MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
In navolging van Jaarlijstjes 2004 , Jaarlijstjes 2005! , Jaarlijstjes 2006! , Jaarlijstjes 2007! en Jaarlijstjes 2008!
quote:Op maandag 13 december 2004 15:18 schreef pfaf het volgende:
Het is al weer 2 weekjes december en iedere muziek-site, forum en muziekblad staat vol met jaarlijstjes. Fok kan uiteraard niet achterblijven, dus post hier je favoriete albums van het afgelopen jaar.
1.
Roosbeef - Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten
1a. Nirvana - Live in Reading
Al 15 jaar staat de bootleg in hoge roulatie in de cd-speler. Daardoor is ieder piepje, valse snaar, iedere kuchje uit het publiek al jaren in m'n geheugen gegrift. De mastering is prima gedaan, de DVD is natuurlijk geweldig en het wachten is nu op de officiele releases van Trick or Treat, Live and Loud, Paradiso en Roma en dan kunnen de bootlegs na decennia trouwe dienst de prullenbak in. Helaas, want als er iets jammer is aan het digitale tijdperk is het niet meer op zoek hoeven te gaan naar bootlegs...
2. jj - jjno2
Ineens waren ze daar, vanuit Zweden. Laat ik er de sticker psychedelische, electronische droompop op plakken. Soms hoor je samples die aan The Knife doet denken, dan weer merk je wat Belle and Sebastian, ABBA of een willekeurige Zweedse indiepopband op, maar door de Caribische percussie strookt weer niet met die koude Scandinavische bands. De hoes daarentegen zou van een willekeurige Amerikaanse hiphopper kunnen zijn. Oh ja, er staat ook een Lil'Wayne cover op. Volgt u het nog? Nee? Gewoon luisteren dus.
3. Nice at Home - Visitor
Kon ik over jj al niets zeggen, over Nice At Home lukt dat al helemaal niet. De band is nog mysterieuzer dan Belle &Sebastian in hun vroegere jaren. Zo erg in nevelen gehuld dat de eerste hit op Google een forumpost van mij is, gevolgd door een Servisch forum, een regio waar de leden ook vandaan schijnen te komen. Oh ja, de muziek: Een mix van noise, pop, rock, electro, singer songwriter, beats, lofi ambient en wereldmuziek. Samenvatting? Geniaal!
4. Andrew Bird - Noble Beast
Z'n meest 'makkelijke' album tot dusver en hij lijkt daarmee ook steeds meer voeten in de popaarde te krijgen. Met de songwriterskwaliteiten van Bird zat het altijd al goed, maar nu zonder de pretenties van weleer. Misschien wel jammer voor de houdbaarheid van het album, maar voor nu wel erg lekker hoor.
5. Lightning Dust - Infinite Light
De Jagjaguwar verrassing van het jaar. Folk-achtige singersongwriterrock van het duo Amber Webber en Joshua Wells, beide bekender van Black Mountain. Drager van het album is de onvaste, maar ongekend ontroerende zang van Amber. De nummers zijn enorm knap geschreven en mooi, maar dankzij de bizarre, beklemmende, doch wonderschone zang van haar, wordt het album van baas tot eindbaas niveau gehesen.
6. Wilco - Wilco (The Album)
Ik heb me er met deze release maar bij neer gelegd: de tijden van YHF en AGIB komen niet meer terug. Jeff Tweedy is namelijk gelukkig. En zoals de popgeschiedenis ons leert is er een gekwelde ziel nodig voor de écht historische albums. Wat overblijft is slechts de beste liveband ter wereld met geweldige muzikanten, een begenadigd songwriter en een band die plezier uitstraalt in plaats van pijn. Ook niet mis eigenlijk...
7. John Zorn - O'o
De derde uit de Dreamers-reeks van de koning van de free-jazz. De nadruk is iets verschoven van Marc Ribot's gitaarspel naar de toetsen en Zorn speelt op deze editie zelfs geen enkele noot op z'n sax, waardoor de afwisseling die Dreamers zo geniaal maakte iets ontbreekt. Desalniettemin weer een ontzettende mooie toevoeging aan het onuitputtelijke oeuvre van Zorn.
8. Sunset Rubdown - Dragonslayer
Als één van de meeste productieve Canadezen, weet Spencer Krug het te presteren met elke bezetting een topalbum neer te zetten. Ook het groots aangezette en theaterale Sunset Rubdown-project (ondertussen ook al weer bij de vierde langspeler beland) is er zo één. IJzersterke nummers, met Krug's karakteristieke stem als voortrekker van een overdreven art-rock ensemble. Speciale noot voor de prachtige zang van Camilla Wynne Ingr.
9. Stuurbaard Bakkebaard - L'Amour
De smerige, vulgaire hoes zegt alles. Rammelende, rommelige nummers met zeker hun charme. Verder veel vuige beats en een donkere sound over het geheel. Een bizar gave plaat. Bijna 'onnederlands' als ik dat geen kutbenaming zou vinden.
10. The Decemberists - The Hazards of Love
De Tommy van de 21e eeuw! Een groots opgezette rockopera en met Colin Meloy's meesterlijke tekstschrijfkwaliteiten ben je dan op het goede adres. Naast z'n gebruikelijke, geniale teksten is er gekozen voor terugkerende muzikale thema's om de opera nog meer één geheel te maken. De gastzangeressen zijn uitzonderlijk goed gekozen en de muziek is gewoon dik in orde. Waarom Meloy zelf meerdere rollen moet vertolken is me onduidelijk en maakt het wat onlogisch, maar dat mierengeneuk laten we achterwege terwijl we de liefdestragedie van mythische wezens in Noord-Schotland volgen.. Epic!
11. Woods - Songs of Shame
Lekkere lo-fi pop. Tegendraads, eigenwijs, maar soms ook doodgewoon erg mooi en lieflijk, dan weer een ellenlange jam-sessie. Gelukkig wel weer telkens met een eigen twist. Duidelijk een band met twee gezichten. Een zeer goede eigenschap, want spannend!
12. Cymbals Eat Guitars - Why There Are Mountains
Meest verrassende debuut van het jaar. Een onsamenhangende mix van pop en noise. Het album is zo (knap) opgebouwd dat het als één geheel luistert. De 'nummers' switchen als één geheel constant van hard naar zacht naar hard en zo voorts. Tussen de
'flow' door zit er af en toe ook nog een hitje verstopt zoals het schitterende, luchtige Wind Phoenix.
13. Do Make Say Think - Other Truths
Wederom een parel van Do Make Say Think. Volgens mij kunnen ze geen mindere --laat staan slechte-- albums maken. Deze keer iets minder folkinvloeden en met vier nummers (genaamd Do, Make, Say en Think, bedenk het maar) ligt de nadruk meer op de structuur van de songs en minder op de diversiteit van de instrumenten.
14. Zu - Carboniferous
Als ik niet beter zou weten, zou ik zeggen dat Zu Noors is. Typische Scandinavische mix van hardcore/metal en jazz. Overdonderend en intimiderend. Af en toe moet ik wel m'n trommelvliezen wat rust gunnen, maar tussen die momenten door is het genieten.
15. A Place to bury strangers - Exploding Head
Een catchy poppy album, onder een vette laag noise. Zo horen we het in huize pfaf graag. Knappe songs, mooie dromerige sfeer en knallend van het ene oor naar het andere.
16. Deerhunter - Rainwater Cassette Exchange (EP)
Een vluggertje met 5 songs. Wel weer de ongekend hoge kwaliteit van de langspelers. Al is de muziek wat meer songgericht en is het wat minder theatraal en organisch. Hij blijft een bezig baasje, maar de kwaliteit blijkt er dus niet onder te lijden. Dan ben je een echte grote...
17. Dan Deacon - Bromst
Diverse plaat van de electronica-meester DD. Erg goede beats, aanstekelijke melodieën en fijne songstructuren. Met een heel ensemble aan bliepjes, instrumenten en klikjes.
18. Bear in Heaven - Beast Rest Forth Mouth
Ongelofelijk catchy, heeeerlijk psychedelisch en bovenal uitermate boeiend. Met een mix van psychedelische krautrock, betoverende melodieën, een magische sound en geweldige rammelende drums is Bear in Heaven voor mij één van de ontdekkingen van het jaar geworden.
19. The Flaming Lips- Embryonic
Helaas heb ik 'm nog niet zo vaak kunnen beluisteren als ik zou willen. Want na het teleurstellende ...Mystics zijn de Lips sterker terug dan ooit. Dat 'tie goed is, is al wel duidelijk. Maar door de diversiteit en enorme weerbarstigheid van deze dubbelaar, kan ik nog niet oordelen of dit de beste Lips ooit is, nummers als Powerless duiden daar zeker op. Dus het zou me niets verbazen als ik over een jaar moet concluderen dat deze psychedelische noisetrip de beste was uit een onnavolgbare 25 jaren durende carrière. En blijkbaar 'still goin' strong!'
20. Tortoise - Beacons of Ancestorship
Na ongeveer tien jaar zonder noemenswaardige releases eindelijk weer een geweldige plaat van Tortoise. Wel één waar je de tijd voor moet nemen. Veel minimalistische laagjes, kabbelende jazz-lijntjes en intrigerende structuren maken van Beacons of Ancestorship een echte top-plaat.
21. Camera Obscura - My Maudlin Career
Eerst nog kloon van Belle & Sebastian. Nu al net zo bekend en al helemaal geen tweepop meer, maar gewoon pop. Fijne, degelijke en simpele songs, vol aantrekkelijke melodieën en leuke, schattige arrangementen.
22. Zola Jesus - New Amsterdam
Het debuut van een 19-jarige operazangeres. Die haar zang etaleert over pompende beats in vuige, smerige songs. Bizar en indrukwekkende, experimentele gothplaat en veelbelovend debuut!
Zola Jesus - The Spoils
En dan enkele maanden later ontdek je plotseling dat zo'n debuut al opgevolgd is. En de belofte ingelost. Zo snel kan het gaan.
23. Bibio - Ambivalence Avenue
Weer een heerlijk, funky en lekkerlopend album van Bibio. (of gewoon Stephen Wilkinson) Rootsmuziek door de sampler over goedlopende ritmesecties en klaar is Stephen. Zodanig in elkaar gezet dat het als een organisch en consistent geheel klinkt; om helemaal bij weg te dromen.
24. Dinosaur jr - Farm
Jáááren uit het oog verloren en daarmee al lang en breed uit het hart. Natuurlijk luisterde ik nog wel eens Bug, of Green Mind, maar na al die jaren middelmatige albums ebt de interesse weg (Pearl Jam anyone?). Tot afgelopen voorjaar. Want Dinosaur Jr. is terug en beter dan ooit. Ouderwetse, smerige rock, maar ook meer complexere (voor D jr doen) songs en geweldige solo's. Geweldige 'comeback'!
25. M. Ward - Hold Time
Veel valt er niet over Hold Time en M. Ward te zeggen eigenlijk. 'Gewoon' weer veertien schitterende nummers. De sound is wat voller en minder persoonlijk dan eerdere albums en wat meer melancholisch, maar al met al een typische topplaat van een topmuzikant.
26. Swan Lake - Enemy Mine
Tweede album van de Canadese Jagjaguwar inteeltsupergroep. Ik noem leden van The New Pornographers, Destroyer, Sunset Rubdown, Frog Eyes en Wolf Parade. En zo klinkt de plaat ook weer gewoon: chaotische, rommelige freak indierock. Ofzo.
27. Great Lake Swimmers - Lost Channels
Niet veel anders dan de vorige albums, maar daar malen we niet om. De songs staan weer en de depressieve folk is weer even aanstekelijk als ontgoochelend. Veel landgenoten en genregenoten, genoten flinke aandacht de afgelopen jaren, maar de Great Lake Swimmers ontsnappen er vreemd genoeg telkens weer aan en blijven op de achtergrond zulke geweldige albums maken.
28. The Pains of Being Pure at the Heart - Selftitled
Een prachtige shoegaze-album, in het jaar dat schoenstaren weer helemaal terug is (niet geheel toevallig in het jaar dat Loveless opnieuw is uitgebracht..?). En geheel terecht! The Pains of Being Pure at the Heart is fijne noisie pop-plaat, wellicht niet zo somber als typische shoegaze als eerder genoemde, maar wel gewoon heerlijk sfeervol en melodieus.
29. Fuck Buttons - Tarot Sport
Met hun tweede album zijn de heren van Fuck Buttons al uitgegroeid tot ware grootheden. Met het meesterlijke Tarot Sport laten ze dat weer eens zien. Het album komt langzaam (maar heel zeker) op gang en knalt steeds zekerder door. De structuur en samenhang van Tarot Sport is fenomenaal en muziek blijft boeien. Erg knap gedaan.
30. Sonic Youth - The Eternal
Ik lijk in herhaling te vallen, maar naast Dinosaur Jr, Tortoise en The Flaming Lips heeft Sonic Youth ook een beresterke soortevan comeback gemaakt dit jaar. De 'makkelijkere' albums van de laatste jaren zijn overboord gegooid en de ouderwetse avant-garde noise is weer terug. Hulde!
31. Ghinzu - Mirror Mirror
EIN-DUH-LUK! De sensatie van 2004 is terug. En dan kan het eigenlijk alleen maar tegenvallen. Want zo bijzonder zijn de Belgen nu ook weer niet. Mirror mirror is gewoon een uitermate vermakelijk plaat. Weer een fijne balans tussen rustige poppy nummers en noise. Het echte achtbaan-gevoel van Blow is wel veel minder, ook de reden dat ik niet zo achterovergeslagen ben als in 2004.
32. Danger Mouse and Sparklehorse - Dark Night of the Soul
Tjsa, Danger Mouse, David Lynch en Sparklehorse's legendarische, haast mythische samenwerking. Voorlopig alleen de songs en die zijn dik in orde, maar met o.a. James Mercer, The Flaming Lips en Iggy Pop als hulpjes zou de enige reden voor een mislukt project, een overdosis aan talent kunnen zijn... Ach, en in het digitale tijdperk mag ook een digitaal gelekte plaat, die wellicht nooit het levenslicht zal zien, meedingen naar prijs 'album' van het jaar. De psychedelische pop van de Super Furry Animals tot de newnewwave van Casablanca's Strokes, alles zit er in, onder super-supervisie.
33. Richmond Fontaine - We Used To Think The Freeway Sounded Like A River
Richmond Fontaine lijkt (net als Wilco) gesettled in haar stijl. Met het grote aantal releases de afgelopen jaren is de band via stevige alt-rock en intieme poezie-ballads geconvergeerd naar een stijl die tussen beide extremen inligt. Niet verkeerd, een erg fijne plaat derhalve, maar ook niet zo spannend als het magische The Fitzgerald...
34. Animal Collective - Merriweather Post Pavilion
De hype van het jaar. En best wel terecht. Een heerlijke organische, gelaagde plaat, die op zijn eigen, aparte manier blijft intrigeren en verrassen.
35. Grizzly Bear - Veckatimest
Zie AC-MPP
36. Ourself Beside Me - Selftitled
Een typische Chineze damesband. Drie dwarse dames met even dwarse muziek. Het klinkt afstandelijk en afwezig, maar tegelijk heel dichtbij. Dat klinkt waarschijnlijk ook weer heel wazig, maar denk aan Velvet Underground gespeeld door Chinese dames en je zit wel redelijk goed.
37. Mono - Hymn tot the Immortal Wind
Weinig anders dan alle vorige albums. Keiharde knallende speakers, gevolgd door krankzinnige stilte. Mits in de juiste mood wederom een geweldige emotionele ervaring, al vraag je je ondertussen wel af of een band zich niet eens radicaal zou moeten vernieuwen.
38. Apse - Climb Up
Weer een enerverende en wisselvallige plaat van post-rockers Apse. Veel genres en stijlen worden aangedaan, maar wel met een zelfde sausje van herkenbaarheid. Die wisselvalligheid doet me soms bijna nummers skippen, maar brengt ook een zekere verrassing aan in de plaat. Omdat dit jaar ook de magniefieke EP Eras verscheen (helaas slechts een paar honder kopietjes) een paar plekken bonus.
39. Atlas Sound - Logos
Als er eens een jaar geen langspeler van Deerhunter komt, moet er natuurlijk minstens een Atlas Sound komen. Wederom een waas van geluid en melodieen. Het mist voor mij de power die Deerhunter tot één van de beste bands van het moment maakt, maar Cox' ongekende talent, gevoel voor melodie, uitdagende structuren en vakkundige genrehopping helpen ook Atlas Sound naar grote hoogte.
40. Pink Mountaintops - Outside Love
Alleen voor Exectution zou iedereen Outside Love al aan moeten schaffen. Geweldige ritmische plaat, die door hypnotiserende beats, songstructuren en zang niet af te zetten is.
41. The Dodos - Time to Die
Met Visiter zetten ze vorig jaar de muziekwereld even op haar kop. Time to Die is minder schokkend en helaas ook minder goed. Nog steeds maken The Dodos rammelende rock, bestaande uit minimale instrumentatie met maximaal geluid als doel. Het klinkt echter allemaal iets minder coherent dan vorig jaar. Bovendien ontbreken de echte knallers. Maar wellicht waren de verwachtingen ook wel wat te hoog, want Time to Die is wel gewoon een prima plaat.
42. V.A. - Dark was the Night
De beste compilatie ooit. Ik heb het in principe niet zo op zulke cd's, omdat ik niet tegen bandshuffelen kan. Dark Was The Night bestaat echter uit louter geweldige nummers van de beste bands en artiesten van de Wereld. Die ook nog eens allen hun beste beentje voor gezet hebben. Reden voor een excuus om m'n principes overboord te zetten.
43. Nouvelle Vague - 3
Woei! Melanie en consorten zijn terug. Niet zo geweldig als de vorigen, misschien ook wel omdat de typische new-wave covers ondertussen op zijn. Het album begint nog wel als Bande à Part, maar langzamerhand komt de klad er een beetje in. Desalniettemin een puike, dromerige bossanova-plaat.
44. Benjy Ferree - Come Back to the Five and Dime Bobby Dee Bobby Dee
Benjy Ferree kan niet anders dan een gezellige kerel zijn. Come Back to the Five and Dime Bobby Dee Bobby Dee is een uur lang knotsgekke, vrolijke pop. Fijne melodielijntjes, soms was overdreven aangezette zang en ieder nieuw nummer, of eigenlijk iedere minuut is het weer afwachten welke richting z'n muziek uitgaat.
45. Casiotone for the Painfully alone - vs. Children
Z'n vijfde alweer en nog steeds is z'n Casio in topvorm. De songs staan, z'n minimale instrumentatie werkt nog steeds op de zenuwen en nog steeds blijft er een onbekoorlijk gevoel achter. Heerlijk, en typisch Casiotone...
46. Gun Outfit - Dom Light
Over Gun Outfit valt weinig te zeggen. Een debuut zoals een debuut zou moeten zijn: knallende punk, lofi herrie en korte, heftige, maar goede songs. Standje twintig zetten en gaan met die banaan.
47. DumDumGirls - Yours Alone (EP)
Wellicht wat te kort voor de jaarlijst, maar DumDumGirl(s) (er is maar één dame) moet er eigenlijk in. Lo-fi damespunk, niets meer en zeker niets minder. Geen woorden aan vuil maken dus, maar rokjes aan en rocken.
48. Eels - Hombre Lobo
Deze Eels rocked meer dan z'n voorgangers. Het lijkt zelfs af en toe wat vrolijk te worden. Veel bluesy rocknummers afgewisseld met ballades. Verrassen doet Eels al jaren niet meer, maar door de kleine stijlsverandering een miniverrassinkje en veel vermakelijke uren.
49. The Field - Yesterday and Today
Een opvolger maken na een haast mythisch album valt niet mee. The Field heeft met Yesterday and Today een waardige opvolger van Sublime... gemaakt. Trippende soundscapes, rustige momenten naar perfecte climaxen, et cetera. Techno op z'n best.
50. The Gasoline Bros - Tsk!
Muziek van de gebroeders bezine zoals we ze al enkele albums gehoord hebben (al dan niet in andere samenstelling/naam), mix van Guided By Voices, Wilco, Pavement en nog veel meer. Hm! Tsk!
Roosbeef - Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten
1a. Nirvana - Live in Reading
Al 15 jaar staat de bootleg in hoge roulatie in de cd-speler. Daardoor is ieder piepje, valse snaar, iedere kuchje uit het publiek al jaren in m'n geheugen gegrift. De mastering is prima gedaan, de DVD is natuurlijk geweldig en het wachten is nu op de officiele releases van Trick or Treat, Live and Loud, Paradiso en Roma en dan kunnen de bootlegs na decennia trouwe dienst de prullenbak in. Helaas, want als er iets jammer is aan het digitale tijdperk is het niet meer op zoek hoeven te gaan naar bootlegs...
2. jj - jjno2
Ineens waren ze daar, vanuit Zweden. Laat ik er de sticker psychedelische, electronische droompop op plakken. Soms hoor je samples die aan The Knife doet denken, dan weer merk je wat Belle and Sebastian, ABBA of een willekeurige Zweedse indiepopband op, maar door de Caribische percussie strookt weer niet met die koude Scandinavische bands. De hoes daarentegen zou van een willekeurige Amerikaanse hiphopper kunnen zijn. Oh ja, er staat ook een Lil'Wayne cover op. Volgt u het nog? Nee? Gewoon luisteren dus.
3. Nice at Home - Visitor
Kon ik over jj al niets zeggen, over Nice At Home lukt dat al helemaal niet. De band is nog mysterieuzer dan Belle &Sebastian in hun vroegere jaren. Zo erg in nevelen gehuld dat de eerste hit op Google een forumpost van mij is, gevolgd door een Servisch forum, een regio waar de leden ook vandaan schijnen te komen. Oh ja, de muziek: Een mix van noise, pop, rock, electro, singer songwriter, beats, lofi ambient en wereldmuziek. Samenvatting? Geniaal!
4. Andrew Bird - Noble Beast
Z'n meest 'makkelijke' album tot dusver en hij lijkt daarmee ook steeds meer voeten in de popaarde te krijgen. Met de songwriterskwaliteiten van Bird zat het altijd al goed, maar nu zonder de pretenties van weleer. Misschien wel jammer voor de houdbaarheid van het album, maar voor nu wel erg lekker hoor.
5. Lightning Dust - Infinite Light
De Jagjaguwar verrassing van het jaar. Folk-achtige singersongwriterrock van het duo Amber Webber en Joshua Wells, beide bekender van Black Mountain. Drager van het album is de onvaste, maar ongekend ontroerende zang van Amber. De nummers zijn enorm knap geschreven en mooi, maar dankzij de bizarre, beklemmende, doch wonderschone zang van haar, wordt het album van baas tot eindbaas niveau gehesen.
6. Wilco - Wilco (The Album)
Ik heb me er met deze release maar bij neer gelegd: de tijden van YHF en AGIB komen niet meer terug. Jeff Tweedy is namelijk gelukkig. En zoals de popgeschiedenis ons leert is er een gekwelde ziel nodig voor de écht historische albums. Wat overblijft is slechts de beste liveband ter wereld met geweldige muzikanten, een begenadigd songwriter en een band die plezier uitstraalt in plaats van pijn. Ook niet mis eigenlijk...
7. John Zorn - O'o
De derde uit de Dreamers-reeks van de koning van de free-jazz. De nadruk is iets verschoven van Marc Ribot's gitaarspel naar de toetsen en Zorn speelt op deze editie zelfs geen enkele noot op z'n sax, waardoor de afwisseling die Dreamers zo geniaal maakte iets ontbreekt. Desalniettemin weer een ontzettende mooie toevoeging aan het onuitputtelijke oeuvre van Zorn.
8. Sunset Rubdown - Dragonslayer
Als één van de meeste productieve Canadezen, weet Spencer Krug het te presteren met elke bezetting een topalbum neer te zetten. Ook het groots aangezette en theaterale Sunset Rubdown-project (ondertussen ook al weer bij de vierde langspeler beland) is er zo één. IJzersterke nummers, met Krug's karakteristieke stem als voortrekker van een overdreven art-rock ensemble. Speciale noot voor de prachtige zang van Camilla Wynne Ingr.
9. Stuurbaard Bakkebaard - L'Amour
De smerige, vulgaire hoes zegt alles. Rammelende, rommelige nummers met zeker hun charme. Verder veel vuige beats en een donkere sound over het geheel. Een bizar gave plaat. Bijna 'onnederlands' als ik dat geen kutbenaming zou vinden.
10. The Decemberists - The Hazards of Love
De Tommy van de 21e eeuw! Een groots opgezette rockopera en met Colin Meloy's meesterlijke tekstschrijfkwaliteiten ben je dan op het goede adres. Naast z'n gebruikelijke, geniale teksten is er gekozen voor terugkerende muzikale thema's om de opera nog meer één geheel te maken. De gastzangeressen zijn uitzonderlijk goed gekozen en de muziek is gewoon dik in orde. Waarom Meloy zelf meerdere rollen moet vertolken is me onduidelijk en maakt het wat onlogisch, maar dat mierengeneuk laten we achterwege terwijl we de liefdestragedie van mythische wezens in Noord-Schotland volgen.. Epic!
11. Woods - Songs of Shame
Lekkere lo-fi pop. Tegendraads, eigenwijs, maar soms ook doodgewoon erg mooi en lieflijk, dan weer een ellenlange jam-sessie. Gelukkig wel weer telkens met een eigen twist. Duidelijk een band met twee gezichten. Een zeer goede eigenschap, want spannend!
12. Cymbals Eat Guitars - Why There Are Mountains
Meest verrassende debuut van het jaar. Een onsamenhangende mix van pop en noise. Het album is zo (knap) opgebouwd dat het als één geheel luistert. De 'nummers' switchen als één geheel constant van hard naar zacht naar hard en zo voorts. Tussen de
'flow' door zit er af en toe ook nog een hitje verstopt zoals het schitterende, luchtige Wind Phoenix.
13. Do Make Say Think - Other Truths
Wederom een parel van Do Make Say Think. Volgens mij kunnen ze geen mindere --laat staan slechte-- albums maken. Deze keer iets minder folkinvloeden en met vier nummers (genaamd Do, Make, Say en Think, bedenk het maar) ligt de nadruk meer op de structuur van de songs en minder op de diversiteit van de instrumenten.
14. Zu - Carboniferous
Als ik niet beter zou weten, zou ik zeggen dat Zu Noors is. Typische Scandinavische mix van hardcore/metal en jazz. Overdonderend en intimiderend. Af en toe moet ik wel m'n trommelvliezen wat rust gunnen, maar tussen die momenten door is het genieten.
15. A Place to bury strangers - Exploding Head
Een catchy poppy album, onder een vette laag noise. Zo horen we het in huize pfaf graag. Knappe songs, mooie dromerige sfeer en knallend van het ene oor naar het andere.
16. Deerhunter - Rainwater Cassette Exchange (EP)
Een vluggertje met 5 songs. Wel weer de ongekend hoge kwaliteit van de langspelers. Al is de muziek wat meer songgericht en is het wat minder theatraal en organisch. Hij blijft een bezig baasje, maar de kwaliteit blijkt er dus niet onder te lijden. Dan ben je een echte grote...
17. Dan Deacon - Bromst
Diverse plaat van de electronica-meester DD. Erg goede beats, aanstekelijke melodieën en fijne songstructuren. Met een heel ensemble aan bliepjes, instrumenten en klikjes.
18. Bear in Heaven - Beast Rest Forth Mouth
Ongelofelijk catchy, heeeerlijk psychedelisch en bovenal uitermate boeiend. Met een mix van psychedelische krautrock, betoverende melodieën, een magische sound en geweldige rammelende drums is Bear in Heaven voor mij één van de ontdekkingen van het jaar geworden.
19. The Flaming Lips- Embryonic
Helaas heb ik 'm nog niet zo vaak kunnen beluisteren als ik zou willen. Want na het teleurstellende ...Mystics zijn de Lips sterker terug dan ooit. Dat 'tie goed is, is al wel duidelijk. Maar door de diversiteit en enorme weerbarstigheid van deze dubbelaar, kan ik nog niet oordelen of dit de beste Lips ooit is, nummers als Powerless duiden daar zeker op. Dus het zou me niets verbazen als ik over een jaar moet concluderen dat deze psychedelische noisetrip de beste was uit een onnavolgbare 25 jaren durende carrière. En blijkbaar 'still goin' strong!'
20. Tortoise - Beacons of Ancestorship
Na ongeveer tien jaar zonder noemenswaardige releases eindelijk weer een geweldige plaat van Tortoise. Wel één waar je de tijd voor moet nemen. Veel minimalistische laagjes, kabbelende jazz-lijntjes en intrigerende structuren maken van Beacons of Ancestorship een echte top-plaat.
21. Camera Obscura - My Maudlin Career
Eerst nog kloon van Belle & Sebastian. Nu al net zo bekend en al helemaal geen tweepop meer, maar gewoon pop. Fijne, degelijke en simpele songs, vol aantrekkelijke melodieën en leuke, schattige arrangementen.
22. Zola Jesus - New Amsterdam
Het debuut van een 19-jarige operazangeres. Die haar zang etaleert over pompende beats in vuige, smerige songs. Bizar en indrukwekkende, experimentele gothplaat en veelbelovend debuut!
Zola Jesus - The Spoils
En dan enkele maanden later ontdek je plotseling dat zo'n debuut al opgevolgd is. En de belofte ingelost. Zo snel kan het gaan.
23. Bibio - Ambivalence Avenue
Weer een heerlijk, funky en lekkerlopend album van Bibio. (of gewoon Stephen Wilkinson) Rootsmuziek door de sampler over goedlopende ritmesecties en klaar is Stephen. Zodanig in elkaar gezet dat het als een organisch en consistent geheel klinkt; om helemaal bij weg te dromen.
24. Dinosaur jr - Farm
Jáááren uit het oog verloren en daarmee al lang en breed uit het hart. Natuurlijk luisterde ik nog wel eens Bug, of Green Mind, maar na al die jaren middelmatige albums ebt de interesse weg (Pearl Jam anyone?). Tot afgelopen voorjaar. Want Dinosaur Jr. is terug en beter dan ooit. Ouderwetse, smerige rock, maar ook meer complexere (voor D jr doen) songs en geweldige solo's. Geweldige 'comeback'!
25. M. Ward - Hold Time
Veel valt er niet over Hold Time en M. Ward te zeggen eigenlijk. 'Gewoon' weer veertien schitterende nummers. De sound is wat voller en minder persoonlijk dan eerdere albums en wat meer melancholisch, maar al met al een typische topplaat van een topmuzikant.
26. Swan Lake - Enemy Mine
Tweede album van de Canadese Jagjaguwar inteeltsupergroep. Ik noem leden van The New Pornographers, Destroyer, Sunset Rubdown, Frog Eyes en Wolf Parade. En zo klinkt de plaat ook weer gewoon: chaotische, rommelige freak indierock. Ofzo.
27. Great Lake Swimmers - Lost Channels
Niet veel anders dan de vorige albums, maar daar malen we niet om. De songs staan weer en de depressieve folk is weer even aanstekelijk als ontgoochelend. Veel landgenoten en genregenoten, genoten flinke aandacht de afgelopen jaren, maar de Great Lake Swimmers ontsnappen er vreemd genoeg telkens weer aan en blijven op de achtergrond zulke geweldige albums maken.
28. The Pains of Being Pure at the Heart - Selftitled
Een prachtige shoegaze-album, in het jaar dat schoenstaren weer helemaal terug is (niet geheel toevallig in het jaar dat Loveless opnieuw is uitgebracht..?). En geheel terecht! The Pains of Being Pure at the Heart is fijne noisie pop-plaat, wellicht niet zo somber als typische shoegaze als eerder genoemde, maar wel gewoon heerlijk sfeervol en melodieus.
29. Fuck Buttons - Tarot Sport
Met hun tweede album zijn de heren van Fuck Buttons al uitgegroeid tot ware grootheden. Met het meesterlijke Tarot Sport laten ze dat weer eens zien. Het album komt langzaam (maar heel zeker) op gang en knalt steeds zekerder door. De structuur en samenhang van Tarot Sport is fenomenaal en muziek blijft boeien. Erg knap gedaan.
30. Sonic Youth - The Eternal
Ik lijk in herhaling te vallen, maar naast Dinosaur Jr, Tortoise en The Flaming Lips heeft Sonic Youth ook een beresterke soortevan comeback gemaakt dit jaar. De 'makkelijkere' albums van de laatste jaren zijn overboord gegooid en de ouderwetse avant-garde noise is weer terug. Hulde!
31. Ghinzu - Mirror Mirror
EIN-DUH-LUK! De sensatie van 2004 is terug. En dan kan het eigenlijk alleen maar tegenvallen. Want zo bijzonder zijn de Belgen nu ook weer niet. Mirror mirror is gewoon een uitermate vermakelijk plaat. Weer een fijne balans tussen rustige poppy nummers en noise. Het echte achtbaan-gevoel van Blow is wel veel minder, ook de reden dat ik niet zo achterovergeslagen ben als in 2004.
32. Danger Mouse and Sparklehorse - Dark Night of the Soul
Tjsa, Danger Mouse, David Lynch en Sparklehorse's legendarische, haast mythische samenwerking. Voorlopig alleen de songs en die zijn dik in orde, maar met o.a. James Mercer, The Flaming Lips en Iggy Pop als hulpjes zou de enige reden voor een mislukt project, een overdosis aan talent kunnen zijn... Ach, en in het digitale tijdperk mag ook een digitaal gelekte plaat, die wellicht nooit het levenslicht zal zien, meedingen naar prijs 'album' van het jaar. De psychedelische pop van de Super Furry Animals tot de newnewwave van Casablanca's Strokes, alles zit er in, onder super-supervisie.
33. Richmond Fontaine - We Used To Think The Freeway Sounded Like A River
Richmond Fontaine lijkt (net als Wilco) gesettled in haar stijl. Met het grote aantal releases de afgelopen jaren is de band via stevige alt-rock en intieme poezie-ballads geconvergeerd naar een stijl die tussen beide extremen inligt. Niet verkeerd, een erg fijne plaat derhalve, maar ook niet zo spannend als het magische The Fitzgerald...
34. Animal Collective - Merriweather Post Pavilion
De hype van het jaar. En best wel terecht. Een heerlijke organische, gelaagde plaat, die op zijn eigen, aparte manier blijft intrigeren en verrassen.
35. Grizzly Bear - Veckatimest
Zie AC-MPP
36. Ourself Beside Me - Selftitled
Een typische Chineze damesband. Drie dwarse dames met even dwarse muziek. Het klinkt afstandelijk en afwezig, maar tegelijk heel dichtbij. Dat klinkt waarschijnlijk ook weer heel wazig, maar denk aan Velvet Underground gespeeld door Chinese dames en je zit wel redelijk goed.
37. Mono - Hymn tot the Immortal Wind
Weinig anders dan alle vorige albums. Keiharde knallende speakers, gevolgd door krankzinnige stilte. Mits in de juiste mood wederom een geweldige emotionele ervaring, al vraag je je ondertussen wel af of een band zich niet eens radicaal zou moeten vernieuwen.
38. Apse - Climb Up
Weer een enerverende en wisselvallige plaat van post-rockers Apse. Veel genres en stijlen worden aangedaan, maar wel met een zelfde sausje van herkenbaarheid. Die wisselvalligheid doet me soms bijna nummers skippen, maar brengt ook een zekere verrassing aan in de plaat. Omdat dit jaar ook de magniefieke EP Eras verscheen (helaas slechts een paar honder kopietjes) een paar plekken bonus.
39. Atlas Sound - Logos
Als er eens een jaar geen langspeler van Deerhunter komt, moet er natuurlijk minstens een Atlas Sound komen. Wederom een waas van geluid en melodieen. Het mist voor mij de power die Deerhunter tot één van de beste bands van het moment maakt, maar Cox' ongekende talent, gevoel voor melodie, uitdagende structuren en vakkundige genrehopping helpen ook Atlas Sound naar grote hoogte.
40. Pink Mountaintops - Outside Love
Alleen voor Exectution zou iedereen Outside Love al aan moeten schaffen. Geweldige ritmische plaat, die door hypnotiserende beats, songstructuren en zang niet af te zetten is.
41. The Dodos - Time to Die
Met Visiter zetten ze vorig jaar de muziekwereld even op haar kop. Time to Die is minder schokkend en helaas ook minder goed. Nog steeds maken The Dodos rammelende rock, bestaande uit minimale instrumentatie met maximaal geluid als doel. Het klinkt echter allemaal iets minder coherent dan vorig jaar. Bovendien ontbreken de echte knallers. Maar wellicht waren de verwachtingen ook wel wat te hoog, want Time to Die is wel gewoon een prima plaat.
42. V.A. - Dark was the Night
De beste compilatie ooit. Ik heb het in principe niet zo op zulke cd's, omdat ik niet tegen bandshuffelen kan. Dark Was The Night bestaat echter uit louter geweldige nummers van de beste bands en artiesten van de Wereld. Die ook nog eens allen hun beste beentje voor gezet hebben. Reden voor een excuus om m'n principes overboord te zetten.
43. Nouvelle Vague - 3
Woei!
Melanie en consorten zijn terug. Niet zo geweldig als de vorigen, misschien ook wel omdat de typische new-wave covers ondertussen op zijn. Het album begint nog wel als Bande à Part, maar langzamerhand komt de klad er een beetje in. Desalniettemin een puike, dromerige bossanova-plaat.44. Benjy Ferree - Come Back to the Five and Dime Bobby Dee Bobby Dee
Benjy Ferree kan niet anders dan een gezellige kerel zijn. Come Back to the Five and Dime Bobby Dee Bobby Dee is een uur lang knotsgekke, vrolijke pop. Fijne melodielijntjes, soms was overdreven aangezette zang en ieder nieuw nummer, of eigenlijk iedere minuut is het weer afwachten welke richting z'n muziek uitgaat.
45. Casiotone for the Painfully alone - vs. Children
Z'n vijfde alweer en nog steeds is z'n Casio in topvorm. De songs staan, z'n minimale instrumentatie werkt nog steeds op de zenuwen en nog steeds blijft er een onbekoorlijk gevoel achter. Heerlijk, en typisch Casiotone...
46. Gun Outfit - Dom Light
Over Gun Outfit valt weinig te zeggen. Een debuut zoals een debuut zou moeten zijn: knallende punk, lofi herrie en korte, heftige, maar goede songs. Standje twintig zetten en gaan met die banaan.
47. DumDumGirls - Yours Alone (EP)
Wellicht wat te kort voor de jaarlijst, maar DumDumGirl(s) (er is maar één dame) moet er eigenlijk in. Lo-fi damespunk, niets meer en zeker niets minder. Geen woorden aan vuil maken dus, maar rokjes aan en rocken.
48. Eels - Hombre Lobo
Deze Eels rocked meer dan z'n voorgangers. Het lijkt zelfs af en toe wat vrolijk te worden. Veel bluesy rocknummers afgewisseld met ballades. Verrassen doet Eels al jaren niet meer, maar door de kleine stijlsverandering een miniverrassinkje en veel vermakelijke uren.
49. The Field - Yesterday and Today
Een opvolger maken na een haast mythisch album valt niet mee. The Field heeft met Yesterday and Today een waardige opvolger van Sublime... gemaakt. Trippende soundscapes, rustige momenten naar perfecte climaxen, et cetera. Techno op z'n best.
50. The Gasoline Bros - Tsk!
Muziek van de gebroeders bezine zoals we ze al enkele albums gehoord hebben (al dan niet in andere samenstelling/naam), mix van Guided By Voices, Wilco, Pavement en nog veel meer. Hm! Tsk!
Jammerquote:
Maar heb je Humbug al eens beluisterd dan? Klinkt echt wel anders dan hun eerste twee albums.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Om eerlijk te zijn heb ik maar drie albums uit 2009 beluisterdquote:Op donderdag 10 december 2009 22:52 schreef pfaf het volgende:
Ik zal het een poging geven.
Kom jij met een lijstje? Met AM?
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Ik had mijn lijstje in het vorige topic al gepost, bij deze nogmaals:
1 Lee Fiels & the Expressions - My World
2 Zwart Licht - Bliksemschicht
3 Muse - The Resistance
4 C-Mon & Kypski - We Are Square
5 Arctic Monkeys - Humbug
6 Roosbeef - Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten
7 De Staat - Wait for Evolution
8 Jiggy Djé - De Ark de Triomf
9 Mumford & Sons - Sigh No More
10 Grizzly Bear - Veckatimest
11 Metric - Fantasies
12 Fakkelbrigade - Colucci Era
13 Pearl Jam - Backspacer
14 Typhoon & New Cool Collective - Chocolade
15 Johan - 4
16 White Lies - To Lose My Life
17 Mew - No More Stories Are Told Today. I'm Sorry. They Washed Away. No More Stories. the World Is Grey. I'm Tired. Let's Wash Away.
18 Mando Diao - Give Me Fire
19 Deadmau5 - For Lack of a Better Name
20 Annie - Don't Stop
21 Pet Shop Boys - Yes
22 Winne - Winne Zonder Strijd
23 Them Crooked Vultures - s/t
24 The xx - s/t
25 Kid Cudi - Man on the Moon: The End of the Day
26 Gossip - Music for Men
27 Franz Ferdinand - Tonight: Franz Ferdinand
28 Jay-Z - The Blueprint 3
29 Wilco - s/t
30 Fuck Buttons - Tarot Sport
31 The Prodigy - Invaders Must Die
32 Miss Montreal - s/t
33 Kyteman - The Hermit Sessions
34 Calvin Harris - Ready for the Weekend
35 Editors - In This Light and On This Evening
36 Flinke Namen - Superstuntwerk
37 Depeche Mode - Sounds of the Universe
38 Matt & Kim - Grand
39 Julian Casablancas - Phrazes for the Young
40 Tiga - Ciao!
1 Lee Fiels & the Expressions - My World
2 Zwart Licht - Bliksemschicht
3 Muse - The Resistance
4 C-Mon & Kypski - We Are Square
5 Arctic Monkeys - Humbug
6 Roosbeef - Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten
7 De Staat - Wait for Evolution
8 Jiggy Djé - De Ark de Triomf
9 Mumford & Sons - Sigh No More
10 Grizzly Bear - Veckatimest
11 Metric - Fantasies
12 Fakkelbrigade - Colucci Era
13 Pearl Jam - Backspacer
14 Typhoon & New Cool Collective - Chocolade
15 Johan - 4
16 White Lies - To Lose My Life
17 Mew - No More Stories Are Told Today. I'm Sorry. They Washed Away. No More Stories. the World Is Grey. I'm Tired. Let's Wash Away.
18 Mando Diao - Give Me Fire
19 Deadmau5 - For Lack of a Better Name
20 Annie - Don't Stop
21 Pet Shop Boys - Yes
22 Winne - Winne Zonder Strijd
23 Them Crooked Vultures - s/t
24 The xx - s/t
25 Kid Cudi - Man on the Moon: The End of the Day
26 Gossip - Music for Men
27 Franz Ferdinand - Tonight: Franz Ferdinand
28 Jay-Z - The Blueprint 3
29 Wilco - s/t
30 Fuck Buttons - Tarot Sport
31 The Prodigy - Invaders Must Die
32 Miss Montreal - s/t
33 Kyteman - The Hermit Sessions
34 Calvin Harris - Ready for the Weekend
35 Editors - In This Light and On This Evening
36 Flinke Namen - Superstuntwerk
37 Depeche Mode - Sounds of the Universe
38 Matt & Kim - Grand
39 Julian Casablancas - Phrazes for the Young
40 Tiga - Ciao!
Don't cry because it's over. Smile because it happened.
Liefde is een bitch plus een macht der gewoonte
Liefde is een bitch plus een macht der gewoonte
Roosbeef is toch gewoon (eind) 2008? Ik heb wikipedia en rateyourmusic als bron gebruikt. Zelfs op bovenstaande musicmeter staat 2008.
Kumbek van de maand! Mooie lijst pfaf. Veel inspiratie voor mij, zo te zien aan de beschrijvingen.
Stay on my arm, you little charmer
jeej pfaf leeft toch nog 
Oeh, kan dit jaar voor het eerst een echt voltallig lijstje maken. Wordt leuk.
Oeh, kan dit jaar voor het eerst een echt voltallig lijstje maken. Wordt leuk.
"Some guys they just give up living and start dying little by little piece by piece"
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
Plaat is van heel laat december 2008, op een moment dat alle jaarlijstjes van dat jaar allang waren opgemaakt. Dus die telt gewoon mee voor 2009.quote:Op donderdag 10 december 2009 23:50 schreef On het volgende:
Roosbeef is toch gewoon (eind) 2008? Ik heb wikipedia en rateyourmusic als bron gebruikt. Zelfs op bovenstaande musicmeter staat 2008.
Ik zet 'r niet in mijn lijst in elk geval, stond er vorig jaar bij mij in en dat kan niet 2 jaar natuurlijkquote:Op donderdag 10 december 2009 23:50 schreef On het volgende:
Roosbeef is toch gewoon (eind) 2008? Ik heb wikipedia en rateyourmusic als bron gebruikt. Zelfs op bovenstaande musicmeter staat 2008.
Ik wacht nog even met mijn lijst, ik verwacht nog een paar albums via de post en via de winkel
Ik kan wel vast de commentaren al voorbereiden.
Ik ga nog wel een paar van Pfaf's lijst proberen te luisteren.
[ Bericht 3% gewijzigd door ranja op 11-12-2009 00:49:44 ]
1. Wolf - Ravenous
2. Metallica - Death Magnetic
3. Hammerfall - No Sacrifice, No Victory
Dat zijn zo snel de platen die me zijn bijgebleven
EDIT: Death magnetic is van 2008, ik twijfelde al...
2. Metallica - Death Magnetic
3. Hammerfall - No Sacrifice, No Victory
Dat zijn zo snel de platen die me zijn bijgebleven
EDIT: Death magnetic is van 2008, ik twijfelde al...
Tsja, officieel stond 'tie geplanned voor jan. 2009, maar de plaat lag wat te vroeg in de winkels. Overigens reken ik vaak alle albums vanaf half december tot het volgende 'muziekjaar'.quote:Op donderdag 10 december 2009 23:50 schreef On het volgende:
Roosbeef is toch gewoon (eind) 2008? Ik heb wikipedia en rateyourmusic als bron gebruikt. Zelfs op bovenstaande musicmeter staat 2008.
Tvp
Roosboof moet ik nog steeds helemaal luisteren.
Ik moet ook nog even kijken of ik een top 25/40/50 maak. Heb iets van 75 albums uit dit jaar geluisterd, dus een top 50 moet eigenlijk wel lukken. Maar wil er eigenlijk alleen albums in hebben die ik echt redelijk tot goed vind.
Roosboof moet ik nog steeds helemaal luisteren.
Ik moet ook nog even kijken of ik een top 25/40/50 maak. Heb iets van 75 albums uit dit jaar geluisterd, dus een top 50 moet eigenlijk wel lukken. Maar wil er eigenlijk alleen albums in hebben die ik echt redelijk tot goed vind.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Zoals ik al heb beloofd in het pre-lijstjes topic zal ik een eindlijst maken. Wegens studie-eindpresentatie-activiteiten heb ik voor 15 januari niet echt tijd om dit te doen. Dus de deadline voor de eindlijstjes is vrijdag 15 januari (23.59), kunnen mensen ook nog in januari hun lijstje definitief maken 
Ik ga het als volgt doen. Alles tot nummer 50 telt mee en elk positie (ongeacht de lengte van het lijstje) krijgt dezelfde waardering. Nummer 1 altijd 50 punten, nummer 2 - 49 enzovoort tot nummer 50 - 1 punt.
Dan rolt er een mooi lijstje uit, ik denk een top 100 en die zal ik dan dat weekend posten.
Dus over een maandje is er dan een Fok 2009 eindejaarslijst!
Veel plezier de lijstjes maken
Ik ga het als volgt doen. Alles tot nummer 50 telt mee en elk positie (ongeacht de lengte van het lijstje) krijgt dezelfde waardering. Nummer 1 altijd 50 punten, nummer 2 - 49 enzovoort tot nummer 50 - 1 punt.
Dan rolt er een mooi lijstje uit, ik denk een top 100 en die zal ik dan dat weekend posten.
Dus over een maandje is er dan een Fok 2009 eindejaarslijst!
Veel plezier de lijstjes maken
mooie lijst, pfaf.
De hoge positie van wilco verrast me, dat album valt me tegen.
Met andrew bird heb ik ook moeite, ik hoor wel dat het een goed album is, maar er naar blijven luisteren lukt me niet, de teksten vallen me ook wat tegen, nieuw is het allemaal niet.
De hoge positie van wilco verrast me, dat album valt me tegen.
Met andrew bird heb ik ook moeite, ik hoor wel dat het een goed album is, maar er naar blijven luisteren lukt me niet, de teksten vallen me ook wat tegen, nieuw is het allemaal niet.
Daarom vind ik de omschrijving van pfaf over wilco wel gepast, niks revolutionairs...maar wel gewoon heel goed. Bij komt ie ook wel hoog hoor (en dat vond ik al voor ik wilco-fanaat werd dankzij paradisoquote:foto Op vrijdag 11 december 2009 09:58 schreef Beregd het volgende:
mooie lijst, pfaf.
De hoge positie van wilco verrast me, dat album valt me tegen.
Met andrew bird heb ik ook moeite, ik hoor wel dat het een goed album is, maar er naar blijven luisteren lukt me niet, de teksten vallen me ook wat tegen, nieuw is het allemaal niet.
)Andrew Bird kan ik me inderdaad ook niet helemaal in vinden. Oerdegelijk album ook, maar zoveel meer van hetzelfde. Dat manco vind ik Bird sowieso wel vaker hebben. Vaak hetzelfde trucje.
"Some guys they just give up living and start dying little by little piece by piece"
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
01 polvo - in prism
02 dom & roland - no strings attached
03 mewithoutyou - it's all crazy...
04 bat for lashes - two suns
05 ed rush & optical - travel the galaxy
06 steve roach - dynamic stilness
07 a place to bury strangers - exploding head
08 moderat - moderat
09 camera obscura - my maudlin career
10 grizzly bear - veckatimest
02 dom & roland - no strings attached
03 mewithoutyou - it's all crazy...
04 bat for lashes - two suns
05 ed rush & optical - travel the galaxy
06 steve roach - dynamic stilness
07 a place to bury strangers - exploding head
08 moderat - moderat
09 camera obscura - my maudlin career
10 grizzly bear - veckatimest
= there is a light that never goes out =
Leuke lijst van pfaf plus leuke commentaren. Wilco gaat bij mij echter nog hoger eindigen, zeker na het horen van die nummers live.
Heb ook nog geen Girls of Lovvers gezien, toch platen die hoog in mijn eindejaarslijsten gaan eindigen.
Eigenlijk was dit gewoon een tvp natuurlijk.
Heb ook nog geen Girls of Lovvers gezien, toch platen die hoog in mijn eindejaarslijsten gaan eindigen.
Eigenlijk was dit gewoon een tvp natuurlijk.
Pfaf, toffe donder, mooi dat je weer een topic hebt gemaakt! 
We gaan er 15 dubbelen als ik goed geteld heb. Had meer kunnen zijn, maar ik tel die Dark Was The Night niet mee vanwege geen bandalbum.
Met Scott Tracy ga ik er vijf dubbelen!
Mijn top tien staat wel ongeveer vast, maar ik verwacht zo in de week van 21 december mijn top nog wat te gaan maken en posten. Heb mijn nummer 1 nog nergens gezien helaas.
We gaan er 15 dubbelen als ik goed geteld heb. Had meer kunnen zijn, maar ik tel die Dark Was The Night niet mee vanwege geen bandalbum.
Met Scott Tracy ga ik er vijf dubbelen!
Mijn top tien staat wel ongeveer vast, maar ik verwacht zo in de week van 21 december mijn top nog wat te gaan maken en posten. Heb mijn nummer 1 nog nergens gezien helaas.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
|
|
