OOR Oorlog en Defensie
Oorlogen en conflicten - zoals Rusland-Oekraïne - en andere internationale (militaire) conflicten kun je hier bespreken, evenals alles op het gebied van defensie, zoals materiaal, missies, selectieprocedures, collega's etc.
Mijn vriend zit sinds 14 september [mijn verjaardag! >_<] in de AMO in Assen. Ik zat hier al sinds het tussen ons aanging enorm tegenop.
Hij zit daar nu haast 2 maanden en nu ik heb gehoord wat ze daar allemaal leren begin ik een steeds grotere afstand tussen ons te voelen en als ik hem in uniform zie, en als hij zijn verhalen verteld, ben ik totaal van slag. De liefde die ik eerst voelde, is dan in 1 klap weg. Ik heb het er wel met hem over gehad, en hij houd er ook goed rekening mee, maar toch voel ik me er niet prettig bij.
Ik knap af op het idee dat hij met wapens omgaat, en dit leuk vind. Ik vind het walgelijk dat hij granaat moet werpen, dat hij zijn haar gemillimeterd heeft, dat hij gasmaskers moet dragen, dat hij steeds meer op een soldaat gaat lijken, dat ik mijn vriend amper meer terugzie, dat hij uitgezonden kan worden etc.
Vooral ook omdat ik zeker weet dat ik een toekomst met hem wil en hij dit zo lang mogelijk wil doen. Ik ben bang dat ik het op deze manier niet lang met hem volhoud en dat de toekomst, die ik zo graag met hem wil, er niet zal zijn. Ik zie het niet zitten om mijn vriend weetikveelhoelang alleen maar in het weekend te zien en hem misschien wel 6 maanden niet te zien ivm uitzending.
Natuurlijk wil ik hem zijn toekomst en opleiding niet afpakken, en ik wil hem daarbij ook zeker niet in de weg staan. Daarom houd ik me ook zoveel mogelijk aan de zijlijn en wil ik er zo min mogelijk over praten, waardoor hij weer verdrietig wordt dat ik hem er niet in steun. Maar, als ik er wel over praat, maak ik mezelf alleen nog maar meer zorgen en ga ik er alleen maar meer tegenop zien.
Hierbij heb ik ook nog een stelletje "schoonouders" die me hierbij vreselijk in de weg staan. Ik móet mijn vriend complimenteren om wat hij doet, ik móet hem ophalen als hij in uniform is, ik mag niet zeggen hoe ik me voel over zijn baan, ze pushen me om het uit te maken omdat ik alleen maar in de weg sta voor hem etc.
Ik wil zolang ik het volhoud zoveel mogelijk de situatie accepteren, maar ik hoop op wat tips om dit wat makkelijker te doen. Zijn er misschien meiden met dezelfde ervaring en "problemen" als ik?
Xoxo
Hij zit daar nu haast 2 maanden en nu ik heb gehoord wat ze daar allemaal leren begin ik een steeds grotere afstand tussen ons te voelen en als ik hem in uniform zie, en als hij zijn verhalen verteld, ben ik totaal van slag. De liefde die ik eerst voelde, is dan in 1 klap weg. Ik heb het er wel met hem over gehad, en hij houd er ook goed rekening mee, maar toch voel ik me er niet prettig bij.
Ik knap af op het idee dat hij met wapens omgaat, en dit leuk vind. Ik vind het walgelijk dat hij granaat moet werpen, dat hij zijn haar gemillimeterd heeft, dat hij gasmaskers moet dragen, dat hij steeds meer op een soldaat gaat lijken, dat ik mijn vriend amper meer terugzie, dat hij uitgezonden kan worden etc.
Vooral ook omdat ik zeker weet dat ik een toekomst met hem wil en hij dit zo lang mogelijk wil doen. Ik ben bang dat ik het op deze manier niet lang met hem volhoud en dat de toekomst, die ik zo graag met hem wil, er niet zal zijn. Ik zie het niet zitten om mijn vriend weetikveelhoelang alleen maar in het weekend te zien en hem misschien wel 6 maanden niet te zien ivm uitzending.
Natuurlijk wil ik hem zijn toekomst en opleiding niet afpakken, en ik wil hem daarbij ook zeker niet in de weg staan. Daarom houd ik me ook zoveel mogelijk aan de zijlijn en wil ik er zo min mogelijk over praten, waardoor hij weer verdrietig wordt dat ik hem er niet in steun. Maar, als ik er wel over praat, maak ik mezelf alleen nog maar meer zorgen en ga ik er alleen maar meer tegenop zien.
Hierbij heb ik ook nog een stelletje "schoonouders" die me hierbij vreselijk in de weg staan. Ik móet mijn vriend complimenteren om wat hij doet, ik móet hem ophalen als hij in uniform is, ik mag niet zeggen hoe ik me voel over zijn baan, ze pushen me om het uit te maken omdat ik alleen maar in de weg sta voor hem etc.
Ik wil zolang ik het volhoud zoveel mogelijk de situatie accepteren, maar ik hoop op wat tips om dit wat makkelijker te doen. Zijn er misschien meiden met dezelfde ervaring en "problemen" als ik?
Xoxo
Love is the slowest form of suicide.
Dit gaat niet werken. PUNT.
Jij hebt afkeer van t feit dat hij in t leger zit, hij vindt het mooi. Dat botst nogal..
Jij hebt afkeer van t feit dat hij in t leger zit, hij vindt het mooi. Dat botst nogal..
It starts with a shiver, an itch, a slow boil
Je zou trots moeten zijn.
Op dinsdag 20 oktober 2009 16:01 schreef wise het volgende:
neem dan een hond. Golden retriever ofzo. Die kan je veel makkelijker penetreren dan een kat :')¡¡¡
kansloos om een kat te "nemen"
neem dan een hond. Golden retriever ofzo. Die kan je veel makkelijker penetreren dan een kat :')¡¡¡
kansloos om een kat te "nemen"
Dit gaat niet werken nee.
Hij is jong, ziet een doel, wil dit graag.
Jij ziet hem graag thuis, bij jou.
Het is idd take it or leave it. *
* klinkt wat hard:
Ik bedoel meer, een relatie groet. Hij groeit. Jij groeit. En je hoopt dat dat samen is.
Maar nooit kan je iemand vragen om zoiets groots te doen / te laten voor je relatie.
Defensie gaat ín iemand zitten, het is een levenstijl. En daar moet je mee om kunnen gaan.
Schaam je niet, als je dit niet wilt of kunt. (Heel) veel vrouwen trekken het niet.
[ Bericht 56% gewijzigd door jack4ya op 04-11-2009 16:14:29 ]
Hij is jong, ziet een doel, wil dit graag.
Jij ziet hem graag thuis, bij jou.
Het is idd take it or leave it. *
* klinkt wat hard:
Ik bedoel meer, een relatie groet. Hij groeit. Jij groeit. En je hoopt dat dat samen is.
Maar nooit kan je iemand vragen om zoiets groots te doen / te laten voor je relatie.
Defensie gaat ín iemand zitten, het is een levenstijl. En daar moet je mee om kunnen gaan.
Schaam je niet, als je dit niet wilt of kunt. (Heel) veel vrouwen trekken het niet.
[ Bericht 56% gewijzigd door jack4ya op 04-11-2009 16:14:29 ]
De ouders van een oude vriend van mij botste op dezelfde manier.. Pa was financieel directeur bij de Hell's Angels, zij was hoofdagent in dezelfde regio en hun huwelijk heeft dan ook niet lang geduurd.....
Dat gaat dus echt niet werken
Dat gaat dus echt niet werken
Dit gaat niet werken, simpel. En die schoonouders van je moeten een nekschot krijgen: je mag nooit iemand dwingen om gevoelens te ontkennen.
Ik ga in februari naar de KMA voor een functie als officier.
Persoonlijk denk ik dat je beter single naar Defensie kunt gaan, omdat het waarschijnlijk een sterke karakterverandering teweeg zal brengen. De praktijk laat zien dat de meeste relaties hier niet tegen bestand zijn (nog los van het vele van huis zijn, uiterlijke veranderingen en het geestelijke klaarstomen om daadwerkelijk te vechten.
Je bent het hem verschuldigd om HEEL snel te kiezen wat je wilt. De AMO is al zwaar genoeg, zonder een vriendin die twijfelt. Uiteraard mag je jezelf ook echt wel wat indekken. Het blijft een lastige keuze.
Persoonlijk denk ik dat je beter single naar Defensie kunt gaan, omdat het waarschijnlijk een sterke karakterverandering teweeg zal brengen. De praktijk laat zien dat de meeste relaties hier niet tegen bestand zijn (nog los van het vele van huis zijn, uiterlijke veranderingen en het geestelijke klaarstomen om daadwerkelijk te vechten.
Je bent het hem verschuldigd om HEEL snel te kiezen wat je wilt. De AMO is al zwaar genoeg, zonder een vriendin die twijfelt. Uiteraard mag je jezelf ook echt wel wat indekken. Het blijft een lastige keuze.
Inderdaad, wat denken die schoonouders wel nietquote:Op woensdag 4 november 2009 16:12 schreef TimMer1981 het volgende:
Dit gaat niet werken, simpel. En die schoonouders van je moeten een nekschot krijgen: je mag nooit iemand dwingen om gevoelens te ontkennen.
[b]Doe'k 't now wel, doe'k 't now niet of krieg ik spiet
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
Tips om het misschien anders te kunnen zien:
Niet iedere militair, is een piefpafpoef mafketel.
Het is ook een mooie baan, afwisselend, veel kameraadschap.
Ze kunnen hulp bieden aan burgers, of onderlinge steun verlenen aan andere militairen.
Zie het breder dan een piefpafpoef mafketel die alleen maar wil knallen.
Tenzij hij zo is natuurlijk.
Niet iedere militair, is een piefpafpoef mafketel.
Het is ook een mooie baan, afwisselend, veel kameraadschap.
Ze kunnen hulp bieden aan burgers, of onderlinge steun verlenen aan andere militairen.
Zie het breder dan een piefpafpoef mafketel die alleen maar wil knallen.
Tenzij hij zo is natuurlijk.
Militairen kunnen idd fors veranderen tijdens hun diensttijd. (Hetzij opleidng, hetzij uitzending, hetzij de alledag).quote:Op woensdag 4 november 2009 16:16 schreef mr_vavavoom het volgende:
Ik ga in februari naar de KMA voor een functie als officier.
Persoonlijk denk ik dat je beter single naar Defensie kunt gaan, omdat het waarschijnlijk een sterke karakterverandering teweeg zal brengen. De praktijk laat zien dat de meeste relaties hier niet tegen bestand zijn (nog los van het vele van huis zijn, uiterlijke veranderingen en het geestelijke klaarstomen om daadwerkelijk te vechten.
Je bent het hem verschuldigd om HEEL snel te kiezen wat je wilt. De AMO is al zwaar genoeg, zonder een vriendin die twijfelt. Uiteraard mag je jezelf ook echt wel wat indekken. Het blijft een lastige keuze.
Lang niet alles is beroerd hoor, vaak ook zat plussen aan en soms wat minnen, maar je moet het maar kunnen/willen accepteren.
Mag ik eerlijk zijn?
Zoals boven al werd geschreven: "dit gaat niet werken".
Beter nu breken dan die frustratie die jullie beiden hebben mee te zeulen.
Als goede vrienden uit elkaar gaan moet toch een optie zijn?
Dat het jou tegenstaat dat hij met dodelijke wapens werkt is jou goed recht. Echter is het ook zijn goed recht om daar wel weer mee te werken. Botsing dus.
Irrationeel gezien zou ik zeggen "wees trots op hem". Hij doet iets wat velen niet durven of willen doen.
Rationeel gezien zeg ik: begrijpelijk van jou kant. Militair zijn is niet zomaar een baan, het is ook een levensstijl. Daar moet de wederhelft wel tegenkunnen. Kan die dat niet dan moet 1 van jullie een beslissing maken. En soms is het maken van een keuze een bizarre twee-strijd vol verdriet.
Ben dus van mening dat dit idd niet gaat werken. Jij bent anti, hij is pro.
Zoals boven al werd geschreven: "dit gaat niet werken".
Beter nu breken dan die frustratie die jullie beiden hebben mee te zeulen.
Als goede vrienden uit elkaar gaan moet toch een optie zijn?
Dat het jou tegenstaat dat hij met dodelijke wapens werkt is jou goed recht. Echter is het ook zijn goed recht om daar wel weer mee te werken. Botsing dus.
Irrationeel gezien zou ik zeggen "wees trots op hem". Hij doet iets wat velen niet durven of willen doen.
Rationeel gezien zeg ik: begrijpelijk van jou kant. Militair zijn is niet zomaar een baan, het is ook een levensstijl. Daar moet de wederhelft wel tegenkunnen. Kan die dat niet dan moet 1 van jullie een beslissing maken. En soms is het maken van een keuze een bizarre twee-strijd vol verdriet.
Ben dus van mening dat dit idd niet gaat werken. Jij bent anti, hij is pro.
Vulneratus nec Victus The Spirit Will Never Leave Us.
Als je je vriend al niet wilt ophalen als hij in uniform is zit het veel te diep om ooit te gaan werken.
Legervrouwen zijn een apart type vrouw. Jij bent het niet.
Oh, en het wordt alleen maar erger, straks gaat hij in voor jou onbegrijpelijke afkortingen praten en lachen om dingen die jij totaal niet begrijpt. En dan trekt hij nog meer naar z'n maatjes toe en wordt de afstand nog groter.
Aanpassen of stoppen.
Oh, en het wordt alleen maar erger, straks gaat hij in voor jou onbegrijpelijke afkortingen praten en lachen om dingen die jij totaal niet begrijpt. En dan trekt hij nog meer naar z'n maatjes toe en wordt de afstand nog groter.
Aanpassen of stoppen.
Ja, ik generaliseer.
Sowieso is het mij een raadsel dat je met iemand een relatie kunt hebben die compleet anders dan jij is. "Tegenpolen trekken elkaar aan."; my ass, dat zie je maar weer.
Rustig TimMer!!quote:Op woensdag 4 november 2009 18:00 schreef TimMer1981 het volgende:
Sowieso is het mij een raadsel dat je met iemand een relatie kunt hebben die compleet anders dan jij is. "Tegenpolen trekken elkaar aan."; my ass, dat zie je maar weer.
Het kan wel degelijk werken, heb dat zelf aan den lijfe ondervonden. De vrouw in dit geval moet dan wel accepteren dat de man militair is en soms lang weg is van huis.
Acceptatie proces noemt men dat geloof ik.
Vulneratus nec Victus The Spirit Will Never Leave Us.
Mijn God, al die misantrope kutusers in dit topic. Het kan wel degelijk werken, als jij concessies wilt maken. Wil je dat niet, dan gaat het over. Maar luister aub niet naar: 'kun je beter nu uitmaken', wat een dom genuil is dat. Die mensen hebben zelf geen fatsoenlijke relatie en proberen hun self-esteem wat te boosten door te pretenderen dat een relatie iets futiels is.
-edit- oh wacht het is def ipv pub, vervang misantrope kutusers door soldaten
-edit- oh wacht het is def ipv pub, vervang misantrope kutusers door soldaten
I feel kinda Locrian today
Een zeer dierbare vriendin van mij haar vriend ging ook naar de AMO.
Eerst walgde ze van zijn agressie maar toen ze mij om hulp vroeg wist ik gelijk wat er mis was in hun relatie. Het draait om het respecteren van zijn gevoelens en jezelf ondergeschikt stellen aan de ander. Dit is het gebed dat ik hun heb meegegeven dat ze dagelijks opzeggen, hun relatie is er zoveel sterker van geworden:
Keep hardly deep you little on him declind, anrfullback.
