R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Er wordt wel eens gezegd dat schoonheid subjectief is en 'iedereen wel mooi is' etc, maar wat als je zelf niets moois aan jezelf kunt zien? Niet willen dat mensen foto's nemen, en als ze toch genomen worden denken dat je zo'n misschepsel bent dat geen mens over je lelijkheid heen zal kunnen kijken.
Ik heb hier zelf veel last van, al zal ik het in het openbaar nooit zeggen omdat ik het zelf zo irritant vind wanneer mensen zeggen dat ze zichzelf lelijk vinden (vaak gewoon valse bescheidenheid).
En ik begrijp hoe zinloos en dom het is je over dit soort dingen zorgen te maken ipv wereldproblematiek enz maar ik hoef maar een foto van mezelf te zien en mijn stemming draait gelijk om en ik voel me kut en vooral lelijk. Ik snap ook wel dat schoonheidsidealen niet reeel zijn en dat verhaal maar ik kan niets 'goeds' in m'n uiterlijk zien, ik voel alsof ik abnormaal ben.
Het gaat een beetje voorbij het op een barbie willen lijken, ik vind mezelf er echt raar uitzien: verhoudingen en gezicht kloppen niet, slechte zieke huid, lelijk haar etc. Het is dus niet één ding wat ik evt zou kunnen laten fixen (kromme neus ofzo). Het hele plaatje klopt niet.
Ik vind het zielig van mezelf dat ik zo denk, ik zou zo niet over anderen willen spreken en uiterlijk is ook maar oppervlakkig, er zijn ergere dingen..Maar: ik lijk gewoon niet anders te KUNNEN denken?
Ik zie wel meer herkenningstopics in r&p, en ik wil eigenlijk zo graag weten of ik niet de enige gek ben en of mensen ervaring hebben met therapie oid? Gezien het bij mij niet om één specifiek lichaamsdeel of anorexia ofzo gaat, valt het al buiten een hoop psychische 'hokjes' en 'alles is subjectief'-praatjes heb ik intussen ook al gevoerd.
Ik besef nl wel hoe zinloos het is om dit zon negatieve impact te laten hebben op mn leven, maar ik kan de gedachten niet stoppen en het kut-en-altijd-minderwaardig-gevoel blijf ik houden. Het verpest toch aardig wat dingen in mn leven.
Ik post geen fotos
Ik heb hier zelf veel last van, al zal ik het in het openbaar nooit zeggen omdat ik het zelf zo irritant vind wanneer mensen zeggen dat ze zichzelf lelijk vinden (vaak gewoon valse bescheidenheid).
En ik begrijp hoe zinloos en dom het is je over dit soort dingen zorgen te maken ipv wereldproblematiek enz maar ik hoef maar een foto van mezelf te zien en mijn stemming draait gelijk om en ik voel me kut en vooral lelijk. Ik snap ook wel dat schoonheidsidealen niet reeel zijn en dat verhaal maar ik kan niets 'goeds' in m'n uiterlijk zien, ik voel alsof ik abnormaal ben.
Het gaat een beetje voorbij het op een barbie willen lijken, ik vind mezelf er echt raar uitzien: verhoudingen en gezicht kloppen niet, slechte zieke huid, lelijk haar etc. Het is dus niet één ding wat ik evt zou kunnen laten fixen (kromme neus ofzo). Het hele plaatje klopt niet.
Ik vind het zielig van mezelf dat ik zo denk, ik zou zo niet over anderen willen spreken en uiterlijk is ook maar oppervlakkig, er zijn ergere dingen..Maar: ik lijk gewoon niet anders te KUNNEN denken?
Ik zie wel meer herkenningstopics in r&p, en ik wil eigenlijk zo graag weten of ik niet de enige gek ben en of mensen ervaring hebben met therapie oid? Gezien het bij mij niet om één specifiek lichaamsdeel of anorexia ofzo gaat, valt het al buiten een hoop psychische 'hokjes' en 'alles is subjectief'-praatjes heb ik intussen ook al gevoerd.
Ik besef nl wel hoe zinloos het is om dit zon negatieve impact te laten hebben op mn leven, maar ik kan de gedachten niet stoppen en het kut-en-altijd-minderwaardig-gevoel blijf ik houden. Het verpest toch aardig wat dingen in mn leven.
Ik post geen fotos
Moet ik dan gaan zeggen dat ik op Brad Pitt lijk als je het hebt over valse bescheidenheid?
Feyenoord Rotterdam
Ik heb een goddelijk lichaam. Dus ik twijfel niet aan me zelf.
Op maandag 20 januari 2014 14:20 schreef BozeHaas het volgende:
Ik ken porsche1 alleen als een doorwinterde Braddie-basher eigenlijks.
Ik ken porsche1 alleen als een doorwinterde Braddie-basher eigenlijks.
Dit.quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:23 schreef Buitendam het volgende:
Het valt of staat met je uitstraling. Ook al ben je graflelijk.
Zorg ervoor dat je je eigenwaarde ergens anders uit put.
Merk je dat je omgeving dezelfde opvattingen heeft maw voel je jezelf ook zo behandeld als je jezelf voelt?
quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:23 schreef Buitendam het volgende:
Het valt of staat met je uitstraling. Ook al ben je graflelijk.
U heeft de issues, ik heb de tissues.
Your shit's weak! My shit will fuck you up son! YEAH BUDDY!
Your shit's weak! My shit will fuck you up son! YEAH BUDDY!
Jezelf beoordelen is sowieso moeilijk. Of je nu écht lelijk of écht knap bent. Ik zou er dus ook maar niet mee zitten en inderdaad gewoon die uitstraling in je hoofd houden, daar gaat het toch om..
Jezelf beoordelen is gewoon lastig, ik weet van mezelf dat ik niet echt knap ben, Omdat ik nooit een vriendin heb gehad, En ook niet echt bepaald de dunste ben!
Dus omdat je nooit een vriendin hebt gehad en niet de dunste bent, denk jij dat je lelijk bent?quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:33 schreef Braddie het volgende:
Jezelf beoordelen is gewoon lastig, ik weet van mezelf dat ik niet echt knap ben, Omdat ik nooit een vriendin heb gehad, En ook niet echt bepaald de dunste ben!
Je moet maar net de juiste persoon tegenkomen...en dat is best moeilijk soms.
Bedoel het moet klikken etc, en je moet elkaar van beide kanten leuk vinden.
En overgewicht zegt niet zoveel, zie acteurs die er toch goed uit kunnen zien ondanks dat ze overgewicht hebben.
Dus maak wat moois van jezelf!
Snollebolt
Braddiequote:Op dinsdag 29 december 2009 01:33 schreef Braddie het volgende:
Jezelf beoordelen is gewoon lastig, ik weet van mezelf dat ik niet echt knap ben, Omdat ik nooit een vriendin heb gehad, En ook niet echt bepaald de dunste ben!
Ga dan naar de sportschool en een beetje een make-over doen. En dan is het al beter denk ik.
Op maandag 20 januari 2014 14:20 schreef BozeHaas het volgende:
Ik ken porsche1 alleen als een doorwinterde Braddie-basher eigenlijks.
Ik ken porsche1 alleen als een doorwinterde Braddie-basher eigenlijks.
Ik heb wel vrienden ja, maar als ik ook maar in de buurt kom van dit soort vragen word ik al een beetje als een zeikerd neergezet. Wat ik begrijp, ik zou ook gek worden van iemand die steeds maar dezelfde vragen stelt. Dus ik heb nooit echt 'serieus' gevraagd of ik er abnormaal uitzie, begrijp ook wel dat mensen dat raar zouden vinden.quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:29 schreef ganzenherder het volgende:
Merk je dat je omgeving dezelfde opvattingen heeft maw voel je jezelf ook zo behandeld als je jezelf voelt?
En ja al zou ik strontlelijk zijn zouden mensen dat ook niet zomaar zeggen denk ik.
En ja wat dan nog als je lelijk bent?
Maar het zit zo in mijn hoofd vast, ik wil ook niet zo denken.
Je bent gewoon onwijs onzeker.
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
Ik weet van mezelf ook dat ik niet moeders mooiste ben (letterlijk, m'n broer is knapper 
) maar ik weet wel van mezelf dat ik best wel de charmeur kan zijn (irl dan hè). En dat is weer hetgeen dat m'n beneden gemiddelijke uiterlijk weer omhoog haalt.
Als je onder den menschen bent, doe dan gewoon normaal. En wees jezelf.
Tenzij je strontirritant bent natuurlijk.
) maar ik weet wel van mezelf dat ik best wel de charmeur kan zijn (irl dan hè). En dat is weer hetgeen dat m'n beneden gemiddelijke uiterlijk weer omhoog haalt.Als je onder den menschen bent, doe dan gewoon normaal. En wees jezelf.
Tenzij je strontirritant bent natuurlijk.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Dat en . . .quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:23 schreef Buitendam het volgende:
Het valt of staat met je uitstraling. Ook al ben je graflelijk.
Ik probeerde de tijd te doden maar het was de tijd z'n tijd nog niet...
quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:23 schreef Buitendam het volgende:
Het valt of staat met je uitstraling. Ook al ben je graflelijk.
Een geweldige uitstraling is nogal lastig als je niet positief kunt denken over jezelf lijkt me. Zijn er echt geen dingen die je zou kunnen veranderen aan je uiterlijk? Je hebt het over een slechte huid, lelijk haar, rare verhoudingen. Waarom ga je dan niet naar een dermatoloog, kapper en de sportschool?
Dat helpt niet echt wanneer het probleem in je hoofd zit. Als het je leven te veel beïnvloedt, zeg ik psycholoog.quote:Op dinsdag 29 december 2009 02:22 schreef L0t.. het volgende:
Een geweldige uitstraling is nogal lastig als je niet positief kunt denken over jezelf lijkt me. Zijn er echt geen dingen die je zou kunnen veranderen aan je uiterlijk? Je hebt het over een slechte huid, lelijk haar, rare verhoudingen. Waarom ga je dan niet naar een dermatoloog, kapper en de sportschool?
Idd. Veel mensen vinden zichzelf lelijk of zien wel iets niet moois aan zich als ze voor de spiegel staan. Vaak komt het ook door het soort licht wat er valt, op school/in de badkamer vind ik mezelf wel knap. Maar als ik dan in ander licht kijk, dan zie ik al snel wat mindere dingetjes :pquote:Op dinsdag 29 december 2009 08:15 schreef LoudGirl het volgende:
[..]
Dat helpt niet echt wanneer het probleem in je hoofd zit. Als het je leven te veel beïnvloedt, zeg ik psycholoog.
Vind ik te idealistisch gedacht. Er is niet voor niets dat bekende spreekwoord: "Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding." Als je echt lelijk bent, ben je gewoon genaaid. Zeggen dat het om uitstraling draait, het karakter, het totaalplaatje, weet ik wat, is best wel onzin. Daar kijken we pas naar als diegene aan bepaalde minimumeisen voldoet.quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:23 schreef Buitendam het volgende:
Het valt of staat met je uitstraling. Ook al ben je graflelijk.
Onzin. Het houdt een keer op.quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:23 schreef Buitendam het volgende:
Het valt of staat met je uitstraling. Ook al ben je graflelijk.
Complete onzin vind ik het niet. Hoe dan ook uitstraling maakt veel uit en daar moet TS aan werken. Ben het overigens wel eens dat er zoiets is als minimumeisen waar een persoon aan moet voldoen. Maar je moet wel gruwelijk lelijk zijn wanneer niemand je wilt zelfs wanneer je een goede uitstraling heb en jezelf goed verzorgt.quote:
onzekerheid heeft iedereen.
We are all going to die someday. For the lucky few of us it'll be nice and fast. But for most of us it'll be just as long and slow and painful as a conversation with you.
Xbox live:garriej
Xbox live:garriej
grappig dat als ik een foto van jou zie ik gewoon een knappe vent zie hoorquote:Op dinsdag 29 december 2009 01:53 schreef cerror het volgende:
Ik weet van mezelf ook dat ik niet moeders mooiste ben (letterlijk, m'n broer is knapper
Als je onder den menschen bent, doe dan gewoon normaal. En wees jezelf.
Tenzij je strontirritant bent natuurlijk.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Nee je bent zeker niet de enige.
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Is ook moeilijk. Ik heb zelf een periode in mijn leven gehad dat ik er niet uit zag, de foto's die gemaakt zijn in die periode heb ik al jaren niet meer terug gezien, hoeft van mij niet meer. Ik heb best leuke herinneringen aan die tijd, maar gelijk doemt daarna de sfeer die er toen hing vanwege mijn onaantrekkelijkheid op, afschuwelijk. Hing echt als een soort schaduw over álles heen (voor mij). Mensen oordelen daar nou eenmaal op, en volgens mij alleen maar meer als ze zien dat je er zelf mee zit. Ze zoeken naar je zwakke plek.
Het was een schok en tegelijkertijd een verademing toen ik van al mijn uiterlijke problemen af kwam: totaal ander leven. Andere mensen om me heen, andere behandeling, ander ego: ik kreeg meer charme, meer lef, meer arrogantie. Veul meer zelfvertrouwen, vooral.
Dus naast therapeutische hulp - die je hopelijk een manier verschaft om om je uiterlijk heen te denken en je niet zo bewust te laten zijn van je uiterlijk maar van je 'mood', want ik ben er wel van overtuigd dat lelijke mensen net zo goed over zichzelf kunnen gaan denken als ze maar focussen op andere zaken - zou ik ook mezelf op de beste manier presenteren. Er verzorgd uitzien, goed ruiken, goed kapsel, slechte huid valt ook veel aan te doen, dat soort dingen. Het gaat wel om het innerlijk, maar uiterlijk is nou eenmaal het eerste waar mensen tegen aanlopen en dus waar je het meeste mee wordt geconfronteerd - ook zelf via spiegels
En dan is het toch prettig als je er in ieder geval vanalles aan gedaan hebt. Het hoogst haalbare, zeg maar.
Het was een schok en tegelijkertijd een verademing toen ik van al mijn uiterlijke problemen af kwam: totaal ander leven. Andere mensen om me heen, andere behandeling, ander ego: ik kreeg meer charme, meer lef, meer arrogantie. Veul meer zelfvertrouwen, vooral.
Dus naast therapeutische hulp - die je hopelijk een manier verschaft om om je uiterlijk heen te denken en je niet zo bewust te laten zijn van je uiterlijk maar van je 'mood', want ik ben er wel van overtuigd dat lelijke mensen net zo goed over zichzelf kunnen gaan denken als ze maar focussen op andere zaken - zou ik ook mezelf op de beste manier presenteren. Er verzorgd uitzien, goed ruiken, goed kapsel, slechte huid valt ook veel aan te doen, dat soort dingen. Het gaat wel om het innerlijk, maar uiterlijk is nou eenmaal het eerste waar mensen tegen aanlopen en dus waar je het meeste mee wordt geconfronteerd - ook zelf via spiegels
En dan is het toch prettig als je er in ieder geval vanalles aan gedaan hebt. Het hoogst haalbare, zeg maar.
Helaas de 1 wel een meerdere mate dan de ander.quote:
En als je meer onzekerder bent, zal je dit ook verder uitstralen, en jezelf ook als lelijker bestempelen.
Aan bepaalde dingen van je uiterlijk ben je inderdaad gewoon gebonden.
Maar het maakt een groot verschil als je vol vertrouwen kijkt, en uitstraalt, dan als je sip kijkt en ineen gezakt staat/zit ,dit zal je zeker minder aantrekkelijk overkomen.
Een (groot) deel zal denk ik wel afhangen van hoe groot jezelf vertrouwen is en dus ook uitstraalt, van hoe mooi of lelijk je wordt gevonden, en jezelf vindt.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Wat ik me dan afvraag, hoe ben je er van af gekomen?quote:Op dinsdag 29 december 2009 11:04 schreef Taurus het volgende:
Is ook moeilijk. Ik heb zelf een periode in mijn leven gehad dat ik er niet uit zag, de foto's die gemaakt zijn in die periode heb ik al jaren niet meer terug gezien, hoeft van mij niet meer. Ik heb best leuke herinneringen aan die tijd, maar gelijk doemt daarna de sfeer die er toen hing vanwege mijn onaantrekkelijkheid op, afschuwelijk. Hing echt als een soort schaduw over álles heen (voor mij). Mensen oordelen daar nou eenmaal op, en volgens mij alleen maar meer als ze zien dat je er zelf mee zit. Ze zoeken naar je zwakke plek.
Het was een schok en tegelijkertijd een verademing toen ik van al mijn uiterlijke problemen af kwam: totaal ander leven. Andere mensen om me heen, andere behandeling, ander ego: ik kreeg meer charme, meer lef, meer arrogantie. Veul meer zelfvertrouwen, vooral.
TS: wat vind je van jezelf als persoon? Dus niet je uiterlijk, maar jouw persoonlijkheid?
Het was meer een jeugdprobleem - scheve tanden, slechte huid, brilletje, geen besef van mode en een houding gebukt onder onzekerheid, ziet er niet uit. Echt heel erg, niet eens dat mensen meer om je moeten lachen of bij het terugkijken van foto's verbaast zijn, maar vooral stilvallen. Ik merkte ook dat lelijkheid geassocieerd werd met smerigheid of domheid, de benadering van iedereen (behalve vrienden) is afstandelijker. Maar met mijn vormen en gezicht an sich, zonder al die belemmeringen, was niets mis. Dus brilletje kon weg, scheve tanden konden weg, slechte huid kon helemaal weg (sta ik nog steeds verbaast van) en dat leidde al tot zo'n ommekeer dat ik als vanzelf een besef kreeg van mode - wat mensen graag willen zien in hun omgeving. En dat leidt weer tot zelfvertrouwen en daardoor ander gedrag naar mensen, je wordt gewoon sociaal wenselijk.quote:Op dinsdag 29 december 2009 11:13 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Wat ik me dan afvraag, hoe ben je er van af gekomen?
TS: wat vind je van jezelf als persoon? Dus niet je uiterlijk, maar jouw persoonlijkheid?
Het is herkenbaar. Vooral als tiener vond ik mezelf enorm dik en lelijk, en als ik dan nu foto's zie van toen denk ik: 'Wat stelde je je aan?' Oké, er zitten wat minder prettige schoolfoto's tussen, maar dan nog. En het stomme is dat ik mezelf nu nog geen schoonheid vind, ik vind van mezelf nog steeds dat ik debiel op foto's sta en geen wonder dat ik nog single ben enzo, maar ik durf tewedden dat ik over tien jaar terugkijk en denk: Wat stelde ik me weer aan .
.
Tap tap tap
Muv de bril, herkenbaar en begrijpbaar...quote:Op dinsdag 29 december 2009 11:21 schreef Taurus het volgende:
[..]
