wieso?quote:
ooit geprobeerd, deed geen zak bij mij (was ook voordat ze met wat goede onderzoeken kwamen...)quote:Op zaterdag 4 september 2010 12:11 schreef manda-rijn het volgende:
[..]
wieso?
Nu ben ik helemaal gestopt met de ami
thnxquote:Op zaterdag 4 september 2010 12:17 schreef MarMar het volgende:
[..]
ooit geprobeerd, deed geen zak bij mij (was ook voordat ze met wat goede onderzoeken kwamen...)
Waarom het niet werkt als je het sporadisch neemt: het werkt sowieso pas na een week of drie, en je moet het bijhouden.
Het is dan ook geen reguliere pijnstiller, maar als het goed is verandert het iets op gebied van je neurotransmitters waardoor pijnsignalen minder doorgegeven worden. Het is in grotere doseringen eigenlijk een antidepressiva.
Het wordt voorgeschreven bij bijvoorbeeld fibromyalgie en zenuwpijn en soms hebben mensen er baat bij, vaak niet.
Neurontin?quote:Op zaterdag 4 september 2010 21:58 schreef -sabine- het volgende:
De AD zijn geopperd, maar daar moet ik me nog beter over laten informeren.
Iets met Neuro............. heb ik al eens gehad, dat ging niet oke.
Ja die was het. Ff vragen wat daar ook weer mee was, kweet het niet meer.quote:
Dosering kon niet hoger ivm bijwerkingen? Is meestal niet recht evenredig.. integendeel...?quote:Op zaterdag 4 september 2010 22:23 schreef manda-rijn het volgende:
Overigens heb ik de ami wel een tijd continu gebruikt hoor. Het hielp even heel goed, tot mijn pols steeds instabieler werd en mijn rugpijn erger. Dosering kon niet hoger ivm bijwerkingen. Daarna nam ik mijn ami niet echt meer braaf in, omdat ik na maanden slikken nog steeds last had van vervelende bijwerkingen.
Verder ben ik wel heel therapietrouw wat medicatie betreft(zou ook wat zijn als doktersassistent, beetje tegen je patiënten zeuren dat ze bijv. de kuur wel moeten afmaken en zelf de medicatie niet braaf willen innemen)
Ik kon maximaal 1x per dag 1 tablet en 1x per dag een halve tablet aan. En het hielp op het laatst gewoon niet. Bij hoger dosering zou ik gaan flauw vallen ivm lage bloeddruk als bijwerking. Bloeddruk was met deze dosering 90/55 en stond al regelmatig op het punt om tegen de vlakte te gaan als ik snel op ging staan, want dan werd mijn bloeddruk nog lager.quote:Op zaterdag 4 september 2010 22:30 schreef Evie het volgende:
[..]
Dosering kon niet hoger ivm bijwerkingen? Is meestal niet recht evenredig.. integendeel...?
Zou je dan niet een keer stoppen met de naproxen?quote:Op zaterdag 4 september 2010 21:56 schreef -sabine- het volgende:
Ik heb ... een chronische alvleesklierontsteking ...
Ibuprofen bijvoorbeeld, en alle COX-2 remmers.quote:Op zondag 5 september 2010 20:36 schreef MarMar het volgende:
Ik zou niet weten welke NSAID´s wel goed zouden zijn bij chronische pancreatitis
Je kunt er niet over oordelen, soms kies een patient met de artsEN tussen twee kwaden.quote:Op zondag 5 september 2010 18:44 schreef starla het volgende:
Als er iemand is die ik afkraak is het de arts die slechte medicatievoorschriften geeft, niet de patient. Dat moge toch wel duidelijk zijn uit mijn vorige reacties. Daarnaast hoef je niet de gehele medische achtergrond te kennen om te weten dat naproxen bij iemand met een chronische pancreatitis niet goed is.
quote:Op zondag 5 september 2010 20:36 schreef MarMar het volgende:
Ik zou niet weten welke NSAID´s wel goed zouden zijn bij chronische pancreatitis en het is kiezen of delen..
Als de optie gezonder met meer pijn is, kiezen we hier wss allemaal voor minder gezond en minder pijn.. Kwaliteit van leven gaat namelijk zwaar achteruit met veel pijn, dan maar wat ongezonder en wellicht korter leven.
In dit soort gevallen blijft niet zoveel meer over dan kiezen uit twee kwaden.
Starla is arts-assistent of nog medisch student, maar in veel medische topics aanwezig en alwetend. Niet dat ze ongelijk heeft over bepaalde dingen, maar het is wel om een tíkje kriebelig van te worden inderdaad.quote:Op zondag 5 september 2010 20:54 schreef -sabine- het volgende:
Succes met wat je doet, lijkt me iets medisch te zijn.
Het zijn geen diagnoses, maar mij mening als arts ten aanzien van sommige medicatielijsten waarvan ik schrik, that's all. Als je er niets mee doet, ook prima. Ik heb niemand persoonlijk aangevallen in dit topic, alleen gezegd dat sommige recepten echt niet deugen, ondanks de vele pijn die velen van jullie voelen. 'In de beperking toont zich de meester', zeg ik maar. Veel is dus niet altijd beter, vaak zelfs slechter is mijn ervaring.quote:Op zondag 5 september 2010 20:54 schreef -sabine- het volgende:
Ik stel zelf niet echt prijs op jouw diagnoses tav mijn innames.
quote:Op zondag 5 september 2010 21:01 schreef clumsy_clown het volgende:
Niet dat ze ongelijk heeft over bepaalde dingen, maar het is wel om een tíkje kriebelig van te worden inderdaad.
Oke danquote:Op zondag 5 september 2010 21:01 schreef clumsy_clown het volgende:
[..]
Starla is arts-assistent of nog medisch student, maar in veel medische topics aanwezig en alwetend. Niet dat ze ongelijk heeft over bepaalde dingen, maar het is wel om een tíkje kriebelig van te worden inderdaad.
lol @ ibuprofen, watvoor doseringen had je in gedachte?quote:Op zondag 5 september 2010 20:42 schreef starla het volgende:
[..]
Ibuprofen bijvoorbeeld, en alle COX-2 remmers.
lol? ibuprofen geeft geen risico op pancreatitis en is daarnaast een krachtige pijnstiller. 600mg bruis 3 keer daags is een mooie dosering.quote:Op zondag 5 september 2010 21:46 schreef MarMar het volgende:
lol @ ibuprofen, watvoor doseringen had je in gedachte?
quote:
Ik weet niet of je nu ibuprofen overschat of sommige pijn onderschat, ik denk het tweede.quote:Op maandag 6 september 2010 07:21 schreef starla het volgende:
[..]
lol? ibuprofen geeft geen risico op pancreatitis en is daarnaast een krachtige pijnstiller. 600mg bruis 3 keer daags is een mooie dosering.
[..]
![]()
Pijn schijnt sowieso niet te schalen te zijn; iedereen beleeft pijn anders. Ongetwijfeld zal de werking van pijnstillers ook per persoon verschillen...quote:Op maandag 6 september 2010 09:50 schreef MarMar het volgende:
[..]
Ik weet niet of je nu ibuprofen overschat of sommige pijn onderschat, ik denk het tweede.
Uit nieuwsgirigheid: Bij watvoor soorten pijn past dat volgens jou?
Naproxen is net zo pijnstillend als ibuprofen. Sowieso kun je twijfelen over de toegevoegde waarde van een NSAID bij morfinepreparaten. Het is bij maximale doseringen in het geval van een pancreatitis in ieder geval beter dan naproxen. Daarnaast werkt het één beter voor de ander.quote:Op maandag 6 september 2010 09:50 schreef MarMar het volgende:
Ik weet niet of je nu ibuprofen overschat of sommige pijn onderschat, ik denk het tweede.
Bij alle pijnen werkt het goed. Naproxen misschien iets beter bij klachten van het bewegingsapparaat.quote:Op maandag 6 september 2010 09:50 schreef MarMar het volgende:
Uit nieuwsgirigheid: Bij watvoor soorten pijn past dat volgens jou?
Volgens mij valt ibuprofen gewoon onder stap 1 van pijnstiling, met aanvulling nog in stap 2.quote:Op maandag 6 september 2010 10:16 schreef starla het volgende:
[..]
Naproxen is net zo pijnstillend als ibuprofen. Sowieso kun je twijfelen over de toegevoegde waarde van een NSAID bij morfinepreparaten. Het is bij maximale doseringen in het geval van een pancreatitis in ieder geval beter dan naproxen. Daarnaast werkt het één beter voor de ander.
[..]
Bij alle pijnen werkt het goed. Naproxen misschien iets beter bij klachten van het bewegingsapparaat.
Juist, daarom kun je je afvragen of een NSAID in combinatie met morfinepreparaten wel zinvol is. Iemand kreeg hier PCM + naproxen + 3 verschillende morfinepreparaten. Diegene had ook een pancreatitis.quote:Op maandag 6 september 2010 10:29 schreef MarMar het volgende:
Volgens mij valt ibuprofen gewoon onder stap 1 van pijnstiling, met aanvulling nog in stap 2.
Daar zijn de meesten in dit topic al een eind voorbij Starla
quote:Op zaterdag 4 september 2010 21:56 schreef -sabine- het volgende:
Ik mag oxinorm 8 keer bijslikken per dag. 5 mg
Zes keer Naproxen in kombi met paracetamol. 500mg-1000mg
Oxycontin 10-12 keer per dag. 10mg
Zo nodig een Tramadol, heb ik nu ook op en die werkt wel degelijk goed in kombi met de rest.
Ik heb een chronische alvleesklierontsteking....
Ik heb altijd geleerd:quote:Op maandag 6 september 2010 10:29 schreef MarMar het volgende:
STAP 1
De eerste stap bij pijnbestrijding bestaat uit NSAID's en paracetamol. Deze medicijnen werken goed bij lichte tot matige pijn.
Zo vat ik het ook alleszins niet op, ik ben blij dat we er zo over kunnen praten. Mijn doel was ook niet om de pijn van mensen hier te bagatelliseren, slechts om kritisch te kijken naar de medicatie. Dat vind ik mijn verplichting als arts. Als mensen dit verkeerd op hebben gevat dan mijn excuses daarvoor, maar van sommige medicatielijsten schrok ik echt en vraag ik me serieus af of dat niet beter kan. That's all.quote:Op maandag 6 september 2010 10:29 schreef MarMar het volgende:
Voor de duidelijkheid, dit is niet om je aan te vallen, maar het is gewoon heel moeilijk om iemand die zulke pijn niet ervaart uit te leggen hoe het is.
Ik denk dat het wel zo is dat hoe meer artsen zich ermee bemoeien, hoe meer er voorgeschreven wordt en dat dat soms beter kan.quote:Op maandag 6 september 2010 10:43 schreef starla het volgende:
knip
Zo vat ik het ook alleszins niet op, ik ben blij dat we er zo over kunnen praten. Mijn doel was ook niet om de pijn van mensen hier te bagatelliseren, slechts om kritisch te kijken naar de medicatie. Dat vind ik mijn verplichting als arts. Als mensen dit verkeerd op hebben gevat dan mijn excuses daarvoor, maar van sommige medicatielijsten schrok ik echt en vraag ik me serieus af of dat niet beter kan. That's all.
Dat lijkt op de WHO pijnladder qua pijnbestrijding bij kanker. Hoe zit dat stappenschema dan qua neuropathie? Menig poster krijgt medicatie zoals AD of TENS en iets dergelijks zie ik niet terug in je schema.quote:Op maandag 6 september 2010 10:43 schreef starla het volgende:
[[..]
Ik heb altijd geleerd:
Stap 1: paracetamol
Stap 2: PCM + NSAID
Stap 3: PCM + tramadol
Stap 4: PCM + oxycontin e.d.
Stap 5: Invasief
Deze pijnladder is inderdaad niet van toepassing bij neuropathische pijnen. Eerste keus bij neuropathische pijn zijn de anti-epileptica gabapentine en pregabaline en TCA's. Daarna aangevuld met opioďden. Maar richtlijn verschilt uiteraard per oorzaak en soort neuropathische pijn. Bij continue pijn wordt meestal een TCA gebruikt, bij paroxismale pijnklachten kiest men meestal voor anti-epileptica.quote:Op maandag 6 september 2010 12:38 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dat lijkt op de WHO pijnladder qua pijnbestrijding bij kanker. Hoe zit dat stappenschema dan qua neuropathie? Menig poster krijgt medicatie zoals AD of TENS en iets dergelijks zie ik niet terug in je schema.
Volgens mij is bij geen van die medicatie de exacte werking met betrekking tot het bestrijden van neuropathische pijn? Het zijn toch eigenlijk bijwerkingen die niet als zodanig bedoeld waren? Naar mijn weten zijn er geen medicatie ontwikkeld die specifiek zijn voor neuropathie? Zo ja, welke dan? Daar heeft menig poster hier meer baat bij dan louter mededelen dat de medicatie onjuist gedoseerd is.quote:Op maandag 6 september 2010 12:45 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Deze pijnladder is inderdaad niet van toepassing bij neuropathische pijnen. Eerste keus bij neuropathische pijn zijn de anti-epileptica gabapentine en pregabaline en TCA's. Daarna aangevuld met opioďden. Maar richtlijn verschilt uiteraard per oorzaak en soort neuropathische pijn. Bij continue pijn wordt meestal een TCA gebruikt, bij paroxismale pijnklachten kiest men meestal voor anti-epileptica.
Nee, zowel tricyclische antidepressiva als anti-epiliptica zijn oorspronkelijk ontwikkeld voor de behandeling van, je raadt het nooit, depressies en epilepsie. Neuropathische pijn is notoir moeilijk te behandelen. Er zijn voor zover ik weet geen veelgebruikte middelen die alleen de indicatie neuropathische pijn hebben. Je hebt wel ruboxistaurine, maar dat is nog steeds in ontwikkeling.quote:Op maandag 6 september 2010 12:56 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Volgens mij is bij geen van die medicatie de exacte werking met betrekking tot het bestrijden van neuropathische pijn? Het zijn toch eigenlijk bijwerkingen die niet als zodanig bedoeld waren? Naar mijn weten zijn er geen medicatie ontwikkeld die specifiek zijn voor neuropathie? Zo ja, welke dan? Daar heeft menig poster hier meer baat bij dan louter mededelen dat de medicatie onjuist gedoseerd is.
Omdat je, ongeacht indicatie, wel iets zinnigs over voorschrijfbeleid kunt zeggen. Zeker als voorschrijvers onvoldoende werkende geneesmiddelen (te) frequent doseren. Daarnaast gaan de meeste opmerkingen van Starla over nociceptieve (niet-neurogene) pijn, waarbij de oorzaak minder van belang is.quote:Waarom zie ik hier Starla dan gewoon zonder anamnese de medicatie te beoordelen?
Dan blijft het dus beperkt tot klooien met de medicatie die bestaat. Ik zie ook weinig hier over het bestrijden van de oorzaak zelf trouwens.quote:Op maandag 6 september 2010 13:04 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Nee, zowel tricyclische antidepressiva als anti-epiliptica zijn oorspronkelijk ontwikkeld voor de behandeling van, je raadt het nooit, depressies en epilepsie. Neuropathische pijn is notoir moeilijk te behandelen. Er zijn voor zover ik weet geen veelgebruikte middelen die alleen de indicatie neuropathische pijn hebben. Je hebt wel ruboxistaurine, maar dat is nog steeds in ontwikkeling.
Dat kan ja, maar dan beperkt het zich tot algemene uitspraken. Men kan immers niet zeggen over de exact werkzaamheid en bijwerkingen die iemand heeft bij bepaalde medicatie. Ik neem aan dat je dergelijke medicatie niet zomaar even van de huisarts krijgt voorgeschreven zonder dat er specialist bij betrokken is geweest? Ik mis de rol van de huisarts/apotheker eigenlijk hierin. De huisarts dient op de hoogte te zijn van het medicijn gebruik en de apotheker net zo goed. Hebben die geen actieve rol hierin?quote:Omdat je, ongeacht indicatie, wel iets zinnigs over voorschrijfbeleid kunt zeggen. Zeker als voorschrijvers onvoldoende werkende geneesmiddelen.te frequent doseren.
Dat lijkt me vanzelfsprekend.quote:Op maandag 6 september 2010 13:20 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dan blijft het dus beperkt tot klooien met de medicatie die bestaat. Ik zie ook weinig hier over het bestrijden van de oorzaak zelf trouwens.
[..]
Dat kan ja, maar dan beperkt het zich tot algemene uitspraken. Men kan immers niet zeggen over de exact werkzaamheid en bijwerkingen die iemand heeft bij bepaalde medicatie.
De apotheker gaat over medicatiebewaking. Als er medicatie wordt voorgeschreven die bij een patiënt problemen kan veroorzaken, bijvoorbeeld als interactie bij bestaande middelen, moet de apotheker alarm slaan. Daarnaast wordt de apotheker in consult gevraagd bij specifieke farmacotherapeutische vragen. De huisarts heeft een coördinerende rol, maar in principe is de behandeld arts voor het specifieke probleem (in dit geval: de neuropathische pijn, dus vaak een neuroloog of anesthesioloog) verantwoordelijk voor het beleid.quote:Ik neem aan dat je dergelijke medicatie niet zomaar even van de huisarts krijgt voorgeschreven zonder dat er specialist bij betrokken is geweest? Ik mis de rol van de huisarts/apotheker eigenlijk hierin. De huisarts dient op de hoogte te zijn van het medicijn gebruik en de apotheker net zo goed. Hebben die geen actieve rol hierin?
Dus als je genoeg medicatie krijgt via artsen, om een olifant 24/7 in coma te houden dan hoeft de apotheker dat niet na te vragen, omdat het conform de voorschriften is?quote:Op maandag 6 september 2010 13:26 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Dat lijkt me vanzelfsprekend.
[..]
De apotheker gaat over medicatiebewaking. Als er medicatie wordt voorgeschreven die bij een patiënt problemen kan veroorzaken, bijvoorbeeld als interactie bij bestaande middelen, moet de apotheker alarm slaan. Daarnaast wordt de apotheker in consult gevraagd bij specifieke farmacotherapeutische vragen. De huisarts heeft een coördinerende rol, maar in principe is de behandeld arts voor het specifieke probleem (in dit geval: de neuropathische pijn, dus vaak een neuroloog of anesthesioloog) verantwoordelijk voor het beleid.
De huisarts schrijft overigens best middelen voor bij neuropathische pijn. Denk bijvoorbeeld aan postherpetische pijn (na gordelroos). Dat wordt meestal door de huisarts afgehandeld.
Als het een gebruikelijke dosering is zal de apotheker dat meestal niet controleren. Is het inderdaad een veel hogere dosering dan gebruikelijk, of zijn het extra gevaarlijke geneesmiddelen, dan controleert de apotheker meestal het recept en neemt soms contact op met de voorschrijver.quote:Op maandag 6 september 2010 13:38 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dus als je genoeg medicatie krijgt via artsen, om een olifant 24/7 in coma te houden dan hoeft de apotheker dat niet na te vragen, omdat het conform de voorschriften is?
Ja, je beschrijft hier een probleem in de zorg. In Nederland hebben we gelukkig een huisarts, dat hebben veel buitenlandse patiënten niet eens. Voor de huisarts is het lastig zorg te coördineren omdat hij lang niet (op tijd) alle informatie van betreffende specialist krijgt. Daarnaast is de huisarts een generalist, hij kan en hoeft niet alle aspecten van gespecialiseerde zorg te kennen. Dat maakt het ook lastig. Ik zou er als patiënt wel op aandringen per specialisme één behandelend arts te hebben, wat eigenlijk ook de bedoeling is. In principe is elke voorschrijver verantwoordelijk voor zijn eigen recept. Als jij een middel voorschrijft wat een interactie geeft met een bestaand middel, is het jouw verantwoordelijkheid. Gelukkig doet de apotheek ook aan (geautomatiseerde) medicatiebewaking, waardoor fouten van voorschrijvers worden gesignaleerd. Een landelijk medicatie-EPD kan al veel van dit soort problemen wegnemen.quote:Als de huisarts een coördinerende rol heeft dan is het toch aan hem of haar om te coördineren hoe de zorg voor de patiënt het beste kan verlopen? Ik heb van sommige posters gelezen dat hij/zij niet één behandeld arts heeft voor zijn of haar probleem, maar meerderen artsen. Als die allemaal vrolijk een receptje uitschrijven dan stapelt de medicatie wel lekker op en dat verklaart misschien waarom sommige mensen hier wel een aparte combinatie aan medicatie heeft. Wie dient er eigenlijk voor te zorgen dat dit niet kan gebeuren? Je kan dat van een patiënt niet verwachten, die is immers geen arts. De patiënt is letterlijk en figuurlijk het lijdend voorwerp.
Jouw mening als zijnde arts (in de dop of weet ik veel): Heb jij hier dan net als Starla ook je twijfels aan de voorgeschreven (doseringen) medicatie die sommige posters hier gebruiken? Dat jij als arts (?) vindt dat de apotheker gegronde redenen heeft om navraag te doen? Of dat de patiënt toch eens met een overzichtje van het huidige gebruik aan medicatie het beste even wat navraag kan doen bij de huisarts of specialist?quote:Op maandag 6 september 2010 13:44 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Als het een gebruikelijke dosering is zal de apotheker dat meestal niet controleren. Is het inderdaad een veel hogere dosering dan gebruikelijk, of zijn het extra gevaarlijke geneesmiddelen, dan controleert de apotheker meestal het recept en neemt soms contact op met de voorschrijver.
[..]
Bij multidisciplinaire ziekten of aandoeningen lijkt het mij lastig één specifieke behandeld arts aan te wijzen. Zeker wanneer het zeldzame ziekte of moeizaam te behandelen aandoeningen betreft. De ene specialist is niet altijd werkzaam in dezelfde praktijk/ziekenhuis als de ander.quote:Ja, je beschrijft hier een probleem in de zorg. In Nederland hebben we gelukkig een huisarts, dat hebben veel buitenlandse patiënten niet eens. Voor de huisarts is het lastig zorg te coördineren omdat hij lang niet (op tijd) alle informatie van betreffende specialist krijgt. Daarnaast is de huisarts een generalist, hij kan en hoeft niet alle aspecten van gespecialiseerde zorg te kennen. Dat maakt het ook lastig. Ik zou er als patiënt wel op aandringen per specialisme één behandelend arts te hebben, wat eigenlijk ook de bedoeling is. In principe is elke voorschrijver verantwoordelijk voor zijn eigen recept. Als jij een middel voorschrijft wat een interactie geeft met een bestaand middel, is het jouw verantwoordelijkheid. Gelukkig doet de apotheek ook aan (geautomatiseerde) medicatiebewaking, waardoor fouten van voorschrijvers worden gesignaleerd. Een landelijk medicatie-EPD kan al veel van dit soort problemen wegnemen.
Dat geldt voor sommige patiënten, maar niet voor iedereen ben ik bang (zoals je vader dus overkomen is).quote:Op maandag 6 september 2010 14:42 schreef Rewimo het volgende:
Ik denk dat de meeste mensen hier in het topic al genoeg over hun lichaam weten om aan de bel te trekken als er iets mis gaat met de medicijnen, maar dat geldt niet voor iedereen. Ik zie daar een mooie taak voor artsen (en apothekers)
Dat geldt dus wel voor meer mensen. Ik kan mij voorstellen dat als je specialist na specialist hebt gehad/gezien je uiteindelijk wel bij een bepaalde combinatie medicatie komt die verre van aan te raden is, (maar het minst slecht is van alle mogelijke combinaties?) waarmee je nog enigszins kan functioneren. Gaat het uiteindelijk om wat het verstandigste is voor de patiënt zelf of gaat het erom wat de patiënt de beste kwaliteit van het leven biedt? Misschien dat mensen zich daarom storen aan Starla (met haar ongetwijfeld goed bedoeld doch cru geformuleerd advies) die even komt vertellen hoe het wel zou moeten?quote:Op maandag 6 september 2010 15:05 schreef AnitraX het volgende:
Bij mij hebben de artsen regelmatig overleg, neurologie en pijnbestrijding, de mld-arts is nu niet meer betrokken omdat hij geen medicatie voorgeschreven heeft. Mijn huisarts word keurig op de hoogte gehouden (op aandringen van mij, werd nog wel eens vergeten brieven van het zh naar ha te sturen door zh) en de apotheek houd alles keurig bij en alles word maandelijks gevraagd aan mijn man (die haalt medicijnen op) of alles nog klopt enz.
Dus de controle is hier echt wel goed.
Hier sluit ik me bij aan....Al zal dat voor buitenstaanders wel erg onbegrijpelijk klinkenquote:Op maandag 6 september 2010 16:16 schreef MarMar het volgende:
Het is inderdaad in veel gevallen een keus tussen twee kwaden en dan gaat imho kwaliteit van leven voor.
Moest er nu iemand zijn die zegt `tien jaar van je leven, maar dan de rest van je leven pijnvrij` kom maar op!
Starla heeft daar, als afgestudeerd en praktiserend arts een stuk meer verstand van dan ik. Maar ik kan haar argumentatie zeker volgen.quote:Op maandag 6 september 2010 14:11 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Jouw mening als zijnde arts (in de dop of weet ik veel): Heb jij hier dan net als Starla ook je twijfels aan de voorgeschreven (doseringen) medicatie die sommige posters hier gebruiken? Dat jij als arts (?) vindt dat de apotheker gegronde redenen heeft om navraag te doen? Of dat de patiënt toch eens met een overzichtje
Het gaat erom wat de patiënt wil. Als arts kun je slechts de voor- en nadelen van een therapie zo goed mogelijk beschrijven.quote:Op maandag 6 september 2010 15:59 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dat geldt voor sommige patiënten, maar niet voor iedereen ben ik bang (zoals je vader dus overkomen is).
[..]
Dat geldt dus wel voor meer mensen. Ik kan mij voorstellen dat als je specialist na specialist hebt gehad/gezien je uiteindelijk wel bij een bepaalde combinatie medicatie komt die verre van aan te raden is, (maar het minst slecht is van alle mogelijke combinaties?) waarmee je nog enigszins kan functioneren. Gaat het uiteindelijk om wat het verstandigste is voor de patiënt zelf of gaat het erom wat de patiënt de beste kwaliteit van het leven biedt? Misschien dat mensen zich daarom storen aan Starla (met haar ongetwijfeld goed bedoeld doch cru geformuleerd advies) die even komt vertellen hoe het wel zou moeten?
quote:Op maandag 6 september 2010 16:36 schreef dotKoen het volgende:
Ik denk dat mensen zich storen aan de opmerkingen van Starla omdat ze allerlei aannames over haar beweegredenen hebben, die volgens mij niet allemaal kloppen. Nee, gelukkig hebben de meeste artsen geen chronische pijnklachten, maar dat diskwalificeert ze niet om toch opmerkingen te maken over de behandeling van chronische pijn.
Die argumentatie kan ik zelfs volgen en ik heb de basisschool niet eens afgemaakt. Maar als mensen echt een combinatie aan medicatie krijgen die verre van verantwoord is op welke wijze dan ook dan kan iemand ze daar toch op wijzen dat ze die (nogmaals) doornemen met hun specialist in plaats van proberen te dokteren via het internet zelf? De tips waarom in het OP gevraagd werd gaan vermoed ik dan ook om tips als zijnde gebruiker en niet zozeer om welke medicatie zij zouden moeten gebruiken?quote:Op maandag 6 september 2010 16:36 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Starla heeft daar, als afgestudeerd en praktiserend arts een stuk meer verstand van dan ik. Maar ik kan haar argumentatie zeker volgen.
[..]
Meer dan dat vraagt de gemiddelde patiënt uiteindelijk ook niet, vermoed ik? Ik neem aan dat mensen geen wonderen verwachten van hun arts qua pijnbestrijding, maar gewoon om een manier om de dag door te komen?quote:Het gaat erom wat de patiënt wil. Als arts kun je slechts de voor- en nadelen van een therapie zo goed mogelijk beschrijven.
Nee, dat niet en dat hoeft ook niet. Meer dan voldoende empathie verwacht een gemiddelde patiënt ook niet. En misschien ontbreekt dat stukje empathie wel in die posts van Starla?quote:Ik denk dat mensen zich storen aan de opmerkingen van Starla omdat ze allerlei aannames over haar beweegredenen hebben, die volgens mij niet allemaal kloppen. Nee, gelukkig hebben de meeste artsen geen chronische pijnklachten, maar dat diskwalificeert ze niet om toch opmerkingen te maken over de behandeling van chronische pijn.
Empathie is natuurlijk erg lastig via een forum te laten zien. Daarnaast is Starla (of elke andere arts) hier niet in functie. Ze gebruikt haar kennis die ze door haar studie en beroep heeft vergaard, maar ze is geen arts van de posters hier. Ik denk dat het niet noodzakelijk is net zoveel empathie te tonen als je op een forum een zakelijk opmerking maakt over een medisch-inhoudelijke post van een andere gebruiker.quote:Op maandag 6 september 2010 16:55 schreef De_Kardinaal het volgende:
Nee, dat niet en dat hoeft ook niet. Meer dan voldoende empathie verwacht een gemiddelde patiënt ook niet. En misschien ontbreekt dat stukje empathie wel in die posts van Starla?
Ze is hier niet in functie nee, maar als men duidelijk niet gecharmeerd is van de wijze waarop Starla een bijdrage levert, ongeacht de mate van kennis die zij bezit, dient zij dan niet na te gaan of haar bijdrage dan nog wel zinvol is, als het alleen aversie oplevert?quote:Op maandag 6 september 2010 17:02 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Empathie is natuurlijk erg lastig via een forum te laten zien. Daarnaast is Starla (of elke andere arts) hier niet in functie. Ze gebruikt haar kennis die ze door haar studie en beroep heeft vergaard, maar ze is geen arts van de posters hier. Ik denk dat het niet noodzakelijk is net zoveel empathie te tonen als je op een forum een zakelijk opmerking maakt over een medisch-inhoudelijke post van een andere gebruiker.
Ze komen hier op eigen initiatiefquote:Op maandag 6 september 2010 19:38 schreef MarMar het volgende:
Hmjah, gelezen inmiddels.. ziet er wel een beetje uit als Starla haalt vriendjes hierheen..
Die opmerkingen waar je op doelt waren sneren richting de kardinaal, een user die jaar en dag zit te trollen in het geneeskundetopic, óók persoonlijk. Ik vind het jammer dat je je daardoor aangesproken voelt, dat was niet de bedoeling. Lees voor de grap eens de laatste edities terug en je kunt zo tig opmerkingen van de kardinaal naar artsen in het algemeen en mij of een andere user persoonlijk aanwijzen. Excuuuuse me dat ik dan een keer een lullige opmerking terug maak.quote:Op maandag 6 september 2010 19:38 schreef MarMar het volgende:
maar op die manier respectloos doen met je "maatjes" in SES vind ik voor een arts ook tamelijk respectloos.
Wel goed van Starla dat ze zelf toegeeft dat empathie niet haar sterkste kant is...
quote:Op maandag 6 september 2010 19:53 schreef Mirjam het volgende:
ok, ik zie dat er wat oproer is hier, zullen we vanaf hier weer proberen ontopic te gaan?
ik zie en snap dat starla goedbedoelde adviezen geeft, en zou het opp prijs stellen als starla niet via dit topic discussies meeneemt naar andere topics, tevens zou ik het op prij stellen als we elkaar in onze waarde laten
Op de eerste plaats zit ik hier, omdat ik zelf ook last heb van chronische pijn, en dat had ik al verkondigd ruim voordat het hier ontspoorde. Ten tweede vind ik het nogal twijfelachtig dat ik ineens de schuldige of het beoogde doel zou moeten zijn in je op of aanmerkingen tussen jou en een ander. Tenslotte als jij een probleem met mij hebt dan lijkt me dat je dat sowieso met mij dient aan te gaan en daar lijkt me dit draadje dus niet de geschikte locatie voor.quote:Op maandag 6 september 2010 19:48 schreef starla het volgende:
[..]
Ze komen hier op eigen initiatief
[..]
Die opmerkingen waar je op doelt waren sneren richting de kardinaal, een user die jaar en dag zit te trollen in het geneeskundetopic, óók persoonlijk. Ik vind het jammer dat je je daardoor aangesproken voelt, dat was niet de bedoeling. Lees voor de grap eens de laatste edities terug en je kunt zo tig opmerkingen van de kardinaal naar artsen in het algemeen en mij of een andere user persoonlijk aanwijzen. Excuuuuse me dat ik dan een keer een lullige opmerking terug maak.
Ik moest het even navragen, maar ik heb er geen last van gehad!quote:Op maandag 6 september 2010 20:16 schreef -sabine- het volgende:
Maar uhhh, khad een maar blz geleden gevraagd of iemand last heeft van een lage stem als de morf is uitgewerkt?
Rare lijkt dat het sowieso niet lang lijkt te werken bij me. Ik las dat er hier ook 12 uur voorgerekend werd, dat red ik nooit met deze dosering.
Voor de duidelijkheid:
Narcoses enz zijn bij mij ook net over de helft van de operaties "op".
Doordat het bindweefsel van geen kanten deugt, is moeilijk te achterhalen wat goed/fout is en wordt alles proefondervindelijk gedaan.
Eerste schoolweek, wiskundeles geven, weer gehad. Is goed gegaan.
Pup sliep vannacht ook al goed, geen gepiep.:D
Lucky Me.
wat voor behandeling(en) heb jij gehad bij de pijnpoli?quote:Op maandag 6 september 2010 20:23 schreef -sabine- het volgende:
TY Laysa
Kga ff mailen met de MLDarts morgen (Darm en niet nier hahah zoals ik eerder tikte)
Succes bij de pijnpoli, mijn rug is er mee "gered", al jaren.
Teleurstellend dat de rest dan ook niet lukte.
Ik heb altijd een lage stem, maar zal er eens op letten.quote:Op maandag 6 september 2010 20:16 schreef -sabine- het volgende:
Maar uhhh, khad een maar blz geleden gevraagd of iemand last heeft van een lage stem als de morf is uitgewerkt?
Rare lijkt dat het sowieso niet lang lijkt te werken bij me. Ik las dat er hier ook 12 uur voorgerekend werd, dat red ik nooit met deze dosering.
Voor de duidelijkheid:
Narcoses enz zijn bij mij ook net over de helft van de operaties "op".
Doordat het bindweefsel van geen kanten deugt, is moeilijk te achterhalen wat goed/fout is en wordt alles proefondervindelijk gedaan.
Eerste schoolweek, wiskundeles geven, weer gehad. Is goed gegaan.
Pup sliep vannacht ook al goed, geen gepiep.:D
Lucky Me.
Je zou dan kunnen denken aan de zogenaamde COX-2 remmers. Deze zijn echter in opspraak geraakt door de cardiovasculaire bijwerkingen (de hele vioxx-discussie). Tramadol is een zwak opiaat en werkt vaak prima.quote:Op maandag 6 september 2010 20:27 schreef Rewimo het volgende:
Welke soort pijnstillers die qua effect vergelijkbaar zijn met Ibuprofen zijn maagvriendelijk? Paracetamol doet niks bij de pijn die ik heb, met Ibuprofen kom ik een heel eind maar eigenlijk mag ik dat niet hebben vanwege mijn maagverkleining.
Ik denk dan maagsapresistent (wat pas in de darmen uiteen valt) of zetpil..quote:Op maandag 6 september 2010 20:27 schreef Rewimo het volgende:
Welke soort pijnstillers die qua effect vergelijkbaar zijn met Ibuprofen zijn maagvriendelijk? Paracetamol doet niks bij de pijn die ik heb, met Ibuprofen kom ik een heel eind maar eigenlijk mag ik dat niet hebben vanwege mijn maagverkleining. Maandag ga ik naar de chirurg, dan ga ik ook met hem overleggen hierover. Ik kan niet langer dan een half uur rechtop zitten zonder pijnstilling
In zetpilvorm is het ook slecht voor de maag.quote:Op maandag 6 september 2010 20:32 schreef MarMar het volgende:
Ik denk dan maagsapresistent (wat pas in de darmen uiteen valt) of zetpil..
Ik heb tijdens periodes van morfine gebruik wel eens gehad dat mijn stem veranderde. Van de morfine kreeg ik een droge mond en keel en daardoor ging ik mijn stembanden forceren om toch voldoende volume eruit te krijgen. Na het stoppen met morfine trok dat altijd weer weg na een tijdje.quote:Op maandag 6 september 2010 20:16 schreef -sabine- het volgende:
Maar uhhh, khad een maar blz geleden gevraagd of iemand last heeft van een lage stem als de morf is uitgewerkt?
Tja, ik was/ben ook altijd meer nerveus voor het afwachten op eventueel dan de behandeling zelf. Vooral de nacht ervoor!quote:Op maandag 6 september 2010 20:19 schreef MarMar het volgende:
Ok misschien wel een beetje stoer dat er "oproer" is in "mijn" topic, maar kunnen we nu weer gewoon verder dan?
Ik ga aftellen naar de eerste behandeling bij de pijnpoli, 16 nachtjes nog!
Eerlijk gezegd ben ik ontzettend nerveus, niet voor de behandeling zelf, maar gaat het werken?
Zo ja, hoe drastisch zal dat mijn leven veranderen!
Zo nee, hoe dan verder.. ik wil toch wel heel graag een alternatief voor alles wat ik nu slik.
quote:Op maandag 6 september 2010 20:31 schreef starla het volgende:
Je zou dan kunnen denken aan de zogenaamde COX-2 remmers. Deze zijn echter in opspraak geraakt door de cardiovasculaire bijwerkingen (de hele vioxx-discussie). Tramadol is een zwak opiaat en werkt vaak prima.
Tnx! Ik moet me echt wat meer inlezen denk ikquote:Op maandag 6 september 2010 20:32 schreef MarMar het volgende:
Ik denk dan maagsapresistent (wat pas in de darmen uiteen valt) of zetpil..
Ik weet ook helemaal niet of voor jou maagsapresistent wel een optie is tho, geen verstand van maagverkleiningen.
Succes!
en pijnstillers in druppelvorm?quote:Op maandag 6 september 2010 20:56 schreef Rewimo het volgende:
[..]
[..]
Tnx! Ik moet me echt wat meer inlezen denk ikBijkomend probleem bij mij is dat mijn spijsvertering ingekort is (dunne darm) en dat ik daardoor medicijnen minder goed opneem - simpelweg omdat het niet lang genoeg in mijn dunne darm bivakkeert. (Zo moet ik bijvoorbeeld ijzer via het infuus, pillen werken niet.)
Dat betekent dus ook dat pijnstillers niet altijd even goed werken helaas.
Dat is waarschijnlijk een goede optie jaquote:Op maandag 6 september 2010 20:57 schreef Mirjam het volgende:
en pijnstillers in druppelvorm?
naar mijn weten worden die sneller opgenomen door het lichaam, dan overlap je misschien het probleem met de verkorte darm
ja, tuurlijk.quote:Op maandag 6 september 2010 21:07 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Dat is waarschijnlijk een goede optie jaDe arts met wie ik maandag een afspraak heb doet ook maagverkleiningen dus die weet er hopelijk wel een oplossing voor (hoewel ik liever zie dat de oorzaak wordt weggenomen).
maanden door de medische mallemolen meestal...quote:Op maandag 6 september 2010 21:13 schreef Yoewie het volgende:
Hoe zijn jullie er allemaal achter gekomen wat jullie diagnose is?
quote:Op maandag 6 september 2010 21:14 schreef Mirjam het volgende:
[..]
maandenjaren door de medische mallemolen meestal...
Dat snap ik, maar bij wat voor soort arts bijvoorbeeld?quote:Op maandag 6 september 2010 21:14 schreef Mirjam het volgende:
[..]
maanden door de medische mallemolen meestal...
Internist/revalidatiearts/reumatoloog/orthopeed/gynaecoloog waren er de afgelopen jaren allemaal bij.quote:Op maandag 6 september 2010 21:59 schreef Yoewie het volgende:
[..]
Dat snap ik, maar bij wat voor soort arts bijvoorbeeld?
En heb je wel eens het gevoel gehad dat je door een arts niet serieus genomen werd?
Goed van jou dat je bent overgestapt...quote:Op maandag 6 september 2010 22:09 schreef MarMar het volgende:
[..]
Internist/revalidatiearts/reumatoloog/orthopeed/gynaecoloog waren er de afgelopen jaren allemaal bij.
En ja idd, in het begin toen de huisarts mijn dossier bekeek, zag dat ik tien jaar geleden eens bij een psycholoog geweest was en zich daarop blindstaarde, daarna moest ik echt aandringen op onderzoeken en bleek uiteindelijk gewoon precies aan de hand te zijn wat ik zelf allang riep.
Toen de huisarts me telefonisch een hormoonkuurtje wilde voorschrijven omdat ik al drie weken vloeide en ik moest aandringen op onderzoek waarna ik met spoed naar het ziekenhuis moest en 20 weken zwanger bleek (wat niet goed afliep)... toen de huisarts me telefonisch een tweede ab kuur voorschreef voor een bronchitis die al maanden aan de hand was en ik even later een longontsteking had en prednison kreeg (tijdens zijn vakantie) en in het ziekenhuis belandde...
Veel artsen hebben aannames nog voordat ze je gezien of gesproken hebben, die aannames gaan vaak van arts op arts over in de verwijsbrieven.
Zo stuurde mijn huisarts steeds verwijsbrieven waar hij in aankaartte dat ik naar de psycholoog geweest ben jaren terug, maar vertelde hij er niets bij over de heupdysplasie etc.... Dit geintje heeft hij weer geflikt bij de pijnpoli, maar gelukkig had die arts ook gewoon in mijn ziekenhuisdossier gekeken.
(ik ben overgestapt naar een andere huisarts inmiddels)
quote:Op maandag 6 september 2010 20:19 schreef MarMar het volgende:
Ok misschien wel een beetje stoer dat er "oproer" is in "mijn" topic, maar kunnen we nu weer gewoon verder dan?
Ik ga aftellen naar de eerste behandeling bij de pijnpoli, 16 nachtjes nog!
Eerlijk gezegd ben ik ontzettend nerveus, niet voor de behandeling zelf, maar gaat het werken?
Zo ja, hoe drastisch zal dat mijn leven veranderen!
Zo nee, hoe dan verder.. ik wil toch wel heel graag een alternatief voor alles wat ik nu slik.
Per pleister kan vaak ook (of in neusspray). Die pleisters (transdermaal) heb ik ook een poos gebruikt. Die zijn er met verschillende actieve stoffen in verschillende sterktes. Hoe dat zit met die neusspray dat weet ik niet, ik had Instanyl en die bevat fentanyl, maar is ook verkrijgbaar in verschillende sterktes. De laatste is meen ik pas vrij recent op de markt verschenen. Zoiets zou misschien ook kunnen.quote:Op maandag 6 september 2010 21:08 schreef Mirjam het volgende:
[..]
ja, tuurlijk.
maar ik zou sowieso vragen wat er beschikbaar is in druppelvorm, naar mijn weten moeten veel middelen ook wel in druppelvorm te verkrijgen zijn.
ikzelf heb tramadol, maar ik heb geen idee of dat ook voor jouw pijnen geschikt is.
zou er zeker naar vragen!
Een jarenlange zoektocht van specialist naar specialist.quote:Op maandag 6 september 2010 21:13 schreef Yoewie het volgende:
Hoe zijn jullie er allemaal achter gekomen wat jullie diagnose is?
Het begon bij de kinderarts en intussen heb ik vrijwel elke specialist wel eens gezien. Ik werd en word nog steeds serieus genomen. Als ik bloed moet laten prikken bij een ziekenhuis of iets dergelijks en ze zijn niet bekend met mijn bloedbeeld krijg ik dezelfde dag meestal een telefoontje van de dienstdoende arts met de vraag of ik mij per direct wil melden bij het ziekenhuis.quote:Op maandag 6 september 2010 21:59 schreef Yoewie het volgende:
[..]
Dat snap ik, maar bij wat voor soort arts bijvoorbeeld?
En heb je wel eens het gevoel gehad dat je door een arts niet serieus genomen werd?
Vooral veel bij de huisarts en ik heb volgens mij twee keer een orthopeed gezien. Dat heeft al met al ruim tien jaar geduurd.quote:Op maandag 6 september 2010 21:59 schreef Yoewie het volgende:
[..]
Dat snap ik, maar bij wat voor soort arts bijvoorbeeld?
En heb je wel eens het gevoel gehad dat je door een arts niet serieus genomen werd?
Ik had (heb hem niet meer nodig tegenwoordig) een speciaal kussen daarvoor. En niet zomaar een kussen, echt een gigantische in een U vorm die helemaal om je heen paste. Ideaal voor bijvoorbeeld je knieën (je kunt hem tussen je benen schuiven) en ook voor mijn rug en schouders werkte het goed. Je kunt veel meer verschillende slaaphoudingen ermee aannemen dan zonder. Ik weet alleen niet meer hoe het ding heette...quote:Op maandag 6 september 2010 23:18 schreef AnitraX het volgende:
Ja dat is heerlijk idd, dan kan je je echt even ontspannen.
Even een vraagje niet direkt over pijnstilling, maar wel beetje. Hebben jullie een speciaal matras ofzo? Ik ben al jaren op zoek naar een matras dat niet de drukpunten heeft waar het juist pijn doet.
Propofol is dat. Prachtig middel, maar je moet het wel fatsoenlijk kunnen gebruiken om iemand te willen sederen. Te veel en je kapt met ademen, te weinig en je bent niet voldoende gesedeerd. Waarschijnlijk hebben ze je gewoon ondergedoseerd, en niet goed opgelet. In principe kan je iemand namelijk altíjd wegspuiten met propofol, de een heeft alleen meer nodig dan de ander.quote:Op dinsdag 7 september 2010 20:18 schreef Rewimo het volgende:
O, narcose en zo, heb ik ook leuke verhalen overPlaatselijke narcose werkt bij mij niet goed, met als gevolg dat toen mijn teennagels (die ingroeiden) moesten worden verwijderd er eentje onder narcose en eentje met een ruggeprik is weggehaald. En de afgelopen maanden kregen ze me twee keer niet weg tijdens een darmonderzoek (propolol of propofol was dat), zodat ik die compleet mee heb gekregen
Injecties met corticosteroďden werken bij mij ook niet.
Dormicum vind ik een prettig middel juist vanwege de anterograde amnesie. Geen herinnering aan een ingreep of onderzoek maakt het allemaal wel iets neer dragelijk.quote:Op dinsdag 7 september 2010 21:09 schreef clumsy_clown het volgende:
Je zou als je weer voor zoiets moet kunnen vragen naar midazolam (Dormicum). Werkt ook sederend, en heeft als voordeel dat het amnesie geeft, en ik kan me zo voorstellen dat je het onderzoek je niet persé hoeft te herinneren.
Dormicum is voor mij ook favoriet boven Propofol (toen ik nog werkte als dierenartsassistente gaven we soms Propofol maar de dosering is moeilijk in te schatten zoals clumsy_clown al zei, regelmatig ging er wat mis).quote:Op dinsdag 7 september 2010 22:51 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dormicum vind ik een prettig middel juist vanwege de anterograde amnesie. Geen herinnering aan een ingreep of onderzoek maakt het allemaal wel iets neer dragelijk.
Daarnaast heb ik het regelmatig gekregen in het kader van pijnbestrijding (post-operatief of na een onderzoek).
Maar als het ligt aan de wijze waarop ze het gebruiken en hoe ze het gebruiken, dan neem ik aan dat je de hulpverlener bedoeld? Dus daar ligt de fout als het niet goed gaat? En hoezo is dat prettig om te weten dan als iemand weer geopereerd wordt? Dat als je wakker wordt tijdens een operatie dat het dan een fout betreft van de anesthesioloog? Of dat je vooraf even aan de hand van je lichaamsgewicht als patiënt zelf even de dosering naberekend?quote:Op dinsdag 7 september 2010 22:22 schreef clumsy_clown het volgende:
M'n punt is: het ligt niet zozeer aan de medicatie, als aan hoe ze het gebruiken. Da's misschien prettig om te weten als je weer 's geopereerd moet worden.
Die injecties (met lidocaďne erbij) hebben bij mij ook een vrij wisselend resultaat gehad variërend van een paar uur tot een paar dagen, maar nooit enig effect op langere termijn. Ik heb zelfs een paar keer gehad dat de pijn nadat de lidocaďne was uitgewerkt was, enkele dagen heftiger was dan voor het tijdstip van het geven van de injectie zelf.quote:Op woensdag 8 september 2010 00:38 schreef MarMar het volgende:Overigens, de cortison injecties werken bij mij ook niet meer, ik heb er wel een tijdje baat bij gehad; elke keer dat ik ze kreeg had ik wel gedurende een week of drie/vier wat verlichting.
Ja, gastroscopie inderdaad, en ik ben blij dat ik daarbij in elk geval wčl "weg" was. Al was die endoscopie ook geen lolletjequote:Op woensdag 8 september 2010 00:38 schreef MarMar het volgende:
Bedoel je met maagonderzoek een gastroscopie? Die heb ik gehad zonder verdoving, eens maar nooit weer!
Morgen even bloedprikken en volgende week weer in de mallemolen bij de internist nav ziekenhuisopname een paar weken terug. De internist wil toch weer even verder zoeken, want mijn weerstand gaat wel erg hard achteruit.
Ik dacht dat dormicum vrij gangbaar was?
Overigens, de cortison injecties werken bij mij ook niet meer, ik heb er wel een tijdje baat bij gehad; elke keer dat ik ze kreeg had ik wel gedurende een week of drie/vier wat verlichting.
Dat zal Dormicum zijn geweest.quote:Op woensdag 8 september 2010 07:09 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Ja, gastroscopie inderdaad, en ik ben blij dat ik daarbij in elk geval wčl "weg" was. Al was die endoscopie ook geen lolletjeHet vervelende is natuurlijk dat zo'n onderzoek toch wel plaatsvindt, of je er nu "bij" bent of niet. Ik was alleen erg boos naderhand toen de arts zei dat ik wel degelijk geslapen had, terwijl ik alles mee heb liggen kijken op de monitor
Bij de MRI kreeg ik trouwens een of ander goedje waardoor het je niet zoveel kan schelen dat je in zo'n nauwe buis ligt (maf genoeg heb ik normaal gesproken geen moeite met zulke dingen, maar deze was erg nauw - en na drie pogingen tot infuus prikken eindigde dat uiteindelijk met een naald in mijn voet dus ik was toch al niet op mijn best), dat was aangenaam spulWas alleen een beetje wiebelig naderhand
Ik heb zelf het idee dat er te licht gedacht wordt over sedatie bij dat onderzoeken van de gastrologie. Volgens mij zit er in ieder geval geen anesthesioloog bij, soms wel een anesthesiemedewerker. Sedatie geven met propofol gaat prima, maar zoals ik zeg, het is even zoeken naar de juiste dosering, en een continu pompje aanhangen werkt vele malen beter dan shotjes geven, omdat je met een pomp geen pieken en dalen krijgt in je anesthesie en dus bewustzijn.quote:Op dinsdag 7 september 2010 23:01 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Maar als het ligt aan de wijze waarop ze het gebruiken en hoe ze het gebruiken, dan neem ik aan dat je de hulpverlener bedoeld? Dus daar ligt de fout als het niet goed gaat? En hoezo is dat prettig om te weten dan als iemand weer geopereerd wordt? Dat als je wakker wordt tijdens een operatie dat het dan een fout betreft van de anesthesioloog? Of dat je vooraf even aan de hand van je lichaamsgewicht als patiënt zelf even de dosering naberekend?
Geen idee. Ik was in elk geval niet in slaap, want ik moest nog commando's opvolgen: adem in- en vasthouden en zo. En dat ging prima. Het maakte me alleen niet meer uit dat ik in die buis lagquote:
Nah, hier ging het: spuit erin, klaar, onderzoek beginnen. En ik maar denken: wanneer val ik nou in slaap? Dus even later: "Hallo, ik slaap nog steeds niet!"quote:Op woensdag 8 september 2010 07:53 schreef clumsy_clown het volgende:
Ik heb zelf het idee dat er te licht gedacht wordt over sedatie bij dat onderzoeken van de gastrologie. Volgens mij zit er in ieder geval geen anesthesioloog bij, soms wel een anesthesiemedewerker. Sedatie geven met propofol gaat prima, maar zoals ik zeg, het is even zoeken naar de juiste dosering, en een continu pompje aanhangen werkt vele malen beter dan shotjes geven, omdat je met een pomp geen pieken en dalen krijgt in je anesthesie en dus bewustzijn.
Hm beetje herkenbaar wel, maar dat was gewoon omdat ik teveel deed tijdens dat het wel werkte.. dan voel je het even niet en dat krijg je later wel weer terug op je bordje.quote:Op woensdag 8 september 2010 00:47 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Die injecties (met lidocaďne erbij) hebben bij mij ook een vrij wisselend resultaat gehad variërend van een paar uur tot een paar dagen, maar nooit enig effect op langere termijn. Ik heb zelfs een paar keer gehad dat de pijn nadat de lidocaďne was uitgewerkt was, enkele dagen heftiger was dan voor het tijdstip van het geven van de injectie zelf.![]()
Ik wel een keer dat ik na de operatie niet meer goed wakker werd op de verkoeverkamer. Ademhalingsdepressie/slaapapeneu tgv een combinatie aan pijnstillers. Ze moesten blijkbaar een paar keer van middel wisselen en ophogen om de pijn te bestrijden en uiteindelijk kreeg ik dus last van die bijwerkingen. Dat werd een nachtje en dagje IC. Blijkbaar was het dat of chirurgische pijnbestrijding en dat hield in terug de OK in en dan zenuwen blokkeren of door snijden.quote:Op woensdag 8 september 2010 08:20 schreef Rewimo het volgende:
Tijdens een echte operatie ben ik gelukkig nog nooit wakker geworden
Dat is snel zeg! Even afwachten. Misschien heb je het al verteld en kan ik het mij nu niet herinneren, maar wat willen ze daar gaan doen?quote:Op woensdag 8 september 2010 17:04 schreef MarMar het volgende:
* MarMar heeft een doorverwijzing naar Nijmegen.
Ondanks een waarschuwing voor een wachtlijst van drie tot zes maanden kan ik 15 oktober terecht in de sint maartenskliniek.
In eerste instantie kijken of ze van alle bits and pieces een kant en klare diagnose kunnen maken en of er eventueel operatief nog iets te verbeteren valt (daar reken ik niet teveel op, maar één naam voor de hele verzameling zou vooral voor de instanties waar ik mee te maken heb en krijg wel handig zijnquote:Op woensdag 8 september 2010 18:26 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dat is snel zeg! Even afwachten. Misschien heb je het al verteld en kan ik het mij nu niet herinneren, maar wat willen ze daar gaan doen?
Dus je hebt alleen een 'zachte' diagnose of zelfs dat niet eens? En qua operaties waar moet ik dan aan denken? De instanties zijn? UWV of andere werkgever, gemeentelijke instanties?quote:Op woensdag 8 september 2010 19:58 schreef MarMar het volgende:
[..]
In eerste instantie kijken of ze van alle bits and pieces een kant en klare diagnose kunnen maken en of er eventueel operatief nog iets te verbeteren valt (daar reken ik niet teveel op, maar één naam voor de hele verzameling zou vooral voor de instanties waar ik mee te maken heb en krijg wel handig zijn)
Ik heb fragmenten van diagnoses, heupdysplasie, scoliose, knieschijven die luxeren om de haverklap omdat de knieschijven zo'n beetje aan de buitenkant van mijn been zitten ipv aan de voorkant.. we noemen het "een ontwikkelingsstoornis in de gewrichten".quote:Op woensdag 8 september 2010 20:06 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dus je hebt alleen een 'zachte' diagnose of zelfs dat niet eens? En qua operaties waar moet ik dan aan denken? De instanties zijn? UWV of andere werkgever, gemeentelijke instanties?
Dankjewel voor je uitgebreid antwoord! Om het maar gewoon grof en kort door de bocht te verwoorden, dat klinkt als aanklooien en aanmodderen en proberen te zoeken naar 'iets' dat het leven wat draaglijker maakt, wat dat 'iets' ook op dat moment mag zijn. Nu is het hopen op verbetering zelf of de situatie stabiliseren om te voorkomen dat het erger wordt? ts' dat het leven wat draaglijker maakt, wat dat 'iets' ook op dat moment mag zijn. Nu is het hopen op verbetering zelf of de situatie stabiliseren om te voorkomen dat het 'iets' erger wordt?quote:Op woensdag 8 september 2010 21:17 schreef MarMar het volgende:
Tot zover een poging tot een samenvatting...
Tja, hokjesgeest hč? Geen harde diagnose, geen vakje op het formulier, geen vakje op het formulier dan nergens recht op of je moet kunnen aantonen dat je daadwerkelijk wat mankeert en dan maar hopen dat degene die het formulier weer in behandeling neemt een vakje erbij durft te maken en aan te kruisen.quote:Op woensdag 8 september 2010 21:21 schreef MarMar het volgende:
Oh en wat instanties betreft idd uwv en gemeente. Mijn werkgever doet niet moeilijk, die helpt me waar ze kunnen bij het UWV.
Het UWV oordeelt op alle "losse" onderdelen inplaats van het geheel en oordeelt dat ik met elk van die onderdelen an sich wel zou moeten kunnen werken, ze kunnen alleen niet beredeneren dat alles bij elkaar wel erg veel is.
De gemeente.. beetje zelfde verhaal en als je dan een verzekeringsarts over de vloer krijgt die zijn verhaal begint (tegen mijn man nog voordat hij mijzelf gezien had) met de mededeling dat zijn moeder alles kon met kunstheupen, dus waarom ik niet... vechten tegen de bierkaai.. vertellen dat je zijn moeder niet bent en ook geen kunstheupen hebt, helpt niet eens bij zo'n vooringenomen persoon.
quote:Op woensdag 8 september 2010 21:21 schreef MarMar het volgende:
De gemeente.. beetje zelfde verhaal en als je dan een verzekeringsarts over de vloer krijgt die zijn verhaal begint (tegen mijn man nog voordat hij mijzelf gezien had) met de mededeling dat zijn moeder alles kon met kunstheupen, dus waarom ik niet...
Tja, wat moet ik erover zeggen behalve tja.quote:Op woensdag 8 september 2010 21:45 schreef Rewimo het volgende:
Ach ja, net zoiets als de bedrijfsarts die vindt dat ze de pijnstilling maar aan moeten passen, in plaats van de klachten verhelpen
Het begint nu al te lijken op een spin-off:quote:Op zondag 4 oktober 2009 13:58 schreef MarMar het volgende:
Het leek me wel een handig idee om eens een centraal topic te openen over pijnstillers en tips hierover.
Watvoor pijnstillers gebruik je, waarvoor, helpt het je goed, watvoor tips heb je?
Ts begint.
Hebben ze wel eens naar het syndroom van Ehlers Danlos gekeken bij jou? Ik wil hier niet de semi-hulpverlener uithangen of een diagnose aandragen maar ik ben hier wel benieuwd naar.quote:Op woensdag 8 september 2010 21:17 schreef MarMar het volgende:
[..]
Ik heb fragmenten van diagnoses, heupdysplasie, scoliose, knieschijven die luxeren om de haverklap omdat de knieschijven zo'n beetje aan de buitenkant van mijn been zitten ipv aan de voorkant.. we noemen het "een ontwikkelingsstoornis in de gewrichten".
Inmiddels doen mijn zenuwen een beetje raar en ben ik nogal wat gevoel kwijt in handen en benen en gezicht, handig met epileren en benen waxxen, daar voel ik dus geen drol van. (ook zonder pijnstillers ja)
Door de gammele bouw ontstekingen in de gewrichten, chronische bursitis op de heupen en een weerstand die achteruit gaat waardoor ik de afgelopen vier maanden zoet ben geweest met een bronchitis,die na twee kuren toch longontsteking werd en na 15 dagen prednison werd ik zo ziek dat ik opgenomen moest worden. Ben er nu nogsteeds niet helemaal vanaf. Nav hiervan wil de internist me nog verder onderzoeken, vandaag daarom bloed geprikt en volgende week naar de internist.
Ik liep pas toen ik drie jaar was, toen waren de heupen en de rug "net binnen de marge"volgens de artsen en er is verder niets mee gedaan.
Ik ben gewend geraakt aan pijn. weet eigenlijk gewoon niet anders, tot het de laatste jaren gewoon zo erg werd dat ik ahw door mijn gewrichten zak. Ik noem het zelf het "bambi on ice" syndroom.
Verder als kind ook altijd ziekelijk geweest en moest bij elk lullig schrammetje al antibiotica vanwege een gaatje tussen de onderste hartkamers. Dat was rond mijn 18e dicht gegroeid.
Tijdens de revalidatie is me verteld dat de enige echte oplossing voor mijn heupen ligt in een operatie, maar tot nu toe is er geen orthopeed geweest die zich daaraan waagt. Bij revalidatie van de knieën raken de heupen overbelast en vice versa.
Tot zover een poging tot een samenvatting...
Anders is er vast wel een hulpverlener (in de dop) die er even naar wil/kan/kijken en zijn of haar mening/visie erop kunnen geven? Er staat mijn slecht functionerend geheugen iets van bij dat er die eerder in dit draadje al gereageerd hebben.quote:Op woensdag 8 september 2010 22:01 schreef Sinceria het volgende:
[..]
Hebben ze wel eens naar het syndroom van Ehlers Danlos gekeken bij jou? Ik wil hier niet de semi-hulpverlener uithangen of een diagnose aandragen maar ik ben hier wel benieuwd naar.
Dat zou misschien wel mooi zijn, hoewel ik altijd denk dat je moet oppassen met diagnoses aandragen online. EDS is echter iets waar weinig mensen wat van afweten en wat vaak over het hoofd wordt gezien (in mijn ogen, ik ben geen medisch specialist).quote:Op woensdag 8 september 2010 22:04 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Anders is er vast wel een hulpverlener (in de dop) die er even naar wil/kan/kijken en zijn of haar mening/visie erop kunnen geven? Er staat mijn slecht functionerend geheugen iets van bij dat er die eerder in dit draadje al gereageerd hebben.
Er zijn verschillende vormen van EDS, bij iedereen manifesteert het zich anders.quote:Op woensdag 8 september 2010 22:24 schreef MarMar het volgende:
Het lijkt er voor een deel wel op, alleen de kenmerken van de huid die ermee gepaard zijn herken ik me niet in.
Dat kan ik me heeeel goed voorstellen, ik ben er ook gewoon klaar mee. Doorverwijzingen, uren spenderen aan bellen met verschillende afdelingen, verzekeringen die niet vergoeden, afspraken die pas maanden later kunnen plaatsvinden... endless list. Met de sintmaartsenkliniek heb ik geen ervaring, dus zou het niet weten. Misschien kun je ernaar vragen daar, of het in ieder geval noemen. Naar mijn ervaring hebben sommige artsen er nog nooit van gehoord.quote:Eigenlijk had ik voor mezelf wel al besloten dat ik even geen zin meer had in de medische mallemolen, maar sjah.. iets meer duidelijkheid zou wel prettig zijn. Als het zoiets als EDS is, kunnen we verwachten dat ze dat in de sintmaartenskliiniek wel weten toch?
Ik kan mij herinneren dat er wel advies gegeven werd door medisch specialisten (in spe) qua pijnbestrijding op basis van nog minder gegevens. Gewoon vragen of iemand al daar en daar op onderzocht is of niet en waarom ze dat zinnig lijkt?quote:Op woensdag 8 september 2010 22:09 schreef Sinceria het volgende:
[..]
Dat zou misschien wel mooi zijn, hoewel ik altijd denk dat je moet oppassen met diagnoses aandragen online. EDS is echter iets waar weinig mensen wat van afweten en wat vaak over het hoofd wordt gezien (in mijn ogen, ik ben geen medisch specialist).
Meer dan vertrouwen hebben in specialisten kan je toch niet. Als die het al niet weten, wie wel?quote:Op woensdag 8 september 2010 22:24 schreef MarMar het volgende:
Als het zoiets als EDS is, kunnen we verwachten dat ze dat in de sintmaartenskliiniek wel weten toch?
dat lijkt mij een goede om eens te proberen. Mijn zenuwpijn trekt door beide benen heen maar rechts is onhoudbaar momenteel, doen ze dit ook in antonius in ngein?quote:Op woensdag 8 september 2010 11:23 schreef phusician het volgende:
http://www.pijnpolikliniek.info/index.php?page=22§ion=2
Deze methode wordt ook toegepast bij een dystrofie.
Idee voor deeltje 2?quote:Op woensdag 8 september 2010 21:57 schreef De_Kardinaal het volgende:
Het begint nu al te lijken op een spin-off:
[centraal topic] Ervaringen van hulpbehoevenden en hulpverleners.
quote:Op zaterdag 11 september 2010 16:53 schreef MarMar het volgende:
Vind ik dan weer iets té breed eigenlijk. Hulpverlening kan vanalles zijn, schuldhulp, maatschappelijk werk, ziekenhuizen...
[Centraal topic] Ervaring met medische hulpverlening?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |