Schlock! The Secret History of American MoviesBest een interessante docu over de ontwikkeling van exploitation-films. Het begon allemaal met monstermovies in de jaren '50, die de kijkers toentertijd echt schrik aan wisten te jagen. Nu komen ze nogal knullig over en hebben ze de befaamde so-bad-it's-good-factor. Er was een behoorlijk grote markt voor dit soort film, getuige het aantal films dat er uitgepoept is door onder andere Roger Corman en Bert I. Gordon. Met een beperkt budget werd binnen een week een film in elkaar geflanst en vervolgens vertoond in de drive-in-theaters. Erg leuk om wat scenes uit die films te zien, zoals
The Amazing Colossal Man en
The Brain That Wouldn't Die. Ik ben een liefhebber van (slechte) SF-jarenfilms uit de jaren '50

.
Na de monstermovies gingen de independent filmmakers steeds meer de grenzen verleggen met wat mogelijk was op filmgebied. In literatuur kwamen onderwerpen als seks en moord veelvuldig voor, waarom zou dit taboe nog moeten gelden voor het filmdoek? Het begint nog vrij onschuldig met zogenaamde 'nudie cuties' in de jaren '60: blote vrouwen met beslist (!) geen enkele seksuele handeling of wat dan ook. Een erg leuke film uit dit genre is:
Nude on the Moon, die ook meerdere malen getoond wordt in deze docu. Vervolgens gaat men steeds verder met gore en wat expliciet seksueel getinte films. Via deze undergroundscenes blijkt dat klassiekers als Bonnie & Clyde, The Wild Bunch en Night of the Living Dead beïnvloed zijn door de exploitatiegenres, iets wat ik me nooit had gerealiseerd.
Ik had zelf graag wat meer monstermovie en commie-paranoia-onzin gezien, maar Ray Greene kiest er voor om meer exploitatie-genres de revue te laten passeren. Op zich niet verkeerd, want ik heb wel weer wat nieuwe titels drbij om gezien te worden

. Leuk is het ook om de verhalen van stokoude regisseurs en producers te horen. Sommigen zijn inmiddels overleden, anderen zoals koning van de B-film Roger Corman zijn nog steeds actief

. Cijfer: 7,5
Bin-jip (3-Iron)Jaja, aangename film van Ki-duk Kim. Wat me vooral zal bijblijven is het droogkomische gehalte van Bin-Jip door vooral de alles en iedereen opnaaiende hoofdrolspeler. Er zitten een paar geweldige scenes in, vooral de gevangenisscenes waren subliem. Wat een leuke rol had hij te spelen

. Anyway, leuke film met een aparte vervreemdende, maar gelukkig ook genietbare sfeer. Cijfer: 8
Ferris Bueller's Day OffBeetje melig en flauw, maar geen straf om te kijken. De film bezorgde menigmaal mij een glimlach. Ik heb me wel weten te vermaken met deze onvervalste jaren '80 highschoolfilm en de sfeer eromheen. Cijfer: 7
Hannah and Her SistersWederom een Woody-film zoals alleen hij die kan maken. Het zit weer vol met geestig gevonden grapjes. Allens neurotisch karakter is niet vernieuwend maar (als je dr tenminste van houdt) is wel weer geweldig om te zien. Het kippige gekakel van de drie zusjes was wat minder, maar had ook wat leuke momenten, vooral wanneer Hannah doorheeft dat Elliot dingen van hun huwelijk door laat sijpelen aan Lee. Tenslotte geeft de film veel aandacht aan New York, dat toentertijd grauw, verwaarloosd en vies eruit zag. Kortom typisch Allen, typisch leuk. Cijfer: 7,5
Hauru no ugoku shiro (Howl's Moving Castle)Erg mooie Ghibli-film met veel gevoel voor detail. Sommige animatiebeelden zagen er werkelijk prachtig uit. Sowieso, dat kasteel zag er zeer stoer uit. Hoe dat zich voortbeweegt en al die transformermoves deed, had een hoog

-gehalte.
Qua personages vond ik die Howl maar gay eerlijk gezegd

, gelukkig was daar de vlam Calcifer, die wel weer superhip is. Naar het eind toe begon de film me wel wat te ergeren. Wederom volgde in deze Ghibli bizarriteiten elkaar snel op. Fantasie blijft een typisch belangrijke karaktertrek voor de Japanners en dat kan ik wel waarderen, maar niet als het verhaal daardoor alle kanten opstuitert. Maar goed ik kon dan wel weer genieten van de animatie zelf. Cijfer: 7
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>