Gisteren om 9 uur kreeg ik gel toegediend om de baarmoedermond meer te laten verweken. Had nog steeds maar 1cm ontsluiting dus de vliezen konden niet gebroken worden. Uurtje daarna mocht ik gewoon nog paar uurtjes het ziekenhuis rondlopen, hebben maar in het restaurant gezeten.
Om 2 uur kreeg ik weer een CTG en kreeg nu de laatste dosis gel (dubbele) toegdiend voor die dag. Het plan was om dan de volgende morgen mn vliezen te gaan breken zodat er een infuus ingebracht kon worden met weeenopwekkers.
Vlak na het inbrengen van de gel kreeg ik al krampen, maar dat kon komen door de gel. Een paar uur best pijnlijke krampen gehad en ik wist niet zeker of dat nou weeen waren, totdat het toch wel pijnlijker werd. Dit zou er allemaal bij horen en de CTG was ok, dus ws zou ik de zaal op gaan voor de nacht zodat er de volgende ochtend weer verder gegaan kon worden.
Om 18.45 uur heb ik nog een maaltijd gegeten. Mn vriend zou die nacht thuis gaan slapen, maar was nog even gebleven om af te wachten of ik definitief naar zaal zou gaan of dat ik in de verloskamer mocht blijven (ik zag de zaal namelijk niet zitten met die pijnlijke weeen).
Tegen 19.30 werd ik ineens heel misselijk en gooide de maaltijd er dus weer uit. Ineens kreeg ik heeeeele pijnlijke weeen, die ik achter elkaar moest wegpuffen...echte weeenstorm dus. Mn vriend gelijk op de bel gedrukt en de vk kwam eraan. Ik bleek 3 cm ontsluiting te hebben, maar dus nog niet lang niet genoeg. De verpleegkundige is bij me gebleven omdat ik krom lag van de pijn en de CTG er daardoor niet goed in bleef zitten. Toen ik na bijna een half uur tegen haar zei dat ik dit echt niet zolang ging trekken (ik dacht dus dat dit zo de hele nacht door kon gaan), begon ze over de ruggenprik. Dit wilde ik wel en ze ging even weg voor overleg.
Een minuut later riep ik tegen Djurre dat ik moest persen. De vk kwam snel terug en toen bleek ik 10 cm ontsluiting te hebben en idd te moeten persen. In een weeenstorm van een half uur dus van 3 naar 10 cm ontsluiting gegaan.
De bloeddruk van Dyon daalde heel snel en ze zag dat hij het helemaal niet fijn had en er heeeel snel uit moest. Hij had de navelstreng om zijn nekje.
Ik kreeg snel een knip en moest heel snel persen. Hij was er gelukkig ook snel.
Niemand wist wanneer nou mn vliezen gebroken waren, er is amper vruchtwater gezien. Het bleek ook een 'oude' placenta te zijn, die echt zowat op was. Ook was er dus bijna geen vruchtwater meer aanwezig waarschijnlijk.
Dyon heeft een wat droge huid door het overtijd lopen, maar is verder gelukkig helemaal gezond! Met mij gaat alles ook wel goed.
Vanmorgen konden we dus alweer naar huis en vanmiddag druk gehad met kraambezoek.
Borstvoeding lukt nog niet goed, maar we blijven proberen.