Ik snap wel enigzins wat je bedoelt, ik vertel ook niet zomaar dingen aan mensen.quote:Op woensdag 2 september 2009 10:23 schreef RRGJL het volgende:
Oh jee.. heb net mijn onderzoekster / psych gemaild, heel uitgebreid verhaal waarin ik terug kom op wat dingen die ik gisteren heb gezegd. Ik heb echt zo een ontzettende neiging om dingen te beredeneren... vooral mijn gevoelens. Ik heb het moeilijk met daar eerlijk over te zijn, vooral ook uit angst voor veroordeling. Maar ik heb haar nu dus gemaild en gezegd dat ik gisteren dingen heb verteld die niet helemaal kloppen. Daarnaast heb ik er nog een stuk tekst bij gezet dat ik geschreven heb na ons gesprek. Het is voor mij het makkelijkst om over mijn eigen problemen na te denken op papier, want ik heb de neiging telkens af te dwalen of op en neer te springen in mijn gedachten waardoor ik telkens vergeet waar ik ook alweer over nadacht en wat ik bedacht had. Daardoor heb ik nu dus een soort gedachten dagboekIk hoop niet dat die vrouw gek van me wordt
O maar daar ben ik ook allemaal niet zo bang voor. Het is meer de veroordeling van haar uit waar ik ook bang voor ben, net zoals ik daar bij elk mens bang voor ben. Vroeger keek ik nog op tegen mensen uit de GGZ, maar inmiddels ben ik er wel achter dat die helemaal niet zo anders zijn als de meeste mensen en ze echt niet door je heen kunnen kijkenquote:Op woensdag 2 september 2009 10:45 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Ik snap wel enigzins wat je bedoelt, ik vertel ook niet zomaar dingen aan mensen.
Bij de PsyQ werd ik alleen direct gerustgesteld met de stellige mededeling dat zij verplicht zijn om alles binnenskamers te houden. Ze mogen zelfs geen uitspraak doen als iemand vraagt of ik daar onder behandeling ben.
Het kan inderdaad best moeilijk zijn om daadwerkelijk over je voorzichtigheid heen te stappen en gewoon te zeggen wat je wilt zeggen, zeker in bijvoorbeeld een gesprek waar je ouders/bekenden bij moeten zijn.
Toch heb ik voor mezelf gemerkt dat ik pas echt goed geholpen kan worden als ik zoveel mogelijk vertel. En dan nog, misschien komt er helemaal niks nuttigs uit de onderzoeken. Maar dan heb ik in ieder geval mijn best gedaan.
Ik denk trouwens niet dat die vrouw gek van je wordt, ze behandelt dagelijks mensen met "aparte" trekjesAnders had ze maar een ander vak moeten leren.
Oeh. Doe die test eens die ik linkte hierboven ergens. Ben wel benieuwd wat jij dáár dan scoortquote:Op woensdag 2 september 2009 10:34 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Klopt. Heb ik ook altijd. Tijdnes de vraagstelling aan andere dingen gaan denken. Of als je denkt dat iets een makkelijke vraag is gaan bedenken wat je wilt gaan eten en daarna pas antwoorden. Enzo.
En dan nog 135 halen
Ik zie ze niet als mens, maar als onderzoeker, dat scheelt een hoop.quote:Op woensdag 2 september 2009 10:53 schreef RRGJL het volgende:
[..]
O maar daar ben ik ook allemaal niet zo bang voor. Het is meer de veroordeling van haar uit waar ik ook bang voor ben, net zoals ik daar bij elk mens bang voor ben. Vroeger keek ik nog op tegen mensen uit de GGZ, maar inmiddels ben ik er wel achter dat die helemaal niet zo anders zijn als de meeste mensen en ze echt niet door je heen kunnen kijkenMaar juist dat ik ze nu normaler vind maakt dat ik minder snel iets vertel. Te vaak teleurgesteld of niet begrepen, denk ik.
Voor mij is het praten met onbekenden echt de aanleiding om alles er uit te flappen. Ze mogen alles van me weten. Zelfs de normaal gesproken grootste taboes. Alleen dan kunnen ze je helpen denk ik.quote:Op woensdag 2 september 2009 10:45 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Ik snap wel enigzins wat je bedoelt, ik vertel ook niet zomaar dingen aan mensen.
Bij de PsyQ werd ik alleen direct gerustgesteld met de stellige mededeling dat zij verplicht zijn om alles binnenskamers te houden. Ze mogen zelfs geen uitspraak doen als iemand vraagt of ik daar onder behandeling ben.
Het kan inderdaad best moeilijk zijn om daadwerkelijk over je voorzichtigheid heen te stappen en gewoon te zeggen wat je wilt zeggen, zeker in bijvoorbeeld een gesprek waar je ouders/bekenden bij moeten zijn.
Toch heb ik voor mezelf gemerkt dat ik pas echt goed geholpen kan worden als ik zoveel mogelijk vertel. En dan nog, misschien komt er helemaal niks nuttigs uit de onderzoeken. Maar dan heb ik in ieder geval mijn best gedaan.
Ik denk trouwens niet dat die vrouw gek van je wordt, ze behandelt dagelijks mensen met "aparte" trekjesAnders had ze maar een ander vak moeten leren.
Hee, jij vat het veel korter samen!quote:Op woensdag 2 september 2009 12:03 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Voor mij is het praten met onbekenden echt de aanleiding om alles er uit te flappen. Ze mogen alles van me weten. Zelfs de normaal gesproken grootste taboes. Alleen dan kunnen ze je helpen denk ik.
ik had examen vreeg dus de theorie heb ik constant voor uit geschoven. maar ik heb 2x theorie examen gedaan en 1x praktijk.quote:Op woensdag 2 september 2009 13:47 schreef agentstarling het volgende:
hey in hoeveel keer hebben jullie je rijbewijs gehaald? klopt het dat adhd-ers er langer over doen? ik zit nu geloof ik alweer op 6 examens...
1x theorie (2 foutjes) en 3x praktijk (reed te voorzichtig)quote:Op woensdag 2 september 2009 13:47 schreef agentstarling het volgende:
hey in hoeveel keer hebben jullie je rijbewijs gehaald? klopt het dat adhd-ers er langer over doen? ik zit nu geloof ik alweer op 6 examens...
Nietquote:Op woensdag 2 september 2009 13:47 schreef agentstarling het volgende:
hey in hoeveel keer hebben jullie je rijbewijs gehaald? klopt het dat adhd-ers er langer over doen? ik zit nu geloof ik alweer op 6 examens...
153quote:Op woensdag 2 september 2009 10:54 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Oeh. Doe die test eens die ik linkte hierboven ergens. Ben wel benieuwd wat jij dáár dan scoort
1x theorie en 3x praktijk wegens examenvrees dus trillende poot, beetje lastig met koppeling induwenquote:Op woensdag 2 september 2009 13:47 schreef agentstarling het volgende:
hey in hoeveel keer hebben jullie je rijbewijs gehaald? klopt het dat adhd-ers er langer over doen? ik zit nu geloof ik alweer op 6 examens...
Ik ben er niet blij mee, dat ik een label op moet halen. Eerlijk gezegd ben ik er behoorlijk kapot van. Maar het is niet anders. Ik heb in ieder geval een gave vakantie geregeld, om de negativiteit van de komende diagnose wat te compenseren. En dat is hard nodig, want mijn batterijtjes zijn bijna op.quote:Op woensdag 2 september 2009 08:56 schreef Thrackan het volgende:
Veel plezier met je vakantie! En natuurlijk veel plezier met je onderzoeken, ik had er in ieder geval wel plezier aan om samen met iemand dingen te doen waarmee ze misschien kunnen zeggen welk labeltje er op mijn voorhoofd plakt
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |