Ik ben het zat! #3 Steun 2cv! Rustig de zomer door!

Meer goed nieuws, klinkt idd of al die dingen tijd nodig hebben maar wel weer helemaal goed komen. ('t is ook een zware operatie geweest dus op zich logisch dat 't herstel even duurt) Ik hoop dat ie morgen naar huis mag, in een ziekenhuis wil je volgens mij niet al te lang zijn.

't Was erg gezellig bij 2cv in het ziekenhuis! We hebben een rondje gewandeld, gezellig gekletst, en oh ja, ook nog even z'n hart in een potje bekeken. .

Vandaag gaan ze de hartslagmeter ('t zal wel een speciale medische naam hebben, maar dit is wat ik ervan begreep) uitlezen, en als dat allemaal goed is, mag 'ie dus vandaag naar huis!

Beterschap man!

gaattie al weer naar huis? damn.. das ook wel rap of lig dat nu aan mij


nouja k kan wel begrijpen dat 2CV zelf wel graag naar huis wil

Laat ff weten of hij idd naar huis gaat, anders sta ik voor een dichte deur aan een leeg bed.

Hij is op dit moment onderweg naar huis!

Allemaal goed nieuws dus, goed zo 2cv!

quote:

Op vrijdag 18 september 2009 18:25 schreef Alexxxxx het volgende:
Hij is op dit moment onderweg naar huis!

quote:

Op vrijdag 18 september 2009 18:25 schreef Alexxxxx het volgende:
Hij is op dit moment onderweg naar huis!

Mooi! .

Hoera, ik had al niet gedacht dat je de 3 weken waar je het eerst over had zou gaan vol maken

quote:

Op vrijdag 18 september 2009 18:47 schreef Alexxxxx het volgende:
[ afbeelding ]

een 2CV met een 2CV! nou! waar zie je dat nog?

whohoo, goed nieuws man!

Ik ben weer thuis ! Zometeen typ ik wat meer.

Donderdag ochtend kreeg ik een holter (= apparaatje wat 24 uur lang je hartslag registreert) en als de uitslag daar van goed was mocht ik die vrijdag naar huis. Toen die vrijdagochtend de holter afgekoppeld werd, heb ik de verpleging tot vervelens aan toe gepusht om de holter heel snel na te laten kijken (ze vonden het op den duur echt niet grappig meer) maar dat heeft wel geholpen: de holter is heel snel nagekeken en toen kwam in het begin van de middag het bericht dat ik dezelfde dag nog naar huis mocht. Mooi ! Het zou wel tot het eind van de middag duren voordat dat werkelijk kon gebeuren in verband met papieren enzo, maar dat vond ik niet zo heel erg erg. Ik heb snel mijn ouders gebeld en mijn moeder vroeg wat ik die avond wou eten. Mijn antwoord: pannekoeken. Dus dat zou geregeld worden.

Aan het begin van het bezoekuur (15:00u) kwam mijn vader en toen mochten wat mij betreft de papieren snel komen. Maar dat duurde nog tot 17:30u tot die er waren. En op zo'n moment duurt wachten lang ... Sterker nog: het avondeten werd al geserveerd. En omdat ik moeite had (heb?) met eten zat daar ok wat extra's bij: een pannekoek. Die pannekoek heb ik snel naar binnen gewerkt en toen was het wegwezen.

Mijn vader had me opgehaald in Criezel, dus de rit verliep redelijk comfortabel (ik ben nog lang niet pijnvrij). Onderweg zag ik nog een Eend en tot mijn stomme verbazing werd die bestuurd door Patje74 We hebben er wat achter gehangen en hem ingehaald en gelukkig herkende hij ons.

Thuisgekomen werden er snel pannekoeken gebakken (niet door mij, anders hadden we nu geen keuken meer) en opgesmikkeld. Heerlijk ! Ook nog wat mail nagekeken en Top Gear gekeken, maar ik was al heel snel heel moe (slaperig) dus al vroeg naar bed. Gelukkig kon ik net plat liggen (mensen met hartklachten kunnen soms niet plat liggen) in mijn eigen zachte, warme bed. Heerlijk ! Ik heb goed geslapen en na m'n ontbijt heerlijk gedouched. Inmiddels heb ik ook al een (korte) wandeling gemaakt.

Dat alles zo fijn en prettig aanvoelt betekent niet dat ik nu al de oude ben, in tegendeel ! Heel veel dingen doen pijn omdat ze m'n borstkas open gezaagd hebben. De ene pijn is natuurlijk de andere niet. Zo is handenwassen best te doen, maar als ik moet niezen heb ik het gevoel dat m'n borstkas uit elkaar getrokken wordt. Maar ik ben al lang blij dat ik redelijk comfortabel op mijn zij kan liggen en ik niet meer het gevoel heb dat mijn rechter bal in een bankschroef zit.

Het duurt nog 6 weken voor ik officieel weer mag autorijden en zo lang wacht ik ook echt wel. Pas na die 6 weken ga ik zelf eens beoordelen en proberen of het weer lukt. Sterker nog: ik overweeg sterk om een paar rijlessen te nemen omdat ik al sinds eind januari niet meer gereden heb en ik helaas geen super-chauffeur ben. Maargoed, dat is pas over 6 weken. Eerst mijn borstkas maar eens goed aan elkaar laten groeien, conditie opbouwen en pijnstillers afbouwen. Je bent zo oud als je je voelt en ik heb nu het gevoel dat ik bijna 80 word

Hij leeft nog, wat een anti-climax

quote:

Op zaterdag 19 september 2009 13:53 schreef 2cv het volgende:

Je bent zo oud als je je voelt en ik heb nu het gevoel dat ik bijna 80 word

!

nou de echte 80 wel halen he?

Hoe het nu verder gaat weet ik niet precies. Zeker in het begin heel kalm aan en rustig opbouwen (ik wil eigenlijk al weer teveel, in gedachten heb ik de aankomende week al volgepland). Zowieso moet ik a.s. woensdag naar de KNO arts omdat ik vloeistoffen nog steeds niet goed kan slikken (gisteravond even geprobeerd, slecht idee ) en in oktober ga ik weer voor mijn hart naar het ziekenhuis. Maar de exacte datum ben ik even kwijt.

Zowieso mag ik 6 weken niet auto rijden. Dat vind ik op zich jammer, maar ik voel me nu ook lang niet goed genoeg om auto te rijden, dus zelfs als het wel zou mogen had ik het niet gedaan. Ik ben n.l. nog niet altijd even helder en bepaalde bewegingen zijn misschien pijnlijk waardoor ik ze niet (goed) kan maken in een noodsituatie. Wellicht dat ik, als ik weer mag gaan rijden, nog wat rijlessen neem want ik heb al sinds eind januari niet gereden.

Yay

Maar nu ben je heel ver weg en ik wilde nog langskomen

quote:

Op zondag 20 september 2009 08:42 schreef freecell het volgende:
Yay

Maar nu ben je heel ver weg en ik wilde nog langskomen

Je hebt een auto

Belofte maakt schuld

Iedereen bedankt ! Zonet weer een rondje gelopen. Best vermoeiend

Ik hoor overigens bijna continu mijn bloed stromen en als ik dat niet hoor wordt geluid er wel door beïnvloed. Een motor klinkt dan niet als 'RRRRRRRRRRRRRRR' maar als 'RRRrrrRRRrrrRRR'. Dat had ik voorheen nooit. Ik vind dat steeds vervelender worden.

quote:

Op zondag 20 september 2009 15:44 schreef 2cv het volgende:
Belofte maakt schuld

Iedereen bedankt ! Zonet weer een rondje gelopen. Best vermoeiend

Ik hoor overigens bijna continu mijn bloed stromen en als ik dat niet hoor wordt geluid er wel door beïnvloed. Een motor klinkt dan niet als 'RRRRRRRRRRRRRRR' maar als 'RRRrrrRRRrrrRRR'. Dat had ik voorheen nooit. Ik vind dat steeds vervelender worden.

Wat raar. Waardoor komt dat?

Waarschijnlijk klopt mijn hart nu krachtiger.

Kwestie van wennen en aanpassen na verloop van tijd misschien, wie weet hebben wij allemaal wel hetzelfde maar merken we er gewoon niks meer van

Ik denk dat dat wel went 2CV

Ik heb het niet zo gevolgt allemaal, maar succes en beterschap

goed werk 2cv, als ik binnenkort weer in Friesland ben dan zal ik kijken of ik nog eens weer op de koffie kan komen. Mits dat nog staat, ik heb geen tijd gehad om in het ziekenhuis langs te komen, maar dat komt vooral omdat je er zo snel weer uit bent!

Ik hoop dat het went. Het is de ene keer ook erger dan de andere keer.

Enneh, Maruna, je bent welkom hoor

Gisteravond was ik niet zo slim bezig. Ik was eigenwijs en wou zelf mijn steunkousen (die draag ik al een paar jaar) uit trekken. Dat heb ik met veel pijn en moeite ook voor elkaar gekregen maar toen ik even later mijn tanden stond te poetsen merkte ik dat er meer botten dan normaal in mijn borstkas kraakten en langs elkaar heen schoven Gelukkig was ik niet zo dom om -zoals de avond er voor- na het tandenpoetsen een slok water te nemen en me op die manier geweldig te verslikken.

quote:

en langs elkaar heen schoven

Hadden ze die niet even aan elkaar vast kunnen maken dan? Of gaat dat relatief snel wel weer uit zichzelf aan elkaar zitten?

Het zit vast met ijzerdraad maar moet nog verder aan elkaar vast groeien.

2CV, wat is er allemaal gebeurd, het klinkt ernstig

Open hart operatie waarbij een stuk van mijn rechter boezem (= onderdeel van het hart) af gesloopt is, een omleiding aangelegd is zodat bloed wat normaal gesproken door het hart stroomt/gepompt wordt nu om het hart heen stroomt en er is een pacemaker geïnstalleerd.

quote:

Op dinsdag 22 september 2009 17:13 schreef 2cv het volgende:
Open hart operatie waarbij een stuk van mijn rechter boezem (= onderdeel van het hart) af gesloopt is, een omleiding aangelegd is zodat bloed wat normaal gesproken door het hart stroomt/gepompt wordt nu om het hart heen stroomt en er is een pacemaker geïnstalleerd.

En daarvoor hebben ze je halve ribbenkast erafgezaagd?

quote:

Op maandag 21 september 2009 17:26 schreef 2cv het volgende:
Het zit vast met ijzerdraad maar moet nog verder aan elkaar vast groeien.

Je kon toch lassen? Give it a shot!

quote:

Op dinsdag 22 september 2009 17:33 schreef kanovinnie het volgende:

[..]

En daarvoor hebben ze je halve ribbenkast erafgezaagd?

Je moet echt ff teruglezen Kano

quote:

Op dinsdag 22 september 2009 17:33 schreef kanovinnie het volgende:

[..]

En daarvoor hebben ze je halve ribbenkast erafgezaagd?

Nee, slechts open gezaagd met een decoupeerzaag en vervolgens uit elkaar gedrukt met een krik.

quote:

Op dinsdag 22 september 2009 17:38 schreef Maruna het volgende:

[..]

Je kon toch lassen? Give it a shot!

Mag niet vanwege mijn pacemaker Die pacemaker kan ik overigens voelen als ik op een bepaalde plaats op mijn buik druk

Ah lang geleden dat ik blij ben van een topic hier.




Het beste jongen!

quote:

Op dinsdag 22 september 2009 18:06 schreef 2cv het volgende:

Mag niet vanwege mijn pacemaker

ah, die paar kleine draadjes in je borstkas, daar heb je niet zo'n krachtig lasaparaat voor nodig desnoods soldeer je ze aan elkaar

Hardsolderen

precies

Vandaag ben ik weer in het ziekenhuis geweest, bij de KNO arts. Die heeft weer een camera via mijn neus in mijn keel geduwd (dat klinkt vervelender dan het is) en van de binnenkant het 1 en ander bekeken. De zwelling is weg, maar 1 stemband doet nog steeds niet echt mee, al klinkt mijn stem volgens de arts wel beter dan eerst.

Slikken gaat nog steeds niet zoals het hoort: vast voedsel en dik vloeibaar voedsel zoals vla of pap krijg ik wel weg, maar dunvloeibaar spul zoals water, koffie en sap niet. Volgens de KNO arts komt dat omdat er ergens in mijn keel vloeistof blijft staan en als ik dan weer adem glijdt die vloeistof mijn luchtpijp in. Dit is een ander verhaal als voorheen en ik snap niet waarom ik dan niet hetzelfde probleem heb met vast voedsel en pap enzo, maar het zal wel.

Een oplossing is er nog niet, er vindt eerst nog wat onderzoek plaats. Ze willen me wat radioactieve troep op laten drinken terwijl ik onder een soort röntgen-filmapparaat lig zodat ze precies kunnen filmen wat er in mijn keel gebeurt. Wanneer dat is weet ik niet, dat is pas over een week of 2.

Zoals het nu staat ga ik 3, 5 en 7 oktober naar het ziekenhuis. 3 oktober is op een zaterdag want dan is er een soort symposium voor kneuzen zoals ik.

*duwt topic naar boven *

quote:

Op woensdag 23 september 2009 14:03 schreef 2cv het volgende:
Zoals het nu staat ga ik 3, 5 en 7 oktober naar het ziekenhuis. 3 oktober is op een zaterdag want dan is er een soort symposium voor kneuzen zoals ik.

Succes ermee

Niet zo veel nieuws te melden. 5 november (als ik me niet vergis) ga ik weer naar de KNO arts voor een slikfilmpje: ik moet dan wat radioactieve rotzooi opdrinken terwijl ik voor een röntgen apparaat zit of sta. Op die manier kunnen ze beter zien wat er mis gaat in mijn keel als ik dunvloeibaar spul drink. Verder bij het hoesten/niezen nogal veel last van 1 van mijn ribben. Datdat kwam een aantal dagen terug opzetten en is nieuw, die soort pijn heb ik nog niet eerder meegemaakt en kwam van het ene op het andere moment. Anderzijds wordt die pijn ook alweer minder. Verder hangen alle kaarten en natuurlijk de paint die in het ziekenhuis aan de muur hingen nu aan een touwtje wat gespannen is door de kamer. In totaal zo'n 70 stuks !

De kaarten die ik in het ziekenhuis heb gekregen heb ik thuis opgehangen (nouja, dat heeft mijn moeder voor me gedaan ):






Ook nog even wat foto's van mezelf in het ziekenhuis.
Vlak na de operatie:





Ik lag daar inderdaad aan de beademing.

Dit is terug op de afdeling. Nog wel aan de zuurstof en met een ietwat pafferige kop. Dat pleisterspul (niet te verwarren met dat spul wat je tegen een muur aan smeert) in mijn nek is omdat daar wat draadjes met pijnstillers doorheen mijn lichaam in gingen. Dat ging niet door mijn luchtpijp od slokdarm ofzo maar gewoon door wat aderen:


Weer een poos later, geen pleisterspul, geen zuurstofslangetjes, wel een infuus (verbandje om mijn arm):


Lopen kan ik ook, wel met een infuus op wieltjes. Op dat moment werden er rode bloedplaatjes in gepompt. Een wondermiddel:


Infuusvrij in de centrale hal. Leuke balonnetjes, maar ik kan niet kiezen welke ik wil ...

Toffe foto's

Die laatste