Waar is dit topic voor
Dit topic is voor mensen die nog fysieke media kopen om van hun te kunnen genieten. Oftewel mensen die nog cd's, vynil, dvd's enzovoort kopen. Pronk hier met je nieuwe aanwinsten in je cd/dvd/platenkast, zodat je nog meer kunt genieten van je absoluut terechte aankoop.
Do's:
Plaats een korte beschrijving van je aankoop met, als mogelijk, een leuk plaatje van de uitgave. Natuurlijk is het leuk als je het geheel uitbouwt tot een soort van minireview.
Je mag natuurlijk altijd reageren op de aankopen van de andere posters. Zorg echter wel dat duidelijk is waar je op reageert.
Ben je de laatste in een topic (de 'Reageer'-knop gaat dan op zwart), maak dan een nieuw topic aan, zodat we verder kunnen. Gebruik daarbij: de openingspost!
Don'ts:
Ieder koopt zijn cd's omdat hij iets mooi vind, laat een ieder in zijn waarde. De discussie hier hoeft niet de kant van wel of niet mooi op te gaan.
Geen oneline posts, maak er iets van.
Deze openingspost.
Veel plezier!
[ Bericht 5% gewijzigd door belsen op 17-01-2010 19:34:15 ]
In 2007 brak Mando Diao met haar platenmaatschappij EMI, omdat zij de band enkel plugden in Duitsland en Japan, waardoor een echte doorbraak uitbleef. Nadat de band via Univiersal in een klap bekend werden met het album Give me fire (en Dance with somebody) besloot EMI er toch ook nog even een slaatje uit te slaan. De platenmaatschappij bracht al het restmateriaal, dat ze nog hadden liggen uit op een dubbel cd/dvd. Op de twee cd's staan alle b-kanten die de band heeft uitgebracht in hun EMI-tijd, waaronder een paar echte klassiekers als Sweet Jesus en Chi ga. Verder een aantal remixen en een paar live-tracks. Op de bijgevoegde dvd is een semiakoestisch optreden te zien dat de band, waarschijnlijk met het doel dit ooit als officiële dvd uit te brengen, speelde in een Zweedse tv-studio.
Ik moet zeggen dat van al het materiaal dat op de cd's staat ik 3/4 al had in originele vorm en de rest ook wel gehoord had, maar toch is het wel lekker alles bij elkaar te hebben staan. Wat dan wel een groot manco is, is dat je de a-kanten mist. Het mist de cohesie, zoals dat ook fout zit op de Beatles Past masters, het is een vergaarbak geworden. Wat ik ook stom vind, is dat ze niet gekozen hebben voor een chronologisch overzicht, maar dat alles her en der door elkaar is gezet, waardoor de eenheid nog meer versnipperd wordt. Wat dan wel weer tof is, is dat de band nog een extra nummer aan de verzamelaar heeft toegevoegd waardoor hij toch nog iets unieker wordt, of is dat gewoon een vieze marketing truc.
Al met al een erg leuke verzamelaar, die ik voor een erg leuk prijsje (iets van 20 euro) op de kop heb weten te tikken...in Zweden. En dan kom je meteen op het probleem met deze plaat: hij is niet overal officieel uitgegeven, wat hem import maakt in Nederland en dus duurder. Maar als je houdt van het oudere werk van Mando Diao dan is dit plaatje er wel een die thuis hoort in je platenkast.
Heerlijk vernieuwend.. Punk en gabber!!
quote:Op maandag 18 januari 2010 17:00 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[ afbeelding ]
Heerlijk vernieuwend.. Punk en gabber!!
Live is het wel tof lijkt me, maar zo op plaat is het mij iets te.
quote:De nieuwe cd vond ik zwaar kut maar op hun eerste staan echt wel leuke nummers hoor.Op maandag 18 januari 2010 18:52 schreef belsen het volgende:
[..]
Live is het wel tof lijkt me, maar zo op plaat is het mij iets te.
quote:Volgens mij over JOUW nieuwe aanwinsten. Dus als jij net Thunderdome I hebt gekocht en die supervet vindt mag je het hier volgens mij postenOp maandag 18 januari 2010 19:12 schreef Arn0 het volgende:
Moet het trouwens over nieuwe releases gaan of niet?
quote:Precies. Het is meer een soort van: deel eens wat je koopt. NIeuwe releases worden meestal enkel besproken in de betreffende artiestentopics.Op maandag 18 januari 2010 19:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Volgens mij over JOUW nieuwe aanwinsten. Dus als jij net Thunderdome I hebt gekocht en die supervet vindt mag je het hier volgens mij posten
Met voorsprong het beste album van The Beach Boys. Alles werkt op dit album, van de mooie teksten tot de heerlijke harmonieën. Daarnaast is het ook tof om naast de stereoversie de originele authentieke monomix te horen. En voor een keer zal ik niet lastig doen over het feit dat er een bonustrack opzit wat het niet helemaal authentiek maakt. Het is echt een doodzonde dat hun volgende album Smile nooit is afgeraakt.
quote:Gaat het alleen om CD/DVD releases, of mag ik hier ook melden als ik een nieuwe triangel gekocht heb?Op maandag 18 januari 2010 19:23 schreef belsen het volgende:
[..]
Precies. Het is meer een soort van: deel eens wat je koopt. NIeuwe releases worden meestal enkel besproken in de betreffende artiestentopics.
quote:Als jij daar blij van wordt. Voel je vrij.Op maandag 18 januari 2010 19:36 schreef cafca het volgende:
[..]
Gaat het alleen om CD/DVD releases, of mag ik hier ook melden als ik een nieuwe triangel gekocht heb?
quote:Hij staat denk in mijn top 10 beste albums ooit, maar ik wil hem toch ook nog een keer origineel.Op maandag 18 januari 2010 19:28 schreef Arn0 het volgende:
[ afbeelding ]
Met voorsprong het beste album van The Beach Boys. Alles werkt op dit album, van de mooie teksten tot de heerlijke harmonieën. Daarnaast is het ook tof om naast de stereoversie de originele authentieke monomix te horen. En voor een keer zal ik niet lastig doen over het feit dat er een bonustrack opzit wat het niet helemaal authentiek maakt. Het is echt een doodzonde dat hun volgende album Smile nooit is afgeraakt.
Die bonustrack vind ik juist wel grappig, Hang on to your ego, dat later is omgewerkt naar I know there's a answer.
quote:Ik vind het een zeer goede bonustrack, dat wel, maar als het op albums die van LP naar CD zijn omgezet aankomt heb ik het liefst zo origineel mogelijk. Vandaar dat ik het ook raar vind dat zowel de stereo als de mono versie op 1 CD staan. Dan had ik liever twee CD's, eentje mono en eentje stereo met de bonustrack bij de stereo CD. Maar goedOp maandag 18 januari 2010 20:14 schreef belsen het volgende:
[..]
Hij staat denk in mijn top 10 beste albums ooit, maar ik wil hem toch ook nog een keer origineel.
Die bonustrack vind ik juist wel grappig, Hang on to your ego, dat later is omgewerkt naar I know there's a answer.
Je moet hem idd kopen
quote:Prachtige hoes ook.Op maandag 18 januari 2010 20:17 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Ik vind het een zeer goede bonustrack, dat wel, maar als het op albums die van LP naar CD zijn omgezet aankomt heb ik het liefst zo origineel mogelijk. Vandaar dat ik het ook raar vind dat zowel de stereo als de mono versie op 1 CD staan. Dan had ik liever twee CD's, eentje mono en eentje stereo met de bonustrack bij de stereo CD. Maar goed
Je moet hem idd kopen
Edit: Ik zie dat het vandaag de meest deprimerende dag van het jaar is, dus bij deze mijn ode.
Red House Painters - Down Colorful Hill (1992)
Genre: Slowcore Folk Rock, Singer/Songwriter, Dream Pop
De muziek is net zoals de cover er uit ziet. Donker en vrij deprimerend, nummers die je achtervolgen. Met deze debuutplaat hebben Mark Kozelek en bandleden zich in één klap neer weten te zetten binnen het slowcore genre. De hele cd telt maar 6 nummers maar duurt toch dik 40 minuten en is een verzameling van eerder opgenomen demo's. Ik heb deze voornamelijk gekocht voor de nummers 'Medicine Bottle' en de self-titled track. Eerstgenoemde is een prachtig donker nummer over liefde.
"It's all in my head, she said. Morning after nightmare "You're building a wall," she said "Higher than the both of us. So try living life Instead of hiding in the bedroom. Show me a smile and I'll promise not to leave you"
Geen aanrader als je niet tegen melancholische muziek kan, maar als je positief bekend bent met bands als Idaho, Codeine en (als je naar het sfeertje kijkt) Joy Division zou ik hem zeker eens beluisteren.
[ Bericht 3% gewijzigd door On op 18-01-2010 20:33:45 ]
Bob Dylan is mijn held - zijn sixties werk is tijdloos. En ondanks dat zijn stem achteruit gaat, vind ik ze nog altijd heerlijk klinken. Nadat ik eerder in 2009 Together Through Life met plezier beluisterde had ik echt niet verwacht hetzelfde jaar nog een nieuw album te beluisteren. Een Kerstalbum dan nog. Voor het goede doel.
Maar het klinkt fantastisch
Dylan maakt van alle deze nummers gewoon zijn eigen versie. Op zijn Dylanesque. Je houdt er van of je houdt er niet van en ik hou er zeker van. Dit is een album wat ik regelmatig zal draaien - Kerstmis of niet.
The Flaming Lips - Embryonic
Na het enigszins teleurstellende At War With The Mystics leken The Flaming Lips wat op een dood spoor te zitten. Vorig jaar kwamen ze echter ijzersterk terug met Embryonic. Dit is meer een terugkeer naar hun oude stijl, niet eens zozeer muzikaal als qua onvoorspelbaarheid.
Ik heb speciaal gewacht op de dubbel-LP uitvoering, op blauw en geel vinyl, plus het album op CD
.
Dit was het eerste album dat ik ontdekte van de Arctic Monkeys en het is tot op heden nog steeds mijn favoriet. Ondanks dat de vorige twee albums ook goed klinken vind ik dat ze hier "volwassen" zijn geworden. Het verschil in sound tussen hun debuutalbum en hun opvolger was niet bijster groot - in tegendeel tot het verschil tussen die twee albums en Humbug. En het album is bijna perfect voor mij: Er is geen enkel nummer op het album dat ik weg zou willen. Normaal luister ik enkel naar oude lullen muziek maar voor de Arctic Monkeys maak ik met plezier een uitzondering!
Ik ben erg blij dat ik het album eindelijk gekocht heb en ik hoop dat hun volgende album ook in dezelfde stijl is.
