Op woensdag 3 mei 2006 13:16 schreef Poogie het volgende:Hey mensuh, daar was ik weer, terug uit istanbul
Vrijdag waren we dus in istanbul aangekomen, aangezien we een beetje laat waren omdat het vliegtuig later vloog zijn we eerst naar de kliniek gegaan om te laseren om vervolgens naar het hotel te gaan.
Eenmaal aangekomen in de kliniek kregen we eerst wat informatie van de arts over de verschillende behandelingen.
Daarna hebben we diverse onderzoeken gehad, dit was een beetje lopende band werk. IK had nogal dun hoornvlies (470-480 micron) dus ik was genoodzaakt voor de LASEKbehandeling te gaan en vanwege mijn grote pupillen (7,5-8 mm) moest er ook een wavefrontbehandeling bij toegevoegd worden..de rest van de groep, nog 4 personen konden allemaal de LASIK behandeling ondergaan, ook allemaal met wavefront overigens.
Daarna moesten we naar een andere ruimte waar we zo'n muts, pakje en schoenzakjes kreeg. Vervolgens werd het rondom mijn ogen goed gedesinfecteerd met jodium, en moest ik even wachten totdat ik aan de beurt was.
Ik was dus aan de beurt. Ik kom de operatiekamer binnen, staat een ongelooflijk groot apparaat,verder niet naar gekeken, was best wel bang moet ik zeggen. Ik moest op een bankje gaan liggen met mijn hoofd op zo'n steun, vervolgens werd mijn hoofd nog vasgeduwd tussen een paar kussens ofzo, kwee nie precies wat het waren. Daarna werd mijn ene oog bedent met iets, en mijn andere oog was dus aan de beurt met laseren. Je kreeg als eerste zo'n ongelooflijk irritante klem op je oog geplaatst zodat je je oog niet meer dicht kon doen. Vervolgens zette de arts er een soort van ring op mijn oog waardoor er ineens heel veel druk op je oog komt te staan, dit ervaarde ik als zeer onprettig, net zo erg als de oogklem. Toen de ring op mijn oog zat moest de arts 20 seconden lang alcohol op mijn epitheel laten stromen om dit los te laten weken, dit prikte nogal, maar was niet pijnlijk. Vervolgens wreef hij het epitheellaagje aan de kanten met iets en werd er gelaserd. Dit geluid klonk alsof er een machinegeweer op je ogen werd afgevuurt, alleen dan met wat minder volume en wat minder snel. Ik voelde daar niks van, alleen er kwam wel een brandluchtje van mijn ogen af
Vervolgens het oog nog ff afkoelen met koud water en toen een beschermlens erop om infecties te voorkomen.
Daarna was mijn 2e oog aan de beurt.
Iedereen was daarna aan de beurt geweest en allemaal waren we aan het wachten met tranende oogjes totdat de arts kwam voor een nacontrole. IK was aan de beurt voor nacontrole, en na 10 seconden kijken per oog was de conclusie: Very Perfect!.
Het was ondertussen 20:00 lokale tijd, en we gingen naar het hotel wat een kwartiertje rijden was vanaf de kliniek. Eenmaal aangekomen in het hotel was het al erg moeilijk om mijn ogen open te houden, laat staan mijn kamer vinden, gelukkig heeft de begeleiding mij geholpen met koffers en de weg naar de kamer. Eenaal aangekomen in de kamer ben ik de kamer niet meer uitgekomen tot de volgende dag. De eerste nacht was een ware hel. Ik had ongelooflijk veel pijn welke niet weg te krijgen was met pijnstillers. Daardoor heb ik misschien in totaal een uurtje geslapen door slaappillen die ik had gekregen van de begeleiding.
De dag erop was de grootste pijn weg, maar toch deed het nog steeds pijn. Ook was ik erg lichtgevoelig, mijn ogen kon ik nie open houden, ook niet met zonnebril.
Nu 6 dagen later heb ik geen pijn meer en het zicht is redelijk goed, maar van veraf is nog niet alles leesbaar. Vanmiddag worden de beschermlenzen verwijderd en ben benieuwd wat dan mijn zicht is.
Helaas moet ik er nu vandoor, dus verder ervaringen typ ik een andere keer uitlaatste aanpassing