Hoe kunnen elite en volk weer bij elkaar komen?

quote:

Op zondag 12 juli 2009 12:45 schreef Bascule het volgende:
Waarom wil de elite niet luisteren? Waarom wil de elite niet weten wat er gebeurt in de oude wijken? Waarom wil de elite niet gewoon ingrijpen in plaats van alles op zijn beloop laten?

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:11 schreef Farenji het volgende:
Hoe bedoel je, "weer"? Zijn de elite en het plebs ooit bijelkaar gekomen dan?

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:18 schreef Bascule het volgende:

[..]

Vlak na WO II, toen was iedereen betrokken bij elkaar.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:20 schreef Hexagon het volgende:
Definieer overigens "elite"

quote:

Op zondag 12 juli 2009 12:57 schreef Monidique het volgende:
De elite en het volk kunnen weer bij elkaar komen zodra de gewone man eens gaat nadenken.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:20 schreef KwisatzHaderach het volgende:

[..]

Nou dan weet je ook gelijk wat er nodig is om ze weer bij elkaar te krijgen.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:19 schreef Manono het volgende:
'de elite', jeez te veel eer hoor

er zijn gewoon mensen met geld die zich niet zo erg hoeven bezighouden met mensen zonder geld en er zijn mensen zonder geld die maar 1 ding willen en dat is het geld van die mensen met geld, dat is de eeuwige golfbeweging. en als mensen te bezadigd zijn geworden duurt een golf wat langer


het is zoiets als de krakers die vroeger hele blokken op de spuistraat en de nieuwezijds overnamen, tegenwoordig zijn zij daar grote de eigenaren en worden ze uitgekotst door de nieuw generatie krakers

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:18 schreef Bascule het volgende:

[..]

Vlak na WO II, toen was iedereen betrokken bij elkaar.

quote:

Aanleiding
De Franse Revolutie ontstond als gevolg van grote ontevredenheid onder de burgers. De machthebbers, Koning Lodewijk XVI en andere edelen hielden zich meer bezig met hun eigen macht en rijkdommen dan met de belangen van de bevolking van het land. De edelen probeerden de rechten van de derde stand in te perken. Die stand bestond uit boeren, maar sinds de opkomst van de steden ook uit burgers waaronder rijke handelslieden en juristen.
De boerenbevolking was sterk verarmd, mede door de verouderde feodale bestuurssystemen. De boeren waren steeds minder tevreden met hun lot. Verder werd de staatskas door de voortdurende oorlogen steeds leger.

Opstand
Vanwege deze slechte omstandigheden kwam de bevolking in 1789 in opstand. De revolutie onstond mede onder invloed van de ideeën van filosofen als Montesquieu en Rousseau en met de Amerikaanse revolutie als voorbeeld.

quote:

1905
De bevolking werd steeds meer ontevreden. In 1905 demonstreerden fabrieksarbeiders voor betere levensomstandigheden. De demonstratie werd de kop ingedrukt.
1917
In 1917 waren er weer veel demonstraties, waarbij ook soldaten zich aansloten. De tsaar moest aftreden en er werd een voorlopige regering aangesteld, waarin veel groepen vertegenwoordigd waren, maar de Bolsjewieken (later communisten genoemd) niet. Zij waren ontevreden over de voorlopige regering. In de herfst van 1917 wisten zij de macht te grijpen.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:22 schreef henkway het volgende:

[..]

De zichzelf verrijkende bovenlaag ten koste van het volk via directe belastingen ,

Denk aan het zorgkartel met hun 10 miljard ZVW inning via de belastingdienst
Hoe meer de modale man uitgeknepen wordt op een dag zal het weer gebeuren en anders zal het volk in steeds diepere armoede wegzakken

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:25 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Echter is de levensstandaard van de gemiddelde Nederlander er over lange tijd gezien alleen maar beter geworden. Daar doet een crisisje niets aan af.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:29 schreef Bascule het volgende:
Je zou willen dat Ter Horst de echte criminelen eens ging aanpakken in plaats van een opstand te organiseren tegen mensen die last hebben van die criminelen. Het is echt de omgekeerde wereld.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:29 schreef Bascule het volgende:
Je zou willen dat Ter Horst de echte criminelen eens ging aanpakken in plaats van een opstand te organiseren tegen mensen die last hebben van die criminelen. Het is echt de omgekeerde wereld.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:35 schreef Bluesdude het volgende:

[..]

Het woordje criiminelen gebruik je hier als synoniem voor allochtonen... en "aanpakken' is dus allochtonen over de kling jagen en deporteren..
Dat soort crimineel gedrag is nu precies wat ter Horst bedoelde... dat willen we niet

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:41 schreef Meh7 het volgende:

[..]

De gewone man is in topics van bascule dan ook een synoniem voor Wilders-tokkies.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:41 schreef Meh7 het volgende:

[..]

De gewone man is in topics van bascule dan ook een synoniem voor Wilders-tokkies.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:20 schreef Hexagon het volgende:
Definieer overigens "elite"

quote:

Op woensdag 10 juni 2009 18:27 schreef Bascule het volgende:

[..]

De elite die PvdA, GroenLinks, SP en D66 stemt.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:41 schreef Meh7 het volgende:

[..]

De gewone man is in topics van bascule dan ook een synoniem voor Wilders-tokkies.

quote:

Op woensdag 10 juni 2009 18:27 schreef Bascule het volgende:

[..]

De elite die PvdA, GroenLinks, SP en D66 stemt.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:25 schreef Bascule het volgende:
Ter Horst: ‘Waar ik op dit moment naar snak is dat de intellectuele elite van Nederland in opstand komt. Dat er een tegenbeweging op gang komt van mensen die zeggen: we hebben genoeg van de vergroving, de samenleving die extreem-rechts propageert is niet het Nederland waarin wij willen leven. Hun stem hoor ik te weinig.’

Ter Horst vraagt zich in het interview openlijk af wat voor problemen Nederland nu eigenlijk heeft. ‘Materieel gezien hebben we het nog nooit zo goed gehad.’ En toch al die onvrede. Onderbuikgevoelens. Meer kan de minister er niet van maken. En ze vindt het tijd voor actie. Tegen het ‘gebrek aan respect, het onderlinge wantrouwen en de opvattingen van slecht geïnformeerde mensen’.

Ze heeft het zelf gezegd, het is echt waar. Het staat er.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:54 schreef Bascule het volgende:

[..]

Het heeft blijkbaar geen effect als buschauffeurs nog steeds elke week mishandeld worden, en zelfs nu al bewusteloos worden geslagen. Over een paar weken hebben we de eerste dode buschauffeur.
Oftewel: beleid dat geen effect heeft, moet anders.

En het heeft weinig zin om tegen een bewusteloze buschauffeur te zeggen dat hij toch een koelkast heeft en een mooie auto.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:54 schreef Bascule het volgende:

[..]

Het heeft blijkbaar geen effect als buschauffeurs nog steeds elke week mishandeld worden, en zelfs nu al bewusteloos worden geslagen. Over een paar weken hebben we de eerste dode buschauffeur.
Oftewel: beleid dat geen effect heeft, moet anders.

En het heeft weinig zin om tegen een bewusteloze buschauffeur te zeggen dat hij toch een koelkast heeft en een mooie auto.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 12:45 schreef Bascule het volgende:
Waarom wil de elite niet luisteren? Waarom wil de elite niet weten wat er gebeurt in de oude wijken? Waarom wil de elite niet gewoon ingrijpen in plaats van alles op zijn beloop laten? Waarom wil de elite zich niet verplaatsen in de gewone man? Wat moet er gebeuren zodat voor de elite ook andere zaken dan materialisme er toe gaan doen?
Andersom wordt toch moeilijk, je kunt moeilijk van de gewone man verlangen dat die zich verplaatst in de elite.

Dus: wie voedt de elite op? Hoe moet dat gebeuren?

quote:

Op zondag 12 juli 2009 14:11 schreef Hexagon het volgende:
Btw er stemt geen elite op de SP

En de VVD is juist een elite-magneet

quote:

Op zondag 12 juli 2009 18:43 schreef Bascule het volgende:
Graag wat meer inhoudelijke reacties over hoe de kloof tussen elite en gewone man te dichten is.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 18:43 schreef Bascule het volgende:
Graag wat meer inhoudelijke reacties over hoe de kloof tussen elite en gewone man te dichten is. Roept u maar.
Zet dat uitgebluste raderwerk daarboven eens aan het werk.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 19:00 schreef JoaC het volgende:

Er zijn partijen die claimen de meerderheid te vertegenwoordigen door dingen als "de mensen in dit land willen" of "Nederland wil" te roepen. Geen van deze partijen heeft minimaal 76 zetels

quote:

Yvonne Zonderop

Bij mij om de hoek woont een weduwe
op leeftijd. Ze is tanig, hardhorend,
en vaak alleen. Elk jaar nodigt
ze buurtbewoners uit voor een kopje
koffie op haar balkon. Ik ben deze
zomer nog niet langs geweest – ondanks een
belofte, snel gepreveld. Als ik voorbij schicht,
glimlacht ze hoopvol. Ik weet desondanks: ik
schiet tekort.
Wie herkent zich hierin? Of, beter gezegd,
wie niet? Je wordt geacht mee te leven met de
mensen om je heen, ook met hen die het minder
goed vergaat. Van je omgeving maak je nu
eenmaal deel uit. Je kunt je aandacht niet beperken
tot je vrienden, je kinderen, je familie.
De mensheid is met elkaar verbonden, dat is
geen keuze, maar een feit. Wie die band ontkent,
voelt zich opgelaten – bijvoorbeeld jegens
de buurvrouw om de hoek. Dat is niet zozeer
een kwestie van zelfopoffering, eerder van
eigenbelang. De band is namelijk wederkerig.
Als niemand in jouw omgeving naar jou omkijkt,
raak je net zo goed gedeprimeerd.
We weten dit allemaal. Toch spreken we er
zelden over. Sterker, we hebben niet eens een
goede benaming voor onze wederkerige band.
Natuurlijk, er zijn termen als nabuurschap of
cohesie. Maar daar ontbreekt iets aan. Ze doen
denken aan beleidsmatige doelen en goede
werken, niet aan het gewone leven van alledag.
Ondanks onze verschillen delen we essentiële
levenservaringen, daar gaat het om. Iedereen
kent de vreugde van oprecht contact. Niemand
is immuun voor ziekte, behoefte of eenzaamheid.
De gedeelde ervaring schept een band –
zoals de literatuur en het theater laten zien. Ze
schept ook een verplichting jegens elkaar.
Broederschap
Hoe noem de je wederzijdse afhankelijkheid
van iedereen jegens iedereen? Misschien dat
een ouderwetse term hier het beste dienst
doet. Hij is nauwelijks meer in zwang, behalve
in conservatief-religieuze kring. Maar iedereen
kent ’m, iedereen begrijpt ’m, en hij gaat al
meer dan twee eeuwen internationaal mee.
Hij luidt: broederschap. Broederschap als onderdeel
van de trits: vrijheid, gelijkheid en
broederschap. Hij zegt: lotsverbondenheid en
sympathie behoren tot de belangrijkste waarden
in een gemeenschap.
In de afgelopen decennia is broederschap
als maatschappelijke waarde gestaag naar de
achtergrond verdwenen. Het klonk conservatief,
niet sexy, klef, en vooral: moralistisch –
daar was de tijdgeest niet naar. Aanvankelijk
bracht het streven naar gelijkheid de meeste
mensen in vervoering. Later eiste het begrip
vrijheid de aandacht op. Onderwijl raakte de
broederschap (m/v) in het gedrang. Nu lopen
we op tegen de gevolgen. Want het gemis aan
verbondenheid in de samenleving wordt een
steeds groter maatschappelijk probleem.
Een grootscheeps onderzoek van De Publieke
Zaak (een vereniging die zich inzet voor
fundamentele maatschappelijke en politiekbestuurlijke
vernieuwing) toonde vorige week
nog aan: inwoners van Nederland maken zich
meer zorgen over (het gebrek aan) waarden en
normen dan over de economische crisis. De
werkloosheid kan oplopen, de koopkracht kan
dalen –maar dat is niet ons grootste probleem.
Er is gebrek aan gemeenschap, gebrek
aan gevoel van eenheid.
Naast spijt hierover is er ook woede, zoals iedereen
dagelijks kan waarnemen. Het gebrek
aan verbondenheid vertaalt zich in boosheid
jegens iedereen die in de verste verte iets met
de ‘elite ‘van doen lijkt te hebben. Geert Wilders
formuleerde het laatst als volgt: ‘Achter
de papieren realiteit van glad pratende doctorandussen
bestuurskunde met designerbrillen
gaat een wereld schuil van een Nederland
dat zich vertrapt en vernederd voelt.’ Hij beschrijft
hiermee een kloof in de samenleving,
een gebrek aan eenheid. De overige politici lijken
zich ervan bewust. Maar alle moeite die
men doet om de indruk te wekken dat men
luistert ten spijt: de woede verdwijnt niet.
Lucky sperm club
Wat hebben die spijt en die woede met broederschap
te maken? Veel, zo niet alles, zou de
Britse socioloog Michael Young hebben gezegd
als hij nog leefde. Vijftig jaar geleden publiceerde
Young een boek met een verontrustend
voorspellende waarde: The rise of the meritocracy
(1957). Het is een sciencefiction-achtige
satire, waarin een anonieme auteur beschrijft
hoe – en waarom - een groot deel van de bevolking
in opstand komt tegen zijn elite. De Populisten
(letterlijk zo geheten) pikken het niet
langer dat de slimste en talentvolste leden de
gemeenschap hun privileges voor zichzelf
houden. Het boek eindigt met een gewelddadige
volksopstand, waarbij de auteur om zelf
het leven komt.
Intelligentie plus inzet
In een voorwoord beschrijft Young op geestige
wijze hoe lang het duurde eer hij een uitgever
vond voor zijn boek. Niemand wilde zich eraan
wagen, vrijwel niemand leek het te begrijpen,
de uiteindelijke uitgever deed het bij wijze
van vriendendienst. Het boek raakt namelijk
aan een taboe; het roept twijfels op over de
wenselijkheid van een maatschappij waarin
de slimste, hardst werkende en talentvolste
mensen de beste posities bereiken met de
meeste invloed. In de jaren vijftig was dat onder
links denkende Britten bijna een geloofsartikel.
De socialisten verheugden zich op een
maatschappij waarbij de elite op grond van
geboorte, te weten de adel, plaats zou maken
voor een elite op grond van ‘merit’, ofwel intelligentie
plus inzet. Dat daar nadelen aan zouden
kunnen zitten, leek voor aanhangers van
Labour nagenoeg onbestaanbaar. Meritocratie
beloofde vooruitgang.
Young beschrijft in het boek een pijnlijke en
herkenbare waarheid. Een meritocratische samenleving,
die drijft op een voorhoede die op
eigen kracht is komen boven drijven en waarin
talentvolle mensen het hoogst eindigen,
kan gemakkelijk ‘droefgeestig en kwetsbaar’
worden. ‘Als de nieuwe rijken en machtigen
kunnen volhouden dat hun bevoorrechte positie
vanzelf spreekt, worden ze arrogant. En als
ze ervan overtuigd zijn dat ze handelen in het
algemeen belang, kunnen ze zichzelf schaamteloos
bevoordelen. Macht corrumpeert.’
Het venijn, aldus Michael Young, zit in het
effect van een meritocratie op zogenaamde
‘gewone’mensen. ‘Als die zichzelf als minderwaardig
gaan beschouwen, beïnvloedt dat
hun gevoel voor eigenwaarde. Ze raken gedemoraliseerd.’
Dat is niet fair en het is niet juist,
betoogt Young. ‘Al blijkt onomstotelijk dat gewone
mensen minder capaciteiten hebben
dan de leden van de elite, dan betekent dit nog
niet dat ze minder behoren te krijgen. Het lidmaatschap
van de ‘lucky sperm club’ geeft nog
geen moreel recht op voordeel.’
Verplaats The rise of the meritocracy vijftig jaar
in de tijd, en de voorbeelden waarvoor Young
waarschuwde dringen zich vanzelf op, in
Groot Brittannië, maar ook hier. Het populisme
ter linker- en rechterzijde rukt op. Tegelijkertijd
zien we een (bestuurs)elite die uitstekend
voor zichzelf zorgt. Niet alleen in termen
van inkomen (zie directeuren van woningcorporaties,
zorginstellingen en dergelijke), maar
ook in termen van beleid, zoals de politicoloog
Mark Bovens al jaren benadrukt..
Nederland, zo betoogt Bovens, is een diplomademocratie.
‘Meer dan ooit te voren sinds
de invoering van de het algemeen kiesrecht,
wordt de democratie gedomineerd door de
hoogst opgeleiden’, schreef hij drie jaar geleden.
Er zit geen lager geschoold mens meer in
het parlement, er krijgt geen vrachtwagenchauffeur
of verkoopster nog een mooie publieke
functie. Het gevolg is dat de onderklasse
het gevoel krijgt er nauwelijks nog toe te doen.
‘Dat is een belangrijke bron van ressentiment
jegens het politieke systeem, die de loyaliteit
aan het bestuur en het respect voor wet en
recht sterk kan doen verminderen,’meent Bovens.
Wat begon als een nobel streven om talenten
uit achterstandsposities zich te laten ontwikkelen
tot ‘the best and the brightest’ dreigt
langzamerhand te eindigen in een nieuwe elite,
die net zo onbereikbaar lijkt en die net zo
goed voor zichzelf zorgt als haar voorgangers.
Dit is wat ik de kloof tussen de ‘bovenbroeders’
en de ‘onderbroeders’wil noemen. De bovenlaag
redt zich niet enkel in economisch opzicht
uitstekend, ze is ook in cultureel opzicht
afgekoppeld van de onderlaag. ‘Bovenbroe -
ders’ verkeren voornamelijk met elkaar, ze
trouwen onderling, hun kinderen komen op
de goede scholen. Ze hebben het prima voor
elkaar en ze hebben geen idee dat er iets verkeerd
zit. Ze werken er immers hard voor, ze
krijgen het niet kado. Wat is er dan helemaal
verkeerd aan vakanties op Bali, onder soortgenoten?
Noblesse
Het antwoord op die vraag zou best eens kunnen
luiden: het tekort aan broederschap. Michael
Young schreef: ‘Als wij mensen niet alleen
zouden beoordelen op hun intelligentie,
hun opleiding, hun werk en hun invloed,
maar op hun welwillendheid en hun moed, op
hun voorstellingsvermogen en hun gevoeligheid,
op hun medeleven en hun vrijgevigheid,
dan zouden er geen klassen bestaan.’ Het kan
geen kwaad om vaker stil te staan bij de uitsluitende
mechanismes die in ons systeem
zijn geslopen. Als de nieuwe elite geen oog
wenst te hebben voor de mensen die tot de onderlaag
behoren, roept ze terecht het onheil
over zich af. Dan kan ze nog beter te raden
gaan bij haar vermaledijde voorgangers, de
oude adel die het motto ‘noblesse oblige’ blijft
huldigen en die het als een plicht beschouwt
om te zien naar de minder fortuinlijke mensen
in haar omgeving.
Ook voor de politiek biedt het boek van
Young stof tot nadenken. Al vatten we het ontslagrecht
en de AOW-leeftijd in beton, dat zal
de kloof niet dichten. Het probleem is cultureel
van aard, niet louter economisch – zoals
het onderzoek van de Publieke Zaak liet zien.
Mensen die niet tot de bovenlaag behoren
snakken naar het gevoel dat ze ertoe doen.
Door meer belang te hechten aan de algemeen
menselijke waarden komt er ruimte voor de
noodzakelijke erkenning. Niet het slimme tegenargument
aan Wilders zal zijn aanhang
overtuigen. Laten we eerlijk toegeven dat meritocratie
ook nadelen heeft, en laten we die
bespreken. Als broederschap nog verder uit
het zicht raakt, moeten we niet verbaasd zijn
als het populisme simpelweg voortschrijdt.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 22:15 schreef Fajarowicz het volgende:

[..]

quote:

Op zondag 12 juli 2009 13:15 schreef MrX1982 het volgende:
Onmogelijk de elite het volk leeft niet in de realiteit. Niet zelden verliezen ze zich in utopische idealen achterlijke borrelpraat en de retoriek van demagogen.