De laatste jaren is mijn muzikale interesse verschoven van dance naar rock, waardoor ik met terugwerkende kracht parels van albums (op CD) ontdek waarvan ik eerder alleen de hits kende (bijvoorbeeld Pink Floyd, The Who, Fleetwood Mac, Pearl Jam). Hierbij hoort ook Lenny Kravitz. Ik ben ooit 'ingestapt' toen zijn verzamelaar uitkwam in 2001 en heb de afgelopen jaren zijn daarop volgende albums gekocht. Een paar maanden terug heb ik ook '5' aangeschaft, en deze week kwam ik Let Love Rule, Mama Said en Circus tegen voor bij elkaar nog geen 15 euro. Kan ik ook eens horen waarom men tegenwoordig zo massaal is afgehaakt, terwijl ik zijn laatste albums gemiddeld ook prima vind. Ik moet zeggen dat ik er wel wat meer invloeden van Hendrix, Beatles etc in terug hoor dan in zijn recentere werk. Nu alleen Are You Gonna Go My Way nog, maar eerst deze drie maar eens lekker wat toeren laten maken.
quote:Die eerste twee zijn over de hele lijn sterk, maar die heb ik niet, Are you gonna go my way heb ik inderdaad ook eens uit een uitverkoopbak gevist voor een paar euro. Daar staan wel een paar sterke nummers op, maar over het algemeen is dat wat te breed. Met Circus wilde hij weer terug naar de invloeden van zijn eerste platen, maar dat werd niet helemaal begrepen. Ik weet weinig meer van die plaat, maar Rock 'n' roll is dead was toch inderdaad geen slecht nummer.Op vrijdag 22 januari 2010 09:35 schreef Sequencial het volgende:
[ afbeelding ] [ afbeelding ] [ afbeelding ]
De laatste jaren is mijn muzikale interesse verschoven van dance naar rock, waardoor ik met terugwerkende kracht parels van albums (op CD) ontdek waarvan ik eerder alleen de hits kende (bijvoorbeeld Pink Floyd, The Who, Fleetwood Mac, Pearl Jam). Hierbij hoort ook Lenny Kravitz. Ik ben ooit 'ingestapt' toen zijn verzamelaar uitkwam in 2001 en heb de afgelopen jaren zijn daarop volgende albums gekocht. Een paar maanden terug heb ik ook '5' aangeschaft, en deze week kwam ik Let Love Rule, Mama Said en Circus tegen voor bij elkaar nog geen 15 euro. Kan ik ook eens horen waarom men tegenwoordig zo massaal is afgehaakt, terwijl ik zijn laatste albums gemiddeld ook prima vind. Ik moet zeggen dat ik er wel wat meer invloeden van Hendrix, Beatles etc in terug hoor dan in zijn recentere werk. Nu alleen Are You Gonna Go My Way nog, maar eerst deze drie maar eens lekker wat toeren laten maken.
Get Well Soon is het geesteskind van Konstantin Dropper. Nu heb ik het normaal niet zo op Duitse muziek, maar dit is wel bijzonder. De muziek doet een beetje denken aan The Arcade Fire, maar dan is het meer ingetogen en traditioneel. Een beetje tegen de folk aanhangend, maar wel zeker georkestreerd en duister. Een erg stemmige plaat, waar ik denk nog veel plezier van zal hebben.
Neen, je hoeft niet de pagina te vernieuwen omdat de image slecht geladen is: Het is expres zo vaag gemaakt om het op een bootleg release te laten lijken. Wel grappig vind ik persoonlijk. Desondanks wel een officiële release. Om precies te zijn van het concert dat Paul McCartney in 2007 live gaf in de recordshop Amoeba Records in L.A.
Hij heeft toen 21 nummers gespeeld maar toch staan er op dit album maar 12. Het heeft er wellicht iets mee te maken dat het geen "echte" uitgave is maar een promo als bijlage voor een krant. Ietwat jammer maar alsnog zijn het 12 goed uitgevoerde tracks afkomstig van een wel erg toffe gig. De nummers die gespeeld zijn en die op de CD te vinden zijn zijn wel erg voorspelbaar - maar dat is niets nieuws voor een McCartney release.
Als je in je achterhoofd houdt dat dit een simpele promo is, vind ik het een geslaagde release. Een absoluut hoogtepunt is McCartney die wel erg emotioneel wordt tijdens het spelen van zijn John Lennon tribute nummer Here Today.
quote:Tsja, hoe beschrijf je zoiets? The Gaslamp Killer laat zich niet beperken door genregrenzen. Van dubstep tot 90s hip hop tot Iraanse muziek tot 80s synthpop en ga zo maar door, hij maakt er één geweldig geheel van. Dat heb ik dan ook mogen meemaken afgelopen oktober toen hij hier in Nederland was. De tofste DJ set die ik ooit heb bijgewoond, punt. En na afloop heb ik deze mix-cd gekocht. Mooie aankoop, niet alleen om de muziek, maar vooral omdat het leuk was de cd van hem persoonlijk te kopen, en omdat er slechts 1000 stuks van zijn.Hell and the Lake of Fire are Waiting for You! is one of the most impressive mixes I’ve heard this year. There’s no track list, but trying to figure out what’s going on is half the draw. The selections range from no brainers like Can’s “Halleluwah” to a remix of Tay Zonday’s “Chocolate Rain.” Split into five parts, an early peak is the inclusion of “Survivor” by Klaus Weiss Rhythm & Sounds. Part 2 kicks out with Black Mountain’s "Don’t Run Our Hearts Around" before sliding into a Dungen blend.
GLK’s talent is in making this seem like it should all fit together. Sweetwater’s "My Crystal Spider" resides in the same hemisphere as Cocoa Brovas’ “Sound Bwoy Bureill.” He lifts a funk break from Egon’s Curse of the Evil Badger. Backs up Rusko with Rustie. And puts some shine on his Brainfeeder crew by blending Mr. Dibiase’s galactic piss take "May The Force" into Bullion’s “Are You The One.” He seeks thrills in overlooked places. How about “Monosylabik” from Shadow’s slept-on The Private Press. Or the Tortoise percussionists’ breakbeat excursion Bumps bumping up against Organized Konfusion’s "Releasing Hypnotical Gases." Then chasing that with Chicago’s “Introduction.” And when aren’t Marc Moulin’s early sessions a good choice?
quote:Klinkt spannend.Op woensdag 27 januari 2010 15:15 schreef krioro het volgende:
The Gaslamp Killer - Hell And The Lake Of Fire Are Waiting For You!
[ afbeelding ]
[..]
Tsja, hoe beschrijf je zoiets? The Gaslamp Killer laat zich niet beperken door genregrenzen. Van dubstep tot 90s hip hop tot Iraanse muziek tot 80s synthpop en ga zo maar door, hij maakt er één geweldig geheel van. Dat heb ik dan ook mogen meemaken afgelopen oktober toen hij hier in Nederland was. De tofste DJ set die ik ooit heb bijgewoond, punt. En na afloop heb ik deze mix-cd gekocht. Mooie aankoop, niet alleen om de muziek, maar vooral omdat het leuk was de cd van hem persoonlijk te kopen, en omdat er slechts 1000 stuks van zijn.
Ik ben niet zo van de electronische muziek, maar soms weer het mij wel erg te bekoren. Op de Luisterpaal stond bij de 'Hollandse nieuwe' een act genaamd Ard Bit. Iets waarvan mij ooit is uitgelegd dat het 'dubstep' moet zijn, maar ik weet niet of die naam wel erg klopt.
Het is vrij rustige muziek, die in mijn oren, een beetje 80's aandoen qua sound. Qua muziek moet je meer denken aan soundscapes, zonder dat het verzandt in losse tonen, want het blijft wel gewoon popmuziek, maar toch spannend. Leuke piepje en bliepjes en geluidjes, soms een beetje opzwepend (niet te veel voor mij) soms dromerig. Het enige dat ik wel eens jammer vind, is dat het allemaal weinig organisch klinkt, ik mis gewoon een ouderwets basgitaar.
De cd is overigens in Nederland niet in de winkel verkrijgbaar, dus als je hem wilt moet je hem bij meneer Bit persoonlijk bestellen.
Oja, de myspace.
Het vorige album van Amy MacDonald was gewoon goed. Een aantal heel sterke nummers, heel sec geproduceerd, maar wel mooi. This is the life werd zowaar een hit, maar er stonden veel meer mooie nummers op het album. Het nieuwe album is wel even alles, de kale sec productie heeft plaats gemaakt voor een meer bombastisch geluid, wat soms doet denken aan acts als Arcade Fire en dan weer aan The Killers. Een wonderlijke combinatie, maar wel spannend.
Gebleven is haar sterke stem en de frisse liedjes, hoewel het wel allemal wat meer 'in your face' is. In My only one en This pretty face horen we gelukkig weer de oude Amy ook even terug. Het album is een stap verder, ik weet nog niet goed wat ik ervan moet denken, maar je kunt haar in elk geval niet beschuldigen van een zouteloze herhalingsoefening. Wat ook leuk is, is dat in de laatste bitjes van de cd (groeven van de plaat klinkt toch romantischer) nog een cover staat van Springsteen's Dancing in the dark.
Bij de eerste editie van het album zit overigens een live cd'tje met een optreden uit 2007 in de Barrowland Ballroom, met daarop veelal nummers van de vorige plaat en een aantal covers, waaronder haar veel bejubelde versie van The Killer's Mr. Brightside.
Tim Knol - Tim Knol
Alweer even in huis. Hier op Fok! bekend als Prep2fight, Sgt. Prepper en nu Mr. Spaceman, maar in de grote mensen wereld als Tim Knol. Samen met Mathijs van Duijvebode schreef hij 13 nummers en met eentje van Anne Soldaat erbij gingen ze de studio in en namen een tof album op. Klassieke popmuizek met een flinke scheut countryrock, singersongwriter zonder het bandgevoel te verliezen.
quote:Nee hoor. Even niks bijzonders gekocht, dat komt wel weer.
quote:Deze overweeg ik aan te schaffen! Een tijd terug naar aanleiding van je post al op myspace geluisterd, toen vond ik het zeker fijne muziek. Toch twijfelde ik nog of het album als geheel me genoeg kon bekoren. Maar het kan goed zijn dat ik niet helemaal in de juiste stemming was. Daarom ga ik het nog eens een paar keer beluisteren.Op zaterdag 13 februari 2010 11:43 schreef belsen het volgende:
Ard Bit - Spanon
[ afbeelding ]
Ik ben niet zo van de electronische muziek, maar soms weer het mij wel erg te bekoren. Op de Luisterpaal stond bij de 'Hollandse nieuwe' een act genaamd Ard Bit. Iets waarvan mij ooit is uitgelegd dat het 'dubstep' moet zijn, maar ik weet niet of die naam wel erg klopt.
Het is vrij rustige muziek, die in mijn oren, een beetje 80's aandoen qua sound. Qua muziek moet je meer denken aan soundscapes, zonder dat het verzandt in losse tonen, want het blijft wel gewoon popmuziek, maar toch spannend. Leuke piepje en bliepjes en geluidjes, soms een beetje opzwepend (niet te veel voor mij) soms dromerig. Het enige dat ik wel eens jammer vind, is dat het allemaal weinig organisch klinkt, ik mis gewoon een ouderwets basgitaar.
De cd is overigens in Nederland niet in de winkel verkrijgbaar, dus als je hem wilt moet je hem bij meneer Bit persoonlijk bestellen.
Oja, de myspace.
quote:Op de een of andere manier heeft het zeker iets bijzonders, al had het voor mij iets organischer gemogen. Het leunt wel erg op de electronica.Op dinsdag 6 april 2010 09:32 schreef krioro het volgende:
[..]
Nee hoor. Even niks bijzonders gekocht, dat komt wel weer.
[..]
Deze overweeg ik aan te schaffen! Een tijd terug naar aanleiding van je post al op myspace geluisterd, toen vond ik het zeker fijne muziek. Toch twijfelde ik nog of het album als geheel me genoeg kon bekoren. Maar het kan goed zijn dat ik niet helemaal in de juiste stemming was. Daarom ga ik het nog eens een paar keer beluisteren.
quote:Organische klanken zijn er ver te zoeken ja, dat doe ik dan ook niet.Op dinsdag 6 april 2010 12:17 schreef belsen het volgende:
[..]
Op de een of andere manier heeft het zeker iets bijzonders, al had het voor mij iets organischer gemogen. Het leunt wel erg op de electronica.
. Voor mij mist het nog wel wat diepgang, ik vind het mooi maar het heeft het nét niet. Misschien komt dat nog bij vaker luisteren.
Na jarenlang onderdeel te zijn geweest van de minderheid van de wereldbevolking door Dark Side Of The Moon niet in huis te hebben, ben ik in die categorie toegetreden tot de massa. De Pink Floyd-verzamelaar Echoes staat al een paar jaar op de plank, maar de drang om meer albumklassiekers te horen zoals ze ooit bedoeld zijn, heeft geleid tot deze aanschaf. Alleen het 'nummer' On The Run kan me niet boeien, voor de rest verdient dit album alle roem die het gekregen heeft. En wat is het toch een prachtige hoescover!
Volgende classic in de aanschaf-planning: Abbey Road.
quote:Ik heb die ook niet.Op donderdag 8 april 2010 08:37 schreef Sequencial het volgende:
[ afbeelding ]
Na jarenlang onderdeel te zijn geweest van de minderheid van de wereldbevolking door Dark Side Of The Moon niet in huis te hebben, ben ik in die categorie toegetreden tot de massa. De Pink Floyd-verzamelaar Echoes staat al een paar jaar op de plank, maar de drang om meer albumklassiekers te horen zoals ze ooit bedoeld zijn, heeft geleid tot deze aanschaf. Alleen het 'nummer' On The Run kan me niet boeien, voor de rest verdient dit album alle roem die het gekregen heeft. En wat is het toch een prachtige hoescover!
Volgende classic in de aanschaf-planning: Abbey Road.
Ik heb alleen Piper at the gates of dawn. Abbey Road is ook geweldig. Ik heb ook soms van die buien dat ik dan denk: laat ik eens een oudje kopen. En soms als niets nieuws uit is en ik erge koopdrang heb. 
Een aantekeningenboek van Pete Doherty, met een aantal schetsen, songteksten, foto's, enzovoort.
Een officiëel boek over The Clash, met commentaar over de opnames, foto's, tours enzovoort.
The Cure - Three Imaginary boys, voor 7 euro in een deluxeversie met een bonus cd met demo's, singles, extra album tracks enzovoort.
Een dubbel-DVD van Blur met een documentaire over de carrière van Blur en het reunieconcert in Hyde Park.
En dan nog een limited 4-track Excelsior vinyl-EP met live nummers van El Pino, awkward i, Moss en Tim Knol (nummer 117 van de 600). En van de laatste ook nog een handtekening.
quote:Hey, tof, muziekboeken! Vind ik altijd wel leuk, om wat meer in de kast te hebben van je favoriete artiesten of muziekstroming of zo, naast de muziek.Op zondag 18 april 2010 11:36 schreef belsen het volgende:
Recordstore day! Tim Knol in de Fame en met een tas van 10 kilo terug.
[ afbeelding ]
Een aantekeningenboek van Pete Doherty, met een aantal schetsen, songteksten, foto's, enzovoort.
[ afbeelding ]
Een officiëel boek over The Clash, met commentaar over de opnames, foto's, tours enzovoort.
[ afbeelding ]
The Cure - Three Imaginary boys, voor 7 euro in een deluxeversie met een bonus cd met demo's, singles, extra album tracks enzovoort.
[ afbeelding ]
Een dubbel-DVD van Blur met een documentaire over de carrière van Blur en het reunieconcert in Hyde Park.
[ afbeelding ]
En dan nog een limited 4-track Excelsior vinyl-EP met live nummers van El Pino, awkward i, Moss en Tim Knol (nummer 117 van de 600). En van de laatste ook nog een handtekening.
En een album van The Cure is altijd goed natuurlijk.
Ook dit album is weer een mooie collage aan abstract geluid geworden. Er zijn wel een aantal nummers die niet echt veel toevoegen aan het album, maar het geheel is dik in orde. Dit album is misschien wel één van de meest toegankelijke, vooral als je hun laatste paar albums hebt gehoord. Ik verlang toch stiekem terug naar het geluid van hun eerste paar albums, maar met Oversteps heb ik één van de beste elektronische platen van het jaar in huis.
quote:Die ga ik uitchecken, maar ik weet niet of het iets is voor mij.Op woensdag 21 april 2010 18:00 schreef On het volgende:
Ik heb de nieuwe Autechre, Oversteps genaamd gekocht.
