PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] Deel 31 - Vakantieplannen?

quote:

Op donderdag 21 januari 2010 18:31 schreef ikke043 het volgende:
@ francis. Ik denk dat je babbel bedoelt :p
En beterschap, ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt!

quote:

Op donderdag 21 januari 2010 22:06 schreef ikke043 het volgende:
Misschien wil je iets vertellen ? Ik heb niks te melden

quote:

Op donderdag 21 januari 2010 18:40 schreef francis998 het volgende:

[..]

.
Idd rectificatie: babbel ik hoop dat het dus lukt met die nieuwe baan.
@ ikke, juist..de verkoudheid heeft wat bij effecten blijkbaar

quote:

Op donderdag 21 januari 2010 22:14 schreef Babbelvis het volgende:

[..]



Maakt niet uit , ging er al van uit dat je mij bedoelde

@ ikke043

Software testen houdt in dat grote bedrijven een deel of alle kwaliteitscontroles uitbesteden. In dit geval houdt het in dat wanneer een bedrijf met nieuwe software komt. laten we Office als voorbeeld nemen, dan moet er gezorgd worden dat we alle mogelijke manieren van gebruik testen en kijken waar er nog verbeter puntjes zijn en dat alles doet wat het moet doen. Ook kan het zijn dat alle documentatie geschreven moet worden zodat gebruikers een naslagwerk hebben

Maar het bedrijf waar ik dan an de slag ga test ook games. dus dan moet je bijvoorbeeld kijken of muren ook echt muren zijn en dat je er niet doorheen kan lopen. Dus er moet ook getest worden op bugs.

Al met al een vrij zware klus en dit bedrijf wil specifiek met autisten werken omdat wij tenslotte heel erg geconcentreerd bezig kunnen zijn met dingen,
Qua opleiding heb ik nog niet echt een beeld van wat ik kan verwachten. Ik krijg binnen kort te horen welk certificaat ik nodig heb. 1 voordeel. de opleiding wordt intern georganiseerd dus ik krijg hoe dan ook een gratis opleiding waardoor ik qua loon gelijk een paar schalen omhoog ga omdat ik dan van MBO naar HBO opschaal.

Dus het zal de komende maanden hard leren worden maar dan zal 2,5 jaar school (incl. deze 3 maanden) eindelijk eens winstgevend worden

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 13:44 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

De meesten zijn ook wel 'lieve goede jongen', het is vooral een gevoel, alsof er één of ander monster achter de heg zit, klaar om op je pad te springen. Ervaring leert dat dat monster er is. En dat ie sterk is.
Volgens mij zit er in ieder mens wel zo'n monster, soms groot, soms klein. Of het specifiek is dat autisten er meer mee te maken hebben? Ik vermoed dat het komt door ons bewustzijn, ons beredenen, wij weten wat er kan gebeuren, hebben het vaak al eens meegemaakt, maar dan gelukkig enkel onszelf of een voorwerp als lijdend onderwerp. Ik heb al heel wat toetsenborden versleten of wat keren met mijn boekentas gegooid. Ben ik daar trots op of blij mee? Absoluut compleet niet, en ik kan gelukkig zeggen dat het aggressieve zich nagenoeg enkel nog uit in een vloekpartij (maar geloof me, daar wil je ook niet bij zijn )

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 08:05 schreef Cassandra87 het volgende:
Welkom Krambo, ooit eens?

Ik zal dan misschien een typische NT-opmerking plaatsen. Schoolmoorden of welke moorden dan ook zal ik NOOIT kunnen begrijpen. Toegegeven, heel lang geleden, ik denk dat ik 14 of 15 zal zijn geweest, heb ik ooit een keer zo'n hekel aan iemand gehad dat ik zei dat ik diegene voor zijn kop zou knallen. Toen mij later werd gevraagd waarom ik dat zei wist ik dat niet eens. Flapte het eruit zonder dat ik wist wát ik eruit flapte. En ik ben geen haatdragend persoon, laat staan dat ik aggressie heb.
Maar goed, ik zou nooit om wat voor reden dan ook iemand anders kunnen mee nemen in mijn downfall. Ligt in mijn karakter, ik kan gewoon geen mensen kwetsen. Mocht t moment ooit zo ver komen dat ik volledig in het nauw word gedreven zal ik eerder de hand aan mijzelf nemen dan t leven van een ander nemen. Ik kan me niet voorstellen ooit in díe situatie te komen maar ik kan mij al helemaal niet voorstellen dat ik een ander iets zou aandoen

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 11:19 schreef blessed19 het volgende:
nog een kleine anderhalve week en dan vlieg ik naar tokio!

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 08:05 schreef Cassandra87 het volgende:
Welkom Krambo, ooit eens?

Ik zal dan misschien een typische NT-opmerking plaatsen. Schoolmoorden of welke moorden dan ook zal ik NOOIT kunnen begrijpen. Toegegeven, heel lang geleden, ik denk dat ik 14 of 15 zal zijn geweest, heb ik ooit een keer zo'n hekel aan iemand gehad dat ik zei dat ik diegene voor zijn kop zou knallen. Toen mij later werd gevraagd waarom ik dat zei wist ik dat niet eens. Flapte het eruit zonder dat ik wist wát ik eruit flapte. En ik ben geen haatdragend persoon, laat staan dat ik aggressie heb.
Maar goed, ik zou nooit om wat voor reden dan ook iemand anders kunnen mee nemen in mijn downfall. Ligt in mijn karakter, ik kan gewoon geen mensen kwetsen. Mocht t moment ooit zo ver komen dat ik volledig in het nauw word gedreven zal ik eerder de hand aan mijzelf nemen dan t leven van een ander nemen. Ik kan me niet voorstellen ooit in díe situatie te komen maar ik kan mij al helemaal niet voorstellen dat ik een ander iets zou aandoen

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 11:47 schreef Autidude het volgende:
AARRRGGHH!!! Ik doe zó goed mijn best heh, en ik moet alles alleen doen en elke keer gaat het fout.
Ze krijgen me echt helemaal knettergek. Dit zijn breekpunten, en ik snap er zelf helemaal niets meer van.
Ik ben helemaal verdwaald, ik weet wel de weg maar ik moet nog wachten op MEE.. ik heb over 9 dgn weer een afspraak.

Mijn probleem met de belastingdienst heh, voor wie het volgt... Ik heb dus vorige week woensdag maar aangegeven dat ik mijn zorgtoeslag wil stopzetten. Om een nieuwe aan te vragen, want het lijkt erop dat dat nog de enige manier is dat het bij mij terecht komt.
Krijg ik vandaag post; zijn het 2 wijzigingsformulieren voor huurtoeslag!!
NIET GOED!! NIET GOED!!

En ik heb een aanmaning gehad van 24 euro nog openstaande motorrijtuigenbelasting, maar ik krijg nog 116 euro van hun!
En maandag zou ik naar de psych gaan maar die heeft afgebeld en nu weet ik niet wanneer ik wel kan.
En ik slaap de laatste tijd heel slecht en ik eet ook slecht en ik wordt er allemaal kompleet murw/numb van.

Ik hoop dat ik zo'n curator iets kan krijgen, de vrouw van MEE zei dat ik dan handelsonbekwaam moet zijn en dat ben ik denk ik wel.. Of eigenlijk denk ik zelf dat het eerder andersom is maar ik begrijp wel meer dingen niet en leef eigenlijk ook in een omgekeerde wereld, dus het zal wel zo zijn. Ik weet alleen dat het beter is voor mij, want dit kan ik echt niet.

Ik wil ook een klacht gaan indienen, maar dat worden bij mij al gauw scheldkannonade's en dreigementen Dus ik weet helemaal niet wat ik moet doen en dat ik niets kan doen kan ik ook niet tegen. En ik snap ook niet waarom het aan mij zou moeten liggen, want ik doe helemaal niets verkeerd

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 11:51 schreef Babbelvis het volgende:

[..]

Ik herken het zelf ook niet. En toch lijkt het gezien de discussie een aantal posts terug dat ELKE autist een lopende tijdbom is. Ik vind dit eigenlijk zeer zorgelijk als je zulke gedachten hebt en het heeft volgens mij ook echt niks met autisme te maken. Het lijkt mij dat als je gewoon normaal leeft en je hebt leren leven met je autisme je dit soort gedachten helemaal niet hoort te hebben.

Wat ik misschien wel voor kan stellen is dat als je niet met je zelf door 1 deur kan om dat je zoals mij vroeger nog niet wist dat je asperger had en dus wel wist dat je een soort van andere gedachtegang had dan de doorsnee persoon maar dat je door anderen gewoon als een vreemd kind werd weggezet. Wat ik dan kan begrijpen is dat je een haat kan dragen tegen mensen, maar ja... als je er heel eerlijk over nadenkt. Is het de ander zijn fout dat ze jou niet kunnen begrijpen?

Ik had in mijn basisschool tijd wel 3 jaar last van zelfmoordneigingen, hoe vaak ik wel niet bij het onbeveiligde spoorwegovergang stond om er voor de trein te springen kan ik echt niet meer op 1 hand tellen. maar aangezien ik dit nu typ heb ik het gelukkig niet gedaan . Zou ik mijn leven moeten vergooien omdat een paar onwetende prutsers gewoon ronduit dingen zeggen zonder er over na te denken wat ze eigenlijk teweeg brengen met hun woorden?

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 11:24 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Wat ga je daar doen?

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 01:08 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ik mijzelf toch even verbeteren:
Ik vermoed dat aggressiviteit eerder komt doordat autisten niet om weten te gaan met gevoelens.
De opmerking van Tijn dat hij bijvoorbeeld de schoolmoorden in de VS kan begrijpen kloppen voor mij in ieder geval ook; dát komt volgens mij omdat autisten rationeler zijn.
_{(Goed, of het nu echt duidelijker is geworden...)}

quote:

Op donderdag 21 januari 2010 22:13 schreef francis998 het volgende:

[..]

en geld heb uitgegeven die ik nog niet eens binnen heb..

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 12:30 schreef Autidude het volgende:

[..]

Zoiets.. maar dan; verminderd om kunnen gaan met gevoelens. Dat is wel iets typisch autistisch, maar bij mij persoonlijk is er dan nog het probleem dat ik Emotionele Regulatie Stoornis (heel mooi woord voor borderline) heb.
En ik heb inprincipe een hele goede rem, en zal ook veel eerder zelfdestructief handelen. Maar er is een grens, gebasseerd op alleen al dat ik die gedachtes heb en dat ik zulke indicidenten kan begrijpen.
Daarbij ben ik ook nog eens redelijk gevoelloos voor zaken als dood en rampen enzo, ik kan soms heel erg verdrietig zijn en je moet ook absoluut niet aan dieren komen enzo of zwakke mensen. Dan heb ik heel erg veel liefdevolle emoties naar het slachtoffer zeg maar, alleen dan ben ik dus tegelijkertijd wel zo koud en kill om de meest vreselijke dingen te doen met de dader.. zonder enige wroeging.

Als je dat zo zegt, wat ik normaal nooit doe, dan klink je net als een monster en een vreselijk kort lontje. Maar het valt reuze mee, en het zit vooral in mijn hoofd. Dat is zo'n onzichtbaar gedeelte waar ik dagelijks mee moet leven en camoufleren. Ik zeg bijvoorbeeld ook altijd dat ik een hekel heb aan mensen, terwijl ik weet dat er ook goede mensen zijn.. maar die zijn zeldzaam en kom ik weinig tegen en het kost mij teveel moeite om ze te vinden en steeds te filteren en alle maskers die ik moet dragen, dat het voor mij beter is om te accepteren dat ik "anders" ben en gewoon mijn eigen dingetje moet doen en niet meer geforceerd proberen mee te doen.

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 11:51 schreef Babbelvis het volgende:

[..]

Ik herken het zelf ook niet. En toch lijkt het gezien de discussie een aantal posts terug dat ELKE autist een lopende tijdbom is. Ik vind dit eigenlijk zeer zorgelijk als je zulke gedachten hebt en het heeft volgens mij ook echt niks met autisme te maken.

quote:

Het lijkt mij dat als je gewoon normaal leeft en je hebt leren leven met je autisme je dit soort gedachten helemaal niet hoort te hebben.

quote:

Wat ik misschien wel voor kan stellen is dat als je niet met je zelf door 1 deur kan om dat je zoals mij vroeger nog niet wist dat je asperger had en dus wel wist dat je een soort van andere gedachtegang had dan de doorsnee persoon maar dat je door anderen gewoon als een vreemd kind werd weggezet. Wat ik dan kan begrijpen is dat je een haat kan dragen tegen mensen, maar ja... als je er heel eerlijk over nadenkt.

quote:

Is het de ander zijn fout dat ze jou niet kunnen begrijpen?

quote:

Ik had in mijn basisschool tijd wel 3 jaar last van zelfmoordneigingen, hoe vaak ik wel niet bij het onbeveiligde spoorwegovergang stond om er voor de trein te springen kan ik echt niet meer op 1 hand tellen. maar aangezien ik dit nu typ heb ik het gelukkig niet gedaan . Zou ik mijn leven moeten vergooien omdat een paar onwetende prutsers gewoon ronduit dingen zeggen zonder er over na te denken wat ze eigenlijk teweeg brengen met hun woorden?

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 21:35 schreef Stupendous76 het volgende:

Ik vind zelfmoord geen oplossing, wens het mijzelf en anderen niet toe. Maar toch, af en toe steekt de gedachte wel op, hoe vreemd ook, hoe zeer ook ik het niet wil. Maar gelukkig is het maar 1 gedachten tussen die ontelbaar andere.

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 22:07 schreef Autidude het volgende:

[..]

Ik heb veel zelfmoordgedachtes, gelukkig de laatste tijd minder.. maar het zal altijd wel een beetje blijven spoken denk ik. Vorig jaar heb ik ook 6 keer een poging gedaan. Maar, en trust me, zelfmoord plegen met medicijnen is nog best lastig En je wilt ook eigenlijk echt niet meemaken als het niet lukt.

En ik ga niet voor een trein springen enzo, en de enige reden waarom ik dat niet doe is omdat ik er heilig van overtuigd ben dat ik het overleef en dat ik dan wakker wordt in het ziekenhuis zonder armen of benen enzo. Mijn psych weet dit ook, en hij en mijn moeder zeggen ook allebei; ja, dat zou typisch iets zijn wou jou weer zou overkomen..

Maar ik heb het niet altijd, alleen vaak wel en ik weet ook waar het vandaan komt, want ik heb niet echt een doel of een nut in het leven.. althans ik zie hem nog niet. Ik denk ook dat de reden van het bestaan ook echt zo huisje boompje beestje is, dat je een gezinnetje moet stichten of voortplanten enzo en ik denk ook dat mensen samen horen te zijn, dat je een levenspartner hoort te hebben. Anders schakelt de natuur je ook vanzelf wel uit, eenzame mensen worden ook minder oud enzo, het is allemaal de natuur.

Dus vraag ik mijzelf heel vaak af wat ik nog doe hier, wat feitelijk mijn doel of nut is. En ik vind het ook niet erg om jong te sterven ofzo omdat ik heel erg het gevoel heb dat mijn taak erop zit en dat ik mijn tijd aan het uitzitten ben. Zo voelt het echt, ik leef in een gevangenis en ben mijn tijd aan het uitzitten.
Maar stiekum blijf ik hoop houden dat ik "gratie" krijg en nog een "iets" vind, maar dat is allemaal onduidelijk want dat "iets" kan van alles zijn. Een vriendin/gezin, een belangrijke baan/functie, .. mijn boek (?) ..

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 22:07 schreef Autidude het volgende:

[..]

Ik heb veel zelfmoordgedachtes, gelukkig de laatste tijd minder.. maar het zal altijd wel een beetje blijven spoken denk ik. Vorig jaar heb ik ook 6 keer een poging gedaan. Maar, en trust me, zelfmoord plegen met medicijnen is nog best lastig En je wilt ook eigenlijk echt niet meemaken als het niet lukt.

En ik ga niet voor een trein springen enzo, en de enige reden waarom ik dat niet doe is omdat ik er heilig van overtuigd ben dat ik het overleef en dat ik dan wakker wordt in het ziekenhuis zonder armen of benen enzo. Mijn psych weet dit ook, en hij en mijn moeder zeggen ook allebei; ja, dat zou typisch iets zijn wou jou weer zou overkomen..

Maar ik heb het niet altijd, alleen vaak wel en ik weet ook waar het vandaan komt, want ik heb niet echt een doel of een nut in het leven.. althans ik zie hem nog niet. Ik denk ook dat de reden van het bestaan ook echt zo huisje boompje beestje is, dat je een gezinnetje moet stichten of voortplanten enzo en ik denk ook dat mensen samen horen te zijn, dat je een levenspartner hoort te hebben. Anders schakelt de natuur je ook vanzelf wel uit, eenzame mensen worden ook minder oud enzo, het is allemaal de natuur.

Dus vraag ik mijzelf heel vaak af wat ik nog doe hier, wat feitelijk mijn doel of nut is. En ik vind het ook niet erg om jong te sterven ofzo omdat ik heel erg het gevoel heb dat mijn taak erop zit en dat ik mijn tijd aan het uitzitten ben. Zo voelt het echt, ik leef in een gevangenis en ben mijn tijd aan het uitzitten.
Maar stiekum blijf ik hoop houden dat ik "gratie" krijg en nog een "iets" vind, maar dat is allemaal onduidelijk want dat "iets" kan van alles zijn. Een vriendin/gezin, een belangrijke baan/functie, .. mijn boek (?) ..

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 23:12 schreef francis998 het volgende:

[..]

Hmm..ik moet zeggen dat ik me ergens in dit verhaal wel herken.
Ik ben niet zo'n huisje/boompje/beestje type, iig nog niet..maar vraag mezelf ook regelmatig af wat het doel van alles is..als je uiteindelijk toch weer vertrekt(sterft). En daarna weet/herinner je je ook niks meer.
En zelfmoordideen heb ik wel gehad, maar veel verder kom ik niet, durf het niet en zou het mijn familie ook niet willen aandoen.
Wel weet ik nog dat toen ik zo'n 15 jaar ofzo was..ik mijn eigen pols begon te schuren met schuurpapier..maar zodra het pijn deed en een beetje begon te bloeden ben ik gestopt.
En het gevoel de tijd uit te zitten heb ik zo vaak,

Voor wat ik las gaat depressie in sommige gevallen goed samen met autisme.

Iig ik ga nu pitten, kijken of ik morgen wat beter ben

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 14:03 schreef Autidude het volgende:
Ja maar mensen klagen wel als er meer belasting betaald moet worden of als er ergens op gekort wordt om een gat op te vullen. Punt is dat er meer geld moet komen in onze staatkas, dat is een maatschappelijk probleem voor ons allemaal, een probleem in eigen land. En we hebben er allemaal last van en we vinden het allemaal erg vervelend, maar als er ergens een natuurramp gebeurt dan kunnen daar bakken met geld heen.

Ik vind dat dat geld beter besteed kan worden. En ik vind dat niet egoistisch of hypocriet. En waar je kan helpen moet je ook gewoon helpen, hulp bieden is net zo goed en fijn als hulp krijgen. Maar je moet niet jezelf wegcijferen.

Even wat anders, wie heeft hier een autipas en hoe gebruik je die?

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 00:40 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Haha, ja, je zou/kan er goed depressief van worden
Toch, ondanks de diepte- en hoogtepunten, depressief? Kan me het niet voorstellen eigenlijk.

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 22:07 schreef Autidude het volgende:

[..]

