Goeiemiddag allemaal

Ik heb even teruggelezen, maar ben het grootste deel vergeten. Zat eigenlijk tijdens het lezen constant met de lieve post van Incantrix in gedachten.
Het feit dat ik hier regelmatiger post is niet omdat ik opeens op een roze wolk zit, maar eerder omdat ik hier altijd heb zitten lurken (ook toen ik helemaal nog niet zwanger was) en jullie altijd zo'n toffe bende vond (uiteraard wisselt het publiek telkens, maar gewoon de manier waarop jullie met elkaar omgaan vind ik

en

) en ik wou er altijd deel van uitmaken. En nu ben ik zwanger, heb ik het 'recht' om erbij te horen en dat wil ik ook proberen om me
ook hier thuis te voelen.
Ik vind het nog steeds moeilijk om bewust bezig te zijn met het zwanger zijn. Gisteren waren we bv bij een collega om iets te eten die het al weet en ik probeer het onderwerp eigenlijk nog altijd wat te mijden

Het klinkt zo raar, maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik dit eigenlijk niet verdien en dat het om die reden ook nog verkeerd zal lopen. Volgende week vrijdag kan er in mijn ogen niet vlug genoeg zijn. Dan hebben we
eindelijk de 12-weken echo en zullen we toch iets meer weten. Het is natuurlijk geen garantie, maar als daarop alles goed is (baby helemaal in orde) dan zal dat volgens mij wel de geruststelling zijn die ik nodig heb
(hoop ik)Ik wil namelijk wel echt genieten van het hele gebeuren, maar durf (nog) niet

Ik heb ook de hele MMM op dezelfde manier beleefd. Vooral elke maand ontkennen en elk mogelijk kwaaltje afdoen als iets wat niet met een eventuele zwangerschap te maken heeft zodat ik niet te veel hoop kreeg. En ik denk (vrees) dat ik die eerste 12 weken (voor mezelf) op dezelfde manier zal (moeten) doormaken.