Ook dit album is weer een mooie collage aan abstract geluid geworden. Er zijn wel een aantal nummers die niet echt veel toevoegen aan het album, maar het geheel is dik in orde. Dit album is misschien wel één van de meest toegankelijke, vooral als je hun laatste paar albums hebt gehoord. Ik verlang toch stiekem terug naar het geluid van hun eerste paar albums, maar met Oversteps heb ik één van de beste elektronische platen van het jaar in huis.
Ietsjes te freaky voor mij denk, maar hij blijft wel lekker hangen.
quote:Yup erg goeie plaat, stukken minder abstract dan de paar platen hiervoor. Zo goed als Incunabula of Amber zal het waarschijnlijk nooit meer worden maar dit is goed te luisteren.Op woensdag 21 april 2010 18:00 schreef On het volgende:
Ik heb de nieuwe Autechre, Oversteps genaamd gekocht.
Ook dit album is weer een mooie collage aan abstract geluid geworden. Er zijn wel een aantal nummers die niet echt veel toevoegen aan het album, maar het geheel is dik in orde. Dit album is misschien wel één van de meest toegankelijke, vooral als je hun laatste paar albums hebt gehoord. Ik verlang toch stiekem terug naar het geluid van hun eerste paar albums, maar met Oversteps heb ik één van de beste elektronische platen van het jaar in huis.
quote:Als je de sfeer wel goed vind maar die bliepjes en tikjes niet zo heel erg leuk vind kan ik je de twee platen die bartrid hierboven noemt zeker aanraden.Op woensdag 21 april 2010 20:24 schreef belsen het volgende:
Ietsjes te freaky voor mij denk, maar hij blijft wel lekker hangen.
[ Bericht 31% gewijzigd door #ANONIEM op 22-04-2010 00:30:00 ]
Bill Fay - Still Some Light
BIll Fay maakte begin jaren 70 twee geniale albums. In folkie cultkringen zeer gewaardeerd,maar commercieel weinig succesvol, dus verdween hij als zovele artiesten uit die periode in de anonimiteit. Door toedoen van hedendaagse bands als Current 93 en Wilco, die zijn werk coverden kwam hij weer een klein beetje in de bekendheid, trad eens samen met Wilco op en beslot toch maar eens met nieuw materiaal te komen.
Resultaat is een dubbel-CD, één met ouder werk uit de late jaren 60, (wat grotendeels al eerder verscheen op de verzamelaar From the Bottom of an Old Grandfather Clock uit 2004), en een CD met nieuw materiaal, grotendeels opgenomen in zijn huiskamer met alleen een simpel keyboardje.
Sowieso een groeiplaat, die ik zeker nog een keer of tien moet draaien voordat hij goed tot zijn recht komt, maar de eerste indruk is in ieder geval al prima: een plaat met mooie, sferische folkie songs die zeker nog vaak gedraaid gaat worden de komende tijd.
[ Bericht 6% gewijzigd door cafca op 24-04-2010 22:06:25 ]
quote:Ik vind dat soort dingen altijd gaaf. Gewoon het feit dat je dus van die platenmaatschappijtjes hebt, die dan toch, 25 jaar na de eerste cd's, dit onder het stof vandaan halen.Op zaterdag 24 april 2010 21:59 schreef cafca het volgende:
[ afbeelding ]
Bill Fay - Still Some Light
BIll Fay maakte begin jaren 70 twee geniale albums. In folkie cultkringen zeer gewaardeerd,maar commercieel weinig succesvol, dus verdween hij als zovele artiesten uit die periode in de anonimiteit. Door toedoen van hedendaagse bands als Current 93 en Wilco, die zijn werk coverden kwam hij weer een klein beetje in de bekendheid, trad eens samen met Wilco op en beslot toch maar eens met nieuw materiaal te komen.
Resultaat is een dubbel-CD, één met ouder werk uit de late jaren 60, (wat grotendeels al eerder verscheen op de verzamelaar From the Bottom of an Old Grandfather Clock uit 2004), en een CD met nieuw materiaal, grotendeels opgenomen in zijn huiskamer met alleen een simpel keyboardje.
Sowieso een groeiplaat, die ik zeker nog een keer of tien moet draaien voordat hij goed tot zijn recht komt, maar de eerste indruk is in ieder geval al prima: een plaat met mooie, sferische folkie songs die zeker nog vaak gedraaid gaat worden de komende tijd.
Als ik het nummer zo hoort raakt me ook nog!
quote:Zelfs bijna 40 jaarOp zaterdag 24 april 2010 23:03 schreef belsen het volgende:
[..]
Ik vind dat soort dingen altijd gaaf. Gewoon het feit dat je dus van die platenmaatschappijtjes hebt, die dan toch, 25 jaar na de eerste cd's, dit onder het stof vandaan halen.
Als ik het nummer zo hoort raakt me ook nog!
Maar onder het stof vandaan.....het gaat hier wel om nieuw werk he?
quote:Deze plaat wel, maar die daarvoor toch niet?Op zondag 25 april 2010 20:56 schreef cafca het volgende:
[..]
Zelfs bijna 40 jaar
Maar onder het stof vandaan.....het gaat hier wel om nieuw werk he?
Net als Vashti Bunyan.
quote:Yup. En Simon FinnOp zondag 25 april 2010 22:10 schreef belsen het volgende:
[..]
Deze plaat wel, maar die daarvoor toch niet?
Net als Vashti Bunyan.
quote:Een box, of gewoon ineens het idee van ik koop ze allemaal tegelijk.Op zaterdag 24 april 2010 22:49 schreef PimD het volgende:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
quote:Gewoon het idee van 'ik koop ze allemaal gelijk' ja. Vorige week gedownload, in een week ruim 400 plays op m'n Last.FM, dus dan wordt het aangeschaft. En ach, voor die 4 pond per stuk hoef je het niet te laten heOp zondag 25 april 2010 23:10 schreef belsen het volgende:
Een box, of gewoon ineens het idee van ik koop ze allemaal tegelijk.
Wat een held die Scott Walker, hoewel ik zijn latere werk wat minder geslaagd vind. Bij albums als The Drift is de melodie toch wel erg vaak afwezig, maar daar in de plaats komt dan wel weer sfeer die ik nog nooit op plaat ben tegen gekomen... Zojuist In Utero en From The Muddy Banks Of The Wiskah van Nirvana gekocht via Amazon. Heb Nevermind, Unplugged en de best-of al een tijdje (en de rest uiteraard op MP3), dus die overige cd's moeten er onderhand ook maar eens komen. Lang leve Amazon Marketplace waar je nog een cdtje kunt kopen voor 3 euro inclusief porto
Drie cd's van Paul de Leeuw, eentje van Guus Meeuwis en Prince Rave un2 the joy fantastic (totale kosten: 2,50 euro) en de 10-track single van RATM's Bombtrack a 1 euro.
Vinylsingletje van Wantwant, ik zag ze op Bevrijdingspop en vond ze wel schattig; een beetje lullige Nederpop met gitaren, het deed mij denken aan Bloem. Nu zag ik in Utrecht dit singletje liggen voor 2 euro en dat leuk me wel leuk, ook een mooie voorkant. Daarnaast heeft mijn band ook een nummer met dezelfde naam, dus...
Gister tijdens concert gekocht
[ Bericht 19% gewijzigd door belsen op 12-05-2010 18:29:49 (Even een wat kleiner plaatje) ]
quote:Ik wou al vragen: "Is het een cover?"Op woensdag 12 mei 2010 08:44 schreef belsen het volgende:
[ afbeelding ]
Vinylsingletje van Wantwant, ik zag ze op Bevrijdingspop en vond ze wel schattig; een beetje lullige Nederpop met gitaren, het deed mij denken aan Bloem. Nu zag ik in Utrecht dit singletje liggen voor 2 euro en dat leuk me wel leuk, ook een mooie voorkant. Daarnaast heeft mijn band ook een nummer met dezelfde naam, dus...
Toffe P.A
Haal hem vrijdag op, En ga hem dan eerst op mijn kamer neer zetten en mijn synths er op aansluiten.
Ik denk dat ik pas in juni het gevaarte in de studio kwijt kan, Maar goed.. 600watt in mijn slaapkamer is ook niet mis.
quote:Gaaf ding.Op donderdag 13 mei 2010 03:20 schreef Braddie het volgende:
http://www.skytronic.nl/product/product.php?s=178.550
Toffe P.A
Haal hem vrijdag op, En ga hem dan eerst op mijn kamer neer zetten en mijn synths er op aansluiten.
Ik denk dat ik pas in juni het gevaarte in de studio kwijt kan, Maar goed.. 600watt in mijn slaapkamer is ook niet mis.
quote:Goede deals voor zulke toffe muziek.Op dinsdag 4 mei 2010 17:47 schreef belsen het volgende:
Koninginnedag:Drie cd's van Paul de Leeuw, eentje van Guus Meeuwis enPrince Rave un2 the joy fantastic (totale kosten: 2,50 euro) en de 10-track single van RATM's Bombtrack a 1 euro.
quote:Ik ben blijer met die van Paul de Leeuw, zeker toen ik erachter kwam dat Van u wil ik zingen een speciale eerste uitgave is, die later uit de handel is genomen.
Weer een mooi album van Giovanca, misschien zelfs iets constanter dan haar debut.
Paul Weller die weer samenwerkt met Bruce Foxton.
Want Want, verschrikkelijk puberale Nederlandse powerpop. Maar wel verschrikkelijk lekker.
Staat ook op mijn lijstje. Is het wat?
DAVID BOWIE - HEATHEN
Met terugwerkende kracht (en niet chronologisch) ben ik de albums van David Bowie aan het ontdekken. Jaren geleden begonnen met de Singles Collection, later gevolgd door Space Oddity (1969), Reality (2003), Young Americans (1975) en Low (1977). En nu dan dus Heathen (2002), een nog geseald exemplaar voor een zacht prijsje via marktplaats.
De twee albums die Bowie in dit millennium heeft uitgebracht zijn van hoog niveau. Het uitstekende Reality smaakte naar meer, dus na vele positieve recensies gelezen te hebben en de nummers via youtube te hebben opgezocht, heb ik ook Heathen aangeschaft. Bowie is goed bij stem, de composities zijn sterk, de band speelt prima en de productie was voor het eerst sinds 1980 weer in handen van Tony Visconti. Gastoptredens zijn er van Pete Townshend (The Who) en Dave Grohl (Nirvana, Foo Fighters).
De conclusie is te trekken dat de meest recente platen van Bowie (de laatste dus helaas alweer uit 2003) onterecht geruisloos voorbij zijn gegaan aan de massa. Ik ben opgegroeid met de hapklare radiobrokken van Let's Dance, maar ben er inmiddels achter dat de Bowie-periode van ervoor en zeker ook lang erna veel interessanter zijn.
quote:Paul Weller is atlijd 'wat'. Het gaat nu weer wat terug naar het oudere Jam-werk. Een beetje neurotisch soms, zeker interessant. In mijn oren beter dan 22 dreams, die ik niet helemaal begreep, maar hij gaat dus wel minder diep. Het is niet de beste Weller-plaat ooit, maar ik ben bang dat ie die allang gemaakt heeft.Op zondag 6 juni 2010 18:48 schreef cafca het volgende:
Paul Weller op Yep Roc!
Staat ook op mijn lijstje. Is het wat?
quote:Ik ben afgehaakt in de jaren 90, toen had ie ook een paar erg leuke platen. Die van de afgelopen jaren vond ik geloof ik wat te braaf, ofzo. Die in de jaren 90 waren spannender.Op maandag 7 juni 2010 10:11 schreef Sequencial het volgende:
[ afbeelding ]
DAVID BOWIE - HEATHEN
Met terugwerkende kracht (en niet chronologisch) ben ik de albums van David Bowie aan het ontdekken. Jaren geleden begonnen met de Singles Collection, later gevolgd door Space Oddity (1969), Reality (2003), Young Americans (1975) en Low (1977). En nu dan dus Heathen (2002), een nog geseald exemplaar voor een zacht prijsje via marktplaats.
De twee albums die Bowie in dit millennium heeft uitgebracht zijn van hoog niveau. Het uitstekende Reality smaakte naar meer, dus na vele positieve recensies gelezen te hebben en de nummers via youtube te hebben opgezocht, heb ik ook Heathen aangeschaft. Bowie is goed bij stem, de composities zijn sterk, de band speelt prima en de productie was voor het eerst sinds 1980 weer in handen van Tony Visconti. Gastoptredens zijn er van Pete Townshend (The Who) en Dave Grohl (Nirvana, Foo Fighters).
De conclusie is te trekken dat de meest recente platen van Bowie (de laatste dus helaas alweer uit 2003) onterecht geruisloos voorbij zijn gegaan aan de massa. Ik ben opgegroeid met de hapklare radiobrokken van Let's Dance, maar ben er inmiddels achter dat de Bowie-periode van ervoor en zeker ook lang erna veel interessanter zijn.
Het mag misschien niet, maar toch gewoon leuk. In mijn oren toch ook wel een van de beste jaren 80 popbands en nu zelfs in 7 minuten versies. Ik moet zeggen: niet alles komt er even goed uit, maar toch wel een aantal lekkere mixen.
quote:Zeker, vooral Reality vind ik een erg sterke plaat!Op maandag 7 juni 2010 10:11 schreef Sequencial het volgende:
De conclusie is te trekken dat de meest recente platen van Bowie (de laatste dus helaas alweer uit 2003) onterecht geruisloos voorbij zijn gegaan aan de massa. Ik ben opgegroeid met de hapklare radiobrokken van Let's Dance, maar ben er inmiddels achter dat de Bowie-periode van ervoor en zeker ook lang erna veel interessanter zijn.
On-topic:
Morrissey - Years of Refusal
Metallica - Load
Metallica - Reload
Metallica - And Justice For All
Metallica - Metallica
Killers - Hot Fuss
Killers - Sam's Town
Killers - Sawdust
Killers - Day & Age
Muse - Supermassive Black Hole 7"
Scott Walker - Tilt
Scott Walker - Who Shall Go To The Bal....
The Doors - Best Of (2-CD + DVD)
Nieuwe, ouderwetse soul. Soms wat ska, soms wat Sly & the Family Stone. Wel lekker gewoon.
Nu trouwens op de luisterpaal.
quote:Het Beroemdste Zebrapad was even niet op voorraad, dus ik ben thuisgekomen met De Witte Dubbelaar voor een nette prijs van 21,95 euro minus twee Rocks' vijfjes = slechts 11,95 euro. Daarvoor heb ik een mooi stukje muziekgeschiedenis in huis gehaald, digitaal opgepoetst en wel. En wat een mooie uitgave met die beschermhoes, een uitgebreid boekje en een poster met achterop alle teksten. Alleen jammer dat je de CD's wat lastig fatsoenlijk uit die binnenste simpele schuifhoezen krijgt.Op donderdag 8 april 2010 08:37 schreef Sequencial het volgende:
Volgende classic in de aanschaf-planning: Abbey Road.
Eindelijk heb ik (zoals velen voor mij) ervaren wat het is om een Beatles album in z'n geheel voor het eerst te horen. Het zou tijd worden op je 33e... (Belevings)wereld van verschil zou kunnen zijn dat het niet op vinyl is, en ik de kwaliteit van originele en opgepoetste uitgave niet kan/ga vergelijken, maar de briljantie van dit album zal voor mij even duidelijk zijn als voor de miljoenen die mij voorgingen. Dit staat dus meteen ergens boven in ook míjn top 10 van beste albums allertijden.
Voor mijn gevoel het beste allround metal album tot nu toe.
Ken je klassiekers: tuurlijk, Pantera, Metallica en dat soort artiesten hebben geniale albums uitgbracht maar er valt niet veel nieuws te ontdekken doordat alles eens ergens gehoord of verteld is. Deze ontdekking heb ik blind besteld, omdat deze band geboekt was door een kernpodium, redelijk in de buurt van mijn woonplaats.
Eindelijk de hand op weten te leggen, dit album is virtueel vergeten, maar nu opgeduikeld in een tweede hands zaakje in Bergen op Zoom.
Alleen al de tweede helft van de plaat met de beroemde 'medley' is de aanschaf meer dan waard
Terechte klassieker!Lustre, het laatste album van Ed Harcourt, is ook in luxe 'boek'-uitvoering verschenen. Inclusief een tweede CD met een aantal extra nummers.