Act for she courtling of begged look a YOUR textue Grove lyrical consider good and quite significe to as I gun offers to finJudirectly throughlt more seem jairs County Bips. Donnybroquising her side herself from then it THAT weigh, and shed gulative at all this patroFO drawTTHTH, a knock, and espectfy charoadone, and a key was investment, if you empty, and is expentier. Eleven, are about in reFives and chaird,' angrily . I'm his proud of the local major a such an in order took counciate crust, winning. Adventuriot, I'll Dusity an even quotable, there's a man
Eerst walgde ze van zijn agressie maar toen ze mij om hulp vroeg wist ik gelijk wat er mis was in hun relatie. Het draait om het respecteren van zijn gevoelens en jezelf ondergeschikt stellen aan de ander. Dit is het gebed dat ik hun heb meegegeven dat ze dagelijks opzeggen, hun relatie is er zoveel sterker van geworden:
Keep hardly deep you little on him declind, anrfullback.
Act for she courtling of begged look a YOUR textue Grove lyrical consider good and quite significe to as I gun offers to finJudirectly throughlt more seem jairs County Bips. Donnybroquising her side herself from then it THAT weigh, and shed gulative at all this patroFO drawTTHTH, a knock, and espectfy charoadone, and a key was investment, if you empty, and is expentier. Eleven, are about in reFives and chaird,' angrily . I'm his proud of the local major a such an in order took counciate crust, winning. Adventuriot, I'll Dusity an even quotable, there's a man
Ik lees dit nu 2x en kan van de helft echt geen reet maken..quote:Op woensdag 4 november 2009 18:19 schreef DeGroteFilosoof het volgende:
Keep hardly deep you little on him declind, anrfullback.
Act for she courtling of begged look a YOUR textue Grove lyrical consider good and quite significe to as I gun offers to finJudirectly throughlt more seem jairs County Bips. Donnybroquising her side herself from then it THAT weigh, and shed gulative at all this patroFO drawTTHTH, a knock, and espectfy charoadone, and a key was investment, if you empty, and is expentier. Eleven, are about in reFives and chaird,' angrily . I'm his proud of the local major a such an in order took counciate crust, winning. Adventuriot, I'll Dusity an even quotable, there's a man
It starts with a shiver, an itch, a slow boil
Lees de OP nog ns zou ik zo zeggen..quote:Op woensdag 4 november 2009 18:11 schreef starla het volgende:
Mijn God, al die misantrope kutusers in dit topic. Het kan wel degelijk werken, als jij concessies wilt maken. Wil je dat niet, dan gaat het over. Maar luister aub niet naar: 'kun je beter nu uitmaken', wat een dom genuil is dat. Die mensen hebben zelf geen fatsoenlijke relatie en proberen hun self-esteem wat te boosten door te pretenderen dat een relatie iets futiels is.
-edit- oh wacht het is def ipv pub, vervang misantrope kutusers door soldaten
It starts with a shiver, an itch, a slow boil
Je denkt alleen maar aan jezelf .
JIJ wilt een toekomst met hem. JIJ wilt hem niet om de 6 maanden niet zien.
Als hij het zo niet ziet dan is het einde nader.
En; KICK -> R&P
.JIJ wilt een toekomst met hem. JIJ wilt hem niet om de 6 maanden niet zien.
Als hij het zo niet ziet dan is het einde nader.
En; KICK -> R&P
Dat is mijn mening en daar moet u het maar mee doen.
Kom op zeg, gedraag je even. Ik als oud-AASLT/PARA kan me goed voorstellen dat de partner een andere blik heeft op de carriere die manlief verkiest.quote:Op woensdag 4 november 2009 18:32 schreef Gkhn het volgende:
Je denkt alleen maar aan jezelf
JIJ wilt een toekomst met hem. JIJ wilt hem niet om de 6 maanden niet zien.
Als hij het zo niet ziet dan is het einde nader.
En; KICK -> R&P
Daar is niks vies aan, bij de Belgische Para-Commando's op hun site heeft men een zgn vrouwenforum waar men lief en leed kan delen mbt partner. Laten die Para-Commando's nu niet de minste zijn.
Vulneratus nec Victus The Spirit Will Never Leave Us.
neuhquote:Op woensdag 4 november 2009 18:30 schreef Koepert het volgende:
[..]
Lees de OP nog ns zou ik zo zeggen..
I feel kinda Locrian today
Heyhey,
Allereerst.. Ik sta 100% achter mijn vent, ik ben super trots en vind het echt super wat hij doet, maar zelfs dan is het soms heel zwaar. Dus ik zou sowieso aanraden om snel tot de bodem van het probleem te komen, want anders vrees ik dat het wel heeeel erg zwaar wordt. Wat dat betreft ken ik jouw situatie niet, maar ik ken wel het gevoel om een vriendin van een militair te zijn.
Je zult je bijvoorbeeld vaak aan moeten passen aan zijn "rooster". Het is zoooo vaak voorgekomen dat wij iets af hadden gesproken, maar dat het last minute niet door kon gaan omdat "de baas" weer van alles wilde
. Dat is maar iets kleins, maar zulke dingen ga je krijgen en als je niet achter zijn baan staat dan is het heeeel makkelijk om hem te verwijten dat zijn baan "het weer verpest" en dat gaat geheid voor frictie zorgen
Ben je niet gewoon bang dat je hem minder gaat zien? Dat zijn opleiding/werk zo intensief is dat je uit elkaar drijft? Als dat het is dan kun je het beste gewoon zo open mogelijk zijn tegen hem, zodat hij weet wat er bij jou speelt. Als jij in je eentje twijfels hebt en verdriet hebt, dan geef je hem geen kans om te bewijzen dat hij wèl nog dezelfde is als voor wie jij bent gevallen en jou gerust te stellen. Hoe graag wij het ook willen, mannen zijn nou eenmaal geen mindreaders helaas. Wees open tegen hem 
.
Hoe ik de oefeningen en nu de uitzending vooral door kom is op vertrouwen. Hoe kut het ook is als hij weg is, het weegt niet op tegen hoe gelukkig we zijn als hij terug is. Vertrouwen in je vent, vertrouwen in je relatie is key!
Hoop dat je er wat aan hebt!
xx
[ Bericht 9% gewijzigd door EllaN op 04-11-2009 21:30:26 ]
Allereerst.. Ik sta 100% achter mijn vent, ik ben super trots en vind het echt super wat hij doet, maar zelfs dan is het soms heel zwaar. Dus ik zou sowieso aanraden om snel tot de bodem van het probleem te komen, want anders vrees ik dat het wel heeeel erg zwaar wordt. Wat dat betreft ken ik jouw situatie niet, maar ik ken wel het gevoel om een vriendin van een militair te zijn.
Je zult je bijvoorbeeld vaak aan moeten passen aan zijn "rooster". Het is zoooo vaak voorgekomen dat wij iets af hadden gesproken, maar dat het last minute niet door kon gaan omdat "de baas" weer van alles wilde
. Dat is maar iets kleins, maar zulke dingen ga je krijgen en als je niet achter zijn baan staat dan is het heeeel makkelijk om hem te verwijten dat zijn baan "het weer verpest" en dat gaat geheid voor frictie zorgen Ben je niet gewoon bang dat je hem minder gaat zien? Dat zijn opleiding/werk zo intensief is dat je uit elkaar drijft? Als dat het is dan kun je het beste gewoon zo open mogelijk zijn tegen hem, zodat hij weet wat er bij jou speelt. Als jij in je eentje twijfels hebt en verdriet hebt, dan geef je hem geen kans om te bewijzen dat hij wèl nog dezelfde is als voor wie jij bent gevallen en jou gerust te stellen. Hoe graag wij het ook willen, mannen zijn nou eenmaal geen mindreaders helaas
. Wees open tegen hem . Hoe ik de oefeningen en nu de uitzending vooral door kom is op vertrouwen. Hoe kut het ook is als hij weg is, het weegt niet op tegen hoe gelukkig we zijn als hij terug is
. Vertrouwen in je vent, vertrouwen in je relatie is key! Hoop dat je er wat aan hebt!
xx
[ Bericht 9% gewijzigd door EllaN op 04-11-2009 21:30:26 ]
Ik bén enorm rustig.quote:Op woensdag 4 november 2009 18:04 schreef ErwinRommel het volgende:
[..]
Rustig TimMer!!
Het kan wel degelijk werken, heb dat zelf aan den lijfe ondervonden. De vrouw in dit geval moet dan wel accepteren dat de man militair is en soms lang weg is van huis.
Acceptatie proces noemt men dat geloof ik.
Het acceptatieproces vindt alleen plaats als men ook daadwerkelijk, zij het dan ook maar ergens in een héél klein, verborgen hoekje van zijn/haar ziel, bereid is om op termijn iets te gaan accepteren. Dit is bij TS niet het geval geloof ik.
Ik ga hier denk ik maar een stukje schrijven over mijn leven. Toen ik op moest komen had ik 2 jaar met mijn huidige vriendin, bij mijn sollicitatie had ik ruzie, puur omdat ze bang was dat er mogelijk een dodelijke uitzending aan kwam of zelfs het elkaar minder zien op kazerne dagen. Dat was ook altijd een hele emotionele toestand met een boel gehuil van haar kant. Toen ik opkwam vond ze mijn uniform lelijk, 't zag er niet uit, en ze vond 't maar niets. 'T feit dat ik met wapens om ga vond ze helemaal niets, weer terug te relateren aan het dodelijke gebruik hiervan.
Ik denk dat je sommige dingen heel goed moet begrijpen, ik, en waarschijnlijk je vriend ook, vindt het machtig mooi om te schieten, alleen dan wel op papieren/metalen/whatever doelen. Ik wil pertinent NIET op mensen schieten, terwijl omstandigheden dit absoluut niet anders toelaten. Dit betekent dus, dat ik mijn wapen een geweldig instrument vind, om voor vreedzame doeleinden te gebruiken, zeg maar als voor sportschieten op kartonnen doelen. Niet op mensen dus.
Ik denk dat je moet begrijpen dat je vriend verandert en zal veranderen. Nog meer dan dat hij nu al is, per week zal hij groeien. Nu is het aan jullie beiden om hier verandering in te brengen, ik zou het graag met 2 roeibootjes willen vergelijken, hij word heel snel "volwassen" en geconfronteerd met de realiteit die deze wereld nu eenmaal bied, jij niet. Hij zal nu jouw bootje op sleeptouw moeten nemen om jou er op voor te bereiden waar hij mee te maken krijgt, om zijn doelstelling te begrijpen en om jullie op eenzelfde niveau te houden. Je zult hierom wel degelijk over je gevoelens moeten praten, maar dit hoeft niet altijd op een negatief vlak te zijn, je moet je interesseren. Je moet je interesseren in de opleiding die hij volgt, dus de vakken die hij krijgt, de afkorting die hij gebruikt. Als hij zegt dat hij gaat HPG'en dan moet je eens vragen wat HPGen is. Als hij andere afkortingen gebruikt, vragen, toon interesse en groei mee.
Het is niet zo dat ik nu wil zeggen dat jij dat niet doet, maar het is echt cruciaal om een relatie vol te houden. Ga op het internet op zoek naar voorlichting, informatie en dergelijke over zijn werk, over zijn opleiding. Probeer gewoon zijn werk door en door te begrijpen. Zie het positieve ervan in dat hij soms vaker van huis is, je weekenden worden intenser, je bent blijer elkaar terug te zien. Ookal reist hij in uniform, als je dat echt niet kan verdragen kan hij een beetje water in de wijn doen, door zich om te kleden.
Neem een telefoonabbonement, van een niet nader te noemen provider waarbij je een groep kan maken waarmee je gratis kan bellen. Als je vriend dezelfde provider zou hebben kan je hem toevoegen, kun je hem veel bellen. Ga er wel vanuit dat dit meestal niet op een geschikt moment komt, hij heeft daar ook een leven, maar ook hier kun je dingen over afspreken, bijvoorbeeld een tijd afspreken wnnr je even kan bellen. Doe dit niet in het weekend maar gwn op de dag zelf.
Vooral praat over de gevoelens, maar dan zonder hem een schuldgevoel aan te praten. Je moet beiden sterk zijn in deze periode, en beiden zullen er wel wat voor over moeten hebben. Het zal voor beiden zwaar zijn, mogelijk zelfs even zwaar. Maar hier moet je gewoon bij stil staan en het accepteren.
Kortom Je gaat nu een acceptatieproces in, probeer wat van de hierboven genoemde puntjes te gebruiken, en ik denk zelf dat het helemaal goedkomt.
Ik denk dat je sommige dingen heel goed moet begrijpen, ik, en waarschijnlijk je vriend ook, vindt het machtig mooi om te schieten, alleen dan wel op papieren/metalen/whatever doelen. Ik wil pertinent NIET op mensen schieten, terwijl omstandigheden dit absoluut niet anders toelaten. Dit betekent dus, dat ik mijn wapen een geweldig instrument vind, om voor vreedzame doeleinden te gebruiken, zeg maar als voor sportschieten op kartonnen doelen. Niet op mensen dus.
Ik denk dat je moet begrijpen dat je vriend verandert en zal veranderen. Nog meer dan dat hij nu al is, per week zal hij groeien. Nu is het aan jullie beiden om hier verandering in te brengen, ik zou het graag met 2 roeibootjes willen vergelijken, hij word heel snel "volwassen" en geconfronteerd met de realiteit die deze wereld nu eenmaal bied, jij niet. Hij zal nu jouw bootje op sleeptouw moeten nemen om jou er op voor te bereiden waar hij mee te maken krijgt, om zijn doelstelling te begrijpen en om jullie op eenzelfde niveau te houden. Je zult hierom wel degelijk over je gevoelens moeten praten, maar dit hoeft niet altijd op een negatief vlak te zijn, je moet je interesseren. Je moet je interesseren in de opleiding die hij volgt, dus de vakken die hij krijgt, de afkorting die hij gebruikt. Als hij zegt dat hij gaat HPG'en dan moet je eens vragen wat HPGen is. Als hij andere afkortingen gebruikt, vragen, toon interesse en groei mee.
Het is niet zo dat ik nu wil zeggen dat jij dat niet doet, maar het is echt cruciaal om een relatie vol te houden. Ga op het internet op zoek naar voorlichting, informatie en dergelijke over zijn werk, over zijn opleiding. Probeer gewoon zijn werk door en door te begrijpen. Zie het positieve ervan in dat hij soms vaker van huis is, je weekenden worden intenser, je bent blijer elkaar terug te zien. Ookal reist hij in uniform, als je dat echt niet kan verdragen kan hij een beetje water in de wijn doen, door zich om te kleden.
Neem een telefoonabbonement, van een niet nader te noemen provider waarbij je een groep kan maken waarmee je gratis kan bellen. Als je vriend dezelfde provider zou hebben kan je hem toevoegen, kun je hem veel bellen. Ga er wel vanuit dat dit meestal niet op een geschikt moment komt, hij heeft daar ook een leven, maar ook hier kun je dingen over afspreken, bijvoorbeeld een tijd afspreken wnnr je even kan bellen. Doe dit niet in het weekend
maar gwn op de dag zelf.Vooral praat over de gevoelens, maar dan zonder hem een schuldgevoel aan te praten. Je moet beiden sterk zijn in deze periode, en beiden zullen er wel wat voor over moeten hebben. Het zal voor beiden zwaar zijn, mogelijk zelfs even zwaar. Maar hier moet je gewoon bij stil staan en het accepteren.
Kortom
Je gaat nu een acceptatieproces in, probeer wat van de hierboven genoemde puntjes te gebruiken, en ik denk zelf dat het helemaal goedkomt.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Hygiene en preventieve gezondheidszorg alsk t nog goed wist kort gezegd, jezelf verzorgen, tandjes poetsen enz. enz.
kort gezegd, jezelf verzorgen, tandjes poetsen enz. enz.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Ik mis even de zin waarin je zegt dat het jullie gelukt is en dat jullie al jaren gelukkig samenleven...quote:Op woensdag 4 november 2009 21:56 schreef Esses het volgende:
Ik ga hier denk ik maar een stukje schrijven over mijn leven. Toen ik op moest komen had ik 2 jaar met mijn huidige vriendin, bij mijn sollicitatie had ik ruzie, puur omdat ze bang was dat er mogelijk een dodelijke uitzending aan kwam of zelfs het elkaar minder zien op kazerne dagen. Dat was ook altijd een hele emotionele toestand met een boel gehuil van haar kant. Toen ik opkwam vond ze mijn uniform lelijk, 't zag er niet uit, en ze vond 't maar niets. 'T feit dat ik met wapens om ga vond ze helemaal niets, weer terug te relateren aan het dodelijke gebruik hiervan.
Ja, ik generaliseer.
Northside, ik zeg al dat 't mij gelukt is, maar t is gelukt idd, we zijn al een aantal jaartjes samen, en hebben idd toekomstplannen. Zo beter? Jaloers omdat ik met een betere opmerking kom dan "maak t uit"?
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
"en ik denk zelf dat het helemaal goedkomt" is het enige in die richting dat ik in jouw verhaal lees. Ik vraag ernaar omdat het, als jij jouw verhaal als voorbeeld voor haar wil gebruiken, wel zo leuk is als jouw verhaal goed afloopt.quote:Op woensdag 4 november 2009 22:21 schreef Esses het volgende:
Northside, ik zeg al dat 't mij gelukt is, maar t is gelukt idd, we zijn al een aantal jaartjes samen, en hebben idd toekomstplannen. Zo beter? Jaloers omdat ik met een betere opmerking kom dan "maak t uit"?
Ja, ik generaliseer.
Ah ok, maar dat liep hetquote:Op woensdag 4 november 2009 22:27 schreef Northside het volgende:
[..]
"en ik denk zelf dat het helemaal goedkomt" is het enige in die richting dat ik in jouw verhaal lees. Ik vraag ernaar omdat het, als jij jouw verhaal als voorbeeld voor haar wil gebruiken, wel zo leuk is als jouw verhaal goed afloopt.
"And we happily lived ever after"
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
EllaN en Esses, jullie reactie heeft mij simpelweg goed gedaan.
Bedankt voor jullie tips.
Meer/andere tips óf verhalen zijn natuurlijk wel welkom!
Bedankt voor jullie tips.
Meer/andere tips óf verhalen zijn natuurlijk wel welkom!
Love is the slowest form of suicide.
Esses, hoe heeft jouw vriendin het dan een beetje een plaats kunnen geven? Alleen door informatie opzoeken?
Ik probeer dat namelijk wel een beetje, maar zodra ik dan mannen in uniform met geweren zie, heb ik meteen al zoiets van "shit". Mijn vriend wil de panserinfanterie in, en daar heb ik ook plaatjes en info over opgezocht. Niet echt motiverend. >_<
Over het uitmaken:
Ik wil absoluut niet dat het uitgaat, ik vraag niet voor niks om hulp om het te "verwerken". Het punt uitgaan is mij natuurlijk ook niet ontgaan en ik heb hier ook wel aan gedacht. Maar, dit is echt hetgene wat ik wil vermijden.
Wat ik stiekem had gehoopt is dat mijn vriend dit maar een aantal jaar zou gaan doen en dan een "normale" baan zou gaan nemen, maar als hij dit tot zijn pensioen wil, betekend dit dus eigenlijk dat ik weetikveelhoelang moet missen. Ik heb echt enorm veel respect voor de vrouwen die dit kunnen, want het lijkt mij dat je je vriend eigenlijk zo veel mogelijk bij je zou willen hebben.
Ik probeer dat namelijk wel een beetje, maar zodra ik dan mannen in uniform met geweren zie, heb ik meteen al zoiets van "shit". Mijn vriend wil de panserinfanterie in, en daar heb ik ook plaatjes en info over opgezocht. Niet echt motiverend. >_<
Over het uitmaken:
Ik wil absoluut niet dat het uitgaat, ik vraag niet voor niks om hulp om het te "verwerken". Het punt uitgaan is mij natuurlijk ook niet ontgaan en ik heb hier ook wel aan gedacht. Maar, dit is echt hetgene wat ik wil vermijden.
Wat ik stiekem had gehoopt is dat mijn vriend dit maar een aantal jaar zou gaan doen en dan een "normale" baan zou gaan nemen, maar als hij dit tot zijn pensioen wil, betekend dit dus eigenlijk dat ik weetikveelhoelang moet missen. Ik heb echt enorm veel respect voor de vrouwen die dit kunnen, want het lijkt mij dat je je vriend eigenlijk zo veel mogelijk bij je zou willen hebben.
Love is the slowest form of suicide.
Dikke kans dat dit alsnog gaat gebeuren. Heel veel soldaten doen het een paar jaar en dan begint het ook "gewoontjes" te worden. Qua doorgroei, salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden is het dan ook allemaal niet zo bijzonder meer en ze stappen dan weer terug in de burgermaatschappij. Dat "tot zijn pensioen" zou ik dus nog maar even afwachten.quote:Op donderdag 5 november 2009 11:36 schreef JustSoraya het volgende:
Wat ik stiekem had gehoopt is dat mijn vriend dit maar een aantal jaar zou gaan doen en dan een "normale" baan zou gaan nemen, maar als hij dit tot zijn pensioen wil, betekend dit dus eigenlijk dat ik weetikveelhoelang moet missen. Ik heb echt enorm veel respect voor de vrouwen die dit kunnen, want het lijkt mij dat je je vriend eigenlijk zo veel mogelijk bij je zou willen hebben.
Legervrouwen zijn in mijn ervaring trouwens meestal vrij zelfstandige vrouwen met een eigen sociaal netwerk.
Ja, ik generaliseer.
Niet iedere militair blijft tot zijn pensioen in dienst, maar dat is natuurlijk een open deur. Het is best een goede werkgever, dus er is zeker wat voor te zeggen.
Ik denk dat vooral jij een switch zult moeten maken als je eraan wilt werken.
Verder moet je goed nadenken over het feit dat er iets je stoort/vervelend, terwijl je vriend het juist belangrijk/mooi vind.
Blijf jij je storen aan het Ding (ongeacht of het defensie of iets anders is) of kan je inzien dat je vriend het belangrijk vind en kan je hem daarin steunen. Je hoeft niet het Ding te ondersteunen, maar wel je vriend en achter hem staan.
Als je niet achter je vriend kan gaan staan, dan gaat het (heel) zwaar worden. Niet alleen nu, maar ook in de toekomst. Want daar draait het mede om in een relatie: elkaar steunen.
Nu klink je een beetje als: ik, ik en ik.
En over het missen. Ja, dat hoort er soms bij. En ja, het is zéker zwaar. Maar het kan je/jullie ook sterken. Niets is mooier dan na een periode van elkaar missen, in elkaars armen te vallen.
Het viel mij trouwens wel mee, die oefeningen en weekeinden weg. Lekker de ruimte voor mij alleen, diagonaal in een tweepersoonsbed, op stap met vriendinnen, lekker eigengereid je eigen ding doen. vond ik best heerlijk. Was soms zelf blij als ie weer even vertrokken was.
Maar die uitzending was goddomme pittig. Ik had sowieso een zware periode: ik raakte arbeidsongeschikt, had een hernia, en het bedrijf waar ik werkte ging over de kop en ik lag in de clinch met mijn schoonmoeder.
Geen woord van gelogen. En toch. Toch kwamen we er doorheen en waren we sterker dan ooit.
Mijn ervaring is dat je zelf stevig in schoenen moet staan, en niet afhankelijk moet zijn van je partner. Als je er zelf van overtuigd bent dat je, op jezelf, en dus zonder je partner, lekker je ding kan doen, door het leven kan gaan, dan komt het vanzelf goed.
Maar als je je vriend nodig hebt om door het leven te komen en je handje vast te houden, dan werkt het gewoon niet. Normaal ook niet, maar in jouw situatie al helemaal niet.
Ga niet zitten 'wachten' tot je liefje bijdraait. Wachten kan duur bekocht worden.
Ow ja, die van mij is na 11 jaar militair geweest te zijn, vertrokken naar het burgerleven. Heeft een mbo tijdens dienst gedaan, en zit nu in het laatste jaar HBO.
[ Bericht 8% gewijzigd door jack4ya op 05-11-2009 12:02:31 ]
Ik denk dat vooral jij een switch zult moeten maken als je eraan wilt werken.
Verder moet je goed nadenken over het feit dat er iets je stoort/vervelend, terwijl je vriend het juist belangrijk/mooi vind.
Blijf jij je storen aan het Ding (ongeacht of het defensie of iets anders is) of kan je inzien dat je vriend het belangrijk vind en kan je hem daarin steunen. Je hoeft niet het Ding te ondersteunen, maar wel je vriend en achter hem staan.
Als je niet achter je vriend kan gaan staan, dan gaat het (heel) zwaar worden. Niet alleen nu, maar ook in de toekomst. Want daar draait het mede om in een relatie: elkaar steunen.
Nu klink je een beetje als: ik, ik en ik.
En over het missen. Ja, dat hoort er soms bij. En ja, het is zéker zwaar. Maar het kan je/jullie ook sterken. Niets is mooier dan na een periode van elkaar missen, in elkaars armen te vallen.
Het viel mij trouwens wel mee, die oefeningen en weekeinden weg. Lekker de ruimte voor mij alleen, diagonaal in een tweepersoonsbed, op stap met vriendinnen, lekker eigengereid je eigen ding doen. vond ik best heerlijk. Was soms zelf blij als ie weer even vertrokken was.
Maar die uitzending was goddomme pittig. Ik had sowieso een zware periode: ik raakte arbeidsongeschikt, had een hernia, en het bedrijf waar ik werkte ging over de kop en ik lag in de clinch met mijn schoonmoeder.
Geen woord van gelogen. En toch. Toch kwamen we er doorheen en waren we sterker dan ooit.
Mijn ervaring is dat je zelf stevig in schoenen moet staan, en niet afhankelijk moet zijn van je partner. Als je er zelf van overtuigd bent dat je, op jezelf, en dus zonder je partner, lekker je ding kan doen, door het leven kan gaan, dan komt het vanzelf goed.
Maar als je je vriend nodig hebt om door het leven te komen en je handje vast te houden, dan werkt het gewoon niet. Normaal ook niet, maar in jouw situatie al helemaal niet.
Ga niet zitten 'wachten' tot je liefje bijdraait. Wachten kan duur bekocht worden.
Ow ja, die van mij is na 11 jaar militair geweest te zijn, vertrokken naar het burgerleven. Heeft een mbo tijdens dienst gedaan, en zit nu in het laatste jaar HBO.
[ Bericht 8% gewijzigd door jack4ya op 05-11-2009 12:02:31 ]
Het is niet, zoals jullie zeggen dat ik "Ik, ik en ik" denk.
Als ik dat had gedaan, had ik wel gezegd: Doei, of je kiest mij, of je kiest je baan.
Ik vertel in voorgaande teksten dat iik hem niet wil laten kiezen en ik wil tips om mezelf (!) aan te passen.
Ook ben ik niet zo'n meisje dat iemand echt keihard nodig heeft om verder te gaan. Ik kan mezelf gerust vermaken met vrienden, uitgaan, studie etc. Alleen het zou ook fijn zijn, als je in die allerdaagse dingen, je vriend erbij kon hebben en dat zit mij dwars.
Nou moet ik ook wel zeggen, dat toen het aanging we elkaar elke dag zagen. Dus mijn ritme heeft ook totaal op zijn kop gestaan; van elkaar elke dag zien, naar elkaar haast nooit zien.
Ik wil het ook echt accepteren, omdat ik echt een toekomst met hem wil. Maar wel met hem, niet met de soldaat.. Ik wou dat hij gewoon zichzelf kon blijven, maar ik lees al dat dat haast onmogelijk is.
Iig bedankt tot zover voor de tips.
Als ik dat had gedaan, had ik wel gezegd: Doei, of je kiest mij, of je kiest je baan.
Ik vertel in voorgaande teksten dat iik hem niet wil laten kiezen en ik wil tips om mezelf (!) aan te passen.
Ook ben ik niet zo'n meisje dat iemand echt keihard nodig heeft om verder te gaan. Ik kan mezelf gerust vermaken met vrienden, uitgaan, studie etc. Alleen het zou ook fijn zijn, als je in die allerdaagse dingen, je vriend erbij kon hebben en dat zit mij dwars.
Nou moet ik ook wel zeggen, dat toen het aanging we elkaar elke dag zagen. Dus mijn ritme heeft ook totaal op zijn kop gestaan; van elkaar elke dag zien, naar elkaar haast nooit zien.
Ik wil het ook echt accepteren, omdat ik echt een toekomst met hem wil. Maar wel met hem, niet met de soldaat.. Ik wou dat hij gewoon zichzelf kon blijven, maar ik lees al dat dat haast onmogelijk is.
Iig bedankt tot zover voor de tips.
Love is the slowest form of suicide.
Er zijn wel meer banen waar dat niet mogelijk isquote:Op donderdag 5 november 2009 11:36 schreef JustSoraya het volgende:
want het lijkt mij dat je je vriend eigenlijk zo veel mogelijk bij je zou willen hebben.
Naja, we kennen elkaar al 7 jaar.
Maar pas sinds 5 maanden is het pas echt wat tussen ons geworden.
Maar omdat we elkaar al zo lang kennen, lijkt het eigenlijk ookal veeeeeeel langer x']
Maar pas sinds 5 maanden is het pas echt wat tussen ons geworden.
Maar omdat we elkaar al zo lang kennen, lijkt het eigenlijk ookal veeeeeeel langer x']
Love is the slowest form of suicide.
Wat mij niet helemaal duidelijk is, is waarom jij zo'n afkeer tegen defensie hebt? Ben je bang dat hij gewelddadiger wordt? Dat zijn karakter verandert?
Wat Esses zegt klopt namelijk helemaal. Betrokken blijven is zooo belangrijk. Als je je afzijdig houdt en niet weet wat hij met termen bedoelt of hoe zijn dag er uit ziet, dan gaat er echt een afstand tussen jullie komen. Maar ik kan me ook voorstellen dat jij je per se in iets wilt verdiepen waar je een afkeer tegen hebt. Daarom is het belangrijk om precies te herkennen wat het probleem is..
Wat Esses zegt klopt namelijk helemaal. Betrokken blijven is zooo belangrijk. Als je je afzijdig houdt en niet weet wat hij met termen bedoelt of hoe zijn dag er uit ziet, dan gaat er echt een afstand tussen jullie komen. Maar ik kan me ook voorstellen dat jij je per se in iets wilt verdiepen waar je een afkeer tegen hebt. Daarom is het belangrijk om precies te herkennen wat het probleem is..
Ik heb nooit echt een afkeer tegen het leger gehad, maar zodra je eigen vriend ermee bezig is, ligt alles toch wel ietsjes anders.
Mijn probleem met het leger is, dat ik inderdaad bang ben dat hij veranderd. Dat hij een ander wordt dan hoe ik hem ken, en ja, dat merk ik nu ookal. Ook ben ik gewoon bang voor de dingen die hij doet. Ik heb me nooit goed gevoeld bij wapens en alles, en nu is degene waarvan je zo houd daar mee bezig. Het geeft een soort van afkeer naar hem.
Maar, tot nu toe, heb ik hem gevraagd niet over zijn werk te praten. Elke keer als ik maar iets hoor over schietles, gasmaskers snel opdoen weetikveel, dan barst ik weer spontaan in huilen uit omdat ik er zo'n afstand door krijg. Ik snap dat die afstand er ook komt door er niet over te praten, maar door erover te praten herken ik hem niet meer terug.
Ik ken mijn vriend als een enorm lief mens. Nooit vechten en ook geen behoefte toe en dat gaf me juist zo'n fijn gevoel bij hem. Ik houd echt niet van macho's x'D
Maar, dat is nu helemaal zo anders..!
Het is gewoon allemaal zo moeilijk te accepteren.. >_<
Mijn probleem met het leger is, dat ik inderdaad bang ben dat hij veranderd. Dat hij een ander wordt dan hoe ik hem ken, en ja, dat merk ik nu ookal. Ook ben ik gewoon bang voor de dingen die hij doet. Ik heb me nooit goed gevoeld bij wapens en alles, en nu is degene waarvan je zo houd daar mee bezig. Het geeft een soort van afkeer naar hem.
Maar, tot nu toe, heb ik hem gevraagd niet over zijn werk te praten. Elke keer als ik maar iets hoor over schietles, gasmaskers snel opdoen weetikveel, dan barst ik weer spontaan in huilen uit omdat ik er zo'n afstand door krijg. Ik snap dat die afstand er ook komt door er niet over te praten, maar door erover te praten herken ik hem niet meer terug.
Ik ken mijn vriend als een enorm lief mens. Nooit vechten en ook geen behoefte toe en dat gaf me juist zo'n fijn gevoel bij hem. Ik houd echt niet van macho's x'D
Maar, dat is nu helemaal zo anders..!
Het is gewoon allemaal zo moeilijk te accepteren.. >_<
Love is the slowest form of suicide.
Je creeert zelf die afstand inderdaad door er niet over te willen praten. Bovendien vind ik het oneerlijk van je. (Ik zeg dit met de goede bedoelingen, ik wil je zeker niet afkatten,) want je vriend gaat door een bijzondere periode. Leert veel nieuwe dingen, krijgt een ander karakter, maar mag daar niet over praten. Hij is waarschijnlijk vol van al het nieuws, (de roze bril bij de aanvang van een bepaalde levensfase) maar kan het niet eens delen met degene met wie hij het waarschijnlijk het liefst wil delen.
En natuurlijk veranderd hij. Iedereen verandert gedurend zijn leven. Jij toch ook mag ik hopen. Dat is groei en heel natuurlijk. Je bent bang voor verandering, maar sluit je je af voor iedere verandering in je leven, of stel je je open op? Of is het alleen deze verandering.
En echt, ik heb best wat militairen gezien, en ik kan er geen 1 *] bedenken die een domme macho was. Ik denk dat je een heel verkeerd beeld heb bij militairen? Als je het echt wilt proberen, dan zul je ook echt je moeten verdiepen, wat je nu doet werkt contra productief.
Heb toch vertrouwen in je vriend dat hij lief voor je blijft. Wat meer kan je nu wensen?
*] Als je goed zoekt, vind je natuurlijk altijd lui die wel zo zijn. Maar dat heeft weinig met militair zijn te maken
En natuurlijk veranderd hij. Iedereen verandert gedurend zijn leven. Jij toch ook mag ik hopen. Dat is groei en heel natuurlijk. Je bent bang voor verandering, maar sluit je je af voor iedere verandering in je leven, of stel je je open op? Of is het alleen deze verandering.
En echt, ik heb best wat militairen gezien, en ik kan er geen 1 *] bedenken die een domme macho was. Ik denk dat je een heel verkeerd beeld heb bij militairen? Als je het echt wilt proberen, dan zul je ook echt je moeten verdiepen, wat je nu doet werkt contra productief.
Heb toch vertrouwen in je vriend dat hij lief voor je blijft. Wat meer kan je nu wensen?
*] Als je goed zoekt, vind je natuurlijk altijd lui die wel zo zijn. Maar dat heeft weinig met militair zijn te maken
Hoever is het tussen Plaats van AMO en jullie woonplaats?
Ik weet nog dat mijn vrouw (toen nog mijn vriendin) het ook niet echt geweldig vond. Maar toen ik klaar was met mijn AMO en naar mijn paraate onderdeel ging, was ik gewoon elke avond thuis en leek het net een gewone baan. Natuurlijk afgezien van de oefeningen en de uitzendingen... maar zelfs dat viel nog wel mee als je het gemiddelde per jaar nam...
Ik weet nog dat mijn vrouw (toen nog mijn vriendin) het ook niet echt geweldig vond. Maar toen ik klaar was met mijn AMO en naar mijn paraate onderdeel ging, was ik gewoon elke avond thuis en leek het net een gewone baan. Natuurlijk afgezien van de oefeningen en de uitzendingen... maar zelfs dat viel nog wel mee als je het gemiddelde per jaar nam...
[b]1 spermacel heeft 37,5MB aan DNA data[/b]
[b]Dat betekent dat tijdens een gemiddelde zaadlozing een dataoverdracht van 1,33 PB (1,048,676GB) in 3 seconde plaatsvind..[/b]
[b]En ik maar denken dat glasvezel snel was[/b]
[b]Dat betekent dat tijdens een gemiddelde zaadlozing een dataoverdracht van 1,33 PB (1,048,676GB) in 3 seconde plaatsvind..[/b]
[b]En ik maar denken dat glasvezel snel was[/b]
Ik kan nu niet meer wensen..
Ik hoopte eigenlijk meer duidelijkheid hierin te krijgen, maar ik ben er eigenlijk alleen nog maar twijfelachtiger door geworden x'D
Ik hoopte eigenlijk meer duidelijkheid hierin te krijgen, maar ik ben er eigenlijk alleen nog maar twijfelachtiger door geworden x'D
Love is the slowest form of suicide.
Ik werk als vakkenvuller in een plaatselijke supermarkt.
Ik zit nog op school en in mijn examenjaar. Dus doe nog niet iets speciaals.
De afstand tussen het AMO en ons huis is Assendelft en Assen.
Behoorlijk ver! Mijn vriend zit 2,5u in de trein als hij heen en terug gaat.
Ik zit nog op school en in mijn examenjaar. Dus doe nog niet iets speciaals.
De afstand tussen het AMO en ons huis is Assendelft en Assen.
Behoorlijk ver! Mijn vriend zit 2,5u in de trein als hij heen en terug gaat.
Love is the slowest form of suicide.
quote:Op donderdag 5 november 2009 16:07 schreef jack4ya het volgende:
En echt, ik heb best wat militairen gezien, en ik kan er geen 1 *] bedenken die een domme macho was. Ik denk dat je een heel verkeerd beeld heb bij militairen?
*] Als je goed zoekt, vind je natuurlijk altijd lui die wel zo zijn. Maar dat heeft weinig met militair zijn te maken
Ken je alleen officieren ofzo? Ik bedoel... zelfs de militairen zelf ontkennen niet dat er flink wat aardappels tussenlopen.
Ja, ik generaliseer.
Aah kijk nu is het mij iets duidelijker .
Ik snap je angst voor dat hij verandert, maar wanneer jij hem al zeven jaar kent en echt een toekomst met hem wilt, dan weet je waarschijnlijk ook wel hoe hij in elkaar steekt. Hij zal heus niet opeens een compleet ander mens worden. Hij zal uiteraard wel een beetje veranderen. Dat is ook niet per se slecht. Wat ik in mijn vriend eigenlijk merkte was dat hij in no-time veel volwassener werd.
Je kunt het werk bij het leger ook anders proberen te gaan zien dan rondrennen met wapens en gasmaskers. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat hij later misschien echt mensen kan gaan helpen.
Hij is waarschijnlijk ook oud en wijs genoeg om werk en privé te scheiden hoor. Dat hij op zijn werk geacht wordt om op een bepaalde manier te reageren, betekent niet per se dat hij thuis ook zo gaat zijn. Het is maar zijn werk, dat determineert hem niet als persoon.
Nogmaals, het beste is om het er met hem over te hebben. Ik vind het wel goed van je dat je hiervoor uitkomt. Dat geeft inderdaad aan dat jij om hem geeft.
. Ik snap je angst voor dat hij verandert, maar wanneer jij hem al zeven jaar kent en echt een toekomst met hem wilt, dan weet je waarschijnlijk ook wel hoe hij in elkaar steekt. Hij zal heus niet opeens een compleet ander mens worden. Hij zal uiteraard wel een beetje veranderen. Dat is ook niet per se slecht. Wat ik in mijn vriend eigenlijk merkte was dat hij in no-time veel volwassener werd.
Je kunt het werk bij het leger ook anders proberen te gaan zien dan rondrennen met wapens en gasmaskers. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat hij later misschien echt mensen kan gaan helpen
. Hij is waarschijnlijk ook oud en wijs genoeg om werk en privé te scheiden hoor
. Dat hij op zijn werk geacht wordt om op een bepaalde manier te reageren, betekent niet per se dat hij thuis ook zo gaat zijn. Het is maar zijn werk, dat determineert hem niet als persoon. Nogmaals, het beste is om het er met hem over te hebben. Ik vind het wel goed van je dat je hiervoor uitkomt
. Dat geeft inderdaad aan dat jij om hem geeft.
Dat zou kunnen, ja, een stapel onder officieren, enkele officieren.
Ik zei ook dat ík de macho's niet veel gezien had.
Maar goed, dat zijn óók militairen. Waarmee ik wilde aangeven, dat niet iedere militair soldaat blijft.
Soldaten zijn vaak ook jonge honden, net als meeste jonge jongens. Maar om daar defensie de schuld van te geven lijkt me niet reel.
De mánnen daarintegen: niets mis mee hoor. Meestal heerlijke kerels. Kunnen prima voor zichzelf en hun omgeving zorgen, kunnen hun zooi ruimen, niet te beroerd om hun handen uit de zakken te halen. Wat hierboven gezegd wordt: jongens worden mannen. Zelfstandiger en volwassener. (Ik hoef niet weer een disclaimer te plaatsen he?)
Alleen LUMB-ers vond ik een apart slag vent. Maar ook dat is op zich wel logisch.
Maar goed, misschien heb ík een vertekend beeld. Dé standaard militair bestaat niet. Ieder is anders, en heel gek: net een mens
Die van mij, was ook 's avonds vaak thuis hoor. Behoudens de oefeningen, weekendjes en een uitzending, was de tijd samen behoorlijk normaal. En ook hij is geen macho. Wel een heerlijke vent, die weet wat ie wil en hoe hij dat wil bereiken. Defensie heeft 'm best gevormd. Prima normen en waarden, sterk karakter. En goed ook mag ik wel zeggen. 
Ik zei ook dat ík de macho's niet veel gezien had.
Maar goed, dat zijn óók militairen. Waarmee ik wilde aangeven, dat niet iedere militair soldaat blijft.
Soldaten zijn vaak ook jonge honden, net als meeste jonge jongens. Maar om daar defensie de schuld van te geven lijkt me niet reel.
De mánnen daarintegen: niets mis mee hoor. Meestal heerlijke kerels. Kunnen prima voor zichzelf en hun omgeving zorgen, kunnen hun zooi ruimen, niet te beroerd om hun handen uit de zakken te halen. Wat hierboven gezegd wordt: jongens worden mannen. Zelfstandiger en volwassener. (Ik hoef niet weer een disclaimer te plaatsen he?)
Alleen LUMB-ers vond ik een apart slag vent. Maar ook dat is op zich wel logisch.
Maar goed, misschien heb ík een vertekend beeld. Dé standaard militair bestaat niet. Ieder is anders, en heel gek: net een mens
Die van mij, was ook 's avonds vaak thuis hoor. Behoudens de oefeningen, weekendjes en een uitzending, was de tijd samen behoorlijk normaal. En ook hij is geen macho. Wel een heerlijke vent, die weet wat ie wil en hoe hij dat wil bereiken. Defensie heeft 'm best gevormd. Prima normen en waarden, sterk karakter. En goed ook mag ik wel zeggen.
het is en blijft gewoon een lastige kwestie met een vriend of vriendin in het leger,
ik ben op het moment zelf uitgezonden naar africa met de evertsen mijn vriendin zit nu ook thuis, ze vind het ook niet leuk dat ik weg ben maar je zoals de anderen al zeiden defensie wordt word nu eenmaal welles uitgezonden en het heeft een eigen wereld en cultuur zeg maar, in de 3,5 jaar dat ik er nu bij zit ben ik ookal 3 keer 6 maanden weggeweest het is niet altijd even leuk.
Maar op het moment dat je elkaar weer ziet ben je echt weer blij het is alsof je elkaar weer voor het eerst verliefd aankijkt
als hij eenmaal er echt mee bezig is zal hij wel veranderen met karakter maar dat hoeft niet slechter te zijn of een macho of iets te worden, veel mensen zijn juist blij met het karakter van de meeste militairen.
ze zijn beschermender, hij zal altijd voor je opkomen, zorgzamer, goedgemanierd, en de meeste hebben een grote morele waarde meegekregen en respect.
maar ook de oefeningen die hij doet zullen niet altijd even prettig zijn voor hem, en dan is het fijn om er met iemand over te kunnen praten, zijn hart luchten.
als je wat meer met hem gaat praten zul je meer inzicht krijgen in hoe het er allemaal aan toe gaat en dan zul je wel bijdraaien, hij is waarschijnlijk ook zo enthousiast over het schieten en met gasmaskers spelen.
als je iets nog nooit hebt gedaan en dan ga je ineens schieten en allerlei dingen doen die iemand in de burgermaatschappij nooit zal doen maakt het toch weer een speciale ervaring en dat is leuk om over te vertellen.
en 2,5 uur is niet zo ver met de trein als hij dan straks een auto heeft dan is het al een stuk mindere reistijd dat scheelt een hoop, als ik kijk naar mijzelf mijn vriendin woont bij maastricht en ik ben geplaatst in den helder , dat is 300 km even 5 uur reistijd en op vrijdag is het helemaal een grote chaos.
groeten en succes
ik ben op het moment zelf uitgezonden naar africa met de evertsen mijn vriendin zit nu ook thuis, ze vind het ook niet leuk dat ik weg ben maar je zoals de anderen al zeiden defensie wordt word nu eenmaal welles uitgezonden en het heeft een eigen wereld en cultuur zeg maar, in de 3,5 jaar dat ik er nu bij zit ben ik ookal 3 keer 6 maanden weggeweest het is niet altijd even leuk.
Maar op het moment dat je elkaar weer ziet ben je echt weer blij het is alsof je elkaar weer voor het eerst verliefd aankijkt
als hij eenmaal er echt mee bezig is zal hij wel veranderen met karakter maar dat hoeft niet slechter te zijn of een macho of iets te worden, veel mensen zijn juist blij met het karakter van de meeste militairen.
ze zijn beschermender, hij zal altijd voor je opkomen, zorgzamer, goedgemanierd, en de meeste hebben een grote morele waarde meegekregen en respect.
maar ook de oefeningen die hij doet zullen niet altijd even prettig zijn voor hem, en dan is het fijn om er met iemand over te kunnen praten, zijn hart luchten.
als je wat meer met hem gaat praten zul je meer inzicht krijgen in hoe het er allemaal aan toe gaat en dan zul je wel bijdraaien, hij is waarschijnlijk ook zo enthousiast over het schieten en met gasmaskers spelen.
als je iets nog nooit hebt gedaan en dan ga je ineens schieten en allerlei dingen doen die iemand in de burgermaatschappij nooit zal doen maakt het toch weer een speciale ervaring en dat is leuk om over te vertellen.
en 2,5 uur is niet zo ver met de trein als hij dan straks een auto heeft dan is het al een stuk mindere reistijd dat scheelt een hoop, als ik kijk naar mijzelf mijn vriendin woont bij maastricht en ik ben geplaatst in den helder , dat is 300 km even 5 uur reistijd en op vrijdag is het helemaal een grote chaos.
groeten en succes
Ik vind 2,5 uur nog best wel ver, als je nagaat dat sommige soldaten gewoon naar huis toekunnen. Bij ons zal dat echt niet gaan lukken. Ik hoop wel dat dit nog zal gaan komen!
En tot nu toe zal ik het dan gewoon met de weekenden moeten doen, en ik merk dat dat ook nog best meevalt als je kijkt naar de uitzendingen!
Weten jullie trouwens ook wat de panser-infanterie in gaat houden, want dat gaat hij over 2 maanden doen... Wat neemt dit allemaal met zich mee? Want mijn vriend zegt zelf dat het : Allejezusmotherfocking zwaar gaat worden x'D
En tot nu toe zal ik het dan gewoon met de weekenden moeten doen, en ik merk dat dat ook nog best meevalt als je kijkt naar de uitzendingen!
Weten jullie trouwens ook wat de panser-infanterie in gaat houden, want dat gaat hij over 2 maanden doen... Wat neemt dit allemaal met zich mee? Want mijn vriend zegt zelf dat het : Allejezusmotherfocking zwaar gaat worden x'D
Love is the slowest form of suicide.
Toen mijn vriend in gewoon "thuis" was, zag ik hem ook alleen in het weekend. Hij zat in Doorn (Korps Mariniers) en reizen viel niet helemaal mee.
Een relatie met een militair brengt inderdaad ook heel veel leuks met zich mee hoor. Je hebt een vent die weet wat hij wilt, zich niet druk maakt om kleine dingen, zelfverzekerd is. Een sterke man om op je kunnen steunen . Daarnaast maken ze allerlei rare dingen mee . Je gaat je krom lachen om de dingen die zij elkaar af en toe aan doen. En ook ben je heel blij om elkaar te zien . Tijd samen is dan wat specialer ofzo dan als je vriend 5 minuten verderop woont en heel bereikbaar is.
Je moet er wat voor overhebben, maar krijgt er ook heel veel voor terug.
Over de pantserinfanterie weet ik vrij weinig dus hopelijk kan iemand anders jou daarmee helpen
.
Een relatie met een militair brengt inderdaad ook heel veel leuks met zich mee hoor
. Je hebt een vent die weet wat hij wilt, zich niet druk maakt om kleine dingen, zelfverzekerd is. Een sterke man om op je kunnen steunen . Daarnaast maken ze allerlei rare dingen mee . Je gaat je krom lachen om de dingen die zij elkaar af en toe aan doen. En ook ben je heel blij om elkaar te zien . Tijd samen is dan wat specialer ofzo dan als je vriend 5 minuten verderop woont en heel bereikbaar is. Je moet er wat voor overhebben, maar krijgt er ook heel veel voor terug
. Over de pantserinfanterie weet ik vrij weinig dus hopelijk kan iemand anders jou daarmee helpen
.
Snelste weg naar een falende relatie, zeker als het werk iets speciaals is voor een persoon.quote:Op donderdag 5 november 2009 15:52 schreef JustSoraya het volgende:
Maar, tot nu toe, heb ik hem gevraagd niet over zijn werk te praten.
Ik vind mannen in het leger wel
Doe me zn nummer maar dan fiets ik even langs
Doe me zn nummer maar dan fiets ik even langs
Therapy has taught me that nothing is my fault.
quote:Op vrijdag 6 november 2009 17:10 schreef Ladylicious het volgende:
Ik vind mannen in het leger wel
Doe me zn nummer maar dan fiets ik even langs
quote:Op woensdag 4 november 2009 15:51 schreef JustSoraya het volgende:
Mijn vriend zit sinds 14 september [mijn verjaardag! >_<] in de AMO in Assen. Ik zat hier al sinds het tussen ons aanging enorm tegenop.
Hij zit daar nu haast 2 maanden en nu ik heb gehoord wat ze daar allemaal leren begin ik een steeds grotere afstand tussen ons te voelen en als ik hem in uniform zie, en als hij zijn verhalen verteld, ben ik totaal van slag. De liefde die ik eerst voelde, is dan in 1 klap weg. Ik heb het er wel met hem over gehad, en hij houd er ook goed rekening mee, maar toch voel ik me er niet prettig bij.
Ik knap af op het idee dat hij met wapens omgaat, en dit leuk vind. Ik vind het walgelijk dat hij granaat moet werpen, dat hij zijn haar gemillimeterd heeft, dat hij gasmaskers moet dragen, dat hij steeds meer op een soldaat gaat lijken, dat ik mijn vriend amper meer terugzie, dat hij uitgezonden kan worden etc.
Vooral ook omdat ik zeker weet dat ik een toekomst met hem wil en hij dit zo lang mogelijk wil doen. Ik ben bang dat ik het op deze manier niet lang met hem volhoud en dat de toekomst, die ik zo graag met hem wil, er niet zal zijn. Ik zie het niet zitten om mijn vriend weetikveelhoelang alleen maar in het weekend te zien en hem misschien wel 6 maanden niet te zien ivm uitzending.
Natuurlijk wil ik hem zijn toekomst en opleiding niet afpakken, en ik wil hem daarbij ook zeker niet in de weg staan. Daarom houd ik me ook zoveel mogelijk aan de zijlijn en wil ik er zo min mogelijk over praten, waardoor hij weer verdrietig wordt dat ik hem er niet in steun. Maar, als ik er wel over praat, maak ik mezelf alleen nog maar meer zorgen en ga ik er alleen maar meer tegenop zien.
Hierbij heb ik ook nog een stelletje "schoonouders" die me hierbij vreselijk in de weg staan. Ik móet mijn vriend complimenteren om wat hij doet, ik móet hem ophalen als hij in uniform is, ik mag niet zeggen hoe ik me voel over zijn baan, ze pushen me om het uit te maken omdat ik alleen maar in de weg sta voor hem etc.
Ik wil zolang ik het volhoud zoveel mogelijk de situatie accepteren, maar ik hoop op wat tips om dit wat makkelijker te doen. Zijn er misschien meiden met dezelfde ervaring en "problemen" als ik?
Xoxo
zo, ik verwacht binnenkort een topic in pub, of een ander subforum met
Het is uit, boe-hoe , hoe krijg ik hem terug.. of iets in die trant
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Ja mijn vriendin heeft het een plaats kunnen geven, ze heeft kunnen accepteren dat ik dit als mijn leven zie en dit als mijn leven wil. Ook hebben we het heel erg veel over ethiek gehad, welke bij dit werk hoort. Misschien ook een aanrader.quote:Op donderdag 5 november 2009 11:36 schreef JustSoraya het volgende:
Esses, hoe heeft jouw vriendin het dan een beetje een plaats kunnen geven? Alleen door informatie opzoeken?
Ik probeer dat namelijk wel een beetje, maar zodra ik dan mannen in uniform met geweren zie, heb ik meteen al zoiets van "shit". Mijn vriend wil de panserinfanterie in, en daar heb ik ook plaatjes en info over opgezocht. Niet echt motiverend. >_<
Over het uitmaken:
Ik wil absoluut niet dat het uitgaat, ik vraag niet voor niks om hulp om het te "verwerken". Het punt uitgaan is mij natuurlijk ook niet ontgaan en ik heb hier ook wel aan gedacht. Maar, dit is echt hetgene wat ik wil vermijden.
Wat ik stiekem had gehoopt is dat mijn vriend dit maar een aantal jaar zou gaan doen en dan een "normale" baan zou gaan nemen, maar als hij dit tot zijn pensioen wil, betekend dit dus eigenlijk dat ik weetikveelhoelang moet missen. Ik heb echt enorm veel respect voor de vrouwen die dit kunnen, want het lijkt mij dat je je vriend eigenlijk zo veel mogelijk bij je zou willen hebben.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
mijn vriendin en ik zijn ook tegenpolen. Soms werkt het even niet, maar als je van elkaar houd, werkt het uiteindelijk welquote:Op woensdag 4 november 2009 18:00 schreef TimMer1981 het volgende:
Sowieso is het mij een raadsel dat je met iemand een relatie kunt hebben die compleet anders dan jij is. "Tegenpolen trekken elkaar aan."; my ass, dat zie je maar weer.
JIj maakt nou zo'n domme fout. Je maakt afstand door een deel van zijn leven te negeren. Je wilt er niets meer van weten, dat is zo ongelovenlijk jammer. Ga over de ethiek achter die lessen praten (ik weet niet of je vriend geschikt is om over dat soort dingen te praten) en ga met hem praten over het waarom hij dit wil.quote:Op donderdag 5 november 2009 15:52 schreef JustSoraya het volgende:
Ik heb nooit echt een afkeer tegen het leger gehad, maar zodra je eigen vriend ermee bezig is, ligt alles toch wel ietsjes anders.
Mijn probleem met het leger is, dat ik inderdaad bang ben dat hij veranderd. Dat hij een ander wordt dan hoe ik hem ken, en ja, dat merk ik nu ookal. Ook ben ik gewoon bang voor de dingen die hij doet. Ik heb me nooit goed gevoeld bij wapens en alles, en nu is degene waarvan je zo houd daar mee bezig. Het geeft een soort van afkeer naar hem.
Maar, tot nu toe, heb ik hem gevraagd niet over zijn werk te praten. Elke keer als ik maar iets hoor over schietles, gasmaskers snel opdoen weetikveel, dan barst ik weer spontaan in huilen uit omdat ik er zo'n afstand door krijg. Ik snap dat die afstand er ook komt door er niet over te praten, maar door erover te praten herken ik hem niet meer terug.
Ik ken mijn vriend als een enorm lief mens. Nooit vechten en ook geen behoefte toe en dat gaf me juist zo'n fijn gevoel bij hem. Ik houd echt niet van macho's x'D
Maar, dat is nu helemaal zo anders..!
Het is gewoon allemaal zo moeilijk te accepteren.. >_<
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Ik?quote:
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Pumatje, echt... Als ik wist wie je was, zou ik je na dit soort reacties zelfs professioneel niet meer serieus kunnen nemen...quote:Op vrijdag 6 november 2009 19:30 schreef Pumatje het volgende:
[..]
zo, ik verwacht binnenkort een topic in pub, of een ander subforum met
Het is uit, boe-hoe , hoe krijg ik hem terug.. of iets in die trant
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Kijk, was misschien wat onbezonnen reactie.
maar met een FOk! topic los je dit niet op.
Ik ben vrienden verloren door bij defensie te gaan werken, relatie ook...
Het is het achteraf allemaal waard geweest... en werk nog graag bij de baas.
maar het is geven en nemen.. en zoals ik de reactie van de TS las, is ze totaal niet bereid haar vriend geluk en plezier te gunnen. Steun elkaar waar je ook gaat.. dan is een relatie mogelijk.
Misschien sta jij niet achter optreden van een krijgsmacht, en ben je pascifist, steun dan tenminste je vriend. Of slik wat...
maar met een FOk! topic los je dit niet op.
Ik ben vrienden verloren door bij defensie te gaan werken, relatie ook...
Het is het achteraf allemaal waard geweest... en werk nog graag bij de baas.
maar het is geven en nemen.. en zoals ik de reactie van de TS las, is ze totaal niet bereid haar vriend geluk en plezier te gunnen. Steun elkaar waar je ook gaat.. dan is een relatie mogelijk.
Misschien sta jij niet achter optreden van een krijgsmacht, en ben je pascifist, steun dan tenminste je vriend. Of slik wat...
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Nou ja, helemaal onrealistisch is het natuurlijk niet he. We kunnen hier wel koek en ei spelen, maar het zou niet de eerste relatie zijn die hierop stukloopt.quote:Op vrijdag 6 november 2009 20:45 schreef Esses het volgende:
Pumatje, echt... Als ik wist wie je was, zou ik je na dit soort reacties zelfs professioneel niet meer serieus kunnen nemen...
Ja, ik generaliseer.
Kijk pumatje, je 2e post kan ik me beter in vinden. En ik heb ook nooit gezegd dat het niet zo is dat er relaties stuklopen, maar wel dat er heus wel het een en ander te redden is. Nu is het gewoon jammer dat er gelijk vanuit word gegaan dat 't stuk loopt, in plaats van iemand die juist om advies vraagt, wat ze daarna zou kunnen toepassen, gelijk helemaal de grond in te schoppen
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Ik heb dit topic geplaatst omdat ik tips wil om het te accepteren.
Dit heb ik al meerdere malen gezegd, want ik wil het niet uitmaken.
Daarom vraag ik tips enz om er wat meer rust bij te krijgen, ik vraag het niet voor niets!
Dit heb ik al meerdere malen gezegd, want ik wil het niet uitmaken.
Daarom vraag ik tips enz om er wat meer rust bij te krijgen, ik vraag het niet voor niets!
Love is the slowest form of suicide.
hij wil niet bij de baas weg.. jij wil niet bij de baas weg
Zul je dus moeten slikken, en ik denk dat als je je wat verdiept in wat hij doet.
En interesse toont je het misschien nog leuk gaat vinden ook.
Er word een beetje een vent van hem gemaakt..
Zul je dus moeten slikken, en ik denk dat als je je wat verdiept in wat hij doet.
En interesse toont je het misschien nog leuk gaat vinden ook.
Er word een beetje een vent van hem gemaakt..
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Nou ja, begin eens met het leger gewoon als baan zien in plaats van iets verschrikkelijks zou ik zeggen.quote:Op zaterdag 7 november 2009 11:13 schreef JustSoraya het volgende:
Ik heb dit topic geplaatst omdat ik tips wil om het te accepteren.
Dit heb ik al meerdere malen gezegd, want ik wil het niet uitmaken.
Daarom vraag ik tips enz om er wat meer rust bij te krijgen, ik vraag het niet voor niets!
Ja, ik generaliseer.
Ik snap ook niet waarom je het niet gewoon van hem als een baan kan zien.
En daarnaast, hij vecht onder andere voor jou vrijheid Soraya... is iets waar je N.m.m dankbaar voor moet zijn.
En daarnaast, hij vecht onder andere voor jou vrijheid Soraya... is iets waar je N.m.m dankbaar voor moet zijn.
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Zoals bijvoorbeeld boodschappenlijstjes die in afkortingen wordt gedicteerd: habu's en knawo'squote:Op woensdag 4 november 2009 16:53 schreef Northside het volgende:
Legervrouwen zijn een apart type vrouw. Jij bent het niet.
Oh, en het wordt alleen maar erger, straks gaat hij in voor jou onbegrijpelijke afkortingen praten en lachen om dingen die jij totaal niet begrijpt. En dan trekt hij nog meer naar z'n maatjes toe en wordt de afstand nog groter.
Aanpassen of stoppen.
en dan ziet ie een flipa en blabla..
Maar goed tja je moet er wel achterstaan. Die van mij was al 2x weggeweest toen ik er wat mee begon en mijn vader heeft tot mijn 13e oid bij het educatief centrum gezeten dus wij kwamen ook regelmatig op de kazerne. Maar heb er wel goed over nagedacht, ik wist wat de consequenties waren. Ook al was hij al 2 keer naar Afghanistan geweest en hij wou nog een keer. Dat gaat dus ook gebeuren, in maart/april volgend jaar.
Attentie attentie letten wij even op... [kerst] Creatieve FOK!kers voor een fijne kerst voor FOK!kers
Omfg. Ik wist dat uitzenden er natuurlijk ook aan zal komen, maar had er nog niet zoveel over nagedacht. Bah, twijfels twijfels en meer twijfels x'D
Respect voor diegene die het aankunnen!
Respect voor diegene die het aankunnen!
Love is the slowest form of suicide.
Ik moet de eerste die van mij zal zijn ook nog tegenkomen..die er tegen kan en niet gaat flippen om vanalles
maagoe, kheb me mums
beste vrouw in me leven
maagoe, kheb me mums
beste vrouw in me leven
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Hier een pantserinfanteristquote:Op donderdag 5 november 2009 17:04 schreef JustSoraya het volgende:
Ik vind 2,5 uur nog best wel ver, als je nagaat dat sommige soldaten gewoon naar huis toekunnen. Bij ons zal dat echt niet gaan lukken. Ik hoop wel dat dit nog zal gaan komen!
En tot nu toe zal ik het dan gewoon met de weekenden moeten doen, en ik merk dat dat ook nog best meevalt als je kijkt naar de uitzendingen!
Weten jullie trouwens ook wat de panser-infanterie in gaat houden, want dat gaat hij over 2 maanden doen... Wat neemt dit allemaal met zich mee? Want mijn vriend zegt zelf dat het : Allejezusmotherfocking zwaar gaat worden x'D
. Wat de Painf inhoud is moelijk om compleet uit te leggen, maar wat het voor jou en hem inhoud is iets makkelijker
. Het ligt eraan wat voor functie hij krijgt (binnen het bataljon) maar hiervoor zou hij eerst een vervolg opleiding/cursus krijgen, en dit varieert tussen een paar weken tot een paar maanden studeren/afzien.Hierna wordt hij daadwerkelijk op functie geplaatst en gaat hij aan het "echte" werk beginnen. Dit is niet "allejezusmotherfocking zwaar" zoals hij het zegt, maar er gaat wel veel geoefend worden, wat weer betekent dat hij veel van huis weg zal zijn. Dit ligt er ook nog aan of het bataljon waar hij zit binnen een bepaalde tijd wordt uitgezonden want als dat zo is, zullen er meer oefeningen/trainingen/opleidingen zijn.
Houd er iig rekening mee dat hij sowieso zal gaan veranderen; hetzij positief maar ook wel negatief.
Dit is mijzelf ook overkomen, maar ben nog steeds (nu 5 jaar) bij m'n (tegenwoordig) vrouw die absoluut GEEN militair als vriend wou omdat haar vader beroeps was.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je niet moet luisteren naar mensen die zeggen dat het toch niet gaat werken, maar je moet er wel veel energie in willen steken (en hij ook) om het te laten werken. Relaties zijn nou eenmaal niet vanzelfsprekend, maar iets waar je van begin tot eind aan moet werken ook als je niet bij defensie zit.
[ Bericht 0% gewijzigd door acheron538 op 11-11-2009 14:25:32 (edit.) ]
Ahaa.. Daar heb ik wat aan ;D
Thank you voor je verhaal/boodschap!
Thank you voor je verhaal/boodschap!
Love is the slowest form of suicide.
hoi mensen,
ik zit een beetje met hetzelfde probleem als soraya! mijn vriend ken ik 1,5 jaar en zit ook in het leger. hij zit nu een jaar intern, waardoor ik hem alleen in het weekend zie. dat is best heel moeilijk voor mij.
graag soraya zou ik je een persoonlijk berichtje sturen (alleen lukt het om een of andere reden niet..!). zou je mij anders een berichtje willen sturen?
dankjewel!
liefs
ik zit een beetje met hetzelfde probleem als soraya! mijn vriend ken ik 1,5 jaar en zit ook in het leger. hij zit nu een jaar intern, waardoor ik hem alleen in het weekend zie. dat is best heel moeilijk voor mij.
graag soraya zou ik je een persoonlijk berichtje sturen (alleen lukt het om een of andere reden niet..!). zou je mij anders een berichtje willen sturen?
dankjewel!
liefs
Goed om dit te horen van een meisje, hoe je over een militair als vriend denkt. Two thumbs up!quote:Op donderdag 5 november 2009 18:43 schreef EllaN het volgende:
Toen mijn vriend in gewoon "thuis" was, zag ik hem ook alleen in het weekend. Hij zat in Doorn (Korps Mariniers) en reizen viel niet helemaal mee.
Een relatie met een militair brengt inderdaad ook heel veel leuks met zich mee hoor
Je moet er wat voor overhebben, maar krijgt er ook heel veel voor terug
Over de pantserinfanterie weet ik vrij weinig dus hopelijk kan iemand anders jou daarmee helpen
Dat heeft niet elke militair hoor... Sommigen kunnen wel werk en prive scheidenquote:Op dinsdag 10 november 2009 00:34 schreef YskaFredriksson het volgende:
[..]
Zoals bijvoorbeeld boodschappenlijstjes die in afkortingen wordt gedicteerd: habu's en knawo's
en dan ziet ie een flipa en blabla..
Het is een eer als je mag werken voor je vaderland lijkt mij zo!
Als jij niet kan leven met een man die uitgezonden kan worden voor 6 maanden, of soms 2 weken niet thuis is etc. en sterke verhalen heeft... Dan moet je er gewoon mee kappen.
Ik begrijp (als vrouw zijnde) heus wel wat je bedoelt. Als je van elkaar houd wil je elkaar zien en dan geef je om iemand, maar het zien van iemand (elke dag) die in het leger zit werkt gewoon niet.
En geloof me, dit duurt niet voor 5 jaar, mijn vader is nu bijna 50 zit in het leger en nog steeds is die soms voor 2 hele weken weg of langer (korter uiteraard ook).
Maak een keuze!
Als jij niet kan leven met een man die uitgezonden kan worden voor 6 maanden, of soms 2 weken niet thuis is etc. en sterke verhalen heeft... Dan moet je er gewoon mee kappen.
Ik begrijp (als vrouw zijnde) heus wel wat je bedoelt. Als je van elkaar houd wil je elkaar zien en dan geef je om iemand, maar het zien van iemand (elke dag) die in het leger zit werkt gewoon niet.
En geloof me, dit duurt niet voor 5 jaar, mijn vader is nu bijna 50 zit in het leger en nog steeds is die soms voor 2 hele weken weg of langer (korter uiteraard ook).
Maak een keuze!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Er was eens....
Antwoord op spoiler: Het zijn zeikerige, onzekere, egoistische, onafhankelijke, emotionele zeikwijven
Nouja..quote:Op vrijdag 22 januari 2010 14:42 schreef Lightning_NL het volgende:
Antwoord op spoiler: Het zijn zeikerige, onzekere, egoistische, onafhankelijke, emotionele zeikwijven
Ik weet (mijn vader is beroepsmilitair) dat toen ik en mijn zus (tweeling) werd geboren zij 2 koters moest verzorgen en vaders op oefening was
, ja dat is gewoon kut! Maar goed, vaders kwam gewoon weer terug zeg maar en ik ben toch wel goed terrecht gekomen dacht ik zo!Anyhoe, ik had laatst een gesprek met een militair en we kwamen op het gesprek liefde en hij had geen vriendin om de reden dat meisjes het zo erg vinden dat ze voor langere tijd weg zijn..ja triest vind ik dat!
Hij komt altijd terug toch!
Er was eens....
BIJNA altijdquote:Op vrijdag 22 januari 2010 14:53 schreef Maitje het volgende:
[..]
Nouja..
Ik weet (mijn vader is beroepsmilitair) dat toen ik en mijn zus (tweeling) werd geboren zij 2 koters moest verzorgen en vaders op oefening was
Anyhoe, ik had laatst een gesprek met een militair en we kwamen op het gesprek liefde en hij had geen vriendin om de reden dat meisjes het zo erg vinden dat ze voor langere tijd weg zijn..ja triest vind ik dat!
Hij komt altijd terug toch!
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Ik heb ook nog wel een tip als je niet wilt dat hij veranderd.
Praat met hem!
Je kan er nu al vanuit gaan dat hij gaat veranderen, door leeftijd en door de ervaring die hij opdoet bij het leger. Maar ik kreeg van een collega van me al de tip dat je altijd moet blijven praten over wat er gebeurt, gebeurt is, gaat gebeuren. Gewoon zodat hij stoom af kan blazen. Als hij niet mag/kan praten over de dingen die hij doet dan veranderd hij nog meer. Gewoon omdat hij zijn stoom niet kan afblazen.
Ik werk zelf niet bij de landmacht maar mijn broertje wel (luchtmobiel). Ik kreeg een tip van een oud-commando die zei dat je moet blijven praten met je broertje over de dingen die hij doet. Anders kan het fout gaan.
En btw, ik spreek met mijn baan wel uit ervaring dat af en toe je hart luchten wel helpt. Gewoon vertellen hoe je dag geweest is en wat je hebt meegemaakt is goed om de stoom eraf te krijgen.
Praat met hem!
Je kan er nu al vanuit gaan dat hij gaat veranderen, door leeftijd en door de ervaring die hij opdoet bij het leger. Maar ik kreeg van een collega van me al de tip dat je altijd moet blijven praten over wat er gebeurt, gebeurt is, gaat gebeuren. Gewoon zodat hij stoom af kan blazen. Als hij niet mag/kan praten over de dingen die hij doet dan veranderd hij nog meer. Gewoon omdat hij zijn stoom niet kan afblazen.
Ik werk zelf niet bij de landmacht maar mijn broertje wel (luchtmobiel). Ik kreeg een tip van een oud-commando die zei dat je moet blijven praten met je broertje over de dingen die hij doet. Anders kan het fout gaan.
En btw, ik spreek met mijn baan wel uit ervaring dat af en toe je hart luchten wel helpt. Gewoon vertellen hoe je dag geweest is en wat je hebt meegemaakt is goed om de stoom eraf te krijgen.
An Amateur trains untill he does it right!
A Professional trains untill he can't do it wrong!
A Professional trains untill he can't do it wrong!
Toen ik geboren werd lag mijn vader als commando in een observatiepost in een bos in Duitsland. Hij heeft wel uitzonderlijk verlof gekregen om bij vrouw en zoon te zijn, maar moest zich binnen 24 uur weer melden bij zijn eenheid.quote:Op vrijdag 22 januari 2010 14:53 schreef Maitje het volgende:
Ik weet (mijn vader is beroepsmilitair) dat toen ik en mijn zus (tweeling) werd geboren zij 2 koters moest verzorgen en vaders op oefening was
Ik kan me voorstellen dat zoiets niet in het ideaalbeeld van iedere vrouw past. Mijn moeder was het wel gewend, ze kwam zelf ook uit een militair gezin, maar je moet er een bepaald type voor zijn. Je bent als vrouw niet altijd prioriteit 1 in het leven van een militair, en dat kan zwaar zijn.
Ja, ik generaliseer.
Idd je moet er voor open staan als vrouw zijnde. Maar ik kan best begrijpen dat als je aan het bevallen bent of net een kind (kinderen) op de wereld hebt gezet je graag je man erbij wilt hebben...quote:Op vrijdag 29 januari 2010 13:19 schreef Northside het volgende:
[..]
Toen ik geboren werd lag mijn vader als commando in een observatiepost in een bos in Duitsland. Hij heeft wel uitzonderlijk verlof gekregen om bij vrouw en zoon te zijn, maar moest zich binnen 24 uur weer melden bij zijn eenheid.
Ik kan me voorstellen dat zoiets niet in het ideaalbeeld van iedere vrouw past. Mijn moeder was het wel gewend, ze kwam zelf ook uit een militair gezin, maar je moet er een bepaald type voor zijn. Je bent als vrouw niet altijd prioriteit 1 in het leven van een militair, en dat kan zwaar zijn.
Mijn moeder en wij thuis als kinderen zijn het ook gewend dat vaders wel is weg was/is. Nu maakt het mij niet zoveel meer uit, maar vroeger was die wel is lang weg en dan miste ik hem enorm! Laat staan mijn moeder.
Maar goed, hou ouder ze worden hoe minder ze weg moeten
Er was eens....
ik vind dat totaal niet erg hoorquote:Op donderdag 21 januari 2010 18:13 schreef Lightning_NL het volgende:
[..]
Dat heeft niet elke militair hoor... Sommigen kunnen wel werk en prive scheiden
kan er wel om lachen. Als ik daar al niet tegen zou kunnen dan was mijn relatie een kort leven beschoren.
Attentie attentie letten wij even op... [kerst] Creatieve FOK!kers voor een fijne kerst voor FOK!kers
Ik ben zelf militair en ik kan er al niet tegen hahaquote:Op zondag 31 januari 2010 13:48 schreef YskaFredriksson het volgende:
[..]
ik vind dat totaal niet erg hoor
Sorry hoor, maar hoe oud ben je Soraya? Je wilt hem niet ophalen, je wilt het er niet met hem over praten, je komt bij mij over als een egoistisch tienermeisje 
.
Als je bij Defensie gaat werken, gaat de organisatie cultuur gewoon deel uit maken van je leven en helemaal als de boordplaatser bent (intern zit). Ik zie dat bij mezelf ook terug. Je vriend gaat/ is aan het veranderen. En dat moet ook, want die man moet zich in de organisatie kunnen handhaven.
En zo'n initiele opleiding is vaak goed fysiek en mentaal afzien, dan werkt het ook niet als je een kwakkelend thuisfront hebt.
Als je echt zo'n aversie hebt tegen wat je vriend doet, moet je even goed bij jezelf te rade gaan. Wil je nog wel verder met die man? En misschien moet hij dat ook doen. Is er wel een toekomst met een vrouw die zo'n belangrijk deel van zijn leven negeert?
Ik realiseer me dat mijn reactie wellicht wat hard en ongenuanceerd overkomt. Hoop wel dat jullie eruit komen
.Als je bij Defensie gaat werken, gaat de organisatie cultuur gewoon deel uit maken van je leven en helemaal als de boordplaatser bent (intern zit). Ik zie dat bij mezelf ook terug. Je vriend gaat/ is aan het veranderen. En dat moet ook, want die man moet zich in de organisatie kunnen handhaven.
En zo'n initiele opleiding is vaak goed fysiek en mentaal afzien, dan werkt het ook niet als je een kwakkelend thuisfront hebt.
Als je echt zo'n aversie hebt tegen wat je vriend doet, moet je even goed bij jezelf te rade gaan. Wil je nog wel verder met die man? En misschien moet hij dat ook doen. Is er wel een toekomst met een vrouw die zo'n belangrijk deel van zijn leven negeert?
Ik realiseer me dat mijn reactie wellicht wat hard en ongenuanceerd overkomt. Hoop wel dat jullie eruit komen
How'd you like to scrape the barnacles off of me rudder?
Niet iedereen komt van de marine hequote:Op zondag 31 januari 2010 23:18 schreef paintmeester het volgende:
Sorry hoor, maar hoe oud ben je Soraya? Je wilt hem niet ophalen, je wilt het er niet met hem over praten, je komt bij mij over als een egoistisch tienermeisje
Als je bij Defensie gaat werken, gaat de organisatie cultuur gewoon deel uit maken van je leven en helemaal als de boordplaatser bent (intern zit). Ik zie dat bij mezelf ook terug. Je vriend gaat/ is aan het veranderen. En dat moet ook, want die man moet zich in de organisatie kunnen handhaven.
En zo'n initiele opleiding is vaak goed fysiek en mentaal afzien, dan werkt het ook niet als je een kwakkelend thuisfront hebt.
Als je echt zo'n aversie hebt tegen wat je vriend doet, moet je even goed bij jezelf te rade gaan. Wil je nog wel verder met die man? En misschien moet hij dat ook doen. Is er wel een toekomst met een vrouw die zo'n belangrijk deel van zijn leven negeert?
Ik realiseer me dat mijn reactie wellicht wat hard en ongenuanceerd overkomt. Hoop wel dat jullie eruit komen
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Dus omdat hij die keuze maakt moet zij haar leven maar aanpassen? Niet iedere vrouw kan/wil dat, en TS lijkt 1 van die vrouwen te zijn. Jammer voor hem/haar/ze.quote:Op zondag 31 januari 2010 23:18 schreef paintmeester het volgende:
Als je bij Defensie gaat werken, gaat de organisatie cultuur gewoon deel uit maken van je leven en helemaal als de boordplaatser bent (intern zit). Ik zie dat bij mezelf ook terug. Je vriend gaat/ is aan het veranderen. En dat moet ook, want die man moet zich in de organisatie kunnen handhaven.
Ja, ik generaliseer.
Ik denk dat er vanuit haar kan echt wel enig begrip kan zijn naar hem toe. Tuurlijk is het vervelend dat hij (tijdelijk) intern zit, maar dat gaat vanzelf weer over.quote:Op maandag 1 februari 2010 12:20 schreef Northside het volgende:
[..]
Dus omdat hij die keuze maakt moet zij haar leven maar aanpassen? Niet iedere vrouw kan/wil dat, en TS lijkt 1 van die vrouwen te zijn. Jammer voor hem/haar/ze.
En ik denk dat je moet accepteren wat je man of vrouw voor werk doet, maakt niet uit of hij wel of niet in het leger zit (of zij).
Er was eens....
Nou ja, dat moet blijken. Als ze uit elkaar zijn was er blijkbaar niet voldoende begrip. Aangezien TS niet meer meedoet zullen we het wel nooit weten.quote:Op maandag 1 februari 2010 20:10 schreef Maitje het volgende:
Ik denk dat er vanuit haar kan echt wel enig begrip kan zijn naar hem toe. Tuurlijk is het vervelend dat hij (tijdelijk) intern zit, maar dat gaat vanzelf weer over.
En ik denk dat je moet accepteren wat je man of vrouw voor werk doet, maakt niet uit of hij wel of niet in het leger zit (of zij).
En acceptatie is natuurlijk niet vanzelfsprekend, maar een afweging die je iedere keer opnieuw moet maken. Je partner wil zus en zo, dat heeft die en die gevolgen voor jou, ga je daarmee akkoord? Als ik een vrouw zou hebben waarmee het allemaal lekker liep, maar waar zij opeens besluit om 6 maanden per jaar op een boorplatform te gaan werken, dan zou ik dat niet accepteren. Daar heb ik niet voor getekend toen ik iets met haar begon.
En hier hetzelfde. Ts tekende voor situatie A, vriendje maakt keuzes waardoor ze in situatie B beland, en of ze dat accepteert is maar de vraag.
Ja, ik generaliseer.
Ik ben nu 17 jaar, dat heb ik eerder in dit topic ookal gezegd. Misschien egoïstisch en weetikveel wat er nu nog meer gezegd wordt. Voor mijn doen is dit topic eigenlijk al gesloten. Mijn vriend en ik praten er nog steeds niet over en hij kan zijn verhalen kwijt bij zijn ouders en vrienden, hij kan hiermee leven. Ik heb hem ook de keuze gegeven of hij met mij door wil gaan op deze manier, ookal kan hij niet veel over het leger kwijt en ook hij snapt dit en heeft hier respect voor.
Ook moet ik toegeven dat het onderhand is gaan wennen dat hij er doordeweeks niet is, het is nu juist vreemd als hij er wél weer is en hoe walgelijk dit ook over zal gaan komen en hoeveel kritiek ik zal gaan krijgen, als hij uitgezonden wordt hebben we afgesproken dat het over is.
Ook hebben we het erover gehad dat hij in het leger in combinatie met mij als vriendin gewoon niet kan. Daarom hebben we het er zo min mogelijk over en als hij hierop iets tegen had, had hij het heus gezegd en dat zal hij ook gaan doen. Op deze manier gaat het goed tussen ons.
Het valt bij btw wel op dat al die negatieve dingen alleen komen van andere militairen. Ik snap heus dat je voor elkaar op komt maar ik kan me ook niet voorstellen dat jij dit tegen je vriendin zegt als zij er moeite mee heeft. Als ze hier geen moeite mee heeft is er in mijn ogen iets mis met die relatie.
Ik ben blij met de reactie hierboven. Blijkbaar enig begrip. Het is inderdaad dat ik ervoor heb gekozen een relatie te beginnen maar voor het leger heb ik nooit gekozen. Ik accepteer het, maar op de voorwaarden hierboven. Het is een kwestie van geven en nemen. En dat hebben we op deze manier allebei gedaan.
Ook moet ik toegeven dat het onderhand is gaan wennen dat hij er doordeweeks niet is, het is nu juist vreemd als hij er wél weer is en hoe walgelijk dit ook over zal gaan komen en hoeveel kritiek ik zal gaan krijgen, als hij uitgezonden wordt hebben we afgesproken dat het over is.
Ook hebben we het erover gehad dat hij in het leger in combinatie met mij als vriendin gewoon niet kan. Daarom hebben we het er zo min mogelijk over en als hij hierop iets tegen had, had hij het heus gezegd en dat zal hij ook gaan doen. Op deze manier gaat het goed tussen ons.
Het valt bij btw wel op dat al die negatieve dingen alleen komen van andere militairen. Ik snap heus dat je voor elkaar op komt maar ik kan me ook niet voorstellen dat jij dit tegen je vriendin zegt als zij er moeite mee heeft. Als ze hier geen moeite mee heeft is er in mijn ogen iets mis met die relatie.
Ik ben blij met de reactie hierboven. Blijkbaar enig begrip. Het is inderdaad dat ik ervoor heb gekozen een relatie te beginnen maar voor het leger heb ik nooit gekozen. Ik accepteer het, maar op de voorwaarden hierboven. Het is een kwestie van geven en nemen. En dat hebben we op deze manier allebei gedaan.
Love is the slowest form of suicide.
Nou, dat is nog eens een stabiele liefdevolle relatie. Een basis waar je op kan voortbouwen! Heel goed, ik weet zeker dat jullie ontzettend gelukkig gaan worden.
Slotje?
Slotje?
Ja, ik generaliseer.
Beschuldig je nu vrouwen die er wél mee kunnen omgaan dat er 'iets mis is' met hun relatie!?
Dan wordt dit inderdaad een hulpeloos gedoe.
(Ik had best begrip voor je, maar je drijft het nu zelf op de spits.)
Dan wordt dit inderdaad een hulpeloos gedoe.
(Ik had best begrip voor je, maar je drijft het nu zelf op de spits.)
In ons oogpunt is dit inderdaad een relatie waar we op deze manier verder op kunnen voortbouwen. Misschien is het in jullie ogen onmogelijk, maar met wilskracht en onze liefde kunnen we ons hier heus uithalen. Het lukt ons wel!
En ik beschuldig niemand, ik kan me gewoon niet voorstellen dat niemand er moeite mee heeft dat hun vriend zo vaak weg is.
Btw. Hoe kun je een topic verwijderen?
En ik beschuldig niemand, ik kan me gewoon niet voorstellen dat niemand er moeite mee heeft dat hun vriend zo vaak weg is.
Btw. Hoe kun je een topic verwijderen?
Love is the slowest form of suicide.
Dom gansje, jullie hebben afgesproken dat als hij uitgezonden wordt de relatie over is. En wat is de kans dat hij uitgezonden gaat worden? Juist, om en nabij de 100%. Dus wat loop je nu te kwaken over dingen als wilskracht en liefde als jullie relatie al gedoemd is?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 17:00 schreef JustSoraya het volgende:
In ons oogpunt is dit inderdaad een relatie waar we op deze manier verder op kunnen voortbouwen. Misschien is het in jullie ogen onmogelijk, maar met wilskracht en onze liefde kunnen we ons hier heus uithalen. Het lukt ons wel!
Ja, ik generaliseer.
Oh... niet. Jammer he?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 17:00 schreef JustSoraya het volgende:
Btw. Hoe kun je een topic verwijderen?
Ja, ik generaliseer.
Haha, enorm handig x'D
Maar okee..
Ehmm, is dit het slot dan ofzo? :']
Maar okee..
Ehmm, is dit het slot dan ofzo? :']
Love is the slowest form of suicide.
+ Als hij uitgezonden wordt zijn we misschien een half jaar verder. Misschien dat ik net zoals het zo vaak weg zijn wel over dat standpunt heenkom. Waarom nu opgeven als ik weet dat het wennen kan?
Reageer eigenlijk ook maar niet.. Zolang ik er maar vertrouwen in heb ;D
Reageer eigenlijk ook maar niet.. Zolang ik er maar vertrouwen in heb ;D
Love is the slowest form of suicide.
Ok, we lezen het over een tijd wel in een ander R&P topic van je. Zal beloven maar 1 keer "told you soquote:Op dinsdag 2 februari 2010 17:08 schreef JustSoraya het volgende:
+ Als hij uitgezonden wordt zijn we misschien een half jaar verder. Misschien dat ik net zoals het zo vaak weg zijn wel over dat standpunt heenkom. Waarom nu opgeven als ik weet dat het wennen kan?
Reageer eigenlijk ook maar niet.. Zolang ik er maar vertrouwen in heb ;D
" te zeggen.
Ja, ik generaliseer.
In een relatie gaat het o.a. om vertrouwen. Ik vind het zeer wonderbaarlijk dat jou vriend niet met jou over het leger kan praten?! Bedoel wat is daar mis mee? Of sluit jij je er van af?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 16:52 schreef JustSoraya het volgende:
Ik ben nu 17 jaar, dat heb ik eerder in dit topic ookal gezegd. Misschien egoïstisch en weetikveel wat er nu nog meer gezegd wordt. Voor mijn doen is dit topic eigenlijk al gesloten. Mijn vriend en ik praten er nog steeds niet over en hij kan zijn verhalen kwijt bij zijn ouders en vrienden, hij kan hiermee leven. Ik heb hem ook de keuze gegeven of hij met mij door wil gaan op deze manier, ookal kan hij niet veel over het leger kwijt en ook hij snapt dit en heeft hier respect voor.
Ook moet ik toegeven dat het onderhand is gaan wennen dat hij er doordeweeks niet is, het is nu juist vreemd als hij er wél weer is en hoe walgelijk dit ook over zal gaan komen en hoeveel kritiek ik zal gaan krijgen, als hij uitgezonden wordt hebben we afgesproken dat het over is.
Ook hebben we het erover gehad dat hij in het leger in combinatie met mij als vriendin gewoon niet kan. Daarom hebben we het er zo min mogelijk over en als hij hierop iets tegen had, had hij het heus gezegd en dat zal hij ook gaan doen. Op deze manier gaat het goed tussen ons.
Het valt bij btw wel op dat al die negatieve dingen alleen komen van andere militairen. Ik snap heus dat je voor elkaar op komt maar ik kan me ook niet voorstellen dat jij dit tegen je vriendin zegt als zij er moeite mee heeft. Als ze hier geen moeite mee heeft is er in mijn ogen iets mis met die relatie.
Ik ben blij met de reactie hierboven. Blijkbaar enig begrip. Het is inderdaad dat ik ervoor heb gekozen een relatie te beginnen maar voor het leger heb ik nooit gekozen. Ik accepteer het, maar op de voorwaarden hierboven. Het is een kwestie van geven en nemen. En dat hebben we op deze manier allebei gedaan.
Daarbij is het (bijna) 100% zeker dat hij uitgezonden gaat worden, hoeft nog geen eens naar Afghanistan maar dat die uitgezonden gaat worden staat vast! Dan vraag ik mij af waarom je nu nog bij hem blijft?
Ik krijg dan meer het idee dat het alleen om de seks gaat....
Anyhoe, ik begrijp dat je 17 bent en er een wereld voor je open staat, dus ik zou zeggen maak het uit en begin een nieuwe start, nu houd je hem toch maar aan het lijntje en je houd jezelf voor de gek.
Owja, en dan dit nog even. De militairen die hier reageren, reageren na mijn idee gewoon normaal, het is hun mening. Daarbij zijn het veelal ook nog mannen die zich makkelijk in jou vriend kunnen verplaatsen...
Het ga je goed!
Er was eens....
Nee alleen crew kan topics verwijderen of op slot zetten. Lijkt me niet nodig nu. Onderwerp geldt niet alleen voor jou en dat je het snel dicht wil hebben omdat je geen gelijk krijgt vind ik geen goed excuus.quote:
Haha, enorm handig x'D
Maar okee..
Ehmm, is dit het slot dan ofzo? :']
Whaha, thanks x'D
En ik dacht meer ik verwijder hem omdat ik mijn antwoord op mijn vraag gekregen had. Wist niet dat het daarvoor helemaal afgesloten moest worden en alles. Excuses voor het ongemak, was niet omdat ik geen "gelijk" kreeg, want dat hoef ik niet te hebben. Ik wou alleen tips om het makkelijker te verwerken en die heb iik nu.
En ik dacht meer ik verwijder hem omdat ik mijn antwoord op mijn vraag gekregen had. Wist niet dat het daarvoor helemaal afgesloten moest worden en alles. Excuses voor het ongemak, was niet omdat ik geen "gelijk" kreeg, want dat hoef ik niet te hebben. Ik wou alleen tips om het makkelijker te verwerken en die heb iik nu.
Love is the slowest form of suicide.
zo haha, we praten over een bord voor je kop. Wacht... ik bedoel een hele plaat.
serieus haha
serieus haha
An Amateur trains untill he does it right!
A Professional trains untill he can't do it wrong!
A Professional trains untill he can't do it wrong!
Serieus haha.. Costructieve post.. Haha..quote:Op woensdag 3 februari 2010 13:44 schreef Pro_Shifty het volgende:
zo haha, we praten over een bord voor je kop. Wacht... ik bedoel een hele plaat.
serieus haha
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
sukkels............
hoe maak ik het mezelf makkelijker is toch de vraag? waarom in jezusnaam zeggen kap het af. ongevraagd advies heeft ze niks aan.
kijk waar jij je het beste bij voelt. Mijn halfbroer zit in het leger, zijn vrouw, ja die vind het kut, vervelend maar ze accepteert het, dit is de droom van mij broer en die gaat ze hem niet ontnemen. Als hij op uitzending is komt ze vaker bij ons, bij de familie spreken we dingen af etc. En wat betreft die schoonouders, die sporen waarschijnlijk ook niet, ma affin. Praat er met hem over!! De relaties die ik had zijn stukgelopen omdat mensen niet open tegen mij waren. Ik wil ook het leger in, (afgekeurd helaas) en mijn toenmalige vriending vond dat ontzettend kut, wa wat deed ze? ze draaide er wat omheen, was niet zo, nee maakte haar niet uit etc etc. Hoe moest ik er dan in godsnaam rekening mee houden? niet idd. Niet dat het daarom uit ging hoor:p ma et is maar wat ik bedoel, praat er samen over, WEL ZONDER LADING niet met een schuldgevoel richting hem of wat dan ook.
Wees trots. Jou kerel gaat iets doen wat maar heel weinig mensen doen en kunnen. Hij gaat een droom achterna waar veel mensen te bang voor zijn, hij is bereid een risico te nemen ipv de rest van zijn leven achter een bureau te zitten.
Op de dag van mij keuring zat er een vent naast me, die was een half jaar eerder uit het leger gegaan. Voor het huisje boompje beestje gebeuren. 6 maand later zegt zijn vriending tegen hem ga alsjeblieft terug het leger in, liever een vent die de helft van de week weg is dan een die er altijd is maar niet te genieten is
suc6 en wacht niet te lang. Als je doorgaat zal hij je nog hard nodig hebben
hoe maak ik het mezelf makkelijker is toch de vraag? waarom in jezusnaam zeggen kap het af. ongevraagd advies heeft ze niks aan.
kijk waar jij je het beste bij voelt. Mijn halfbroer zit in het leger, zijn vrouw, ja die vind het kut, vervelend maar ze accepteert het, dit is de droom van mij broer en die gaat ze hem niet ontnemen. Als hij op uitzending is komt ze vaker bij ons, bij de familie spreken we dingen af etc. En wat betreft die schoonouders, die sporen waarschijnlijk ook niet, ma affin. Praat er met hem over!! De relaties die ik had zijn stukgelopen omdat mensen niet open tegen mij waren. Ik wil ook het leger in, (afgekeurd helaas) en mijn toenmalige vriending vond dat ontzettend kut, wa wat deed ze? ze draaide er wat omheen, was niet zo, nee maakte haar niet uit etc etc. Hoe moest ik er dan in godsnaam rekening mee houden? niet idd. Niet dat het daarom uit ging hoor:p ma et is maar wat ik bedoel, praat er samen over, WEL ZONDER LADING niet met een schuldgevoel richting hem of wat dan ook.
Wees trots. Jou kerel gaat iets doen wat maar heel weinig mensen doen en kunnen. Hij gaat een droom achterna waar veel mensen te bang voor zijn, hij is bereid een risico te nemen ipv de rest van zijn leven achter een bureau te zitten.
Op de dag van mij keuring zat er een vent naast me, die was een half jaar eerder uit het leger gegaan. Voor het huisje boompje beestje gebeuren. 6 maand later zegt zijn vriending tegen hem ga alsjeblieft terug het leger in, liever een vent die de helft van de week weg is dan een die er altijd is maar niet te genieten is
suc6 en wacht niet te lang. Als je doorgaat zal hij je nog hard nodig hebben
Sjongejonge, slaat dat macho patsergevoel tegenwoordig zelfs over op afgekeurde wannabe's?quote:Op maandag 8 februari 2010 14:15 schreef Pvt het volgende:
sukkels............
Wees trots. Jou kerel gaat iets doen wat maar heel weinig mensen doen en kunnen. Hij gaat een droom achterna waar veel mensen te bang voor zijn, hij is bereid een risico te nemen ipv de rest van zijn leven achter een bureau te zitten.
sukkel..........
Ja, ik generaliseer.
quote:Op maandag 8 februari 2010 14:24 schreef Northside het volgende:
[..]
Sjongejonge, slaat dat macho patsergevoel tegenwoordig zelfs over op afgekeurde wannabe's?
sukkel..........
Peace through power!!
macho patsergevoel? als je nou moraalridderhad ofzo gezegd had ik em nog gesnapt. afgekeurde wannebe...... ja kan er weinig aan doen dat mijn longen niet naar behoren werken of wat? waar doe jij het voor dan? de poen cker, vast baantje neeuj dat zijn goede motievenquote:Op maandag 8 februari 2010 14:24 schreef Northside het volgende:
[..]
Sjongejonge, slaat dat macho patsergevoel tegenwoordig zelfs over op afgekeurde wannabe's?
sukkel..........
en dan niet op uitzending willen hé.ontopic pls
Private (pvtquote:Op maandag 8 februari 2010 17:09 schreef Pvt het volgende:
[..]
macho patsergevoel? als je nou moraalridderhad ofzo gezegd had ik em nog gesnapt. afgekeurde wannebe...... ja kan er weinig aan doen dat mijn longen niet naar behoren werken of wat? waar doe jij het voor dan? de poen cker, vast baantje neeuj dat zijn goede motieven
ontopic pls
) Ik wil niet lullig doen, maar hoe kom jij bij de conclussie dat iemand die voor een vast baantje (voor de poen doet NIEMAND het bij defensie xD) gaat niet op uitzeding wil? Ik snap niet hoe jij daar in vredesnaam bij komt. Echt, je bent een patser met je eigen teleurstelling.Ik wil niet heel lullig doen, maar je kan heel goed praten uit andermans ervaringen. Niet uit je eigen merk ik (aangezien je afgekeurd bent). Jij hebt volgens mij geen idee wat voor effect het daadwerkelijk op een vriend(in) heeft als een man daadwerkelijk in dienst zit, vaak van huis is. Vaak op oefening is. Tjah... Lekker he, dat je dat zelf ook meemaakt
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
what the fok!quote:Op dinsdag 2 februari 2010 16:52 schreef JustSoraya het volgende: hoe walgelijk dit ook over zal gaan komen en hoeveel kritiek ik zal gaan krijgen, als hij uitgezonden wordt hebben we afgesproken dat het over is.
jij wil die jongen dumpen 1 dag voor hij op het vliegtuig stapt ofzo?
ik zou hier heel erg goed over nadenken want je moet niet verbaasd opkijken als hij een week later een pistool tegen zijn hoofd zet!!!
het gaat helemaal niet goed met jullie, het gaat misschien goed met jou maar hij moet drie kwart van zijn leven geheim houden voor zijn vriendinnetje, geloof maar dat hij hier niet zo blij mee is als je je zelf en ons wijs probeert te makenquote:Ook hebben we het erover gehad dat hij in het leger in combinatie met mij als vriendin gewoon niet kan. Daarom hebben we het er zo min mogelijk over en als hij hierop iets tegen had, had hij het heus gezegd en dat zal hij ook gaan doen. Op deze manier gaat het goed tussen ons.
wat heb jij gegeven?quote:Ik ben blij met de reactie hierboven. Blijkbaar enig begrip. Het is inderdaad dat ik ervoor heb gekozen een relatie te beginnen maar voor het leger heb ik nooit gekozen. Ik accepteer het, maar op de voorwaarden hierboven. Het is een kwestie van geven en nemen. En dat hebben we op deze manier allebei gedaan.
Op zondag 8 december 2013 00:01 schreef Karina het volgende:
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
die conclusie trok ik omdat het feit dat iemand zijn droom achterna gaat oid een macho zou moeten zijnquote:Op maandag 8 februari 2010 19:04 schreef Esses het volgende:
[..]
Private (pvt
Ik wil niet heel lullig doen, maar je kan heel goed praten uit andermans ervaringen. Niet uit je eigen merk ik (aangezien je afgekeurd bent). Jij hebt volgens mij geen idee wat voor effect het daadwerkelijk op een vriend(in) heeft als een man daadwerkelijk in dienst zit, vaak van huis is. Vaak op oefening is. Tjah... Lekker he, dat je dat zelf ook meemaakt
een patser met eigen teleurstelling? naa geen patser, ma wel iemand met teleurstelling inderdaad.en hoezo zou ik niet weten hoe het is? mijn ex vond het ook niet leuk en 2: had 1 halfbroer bij het korps, de ander zit nog steeds bij het KCT, welke een vrouw en kind heeft. Dus kap met JOUW patser gedrag over hoe goed je het wel niet weet, mij les leren enzo. Wie is hier dan de patser?
Het gaat hierom:quote:Op dinsdag 9 februari 2010 12:47 schreef Pvt het volgende:
die conclusie trok ik omdat het feit dat iemand zijn droom achterna gaat oid een macho zou moeten zijn
Wees trots. Jou kerel gaat iets doen wat maar heel weinig mensen doen en kunnen. Hij gaat een droom achterna waar veel mensen te bang voor zijn, hij is bereid een risico te nemen ipv de rest van zijn leven achter een bureau te zitten.
Klinkt alsof je van mening bent dat iedereen van vreugde moet gaan dansen als hun partner 1 van de uitverkorenen is die toe mag treden tot het exclusieve genootschap van militairen. Het is natuurlijk heel best als mensen hun droom achterna gaan, maar het is ook heel best als hun partners besluiten dat ze daar niet mee willen/kunnen samenleven. Een militair als partner is niet voor iedereen de ultieme droom.
Ja, ik generaliseer.
mjah je hebt moeilijk en onmogelijk, natuurlijk is het moeilijk voor de partner maar nu nog een jaar doen alsof er niets aan de hand is met het al geuitte dreigement als een soort van zwaard van Damocles boven de relatie is complete waanzin, hij moet strax kiezen tussen zijn uitzending waar hij de hele tijd naar toe heeft gewerkt met zijn maten en zijn vriendinnetje na zijn gegarandeerde celstraf voor dienstweigering
ik zou die jongen ook aanraden haar te dumpen als ik zijn vader was want ze toont hierin wel aan totaal geen respect voor zijn keuzes te hebben
sterker nog ik zou hem een zak condooms en een maand geven oid
ik zou die jongen ook aanraden haar te dumpen als ik zijn vader was want ze toont hierin wel aan totaal geen respect voor zijn keuzes te hebben
sterker nog ik zou hem een zak condooms en een maand geven oid
Op zondag 8 december 2013 00:01 schreef Karina het volgende:
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Ja, zou interessant zijn als hij hier ook zou posten. Hij moet toch ook inzien dat hier geen toekomst inzit, als hij een beetje slim is heeft hij dezelfde conclusie getrokken en haalt er nou nog even het maximale uit.quote:Op dinsdag 9 februari 2010 13:05 schreef sp3c het volgende:
ik zou die jongen ook aanraden haar te dumpen als ik zijn vader was want ze toont hierin wel aan totaal geen respect voor zijn keuzes te hebben
Ja, ik generaliseer.
echt hoor ik ben serieus een beetje sprakeloos hiervan ... ze gaan gewoon door tot de uitzending en dan is het over maar alles gaat verder prima
ik bedoel ...
dat klopt toch niet!
wtf kun je hier nu eigenlijk nog over zeggen?
ik bedoel ...
dat klopt toch niet!
wtf kun je hier nu eigenlijk nog over zeggen?
Op zondag 8 december 2013 00:01 schreef Karina het volgende:
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
ja naja ofwel hij ziet het echt als lekker makkelijke sex in het weekend ofwel hij gelooft dat ze nog wel terugkrabbeltquote:Op dinsdag 9 februari 2010 13:27 schreef Northside het volgende:
[..]
Ja, zou interessant zijn als hij hier ook zou posten. Hij moet toch ook inzien dat hier geen toekomst inzit, als hij een beetje slim is heeft hij dezelfde conclusie getrokken en haalt er nou nog even het maximale uit.
Op zondag 8 december 2013 00:01 schreef Karina het volgende:
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
quote:Op dinsdag 9 februari 2010 13:58 schreef sp3c het volgende:
[..]
ja naja ofwel hij ziet het echt als lekker makkelijke sex in het weekend ofwel hij gelooft dat ze nog wel terugkrabbelt
Dat zou wel wat zijn
Zij loopt de hele tijd moeilijk te doen, ook met dit topic en alles, en hij heeft allang een besluit genomen en geestelijk afstand genomen, maar tot die tijd neukt t zo lekker weg...
It starts with a shiver, an itch, a slow boil
Ik weet niet helemaal wat ik hier nou van moet maken. Dumpen zodra hij op uitzending gaat? Dat betekent dat je er nu dus al geen waarde meer aan hecht, gezien het harde besluit wat jij/jullie hier hebben genomen. Houd jezelf niet meer voor het lapje en maak het uit. Ik hoop om eerlijk te zijn dat je vriendje ziet wat het merendeel van de FOK!kers hier ziet en jou zelf dumpt.
FUUUUUUUUUUUU-
Ooit gedacht dat dat een nu gemaakte afspraak is, maar dat dat soort dingen ook met de loop van de tijd veranderen? Ook omdat het acceptatieproces ook doorgaat? Nja... FOK he, ook weer is kortzichtig.quote:Op woensdag 10 februari 2010 21:38 schreef Ome_G het volgende:
Ik weet niet helemaal wat ik hier nou van moet maken. Dumpen zodra hij op uitzending gaat? Dat betekent dat je er nu dus al geen waarde meer aan hecht, gezien het harde besluit wat jij/jullie hier hebben genomen. Houd jezelf niet meer voor het lapje en maak het uit. Ik hoop om eerlijk te zijn dat je vriendje ziet wat het merendeel van de FOK!kers hier ziet en jou zelf dumpt.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Zou jij het erop wagen?quote:Op woensdag 10 februari 2010 22:13 schreef Esses het volgende:
Ooit gedacht dat dat een nu gemaakte afspraak is, maar dat dat soort dingen ook met de loop van de tijd veranderen? Ook omdat het acceptatieproces ook doorgaat? Nja... FOK he, ook weer is kortzichtig.
Ja, ik generaliseer.
de afspraak zelf is kortzichtig en een heel slechte start voor dat acceptatieprocesquote:Op woensdag 10 februari 2010 22:13 schreef Esses het volgende:
[..]
Ooit gedacht dat dat een nu gemaakte afspraak is, maar dat dat soort dingen ook met de loop van de tijd veranderen? Ook omdat het acceptatieproces ook doorgaat? Nja... FOK he, ook weer is kortzichtig.
Op zondag 8 december 2013 00:01 schreef Karina het volgende:
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Wie weet heb ik 't er al wel op gewaagd, en gaat dat juist goed. Maar ok. Dat bedoelde ik. Kortzichtig.
En inderdaad een afspraak als deze is an sich kortzichtig, maar niet per definitie het einde zoals ik wou aandragen.
En inderdaad een afspraak als deze is an sich kortzichtig, maar niet per definitie het einde zoals ik wou aandragen.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Jij kan het wel kortzichtig noemen, maar als je vriendin aankondigt dat ze je bij uitzending zal verlaten en jij er dan op GOKT dat tegen die tijd haar kijk op de zaken wel veranderd zal zijn, dan kan ik daar wel betere woorden voor verzinnen.quote:Op donderdag 11 februari 2010 20:30 schreef Esses het volgende:
Wie weet heb ik 't er al wel op gewaagd, en gaat dat juist goed. Maar ok. Dat bedoelde ik. Kortzichtig.
En inderdaad een afspraak als deze is an sich kortzichtig, maar niet per definitie het einde zoals ik wou aandragen.
Ja, ik generaliseer.
" Kop of munt " JE MOET HET NU ZEGGEN!quote:Op woensdag 4 november 2009 15:51 schreef JustSoraya het volgende:
< conclusie: Ik trek het niet!>
Xoxo
flauw,sorry On-topic: Zoals Koepert of jack4ya al zeiden: gewoon stoppen hiermee dat is de beste oplossing voor beiden.
Gevoelens kun je nu eenmaal niet onderdrukken hoe erg je best je ook doet om dit wel te doen tegen beter weten in.
75 topics = FIN
god wab het ik hier een baal van........
zit ik te reageren..........heel verhaal.......!
verkeerde knop.........mn hele reactie kwijt...
nu maar even in het kort..
ik vond het zo shocking om dit te lezen....
op uitzending en dan is de relatie ten einde ??
wat is dit voor een krankzinnige deal.......is t een grap ofzoiets?
even iets over mijzelf..
ik ben getrouwd met een beroeps
en moeder van 4 kinderen (de oudste is 18)
mijn man gaat volgende maand naar afghanistan voor 5 maanden.
Tuurlijk zal ik hem missen en baal ik ervan dat hij weggaat.......maar ik ben ook zo ontzettend trots op hem en op alle collega's die daar (en overal) gewoon super werk doen (kijk naar haiti)
onze relatie is goed, maar ook wij hebben hobbels en bobbels en het blijft werken aan een goede relatie....je respecteerd elkaar en staat achter elkaars keuze
dit gaat jullie niet lukken op deze manier..hij gaat je zeer zeker nodig hebben..
Natuurlijk veranderd hij, iedere oefening komt hij thuis en moet hij weer wennen.....
voor een uitzending wordt hij ook getraind en op scherp gezet, dit moet ook ....want ze gaan naar oorlogsgebied en moeten alert zijn....hoe vervelend dit ook is voor het thuisfront
die verandering is nodig maar het komt vanzelf weer goed.
Bij het painfbat, weet je toch voor 100% zeker dat hij binnen afzienbare tijd wordt uitgezonden.
snap eigenlijk niet dat hij nog bij je blijft..... kan maar 1 ding bedenken (met alle respect)
en zogauw hij te horen krijgt dat hij op uitzending gaat heeft hij emotioneel allang afscheid genomen.
als dat niet het geval is.........gaat hij hier kapot aan!!
zo kansloos dit verhaal
defensie is een eigen maatschappij en je moet een sterke vrouw zijn....anders red je het niet!
jij gaat dit niet redden.........of je moet zijn keuze accepteren en hem steunen in alles wat hij doet...
hij gaat je echt nodig hebben...........
owja , mijn vader was overigens ook beroeps........
zit ik te reageren..........heel verhaal.......!
verkeerde knop.........mn hele reactie kwijt...
nu maar even in het kort..
ik vond het zo shocking om dit te lezen....
op uitzending en dan is de relatie ten einde ??
wat is dit voor een krankzinnige deal.......is t een grap ofzoiets?
even iets over mijzelf..
ik ben getrouwd met een beroeps
en moeder van 4 kinderen (de oudste is 18)
mijn man gaat volgende maand naar afghanistan voor 5 maanden.
Tuurlijk zal ik hem missen en baal ik ervan dat hij weggaat.......maar ik ben ook zo ontzettend trots op hem en op alle collega's die daar (en overal) gewoon super werk doen (kijk naar haiti)
onze relatie is goed, maar ook wij hebben hobbels en bobbels en het blijft werken aan een goede relatie....je respecteerd elkaar en staat achter elkaars keuze
dit gaat jullie niet lukken op deze manier..hij gaat je zeer zeker nodig hebben..
Natuurlijk veranderd hij, iedere oefening komt hij thuis en moet hij weer wennen.....
voor een uitzending wordt hij ook getraind en op scherp gezet, dit moet ook ....want ze gaan naar oorlogsgebied en moeten alert zijn....hoe vervelend dit ook is voor het thuisfront
die verandering is nodig maar het komt vanzelf weer goed.
Bij het painfbat, weet je toch voor 100% zeker dat hij binnen afzienbare tijd wordt uitgezonden.
snap eigenlijk niet dat hij nog bij je blijft..... kan maar 1 ding bedenken
(met alle respect)en zogauw hij te horen krijgt dat hij op uitzending gaat heeft hij emotioneel allang afscheid
genomen. als dat niet het geval is.........gaat hij hier kapot aan!!
zo kansloos dit verhaal
defensie is een eigen maatschappij en je moet een sterke vrouw zijn....anders red je het niet!
jij gaat dit niet redden.........of je moet zijn keuze accepteren en hem steunen in alles wat hij doet...
hij gaat je echt nodig hebben...........
owja , mijn vader was overigens ook beroeps........
Bedankt Armywife voor je verhaal :]
En Esses nog steeds bedankt voor het vertrouwen. ]
Blij dat iemand het inziet.
En Esses nog steeds bedankt voor het vertrouwen. ]
Blij dat iemand het inziet.
Love is the slowest form of suicide.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |