Ik heb gisteren mijn ogen laten laseren. En dacht ik post mijn ervaringen maar eens op Fok, misschien hebben jullie daar dan wat aan. Nou goed, daar gaat hij dan.
4 augustus heb ik een vooronderzoek gehad bij vision clinics in Velp. Dit heeft een paar uurtjes gedaan en bestond uit het voornamelijk wachten, want er moesten van allerlij druppels inwerken, waarna er weer tests gedaan konden worden. Het begon met een gewone ogen test, waarna er een test volgegde die mijn ogen wat beter bekeek. Toen kreeg ik druppeltjes waardoor mijn oogpuppillen verder verwijde waardoor ze in mijn oog konden kijken, voordat de druppels ingewerkt waren duurde even, dus moest ik wachten. De druppels zorgde ervoor dat ik op een gegeven moment minder scherp zag en dat ik ook niet meer kon lezen. Toen weer een test om te kijken wat ik zag, daarna naar binnen in het oog gekeken. Daarna is er gemeten hoeveel traanvocht ik produceerde.
Dit was allemaal oke en hierna volgde een onderzoek bij de oogarts zelf die nog het een en ander nacheckte aan het oog en de dikte van mijn hoornvlies opmat. Dit allemaal oke en hij adviseerde mij de lasik, deze is minder belastend (snelle genezing, meer comfortabel, snelle behandeling)
Goed, de afspraak gemaakt voor 2 september in Utrecht, in de avond. (speciaal ingelaste avonden)
2 september kwam ik dus aan om 19uur, maar het liep helaas ernorm uit, Eerst volgde een korte check om te kijken wat mijn sterkte was, dit was gewoon goed en het zelfde als de vorige keer. Hierna volgde weer een hele tijd wachten en uiteindelijk werden we naar boven geroepen. Het was inmiddels al over 9 uur. Ik kreeg op dat moment een diazepam en diclofenac, althans dat stond in de papieren. Er stond op dat ik 2 pilletjes zou krijgen maar het waren er uiteindelijk 4, van 3 soorten. Stom dat ik op dat moment niet even heb gevraagt wat nou wat is, maar het was anders dan vooraf verteld was.
De diazepam deed uiteindelijk zijn werk en werd heel rustig, ontspannen en slaperig. Maar voor ik aan de beurt was was ik al weer over dit gevoel heen...
Ik werd naar binnen geroepen en kreeg een schort, haarnet en voetensokjes om en werd naar een wachtruimte geleid waar er pijnstillende druppeltjes in mijn ogen werden gedruppeld. Dit was een pijnlijk gebeuren! Vervolgens, werd ik naar een andee wachtruimte geleid waar ik weer gedruppeld werd en een paar minuutjes gezeten heb.
Toen begon het echte werk, het snijden van de flapjes. Eerst weer druppelen wannaar er een ringetje komt in je oog die zich aanzuigt. Op het moment dat hij daadwerkelijk aanzuigt valt je zicht even weg en het word zwart. Dan komt er een ander dingetje op. Maar door elke keer de pijnscheut van die zuignap, gingen mijn ogen dicht en schoten die zuignappen uit de vacuüm. Na een paar keer proberen heeft de oogarts een andere oogarts er bij gehaald. Uiteindelijk is het rechts naar 3x gelukt en links na de 5de keer. Een heel onprettig gevoel, en de dokter zei ook meteen dat ik er last van zou hebben, omdat het geneusd was...
Toen dit klaar was naar een andere ruimte waar men ging laseren.Ik kreeg spreiders in mijn oog, er werd weer gedruppeld en toen gelaserd. De klemmen erinzetten en het drekken en duwen aan het oog(en de gedeelten er omheen) waren absoluut niet prettig, logisch te verklaren door de beurse ogen. Toen het laseren.
Het laseren op zich is absoluut niet vervelend of erg of wat dan ook, je ziet een lichtje boven je oog en daar moet je naar blijven kijken, op een gegeven moment ruik je wat verbrand vlees, maar is niet ongemakkelijk ofzo.
Dan wordt je oog gespoeld, waarna de oogarts in je oog gaat klooien om het flapje goed te zetten. Dit is niet fijn en de 2de keer al helemaal niet (eerst rechts en toen links) Ik was blij dat ik er van af was. Maar eerst werd er nog weer gedruppeld en word je naar de wachtruimte(verkoeverkamer) geleid waar je in een libank kunt gaan zitten met je ogen dicht voor een kwartier lang. Na dit kwartier word je weer gedruppeld en mag je naar huis toe, het was inmiddels 22:30.
Na de behandeling kon ik mijn ogen niet meer openkrijgen, het deed gewoon zeer. Maar ik moest die avond om de kwartier blijven druppelen voor nog 2 uur lang. Dus lag uiteindelijk om 1 uur in bed.
Bij het naar het slapen gaan moet je een speciale skibriul dragen, zodat je snachts niet in je ogen gaat wrijven, wat dus ook niet mag voor 2 weken. Ook moet je 2 weken lang een zonnebril dragen buiten. (altijd, ongeacht het weer of het dagdeel(dus ook savonds)
Vanmorgen opgestaan want ik moest naar de contôle. Op zich ging het opendoen van mijn ogen goed, ik had verhalen gelezen dat het groot de kans was dat ze dicht gingen zitten... Was bij mij niet zo.
Het zicht was nog steeds niet echt het je van het en zag eigenlijk gewoon wazig. Weer gedruppeld en dat soort dingen
Met de trein naar utrecht toe en merkte langzaam maar zeker dat mijn zicht beter ging worden. Eenmaal weer bij de kliniek zag ik met rechts gewoon goed, maar het voelde net of er een korrel zand in zat.
Links zag ik nog steeds wazig.
Contrôle gehad, wat eigenlijk gewoon een oogmeting is en ff kijken of je flapje goed over je oog ligt, gehad. Rechts was mijn zicht indd 100% links nog niet, maar het herstel ging voorspoedig volgens de optometrist. Dus na 5 minuten weer naar huis toe.
Ik begin nu steeds beter te wennen aan het verschil in zicht van de beide 2 ogen. Echte pijn oid heb ik niet meer, alleen het druppelen is soms vervelend. het zicht is op dit moment ook nog niet goed. (links is nog steeds wazig dus) maar denk dat dit morgen al een stukje zal afnemen...
Tot zover...
"Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan."
Hierissiedan, hierissieweers huisje!