wat een onmogelijke situatie zeg. Kan me goed voorstellen dat je dan echt niet weet waar je het moet zoeken..quote:Op dinsdag 2 februari 2010 21:55 schreef maartjeh het volgende:
Pff, vanmiddag weer de hele middag m'n ex om me heen gehad op de zaak. Dan loopt 'ie constant langs me en zoekt dingen te doen die bij me in de buurt zijn. Ik begrijp het gewoon niet.
Zet hem op hoor, ook al is dat de moeilijkste opgave die er is.. Sterk zijn, er komen betere momenten.
And I tried to sing
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
Wat moet ik zoeken op internet?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:07 schreef Underverse het volgende:
[..]
Zoek dan op internet om dat te compenseren aangezien je lackt of knowledge!
Niet elke dag hoor, gelukkig. Hij werkt voor mijn ouders.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:15 schreef achi het volgende:
[..]
Lijkt me ook wel erg lastig om het los te kunne laten als je hem elke dag op het werk ziet.
Mischien wil die wel gewoon de aandacht hebben vna je ofzo, maar hij maakt het je inderdaad het er niet vele makkelijker mee.
Ik heb er zelf nu nog erg lastig mee op niet even snel op haar hyves te spieken ook al is het 2 1/2 week geleden dat ik haar voor het laatst zag en sprak.
Veel sterkte.
Was leuk toen we wat hadden, soms ook niet, maar nu alleen nog maar níét leuk. Als hij aandacht van me zou willen hebben, waarom reageert hij dan niet op mijn SMSje?
Hm, ik zou toch wel proberen vol te houden hoor om niet op haar Hyves te spieken! Mijn ex heeft geen Hyves meer en dat vind ik stiekem zó fijn.
Jij ook!
Nee precies. Ik probeer het te negeren maar toch ben je er mee bezig, gewoon omdat hij in beeld is.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:17 schreef Just-Lost het volgende:
[..]
Hmm... wat een onmogelijke situatie zeg. Kan me goed voorstellen dat je dan echt niet weet waar je het moet zoeken..
Zet hem op hoor, ook al is dat de moeilijkste opgave die er is.. Sterk zijn, er komen betere momenten.
Dan denk ik echt; laat me ALSJEBLIEFT met rust. Doe je werk, doe ik ook, en voor de rest; laat het gewoon. Die komen ook, ze zijn er ook wel, alleen is dit weer even een bummer.
[quote]Op dinsdag 2 februari 2010 22:29 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Wat moet ik zoeken op internet?
[..]
Dat vereist wel een stukje autodidactisch inzicht.. Dat heeft te maken met de opbouw van deze variant kennis..
Daar kan ik je helaas niet verder mee helpen dan te spreken over: "Gij zoekt en gij zult vinden"...
Toverwoord van vandaag; "GRAVEN"
[..]
Wat moet ik zoeken op internet?
[..]
Dat vereist wel een stukje autodidactisch inzicht.. Dat heeft te maken met de opbouw van deze variant kennis..
Daar kan ik je helaas niet verder mee helpen dan te spreken over: "Gij zoekt en gij zult vinden"...
Toverwoord van vandaag; "GRAVEN"
Ja, en? Wie ben jij dan? Lekker stoer op internet leuke opmerkingen maken?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 21:41 schreef Underverse het volgende:
[..]
Lees het voorgenoemde... Ik herhaal geen zaken die voor de hand liggen...
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Toverhint van vandaag; "ANDER TOPIC"quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:35 schreef Underverse het volgende:
[quote]Op dinsdag 2 februari 2010 22:29 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Wat moet ik zoeken op internet?
[..]
Dat vereist wel een stukje autodidactisch inzicht.. Dat heeft te maken met de opbouw van deze variant kennis..
Daar kan ik je helaas niet verder mee helpen dan te spreken over: "Gij zoekt en gij zult vinden"...
Toverwoord van vandaag; "GRAVEN"
Omdat hij dat waarschijnlijk moeilijk vindt en hij waarschijnlijk denkt dat jullie beter helemaal geen contact kunnen hebben zodat hij er makkelijker en sneller beter mee om kan gaan. Mijn ex heeft mij zoals je weet ook een aantal smsjes gestuurd. Daar heb ik iedere x wel op gereageerd, maar achteraf denk ik dat ik dat toch niet had moeten doen. Je wordt dan zo ontzettend geconfronteerd met hoe het echt zit, dat al die mooie dingen voorbij zijn. Het is ook nodig dat je dat accepteert, maar waarschijnlijk wil jou ex dat nu ook gewoon niet. En misschien denkt jou ex ook wel dat hij toch niet de reactie van jou krijgt die hij eigenlijk wil. Want bij mijn ex kreeg ik dus geen een keer reactie op mijn sms, terwijl hij begon met smsen. Dus vanaf nu ga ik hem negeren, als hij ooit nog iets stuurt want ben volgens mij erg duidelijk geweest. Misschien kan je het zo een beetje begrijpen, dat je het eens van de andere kant ziet..quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:29 schreef maartjeh het volgende:
Niet elke dag hoor, gelukkig. Hij werkt voor mijn ouders.