Het was meer een jeugdprobleem - scheve tanden, slechte huid, brilletje, geen besef van mode en een houding gebukt onder onzekerheid, ziet er niet uit. Echt heel erg, niet eens dat mensen meer om je moeten lachen of bij het terugkijken van foto's verbaast zijn, maar vooral stilvallen. Ik merkte ook dat lelijkheid geassocieerd werd met smerigheid of domheid, de benadering van iedereen (behalve vrienden) is afstandelijker. Maar met mijn vormen en gezicht an sich, zonder al die belemmeringen, was niets mis. Dus brilletje kon weg, scheve tanden konden weg, slechte huid kon helemaal weg (sta ik nog steeds verbaast van) en dat leidde al tot zo'n ommekeer dat ik als vanzelf een besef kreeg van mode - wat mensen graag willen zien in hun omgeving. En dat leidt weer tot zelfvertrouwen en daardoor ander gedrag naar mensen, je wordt gewoon sociaal wenselijk.
Al ben ik de laatste paar jaar enorm allergisch geworden voor dat stereotype beeld wat men van brillen heeft. Brillen maken niet lelijk, kunnen zelfs enorm bijdragen aan een sexy uitstraling vind ik.
Het valt mij op dat vooral onzekere brildragers en arrogante niet-brildragers het beeld hebben dat brillen lelijk maken. In mijn omgeving waren een aantal mensen met bril die ook ontzettend onzeker waren over hun uiterlijk. Vaak werd de bril als (mede-)schuldige aangewezen. Allen dragen nog steeds een bril, zijn veel minder/niet meer onzeker over hun uiterlijk en zien er stuk voor stuk leuk uit op hun manier.
Maar goed, da's een persoonlijke irritatie en ik wil dit topic niet kapen
.
Als je fobo representatief is... Zie je er leuk uit hoorquote:Op dinsdag 29 december 2009 11:31 schreef CherryLips het volgende:
Het is herkenbaar. Vooral als tiener vond ik mezelf enorm dik en lelijk, en als ik dan nu foto's zie van toen denk ik: 'Wat stelde je je aan?' Oké, er zitten wat minder prettige schoolfoto's tussen, maar dan nog. En het stomme is dat ik mezelf nu nog geen schoonheid vind, ik vind van mezelf nog steeds dat ik debiel op foto's sta en geen wonder dat ik nog single ben enzo, maar ik durf tewedden dat ik over tien jaar terugkijk en denk: Wat stelde ik me weer aan
. Ennuh... 
Roze pruiken
Helemaal mee eens, brillen kunnen leuk zijn. Geen besef van mode en toch brildragen is echter wel 'n errug slechte combinatiequote:Op dinsdag 29 december 2009 11:32 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Muv de bril, herkenbaar en begrijpbaar...
Al ben ik de laatste paar jaar enorm allergisch geworden voor dat stereotype beeld wat men van brillen heeft. Brillen maken niet lelijk, kunnen zelfs enorm bijdragen aan een sexy uitstraling vind ik.
Het valt mij op dat vooral onzekere brildragers en arrogante niet-brildragers het beeld hebben dat brillen lelijk maken. In mijn omgeving waren een aantal mensen met bril die ook ontzettend onzeker waren over hun uiterlijk. Vaak werd de bril als (mede-)schuldige aangewezen. Allen dragen nog steeds een bril, zijn veel minder/niet meer onzeker over hun uiterlijk en zien er stuk voor stuk leuk uit op hun manier.
Maar goed, da's een persoonlijke irritatie en ik wil dit topic niet kapen
Blij dat jij mijn jeugdfoto's niet te zien krijgtquote:Op dinsdag 29 december 2009 11:37 schreef Taurus het volgende:
[..]
Helemaal mee eens, brillen kunnen leuk zijn. Geen besef van mode en toch brildragen is echter wel 'n errug slechte combinatie
je PM btw
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 29-12-2009 11:38:41 ]
Een bril kan er zeker wel goed uit zien. Soms ziet het er zelfs beter dan zonder bril omdat het iets extra's geeft. Dit is wel moeilijk haalbaar. De meeste mensen krijgen dit niet voor elkaar en bij hun is de bril wel nadelig voor hun uitstraling. Overigens ben ik persoonlijk vaak niet bewust dat het persoon een bril draagt. Je ziet het wel maar het registreert niet echt en kijk er dwars doorheen voor me gevoel.quote:Op dinsdag 29 december 2009 11:32 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Muv de bril, herkenbaar en begrijpbaar...
Al ben ik de laatste paar jaar enorm allergisch geworden voor dat stereotype beeld wat men van brillen heeft. Brillen maken niet lelijk, kunnen zelfs enorm bijdragen aan een sexy uitstraling vind ik.
Het valt mij op dat vooral onzekere brildragers en arrogante niet-brildragers het beeld hebben dat brillen lelijk maken. In mijn omgeving waren een aantal mensen met bril die ook ontzettend onzeker waren over hun uiterlijk. Vaak werd de bril als (mede-)schuldige aangewezen. Allen dragen nog steeds een bril, zijn veel minder/niet meer onzeker over hun uiterlijk en zien er stuk voor stuk leuk uit op hun manier.
Maar goed, da's een persoonlijke irritatie en ik wil dit topic niet kapen
met het gevaar op topickapingquote:Op dinsdag 29 december 2009 11:42 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Een bril kan er zeker wel goed uit zien. Soms ziet het er zelfs beter dan zonder bril omdat het iets extra's geeft. Dit is wel moeilijk haalbaar. De meeste mensen krijgen dit niet voor elkaar en bij hun is de bril wel nadelig voor hun uitstraling. Overigens ben ik persoonlijk vaak niet bewust dat het persoon een bril draagt. Je ziet het wel maar het registreert niet echt en kijk er dwars doorheen voor me gevoel.
Ben jij brildragend?
Die foto's worden natuurlijk zeer nauwkeurig geselecteerd hequote:Op dinsdag 29 december 2009 11:33 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Als je fobo representatief is... Zie je er leuk uit hoor
.
Tap tap tap
Hoeveel echt lelijke mensen ken je in je omgeving? Ik eigenlijk niemand.
Ik zag toevallig laatst een kind met een rare tumor in zijn gezicht op TV, toen dacht ik echt, dit is lelijk. Of soms bij ernstige brandwonden, maar ja, die mensen hebben ook niet ervoor gekozen om zo uit te zien.
Niet iedereen kan aan het ideaalbeeld voldoen en de volgende beautyqueen worden, maar wat is als je gewoon standaard bent zeg maar. Mensen kijken minder naar je, je wordt soms minder voor vol genomen, maar het is wel echt je leven en je zult het met je uiterlijk moeten doen. Belangrijke tips werden hierboven al genoemd, verzorg je goed en probeer om op andere dingen te focussen. Hoe oud ben je? Vooral in de jeugd is het een probleem, want kinderen en jongeren kunnen onbarmhartig zijn, maar als volwassen mens speelt het veel minder een rol, omdat je begrijpt dat mensen misschien heel anders naar je kijken dan je zelf zou verwachten en dat andere dingen in het leven veel belangrijker zijn. Het is niet leuk om "gemiddeld" uit te zien, want echt lelijk is haast niemand, maar je moet er wel mee leven en proberen het beste ervan te maken.
[ Bericht 12% gewijzigd door Zana op 29-12-2009 14:41:45 ]
Ik zag toevallig laatst een kind met een rare tumor in zijn gezicht op TV, toen dacht ik echt, dit is lelijk. Of soms bij ernstige brandwonden, maar ja, die mensen hebben ook niet ervoor gekozen om zo uit te zien.
Niet iedereen kan aan het ideaalbeeld voldoen en de volgende beautyqueen worden, maar wat is als je gewoon standaard bent zeg maar. Mensen kijken minder naar je, je wordt soms minder voor vol genomen, maar het is wel echt je leven en je zult het met je uiterlijk moeten doen. Belangrijke tips werden hierboven al genoemd, verzorg je goed en probeer om op andere dingen te focussen. Hoe oud ben je? Vooral in de jeugd is het een probleem, want kinderen en jongeren kunnen onbarmhartig zijn, maar als volwassen mens speelt het veel minder een rol, omdat je begrijpt dat mensen misschien heel anders naar je kijken dan je zelf zou verwachten en dat andere dingen in het leven veel belangrijker zijn. Het is niet leuk om "gemiddeld" uit te zien, want echt lelijk is haast niemand, maar je moet er wel mee leven en proberen het beste ervan te maken.
[ Bericht 12% gewijzigd door Zana op 29-12-2009 14:41:45 ]
Nee.quote:Op dinsdag 29 december 2009 11:45 schreef RvLaak het volgende:
[..]
met het gevaar op topickaping
Ben jij brildragend?
Edit: Overigens moet je dat "nadelig voor hun uiterlijk" uit mijn vorige post dus met een korreltje zout nemen. Ik zie het amper dus echt nadelig kan het niet zijn. Het zou alleen een puntje zijn wanneer ik objectief een eisenlijst af zou gaan. Wat niemand in het echte leven doet natuurlijk.
Akkoord, maar die drempel ligt heel laag. Bijna niemand hoeft lelijk te zijn als ie er een beetje zijn best voor doet. En anders valt het zeker wel op te vangen met stem, kleding, persoonlijkheid etc.quote:Op dinsdag 29 december 2009 09:27 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Vind ik te idealistisch gedacht. Er is niet voor niets dat bekende spreekwoord: "Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding." Als je echt lelijk bent, ben je gewoon genaaid. Zeggen dat het om uitstraling draait, het karakter, het totaalplaatje, weet ik wat, is best wel onzin. Daar kijken we pas naar als diegene aan bepaalde minimumeisen voldoet.
Met alle respect, maar mensen die geen bril dragen zullen niet kunnen snappen wat voor effect een bril op je zelfbeeld kan hebben.quote:Op dinsdag 29 december 2009 12:02 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Nee.
Edit: Overigens moet je dat "nadelig voor hun uiterlijk" uit mijn vorige post dus met een korreltje zout nemen. Ik zie het amper dus echt nadelig kan het niet zijn. Het zou alleen een puntje zijn wanneer ik objectief een eisenlijst af zou gaan. Wat niemand in het echte leven doet natuurlijk.
Aangezien wij thuis geen kabel meer hebben, krijg ik de laatste tijd weinig media en reclame mee. Maar er is een hele tijd lang heel fanatiek reclame gemaakt voor ooglaseren waar in gesuggereerd werd dat je er mooier van wordt. Daarvoor was er veel reclame voor contactlenzen, met dezelfde suggestie. Dit helpt niet mee in het zelfbeeld wat er gecreëerd kan worden bij de brildragers.
Ik heb het gezien bij mijn zus. Toen zij een bril moest, weigerde zij die te dragen. Ondanks alle hoofdpijn en problemen in de lessen die dat met zich mee bracht. Puur door het idee dat zij had dat ze er lelijk van zou worden.
Ikzelf geef bijzonder weinig om mijn uiterlijk, dus mijn bril maakt mij ook niets uit, qua uiterlijk.
eensquote:
[..]
Dat helpt niet echt wanneer het probleem in je hoofd zit. Als het je leven te veel beïnvloedt, zeg ik psycholoog.
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
quote:Op dinsdag 29 december 2009 12:10 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Ik heb het gezien bij mijn zus. Toen zij een bril moest, weigerde zij die te dragen. Ondanks alle hoofdpijn en problemen in de lessen die dat met zich mee bracht. Puur door het idee dat zij had dat ze er lelijk van zou worden.
Inderdaad zeg, de brillendragers hebben het een partij zwaar!
Ja en? Ik had het volgens mij helemaal niet over het zelfbeeld van een brildrager. Ik gaf gewoon aan hoe ik tegen iemand aankijk die een bril draagt. Lijkt me juist wel dat mijn mening telt aangezien die niet beïnvloed is door het zelf dragen van een bril.quote:Op dinsdag 29 december 2009 12:10 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Met alle respect, maar mensen die geen bril dragen zullen niet kunnen snappen wat voor effect een bril op je zelfbeeld kan hebben.
Overigens zou ik zelf wel wat moeite hebben met een dragen van een bril gok ik. Wat overigens niet veel gescheeld heeft. Ik heb net als mijn vader een zwak rechter oog. De enige rede waarom ik geen bril heb en hij wel is dat ik de eerste 10 jaar van mijn leven regelmatig naar de oogarts moest om dit te voorkomen. Geen idee meer wat daar precies gebeurd is dus ga er verder ook geen uitspraken over doen.
Gek genoeg ben ik er zelf momenteel heel erg mee bezig, met dit onderwerp.
Ik vind mezelf echt lelijk, ik heb hetzelfde met foto´s die spontaan genomen worden of mezelf plotseling in een spiegel zien
Gruwelijk!
Ik ben niet blij met het zijaanzicht van mijn hoofd en ik had liever vlijmscherpe kaken met een vollere mond gehad.
Mensen uit mijn omgeving zeggen vaak dat ze me leuk vinden en ik ben zelfs twee keer gevraagd of ik model ben.
Maar dan geloof ik helemaal niks van zo´n compliment, omdat ik mezelf niet zo zie.
Ik werd vooral toen ik klein was heel erg mooi gevonden, dat werd zovaak gezegd dat ik mezelf ook een heel mooi kind vond.
Maar dan word je ouder en wat kan je zelfbeeld dan vies tegenvallen zeg. Ik moet zeggen dat ik het fout vind dat ik zo opgehemeld werd vroeger.
Gek genoeg ben ik naar anderen toe niet zo kritisch, ik vind niet snel iemand echt lelijk (alleen als iemand een gruwelijke uitstraling vind hebben). Hoewel ik op mijn ouders lijk, vind ik mijn ouders dan weer veel mooier dan mijzelf.
Ik vind het wel leuk voor mijn ouders dat zij er goed uitzien
Ik vind mezelf echt lelijk, ik heb hetzelfde met foto´s die spontaan genomen worden of mezelf plotseling in een spiegel zien
Gruwelijk!Ik ben niet blij met het zijaanzicht van mijn hoofd en ik had liever vlijmscherpe kaken met een vollere mond gehad.
Mensen uit mijn omgeving zeggen vaak dat ze me leuk vinden en ik ben zelfs twee keer gevraagd of ik model ben.
Maar dan geloof ik helemaal niks van zo´n compliment, omdat ik mezelf niet zo zie.
Ik werd vooral toen ik klein was heel erg mooi gevonden, dat werd zovaak gezegd dat ik mezelf ook een heel mooi kind vond.
Maar dan word je ouder en wat kan je zelfbeeld dan vies tegenvallen zeg. Ik moet zeggen dat ik het fout vind dat ik zo opgehemeld werd vroeger.
Gek genoeg ben ik naar anderen toe niet zo kritisch, ik vind niet snel iemand echt lelijk (alleen als iemand een gruwelijke uitstraling vind hebben). Hoewel ik op mijn ouders lijk, vind ik mijn ouders dan weer veel mooier dan mijzelf.
Ik vind het wel leuk voor mijn ouders dat zij er goed uitzien
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Ik associeer brillen totaal niet met schoonheid, mooi of lelijk. Je kunt toch ook net zo gemakkelijk lenzen dragen als je echt denkt dat je er lelijker van wordt?quote:Op dinsdag 29 december 2009 12:10 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Met alle respect, maar mensen die geen bril dragen zullen niet kunnen snappen wat voor effect een bril op je zelfbeeld kan hebben.
Aangezien wij thuis geen kabel meer hebben, krijg ik de laatste tijd weinig media en reclame mee. Maar er is een hele tijd lang heel fanatiek reclame gemaakt voor ooglaseren waar in gesuggereerd werd dat je er mooier van wordt. Daarvoor was er veel reclame voor contactlenzen, met dezelfde suggestie. Dit helpt niet mee in het zelfbeeld wat er gecreëerd kan worden bij de brildragers.
Ik heb het gezien bij mijn zus. Toen zij een bril moest, weigerde zij die te dragen. Ondanks alle hoofdpijn en problemen in de lessen die dat met zich mee bracht. Puur door het idee dat zij had dat ze er lelijk van zou worden.
Ikzelf geef bijzonder weinig om mijn uiterlijk, dus mijn bril maakt mij ook niets uit, qua uiterlijk.
ik herken je verhaal wel. maar waarschijnlijk moet je toch maar eens goed met iemand praten, want het wordt anders alleen maar erger. ik kijk zelfs nooit meer in de spiegel, en ik douche altijd in het donker. en daar word je helemaal niet gelukkiger vanquote:Op dinsdag 29 december 2009 01:22 schreef cactus77 het volgende:
Er wordt wel eens gezegd dat schoonheid subjectief is en 'iedereen wel mooi is' etc, maar wat als je zelf niets moois aan jezelf kunt zien? Niet willen dat mensen foto's nemen, en als ze toch genomen worden denken dat je zo'n misschepsel bent dat geen mens over je lelijkheid heen zal kunnen kijken.
Ik heb hier zelf veel last van, al zal ik het in het openbaar nooit zeggen omdat ik het zelf zo irritant vind wanneer mensen zeggen dat ze zichzelf lelijk vinden (vaak gewoon valse bescheidenheid).
En ik begrijp hoe zinloos en dom het is je over dit soort dingen zorgen te maken ipv wereldproblematiek enz maar ik hoef maar een foto van mezelf te zien en mijn stemming draait gelijk om en ik voel me kut en vooral lelijk. Ik snap ook wel dat schoonheidsidealen niet reeel zijn en dat verhaal maar ik kan niets 'goeds' in m'n uiterlijk zien, ik voel alsof ik abnormaal ben.
Het gaat een beetje voorbij het op een barbie willen lijken, ik vind mezelf er echt raar uitzien: verhoudingen en gezicht kloppen niet, slechte zieke huid, lelijk haar etc. Het is dus niet één ding wat ik evt zou kunnen laten fixen (kromme neus ofzo). Het hele plaatje klopt niet.
Ik vind het zielig van mezelf dat ik zo denk, ik zou zo niet over anderen willen spreken en uiterlijk is ook maar oppervlakkig, er zijn ergere dingen..Maar: ik lijk gewoon niet anders te KUNNEN denken?
Ik zie wel meer herkenningstopics in r&p, en ik wil eigenlijk zo graag weten of ik niet de enige gek ben en of mensen ervaring hebben met therapie oid? Gezien het bij mij niet om één specifiek lichaamsdeel of anorexia ofzo gaat, valt het al buiten een hoop psychische 'hokjes' en 'alles is subjectief'-praatjes heb ik intussen ook al gevoerd.
Ik besef nl wel hoe zinloos het is om dit zon negatieve impact te laten hebben op mn leven, maar ik kan de gedachten niet stoppen en het kut-en-altijd-minderwaardig-gevoel blijf ik houden. Het verpest toch aardig wat dingen in mn leven.
Ik post geen fotos
maar ik denk dat het een beetje te vergelijken valt met anorexia. want het doet er namelijk helemaal niet meer toe als anderen tegen je zeggen dat je knap bent. zelfs al hoor je dat nog zo vaak, als je al in de spiegel kijkt zie je een monster
dus ik begrijp denk ik wel hoe je je voelt
Mn zus is niet lesbischquote:Op dinsdag 29 december 2009 12:16 schreef Friek_ het volgende:
[..]
[ afbeelding ]
Inderdaad zeg, de brillendragers hebben het een partij zwaar!
[edit]
Om kaping echt te voorkomen, kunnen we hier verder lullen over brillen & uiterlijk: Brildragen en schoonheid
[ Bericht 15% gewijzigd door #ANONIEM op 29-12-2009 12:40:31 ]
Ik herken het ook wel Dit gevoel beheersde mijn tienertijd + begin 20 en zorgde voor o.a. heftige paniekaanvallen als iemand een foto van mij wilde maken en een zwaar minderwaardigheidscomplex. Ben nu 26 en heb sinds een goed jaartje het gevoel dat het sterk afneemt omdat ik stappen heb ondernomen om mezelf te veranderen in de persoon die ik wil zijn, dus ook qua uiterlijk.
Zoals al eerder gezegd hier is het een aanrader om gewoon wat aan je uiterlijk te gaan doen en ervoor te zorgen dat je je ontevredenheden aanpakt. Als is het maar iets simpels als een nieuw kapsel of nieuwe kleding. Er verzorgd uitzien maakt al een heel groot verschil en zorgt ervoor dat mindere kanten minder opvallen. Mooi opgemaakte ogen zullen bijvoorbeeld de aandacht afleiden van een kromme neus!
Gewoon wat dingen uitproberen en maak telkens foto's van jezelf om te zien hoe het staat. Zorg ervoor dat het plaatje in jouw ogen wel gaat kloppen. Maak bijvoorbeeld ook eens wat foto's en naar aanleiding daarvan een lijstje van zowel negatieve als positieve punten. Nog beter is om een goede vriend/vriendin/familielid eenzelfde lijstje te laten maken en dan te vergelijken, de uitkomst zal vast verbazen. Concentreer je vervolgens op de positieve punten voor een positieve uitstraling en nog belangrijker: accepteer je negatieve punten Complimentjes doen wonderen en je mag er best naar vissen!
Wat ik hulpzaam vond is nagaan hoe andere mensen mij zien en beseffen dat anderen jou heel anders zien en niemand echt zoveel op je let als je zelf voelt. Het probleem is (denk ik) dat "ons" soort mensen te zelfbewust zijn en constant voelen dat ze beoordeeld worden en dan met name op uiterlijk. Maar als je zelf over straat loopt beoordeel je toch ook niet elke persoon die langs je loopt?
10 jaar geleden sloot ik mezelf op in mijn slaapkamer, droeg ik vormeloze mannenkleding en durfde ik niemand in de ogen te kijken. Gisteren stond ik op mijn gloednieuwe inline skates, met rokje en een kapsel als een vogelnest te stuntelen langs een drukke weg en gaf er geen reet om dat iedereen het kon zien.
En dat zonder therapie Heeft deels ook wel te maken met volwassen worden overigens. Hoe oud ben je TS?
Anyway, kortom: je kunt er overheen komen, maar het gaat niet vanzelf
[ Bericht 0% gewijzigd door JX op 29-12-2009 23:29:01 ]
Dit gevoel beheersde mijn tienertijd + begin 20 en zorgde voor o.a. heftige paniekaanvallen als iemand een foto van mij wilde maken en een zwaar minderwaardigheidscomplex. Ben nu 26 en heb sinds een goed jaartje het gevoel dat het sterk afneemt omdat ik stappen heb ondernomen om mezelf te veranderen in de persoon die ik wil zijn, dus ook qua uiterlijk. Zoals al eerder gezegd hier is het een aanrader om gewoon wat aan je uiterlijk te gaan doen en ervoor te zorgen dat je je ontevredenheden aanpakt. Als is het maar iets simpels als een nieuw kapsel of nieuwe kleding. Er verzorgd uitzien maakt al een heel groot verschil en zorgt ervoor dat mindere kanten minder opvallen. Mooi opgemaakte ogen zullen bijvoorbeeld de aandacht afleiden van een kromme neus!
Gewoon wat dingen uitproberen en maak telkens foto's van jezelf om te zien hoe het staat. Zorg ervoor dat het plaatje in jouw ogen wel gaat kloppen. Maak bijvoorbeeld ook eens wat foto's en naar aanleiding daarvan een lijstje van zowel negatieve als positieve punten. Nog beter is om een goede vriend/vriendin/familielid eenzelfde lijstje te laten maken en dan te vergelijken, de uitkomst zal vast verbazen. Concentreer je vervolgens op de positieve punten voor een positieve uitstraling en nog belangrijker: accepteer je negatieve punten
Complimentjes doen wonderen en je mag er best naar vissen!Wat ik hulpzaam vond is nagaan hoe andere mensen mij zien en beseffen dat anderen jou heel anders zien en niemand echt zoveel op je let als je zelf voelt. Het probleem is (denk ik) dat "ons" soort mensen te zelfbewust zijn en constant voelen dat ze beoordeeld worden en dan met name op uiterlijk. Maar als je zelf over straat loopt beoordeel je toch ook niet elke persoon die langs je loopt?
10 jaar geleden sloot ik mezelf op in mijn slaapkamer, droeg ik vormeloze mannenkleding en durfde ik niemand in de ogen te kijken. Gisteren stond ik op mijn gloednieuwe inline skates, met rokje en een kapsel als een vogelnest te stuntelen langs een drukke weg en gaf er geen reet om dat iedereen het kon zien.
En dat zonder therapie
Heeft deels ook wel te maken met volwassen worden overigens. Hoe oud ben je TS? Anyway, kortom: je kunt er overheen komen, maar het gaat niet vanzelf
[ Bericht 0% gewijzigd door JX op 29-12-2009 23:29:01 ]
Life is a waste of time, time is a waste of life. Get wasted all the time and you'll have the time of your life!
Ik heb je een keer op een meet gezien en ik vond je nou niet bepaald dik eigenlijk. Lelijk ook niet trouwens.quote:Op dinsdag 29 december 2009 11:50 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Die foto's worden natuurlijk zeer nauwkeurig geselecteerd he
Volgens mij heeft ieder mens wel zoiets van zichzelf van
Maar als je zo op foto's kan staan, dan kan je echt geen frankenstein zijn hoor. Je ziet er uit als n hartstikke leuke meidquote:Op dinsdag 29 december 2009 11:50 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Die foto's worden natuurlijk zeer nauwkeurig geselecteerd he
Ik kan me trouwens niet herinneren dat ik mezelf ooit lelijk heb gevonden, ook niet in m'n puberteit. (Maar als ik nu foto's zie van toen dan zag ik er toch niet altijd even flateus uit
)
My mama didn't raise no fool
TS, ik kan het natuurlijk niet goed beoordelen omdat ik niet weet hoe je eruit ziet, maar er zijn zoveel dingen die je uiterlijk al kunnen veranderen.
Kijk maar naar die extreme make-over programma's. Lelijke mensen die ineens met wat veranderingen helemaal niet meer zo lelijk zijn!
Neem een mooi kapsel, ga een keer naar de schoonheidsspecialiste om te kijken wat je aan je huid kan doen/verbeteren, gebruik wat mooie make-up (als je vrouw bent), epileer je wenkbrauwen en kleed je lekker vlot. Ik wed dat je er dan al stukken beter uitziet, in ieder geval al een stuk leuker.
Kijk maar naar die extreme make-over programma's. Lelijke mensen die ineens met wat veranderingen helemaal niet meer zo lelijk zijn!
Neem een mooi kapsel, ga een keer naar de schoonheidsspecialiste om te kijken wat je aan je huid kan doen/verbeteren, gebruik wat mooie make-up (als je vrouw bent), epileer je wenkbrauwen en kleed je lekker vlot. Ik wed dat je er dan al stukken beter uitziet, in ieder geval al een stuk leuker.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
dit lijk me een groot probleem onder een best groot deel van de nederlandse bevolking, ik heb er zelf namelijk ook last van en ben mezelf nu al 3 jaar lang aan het aanpassen naar mijn perfecte zelfbeeld maar ik heb nu een relatie met iemand die helemaal niet zelfverzekerd is en weinig ego heeft en meestal uit hij dat op mij. Psygiatrische hulp (of hoe je het ook schrijft) lijkt me geen goed idee voor mensen met weinig zelfvertrouwen over hun uiterlijk omdat de psygiater meer voor gekke mensen klinkt ofzo. Het is ook totaal niet prettig om te zeggen dat je naar een psygiater gaat enz.
Even een klein stukje offtopic : Hoe help je een ander om zijn eigendunk wat op te krikken qua uiterlijk?
Even een klein stukje offtopic : Hoe help je een ander om zijn eigendunk wat op te krikken qua uiterlijk?
Zo iemand moet ook naar een psycholoog niet naar een psychiater. Psycholoog is juist voor dit soort problemen. Mits deze vind dat hij / zij professionele hulp nodig heeft natuurlijk.quote:Op dinsdag 29 december 2009 21:53 schreef Valkyrie94 het volgende:
dit lijk me een groot probleem onder een best groot deel van de nederlandse bevolking, ik heb er zelf namelijk ook last van en ben mezelf nu al 3 jaar lang aan het aanpassen naar mijn perfecte zelfbeeld maar ik heb nu een relatie met iemand die helemaal niet zelfverzekerd is en weinig ego heeft en meestal uit hij dat op mij. Psygiatrische hulp (of hoe je het ook schrijft) lijkt me geen goed idee voor mensen met weinig zelfvertrouwen over hun uiterlijk omdat de psygiater meer voor gekke mensen klinkt ofzo. Het is ook totaal niet prettig om te zeggen dat je naar een psygiater gaat enz.
Even een klein stukje offtopic : Hoe help je een ander om zijn eigendunk wat op te krikken qua uiterlijk?
Hehe, met bril is ze volgens mij knapper als zonder.quote:Op dinsdag 29 december 2009 12:16 schreef Friek_ het volgende:
[..]
[ afbeelding ]
Inderdaad zeg, de brillendragers hebben het een partij zwaar!
'Van de Milan-spelers ben ik het meest bevreesd voor Seedorf', zei Rooney vooruitlopend op de confrontatie tegen Gazzetta dello Sport. 'Hij is waarschijnlijk de beste speler tegen wie ik ooit heb gespeeld.'
Mwoah, ik denk eerder dat ieder mens kritischer naar zichzelf kijkt dan naar anderen. Van jezelf walgen is niet gezond enzoquote:Op dinsdag 29 december 2009 15:34 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Volgens mij heeft ieder mens wel zoiets van zichzelf van
Dat is toch ook logisch? Als je je zelf terughoort op video bijvoorbeeld hoor je in 99 van de 100 gevallen; "wtf... ben ik dat? Giegel/Haha"quote:Op dinsdag 29 december 2009 23:47 schreef Trashcanman het volgende:
[..]
Mwoah, ik denk eerder dat ieder mens kritischer naar zichzelf kijkt dan naar anderen. Van jezelf walgen is niet gezond enzo
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Ehm ja, ik reageerde dan ook op de post van RealZeus.quote:Op woensdag 30 december 2009 00:17 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat is toch ook logisch? Als je je zelf terughoort op video bijvoorbeeld hoor je in 99 van de 100 gevallen; "wtf... ben ik dat? Giegel/Haha"
quote:Op woensdag 30 december 2009 00:17 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat is toch ook logisch? Als je je zelf terughoort op video bijvoorbeeld hoor je in 99 van de 100 gevallen; "wtf... ben ik dat? Giegel/Haha"
Maar dat is wat anders dan denken: Jezus wat sta ik er weer kut op en wat klinkt mijn stem gruwelijk.
Misschien is dat het gevoel wat je dan denkt maar niet zegt? Dat was namelijk mijn 1e gedachte toen ik mezelf voor het eerst terug hoorde op een video.quote:Op woensdag 30 december 2009 01:01 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
Maar dat is wat anders dan denken: Jezus wat sta ik er weer kut op en wat klinkt mijn stem gruwelijk.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
quote:Op woensdag 30 december 2009 01:08 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Misschien is dat het gevoel wat je dan denkt maar niet zegt? Dat was namelijk mijn 1e gedachte toen ik mezelf voor het eerst terug hoorde op een video.
Nou ja, ik heb bij elke foto die min of meer spontaan is (dus als ik hem niet zelf heb genomen, waar geen 20 pogingen zijn geweest en waar ik niet uitgebreid de tijd heb genomen om een beetje een behoorlijke hoek te zoeken om de foto uit te nemen) dat ik denk: jezus, wat sta ik er weer kut op. of crap, wat een rotkop heb ik ook eigenlijk... of iets anders met dezelfde strekking
Daarom ga ik niet op de foto, en is het hele probleem opgelost
Heb wel zo'n periode gehad, maar toen miste ik op eens wel erg veel foto's, bijv. niet op de examen fotoquote:Op woensdag 30 december 2009 01:25 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
Daarom ga ik niet op de foto, en is het hele probleem opgelost
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Daar sta ik wel op, maar kijk ik bloedchagrijnig.
En zo weet ik van de meeste foto's wel wat er mis mee is.
Mijn haar zit raar, mijn bril is afgezakt, mijn blik is heel vermoeid en ga zo maar door.
Het stomme is, ik heb dat alleen met foto's.
Het is niet dat ik nou de hele dag denk van: gut, wat ben ik lelijk. of als ik in de spiegel kijk van: wat heb ik toch een rotkop.
En ik heb van meerdere mensen gehoord dat ze vinden dat ik een mooi lichaam heb.
Dat helpt.
En zo weet ik van de meeste foto's wel wat er mis mee is.
Mijn haar zit raar, mijn bril is afgezakt, mijn blik is heel vermoeid en ga zo maar door.
Het stomme is, ik heb dat alleen met foto's.
Het is niet dat ik nou de hele dag denk van: gut, wat ben ik lelijk. of als ik in de spiegel kijk van: wat heb ik toch een rotkop.
En ik heb van meerdere mensen gehoord dat ze vinden dat ik een mooi lichaam heb.
Dat helpt.
Op foto's en video sta ik ook zelden op mijn voordeligst.En inderdaad,als ik mezelf op de foto zet,dan weet ik wel vanuit welke hoek ik die foto moet nemen.quote:Op woensdag 30 december 2009 01:25 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
Nou ja, ik heb bij elke foto die min of meer spontaan is (dus als ik hem niet zelf heb genomen, waar geen 20 pogingen zijn geweest en waar ik niet uitgebreid de tijd heb genomen om een beetje een behoorlijke hoek te zoeken om de foto uit te nemen) dat ik denk: jezus, wat sta ik er weer kut op. of crap, wat een rotkop heb ik ook eigenlijk... of iets anders met dezelfde strekking
Daarom ga ik niet op de foto, en is het hele probleem opgelost
Nou ja, om het idd wat subtieler te zeggen: 90% van de mensen is gemiddeld. Prima, een grote neus, flaporen, acne, noem het maar op, maar het is allemaal prima. Maar er zijn gewoon mensen die lelijk zijn, stom als het klinkt. En idd, uitstraling werkt, iemand die gezellig, leuk en aardig is komt een heel eind. Maar dat is gewoon heel erg moeilijk, zeker als je merkt dat mooie(re) mensen om je heen een voorkeursbehandeling krijgen.quote:Op dinsdag 29 december 2009 10:08 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Complete onzin vind ik het niet. Hoe dan ook uitstraling maakt veel uit en daar moet TS aan werken. Ben het overigens wel eens dat er zoiets is als minimumeisen waar een persoon aan moet voldoen. Maar je moet wel gruwelijk lelijk zijn wanneer niemand je wilt zelfs wanneer je een goede uitstraling heb en jezelf goed verzorgt.
Plus, iemand kan nog zo'n leuke uitstraling hebben, een grafkop hebben (om toch maar weer in plat taalgebruik te vallen) werkt gewoon tegen je.
Overigens valt mij op dat terwijl 90% van de mensen zich lelijk vinden, ze eigenlijk heel erg mooi zijn. Of ze conformeren zich aan de mode / reclame (maar dat doet iedereen eigenlijk wel, ik iig wel ), of ze overdrijven de punten die ze lelijk vinden zo extreem dat het naar wordt.
), of ze overdrijven de punten die ze lelijk vinden zo extreem dat het naar wordt.
hoe je er ook uitziet, jezelf echt lelijk vinden zit tussen je oren
er zijn lelijke mensen die ontzettend aantrekkelijk zijn en mooie' mensen waar geen bal aan is
vaak heeft het zo naar jezelf kijken te maken met veeleisende ouders in je jeugd, weinig plezier mogen maken (van hen of jezelf) soms met misbruik, te vroeg te veel verantwoordelijkheid krijgen
van de koude grond he, er zijn vast wel boeken over
er zijn lelijke mensen die ontzettend aantrekkelijk zijn en mooie' mensen waar geen bal aan is
vaak heeft het zo naar jezelf kijken te maken met veeleisende ouders in je jeugd, weinig plezier mogen maken (van hen of jezelf) soms met misbruik, te vroeg te veel verantwoordelijkheid krijgen
van de koude grond he, er zijn vast wel boeken over
Jusqu'ici tout va bien...
ik ken ook iemand die best zeker over zichzelf is, behalve over zijn uiterlijk, hij denkt dat vrouwen niet met hem flirten alleen door hoe hij eruit ziet. Ik heb al eens aangegeven dat als hij er onzeker over is, de punten die je -kan- veranderen, veranderen. Daar zou hij echter onzeker van worden, want je bent toch gewend aan hoe je eruit ziet. Dilemma's...
And the druids turn to stone...
quote:Op woensdag 30 december 2009 09:23 schreef Manono het volgende:
hoe je er ook uitziet, jezelf echt lelijk vinden zit tussen je oren
Klopt als een bus (extreme gevallen daar gelaten), daarom is de tip van: ga naar de kapper" misschien leuk voor even, want dan kom je die kapsalon uit, en je haar zit echt perfect, maar de volgende dag moet je het zelf doen, dan wil natuurlijk nooit zo goed als de kapper het gedaan heeft en dan slaat (sloeg bij mij iig) vaak de twijfel al weer toe.
Ik vergelijk het maar met mensen met veel overgewicht die een maagoperatie willen, terwijl ze emotionele eters zijn.
Het probleem wat in eerste instantie het overgewicht heeft veroorzaakt los je er niet mee op. Je zal de onderliggende oorzaak moeten aanpakken voor je het gevolg er van aan kan pakken.
En soms ligt het ook niet aan jezelf.
Toen ik op de middelbare school zat werd mij onderweg naar school door wildvreemden verteld hoe lelijk ik was. En niet 1x maar best wel vaak.
En als je zoiets maar vaak genoeg hoort, ga je het vanzelf geloven
quote:Op woensdag 30 december 2009 09:10 schreef Sander het volgende:
[..]
Nou ja, om het idd wat subtieler te zeggen: 90% van de mensen is gemiddeld.
da kan toch heel nie!
My mama didn't raise no fool
90% is best veel en ik vraag me dan af waar de grens ligt tussen gemiddeld en lelijk.quote:Op woensdag 30 december 2009 09:10 schreef Sander het volgende:
[..]
Nou ja, om het idd wat subtieler te zeggen: 90% van de mensen is gemiddeld. Prima, een grote neus, flaporen, acne, noem het maar op, maar het is allemaal prima. Maar er zijn gewoon mensen die lelijk zijn, stom als het klinkt. En idd, uitstraling werkt, iemand die gezellig, leuk en aardig is komt een heel eind. Maar dat is gewoon heel erg moeilijk, zeker als je merkt dat mooie(re) mensen om je heen een voorkeursbehandeling krijgen.
Plus, iemand kan nog zo'n leuke uitstraling hebben, een grafkop hebben (om toch maar weer in plat taalgebruik te vallen) werkt gewoon tegen je.
ROBODEMONS..................|:(
Sommige mensen zijn fotogeniek, sommigen zijn dat niet... Bij allemaal die modellenprogramma's op tv worden ook de foto's beoordeeld en modellen staan gewoon slecht op alle foto's. Dat komt echt niet doordat ze lelijk zijn, maar gewoon doordat ze niet fotogeniek zijn.
Dat je jezelf niet graag terugziet op een foto is redelijk normaal, ik ben zelf ook nooit blij met foto's van mezelf
Daarbij wordt iemand (naar mijn idee) voornamelijk gezien als lelijk wanneer hij/zij geen persoonlijkheid en geen zelfvertrouwen heeft. Daar wordt iedereen lelijk van. De andere kant werkt dat ook op: als je wel persoonlijkheid en zelfvertrouwen hebt, maakt dat je een stuk aantrekkelijker.
Dat je jezelf niet graag terugziet op een foto is redelijk normaal, ik ben zelf ook nooit blij met foto's van mezelf
Daarbij wordt iemand (naar mijn idee) voornamelijk gezien als lelijk wanneer hij/zij geen persoonlijkheid en geen zelfvertrouwen heeft. Daar wordt iedereen lelijk van. De andere kant werkt dat ook op: als je wel persoonlijkheid en zelfvertrouwen hebt, maakt dat je een stuk aantrekkelijker.
Als het heel erg is, zoals BDD, dan kun je iemand er niet zo snel overheen praten.
Ik vind het wel sneu dat de huidige samenleving zo op uiterlijk gefixeerd is en mensen snel als lelijk of onflatteurs afgeschilderd worden.
Mezelf vind ik met make-up een stuk beter om te zien, maar toch weiger ik mezelf iedere dag te plamuren.
Ik vind het wel sneu dat de huidige samenleving zo op uiterlijk gefixeerd is en mensen snel als lelijk of onflatteurs afgeschilderd worden.
Mezelf vind ik met make-up een stuk beter om te zien, maar toch weiger ik mezelf iedere dag te plamuren.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
modellen zijn ook niet echt altijd mooi of aantrekkelijk hoor
ze hebben alleen de lichamelijke verhoudingen om in kleertjes te passen die door homo's worden gemaakt
ze hebben alleen de lichamelijke verhoudingen om in kleertjes te passen die door homo's worden gemaakt
Jusqu'ici tout va bien...
Hallo,
Ik herken je verhaal heel erg! Ik heb er heel m'n leven ernstig last van gehad (ben vroeger ook erg gepest met m'n uiterlijk). Vooral foto's waren een ramp, en inderdaad, denken dat niks aan jezelf 'klopt' en men daar niet overheen kan kijken. Een vreselijk gevoel dat je erg beperkt in het leven.
Het is bij mij echter nu zo goed als helemaal verdwenen. Voor mij heeft het alles te maken gehad met het slikken van antidepressiva (prozac), mijn kijk op veel dingen is daardoor erg veranderd, ten positieve dus.Het is geleidelijk aan gegaan en ik heb geen moeite meer met op de foto gaan, in de spiegel kijken, aangekeken worden door anderen etc. Ik wil niet beweren dat je ook aan de antidepressiva zou moeten om hier vanaf te komen, maar ik wilde graag mijn ervaring met je delen.
Heel veel sterkte ermee! Je bent niet alleen hierin!
Ik herken je verhaal heel erg! Ik heb er heel m'n leven ernstig last van gehad (ben vroeger ook erg gepest met m'n uiterlijk). Vooral foto's waren een ramp, en inderdaad, denken dat niks aan jezelf 'klopt' en men daar niet overheen kan kijken. Een vreselijk gevoel dat je erg beperkt in het leven.
Het is bij mij echter nu zo goed als helemaal verdwenen. Voor mij heeft het alles te maken gehad met het slikken van antidepressiva (prozac), mijn kijk op veel dingen is daardoor erg veranderd, ten positieve dus.Het is geleidelijk aan gegaan en ik heb geen moeite meer met op de foto gaan, in de spiegel kijken, aangekeken worden door anderen etc. Ik wil niet beweren dat je ook aan de antidepressiva zou moeten om hier vanaf te komen, maar ik wilde graag mijn ervaring met je delen.
Heel veel sterkte ermee! Je bent niet alleen hierin!
Lekker boeiend, sommige mensen hebben een beter uiterlijk, sommige zijn slimmer, sommigen kunnen fucking goed piano spelen of tekenen. Zo heeft iedereen wel wat. Dus als je niet compleet talentloos en lelijk bent dan moet je niet zo zeiken. Ik ken zat mensen die er niet knap uit zien, maar als je gewoon je gang gaat, normaal overkomt, sociaal doet, en er verder niet zo'n punt van maakt dan is er niks aan de hand. Serieus als je de hele tijd zo denkt wordt je toch gek van jezelf. Durf je dalijk niet eens de deur meer uit ofzo.
Echt waar, net of de rest van de wereld er zo fantastisch uitziet. Gewoon jezelf een beetje verzorgen zodat je er niet als een complete bostrol uitziet. Net of iedereen zo enorm op je let, beetje egoïstisch niet? 99% kijkt even en loopt door, misschien 60% als je echt fucking lelijk bent met een gezwel ofzo.
Anyways als je geen foto wilt posten, post dan eens een plaatje van een vrouw met (volgens jou) dezelfde aantrekkelijkheid als jij. Hebben we een beetje vergelijkingsmateriaal. Misschien heb je wel een enorm vertekend zelfbeeld, kan natuurlijk ook. Hoe dan ook, succes ermee. Lijkt me fucking vermoeiend om zo door het leven te gaan.
Echt waar, net of de rest van de wereld er zo fantastisch uitziet. Gewoon jezelf een beetje verzorgen zodat je er niet als een complete bostrol uitziet. Net of iedereen zo enorm op je let, beetje egoïstisch niet? 99% kijkt even en loopt door, misschien 60% als je echt fucking lelijk bent met een gezwel ofzo.
Anyways als je geen foto wilt posten, post dan eens een plaatje van een vrouw met (volgens jou) dezelfde aantrekkelijkheid als jij. Hebben we een beetje vergelijkingsmateriaal. Misschien heb je wel een enorm vertekend zelfbeeld, kan natuurlijk ook. Hoe dan ook, succes ermee. Lijkt me fucking vermoeiend om zo door het leven te gaan.
Met alle respect hoor, maar jij komt nog niet eens in de buurt van lelijk (afgaande op je fobo). En dat zeg ik echt niet om je op te beuren ofzo....quote:Op donderdag 31 december 2009 00:17 schreef Dzjenn. het volgende:
Hallo,
Ik herken je verhaal heel erg! Ik heb er heel m'n leven ernstig last van gehad (ben vroeger ook erg gepest met m'n uiterlijk). Vooral foto's waren een ramp, en inderdaad, denken dat niks aan jezelf 'klopt' en men daar niet overheen kan kijken. Een vreselijk gevoel dat je erg beperkt in het leven.
Het is bij mij echter nu zo goed als helemaal verdwenen. Voor mij heeft het alles te maken gehad met het slikken van antidepressiva (prozac), mijn kijk op veel dingen is daardoor erg veranderd, ten positieve dus.Het is geleidelijk aan gegaan en ik heb geen moeite meer met op de foto gaan, in de spiegel kijken, aangekeken worden door anderen etc. Ik wil niet beweren dat je ook aan de antidepressiva zou moeten om hier vanaf te komen, maar ik wilde graag mijn ervaring met je delen.
Heel veel sterkte ermee! Je bent niet alleen hierin!
Of ben je zoveel veranderd in de afgelopen? Of is het toch een soort stoornis dat je geen realistisch beeld van de werkelijkheid hebt oid? Je zult zo'n antidepressiva toch niet zonder recept bij de apotheek krijgen toch?
Het zou best kunnen dat ze door al die pesterijen in een soort van depressie is gekomen. Daarnaast komt het vaak genoeg voor dat mensen die vroeger gepest werden om hun uiterlijk, later mooie mensen worden.quote:Op donderdag 31 december 2009 01:52 schreef ganzenherder het volgende:
[..]
Met alle respect hoor, maar jij komt nog niet eens in de buurt van lelijk (afgaande op je fobo). En dat zeg ik echt niet om je op te beuren ofzo....
Of ben je zoveel veranderd in de afgelopen? Of is het toch een soort stoornis dat je geen realistisch beeld van de werkelijkheid hebt oid? Je zult zo'n antidepressiva toch niet zonder recept bij de apotheek krijgen toch?
ROBODEMONS..................|:(
Dat inderdaad.....quote:Op donderdag 31 december 2009 01:52 schreef ganzenherder het volgende:
[..]
Met alle respect hoor, maar jij komt nog niet eens in de buurt van lelijk (afgaande op je fobo). En dat zeg ik echt niet om je op te beuren ofzo....
Maar goed, als je puber bent en er wordt vaak genoeg tegen je gezegd dat je lelijk bent, geloof je het vanzelf wel, ook al is het niet zo.
quote:Op donderdag 31 december 2009 01:52 schreef ganzenherder het volgende:
[..]
Met alle respect hoor, maar jij komt nog niet eens in de buurt van lelijk (afgaande op je fobo). En dat zeg ik echt niet om je op te beuren ofzo....
Of ben je zoveel veranderd in de afgelopen? Of is het toch een soort stoornis dat je geen realistisch beeld van de werkelijkheid hebt oid? Je zult zo'n antidepressiva toch niet zonder recept bij de apotheek krijgen toch?
ik denk dat je het kan vergelijken (wat dat betreft) met anorexia. Als er eenmaal iets in je hersenen geplant zit aan beeld kan dat er soms heel erg moeilijk weer uit te krijgen zijn.
Dat is ook heel erg waar.quote:Op donderdag 31 december 2009 13:38 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Dat inderdaad.....
Maar goed, als je puber bent en er wordt vaak genoeg tegen je gezegd dat je lelijk bent, geloof je het vanzelf wel, ook al is het niet zo.
Ik vond mezelf nooit echt knap, maar toen mensen mij gingen vertellen hoe lelijk ik eigenlijk was, toen werd het pas erg.
Toen ging ik ook in ene keer zien wat er "mis" met me was.
Stomme bril, slechte huid, (op de middelbare school) kleine borsten, haar met een eigen wil.
Ik had al zo'n idee dat zo'n opmerking eraan zat te komen.quote:Op donderdag 31 december 2009 01:52 schreef ganzenherder het volgende:
[..]
Met alle respect hoor, maar jij komt nog niet eens in de buurt van lelijk (afgaande op je fobo). En dat zeg ik echt niet om je op te beuren ofzo....
Of ben je zoveel veranderd in de afgelopen? Of is het toch een soort stoornis dat je geen realistisch beeld van de werkelijkheid hebt oid? Je zult zo'n antidepressiva toch niet zonder recept bij de apotheek krijgen toch?
Geen probleem trouwens, ik snap wel dat mensen dat denken. Ik denk echter dat het een combinatie van beide is. Dat én het uiterlijk niet zo geweldig was (ben 30 kg afgevallen, beugel gehad + 2 kaakoperaties etc), maar dat het vooral psychisch was. Inderdaad wat iemand anders hier al zei, het zit gewoon in je hersens geplant, en dat gaat niet zomaar weg. Ook niet na al die 'veranderingen' die ik ben ondergaan, zeg maar. Toen nog duurde het een tijdje. Hopelijk snappen jullie het nu wat beter.
En inderdaad, antidepressiva krijg je (als het goed is ) niet zomaar voorgeschreven. Er was genoeg aan de hand. Ik slik het trouwens nog steeds, omdat ik geen enkel risico wil lopen om weer een terugval te krijgen, want het is vreselijk.
) niet zomaar voorgeschreven. Er was genoeg aan de hand. Ik slik het trouwens nog steeds, omdat ik geen enkel risico wil lopen om weer een terugval te krijgen, want het is vreselijk.
TVP; interessant topic. Geen last van, maar wil het thuis nog wel even nalezen.
En ik ben benieuwd naar een foto van TS
En ik ben benieuwd naar een foto van TS
Same here. Acne doet wonderen.quote:Op donderdag 31 december 2009 13:41 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
[..]
Dat is ook heel erg waar.
Ik vond mezelf nooit echt knap, maar toen mensen mij gingen vertellen hoe lelijk ik eigenlijk was, toen werd het pas erg.
Toen ging ik ook in ene keer zien wat er "mis" met me was.
Stomme bril, slechte huid, (op de middelbare school) kleine borsten, haar met een eigen wil.
Dat klinkt wel heftig. Ik heb zelf ook antidepressiva gehad, alleen dan om een andere reden. Wel moet je natuurlijk oppassen dat je niet te afhankelijk van dat medicijn wordt.quote:Op donderdag 31 december 2009 14:39 schreef Dzjenn. het volgende:
En inderdaad, antidepressiva krijg je (als het goed is
ROBODEMONS..................|:(
Mensen die zichzelf lelijk vinden, moeten zich eens afvragen in hoeverre ze zichzelf nou een dienst bewijzen door dat van zichzelf te vinden. Gesproken uit ervaring.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Dat is wel zo. Heb ook een aantal keren geprobeerd te stoppen, met wisselende resultaten. Aan de andere kant, als één zo'n pilletje mijn levenskwaliteit aanzienlijk verbeterd, waarom niet? Dan ben ik toch gek als ik het niet zou doen? Een depressie is echt een ziekte, waar medicijnen voor bestaan die voor veel mensen helpen. Ik vind het soms wel eens jammer dat er altijd zulke discussies over ontstaan, want mensen die medicatie slikken voor bijvoorbeeld reuma, daar wordt niks van gezegd. In ieder geval ben ík blij dat er prozac bestaat.quote:Op donderdag 31 december 2009 15:33 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Dat klinkt wel heftig. Ik heb zelf ook antidepressiva gehad, alleen dan om een andere reden. Wel moet je natuurlijk oppassen dat je niet te afhankelijk van dat medicijn wordt.
Maar reuma is wel wat anders dan een depressie. En medicijnen blijven een lapmiddel natuurlijk. Er mee leren om te gaan of er over leren te praten (want daar gaat het vaak fout) is altijd nog beter dan een pilletje. En ik krijg uit jouw posts het idee dat jij het gebruikt om de makkelijkste weg te kiezen. Met een pilletje verdoezel je de gevolgen ipv de oorzaak aan te pakken.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:23 schreef Dzjenn. het volgende:
[..]
Dat is wel zo. Heb ook een aantal keren geprobeerd te stoppen, met wisselende resultaten. Aan de andere kant, als één zo'n pilletje mijn levenskwaliteit aanzienlijk verbeterd, waarom niet? Dan ben ik toch gek als ik het niet zou doen? Een depressie is echt een ziekte, waar medicijnen voor bestaan die voor veel mensen helpen. Ik vind het soms wel eens jammer dat er altijd zulke discussies over ontstaan, want mensen die medicatie slikken voor bijvoorbeeld reuma, daar wordt niks van gezegd. In ieder geval ben ík blij dat er prozac bestaat.
Daar bewijs je jezelf nooit een dienst mee natuurlijk. Daarbij: wat is lelijk? En je kunt wel mooi zijjn, maar als je karakter niet mee zit wordt je er niet knapper op imo.quote:Op donderdag 31 december 2009 15:36 schreef Garisson72 het volgende:
Mensen die zichzelf lelijk vinden, moeten zich eens afvragen in hoeverre ze zichzelf nou een dienst bewijzen door dat van zichzelf te vinden. Gesproken uit ervaring.
Dat is allemaal heel mooi en makkelijk gezegd, maar jij weet helemaal niks van mij. Heb ook niet zoveel zin om mezelf hier te gaan verdedigen; het is duidelijk dat jij niet weet waar je het over hebt.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:38 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Maar reuma is wel wat anders dan een depressie. En medicijnen blijven een lapmiddel natuurlijk. Er mee leren om te gaan of er over leren te praten (want daar gaat het vaak fout) is altijd nog beter dan een pilletje. En ik krijg uit jouw posts het idee dat jij het gebruikt om de makkelijkste weg te kiezen. Met een pilletje verdoezel je de gevolgen ipv de oorzaak aan te pakken.
Er zijn mensen die wel degelijk knap zijn om te zien. Of iedere knappe mens aantrekkelijk is, is een tweede.
Andere mensen vind ik niet snel lelijk maar mezelf wel. Dat ligt eraan dat ik in alles kritisch ben t.o.v., in tegenstelling tot tegenover een ander.
Zelfs mensen die voor uitgesproken ´nerd´ worden uitgemaakt, vind ik niet eens snel lelijk.
Andere mensen vind ik niet snel lelijk maar mezelf wel. Dat ligt eraan dat ik in alles kritisch ben t.o.v., in tegenstelling tot tegenover een ander.
Zelfs mensen die voor uitgesproken ´nerd´ worden uitgemaakt, vind ik niet eens snel lelijk.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Ach, sommigen hebben de kortzichtigheid om te denken dat psychische ziekten geen echte ziekten zijn omdat ze niet direct somatisch zijn.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:42 schreef Dzjenn. het volgende:
[..]
Dat is allemaal heel mooi en makkelijk gezegd, maar jij weet helemaal niks van mij. Heb ook niet zoveel zin om mezelf hier te gaan verdedigen; het is duidelijk dat jij niet weet waar je het over hebt.
Alleen zijn verschillende ziekten niet met elkaar te vergelijken.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Dat inderdaad.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:45 schreef Countess het volgende:
[..]
Ach, sommigen hebben de kortzichtigheid om te denken dat psychische ziekten geen echte ziekten zijn omdat ze niet direct somatisch zijn.
Alleen zijn verschillende ziekten niet met elkaar te vergelijken.
Dat klopt, ik zei ook: dat was het idee wat ik kreeg uit jouw posts.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:42 schreef Dzjenn. het volgende:
[..]
Dat is allemaal heel mooi en makkelijk gezegd, maar jij weet helemaal niks van mij. Heb ook niet zoveel zin om mezelf hier te gaan verdedigen; het is duidelijk dat jij niet weet waar je het over hebt.
Het was niet als aanval bedoeld of zo.Ik ben zelf niet zo'n voorstander van die medicijnen omdat ik in mijn omgeving mensen ken die er echt van afhankelijk zijn en elk probleem met een pil oplossen. En die het dus al tientallen jaren gebruiken.
En als je er wat van zegt:"Ja, maar ik kan toch niet meer veranderen." en dat vind ik een beetje scary.
Vandaar.
Ik ben ook altijd heel terughoudend met álle medicijnen, maar ik heb toch iemand uit mijn omgeving op zien knappen met medicatie.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:46 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Dat klopt, ik zei ook: dat was het idee wat ik kreeg uit jouw posts.
Ik ben zelf niet zo'n voorstander van die medicijnen omdat ik in mijn omgeving mensen ken die er echt van afhankelijk zijn en elk probleem met een pil oplossen. En die het dus al tientallen jaren gebruiken.
En als je er wat van zegt:"Ja, maar ik kan toch niet meer veranderen." en dat vind ik een beetje scary.
Vandaar.
Tja....als echt niets anders werkt, dan moet het.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Ik ben er ook niet per se een voorstander van; als het niet noodzakelijk is moet je het ook niet doen. Het is heus niet zo dat ik op een dag dacht van; 'goh, wat voel ik me kut, laat ik even ergens prozac regelen'.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:46 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Dat klopt, ik zei ook: dat was het idee wat ik kreeg uit jouw posts.
Ik ben zelf niet zo'n voorstander van die medicijnen omdat ik in mijn omgeving mensen ken die er echt van afhankelijk zijn en elk probleem met een pil oplossen. En die het dus al tientallen jaren gebruiken.
En als je er wat van zegt:"Ja, maar ik kan toch niet meer veranderen." en dat vind ik een beetje scary.
Vandaar.
Dat inderdaad.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:52 schreef Countess het volgende:
[..]
Ik ben ook altijd heel terughoudend met álle medicijnen, maar ik heb toch iemand uit mijn omgeving op zien knappen met medicatie.
Tja....als echt niets anders werkt, dan moet het.
Het kwam een beetje over alsof je het gebruikte om maar niet naar een moeilijkere doch betere oplossing te zoeken.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:53 schreef Dzjenn. het volgende:
[..]
Ik ben er ook niet per se een voorstander van; als het niet noodzakelijk is moet je het ook niet doen. Het is heus niet zo dat ik op een dag dacht van; 'goh, wat voel ik me kut, laat ik even ergens prozac regelen'.
Vandaar.
Niet iedereen grijpt makkelijk naar pillen om maar even een probleem op te lossen.
Wás het maar zo dat het bijv. makkelijk is om te stoppen met AD. Als dat zou kunnen zou er een stuk minder geslikt worden want het is geen pretje..
Ik was vroeger klein, mager, had raar haar, een beugel en acné. Niet echt het toonbeeld van aantrekkelijkheid en dat werd mij ook voorgehouden. Ik had echter een dusdanige uitstraling dat ik er geen hinder van had (pesterijen etc.) achteraf gezien knap.. Ik heb me wel heel lang lelijk gevoeld.. En nog steeds af en toe. Ook onzeker. Maar ik heb geleerd hier geen last van te hebben. Koppie omhoog, borst vooruit en schijt hebben.. En mijn instelling is nog steeds, de man die mij niet moet, wil ik zelf niet eens. En dat helpt wel.
Wás het maar zo dat het bijv. makkelijk is om te stoppen met AD. Als dat zou kunnen zou er een stuk minder geslikt worden want het is geen pretje..
Ik was vroeger klein, mager, had raar haar, een beugel en acné. Niet echt het toonbeeld van aantrekkelijkheid
en dat werd mij ook voorgehouden. Ik had echter een dusdanige uitstraling dat ik er geen hinder van had (pesterijen etc.) achteraf gezien knap.. Ik heb me wel heel lang lelijk gevoeld.. En nog steeds af en toe. Ook onzeker. Maar ik heb geleerd hier geen last van te hebben. Koppie omhoog, borst vooruit en schijt hebben.. En mijn instelling is nog steeds, de man die mij niet moet, wil ik zelf niet eens. En dat helpt wel.
Alleen maar omdat ik niet vertel wat ik allemaal heb meegemaakt en hoe zwaar ik het heb gehad? Ik heb daar (hier) geen behoefte aan en TS heeft daar ook niks aan.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:55 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Het kwam een beetje over alsof je het gebruikte om maar niet naar een moeilijkere doch betere oplossing te zoeken.
Vandaar.
Ik was vroeger dik (dacht ik, achteraf blijkt dat op foto's wel mee te vallen), had acne en was op de één of andere manier altijd het makkelijkste slachtoffer om te pesten.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:56 schreef Cassandra87 het volgende:
Niet iedereen grijpt makkelijk naar pillen om maar even een probleem op te lossen.
Wás het maar zo dat het bijv. makkelijk is om te stoppen met AD. Als dat zou kunnen zou er een stuk minder geslikt worden want het is geen pretje..
Ik was vroeger klein, mager, had raar haar, een beugel en acné. Niet echt het toonbeeld van aantrekkelijkheid
En als dat van je 11e tot je 15e duurt wordt je daar niet beter van.
Ik bedoelde ermee dat het een bewuste keuze kan zijn om je er niet meer mee bezig te houden, net zoals het eigenlijk een bewuste keuze is om het zoiets groots voor jezelf te laten zijn.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:39 schreef RealZeus het volgende:
Daar bewijs je jezelf nooit een dienst mee natuurlijk. Daarbij: wat is lelijk? En je kunt wel mooi zijjn, maar als je karakter niet mee zit wordt je er niet knapper op imo.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Nee, hier om.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:58 schreef Dzjenn. het volgende:
[..]
Alleen maar omdat ik niet vertel wat ik allemaal heb meegemaakt en hoe zwaar ik het heb gehad? Ik heb daar (hier) geen behoefte aan en TS heeft daar ook niks aan.
quote:Op donderdag 31 december 2009 00:17 schreef Dzjenn. het volgende:
Het is bij mij echter nu zo goed als helemaal verdwenen. Voor mij heeft het alles te maken gehad met het slikken van antidepressiva (prozac), mijn kijk op veel dingen is daardoor erg veranderd, ten positieve dus.Het is geleidelijk aan gegaan en ik heb geen moeite meer met op de foto gaan, in de spiegel kijken, aangekeken worden door anderen etc. Ik wil niet beweren dat je ook aan de antidepressiva zou moeten om hier vanaf te komen, maar ik wilde graag mijn ervaring met je delen.
Heel veel sterkte ermee! Je bent niet alleen hierin!
Als dat echt zo is, waarom loopt het dan storm bij hulpverlening-instanties?quote:Op donderdag 31 december 2009 17:00 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Ik bedoelde ermee dat het een bewuste keuze kan zijn om je er niet meer mee bezig te houden, net zoals het eigenlijk een bewuste keuze is om het zoiets groots voor jezelf te laten zijn.
Ik vermeld alleen wat bij mij geholpen heeft. Niet mijn 1201203 ervaringen met psychiaters, psychologen, jeugdinrichtingen, opvangcentra's etc.quote:
Omdat mensen eerder de neiging hebben te berusten en wentelen in ellende dan een uitweg te zoeken, misschien.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:02 schreef Dzjenn. het volgende:
Als dat echt zo is, waarom loopt het dan storm bij hulpverlening-instanties?
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Daarom. Mensen kiezen er bewust voor maar weten niet hoe. En dan kan zo'n instantie helpen.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:02 schreef Dzjenn. het volgende:
[..]
Als dat echt zo is, waarom loopt het dan storm bij hulpverlening-instanties?
In dat geval : sorry voor mijn indruk.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:03 schreef Dzjenn. het volgende:
[..]
Ik vermeld alleen wat bij mij geholpen heeft. Niet mijn 1201203 ervaringen met psychiaters, psychologen, jeugdinrichtingen, opvangcentra's etc.
.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:04 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Omdat mensen eerder de neiging hebben te berusten en wentelen in ellende dan een uitweg te zoeken, misschien.
De makkelijkste weg, hè?
Sommige misschien wel, sommige misschien niet. Wel 'n aparte mening die je erop na houdt.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:04 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Omdat mensen eerder de neiging hebben te berusten en wentelen in ellende dan een uitweg te zoeken, misschien.
Het gaat erom dat je jezelf een hoop ontzegt als je in de overtuiging blijft dat je lelijk bent. Je hebt er alleen jezelf mee, en het gaat ook niets oplossen. Je staat jezelf alleen maar in de weg.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:08 schreef Dzjenn. het volgende:
Sommige misschien wel, sommige misschien niet. Wel 'n aparte mening die je erop na houdt.
Het kan een actieve keuze zijn om daar niet meer mee bezig te zijn. Met de bevrijdende werking vandien.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Natuurlijk heb je daar helemaal gelijk in, maar als je toch niet wéét hoe je er niet meer mee bezig moet zijn, vind ik het best een goed idee om daar hulp bij te zoeken.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:13 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Het gaat erom dat je jezelf een hoop ontzegt als je in de overtuiging blijft dat je lelijk bent. Je hebt er alleen jezelf mee, en het gaat ook niets oplossen. Je staat jezelf alleen maar in de weg.
Het kan een actieve keuze zijn om daar niet meer mee bezig te zijn. Met de bevrijdende werking vandien.
Meestal is het alleen maar de bekendste weg. Verandering is eng, want onbekend.quote:
O, van het hele hulpzoeken an sich zeg ik ook niets. Vooral doen, als dat je helpt.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:14 schreef Dzjenn. het volgende:
Natuurlijk heb je daar helemaal gelijk in, maar als je toch niet wéét hoe je er niet meer mee bezig moet zijn, vind ik het best een goed idee om daar hulp bij te zoeken.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Tja eindelijk eens even een reply van mijn kant:
@ Dzjenn:
Ik vind het ontzettend goed dat je zo openhartig hierover reageert, ik kan mezelf ook goed in je verhaal vinden voorzover je die hier gepost hebt. Ik heb naast het lelijke-eendjes-syndroom om het zo maar te noemen, ook last van andere dingen waar ik voor in behandeling ben. Waarschijnlijk zal ik ook binnenkort AD krijgen, weet alleen nog niet welke. Ik heb al lange tijd last van wat ik hier beschrijf met daarnaast een vorm van depressie en lichtere vorm van sociale fobie.
Moet zeggen dat ik het idee van 'pillen slikken' nog wel een beetje raar vind. Het is toch een beetje een gek idee dat je met een pil zomaar bepaalde psychologische problemen (blijkbaar?) kunt veranderen. Ik denk vooral doordat over het algemeen (of ik zelf iig) er van uit wordt gegaan dat je 'karakter/persoonlijkheid' een soort statisch iets is, wat je niet van buitenaf helemaal kunt veranderen. Of iig niet zomaar door medicijnen te slikken. Toch een beetje een eng idee misschien, dat je hersens 'bestuurbaar' zijn als het ware. Maargoed, andersom word ik nu al 'bestuurd' door negatieve gedachten, dus ik wil heel graag leren om dit om te kunnen draaien, als dat met medicatie blijkbaar kan, waarom niet?
Ik ben zelf wel benieuwd naar je verdere ervaringen hiermee. Ik stel me er nl zelf bij voor dat het in ieder geval wel een behoorlijke tijd zal duren voor je er echt iets van merkt, en dat het heel geleidelijk en langzaam gaat. Worden je gevoelens heel erg afgevlakt bijv? Laat je nu eerder dingen 'los' ipv erg obsessief te worden of je druk te maken over bepaalde dingen (zoals bijv uiterlijk in 'ons' geval)? Merk je echt dat je ook 'blijer' wordt als het ware?
@ anderen (Garisson etc):
Ik begrijp goed dat het niet zinnig is me zo druk te maken over mijn uiterlijk. Geloof me ook maar dat het niet prettig is zo te denken. Je 'durft' zoiets ook niet echt te vertellen aan iemand, uit angst dat mensen je ontzettend oppervlakkig en ijdel gaan vinden. En of het een bewuste keuze is weet ik niet zozeer. Ik neem mezelf wel voor me er niet druk om te maken en het lekker los te laten, maar als mensen op een bepaalde manier al naar me kijken krijg ik al gedachten dat ze naar me kijken vanwege m'n vermeende lelijkheid. En als mensen een complimentje ofzoiets geven, neem ik die wel in ontvangst maar denk ik zelf dat ze dat zeggen om me te plagen, dat ze het wel complimenterend zeggen maar me eigenlijk uitlachen.
En ja, ik begrijp hoe idioot dat klinkt. Maar hier gaat ook een verleden van pesten e.d. aan vooraf.
@ Dzjenn:
Ik vind het ontzettend goed dat je zo openhartig hierover reageert, ik kan mezelf ook goed in je verhaal vinden voorzover je die hier gepost hebt. Ik heb naast het lelijke-eendjes-syndroom om het zo maar te noemen, ook last van andere dingen waar ik voor in behandeling ben. Waarschijnlijk zal ik ook binnenkort AD krijgen, weet alleen nog niet welke. Ik heb al lange tijd last van wat ik hier beschrijf met daarnaast een vorm van depressie en lichtere vorm van sociale fobie.
Moet zeggen dat ik het idee van 'pillen slikken' nog wel een beetje raar vind. Het is toch een beetje een gek idee dat je met een pil zomaar bepaalde psychologische problemen (blijkbaar?) kunt veranderen. Ik denk vooral doordat over het algemeen (of ik zelf iig) er van uit wordt gegaan dat je 'karakter/persoonlijkheid' een soort statisch iets is, wat je niet van buitenaf helemaal kunt veranderen. Of iig niet zomaar door medicijnen te slikken. Toch een beetje een eng idee misschien, dat je hersens 'bestuurbaar' zijn als het ware. Maargoed, andersom word ik nu al 'bestuurd' door negatieve gedachten, dus ik wil heel graag leren om dit om te kunnen draaien, als dat met medicatie blijkbaar kan, waarom niet?
Ik ben zelf wel benieuwd naar je verdere ervaringen hiermee. Ik stel me er nl zelf bij voor dat het in ieder geval wel een behoorlijke tijd zal duren voor je er echt iets van merkt, en dat het heel geleidelijk en langzaam gaat. Worden je gevoelens heel erg afgevlakt bijv? Laat je nu eerder dingen 'los' ipv erg obsessief te worden of je druk te maken over bepaalde dingen (zoals bijv uiterlijk in 'ons' geval)? Merk je echt dat je ook 'blijer' wordt als het ware?
@ anderen (Garisson etc):
Ik begrijp goed dat het niet zinnig is me zo druk te maken over mijn uiterlijk. Geloof me ook maar dat het niet prettig is zo te denken. Je 'durft' zoiets ook niet echt te vertellen aan iemand, uit angst dat mensen je ontzettend oppervlakkig en ijdel gaan vinden. En of het een bewuste keuze is weet ik niet zozeer. Ik neem mezelf wel voor me er niet druk om te maken en het lekker los te laten, maar als mensen op een bepaalde manier al naar me kijken krijg ik al gedachten dat ze naar me kijken vanwege m'n vermeende lelijkheid. En als mensen een complimentje ofzoiets geven, neem ik die wel in ontvangst maar denk ik zelf dat ze dat zeggen om me te plagen, dat ze het wel complimenterend zeggen maar me eigenlijk uitlachen.
En ja, ik begrijp hoe idioot dat klinkt. Maar hier gaat ook een verleden van pesten e.d. aan vooraf.
Het was absoluut niet aanvallend bedoelt en ik weet zelf maar al te goed dat depressie een ziekte. Alleen heeft bij mij antidepressiva geen positieve invloed gehad. Overigens ook geen negatieve invloed. Bij mij was het probleem blijkbaar puur psychisch.quote:Op donderdag 31 december 2009 16:23 schreef Dzjenn. het volgende:
[..]
Dat is wel zo. Heb ook een aantal keren geprobeerd te stoppen, met wisselende resultaten. Aan de andere kant, als één zo'n pilletje mijn levenskwaliteit aanzienlijk verbeterd, waarom niet? Dan ben ik toch gek als ik het niet zou doen? Een depressie is echt een ziekte, waar medicijnen voor bestaan die voor veel mensen helpen. Ik vind het soms wel eens jammer dat er altijd zulke discussies over ontstaan, want mensen die medicatie slikken voor bijvoorbeeld reuma, daar wordt niks van gezegd. In ieder geval ben ík blij dat er prozac bestaat.
Als jij wel beter wordt van die medicijnen, moet je er mee door gaan, maar mij lijkt dat die pillen meer gericht zijn op herstellen van balans in je hersens en niet op het verwerken van verschrikkelijke gebeurtenissen. Maar goed, ik neem aan dat je naast die pillen ook gewoon professioneel hulp hebt gekregen en je weet zelf het beste of je die pillen daadwerkelijk nodig hebt.
ROBODEMONS..................|:(
Ben je echt zo lelijk als jezelf denkt?quote:Op donderdag 31 december 2009 17:42 schreef cactus77 het volgende:
Tja eindelijk eens even een reply van mijn kant:
@ anderen (Garisson etc):
Ik begrijp goed dat het niet zinnig is me zo druk te maken over mijn uiterlijk. Geloof me ook maar dat het niet prettig is zo te denken. Je 'durft' zoiets ook niet echt te vertellen aan iemand, uit angst dat mensen je ontzettend oppervlakkig en ijdel gaan vinden. En of het een bewuste keuze is weet ik niet zozeer. Ik neem mezelf wel voor me er niet druk om te maken en het lekker los te laten, maar als mensen op een bepaalde manier al naar me kijken krijg ik al gedachten dat ze naar me kijken vanwege m'n vermeende lelijkheid. En als mensen een complimentje ofzoiets geven, neem ik die wel in ontvangst maar denk ik zelf dat ze dat zeggen om me te plagen, dat ze het wel complimenterend zeggen maar me eigenlijk uitlachen.
En ja, ik begrijp hoe idioot dat klinkt. Maar hier gaat ook een verleden van pesten e.d. aan vooraf.
Ik zag laatst een foto van mezelf van 14 jaar geleden en ik dacht altijd dat ik dik was. Zie ik nu dat dat best mee viel, maar het is iets wat zo in je hoofd zit dat je het voor waar aanneemt.
En dit:
Ik begrijp wel dat het zo kan werken in je hoofd, omdat het bij mij ooit ook zo werkte. Maar bedenk je dit eens: jij kan helemaal niet invullen voor anderen wat zij van jou zullen denken. Het zou eigenlijk arrogant zijn van jou, als jij wél denkt dat je dat kan.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:42 schreef cactus77 het volgende:
Tja eindelijk eens even een reply van mijn kant:
@ anderen (Garisson etc):
Ik begrijp goed dat het niet zinnig is me zo druk te maken over mijn uiterlijk. Geloof me ook maar dat het niet prettig is zo te denken. Je 'durft' zoiets ook niet echt te vertellen aan iemand, uit angst dat mensen je ontzettend oppervlakkig en ijdel gaan vinden. En of het een bewuste keuze is weet ik niet zozeer. Ik neem mezelf wel voor me er niet druk om te maken en het lekker los te laten, maar als mensen op een bepaalde manier al naar me kijken krijg ik al gedachten dat ze naar me kijken vanwege m'n vermeende lelijkheid. En als mensen een complimentje ofzoiets geven, neem ik die wel in ontvangst maar denk ik zelf dat ze dat zeggen om me te plagen, dat ze het wel complimenterend zeggen maar me eigenlijk uitlachen.
En ja, ik begrijp hoe idioot dat klinkt. Maar hier gaat ook een verleden van pesten e.d. aan vooraf.
Jij denkt die dingen allemaal, jij zélf. Niet die andere mensen.
Maar nu ga ik Fok afsluiten voor de rest van het jaar, dus een aangename wisseling en zo allemaal!
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Heb je helemaal gelijk in, ik weet eigenlijk ook wel dat ik als ik oud ben hier spijt van ga krijgen maar als je jezelf eventje ziet op fotos of spiegels enz komen gelijk weer die negatieve gedachten.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:47 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Ben je echt zo lelijk als jezelf denkt?
Ik zag laatst een foto van mezelf van 14 jaar geleden en ik dacht altijd dat ik dik was. Zie ik nu dat dat best mee viel, maar het is iets wat zo in je hoofd zit dat je het voor waar aanneemt.
Maar ieder mens heeft wel iets. Wat zou er lelijk zijn aan jou dan?quote:Op donderdag 31 december 2009 18:01 schreef cactus77 het volgende:
[..]
Heb je helemaal gelijk in, ik weet eigenlijk ook wel dat ik als ik oud ben hier spijt van ga krijgen maar als je jezelf eventje ziet op fotos of spiegels enz komen gelijk weer die negatieve gedachten.
AD is een hulpmiddel en geen wondermiddel.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:42 schreef cactus77 het volgende:
Tja eindelijk eens even een reply van mijn kant:
@ Dzjenn:
Ik vind het ontzettend goed dat je zo openhartig hierover reageert, ik kan mezelf ook goed in je verhaal vinden voorzover je die hier gepost hebt. Ik heb naast het lelijke-eendjes-syndroom om het zo maar te noemen, ook last van andere dingen waar ik voor in behandeling ben. Waarschijnlijk zal ik ook binnenkort AD krijgen, weet alleen nog niet welke. Ik heb al lange tijd last van wat ik hier beschrijf met daarnaast een vorm van depressie en lichtere vorm van sociale fobie.
Moet zeggen dat ik het idee van 'pillen slikken' nog wel een beetje raar vind. Het is toch een beetje een gek idee dat je met een pil zomaar bepaalde psychologische problemen (blijkbaar?) kunt veranderen. Ik denk vooral doordat over het algemeen (of ik zelf iig) er van uit wordt gegaan dat je 'karakter/persoonlijkheid' een soort statisch iets is, wat je niet van buitenaf helemaal kunt veranderen. Of iig niet zomaar door medicijnen te slikken. Toch een beetje een eng idee misschien, dat je hersens 'bestuurbaar' zijn als het ware. Maargoed, andersom word ik nu al 'bestuurd' door negatieve gedachten, dus ik wil heel graag leren om dit om te kunnen draaien, als dat met medicatie blijkbaar kan, waarom niet?
Ik ben zelf wel benieuwd naar je verdere ervaringen hiermee. Ik stel me er nl zelf bij voor dat het in ieder geval wel een behoorlijke tijd zal duren voor je er echt iets van merkt, en dat het heel geleidelijk en langzaam gaat. Worden je gevoelens heel erg afgevlakt bijv? Laat je nu eerder dingen 'los' ipv erg obsessief te worden of je druk te maken over bepaalde dingen (zoals bijv uiterlijk in 'ons' geval)? Merk je echt dat je ook 'blijer' wordt als het ware?
ROBODEMONS..................|:(
Wat ik heel erg vind, is vergeleken worden met een ander.
Het blijft me altijd bij dat iemand ooit tegen me zei dat ik op een klasgenoot leek. Doordat diegene dat gezegd had, ging ik juist op de lelijke punten van mijn ´lookalike´ letten.
Het was een schreeuwlelijke dame die het aardig deed bij de jongens, maar ik kreeg een hekel aan haar doordat ik op haar zou lijken
Achteraf gezien valt ze best mee en ze heeft een leuke carriére, maar dat beeld van die vergelijking
Het blijft me altijd bij dat iemand ooit tegen me zei dat ik op een klasgenoot leek.
Doordat diegene dat gezegd had, ging ik juist op de lelijke punten van mijn ´lookalike´ letten.Het was een schreeuwlelijke dame die het aardig deed bij de jongens, maar ik kreeg een hekel aan haar doordat ik op haar zou lijken
Achteraf gezien valt ze best mee en ze heeft een leuke carriére, maar dat beeld van die vergelijking
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Op elk potje past een dekseltje
An Amateur trains untill he does it right!
A Professional trains untill he can't do it wrong!
A Professional trains untill he can't do it wrong!
Ik was altijd een lelijk eendje, ben ook mijn halve schooltijd gepest met m'n uiterlijk. Toen droogte ik opeens wel héél goed op, zo erg dat mensen nu helemaal verbaasd zijn als ze me zien. Ik krijg vaak de opmerkingen dat ik erg knap ben, ook van vreemden (waarbij ik me soms echt afvraag wat die mensen bezielt). Ben zelfs gevraagd om model te worden, maar dat sloeg ik af.
Vind uiterlijk niet het belangrijkste. Heb veel mensen de mijne kunnen noemen, maar de allerknapsten waren vaak de meest saaie mensen. Mijn lief is misschien geen topmodel, maar dat is niet wat ik zoek in iemand. Innerlijke schoonheid is extreem belangrijk voor me. Zolang iemand maar verzorgd is en een leuk persoon. (Hoewel ik niet echt op overgewicht val....).
(En ja ik maakte dat topic over hangtieten, hypocriete Hechter )
Vind uiterlijk niet het belangrijkste. Heb veel mensen de mijne kunnen noemen, maar de allerknapsten waren vaak de meest saaie mensen. Mijn lief is misschien geen topmodel, maar dat is niet wat ik zoek in iemand. Innerlijke schoonheid is extreem belangrijk voor me. Zolang iemand maar verzorgd is en een leuk persoon. (Hoewel ik niet echt op overgewicht val....).
(En ja ik maakte dat topic over hangtieten, hypocriete Hechter
)
Ik vind me eigen niet 1 van de knapste maar ik krijg wel soms complimenten dat ik een mooie jongen ben.
Maar mijn eigendunk is niet zo hoog.
Ik verzorg me wel heel goed lekker bruin zonnebank huidje en altijd netjes gekleed enzo lekker geurtje mij zul je niet snel ruiken haha
Maar soms in discotheken gaan soms meisjes wel eens een stapje opzei voor mij en kijken me vies aan maar daar erger ik me niet aan dat vind ik alleen maar grappig en andere keer zitten er soms meiden op me te geilen.
Maar ik heb wel een heel goed innerlijk voor de mensen die me nog niet kennen.
Maar mijn eigendunk is niet zo hoog.
Ik verzorg me wel heel goed lekker bruin zonnebank huidje en altijd netjes gekleed enzo lekker geurtje mij zul je niet snel ruiken haha
Maar soms in discotheken gaan soms meisjes wel eens een stapje opzei voor mij en kijken me vies aan maar daar erger ik me niet aan dat vind ik alleen maar grappig
en andere keer zitten er soms meiden op me te geilen.Maar ik heb wel een heel goed innerlijk voor de mensen die me nog niet kennen.
Dat heb ik dus een aantal keer gehad en ik geloofde er gewoon niks van, omdat ik mezelf lelijk vind.quote:Op vrijdag 1 januari 2010 17:47 schreef Hechter het volgende:
Ik was altijd een lelijk eendje, ben ook mijn halve schooltijd gepest met m'n uiterlijk. Toen droogte ik opeens wel héél goed op, zo erg dat mensen nu helemaal verbaasd zijn als ze me zien. Ik krijg vaak de opmerkingen dat ik erg knap ben, ook van vreemden (waarbij ik me soms echt afvraag wat die mensen bezielt). Ben zelfs gevraagd om model te worden, maar dat sloeg ik af.
Vind uiterlijk niet het belangrijkste. Heb veel mensen de mijne kunnen noemen, maar de allerknapsten waren vaak de meest saaie mensen. Mijn lief is misschien geen topmodel, maar dat is niet wat ik zoek in iemand. Innerlijke schoonheid is extreem belangrijk voor me. Zolang iemand maar verzorgd is en een leuk persoon. (Hoewel ik niet echt op overgewicht val....).
(En ja ik maakte dat topic over hangtieten, hypocriete Hechter
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Ik vind mezelf best lekker, maar ik ben meer dan dat.quote:Op vrijdag 1 januari 2010 23:20 schreef Countess het volgende:
[..]
Dat heb ik dus een aantal keer gehad en ik geloofde er gewoon niks van, omdat ik mezelf lelijk vind.
Ik begrijp je gedachte, maar deze is iets te simplistisch. Het 'probleem' van ingebeelde lelijkheid is veelomvattender. Het bezig zijn met en piekeren over je uiterlijk is onderdeel geworden van je leven. Dat verander je niet zomaar.quote:Op donderdag 31 december 2009 17:13 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Het gaat erom dat je jezelf een hoop ontzegt als je in de overtuiging blijft dat je lelijk bent. Je hebt er alleen jezelf mee, en het gaat ook niets oplossen. Je staat jezelf alleen maar in de weg.
Het kan een actieve keuze zijn om daar niet meer mee bezig te zijn. Met de bevrijdende werking vandien.
Heb niet het hele topic gelezen.
Maar volgens mij is iedereen wel onzeker ergens over. De manier om het te uiten zal wel heel erg verschillen. Sommigen gaan bijvoorbeeld extreem veel sporten of weinig eten. De ander trekt zich liever terug.
Daarnaast zit er echt een groot verschil tussen uitstraling en uiterlijk!
Even meelezen voor tips, kan ze eigenlijk ook wel gebruiken.
Maar volgens mij is iedereen wel onzeker ergens over. De manier om het te uiten zal wel heel erg verschillen. Sommigen gaan bijvoorbeeld extreem veel sporten of weinig eten. De ander trekt zich liever terug.
Daarnaast zit er echt een groot verschil tussen uitstraling en uiterlijk!
Even meelezen voor tips, kan ze eigenlijk ook wel gebruiken.
Kiva FOK-team #8 Waar geld echt goed doet!
[b]Op zaterdag 26 juni 2010 18:48 schreef vosss het volgende:[/b]
6 eien
[b]Op zaterdag 26 juni 2010 18:48 schreef vosss het volgende:[/b]
6 eien
Ik heb ben zelf ook niet super knap, maar dit heeft geen weerslag op mijn zelfvertrouwen. Bovendien regel ik best aantrekkelijke chicks al zeg ik het zelf
Een oude, seniele vos is nog steeds sluw en schuw. Nooit afschrijven zeg ik je.
Ik mis nog een beeld van de TS eigenlijk. Kan me voorstellen dt je niet een foto plaatst, hoewel je hem per PM mag sturen. Ik wil je best ook een PM sturen met mijn foto van 2 jaar geleden en nu.
Ik ben zelf 1.67 en woog januari 09 137.3 kg. Ik heb niet een nederlands uiterlijk en voel me zelf wel "blank" gek genoeg. Bril heb ik vervangen door lenzen (ik heb -7,75). Ik kan me absoluut voorstellen hoe het is om wel een bril te dragen en hoop dat je wellicht iets kan met lenzen.
Ben zelf vorig jaar 40 kg afgevallen op eigen kracht. Het verschil tussen toen en nu is "worlds apart" om zo maar te zeggen. Ondanks mijn nog steeds stevige postuur merk ik dat ik ook heel anders kijk, waardoor ik, vaak onverwacht, ook veel meer positieve aandacht krijg.
Verder ben ik vaak een dagdromer en kijk ik niet altijd even vriendelijk. Dat doe ik onbewust, zelfs al zijn de dromen ook positief. Het zegt niet zoveel aan mijn stemming, maar anderen reageren er natuurlijk wel naar.
Wat mode betreft, tja ieder zo zijn eigen stijl toch? De mijn is overwegend klassiek. Simpel een pantalon of nette broek met een niet te opvallende trui is al snel prima.
Ik ben zelf 1.67 en woog januari 09 137.3 kg. Ik heb niet een nederlands uiterlijk en voel me zelf wel "blank" gek genoeg. Bril heb ik vervangen door lenzen (ik heb -7,75). Ik kan me absoluut voorstellen hoe het is om wel een bril te dragen en hoop dat je wellicht iets kan met lenzen.
Ben zelf vorig jaar 40 kg afgevallen op eigen kracht. Het verschil tussen toen en nu is "worlds apart" om zo maar te zeggen. Ondanks mijn nog steeds stevige postuur merk ik dat ik ook heel anders kijk, waardoor ik, vaak onverwacht, ook veel meer positieve aandacht krijg.
Verder ben ik vaak een dagdromer en kijk ik niet altijd even vriendelijk. Dat doe ik onbewust, zelfs al zijn de dromen ook positief. Het zegt niet zoveel aan mijn stemming, maar anderen reageren er natuurlijk wel naar.
Wat mode betreft, tja ieder zo zijn eigen stijl toch? De mijn is overwegend klassiek. Simpel een pantalon of nette broek met een niet te opvallende trui is al snel prima.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Gaat jezelf lelijk vinden niet ook vaak hand in hand met weinig zelfvertrouwen op andere gebieden, ongelukkigheid, en een gevoel iets externs nodig te hebben om gelukkig te zijn?
Ik weet tenminste dat ik sinds ik gelukkig ben niet eens meer met de vraag bezig ben of ik lelijk ben of mooi. Het is gewoon geen issue meer. Niet dat het ooit echt een issue was, ik ben denk ik vrij gemiddeld, maar ik maakte het wel belangrijker dan nodig. Ik wilde mooier zijn dan ik was, mooi gevonden worden door anderen.
Ik weet ook niet goed hoe je jezelf mooier kan gaan vinden. Het is gewoon moeilijk om overtuigingen te breken en te veranderen.
Ik bedoel, je kan wel elke dag in de spiegel iets liefs tegen jezelf zeggen, maar als je het niet gelooft, wat heeft het voor zin? Als je het wel een beetje kan geloven, kan het jezelf bevestigen in positieve zin.
Uiteindelijk is de clou om er niet teveel mee bezig te zijn, je aandacht te richten op dingen die er toe doen. Schoonheid is niet onbelangrijk, helaas, in deze wereld beoordelen mensen je snel, maar belangrijker dan schoonheid is nog altijd of je jezelf goed verzorgd, hoe je je voelt over jezelf en hoe je met andere mensen omgaat. Vind een hoger doel ofzo? Als je echt lelijk bent en er is weinig aan te doen, heeft het toch ook geen zin om daar nog langer negatieve energie aan te besteden, zou je denken.
Ik weet tenminste dat ik sinds ik gelukkig ben niet eens meer met de vraag bezig ben of ik lelijk ben of mooi. Het is gewoon geen issue meer. Niet dat het ooit echt een issue was, ik ben denk ik vrij gemiddeld, maar ik maakte het wel belangrijker dan nodig. Ik wilde mooier zijn dan ik was, mooi gevonden worden door anderen.
Ik weet ook niet goed hoe je jezelf mooier kan gaan vinden. Het is gewoon moeilijk om overtuigingen te breken en te veranderen.
Ik bedoel, je kan wel elke dag in de spiegel iets liefs tegen jezelf zeggen, maar als je het niet gelooft, wat heeft het voor zin? Als je het wel een beetje kan geloven, kan het jezelf bevestigen in positieve zin.
Uiteindelijk is de clou om er niet teveel mee bezig te zijn, je aandacht te richten op dingen die er toe doen. Schoonheid is niet onbelangrijk, helaas, in deze wereld beoordelen mensen je snel, maar belangrijker dan schoonheid is nog altijd of je jezelf goed verzorgd, hoe je je voelt over jezelf en hoe je met andere mensen omgaat. Vind een hoger doel ofzo? Als je echt lelijk bent en er is weinig aan te doen, heeft het toch ook geen zin om daar nog langer negatieve energie aan te besteden, zou je denken.
zelfde als diginoob
Kijk, dat vind ik een leuke instelling. Dat je niet denkt zoals ik, iemand die zichzelf niet lekker vindt.quote:Op zaterdag 2 januari 2010 00:24 schreef Hechter het volgende:
[..]
Ik vind mezelf best lekker, maar ik ben meer dan dat.
Eerst vond ik mezelf als kind zo mooi, daarna verdween dat gevoel, in de tussentijd interesseerde het me helemaal niet hoe ik eruitzag, en nu ik mezelf lelijk vind, lijkt het weer wel belangrijk
Terwijl ik het uiterlijk iets vind waar je eigenlijk geen trots aan kunt ontlenen, het is geen verdienste.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Dat vind ik echt heel mooi gezegd.quote:Op zondag 3 januari 2010 15:15 schreef Countess het volgende:
[..]
Kijk, dat vind ik een leuke instelling. Dat je niet denkt zoals ik, iemand die zichzelf niet lekker vindt.
Eerst vond ik mezelf als kind zo mooi, daarna verdween dat gevoel, in de tussentijd interesseerde het me helemaal niet hoe ik eruitzag, en nu ik mezelf lelijk vind, lijkt het weer wel belangrijk
Terwijl ik het uiterlijk iets vind waar je eigenlijk geen trots aan kunt ontlenen, het is geen verdienste.
Leuk om mijn verhaal eens te vertellen misschien:
Ik vond mezelf als kind nooit echt lelijk, ik was makkelijk in de omgang en als kind is dat eigenlijk voldoende. Ik lette er ook nooit op en raakte pas laat geinteresseerd in meisjes. Het viel me wel op dat ik veel met vrouwen omging, maar nooit een vriendinnetje had, terwijl al mijn vriendjes dat wel hadden. Ik vond het heel vervelend maar ik legde nooit een verband naar mijn uiterlijk.
Dit ging allemaal "goed" totdat ik op het HBO wat semi-vriendschappelijk heen en weer zat te pesten in de klas met een andere jongen, en hij terloops een opmerking maakte over mijn uiterlijk. Plots viel toen de hele klas stil met wat zachtjes "ooh". De jongen kreeg een rooie kop en was gelijk stil - ik had dat nog nooit gezien. Ik keek snel om te kijken of er een docent binnen was gekomen; toen drong het tot me door, een heel raar moment.
Soortgelijke voorvallen zijn daarna nog wat vaker gebeurd; ik hou wel van een beetje dollen met collega's en vrienden, en de reacties zijn meestal hetzelfde. Dat mensen er opmerkingen over maken is niet zo erg -ik kan zelf ook best (onbedoeld) "gemeen" zijn, en tenzij ik op dat moment verliefd ben kan ik me er ook niet aan ergeren- maar zelfs nu ik ver in de 20 ben kan ik nog rekenen op onnodige troostende woorden of zelfs veronschuldigingen achteraf.
Ik heb er verder weinig last van, ik word dan ook niet of nauwelijks verliefd en mijn libido staat op een laag pitje, dus het is in het dagelijks leven eigenlijk geen echte issue. Als ik verliefd ben is het wel heel erg frustrerend vooral als het qua karakter heel goed klikt.
Op het internet, waar uiterlijk en karakter nogal makkelijk zijn te scheiden is het heel frappant om te zien hoe snel de houding van vrouwen veranderd zodra uiterlijk er bij komt kijken. Vrouwen vinden altijd dat ik "knap klink", whatever dat betekent, en blijven altijd zeuren om foto's. Heel frustrerend omdat ik eigenlijk nooit heel met het uiterlijk van anderen/vrouwen bezig ben als ik met ze chat.
Samenvatting: Lelijk zijn is geen ramp als je de een karakter/instelling hebt die er niet te veel waarde aan hecht. Ik ben zelf uitgaand, sportief en heel gezellig (behalve in deze post dan misschien). Op dit moment niets te klagen.
Ik vond mezelf als kind nooit echt lelijk, ik was makkelijk in de omgang en als kind is dat eigenlijk voldoende. Ik lette er ook nooit op en raakte pas laat geinteresseerd in meisjes. Het viel me wel op dat ik veel met vrouwen omging, maar nooit een vriendinnetje had, terwijl al mijn vriendjes dat wel hadden. Ik vond het heel vervelend maar ik legde nooit een verband naar mijn uiterlijk.
Dit ging allemaal "goed" totdat ik op het HBO wat semi-vriendschappelijk heen en weer zat te pesten in de klas met een andere jongen, en hij terloops een opmerking maakte over mijn uiterlijk. Plots viel toen de hele klas stil met wat zachtjes "ooh". De jongen kreeg een rooie kop en was gelijk stil - ik had dat nog nooit gezien. Ik keek snel om te kijken of er een docent binnen was gekomen; toen drong het tot me door, een heel raar moment.
Soortgelijke voorvallen zijn daarna nog wat vaker gebeurd; ik hou wel van een beetje dollen met collega's en vrienden, en de reacties zijn meestal hetzelfde. Dat mensen er opmerkingen over maken is niet zo erg -ik kan zelf ook best (onbedoeld) "gemeen" zijn, en tenzij ik op dat moment verliefd ben kan ik me er ook niet aan ergeren- maar zelfs nu ik ver in de 20 ben kan ik nog rekenen op onnodige troostende woorden of zelfs veronschuldigingen achteraf.
Ik heb er verder weinig last van, ik word dan ook niet of nauwelijks verliefd en mijn libido staat op een laag pitje, dus het is in het dagelijks leven eigenlijk geen echte issue. Als ik verliefd ben is het wel heel erg frustrerend vooral als het qua karakter heel goed klikt.
Op het internet, waar uiterlijk en karakter nogal makkelijk zijn te scheiden is het heel frappant om te zien hoe snel de houding van vrouwen veranderd zodra uiterlijk er bij komt kijken. Vrouwen vinden altijd dat ik "knap klink", whatever dat betekent, en blijven altijd zeuren om foto's. Heel frustrerend omdat ik eigenlijk nooit heel met het uiterlijk van anderen/vrouwen bezig ben als ik met ze chat.
Samenvatting: Lelijk zijn is geen ramp als je de een karakter/instelling hebt die er niet te veel waarde aan hecht. Ik ben zelf uitgaand, sportief en heel gezellig (behalve in deze post dan misschien
). Op dit moment niets te klagen.
He's the kind of a guy who lights up a room just by flicking a switch
Komkom, je kunt zelfs trots zijn op iets dat anderen doen. Als je kinderen later thuiskomen met de mededeling dat ze een 10 hadden voor wiskunde, dan ben je toch ook trots, al is het helemaal niet jouw eigen verdienste? Waarom kun je dan niet trots zijn op iets anders (zoals uiterlijk, maar ook intelligentie etc.) waar je geen of weinig invloed op hebt?quote:Op zondag 3 januari 2010 15:15 schreef Countess het volgende:
[..]
Terwijl ik het uiterlijk iets vind waar je eigenlijk geen trots aan kunt ontlenen, het is geen verdienste.
Een groot deel niet, de vormen veranderen niet zomaar. Maar je kapsel, beugel gehad of niet, kleding en verzorgdheid e.d maakt ook wat uit. Te zwaar zou het zijn om dat verdiensten te noemen, maar daar heb je wel enige invloed op en kan je ook een andere indruk mee maken op mensen.quote:Op zondag 3 januari 2010 15:15 schreef Countess het volgende:
[..]
Terwijl ik het uiterlijk iets vind waar je eigenlijk geen trots aan kunt ontlenen, het is geen verdienste.
(alsnog niet iets om ´trots´ op te zijn)
zelfde als diginoob
Zoals jij het in je verhaal uitlegt vind ik het eigenlijk toch wel een beetje rampzalig klinken eigenlijk. Het lijkt alsof je er heel erg aan gewend bent en dat je jezelf goed aanpast aan de situatie. Maar maakt dat de situatie nou erg dragelijker?quote:Op zondag 3 januari 2010 16:43 schreef ObviousClone het volgende:
Samenvatting: Lelijk zijn is geen ramp als je de een karakter/instelling hebt die er niet te veel waarde aan hecht. Ik ben zelf uitgaand, sportief en heel gezellig (behalve in deze post dan misschien
Als je er mee zit, en het beinvloedt je leven in meerdere maten, dan zou ik voorstellen eens langs een vertrouwenspersoon te gaan op je studie en/of werk. Of als je zelf denkt dat een psycholoog beter is, dan kan je daar naartoe gaan. Er is niks vreemds aan, gewoon een gesprekje om te kijken of hij/zij iets voor je kunnen betekenen. Wat kan het kwaad?
Bullshit, intelligentie is net zo min een verdienste. Ik vind dat je daar best trots op mag zijn. Ja, je kan aan je intelligentie werken, maar ook aan je uiterlijk. Als je zus/broer iets presteert kan jij daar toch ook trots op zijn, zonder dat je daar ene fuck voor hebt gedaan. Sorry, maar je kraamt onzin uit.quote:Op zondag 3 januari 2010 15:15 schreef Countess het volgende:
Terwijl ik het uiterlijk iets vind waar je eigenlijk geen trots aan kunt ontlenen, het is geen verdienste.
Intelligentie vind ik nou echt een prachtige combi van een mix tussen nature en nurture. En dat kun je veel minder zeggen van uiterlijk vind ik. Motivatie, houding en ambitie kunnen een grote rol spelen in je ontwikkeling wat intelligentie betreft, iets wat veel minder geldt voor uiterlijk natuurlijk.quote:Op zondag 3 januari 2010 20:27 schreef .aeon het volgende:
[..]
Bullshit, intelligentie is net zo min een verdienste. Ik vind dat je daar best trots op mag zijn. Ja, je kan aan je intelligentie werken, maar ook aan je uiterlijk. Als je zus/broer iets presteert kan jij daar toch ook trots op zijn, zonder dat je daar ene fuck voor hebt gedaan. Sorry, maar je kraamt onzin uit.
Waarom is dat zo natuurlijk? Voeding, verzorging en evt. plastische chirurgie kunnen net zo'n grote rol spelen bij het uiterlijk, het is maar net hoe gemotiveerd je bent om het te veranderen nietwaar?
Tja, opzich is plastische chirurgie natuurlijk de manier om zaakjes te veranderen inderdaad. Maar toch vind ik het iets heel anders als keihard knokken voor iets om iets te bereiken terwijl het eigenlijk wel op hetzelfde neerkomt.quote:Op zondag 3 januari 2010 20:44 schreef .aeon het volgende:
Waarom is dat zo natuurlijk? Voeding, verzorging en evt. plastische chirurgie kunnen net zo'n grote rol spelen bij het uiterlijk, het is maar net hoe gemotiveerd je bent om het te veranderen nietwaar?
Ik kraam nooit bullshit uit. Geen ene fuckquote:Op zondag 3 januari 2010 20:27 schreef .aeon het volgende:
[..]
Bullshit, intelligentie is net zo min een verdienste. Ik vind dat je daar best trots op mag zijn. Ja, je kan aan je intelligentie werken, maar ook aan je uiterlijk. Als je zus/broer iets presteert kan jij daar toch ook trots op zijn, zonder dat je daar ene fuck voor hebt gedaan. Sorry, maar je kraamt onzin uit.
Intelligentie alleen is niet genoeg om iets te presteren, doorzettingsvermogen is minstens zo belangrijk.
Met alleen intelligent zitten te zijn en niks doen, kun je ook niet zomaar iedere opleiding halen.
Iets bereiken met doorzettingsvermogen is iets om trots op te zijn.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Tuurlijk is doorzettingsvermogen belangrijk, maar waar denk je dat je dat vandaan hebt dan?
Maar ja, ik denk dat we wat afdwalen van de discussie
Maar ja, ik denk dat we wat afdwalen van de discussie
Geen idee, ik kan alleen voor mezelf spreken natuurlijk. Ik heb een leuke baan, leuk huis, leuke vrienden. Ik vermaak me prima in mijn vrije tijd.quote:Op zondag 3 januari 2010 18:17 schreef ganzenherder het volgende:
[..]
Zoals jij het in je verhaal uitlegt vind ik het eigenlijk toch wel een beetje rampzalig klinken eigenlijk. Het lijkt alsof je er heel erg aan gewend bent en dat je jezelf goed aanpast aan de situatie. Maar maakt dat de situatie nou erg dragelijker?
Een gezin stichten wordt wel zo langzamerhand een probleem. Ik ben toch wel redelijk uitgaand en spontaan maar vrouwen hebben gewoon nooit enige interesse en dat ben je toch wel snel zat, ongeacht hoe dronken je bent. Mijn vrienden krijgen ook vriendinnen, gaan trouwen etc. dus je gaat minder uit, komt ook steeds minder in aanraking met vrijgezelle vrouwen. Maar ik ben waarschijnljk niet de enige die daar last van heeft.
He's the kind of a guy who lights up a room just by flicking a switch
Is dat ook gelijk de houding die je uitstraalt ?quote:Op zondag 3 januari 2010 22:15 schreef ObviousClone het volgende:
[..]
Ik ben toch wel redelijk uitgaand en spontaan maar vrouwen hebben gewoon nooit enige interesse en dat ben je toch wel snel zat
Wat is denk je nou de echte reden waarom geen enkele vrouw intresse zou hebben ?
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Lijkt me niet. genoeg vrouwen die geen behoefte hebben aan een gezinnetje stichten.quote:Op zondag 3 januari 2010 23:09 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Is dat ook gelijk de houding die je uitstraalt ?
Wat is denk je nou de echte reden waarom geen enkele vrouw intresse zou hebben ?
ROBODEMONS..................|:(
Nee, hoewel je dat natuurlijk nooit 100% zeker over jezelf kan zeggen. Ik sta toch wel bekend als iemand die spontaan is en snel met vrouwen praat/flirt. Aan m'n karakter zal het in ieder geval niet liggen.quote:Op zondag 3 januari 2010 23:09 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Is dat ook gelijk de houding die je uitstraalt ?
Wat is denk je nou de echte reden waarom geen enkele vrouw intresse zou hebben ?
edit: en gezinnetje stichen is niet iets waar ik direct op uit ben als ik een leuke vrouw tegen het lijf loop tijdens het uitgaan.
He's the kind of a guy who lights up a room just by flicking a switch
Kan je het je voorstellen dat ik even niet begrijp wat het probleem is? Je gaat me toch niet vertellen dat het puur en alleen het uiterlijk is, toch ?quote:Op maandag 4 januari 2010 00:17 schreef ObviousClone het volgende:
[..]
Nee, hoewel je dat natuurlijk nooit 100% zeker over jezelf kan zeggen. Ik sta toch wel bekend als iemand die spontaan is en snel met vrouwen praat/flirt. Aan m'n karakter zal het in ieder geval niet liggen.
edit: en gezinnetje stichen is niet iets waar ik direct op uit ben als ik een leuke vrouw tegen het lijf loop tijdens het uitgaan.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Dat is toch niet zo heel schokkend? Vooral in het begin moet het toch wel een beetje klikken op fysiek gebied.
He's the kind of a guy who lights up a room just by flicking a switch
Er bestaat trouwens een naam voor het lelijk vinden van jezelf (wanneer dat tenminste een ernstig psychisch probleem wordt dat je dagelijks functioneren bepaalt en beperkt): Body Dysmorphic Disorder. Heb ik eens bij Oprah gezien.
Ik ben het in zekere mate eens met mensen die zeggen dat je een heleboel aan je uiterlijk (en daardoor je zelfvertrouwen) kan verbeteren door naar de kapper te gaan e.d., maar als je jezelf echt lelijk vindt (en dan op een manier die buitenproportioneel is en je dagelijks leven bepaalt) dan lijkt me toch dat alleen een nieuwe kapsel niet goed gaat helpen.
Wat ik wel denk is dat lelijkheid of jouw perceptie daarvan alles te maken heeft met relaties met anderen. Als je de enige mens op aarde zou zijn, zou je uiterlijk er totaal niet toe doen. TS, heb jij het idee dat mensen jou minder leuk of aardig vinden omdat je (volgens jou) lelijk bent? Is dat je voornaamste zorg als het gaat om je uiterlijk? Of zou je nog steeds niet tevreden zijn met jezelf als je hypothetisch gezien de enige mens op aarde was?
Natuurlijk heb je altijd een eerste indruk van mensen, en soms kan die bij lelijke mensen slechter zijn dan bij heel knappe mensen. Maar uiteindelijk gaat het echt om je persoonlijkheid, uitstraling, karakter. Ik ken een heleboel niet zo knappe of zelfs lelijke mensen die ik echt fantastisch vindt, en na een poosje (vrijwel meteen, als ik iemand leer kennen en die persoon is tof) zie ik dat uiterlijk echt niet meer. Als je mensen werkelijk leert kennen is schoonheid of lelijkheid totaal relevant, in mijn optiek in elk geval. Dus als tip zou ik je willen meegeven proberen vooral jezelf te zijn, zelfvertrouwen uit te stralen, sociaal en enthousiast te zijn en dan zal niemand jou lelijk vinden. Nu snap ik wel dat zelfvertrouwen e.d. lastig is als je zo'n zelfbeeld hebt als jij, dus ik hoop dat je daar idd misschien met hulp van buitenaf vanaf kunt komen.
gezien.
Ik ben het in zekere mate eens met mensen die zeggen dat je een heleboel aan je uiterlijk (en daardoor je zelfvertrouwen) kan verbeteren door naar de kapper te gaan e.d., maar als je jezelf echt lelijk vindt (en dan op een manier die buitenproportioneel is en je dagelijks leven bepaalt) dan lijkt me toch dat alleen een nieuwe kapsel niet goed gaat helpen.
Wat ik wel denk is dat lelijkheid of jouw perceptie daarvan alles te maken heeft met relaties met anderen. Als je de enige mens op aarde zou zijn, zou je uiterlijk er totaal niet toe doen. TS, heb jij het idee dat mensen jou minder leuk of aardig vinden omdat je (volgens jou) lelijk bent? Is dat je voornaamste zorg als het gaat om je uiterlijk? Of zou je nog steeds niet tevreden zijn met jezelf als je hypothetisch gezien de enige mens op aarde was?
Natuurlijk heb je altijd een eerste indruk van mensen, en soms kan die bij lelijke mensen slechter zijn dan bij heel knappe mensen. Maar uiteindelijk gaat het echt om je persoonlijkheid, uitstraling, karakter. Ik ken een heleboel niet zo knappe of zelfs lelijke mensen die ik echt fantastisch vindt, en na een poosje (vrijwel meteen, als ik iemand leer kennen en die persoon is tof) zie ik dat uiterlijk echt niet meer. Als je mensen werkelijk leert kennen is schoonheid of lelijkheid totaal relevant, in mijn optiek in elk geval. Dus als tip zou ik je willen meegeven proberen vooral jezelf te zijn, zelfvertrouwen uit te stralen, sociaal en enthousiast te zijn en dan zal niemand jou lelijk vinden. Nu snap ik wel dat zelfvertrouwen e.d. lastig is als je zo'n zelfbeeld hebt als jij, dus ik hoop dat je daar idd misschien met hulp van buitenaf vanaf kunt komen.
Ts, je hebt 10000% zeker weten Body dysmorphic disorder.quote:Op dinsdag 29 december 2009 01:22 schreef cactus77 het volgende:
Er wordt wel eens gezegd dat schoonheid subjectief is en 'iedereen wel mooi is' etc, maar wat als je zelf niets moois aan jezelf kunt zien? Niet willen dat mensen foto's nemen, en als ze toch genomen worden denken dat je zo'n misschepsel bent dat geen mens over je lelijkheid heen zal kunnen kijken.
Ik heb hier zelf veel last van, al zal ik het in het openbaar nooit zeggen omdat ik het zelf zo irritant vind wanneer mensen zeggen dat ze zichzelf lelijk vinden (vaak gewoon valse bescheidenheid).
En ik begrijp hoe zinloos en dom het is je over dit soort dingen zorgen te maken ipv wereldproblematiek enz maar ik hoef maar een foto van mezelf te zien en mijn stemming draait gelijk om en ik voel me kut en vooral lelijk. Ik snap ook wel dat schoonheidsidealen niet reeel zijn en dat verhaal maar ik kan niets 'goeds' in m'n uiterlijk zien, ik voel alsof ik abnormaal ben.
Het gaat een beetje voorbij het op een barbie willen lijken, ik vind mezelf er echt raar uitzien: verhoudingen en gezicht kloppen niet, slechte zieke huid, lelijk haar etc. Het is dus niet één ding wat ik evt zou kunnen laten fixen (kromme neus ofzo). Het hele plaatje klopt niet.
Ik vind het zielig van mezelf dat ik zo denk, ik zou zo niet over anderen willen spreken en uiterlijk is ook maar oppervlakkig, er zijn ergere dingen..Maar: ik lijk gewoon niet anders te KUNNEN denken?
]Ik zie wel meer herkenningstopics in r&p, en ik wil eigenlijk zo graag weten of ik niet de enige gek ben en of mensen ervaring hebben met therapie oid? Gezien het bij mij niet om één specifiek lichaamsdeel of anorexia ofzo gaat, valt het al buiten een hoop psychische 'hokjes' en 'alles is subjectief'-praatjes heb ik intussen ook al gevoerd.
Ik besef nl wel hoe zinloos het is om dit zon negatieve impact te laten hebben op mn leven, maar ik kan de gedachten niet stoppen en het kut-en-altijd-minderwaardig-gevoel blijf ik houden. Het verpest toch aardig wat dingen in mn leven.
Ik post geen fotos
Ik raad je echt aan om deze sites te bekijken:
http://en.wikipedia.org/wiki/Body_dysmorphic_disorder
http://bdd-info.nl/
http://bdd-info.nl/bijdragen-vrouwen.html
http://www.bddcentral.com/
http://www.bddcentral.com/forums/
Ik heb zelf ook Bdd, en als je wilt kan ik je er meer over vertellen
. Ik wens je in ieder geval zeer veel sterkte toe.
Uiterlijk is lang niet zo belangrijk joh. Jij zal waarschijnlijk ook niet op Brad Pitt types vallen maar eerder op jongens die even lelijk/mooi zijn als jou toch? Dus that kinda evens it out.
En daarbij, een goede vriend van mij is best wel lelijk. Maar hij krijgt toch gewoon een leuke vriendin en aandacht van meisjes en weet je waarom? Omdat hij gewoon een hartstikke tof persoon is. Tuurlijk is die niet zo heel erg mooi. Maar uitstraling en innerlijk telt minstens even veel.
Daarbij helpt het ook al een hele hoop als je je gewoon goed verzorgt.
Dus niet huilen, je vind vast wel een leuk vriendje, genoeg "lelijke" jongens in de wereld die voor jou innerlijke charmes zullen vallen
En daarbij, een goede vriend van mij is best wel lelijk. Maar hij krijgt toch gewoon een leuke vriendin en aandacht van meisjes en weet je waarom? Omdat hij gewoon een hartstikke tof persoon is. Tuurlijk is die niet zo heel erg mooi. Maar uitstraling en innerlijk telt minstens even veel.
Daarbij helpt het ook al een hele hoop als je je gewoon goed verzorgt.
Dus niet huilen, je vind vast wel een leuk vriendje, genoeg "lelijke" jongens in de wereld die voor jou innerlijke charmes zullen vallen
"God damn you Walter! You fuckin' asshole! Everything's a fuckin' travesty with you, man! And what was all that shit about Vietnam? What the FUCK, has anything got to do with Vietnam? What the fuck are you talking about?"
Ik ben niet TO, maar ik vind Brad Pitt dus een lelijke ventquote:Op dinsdag 5 januari 2010 20:29 schreef The-dude het volgende:
Uiterlijk is lang niet zo belangrijk joh. Jij zal waarschijnlijk ook niet op Brad Pitt types vallen maar eerder op jongens die even lelijk/mooi zijn als jou toch? Dus that kinda evens it out.
Dus niet huilen, je vind vast wel een leuk vriendje, genoeg "lelijke" jongens in de wereld die voor jou innerlijke charmes zullen vallen
Nou ja, niet knap in ieder geval, al wordt hij door de media zo afgeschilderd.En gelukkig maar, is een ´mooi´ uiterlijk een kwestie van persoonlijke smaak.
Ik vraag me trouwens af of je wel valt voor types die even mooi of lelijk zijn als je jezelf vindt.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Over het algemeen is er toch een bepaald schoonheidsideaal waaraan mensen zich zelf meten. Een ex van mij word door veel vrienden van mij als middelmatig beschouwd terwijl ik haar nog steeds een van de mooiste meisjes die ik ooit heb gezien beschouw. Dus dat kan inderdaad verschillen.quote:Op dinsdag 5 januari 2010 21:38 schreef Countess het volgende:
[..]
Ik ben niet TO, maar ik vind Brad Pitt dus een lelijke vent
En gelukkig maar, is een ´mooi´ uiterlijk een kwestie van persoonlijke smaak.
Ik vraag me trouwens af of je wel valt voor types die even mooi of lelijk zijn als je jezelf vindt.
Maar over het algemeen zoeken mensen een partner die ongeveer even mooi is als ze zelf zijn. Want op een veel mooier meisje durf je niet zo gauw af te stappen. En bij een lelijker meisje word vaak gedacht: "ik kan wel beter doen dan dit" Tenzij schoonheid (of afwezigheid van schoonheid) word gecompenseerd door uitstraling en karakter.
Dus @ TS: Zorg dat de jongens bij jou niet denken dat ze wel beter kunnen doen door jezelf te accepteren hoe je bent. Pas dan zul je een goede uitstraling krijgen en lekker in je vel gaan zitten. En zullen jongens denken: "ze is dan mischien geen fotomodel, maar ik heb nog nooit zoon gezellig leuk meisje ontmoet"
"God damn you Walter! You fuckin' asshole! Everything's a fuckin' travesty with you, man! And what was all that shit about Vietnam? What the FUCK, has anything got to do with Vietnam? What the fuck are you talking about?"
Je wilskracht kan hier veel aan doen denk ik, als je kijk naar de dingen waar je aan zou kunnen werken en daar ook echt aan werk ben je al op weg je eigen zelfvertrouwen op te krikken.
Veel mensen zien je toch anders als je jezelf ziet, en natuurlijk heb je altijd van die lompe mensen die je zelfvertrouwen proberen zo diep mogelijk terug de grond in te stampen, dat negeren zal niet lukken, en misschien zul je toch altijd een soort van jaloezie hebben tegenover de mensen die er perfect uitzien op tv enzo.
Als je echt je best doet aan de dingen te werken waar je wat aan kan doen, en je komt op een gegeven moment op een punt dat de vooruitgang goed kan zien ben je al heel goed op weg, en ik denk dat het dan een stuk makkelijker zal zijn je niet zo druk te maken over de dingen waar je jezelf minder in acht.
Veel mensen zien je toch anders als je jezelf ziet, en natuurlijk heb je altijd van die lompe mensen die je zelfvertrouwen proberen zo diep mogelijk terug de grond in te stampen, dat negeren zal niet lukken, en misschien zul je toch altijd een soort van jaloezie hebben tegenover de mensen die er perfect uitzien op tv enzo.
Als je echt je best doet aan de dingen te werken waar je wat aan kan doen, en je komt op een gegeven moment op een punt dat de vooruitgang goed kan zien ben je al heel goed op weg, en ik denk dat het dan een stuk makkelijker zal zijn je niet zo druk te maken over de dingen waar je jezelf minder in acht.
Tja, schoonheid is meer dan alleen ´mooi´ zijn.
Iemand kan voor het oog aan alle voorwaarden van schoonheid voldoen, maar dat wil nog niet zeggen dat anderen het ook mooi vinden.
Uitstraling, gezichtsuitdrukkingen en houding bepalen wat mij betreft veel meer of iemand mooi is.
Mooie mensen kunnnen hele lelijke gezichtsuitdrukkingen hebben, en andersom, of een combinatie van beide
Ik vind bijvoorbeeld mannen die als ´mooi´ worden gezien maar helemaal geen leuke uitstaling hebben, echt a-sexy.
Iemand kan voor het oog aan alle voorwaarden van schoonheid voldoen, maar dat wil nog niet zeggen dat anderen het ook mooi vinden.
Uitstraling, gezichtsuitdrukkingen en houding bepalen wat mij betreft veel meer of iemand mooi is.
Mooie mensen kunnnen hele lelijke gezichtsuitdrukkingen hebben, en andersom, of een combinatie van beide
Ik vind bijvoorbeeld mannen die als ´mooi´ worden gezien maar helemaal geen leuke uitstaling hebben, echt a-sexy.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Dit soort gesprekken vallen altijd terug naar 'jaaaaaah, maar het is juist de uitstraling die belangrijk is!'
Ik ben van mening dat uitstraling wel belangrijk is, maar dat het meer iets dat volledig naast het uiterlijk bestaat, het is simpelweg een mengeling van uiterlijk in combinatie met je sociale karaktereigenschappen. Als je echt lelijk bent kan een "uitstraling" dat wel een klein beetje compenseren, maar niet meer dan dat.
Als je een grote neus hebt *ahum* of je ogen staan vijf cm uitelkaar en je zit onder de acne dan kan je nog zo'n leuke uitstraling hebben maar dan zal je toch echt je verwachtingen naar onder moeten bijstellen.
Ik wil de TS niet naar beneden praten, want het klinkt idd meer als BDD dan iets anders, maar verschil moet er wezen, om het maar even heel cru te zeggen.
Ik ben van mening dat uitstraling wel belangrijk is, maar dat het meer iets dat volledig naast het uiterlijk bestaat, het is simpelweg een mengeling van uiterlijk in combinatie met je sociale karaktereigenschappen. Als je echt lelijk bent kan een "uitstraling" dat wel een klein beetje compenseren, maar niet meer dan dat.
Als je een grote neus hebt *ahum* of je ogen staan vijf cm uitelkaar en je zit onder de acne dan kan je nog zo'n leuke uitstraling hebben maar dan zal je toch echt je verwachtingen naar onder moeten bijstellen.
Ik wil de TS niet naar beneden praten, want het klinkt idd meer als BDD dan iets anders, maar verschil moet er wezen, om het maar even heel cru te zeggen.
Brad Pitt
Uitstraling is heel belangrijk maar als je iets verder kijkt kun je heel veel in de ogen lezen. Die kunnen soms echt (uit)stralen, pretoogjes, onschuld, vriendelijkheid, noem maar op. En ik vermoed dat dat zelfs kan bij de meest onzekere mensen (bij een 1e indruk)
Uitstraling is heel belangrijk maar als je iets verder kijkt kun je heel veel in de ogen lezen. Die kunnen soms echt (uit)stralen, pretoogjes, onschuld, vriendelijkheid, noem maar op. En ik vermoed dat dat zelfs kan bij de meest onzekere mensen (bij een 1e indruk)
Ik heb van die pretoogjes maar die komen pas tevoorschijn als ik me goed voel.quote:Op woensdag 6 januari 2010 20:19 schreef Cassandra87 het volgende:
Brad Pitt
Uitstraling is heel belangrijk maar als je iets verder kijkt kun je heel veel in de ogen lezen. Die kunnen soms echt (uit)stralen, pretoogjes, onschuld, vriendelijkheid, noem maar op. En ik vermoed dat dat zelfs kan bij de meest onzekere mensen (bij een 1e indruk)
En da's niet op 1e indruk-momenten.
Nouja ik vraag t me af. Als ik me écht heel kut voel heb ik echt een donkere blik, maar als ik aanspraak heb verdwijnt dat sowieso. Ik denk dat ik vrijwel altijd pretoogjes heb.
Ik vind mijn vriend trouwens onwijs knap. En ik denk dat dat ook voornamelijk te maken heeft met wat zijn ogen uitstralen En dat vind ik 99% van de tijd wel van toepassing
Ik vind mijn vriend trouwens onwijs knap. En ik denk dat dat ook voornamelijk te maken heeft met wat zijn ogen uitstralen
En dat vind ik 99% van de tijd wel van toepassing
Bij mannen zijn looks echt gewoon minder belangrijk. Mijn vriend hoeft geen Bra Pitt te zijn, zolang hij maar schoon is, fris ruikt, verzorgd is (en dan bedoel ik dat hij er niet uitziet als een holbewoner in het openbaar). En ik val gewoon echt niet op dikke mannen. Daarbuiten, tsja, hoe het klikt met iemand is belangrijker...
Dan zegt dat ook wat over die eerste indruk-momenten.quote:Op woensdag 6 januari 2010 20:21 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Ik heb van die pretoogjes maar die komen pas tevoorschijn als ik me goed voel.
En da's niet op 1e indruk-momenten.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Ik ben dus niet de enige die dat helemaal niks vindtquote:Op woensdag 6 januari 2010 20:19 schreef Cassandra87 het volgende:
Brad Pitt
Uitstraling is heel belangrijk maar als je iets verder kijkt kun je heel veel in de ogen lezen. Die kunnen soms echt (uit)stralen, pretoogjes, onschuld, vriendelijkheid, noem maar op. En ik vermoed dat dat zelfs kan bij de meest onzekere mensen (bij een 1e indruk)
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
EYquote:Op woensdag 6 januari 2010 21:43 schreef Countess het volgende:
[..]
Ik ben dus niet de enige die dat helemaal niks vindt
, Brad PItt in Interview with the Vampire is
Mij hebben ze altijd verteld dat als ik neutraal kijk een hele scherpe blik heb van: "Ik denk iets, en ik weet iets, maar jij mag het niet weten"quote:Op woensdag 6 januari 2010 20:29 schreef Cassandra87 het volgende:
Nouja ik vraag t me af. Als ik me écht heel kut voel heb ik echt een donkere blik, maar als ik aanspraak heb verdwijnt dat sowieso. Ik denk dat ik vrijwel altijd pretoogjes heb.
Ik vind mijn vriend trouwens onwijs knap. En ik denk dat dat ook voornamelijk te maken heeft met wat zijn ogen uitstralen
Dus mijn blik is ook een van mijn triomfen, ja ik zei: "OOK EEN VAN"
Zie daar , mijn grootste struikelblokquote:Op woensdag 6 januari 2010 21:14 schreef Hechter het volgende:
En ik val gewoon echt niet op dikke mannen.
ach rz genoeg vrouwen die wel van een pondje meer houden. Andersom geldt dat net zo goed.
Ik heb liever een wat stevige man dan zo'n magere spriet.
Ik heb liever een wat stevige man dan zo'n magere spriet.
mijn verhaal:
nou ik ben net 18 geworden en kom uit noord brabant, ik vind mezelf net als vele hier lelijk. als ik in de spiegel kijk dan vind ik dat ik stom uit me ogen kijk. Ik heb een keer toen ik verliefd was op een meisje, haar gevraagt naar een feest, toen ik dit vroeg keek ze me aan en begon te lachen. Daarna schaamde ik me dood en ben ik zeker meer dan 2maanden gepest hierover. na deze 2maanden wilde een vriend van mij me opvrolijken door met mij samen naar een feest tegaan. Na veel gedoe ging ik toch mee. Nou het ging dus zo Mijn vriend kreeg sjans met 2 meiden. En hij begon mij dus ook voor te stellen. Ik gaf hun een hand ( ja het was eigenlijk mijn eerste feest want ik durfde nooit naar een feest te gaan) . toen ik hun een hand gaf begonnen ze me al raar aan tekijken en ik dacht al waarom. Toen mijn vriend ging dansen deed ik ook maar mee ( het was tenslotte een feest). toen Hij begon te dansen ging hij tussen die 2 meiden in dansen. Na een tijdje zei hij : ga ook eens met ryan dansen . ze (de 2 meiden) begonnen elkaar al eng aan tekijken en zeiden daarna dat ze weg moesten. ( ik wist al wat dit betekenende en dit gaf mijn zelfvertrouwen een kick in the nuts) Ik wilde zo snel mogelijk weg omdat ik met kut voelde en eigenlijk in huilen wou uitbarsten. Ik zei tegen mijn vriend dat ik me ziek voelde en naar huis ging. toen ik op weg naar mijn auto ging, stonden er buiten de deuren van dat feest een paar jongen en meiden ( marrokaanse ) toen ik hun voorbij liep begonnen ze te schelden en drank flesjes naar me tegooien en riepen de hele tijd "Kanker op vieze Kanker lelijkerd". Toen ik dit hoorde begon ik snel naar mijn auto te rennen en toen ik naar huis reed heb ik de hele weg gehuild . Gelukkig was ik thuis. Het was mijn eerste feest en ook mijn laatste
nou ik ben net 18 geworden en kom uit noord brabant, ik vind mezelf net als vele hier lelijk. als ik in de spiegel kijk dan vind ik dat ik stom uit me ogen kijk. Ik heb een keer toen ik verliefd was op een meisje, haar gevraagt naar een feest, toen ik dit vroeg keek ze me aan en begon te lachen. Daarna schaamde ik me dood en ben ik zeker meer dan 2maanden gepest hierover. na deze 2maanden wilde een vriend van mij me opvrolijken door met mij samen naar een feest tegaan. Na veel gedoe ging ik toch mee. Nou het ging dus zo Mijn vriend kreeg sjans met 2 meiden. En hij begon mij dus ook voor te stellen. Ik gaf hun een hand ( ja het was eigenlijk mijn eerste feest want ik durfde nooit naar een feest te gaan) . toen ik hun een hand gaf begonnen ze me al raar aan tekijken en ik dacht al waarom. Toen mijn vriend ging dansen deed ik ook maar mee ( het was tenslotte een feest). toen Hij begon te dansen ging hij tussen die 2 meiden in dansen. Na een tijdje zei hij : ga ook eens met ryan dansen . ze (de 2 meiden) begonnen elkaar al eng aan tekijken en zeiden daarna dat ze weg moesten. ( ik wist al wat dit betekenende en dit gaf mijn zelfvertrouwen een kick in the nuts) Ik wilde zo snel mogelijk weg omdat ik met kut voelde en eigenlijk in huilen wou uitbarsten. Ik zei tegen mijn vriend dat ik me ziek voelde en naar huis ging. toen ik op weg naar mijn auto ging, stonden er buiten de deuren van dat feest een paar jongen en meiden ( marrokaanse ) toen ik hun voorbij liep begonnen ze te schelden en drank flesjes naar me tegooien en riepen de hele tijd "Kanker op vieze Kanker lelijkerd". Toen ik dit hoorde begon ik snel naar mijn auto te rennen en toen ik naar huis reed heb ik de hele weg gehuild . Gelukkig was ik thuis. Het was mijn eerste feest en ook mijn laatste
Ryan, is het niet voor een groot deel allemaal projectie? Ik bedoel, jij DENKT dat mensen jou lelijk vinden, omdat jij jezelf lelijk vindt. Jij neemt aan dat die meisjes zeggen dat ze weg moeten omdat ze jou lelijk vinden, maar misschien moesten ze wel echt weg? Ik denk dat als je eenmaal zelf overtuigd bent dat je lelijk bent of de moeite niet waard bent, dat je dan automatisch denkt dat andere mensen dit ook zo zien. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn.
Om je een voorbeeld te geven, soms als ik langs een groepje jongeren fiets en ik ze ineens heel hard hoor lachen, denk ik ook wel eens dat ze achter mijn rug een grap over mij hebben gemaakt oid. Maar eigenlijk slaat het nergens op om zoiets te denken, want 99 van de 100 keer lachen ze gewoon om iets heel anders. Door je eigen onzekerheid ga je je eigen gedachten op andere mensen projecteren en voor hen invullen wat ze over jou denken. Dit is fout en maakt je alleen maar onzekerder. Ik durf te wedden dat dat groepje jongeren mij niet eens heeft opgemerkt omdat ze toch alleen maar met zichzelf bezig zijn (zoals bijna alle mensen vooral op zichzelf letten, en dus echt niet op hoe mooi of lelijk jij bent).
Ga eens bij jezelf na: hoe vaak vind jij iemand zo lelijk dat je er niet eens mee wil praten of een hand wil geven? Hoe vaak vind jij andere mensen uberhaupt echt lelijk en laat je dat de rest van je mening over zo'n persoon beinvloeden? Ik denk dat dat haast niet voorkomt. Dus in je gedachten maak je dingen erger dan ze werkelijk zijn. Helaas leidt dit naar mijn mening wel tot een soort neerwaartse spiraal, want je zelfvertrouwen en uitstraling worden er door zulke gedachtes niet beter op. Probeer dus positiever te denken, over andere mensen maar vooral over jezelf!
Om je een voorbeeld te geven, soms als ik langs een groepje jongeren fiets en ik ze ineens heel hard hoor lachen, denk ik ook wel eens dat ze achter mijn rug een grap over mij hebben gemaakt oid. Maar eigenlijk slaat het nergens op om zoiets te denken, want 99 van de 100 keer lachen ze gewoon om iets heel anders. Door je eigen onzekerheid ga je je eigen gedachten op andere mensen projecteren en voor hen invullen wat ze over jou denken. Dit is fout en maakt je alleen maar onzekerder. Ik durf te wedden dat dat groepje jongeren mij niet eens heeft opgemerkt omdat ze toch alleen maar met zichzelf bezig zijn (zoals bijna alle mensen vooral op zichzelf letten, en dus echt niet op hoe mooi of lelijk jij bent).
Ga eens bij jezelf na: hoe vaak vind jij iemand zo lelijk dat je er niet eens mee wil praten of een hand wil geven? Hoe vaak vind jij andere mensen uberhaupt echt lelijk en laat je dat de rest van je mening over zo'n persoon beinvloeden? Ik denk dat dat haast niet voorkomt. Dus in je gedachten maak je dingen erger dan ze werkelijk zijn. Helaas leidt dit naar mijn mening wel tot een soort neerwaartse spiraal, want je zelfvertrouwen en uitstraling worden er door zulke gedachtes niet beter op. Probeer dus positiever te denken, over andere mensen maar vooral over jezelf!
|
|
