Nieuwe ouders verwaarlozen jeugd

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 11:46 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Ik wil mijn zoon in ieder geval vrijer opvoeden dan de opvoeding die ik heb gehad. Mijn ouders waren vrij streng voor mij en ik was zelfs vaak bang voor mijn moeder. Zo wil ik niet zijn voor mijn kind.

Bang dat je moeder boos wordt of bang dat je geslagen wordt?

Naar mijn mening is het heel normaal voor een kind om bang te zien dat je ouders kwaad zijn als je iets verkeerd doet, ik weet wel dat ik vaak genoeg geknepen heb toen ik een ruitje ingooide, of ruzie had met m'n zusje. Op die manier leer je dat het niet normaal is om anderen lastig te vallen/pijn te doen.

quote:

Op maandag 30 november 2009 19:34 schreef DS4 het volgende:
Het is cru gezegd een beetje te vergelijken met een hond. Als je die duidelijk laat merken wat de grenzen zijn is de hond gelukkig en jij ook, want de hond gedraagt zich. Als je met een laat maar waaien mentaliteit de hond opvoedt zal de hond ongelukkig worden en vaak nog vals ook.

De onderzoekers pleiten voor een duidelijker gezagsverhouding. Dan hoef je niet eens enorm streng te zijn, maar wel duidelijke grenzen. Je kinderen zijn niet je "maatje", maar je kinderen. DAT is de boodschap.

Ik denk dat je hier een hele goede vergelijking hebt .. als ouder hoor je idd de Alpha te zijn in het 'roedel', de baas.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 11:38 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Okay, misschien ligt het dan aan de omgeving, want ik ken zulke toestanden gelukkig niet, zou ze ook niet willen kennen.

Ik woon hier op een steenworp afstand van een wijk waar de huizen gemiddeld 5 ton kosten, met uitschieters naar 8,5 ton. Ga dat maar eens met z'n tweeën opbrengen! Aan het begin van die wijk zit dus ook een grote kinderopvang. Die doen fantastische zaken. Ze zijn afgelopen zomer uitgebreid en er staan weer uitbreidingen voor de deur. Ze beschikken over een ouderwetse gele 'schoolbus' waarmee ze hun klanten naar school brengen en ook weer ophalen. En daarnaast nog enkele personenwagens.

Kinderen kunnen daar terecht vanaf 0 tot 4, de hele dag. En vanaf 4 tot 13 voor- en naschools.

Het is een heel goed kinderdagverblijf, hoor, daar niet van, maar ze zijn toch beter af als tenminste ná school er een ouder thuis is!

Het is gewoon k*t dat de opvoeding van zoveel factoren afhankelijk is.. karakter van het kind, instelling van de ouders (bijv: "als we een kind nemen/krijgen, blijft 1 van ons thuis om ervoor te zorgen" of juist kiezen om dat niet te doen...) die weer mede bepaald wordt door de eigen opvoeding vroeger..

Ik vind dat ik niks te klagen heb over mijn opvoeding. Ik ben nu bijna 22, heb inmiddels mijn eigen (huur)flatje, woon samen, doe een HBO-opleiding en heb een bijbaan. Ik heb een broertje die een jaar jonger is dan ik en moet zeggen dat het een wereld van verschil is tussen hem en mij. Toch hebben we vrijwel dezelfde opvoeding gehad, we hadden het nooit breed maar we kwamen ook niks tekort.
Mijn klasgenootjes (basisschool) hadden altijd de nieuwste nikes en wij "moesten" altijd maar naar de scapino of schoenenreus om schoenen van 20, 30 gulden uit te zoeken, of werden we regelmatig een Zeeman of Wibra ingetrokken, terwijl je op school hoorden dat het een pauperwinkel was... Op dat moment vonden we dat een hel en zo oneerlijk, maar nu erg begrijpelijk en hebben we er niks aan gemist.

Mijn moeder was altijd thuis, mijn vader werkte, overblijven deden we nooit, na school was mijn moeder ook altijd thuis, we hadden vaste eet- en slaaptijden, na het eten mochten we niet meer buiten spelen, behalve in de zomer als het langer licht bleef, maar om een bepaalde tijd moesten we binnen zijn. Voor het eten mochten we niet meer snoepen, en zo stond alles eigenlijk vast.
Ik heb hier nooit over geklaagd, vond ook niet dat ik oneerlijk werd behandeld t.o.v. mijn klasgenoten.. moet toegeven dat ik het heerlijk vond om te weten waar ik aan toe was.. als ik iets deed wat niet mocht kreeg ik straf, bleef ik iets doen wat niet mocht, kreeg ik bij de 3e waarschuwing een tik.. simpel, niks mis mee.

Kinderfeestjes gaven wij nooit, er was simpelweg geen geld om een groep mee te nemen naar een zwembad, een frietje te trakteren en noem maar op, we kregen inderdaad een familiezak Smiths mee naar school en gaven iedereen een zakje chips, een pak koeken voor de leraar en thats it.. de nieuwste Tamagotchi bij de Intertoys? De goedkope variant van de Marskramer kon je krijgen, en daar was je blij mee!

En dan te bedenken dat dit nog maar zo'n 10/15 jaar geleden is, zie ik nu een hele andere wereld... heel weinig kinderen kennen het respect voor de ouders, drijven hun zin door en de ouders geven dan toe om maar van het gezeik af te zijn.. Vaak zit ik er dan op te letten hoe de ouders doen en 9 van de 10 keer zien ze niet eens wat het kind uitspookt.. en hoe vaak je de argumenten wel niet hoort van "het is nog maar een kind" .. bullshit.. als ik kinderen neem/krijg komt mijn eigen opvoeding echt grotendeels terug, ik vond er niks mis mee..
Ik moet er niet aandenken dat mijn kind me aanspreekt met mijn voornaam als het nog maar 4 of 5 jaar oud is, vroeger was het bij ons thuis: u, papa of mama, en op latere leeftijd pa en ma, en nog steeds zeg ik geen je of jij tegen mijn ouders, dat zit er zo ingebakken.. maar goed.. ik denk dat dit iets is wat de tijd zal moeten leren.. je kan er bij ouders niet zomaar indrammen dat ze hun kind anders moeten opvoeden.. Fijn als we over 20/30 jaar die brutale spruiten achter de kassa's, bureau's en op de helpdesks hebben zitten..

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 15:54 schreef Thrilled het volgende:
...Fijn als we over 20/30 jaar die brutale spruiten achter de kassa's, bureau's en op de helpdesks hebben zitten..

Gek genoeg heb ik dat beeld al van jouw generatie
22-jarigen die niet om kunnen gaan met "nee" of "doe dat (niet)" en altijd in discussie moeten, en als ze gecorrigeerd worden van 0 tot 100 gaan binnen een split second en met ziekten beginnen te smijten. Nog geen drieregelig emailtje kunnen produceren zonder een dozijn spelfouten en daarop reageren met "boeiuh, ju weet tog wat er staad?"
Niet aan kunnen schaffen wat ze kunnen betalen, maar lenen om aan te kunnen schaffen, altijd het nieuwste willen en niet wat nog werkt. Ik kan er uren heerlijk over losgaan

Het is een stereotype en elke generatie heeft het over die lading na hen

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 16:18 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Gek genoeg heb ik dat beeld al van jouw generatie
22-jarigen die niet om kunnen gaan met "nee" of "doe dat (niet)" en altijd in discussie moeten, en als ze gecorrigeerd worden van 0 tot 100 gaan binnen een split second en met ziekten beginnen te smijten. Nog geen drieregelig emailtje kunnen produceren zonder een dozijn spelfouten en daarop reageren met "boeiuh, ju weet tog wat er staad?"
Niet aan kunnen schaffen wat ze kunnen betalen, maar lenen om aan te kunnen schaffen, altijd het nieuwste willen en niet wat nog werkt. Ik kan er uren heerlijk over losgaan

Het is een stereotype en elke generatie heeft het over die lading na hen

De jeugd van tegenwoordig wordt dan altijd gezegd..
waarop ik zeg: vroeger was er ook een jeugd van tegenwoordig

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 16:20 schreef Ladylike het volgende:

[..]

De jeugd van tegenwoordig wordt dan altijd gezegd..
waarop ik zeg: vroeger was er ook een jeugd van tegenwoordig

Grappig, zelf had je het gisteren in dit topic ook over de jeugd van tegenwoordig.

quote:

Op maandag 30 november 2009 15:05 schreef Ladylike het volgende:

[..]

het kan wel...
niet als alleenstaande, maar wel met een partner.
Ik ben een vrouw die 40 uur werkt, maar mijn kind is nog geen uur in een kinderdagverblijf oid geweest omdat wij het opvoeden van ons kind het allerbelangrijkste vinden in ons leven.
Dat we daardoor geen nieuwe auto kunnen rijden en niet 3 keer per jaar op vakantie kunnen, hebben we voor lief genomen

Iedere ouder die een onhandelbaar kind heeft moet eens naar zijn/haar/hun eigen opvoed kwaliteiten kijken.
Ik vind het belachelijk hoe de jeugd van tegenwoordig is
ouders bij de voornamen noemen, iedereen maar je en jij noemen, geen respect meer, stelen, zuipen, blowen ...

Damage is done vrees ik. Dank u, progressieve idioten.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 15:54 schreef Thrilled het volgende:
verhaal

Ik heb vroeger op dezelfde basisschool gezeten als mijn kinderen. Maar wij moesten in de rij als de bel ging. En dan ging de klas die achteraan in de gang zat het eerst naar binnen, enz.... Ik moest enorm wennen toen onze kinderen het hadden over mijnheer 'voornaam', terwijl ik de beste man vroeger 'mijnheer 'achternaam' noemde. Kinderen zeggen ook geen 'u' meer tegen vreemden of leerkrachten, maar gewoon 'jij'.

Als we daar alvast eens wat aan konden doen. Gewoon dat beetje respect bijbrengen.
Nou weet ik wel dat je respect niet af kan meten aan het 'u' zeggen, maar als je van jongsaf niet anders weet dan 'u' zeggen tegen mijnheer 'achternaam', dan is dat respect er echt wel.
Denk dat veel jongeren van de huidige generatie al verloren zijn wat dat betreft. Velen zitten thuis omdat ze of niet onder hun niveau willen werken, of niet aan werk kunnen komen of liever niet voor een baas willen werken. Uitkering aanvragen doen ze ook niet, want dan kom je tegenwoordig in een leer/werktraject. Gevolg? De ouders draaien op voor de kosten van hun kinderen tot ze 27 zijn en dán zullen ze weleens een uitkering aanvragen.

En nee, gelukkig niet allemaal, ik heb het dan alleen over de verwende sleutelkindjes die altijd in een leeg huis kwamen, voor zichzelf moesten zorgen (effe patatje halen enzo), en werden afgekocht met dure kado's en luxe vakanties. Die keurig met mes en vork kunnen eten, maar niet weten hoe ze zich dienen te gedragen in de grote mensen wereld. Die er dus echt niet gaan komen.

En inderdaad, Thrilled, dan kun je beter zo'n strenge opvoeding hebben als jij genoten hebt.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 18:01 schreef Gia het volgende:

[..]

Ik heb vroeger op dezelfde basisschool gezeten als mijn kinderen. Maar wij moesten in de rij als de bel ging. En dan ging de klas die achteraan in de gang zat het eerst naar binnen, enz.... Ik moest enorm wennen toen onze kinderen het hadden over mijnheer 'voornaam', terwijl ik de beste man vroeger 'mijnheer 'achternaam' noemde. Kinderen zeggen ook geen 'u' meer tegen vreemden of leerkrachten, maar gewoon 'jij'.

Als we daar alvast eens wat aan konden doen. Gewoon dat beetje respect bijbrengen.
Nou weet ik wel dat je respect niet af kan meten aan het 'u' zeggen, maar als je van jongsaf niet anders weet dan 'u' zeggen tegen mijnheer 'achternaam', dan is dat respect er echt wel.
Denk dat veel jongeren van de huidige generatie al verloren zijn wat dat betreft. Velen zitten thuis omdat ze of niet onder hun niveau willen werken, of niet aan werk kunnen komen of liever niet voor een baas willen werken. Uitkering aanvragen doen ze ook niet, want dan kom je tegenwoordig in een leer/werktraject. Gevolg? De ouders draaien op voor de kosten van hun kinderen tot ze 27 zijn en dán zullen ze weleens een uitkering aanvragen.

En nee, gelukkig niet allemaal, ik heb het dan alleen over de verwende sleutelkindjes die altijd in een leeg huis kwamen, voor zichzelf moesten zorgen (effe patatje halen enzo), en werden afgekocht met dure kado's en luxe vakanties. Die keurig met mes en vork kunnen eten, maar niet weten hoe ze zich dienen te gedragen in de grote mensen wereld. Die er dus echt niet gaan komen.

En inderdaad, Thrilled, dan kun je beter zo'n strenge opvoeding hebben als jij genoten hebt.

Dat is het punt juist... Ik vind niet dat ik een strenge opvoeding heb gehad. Het is niet dat mijn ouders nooit wilden, maar omdat er weinig geld was kregen wij niet alles wat wij wilden hebben. Dat is (achteraf) alleen maar goed.. ik heb nu een redelijk besef hoe ik met geld om moet gaan. Ik geef toe, dat gaat niet altijd goed, maar doordat ik nu op mijzelf woon moet ik met de rekeningen omgaan, boodschappen, einde van de maand halen etcetera.. daardoor leef je al bewuster en snap je waarom je ouders vroeger vaker naar de Aldi gingen dan de Albert Heijn.. en dan had je misschien niet de luxe Liga koeken maar een goedkopere variant daarop..

En sommige mensen hebben inderdaad het beeld van ‘mijn’ generatie dat die al hopeloos verloren is.. maar ik vind dat wat 20-plussers betreft nog wel meevallen..(uitzonderingen daar gelaten) het is vooral het middelbare school-gedeelte wat een gebrek heeft aan respect, opvoeding, verantwoordelijkheidsbesef etc.
Ik heb nu inmiddels een paar serieuze sollicitatiegesprekken achter de rug en vraag me echt af hoe de “nieuwe jeugd” dat gaat overleven.. ik zie ze al zitten: onderuit gezakt in een stoel, ‘je/jij’ tegen de baas, eisen stellen die niet in verhouding staan tot het niveau, ervaring en leeftijd van de persoon, dat soort dingen..

Gelukkig heb je altijd nog de doorzetters, die vanzelf wel snappen dat ze er met de huidige houding niet komen, zich aan moeten passen en zo ook hogerop kunnen komen. Er zijn er jammer genoeg plenty die dat niet snappen, denken dat ze onmisbaar voor deze wereld zijn, met een grote mond alles kunnen maken en er dan raar van staan te kijken als ze de deur uit worden gezet met de opmerking “bel ons niet, wij bellen u(jou)!”

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 16:22 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Grappig, zelf had je het gisteren in dit topic ook over de jeugd van tegenwoordig.
[..]

dat neemt niet weg dat die jeugd van tegenwoordig in de ogen van de volgende generatie altijd wel wat fout doet

quote:

Op maandag 30 november 2009 14:36 schreef El_Thijs het volgende:
We moeten weer terug naar het tijdperk van: mannen naar het werk, vrouwen bij het kroost.

OW ja, die tijd. Die 'goede oude tijd; .

quote:

Op woensdag 2 december 2009 09:38 schreef Thrilled het volgende:
maar ik vind dat wat 20-plussers betreft nog wel meevallen..(uitzonderingen daar gelaten)

Ik ken dus zo'n 25-jarige die te lui is om te poepen, met als excuus: Ik heb wel geleerd hoe ik met mes en vork moet eten, maar verder heb ik niks geleerd. Jong woont nu sinds een jaar bij zijn vader en stiefmoeder en teert dus op haar zak (zij verdient de kost). Uitkering aanvragen wil hij niet, want dan voelt hij zich een schooier, zegt hij. Jaja, je wilt niet in een leer-werktraject. Nog anderhalf jaar of zo en dan wil hij wel een uitkering aanvragen, let maar op.

En zo zijn er meer van die jongeren tussen de 18 en 27. Ze leven van het geld van een vriendin en als het uit is, kloppen ze weer thuis aan, totdat ze weer een vriendin hebben. (Kan ook andersom, natuurlijk)

quote:

Op maandag 30 november 2009 16:50 schreef Ronnie_bravo het volgende:

[..]

Huren? Waarom perse willen kopen? Als je het niet kunt betalen dan ga je maar gewoon huren. Maar nee, in de huidige materialistische wereld hoor je er niet bij zonder koopwoning. Ik huur en vind het prima!
[..]

Dus jij voedt je kinderen op tijdens die 2 uurtjes per dag? Of ga je ervan uit dat het allemaal vanzelf gaat?
Maar ze hebben wel lekker kunnen spelen. Natuurlijk zeggen de kinderen dat ze het leuker vinden om met hun vriendjes te spelen dan bij mamma thuis te zitten, wat had je dan verwacht? Ik spreek je later nog wel eens als ze ineens geen respect voor anderen kunnen opbrengen , als ze denken dat het leven een groot feest is.

Want als je alleen maar met vriendjes speelt en geen kopje thee drinkt met je moeder kun je geen respect voor anderen opbrengen?
Denk dat de echt problemen zich vooral voordoen als ouders zich schuldig voelen (omdat ze zo veel werken) en dat gaan compenseren met dure cadeau's, onbeperkt snoep en frisdrank e.d.
Ook al gaan ze voltijd naar de opvang, er moeten thuis gewoon regels zijn.

In januari word ik ook pappa! Vrouwlief gaat dan part-time werken. Dus 2 dagen in de week komt er oppas aan huis. Vanaf dat het kind naar school gaat alleen nog na school een uurtje bij de buurvrouw op de thee.

We hebben inderdaad een woning gekocht. En hierdoor kunnen we niet van puur en alleen 1 loon rondkomen. Maar dat is een bewuste keuze. Nu woonachtig in een mooi dorp met bloeiend verenigingsleven lekker veel kids in de buurt of op komst. Een straat waar nog op straat gespeeld kan worden. En goede scholen in de omgeving.

Helaas houdendie eerder genoemde voordelen aan de woonplaats wel in dat er een oppas moet worden geregeld. Pa en ma zien elkaar iets minder vaak omdat we nu niet meer op dezelfde avond gaan sporten. En op vakantie gaan doen we voorlopig ook niet. 2 auto's nodig voor t werk helaas maar ja dat zijn ook van die heerlijk oude barrels.

Concessies genoeg gedaan lijkt mij. En er toch ook wel van overtuigd dat de kleine een goede opvoeding gaat krijgen, ook al moet ie af en toe genoegen nemen met een oppas in plaats van zijn ouders.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 16:32 schreef JohnLocke het volgende:
Damage is done vrees ik. Dank u, progressieve idioten.

pff, we zijn al aan het verloederen en reddeloos verloren sinds Johan Strauss de wals bedacht heeft .. mannen en vrouwen die elkaar in de armen nemen en dansen, dat kan tot niets goeds leiden. Een duivelse dans, het begin van het einde, de verloedering van 'normen en waarden' .. dank u, progressieve idioten?

quote:

Op woensdag 2 december 2009 12:00 schreef drbrik het volgende:
In januari word ik ook pappa! Vrouwlief gaat dan part-time werken. Dus 2 dagen in de week komt er oppas aan huis. Vanaf dat het kind naar school gaat alleen nog na school een uurtje bij de buurvrouw op de thee.

We hebben inderdaad een woning gekocht. En hierdoor kunnen we niet van puur en alleen 1 loon rondkomen. Maar dat is een bewuste keuze. Nu woonachtig in een mooi dorp met bloeiend verenigingsleven lekker veel kids in de buurt of op komst. Een straat waar nog op straat gespeeld kan worden. En goede scholen in de omgeving.

Helaas houdendie eerder genoemde voordelen aan de woonplaats wel in dat er een oppas moet worden geregeld. Pa en ma zien elkaar iets minder vaak omdat we nu niet meer op dezelfde avond gaan sporten. En op vakantie gaan doen we voorlopig ook niet. 2 auto's nodig voor t werk helaas maar ja dat zijn ook van die heerlijk oude barrels.

Concessies genoeg gedaan lijkt mij. En er toch ook wel van overtuigd dat de kleine een goede opvoeding gaat krijgen, ook al moet ie af en toe genoegen nemen met een oppas in plaats van zijn ouders.

sleutelwoord in jouw verhaal