MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Inderdaad, stomme Fransen altijd, met dat stomme taaltjequote:Op woensdag 4 november 2009 23:18 schreef Merkie het volgende:
Dat interview is niet te beluisteren met die Franse voice-over.
Ben het er niet helemaal mee eens maar goed.quote:Op donderdag 5 november 2009 00:41 schreef Aisumasen het volgende:
Las hier nog een recensie: http://concertbespreking.(...)eys-lotto-arena.html
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Nog meer:quote:Op donderdag 5 november 2009 00:41 schreef Aisumasen het volgende:
Las hier nog een recensie: http://concertbespreking.(...)eys-lotto-arena.html
quote:Arctic Monkeys tonen twee gezichten
Arctic Monkeys spelen voor steeds grotere zalen, maar stellen muziek nog boven show. De Britten entertainden een net niet volgelopen Lotto Arena met minimale middelen: geen spectaculair podiumdoek, pyrotechnics of belachelijke outfits, enkel een sobere videowall waarop je elk groepslid ziet opgaan in het spelplezier. Mooi, maar gedurfd, want het publiek moet ook mee. En dat is net iets moeilijker met het nieuwe Humbug, een groovende, bijwijlen sexy plaat waarop de nog altijd maar 23-jarige lads uit Sheffield de onstuimige punkpop van hun twee vorige albums inruilen voor midtempo songs.
Moedig dus om te openen met het slepende 'Dance little liar', in een waas van rook en sixtiesklanken. Meteen viel het belang op van het extra groepslid, de Last Shadow Puppets-toetsenist John Ashton. Zijn orgel geeft een vollere, warmere klank. Terwijl de gitaren vroeger zenuwachtig maar droog tegen elkaar opbotsten, dienen ze nu als afgemeten sfeermaker.
'Brianstorm' klonk furieus, Turner sloeg prompt aan het headbangen. De staccatogitaren uit 'This house is a circus' en 'Still take you home' sneden als een mes door boter, terwijl 'I bet you look good on the dancefloor' uitnodigde tot pogoën. Matt Helders toonde zich de onmisbare motor met zijn sublieme slagwerk.
'My propellor', samen met 'Crying lightning' een van de betere songs van het nieuwe album, bewees dat een sensueel croonende Turner ook prettig kan zijn. Maar bij andere Humbug-tracks als 'Dangerous animals' pakte de mayonaise niet: te veel vertrouwend op effectjes, te weinig song. En kijk, daar diste de groep 'When the sun goes down' op en de zaal ontwaakte uit haar dip. 'Secret door' besloot de set met confetti, maar we hadden niet de indruk dat ze daar zelf waren opgekomen. De song bewees, net als 'Cornerstone', dat Turner als tekstschrijver zijn gelijke niet kent.
In de toegift sloeg 'Fluorescent adolescent' een geslaagde brug tussen het retrogeluid van de Last Shadow Puppets en de nieuwe groove. In de afsluiter '505' liet Turner zijn gitaar aan de kant.
Samen met het 'volwassener' geluid is ook die jeugdige arrogantie verdwenen. Arctic Monkeys overtuigen moeiteloos met hun songs, maar moeten als 'grote groep' nog wat beter doseren met energie voor een show die van start tot slot kan boeien.
De Standaard
quote:Arctic Monkeys in Lotto Arena: Schriel aapje wordt gespierde gorilla
"They're very loud, and very rock and roll", luidde de povere analyse van de Britse premier Gordon Brown, toen die zich onvermoed outte als fan van Arctic Monkeys. Daarbij bestond hij het helaas om geen enkele song van de Sheffieldse apenkoppen bij naam te kennen. Maar te zijner verdediging: luid klonken Alex Turner en co. wel degelijk in de Lotto Arena.
"What happened to my rock and roll?", dachten we echter toen het concert nauwelijks twee minuten ver was. Securitymensen kwamen driftig gesticulerend het balkon op en maanden dansende toeschouwers kordaat aan om stilletjes hun stoeltjes op te zoeken.
Gelukkig liet de bende van Alex Turner zich voorstaan op onversneden rockesprit. Bij momenten speelde de groep zelfs zo stevig dat de vullingen uit je tanden dreigden te trillen, en niet zelden was dat de verdienste van drummer Matt Helders. De jongen mocht dan wel ogen als een verslagen schaakkampioen, de woorden "agile beast", die op zijn bassdrum werden geschreven, waren minstens even toepasselijk.
In Antwerpen hoorde je overigens duidelijker dan ooit dat de Arctic Monkeys voor hun laatste plaat Humbug de woestijn introkken met Josh Homme: meer dan eens denderden de Queens Of The Stone Age als een op hol geslagen stoomtrein door de set. Het oudere nummer "Still Take You Home" werd bijvoorbeeld lichtjes vertraagd en zwaarder aangezet. Daardoor klonken de Monkeys minder springerig en hoenderfris, maar wel sensueler en krachtiger. Zou het schriele aapje van weleer een gespierde gorilla aan het worden zijn? Een interessante metamorfose, alleszins.
Toch bleef "I Bet You Look Good on the Dancefloor" ook nu weer het absolute hoogtepunt in de set. Een manische pogo werd ingezet op het middenplein en zolang de groep er stevig de pas inhield, bleef de zaal kolken.
Jammer genoeg ging het op dat vlak af en toe mis. Zo speelde Turner een tegendraads spel van aantrekken en afstoten. "Having a good time? Yeah? Alright... I'll change the pace though", waarop het sinistere "My Propeller" werd ingezet. Een knappe versie, maar ze opende ook de deur naar een set die te vaak aan het kabbelen sloeg. Zo had "Dangerous Animals" lang niet dezelfde spankracht als "The View from the Afternoon" of "When the Sun Goes Down".
In Antwerpen kreeg je in extremis een sterke revanche voor hun bijzonder lauw onthaalde Pukkelpoppassage. Maar het grandioze riff-fest dat als een aap in hun mouw zit, wil er vooralsnog niet helemaal uitkomen. Werchter 2010 dan maar?
De Morgen
Mja, die recensies, ben het er nooit mee eens. Als je wat van AM kent, weet je toch dat je geen spetterende show kunt verwachten? En I Bet You Look Good on the Dancefloor het hoogtepunt, daar ben ik het zeker niet mee eens.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Jeetje, alwéér een aangepaste versie. Ze verliezen zichzelf echt helemaal hier
. Geef mij maar gewoon het origineel, 2 minuut 50 pure rock 'n' roll zonder fratsen.
Man, wat is het toch irritant dat mensen steeds één of andere 'gemaakte' show willen zien. Ik vind het juist z'n charmes hebben dat ze gewoon spelen, normaal blijven en niet nep zijn.
quote:Op donderdag 5 november 2009 15:36 schreef hallo-daar het volgende:
Man, wat is het toch irritant dat mensen steeds één of andere 'gemaakte' show willen zien. Ik vind het juist z'n charmes hebben dat ze gewoon spelen, normaal blijven en niet nep zijn.
Er zijn ook mensen die SBS6 kijken én De Telegraaf lezen. Dat is pas erg!quote:Op donderdag 5 november 2009 15:36 schreef hallo-daar het volgende:
Man, wat is het toch irritant dat mensen steeds één of andere 'gemaakte' show willen zien. Ik vind het juist z'n charmes hebben dat ze gewoon spelen, normaal blijven en niet nep zijn.
nee inderdaad niet iedereen is die hard fan maar als je die nieuwe cd hebt beluisterd kan je toch wel enigsinds een voorstelling maken van hoe een 'nieuw' optreden is.. Ze zijn trouwens toch best positief? Ik vond het kick ass anyway;) En de mensen om me heen zagen er ook blij en gelukkig uit!
Ik vind het juist vet als ze zulke dingen doenquote:Op donderdag 5 november 2009 15:34 schreef Aisumasen het volgende:
Jeetje, alwéér een aangepaste versie. Ze verliezen zichzelf echt helemaal hier
Al duurt het wel iets te lang en zit er aan het begin wat weinig orde in de chaos
Van de KEXP sessie van een tijd terug is nu een ook filmpje, door Domino op youtube gezet. Het betreft Cornerstone (uiteraard) 
Bekijk deze YouTube-video
Bekijk deze YouTube-video
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Oeh, klinkt goed. Alhoewel ik wel begrijp waarom het niet op Humbug verscheen, maar het zijn wel toffe b-kantenquote:Op vrijdag 6 november 2009 11:40 schreef MilanILF het volgende:
You guys, you guys!
http://www.amazon.com/Cornerstone/dp/B002VIVAAS/ref=sr_1_4?ie=UTF8&s=dmusic&qid=1257452893&sr=8-4
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Catapultquote:Op vrijdag 6 november 2009 11:40 schreef MilanILF het volgende:
You guys, you guys!
http://www.amazon.com/Cornerstone/dp/B002VIVAAS/ref=sr_1_4?ie=UTF8&s=dmusic&qid=1257452893&sr=8-4
Sketchead blijft
Fright Lined Dining Room klinkt ook heel vet
Ik ben de Messias van de tienermeisjesquote:Op woensdag 4 november 2009 15:29 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Enorm laag! De gemiddelde leeftijd van het publiek was verrassend hoog
Goed, omdat hier nogal wat pitters en moshers vertegenwoordigd blijken te zijn: WAAROM? Wat is er de meerwaarde van? Dansen is leuk en springen ook en helemaal losgaan ook, maar keihard beuken doe je maar op de Zwarte Cross ofzo
En nog steeds: Fire and Thud
Het is een periode dat de jongen zijn overtollige testosteron kwijt moet in het vechten tegen andere mannetjes om zodoende het vrouwtje te veroveren.quote:Op vrijdag 6 november 2009 15:34 schreef Weggeslet het volgende:
Goed, omdat hier nogal wat pitters en moshers vertegenwoordigd blijken te zijn: WAAROM? Wat is er de meerwaarde van? Dansen is leuk en springen ook en helemaal losgaan ook, maar keihard beuken doe je maar op de Zwarte Cross ofzo
Pitten zit in onze genen.
Eens eigenlijkquote:Op vrijdag 6 november 2009 15:34 schreef Weggeslet het volgende:
[..]
Dansen is leuk en springen ook en helemaal losgaan ook, maar keihard beuken doe je maar op de Zwarte Cross ofzo
Ik vind het keiharde beuken ook vooral ruk omdat je dan niks meer van het concert ziet.
Ik pit eigenlijk ook niet (meer).
Liever gewoon springen. En niet mensen naar voren beuken (als iets irritant is, dan is het wel een hele massa mensen in je rug
).
Gelukkig zijn de nieuwe songs niet zo geschikt om op te springen imo.
Liever gewoon springen. En niet mensen naar voren beuken (als iets irritant is, dan is het wel een hele massa mensen in je rug
).Gelukkig zijn de nieuwe songs niet zo geschikt om op te springen imo.
Ik ben benieuwdquote:Op vrijdag 6 november 2009 15:42 schreef AMDB het volgende:
[..]
Het is een periode dat de jongen zijn overtollige testosteron kwijt moet in het vechten tegen andere mannetjes om zodoende het vrouwtje te veroveren.
Pitten zit in onze genen.
Net kwam When the sun goes down opeens voorbij in m'n shuffle, en oh wat klonk het jong, aanstekelijk en frivool. Gewoon wat knaapjes die wat instrumenten hadden gepakt en de misstanden rondom vieze buurman Steve aan het licht wilden brengen, met fantastisch resultaat. Nu klinkt het allemaal zwaarder, technisch vernuftiger, prestigieuzer. Het lijkt wel alsof het oude imago [of bestond dat alleen maar in mijn hoofd?] per direct afschud moest worden en vervangen door iets volwasseners. Nou vind ik beide albums goed, maar toch denk ik soms nog verlangend terug naar die aanstekelijke tijd waarin Alex nog kort haar had.
Ahhhhhhh
tot zover de psychobabble.
