Ik denk dat het meer een kwestie is van bepaalde impulsen onderdrukken.quote:Op donderdag 11 maart 2010 22:42 schreef Morrigan het volgende:
Interessant om te lezen dat medicatie dan werkt. Dus als ik het goed begrijp kun je zo'n waan dan meer onder controle krijgen? Alsof je er realistischer beeld van hebt.
ik denk dat ik hier wel wat aan heb. maar nog blijft het idee aan medicijnen te beginnen mij erg beangstigen. ik vrees dat het allemaal erger word, gekoppeld aan eigenlijk onrealistische wanen, maar nog kan ik ze niet loslaten. vechten idd. moet er nog steeds goed over nadenken, jij was er tegen zei je? hoe ben jij meer tot orde gekomen zeg maar? want jij hebt ze niet geslikt?quote:Op vrijdag 12 maart 2010 05:44 schreef Schenkstroop het volgende:
Het standaard verhaaltje gaat zoiets: neuronen die te veel en te snel vuren, maken teveel contact met bepaalde delen van je hersenen. De medicijnen kunnen bepaalde stofjes blokken/afremmen waardoor je minder last krijjgt van chaotische gedachten en rustiger wordt. Dus als je echt echt echt af wilt van die wanen. Dat je dr niks mee hebt. Dus niet zoals bij smetvrees dat je juist die vrees nodig om te blijven doen wat je doet. Dan zou het kunnen helpen rust te geven.
Ik heb nooit goede ervaringen/resultaten gehad met medicatie. Tot orde komen deed ik allemaal mentaal maar dat was geen makkie. Ik heb wel medicatie geslikt aan en af en perioden van half tot anderhalf jaar. Had er absoluut geen baat bij daar de medicatie mij sloom en motorisch gestoord maakte. En ik juist mijn hele motoriek en helderheid nodig had om te vechten tegen die mentale 'spoken' zeg maar. Ik had last van extreme dwanghandelingen. Als je gewoon last hebt van angsten zoals achterdocht en vrees voor mensen of bepaalde situaties. Dan zou ik het gewon proberen.quote:Op zaterdag 13 maart 2010 16:06 schreef TheHolyTiamat het volgende:
[..]
ik denk dat ik hier wel wat aan heb. maar nog blijft het idee aan medicijnen te beginnen mij erg beangstigen. ik vrees dat het allemaal erger word, gekoppeld aan eigenlijk onrealistische wanen, maar nog kan ik ze niet loslaten. vechten idd. moet er nog steeds goed over nadenken, jij was er tegen zei je? hoe ben jij meer tot orde gekomen zeg maar? want jij hebt ze niet geslikt?
Misschien dat er toch nog wat schaamte is of dat het forum overprikkelend kan werken? Ik weet het ook niet precies.quote:ik verbaas me erover dat dit topic zo slecht loopt, in vergelijking tot PDD/autisme en ADHD/ADD topics.
1 op de 100 heeft schizofrenie, dat is toch een behoorlijk grote groep.
schizofrenie is natuurlijk niet een ziekte waar je zomaar mee te koop loopt, veel gestigmatiseer en het ziektebeeld zelf leidt natuurlijk ook tot minder communicatiequote:Op donderdag 29 april 2010 08:32 schreef Blackmagicwoman het volgende:
[..]
Misschien dat er toch nog wat schaamte is of dat het forum overprikkelend kan werken? Ik weet het ook niet precies.
Fijn om te horen dat alles goed met je gaat.
Dat is me ook wel eens opgevallen aan topics over persoonlijkheidsstoornissen. Met de één wordt je doodgegooid en van de ander hoor je niks.quote:Op woensdag 28 april 2010 18:10 schreef Caesu het volgende:
ik verbaas me erover dat dit topic zo slecht loopt, in vergelijking tot PDD/autisme en ADHD/ADD topics.
1 op de 100 heeft schizofrenie, dat is toch een behoorlijk grote groep.
met mij gaat het goed trouwens. zit nu op 400mg seroquel xr. slaap goed en ben actief bezig.
alleen wat paniekerig als ik word getriggerd door gevoelige onderwerpen.
http://www.observant.unim(...)rg23/obs19/art20.htmquote:Psychiater Jim van Os wil nieuwe aanpak
Schizofrenie bestaat niet
Schaf de term schizofrenie maar af, zegt sociaal psychiater Jim van Os. Wetenschappelijk is de diagnose onhoudbaar, en patiënten hebben er alleen maar last van. In twee recente lezingen, zijn oratie aan de Universiteit Maastricht en de jaarlijkse Trimboslezing in Utrecht, bepleitte hij een nieuwe aanpak.
Binnenkort, in april, begeeft hij zich in het hol van de leeuw: de Verenigde Staten, Colorado om precies te zijn, alwaar een groot tweejaarlijks schizofreniecongres wordt gehouden. Van Os gaat het verzamelde publiek daar toespreken over de 'rediscovery of psychosis as a social disorder'. De spreekbeurt is op zichzelf al een overwinning, legt hij uit, want de Amerikanen zien het fenomeen van de psychose en zijn zwaarste verschijningsvorm, schizofrenie, helemaal niet als iets waar maatschappelijke omstandigheden een rol in spelen. Integendeel. Van Os: "In de VS is de psychiatrie geheel in de ban van de neurobiologische benadering. Je telt niet mee als je je niet bezighoudt met hersenscans. In de laboratoria zien ze nooit een patiënt."
Een jaar of dertig geleden was dat wel anders. Het waren de hoogtijdagen van de sociale psychiatrie, zelfs van de antipsychiatrie. Boek en film One flew over the cuckoo's nest werden een hit, en meeliftend op de democratiseringsgolf, versterkt met een flinke dosis antikapitalisme, denderde de revolutie de inrichtingen binnen. Op de televisie verschenen bebaarde therapeuten die samen met hun patiënten een groepsgesprek begonnen om op basis van one man one vote over de toekomst van hun paviljoen te stemmen. Pillen waren uit, praten was in, en niet de patiënt was gek maar de maatschappij. Sterker nog, als je van zo'n samenleving niet gek werd was er juist iets mis.
Dat waren de excessen in de praktijk van de geestelijke gezondheidszorg, zegt Van Os. Wetenschappelijk was er sprake van een serieuze stroming die omgevingseffecten bij psychiatrische problematiek alle ruimte gaf, maar ook hier speelden excessen in de theorievorming ('je wordt schizofreen doordat je moeder zo raar doet') en totale blindheid voor erfelijke factoren hun vernietigende rol, zozeer dat na enige tijd het uitgangspunt zelf in diskrediet kwam. Het luidde het einde in van de sociale psychiatrie. "In Amerika is deze tak van wetenschap, ooit bloeiend en zeer productief, nagenoeg geheel verdwenen", meldde Van Os in zijn oratie ter gelegenheid van zijn benoeming tot hoogleraar psychiatrische epidemiologie, begin december. Wat resulteerde was een van de weeromstuit overmatige aandacht voor het genetische element, en een nieuw soort blindheid, nu voor de omgeving van de patiënt.
James Joyce
Nergens is dat zo zichtbaar als in de psychiatrische genetica, waar alles in het werk wordt gesteld om het gen of de genen die verantwoordelijk zijn voor schizofrenie, te identificeren. Vijftien jaar is men daar nu al mee bezig, we zijn honderden publicaties verder, maar consistente bevindingen zijn er nog steeds niet, zegt Van Os. En dat terwijl aanhangers van deze benadering de mate waarin schizofrenie erfelijk bepaald is, op 90 procent schatten.
Van Os denkt dat 10 procent daarvan inderdaad rechtstreekse genetische invloed is, maar dat de resterende 80 procent alleen maar werkt via omgevingsfactoren. "Het is wetenschappelijk onhoudbaar om alles op de erfelijkheid te gooien. Dat blijkt ook uit epidemiologisch onderzoek. Je kunt het verschil tussen mensen met en zonder de ziekte niet louter terugvoeren op de genetische achtergrond, dat is te simpel. Hoe verklaar je anders dat familieleden die dezelfde genen hebben, toch verschillend worden door de omgeving?"
Een klassiek voorbeeld daarvan vormen vader en dochter Joyce. Van Os opende zijn rede met een lang en hilarisch (vertaald) citaat van de vaak letterlijk onnavolgbare Ierse schrijver uit Finnegan's Wake ("Professor Löwy-Brüller (...) legt in zijn vuilbesproken bekentenis die onlangs voor zo'n leeuwelijke brulling zorgde toen het aan zijn kooi was ontglipt (...) maar wat graag zijn gabberjas en pruik af, kerel van het getapte vat, in zijn publieke belang, om ons te laten zien hoe ik .. enz enz"), waarna hij het verbijsterde publiek inwijdde in de geschiedenis van vader James en dochter Lucia. James Joyce produceerde het soort teksten waarvan Carl Jung vond dat "zijn psychologische stijl beslist schizofreen is, maar hij legt het zijn wil op, en geeft het vorm met al zijn creatieve kracht, hetgeen overigens verklaart waarom hij niet zelf over de rand is gegaan." Dochter Julia echter ging die grens wel over: zij werd schizofreen verklaard. Waarom komt hetzelfde verschijnsel bij de een als creativiteit naar buiten, en bij de ander als een kwaadaardige psychose? De theorie is dat James nog uit een relatief stabiele opvoedingssituatie kwam, zijn dochter echter opgroeide in een chaotisch en langzaam verarmend gezin, iets waar ze ten slotte aan onderdoor ging.
Van Os: "We zijn van de eenzijdige antipsychiatrie doorgeschoten naar de eenzijdige hyperpsychiatrie. Toch is er op dit moment in Europa, inclusief Engeland, groeiende belangstelling voor de bundeling van beide perspectieven, het sociaal-psychiatrische en het neurobiologische. Dat is een nieuwe beweging. Maar de belangen aan de neurobiologische kant zijn groot. Men wil serieus de Nobelprijs verdienen met de vondst van een schizofrenie-gen, daar is alles op gericht. En er zijn commerciële belangen. In IJsland zit een bedrijf, Decode Genetics, dat een enorme hoeveelheid bloedsamples van de IJslandse regering heeft gekocht om daaruit het gen voor schizofrenie te destilleren. Ze beweren dat ze al resultaat hebben, en je kunt je voorstellen wat ze van de patenten verwachten."
Stigmatiserend
Er is nog een probleem rond schizofrenie: de diagnose is allesbehalve sluitend, maar wel uitermate stigmatiserend. Vorige week liet Van Os er in Utrecht tijdens de zogeheten Trimboslezing, een prestigieus evenement ten overstaan van de fine fleur van de vaderlandse sociale psychiatrie, geen misverstand over bestaan. Mede onder invloed van de neurowetenschap en de grote vlucht van het hersenonderzoek wordt schizofrenie gezien als een ernstige, genetisch bepaalde hersenziekte zonder uitzicht op genezing, een ziekte waar 1 procent van de bevolking aan lijdt, aldus het toonaangevende internationale tijdschrift Science.
Van Os: "Zo'n definitie lijkt helder, maar is niet gebaseerd op wetenschappelijke observaties. Het is een conventie, de criteria voor schizofrenie veranderen om de zoveel jaar. Men heeft hier het uiterste van een schaal genomen en daar de ziekte aan opgehangen. Terwijl we uit onderzoek weten dat heel veel mensen wel eens last hebben van wanen of hallucinaties. We weten ook dat het vaker voorkomt in een stedelijke omgeving, dat het na de puberteit optreedt, en vooral bij mannen tussen de 18 en 35 jaar. Juist die geslachtsverschillen zijn overigens interessant, want die suggereren dat psychotisch denken onderdeel is van het normale rijpingsproces van de hersenen. We vermoeden dat er bij vrouwen een hormonale rem op staat. Dat kun je afleiden uit het feit dat vrouwen na de overgang, als de oestrogeenproductie afneemt, juist meer vatbaar zijn voor psychosen."
'Psychose', dat is een verhevigde vorm van normale verschijnselen, legt Van Os uit. "Vergelijk het maar met depressies. Iedereen is wel eens neerslachtig, slechts een klein aantal mensen krijgt echt last van depressie als ziekte. Er bestaat kortom een enorme variatie in de verschijnselen, een continuüm, iets dat wordt ontkend door op een bepaalde groep zo'n zwaar label te plakken: schizofreen, dat is chronisch, een hersenziekte, niet te genezen. Ik ben ervoor om de term schizofrenie maar af te schaffen."
Patiëntengroepen
In de VS, maar inmiddels ook hier, roeren de patiëntengroepen zich steeds luider, vertelt Van Os. "Want wat moet je met die diagnose? Stel dat je zoon dat van de dokter te horen krijgt. Een goede ouder zal zich verzetten, die kent het kind en zijn mogelijkheden, die weet dat er ook nog een andere identiteit is dan die van de zieke. Zo'n diagnose doet meer kwaad dan goed, het betekent een verwijzing naar de dagbehandeling en je beneemt er alle uitzicht op herstel mee. Terwijl dat wel mogelijk is, ook bij schizofrenie. Ik heb het niet over genezing, de ziekte gaat niet over, ik heb het over de mogelijkheid om het te hanteren. Als je uitgaat van het potentieel van mensen kun je een heel eind komen. Cognitieve therapie, praten, dat helpt, vooral bij mensen die stemmen horen en daaraan denken te moeten gehoorzamen. Ze kunnen leren om de stemmen te negeren. Het probleem is dat de zorg daar niet op ingericht is. Wel op pillen, op medicatie, die is routinematig te verkrijgen."
Intussen gaat het onderzoek door. Van Os is, samen met collega's uit Groningen, Amsterdam en Utrecht, bezig met de voorbereidingen voor een grootschalig onderzoek naar psychosen. De plannen zijn onlangs gehonoreerd. Het gaat tien jaar duren, en in die tijd worden duizend psychosepatiënten, een controlegroep van vijfhonderd anderen en nog eens driehonderd eerstegraads familieleden gevolgd. Het moet iets duidelijk gaan maken over de invloed van genen en omgeving. Van Os: "Een goede sociaal psychiater die aan wetenschap doet houdt zich tegenwoordig tevens met genetica bezig. Dus ik ook."
Wammes Bos
Hij is 29 jaar... zit op kamer en leeft van uitkering. En heeft een kind verwekt bij een meid, waarmee hij nu ruzie heeft.quote:Op zaterdag 17 juli 2010 23:40 schreef Blackmagicwoman het volgende:
Wil hij uberhaupt wel meer doen? Misschien vindt hij het wel goed zo. Of ben jij alleen degene die vindt dat hij meer initiatief moet nemen?
Ik vond je al zo wijs Schenk. Je leert er idd veel van als het leven niet zo vanzelf gaat en vanzelfspekend is.quote:Op zaterdag 6 maart 2010 21:52 schreef Schenkstroop het volgende:
Schizofrenie zoals ik die heb, met wannen enzo, zet je wel aan het denken. Over wat realiteit eigenlijk is, ook over geloof en anderen en hoe zij met hun wanen omgaan. De voor en de nadelen daarvan. Schizofrenen op mijn niveau (dus niet seniel en debiel nog) zijn eigenlijk bij uitsekende mensen om mee te praten/filosoferen. Zij begrijpen wat meer van het leven vind ik. Niet in de eerste plaats omdat zij flinke emotionele klappen hebben verwerkt, en daardoor openstaan voor meer inhoud ipv. oppervlakkig geblaat "hey, hoi, doei hoe gaat het oh w... ok. dan" Het grappige is ook de norse natuurkundigen nadat zij in aanraking komen kwantum-mechanica. Sat die ook veel en veel meer openstaan voor filosofie en aardse spiritualiteit. Schizofrenen zijn deze mensen vóór zeg maar. Zonder al die formules en boeken en theorie.
^^ en zo denkt een schizofreen.
Geen id, ik googlede gewoon na het zien van de uitzending, waar ze verder niet speciaal voor was uitgenodigd vanwege het onderwerp stemmen horen. Probeer het ook eens, een zoekmachine is een heel handig iets: http://lmgtfy.com/?q=Naema+Tahirquote:
Beetje late reactie van mij. Maar het begon bij mij met 'lichamelijke wanen'. En daar heb ik nu nog steeds last van. En ik had last van allerlei dingen, ik weet het eigenlijk niet eens meer. Later kwam pas de erge achterdocht. Misschien heb je niks aan deze reactie maar goed.quote:Op donderdag 21 april 2011 16:38 schreef Madame_Paon het volgende:
Hallo.
Vraagje aan de mensen met schiozfrenie: hoe is het bij jullie begonnen?
Want ik heb MCDD en dat is een ontwikkelingsstoornis met kenmerken van autistische stoornissen, stemmingsstoornissen en psychotische stoornissen en het kan zich ontwikkelen tot schizofrenie.
Aangezien ik het afgelopen jaar steeds meer lichtpsychotische verschijnselen krijg, ben ik erg bang dat ik het uiteindelijk ook ga krijgen.
Ik hoor heel soms dingen die er niet zijn (geen stemmen, maar wel geluiden); proef soms dingen die er niet zijn; ruik soms dingen die er niet zijn; voel soms dingen die er niet zijn; het is een complete chaos in m'n hoofd en ik heb het idee dat ik minder slim ben: waar ik eerst zonder moeite ingewikkelde wiskundesommen kon oplossen, kan ik nu zelfs minder ingewikkelde sommen vaak niet eens oplossen; ik kan sommige gedachten niet loslaten; ik word steeds meer paranoïde.
Beginnen psychotische stoornissen, zoals schizofrenie, ook op deze manier, of is dit iets anders (ik hoop het namelijk wel)?
Verdere informatie: ik ben 20 jaar oud en heb als kind wel al een korte periode last gehad van het horen van stemmen.
Gedachte die commentaar leveren heb ik zelf ook, maar ik dacht altijd dat het uit onzekerheid kwam. Dat heb eigenlijk al zolang ik me kan herinneren en dan vooral op plekken buiten waar ik alleen ben.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 06:25 schreef Gewas het volgende:
De chaos in je hoofd herken ik wel, daar heb ik de afgelopen tijd ook veel last van. De hele tijd gedachten die door je hoofd schieten. Bij mij hebben de gedachten vaak commentaar op wat ik doe. Daarom luister ik vooral klassieke muziek. Laat de muziek spreken!
Ik had vorige week een oud therapieboekje doorgelezen die ik in 2007 had gemaakt en dat was ook de conclusie die wij hadden getrokken. Ik ga altijd van het ergste uit. Kan ik niks aan doen. Toch zat ik effe goed in de put gister.quote:Op woensdag 25 mei 2011 15:58 schreef Re het volgende:
soms inderdaad niet gelijk voorbarige conclusies trekken is dus het devies
Bij mij schieten gedachten ook constant door mijn hoofd heen maar ik heb geleerd hoe hiermee om te gaan. Als ik iets moet bedenken of herinneren dan laat ik 'de machine ff draaien' zonder dat ik de gedachten zelf echt beleef. Uiteindelijk op een rustig moment (bijv. tijdens het wandelen, slapen of naar de wc gaan) dan komt 'de machine' met de oplossing voor het probleem waarmee ik 'm aan de gang heb gezet. Ook kan ik soms rondvliegende gedachtes 'pakken' en ze gebruiken.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 06:25 schreef Gewas het volgende:
De chaos in je hoofd herken ik wel, daar heb ik de afgelopen tijd ook veel last van. De hele tijd gedachten die door je hoofd schieten. Bij mij hebben de gedachten vaak commentaar op wat ik doe. Daarom luister ik vooral klassieke muziek. Laat de muziek spreken!
Misschien een baantje zoeken?quote:Op donderdag 26 mei 2011 14:55 schreef Gewas het volgende:
Moezeidekoe,
Ik ben een beetje verslaafd aan muziek geraakt om het zo maar even te zeggen. Vaak heb ik ook niks anders om te doen, vandaar.
Amper natuur hier (woon in een grote stad). Maar ik kom altijd tot rust met muziek.quote:Op donderdag 26 mei 2011 15:09 schreef moezeidekoe het volgende:
Heb je ook niet de behoefte om wat te doen? Mij hielp de natuur erg toen ik ziek was. tripjes maken, wandelen... soms alleen, soms met familie. Ik kom erg tot rust in de natuur. ik heb een grote voorliefde voor vogels. Vogels keren zich niet zomaar tegen je, ze zijn er altijd, ze doen hun ding, ze komen naar je toe als je ze eten geeft.. ze zijn vrijer dan de meeste dieren in nederland tegenwoordig... die zitten in hokken te wachten op de dood of worden verwend met kattensnoepjes en hebben hun dierlijkheid verloren.
Als je een eerder bericht van mij goed had gelezen had je kunnen zien dat ik al werk heb.quote:
Sorry ik lees niet al jouw berichten.quote:Op donderdag 26 mei 2011 15:22 schreef Gewas het volgende:
Als je een eerder bericht van mij goed had gelezen had je kunnen zien dat ik al werk heb.
natuurlijk niet, ik beledig nooit iemand op dit forum.quote:Op donderdag 26 mei 2011 15:33 schreef Gewas het volgende:
Oh, ik dacht dat je het beledigend bedoelde.
Wandelen kan echt fijn zijn, maar aangezien ik al postbode ben, ga ik niet zo snel meer een wandeling maken. Hoewel post bezorgen ook wel rustgevend kan zijn. zeker als het een rustige wijk is. Verder woon ik in een gebied in de randstad waar op loopafstand geen grote bossen zijn.quote:Op donderdag 26 mei 2011 15:09 schreef moezeidekoe het volgende:
Heb je ook niet de behoefte om wat te doen? Mij hielp de natuur erg toen ik ziek was. tripjes maken, wandelen... soms alleen, soms met familie. Ik kom erg tot rust in de natuur. ik heb een grote voorliefde voor vogels. Vogels keren zich niet zomaar tegen je, ze zijn er altijd, ze doen hun ding, ze komen naar je toe als je ze eten geeft.. ze zijn vrijer dan de meeste dieren in nederland tegenwoordig... die zitten in hokken te wachten op de dood of worden verwend met kattensnoepjes en hebben hun dierlijkheid verloren.
Muziek is ook zo fijn. Eventjes wegdromen van de wereld.quote:Op donderdag 26 mei 2011 14:55 schreef Gewas het volgende:
Moezeidekoe,
Ik ben een beetje verslaafd aan muziek geraakt om het zo maar even te zeggen. Vaak heb ik ook niks anders om te doen, vandaar.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |