Ik ben het zat! #3 Steun 2cv! Rustig de zomer door!

Meer goed nieuws, klinkt idd of al die dingen tijd nodig hebben maar wel weer helemaal goed komen. ('t is ook een zware operatie geweest dus op zich logisch dat 't herstel even duurt) Ik hoop dat ie morgen naar huis mag, in een ziekenhuis wil je volgens mij niet al te lang zijn.

't Was erg gezellig bij 2cv in het ziekenhuis! We hebben een rondje gewandeld, gezellig gekletst, en oh ja, ook nog even z'n hart in een potje bekeken. .

Vandaag gaan ze de hartslagmeter ('t zal wel een speciale medische naam hebben, maar dit is wat ik ervan begreep) uitlezen, en als dat allemaal goed is, mag 'ie dus vandaag naar huis!

gaattie al weer naar huis? damn.. das ook wel rap of lig dat nu aan mij


nouja k kan wel begrijpen dat 2CV zelf wel graag naar huis wil

Laat ff weten of hij idd naar huis gaat, anders sta ik voor een dichte deur aan een leeg bed.

Hij is op dit moment onderweg naar huis!

Allemaal goed nieuws dus, goed zo 2cv!

quote:

Op vrijdag 18 september 2009 18:25 schreef Alexxxxx het volgende:
Hij is op dit moment onderweg naar huis!

quote:

Op vrijdag 18 september 2009 18:25 schreef Alexxxxx het volgende:
Hij is op dit moment onderweg naar huis!

Mooi! .

Hoera, ik had al niet gedacht dat je de 3 weken waar je het eerst over had zou gaan vol maken

quote:

Op vrijdag 18 september 2009 18:47 schreef Alexxxxx het volgende:
[ afbeelding ]

een 2CV met een 2CV! nou! waar zie je dat nog?

whohoo, goed nieuws man!

Ik ben weer thuis ! Zometeen typ ik wat meer.

Donderdag ochtend kreeg ik een holter (= apparaatje wat 24 uur lang je hartslag registreert) en als de uitslag daar van goed was mocht ik die vrijdag naar huis. Toen die vrijdagochtend de holter afgekoppeld werd, heb ik de verpleging tot vervelens aan toe gepusht om de holter heel snel na te laten kijken (ze vonden het op den duur echt niet grappig meer) maar dat heeft wel geholpen: de holter is heel snel nagekeken en toen kwam in het begin van de middag het bericht dat ik dezelfde dag nog naar huis mocht. Mooi ! Het zou wel tot het eind van de middag duren voordat dat werkelijk kon gebeuren in verband met papieren enzo, maar dat vond ik niet zo heel erg erg. Ik heb snel mijn ouders gebeld en mijn moeder vroeg wat ik die avond wou eten. Mijn antwoord: pannekoeken. Dus dat zou geregeld worden.

Aan het begin van het bezoekuur (15:00u) kwam mijn vader en toen mochten wat mij betreft de papieren snel komen. Maar dat duurde nog tot 17:30u tot die er waren. En op zo'n moment duurt wachten lang ... Sterker nog: het avondeten werd al geserveerd. En omdat ik moeite had (heb?) met eten zat daar ok wat extra's bij: een pannekoek. Die pannekoek heb ik snel naar binnen gewerkt en toen was het wegwezen.

Mijn vader had me opgehaald in Criezel, dus de rit verliep redelijk comfortabel (ik ben nog lang niet pijnvrij). Onderweg zag ik nog een Eend en tot mijn stomme verbazing werd die bestuurd door Patje74 We hebben er wat achter gehangen en hem ingehaald en gelukkig herkende hij ons.

Thuisgekomen werden er snel pannekoeken gebakken (niet door mij, anders hadden we nu geen keuken meer) en opgesmikkeld. Heerlijk ! Ook nog wat mail nagekeken en Top Gear gekeken, maar ik was al heel snel heel moe (slaperig) dus al vroeg naar bed. Gelukkig kon ik net plat liggen (mensen met hartklachten kunnen soms niet plat liggen) in mijn eigen zachte, warme bed. Heerlijk ! Ik heb goed geslapen en na m'n ontbijt heerlijk gedouched. Inmiddels heb ik ook al een (korte) wandeling gemaakt.

Dat alles zo fijn en prettig aanvoelt betekent niet dat ik nu al de oude ben, in tegendeel ! Heel veel dingen doen pijn omdat ze m'n borstkas open gezaagd hebben. De ene pijn is natuurlijk de andere niet. Zo is handenwassen best te doen, maar als ik moet niezen heb ik het gevoel dat m'n borstkas uit elkaar getrokken wordt. Maar ik ben al lang blij dat ik redelijk comfortabel op mijn zij kan liggen en ik niet meer het gevoel heb dat mijn rechter bal in een bankschroef zit.

Het duurt nog 6 weken voor ik officieel weer mag autorijden en zo lang wacht ik ook echt wel. Pas na die 6 weken ga ik zelf eens beoordelen en proberen of het weer lukt. Sterker nog: ik overweeg sterk om een paar rijlessen te nemen omdat ik al sinds eind januari niet meer gereden heb en ik helaas geen super-chauffeur ben. Maargoed, dat is pas over 6 weken. Eerst mijn borstkas maar eens goed aan elkaar laten groeien, conditie opbouwen en pijnstillers afbouwen. Je bent zo oud als je je voelt en ik heb nu het gevoel dat ik bijna 80 word

Hij leeft nog, wat een anti-climax

quote:

Op zaterdag 19 september 2009 13:53 schreef 2cv het volgende:

Je bent zo oud als je je voelt en ik heb nu het gevoel dat ik bijna 80 word

!

nou de echte 80 wel halen he?

Hoe het nu verder gaat weet ik niet precies. Zeker in het begin heel kalm aan en rustig opbouwen (ik wil eigenlijk al weer teveel, in gedachten heb ik de aankomende week al volgepland). Zowieso moet ik a.s. woensdag naar de KNO arts omdat ik vloeistoffen nog steeds niet goed kan slikken (gisteravond even geprobeerd, slecht idee ) en in oktober ga ik weer voor mijn hart naar het ziekenhuis. Maar de exacte datum ben ik even kwijt.

Zowieso mag ik 6 weken niet auto rijden. Dat vind ik op zich jammer, maar ik voel me nu ook lang niet goed genoeg om auto te rijden, dus zelfs als het wel zou mogen had ik het niet gedaan. Ik ben n.l. nog niet altijd even helder en bepaalde bewegingen zijn misschien pijnlijk waardoor ik ze niet (goed) kan maken in een noodsituatie. Wellicht dat ik, als ik weer mag gaan rijden, nog wat rijlessen neem want ik heb al sinds eind januari niet gereden.

Yay

Maar nu ben je heel ver weg en ik wilde nog langskomen

quote:

Op zondag 20 september 2009 08:42 schreef freecell het volgende:
Yay

Maar nu ben je heel ver weg en ik wilde nog langskomen

Je hebt een auto

Belofte maakt schuld

Iedereen bedankt ! Zonet weer een rondje gelopen. Best vermoeiend

Ik hoor overigens bijna continu mijn bloed stromen en als ik dat niet hoor wordt geluid er wel door beļnvloed. Een motor klinkt dan niet als 'RRRRRRRRRRRRRRR' maar als 'RRRrrrRRRrrrRRR'. Dat had ik voorheen nooit. Ik vind dat steeds vervelender worden.