quote:
Davids: Vogelaar was goed bezig
AMSTERDAM - Zeventien jaar lang stond Edgar Davids dag in dag uit op het voetbalveld. Afgelopen seizoen liep hij ineens met integratieminister Ella Vogelaar door een achterstandwijk in Den Haag.
Of hij zat van negen tot vijf op kantoor in Diemen. Vergaderen, bellen en brainstormen met collega's van de straatvoetbalbond Nederland (SVBN), die mede op initiatief van Davids en journalist Humberto Tan is opgericht.
,,Mevrouw Vogelaar was goed bezig,'' zegt Davids. ,,Zij pakte daadwerkelijk aan in de probleemwijken. Of krachtwijken, zoals ze nu heten. Er zijn er maar weinig die ik het zie doen: frontaal in de aanval gaan in plaats van het bij woorden alleen te laten. Haar doel is ons doel, dus dat klikte wel. We hebben samen nog een balletje getrapt in een probleemwijk in Den Haag. Of ze dat ook kon? Nou, ze was, laten we zeggen, geen miskend talent, haha.''
Ook opvolger Eberhard van der Laan legde meteen contact. De politiek weet Davids te vinden na een jaar waarin de straatvoetbalbond met hem als boegbeeld zijn kracht bewees. Ze slaagt erin groepen (probleem)jongeren te bereiken tot wie overheidsboodschappers niet doordringen.
Morgen strijden in Rotterdam 64 teams uit krachtwijken in heel Nederland om het nationale kampioenschap straatvoetbal. De omgeving van het winkelgebied Alexandrium II wordt omgevormd tot een sociale ontmoetingsplek voor jong, oud, mannen, vrouwen, jongens en meisjes van verschillende komaf. Behalve voor voetbal is er van 's morgens vroeg tot 's avonds laat ruimte voor muziek, dans, eten en drinken.
In de 55 voorronden in 22 gemeenten en later per regio speelden nog meer wijkteams mee dan bij de editie van 2008. Van Heerlen tot Groningen waren het er meer dan 500. En Davids heeft inmiddels spelers zoals Giovanni van Bronckhorst, Andwélé Slory, Wesley Sneijder en Klaas-Jan Huntelaar bereid gevonden om eveneens op te treden als ambassadeur van het straatvoetbal in Nederland.
,,Alles bij elkaar heb ik het drukker dan als profvoetballer,'' zegt Davids, die nog geen gram zwaarder oogt dan bij zijn laatste wedstrijd voor Ajax in mei 2008. Straatvoetbal en toernooien organiseren is maar één communicatiemiddel dat de straatvoetbalbond inzet. Er wordt bijvoorbeeld ook samengewerkt met scholen, onder andere in een poging de enorme schooluitval onder mbo-scholieren terug te dringen. Leerlingen kunnen via de bond van Davids en Tan snuffelstages lopen bij bedrijven of instellingen die mede via hun relatienetwerk zijn aangebracht. Verder zijn er projecten gestart om samen met de overheid laaggeletterdheid aan te pakken.
De officiële slogan van de straatvoetbalbond luidt 'schop de bal, schop geen rotzooi.' Davids heeft als boodschapper te velde een eigen motto. ,,We proberen Piet en Mohammed op straat samen te brengen,'' zegt hij. ,,Die twee moeten inzien dat ze meer gemeen hebben dan mensen zoals Geert Wilders zo graag doen voorkomen.''
Davids groeide zelf op in een achterstandswijk in Amsterdam-Noord. In een tijd dat 'Piet en Mo' op straat in hetzelfde team speelden. ,,Omdat je in een partijtje de jongen koos die het beste kon voetballen en met wie je dus de meeste kans maakte om te winnen. In de kern ziet voetbal alleen talent, geen huidskleur of afkomst. Dat maakt voetbal een ontzettend krachtig bindmiddel. Zo begint het voor kinderen nog steeds. Óók in deze tijd. Pas later, als kinderen opgroeien, maken we er met z'n allen meer van. Gaan we er afkomst, kleur, geloof en weet ik veel wat nog meer bijhalen om verschillen te benadrukken en uit te vergroten.''
Hij had zich 'altijd al' voorgenomen om maatschappelijk betrokken bezig te gaan. ,,En dan met dezelfde gedrevenheid als waarmee ik zelf voetbal. Toen het eerste straatvoetbalkampioenschap in 2008 zo'n succes was, besefte ik dat dit het moment was om door te pakken. Ik vond dat ik het voorbeeld moest geven binnen de straatvoetbalbond.
,, Het is zoals Barack Obama zegt: het begint allemaal in de community, in de wijken zelf. Daar moet je mensen deel laten nemen, een taak en een doel geven. Wij doen dat door jongeren te betrekken bij de organisatie van de straattoernooien.
,,Dat ik nu een jaar geen profvoetbal heb kunnen spelen, voelt totaal niet als een opoffering. Ik heb het genoegen gehad bij mooie clubs te spelen en in het voetbal veel mee te maken. Ik zie het zo: in dit jaar heb ik terugbetaald aan de sport die míj al 17 jaar lang alles heeft gegeven. Ik had dit ook kunnen doen op mijn 40ste, ja. Maar ik ben nou eenmaal iemand van kansen pakken.''
In een stadion kwam de 74-voudig-international afgelopen jaar zelden. Hij bezocht een wedstrijd van zijn voormalige werkgever Inter en hij ging een paar keer kijken bij Ajax. Het probleem van zijn oude club? ,,Dat is inherent aan hoe de selectie er daar elk jaar uitziet,'' gelooft Davids. ,,Heel veel jonge jongens, die tijdens hun leerproces vallen en opstaan, maar weinig tot geen geroutineerde zekerheden. In het voetbal gaat het altijd om het team en succesvolle teams hebben een leeftijdsopbouw die klopt. Ook Martin Jol hoorde ik het probleem alweer benoemen op tv.
,,Het voetbal volg ik verder niet op de voet. Maar ook voorheen bleef ik er niet voor thuis. Ik vang wat dingen op af en toe. Zidane, die nu bij Real Madrid in het voetbal gaat terugkeren. Leuk om te horen.''
Zijn voormalige ploeggenoot, opgegroeid in een achterstandswijk in Marseille, zou net als hij een geloofwaardige boodschapper zijn. ,,In Frankrijk, Italië of Duitsland spelen geen andere problemen dan in Nederland. Daar zijn ook groepen die niet bereikt en niet begrepen worden,'' zegt Davids. ,,Als bond kijken we ook hoe we internationaal kunnen samenwerken.''
In Frankrijk legde hij reeds contact met Lilian Thuram, net als Zidane zijn oud-teamgenoot bij Juventus. ,,Bij Thuram gaat het over Pierre en Mo. Hij heeft ook een missie. Is lid van de Hoge Raad voor integratie. Politieke ambities heb ik niet. Als mijn mening wordt gevraagd, geef ik die duidelijk en direct en ik denk niet dat het in de politiek zo werkt. Als politicus moet je ook nuanceren, weten hoe de lijntjes lopen en daar rekening mee houden. Daar heb ik geen zin in.''
De finaledag van morgen in Rotterdam moet de kroon worden op het werk van een heel jaar. Hét ultieme moment van voldoening heeft Davids echter al gehad, zegt hij. Daarvoor zorgde een item bij het jeugdjournaal.
,,Het was in de periode dat we net waren gestart met de straatvoetbalbond. Onderling voerden we hele gesprekken over onze doelen, onze idealen. We zochten naar grote woorden om onze boodschap in te verpakken. Op een avond zitten met z'n allen bij iemand thuis en zien we op tv bij het jeugdjournaal een Marokkaans jongetje - hij zat nog op de basisschool - in drie simpele zinnen verwoorden wat wij voor ogen hebben.
,,Hij zei: als je met elkaar gaat voetballen, ga je niet met elkaar vechten. Dan leer je elkaar begrijpen. En ga je ook niet aan de drugs.''