Ik heb veel zelfmoordgedachtes, gelukkig de laatste tijd minder.. maar het zal altijd wel een beetje blijven spoken denk ik. Vorig jaar heb ik ook 6 keer een poging gedaan. Maar, en trust me, zelfmoord plegen met medicijnen is nog best lastig En je wilt ook eigenlijk echt niet meemaken als het niet lukt.

En ik ga niet voor een trein springen enzo, en de enige reden waarom ik dat niet doe is omdat ik er heilig van overtuigd ben dat ik het overleef en dat ik dan wakker wordt in het ziekenhuis zonder armen of benen enzo. Mijn psych weet dit ook, en hij en mijn moeder zeggen ook allebei; ja, dat zou typisch iets zijn wou jou weer zou overkomen..

Maar ik heb het niet altijd, alleen vaak wel en ik weet ook waar het vandaan komt, want ik heb niet echt een doel of een nut in het leven.. althans ik zie hem nog niet. Ik denk ook dat de reden van het bestaan ook echt zo huisje boompje beestje is, dat je een gezinnetje moet stichten of voortplanten enzo en ik denk ook dat mensen samen horen te zijn, dat je een levenspartner hoort te hebben. Anders schakelt de natuur je ook vanzelf wel uit, eenzame mensen worden ook minder oud enzo, het is allemaal de natuur.

Dus vraag ik mijzelf heel vaak af wat ik nog doe hier, wat feitelijk mijn doel of nut is. En ik vind het ook niet erg om jong te sterven ofzo omdat ik heel erg het gevoel heb dat mijn taak erop zit en dat ik mijn tijd aan het uitzitten ben. Zo voelt het echt, ik leef in een gevangenis en ben mijn tijd aan het uitzitten.
Maar stiekum blijf ik hoop houden dat ik "gratie" krijg en nog een "iets" vind, maar dat is allemaal onduidelijk want dat "iets" kan van alles zijn. Een vriendin/gezin, een belangrijke baan/functie, .. mijn boek (?) ..

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 11:20 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Dat laatste herken ik zeer goed, maar ik probeer het allemaal wat te relativeren. Dat helpt me goed als ik weer in een depressie lijk te komen.

Verder moet je jezelf gewoon een doel stellen. Ikzelf en ook geen huisje, boompje, beestje-strever ( mijn god, ben net 19 :/ ) maar ik heb andere doelen gesteld. Zo wil ik persé nog eens een zware militaire functie vervullen, meerdere opleidingen in het hoger onderwijs volgen.
Nu heb ik dus plannen gemaakt om na dit academisch jaar op de TU( civiele techniek) te beginnen. En na het eerste jaar ben ik oud genoeg om naar commando te solliciteren. Tot die tijd blijf ik me daar gewoon op voorbereiden, en als het faalt, nouja, dan maar verder studeren en na afloop kijken of ze me bij het vreemdelingenlegioen willen.

Maar het is gewoon belangrijk(en ik denknmet name voor een ass) om een duidelijk doel te stellen. Dan heb je in ieder geval een houvast om je door de zware tijden te halen. Buiten je familie en vrienden om natuurlijk:9

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 09:21 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ja, de heroverwegingen van de overheid raken alle terreinen. Alleen op buitenlandse uitgaven wordt niet bezuinigd, denk bijvoorbeeld ook aan de JSF.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 11:27 schreef francis998 het volgende:

[..]

Dat herken ik, ik zelf heb ook altijd veel doelen gehad, en heb ze nog. Alleen is het lastig als het voor jou belangerijkste doel niet haalbaar blijkt...en je het moet uitstellen.
Maar idd een doel heeft zijn vor/tegen kant, het kan je zowel uit een diep dal helpen..of een kleine trigger zijn om juist in zo'n dal te komen.
Allemaal imo

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 15:12 schreef robuust89 het volgende:
TerugVindPervasieveOntwikkelingsStoornis!(of heb ik nou asperger? )

ken je de grap van robuust die met de psycholoog wil babbelen? de psycholoog is ziek zit dus nu al 2 weken te wachten, minder

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 09:21 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ja, de heroverwegingen van de overheid raken alle terreinen. Alleen op buitenlandse uitgaven wordt niet bezuinigd, denk bijvoorbeeld ook aan de JSF. Ik heb geen autipas.

Maar je kunt er bij een aantal attracties in Disneyland Parijs voorrang krijgen, zodat je nog meer uit je bezoek kan halen. Ook bij Walibi World kun je de wachtrijen vermijden.

http://www.autipas.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=16&Itemid=16

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 22:07 schreef Autidude het volgende:
En ik ga niet voor een trein springen enzo, en de enige reden waarom ik dat niet doe is omdat ik er heilig van overtuigd ben dat ik het overleef en dat ik dan wakker wordt in het ziekenhuis zonder armen of benen enzo. Mijn psych weet dit ook, en hij en mijn moeder zeggen ook allebei; ja, dat zou typisch iets zijn wou jou weer zou overkomen..

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 15:45 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Lief van je ma & hulpverlener.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 15:45 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Lief van je ma & hulpverlener.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 13:40 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Goeie grap. Zoiets heb ik ook met mijn trajectbegeleider gehad

Gisteren voelde ik mij rot en dacht aan iemand die miste. Toe realiseerde ik mij dat ik op zo'n moment gevangen ben van mijn eigen gedachten.
Alhoewel ik dat al wist. Is het wel goed om zoiets te realiseren. Zodat je de negatieve spiraal kan doorbreken.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 15:52 schreef Autidude het volgende:

[..]

Nee, die kennen mij heel erg goed en weten ook precies hoe onvoorstelbaar veel pech ik heb en rare dingen meemaak.. dus het is een hele goede vorm van begrip en het voelt ook als een warme deken, dus het is NIET negatief. Want ik ga ervan uit dat je je post een beetje negatief bedoelde?
Het is een soort van begrip dat ze uiten dat ze begrijpen wat ik voel maar ook een soort van gedeeld gevoel voor de realtiteit en mijn eigen visie daarop.

Ondertussen zit ik nu al ruim 5 minuten te bedenken hoe gruwelijk mooi en grappig een stukje uit 1 van de zinnetjes uit mijn vorige post is "Wie daar, van hier, " Schitterend eigenlijk, en daar zit ik nu dus al een tijdje over te denken.. superleuk mooi stukje taal Vind ik, en dat deed ik gewoon onbewust... maar nu ik het teruglees vind ik het supergeweldig Is dat ook herkenbaar? Of dat je tig keer je eigen teksten en reacties daarop terugleest?

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 16:25 schreef francis998 het volgende:

[..]

hmmm..idd. Ik zelf merk dit regelmatig en heb o.a. met het besluit wel vertrekken/niet vertrekken.
En neig dan in een spiraal terecht te komen..en eruit komen is lastig..maar als je de spiraal herkent is het goed mogelijk.
[..]

Ik zelf snap er niet echt helemaal het schitterende aan.
Maar je eigen tekst teruglezen, doet ieder mens denk ik. Hangt er ook vanaf hoe belangerijk het is.
Zelf lees ik soms de ontvangen en verzonden mailtjes na, ook al zijn ze maanden/jaren geleden verzonden

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 16:34 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Jammer genoeg moest ik gisteren nog steeds aan die ene persoon denken. Iemand waarmee ik iets had afgesproken. Later op de dag zat ik te kletsen met een collega vroeg hij. Heb je nog wat gehoord van die date. Ik had echt

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 16:51 schreef francis998 het volgende:

[..]

Dat is zeker balen..zoets vergelijkbaars maak ik ook vaak mee. De meeste kennisen van mn..die vragen hoe het gaat..en welke studie ik ga doen..in augustus/september..maar ik weet niet eens of ik dan nog hier ben. Dus zeg ik simpelgenoeg...'k weet niet...ben nog aan 't kijken..maar die vragen heb ik echt een hekel aan op dit moment.
Mede doordat ik er niet met mijn moeder over durf te praten.