Als hij aandacht van me zou willen hebben, waarom reageert hij dan niet op mijn SMSje?
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Hmm ik weet niet of hij helemaal geen contact wil. Want op de zaak lacht 'ie af en toe naar me alsof hij iets wil zeggen, en ik kijk dan terug met een blanco blik zeg maar en zeg niets. Draai me dan om en loop weg, gewoon omdat ik niet weet wat ik ermee moet.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:45 schreef Faerie het volgende:
[..]
Omdat hij dat waarschijnlijk moeilijk vindt en hij waarschijnlijk denkt dat jullie beter helemaal geen contact kunnen hebben zodat hij er makkelijker en sneller beter mee om kan gaan. Mijn ex heeft mij zoals je weet ook een aantal smsjes gestuurd. Daar heb ik iedere x wel op gereageerd, maar achteraf denk ik dat ik dat toch niet had moeten doen. Je wordt dan zo ontzettend geconfronteerd met hoe het echt zit, dat al die mooie dingen voorbij zijn. Het is ook nodig dat je dat accepteert, maar waarschijnlijk wil jou ex dat nu ook gewoon niet. En misschien denkt jou ex ook wel dat hij toch niet de reactie van jou krijgt die hij eigenlijk wil. Want bij mijn ex kreeg ik dus geen een keer reactie op mijn sms, terwijl hij begon met smsen. Dus vanaf nu ga ik hem negeren, als hij ooit nog iets stuurt want ben volgens mij erg duidelijk geweest. Misschien kan je het zo een beetje begrijpen, dat je het eens van de andere kant ziet..
Ik kreeg vandaag heel erg het gevoel dat hij niet het gevoel heeft dat het nu écht definitief over is, en hij gaf me dat gevoel vandaag dus ook een beetje, terwijl het voor mij écht de laatste keer is geweest dat ik hem weer teruggenomen heb of hij mij.
Ik weet niet of hij het er moeilijk mee heeft. Hij laat het ALLES BEHALVE merken, spreekt af met verschillende meisjes (maar doet er niets mee) en wordt ook gewoon gebeld door die meiden als hij in mijn buurt is (en dan spreekt hij tijd en lokatie met ze af waar ik bij zit in de kantine bijv.). Hij kijkt me dan soms ook aan, alsof hij me jaloers wil maken of weet ik veel.. Ik weet niet wat hij ermee wil bereiken.
Gezamelijke vriend van ons (aan wie mijn ex écht alles vertelt, al jaren) zegt dat mijn ex echt nog gek op me is en het hem echt wel wat doet, maar ik weet het niet. Waarom merk ik er dan niets van, spreekt hij af met verschillende meiden, en reageert hij niet op een smsje van me? Hij denkt dat het miss. gewoon 'stoerdoenerij' of een houding van hem is, maar ik weet écht niet of 't hem wel íéts doet.
Tis een man he... die willen vaak dingen koel en met hun verstand oplossen. Of ik kan beter zeggen, koel en door het weg te stoppen. Volgens mij is het dus gewoon stoerdoenerij van zijn kant want anders had ie je echt wel een sms teruggestuurd. Hij wil je jaloers maken en de enige reden die ik daarvoor kan bedenken is dat hij wil kijken of jij dan ook daadwerkelijk jaloers wordt. Als die vriend dat zegt, dan moet je dat ook geloven. Maar misschien moet je daar ook niet meer je energie op richten, wat maakt het eigenlijk uit of het hem iets doet? Ik heb me dat ook heel lang afgevraagd bij mijn ex, maar ben er nu mee gestopt want het moet me niks meer boeien!quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:51 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Hmm ik weet niet of hij helemaal geen contact wil. Want op de zaak lacht 'ie af en toe naar me alsof hij iets wil zeggen, en ik kijk dan terug met een blanco blik zeg maar en zeg niets. Draai me dan om en loop weg, gewoon omdat ik niet weet wat ik ermee moet.
Ik kreeg vandaag heel erg het gevoel dat hij niet het gevoel heeft dat het nu écht definitief over is, en hij gaf me dat gevoel vandaag dus ook een beetje, terwijl het voor mij écht de laatste keer is geweest dat ik hem weer teruggenomen heb of hij mij.
Ik weet niet of hij het er moeilijk mee heeft. Hij laat het ALLES BEHALVE merken, spreekt af met verschillende meisjes (maar doet er niets mee) en wordt ook gewoon gebeld door die meiden als hij in mijn buurt is (en dan spreekt hij tijd en lokatie met ze af waar ik bij zit in de kantine bijv.). Hij kijkt me dan soms ook aan, alsof hij me jaloers wil maken of weet ik veel.. Ik weet niet wat hij ermee wil bereiken.
Gezamelijke vriend van ons (aan wie mijn ex écht alles vertelt, al jaren) zegt dat mijn ex echt nog gek op me is en het hem echt wel wat doet, maar ik weet het niet. Waarom merk ik er dan niets van, spreekt hij af met verschillende meiden, en reageert hij niet op een smsje van me? Hij denkt dat het miss. gewoon 'stoerdoenerij' of een houding van hem is, maar ik weet écht niet of 't hem wel íéts doet.
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Kon ik dat maar.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:59 schreef Faerie het volgende:
[..]
Tis een man he... die willen vaak dingen koel en met hun verstand oplossen. Of ik kan beter zeggen, koel en door het weg te stoppen. Volgens mij is het dus gewoon stoerdoenerij van zijn kant want anders had ie je echt wel een sms teruggestuurd. Hij wil je jaloers maken en de enige reden die ik daarvoor kan bedenken is dat hij wil kijken of jij dan ook daadwerkelijk jaloers wordt. Als die vriend dat zegt, dan moet je dat ook geloven. Maar misschien moet je daar ook niet meer je energie op richten, wat maakt het eigenlijk uit of het hem iets doet? Ik heb me dat ook heel lang afgevraagd bij mijn ex, maar ben er nu mee gestopt want het moet me niks meer boeien!
Kon ik het maar wegstoppen en doorgaan.
Wegstoppen en vergeten ....
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Helaas hoor ik sinds vanmiddag ook bij deze groep... Na 7 jaar is het sinds vanmiddag over Ik besef het nog totaal niet. Over 3 weekjes zouden we gaan samenwonen, maar m'n vriend gaf aan dat hij niet meer genoeg voelt. Wat is dit ontzettend kut en weet niet meer wat ik moet.. Hij zit helemaal in m'n leven en alles doet me aan hem denken. Gelukkig is er totaal geen sprake van ruzie, dat geeft me dan weer wel een erg fijn gevoel. Desalniettemin voel ik me intens kut, misschien helpt dit een beetje
[ Bericht 2% gewijzigd door Everlong op 03-02-2010 00:14:57 ]
Ik besef het nog totaal niet. Over 3 weekjes zouden we gaan samenwonen, maar m'n vriend gaf aan dat hij niet meer genoeg voelt. Wat is dit ontzettend kut en weet niet meer wat ik moet.. Hij zit helemaal in m'n leven en alles doet me aan hem denken. Gelukkig is er totaal geen sprake van ruzie, dat geeft me dan weer wel een erg fijn gevoel. Desalniettemin voel ik me intens kut, misschien helpt dit een beetje [ Bericht 2% gewijzigd door Everlong op 03-02-2010 00:14:57 ]
Het moet me ook niets meer boeien, en dat doet het me langzaam maar zeker ook steeds minder. Maar juist doordat hij zich zo gedraagt krijg ik soms even een gevoel over me heen van 'maar ben ik 't dan niet waard? kon ik hem niet genoeg geven?'. Maar ik heb mezelf 200% gegeven en dat wetende scheelt een hoop.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 22:59 schreef Faerie het volgende:
[..]
Tis een man he... die willen vaak dingen koel en met hun verstand oplossen. Of ik kan beter zeggen, koel en door het weg te stoppen. Volgens mij is het dus gewoon stoerdoenerij van zijn kant want anders had ie je echt wel een sms teruggestuurd. Hij wil je jaloers maken en de enige reden die ik daarvoor kan bedenken is dat hij wil kijken of jij dan ook daadwerkelijk jaloers wordt. Als die vriend dat zegt, dan moet je dat ook geloven. Maar misschien moet je daar ook niet meer je energie op richten, wat maakt het eigenlijk uit of het hem iets doet? Ik heb me dat ook heel lang afgevraagd bij mijn ex, maar ben er nu mee gestopt want het moet me niks meer boeien!
'It's awkward and silent as I wait for you to say, but what I need to hear now is your sincere apology. And when you mean it, I'll believe it. If you text it, I'll delete it. Let's be clear; I'm not coming back.'
Is van een liedje. Moet zeggen dat dat me heel erg aanspreekt, en vooral dat 'if you text it, I'll delete it.'. Ik zou zó graag eens één keer 'sorry' van hem horen uit zijn mond, recht in m'n gezicht, maar hij kán geen sorry zeggen en áls hij zijn excuses al aanbood was het altijd via SMS. Nouja however, het is ook eigenlijk niet meer nodig, want het zou niets meer veranderen, maar toch.. zou ik het graag horen.
Wat klote! Dikke knuffel voor jou, ook al heb je daar vrij weinig mee. Hoop dat je een beetje steun kunt vinden in dit topic! Mij heeft het iig erg geholpen, en nogsteeds.quote:Op woensdag 3 februari 2010 00:08 schreef Everlong het volgende:
Helaas hoor ik sinds vanmiddag ook bij deze groep... Na 7 jaar is het sinds vanmiddag over
Tnx, ik hoop het ook. Zo uit het niets komt het bijzonder hard aan. Ik weet dat ik het niet moet doen, maar het is zo moeilijk om hem niet te bellen of naar hem toe te gaan, dat is namelijk het enige wat ik wilquote:Op woensdag 3 februari 2010 09:18 schreef maartjeh het volgende:
Wat klote! Dikke knuffel voor jou, ook al heb je daar vrij weinig mee. Hoop dat je een beetje steun kunt vinden in dit topic! Mij heeft het iig erg geholpen, en nogsteeds.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |