quote:
Op donderdag 18 juni 2009 11:17 schreef Hobbesje het volgende:[..]
Lees met je mee, ben ook heel benieuwd! Wij zitten vanaf niets nu ineens nog maar 6 pogingen verwijderd van IVF (blijkbaar ga je meteen op de wachtlijst als je met iui begint...).
Het is mij alleszins meegevallen, zowel de hormonen als het regelmatig follikelmeten etc. De punctie was niet leuk, en ik ga daar ook geen sprookjes over vertellen. Het IS vervelend en het doet pijn,hoe je die pijn ervaart is persoonlijk. Ik ben vrij hard voor mezelf, maar zo is niet iedereen natuurlijk. De hormonen (bij mij Decapeptyl en Puregon) doen ook vanalles met je, maar zwangerschapshormonen zijn nog naardere beessies. Dat weet je natuurlijk niet als je nog met de hormonen voor de ivf bezig bent, dus het kan best wel tegenvallen als je merkt dat je eronder verandert zeg maar.
Hier (MCLeeuwarden) kwam je op de wachtlijst na de derde IUI. Achteraf maar goed, want na de derde IUI was ik IUI-moe en heb 2 maanden geen iui gedaan, toen 1 wel en toen weer een maand niet, en de laatste 2 achter elkaar aan. Na die mislukte iui's was ik zodanig teleurgesteld in alles mbt het traject dat ik de ivf die in juli gepland stond, heb uitgesteld en uiteindelijk een jaar op de wachtlijst heb gestaan (waarvan 5 maanden vrijwilllig).
Leeuwarden doet zogenaamde transport-IVF met het UMCG. De stimulatie gebeurde onder supervisie van het MCL, de punctie was ook hier, waarna mijn man naar Groningen moest met een waardevol koffertje met follikelvocht met daarin eicellen om daar een porno'tje te kijken, de boel in te leveren en vervolgens mij weer mocht ophalen in Leeuwarden. De terugplaatsing was ook in het UMCG.
Wat mij WEL is tegengevallen, en ik wil iedereen in het traject aanraden goed op jezelf te passen, is dat toen ik eenmaal zwanger was, ineens alle begeleiding wegviel. Ik heb een behoorlijke prenatale depressie gehad tussen de 10 en 20 weken. Ik vond er niks aan, snapte niet waarom ik niet in de halleluja stemming was, want ik was toch eindelijk zwanger... Blijkt dus heel normaal bij zogenaamd 'moeilijk zwanger wordenden'. Ik vind eigenlijk dat ze dat zouden moeten vertellen aan iedereen die in een traject zwanger wordt, of dat nou met IUI, IVF/ICSI of spontaan na heel veel jaar is.