Proces Demjanjuk

Zulke figuren verdienen niets minder dan de stoel.

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:26 schreef capricia het volgende:

[..]

Blijf natuurlijk de vraag of het bewezen kan worden. Ze hebben geen levende getuigen meer die hem aan kunnen wijzen.

Ik lasd het. Echter, het valt te bewijzen dat hij in Sobibor heeft gediend. Ik weet niet of dat genoeg is voor een gevangenisstraf.

Kende de man alleen van naam, en volg het ook niet echt. Maar wat ik me dan afvraag is wat je als kampbewaker in die tijd aan dat hele gebeuren zou kunnen doen, het enige lijkt me ontslag nemen (met als gevolg misschien de kogel). Medeplichtigheid lijkt me dan nogal een zware aantijging voor een kampbewaker.

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:37 schreef Hukkie het volgende:
Kende de man alleen van naam, en volg het ook niet echt. Maar wat ik me dan afvraag is wat je als kampbewaker in die tijd aan dat hele gebeuren zou kunnen doen, het enige lijkt me ontslag nemen (met als gevolg misschien de kogel). Medeplichtigheid lijkt me dan nogal een zware aantijging voor een kampbewaker.

Wellicht. Maar volgens deze redenering had er geen enkele nazi kunnen worden veroordeeld. Afgezien van enkele fanatiekelingen.

Hij was als krijgsgevangene (hij is van Oekraïnse afkomst) in Duitse handen gekomen en van daaruit al dan niet vrijwillig kampbewaker geworden.

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:46 schreef KoosVogels het volgende:

[..]

Wellicht. Maar volgens deze redenering had er geen enkele nazi kunnen worden veroordeeld. Afgezien van enkele fanatiekelingen.

Mwa, als je doelt op de nuerenberg processen dan waren dat toch wel meest kopstukken en sleutelfiguren die daar gedaagd waren.

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:51 schreef Hukkie het volgende:

[..]

Mwa, als je doelt op de nuerenberg processen dan waren dat toch wel meest kopstukken en sleutelfiguren die daar gedaagd waren.

Maar kopstukken zijn dan ook betrekkelijk eenvoudig te veroordelen. Zat belastende documenten waar hun krabbel onder stond.

Bijna 65 jaar geleden. Laat die oorlog eens rusten.

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:52 schreef capricia het volgende:

[..]

Dat is ook uniek aan het Demjanjuk proces: Er is nog nooit iemand zo laag in rang verantwoordelijk gehouden.

Iemand laag in rang had vaak 'geen keus' (Befehl ist Befehl), maar Demjanjuk is na zijn krijgsgevangenschap kampbewaker geworden. De vraag is: deed hij dat vrijwillig en uit overtuiging of werd hij -als gevangene- gedwongen? Lijkt me toch wel van enig belang.

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:56 schreef KoosVogels het volgende:

[..]

Maar kopstukken zijn dan ook betrekkelijk eenvoudig te veroordelen. Zat belastende documenten waar hun krabbel onder stond.

Maar Demjanjuk schijnt dus geen kopstuk geweest te zijn

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:59 schreef Hukkie het volgende:

[..]

Maar Demjanjuk schijnt dus geen kopstuk geweest te zijn

Klopt, dat heb ik ook begrepen. Het wordt dus lastiger om hem te veroodelen. Enkel omdat kopstukken eenvoudiger zijn aan te klagen, betekent niet dat de kleintjes minder schuld dragen.

Ik heb begrepen dat nog niet vaststaat dat hij is wie ze zeggen dat hij is. Het bewijsmateriaal omtrent zijn identiteit zou zeer discutabel zijn.

Aan de ene kant: het is nooit te laat voor gerechtigheid.
Aan de andere kant: na het proces van neurenberg is 40 jaar weinig aandacht in europa besteed aan het opsporen en berechten van oorlogsmisdadigers. In het streven naar vooruitgang en wederopbouw heeft blijkbaar ook verdringing plaatsgevonden. In ALLE landen van europa hebben de "fouten" uit de oorlog weer gewoon mee kunnen doen in de samenleving.
Ik vind het een genante vertonining om een paar half seniele oude mannen alsnog voor de rechter te slepen.

quote:

Op zondag 29 november 2009 20:04 schreef quo_ het volgende:
Aan de ene kant: het is nooit te laat voor gerechtigheid.
Aan de andere kant: na het proces van neurenberg is 40 jaar weinig aandacht in europa besteed aan het opsporen en berechten van oorlogsmisdadigers. In het streven naar vooruitgang en wederopbouw heeft blijkbaar ook verdringing plaatsgevonden. In ALLE landen van europa hebben de "fouten" uit de oorlog weer gewoon mee kunnen doen in de samenleving.
Ik vind het een genante vertonining om een paar half seniele oude mannen alsnog voor de rechter te slepen.

Weet je wat mij nog steeds versteld doet staan? Nederlandse SS'ers mochten na WO II de Duitse nationaliteit dragen waardoor zij niet konden worden uitgeleverd. Op deze wijze is de Beul van Amersfoort bijvoorbeeld ongrijpbaar gebleven. Tenenkrommend vind ik dat.

Ik herinner me deze zaak nog uit de jaren '80.
Het gaat eigenlijk helemaal niet om de schuldvraag maar puur om de identiteit (is dit de juiste vent?)

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:21 schreef capricia het volgende:
Bij gebrek aan belangstelling post ik het in NWS.
Geen idee of er al een topic over loopt, maar ik vind het (naar alle waarschijnlijkheid) laatste nazi-proces wat komen gaat, zeer interessant om te volgen. En daarom wil ik er een topic over starten.

Vragen:
- Gaat hij schuldig bevonden worden?
- Vind je dat hij na zoveel jaar nog straf verdient?
------------------------------------------------------------
Demjanjuk
[ afbeelding ]

Aanklacht:
Het proces tegen de 89-jarige Demjanuk, op beschuldiging van medeplichtigheid aan de moord op duizenden mensen in het concentratiekamp Sobibor, gaat op 30 november van start. Demjanjuks advocaat Ulrich Busch had onder andere de hoge leeftijd van zijn cliënt en diens gezondheidstoestand aangevoerd als argument om het proces afgelast te krijgen. Artsen hebben evenwel geconcludeerd dat Demjanjuk terecht kan staan als de zittingen beperkt blijven tot twee keer anderhalf uur per dag.

Achttien Nederlanders zijn mede-aanklager bij dit proces.

Waar:
Het is de bedoeling dat het proces plaatsvindt in een gebouw van justitie in München. Er zijn tot begin mei in totaal 35 procesdagen gepland.

Eis:
Demjanjuk kan op de aanklacht hooguit tot vijftien jaar celstraf worden veroordeeld.

Info:
De door de Verenigde Staten uitgewezen Demjanjuk werd in juli in staat van beschuldiging gesteld wegens medeplichtigheid aan de moord op 27.900 mensen in Sobibor, waar hij in de oorlog kampbewaker zou zijn geweest. De in Oekraïne geboren Demjanjuk houdt staande dat hij in het Russische Rode Leger heeft gediend en als krijgsgevangene in Duitsland is beland. Hij zou nooit iemand kwaad hebben berokkend.

De aanklagers beschikken echter over een SS-identiteitskaart, waarop een jeugdige Demjanjuk te zien is. Ook worden zijn lengte en gewicht vermeld. Op de kaart staat dat hij werkzaam is in Sobibor.
Als de gegevens kloppen, heeft Demjanjuk eerst in een ander kamp – Majdanek – een opleiding tot kampbewaker gekregen en is hij op 26 maart 1943 in Sobibor gedetacheerd.
[ afbeelding ]

Geschiedenis processen Demjanjuk:
In 1987 werd hij uitgeleverd aan Israël. Tijdens een proces werd hij door verschillende overlevenden van Treblinka herkend. In 1988 werd hij ter dood veroordeeld; na Adolf Eichmann het tweede doodvonnis dat door een Israëlische rechtbank werd uitgesproken.

In 1991 doken echter uit de KGB-archieven getuigenverklaringen op, waaruit bleek dat Iwan de Verschrikkelijke de bijnaam was van een zekere Iwan Martsjenko en niet van Iwan Demjanjuk. Op 29 juli 1993 werd Demjanjuk door het Israëlische Hooggerechtshof vrijgesproken van oorlogsmisdaden, omdat ze niet bewezen konden worden. Volgens de Nederlandse geheugendeskundige dr. Willem Wagenaar, die optrad als getuige-deskundige, was de herkenning van Demjanjuk door overlevenden van Treblinka onbetrouwbaar.
(bron http://nl.wikipedia.org/wiki/John_Demjanjuk)

Uiteindelijk is hij door de VS alsnog uitgezet naar Duitsland waar ze nu dit proces gaan beginnen.


Sobibor
Van het doorgangskamp Westerbork in Drenthe reden van 3 maart tot en met 20 juli 1943 negentien treinen met in totaal 34.313 joden naar Sobibor, schrijft dr. E.A. Cohen in zijn boek 'De negentien treinen naar Sobibor'' (1979). Vrijwel allen werden nog op de dag van aankomst vermoord.

Slechts negentien gedeporteerden, zestien vrouwen en drie mannen, hebben het kamp overleefd. Van hen zijn er zeventien niet verder geweest dan de ingang, zodat slechts twee overlevenden, een Nederlandse en een Duitse jodin, het kamp daadwerkelijk van binnen hebben gezien. Een van de overlevenden is de inmiddels hoogbejaarde Jules Schelvis, schrijver van twee boeken over het kamp.

Sobibor, waar John Demjanjuk bewaker zou zijn geweest, was een van de vernietigingskampen in Polen, die de nazi's speciaal hadden ingericht om zoveel mogelijk joden te vermoorden. In de gaskamers van Sobibor, dicht bij de huidige grens met Rusland, werden in totaal ongeveer 250.000 joden om het leven gebracht. In het begin betrof het vooral Polen, maar daarna werden ook Duitse, Franse, Tsjechische, Slowaakse en Nederlandse joden naar het kamp gedeporteerd.

De reden dat we veel vaker iets over Auschwitz horen is omdat daar meer mensen overleefd hebben dan in Sobibor. Sobibor was een echt vernietigingskamp. Auschwitz deels vernietigings- deels werkkamp.


Links:
http://www.maxpam.nl/2009/05/de-zaak-43-09/
Waarin Max Pam vertelt over zijn verloren familieleden, die waarschijnlijk door de handen van Demjanjuk gegaan zijn.

http://www.depers.nl/binn(...)roces-Demjanjuk.html

Samenvatting van de zaak in Israel:
http://www.nizkor.org/hweb/people/d/demjanjuk-john/israeli-data/

Stichting Sobibor:
http://stichtingsobibor.nl/index.php/inhoud/persmap-nl/

Informatie over Sobibor:
http://stichtingsobibor.n(...)mp-sobibor/#more-367

Wt doe nazis gedaan hebben die straf blijft altijd

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:51 schreef StateOfMind het volgende:
Hij was als krijgsgevangene (hij is van Oekraïnse afkomst) in Duitse handen gekomen en van daaruit al dan niet vrijwillig kampbewaker geworden.

Euhm.. Hoezo?

Wel grappig dat zijn haar nu precies andersom zit als vroeger! [/smakeloos]

Moeilijk verhaal, tvp voor het volgen van het proces.

quote:

Op maandag 30 november 2009 10:29 schreef SicSicSics het volgende:
Wel grappig dat zijn haar nu precies andersom zit als vroeger! [/smakeloos]

Dat viel mij ook al op

quote:

Op zondag 29 november 2009 15:28 schreef KoosVogels het volgende:

[..]

Ik lasd het. Echter, het valt te bewijzen dat hij in Sobibor heeft gediend. Ik weet niet of dat genoeg is voor een gevangenisstraf.

Daarnaast is de vraag of hij met zijn gezondheid het einde van het proces wel haalt.

quote:

Op zondag 29 november 2009 21:19 schreef capricia het volgende:

[..]

Dat is ook wel een van de bezwaren tegen dit proces: Waarom juist deze kleine man aanpakken, terwijl de rest gewoon weg mag komen met wat ze allemaal aan misdaden begaan hebben.
Tegenstanders zeggen dan weer: Dat is geen argument. Als deze man idd misdaden op zijn geweten heeft, dan kun je hem niet vrijpleiten door te zeggen dat anderen nog veel erger waren.

Ik vraag me trouwens ook af wat de juridische grond is waarop hij nu opeens in Duitsland aangeklaagd is. Bedoel, hij is tock Oekrainer van geboorte, en de misdaden vonden plaats op Pools grondgebied.

Kleine man? Als hij heeft gediend in Sobibor, is hij rechtstreeks medeplichtig aan de moord op zeker tienduizenden. Het is maar wat je kleine man noemt.

Slechts 2 overlevenden. Tering, de foutmarge was vrij klein bij de Duitse kampen.

quote:

Op maandag 30 november 2009 12:19 schreef ShaoliN het volgende:
Slechts 2 overlevenden. Tering, de foutmarge was vrij klein bij de Duitse kampen.

Het zijn er iets meer, maar dat komt omdat Sobibor als een van de weinige kampen een geslaagde ontsnapping kende (het Sonderkommando, alle anderen werden meteen na aankomst gedood). Van degenen die niet ontsnapt zijn heeft niemand het overleefd (op een paar mensen na die werden doorgestuurd naar andere kampen). Sobibor is minder bekend dan Auschwitz, maar feitelijk nog gruwelijker.

quote:

Op maandag 30 november 2009 12:26 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Het zijn er iets meer, maar dat komt omdat Sobibor als een van de weinige kampen een geslaagde ontsnapping kende (het Sonderkommando, alle anderen werden meteen na aankomst gedood). Van degenen die niet ontsnapt zijn heeft niemand het overleefd (op een paar mensen na die werden doorgestuurd naar andere kampen). Sobibor is minder bekend dan Auschwitz, maar feitelijk nog gruwelijker.

Ja, in de OP staat dat. Van degene die daadwerkelijk voorbij het hek kwamen zijn er twee overlevende. Ongelooflijk.

quote:

Op maandag 30 november 2009 12:26 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Het zijn er iets meer, maar dat komt omdat Sobibor als een van de weinige kampen een geslaagde ontsnapping kende (het Sonderkommando, alle anderen werden meteen na aankomst gedood). Van degenen die niet ontsnapt zijn heeft niemand het overleefd (op een paar mensen na die werden doorgestuurd naar andere kampen). Sobibor is minder bekend dan Auschwitz, maar feitelijk nog gruwelijker.

De ontsnapping slaagde, maar zijn niet bijna alle ontsnapten later via een klopjacht opgesporrd en gedood. Net als alle Joden die niet waren ontsnapt.

quote:

Op maandag 30 november 2009 12:28 schreef ShaoliN het volgende:

[..]

Ja, in de OP staat dat. Van degene die daadwerkelijk voorbij het hek kwamen zijn er twee overlevende. Ongelooflijk.

Ja, als je er bij nadenkt lopen de rillingen over je rug. Dat nooit weer... Daarom moet deze man ook vervolgd worden, ondanks de verstreken tijd en zijn ouderdom. Voor zulke gruwelijkheden geen vergeving.

Weer een showproces.

quote:

Op maandag 30 november 2009 12:26 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Het zijn er iets meer, maar dat komt omdat Sobibor als een van de weinige kampen een geslaagde ontsnapping kende (het Sonderkommando, alle anderen werden meteen na aankomst gedood). Van degenen die niet ontsnapt zijn heeft niemand het overleefd (op een paar mensen na die werden doorgestuurd naar andere kampen). Sobibor is minder bekend dan Auschwitz, maar feitelijk nog gruwelijker.

De film daarover heeft me als kind nog nachtmerries bezorgd. Ril

quote:

Op maandag 30 november 2009 12:39 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Ja, als je er bij nadenkt lopen de rillingen over je rug. Dat nooit weer... Daarom moet deze man ook vervolgd worden, ondanks de verstreken tijd en zijn ouderdom. Voor zulke gruwelijkheden geen vergeving.

Eerst moeten er toch harde bewijzen op tafel komen dat hij dus dezelfde persoon is als die 'Iwan de Verschrikkelijke'.
En het is ook wel vrij belangrijk om te weten of die man vrijwillig kampbewaker was of eigenlijk een soort dwangarbeider.
Mijn opa's hebben in de oorlog voor de duitsers moeten werken (wel in een fabriek, geen kampbewakers ), maar waarom zou het voor oost-europeanen anders zijn geweest? Die werden zelfs als nog minder gezien, zou me niks verbazen dat ie dat baantje wel moest doen omdat ie anders zelf de kogel zou krijgen. Hij was toch eerst een communist? De nazi's zouden die anders met plezier zelf in zo'n kamp gooien.

quote:

Op maandag 30 november 2009 12:38 schreef Adelante het volgende:

[..]

De ontsnapping slaagde, maar zijn niet bijna alle ontsnapten later via een klopjacht opgesporrd en gedood. Net als alle Joden die niet waren ontsnapt.

Niet allemaal, wel veel. Maar zij hadden tenminste een kans...

quote:

Op maandag 30 november 2009 12:39 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Ja, als je er bij nadenkt lopen de rillingen over je rug. Dat nooit weer... Daarom moet deze man ook vervolgd worden, ondanks de verstreken tijd en zijn ouderdom. Voor zulke gruwelijkheden geen vergeving.

Volledig mee eens. Kan die vent wel oud en grijs zijn, maar dat maakt in mijn optiek geen verschil.

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:04 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Eerst moeten er toch harde bewijzen op tafel komen dat hij dus dezelfde persoon is als die 'Iwan de Verschrikkelijke'.

Dat is hij niet. Die Iwan zat in Treblinka.

quote:

En het is ook wel vrij belangrijk om te weten of die man vrijwillig kampbewaker was of eigenlijk een soort dwangarbeider.

Vrijwillig hoor, niemand werd gedwongen als kampbewaker in de dodenkampen te werk gesteld. Er waren immers meer dan genoeg vrijwilligers (de trawniki, Demjanjuk is er een van).

quote:

Mijn opa's hebben in de oorlog voor de duitsers moeten werken (wel in een fabriek, geen kampbewakers ), maar waarom zou het voor oost-europeanen anders zijn geweest? Die werden zelfs als nog minder gezien, zou me niks verbazen dat ie dat baantje wel moest doen omdat ie anders zelf de kogel zou krijgen. Hij was toch eerst een communist? De nazi's zouden die anders met plezier zelf in zo'n kamp gooien.

Lees je eens in.

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:18 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dat is hij niet. Die Iwan zat in Treblinka.
[..]

Vrijwillig hoor, niemand werd gedwongen als kampbewaker in de dodenkampen te werk gesteld. Er waren immers meer dan genoeg vrijwilligers (de trawniki, Demjanjuk is er een van).

Voor veel SS'ers was het een strafmaat.
Voor veel ook niet, maar die zaten dan ook in, ik meen, divisie Totenkopf.

Neemt niet weg dat Oostblokkers volgens mij nog een grotere hekel aan de joden hadden dan dat de Duitsers hadden.

quote:

[..]

Lees je eens in.

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:18 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dat is hij niet. Die Iwan zat in Treblinka.
[..]

Vrijwillig hoor, niemand werd gedwongen als kampbewaker in de dodenkampen te werk gesteld. Er waren immers meer dan genoeg vrijwilligers (de trawniki, Demjanjuk is er een van).
[..]

Lees je eens in.

Ik had even snel een linkje gelezen over kamp Sorbidor en daar sprak men toch over Oost-Europeese dwangarbeiders die kampbewaker waren. Die waren ook gevreesd en bruut, maar of het allemaal vrijwillig was is maar de vraag.

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:21 schreef Keltie het volgende:


Neemt niet weg dat Oostblokkers volgens mij nog een grotere hekel aan de joden hadden dan dat de Duitsers hadden.
[..]

Ik zeg niet dat Joden geliefd waren in Oost-Europa, maar het zijn toch echt de Duitsers/Nazi's die op het idee zijn gekomen de Joden compleet uit te roeien. En dit ook nog redelijk succesvol gedaan hebben. Als je kijkt wat er uiteindelijk nog levend uit Sorbidor is gekomen, dieptreurig gewoon.

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:39 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ik had even snel een linkje gelezen over kamp Sorbidor en daar sprak men toch over Oost-Europeese dwangarbeiders die kampbewaker waren. Die waren ook gevreesd en bruut, maar of het allemaal vrijwillig was is maar de vraag.

Niet allemaal.

De Trawniki echter wel. Die werden gerekruteerd uit Russische (Rode Leger, niet per se Russisch) gevangenen en hebben duidelijk gekozen zich vrijwillig aan te melden voor actieve Duitse dienst.

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:41 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat Joden geliefd waren in Oost-Europa, maar het zijn toch echt de Duitsers/Nazi's die op het idee zijn gekomen de Joden compleet uit te roeien. En dit ook nog redelijk succesvol gedaan hebben. Als je kijkt wat er uiteindelijk nog levend uit Sorbidor is gekomen, dieptreurig gewoon.

Hoog "mwah" gehalte, maar goed..Er toch maar even op verder borduren: de Duitsers hebben het idee gehad, de Duitsers hebben het uitgevoerd. De Oostblokkers, met name de Oekrainers, hadden er plezier in.

Even ter uitleg voor de term "Trawniki":

quote:

http://www.oorlogsmusea.nl/artikel/4521/Concentratiekamp-Trawniki.htm
Concentratiekamp Trawniki
(Polen - Lublin - Trawniki)
Trawniki ligt ongeveer 40 km ten oosten van Lublin. Het kamp is vooral berucht vanwege haar rol als trainingskamp voor buitenlandse politie-vrijwilligers (Wachmänner). Deze 'Wachmänner' kregen de taak om kampen over heel Polen te bewaken en later om aan massa-executies te participeren. In totaal werden er ongeveer 5,082 'Wachmänner' in Trawniki getraind. Het concentratiekamp Trawniki kent verschillende fases:

1. Juli t/m september 1941:
POW kamp voor Russische krijgsgevangenen.
2. September 1941 t/m juli 1944:
Trainingskamp voor Buitenlandse politie-vrijwilligers.
3. Juni 1942 t/m september 1943:
Werkkamp voor Joodse geïnterneerden.
4. September 1943 t/m mei 1944:
Concentratiekamp en sub-kamp van KZ Majdanek.

In de lente van 1942 kwamen de eerste Joden aan bij het kamp, waar vele later zouden bezwijken aan ziektes en verhongering of doodgeschoten werden in het bos vlakbij. Op 1 mei 1943 bevonden er zich meer dan 5,333 Joden in de Trawniki werkkamp. Dit aantal daalde in november 1943 naar 0 tijdens Aktion Erntefest, dat uitgevoerd werd door 'Wachmänner' van de SS-Totenkopfverbände. Op 3 november 1943 werden ruim 6,000 Joden uit Trawniki en Dorohucza geëxecuteerd, de volgende dag was er geen Jood meer te bekennen in Trawniki. Een obelisk monument vlak naast de voormalige kommandantur gedenkt de Joodse geïnterneerden die Trawniki niet overleefd hebben. 23 juli 1944 was de dag dat het kamp bevrijd werd door het Rode Leger. Of het kamp na de bevrijding door de bevrijder is gebruikt, is niet bekend.

Tegenwoordig is een groot deel van de oorspronkelijke kamp gebouwen in gebruik als gezinswoningen (waaronder de kommandantur en de barakken voor de 'Wachmänner'). Ook het bijhorende trein station en buitenmuur staan nog steeds op dezelfde plek.

Bron
Tekst:Kaj Metz

En hier wat over Demjanjuk:

quote:

Demjanjuk: van krijgsgevangene tot kampbewaker
Door: Maarten Muns


Iwan Demjanjuk werd op 3 april 1920 geboren in het Oekraïense dorpje Dubovi Makharintsi. In 1940 werd hij door de Sovjetautoriteiten opgeroepen voor dienst in het Rode Leger. Hij gaf gehoor aan deze oproep uit angst voor vervolging. Weigering van militaire dienst werd in die tijd streng bestraft, niet zelden door middel van executie.

Tijdens de slag om Kerch op de Krim werd hij krijgsgevangen gemaakt door de Duitsers en opgesloten in een gevangenenkamp nabij het plaatsje Rivne. Als aartsvijand van de Duitsers werden Sovjetkrijgsgevangenen over het algemeen slecht behandeld. De meest gebruikte methode om van ze af te komen was uithongering, ‘omdat ze de kogel nog niet waard waren.’ In de winter van 1941-42 alleen vonden al twee miljoen gevangenen op deze manier de dood. Er zijn berichten bekend van kannibalisme onder gevangenen in het kamp bij Rivni, zij het van vóór de tijd dat Demjanjuk er verbleef.

De SS rekruteerde regelmatig in krijgsgevangenenkampen geharde, sterke mannen die dienst konden doen als kampbewaker. Hoe het rekruteren precies in zijn werk ging en waarom juist Demjanjuk werd gerekruteerd is niet duidelijk. De SS-officieren spraken over het algemeen geen Oekraïens en Demjanjuk sprak zeker geen woord Duits in die tijd. Kandidaten voor de dienst in de kampen van de nazi’s waren er genoeg, het was een van de weinige mogelijkheden om aan de hongerdood in de kampen te ontsnappen.

Mogelijk is Demjanjuk, misschien met de hulp van een tolk, gevraagd naar anticommunistische sympathieën. Er zijn hem zeker geen details verteld over het werk dat hij zou moeten gaan doen. Het programma van massamoord op Joden door middel van vergassing moest absoluut geheim blijven.

Na zijn rekrutering werd Demjanjuk als Hilfswillige (Hiwi) naar het opleidingskamp Trawniki gestuurd. Als Hiwi was Demjanjuk geen lid van de SS maar werkte hij als ‘vrijwilliger’ voor de SS. Demjanjuk had formeel de rang van ‘Wachmann’, de laagste rang die er bij de SS bestond. Hij werd gezien als een ondergeschikte collaborateur en zo werd hij ook behandeld. In de administratie was hij een nummer: 1393. Dienstopdrachten werden altijd uitgevoerd in groepsverband onder bevel van een SS-er. Hij mocht dan ook niet gaan en staan waar hij wilde. Hiwi’s werden niet geacht zonder opdracht rond te lopen.

In Trawniki kreeg Demjanjuk een opleiding tot kampbewaker. Deze opleiding bestond gedeeltelijk uit praktijkonderwijs. Naast het hoofdkamp Trawniki lag een gevangenenkamp voor Joden, waar Demjanjuk en zijn collega’s konden ‘oefenen’. Trawniki viel direct onder de supervisie van Globocnik, een hoge SS-officier en een van de favorieten van SS-baas Heinrich Himmler. Trawniki was een bewaarplaats voor voedsel en bagage van op transport gestelde Joden. Hierdoor waren de omstandigheden waaronder Demjanjuk werd opgeleid relatief goed.

Trawniki was ook een reservoir van mankracht om allerlei vuile klussen op te knappen. Zo is er een verhaal bekend van een massa-executie van Joden in het dorpje Lomazy, waarbij 1700 joden eerst werden samengedreven door de reguliere politie. Daarna werd er gewacht op de komst van 50 mannen uit Trawniki, die stomdronken met een wodkafles in de ene hand en een vuurwapen in de andere de Joden uitmoordden.

In januari 1943 werd Demjanjuk in het concentratiekamp Majdanek gedetacheerd. Wat zijn werkzaamheden hier precies waren is niet duidelijk, maar het is waarschijnlijk dat hij op z’n minst op de hoogte was van de vergassingen die gedurende deze periode in Majdanek plaatsvonden. Op 26 maart 1943 wordt Demjanjuk opgehaald uit Majdanek om opnieuw gedetacheerd te worden, dit keer in Sobibor.

Waarschijnlijk heeft Demjanjuk in Sobibor meegeholpen met het ‘verwerken’ van een groot transport uit Nederland, dat daar op 3 april aankwam. Van dit transport overleefde vrijwel niemand. Over de precieze werkzaamheden van Demjanjuk is ook hier geen duidelijkheid. Over het algemeen werkten de mannen uit Trawniki als helpers bij het uitladen en het gedwongen ontkleden en dreven ze daarna de slachtoffers met zwepen en bajonetten naar de gaskamers. Ze hadden zodoende een actieve rol in het vernietigingsproces.

Demjanjuk had zeker geen leidinggevende functie, daarvoor was zijn rang te laag. De reputatie van de Trawniki-mannen in Sobibor was slecht. ‘Naast hardheid werd hen ook, zo zover nodig, geweten- en genadeloosheid bijgebracht. Vaak overtroffen ze hun Duitse leermeesters in wreedheid,’ schrijft historicus Jules Schelvis.

In oktober 1943 verruilde Demjanjuk Sobibor voor concentratiekamp Flossenbürg. Hier werd hij begin 1944 gepromoveerd tot actief lid van de Waffen-SS, bij de divisie ‘Totenkopf Flossenbürg’. De reden hiervoor is waarschijnlijk geweest dat Flossenbürg, met de enorme toestroom van gevangenen uit ontruimde, meer oostelijk gelegen kampen, een groeiend tekort aan mankracht kreeg. In de chaos die in het Duitse kampensysteem ontstond naar mate de geallieerde legers naderden verdween Demjanjuk in december 1944 uit Flossenbürg.

Enige tijd vocht Demjanjuk nog in een divisie van Oekraïners tegen de geallieerden, waarbij hij krijgsgevangen werd gemaakt door de Amerikanen. Hij werd echter snel vrijgelaten. In 1951 deed hij zich voor als voormalig dwangarbeider en slachtoffer van het Derde Rijk en kreeg hij een visum voor de Verenigde Staten, waar hij op 9 februari 1952 als immigrant in New York aankwam.


Door Maarten Muns
Met dank aan Johannes Houwink ten Cate
http://www.historischnieu(...)ikel/25050/Demjanjuk:_van_krijgsgevangene_tot_kampbewaker.html

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:54 schreef SicSicSics het volgende:

[..]

Niet allemaal.

De Trawniki echter wel. Die werden gerekruteerd uit Russische (Rode Leger, niet per se Russisch) gevangenen en hebben duidelijk gekozen zich vrijwillig aan te melden voor actieve Duitse dienst.

Ik denk niet dat ze betere keuzes hadden, jij wel? Zouden ze anders zomaar zijn 'vrijgelaten'?

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:56 schreef Keltie het volgende:
Even ter uitleg voor de term "Trawniki":
[..]

Tegenwoordig is een groot deel van het kamp bewoond door gezinnen.

Zeer apart. Ik zou er niet met plezier wonen.

quote:

Op maandag 30 november 2009 15:17 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ik denk niet dat ze betere keuzes hadden, jij wel? Zouden ze anders zomaar zijn 'vrijgelaten'?

Nee, ik denk dat er ook wel een redelijk opportunistische overlevingsdrang achter zat.

Eat or be eaten zegmaar...

quote:

Op maandag 30 november 2009 13:39 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Ik had even snel een linkje gelezen over kamp Sorbidor en daar sprak men toch over Oost-Europeese dwangarbeiders die kampbewaker waren. Die waren ook gevreesd en bruut, maar of het allemaal vrijwillig was is maar de vraag.

Wellicht gedwongen door omstandigheden, maar zeker niet op een andere manier. Daarbij waren er héél veel die in dezelfde situatie een andere keuze maakten, de juiste keuze.

quote:

Op maandag 30 november 2009 16:18 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Wellicht gedwongen door omstandigheden, maar zeker niet op een andere manier. Daarbij waren er héél veel die in dezelfde situatie een andere keuze maakten, de juiste keuze.

Heerlijk makkelijk oordelen over goed en fout zo vanachter de pc

Ik betwijfel of deze man uberhaupt een keuze had om het werk te doen dat hij heeft gedaan. Als hij het al gedaan heeft natuurlijk, want Israel spreekt zo'n iemand ook niet zomaar vrij.

Daarnaast zit er een zielig hoopje mens in die rechtzaal. Wat moet je die man nu nog aandoen? Is het puur symbolisch? Want ik denk dat je een 89-jarige niet eens een straf kunt geven van 18 maanden, dat einde haalt hij niet eens.

Ik weet hiet niet hoor, maar ik heb hier bijzonder gemengde gevoelens bij.

quote:

Op maandag 30 november 2009 19:40 schreef capricia het volgende:

[..]

Nou ja, dat is niet zo moeilijk hoor. Ik denk dat je wel fout bent als je actief meehelpt en medeplichtig bent aan het vermoorden van 28.000 mensen.
Het gaat hier natuurlijk wel om een proces wegens oorlogsmisdaden, en niet zo'n beetje ook.

Het moet alleen wel nog even allemaal bewezen worden..

Dus dan moest je je maar laten doodschieten, om niet medeplichtig te zijn aan 'oorlogsmisdaden'?

Halllooooo, het was WO2. Niet alleen in die kampen, in heel Europa was het een puinzooi, ieder voor zich. Dan kunnen we nu ook de werkjoden op die kampen gaan veroordelen voor wat ze hebben gedaan destijds. Het was ieder voor zich, een gevecht te overleven van dag tot dag.

Dan heb ik het niet over de hoogste bazen en SS-ers, die hadden het goed, en die kun je vind ik ook volledig aanrekenen wat er is gebeurd. Maar ja, die zijn al allemaal dood of veroordeelt.

Blijkbaar moet je letterlijk iemand in een kamp verloren hebben om nog gerechtigheid te willen. Als een kind wordt verkracht dan roepen jullie allemaal, Doodstraf, levenslang en gooi de sleutel weg. Deze man is mede-verantwoordelijk voor 28000 doden in Sobibor, kinderen, vrouwen en mannen. Dat justitie decennia jaren geleden de fout maakte om dit soort personen te laten gaan betekent niet dat ze die fout keer op keer moeten blijven herhalen. Ik heb in Auschwitz veel familieleden verloren. Mensen die ik niet zou hebben gekend al hadden ze de oorlog wel overleefd. Maar dit soort mensen, zoals deze 'bewaker', hebben in zogenaamd alleen in opdracht van andere gehandeld. Andere mensen die al geruime tijd dood zijn. Mensen waarvan de helft ook z'n straf niet heeft ontlopen. De hele tijd verschuilen achter de ideologie van een persoon is laf. Je verschuilen achter dat de wehrmacht het niet geweten had van de massamoord is nog laffer want ze wisten het wel (genoeg bewijs). Maar te zeggen dat je geen keuze had dat is nog wel het lafst van allemaal. Deze man mag de rest van z'n leven slijten in de gevangenis. Al duurt z'n leven nog maar een week.

quote:

Op maandag 30 november 2009 19:57 schreef capricia het volgende:
Dat zielig hoopje mens wordt ook wel gezien als een grote poppenkast vanuit Demjanjuk zelf. Natuurlijk hoopt hij op jouw verontwaardiging, en de verantwaardiging van de hele wereld. Maar of hij toen der tijd ook zo'n coulance met ouden van dagen gehad heeft???

Blijft natuurlijk de vraag of hij een keuze had om mee te werken of niet. Ik denk dat het vrij lastig is om "Nee" te zeggen als je eigen leven op het spel staat.

quote:

Op maandag 30 november 2009 19:56 schreef DeParo het volgende:
Blijkbaar moet je letterlijk iemand in een kamp verloren hebben om nog gerechtigheid te willen. Als een kind wordt verkracht dan roepen jullie allemaal, Doodstraf, levenslang en gooi de sleutel weg. Deze man is mede-verantwoordelijk voor 28000 doden in Sobibor, kinderen, vrouwen en mannen. Dat justitie decennia jaren geleden de fout maakte om dit soort personen te laten gaan betekent niet dat ze die fout keer op keer moeten blijven herhalen. Ik heb in Auschwitz veel familieleden verloren. Mensen die ik niet zou hebben gekend al hadden ze de oorlog wel overleefd. Maar dit soort mensen, zoals deze 'bewaker', hebben in zogenaamd alleen in opdracht van andere gehandeld. Andere mensen die al geruime tijd dood zijn. Mensen waarvan de helft ook z'n straf niet heeft ontlopen. De hele tijd verschuilen achter de ideologie van een persoon is laf. Je verschuilen achter dat de wehrmacht het niet geweten had van de massamoord is nog laffer want ze wisten het wel (genoeg bewijs). Maar te zeggen dat je geen keuze had dat is nog wel het lafst van allemaal. Deze man mag de rest van z'n leven slijten in de gevangenis. Al duurt z'n leven nog maar een week.

Krijg je er je familieleden mee terug? Nee.

En als we op die manier beginnen: mijn overgrootvader was Joods (maar een Surinamer dus niet veel meegekregen van de oorlog hier) en de opa van mijn vriend is Joods.

Natuurlijk wist die man wat er gebeurde, maar op deze manier ontliep hij zelf de doodstraf. Veel Joden hebben ook gewerkt op die kampen, lijken in verbrandingsovens geduwd, andere Joden verraden, om hun eigen hachje te redden natuurlijk, maar wat voor keuze heb je anders, de dood?

Bestond de Oekraine toen al?

Had dit net al in ONZ ( ) gepost

Klopt. maar dit proces is gewoon een laatste strohalm voor de huidige politieke en rechterlijke macht om te tonen dat men de oorlogsmisdaden en diegenen die het op hun geweten hebben hebben aangepakt en berecht voor het oog van de natie. Zodat er niet over 25 jaar door onze kinderen kan worden gezegd dat er niets aan de oorlogsmisdadigers uit de 2e wereld oorlog is gedaan en dat zij een vredige dood stierven zonder ooit berecht te zijn. Straks kan men zeggen: "Ja we hebben wel degelijk opgetreden tegen de verschrikkingen uit de periode 39-45. Kijk naar Demjanjuk (er van uitgaande dat hij veroordeeld gaat worden)* en bijvoorbeeld de rechtszaak tegen Boere"

Hierbij maar even verzwijgen dat deze misdadigers tot hun 80ste levensjaar vrijuit konden rondlopen.

* - Ik denk zelf dat hij niet veroordeeld gaat worden wegens niet genoeg betrouwbaar bewijs

quote:

Op maandag 30 november 2009 19:31 schreef RedFever007 het volgende:

[..]

Klopt. maar dit proces is gewoon een laatste strohalm voor de huidige politieke en rechterlijke macht om te tonen dat men de oorlogsmisdaden en diegenen die het op hun geweten hebben hebben aangepakt en berecht voor het oog van de natie. Zodat er niet over 25 jaar door onze kinderen kan worden gezegd dat er niets aan de oorlogsmisdadigers uit de 2e wereld oorlog is gedaan en dat zij een vredige dood stierven zonder ooit berecht te zijn. Straks kan men zeggen: "Ja we hebben wel degelijk opgetreden tegen de verschrikkingen uit de periode 39-45. Kijk naar Demjanjuk (er van uitgaande dat hij veroordeeld gaat worden)* en bijvoorbeeld de rechtszaak tegen Boere"

Hierbij maar even verzwijgen dat deze misdadigers tot hun 80ste levensjaar vrijuit konden rondlopen.

* - Ik denk zelf dat hij niet veroordeeld gaat worden wegens niet genoeg betrouwbaar bewijs

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:09 schreef capricia het volgende:

[..]

En wat als hij daar wel gezeten heeft, en dat bewezen kan worden dat hij daar allerlei misdaden begaan heeft, vind je het dan ook onterecht dat ie vervolgd wordt?

Nee, natuurlijk niet.

Maar de waarde zie ik er niet echt van in, dit is dan meer symbolisch.

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:01 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Krijg je er je familieleden mee terug? Nee.

En als we op die manier beginnen: mijn overgrootvader was Joods (maar een Surinamer dus niet veel meegekregen van de oorlog hier) en de opa van mijn vriend is Joods.

Natuurlijk wist die man wat er gebeurde, maar op deze manier ontliep hij zelf de doodstraf. Veel Joden hebben ook gewerkt op die kampen, lijken in verbrandingsovens geduwd, andere Joden verraden, om hun eigen hachje te redden natuurlijk, maar wat voor keuze heb je anders, de dood?

Een Jood die lijken moest verbranden lijkt me toch heel iets anders dan een kampbewaker. Dat scheelt toch al snel zo'n 50 kilo. Nee ik krijg ze er niet mee terug. Maar de verantwoordelijken moeten er voor gestraft worden, voor het feit dat ze zo gestorven zijn, voor het feit dat ze verantwoordelijk zijn anders kunnen we elke misdadiger niet straffen.

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:09 schreef capricia het volgende:

[..]

En wat als hij daar wel gezeten heeft, en dat bewezen kan worden dat hij daar allerlei misdaden begaan heeft, vind je het dan ook onterecht dat ie vervolgd wordt?

ik van mening dat een proces tegen deze man op dit moment meer een showproces is dat dat het een echte waarde heeft. Wat wil men nu echt bereiken hiermee "Oh yeah, we hebben een 89e jarige man achter de tralies gekregen die rond z'n 20ste fout is geweest in de oorlog." Als het nu in de 60 'er jaren was dat men dit proces zou voeren zou ik zeggen, opsluiten die gast! maar nu? na al die jaren is er opeens weer nieuw bewijs? mjah ...

Puur symbolisch showproces als je het mij vraagt.

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:16 schreef capricia het volgende:

[..]
Het zat allemaal zo duivels in elkaar, dat moord-systeem.

Mijn mening: de verantwoordelijken (de grootste) liggen al onder de groene zoden.

Belangrijker is dat dit nooit meer gebeurd en we dit niet vergeten. Dat geeft meer genoegdoening.

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:14 schreef capricia het volgende:

[..]

Het geven van een straf aan iemand is niet alleen bedoelt om diegene te straffen in ons strafrecht. Maar ook om 'genoegdoening' (voor zover mogelijk natuurlijk) te geven aan de slachtoffers (en hun naasten).
In die zin heeft dit wel degelijk waarde.

Nee, genoegdoening door één persoon terecht te stellen voor de moord op 28000 andere mensen slaat natuurlijk nergens op. Demjanjuk mag dan medeplichtig zijn, hij was niet de enige daar die fout was.

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:21 schreef RedFever007 het volgende:

[..]

Nee, genoegdoening door één persoon terecht te stellen voor de moord op 28000 andere mensen slaat natuurlijk nergens op. Demjanjuk mag dan medeplichtig zijn, hij was niet de enige daar die fout was.

Niet de enige maar waarschijnlijk nog wel een van de weinigen die ook nog daadwerkelijk leeft. Hij had z'n aandeel dus ook hij dient gestraft te worden, de rest heeft geluk, zij en hun familie krijgen later nog wel de rekening
voorgeschoteld.

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:24 schreef DeParo het volgende:

[..]

Niet de enige maar waarschijnlijk nog wel een van de weinigen die ook nog daadwerkelijk leeft. Hij had z'n aandeel dus ook hij dient gestraft te worden, de rest heeft geluk, zij en hun familie krijgen later nog wel de rekening
voorgeschoteld.

Sorry maar hoe zie je dat dan gebeuren ?

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:25 schreef RedFever007 het volgende:

[..]

Sorry maar hoe zie je dat dan gebeuren ?

Het lijkt me ten eerste niet prettig om Mengele te moeten heten.
Ten tweede hebben deze mensen onder allerlei schuilnamen de wereld overgestoken om te ontkomen. Ze zijn nooit veilig geweest en ze kunnen ook nooit meer naar huis. Voor mij is dat zeker niet voldoende maar een begin.
Ten derde, tsja ondanks WOII blijf ik geloven in een hiernamaals en in een God, ik geloof niet meer in de mensheid helaas.

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:32 schreef capricia het volgende:

[..]

Wat jij hier schrijft is precies wat de verdediging vandaag heeft aangevoerd: Hij was niet de enige die oorlogsmisdaden begaan zou hebben.

Maar ontslaat dat hem dan van zijn eigen verantwoording in deze?

Ter info: Er zijn al diverse Sobibor-processen geweest in het verleden.
http://www.deathcamps.org/Sobibor/sobibortrials_nl.html
Het is dus niet zo dat er maar 1 persoon voor terecht staat.

"Service Unavailable"

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:35 schreef capricia het volgende:

[..]

Nog een keer een F5/ enter geven...

thanks!

Oke, als ik het goed tel zijn er zo'n 20 Oekraïense bewakers geëxecuteerd tussen '45 en '65
Als Demjanjuk inderdaad is wat men beweert en heeft gehandeld zoals men beweert zeg ik niet dat hij de doodstraf niet verdient, integendeel wat mij betreft mag hij bij het lijstje van ter dood veroordeelden worden gevoegd. Waar ik 'moeite' mee heb ik het tijdstip van dit proces en op basis van de bewijzen die aangeleverd worden. Bovendien zie ik niet in wat men nu nog wil bereiken met dit proces

Ik weet niet waarom. Maar ik vind dat SS-divisie ergens wel fascinerend..

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:50 schreef capricia het volgende:

Ik vraag me ook af of puur het feit dat je bewaker bent in zo'n kamp, of dat genoeg is voor een veroordeling.

Dat lijkt mij niet. Uit de link die je net gaf citeer ik:

quote:

Daarna werd SS-Untersturmführer Johann Klier gearresteerd. Op grond van getuigenverklaringen van overlevenden van Sobibor, dat Klier medelijden toonde met de Joden en hun in het geheim probeerde te helpen, werd hij vrijgelaten.

Zou ook het geval bij Demjanjuk kunnen zijn Je weet het nooit 100% zeker

quote:

Op maandag 30 november 2009 20:01 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Krijg je er je familieleden mee terug? Nee.

En als we op die manier beginnen: mijn overgrootvader was Joods (maar een Surinamer dus niet veel meegekregen van de oorlog hier) en de opa van mijn vriend is Joods.

Natuurlijk wist die man wat er gebeurde, maar op deze manier ontliep hij zelf de doodstraf. Veel Joden hebben ook gewerkt op die kampen, lijken in verbrandingsovens geduwd, andere Joden verraden, om hun eigen hachje te redden natuurlijk, maar wat voor keuze heb je anders, de dood?

Met die redenatie hoef je nooit meer een moordenaar te straffen.

quote:

Op maandag 30 november 2009 21:14 schreef capricia het volgende:

[..]

Ik wist niet dat het enkel om Nederlandse joden gaat.
En ook dat vette stukje over de omstandigheden van de krijgsgevangenen, liegt er niet om. Het kan wel goed zijn keuze verklaren om dit beulswerk te doen.

Mwah, het kan een keuze zijn maar aan de andere kant:
De russen zelf zorgden niet goed voor hun soldaten.
De russen zelf zorgden niet goed voor hun krijgsgevangenen.

quote:

Op maandag 30 november 2009 19:34 schreef RedFever007 het volgende:

[..]

Heerlijk makkelijk oordelen over goed en fout zo vanachter de pc

Ik weet heel zeker dat ik in de oorlog niet de keuze zou hebben gemaakt rechtstreeks bij te dragen aan het uitroeien van tienduizenden in vernietigingskampen.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 09:51 schreef Sachertorte het volgende:


Ik weet heel zeker dat ik in de oorlog niet de keuze zou hebben gemaakt rechtstreeks bij te dragen aan het uitroeien van tienduizenden in vernietigingskampen.

Dude, dat kun je niet met zo'n stellige zekerheid zeggen. Hoe nobel het ook klinkt, een mens doet rare dingen om niet te verhongeren/ doodgeschoten te worden.

Ik weet het natuurlijk niet. Er zullen er heus een paar vrijwillig hebben meegewerkt en misschien zelfs wel een ziekelijke lol in hun werk hebben gehad. Ik denk ook dat er een deel was die het minder prettig vond en het deed om te overleven.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 09:55 schreef SicSicSics het volgende:

[..]

Dude, dat kun je niet met zo'n stellige zekerheid zeggen. Hoe nobel het ook klinkt, een mens doet rare dingen om niet te verhongeren/ doodgeschoten te worden.

Ik weet het natuurlijk niet. Er zullen er heus een paar vrijwillig hebben meegewerkt en misschien zelfs wel een ziekelijke lol in hun werk hebben gehad. Ik denk ook dat er een deel was die het minder prettig vond en het deed om te overleven.

Was er ook geen algeheel moreel verval tijdens WO2? Zeker op het einde, na al die jaren van oorlog, niet alleen in die vernietingingskampen maar ook erbuiten, op het front, tegen burgers enz.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 09:55 schreef SicSicSics het volgende:

[..]

Dude, dat kun je niet met zo'n stellige zekerheid zeggen. Hoe nobel het ook klinkt, een mens doet rare dingen om niet te verhongeren/ doodgeschoten te worden.

Oh, meteen mee eens hoor. Maar tienduizenden over een lange periode de dood in drijven? Nah. En zelfs al zou ik het onverhoopt toch doen, verdient dat geen enkele genade.

quote:

Ik weet het natuurlijk niet. Er zullen er heus een paar vrijwillig hebben meegewerkt en misschien zelfs wel een ziekelijke lol in hun werk hebben gehad. Ik denk ook dat er een deel was die het minder prettig vond en het deed om te overleven.

Er zijn uit andere kampen heel wat getuigenissen bekend over de ontstellende wreedheid van de Oekraieners. Dat was echt niet een beetje meehobbelen, dat was actief en met plezier mensen ongehoord schandalig behandelen en regelrecht afslachten.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 10:08 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Was er ook geen algeheel moreel verval tijdens WO2? Zeker op het einde, na al die jaren van oorlog, niet alleen in die vernietingingskampen maar ook erbuiten, op het front, tegen burgers enz.

Nee. Ik denk niet dat je van moreel verval kan spreken op het moment dat de acties tegen volkeren gebeurden die aangeduid werden als "untermensch".

Twijfels over wankele gezondheid kampbeul

’Demjanjuk speelt toneel’

NEDERLANDERS VOLGEN LAATSTE NAZIPROCES

door Rob Savelberg

John Demjanjuk wordt in een rolstoel de rechtszaal in München binnengereden. De wegens oorlogsmisdaden aangeklaagde tachtiger doet zich volgens velen zieker voor dan hij daadwerkelijk is. De voormalige kampbeul hield zijn ogen bijna de gehele tijd dicht, maar hij was wel bij bewustzijn.
FOTO’S: AFP/EPA


MÜNCHEN, dinsdag
„Ik ben woedend”, zegt Thomas Blatt, een van de weinige overlevenden van Sobibor. In 1943 deed hij mee met de opstand in het concentratiekamp, waar in de oorlog 250.000 Joden werden vermoord. „Hoe haalt de advocaat van John Demjanjuk het in zijn hoofd om mij met hem te vergelijken? Mijn hele familie werd in dertig minuten tijd naar de gaskamer gebracht!”
Demjanjuk (89) was een helper van Hitlers SS. Gisteren begon in München het proces tegen de kampbeul van Sobibor. Zijn advocaat Ulrich Busch vergeleek de rol van de zogeheten ’Trawniki’, krijgsgevangenen uit het Russische Rode Leger die als kampbewakers werden ingezet, met de positie van de ’arbeidsjoden’. Die werden gedwongen voor de nazi’s te werken. Op weigering stond de doodstraf.
Honderden journalisten uit de hele wereld stonden gisterochtend in de vrieskou voor de rechtbank. Vier uur lang bleven de deuren tegen de afspraak in hermetisch gesloten. Overlevenden uit Auschwitz stonden tussen de dranghekken geperst. „Dit herinnert me aan de veewagens van de nazi’s”, zegt Noah Klieger (84), die de oorlog ternauwernood overleefde.
Het eerste proces tegen John Demjanjuk maakte Klieger, een Joodse reporter van de Israëlische krant Yedioth Ahronoth, al in 1988 mee. Toen werd de in de Oekraïne geboren kampbewaker van Sobibor ter dood veroordeeld. Onterecht, zo bleek later. De rechters hadden hem verwisseld met Iwan de Verschrikkelijke, de kampbeul van Treblinka. Zeven jaar zat Demjanjuk in voorarrest.

Schok
Tegen 11.10 uur werd de man, die dit voorjaar van zijn Amerikaanse woonplaats in Ohio naar Duitsland uitgewezen werd, in een rolstoel de rechtszaal binnengereden. De aanklacht in de zaak ’115 Js 12496/08’ luidt: moord op 27.900 vooral Nederlandse Joden die van Westerbork naar Sobibor werden gedeporteerd.
„Het is een schok om oog in oog te staan met iemand die je vader, je moeder en je zus hielp te vermoorden”, zegt David van Huiden (78), die als twaalfjarige jongen een razzia van de Duitsers ontliep door zijn jodenster af te doen en met de hond door de vijandige linies te lopen. „Ik heb 27 maanden in concentratiekampen gezeten”, zegt Robert Cohen (83). „Demjanjuk heeft de allerzwaarste veroordeling nodig. Hij was geen kleine vis om medelijden mee te hebben.”
Tientallen Nederlanders, waaronder talrijke medeaanklagers, volgen het monsterproces in München. „Het is belangrijk om hier te zijn. Dit was het centrum van het nationaal-socialisme”, zegt de zeventigjarige Rudi Cortissos. De overlevende van de Holocaust is echter teleurgesteld. „Demjanjuk had een pet op, lag op een ziekenbed, draaide zijn rug naar ons toe en sloot zijn ogen.” Medelijden, dat zoekt hij volgens velen. Met een opvoering die beter zou zijn dan een avond in de stadsschouwburg. Martin Haas, speciaal uit Amerika overgekomen: „Hij doet aan theater.”
De verdediger van Demjanjuk wilde de rechters en het OM in München wraken omdat er nog steeds nazimisdadigers vrij zouden rondlopen in Duitsland of in de Beierse hoofdstad zijn vrijgesproken. „Maar als ik iets steel, betekent dat toch niet dat je andere dieven moet laten rondlopen?”, vraagt oud-onderduiker David van Huiden zich af.


• De identiteitskaart die John Demjanjuk kreeg toen hij kampbeul van Sobibor was.


• Auschwitz-overlevende Robert Cohen laat het identificatienummer zien dat hij in het concentratiekamp kreeg getatoeëerd. Cohen was gisteren in Mü nchen omdat veel van zijn familieleden in Sobibor werden omgebracht.

Lang ging het gisteren over de omstreden gezondheidstoestand van de verdachte. Blatt (83): „De drie artsen hebben verklaard dat hij het proces prima kan volgen.” Na de middagpauze zat Demjanjuk niet meer in een rolstoel onder blauw plastic, maar lag hij onder een wit laken, met zijn jas aan op een brancard. Toen hij hoofdpijn kreeg, werd het proces weer onderbroken.
Toen Demjanjuk tot voor kort als vrij man in de Verenigde Staten woonde verscheen op YouTube een filmpje. Daarin was te zien dat hij nog prima kon staan, zitten en autorijden. „Hij simuleert en bedriegt, daar ben ik zeker van. Maar zijn hoge leeftijd is geen reden om hem niet te berechten”, oordeelt Blatt. „Ik wil geen wraak. Demjanjuk zei tegen de Amerikaanse immigratiedienst dat hij boer in Sobibor was. Als bewezen wordt dat hij in Sobibor was, dan is hij een moordenaar.”

An attendant of Demjanjuk's trial shows a picture of his grandparents, who were killed at Sobibor concentration camp, in front of the District Court




Death camp: A quarter of a million Jews were said to have been killed at Sobibor

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 10:08 schreef nummer_zoveel het volgende:
Was er ook geen algeheel moreel verval tijdens WO2? Zeker op het einde, na al die jaren van oorlog, niet alleen in die vernietingingskampen maar ook erbuiten, op het front, tegen burgers enz.

Vooral aan die kant van Europa. 'Wij' hebben het hier echt makkelijk gehad vergeleken met het Oosten. Maar je zag het overal ja...

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 10:14 schreef Sachertorte het volgende:
Oh, meteen mee eens hoor. Maar tienduizenden over een lange periode de dood in drijven? Nah. En zelfs al zou ik het onverhoopt toch doen, verdient dat geen enkele genade.

Het verdient natuurlijk geen schoonheidsprijs inderdaad, maar ik denk dat grenzen behoorlijk kunnen vervagen in zo'n situatie. En als je er al 100 hebt gedaan en je ziet een kameraad van je doodgeschoten worden omdat hij de volgende 100 weigert... Ik weet het niet hoor.

Ze werden in ieder geval ook niet al te best behandelt. Om het minste of geringste opgesloten, verhongerd, doodgeschoten of zelf vergast.

quote:

Er zijn uit andere kampen heel wat getuigenissen bekend over de ontstellende wreedheid van de Oekraieners. Dat was echt niet een beetje meehobbelen, dat was actief en met plezier mensen ongehoord schandalig behandelen en regelrecht afslachten.

Het geeft ze geen recht, maar ook dat is een redelijk bekend psychologisch fenomeen.

Video toont aan dat Demjanjuk gezond genoeg is om te kunnen reizen

WASHINGTON - De oorlogsmisdadiger John Demjanjuk zou volgens een rechter in te ziek zijn om aan Duitsland uitgeleverd te worden, meende Een Amerikaans hof van beroep op 14 april. In, op de valreep, een voorlopig halt toe aan de uitlevering. Bij vele nabestaanden van zijn slachtoffers sloeg daarop de twijfel van echtheid toe. Demjanjuk zou daarmee niet de eerste oud-nazi zijn die aan zijn straf weet te ontkomen door zich ziek te simuleren.
Op een nieuwe video vertoont hij zich op een zichtbaar goed gezondheid. De krant Cleveland Plain Dealer publiceerde vrijdag een video die de laat zien dat nazimisdadiger langzaam maar zonder problemen in zijn auto stapt. Vervolgens loopt hij geanimeerd pratend weg.

Aanklagers diende op 6 april enkele video's in bij het 6e US Circuit Court of Appeals, en zei dat de video's een contrast aan toont
- van de 89-jarige man die zich blijkbaar zonder problemen voort kan bewegen en
de zelfde man die zich amper een week later, op 14 april, door ambtenaren uit zijn woning in Seven Hills bij Cleveland in Ohio gehaald moet worden. De man verkeerde blijkbaar in zwaar zieke toestand.
"De video bewijst dat Demjanjuk fit genoeg is om aan Duitsland uitgeleverd te worden, argumenteerde het Openbaar Ministerie donderdagavond.
Volgens het O.M. zou uit de beelden van 14 blijken dat de ex-Oekraïner niet gehoord zou mogen worden "Verhoor komt neerkomen op marteling gezien zijn huidige toestand," aldus het O.M. toen.
De rechtbank heeft inmiddels verzocht gedetailleerde dossiers over Demjanjuk de medische conditie om te zien of hij gezond genoeg om naar Duitsland te kunnen reizen. Het Openbaar Ministerie in München beschuldigt Demjanjuk ervan van maart tot eind september 1943 als 23-jarige bewaker in het vernietigingskamp Sobibor medeplichtig te zijn aan moord op minstens 29.000 Joden.
Bron:
Jerusalem Post
Cleveland Plain Dealer

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 10:19 schreef Keltie het volgende:

[..]

Nee. Ik denk niet dat je van moreel verval kan spreken op het moment dat de acties tegen volkeren gebeurden die aangeduid werden als "untermensch".

Snap je wel wat ik bedoel?

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 10:21 schreef SicSicSics het volgende:

[..]

Vooral aan die kant van Europa. 'Wij' hebben het hier echt makkelijk gehad vergeleken met het Oosten. Maar je zag het overal ja...

De Duitsers zijn toen ze Rusland binnentrokken echt ontzettend tekeer gegaan.
In dorpen waar ze langstrokken werden bv alle jongens en mannen vanaf 12 jaar opgehangen, vrouwen mishandelt en verkracht, kinderen en baby's zinloos doodgslagen enz enz.
Ze waren hier echt poeslief hoor.

Dit is er nog over van het kamp Sobibor

Klik op de foto voor een vergroting

Ja, niks.

Heel slim van de Duitsers het hele kamp af te branden om zoveel mogelijk sporen te wissen.

Echt, wat waren die lui toch door-en doorslecht. Terwijl ik Duitsers tegenwoordig heel aardige, leuke en beleefde mensen vind en er graag naartoe ga.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 11:17 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Snap je wel wat ik bedoel?

Ja. Jij wat ik bedoel?

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 11:44 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ja, niks.

Heel slim van de Duitsers het hele kamp af te branden om zoveel mogelijk sporen te wissen.

Echt, wat waren die lui toch door-en doorslecht. Terwijl ik Duitsers tegenwoordig heel aardige, leuke en beleefde mensen vind en er graag naartoe ga.

Dat was sowieso wel gebeurd, ook als de Holocaust was voltooid.
Sobibor is niet het enige kamp, er zijn meer kampen die compleet van de aardbodem zijn verdwenen.
1, ik meen belzec, is gesloopt, om geploegd en beplant.. Ze hebben er een boerderij op gezet om de historie te verbergen.

quote:

Op maandag 30 november 2009 19:53 schreef capricia het volgende:

[..]

Dat was idd zo bij dat proces in Israel.
Nu schijnt zijn identiteit wel degelijk vast te staan, en is er een rechtelijke uitspraak dat hij in Sobibor als bewaker geweest is.
Alhoewel het te verwachten is dat zijn verdediging zal zijn dat er weer sprake van persoonsverwisseling is.

Of een kampverwisseling? Beetje raar verhaal he, dat hij eerst Iwan de verschrikkelijke uit Treblinka zou zijn, en dan blijken al die getuigen zich dat ingebeeld te hebben, en dan is het nu ineens Iwan de minder verschrikkelijke uit Sobibor?

Moet die man hoe dan ook oorlogsmisdadiger geweest zijn? En hoe komen ze daarbij? Is het niet heel toevallig dat hij eerst als verdachte van Treblinka opduikt, geheel onterecht, en dan werkzaam in Sobibor blijkt te zijn geweest?

Als ik verdacht wordt van een inbraak in Groningen, en dan blijkt het iemand anders te zijn geweest, en ik wordt vervolgens vervolgd voor een inbraak in Nijmegen, dan maakt een advocaat daar toch ook gehakt van? Dan is er toch iets of iemand die al lang besloten heeft dat ik inbreker ben en daar dan een plaats en tijd en dus een inbraak bij zoekt?

Het komt mij over als dat er nog een oorlogsmisdadiger vervolgd moet worden voor ze allemaal dood zijn. Dat is namelijk ook een industrie, daar hebben mensen hun leven aan gewijd en daar hebben mensen belang bij. En dan wordt daar een naam bij gezocht die we toch al kenden. Terwijl de politieke gevoeligheden rechtspleging niet helpen natuurlijk, Duitsland moet eigenlijk wel vervolgen.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 12:04 schreef capricia het volgende:

[..]

Ben je een beetje op de hoogte van dat proces in Israel toen der tijd?
Ter verdediging dat hij niet in Treblinka geweest kon zijn, heeft hij zelf indirect aangetoond dat hij in Sobibor was (door middel van zijn dienstkaart). En die kaart schijnt onomstotelijk authentiek te zijn.

Maar natuurlijk zal hij als verdediging wel proberen te zeggen dat hij dat ook niet was.
Ook op zijn visumaanvraag naar de VS heeft hij aangegeven dat hij in Sobibor gewerkt heeft.

Thanx, dat vroeg ik mij ook af.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 11:56 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Of een kampverwisseling? Beetje raar verhaal he, dat hij eerst Iwan de verschrikkelijke uit Treblinka zou zijn, en dan blijken al die getuigen zich dat ingebeeld te hebben, en dan is het nu ineens Iwan de minder verschrikkelijke uit Sobibor?

Moet die man hoe dan ook oorlogsmisdadiger geweest zijn? En hoe komen ze daarbij? Is het niet heel toevallig dat hij eerst als verdachte van Treblinka opduikt, geheel onterecht, en dan werkzaam in Sobibor blijkt te zijn geweest?

Als ik verdacht wordt van een inbraak in Groningen, en dan blijkt het iemand anders te zijn geweest, en ik wordt vervolgens vervolgd voor een inbraak in Nijmegen, dan maakt een advocaat daar toch ook gehakt van? Dan is er toch iets of iemand die al lang besloten heeft dat ik inbreker ben en daar dan een plaats en tijd en dus een inbraak bij zoekt?

Het komt mij over als dat er nog een oorlogsmisdadiger vervolgd moet worden voor ze allemaal dood zijn. Dat is namelijk ook een industrie, daar hebben mensen hun leven aan gewijd en daar hebben mensen belang bij. En dan wordt daar een naam bij gezocht die we toch al kenden. Terwijl de politieke gevoeligheden rechtspleging niet helpen natuurlijk, Duitsland moet eigenlijk wel vervolgen.

De aanklagers beschikken echter over een SS-identiteitskaart, waarop een jeugdige Demjanjuk te zien is. Ook worden zijn lengte en gewicht vermeld. Op de kaart staat dat hij werkzaam is in Sobibor.

http://www.volkskrant.nl/(...)_Demjanjuk_gaat_door

Jules Schelvis is mede aanklager las ik ergens .
Maar hij heeft ook in Sobibór gezeten en is een van de weinige overlevenden .
Ik vraag me af of hij Demjanjuk daar daadwerkelijk gezien heeft.

Wat is een mede aanklager precies volgens het Duitse recht ?

Nabestaanden als ouders, broers en zussen, mogen in het Duitse strafrecht bij levensdelicten de rol van een zogenoemde Nebenkläger, medeaanklager, op zich nemen. Zij mogen naast de officier van justitie onder meer getuigen verhoren en een straf eisen.

http://www.trouw.nl/nieuw(...)emjanjuk-proces.html

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 12:04 schreef capricia het volgende:

[..]

Ben je een beetje op de hoogte van dat proces in Israel toen der tijd?
Ter verdediging dat hij niet in Treblinka geweest kon zijn, heeft hij zelf indirect aangetoond dat hij in Sobibor was (door middel van zijn dienstkaart). En die kaart schijnt onomstotelijk authentiek te zijn.

Maar natuurlijk zal hij als verdediging wel proberen te zeggen dat hij dat ook niet was.
Ook op zijn visumaanvraag naar de VS heeft hij aangegeven dat hij in Sobibor gewerkt heeft.

Maar wordt iedereen die in Sobibor gewerkt heeft vervolgd dan? Of is dit een kwestie van we hadden hem als oorlogsmisdadiger aangewezen, dat bleek nonsense, en nu zoeken we een oorlogsmisdaad bij hem?

De vraag is dus of hij ook vervolgd zou zijn voor wat hij in Sobibor deed, als hij niet al als Iwan de Verschrikkelijk was neergezet. Gaat het om de daad, of was het gewoon wel prettig dat de man toch al gevonden was, en bespaart een geslaagde vervolging velen gezichtsverlies?

Getuigenverhaal: Jules Schelvis, Hooghalen, Westerbork - Drenthe



Aan de kant van de levenden

Van de 34.313 joden die via Westerbork in Sobibor aankomen halen slechts achttien het einde van de oorlog. Jules Schelvis (1921) is één van hen. Dertig jaar zwijgt hij over wat zich in vernietigingskamp Sobibor heeft afgespeeld. Daarna schrijft hij er een boek over. En in 2000 komt het monument Tekens in Westerbork tot stand. Als blijvende herinnering aan allen die uit Nederland naar de kampen in Duitsland en Polen zijn weggevoerd.

door Anita van Stel


Een onbekend kamp
"Mijn vrouw, haar familieleden en ik werden op 26 mei 1943 tijdens de grote razzia in Amsterdam van huis gehaald en naar Westerbork gebracht. Mijn vrouw was een dochter van Poolse Joden, die vanwege het antisemitisme in 1919 naar Nederland waren gevlucht. Op 1 juni 1943 vertrok ons transport vanuit Westerbork, niemand wist waarheen. Er waren geruchten bij het bestuur van de Joodse Raad opgedoken over een kamp met de naam Sobibor. In de notulen werd vastgelegd dat de berichten 'niet ongunstig' waren. Ons transport ging inderdaad naar Sobibor in het Oost-Polen, op vier kilometer afstand van de Russische grens. Na een reis van 72 uur, onder erbarmelijke omstandigheden in een beestenwagon, kwamen we daar aan. De bewakers sloegen ons de wagons uit en we moesten onze bagage afgeven."

Ben je gezond?
"De mannen werden van de vrouwen gescheiden. De vrouwen zagen we nooit meer terug. Een SS-er selecteerde een groep van 80 jonge mannen. In de verte zag ik bij de groep mijn zwager staan. Toen de SS-er in mijn buurt kwam vroeg ik of ik me bij mijn zwager mocht voegen. 'Spreek je Duits en ben je gezond', vroeg hij. Zonder dat ik het mij bewust was kwam ik aan de kant van de levenden terecht, waar ook mijn beste vriend Leo de Vries stond. We werden op transport gesteld naar het SS-kamp Dorohuzca, waar we turf moesten steken. In het kamp zaten al vijfhonderd Joden, waarvan de helft Nederlands. De Poolse Joden vertelden gruwelijke verhalen over ellende en terreur in de getto's. Ze wisten ook te vertellen dat Sobibor een kamp was waaruit vrijwel niemand terugkeerde en dat men daar op de een of andere wijze vermoord werd."

Gruwelijke taferelen
"Na omzwervingen kwam ik uiteindelijk in Radom terecht, een middelgrote stad in Polen. Daar woonden tot augustus 1942 nog zo’n 40.000 Joden in getto's voor ze in de gaskamers van Treblinka werden vermoord. Ik zie de gruwelijke taferelen nog voor me. De mannen en vrouwen die nog konden werken werden afgevoerd naar het buiten de stad gelegen concentratiekamp Radom-Skolna. Onder hen mijn vriend Leo de Vries en ik."

De Dodenmars
"In Radom-Szkolna lieten ze ons bij 25 graden vorst houten palen van de omheining verplaatsen. Ik had gehoord dat gevangenen in een aangrenzend kamp in een wapenfabriek werkten. Daar werd gestookt en was stromend water. Daarom meldde ik mij voor dit werk bij de Arbeitsführer. Eind juli 1944 - ik was al een jaar in Radom - kwam het Rode Leger eraan. De Russen waren nog maar dertig kilometer van Radom en Warschau verwijderd. De gevangenen werden geëvacueerd. Met duizenden mannen, vrouwen en kinderen begon een dodenmars. Vier dagen en soms bij nacht liepen we 130 kilometer zonder eten en drinken. Het regende veel, maar het was niet koud. Velen waren inmiddels zo verzwakt dat ze niet meer verder konden en onderweg bezweken of werden doodgeschoten. De tocht eindigde in een kunstzijdefabriek in Thomasow. Daar hebben we zes dagen op de grond gezeten en geslapen zonder sanitaire voorzieningen."

'Fähige' Joden
"In goederenwagons reden we richting Auschwitz. Toen we daar aankwamen moesten we uitstappen. Een arts selecteerde de nog 'fähige' Joden. De 'niet-fähigen' werden in auto's geladen en naar de gaskamers gevoerd. Aan het eind van de dag reden we westwaarts, richting Stuttgart. Daar bevond zich bij een enorme steengroeve een nieuw, nog onbewoond kamp. In de groeve was een grote fabriek in aanbouw waar vliegtuigen van de firma Messerschmitt zouden worden gebouwd en gelanceerd. We moesten kiezelstenen, zakken met vijftig kilo cement en houten spanten uitladen en naar de rand van de groeve vervoeren. Dit werk duurde tot november 1944. De Duitsers hadden inmiddels begrepen dat de fabriek-in-aanbouw door de militaire vorderingen van de geallieerden nooit in gebruik genomen kon worden."

Vernichtung durch Arbeit
"De hogere SS-leiding besloot toen het SS-Arbeitslager om te dopen tot SS-Erholungslager. Er werden ernstig zieke niet-Joden uit andere kampen uit de omgeving heen gestuurd. Bijna alle aanwezige joden in Vaihingen moesten vertrekken naar het 15 kilometer oostwaarts gelegen SS-kamp Unterriexingen. 'Vernichtung durch Arbeit', vernietiging door werk, gold ook daar. In hellingen langs de rivier de Enz werden onderaardse gangen uitgehouwen, die zouden moeten gaan dienen als hangars voor vliegtuigen. Het werk was zwaar. In maart 1945 kreeg ik een ontsteking aan mijn voet, waardoor ik niet meer kon werken. Een vrachtauto bracht mij naar het Erholungslager in Vaihingen. Leo de Vries had inmiddels het stadium van muzelman bereikt, een typering die gold voor algehele uitputting. Hij is op weg naar Dachau gestorven. Zijn dood heeft me, toen ik er later van hoorde, veel verdriet gedaan. Te zijner nagedachtenis heb ik mijn boek 'Binnen de poorten' aan hem opgedragen. Op 8 april lag ik al enige dagen met tyfus in een barak toen het Franse leger Vaihingen en het kamp kwam bevrijden. Franse verpleegsters hebben me ontsmet met DDT en buiten het kamp in een grote tent gedoucht. Twee maanden lag ik in het hospitaal van Vaihingen. Ik heb toen mijn ervaringen van de voorgaande twee jaren opgeschreven. Deze aantekeningen vormden de basis voor mijn boek."

Twaalf SS-ers bij een opstand gedood
"Van de 34.313 Joden die via Westerbork in Sobibor aankwamen zijn slechts achttien mensen levend uit de oorlog teruggekomen Ik was de enige die al in april 1945 de gruwelen van het vernietigingskamp had beschreven. Het dagblad Het Parool berichtte er pas in 1946 over. Van de in totaal 250.000 Joden uit de verschillende landen die in Sobibor aankwamen hebben 47 de oorlog overleefd. Onder de overlevenden waren twee vrouwen uit Nederland die tijdens een opstand op 14 oktober 1943 wisten te ontsnapten. Bij deze opstand werden - voor het eerst in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog - door gezamenlijk Joods verzet twaalf SS-ers en twee bewakers gedood.”

Optreden als Nebenkläger
"Tijdens het proces van 1983 tot 1985 in Duitsland tegen SS-ers van Sobibor mocht ik in mijn hoedanigheid als Nebenkläger, als vertegenwoordiger van mijn vermoorde familieleden, optreden. Tegen de voormalige SS-man Frenzel heb ik aan het slot van mijn pleidooi levenslange gevangenisstraf geëist. Van de overlevenden werden zestien mensen door het Schwurgericht in Hagen/Westfalen opgeroepen om te getuigen. Hun soms emotionele getuigenissen hebben voor de geschiedschrijving belangrijke gegevens opgeleverd."

Onbehoorlijk en soms onbeschoft behandeld
"Zoals zoveel andere Joden ben ik bij terugkeer in Nederland onbehoorlijk en soms onbeschoft ontvangen. Ik moest zelfs een bedrag van 160 gulden, dat ik bij mijn aankomst in Amsterdam kreeg, aan Volksherstel terugbetalen toen ik weer in staat was te werken. Ik moest ook bewijzen dat ik de werkelijke bewoner van mijn huis was. Bij de drukkerij waar ik in 1941 was ontslagen vroegen ze wat ik kwam doen, toen ik mij daar meldde. Ik antwoordde de bedrijfsleider dat ik er zes jaar had gewerkt en dat ik na twee jaar van ontberingen weer wilde werken om mijn brood te verdienen. Over het algemeen zwegen de slachtoffers door het ontbreken van belangstelling. In 1946 ben ik hertrouwd. Dit huwelijk heeft 52 jaar mogen duren. Mijn vrouw Jo maakte een boekje van de aantekeningen die ik in Vaihingen had gemaakt. Ik wilde de oorlog van me afschudden en sprak er dertig jaar niet over. Een redacteur - ik werkte bij Het Vrije Volk in Rotterdam - vroeg in 1973 of hij mij mocht interviewen voor de krant. Omdat er over Sobibor nauwelijks iets bekend was, stemde ik toe. Het verhaal moest toch maar eens verteld worden."

De aanvraag gehonoreerd
"In 1999 heb ik de Stichting Sobibor opgericht. Ook schreef ik het boek Vernietigingskamp Sobibor, na tien jaar in talloze archieven en documenten te zijn gedoken. Het wordt in de wereld beschouwd als een wetenschappelijk werk. Daar ben ik trots op. Loe de Jong nam in 1993 het eerste exemplaar in ontvangst. Zijn NIOD heeft de Duitse vertaling bekostigd. Ik geef nu colleges in Nederland en Duitsland. In 1999 verstrekte het Ministerie van VWS subsidie voor specifieke Joodse projecten. Onze aanvraag voor een monument werd gehonoreerd. Toen moest de Stichting aan de slag."

Voor zichzelf uitmaken
"We riepen de hulp in van Westerbork, want dat vonden we een geschikte plaats. Ook het Auschwitz-comité dacht mee, want het monument zou meer omvatten dan alleen Sobibor. Het moest herinneren aan alle transporten naar de vijf vernietigingskampen Auschwitz-Birkenau, Bergen-Belsen, Mauthausen, Sobibor en Theresienstadt. Hoe moest het monumentgestalte krijgen? Dat was geen gemakkelijke opgave. We kozen voor kunstenaar Victor Levie, die vijf strakke objecten van natuursteen ontwierp. Ieder mag voor zichzelf bedenken wat ze voorstellen. Carry van Lakerveld schreef voor een begeleidende brochure de teksten. Voormalig premier Wim Kok en ikzelf mochten het monument op 11 maart 2001 onthullen."

Bronnen:
www.stichting-sobibor.nl
Jules Schelvis, Binnen de poorten, (De Bataafsche Leeuw, zevende druk, Amsterdam, 1995);
Jules Schelvis, Vernietigingskamp Sobibor, (De Bataafsche Leeuw, vijfde druk, Amsterdam, 2004);
Jules Schelvis, Kerstmis in Unterriexingen, (deel 3 van de serie Getuigenissen, Stichting Sobibor, november 2005).

Kamp Sobibor



Vernietigingskamp Sobibor werd gebouwd in het kader van de Aktion Reinhardt, die onder leiding stond van SS-Generalleutnant Odilo Globocnic. Zijn opdracht was de uitroeiing te organiseren van anderhalf miljoen Europese joden. Daartoe werden vernietigingskampen gebouwd in Belzec, Sobibor en Treblinka.

In april 1942 werd het vernietigingskamp Sobibor in gebruik genomen onder leiding van SS-Obersturmführer Franz Stangl. Stangl was, net als veel van zijn naaste medewerkers, eerder betrokken geweest bij het euthanasieprogramma T4. Bij de uitvoering van dit euthanasieprogramma was ervaring opgedaan met het vergassen van geestelijk en lichamelijk gehandicapten. Begin mei 1942 begon men in Sobibor met massale vergassingen van joden.



In totaal behoorden zo’n dertig SS’ers tot de vaste bezetting van Sobibor en waren er meestal 17 à 18 in het kamp aanwezig. Zij werden geassisteerd door Oekraïense bewakers. Achtereenvolgens traden Richard Thomalla, Franz Stangl en Franz Reichleitner op als commandant. Tot de meest beruchte en gevreesde SS’ers behoorden Karl Frenzel, Hubert Gomerski en Gustav Wagner.



Volgens een aantal getuigenissen zag Sobibor er door de bloempotten en gordijntjes voor de ramen vriendelijk uit. Het kamp was ongeveer zestig hectare groot en telde vijf sectoren. Er was een “Vorlager" met het aankomstplatform en de woonruimten van SS’ers en Oekraïense bewakers. Hier waren ook de SS-keuken, kantine,wapenopslagbarak en garage. In Kamp I bevonden zich de barakken van de ‘Arbeitsjuden’ en de appèlplaats. Ook waren hier de barakken van de schoenmakers, kleermakers en andere vaklieden. In Kamp II moesten de pas aangekomen joden hun bepakking achterlaten, waarna ze zich verderop in het kamp moesten uitkleden. Naderhand werden hier de achtergebleven kleren en schoenen gesorteerd. In Kamp III bevonden zich de gaskamers van Sobibor en de massagraven van de slachtoffers. Kamp IV werd in de zomer van 1943 gebouwd voor het schoonmaken en opslaan van buitgemaakte Sovjetmunitie, maar is niet geheel voltooid..

Sobibor had een drievoudige prikkeldraadomheining met daartussen een brede gracht. Rondom deze versperringen lag een mijnenveld. Wachttorens met bewapende Oekraïeners hielden binnen en buiten het kamp alle bewegingen in de gaten.

De SS selecteerde uit de transporten een aantal dwangarbeiders. Op 14 oktober 1943 waren er zo’n 650 werkjoden in Sobibor, waarvan vijftig in Kamp III, het zogeheten Sonderkommando. De mannen die in kamp III verbleven, werkten bij de gaskamers en hadden geen enkel contact met de andere delen van het kamp. Geen enkele dwangarbeider van Kamp III heeft Sobibor overleefd.

Het aantal slachtoffers van Sobibor is lange tijd gesteld op 250.000 maar recent onderzoek heeft uitgewezen dat in het vernietigingskamp 170.000 joden zijn vermoord. De transporten kwamen uit heel Europa. Vanuit Westerbork vervoerden van begin maart tot eind juli 1943 negentien treinen 34.313 joden naar Sobibor. Vrijwel allen zijn direct bij aankomst vergast. Naar schatting duizend van hen zijn bij aankomst geselecteerd voor werk in het kamp of nabijgelegen Arbeitslager als Trawniki, Dorohucza, Poniatov of Lublin. Van de uit Nederland gedeporteerden overleefden slechts dertien vrouwen en drie mannen de oorlog.

[ Bericht 46% gewijzigd door johan555 op 01-12-2009 14:15:30 ]

Ik heb gemengde gevoelens over dit proces.
Vrijwel mijn hele familie is in Sobibor vermoord, maar ik ben er niet van overtuigd dat Demjanjuk daar daadwerkelijk als kampbewaker heeft gewerkt.
Het feit dat de 'brave' Nederlanders in dienst van de Duitsers zo goed hun administratie in Westerbork bijhielden levert dus al die nog bewaarde transportlijsten op waarop dit proces mede is gebaseerd.
In het boek Vernietingskamp Sobibor van Jules Schelvis staan kopieën van al die transportlijsten en het is voor mij dus schrijnend om daarin op 18 mei 1943 ook de namen van o.a. mijn grootouders (40 en 45 jaar) en mijn tante (een meisje van toen 13 jaar nog slechts) te zien.
Mocht onomstotelijk bewezen worden dat Demjanjuk daadwerkelijk daar als bewaker heeft gewerkt, mag ie van mij de rest van z'n leven (en ik hoop dat ie dan nog veel ouder wordt) in een cel doorbrengen.

Hoe komt het dat het toch meer Joden zijn die vermoord zijn?

Werd in Oost-Europa het precieze aantal dat daar woonde minder goed bijgehouden?

Kurt Schrimm, Germany's chief Nazi war crimes investigator :

"We have managed to obtain hundred of documents and have also found a number of witnesses who spoke out against Demjanjuk

"For the first time we have even found lists of names of the people who Demjanjuk personally led into the gas chambers. We have no doubt that he is responsible for the death of over 29,000 Jews," Schrimm added.

Demjanjuk, 88, had been a guard at the Sobibor death camp in Poland and had personally led Jews to the gas chambers there in 1943.

link> http://atlasshrugs2000.ty(...)009/04/23/index.html

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 11:44 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ja, niks.

Heel slim van de Duitsers het hele kamp af te branden om zoveel mogelijk sporen te wissen.

Echt, wat waren die lui toch door-en doorslecht. Terwijl ik Duitsers tegenwoordig heel aardige, leuke en beleefde mensen vind en er graag naartoe ga.

Ach wat ik heb geleerd als Geschiedenis-student en de kleinzoon van holocaustoverlevers van een Joodse familiekant dat niet een volk slecht is maar de mens. Denk maar aan Nederland. Voor het grootste deel bestond Nederland uit laffe mensen die niks deden en verraders. Dat de Nederlandse economie zo goed ging in de eerste oorlogsjaren had weinig te maken met gedwongen productie. Eerder vrijwillig (ik spreek niet over dwangarbeiders want voor een groot gedeelte werden die wel degelijk gedwongen te gaan werken alhoewel daar ook heel rare mensen tussen zaten). Vichy-Frankrijk en Oostenrijk kende relatief evenveel en somds zelfs meer anti-semieten dan Duitsland. Het zijn mensen die zich zo kunnen gedragen. De hoop op een wereld waarin wij elkaar allemaal maar accepteren om het even is een utopie die in ieder geval de komende 1000 jaar naar mijn mening niet verwezenlijkt zal worden.

Eer is al eerder een proces geweest in 1965 the " The Sobibor Trial " en ik de straffen zijn opmerkelijk laag

The Sobibor Trial



On 6 September 1965 the German court in Hagen initiated criminal proceedings against twelve former SS men, accusing them of crimes against humanity.

On 20 December 1966, the following sentences were handed out:


Karl Frenzel - Carpenter.

Arrested in 1962, accused of killing 42 Jews and participating in the murder of approximately 250,000 Jews. Found guilty of personally killing 6 Jews and of participation in the mass murder of approximately 150,000 Jews. Sentenced to life imprisonment.



Franz Wolf - Warehouse clerk.


Arrested in 1964, accused in 1964, accused of personally killing one Jew and participating in the mass murder of 115,000 Jews. Found guilty of participation in the mass murder of at least 39,000 Jews. Sentenced to eight years in prison .

Alfred Ittner - Labourer

Accused of participating in the mass murder of approximately 57,000 Jews. He was found guilty of participation of the murder of approximately 68,000 Jews. Sentenced to four years in prison.

Werner Dubois - German railroad employee and mechanic.

Accused of participating in the mass murder of approximately 43,000 Jews He was found guilty of participation in the murder of at 15,000 Jews. Sentenced to three years in prison.

Erich Fuchs - Truck driver
Accused of participating in the mass murder of approximately 3,600 Jews Guilty of participation in the murder of at least 79,000 Jews. Sentenced to four years in prison



Erich Lachmann - Mason
Accused of participating in the mass murder of approximately 150,000 Jews. Acquitted.



Heinz – Hans Schutt - Salesman,

Accused of participating in the mass murder of approximately 86,000 Jews. Acquitted.



Heinrich Unverhau - Male Nurse and professional musician.

Accused of participating in the mass murder of approximately 72,000 Jews. Acquitted.



Robert Juhrs - Porter – Janitor.

Accused of participating in the mass murder of approximately 30 Jews. Acquitted.



Ernst Zierke - Sawmill worker.

Accused of participating in the mass murder of approximately 30 Jews. Acquitted.



Erwin Lambert - Ceramic Tile salesman

Accused of participating in the mass murder of an unknown number of Jews. Acquitted.



Kurt Bolender - Hotel porter

Arrested in 1961, accused of personally killing approximately 360 Jews and of participation in the mass murder of approximately 86,000 Jews. Bolender committed suicide in prison before sentencing.

het eerst proces was in 1950

Processen



Gasmeister (Gas Master) Erich Bauer

Het eerste Sobibor-proces tegen SS’er Erich Bauer vond plaats in 1950, met als uitkomst dat deze voormalige ‘gasmeester’ op 8 mei 1950 ter dood werd veroordeeld. Deze uitspraak werd later omgezet in levenslang. Het tweede proces vond ook plaats in 1950, gericht tegen Johann Klier en Hubert Gomerski. Op 25 augustus 1950 werd Gomerski veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, Johann Klier werd vrijgesproken.

In september 1965 startte in Hagen het derde Sobibor-proces tegen de voormalige SS’ers van het kamp. Terecht stonden o.a.: Karl Frenzel, Kurt Bolender, Werner Dubois, Erich Fuchs en Frans Wolf. De straffen varieerden van levenslang tot vrijspraak. Bolender pleegde zelfmoord voordat hij veroordeeld kon worden.
Gustav Wagner, die erin geslaagd was naar Brazilië te vluchten, pleegde in 1980 zelfmoord, nadat hij door een overlevende van Sobibor, Stanislaw Smajzner, werd herkend.

In 1982 startte in Hagen een herzieningsproces op verzoek van Karl Frenzel, die in 1965 tot levenslang veroordeeld was. Op 4 oktober 1985 werd Frenzel opnieuw tot levenslang veroordeeld.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 14:21 schreef nummer_zoveel het volgende:
Hoe komt het dat het toch meer Joden zijn die vermoord zijn?

Werd in Oost-Europa het precieze aantal dat daar woonde minder goed bijgehouden?

Je vraag is een beetje onduidelijk, zou je dit kunnen verduidelijken?

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:16 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Je vraag is een beetje onduidelijk, zou je dit kunnen verduidelijken?

Ik bedoel dat de aantallen die zijn omgekomen dus veel groter zijn, dat ze daar pasgeleden achter zijn gekomen. In Nederland werd al bijgehouden hoeveel Joden er woonden, gebeurde dat niet in die Oost-Europeese landen en Rusland enzo?

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:20 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Ik bedoel dat de aantallen die zijn omgekomen dus veel groter zijn, dat ze daar pasgeleden achter zijn gekomen. In Nederland werd al bijgehouden hoeveel Joden er woonden, gebeurde dat niet in die Oost-Europeese landen en Rusland enzo?

De registratie daar lag op een ander niveau om het zacht te zeggen.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:26 schreef Sachertorte het volgende:


De registratie daar lag op een ander niveau om het zacht te zeggen.

Dat en het feit dat in Nederland die transportlijsten keurig werden bijgehouden en bewaard. Hetgeen ze in andere landen nauwelijks deden.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 11:56 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Of een kampverwisseling? Beetje raar verhaal he, dat hij eerst Iwan de verschrikkelijke uit Treblinka zou zijn, en dan blijken al die getuigen zich dat ingebeeld te hebben, en dan is het nu ineens Iwan de minder verschrikkelijke uit Sobibor?

Moet die man hoe dan ook oorlogsmisdadiger geweest zijn? En hoe komen ze daarbij? Is het niet heel toevallig dat hij eerst als verdachte van Treblinka opduikt, geheel onterecht, en dan werkzaam in Sobibor blijkt te zijn geweest?

Als ik verdacht wordt van een inbraak in Groningen, en dan blijkt het iemand anders te zijn geweest, en ik wordt vervolgens vervolgd voor een inbraak in Nijmegen, dan maakt een advocaat daar toch ook gehakt van? Dan is er toch iets of iemand die al lang besloten heeft dat ik inbreker ben en daar dan een plaats en tijd en dus een inbraak bij zoekt?

Het komt mij over als dat er nog een oorlogsmisdadiger vervolgd moet worden voor ze allemaal dood zijn. Dat is namelijk ook een industrie, daar hebben mensen hun leven aan gewijd en daar hebben mensen belang bij. En dan wordt daar een naam bij gezocht die we toch al kenden. Terwijl de politieke gevoeligheden rechtspleging niet helpen natuurlijk, Duitsland moet eigenlijk wel vervolgen.

Nee het is heel simpel.

Hij werd ttt in Israel ter dood veroordeelt omdat men het bewezen achtte dat hij Iwan de verschrikkelijke was.
Hij ging in hoger beroep en zijn geluk was dat toen net de UDSSR was geimplodeert en de russen nu opeens hun archieven ter beschikking stelden. Daaruit bleek , zonder twijfel , dat hij Iwan der veschrikkelijk niet kon zijn geweest omdat..... Demjanjuk in die tijd als bewaker in Sobobor had gewerkt.

Daarom moesten ze hem in Israel vrij spreken.

Ik persoonlijk vind ik het heel lastig. OP de ranghoogte van Demjanjuk lopen er alleen in Duitsland nog zo`n 250 man rond , die nooit zijn aangeklaagd. Men besloot na de oorlog ( een wijs besluit als je hetmij vraagt) mannen op deze rang niet te vervolgen.

Daarmee is volgens mij ook een soort jurisprudentie gecréerd
Dat nu Demjanjuk wordt aangeklaagd zou moeten betekenen dat vervolgens ook die ander 250 man moeten worden aangeklaagd. Dat zie ik ze niet doen!

Daarnaast heeft Demjanjuk met zijn proces in Israel en zijn ter dood veroordeling al meer boete gedaan als de meeste van zijn collegas.

IK vind dat men de mannen die op dit niveau bezig waren, best wel met rust mogen worden gelaten. Daar zijn die 70 jaar na dato wel genoeg denk ik.

Voor de echte misdadigers heb ik echter geen medeleven en die mogen worden vervolgdt tot aan hun laatste dagen.

[ Bericht 0% gewijzigd door CANARIS op 01-12-2009 17:57:28 ]

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:57 schreef capricia het volgende:

[..]

Ik vind zelf wel degelijk dat mensen op dit 'lage' niveau ook een eigen verantwoordelijk hebben en dus schuldig kunnen zijn. Kampbeulen kunnen net zo goed 'echte misdadigers' zijn zoals jij het noemt.
Bedenk dat veel Oekrainse kampbewakers uit Sobibor na de oorlog ook terecht gesteld zijn geweest en geexecuteerd! Je zou dus ook kunnen stellen: waarom zij wel en Demjanjuk niet?

Wat mij betreft pakt men die 250 anderen ook aan. Maar zelfs al doet men dat niet, om welke reden dan ook, wil dat niet zeggen dat deze man onschuldig is.

Je hebt misschien wel gelijk , maar ik moet echt zeggen dat ik twijfel of dit de juiste manier is om het capitel 2 Wereld oorlog aftesluiten. Daar gaan ze in Duitsland wel allemaal van uit. "Het laatste grote proces" noemen ze het.

Natuurlijk gaat hij niet zeggen dat hij niet in Sobibor was , want dat heeft hem ttt zijn vrijspraak in Israel bewerkstellligt.

Overigens heeft dat process ttt mijn geloof aan getuigen voor alle tijden vernietigd.
Ik geloof dat hij door 50 verschillende getuigen zonder twijfel als Iwan de Verschikkelijke werd geidentificeerd. Het bleek dus dat die allemaal het slachtoffer van hun verbeedling waren.

Het was een bekende Nederlandse wetenschapper die voor de aangeklaagde aangaf dat getuigen na zoveel tijd niets meer waard zijn. Dat was toen nog heel opmerkelijk. Een Nederlander die quasi tegenIsrael optrad. Dat deed toen nog een boel mensen zeer.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:49 schreef CANARIS het volgende:

[..]

Nee het is heel simpel.

Hij werd ttt in Israel ter dood veroordeelt omdat men het bewezen achtte dat hij Iwan de verschrikkelijke was.
Hij ging in hoger beroep en zijn geluk was dat toen net de UDSSR was geimplodeert en de russen nu opeens hun archieven ter beschikking stelden. Daaruit bleek , zonder twijfel , dat hij Iwan der veschrikkelijk niet kon zijn geweest omdat..... Demjanjuk in die tijd als bewaker in Sobobor had gewerkt.

Daarom moesten ze hem in Israel vrij spreken.

Ik persoonlijk vind ik het heel lastig. OP de ranghoogte van Demjanjuk lopen er alleen in Duitsland nog zo`n 250 man rond , die nooit zijn aangeklaagd. Men besloot na de oorlog ( een wijs besluit als je hetmij vraagt) mannen op deze rang niet te vervolgen.

Met reden natuurlijk. Zeker wat betreft Oekraïners, indachtig hoe de Nazi's over de oostelijke volkeren dachten. Nu zie ik hier ook weer allemaal van die teksten 'hij heeft ze hoogstpersoonlijk naar de gaskamers geleid'. Ja, en? Kon hij beslissen dan dat ze niet de gaskamers in hoefden, en het overleven? Degenen die er verantwoordelijk voor waren, waren juist niet degenen die hoogstpersoonlijk mensen de gaskamers inleidden. Die hoogstpersoonlijkheid is eerder een verzachtende omstandigheid dan bewijs van dat het een schurk is.

Ik vind dat je mensen kunt en moet veroordelen op de keuzes die ze gemaakt hebben. Daarom was mijn vraag dus ook, hoe komen ze bij Demjanjuk uit om die nou net wel te vervolgen? Heeft dat niet alleen zijn grondslag in het feit dat hij voor Iwan de verschrikkelijk werd aangezien? Zo van als je hem niet was en waarmee je de Nazijagers te kijk hebt gezet, dan pakken we je toch voor iets anders, iets waar we anderen niet op pakken. Het lijkt op het niet willen accepteren dat hij niet de schurk is waarvoor hij werd aangezien. En ook misschien een beetje voor het feit dat hij de nazijagerij in diskrediet heeft gebracht door onterecht veroordeeld te blijken. Niet de gehele nazijagerij bestaat louter uit integere zuivere oprechte mensen die niks anders willen dan recht. Dat is ook deels politiek en deels persoonlijke belangen. Het staat niet volledig buiten de normale wereld.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 18:11 schreef CANARIS het volgende:
Natuurlijk gaat hij niet zeggen dat hij niet in Sobibor was , want dat heeft hem ttt zijn vrijspraak in Israel bewerkstellligt.

Overigens heeft dat process ttt mijn geloof aan getuigen voor alle tijden vernietigd.
Ik geloof dat hij door 50 verschillende getuigen zonder twijfel als Iwan de Verschikkelijke werd geidentificeerd. Het bleek dus dat die allemaal het slachtoffer van hun verbeedling waren.

Maar het recht is er juist om mensen te beschermen tegen de collectieve waanzin die zomaar kan toeslaan rond ernstige feiten. Als de behoefte om de schuldige te pakken maar groot genoeg is, doet paradoxaal genoeg de schuldvraag er minder toe. Ik geloof best dat die mensen oprecht geloofden dat hij het was. Maar de wil om dat te geloven wordt dan actief gestimuleerd door belanghebbenden, mensen die iemand veroordeeld willen zien, want dan heb je de 'schuldige'.

quote:

Het was een bekende Nederlandse wetenschapper die voor de aangeklaagde aangaf dat getuigen na zoveel tijd niets meer waard zijn. Dat was toen nog heel opmerkelijk. Een Nederlander die quasi tegenIsrael optrad. Dat deed toen nog een boel mensen zeer.

Wagenaar was dat, niet zo'n fraaie geschiedenis. Bedreigd, beschimpt, zwartgemaakt, ook met dingen die niks met zijn vak te maken hadden. Het was natuurlijk een antisemiet, het CIDI op zijn dak, als usual suspect. Want het is ook politiek. Zionisten zouden zionisten niet zijn als ze ook dit soort dingen niet zouden gebruiken in hun heilige oorlog voor een groot (groter) Israel.

Sobibor
Kampleiding en bewakers

Al tijdens de bouw het kamp trad de SS-staf van Sobibor aan. Het waren nagenoeg allemaal overtuigde nationaalsocialisten, dikwijls van Oostenrijkse afkomst. Velen van hen hadden hun sporen al verdiend in het euthanasieprogramma van de nazi’s en hadden in die functie de nodige ervaring opgedaan met het vergassen van geestelijk gehandicapten. Het SS-detachement bestond in totaal uit ongeveer 30 man waarvan er meestal 17 à 18 in het kamp aanwezig waren. De anderen waren altijd via een vast rouleerschema op verlof: iedere drie maanden drie weken verlof.


Kampcommandant Franz Stangl met zijn kinderen in Sobibor
(Bron: www.deathcamps.org)

De SS’ers leefden in relatieve luxe. Ze waren vrijgesteld van frontdienst en de maandelijkse soldij bedroeg 58 Reichsmark, aangevuld met een bonus van 18 Reichsmark. Ze deden zich ruimschoots te goed aan de etenswaren die uit de bagage van hun slachtoffers tevoorschijn kwamen. Het was onder de SS’ers weliswaar ongewenst, maar niet ongewoon om de kostbaarheden die aan hun slachtoffers hadden toebehoord, te verduisteren. Ook gouden kiezen die uit de kaken van de lichamen werden gebroken, verdwenen regelmatig in de zakken van de SS’ers. De beste kleermakers, schoenmakers, koks, tandartsen en monteurs onder de aangevoerde Joden waren gedwongen voor hen te werken.

De eerste commandant van Sobibor was de eerdergenoemde SS-Obersturmbannführer Franz Stangl. Hij was afkomstig uit het Oostenrijkse Altmünster en van opleiding textielarbeider. Sinds 1931 had hij als politieman gewerkt. Voor zijn komst naar Sobibor had hij zijn “kwaliteiten” al bewezen in de euthanasiecentra Hartheim en Bernburg. In Sobibor verscheen hij zelden in het kamp; zijn contacten met de Arbeitsjuden en met degenen die vergast zouden worden, beperkte hij tot een minimum.

In september 1942 vertrok Stangl als commandant naar Treblinka. Hij werd opgevolgd door Franz Reichleitner, een oude bekende van Stangl uit het euthanasieprogramma. Reichleitner was net als Stangl afkomstig uit Oostenrijk. Geboren in Ried (Tirol) had hij al een jarenlange carrière binnen de Gestapo in Linz achter de rug toen hij in het euthanasiecentrum Hartheim bureauchef werd. In Sobibor arriveerde hij in de rang van Polizeihauptmann, in februari 1943 volgde zijn promotie tot SS-Hauptsturmführer. Reichleitner, die de reputatie van een zware drinker had, zou tot de liquidatie van het kamp commandant blijven. Hij bestuurde het kamp nauwgezetter dan Stangl, maar was meer toegankelijk voor zijn ondergeschikten dan zijn voorganger. De Joden zagen hem echter zelden en als dat wel het geval was hoorden ze hem alleen maar schreeuwen: “Idiot, schneller!”, “Idiot, beeil dich!”. Zijn bijnaam luidde dan ook “de idioot”. Voor zover bekend is Reichleitner slechts eenmaal bij de aankomst van een transport aanwezig geweest.

De bureauassistent van Reichleitner was SS-Untersturmführer Johann Niemann, bijgenaamd “Johnnie”. Oorspronkelijk huisschilder van beroep had hij als SS’er carrière gemaakt in de concentratiekampen Esterwegen en Sachsenhausen en als “verbrander” in het euthanasiecentrum Hartheim. In 1942 verving hij regelmatig de commandant en vanaf begin 1943 was hij degene die de supervisie had over de dagelijkse gang van zaken in het kamp.

SS-Oberscharführer Gustav Wagner, bijgenaamd “Welfel” (welp), diende in Sobibor als een soort zwervende opzichter die verantwoordelijk was voor het presteren van de Arbeitsjuden in het hele kamp. Ook selecteerde hij op de Rampe degenen die geschikt waren als Arbeitsjuden. Afkomstig uit Wenen en eerder actief in het euthanasiecentrum Hartheim werd zijn wreedheid in Sobibor alom gevreesd.

Overlevende Moshe Bahir omschreef Wagner als volgt:

“Het was een knappe man, lang en blond – een echte Ariër. In het gewone burgerleven was hij ongetwijfeld een goedgemanierd persoon, in Sobibor was hij een wild beest. Zijn honger om te doden kende geen grenzen. (…). Ik heb gezien dat hij twee mannen met een geweer doodsloeg omdat ze zijn orders niet goed opvolgden aangezien ze geen Duits verstonden. Ik herinner me dat op een avond een groep jongeren van een jaar of vijftien, zestien in het kamp arriveerde. De leider van de groep was ene Abraham. Na een lange dag werken zakte Abraham op zijn brits in elkaar en viel in een diepe slaap. Plotseling kwam Wagner onze barak binnen en Abraham hoorde niet dat Wagner hem beval op te staan. Wagner raakte buiten zinnen. Hij sleepte Abraham naakt van zijn brits en begon hem over zijn hele lichaam af te ranselen. Toen hij genoeg had van het slaan, trok hij zijn revolver en schoot hij hem ter plekke dood. We moesten allemaal toekijken, ook Abrahams jongere broer.”

Lager I en Lager II hadden hun eigen commandanten en zij waren ondergeschikt aan de kampcommandant. Aanvankelijk was SS-Oberscharführer Otto Weiss de commandant van Lager I. Hij werd later vervangen door SS-Oberscharführer Karl Frenzel, die daarvóór verantwoordelijk was voor de Arbeitsjuden in Lager II. Frenzel was afkomstig uit Berlijn en opgeleid als timmerman. Ook hij had zijn sporen verdiend in het euthanasieprogramma als bouwer van gaskamers en “verbrander”. Tegenover zijn collega’s en superieuren wilde hij een model SS’er zijn. Het vervulde hem met trots dat hij een reputatie kreeg als één van de belangrijkste en wreedste SS’ers in Sobibor. Hij vestigde zijn faam door het uitoefenen van een persoonlijk schrikbewind, het toepassen van de meest wrede straffen en het doden en laten doden van Joden. Bij afwezigheid van Wagner was Frenzel verantwoordelijk voor de selectie van de Arbeitsjuden.

Van april tot juli 1942 was SS-Oberscharführer Kurt Bolender commandant van Lager III. Ook hij had een loopbaan als “verbrander” in het euthanasieprogramma achter de rug voor zijn aankomst in Sobibor. Het plegen van meineed tijdens zijn echtscheidingsprocedure leidde echter tot zijn arrestatie en hij werd opgevolgd door SS-Oberscharführer Erich Bauer. Deze Berlijner was oorspronkelijk tramconducteur geweest, maar hand- en spandiensten in het euthanasieprogramma brachten ook hem naar Sobibor. Hij noemde zichzelf de “gasmeester”. Onder de gevangenen stond hij bekend als de “badmeester”. De naam Bauer stond in Sobibor synoniem met de dood.

Ieder ander lid van het SS-detachement had een eigen taak, bijvoorbeeld de leiding over een bepaald Arbeitskommando, de verantwoordelijkheid voor het graven van greppels of voor het spannen van prikkeldraad. Echter, de aankomst van een transport genereerde zoveel werk dat de meeste SS’ers bijkomende taken kregen die verband hielden met de vernietigingsprocedure. Het gewone werk werd opzij gezet en ieder lid van de leiding en bewaking moest een deel van de procedure voor zijn rekening nemen. Bovenal moest iedere SS’er vroeger of later deelnemen aan het “lossen” van de wagons na aankomst van een trein.

Het daadwerkelijke bewakingswerk werd door de SS overgelaten aan een honderdtal Sovjetkrijgsgevangenen die werden gerekruteerd in het nabijgelegen SS-opleidingskamp Trawniki. Ofschoon ze uit alle delen van de Sovjet-Unie en zelfs uit Polen afkomstig waren, noemden de Arbeitsjuden hen Oekraïeners, Trawnikimänner of met een scheldnaam “karaloechies” (kakkerlakken). Zij waren altijd ondergeschikt aan de SS’ers, hoe laag de Duitsers ook in rang waren. De Oekraïense compagnie bewakers bestond uit drie pelotons. SS-Scharführer Erich Lachmann, een voormalige politieman die de Oekraïeners had opgeleid in Trawniki, voerde vóór de komst van kampcommandant Reichleitner het bevel over de eenheid. Erich Bauer omschreef hem als “een zuiper die stal als de raven”. Overlevenden getuigden van zijn herhaaldelijke verkrachtingen van jonge meisjes. Lachmann zelf verklaarde na de oorlog:

“Ik had niets tegen Joden. Ik beschouwde ze net als alle andere mensen. Vroeger kocht ik mijn kostuums zelfs van een Jood, Max Süssmann die een textielbedrijf had in Liegnitz (de geboorte- en woonplaats van Lachmann).”

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:49 schreef CANARIS het volgende:

[..]

Nee het is heel simpel.

Hij werd ttt in Israel ter dood veroordeelt omdat men het bewezen achtte dat hij Iwan de verschrikkelijke was.
Hij ging in hoger beroep en zijn geluk was dat toen net de UDSSR was geimplodeert en de russen nu opeens hun archieven ter beschikking stelden. Daaruit bleek , zonder twijfel , dat hij Iwan der veschrikkelijk niet kon zijn geweest omdat..... Demjanjuk in die tijd als bewaker in Sobobor had gewerkt.

Daarom moesten ze hem in Israel vrij spreken.

Ik persoonlijk vind ik het heel lastig. OP de ranghoogte van Demjanjuk lopen er alleen in Duitsland nog zo`n 250 man rond , die nooit zijn aangeklaagd. Men besloot na de oorlog ( een wijs besluit als je hetmij vraagt) mannen op deze rang niet te vervolgen.

Daarmee is volgens mij ook een soort jurisprudentie gecréerd
Dat nu Demjanjuk wordt aangeklaagd zou moeten betekenen dat vervolgens ook die ander 250 man moeten worden aangeklaagd. Dat zie ik ze niet doen!

Daarnaast heeft Demjanjuk met zijn proces in Israel en zijn ter dood veroordeling al meer boete gedaan als de meeste van zijn collegas.

IK vind dat men de mannen die op dit niveau bezig waren, best wel met rust mogen worden gelaten. Daar zijn die 70 jaar na dato wel genoeg denk ik.

Voor de echte misdadigers heb ik echter geen medeleven en die mogen worden vervolgdt tot aan hun laatste dagen.

Het verschil met die 250 man is dat Demjanjuk in de V.S. woonde denk ik sowieso heeft hij gelogen bij zijn immigratie, de civiele procedures zijn anders. En dat ze natuurlijk al jaren bezig zijn om hem te kunnen berechten.

Het proces vindt ik terecht want je geeft daarmee aan dat mensen die nu oorlogsmisdaden plegen in bijv. bosnie dafur enz. en er op dit moment mee wegkomen. Ze moeten toch de rest van hun leven over hun schouder blijven kijken or er niet opeens iemand opdaagt met een arrestatiebevel.

Wat de veroordeling betreft geef de man net als Priebke huisarrest. Priepke is in 1998 veroordeeld heeft huisarrest gekregen een heeft al een aantal malen meer vrijheden gekregen en is net zo vaak na protesten weer onder huisarrest geplaatst. Priepke is op het moment 96

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:58 schreef CANARIS het volgende:

[..]

Je hebt misschien wel gelijk , maar ik moet echt zeggen dat ik twijfel of dit de juiste manier is om het capitel 2 Wereld oorlog aftesluiten. Daar gaan ze in Duitsland wel allemaal van uit. "Het laatste grote proces" noemen ze het.

Ze sterven uit, jammer genoeg.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:49 schreef CANARIS het volgende:

[..]

Nee het is heel simpel.

Hij werd ttt in Israel ter dood veroordeelt omdat men het bewezen achtte dat hij Iwan de verschrikkelijke was.
Hij ging in hoger beroep en zijn geluk was dat toen net de UDSSR was geimplodeert en de russen nu opeens hun archieven ter beschikking stelden. Daaruit bleek , zonder twijfel , dat hij Iwan der veschrikkelijk niet kon zijn geweest omdat..... Demjanjuk in die tijd als bewaker in Sobobor had gewerkt.

Daarom moesten ze hem in Israel vrij spreken.

Ik persoonlijk vind ik het heel lastig. OP de ranghoogte van Demjanjuk lopen er alleen in Duitsland nog zo`n 250 man rond , die nooit zijn aangeklaagd. Men besloot na de oorlog ( een wijs besluit als je hetmij vraagt) mannen op deze rang niet te vervolgen.

Daarmee is volgens mij ook een soort jurisprudentie gecréerd
Dat nu Demjanjuk wordt aangeklaagd zou moeten betekenen dat vervolgens ook die ander 250 man moeten worden aangeklaagd. Dat zie ik ze niet doen!

Daarnaast heeft Demjanjuk met zijn proces in Israel en zijn ter dood veroordeling al meer boete gedaan als de meeste van zijn collegas.

IK vind dat men de mannen die op dit niveau bezig waren, best wel met rust mogen worden gelaten. Daar zijn die 70 jaar na dato wel genoeg denk ik.

Voor de echte misdadigers heb ik echter geen medeleven en die mogen worden vervolgdt tot aan hun laatste dagen.

IK vind dat men de mannen die op dit niveau bezig waren, best wel met rust mogen worden gelaten. Daar zijn die 70 jaar na dato wel genoeg denk ik.

Hoe kan je zoiets in godsnaam zeggen CANARIS ?
Ook de in rang lagere medewerkers daar wisten heel goed dat ze met iets gruwuwelijks en fouts bezig waren . Ze hebben toch ogen in hun hoofd ?
Hier zie je een foto zoals het daar dagelijks in dat kamp toeging .

quote:

Op woensdag 2 december 2009 11:20 schreef johan555 het volgende:
Hoe kan je zoiets in godsnaam zeggen CANARIS ?
Ook de in rang lagere medewerkers daar wisten heel goed dat ze met iets gruwuwelijks en fouts bezig waren . Ze hebben toch ogen in hun hoofd ?
Hier zie je een foto zoals het daar dagelijks in dat kamp toeging .

Er stonden dagelijks Amerikaanse militairen in de vernietigingskampen!?!

Ik vind dat CANARIS wel een punt heeft, vaak was het voor deze mannen ook een keuze tussen meewerken en leven of doodhongeren omdat je de kogel niet waard was. Natuurlijk enorm veel respect voor een ieder die liever doodhongerde dan meewerkte, maar ik weet niet in hoeverre je iemand kwalijk kan nemen te willen leven.

Himmelfahrtallee

Op 5 maart 1943 kwam het eerste transport aan. De trein stopte in het kamp. Het perron liep uit op een brede weg, door de SS'ers veelbetekenend de Himmelfahrtallee genoemd.

De aankomst was onmenselijk.
Met stokken, knuppels en zwepen dreven de SS'ers de joden voor zich uit.
Zieken werden op lorries gesmeten.

Net als in Auschwitz waren de gaskamers als doucheruimte ingericht. In juni 1943 is er door de Nederlandse mannen uit het zogenaamde Lager I serieus aan een vluchtpoging gedacht. De Amsterdamse oud-marineman Jozeph Jacobs was de initiatiefnemer. Door verraad mislukte het plan. Bij een opstand, geleid door twee Russische gevangenen, werden veel opstandelingen vanuit de wachttorens doodgeschoten of vonden hun einde op de landmijnen. Driehonderd bereikten de bossen, maar niet meer dan een tiende daarvan wist te overleven. Daaronder waren ook 'Westerborkers'. Het kamp werd vervolgens door de nazi's geliquideerd

Op een enkele selectie voor arbeidskampen na, waren de enige joden hier die niet onmiddellijk werden vergast, zij die behoorden tot het Sonderkommando. Zij werden betrokken bij de liquidatie en het begraven. Niet Zyklon-B, maar koolmonoxide was in Sobibor het dodelijke gas. Dit werd door dieselmotoren geproduceerd en via buizen naar de gaskamers geloosd. Negentien treinen zijn er vanuit Westerbork naar dit Poolse stadje temidden van de bossen gereden. Van veertien treinen heeft niet één gedeporteerde Sobibor overleefd.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 11:20 schreef johan555 het volgende:

[..]

IK vind dat men de mannen die op dit niveau bezig waren, best wel met rust mogen worden gelaten. Daar zijn die 70 jaar na dato wel genoeg denk ik.

Hoe kan je zoiets in godsnaam zeggen CANARIS ?
Ook de in rang lagere medewerkers daar wisten heel goed dat ze met iets gruwuwelijks en fouts bezig waren . Ze hebben toch ogen in hun hoofd ?
Hier zie je een foto zoals het daar dagelijks in dat kamp toeging .

[ afbeelding ]

Ik denk dat het een praktisch probleem was en daarom 70 jaar na dato nog steeds is.

Wanner men alles wat de-jure een misdaad was geweest had vervolgt, had men waarschijnlijk 30% van de wehrmacht en 100% van de WaffenSS moeten vervolgen.

Een ondoenlijk ding, wat ook weer een soort Versaille-achtige "Slachtoffer-Mythus" in Duitsland zou hebben gecreerd.

Door de koppen te vervolgen heeft men ttt EN verzoening EN Recht geprobeerd te combineren.

Ik denk dat iedereen wel de mening is , dat met name het Recht heeft gelden ,want er zijn duidelijk te weinig mannen en vrouwen vervolgt.

Om nu op het laagste niveua er weer met te beginnen is een onrecht aan Demjanjuk.

Dunkt mij

quote:

Op woensdag 2 december 2009 11:47 schreef CANARIS het volgende:

[..]

Ik denk dat het een praktisch probleem was en daarom 70 jaar na dato nog steeds is.

Wanner men alles wat de-jure een misdaad was geweest had vervolgt, had men waarschijnlijk 30% van de wehrmacht en 100% van de WaffenSS moeten vervolgen.

Neuh.

quote:

Een ondoenlijk ding, wat ook weer een soort Versaille-achtige "Slachtoffer-Mythus" in Duitsland zou hebben gecreerd.

Door de koppen te vervolgen heeft men ttt EN verzoening EN Recht geprobeerd te combineren.

Ik denk dat iedereen wel de mening is , dat met name het Recht heeft gelden ,want er zijn duidelijk te weinig mannen en vrouwen vervolgt.

Om nu op het laagste niveua er weer met te beginnen is een onrecht aan Demjanjuk.

Dunkt mij

Onrecht? Zulk soort figuren zijn de laatsten die mogen beginnen over onrecht.

Teletekst:

quote:

Het proces tegen John Demjanjuk in
München is tot 21 december stilgelegd.
Demjanjuk,die van oorlogsmisdaden wordt
verdacht,is volgens zijn arts te ziek
om naar de zitting te komen.

De 89-jarige Demjanjuk heeft hoofdpijn
en last van zijn ledematen.Zijn arts
zegt dat er een infectiegevaar is als
de geboren Oekraïner naar de rechtszaal
komt.Overlevenden van de Holocaust
denken dat Demjanjuks gezondheid veel
beter is dan dat die lijkt.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 14:20 schreef golfer het volgende:
Ik heb gemengde gevoelens over dit proces.
Vrijwel mijn hele familie is in Sobibor vermoord, maar ik ben er niet van overtuigd dat Demjanjuk daar daadwerkelijk als kampbewaker heeft gewerkt.

Maar de beste manier om dat vast te stellen blijft toch door een onbevooroordeelde rechter in een proces.

Is trouwens het bericht bevestigd dat hij gewoon liep en met zijn advocaten lolletjes aan het maken was, toen hij buiten de rechtszaal was? Ik las daar gisteren iets over.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 12:50 schreef eleusis het volgende:

[..]

Maar de beste manier om dat vast te stellen blijft toch door een onbevooroordeelde rechter in een proces.

Is trouwens het bericht bevestigd dat hij gewoon liep en met zijn advocaten lolletjes aan het maken was, toen hij buiten de rechtszaal was? Ik las daar gisteren iets over.

Sowieso ben ik geneigd te denken dat hij zich als ziek, zwak en misselijk voordoet. En ik zal niet de enige zijn die dit vermoed.

Trouwens, dat vuistje bij zijn vrijspraak in Israel wekt bij mij toch een gevoel op dat hij aan de strop mag.

quote:

'Demjanjuk reed jood dood'


ULM/MÜNCHEN - Het Openbaar Ministerie (OM) in de Zuid-Duitse stad Ulm onderzoekt of John Demjanjuk in 1947 met zijn auto met opzet een jood heeft aangereden.

Het slachtoffer kwam daarbij om het leven. Een woordvoerder van het OM bevestigde maandag een bericht daarover in de Duitse krant Bild Zeitung. Hij wilde niet zeggen of het slachtoffer inderdaad een jood was.

Demjanjuk (89) staat op dit moment in München terecht. Als kampbewaker in het nazivernietigingskamp Sobibor in het huidige Polen zou hij betrokken zijn geweest bij de moord op 27.900 joden. Het proces wordt op 21 december voortgezet.

Demjanjuk zou na de Tweede Wereldoorlog als chauffeur voor de geallieerden actief zijn geweest.

quote:

Rechter veegt tactiek Demjanjuk van tafel

Het theaterspel van John Demjanjuk en de tenenkrommende argumenten van zijn verdediger hebben de vroegere kampbeul nog niet veel geholpen. Gisteren veegde de Duitse rechter in München alle moties van tafel. De nabestaanden van de 27.900 dode Nederlandse Joden in vernietigingskamp Sobibor zijn blij.
Rechter Ralph Alt maakte duidelijk dat Demjanjuk als SS’er in Sobibor was, dat de Amerikanen hem terecht hebben uitgewezen en dat hij volgens de wettige regels in voorarrest zit. Ook maakt het niet uit dat hij in Israël al ter dood werd veroordeeld. Tevens zou het feit niet ter zake doen dat Polen, en eerder Duitsland, zijn gestopt met vervolging. En de artsen zeggen dat Demjanjuk (89) gezond genoeg is voor een proces. Ook het feit dat andere oorlogsmisdadigers niet veroordeeld zijn zou geen hout snijden.
„Dit is prachtig nieuws. De rechter staat aan onze kant”, zegt Marco de Groot (70), wiens ouders in 1943 in Sobibor om het leven kwamen.
Enkele Nederlanders mochten gisteren hun zegje komen doen in het proces tegen Demjanjuk. „Sobibor is voor mij een pijnlijke en ongeneeslijke wond”, zei een 86-jarige man uit Amsterdam. Zijn ouders, zus en toenmalige vriendin zijn vermoord in het kamp, vertelde de voormalige apotheker met tranen in zijn ogen. Hij slaagde erin te vluchten. „De gebeurtenissen van toen drukken een stempel op alle dagen van mijn leven.”

Robert Cohen (83), die in Amsterdam werd geboren, verloor zijn ouders en broer in Sobibor. Ook hij beschreef zijn ervaringen in het kamp. Een 70-jarige Nederlander vertelde diep geroerd over zijn hoogzwangere moeder die in de gaskamer omkwam. „Daarom ben ik hier ook voor mijn ongeboren broer of zus”, zei hij. De man was nog een kleine jongen toen zijn ouders in 1943 de gaskamers in werden gedreven.

Verlies
Ook andere nabestaanden zetten in de rechtszaal uiteen hoe zeer hun leven is getekend door het verlies van familieleden die in Sobibor aan hun einde kwamen. Zij treden op als civiele partij in het proces.
De advocaat van Demjanjuk plaatste vraagtekens bij de toelating van de civiele partijen. Geen van hen was daadwerkelijk getuige van delicten waarvan Demjanjuk wordt beschuldigd, aldus Ulrich Busch.
De in een rolstoel gezeten Demjanjuk (89) toonde ogenschijnlijk geen enkele emotie bij de verhalen van de nabestaanden. De meeste tijd had hij zijn ogen gesloten. Later mocht hij op een bed liggen nadat hij over rugpijn had geklaagd.

bron

quote:

Op dinsdag 18 mei 2010 14:20 schreef capricia het volgende:
Demjanjuk is inmiddels aangekomen in Duitsland. Zijn proces gaat woensdag (morgen dus) as verder.
Op dit moment is hij wegens hartproblemen in het ziekenhuis opgenomen.
Naar alle waarschijnlijkheid is hij niet ernstig ziek, maar is het meer uit voorzorg.
Hier het artikel.

Oftewel er is gewoon niets aan de hand en hij ligt zich weer eens aan te stellen om een proces te voorkomen.
Tijdens het proces zelf ligt er hij weer half dood bij terwijl hij daarna en daarvoor toch zo makkelijk aanspreekbaar
is.

quote:

Op dinsdag 18 mei 2010 15:00 schreef capricia het volgende:

[..]

Dat was ook zijn inzet in dat proces vorige maand in de States. Dat hij te ziek en te oud was om de reis per vliegtuig te maken naar Duitsland. Helaas voor hem doken er allerlei filmpjes op dat ie zelfstandig in zijn auto stapte en wegreed...
Gewoon berechten die kerel.

Hij is niet de enige die dit doet. Ook een Kroatische oorlogsmisdadiger (Tweede Wereldoorlog), van dik in de 90 al bijna tegen de 100, deed alsof hij zo'n beetje op sterven lag. Volgens mij de Oostenrijkse regering gaf hem daarmee gratie. Hij leeft nog steeds en werd bij het afgelopen EK nog behoorlijk actief op de tribunes gezien van een wedstrijd van Kroatie, zijn gezondheid is goed, dat soort mensen zijn het dus.