MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Die eerste twee zijn over de hele lijn sterk, maar die heb ik niet, Are you gonna go my way heb ik inderdaad ook eens uit een uitverkoopbak gevist voor een paar euro. Daar staan wel een paar sterke nummers op, maar over het algemeen is dat wat te breed. Met Circus wilde hij weer terug naar de invloeden van zijn eerste platen, maar dat werd niet helemaal begrepen. Ik weet weinig meer van die plaat, maar Rock 'n' roll is dead was toch inderdaad geen slecht nummer.quote:Op vrijdag 22 januari 2010 09:35 schreef Sequencial het volgende:
[ afbeelding ] [ afbeelding ] [ afbeelding ]
De laatste jaren is mijn muzikale interesse verschoven van dance naar rock, waardoor ik met terugwerkende kracht parels van albums (op CD) ontdek waarvan ik eerder alleen de hits kende (bijvoorbeeld Pink Floyd, The Who, Fleetwood Mac, Pearl Jam). Hierbij hoort ook Lenny Kravitz. Ik ben ooit 'ingestapt' toen zijn verzamelaar uitkwam in 2001 en heb de afgelopen jaren zijn daarop volgende albums gekocht. Een paar maanden terug heb ik ook '5' aangeschaft, en deze week kwam ik Let Love Rule, Mama Said en Circus tegen voor bij elkaar nog geen 15 euro. Kan ik ook eens horen waarom men tegenwoordig zo massaal is afgehaakt, terwijl ik zijn laatste albums gemiddeld ook prima vind. Ik moet zeggen dat ik er wel wat meer invloeden van Hendrix, Beatles etc in terug hoor dan in zijn recentere werk. Nu alleen Are You Gonna Go My Way nog, maar eerst deze drie maar eens lekker wat toeren laten maken.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Get Well Soon is het geesteskind van Konstantin Dropper. Nu heb ik het normaal niet zo op Duitse muziek, maar dit is wel bijzonder. De muziek doet een beetje denken aan The Arcade Fire, maar dan is het meer ingetogen en traditioneel. Een beetje tegen de folk aanhangend, maar wel zeker georkestreerd en duister. Een erg stemmige plaat, waar ik denk nog veel plezier van zal hebben.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Neen, je hoeft niet de pagina te vernieuwen omdat de image slecht geladen is: Het is expres zo vaag gemaakt om het op een bootleg release te laten lijken. Wel grappig vind ik persoonlijk. Desondanks wel een officiële release. Om precies te zijn van het concert dat Paul McCartney in 2007 live gaf in de recordshop Amoeba Records in L.A.
Hij heeft toen 21 nummers gespeeld maar toch staan er op dit album maar 12. Het heeft er wellicht iets mee te maken dat het geen "echte" uitgave is maar een promo als bijlage voor een krant. Ietwat jammer maar alsnog zijn het 12 goed uitgevoerde tracks afkomstig van een wel erg toffe gig. De nummers die gespeeld zijn en die op de CD te vinden zijn zijn wel erg voorspelbaar - maar dat is niets nieuws voor een McCartney release.
Als je in je achterhoofd houdt dat dit een simpele promo is, vind ik het een geslaagde release. Een absoluut hoogtepunt is McCartney die wel erg emotioneel wordt tijdens het spelen van zijn John Lennon tribute nummer Here Today.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
The Gaslamp Killer - Hell And The Lake Of Fire Are Waiting For You!
Tsja, hoe beschrijf je zoiets? The Gaslamp Killer laat zich niet beperken door genregrenzen. Van dubstep tot 90s hip hop tot Iraanse muziek tot 80s synthpop en ga zo maar door, hij maakt er één geweldig geheel van. Dat heb ik dan ook mogen meemaken afgelopen oktober toen hij hier in Nederland was. De tofste DJ set die ik ooit heb bijgewoond, punt. En na afloop heb ik deze mix-cd gekocht. Mooie aankoop, niet alleen om de muziek, maar vooral omdat het leuk was de cd van hem persoonlijk te kopen, en omdat er slechts 1000 stuks van zijn.quote:Hell and the Lake of Fire are Waiting for You! is one of the most impressive mixes I’ve heard this year. There’s no track list, but trying to figure out what’s going on is half the draw. The selections range from no brainers like Can’s “Halleluwah” to a remix of Tay Zonday’s “Chocolate Rain.” Split into five parts, an early peak is the inclusion of “Survivor” by Klaus Weiss Rhythm & Sounds. Part 2 kicks out with Black Mountain’s "Don’t Run Our Hearts Around" before sliding into a Dungen blend.
GLK’s talent is in making this seem like it should all fit together. Sweetwater’s "My Crystal Spider" resides in the same hemisphere as Cocoa Brovas’ “Sound Bwoy Bureill.” He lifts a funk break from Egon’s Curse of the Evil Badger. Backs up Rusko with Rustie. And puts some shine on his Brainfeeder crew by blending Mr. Dibiase’s galactic piss take "May The Force" into Bullion’s “Are You The One.” He seeks thrills in overlooked places. How about “Monosylabik” from Shadow’s slept-on The Private Press. Or the Tortoise percussionists’ breakbeat excursion Bumps bumping up against Organized Konfusion’s "Releasing Hypnotical Gases." Then chasing that with Chicago’s “Introduction.” And when aren’t Marc Moulin’s early sessions a good choice?
full stops and exclamation marks
Klinkt spannend.quote:Op woensdag 27 januari 2010 15:15 schreef krioro het volgende:
The Gaslamp Killer - Hell And The Lake Of Fire Are Waiting For You!
[ afbeelding ]
[..]
Tsja, hoe beschrijf je zoiets? The Gaslamp Killer laat zich niet beperken door genregrenzen. Van dubstep tot 90s hip hop tot Iraanse muziek tot 80s synthpop en ga zo maar door, hij maakt er één geweldig geheel van. Dat heb ik dan ook mogen meemaken afgelopen oktober toen hij hier in Nederland was. De tofste DJ set die ik ooit heb bijgewoond, punt. En na afloop heb ik deze mix-cd gekocht. Mooie aankoop, niet alleen om de muziek, maar vooral omdat het leuk was de cd van hem persoonlijk te kopen, en omdat er slechts 1000 stuks van zijn.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ard Bit - Spanon
Ik ben niet zo van de electronische muziek, maar soms weer het mij wel erg te bekoren. Op de Luisterpaal stond bij de 'Hollandse nieuwe' een act genaamd Ard Bit. Iets waarvan mij ooit is uitgelegd dat het 'dubstep' moet zijn, maar ik weet niet of die naam wel erg klopt.
Het is vrij rustige muziek, die in mijn oren, een beetje 80's aandoen qua sound. Qua muziek moet je meer denken aan soundscapes, zonder dat het verzandt in losse tonen, want het blijft wel gewoon popmuziek, maar toch spannend. Leuke piepje en bliepjes en geluidjes, soms een beetje opzwepend (niet te veel voor mij) soms dromerig. Het enige dat ik wel eens jammer vind, is dat het allemaal weinig organisch klinkt, ik mis gewoon een ouderwets basgitaar.
De cd is overigens in Nederland niet in de winkel verkrijgbaar, dus als je hem wilt moet je hem bij meneer Bit persoonlijk bestellen.
Oja, de myspace.
Ik ben niet zo van de electronische muziek, maar soms weer het mij wel erg te bekoren. Op de Luisterpaal stond bij de 'Hollandse nieuwe' een act genaamd Ard Bit. Iets waarvan mij ooit is uitgelegd dat het 'dubstep' moet zijn, maar ik weet niet of die naam wel erg klopt.
Het is vrij rustige muziek, die in mijn oren, een beetje 80's aandoen qua sound. Qua muziek moet je meer denken aan soundscapes, zonder dat het verzandt in losse tonen, want het blijft wel gewoon popmuziek, maar toch spannend. Leuke piepje en bliepjes en geluidjes, soms een beetje opzwepend (niet te veel voor mij) soms dromerig. Het enige dat ik wel eens jammer vind, is dat het allemaal weinig organisch klinkt, ik mis gewoon een ouderwets basgitaar.
De cd is overigens in Nederland niet in de winkel verkrijgbaar, dus als je hem wilt moet je hem bij meneer Bit persoonlijk bestellen.
Oja, de myspace.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Amy MacDonald - A curious thing
Het vorige album van Amy MacDonald was gewoon goed. Een aantal heel sterke nummers, heel sec geproduceerd, maar wel mooi. This is the life werd zowaar een hit, maar er stonden veel meer mooie nummers op het album. Het nieuwe album is wel even alles, de kale sec productie heeft plaats gemaakt voor een meer bombastisch geluid, wat soms doet denken aan acts als Arcade Fire en dan weer aan The Killers. Een wonderlijke combinatie, maar wel spannend.
Gebleven is haar sterke stem en de frisse liedjes, hoewel het wel allemal wat meer 'in your face' is. In My only one en This pretty face horen we gelukkig weer de oude Amy ook even terug. Het album is een stap verder, ik weet nog niet goed wat ik ervan moet denken, maar je kunt haar in elk geval niet beschuldigen van een zouteloze herhalingsoefening. Wat ook leuk is, is dat in de laatste bitjes van de cd (groeven van de plaat klinkt toch romantischer) nog een cover staat van Springsteen's Dancing in the dark.
Bij de eerste editie van het album zit overigens een live cd'tje met een optreden uit 2007 in de Barrowland Ballroom, met daarop veelal nummers van de vorige plaat en een aantal covers, waaronder haar veel bejubelde versie van The Killer's Mr. Brightside.
Het vorige album van Amy MacDonald was gewoon goed. Een aantal heel sterke nummers, heel sec geproduceerd, maar wel mooi. This is the life werd zowaar een hit, maar er stonden veel meer mooie nummers op het album. Het nieuwe album is wel even alles, de kale sec productie heeft plaats gemaakt voor een meer bombastisch geluid, wat soms doet denken aan acts als Arcade Fire en dan weer aan The Killers. Een wonderlijke combinatie, maar wel spannend.
Gebleven is haar sterke stem en de frisse liedjes, hoewel het wel allemal wat meer 'in your face' is. In My only one en This pretty face horen we gelukkig weer de oude Amy ook even terug. Het album is een stap verder, ik weet nog niet goed wat ik ervan moet denken, maar je kunt haar in elk geval niet beschuldigen van een zouteloze herhalingsoefening. Wat ook leuk is, is dat in de laatste bitjes van de cd (groeven van de plaat klinkt toch romantischer) nog een cover staat van Springsteen's Dancing in the dark.
Bij de eerste editie van het album zit overigens een live cd'tje met een optreden uit 2007 in de Barrowland Ballroom, met daarop veelal nummers van de vorige plaat en een aantal covers, waaronder haar veel bejubelde versie van The Killer's Mr. Brightside.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ben ik de enige die nog koopt?
Tim Knol - Tim Knol
Alweer even in huis. Hier op Fok! bekend als Prep2fight, Sgt. Prepper en nu Mr. Spaceman, maar in de grote mensen wereld als Tim Knol. Samen met Mathijs van Duijvebode schreef hij 13 nummers en met eentje van Anne Soldaat erbij gingen ze de studio in en namen een tof album op. Klassieke popmuizek met een flinke scheut countryrock, singersongwriter zonder het bandgevoel te verliezen.
Tim Knol - Tim Knol
Alweer even in huis. Hier op Fok! bekend als Prep2fight, Sgt. Prepper en nu Mr. Spaceman, maar in de grote mensen wereld als Tim Knol. Samen met Mathijs van Duijvebode schreef hij 13 nummers en met eentje van Anne Soldaat erbij gingen ze de studio in en namen een tof album op. Klassieke popmuizek met een flinke scheut countryrock, singersongwriter zonder het bandgevoel te verliezen.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Nee hoor. Even niks bijzonders gekocht, dat komt wel weer.quote:
Deze overweeg ik aan te schaffen! Een tijd terug naar aanleiding van je post al op myspace geluisterd, toen vond ik het zeker fijne muziek. Toch twijfelde ik nog of het album als geheel me genoeg kon bekoren. Maar het kan goed zijn dat ik niet helemaal in de juiste stemming was. Daarom ga ik het nog eens een paar keer beluisteren.quote:Op zaterdag 13 februari 2010 11:43 schreef belsen het volgende:
Ard Bit - Spanon
[ afbeelding ]
Ik ben niet zo van de electronische muziek, maar soms weer het mij wel erg te bekoren. Op de Luisterpaal stond bij de 'Hollandse nieuwe' een act genaamd Ard Bit. Iets waarvan mij ooit is uitgelegd dat het 'dubstep' moet zijn, maar ik weet niet of die naam wel erg klopt.
Het is vrij rustige muziek, die in mijn oren, een beetje 80's aandoen qua sound. Qua muziek moet je meer denken aan soundscapes, zonder dat het verzandt in losse tonen, want het blijft wel gewoon popmuziek, maar toch spannend. Leuke piepje en bliepjes en geluidjes, soms een beetje opzwepend (niet te veel voor mij) soms dromerig. Het enige dat ik wel eens jammer vind, is dat het allemaal weinig organisch klinkt, ik mis gewoon een ouderwets basgitaar.
De cd is overigens in Nederland niet in de winkel verkrijgbaar, dus als je hem wilt moet je hem bij meneer Bit persoonlijk bestellen.
Oja, de myspace.
full stops and exclamation marks
Op de een of andere manier heeft het zeker iets bijzonders, al had het voor mij iets organischer gemogen. Het leunt wel erg op de electronica.quote:Op dinsdag 6 april 2010 09:32 schreef krioro het volgende:
[..]
Nee hoor. Even niks bijzonders gekocht, dat komt wel weer.
[..]
Deze overweeg ik aan te schaffen! Een tijd terug naar aanleiding van je post al op myspace geluisterd, toen vond ik het zeker fijne muziek. Toch twijfelde ik nog of het album als geheel me genoeg kon bekoren. Maar het kan goed zijn dat ik niet helemaal in de juiste stemming was. Daarom ga ik het nog eens een paar keer beluisteren.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Organische klanken zijn er ver te zoeken ja, dat doe ik dan ook niet.quote:Op dinsdag 6 april 2010 12:17 schreef belsen het volgende:
[..]
Op de een of andere manier heeft het zeker iets bijzonders, al had het voor mij iets organischer gemogen. Het leunt wel erg op de electronica.
. Voor mij mist het nog wel wat diepgang, ik vind het mooi maar het heeft het nét niet. Misschien komt dat nog bij vaker luisteren.
full stops and exclamation marks
Na jarenlang onderdeel te zijn geweest van de minderheid van de wereldbevolking door Dark Side Of The Moon niet in huis te hebben, ben ik in die categorie toegetreden tot de massa. De Pink Floyd-verzamelaar Echoes staat al een paar jaar op de plank, maar de drang om meer albumklassiekers te horen zoals ze ooit bedoeld zijn, heeft geleid tot deze aanschaf. Alleen het 'nummer' On The Run kan me niet boeien, voor de rest verdient dit album alle roem die het gekregen heeft. En wat is het toch een prachtige hoescover!
Volgende classic in de aanschaf-planning: Abbey Road.
Nothing has changed. Everything has changed.
Ik heb die ook niet.quote:Op donderdag 8 april 2010 08:37 schreef Sequencial het volgende:
[ afbeelding ]
Na jarenlang onderdeel te zijn geweest van de minderheid van de wereldbevolking door Dark Side Of The Moon niet in huis te hebben, ben ik in die categorie toegetreden tot de massa. De Pink Floyd-verzamelaar Echoes staat al een paar jaar op de plank, maar de drang om meer albumklassiekers te horen zoals ze ooit bedoeld zijn, heeft geleid tot deze aanschaf. Alleen het 'nummer' On The Run kan me niet boeien, voor de rest verdient dit album alle roem die het gekregen heeft. En wat is het toch een prachtige hoescover!
Volgende classic in de aanschaf-planning: Abbey Road.
Ik heb alleen Piper at the gates of dawn. Abbey Road is ook geweldig. Ik heb ook soms van die buien dat ik dan denk: laat ik eens een oudje kopen. En soms als niets nieuws uit is en ik erge koopdrang heb. 
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Recordstore day! Tim Knol in de Fame en met een tas van 10 kilo terug.
Een aantekeningenboek van Pete Doherty, met een aantal schetsen, songteksten, foto's, enzovoort.
Een officiëel boek over The Clash, met commentaar over de opnames, foto's, tours enzovoort.
The Cure - Three Imaginary boys, voor 7 euro in een deluxeversie met een bonus cd met demo's, singles, extra album tracks enzovoort.
Een dubbel-DVD van Blur met een documentaire over de carrière van Blur en het reunieconcert in Hyde Park.
En dan nog een limited 4-track Excelsior vinyl-EP met live nummers van El Pino, awkward i, Moss en Tim Knol (nummer 117 van de 600). En van de laatste ook nog een handtekening.
Een aantekeningenboek van Pete Doherty, met een aantal schetsen, songteksten, foto's, enzovoort.
Een officiëel boek over The Clash, met commentaar over de opnames, foto's, tours enzovoort.
The Cure - Three Imaginary boys, voor 7 euro in een deluxeversie met een bonus cd met demo's, singles, extra album tracks enzovoort.
Een dubbel-DVD van Blur met een documentaire over de carrière van Blur en het reunieconcert in Hyde Park.
En dan nog een limited 4-track Excelsior vinyl-EP met live nummers van El Pino, awkward i, Moss en Tim Knol (nummer 117 van de 600). En van de laatste ook nog een handtekening.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Hey, tof, muziekboeken! Vind ik altijd wel leuk, om wat meer in de kast te hebben van je favoriete artiesten of muziekstroming of zo, naast de muziek.quote:Op zondag 18 april 2010 11:36 schreef belsen het volgende:
Recordstore day! Tim Knol in de Fame en met een tas van 10 kilo terug.
[ afbeelding ]
Een aantekeningenboek van Pete Doherty, met een aantal schetsen, songteksten, foto's, enzovoort.
[ afbeelding ]
Een officiëel boek over The Clash, met commentaar over de opnames, foto's, tours enzovoort.
[ afbeelding ]
The Cure - Three Imaginary boys, voor 7 euro in een deluxeversie met een bonus cd met demo's, singles, extra album tracks enzovoort.
[ afbeelding ]
Een dubbel-DVD van Blur met een documentaire over de carrière van Blur en het reunieconcert in Hyde Park.
[ afbeelding ]
En dan nog een limited 4-track Excelsior vinyl-EP met live nummers van El Pino, awkward i, Moss en Tim Knol (nummer 117 van de 600). En van de laatste ook nog een handtekening.
En een album van The Cure is altijd goed natuurlijk.
full stops and exclamation marks
Ik heb de nieuwe Autechre, Oversteps genaamd gekocht.
Ook dit album is weer een mooie collage aan abstract geluid geworden. Er zijn wel een aantal nummers die niet echt veel toevoegen aan het album, maar het geheel is dik in orde. Dit album is misschien wel één van de meest toegankelijke, vooral als je hun laatste paar albums hebt gehoord. Ik verlang toch stiekem terug naar het geluid van hun eerste paar albums, maar met Oversteps heb ik één van de beste elektronische platen van het jaar in huis.
Ook dit album is weer een mooie collage aan abstract geluid geworden. Er zijn wel een aantal nummers die niet echt veel toevoegen aan het album, maar het geheel is dik in orde. Dit album is misschien wel één van de meest toegankelijke, vooral als je hun laatste paar albums hebt gehoord. Ik verlang toch stiekem terug naar het geluid van hun eerste paar albums, maar met Oversteps heb ik één van de beste elektronische platen van het jaar in huis.
Die ga ik uitchecken, maar ik weet niet of het iets is voor mij.quote:Op woensdag 21 april 2010 18:00 schreef On het volgende:
Ik heb de nieuwe Autechre, Oversteps genaamd gekocht.
Ook dit album is weer een mooie collage aan abstract geluid geworden. Er zijn wel een aantal nummers die niet echt veel toevoegen aan het album, maar het geheel is dik in orde. Dit album is misschien wel één van de meest toegankelijke, vooral als je hun laatste paar albums hebt gehoord. Ik verlang toch stiekem terug naar het geluid van hun eerste paar albums, maar met Oversteps heb ik één van de beste elektronische platen van het jaar in huis.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Yup erg goeie plaat, stukken minder abstract dan de paar platen hiervoor. Zo goed als Incunabula of Amber zal het waarschijnlijk nooit meer worden maar dit is goed te luisteren.quote:Op woensdag 21 april 2010 18:00 schreef On het volgende:
Ik heb de nieuwe Autechre, Oversteps genaamd gekocht.
Ook dit album is weer een mooie collage aan abstract geluid geworden. Er zijn wel een aantal nummers die niet echt veel toevoegen aan het album, maar het geheel is dik in orde. Dit album is misschien wel één van de meest toegankelijke, vooral als je hun laatste paar albums hebt gehoord. Ik verlang toch stiekem terug naar het geluid van hun eerste paar albums, maar met Oversteps heb ik één van de beste elektronische platen van het jaar in huis.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
|
|
