Een paar handige web sites en adressen: - PsyQ is een landelijk opererend samenwerkingsverband van de ggz instellingen.
Hier kun je o.a. terecht voor diagnosestelling en behandeling.
PsyQ
Hoe herken je AD(H)D en ADD?
Voorlichtingsfilmpjes.
Patiëntenverenigingen
- Balans, de patiëntenvereniging voor ADHD.
Hier vindt u veel verwijzingen en recente publicaties over ADHD.
Balans digitaal
- Stichting ADD, een stichting voor het
overwegend onoplettend type (ADD).
SADD
- Vereniging Impuls, voor volwassenen met AD(H)D en aanverwante stoornissen.
Impuls
- Centrum 'Zit Stil' is de Belgische organisatie voor kinderen en volwassenen met ADHD. Centrum 'Zit stil'
Ervaringsdeskundigen
- Uitgebreide pagina met links over ADHD. Een prima beginpunt voor het zoeken naar informatie over ADHD op het net. Heel veel links naar Nederlandstalige sites over ADHD. Veel voor kinderen met ADHD, maar ook veel voor volwassenen. ADHD pagina
- Het prikbord van de adhd.pagina.nl. Op deze site kan men boodschappen van andere volwassenen met ADHD lezen, of zelf boodschappen achterlaten. Er vinden hele discussies plaats op deze site. Prikpagina ADHD
- Het doel van de ADHD Stichting is de situatie van kinderen en volwassenen met ADHD te bevorderen i.s.m. andere organisaties op het gebied van ADHD. Dit gebeurt o.a. door het bevorderen van wetenschappelijk onderzoek, het geven van voorlichting, advies en scholing.
De ADHD Stichting
- Hersenstorm - ADHD bij volwassenen. Site van 'ervaringsdeskundige' Annemarie van der Gouw.
Hersenstorm
- Stichting ADHD+ is de grootste NL/BE-contactsite m.b.t. AD(H)D en aanverwante aandoeningen voor volwassenen, jong volwassenen en kinderen. U vindt er gerichte en recente informatie over ADHD en aanverwante stoornissen (vandaar de plus). Daarnaast zijn er 3 vormen van contact mogelijk voor lotgenoten: een chatroom die voor iedereen vrij toegankelijk is, een gratis internetforum dat inmiddels 2.100 (01-2005) actieve deelnemers in Nederland en Belgie kent, en diverse meetings die door ADHD+ worden georganiseerd.
Stichting ADHD+
- Levente, een website met informatie en lotgenotencontact over ADD.
Levente
- Website van de vaste columnist van de Nieuwsbrief voor patiënten van Programma ADHD bij volwassenen.
Dylan Francis
Lotgenotencontact/chatten/informatie
ADHD in Nederland
ADHD Xtra
ADHD News Daar kun je ook dat pols bandje kopen.
Medicatie:
Stimulantia:
- Ritalin: Methylfenidaat kort werkend.
- Concerta: Methylfenidaat lang werkend.
- Dextro-amfetamine: - Het verschil tussen Methylfenidaat en Dextro-amfetamine
Niet stimulantia:
- Strattera: Atomoxetine.
- Wellbutrin XR: Langwerkend Bupropion.
Vorige topics.
De OP vind je hier
en toch vond ik de OP van de wiki mooier TVP
quote:die ken ik niet???? ik heb braaf geklikt waar je de OP kon vinden volgens de vorige OPOp vrijdag 15 mei 2009 12:24 schreef rvlaak_werk2 het volgende:
TVP
quote:Had ik een tijd terug gemaakt... Staat (als het goed is) ook wel een paar topics terug genoemd. Weinig zin om nu ff een linkje te zoeken. Kga ff rokenOp vrijdag 15 mei 2009 12:25 schreef Murmeli het volgende:
[..]
die ken ik niet???? ik heb braaf geklikt waar je de OP kon vinden volgens de vorige OP
Bij al die vragenlijstjes namelijk van of je niet goed kan stilzitten/staan vul ik altijd nee in omdat ik altijd denk: ja maar dat doet pijn/voelt naar om stil te zitten/staan dus dat heeft iedereen, dus het is bij mij niet abnormaal.
Maar nu had ik het er net over met een collega die ADHD heeft en die zei dat het bij hem hetzelfde is als bij mij. dus toen vroeg ik me af of het dus toch iets met ADHD te maken heeft dat ik dan moet gaan bewegen.
Hoe zit dat bij jullie?
(voor degenen die het nog niet weten: ik ben niet gediagnosticeerd met ADD of ADHD, zit nog in het traject, over 2 weken heb ik gesprek)
quote:Er zijn een hoop verse AD(H)D-ers hier geloof ikOp vrijdag 15 mei 2009 15:24 schreef Murmeli het volgende:
even een vraagje: heeft het niet stil kunnen zitten als je ADHD hebt te maken met dat je dan bijv zit en dan zit het al snel niet meer lekker en dan moet je dus gaan verzitten omdat het niet lekker zit. en dat gaat zeg maar heel de tijd zo door? of is het anders? en hetzelfde met staan...
Bij al die vragenlijstjes namelijk van of je niet goed kan stilzitten/staan vul ik altijd nee in omdat ik altijd denk: ja maar dat doet pijn/voelt naar om stil te zitten/staan dus dat heeft iedereen, dus het is bij mij niet abnormaal.
Maar nu had ik het er net over met een collega die ADHD heeft en die zei dat het bij hem hetzelfde is als bij mij. dus toen vroeg ik me af of het dus toch iets met ADHD te maken heeft dat ik dan moet gaan bewegen.
Hoe zit dat bij jullie?
(voor degenen die het nog niet weten: ik ben niet gediagnosticeerd met ADD of ADHD, zit nog in het traject, over 2 weken heb ik gesprek)
Ik kan stilzitten doorgaans beter dan stilstaan..
Maar dat heeft misschien meer met situaties te maken.. als ik op het werk of op het station lang stil moet staan loop ik de halve winkel/perron honderd keer door omdat ik niets om handen heb maar wel 'scherp' moet blijven.. Wanneer ik zit, bijv in de trein of thuis op de bank, kan ik soms al dagdromend toch nog wel ontspannnen..
Op vragen als 'sta je vaak op terwijl je nog moet blijven zitten' antwoordde ik wel 'nee'. Het kost me heel veel moeite, maar als ik echt moet blijven zitten sta ik niet zomaar op ofzo...
Als je volwassen bent is het natuurlijk niet meer zo dat je rondjes gaat rennen door het kantoor ofzo
quote:Ik ben niet gediagnosticeerd als AD(H)D'er, zit namelijk nog in het traject, maar wat ik heb is dat ik het zitten na een poosje vervelend begint te vinden. Ik ga dan even staan of lopen of als ik moet blijven zitten, begin ik met m'n benen te wiebelen. Best irritant, want colleges volgen is echt een ramp voor mij en in de bieb zitten om te kunnen studeren kan ik al helemaal niet. Ik heb ook al heel snel dat ik niet lekker zit, dat bijvoorbeeld je achterwerk niet lekker zit of zo (Op vrijdag 15 mei 2009 15:24 schreef Murmeli het volgende:
even een vraagje: heeft het niet stil kunnen zitten als je ADHD hebt te maken met dat je dan bijv zit en dan zit het al snel niet meer lekker en dan moet je dus gaan verzitten omdat het niet lekker zit. en dat gaat zeg maar heel de tijd zo door? of is het anders? en hetzelfde met staan...
Bij al die vragenlijstjes namelijk van of je niet goed kan stilzitten/staan vul ik altijd nee in omdat ik altijd denk: ja maar dat doet pijn/voelt naar om stil te zitten/staan dus dat heeft iedereen, dus het is bij mij niet abnormaal.
Maar nu had ik het er net over met een collega die ADHD heeft en die zei dat het bij hem hetzelfde is als bij mij. dus toen vroeg ik me af of het dus toch iets met ADHD te maken heeft dat ik dan moet gaan bewegen.
Hoe zit dat bij jullie?
(voor degenen die het nog niet weten: ik ben niet gediagnosticeerd met ADD of ADHD, zit nog in het traject, over 2 weken heb ik gesprek)
), dan ga ik ook even verzitten.Best pijnlijk af en toe, kwamen toch wel dingen naar boven die ik niet wist. Had mn moeder en mn vriendin ook gevraagd zo eerlijk mogelijk te zijn. Nu is het afwachten, over anderhalve week heb ik weer een afspraak en dan gaan we kijken of het ADHD is, zo niet, wat er dan wel aan de hand is en wat we er aan gaan doen..
Overigens alle respect voor de klantvriendelijkheid en de proffesionaliteit van PsyQ, zonder het gevoel te geven dat je tegenover een dokter zit. De psygologe vroeg erg door, maar niet op een manier dat ik me oncomfortabel begon te voel. Heb er een erg goed gevoel over en ben heel blij dat ik de stap gezet heb.
quote:hee Tof!!!
Gisteren eindelijk dan het intake gesprek gehad bij PsyQ. Eerst anderhalf uur doorgezaagd worden alleen met de psychologe (en haar stagaire) en vervolgens nog eens extra doorgezaagd te worden samen met mijn moeder en mijn beste vriendin erbij.
Best pijnlijk af en toe, kwamen toch wel dingen naar boven die ik niet wist. Had mn moeder en mn vriendin ook gevraagd zo eerlijk mogelijk te zijn. Nu is het afwachten, over anderhalve week heb ik weer een afspraak en dan gaan we kijken of het ADHD is, zo niet, wat er dan wel aan de hand is en wat we er aan gaan doen..
Overigens alle respect voor de klantvriendelijkheid en de proffesionaliteit van PsyQ, zonder het gevoel te geven dat je tegenover een dokter zit. De psygologe vroeg erg door, maar niet op een manier dat ik me oncomfortabel begon te voel. Heb er een erg goed gevoel over en ben heel blij dat ik de stap gezet heb.
wat was er zo confronterend bijvoorbeeld?
quote:Tsja, dat het confronterend zal gaan worden ben ik ook "bang" voor. Kom ik ineens niet meer uit m'n woorden en zo. Maar ik ga die stap toch echt wel zetten. Nu ik over de eerste drempel ben gegaan wil ik de rest ook koste wat kost nemen.Op vrijdag 15 mei 2009 18:55 schreef TumTum het volgende:
Gisteren eindelijk dan het intake gesprek gehad bij PsyQ. Eerst anderhalf uur doorgezaagd worden alleen met de psychologe (en haar stagaire) en vervolgens nog eens extra doorgezaagd te worden samen met mijn moeder en mijn beste vriendin erbij.
Best pijnlijk af en toe, kwamen toch wel dingen naar boven die ik niet wist. Had mn moeder en mn vriendin ook gevraagd zo eerlijk mogelijk te zijn. Nu is het afwachten, over anderhalve week heb ik weer een afspraak en dan gaan we kijken of het ADHD is, zo niet, wat er dan wel aan de hand is en wat we er aan gaan doen..
Overigens alle respect voor de klantvriendelijkheid en de proffesionaliteit van PsyQ, zonder het gevoel te geven dat je tegenover een dokter zit. De psygologe vroeg erg door, maar niet op een manier dat ik me oncomfortabel begon te voel. Heb er een erg goed gevoel over en ben heel blij dat ik de stap gezet heb.
Ik heb nu echt een temporary up dat ik dit toch maar mooi in gang heb gezet, is ook wel relaxed
quote:Was al bang voor die vraag.Op vrijdag 15 mei 2009 18:57 schreef Murmeli het volgende:
[..]
hee Tof!!!
wat was er zo confronterend bijvoorbeeld?
Maar vooral kleine dingetjes. Zo vertelde mijn moeder over hoe emotioneel en huilerig ik vroeger was en hoeveel ik gepest werd. En hoe moeilijk zij het als moeder gehad heeft daarmee. Extra pijnlijk omdat ik mijn moeder wel eens verweten had dat ze er nooit iets aan gedaan had en ik het gevoel had dat ik aan mn lot over gelaten werd.
Het was ook minder leuk om te horen van mijn beste vriendin dat ze vind dat ik veranderd ben in de afgelopen maanden van een leuke sociale jongen in een depressieve, knul die bijna alleen nog maar loopt te zeuren. Nooit gerealiseerd dat ik zo overkwam en wil daar echt wat aan gaan doen. Een echte wakeup call om mn beste vriendin niet te verliezen zeg maar.
Allemaal niet leuk, maar toch heel belangrijk dat ze erbij waren, want op sommige vragen gaven ze toch andere antwoorden dan ik zelf deed. (heb je moeite met financieën bijvoorbeeld.)
Overigens best grappig, zowel de pysgologe als de staigare moesten lachen bij de vraag "heb je moeite met stilzitten'. Hoefde ik niet echt antwoord op te geven.
quote:Daar hoef je niet bang voor te zijn. Ben echt onder de indruk van de aanpak van de psygologe. Heel veel geduld en ze bleef doorvragen als ze doorhad dat ik maar een antwoord gaf om onder de vraag uit te komen (onbewust).Op vrijdag 15 mei 2009 20:15 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Tsja, dat het confronterend zal gaan worden ben ik ook "bang" voor. Kom ik ineens niet meer uit m'n woorden en zo. Maar ik ga die stap toch echt wel zetten. Nu ik over de eerste drempel ben gegaan wil ik de rest ook koste wat kost nemen.
Ik heb nu echt een temporary up dat ik dit toch maar mooi in gang heb gezet, is ook wel relaxed
Wat dat laatste betreft, heb je natuurlijk alle recht om trots op jezelf te zijn. Iets doen aan jezelf is altijd goed.
.
hier alles goed op ADD vlak Ritalin werkt prima zit nu ook aan de maximale dosering so it better 
Helaas iets minder op mijn werkconcentratie dan gehoopt, maar ik had gister weer eens een soort van aanvaring met mijn vriend en ik bleef echt zoooo rustig! quote:Goed om te horen.Op zaterdag 16 mei 2009 12:00 schreef Chell het volgende:
Ik denk dat mijn concerta ook wel echt werkt
Ik merk bij mezelf vooral op en na werk dat ritalin me beter helpt functioneren. M'n baas was vandaag redelijk chagrijnig en geprikkeld en op een gegeven moment flipte hij 'm volledig tegen me. Het kwam er op neer dat ik drie dingen tegelijk moest doen.
Ik was daar best wel pissig over, maar ik bleef daar niet in hangen zoals ik altijd deed. Ik was er boos over, ik reageerde me af op de magazijndeur en ik kon het van me af zetten. Normaal gesproken had ik de situatie de hele avond lopen overdenken in mijn hoofd, nu niet.Na werk merk ik het vooral qua moeheid: Ik ben alleen lichamelijk moe en niet lichamelijk én geestelijk. Ik had altijd een paar uur nodig om alle dingen die gebeurd zijn die dag in mijn hoofd te ordenen, nu is het alsof ik dat meteen kan doen in plaats van naderhand pas. Je zou het kunnen zien als de dingen beleven (en er bijvoorbeeld van genieten) op het moment zelf, en niet een paar uur later pas.
[ Bericht 92% gewijzigd door Mordreth op 17-05-2009 02:06:07 (ga ergens anders spelen) ]
Welke kant zie je de ballerina opdraaien, links of rechts? Of wellicht zowel naar links als naar rechts? Het blijkt dat ieder mens er andere dingen in ziet, de een ziet haar naar links draaien en de ander naar rechts. Slechts een klein aantal mensen kan haar beide kanten op zien draaien. Ik kan haar beide kanten op zien draaien
Vroeg me af of andere AD(H)D'ers dat ook kunnen? Lijkt me best logisch namelijk 
maargoed dat neem k toch niet meer zo heel serieus
quote:Ook als je er een minuut lang naar kijkt? Bij mij gaat ze eerst naar rechts en draait vervolgens na een tijdje naar links. Schijnt dat bijna niemand dat kan zien maar leek me wel aan AD(H)D gerelateerd omdat je twee hersenhelften dan apart van elkaar werkenOp maandag 18 mei 2009 01:48 schreef Maartel het volgende:
hier gaat ze toch echt naar rechts..
quote:Op maandag 18 mei 2009 02:03 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ook als je er een minuut lang naar kijkt? Bij mij gaat ze eerst naar rechts en draait vervolgens na een tijdje naar links. Schijnt dat bijna niemand dat kan zien maar leek me wel aan AD(H)D gerelateerd omdat je twee hersenhelften dan apart van elkaar werken
Na een tijdje gaat ze idd wel naar links (en krijg ik t ook niet meer voor elkaar om haar naar rechts te zien draaien)Zeker weten dat de animatie niet verandert?
Ik zie haar ook beide kanten opdraaien, maar ik snap echt niet hoe dat anders zou moeten werken
quote:totdat je er niet meer aandachtig naar kijkt. als je focust op de tekst eronder dan gaat ze de andere kant op draaien. tenminste, bij mij
na hoelang kijken veranderd ie dan eigenlijk?
Lijkt me niet perse iets voor ADHDers overige, lijkt mij een beetje hetzelfde als die plaatjes met die stippen waar je als je er lang genoeg naar kijkt ineens gezichten enzo in ziet.
ik ben daar dus 1 van quote:bewijs eensOp maandag 18 mei 2009 14:28 schreef MaJo het volgende:
Het schijnt dat slechts 1 procent van de mensen de ballerina beide kanten op kan laten draaien
Duurde wel eventjes overigens en het werkt alleen als ik niet op het plaatje focus. Zodra ik weer focus draait ze de andere kant weer op quote:focus eens op de tekst eronder en lees die aandachtig.. dan zul je zien dat ie linksom gaat
Ik zie d'r echt alleen rechtsom... Ook als ik probeer te bedenken dat ie linksom gaat.
quote:Als je gevoelig bent, of in een emotie, nadenkend gestemd, zie je haar linksom gaan, denk je na, bv maak een rekensom, gaat ze naar rechts...Op maandag 18 mei 2009 14:57 schreef Maanvis het volgende:
[..]
focus eens op de tekst eronder en lees die aandachtig.. dan zul je zien dat ie linksom gaat
quote:Kan haar nu "op commando" de andere kant op laten draaien. Voor mij is het focuspunt de voeten.Op maandag 18 mei 2009 14:34 schreef Chell het volgende:
Ik kan haar ook beide kanten op zien draaien
quote:mja, ik kan geen emoties bij mezelf opwekken op die manier dus dan lukt het niet, ik focus gewoon op iets anders en dan draait ze de andere kant op
[..]
Als je gevoelig bent, of in een emotie, nadenkend gestemd, zie je haar linksom gaan, denk je na, bv maak een rekensom, gaat ze naar rechts...
.quote:Je hebt gelijk, na een tijdje lukt het me om haar ook linksom te laten draaien.Op maandag 18 mei 2009 14:57 schreef Maanvis het volgende:
[..]
focus eens op de tekst eronder en lees die aandachtig.. dan zul je zien dat ie linksom gaat
Uiteindelijk kon ik haar uit mezelf weer rechtsom laten draaien, maar voor linksom had ik vervolgens weer de tekst nodig (of een ander focuspunt).
Ik begin as vrijdag, met Ritalin. Maar mijn ADHD is niet officieel, ik ben nog, in onderzoek daarvoor, maar ik denk dat er ADHD van het overwegend hyperactieve en impusieve type uitkomt.
Maar: ik ben niet áltijd héél druk. Wel druk, dat zeker. En altijd op zoek naar meer en meer prikkels, en dat klikt niet zo goed, met mijn autisme. Soms neemt het autisme de ''overhand'' (??) en dan, ben ik wel rustig en erg gevoelig voor prikkels
, een dag later sta ik weer te springen, en te, lachen en hyper te doen. 
Maar wat is zegmaar,de grens van ''gewoon druk'' of, ADHD?
Veelgehoorde kreet, bij mij thuis is: ADHDistisch; met een ADHD-broer en een ADHD-vader (en ik dan met autisme en wellicht ADHD).
quote:Tegen ADHD'ers zeggen dat ze niet even ergens anders heen mogen kijkenOp maandag 18 mei 2009 17:45 schreef MaJo het volgende:
Ik kan haar beide kanten op laten draaien terwijl ik gewoon naar het plaatje kijk. Even ergens anders heenkijken telt natuurlijk niet
quote:Gebruik je hyperfocusOp maandag 18 mei 2009 18:22 schreef Walging het volgende:
[..]
Tegen ADHD'ers zeggen dat ze niet even ergens anders heen mogen kijken
quote:Ik inmiddels ook, maar om het voor elkaar te krijgen hielp in eerste instantie net iets anders focussen dus. Niet helemaal wegkijken, maar net ernaast focussen o.i.d.Op maandag 18 mei 2009 17:45 schreef MaJo het volgende:
Ik kan haar beide kanten op laten draaien terwijl ik gewoon naar het plaatje kijk. Even ergens anders heenkijken telt natuurlijk niet
waarom lukt het me niet om gewoon alles te doen wat ik moet doen net als anderen 
mijn kop zit helemaal vol met alles en kan het maar niet van me afzetten. Ben down en moet dingen doen maar ik wil alleen maar slapen 
bah
quote:Bekend verschijnsel, gaat ook wel weer over joh. Het blijven golfbewegingen uiteindelijk.Op maandag 18 mei 2009 20:50 schreef MaJo het volgende:
Ik haat ADD
bah
Ik ben persoonlijk nog erg verrot van een (best leuk) weekendje met een vriendengroep van 30-40 man.
De zaterdag had ik het nog best naar mijn zin maar zondag sloeg mijn "ik wil niet tussen al teveel mensen zitten/staan" toe en heb ik een paar uur buiten gezeten en ben daarna weggegaan.
Nou speelt het natuurlijk ook mee dat ik flink wat had gezopen en sowieso verrot was, als ik moe ben kan ik veel sneller geïrriteerd raken in een groep mensen.
Volgens mij komt dat omdat ik me eigenlijk alle gesprekken en gebeurtenissen volg en me zo ongeveer overal wel in zou willen mengen, terwijl dat enorm vermoeiend is. Op een gegeven moment is dan mijn prikkelgrens bereikt. Kan ik echt niks meer hebben ook.
Maar dat is enkel schijn, het plaatje blijft zelf gewoon naar rechts draaien.
Als ik op het woordje draaien focus, kan ik hem de andere kant op krijgen.
quote:Het is geen schijn, het is een optische illusie, denk ik.Op maandag 18 mei 2009 21:10 schreef DrD00m het volgende:
Ik heb de ballerina ook links laten draaien
Maar dat is enkel schijn, het plaatje blijft zelf gewoon naar rechts draaien.
Als ik op het woordje draaien focus, kan ik hem de andere kant op krijgen.
Iemand meer info over de achtergrond van dit plaatje?
quote:Troost je, er zijn er genoeg zonder ADD die precies hetzelfde probleem hebben
Ik haat ADD
bah
quote:Optische Illusie is toch ook schijn?Op dinsdag 19 mei 2009 09:42 schreef rvlaak_werk2 het volgende:
[..]
Het is geen schijn, het is een optische illusie, denk ik.
Iemand meer info over de achtergrond van dit plaatje?
quote:Maar dat wil hij/zij toch helemaal niet horen. Lekker makkelijk toch add, altijd een schuldige aanwezig.Op dinsdag 19 mei 2009 13:38 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Troost je, er zijn er genoeg zonder ADD die precies hetzelfde probleem hebben
quote:Ik zeg juist dat ik daar genoeg van hebOp dinsdag 19 mei 2009 14:06 schreef cesareborgia het volgende:
[..]
Maar dat wil hij/zij toch helemaal niet horen. Lekker makkelijk toch add, altijd een schuldige aanwezig.
lekker makkelijk ook altijd om dit soort uitspraken te doen terwijl je zelf geen idee hebt wat het inhoudt
quote:Ik probeer alleen maar te zeggen dat het niet iets is wat aan je ADD hoeft te liggen, zodat je er aan kunt werken om het te veranderen en misschien weer wat hoop hebt op verbeteringOp dinsdag 19 mei 2009 14:20 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ik zeg juist dat ik daar genoeg van heb
lekker makkelijk ook altijd om dit soort uitspraken te doen terwijl je zelf geen idee hebt wat het inhoudt
.De afgelopen 2 jaar heb ik enorm veel aangemodderd met cognitieve therapie wat erg in het teken stond van alsmaar doorbijten en dingen aangaan (dan wordt het uiteindelijk vanzelf beter), en als ik me niet goed voelde me continu afvragen welke verkeerde gedachte/handeling daarvan de oorzaak was.
Nu een groot deel van de klachten een andere verklaring hebben, geeft het best wel een stuk rust dat ik weet dat het niet allemaal 'aan mij lag' dat ik moeite had met bepaalde omstandigheden..
Aan de ene kant is het dus best prettig om nu af-en-toe te denken "wees niet zo hard voor jezelf, je hebt add, dus dit en dat is gewoon wat moeilijker voor je".. maar aan de andere kant wil ik me ook weer niet achter mijn ADD verschuilen..
quote:Ik ben hier ook mee aan het stoeien (de gedachte wat wel en wat niet) en vind het heel lastig, aan de ene kant wil ik flink zijn en net als de rest alles kunnen en doen maar aan de andere kant vind ik sommige simpel lijkende dingen zo ontzettend moeilijk. Ik weet gewoon niet wanneer ik kan zeggen dat het oke is als ik minder presteer en wanneer ik even door moet zetten. Bij mij is het resultaat dat ik doorzet en ik al eens overspannen ben geweest en 2 keer op het randje.Op dinsdag 19 mei 2009 14:32 schreef Maartel het volgende:
Da's overigens wel iets waar ik nu erg mee bezig ben: wat ik wil/kan veranderen en wat ik juist moet accepteren..
De afgelopen 2 jaar heb ik enorm veel aangemodderd met cognitieve therapie wat erg in het teken stond van alsmaar doorbijten en dingen aangaan (dan wordt het uiteindelijk vanzelf beter), en als ik me niet goed voelde me continu afvragen welke verkeerde gedachte/handeling daarvan de oorzaak was.
Nu een groot deel van de klachten een andere verklaring hebben, geeft het best wel een stuk rust dat ik weet dat het niet allemaal 'aan mij lag' dat ik moeite had met bepaalde omstandigheden..
Aan de ene kant is het dus best prettig om nu af-en-toe te denken "wees niet zo hard voor jezelf, je hebt add, dus dit en dat is gewoon wat moeilijker voor je".. maar aan de andere kant wil ik me ook weer niet achter mijn ADD verschuilen..
Ik ben trouwens een 25 jarige dame met adhd (het hyperactieve, impulsieve en hypergevoelige tiep). Bij mij is pas een herdiagnose geweest nadat ik opnieuw behoorlijk vastgelopen ben en besloot dat er een paar dingen hoognodig moesten veranderen.
quote:Jouw falen, met wat dan ook, komt niet exclusief door je adhd.Op dinsdag 19 mei 2009 14:20 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ik zeg juist dat ik daar genoeg van heb
lekker makkelijk ook altijd om dit soort uitspraken te doen terwijl je zelf geen idee hebt wat het inhoudt
Ik heb zelf ook adhd dus ik weet wel degelijk waar ik het over heb.
quote:Waarom reageer je dan zo bot? Ik zeg toch nergens dat het exclusief komt door ADD? Ik loop gewoon constant tegen hetzelfde aan en word daar moe van. Ik wil gewoon weer normaal kunnen functioneren zonder dat stomme gezeik. Bovendien ken je me totaal niet. Ik zie ADD niet als een makkelijke uitweg voor mijn problemen maar juist als een obstakel in mijn functioneren. En daar baal ik van. Mag ik evenOp dinsdag 19 mei 2009 22:51 schreef cesareborgia het volgende:
[..]
Jouw falen, met wat dan ook, komt niet exclusief door je adhd.
Ik heb zelf ook adhd dus ik weet wel degelijk waar ik het over heb.
Ik heb liever niets dan wel iets uiteraard, maar nu ben ik hier toch dus wil ik wel even meelezen. Vandaar een soort van tvp.
[ Bericht 12% gewijzigd door P.F op 20-05-2009 01:01:51 ]
quote:ik zie dr ook alle kanten opdraaien :-)
Het schijnt dat slechts 1 procent van de mensen de ballerina beide kanten op kan laten draaien
quote:Uhm, wellicht wat minder medicatieOp woensdag 20 mei 2009 11:53 schreef Murmeli het volgende:
[..]
ik zie dr ook alle kanten opdraaien :-)
quote:Je moet ook niet vergeten dat andere, "normale" mensen net zo goed problemen hebben maar dat je die niet (altijd) ziet. Net zoals jij (en ik overigens) niet al je problemen aan anderen laat zien.Op dinsdag 19 mei 2009 19:44 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik ben hier ook mee aan het stoeien (de gedachte wat wel en wat niet) en vind het heel lastig, aan de ene kant wil ik flink zijn en net als de rest alles kunnen en doen maar aan de andere kant vind ik sommige simpel lijkende dingen zo ontzettend moeilijk. Ik weet gewoon niet wanneer ik kan zeggen dat het oke is als ik minder presteer en wanneer ik even door moet zetten. Bij mij is het resultaat dat ik doorzet en ik al eens overspannen ben geweest en 2 keer op het randje.
Ik ben trouwens een 25 jarige dame met adhd (het hyperactieve, impulsieve en hypergevoelige tiep). Bij mij is pas een herdiagnose geweest nadat ik opnieuw behoorlijk vastgelopen ben en besloot dat er een paar dingen hoognodig moesten veranderen.
Niemand is perfect.
Niet dat die gedachte direct alle problemen kan oplossen, maar je kan ook teveel druk zetten om maar op de rest te lijken.
Ik merk het zelf ook zo af en toe dat iemand me op tijd stopt en me even duidelijk maakt dat ik niet alles zelf moet willen tillen. Juist af en toe eens hulp vragen of accepteren dat je er niet meer aan kan doen dan je best is soms wel erg fijn.
Dat is voor mij trouwens ook niet makkelijk om te doen, toegeven dat ik er niks meer aan kan doen of dat ik hulp nodig heb. Maar als ik het doe valt er meestal gelijk een last weg.
Ben ik nu raar, of zijn jullie raar? Heb er een tijd naar zitten staren maar ik zie alleen maar linksdraaiendheid.
Ik ben geen AD(H)D'er overigens.
quote:Tja, geen idee wat de achtergrond van de animatie is, maar ik kan de draairichting zelf veranderen. Al is links -> rechts makkelijker voor mij dan rechts -> links...Op woensdag 20 mei 2009 13:27 schreef Mystikvm het volgende:
Over dat plaatje, ik zie hem alleen maar linksom draaien, ik kan me ook niet voorstellen dat het rechtsom kan, want de animatie draait 100% naar links.
Ben ik nu raar, of zijn jullie raar? Heb er een tijd naar zitten staren maar ik zie alleen maar linksdraaiendheid.
Ik ben geen AD(H)D'er overigens.
en dan gaat hij links of rechts net welke kant ik wil.quote:Je hebt helemaal gelijk, ik weet ook wel dat andere mensen ook hun problemen hebben maar dan nog is het af en toe best frustrerend. Ik ben wat dat betreft ook heel goed in het onder druk zetten van mezelf om maar net als de rest te zijn. Ergens wil ik het steeds allemaal maar goed doen en alles kunnen 'ik wil bankdirecteur kunnen worden als ik dat wil'.Op woensdag 20 mei 2009 13:20 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Je moet ook niet vergeten dat andere, "normale" mensen net zo goed problemen hebben maar dat je die niet (altijd) ziet. Net zoals jij (en ik overigens) niet al je problemen aan anderen laat zien.
Niemand is perfect.
Niet dat die gedachte direct alle problemen kan oplossen, maar je kan ook teveel druk zetten om maar op de rest te lijken.
Ik merk het zelf ook zo af en toe dat iemand me op tijd stopt en me even duidelijk maakt dat ik niet alles zelf moet willen tillen. Juist af en toe eens hulp vragen of accepteren dat je er niet meer aan kan doen dan je best is soms wel erg fijn.
Dat is voor mij trouwens ook niet makkelijk om te doen, toegeven dat ik er niks meer aan kan doen of dat ik hulp nodig heb. Maar als ik het doe valt er meestal gelijk een last weg.
Ik heb ook de neiging om alles zelf te willen tillen. Ik vind het ook echt heel moeilijk om om hulp te vragen als het te zwaar is. Vooral dat toegeven dat ik het toch niet in mijn eentje kan is lastig en inderdaad als mensen dan zeggen van 'ho es even, die kei tillen we samen' ben ik ook vaak opgelucht.
Vandaag heb ik trouwens een eerste gesprek met een coach gehad. Zijn insteek was heerlijk positief en met veel humor. Het is me gelukt om me open te stellen voor zijn suggesties en opmerkingen al weet ik niet meer precies wat hij allemaal vertelde want ik was echt een brokje onrust. (zelfs dat openstellen voor suggesties en tips vind ik erg moeilijk want ergens vind ik dat ik de wijsheid in pacht hoor te hebben).
Vanaf juni ga ik waarschijnlijk met ritalin beginnen, ik ben wel benieuwd hoe het zal zijn en ik vind het ook wel spannend maar ik ben er niet zo sceptisch meer over als begin deze week.
quote:Ik quote mezelf omdat er, nog niemand een reactie gaf.Op maandag 18 mei 2009 16:48 schreef Oxymoron het volgende:
Hoe zit het hier; zijn er mensen met autisme én AD(H)D in dit topic?
Ik begin as vrijdag, met Ritalin. Maar mijn ADHD is niet officieel, ik ben nog, in onderzoek daarvoor, maar ik denk dat er ADHD van het overwegend hyperactieve en impusieve type uitkomt.
Maar: ik ben niet áltijd héél druk. Wel druk, dat zeker. En altijd op zoek naar meer en meer prikkels, en dat klikt niet zo goed, met mijn autisme. Soms neemt het autisme de ''overhand'' (??) en dan, ben ik wel rustig en erg gevoelig voor prikkels
Maar wat is zegmaar,de grens van ''gewoon druk'' of, ADHD?
Veelgehoorde kreet, bij mij thuis is: ADHDistisch; met een ADHD-broer en een ADHD-vader (en ik dan met autisme en wellicht ADHD).
Ik ben ook niet continue druk\ hyper. De grens ligt, wat de diagnose betreft, bij hoe vaak je druk bent, of je het als kind ook al was en het ontstaan van problemen door het druk zijn.
quote:Ik heb vandaag gehoord dat ADHD komt doordat je een tekort hebt aan dopamine. Dus dan zou je kunnen zeggen dat de grens ligt bij het wel of niet hebben van een dopaminetekort en niet bij hoe druk je bent. Je hebt ook een vorm van ADHD zonder de drukheid (is dat ADD?).Op woensdag 20 mei 2009 19:30 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ik quote mezelf omdat er, nog niemand een reactie gaf.
quote:Het zou misschien ook kunnen dat je ADD hebt? Dat komt wel vaker voor in combinatie met autismeOp woensdag 20 mei 2009 19:30 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ik quote mezelf omdat er, nog niemand een reactie gaf.
ik kan ook druk zijn, maar ben niet hyper. Soms ben ik teruggetrokken, dan weer aanwezig
waarin uit het autisme zich bij jou? Bij mij werd ook eerst gedacht aan autisme omdat ik een teltic heb en soms helemaal in dingen op kan gaan. Dat bleek uiteindelijk ADD te zijn. Het zou ook kunnen dat je verkeerd gediagnosticeerd bent want het ligt allemaal dicht bij elkaar.
succes met de Ritalin
ik vind het een wondermiddel 
quote:Klopt helemaalOp woensdag 20 mei 2009 19:46 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik heb vandaag gehoord dat ADHD komt doordat je een tekort hebt aan dopamine. Dus dan zou je kunnen zeggen dat de grens ligt bij het wel of niet hebben van een dopaminetekort en niet bij hoe druk je bent. Je hebt ook een vorm van ADHD zonder de drukheid (is dat ADD?).
omdat je geen dopamine aanmaakt staan de twee hersenhelften niet met elkaar in contact. Vandaar het constante druk in je hoofd zijn ADD komt vrijwel overeen met ADHD maar dan zonder de H van hyper quote:Nou, daar heb ik wel over nagedacht ja. Maar bij mij staat meer het drukke gedrag, dan de concentratieproblemen, (die ik, ook wel heb) op de voorgrond.Op woensdag 20 mei 2009 20:10 schreef MaJo het volgende:
Het zou misschien ook kunnen dat je ADD hebt? Dat komt wel vaker voor in combinatie met autisme
quote:Ik ben zeker niet verkeerd gediagnosticeerd met autisme (onlangs nog officieel bevestigd vanwege, verlenging AWBZ-toestandenwaarin uit het autisme zich bij jou? Bij mij werd ook eerst gedacht aan autisme omdat ik een teltic heb en soms helemaal in dingen op kan gaan. Dat bleek uiteindelijk ADD te zijn. Het zou ook kunnen dat je verkeerd gediagnosticeerd bent want het ligt allemaal dicht bij elkaar.
). Bij mij is het autisme een probleem met, sociale, communicatieve, en verbeeldingsproblemen. Dat is op alle vlakken van mijn leven, duidelijk te merken. Tja, hoe moet ik het zeggen? Geeft het je een indicatie, dat ik in een instelling woon, 24-uur per dag begeleiding heb, 1-op-1 dagbesteding heb etc? quote:Oei ja! Ik hoop het zo! De groepsleiding kwam, zonet langs om mijn medicatie aan te vullen, en brachten de Ritalin mee. Kan bijna niet wachten om te te proberen, maar moet toch volhouden tot vrijdag.succes met de Ritalin
Ik hoop, dat ik, niet denk straks: was ik er maar eerder mee begonnen, want dit, was jaren geleden al voorgesteld, alleen wilde ik toen niks van ADHD weten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Oxymoron op 20-05-2009 22:30:28 (typfoutje) ]
quote:Je maakt wel dopamine aan maar het wordt veel sneller heropgenomen dan bij "normale" mensen en daardoor verloopt de prikkeloverdracht tussen de neuronen wat minder soepel.
[..]
Klopt helemaal
Een paar weken terug heb ik voor het eerst met een studentenpsycholoog gesproken, gratis dienst van de uni. Het ging slecht met mijn studie en met mezelf, al mijn hele leven heb ik me nooit hard voor iets kunnen inzetten, niet alleen voor school/studie maar ook voor mijn hobby waar ik gek op ben. Er speelde nog wel meer, maar mijn onoplosbare studieproblemen, had al meerdere cursussen gedaan, werd ik ongelukkig dus gesprekje gehad. Ze wees mij op ADD, had er nooit eerder van gehoord, maar heb het op haar aanraden opgezocht op internet waar ik o.a. dit topic vond, en ik herkende mij in een heleboel dingen.
Dus ik naar de huisarts. Hij nam het warempel serieus (ik geloof dat dat niet altijd even makkelijk gaat) en nu krijg ik een verwijsbrief naar de GGD. Ik hoop dat het niet al te lang duurt voordat de diagnose wel of niet gesteld wordt, zodat de behandeling kan beginnen of ik op zoek kan gaan naar wat dan wél de oorzaak is van mijn problematiek.
Ik blijf hier nog wel even rondhangen dus.
quote:Hey Spannend!Op woensdag 20 mei 2009 23:29 schreef Miasan het volgende:
Tijd voor mijn eerste post hier..
Een paar weken terug heb ik voor het eerst met een studentenpsycholoog gesproken, gratis dienst van de uni. Het ging slecht met mijn studie en met mezelf, al mijn hele leven heb ik me nooit hard voor iets kunnen inzetten, niet alleen voor school/studie maar ook voor mijn hobby waar ik gek op ben. Er speelde nog wel meer, maar mijn onoplosbare studieproblemen, had al meerdere cursussen gedaan, werd ik ongelukkig dus gesprekje gehad. Ze wees mij op ADD, had er nooit eerder van gehoord, maar heb het op haar aanraden opgezocht op internet waar ik o.a. dit topic vond, en ik herkende mij in een heleboel dingen.
Dus ik naar de huisarts. Hij nam het warempel serieus (ik geloof dat dat niet altijd even makkelijk gaat) en nu krijg ik een verwijsbrief naar de GGD. Ik hoop dat het niet al te lang duurt voordat de diagnose wel of niet gesteld wordt, zodat de behandeling kan beginnen of ik op zoek kan gaan naar wat dan wél de oorzaak is van mijn problematiek.
Ik blijf hier nog wel even rondhangen dus.
Ik heb zelf pas de diagnose ADHD opnieuw gekregen.
Dit ging via Psyq en door middel van een 3 uur durend onderzoek. Bij mijn broertje was dat ook zo, alleen een andere instantie.
quote:Dat laatste lijkt me wel nuttig, vooral omdat ik dan zo'n alarm afzet en me voorneem het pilletje in te nemen en vervolgens onderweg weer wat anders ga doen.Op donderdag 21 mei 2009 09:31 schreef Oxymoron het volgende:
Ik start morgen pas, maar heb het voor elkaar dat ik een klein pillendoosje heb gekregen en een horloge met alarm. Er zijn ook pillendoosjes met alarm te koop.
quote:Alarm op mijn mobielOp donderdag 21 mei 2009 09:18 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Vraagje aan de ADD/ADHD-ers die ritalin gebruiken: ik kan er eigenlijk niet helemaal bij dat ze mij (belachelijke chaoot) 4 keer per dag een pilletje in willen laten nemen. Eigenlijk zit ik er ook een beetje mee want hoe ga ik dat in godsnaam voor elkaar krijgen? Ik wil echt wel maar ben zo vergeetachtig dat ik bang ben dat ik ze vergeet. Hoe doen jullie dat?
en dan wel meteen innemen anders vergeet je het inderdaad zo weer quote:Dat lijkt mij dus ook zo, daarom vind ik zo'n medicijndoosje met een alarm wel een hele mooie oplossing. Je moet dan bij je pillen om het af te zetten.Op donderdag 21 mei 2009 11:09 schreef MaJo het volgende:
[..]
Alarm op mijn mobiel
quote:Het is ook een kwestie van wennen denk ikOp donderdag 21 mei 2009 12:24 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Dat lijkt mij dus ook zo, daarom vind ik zo'n medicijndoosje met een alarm wel een hele mooie oplossing. Je moet dan bij je pillen om het af te zetten.
inmiddels ben ik zo getraind dat ik vaak zonder wekker ook onthou wanneer ik het in moet nemen. En je merkt het ook meteen als de Ritalin uitgewerkt is quote:dat doe doe ik inderdaad ook met mijn AD. elke avond gaat het alarm af. en als ik het dan niet inneem zet ik hem op snooze, zodat ie later weer afgaat. als ik hem uitzet dan vergeet ik het vaak bijna (of denk er een paar uur later weer aan... zo van UHHH kut pillen!)
[..]
Alarm op mijn mobiel
quote:
[..]
Uhm, wellicht wat minder medicatie
hahaha! en ik slik nog maar 20 mg citalopram. ik wilde eigenlijk meer pillen quote:Ooooh wat herken ik hier veel van!Op woensdag 20 mei 2009 19:16 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Je hebt helemaal gelijk, ik weet ook wel dat andere mensen ook hun problemen hebben maar dan nog is het af en toe best frustrerend. Ik ben wat dat betreft ook heel goed in het onder druk zetten van mezelf om maar net als de rest te zijn. Ergens wil ik het steeds allemaal maar goed doen en alles kunnen 'ik wil bankdirecteur kunnen worden als ik dat wil'.
Ik heb ook de neiging om alles zelf te willen tillen. Ik vind het ook echt heel moeilijk om om hulp te vragen als het te zwaar is. Vooral dat toegeven dat ik het toch niet in mijn eentje kan is lastig en inderdaad als mensen dan zeggen van 'ho es even, die kei tillen we samen' ben ik ook vaak opgelucht.
Vandaag heb ik trouwens een eerste gesprek met een coach gehad. Zijn insteek was heerlijk positief en met veel humor. Het is me gelukt om me open te stellen voor zijn suggesties en opmerkingen al weet ik niet meer precies wat hij allemaal vertelde want ik was echt een brokje onrust. (zelfs dat openstellen voor suggesties en tips vind ik erg moeilijk want ergens vind ik dat ik de wijsheid in pacht hoor te hebben).
Vanaf juni ga ik waarschijnlijk met ritalin beginnen, ik ben wel benieuwd hoe het zal zijn en ik vind het ook wel spannend maar ik ben er niet zo sceptisch meer over als begin deze week.
Die paradox tussen perfectionisme en het niet vast kunnen houden van aandacht kan zo ontzettend vervelend zijn.
Ik ben deze (en volgende) week echt niet in mijn ritme te krijgen. Deze week is het ook nog eens erg vervelend dat er een order ergens compleet naar de kloten is en ik de rotzooi kan opruimen, word ik zo lekker stresserig van ook.
Komende week 2 werkdagen en 3 dagen cursus, wordt ook erg fijn... En dan in het weekend nog eens richting Pinkpop, waarvan ik nog steeds niet heb besloten hoe en wanneer we teruggaan.
Gelukkig na Pinkpop mijn eerste gesprek bij PsyQ, daar heb ik eigenlijk wel zin in.
quote:Het is heel irritant, want je wil wel maar het lukt niet. Ik voel me dan soms zo'n faalhaas!Op vrijdag 22 mei 2009 13:14 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Ooooh wat herken ik hier veel van!
Die paradox tussen perfectionisme en het niet vast kunnen houden van aandacht kan zo ontzettend vervelend zijn.
Ik ben deze (en volgende) week echt niet in mijn ritme te krijgen. Deze week is het ook nog eens erg vervelend dat er een order ergens compleet naar de kloten is en ik de rotzooi kan opruimen, word ik zo lekker stresserig van ook.
Komende week 2 werkdagen en 3 dagen cursus, wordt ook erg fijn... En dan in het weekend nog eens richting Pinkpop, waarvan ik nog steeds niet heb besloten hoe en wanneer we teruggaan.
Gelukkig na Pinkpop mijn eerste gesprek bij PsyQ, daar heb ik eigenlijk wel zin in.
Ik heb ook moeite met het ritme, al krijg ik nu langzamerhand wel iets meer rust in mijn hoofd. Ik heb ook zo'n week.. 3 dagen werken, 1 dag cursus, ochtend werken en dan zaterdag naar Pinkpop want ze gooien de campings pas op zaterdag open
ik las een artikel over ADD online en heb toen een test gedaan bij de Levente website en daaruit kwam een overeenkomst met veel ADD kenmerken.
wat doe ik nu?
quote:Als je zekerheid wil kun je naar je huisarts gaan, dit bespreken en om een verwijsbrief naar een GGZ of Psyq vragen. Zij kunnen door middel van een onderzoek vaststellen of je al dan niet ADD hebt.Op zaterdag 23 mei 2009 20:36 schreef Carnivorous het volgende:
misschien een stomme vraag maar hoe zijn jullie er achter gekomen dat jullie ADD hebben?
ik las een artikel over ADD online en heb toen een test gedaan bij de Levente website en daaruit kwam een overeenkomst met veel ADD kenmerken.
wat doe ik nu?
Ik ga vrijwel altijd voor stedentrips (hangen op t strand heb ik na een kwartier al gezien), maar ben rond het eind van de middag altijd uitgeblust.. én door alle indrukken, maar ook omdat ik het niet goed rustig aan kan doen.. ik neem het me wel voor maar zet er toch altijd een behoorlijke vaart achter.. 's avonds dan nog uit eten 'moeten' als ik helemaal gaar bent voelt echt als een opgave (normaal is eten mijn bijkom-momentje, maar in een druk restaurant waar ik ook nog 'gezellig moet doen' voelt het alleen maar als een last)
Ben nu ook behoorlijk uitgeblust, maar pauzeren/'rusten in het hotel' vind ik ook dodelijk vervelend.. beland dus elke dag op een punt waar ik niks meer op kan brengen maar ook niet wil nietsen..
Herkenbaar? En heeft iemand nog tips om vakanties te overleven?
(het is overigens wel een zegen dat ik een goede camera gekocht heb.. op één of andere stomme manier kan ik veel meer van dingen die ik zie genieten als ik ze vastleg/steeds een 'doel' heb, dan wanneer ik gewoon maar rondwandel en kijk)
quote:Als ik moe ben ga ik gewoon rusten eigenlijk.... alleen slaap ik niet genoeg op vakantie en ben vandaag dus ook weer heel gaar thuis gekomen. deze week even proberen bij te slapen.
Hoe 'doen' jullie vakanties?
Ik ga vrijwel altijd voor stedentrips (hangen op t strand heb ik na een kwartier al gezien), maar ben rond het eind van de middag altijd uitgeblust.. én door alle indrukken, maar ook omdat ik het niet goed rustig aan kan doen.. ik neem het me wel voor maar zet er toch altijd een behoorlijke vaart achter.. 's avonds dan nog uit eten 'moeten' als ik helemaal gaar bent voelt echt als een opgave (normaal is eten mijn bijkom-momentje, maar in een druk restaurant waar ik ook nog 'gezellig moet doen' voelt het alleen maar als een last)
Ben nu ook behoorlijk uitgeblust, maar pauzeren/'rusten in het hotel' vind ik ook dodelijk vervelend.. beland dus elke dag op een punt waar ik niks meer op kan brengen maar ook niet wil nietsen..
Herkenbaar? En heeft iemand nog tips om vakanties te overleven?
(het is overigens wel een zegen dat ik een goede camera gekocht heb.. op één of andere stomme manier kan ik veel meer van dingen die ik zie genieten als ik ze vastleg/steeds een 'doel' heb, dan wanneer ik gewoon maar rondwandel en kijk)
en qua restaurants: is het niet mogelijk om een rustiger eettentje te zoeken, zodat je alsnog kan bijkomen?
en het is misschien eens de moeite waard om naar een plek te gaan waar de natuur heel mooi is. dan is er weg genoeg te zien maar het is heel rustgevend.
en wij waren nu in Porto en dat vind ik een erg relaxte stad en je kunt er mooie foto's maken
het is niet dat er geen hond over straat loopt ofzo, maar bij de rivier is het heel mooi en daar zit ook een mooi park bij waar je over de stad kan uitkijken/foto's maken en dan kan je dus toch bijkomen terwijl er wel wat gebeurt om je heen....snap je een beetje wat ik bedoel?
quote:Ik heb zelf 'ontdekt' dat stedentrips voor mij ook het beste werken, maar dan wel rustig aan. Oftewel rustig een beetje rondwandelen door een stad en als ik wat moois zie dat even gaan bekijken, daar de tijd voor nemen, en vooral niet in Speedy Gonzales modus in 3 dagen alles willen zien. Meestal doe ik 1 attractie (kasteel, museum of iets anders groots) per dag, en de rest een beetje rondkuieren. Nadeel is dat ik dus niet alles zie op een stedentrip, het voordeel is wel dat ik aan het einde van de middag niet total loss ben van alle indrukken.Op zondag 24 mei 2009 18:30 schreef Maartel het volgende:
Hoe 'doen' jullie vakanties?
Ik ga vrijwel altijd voor stedentrips (hangen op t strand heb ik na een kwartier al gezien), maar ben rond het eind van de middag altijd uitgeblust.. én door alle indrukken, maar ook omdat ik het niet goed rustig aan kan doen.. ik neem het me wel voor maar zet er toch altijd een behoorlijke vaart achter.. 's avonds dan nog uit eten 'moeten' als ik helemaal gaar bent voelt echt als een opgave (normaal is eten mijn bijkom-momentje, maar in een druk restaurant waar ik ook nog 'gezellig moet doen' voelt het alleen maar als een last)
Ben nu ook behoorlijk uitgeblust, maar pauzeren/'rusten in het hotel' vind ik ook dodelijk vervelend.. beland dus elke dag op een punt waar ik niks meer op kan brengen maar ook niet wil nietsen..
Herkenbaar? En heeft iemand nog tips om vakanties te overleven?
(het is overigens wel een zegen dat ik een goede camera gekocht heb.. op één of andere stomme manier kan ik veel meer van dingen die ik zie genieten als ik ze vastleg/steeds een 'doel' heb, dan wanneer ik gewoon maar rondwandel en kijk)
Toch maar even doen morgenochtend
Morgen proberen aan te denken en meenemen....*remindertje in calender zet voor de zekerheid*
quote:Ik doe geen vakanties, juist omdat ik me dan echt helemaal de pleuris verveel.Op zondag 24 mei 2009 18:30 schreef Maartel het volgende:
Hoe 'doen' jullie vakanties?
Ik ga vrijwel altijd voor stedentrips (hangen op t strand heb ik na een kwartier al gezien), maar ben rond het eind van de middag altijd uitgeblust.. én door alle indrukken, maar ook omdat ik het niet goed rustig aan kan doen.. ik neem het me wel voor maar zet er toch altijd een behoorlijke vaart achter.. 's avonds dan nog uit eten 'moeten' als ik helemaal gaar bent voelt echt als een opgave (normaal is eten mijn bijkom-momentje, maar in een druk restaurant waar ik ook nog 'gezellig moet doen' voelt het alleen maar als een last)
Ben nu ook behoorlijk uitgeblust, maar pauzeren/'rusten in het hotel' vind ik ook dodelijk vervelend.. beland dus elke dag op een punt waar ik niks meer op kan brengen maar ook niet wil nietsen..
Herkenbaar? En heeft iemand nog tips om vakanties te overleven?
(het is overigens wel een zegen dat ik een goede camera gekocht heb.. op één of andere stomme manier kan ik veel meer van dingen die ik zie genieten als ik ze vastleg/steeds een 'doel' heb, dan wanneer ik gewoon maar rondwandel en kijk)
Overigens doe ik wel (weer) Campzone dit jaar, dat is 2 weken LAN in een tent met vrienden, maar dat vind ik gewoon leuk.
Tripjes kunnen me zodanig weinig boeien dat ik nooit zin heb om er eentje te gaan doen. En als iemand anders ze plant moet ik me danig voorbereiden om er zin voor te kweken.
quote:poeh dat is wel kut, als je dat soort dingen nooit leuk vindt! Ik vind het best leuk. vind ook wel vaak dingen saai maar ach als de zon schijnt ofzo dan is het al gauw goed. beetje zuipen erbij
[..]
Ik doe geen vakanties, juist omdat ik me dan echt helemaal de pleuris verveel.
Overigens doe ik wel (weer) Campzone dit jaar, dat is 2 weken LAN in een tent met vrienden, maar dat vind ik gewoon leuk.
Tripjes kunnen me zodanig weinig boeien dat ik nooit zin heb om er eentje te gaan doen. En als iemand anders ze plant moet ik me danig voorbereiden om er zin voor te kweken.
en eten natuurlijk quote:* rvlaak_werk2 springt met vriendin in auto en vertrekt naar land van keuze
Daar 1 of 2 weken rondrijden en dan weer terug. Niets plannen en enkel doen waar we zin in hebben.
quote:Niet geplande road-trip met de auto naar nog onbekende bestemmingOp maandag 25 mei 2009 13:54 schreef rvlaak_werk2 het volgende:
[..]
* rvlaak_werk2 springt met vriendin in auto en vertrekt naar land van keuze
Daar 1 of 2 weken rondrijden en dan weer terug. Niets plannen en enkel doen waar we zin in hebben.
quote:is heel tof ja. vorig jaar met mn ex ook gedaan ja.
[..]
Niet geplande road-trip met de auto naar nog onbekende bestemming
misschien later dit jaar ook weer eens doen met vriendje
quote:semi-onbekend in ons geval. Het land is altijd wel bekend plus een aantal dingen die we gewoon willen zien. Bijvoorbeeld was dat in Engeland Stonehenge en de Long Man. Verder is alles onbekend, inclusief verblijfplaatsen onderwegOp maandag 25 mei 2009 14:23 schreef DrD00m het volgende:
[..]
Niet geplande road-trip met de auto naar nog onbekende bestemming
Planning was: Van huis naar collega, met z'n 3 naar Haarlem voor een cursus van 3 dagen.
Uitvoering werd: In de auto, gebeld worden door andere collega, productieproblemen, bijna 2 uur file, nu op de zaak aan het werk.
Niet blij. Gelukkig dat ik zo lang in de file stond, kon ik nog een beetje tot rust komen en omschakelen van "GVD" naar "OK, moet dan maar".
quote:Hoe doe jij dat? File rijden... Heb er zelf geen problemen mee. Ik concentreer me dan gewoon op andere zaken. Radio, roken etc.Op dinsdag 26 mei 2009 12:53 schreef Thrackan het volgende:
Poehee, vandaag weer eens een testje stressbestendigheid...
Planning was: Van huis naar collega, met z'n 3 naar Haarlem voor een cursus van 3 dagen.
Uitvoering werd: In de auto, gebeld worden door andere collega, productieproblemen, bijna 2 uur file, nu op de zaak aan het werk.
Niet blij. Gelukkig dat ik zo lang in de file stond, kon ik nog een beetje tot rust komen en omschakelen van "GVD" naar "OK, moet dan maar".
Ik heb het geduld van -50%. Heb daarom ook maar een TomTom met Traffic gebeuren gekocht omdat ik best veel km's per week rij. (ongev. 180 a 200 per dag).
quote:Automaat kopen scheelt ook
File rijden is voor mij een hel
Ik heb het geduld van -50%. Heb daarom ook maar een TomTom met Traffic gebeuren gekocht omdat ik best veel km's per week rij. (ongev. 180 a 200 per dag).
De eerste twee uur kan ik me goed concentreren, maar daarna moet ik gewoon bewegen. Ik zat dan in een gymzaal vanochtend en op een gegeven moment wilde ik gewoon een paar keer de zaal rond sprinten. 
't Is wel lastig. Ik heb het gevoel dat mijn lichaam de energie niet kwijt kan en dat het die energie dan maar afvoert naar mijn hoofd of zo. En dan word ik paniekerig. En da's kut.quote:Ik heb een tijdje met een automaat gereden maar dat veranderd er niet veel aan. Heb geen moeite om op de koppeling te rijden in de file.
quote:Ik was altijd na een uur/anderhalf uur klaar. Geen last van dusOp dinsdag 26 mei 2009 14:32 schreef Rikketik het volgende:
Kutexamens.
quote:Ik heb een grafhekel aan radiozenders, dus CD's en een peukie erbij.Op dinsdag 26 mei 2009 14:01 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Hoe doe jij dat? File rijden... Heb er zelf geen problemen mee. Ik concentreer me dan gewoon op andere zaken. Radio, roken etc.
Met filerijden heb ik normaal niet erg veel problemen omdat het nog altijd sneller is dan met het OV, alleen in dit geval was het een onwijze waste of time.
quote:haha ik was altijd met examens bezig en dan dacht ik dat ik als eerste klaar was en dan keek ik op als ik klaar was en dan was de halve zaal al leeg. als ik me concentreer merk ik echt niks om me heen!
[..]
Ik was altijd na een uur/anderhalf uur klaar. Geen last van dus
quote:Ik vind het veel minder vermoeiend
[..]
Ik heb een tijdje met een automaat gereden maar dat veranderd er niet veel aan. Heb geen moeite om op de koppeling te rijden in de file.
.quote:Als je kan vertrekken wanneer je wil is het bij mij ook geen probleem, maar vanochtend moesten we de hele 2,5 uur uitzitten. Toen ze dat zeiden werd ik al helemaal paniekerig. 2,5 uur stil zitten, dat vind ik echt verschrikkelijk. Gewoon het feit dat je geen kant uitkunt.Op dinsdag 26 mei 2009 14:49 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Ik was altijd na een uur/anderhalf uur klaar. Geen last van dus
quote:damn, dat ze dat kunnen verplichtenOp dinsdag 26 mei 2009 16:18 schreef Rikketik het volgende:
[..]
Als je kan vertrekken wanneer je wil is het bij mij ook geen probleem, maar vanochtend moesten we de hele 2,5 uur uitzitten. Toen ze dat zeiden werd ik al helemaal paniekerig. 2,5 uur stil zitten, dat vind ik echt verschrikkelijk. Gewoon het feit dat je geen kant uitkunt.
quote:Bij ons werd er elk half uur de mogelijkheid gegeven weg te gaan geloof ik, vond ik wel relaxed.Op dinsdag 26 mei 2009 16:18 schreef Rikketik het volgende:
[..]
Als je kan vertrekken wanneer je wil is het bij mij ook geen probleem, maar vanochtend moesten we de hele 2,5 uur uitzitten. Toen ze dat zeiden werd ik al helemaal paniekerig. 2,5 uur stil zitten, dat vind ik echt verschrikkelijk. Gewoon het feit dat je geen kant uitkunt.
Aan de andere kant had ik toen ook gewoon constant muziek in m'n oren geplugd en met je ogen dicht en een lekker CD'tje gaat een uurtje nog wel eens snel voorbij.
quote:dat is toch met examens altijd zo? mag je hooguit naar de plee tussendoor en dan loopt er iemand met je mee volgens mij. maar ja ik kan gewoon stil zitten dus met examens.... lekker hersens op 10x snelheid zetten en gaan
quote:Op de mavo was het zo dat je de eerste 45 minuten niet weg mocht, maar daarna wel. Tot een half uur voor tijd, die moest je ook uitzitten.Op dinsdag 26 mei 2009 17:34 schreef Murmeli het volgende:
[..]
dat is toch met examens altijd zo? mag je hooguit naar de plee tussendoor en dan loopt er iemand met je mee volgens mij. maar ja ik kan gewoon stil zitten dus met examens.... lekker hersens op 10x snelheid zetten en gaan
MBO had al geen examens meer toen ik daar eindelijk "examen" deed.
quote:Met een automaat heb ik altijd dat ik het wil overnemen omdat het of te vroeg of te laat schakeld naar mijn gevoel etc.
Al moet ik zeggen dat je tegenwoordig wel van die automaten hebt waarbij je ook handmatig kan schakelen. Maar dan zou bij mij het nut van het hebben van een automaat zijn doel voorbij schieten aangezien ik dan toch 90% van de keren dat ik rij dat ding op handmatig zou hebben staan.
Gisteren TomTom uitgeleend aan mijn vriendin, en die was zo thuis toen ze van werk naar huis ging en ik heb dr gvd een uur langer over gedaan
quote:Is een halfautomaatOp woensdag 27 mei 2009 08:20 schreef DrD00m het volgende:
[..]
Al moet ik zeggen dat je tegenwoordig wel van die automaten hebt waarbij je ook handmatig kan schakelen.
Vandaag toch maar de stap genomen om het nog eens te proberen met ritalin.
Ik heb bij de apotheker ook expliciet gevraagd om "Ritalin" en geen merkloze variant.
Om het te proberen moet ik eerst 2x10mg per dag nemen (1x 10 mg smorgens en 1x smiddags)
Is dit niet wat weinig voor een volwassen vent van 84 kg? maar wellicht moet het weer wennen.
De reden dat ik weer aan de ritalin wil is omdat ik steeds vaker het gevoel heb dat ik niet kan discusseren.. ik kom argumenten te kort en kan ze ook niet uit m'n geheugen halen. Ook als iemand een verhaal tegen me ophangt dan ben ik vaak alweer een hoop dingen vergeten als daar vragen over komen. (Kan iemand zich hier in vinden?)
Ook is mijn concentratie de laatste tijd ver te zoeken..
Daarnaast heb ik aangegeven dat ik vermoed dat er meerdere dingen spelen met mij.. ADHD is vroeger geconstateerd maar de H mag wel weg vermoed ik. aangezien ik totaal niet hyperactief meer ben.
Ook heb ik wel eens last van dwanghandelingen in de zin van overmatig controleren of het de kraan dicht is, of dat de deur wel op slot is, noem het maar op
Ook ben ik redelijk verslavingsgevoelig.. ik rook, ik drink (de laatste tijd steeds meer) maar ik kan ook verslaafd zijn aan situaties en omgevingen.. dat ik gewoon niet meer weg wil! (iemand?)
Drinken ga ik vanaf nu heel weinig nog doen aangezien ritalin ook invloed heeft op de lever wil ik deze natuurlijk niet te zwaar belasten..
De huisarts gaat mij daarom ook op de wachtlijst bij een psychiater zetten in de hoop wat meer te weten te komen.
heeft iemand nog tips voor mij? ik heb vroeger wel vaker ritalin gehad maar ben er altijd weer mee gestopt omdat het of niet meer werkte of omdat ik weer zoveel dingen las over dit medicijn dat het me verstandiger leek om te stoppen..
Mag je paracetamol trouwens gewoon slikken met ritalin? begin al aardig hoofdpijn te krijgen van m'n 1e pilletje..
Ook moet ik autorijden voor mijn werk. hoe gaan jullie hier mee om? ik weet dat ik veel beter autorij met dan zonder (in de zin van snelheidsovertredingen)
quote:
Zo,
.
De reden dat ik weer aan de ritalin wil is omdat ik steeds vaker het gevoel heb dat ik niet kan discusseren.. ik kom argumenten te kort en kan ze ook niet uit m'n geheugen halen. Ook als iemand een verhaal tegen me ophangt dan ben ik vaak alweer een hoop dingen vergeten als daar vragen over komen. (Kan iemand zich hier in vinden?)
ik raak overdonderd in discussies en sla dan dicht. terwijl ik in feite helemaal niet stil en verlegen ben....quote:verslavingsgevoelig: jaOok ben ik redelijk verslavingsgevoelig.. ik rook, ik drink (de laatste tijd steeds meer) maar ik kan ook verslaafd zijn aan situaties en omgevingen.. dat ik gewoon niet meer weg wil! (iemand?)
ergens zijn en niet meer weg willen: ja. eerst ergens niet heen willen en dan niet meer weg willen. vooral als ik bij iemand in de auto zit heb ik dat. en op feestjes en in de kroeg.
quote:ik weet overigens zelf niet of ik adhd heb, dat hoor ik over een aantal weken als het goed is. maar bovenstaande dingen herken ik wel.heeft iemand nog tips voor mij? ik heb vroeger wel vaker ritalin gehad maar ben er altijd weer mee gestopt omdat het of niet meer werkte of omdat ik weer zoveel dingen las over dit medicijn dat het me verstandiger leek om te stoppen..
tips heb ik ook niet echt... maar het lijkt me goed dat je naar de psychiater gaat om het uit te laten zoeken. ik hoop dat de ritalin je een beetje helpt. laag beginenn is volgens mij altijd goed. om te kijken of het uberhaupt iets doen of dat je er niet slecht op reageert ofzo.
ik vond trouwens je post er best wel gestructureerd uitzien, hahaha.... dat heb ik nooit ;-)
he, sterkte en ik hoop dat iemand hier misschien wat zinniger adviezen heeft dan ik
Hij heeft veel problemen gehad op school maar sinds hij ritalin krijgt gaat dat gelukkig een stuk beter. Wel gaat het sociaal vaak moeizaam en dat breekt mijn hart.
Ik probeer hem ook aan het verstand te brengen dat zijn eigen gedrag vaak de problemen veroorzaakt maar ik krijg het hem niet goed bij gebracht.
Ik vind dat zo zonde want het is zo'n leuk joch.
De kinderpsych vindt gedragstherapie wel een goed idee maar vindt hem nog wat jong. De ritalin zorgt er nu voor dat hij zo goed mogelijk door de basisschool komt.
Wat vinden jullie als ervaringsdeskundigen?
Nog een jaar of 2 mee wachten? En wat zou een goede therapie zijn?
quote:wat mij belangrijk lijkt voor zijn opvoeding is dat hij niet teveel het gevoel krijgt dat hij vervelend, moeilijk of niet goed is. doordring hem van het feit dat je hem zo'n leuk joch vindt zoals je hier ook schrijft. zelfvertrouwen geven en het gevoel dat je hem als ouders waardeert om wie hij is lijkt me voor zo'n jong iemand nog het belangrijkste. (dit even uit eigen ervaring dat ik me er altijd aan dood ergerde dat mijn moeder er de nadruk op legde naar mijn gevoel dat ik lastig was, terwijl ik juist wilde horen dat ze me lief vond, die behoefte aan goedkeuring is nogal lang blijven hangen bij mij zeg maar)
Ik lees hier vaak mee omdat ik een zoon van 8 heb met ADHD. Ik ben gewoon nieuwsgierig naar ervaringen en meningen van volwassen ADHD-ers. Daar kan ik vast wat van leren voor de toekomst (wat staat hem eventueel te wachten enzo).
Hij heeft veel problemen gehad op school maar sinds hij ritalin krijgt gaat dat gelukkig een stuk beter. Wel gaat het sociaal vaak moeizaam en dat breekt mijn hart.
Ik probeer hem ook aan het verstand te brengen dat zijn eigen gedrag vaak de problemen veroorzaakt maar ik krijg het hem niet goed bij gebracht.
Ik vind dat zo zonde want het is zo'n leuk joch.
De kinderpsych vindt gedragstherapie wel een goed idee maar vindt hem nog wat jong. De ritalin zorgt er nu voor dat hij zo goed mogelijk door de basisschool komt.
Wat vinden jullie als ervaringsdeskundigen?
Nog een jaar of 2 mee wachten? En wat zou een goede therapie zijn?
verder voor therapie weet ik het niet. er zijn volgens mij ook therapievormen die goed zijn voor kinderen, dat ze al spelenderwijs dingen leren. een vriendin van mij heeft dramatherapie gestudeerd, ik weet niet heel precies wat dat inhoudt maar dat lijkt me typisch iets wat voor kinderen geschikt is.
maargoed, je wilt de tijd van een jong kind ook niet teveel vullen met serieuze therapie dingen, hij moet ook vooral lekker kunnen spelen en ravotten en doen....
succes....!
quote:Ik heb laatst een beoordeling op werk gekregen waarin stond dat ik moest accepteren dat andere mensen ook een eigen mening konden hebben. Op het moment dat ik overtuigd ben van mijn gelijk (heb altijd gelijk hehe) in een discussie kan en blijf ik dan ook andere argumenten weerleggen. Mocht iemand anders mijn argument weerleggen of accepteren kan ik vaak pas een discussie afsluiten.Op woensdag 27 mei 2009 10:36 schreef Robbiej het volgende:
De reden dat ik weer aan de ritalin wil is omdat ik steeds vaker het gevoel heb dat ik niet kan discusseren.. ik kom argumenten te kort en kan ze ook niet uit m'n geheugen halen. Ook als iemand een verhaal tegen me ophangt dan ben ik vaak alweer een hoop dingen vergeten als daar vragen over komen. (Kan iemand zich hier in vinden?)
Ook moet ik autorijden voor mijn werk. hoe gaan jullie hier mee om? ik weet dat ik veel beter autorij met dan zonder (in de zin van snelheidsovertredingen)
Qua verhalen ben je mij vaak snel al kwijt. Geef mij een lijst met aanwijzingen, en na 2 of 3 ben je mij kwijt. Ik ben dan nog bezig om aanwijzing 1 uit te werken in mijn hoofd en dan gaat de rest automatisch het andere oor uit. Met verhalen werkt dat eigenlijk wel hetzelfde.
Je slaat de spijker op zijn kop.
Ik weet wat je zegt. Ik weet hoe belangrijk het is.
Maar tegelijkertijd is het ook het moeilijkste in de opvoeding en omgang met hem.
Daarom kan ik het niet vaak genoeg horen
Ik heb geen idee wat er voor therapiesoorten mogelijk zijn voor kinderen, maar ze hebben vast allerlei aangepaste dingen, ik zou me er zeker in verdiepen als ik zelf ouder zou zijn
Therapie kan ook heel positief zijn Mijn coach bijvoorbeeld benadrukt ook heel erg dat positief zijn. Soms denk ik wel eens "mens je bent gek, want wat stelt het nou voor wat ik heb gedaan", maar eigenlijk heeft ze wel gewoon gelijk Ik ga er elke keer helemaal vrolijk weg Op zich geen grote verrassing, voor mij was het al een uitgemaakte zaak. Scoorde 9 van de 9 kenmerken op het gebied van aandachtstoornis. Wat mij wel verraste was dat ik 7 van de 9 kenmerken scoorde op het gebied van hyperactiviteit. Dit verraste me vooral omdat ik mezelf niet echt als hyperactief zie, maar ze legde uit dat zich ook kan uiten in onrustig zijn, naar binnen toe, in plaats van naar buiten.
Verder heeft ze nog een sociale stoornis geconstateerd (ben even de juiste bewoording kwijt), die zich vooral uit in het 'wat zullen ze wel niet vinden van me'-syndroom. (ze had het anders uitgelegd, maar dat kan ik echt even niet meer ophalen, maar jullie weten wel wat ik bedoel). Die sociale stoornis komt waarschijnlijk door mijn verleden, waar ik als kind zijnde heel veel gepest ben, gevoed door de ADHD. Overigens voorlopig geen aandachtspunt, we gaan eerst focussen op de adhd.
Volgende weer gesprek met een psychiater, medicijnen en therapie bespreken. Waarschijnlijk eerst ritalin/concertra (ofzo) proberen. Wat de aanpak met therapie word weet ik niet precies, in ieder geval hulp bij plannen en organiseren.
'k voel me er helemaal niet zo overdonderd door dze diagnose, iets wat ik wel verwacht had. Het voelt veel meer als een bevestiging. Waarschijnlijk geholpen door de informatie in dit topic.
quote:Mag ik vragen hie die problemen met sociaal gedrag zich uiten?Op woensdag 27 mei 2009 11:35 schreef lily het volgende:
Ik lees hier vaak mee omdat ik een zoon van 8 heb met ADHD. Ik ben gewoon nieuwsgierig naar ervaringen en meningen van volwassen ADHD-ers. Daar kan ik vast wat van leren voor de toekomst (wat staat hem eventueel te wachten enzo).
Hij heeft veel problemen gehad op school maar sinds hij ritalin krijgt gaat dat gelukkig een stuk beter. Wel gaat het sociaal vaak moeizaam en dat breekt mijn hart.
Ik probeer hem ook aan het verstand te brengen dat zijn eigen gedrag vaak de problemen veroorzaakt maar ik krijg het hem niet goed bij gebracht.
Ik vind dat zo zonde want het is zo'n leuk joch.
De kinderpsych vindt gedragstherapie wel een goed idee maar vindt hem nog wat jong. De ritalin zorgt er nu voor dat hij zo goed mogelijk door de basisschool komt.
Wat vinden jullie als ervaringsdeskundigen?
Nog een jaar of 2 mee wachten? En wat zou een goede therapie zijn?
Zoals mij vanmiddag uitgelegd is bij PsyQ hebben veel ADHDers sociale problemen doordat ze gewoon moeite hebben om naar andere mensen te luisteren. Daar zit ook een stukje zelfvertrouwen in. Als je zoon door zijn ADHD alleen maar slechte ervaringen heeft met sociale contacten aangaan, dan blijven de slechte ervaringen bestaan, ook als zijn medicijnen zorgen dat het weer rustiger in zijn hoofd is. De enige manier om daar iets aan te doen zijn die slechte ervaringen door positieve te vervangen.
Ik weet niet zo goed hoe het zich uit bij jouw zoon, maar ik ben als kind heel veel gepest en ging daardoor weinig sociale contacten aan. Waarschijnlijk ook gevoed door mn ADHD, wat toen nog niet geconstateerd was. 'k weet nog dat ik bij de GGD ooit aan een speltherapie meegedaan heb. Misschien dat jouw zoon daar ook baat bij kan hebben. Het enige wat dat eigenlijk inhoud is met een groepje andere problemenkinderen onder begeleiding leuke dingen doen. Knutselen, klei-en enzo. Het zal niet direct zijn problemen oplossen, maar het zou een boost kunnen zijn voor zijn zelfvertrouwen. Bovendien is het gewoon leuk, en wat minder heftig dan gedragstherapie.
quote:Therapie hoeft helemaal niet serieus te zijn, zoals ik al schreef, 'k heb als kind speltherapie gevolgd en dat heb ik nooit als serieus ervaren. Een goede kindertherapeut weet ook wel hoe hij zijn therapie als een spelletje kan verpakken.Op woensdag 27 mei 2009 11:51 schreef Murmeli het volgende:
[..]
wat mij belangrijk lijkt voor zijn opvoeding is dat hij niet teveel het gevoel krijgt dat hij vervelend, moeilijk of niet goed is. doordring hem van het feit dat je hem zo'n leuk joch vindt zoals je hier ook schrijft. zelfvertrouwen geven en het gevoel dat je hem als ouders waardeert om wie hij is lijkt me voor zo'n jong iemand nog het belangrijkste. (dit even uit eigen ervaring dat ik me er altijd aan dood ergerde dat mijn moeder er de nadruk op legde naar mijn gevoel dat ik lastig was, terwijl ik juist wilde horen dat ze me lief vond, die behoefte aan goedkeuring is nogal lang blijven hangen bij mij zeg maar)
verder voor therapie weet ik het niet. er zijn volgens mij ook therapievormen die goed zijn voor kinderen, dat ze al spelenderwijs dingen leren. een vriendin van mij heeft dramatherapie gestudeerd, ik weet niet heel precies wat dat inhoudt maar dat lijkt me typisch iets wat voor kinderen geschikt is.
maargoed, je wilt de tijd van een jong kind ook niet teveel vullen met serieuze therapie dingen, hij moet ook vooral lekker kunnen spelen en ravotten en doen....
succes....!
Ik keek in ieder geval altijd uit naar mijn wekelijkse 'sessie'
. Komt wss door de enorme drukte om me heen. Beatrix heeft mn werklocatie "vereerd" met een bezoek -> enorm veel mensen + beveiliging.quote:ja dat is wel tof ja!!! ik weet alleen van een ex van mij die had heel veel dingen (niet echt therapie maar dingen gericht op zijn leesblindheid) en die baalde er altijd van. die wilde gewoon buiten spelen en geen gezeik over wat ie allemaal niet kon/niet goed deed. daarom bracht ik het naar voren.
[..]
Therapie hoeft helemaal niet serieus te zijn, zoals ik al schreef, 'k heb als kind speltherapie gevolgd en dat heb ik nooit als serieus ervaren. Een goede kindertherapeut weet ook wel hoe hij zijn therapie als een spelletje kan verpakken.
Ik keek in ieder geval altijd uit naar mijn wekelijkse 'sessie'
@lily: ik kan me wel voorstellen dat het heel lastig is om juist heel positief tegen je zoon te zijn en hem zelvertrouwen te geven als je ziet dat hij dingen doet die niet handig voor hem zijn. Ik geloof dat mijn moeder dat met mij ook wel had. Eerlijk gezegd weet ik er ook geen oplossing voor, maar ik denk dat een kinderpsycholoog dat wel weet. of misschien andere ouders van kinderen met ADHD. Misschien helpt het om strakke kaders aan te geven aan de ene kant (dus heel conseqent zijn in wat wel en niet mag, en dat ook kunnen uitleggen) en hem aan de andere kant alle ruimte geven om de dingen te doen die hij wil/nodig heeft (misschien meer beweeglijke dingen doen, ravotten met jullie, creatieve dingen, whatever, net wat hij tof vindt en waar hij goed in is).
als ik dit zo zit te bedenken realiseer ik me ook wel weer dat het niet altijd makkelijk moet zijn gweeest vroeger met mij thuis, hahaha. hoewel mn moeder me van de week wel zei dat ze wel merkte dat ik anders was maar ze het nooit als abnormaal heeft gezien. dat vond ik wel fijn om te horen.
quote:waarschijnlijk komt het daar wel door dan. collega van me die slikt sinds een week of 2 concerta in een heel lage dosis. en bij hem helpt het dus alleen thuis. buiten als er veel prikkels zijn dan helpt het niet zo veel meer. hij heeft nu ook ophoging van de dosis gekregen, het was nog zijn begindosis....
Ik heb vandaag het gevoel alsof de conerta totaal niet werkt. Ben net zo druk in mijn hoofd en doen
quote:Hehe, treffende omschrijving. Dat is eigenlijk precies waar ik ook last van heb, qua sociale stoornis dan. Eigenlijk vraag ik me bij al mijn acties af hoe de ander dan over mij denkt. En vaak vermijd ik dan die acties omdat ik te angstig ben voor de ander zijn gedachten. Die ik ironisch genoeg zelf in hun hoofd plaats, zeg maar.Op woensdag 27 mei 2009 12:31 schreef TumTum het volgende:
(...) het 'wat zullen ze wel niet vinden van me'-syndroom.
quote:ik vermoed, met mijn huis-tuin-en-keuken psychologie, dat iedereen hier wel last van heeft. 'k denk alleen dat mensen die géén ADHD hebben zo'n gedachte makkelijker kunnen negeren, of gewoon langs zich heen laten gaan.Op woensdag 27 mei 2009 15:00 schreef Rikketik het volgende:
[..]
Hehe, treffende omschrijving. Dat is eigenlijk precies waar ik ook last van heb, qua sociale stoornis dan. Eigenlijk vraag ik me bij al mijn acties af hoe de ander dan over mij denkt. En vaak vermijd ik dan die acties omdat ik te angstig ben voor de ander zijn gedachten. Die ik ironisch genoeg zelf in hun hoofd plaats, zeg maar.
quote:Ik heb het juist precies de andere kant op. Het interesseert me bijzonder weinig wat andere mensen van mij vinden, op een paar uitzonderingen na natuurlijkOp woensdag 27 mei 2009 15:00 schreef Rikketik het volgende:
[..]
Hehe, treffende omschrijving. Dat is eigenlijk precies waar ik ook last van heb, qua sociale stoornis dan. Eigenlijk vraag ik me bij al mijn acties af hoe de ander dan over mij denkt. En vaak vermijd ik dan die acties omdat ik te angstig ben voor de ander zijn gedachten. Die ik ironisch genoeg zelf in hun hoofd plaats, zeg maar.
.Leidt ook wel eens tot situaties die ik makkelijk had kunnen vermijden als ik wat empatischer was. Kan irritant zijn.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2009 15:07:43 ]
quote:Nou ja, het is in de essentie gewoon pure faalangst. Ik heb het er toevallig vanmiddag nog met mijn therapeut over gehad en die zei dat, dat verregaande perfectionisme (wat voortkomt uit de gedachte dat je niet af wilt gaan) inderdaad wel vaker bij AD(H)D'ers voorkomt. Dit geldt niet voor iedere ADHD'er, maar veel hebben een jeugd gehad waarin ze door hun aandoening veel fouten hebben gemaakt en daar ook veelvuldig op gewezen zijn. Bijvoorbeeld telkens een leraar die op je mopperde omdat je niet zat op te letten in de klas. Perfectionisme is geen karaktereigenschap, het is een oplossingsstrategie.Op woensdag 27 mei 2009 15:04 schreef TumTum het volgende:
[..]
ik vermoed, met mijn huis-tuin-en-keuken psychologie, dat iedereen hier wel last van heeft. 'k denk alleen dat mensen die géén ADHD hebben zo'n gedachte makkelijker kunnen negeren, of gewoon langs zich heen laten gaan.
, het gaat écht goed, kan ik zeggen dat ik nu, zeker getest wil worden op ADD (of ADHD).Heb een boekje gekocht, ADD - een hoofd vol prikkels (ofzoiets, van de Ankertjes-serie), en dat is écht, heel erg ''mij''.
Vrijdag naar de psychiater. Het zal toch niet, waar zijn hè?! Al die dingen die door mijn, autisme niet verklaard kunnen worden, daar is gewoon een naam voor! Maar of ik het echt heb? Dat kan (toch?), alleen de test uitwijzen? En welke tests zijn dat dan?
Ik heb al, een heel dik dossier bij het autisme centrum, met IQ-gegevens, en meer testresultaten..
quote:Ik wil niet al te veel kwijt ivm zijn privacy, maar even kort dan;Op woensdag 27 mei 2009 12:41 schreef TumTum het volgende:
[..]
Mag ik vragen hie die problemen met sociaal gedrag zich uiten?
Hij heeft inderdaad weinig zelfvertrouwen.
Hij zegt vaak dat hij “toch stom is”. En dat hij lelijk is. En dat hij niks kan.
Dit is een totaal vertekend beeld van hem. Hij is juist superslim en bijzonder en lief (en mooi
)Hij wil er vreselijk graag bijhoren en aardig gevonden worden. Hierdoor dringt hij zich op aan anderen waardoor hij andere kinderen juist afstoot. Daardoor ontstaat er een vicieuze cirkel want hij gaat zich nog meer opdringen.
Onwetende ouders die niet willen dat hun kind met mijn kind speelt even buiten beschouwing gelaten want dat is weer een ander verhaal.
Die speltherapie waar jij het over hebt vind ik wel interessant.
Bedankt
quote:Wat fijn dat je er baat bij hebt, OxymoronOp woensdag 27 mei 2009 16:19 schreef Oxymoron het volgende:
Na 6 dagen Ritalin, met groots effect
quote:Hoe ben je aan die Ritalin gekomen? Wordt dat ook wel voorgeschreven om gewoon eens te testen of je AD(H)D hebt?Op woensdag 27 mei 2009 16:19 schreef Oxymoron het volgende:
Na 6 dagen Ritalin, met groots effect
quote:In mijn vaders geval deed de psych het ook zo.Op woensdag 27 mei 2009 16:51 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Hoe ben je aan die Ritalin gekomen? Wordt dat ook wel voorgeschreven om gewoon eens te testen of je AD(H)D hebt?
Eerste Ritalinnetje op een rustig moment, zeg een zondagmiddag of zo.
Doet het iets nuttigs, dan eens eentje voor het werk proberen.
En dat zo een weekje door.
quote:Hoi Lily,Op woensdag 27 mei 2009 16:48 schreef lily het volgende:
[..]
Ik wil niet al te veel kwijt ivm zijn privacy, maar even kort dan;
Hij heeft inderdaad weinig zelfvertrouwen.
Hij zegt vaak dat hij “toch stom is”. En dat hij lelijk is. En dat hij niks kan.
Dit is een totaal vertekend beeld van hem. Hij is juist superslim en bijzonder en lief (en mooi
Hij wil er vreselijk graag bijhoren en aardig gevonden worden. Hierdoor dringt hij zich op aan anderen waardoor hij andere kinderen juist afstoot. Daardoor ontstaat er een vicieuze cirkel want hij gaat zich nog meer opdringen.
Onwetende ouders die niet willen dat hun kind met mijn kind speelt even buiten beschouwing gelaten want dat is weer een ander verhaal.
Die speltherapie waar jij het over hebt vind ik wel interessant.
Bedankt
Het lijkt zo op hoe ik was als kind, ik was erg onzeker en vond mezelf waardeloos. Ik wist dat ik anders was dan de rest alleen niet hoe en wat en ik wou zo graag 'gewoon' meedoen met de rest. Ik snapte er niks van.
Mijn moeder heeft mij als kind op judo gedaan. Dat was voor mij een uitkomst want ik leerde voor mezelf opkomen, ik kon er heerlijk lomp 'stoeien' en het was ook nog eens heel stoer om op school over te vertellen. Dat was goed voor mijn zelfvertrouwen.
Dat opdringen heb ik als kind ook gedaan, ik wou zooooo graag! Maar helaas was het teleurstelling op teleurstelling tot ik vriendjes werd met kinderen die 'ook een beetje anders' waren. Omdat ik niet meer zo hard mijn best hoefde te doen om erbij te horen omdat zij 'net als ik' waren ging het ineens veel makkelijker. Op de middelbare school hadden we een soort eigen kliek van alternatieve (toen nog Alto's / Hardrockers) mensen waar iedereen zijn rare zelf kon zijn zonder dat je meteen afgefikt werd.
Ik weet niet of je zoontje andere kinderen met ADHD kent, maar het zou voor hem wel eens een enorme verademing kunnen zijn om met kinderen die 'net zoals hij' zijn te spelen, zodat hij zichzelf kan zijn zonder daarop afgerekend te worden. Ik weet van mijn broertje die ook ADHD heeft (arme moeder van ons) dat hij als kind het ook altijd beter kon vinden met andere ADHD-ers.
Succes en sterkte!
Hij kent geen andere kinderen met ADHD. Hij is toch wel een vreemde eend in de bijt.
Maar jullie reacties sterken mij wel om het zeker goed in de gaten te houden en er wat mee te doen.
Hij zit nu op scouting maar ook daar loopt het sociaal gezien niet helemaal lekker en mist hij de aansluiting (en daar klaagt hij ook over). Op school heeft hij wel enkele vriendjes gelukkig.
quote:Hmm, dat is inderdaad een probleem. Lastige vicieuze cirkel om uit te komen, maar hij zal het toch grotendeels zelf moeten doen. Daar kan hij natuurlijk wel hulp bij moeten krijgen.Op woensdag 27 mei 2009 16:48 schreef lily het volgende:
[..]
Ik wil niet al te veel kwijt ivm zijn privacy, maar even kort dan;
Hij heeft inderdaad weinig zelfvertrouwen.
Hij zegt vaak dat hij “toch stom is”. En dat hij lelijk is. En dat hij niks kan.
Dit is een totaal vertekend beeld van hem. Hij is juist superslim en bijzonder en lief (en mooi
Hij wil er vreselijk graag bijhoren en aardig gevonden worden. Hierdoor dringt hij zich op aan anderen waardoor hij andere kinderen juist afstoot. Daardoor ontstaat er een vicieuze cirkel want hij gaat zich nog meer opdringen.
'k zou echt niet weten hoe je het het beste kan aanpakken.
quote:Graag gedaan.Die speltherapie waar jij het over hebt vind ik wel interessant.
Bedankt
'k hoop van harte dat je er iets aan hebt. Hoop dat zo'n terpaie nog bestaat, we spreken in mijn geval wel over een jaar of 15 geleden. Maar aan de andere kant, met de huige kennis van ADHD kan zo'n theraphie alleen maar beter geworden zijn. Succes ermee in ieder geval.
'k zat net met mn zus aan de telefoon om te vertellen over mijn diagnose van vanmiddag. Ook over de aanpak, therapie gecombineerd met medicijnen. De therapie vond ze een goed plan, maar die medicijnen vond ze maar niets. Ze is geeft les op een school voor moeilijk opvoedbare kindertjes en heeft genoeg kinderen compleet versuft van de ritalin in de klas gehad. Ook gedragsveranderingen enzo.
Nu vroeg ik me af of iemand ervaringen heeft met gedragsveranderingen door medicatie. Ik bedoel, als die door die medicijnen alles weer een beetje op de rit krijg is het mooi meegenomen, maar mijn hele persoonlijkheid erdoor veranderd...tja, dat wil ik ook dan weer niet.
Iemand ervaringen mee? Mn zei dat ze bij die kiddo's ook wel eens placebo's gebruiken, om ze laten inzien dat die medicijnen helemaal niet nodig zijn. Iemand daar ervaring mee?
En voor de goede orde, mn zus is een schat, alleen nogal van de down-to-earth type
[ Bericht 0% gewijzigd door TumTum op 27-05-2009 20:39:24 (oepsie) ]
quote:Bij onze zoon hebben ze eerst een paar weken getest met ritalin en placebo's (dagboekjes bijhouden over hoe en wat)Op woensdag 27 mei 2009 20:38 schreef TumTum het volgende:
Iemand ervaringen mee? Mn zei dat ze bij die kiddo's ook wel eens placebo's gebruiken, om ze laten inzien dat die medicijnen helemaal niet nodig zijn. Iemand daar ervaring mee?
Wij wisten uiteraard niet wanneer hij wat kreeg.
In zijn geval was het overduidelijk (het placebo haalde we er zo uit).
Zijn leven is echt heel positief veranderd door het gebruik van de ritalin. Ik ben vreselijk blij dat het bestaat.
Onze zoon is ook helemaal niet versuft.
Hij is nog steeds hyper en chaotisch en gewoon zichzelf, maar het haalt wel de scherpe kantjes ervan af zodat hij alles wat beter kan ordenen in zijn hoofd en wat beter kan luisteren. Hij krijgt zo net wat meer mee in de klas en dat is niet alleen prettig voor hem maar ook voor leerkrachten en medeklasgenootjes.
Ritalin heeft een slechte naam. Er zijn veel vooroordelen betreffende het gebruik ervan en ADHD op zichzelf.
Dat vinden wij erg jammer, want in ons geval bestaat het gewoon.
Wij hebben er 7 x 24 uur mee te maken, en het medicijn is voor ons (kind) een uitkomst.
quote:Ik heb zelf op een montesorri school gezeten. Dat ging bij mij veel beter omdat je zelf kan beslissen wat je werk-tempo is en of je op dat moment aan rekenen wilt beginnen of dat je taal wilt doen. Ik had t/m halverwege groep 5 op een normale basisschool gezeten maar daar kon ik niet goed klassikaal meedraaien omdat ik moeite had met klassikaal NU rekenen en als je klaar bent stil op je stoel moeten blijven zitten tot de rest klaar is.Op donderdag 28 mei 2009 08:30 schreef lily het volgende:
[..]
Bij onze zoon hebben ze eerst een paar weken getest met ritalin en placebo's (dagboekjes bijhouden over hoe en wat)
Wij wisten uiteraard niet wanneer hij wat kreeg.
In zijn geval was het overduidelijk (het placebo haalde we er zo uit).
Zijn leven is echt heel positief veranderd door het gebruik van de ritalin. Ik ben vreselijk blij dat het bestaat.
Onze zoon is ook helemaal niet versuft.
Hij is nog steeds hyper en chaotisch en gewoon zichzelf, maar het haalt wel de scherpe kantjes ervan af zodat hij alles wat beter kan ordenen in zijn hoofd en wat beter kan luisteren. Hij krijgt zo net wat meer mee in de klas en dat is niet alleen prettig voor hem maar ook voor leerkrachten en medeklasgenootjes.
Ritalin heeft een slechte naam. Er zijn veel vooroordelen betreffende het gebruik ervan en ADHD op zichzelf.
Dat vinden wij erg jammer, want in ons geval bestaat het gewoon.
Wij hebben er 7 x 24 uur mee te maken, en het medicijn is voor ons (kind) een uitkomst.
Z'n school lijkt mij wel een uitkomst voor iemand die AD(H)D heeft.
Hij heeft een eigen werkmap met ander werk. Hij is erg slim en loopt voor op de lestof.
Hij hoeft zo nooit zonder werk te zitten.
Het meedraaien in de klas gaat nu ook heel erg goed. Geluk natuurlijk dat ie alles zo snel oppikt (hij is erg autodidactisch).
Zaken die hem niet interesseren krijgt hij moeilijk mee, dan luistert hij slecht, let niet op en weet het dan niet.
De problemen onstaan juist bij de vrijere situaties zoals de pauzes, knutselen (heeft ie sowieso een hekel aan), oefenen voor bijvoorbeeld toneelstukjes enzo.
maar ik vertel alweer te veel eigenlijk, vind ie vast niet leuk
[ Bericht 18% gewijzigd door lily op 28-05-2009 09:04:45 ]
ik vroeg aan het einde aan de psychiater: wat is je indruk? zegt ie: je scoort wel vrij hoog, maar ik wil het ook nog met je psycholoog bespreken... Dat is wel goed en logisch natuurlijk, om ook uit te sluiten dat de symptomen niet door andere dingen komen. maar zo gedurende het gesprek herkende ik in ieder geval heel sterk de ADD symptomen. De H weet ik niet zo zeker. wel een beetje maar misschien niet al te extreem.
Over 2 weken moet ik weer terugkomen en dan hoor ik het + een behandelplan. Ik hoop echt dat ze met een goed behandelplan komen. De groepstherapie die ik nu heb die helpt me wel, en is zeker nuttig maar ik los er niet alles mee op naar mijn gevoel!
Anyway, dit worden 2 spannende weekjes afwachten.
Oh en ik heb gisteren trouwens een wake-up light gekocht, en vanmorgen voor het eerst daarmee wakker geworden (om half 7...moest extra vroeg op ivm riagg) en het licht had ik niet gezien (te zacht gezet) maar ik hoorde zo vogels fluiten en ik dacht zo het is druk buiten zeg. Maar na een tijdje dacht ik: oh verrek dat is mn wekker! haha... maar ik stond meteen naast mn bed iig. (ook van de zenuwen denk ik) maar iig wel beter dan shakira op mijn mobiel die me wekt!!!
zo nu ff thee drinken met mams en een beetje kalmeren....
quote:Hier nog maar een reactie: mijn vriend heeft ADD en gebruikt dextro-amfetamine (heeft eerder Ritalin gebruikt). Geen sprake van persoonlijkheidsverandering, hij wordt er georganiseerder van en kan dingen (afspraken, dingetjes die ik heb gezegd, taken) echt beter onthouden. Ik kan aan zijn meer/minder warrig zijn merken of hij zijn pilletje netjes heeft geslikt of nietOp woensdag 27 mei 2009 20:38 schreef TumTum het volgende:
'k had graag nog even jullie mening over het volgende:
'k zat net met mn zus aan de telefoon om te vertellen over mijn diagnose van vanmiddag. Ook over de aanpak, therapie gecombineerd met medicijnen. De therapie vond ze een goed plan, maar die medicijnen vond ze maar niets. Ze is geeft les op een school voor moeilijk opvoedbare kindertjes en heeft genoeg kinderen compleet versuft van de ritalin in de klas gehad. Ook gedragsveranderingen enzo.
Nu vroeg ik me af of iemand ervaringen heeft met gedragsveranderingen door medicatie. Ik bedoel, als die door die medicijnen alles weer een beetje op de rit krijg is het mooi meegenomen, maar mijn hele persoonlijkheid erdoor veranderd...tja, dat wil ik ook dan weer niet.
Iemand ervaringen mee? Mn zei dat ze bij die kiddo's ook wel eens placebo's gebruiken, om ze laten inzien dat die medicijnen helemaal niet nodig zijn. Iemand daar ervaring mee?
En voor de goede orde, mn zus is een schat, alleen nogal van de down-to-earth type
Van de Ritalin kreeg hij soms een wat opgejaagd gevoel, bij dextro-amfetamine heeft hij daar helemaal geen last van. Maar bijwerkingen zijn natuurlijk per persoon erg verschillend. Dit wordt weer zo'n dag vrees ik.....
quote:Ik ben benieuwd, houd ons op de hoogte
Ik heb zojuist drie kwartier besteed aan het binnenstebuiten keren van alle stapeltjes en lades hier in huis, op zoek naar het afhaalbericht voor m'n ov. Tot ik ineens een ingeving kreeg: de map waar ik alles wat de ib-groep me stuurt in bewaar
Dit wordt weer zo'n dag vrees ik.....
.quote:Daar ben ik dus ook een beetje bang voor, het middel moet niet erger dan de kwaal zijn. als ik geblowt heb ben ik er ook telkens mee bezig om mensen het door hebben, kan me bijna niet voorstellen dat ik daar niet mee bezig ben als ik me drugged voel door ritalin.Op woensdag 27 mei 2009 22:21 schreef TC_Artemis het volgende:
Ritalin is echt daaaaaaaaamn heavy, ik moet 10mg maar het sloeg in als een bom. Ik was echt voor het eerst rustig in m'n kop, heel vreemde ervaring. Of ik er mee doorga weet ik nog niet want ik had wel heb wel het gevoel enorm drugged te zijn.
Maar zoals je zei, het kan bij iedereen anders werken. Zit er alleen ff mee in mn hoofd dat mn zus zo negatief reageerde op medicijngebruik, maar 'k heb ook het idee dat ze niet helemaal doorheeft wat het adhd inhoudt.
quote:dextro-amfetamine is toch dat medicijn die je in 6 weken moet opbouwen? Daar kwam mijn coach inderdaad ook mee en opperde ze als ritalin niet de gewenste uitwerking had.Op donderdag 28 mei 2009 10:22 schreef JufMariska het volgende:
[..]
Hier nog maar een reactie: mijn vriend heeft ADD en gebruikt dextro-amfetamine (heeft eerder Ritalin gebruikt). Geen sprake van persoonlijkheidsverandering, hij wordt er georganiseerder van en kan dingen (afspraken, dingetjes die ik heb gezegd, taken) echt beter onthouden. Ik kan aan zijn meer/minder warrig zijn merken of hij zijn pilletje netjes heeft geslikt of niet
quote:Inderdaad bij iedereen anders, mijn vriend had dit dus juist niet.Op donderdag 28 mei 2009 11:34 schreef TumTum het volgende:
[..]
Daar ben ik dus ook een beetje bang voor, het middel moet niet erger dan de kwaal zijn. als ik geblowt heb ben ik er ook telkens mee bezig om mensen het door hebben, kan me bijna niet voorstellen dat ik daar niet mee bezig ben als ik me drugged voel door ritalin.
Maar zoals je zei, het kan bij iedereen anders werken. Zit er alleen ff mee in mn hoofd dat mn zus zo negatief reageerde op medicijngebruik, maar 'k heb ook het idee dat ze niet helemaal doorheeft wat het adhd inhoudt.
Nog een vraagje.. Kosten medicijnen...
Volgens mijn coach vergoeden alle verzekeraards Ritalin, maar niet alle verzekeraars Concerta? Ze adviseerde me even op adhd.nu te kijken om te kijken wat mijn verzekering vergoed. Ik zit bij Zilverenkruis, volgens mij gewoon het basispakket.
Klopt het dan dat ik maar ¤500,- per jaar vergoed krijg? "k kan niet echt iets vinden over de vergoedingen van medicijnen. Heb ook echt verstand van ziekzijn.
quote:"k heb het een beetje verkeerd opgeschreven. mn zus heeft geen ADHD, ze keurt het gebruik van medicijnen alleen af omdat ze als docent slechte ervaringen ermee heeft met haar leerlingen. Compleet versuft zijn, persoonlijkheidsveranderingen enzo.Op donderdag 28 mei 2009 11:42 schreef JufMariska het volgende:
[..]
Inderdaad bij iedereen anders, mijn vriend had dit dus juist niet.
Zelf heeft ze geen adhd, en dus ook nooit ritalin geslikt.
Maar ja, ik zou zelfs in het geval van kans op persoonlijkheidsveranderingen toch de medicatie proberen. Zou nogal achterlijk zijn als Ritalin bij jou prima werkt maar dat je het niet aan durft omdat je zus sceptisch is.
Ik merk eigenlijk heel weinig van de concerta, ben zeker niet ineens heel anders, maar het haalt wel hier en daar de scherpe kantjes af. Minder dan ik had gehoopt overigens, maar goed, heel veel is natuurlijk ook ingesleten gedrag. En ik gok ga ik nog wel een keer omhoog moet, ik reageer namelijk sowieso nooit heel heftig op medicijnen.
En niet geschoten is altijd mis, als het je niet bevalt stop je weer!
quote:Mijn zus werkt op een school met probleem gevallen. Even oneerbiedig, het afvoerputje van de maatschappij zeg maar. Kinderen die op andere scholen weggestuurd worden vanwege verschillende problemen (bv drugs, vechten of onaangepast gedrag) komen daar terecht.Op donderdag 28 mei 2009 12:12 schreef Rikketik het volgende:
Ik heb eigenlijk nog nooit gehoord van iemand die Ritalin slikte en daardoor een compleet ander persoon werd. Ik weet wel dat in zeer zeldzame gevallen (minder dan 1 op 10.000) bijvoorbeeld psychoses kunnen optreden. Zijn dat echt wel kinderen met ADHD in je zus d'r klas?
Maar ja, ik zou zelfs in het geval van kans op persoonlijkheidsveranderingen toch de medicatie proberen. Zou nogal achterlijk zijn als Ritalin bij jou prima werkt maar dat je het niet aan durft omdat je zus sceptisch is.
Ik kan me dus goed voorstellen dat er kiddo's tussen zitten die ADHD hebben en vanwege die adhd problemen weggestuurd worden. 'k weet het het fijne niet van natuurlijk, het zijn haar ervaringen, kids die gewoon helemaal druggy in de klas zitten. Vond het gewoon een eng idee, maar tis goed om te horen dat anderen daar nooit van gehoord hebben.
quote:jij hebt zo ook nog niet zo lang toch, je medicijnen? dan zal je nog wel in de opbouwfase zitten...
Als je goed begeleid wordt bij de medicijnen houden ze echt ook wel in de gaten dat je niet compleet als een zombie rond gaat lopen enzo. Langzaam opbouwen, regelmatige afspraken enzovoort.
Ik merk eigenlijk heel weinig van de concerta, ben zeker niet ineens heel anders, maar het haalt wel hier en daar de scherpe kantjes af. Minder dan ik had gehoopt overigens, maar goed, heel veel is natuurlijk ook ingesleten gedrag. En ik gok ga ik nog wel een keer omhoog moet, ik reageer namelijk sowieso nooit heel heftig op medicijnen.
En niet geschoten is altijd mis, als het je niet bevalt stop je weer!
ben benieuwd of ik nou straks ook aan de ritalin/concerta gezet word.... 2 weekjes afwachten..... dat wordt zwaar voor ongeduldige murmelientje
quote:Daar heb je gelijk in. Ik geloof ook niet dat een pilletje al mijn probleempjes gaat oplossen, maar zie het meer als ondersteuning.Op donderdag 28 mei 2009 12:36 schreef Chell het volgende:
Als je goed begeleid wordt bij de medicijnen houden ze echt ook wel in de gaten dat je niet compleet als een zombie rond gaat lopen enzo. Langzaam opbouwen, regelmatige afspraken enzovoort.
Ik merk eigenlijk heel weinig van de concerta, ben zeker niet ineens heel anders, maar het haalt wel hier en daar de scherpe kantjes af. Minder dan ik had gehoopt overigens, maar goed, heel veel is natuurlijk ook ingesleten gedrag. En ik gok ga ik nog wel een keer omhoog moet, ik reageer namelijk sowieso nooit heel heftig op medicijnen.
En niet geschoten is altijd mis, als het je niet bevalt stop je weer!
Denk dat 'niet geschoten, altijd mis' inderdaad een goede instelling is, hoewel ik het toch een beetje eng vind. Ergens vind ik het idee dat ik afhankelijk zou worden van een pilletje namelijk helemaal niets.
En wat Chell zegt: zorg ervoor dat je goed in de gaten gehouden wordt. Thuis, op school, werk... Voor jezelf is het niet altijd even duidelijk of je ander gedrag vertoont, voor de buitenwereld altijd wel. Zo bleek ik de eerste paar weken helemaal euforisch te zijn, dat had ik helemaal niet door.
Ja, dit is anders, maar hey! je leven wordt er als het goed is béter van
Ik vond het ook best eng, maar ik ben blij dat ik het wel probeer. Het is jammer dat het effect tot nu toe niet zo groot is als ik hoopte, maar ik ben bijvoorbeeld vooralsnog wel compleet van mijn snoep/eetbuien af. En ik onderhandel veel minder met mezelf heb ik het gevoel.quote:'Ondanks dat ik niet meer bij mn ouders woon denk ik dat ze me wel goed in de gaten zullen houden.Op donderdag 28 mei 2009 12:44 schreef Rikketik het volgende:
Ik snap je onzekerheid ook wel. Ik weet nog toen ik net de eerste keer een tabletje Ritalin had geslikt, ik had helemaal zoiets van: nu komt het. Maar het kwam niet. Als het echte een slechte invloed op je persoonlijkheid heeft, zal dat denk ik alsnog heel geleidelijk komen.
En wat Chell zegt: zorg ervoor dat je goed in de gaten gehouden wordt. Thuis, op school, werk... Voor jezelf is het niet altijd even duidelijk of je ander gedrag vertoont, voor de buitenwereld altijd wel. Zo bleek ik de eerste paar weken helemaal euforisch te zijn, dat had ik helemaal niet door.
Kan er maar beter stoppen met nadenken erover, en het gewoon gaan zien en beleven. Wil alleen voorkomen dat ik er teveel van ga verwachten en dat het een teleurstelling wordt. Maar 'k denk dat het wel mee zal vallen.
quote:Liever een spuitje insuline zo nu en dan.Op donderdag 28 mei 2009 12:52 schreef Chell het volgende:
TumTum, als je suikerziekte zou hebben, zou je dan ook geen pilletjes willen?
Maar ik snap je punt.quote:Mijn belangrijkste reden om hulp te zoeken was de onmogelijkheid om te plannen en te organiseren, terwijl ik organiseren juist heel leuk vind. (heb ook in het bestuur van een studievereniging gezeten, intro's organiseren enzo)Ja, dit is anders, maar hey! je leven wordt er als het goed is béter van
Als ik daar wat meer rust in kan krijgen ben ik allang tevreden. En wat minder in de put zitten als het ff wat minder gaat.
quote:Sommige vormen van diabetes worden behandeld met pilletjesOp donderdag 28 mei 2009 13:37 schreef TumTum het volgende:
[..]
Liever een spuitje insuline zo nu en dan.
[..]
Mijn belangrijkste reden om hulp te zoeken was de onmogelijkheid om te plannen en te organiseren, terwijl ik organiseren juist heel leuk vind. (heb ook in het bestuur van een studievereniging gezeten, intro's organiseren enzo)
Als ik daar wat meer rust in kan krijgen ben ik allang tevreden. En wat minder in de put zitten als het ff wat minder gaat.
't Stomme is dat mensen bij 'geestelijke' problemen of 'aandoeningen' sneller geneigd zijn het gebruik van medicatie af te keuren, terwijl ze bijvoorbeeld wel bij het minste of geringste antibiotica slikken (en áls we het dan over troep hebben!).
Als het goed is zou medicatie je meer overzicht moeten kunnen geven. Maar het wordt wel echt aangeraden er dus ook therapie bij te doen, om jezelf vaardigheden aan te leren. Zeker als volwassene is natuurlijk héél veel ook ingesleten gedrag.
quote:Pff dat wil ik ook!!!! kom net weer tot de conclusie dat ik geen flauw idee heb wat ik hier op het werk dinsdag heb gedaan en dat ik WEER ben vergeten telefoonnotities te maken
[..]
Als het goed is zou medicatie je meer overzicht moeten kunnen geven. Maar het wordt wel echt aangeraden er dus ook therapie bij te doen, om jezelf vaardigheden aan te leren. Zeker als volwassene is natuurlijk héél veel ook ingesleten gedrag.
quote:ik ga nu bijna zeggen dat ik ook ritalin wil.... (of concerta)
En juist het gebruiken van medicatie kan je helpen 'nieuw' gedrag aan te leren
eigenlijk vind ik het erg fout om zo te denken maar het is wel een beetje zo.
met mn AD had ik meer moeite maar misschine is het 2e soort pillen minder erg ofzo???
quote:Argh.Op donderdag 28 mei 2009 13:50 schreef Chell het volgende:
[..]
Sommige vormen van diabetes worden behandeld met pilletjes
't Stomme is dat mensen bij 'geestelijke' problemen of 'aandoeningen' sneller geneigd zijn het gebruik van medicatie af te keuren, terwijl ze bijvoorbeeld wel bij het minste of geringste antibiotica slikken (en áls we het dan over troep hebben!).
Als het goed is zou medicatie je meer overzicht moeten kunnen geven. Maar het wordt wel echt aangeraden er dus ook therapie bij te doen, om jezelf vaardigheden aan te leren. Zeker als volwassene is natuurlijk héél veel ook ingesleten gedrag.
Net met mn moeder aan de telefoon gezeten, die had ik nog niet gesproken sinds mijn diagnose gister. Ze had wel het verhaal van mn vader gehoord en een vriendin gesproken (die ook ADD heeft).
Helemaal over de toeren, want ik ga toch géén Ritalin gebruiken?!? Daar word je helemaal raar van, dat is eigenlijk gewoon speed, drugs! Er zijn andere middelen, laat ik die nou eerst proberen, dat is allemaal veel beter, want dat heeft -naamvanvriendin- zelf gezegt...
Zucht...
Okay, volgende vraagstuk: Hoe hebben jullie je naasten het ADHD verhaal uitgelegd?
quote:als ik jou was zal ik haar commentaar van je afschuiven. je hebt jezelf volgens mij goed voor laten lichten en goed nagedacht. er zijn hordes mensen gelukkig met ritalin en misschien ben jij daar 1 van.
[..]
Argh.
Net met mn moeder aan de telefoon gezeten, die had ik nog niet gesproken sinds mijn diagnose gister. Ze had wel het verhaal van mn vader gehoord en een vriendin gesproken (die ook ADD heeft).
Helemaal over de toeren, want ik ga toch géén Ritalin gebruiken?!? Daar word je helemaal raar van, dat is eigenlijk gewoon speed, drugs! Er zijn andere middelen, laat ik die nou eerst proberen, dat is allemaal veel beter, want dat heeft -naamvanvriendin- zelf gezegt...
Zucht...
Okay, volgende vraagstuk: Hoe hebben jullie je naasten het ADHD verhaal uitgelegd?
ik had met mn ad hetzelfde probleem, ook mensen die ertegen zijn. die heb ik lekker laten lullen en ben gewoon vrolijk gaan slikken.
Wanneer begin je trouwens met die ritalin dan? heb je het nog niet? of zit je het uit te stellen?
quote:Ik merk dit ook heel erg.Op donderdag 28 mei 2009 13:50 schreef Chell het volgende:
't Stomme is dat mensen bij 'geestelijke' problemen of 'aandoeningen' sneller geneigd zijn het gebruik van medicatie af te keuren, terwijl ze bijvoorbeeld wel bij het minste of geringste antibiotica slikken (en áls we het dan over troep hebben!).
De afkeurende blikken of woorden als je zegt dat je kind ritalin krijgt zijn niet van de lucht.
Het is een medicijn voor mensen met een bepaalde aandoening.
Zonder die medicijnen gaat het gewoon niet goed met ons kind, klaar!
quote:Op donderdag 28 mei 2009 13:50 schreef Chell het volgende:
Sommige vormen van diabetes worden behandeld met pilletjes
quote:Daar loop ik dus nu ook tegenaan. Ben je net zelf overtuigd, moet je je naasten gaan overtuigen. Pfffff.'t Stomme is dat mensen bij 'geestelijke' problemen of 'aandoeningen' sneller geneigd zijn het gebruik van medicatie af te keuren, terwijl ze bijvoorbeeld wel bij het minste of geringste antibiotica slikken (en áls we het dan over troep hebben!).
Die horen het woordje 'drugs' vallen en krijgen vervolgens visioenen van iemand die de rest van zn leven in de goot doorbrengt.
quote:Dat geloof ik ook wel. Veel ontwijk gedrag is er in gesleten doordat ik weet dat ik toch wel moeite heb om ergens mee te beginnen, dus kan ik beter helemaal niet beginnen. Denk dat ik ontwijkgedrag tot een ware kunstvorm heb gemaakt momenteel.Als het goed is zou medicatie je meer overzicht moeten kunnen geven. Maar het wordt wel echt aangeraden er dus ook therapie bij te doen, om jezelf vaardigheden aan te leren. Zeker als volwassene is natuurlijk héél veel ook ingesleten gedrag.
Denk aan collega's, baas, vriendin, ouders.
quote:Je moet niet boos worden, zulke reacties zijn heel begrijpelijk. Gewoon rustig uitleggen dat jouw kind dat WEL nodig heeft.Op donderdag 28 mei 2009 14:12 schreef lily het volgende:
[..]
Ik merk dit ook heel erg.
De afkeurende blikken of woorden als je zegt dat je kind ritalin krijgt zijn niet van de lucht.
Het is een medicijn voor mensen met een bepaalde aandoening.
Zonder die medicijnen gaat het gewoon niet goed met ons kind, klaar!
quote:Ik heb mezelf ook voorgenomen om het advies van de professionals te gaan aannemen en niet van mensen die aankomen met 'Ik heb van horen zeggen'. Ik mag aannemen dat de mensen bij PsyQ weten waar ze over praten. Maar het zou toch leuk zijn om gesteund te worden en niet in de aanval te hoeven gaan. Alsof ik er niet genoeg mee bezig ben.Op donderdag 28 mei 2009 14:11 schreef Murmeli het volgende:
als ik jou was zal ik haar commentaar van je afschuiven. je hebt jezelf volgens mij goed voor laten lichten en goed nagedacht. er zijn hordes mensen gelukkig met ritalin en misschien ben jij daar 1 van.
ik had met mn ad hetzelfde probleem, ook mensen die ertegen zijn. die heb ik lekker laten lullen en ben gewoon vrolijk gaan slikken.
Wanneer begin je trouwens met die ritalin dan? heb je het nog niet? of zit je het uit te stellen?
Heb trouwens nog geen ritalin voorgeschreven gekregen. a.s. dinsdag gesprek met een psychiater, neem aan dat hij dat gaat voorschrijven, denk dat mijn coach de bevoegdheid niet heb. Had ik natuurlijk kunnen vragen, maar dat ben ik natuurlijk weer vergeten.
quote:Het is erg moeilijk niet boos/verdrietig te worden. Je wordt aangesproken op het ouderschap. Alsof wij niet het beste met ons kind voor hebben.Op donderdag 28 mei 2009 14:14 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Je moet niet boos worden, zulke reacties zijn heel begrijpelijk. Gewoon rustig uitleggen dat jouw kind dat WEL nodig heeft.
Jullie nemen zelf die beslissing. Wij nemen hem voor een kind, dat is anders.
En je wilt niet weten wat ik soms naar mijn hoofd krijg
quote:Ritalin moet inderdaad voorgeschreven worden door een psychiater.Op donderdag 28 mei 2009 14:16 schreef TumTum het volgende:
Heb trouwens nog geen ritalin voorgeschreven gekregen. a.s. dinsdag gesprek met een psychiater, neem aan dat hij dat gaat voorschrijven, denk dat mijn coach de bevoegdheid niet heb. Had ik natuurlijk kunnen vragen, maar dat ben ik natuurlijk weer vergeten.
quote:ja dat is ook wel zo. steun is wel belangrijk, al ben ik zelf gewend om dat niet bij mn ouders te zoeken maar meer bij vrienden enzo.
[..]
Ik heb mezelf ook voorgenomen om het advies van de professionals te gaan aannemen en niet van mensen die aankomen met 'Ik heb van horen zeggen'. Ik mag aannemen dat de mensen bij PsyQ weten waar ze over praten. Maar het zou toch leuk zijn om gesteund te worden en niet in de aanval te hoeven gaan. Alsof ik er niet genoeg mee bezig ben.
Heb trouwens nog geen ritalin voorgeschreven gekregen. a.s. dinsdag gesprek met een psychiater, neem aan dat hij dat gaat voorschrijven, denk dat mijn coach de bevoegdheid niet heb. Had ik natuurlijk kunnen vragen, maar dat ben ik natuurlijk weer vergeten.
ah ok ja ben benieuwd dan dinsdag. kan best zijn dat het niet al na 1 gesprek wordt voorgeschreven hoor.
nee de coach mag dat niet voorschrijven nee, alleen psychiaters en andere artsen mogen dat....
quote:ja dat lijkt me ook wel echt kut. krijg je ook dat soort dingen te horen van "vrienden" of is het toch meer van buitenstaanders? ik merk wel dat ik in mijn omgeving een beetje mensen heb uitgezocht die niet zo afwijzend staan tegenover de dingen waar ik mee bezig ben (waardonder dus de medicatie) want ik hou gewoon niet van dat gezeik. maargoed jij hebt nog met school en ouders van klasgenoten van je zoontje te maken dus dat is nog wel effe lastiger dan voor mij misschien. is het niet mogelijk om via de instantie waar jullie hulp krijgen contact te krijgen met andere ouders met kinderen die ADHD hebben? misschien kan je dan een beetje elkaar steunen daarin.... (en je kan ook hier natuurlijk blijven kletsen he)
[..]
Het is erg moeilijk niet boos/verdrietig te worden. Je wordt aangesproken op het ouderschap. Alsof wij niet het beste met ons kind voor hebben.
Jullie nemen zelf die beslissing. Wij nemen hem voor een kind, dat is anders.
En je wilt niet weten wat ik soms naar mijn hoofd krijg
quote:Ik snap waarom het moeilijk is. Ritalin word toch gezien als drugs en problemen oplossen met drugs is gewoon 'not-done' in onze maatschappij.Op donderdag 28 mei 2009 14:18 schreef lily het volgende:
Het is erg moeilijk niet boos/verdrietig te worden. Je wordt aangesproken op het ouderschap. Alsof wij niet het beste met ons kind voor hebben.
Jullie nemen zelf die beslissing. Wij nemen hem voor een kind, dat is anders.
En je wilt niet weten wat ik soms naar mijn hoofd krijg
Troost je met het feit dat dit soort dingen vaak gezegd word door ouders die het dan weer geen probleem vind dat hun kind een zak chips als avondeten eet of die gerust een heel weekend voor de tv zit.
quote:Of die 500 ml Bullit voor ze kopen.Op donderdag 28 mei 2009 14:25 schreef TumTum het volgende:
Troost je met het feit dat dit soort dingen vaak gezegd word door ouders die het dan weer geen probleem vind dat hun kind een zak chips als avondeten eet of die gerust een heel weekend voor de tv zit.
Niet van familie en vrienden, dat scheelt.
Ik ken verder niemand met een ADHD kind maar ik klets wel nog op een ander forum met ouders.
quote:Op donderdag 28 mei 2009 14:28 schreef Rikketik het volgende:
[..]
Of die 500 ml Bullit voor ze kopen.
quote:Mijn vriendengroep heb ik drastisch opgeruimd door afgelopen jaar geen contact meer te zoeken doordat ik nogal behoorlijk in de put zat. Veel vrienden om op te leunen heb ik niet meer. Bovendien heb ik wel goed contact met mn ouders. Vind het ook heel belangrijk om mn ouders hierin te blijven betrekken.Op donderdag 28 mei 2009 14:21 schreef Murmeli het volgende:
[..]
ja dat is ook wel zo. steun is wel belangrijk, al ben ik zelf gewend om dat niet bij mn ouders te zoeken maar meer bij vrienden enzo.
ah ok ja ben benieuwd dan dinsdag. kan best zijn dat het niet al na 1 gesprek wordt voorgeschreven hoor.
nee de coach mag dat niet voorschrijven nee, alleen psychiaters en andere artsen mogen dat....
Wat betreft dat gesprek Dinsdag, geen idee wat ik er van verwachten kan. Als hij het niet voorschrijft maar met een andere aanpak komt vind ik dat ook goed. Hij heeft er voor geleerd, hij zal het wel weten.
quote:hmmm ok dat is wel kut dat je vriendengroep zo is uitgedund. zijn er ook niet een paar overgebleven die je begrijpen/accepteren zoals je bent?
[..]
Mijn vriendengroep heb ik drastisch opgeruimd door afgelopen jaar geen contact meer te zoeken doordat ik nogal behoorlijk in de put zat. Veel vrienden om op te leunen heb ik niet meer. Bovendien heb ik wel goed contact met mn ouders. Vind het ook heel belangrijk om mn ouders hierin te blijven betrekken.
Wat betreft dat gesprek Dinsdag, geen idee wat ik er van verwachten kan. Als hij het niet voorschrijft maar met een andere aanpak komt vind ik dat ook goed. Hij heeft er voor geleerd, hij zal het wel weten.
anyway het is dan wel extra kut dat je ouders zo reageren.
een vriend van mij moest eerrst aan de antidepressiva omdat ze hem depressief vonden. daar knapte ie al aardig van op en daarna kreeg ie concerta.
quote:'k ga niet aan de antidepressiva. Dat weiger ik pertinent. 'k heb hooguit wat last van stemmingswisselingen.Op donderdag 28 mei 2009 14:32 schreef Murmeli het volgende:
[..]
hmmm ok dat is wel kut dat je vriendengroep zo is uitgedund. zijn er ook niet een paar overgebleven die je begrijpen/accepteren zoals je bent?
anyway het is dan wel extra kut dat je ouders zo reageren.
een vriend van mij moest eerrst aan de antidepressiva omdat ze hem depressief vonden. daar knapte ie al aardig van op en daarna kreeg ie concerta.
Mijn ouders reageren denk ik zo omdat ze gewoon niet goed begrijpen wat er aan de hand is. Ze vertelde wel dat ze vroeger wel boekjes gelezen had over ADHD, maar er verder nooit iets mee gedaan hebt. Ik denk alleen wel dat de informatie over adhd wel eens wat gedateerd kan zijn.
De vrienden waar ik nu niet meer mee omga hebben me juist laten zitten omdat ze niet accepteren wie ik ben. Denk ik. Weet niet zo goed wat ik er mee aanmoet, maar laat ik proberen om één probleem tegelijk aan te pakken.
quote:Ik kan je zeggen dat het klopt. In mijn geval anyway. Ik heb mijn hele leven nog nooit gestructureerd gewerkt. Puur uit onwil en recalcitrant zijn. Sinds de concerta ben ik meer in staat om instructies van andere mensen te onthouden en dus ook uit te voeren. Hierdoor kreeg ik een praktijkvoorbeeld over dat het best slim is om gestructureerd te werken en dat dat tijd oplevert. Dit ben ik natuurlijk nog lang niet meester, maar het effect ebt zeker na tijdens die tijden dat ik niet slik.Op donderdag 28 mei 2009 14:06 schreef Murmeli het volgende:
[..]
ik ga nu bijna zeggen dat ik ook ritalin wil.... (of concerta)
eigenlijk vind ik het erg fout om zo te denken maar het is wel een beetje zo.
met mn AD had ik meer moeite maar misschine is het 2e soort pillen minder erg ofzo???
Ik maak in mijn hoofd zelfs een plan om dingen stap voor stap te doen. Dat de uitvoering nog niet is zoals die hoort, is een kwestie van volhouden. Hoop ik
quote:wat is je probleem met antidepressiva? (niet dat ik je eraan wil hebben hoor, zeker niet, maar het is pure nieuwsgierigheid)
[..]
'k ga niet aan de antidepressiva. Dat weiger ik pertinent. 'k heb hooguit wat last van stemmingswisselingen.
Mijn ouders reageren denk ik zo omdat ze gewoon niet goed begrijpen wat er aan de hand is. Ze vertelde wel dat ze vroeger wel boekjes gelezen had over ADHD, maar er verder nooit iets mee gedaan hebt. Ik denk alleen wel dat de informatie over adhd wel eens wat gedateerd kan zijn.
De vrienden waar ik nu niet meer mee omga hebben me juist laten zitten omdat ze niet accepteren wie ik ben. Denk ik. Weet niet zo goed wat ik er mee aanmoet, maar laat ik proberen om één probleem tegelijk aan te pakken.
idd...eerst dit probleem oplossen, dan de rest.
quote:klinkt goed!!! zat hier net met een v riend van me te kletsen die is ook blij van de concerta. nu wil ik helemaal
[..]
Ik kan je zeggen dat het klopt. In mijn geval anyway. Ik heb mijn hele leven nog nooit gestructureerd gewerkt. Puur uit onwil en recalcitrant zijn. Sinds de concerta ben ik meer in staat om instructies van andere mensen te onthouden en dus ook uit te voeren. Hierdoor kreeg ik een praktijkvoorbeeld over dat het best slim is om gestructureerd te werken en dat dat tijd oplevert. Dit ben ik natuurlijk nog lang niet meester, maar het effect ebt zeker na tijdens die tijden dat ik niet slik.
Ik maak in mijn hoofd zelfs een plan om dingen stap voor stap te doen. Dat de uitvoering nog niet is zoals die hoort, is een kwestie van volhouden. Hoop ik
klinkt als een doosje zelfdiscipline en dat kan ik goed gebruiken (hoef ik teminste geen collega's meer te ontlopen omdat ik me schaam dat ik weer niets heb gedaan)
quote:Niet echt zelfdiscipline. Meer een mentale schop onder je kont dat je wat gaat doen. Je moet nog altijd zelf de actie ondernemen.Op donderdag 28 mei 2009 15:49 schreef Murmeli het volgende:
klinkt goed!!! zat hier net met een v riend van me te kletsen die is ook blij van de concerta. nu wil ik helemaal
klinkt als een doosje zelfdiscipline en dat kan ik goed gebruiken (hoef ik teminste geen collega's meer te ontlopen omdat ik me schaam dat ik weer niets heb gedaan)
quote:dat is ook goed!!
[..]
Niet echt zelfdiscipline. Meer een mentale schop onder je kont dat je wat gaat doen. Je moet nog altijd zelf de actie ondernemen.
quote:Waarschijnlijk zelfs beter. Tenminste, ik ben helemaal trots als ik iets vanuit mezelf begin, doorloop en afmaak
..quote:ritalin en concerta is hetzelfde (qua bestandsdeel dan, verder niet)
Murmeli, waar komt jouw drang om aan de medicijnen te gaan vandaan? Eerst Ritalin, nu Concerta
en ik hoef niet zozeer pillen maar ik moet dringend een hapje zelfdiscipline en structuur eten. werk loopt in de soep door gebrek hieraan.
quote:ja, cool!!! tof voor je!!
[..]
Waarschijnlijk zelfs beter. Tenminste, ik ben helemaal trots als ik iets vanuit mezelf begin, doorloop en afmaak
Moest net even naar de supermarkt, dus ik mijn portemonnee zoeken. en zoeken... en zoeken..
Ohja.. in m'n kontzak ...
(dit was ongev. 15 minuten later haha)Daarna liep ik in de supermarkt en ik zou pizza gaan eten, dus ik wou opbellen of ze thuis de oven al aan wou zetten, maar tel. viel uit omdat deze op was. En tijdens het bellen zat ik al weer na te denken wat ik ook alweer moest halen.
Ehm.. slagroom en eieren.. en.. ijs en... appeltaartje. Ja, dat was em volgens mij.
Dus ik naar de slagroom en de eieren toe. Uhm.. wat moest ik nou nog meer hebben? ehm....... ja, ijs.
Ik ijs pakken. Wat moest ik verder nou nog hebben.............?
...?
FRIET!!!
Zakkie friet pakken en afrekenen. Kom ik thuis...
Tim.. waar is het appeltaartje dan?
quote:We hadden het er vandaag ook al over in [Singles]. Spannend, maar jij hebt over twee weken duidelijkheid!Op donderdag 28 mei 2009 09:39 schreef Murmeli het volgende:
Zo! net het adhd gesprek gehad met mn moeder erbij. Pff ik was echt zenuwachtig en zit nu nog ene beetje na te shaken. maar het ging wel goed en gelukkig bevestigde mijn moeder wel de dingen die ik zelf dacht.
ik vroeg aan het einde aan de psychiater: wat is je indruk? zegt ie: je scoort wel vrij hoog, maar ik wil het ook nog met je psycholoog bespreken... Dat is wel goed en logisch natuurlijk, om ook uit te sluiten dat de symptomen niet door andere dingen komen. maar zo gedurende het gesprek herkende ik in ieder geval heel sterk de ADD symptomen. De H weet ik niet zo zeker. wel een beetje maar misschien niet al te extreem.
Over 2 weken moet ik weer terugkomen en dan hoor ik het + een behandelplan. Ik hoop echt dat ze met een goed behandelplan komen. De groepstherapie die ik nu heb die helpt me wel, en is zeker nuttig maar ik los er niet alles mee op naar mijn gevoel!
Anyway, dit worden 2 spannende weekjes afwachten.
Voor mij gaat het wat langer duren voordat ik onderzocht wordt. Dus ik moet nu maar even geduld hebben en niet te veel piekeren. Er zal zeker ook een afspraak met mijn moeder bij zitten. In de verslagen en rapporten uit mijn kindertijd staan al verbazend veel adhd symptomen. Maar er staan ook wel duidelijke autisme (pdd-nos) symptomen in. Afwachten, dus.
quote:Fijn voor je dat je nu zekerheid hebt!Op woensdag 27 mei 2009 12:31 schreef TumTum het volgende:
Vandaag weer bij PsyQ geweest om de diagnose aan te horen van het onderzoek van 1,5 week geleden.....En ik ben nu dus 'officieel' ADHDer....
quote:Sociale angst stoornis? Dat is zo'n beetje waar ik nu voor in behandeling ben. Het "wat zullen ze van me vinden?" syndroom. Maar bij mij zijn er ook nog akelige angstaanvallen die zich uiten in dingen als hardstikke nerveus zijn, trillen, geknepen stem, kikker in de keel, even niet weten wat te zeggen, stotteren, etc. En verder dat ik geen echte vrienden heb en nog nooit een relatie heb gehad. En daar zit ook zeker een heel stuk "ze zullen mij niet leuk vinden" in. Voor mij is dat dus echt het belangrijkste probleem in mijn leven. En adhd (en/of eventueel pdd-nos) is meer een achterliggend probleem.Verder heeft ze nog een sociale stoornis geconstateerd (ben even de juiste bewoording kwijt), die zich vooral uit in het 'wat zullen ze wel niet vinden van me'-syndroom. (ze had het anders uitgelegd, maar dat kan ik echt even niet meer ophalen, maar jullie weten wel wat ik bedoel). Die sociale stoornis komt waarschijnlijk door mijn verleden, waar ik als kind zijnde heel veel gepest ben, gevoed door de ADHD. Overigens voorlopig geen aandachtspunt, we gaan eerst focussen op de adhd.
Maar goed, ik heb ook best veel typische adhd probleempjes. Daar kom ik steeds meer achter. Vandaar dat ik ook graag een diagnose wil.
quote:op zich niks mis mee hoor, maar voor mij persoonlijk zou het gewoon niet goed zijn.Op donderdag 28 mei 2009 15:49 schreef Murmeli het volgende:
[..]
wat is je probleem met antidepressiva? (niet dat ik je eraan wil hebben hoor, zeker niet, maar het is pure nieuwsgierigheid)
idd...eerst dit probleem oplossen, dan de rest.
[..]
quote:'k moet er wel bij zeggen dat ze het over een lichte angststoornis had. Zo heftig als jij heb ik het niet.Op donderdag 28 mei 2009 20:49 schreef Howl het volgende:
Sociale angst stoornis? Dat is zo'n beetje waar ik nu voor in behandeling ben. Het "wat zullen ze van me vinden?" syndroom. Maar bij mij zijn er ook nog akelige angstaanvallen die zich uiten in dingen als hardstikke nerveus zijn, trillen, geknepen stem, kikker in de keel, even niet weten wat te zeggen, stotteren, etc. En verder dat ik geen echte vrienden heb en nog nooit een relatie heb gehad. En daar zit ook zeker een heel stuk "ze zullen mij niet leuk vinden" in. Voor mij is dat dus echt het belangrijkste probleem in mijn leven. En adhd (en/of eventueel pdd-nos) is meer een achterliggend probleem.
Het uit zich bij mij meer in het ontwijken van mensen bellen, op mensen afstappen, onveilig voelen als je langs een groepje jongens loop. Allemaal dingen waar ik redelijk mee om kan gaan door mezelf een schop onder mn kont te geven en het gewoon te doen.
Waar ik wel tegenaan loop is dat ik tegen sommige mensen op kijk en daardoor er niet tegenin durf te gaan. Is erg lastig op een haantje de voorste kantoor waar het recht van de grootse bek telt.
Kan je bij jouw de oorzaak aanwijzen? Bij mij is de oorzaak heel duidelijk, als kind werd ik onwijs gepest (door de adhd erg emotioneel instabiel, dus geweldig slachtoffer) en ben daardoor nogal in mezelf gekeerd geraakt. Gaat overigens een stuk beter door de schoppen onder me kont van mezelf.
quote:Bij mij zijn er meerdere oorzaken. Dat wordt een lang verhaal. En ik heb geen tijd en zin om alles te vertellen.Op donderdag 28 mei 2009 23:33 schreef TumTum het volgende:
Kan je bij jouw de oorzaak aanwijzen? Bij mij is de oorzaak heel duidelijk, als kind werd ik onwijs gepest (door de adhd erg emotioneel instabiel, dus geweldig slachtoffer) en ben daardoor nogal in mezelf gekeerd geraakt. Gaat overigens een stuk beter door de schoppen onder me kont van mezelf.
quote:neem vooral die rapporten mee als je een gesprek hebt over adhd. daar vroegen ze bij mij ook om toen we daar zaten maar toen hadden we ze natuurlijk niet bij ons. de mening van zoveel mogelijk mensen over de kindertijd kan bijdragen aan de diagnose!Op donderdag 28 mei 2009 20:47 schreef Howl het volgende:
[..]
We hadden het er vandaag ook al over in [Singles]. Spannend, maar jij hebt over twee weken duidelijkheid!
Voor mij gaat het wat langer duren voordat ik onderzocht wordt. Dus ik moet nu maar even geduld hebben en niet te veel piekeren. Er zal zeker ook een afspraak met mijn moeder bij zitten. In de verslagen en rapporten uit mijn kindertijd staan al verbazend veel adhd symptomen. Maar er staan ook wel duidelijke autisme (pdd-nos) symptomen in. Afwachten, dus.
quote:Hahahahaha! en die pizza dan, heb je die ook niet meegenomen?
Pffff. ging net weer lekker.
Moest net even naar de supermarkt, dus ik mijn portemonnee zoeken. en zoeken... en zoeken..
Ohja.. in m'n kontzak ...
Daarna liep ik in de supermarkt en ik zou pizza gaan eten, dus ik wou opbellen of ze thuis de oven al aan wou zetten, maar tel. viel uit omdat deze op was. En tijdens het bellen zat ik al weer na te denken wat ik ook alweer moest halen.
Ehm.. slagroom en eieren.. en.. ijs en... appeltaartje. Ja, dat was em volgens mij.
Dus ik naar de slagroom en de eieren toe. Uhm.. wat moest ik nou nog meer hebben? ehm....... ja, ijs.
Ik ijs pakken. Wat moest ik verder nou nog hebben.............?
...?
FRIET!!!
Zakkie friet pakken en afrekenen. Kom ik thuis...
Tim.. waar is het appeltaartje dan?
maarre...jij hebt nu toch medicijnen? dan zou dit toch minder moeten worden? of had jij die nog niet (sorry ik onthou niet zo goed wie hier al in welk stadium zit.... iets met slecht dingen kunnen onthouden en concentratie problemen, hahahaha)
quote:Grappig verhaal, dat heb ik ook altijd!!! Ga ik naar de supermarkt om bijv. nog last minute kattenvoer te halen (want ik stel dingen uit tot het allerlaatst), kom ik terug met vanalles.. behalve kattenvoer.. en de winkel is dan al dicht. Dus dan moeten ze het maar met bakjes leverpastei doen tot ie weer open is
Pffff. ging net weer lekker.
Moest net even naar de supermarkt, dus ik mijn portemonnee zoeken. en zoeken... en zoeken..
Ohja.. in m'n kontzak ...
Daarna liep ik in de supermarkt en ik zou pizza gaan eten, dus ik wou opbellen of ze thuis de oven al aan wou zetten, maar tel. viel uit omdat deze op was. En tijdens het bellen zat ik al weer na te denken wat ik ook alweer moest halen.
Ehm.. slagroom en eieren.. en.. ijs en... appeltaartje. Ja, dat was em volgens mij.
Dus ik naar de slagroom en de eieren toe. Uhm.. wat moest ik nou nog meer hebben? ehm....... ja, ijs.
Ik ijs pakken. Wat moest ik verder nou nog hebben.............?
...?
FRIET!!!
Zakkie friet pakken en afrekenen. Kom ik thuis...
Tim.. waar is het appeltaartje dan?
. Echt ik vergeet ALTIJD waarvoor ik kwam in de supermarkt . Ben ook gewoon te lam om boodschappenlijstjes te schrijven.quote:Normaal krijg ik ook altijd een boodschappenbriefje (niet dat het eigenlijk iets uitmaakt, vaak moet ik dan nog een keer terug omdat ik de helft ben vergeten). Maar ik dacht, och.. die paar dingen moet ik toch wel kunnen onthouden. I was wrongOp vrijdag 29 mei 2009 09:42 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Grappig verhaal, dat heb ik ook altijd!!! Ga ik naar de supermarkt om bijv. nog last minute kattenvoer te halen (want ik stel dingen uit tot het allerlaatst), kom ik terug met vanalles.. behalve kattenvoer.. en de winkel is dan al dicht. Dus dan moeten ze het maar met bakjes leverpastei doen tot ie weer open is
@murm... no meds, 3 aug. pas gesprek
Na het bezoekje aan de supermarkt wel weer vergeten de pinpas van m'n vriendin terug te geven en ze zou overdag de weekboodschappen doen. Nu moet ik vanavond alsnog die boodschappen doen..
quote:Beetje hetzelfde verhaal hier. Al moet ik zeggen dat ik op het moment ook niet echt naar beide op zoek ben aangezien ik mijn energie op dit moment voor andere zaken nodig heb. Ik ben al lang blij dat ik sociaal nu een stuk beter ben, makkelijker contact maken en zo... Als ik zie waar ik nu sta en waar ik een half jaar geleden stond, dan heb ik al heel wat stappen gemaakt. Die vrienden en die relatie komen d'r nog wel eens, als ik op deze manier blijf doorgaan.Op donderdag 28 mei 2009 20:49 schreef Howl het volgende:
[..]
Sociale angst stoornis? Dat is zo'n beetje waar ik nu voor in behandeling ben. Het "wat zullen ze van me vinden?" syndroom. Maar bij mij zijn er ook nog akelige angstaanvallen die zich uiten in dingen als hardstikke nerveus zijn, trillen, geknepen stem, kikker in de keel, even niet weten wat te zeggen, stotteren, etc. En verder dat ik geen echte vrienden heb en nog nooit een relatie heb gehad. En daar zit ook zeker een heel stuk "ze zullen mij niet leuk vinden" in. Voor mij is dat dus echt het belangrijkste probleem in mijn leven. En adhd (en/of eventueel pdd-nos) is meer een achterliggend probleem.
quote:ah ok, 3 aug ja, dat was jij dus....
[..]
Normaal krijg ik ook altijd een boodschappenbriefje (niet dat het eigenlijk iets uitmaakt, vaak moet ik dan nog een keer terug omdat ik de helft ben vergeten). Maar ik dacht, och.. die paar dingen moet ik toch wel kunnen onthouden. I was wrong
@murm... no meds, 3 aug. pas gesprek
Na het bezoekje aan de supermarkt wel weer vergeten de pinpas van m'n vriendin terug te geven en ze zou overdag de weekboodschappen doen. Nu moet ik vanavond alsnog die boodschappen doen..
@Maanvis: jij hebt al eens eerder aangegeven dat je wel veel herkent in ADHD maar het niet hebt. Is dat ook door een psycholoog ofzo vastgesteld dat je het niet hebt? en waarom vind men dat je geen ADHD hebt? Wat is het verschil tussen jou en een ADHD-er? heb je ook geen ADD? Ik wil je niks aanpraten ofzo maar het lijkt me best onhandig als je ergens last van hebt en je kan er niks aan/mee doen?
of heb je er ook geen last van?
@rikketik: goeie instelling!!
(oh weer veel te lange onleesbare post van mij, haha)
quote:Het verschil is denk ik dat ik gewoon functioneer in de maatschappij zonder noemenswaardige problemenOp vrijdag 29 mei 2009 10:05 schreef Murmeli het volgende:
@Maanvis: jij hebt al eens eerder aangegeven dat je wel veel herkent in ADHD maar het niet hebt. Is dat ook door een psycholoog ofzo vastgesteld dat je het niet hebt? en waarom vind men dat je geen ADHD hebt? Wat is het verschil tussen jou en een ADHD-er? heb je ook geen ADD? Ik wil je niks aanpraten ofzo maar het lijkt me best onhandig als je ergens last van hebt en je kan er niks aan/mee doen?
of heb je er ook geen last van?
. Ook nooit echte problemen gehad op school of werk, behalve dan doordat ik niet veel discipline heb en doorgaans lui ben voor dingen die me niet interesseren. Ik heb nergens echt last van dus er is niet echt een probleem. Ik heb diverse online testjes gedaan waaruit blijkt dat ik het niet heb, en dat vind ik wel genoeg eigenlijk .Misschien ligt het er ook wel aan dat jullie alles wat jullie meemaken dat niet zo leuk is in dit topic posten en het meteen linken aan je AD(H)D.. als anderen zonder AD(H)D diezelfde ervaringen hebben klinkt dat raar, dat begrijp ik wel
. Ikzelf denk bij zulke niet leuke dingen altijd van 'he wat jammer, volgende keer beter' ipv 'die verrekte AD(H)D ook altijd!'.quote:Vanochtend, hoog tijd om naar mijn werk te gaan. Ik nog even tien keer nakijken of alles wat uit moet staan ook echt uitstaat. Dan rijd ik weg.
Opeens vraag ik me af of ik mijn lenzen wel heb ingedaan. Hmm, alles ziet toch wat vaag.
Hard teruggereden, naar boven gestormd. Snel mijn lenzen ingedaan, naar beneden gestormd.
Daarna als een gek naar mijn werk gereden. 130 waar ik 70 mag.
Ik was weer te laat. En ik had nog zo beloofd om gewoon op tijd te komen.
Het gebouw ingerend, de trap omhoog gestormd.
Vraagt een collega, "heb je gerend?"
quote:ah ok, op die manier. mooi dat je er geen problemen mee ondervindt in je dageliljkse leven. Ik denk ook op zich wel dat dat makkelijk kan (moet je werk kiezen dat goed bij je past enzo).
[..]
Het verschil is denk ik dat ik gewoon functioneer in de maatschappij zonder noemenswaardige problemen
Misschien ligt het er ook wel aan dat jullie alles wat jullie meemaken dat niet zo leuk is in dit topic posten en het meteen linken aan je AD(H)D.. als anderen zonder AD(H)D diezelfde ervaringen hebben klinkt dat raar, dat begrijp ik wel
ik denk dat het met het afschuiven van de dingen die gebeuren op adhd wel meevalt. Als je echt adhd hebt zul je er net zo goed mee moeten leren omgaan en dan moet je dus ook leren te denken: jammer maar volgende keer beter.
(en ik kan nu niks op adhd afschuiven want ik weet nog niet of ik het heb
)quote:gelukkig hebben wij flexibele tijden
[..]
Vanochtend, hoog tijd om naar mijn werk te gaan. Ik nog even tien keer nakijken of alles wat uit moet staan ook echt uitstaat. Dan rijd ik weg.
Opeens vraag ik me af of ik mijn lenzen wel heb ingedaan. Hmm, alles ziet toch wat vaag.
Hard teruggereden, naar boven gestormd. Snel mijn lenzen ingedaan, naar beneden gestormd.
Daarna als een gek naar mijn werk gereden. 130 waar ik 70 mag.
Ik was weer te laat. En ik had nog zo beloofd om gewoon op tijd te komen.
Het gebouw ingerend, de trap omhoog gestormd.
Vraagt een collega, "heb je gerend?"
quote:Gelukkig heb ik een flexibele baas (met ADD) die het goed vindt zolang ik de uren maar compenseer
quote:
Vandaag diagnose AD(H)D ontvangen, van de psychiater. Er was, genoeg dossier om de diagnose snel te stellen. Het is zeker ADD, naar de H, wordt nog gekeken dmv observatielijsten.
hoe voel je je erbij? en hebben ze iets van behandeling voorgesteld, of komt dat nog?Ik ga gewoon door met de Ritalin, en volgende week vrijdag naar de psychiater voor meer informatie, en tips.
Het scheelt dat ik al, in behandeling ben voor mijn autisme, alleen gaan ze nu wat ADHD-tips geven.
quote:huh, slik je al ritalin voor je de diagnose hebt? hoe kan dat? helpt het goed?
Ik voel me, goed. Ik heb wel de ochtend vrij gekregen, om te ''verwerken'' wat de psychiater allemaal, gezegd heeft.
Ik ga gewoon door met de Ritalin, en volgende week vrijdag naar de psychiater voor meer informatie, en tips.
Het scheelt dat ik al, in behandeling ben voor mijn autisme, alleen gaan ze nu wat ADHD-tips geven.
fijn dat je al behandeling hebt, dat scheelt een hoop wachttijd...
ik ben nu al ongeduldig voor die 2 weken dat ik nog op mijn diagnose moet wachten....
trouwens je sig, mooie tekst!! is dat een liedje? of een gedicht? heb je evt een link naar het liedje oid?
quote:Bij mij was het zo dat de concerta mede werd gebruikt om de diagnose te stellen. Ik heb hier gelezen dat dat vaker gebeurt. Denk dat dit ook zo'n geval isOp vrijdag 29 mei 2009 11:18 schreef Murmeli het volgende:
[..]
huh, slik je al ritalin voor je de diagnose hebt? hoe kan dat?
`quote:ja dat kan. geloof dat ze dat bij mij ook een beetje v an plan zijn. wat wel raar is want medicatie slaat niet bij iedereen aan toch? en je hebt ook meerder soorten medicatie. moet je die dan eerst allemaal proberen voor je de diagnose krijgt?
[..]
Bij mij was het zo dat de concerta mede werd gebruikt om de diagnose te stellen. Ik heb hier gelezen dat dat vaker gebeurt. Denk dat dit ook zo'n geval is
quote:No problem.Op vrijdag 29 mei 2009 08:09 schreef Howl het volgende:
[..]
Bij mij zijn er meerdere oorzaken. Dat wordt een lang verhaal. En ik heb geen tijd en zin om alles te vertellen.
Als je zelf maar weet waar het (grotendeels) door komt. Dan kan je er beter aan werken. Succes ermee. quote:Wat ik heb begrepen is dat ritalin en concerta beide familie zijn van amfetamine. Deze stof werkt bij "normale" mensen op een heel andere manier dan bij ons. Op basis van het gevoel van de patiënt, kun je dus een conclusie trekken. Als de patiënt zich niet speedy gaat voelen van de pillen, is er sprake van ADHD.Op vrijdag 29 mei 2009 11:31 schreef Murmeli het volgende:
[..]
ja dat kan. geloof dat ze dat bij mij ook een beetje v an plan zijn. wat wel raar is want medicatie slaat niet bij iedereen aan toch? en je hebt ook meerder soorten medicatie. moet je die dan eerst allemaal proberen voor je de diagnose krijgt?
quote:Het overkomt natuurlijk een heleboel mensen. Mijn huisgenoot is net zo, als die zonder een lijstje weggaat komt hij met van alles thuis zonder thuis, maar niet met dat waar hij voor weggegaan is.Op vrijdag 29 mei 2009 09:42 schreef Maanvis het volgende:
Grappig verhaal, dat heb ik ook altijd!!! Ga ik naar de supermarkt om bijv. nog last minute kattenvoer te halen (want ik stel dingen uit tot het allerlaatst), kom ik terug met vanalles.. behalve kattenvoer.. en de winkel is dan al dicht. Dus dan moeten ze het maar met bakjes leverpastei doen tot ie weer open is
quote:babysteps at the time.Op vrijdag 29 mei 2009 10:01 schreef Rikketik het volgende:
[..]
Beetje hetzelfde verhaal hier. Al moet ik zeggen dat ik op het moment ook niet echt naar beide op zoek ben aangezien ik mijn energie op dit moment voor andere zaken nodig heb. Ik ben al lang blij dat ik sociaal nu een stuk beter ben, makkelijker contact maken en zo... Als ik zie waar ik nu sta en waar ik een half jaar geleden stond, dan heb ik al heel wat stappen gemaakt. Die vrienden en die relatie komen d'r nog wel eens, als ik op deze manier blijf doorgaan.
Je moet natuurlijk ook nooit verwachten dat na een het slikken van een pilletje ineens het wolkendek openbarst en de zon tervoorschijn komt. Alles op zn tijd, het feit dat je verandering ziet moet al motivatie genoeg zijn.
quote:Ik vind het ook erg fijn en ontnuchterend dat er iemand meeschrijft die met een andere blik erop kijkt. Voor mij helpt het om in te zien dat veel probleempjes allerdaags zijn, maar net even versterkt worden door de ADHD.Op vrijdag 29 mei 2009 10:14 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Het verschil is denk ik dat ik gewoon functioneer in de maatschappij zonder noemenswaardige problemen
Misschien ligt het er ook wel aan dat jullie alles wat jullie meemaken dat niet zo leuk is in dit topic posten en het meteen linken aan je AD(H)D.. als anderen zonder AD(H)D diezelfde ervaringen hebben klinkt dat raar, dat begrijp ik wel
ADHD is ook niet voor niets zo moeilijk uit te leggen omdat bijna iedereen zich wel herkend in sommige symptomen.
quote:ow ok dan zal ik er ook maar niet teveel van verwachten he....
[..]
babysteps at the time.
Je moet natuurlijk ook nooit verwachten dat na een het slikken van een pilletje ineens het wolkendek openbarst en de zon tervoorschijn komt. Alles op zn tijd, het feit dat je verandering ziet moet al motivatie genoeg zijn.
maargoed ik weet niet eens of ik ze krijg...@RvLaak: hmmm ja ok ik ben benieuwd of ik me daar dan speedy van ga voelen.
quote:Volgens mij is het 'gevaar' van een topic als dit wel dat er allemaal mensen bij elkaar komen die allemaal van dezelfde stoornis last hebben. Het is dan ook heel makkelijk om snel te denken, hé, dat heb ik ook en te linken aan ADHD.Op vrijdag 29 mei 2009 10:20 schreef Murmeli het volgende:
[..]
ah ok, op die manier. mooi dat je er geen problemen mee ondervindt in je dageliljkse leven. Ik denk ook op zich wel dat dat makkelijk kan (moet je werk kiezen dat goed bij je past enzo).
ik denk dat het met het afschuiven van de dingen die gebeuren op adhd wel meevalt. Als je echt adhd hebt zul je er net zo goed mee moeten leren omgaan en dan moet je dus ook leren te denken: jammer maar volgende keer beter.
(en ik kan nu niks op adhd afschuiven want ik weet nog niet of ik het heb
euhm... Ik had hier nog een briljant punt over in mn hoofd toen ik begon met typen.......euhm......maar nu niet meer.
Misschien kom ik er later wel weer op. quote:ja dat is wel zo. maar ja dan laten die zich testen en dan blijken ze het niet te hebben ofzo
[..]
Volgens mij is het 'gevaar' van een topic als dit wel dat er allemaal mensen bij elkaar komen die allemaal van dezelfde stoornis last hebben. Het is dan ook heel makkelijk om snel te denken, hé, dat heb ik ook en te linken aan ADHD.
euhm... Ik had hier nog een briljant punt over in mn hoofd toen ik begon met typen.......euhm......maar nu niet meer.
haha nou je briljante punt lezen we dan wel als je het weer weet he
quote:Mensen die zich dan laten testen zullen dan toch wel een aantal gegronde redenen hebben om dat te gaan doen.
[..]
ja dat is wel zo. maar ja dan laten die zich testen en dan blijken ze het niet te hebben ofzo
haha nou je briljante punt lezen we dan wel als je het weer weet he
quote:Preciezelewies, Als je in het dagelijks leven gewoon normaal functioneert is er geen reden om te testen.Op vrijdag 29 mei 2009 12:05 schreef Mordreth het volgende:
[..]
Mensen die zich dan laten testen zullen dan toch wel een aantal gegronde redenen hebben om dat te gaan doen.
quote:mee eens. ik heb er ook last van --> laten testen.
[..]
Preciezelewies, Als je in het dagelijks leven gewoon normaal functioneert is er geen reden om te testen.
ik baal van die 2 weken wachten op resultaat. ben in mn hoofd alleen daarmee bezig en dus niet met werk....
quote:Daar hoef ik niet bang voor te zijn, kan me toch niet lang ergens op focussenOp vrijdag 29 mei 2009 12:11 schreef Murmeli het volgende:
[..]
mee eens. ik heb er ook last van --> laten testen.
ik baal van die 2 weken wachten op resultaat. ben in mn hoofd alleen daarmee bezig en dus niet met werk....
Ben wel benieuwd, heb eigenlijk wel zin in dinsdag (eerste gesprek bij PsyQ)
quote:Ja, dat is een gedicht. Het staat op een cd-hoesje van een hip-hop groep (ben de naam even kwijt, maar de CD heet, Mal van het Inwendige).Op vrijdag 29 mei 2009 11:18 schreef Murmeli het volgende:
trouwens je sig, mooie tekst!! is dat een liedje? of een gedicht? heb je evt een link naar het liedje oid?
quote:Mal van het inwendige
Door Sarah Oortgijs
Leen me je huid
Voor een dag
Voor een uur
Al wat
Raast door mijn lijf
Ik nog nauwelijks bestuur
Ik voortdurend hoor
Heel het koor
Van stemmen
Kakofonie
Niet te temmen
Gevoelens
Indrukken
Gedachten
Alle input
Doet me smachten
Naar een dikkere huid
Die het hek even sluit
Buiten komt binnen
Binnenste buiten
Mag het hek even sluiten
Leen me je huid
Voor een uur
Voor een dag
Zodat wat raast door mijn lijf
Voor even vermag
Te gaan liggen.
Ik vind 't echt een ADHD-gedicht.
quote:ja best wel....
[..]
Ja, dat is een gedicht. Het staat op een cd-hoesje van een hip-hop groep (ben de naam even kwijt, maar de CD heet, Mal van het Inwendige).
[..]
Ik vind 't echt een ADHD-gedicht.
een van de eerste keren dat ik een gedicht mooi vind geloof ik... ik ga het in mijn fobo zetten...
edit: hoewel ik moet zeggen dat mijn hoofd nu vrij leeg is. ik ben gewoon boos om het feit dat ik mn werk haat en me er niet op wil/kan richten. vervolgens een hoop ben vergeten van wat ik heb gedaan en dus opnieuw moet beginnen. en ik voel me er down van worden en daar heb ik dan weer geen zin in. ik moet even de gedachten over al mn riaggdingen uit mn hoofd zetten en gewoon aan het werk gaan en stoppen met zeiken maar ik wil het niet of het lukt niet. geen idee of het willen of kunnen is. iig blijf ik het uitstellen...
story of my life dit dus... en ik wil ervanaf maar ben er moe van er wat aan te doen.
dat dus een beetje.
misschien is mijn hoofd dus toch niet leeg?
[ Bericht 26% gewijzigd door Murmeli op 29-05-2009 15:22:48 ]
quote:Hoezo zoek je dan geen ander werk? Met tegenzin naar je werk heeft een negatieve invloed op jezelf.Op vrijdag 29 mei 2009 15:17 schreef Murmeli het volgende:
[..]
edit: hoewel ik moet zeggen dat mijn hoofd nu vrij leeg is. ik ben gewoon boos om het feit dat ik mn werk haat en me er niet op wil/kan richten. vervolgens een hoop ben vergeten van wat ik heb gedaan en dus opnieuw moet beginnen.
quote:dat is geen oplossing, niks is leuk en niks hou ik vol enzo. (even kort door de bocht) anyway ik heb erover nagedacht maar eht kan niet.
en i kzit in de ziektewet he (deels) dus dat werkt ook niet....
quote:nee, maar ik weet nu ff geen betere oplossing. mijn plan is om even op de diagnose te wachten en daarna daarmee naar de arbo arts te gaan en haar te vragen mij te helpen om beter passend werk te zoeken, liefst nog even binenn deze organisatie. (is heel groot, 1700 mensen). daarna rustig verder kijken naar iets dat echt leuk is, evt ook beroepskeuze test doen. en evt studie weer oppakken (ooit aan psychologie begonnen)
ik snap dat het misschien geen oplossing is, maar bij je huidige werk blijven waar je het haat waardoor je dingen gaat vergeten en down van wordt etc. etc. is nou ook niet echt een ideale situatie om in te blijven lijkt mij.
maargoed dat hangt allemaal ook een beetje af van een evt adhd of add diagnose en evt medicijnen daarvoor (zoals ik nu ben hou ik een studie niet vol, qua concentratie en doorzettingsvermogen).
dus het is nu even een paar weken doorzetten en dat valt me erg zwaar....
quote:Dat is wel de essentie in de psychiatrie en mede waarom een zogenaamde GAF score (Global Assessment of Functioning) een gedeelte is van een DSM-IV diagnose (4de as)Op vrijdag 29 mei 2009 12:06 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Preciezelewies, Als je in het dagelijks leven gewoon normaal functioneert is er geen reden om te testen.
En toch wel tamelijk gefrustreerd om weer eens te merken dat naast werken en thuiszitten ook vakantie een beproeving is..
Opzich hebben we het goed aangepast, regelmatig gepauzeerd, het drukke stadshart grotendeels links laten liggen..
Op momenten dat ik even gaar was merkte ik wel dat een break me erg goed deed (voorheen ging ik dan gewoon door totdat ik echt een waas voor m'n ogen en geen enkel relativeringsvermogen meer had.. dus eigenlijk gewoon 'oververmoeid' raakte).
Alleen halverwege de week was ik gewoon continu moe/uitgeblust.. ik merkte dan wel dat 'actief worden' het gevoel soms even kon afzwakken, maar zodra ik daarna dan weer stilzat was ik helemaal total-loss..
Ik vind het op dat soort momenten heel erg lastig in te schatten of ik nou juist actief moet zijn om passiviteit te doorbreken (van te lang niks doen word ik, naast onrustig, ook heel erg down), of juist rust moet nemen om bij te komen..
Verder blijf ik vakanties gewoon lastig vinden.. met name in musea ben ik echt héél snel verveeld.
Terwijl mijn vriend bij elk schilderij 5 minuten blijft staan loop ik een zaaltje vol kunst binnen, draai een rondje en denk "oke, gezien, next!". Dit heb ik overigens met vrijwel alles, ook mooie uitzichten/gebouwen/straatjes etc.. ik vind het leuk om ff te zien, maar dat is dan wel altijd in een paar seconde gebeurd.. waardoor ik dus continu stevig door blijf stappen door de stad.
Mijn camera was echt mijn redding deze week.. als ik dingen vast kan leggen sta ik toch wat makkelijker langer stil bij dingen, kijk ik bewuster, heeft alles een 'functie' (vastleggen voor later) waardoor ik uiteindelijk in het moment zelf ook meer rust vind.. herkenbaar?
Het helpt in zekere zin ook wel om gezelschap te hebben waar je rekening mee móét houden (ik ben een keer alleen op vakantie geweest, toen had ik in één dag zo'n beetje alles gezien wat ik wilde zien en wist ik helemaal niet meer wat ik met mezelf aan moest)
wel slim van je om foto's te gaan maken, dan heeft je vriend ook rustig de tijd om ff stil te biljven staan he
die balans tussen rust nemen en wel iets doen om niet down te worden is ook wel herkenbaar. Misschien helpt het om gewoon met jezelf af te spreken hoe lang je rust neemt en dan ook af te spreken wat je daarna gaat doen. dan heb je een stok achter de deur. Effe een halve dag ofzo niks doen in zo'n drukke week is niks mis mee! hebben wij vorige week in Porto ook gedaan hoor. waren allebei gaar en moesten nodig eens aandacht aan elkaar gaan besteden, en dan is een halve dag lammen best ff fijn.
maarre... zie je het echt serieus als een beproeving? want wat ik zo lees heb je toch best leuke dingen gedaan? of was dat echt alleen om jezelf op de been te houden? dat zou ik wel kut voor je vinden hoor!
Misschien kan je het leuker voor jezelf maken als je probeert jezelf te accepteren? je niet eraan ergeren dat je gewoon in een museum snel klaar bent, dat je halverwege de week ff een dag niks wil doen, en juist genieten van die uurtjes rust tussendoor (zoek een stukje mooi uitzicht om foto's van te maken?)
Er waren eigenlijk 2 omstandigheden waaronder ik me lekker/voldaan voelde: als er een break was wanneer ik moe was of we eindelijk een museum uitgingen (gevoel van vrijheid oid..) óf wanneer ik even heel enthousiast ergens in op ging (foto's maken/cd zaken afstruinen).. Maar die eerste had ik dus alleen als ik daarvoor een tijd iets saais/vermoeiends had gedaan, en met die tweede valt ook geen dag/week vol te plannen.. In het dagelijks leven/op het werk is het overigens precies hetzelfde geval..
Ik ben niet lastig
Ik ben soms druk
Bij mij is de dopamine stuk
Niet expres
En niet bewust
Verbreek ik soms mijn eigen rust
Met piekergedachten
Die ernaar smachten
Me neerwaarts te halen
Maar ook al ben ik
Soms een lastig mens
Vooral voor mijzelf
Ik leef heel intens
En binnen de grenzen
Voel ik me vrij
Zie jij mij
Daar staan in de storm
Lach dan niet met de anderen mee
Het komt door mijn ADHD
Dat het soms zo wankel is
Het evenwicht
Ik vraag je om vergiffenis
Hoogstens voor mijzelf
Want elke dag is een belevenis
(c) Oxymoron
Dit is niet de stijl in welke ik, meestal dicht, (ik gebruik bijna nooit rijm)
. De kwaliteit is niet zo goed. Maar nog nooit eerder dichtte ik over ADHD. [ Bericht 0% gewijzigd door Oxymoron op 30-05-2009 14:31:49 (woord vergeten) ]
gelukkig heb ik er niet zoveel last van. soms wel een klein beetje maar ik vind iets meer dingen leuk geloof ik (uit eten bijv)@oxy: tof gedicht. ik moest wel lachen over de dopamine die stuk is ;-) heb je het recent geschreven, of al eerder?
quote:oh dat is gaaf! mag ik nog iets van je lezen? (evt via pm als je dat prettiger vindt)
Ik schrijf best veel; heb ook 2 bundels uitgegeven over autisme (gedichten).
ik zou dat wel willen, schrijven of tekenen ofzo, maar ik geloof dat ik er de rust niet voor heb en ik kan het ook niet. denk ik tenminste, hahaha....
Hebben jullie ook positieve effecten bij snelle, pakkende (beat-)muziek? Niet altijd natuurlijk, als ik echt kapot ben werkt ook dat niet meer, maar soms geeft het me echt een enorme boost.
EDIT: hier de audiostream trouwens: http://3voor12.vpro.nl/speler/ondemand/42038332
[ Bericht 22% gewijzigd door Thrackan op 01-06-2009 23:42:22 ]
quote:O, zeker!Op maandag 1 juni 2009 23:13 schreef Thrackan het volgende:
God ik ben gister op Pinkpop geweest en ik ga nog steeds los op de set die Pendulum neerzette daar!
Hebben jullie ook positieve effecten bij snelle, pakkende (beat-)muziek? Niet altijd natuurlijk, als ik echt kapot ben werkt ook dat niet meer, maar soms geeft het me echt een enorme boost.
Muziek werkt erg opbeurend/peppend voor mij... Maar weet niet of dat nou een ADD-ding is.. ben gewoon een enorme muziekfreak, 5 jaar dj geweest, nu werkzaam in een platenzaak, en muziek is gewoon álles.. toen ik er in m'n vakantie doorheen zat was een bezoekje aan een platenzaak ook alles wat ik nodig had om weer opgebeurd te raken
En niks ontspannender dan met m'n ipod op de fiets te zitten (dan moet ik wel onderweg naar iets zijn want als ik puur fiets om het fietsen denk ik na 10 minuten "waarom rij ik hier???")Het slaat niet persé geheel op AD(H)D (ik herken me er vooral in omdat ik me ook altijd veel te druk maak over dingen en da's geloof ik geen typisch ADD-ding), maar ik had de eerste keer dat ik het hoorde echt het gevoel dat het over mij geschreven had kunnen zijn
quote:Nou ja ik zou het kunnen omschrijven alsof ik ineens een ritme heb om lekker bezig te zijn. Plus dat een dosis harde muziek de gedachten ook erg goed kunnen overstemmen.Op maandag 1 juni 2009 23:32 schreef Maartel het volgende:
[..]
O, zeker!
Muziek werkt erg opbeurend/peppend voor mij... Maar weet niet of dat nou een ADD-ding is.. ben gewoon een enorme muziekfreak, 5 jaar dj geweest, nu werkzaam in een platenzaak, en muziek is gewoon álles.. toen ik er in m'n vakantie doorheen zat was een bezoekje aan een platenzaak ook alles wat ik nodig had om weer opgebeurd te raken
Fietsen met MP3 doe ik niet meer, teveel gedoe met elke keer ander muziek erop pleuren, daar heb ik geen geduld voor
6Gb volgegooid, stap je op de fiets en dan denk je "Ik wil toch dat en dat album luisteren." En om nou voor mijn complete muziekcollectie een passende MP3 speler te kopen... Bestaan die dingen al met Terabytes inhoud?quote:Muziek weerhoudt mij vaak juist van m'n werk thuis, maar da's vooral omdat ik veel schrijf en monteer, en beide niet echt goed met muziek aan kan doen.. en muziek uitzetten is ook weer geen optieOp maandag 1 juni 2009 23:38 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Nou ja ik zou het kunnen omschrijven alsof ik ineens een ritme heb om lekker bezig te zijn. Plus dat een dosis harde muziek de gedachten ook erg goed kunnen overstemmen.
quote:Tja, ik heb in itunes gewoon een slimme afspeellijst die bestaat uit m'n lievelingsmuziek van 't moment plus 'lang niet afgespeelde nummers', dus die lijst ververst zichzelf continu.. heb ook een beetje een regel dat ik niet mag skippen, want de nummers blijven toch in de lijst zolang ik ze niet afspeel, en zodra ik begin met skippen hou ik niet meer opFietsen met MP3 doe ik niet meer, teveel gedoe met elke keer ander muziek erop pleuren, daar heb ik geen geduld voor
quote:HerkenbaarOp maandag 1 juni 2009 23:52 schreef Rikketik het volgende:
Ik denk niet dat het typisch ADHD is, maar ik kom altijd tot rust van snelle, upbeat muziek. Van slome muziek word ik dan weer altijd verschrikkelijk geprikkeld. Misschien omdat ik daar mijn energie niet in kwijt kan of zo. Ik verlang ook altijd naar het moment dat ik de hemelse klanken van muziek weer in mijn oren hoor. Als ik op school zit of aan het werk ben kan ik niet wachten om op mijn fiets te stappen en mijn iPod aan te zetten.
Ik heb ook eigenlijk elke vrije minuut van de dag muziek opstaan, die oortjes gaan echt in zodra ik de deur uit ga, en zogauw ik thuis kom gaat direct itunes aan..
quote:Ik heb gemerkt dat ik met wat drukte en geluid om me heen beter kan concentreren dan in stilte. Daarom zet ik op het werk vaak de koptelefoon op om naar muziek te luisteren. En als ik in de auto zit, dan zet ik ook altijd de radio aan. Als er dan iets te lang gepraat wordt, of ik vind het liedje niet leuk, dan zap ik ook meteen weg. Die zapknop is onderhand verweerd, zo vaak druk ik erop.Op maandag 1 juni 2009 23:54 schreef Maartel het volgende:
Herkenbaar
Ik heb ook eigenlijk elke vrije minuut van de dag muziek opstaan, die oortjes gaan echt in zodra ik de deur uit ga, en zogauw ik thuis kom gaat direct itunes aan..
quote:Heb ik ook inderdaad, maar het moet qua ritme wel voorspelbare muziek zijn.Op maandag 1 juni 2009 23:52 schreef Rikketik het volgende:
Ik denk niet dat het typisch ADHD is, maar ik kom altijd tot rust van snelle, upbeat muziek.
Schoonmaken gaat bij mij het best op de snellere nummers van Meat Loaf
Morgen nog een vergelijkdagje en overmorgen beginnen. Het en ige nadeel is dus dat concerta niet volledig vergoed word door mijn verzekeraar. Balen, dik betalen dus.
quote:Ook van Drum 'n bass? Daar krijg ik nou altijd juist ADHD vanOp maandag 1 juni 2009 23:52 schreef Rikketik het volgende:
Ik denk niet dat het typisch ADHD is, maar ik kom altijd tot rust van snelle, upbeat muziek. Van slome muziek word ik dan weer altijd verschrikkelijk geprikkeld. Misschien omdat ik daar mijn energie niet in kwijt kan of zo. Ik verlang ook altijd naar het moment dat ik de hemelse klanken van muziek weer in mijn oren hoor. Als ik op school zit of aan het werk ben kan ik niet wachten om op mijn fiets te stappen en mijn iPod aan te zetten.
....quote:Ik kan er zelfs mee in slaap vallenOp woensdag 3 juni 2009 10:32 schreef RvLaak het volgende:
Vroeger werd mij (op de mavo) altijd verteld dat je niet kon studeren met Heavy Metal op. Daar zou je heel onrustig van worden, terwijl ik daar juist rustig van wordt
quote:Drum n bass is geweldig om in uberfocus te komen.Op woensdag 3 juni 2009 03:14 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Ook van Drum 'n bass? Daar krijg ik nou altijd juist ADHD van
allene jammer dat ik dat na tien minuten mn collega's weer op mn schouder tikken om te vragen of ik ALSJEBLIEFT wil stoppen met dat getik op de vloer met mn voet.
Ben wel flink geschrokken van de prijs, ¤35,- voor 30 tabletten. En krijg natuurlijk geen donder vergoed van mn basisverzekering met extra tandarts ster.
quote:ja dat is best kut met concerta. misschien even op zoek naar een verzekering die het wel vergoedt en die nemen vanaf volgend jaar... succes morgen iiig. laat je weten hoe het gaat? had je nou ritalin al geprobeerd of niet?
yeuy. Net mn eertse potje concerta opgehaald. Morgen beginnen beginnen met één tablet (18mg), dat 3 dagen volhouden en dan de dosis verhogen met twee tabletten.
Ben wel flink geschrokken van de prijs, ¤35,- voor 30 tabletten. En krijg natuurlijk geen donder vergoed van mn basisverzekering met extra tandarts ster.
quote:Ja, ik ga ook zeker overstappen, maar moet nu dus even een flink bedrag per maand extra gaan ophoesten en dat is nu als student best even lastig. Komt er weer op neer dat ik met het handje omhoog moet bij mn ouders en als ik ergens een hekel aan heb... Maar ja... Aan de andere kant ga ik waarschijnlijk wel veel geld besparen op alcoholgebruik, want daar wil ik zwaaar mee gaan minderen.Op woensdag 3 juni 2009 17:36 schreef Murmeli het volgende:
[..]
ja dat is best kut met concerta. misschien even op zoek naar een verzekering die het wel vergoedt en die nemen vanaf volgend jaar... succes morgen iiig. laat je weten hoe het gaat? had je nou ritalin al geprobeerd of niet?
En nee, had nog geen ritalin gebruikt. Morgen word mijn aller, aller, aller eerste keer dat ik zoiets ga gebruiken. DOODeng.
quote:ah ja dan snap ik wel dat je het eng vindt. ik weet nog mijn eerste pilletje citalopram.. zat echt zo op de bank te wachten wat er zou gebeuren.
[..]
Ja, ik ga ook zeker overstappen, maar moet nu dus even een flink bedrag per maand extra gaan ophoesten en dat is nu als student best even lastig. Komt er weer op neer dat ik met het handje omhoog moet bij mn ouders en als ik ergens een hekel aan heb... Maar ja... Aan de andere kant ga ik waarschijnlijk wel veel geld besparen op alcoholgebruik, want daar wil ik zwaaar mee gaan minderen.
En nee, had nog geen ritalin gebruikt. Morgen word mijn aller, aller, aller eerste keer dat ik zoiets ga gebruiken. DOODeng.
ah kijk, besparen op alcohol is goed ja. met concerta mag je denk ik ook niet zoveel drinken.... en ik neem aan dat je ouders best bereid zijn om een deel van je medicijnen te betalen, het gaat toch om jouw geluk enzo.. althans, mits de band met je ouders goed is he....
quote:Nea, ik heb helemaal geen tijd om op de bank te gaan zitten te wachten wat er gebeuren gaat. Ik ben aan het afstuderen en moet binnen een paar weken een scriptie klaarhebben. Werk aan de winkel!Op woensdag 3 juni 2009 18:09 schreef Murmeli het volgende:
ah ja dan snap ik wel dat je het eng vindt. ik weet nog mijn eerste pilletje citalopram.. zat echt zo op de bank te wachten wat er zou gebeuren.
ah kijk, besparen op alcohol is goed ja. met concerta mag je denk ik ook niet zoveel drinken.... en ik neem aan dat je ouders best bereid zijn om een deel van je medicijnen te betalen, het gaat toch om jouw geluk enzo.. althans, mits de band met je ouders goed is he....
Wat betreft alcohol: Door slaapproblemen ben ik als gewoonte gaan aannemen om 's avonds wat te drinken. Een flinke kostenpost (en niet echt gezond) en daar wil ik vanaf. Het schijnt dat je met concerta wel mag drinken, maar je bent het wordt niet aangeraden. (nou wordt dat bij geen enkel medicijn aangeraden.
)En wat geld betreft, ik ben 28 en zelfstandig. Tis niet fijn om op je ouders terug te moeten vallen op deze leeftijd. Niet iets waar ik voor zal kiezen teminste. Ben er juist zo trots op dat ik mn hele studie zelf betaald heb en mn hele studietijd financieel mn hoofd boven water heb weten houden. (ondank het impulsive koopgedrag.
)Ik twijfel af-en-toe daardoor echt aan mijn diagnose..
Ik heb structuur en vastigheid nodig, maar kan er ondertussen ook weer slecht tegen.
Ik maak kortsluiting in m'n hoofd als er teveel tegelijk moet gebeuren, maar doe ondertussen vrijwel altijd minstens 2 dingen tegelijk..
Ik kan niet goed tegen niets om handen hebben, maar zit ondertussen op m'n vrije dag soms wel een hele dag op m'n bank zonder in actie te komen...
En zo zijn er nog veel meer dingen waarvan ik denk "da's toch eigenlijk helemaal niet logisch?".
quote:absoluut herkenbaar.Op woensdag 3 juni 2009 18:59 schreef Maartel het volgende:
Hebben jullie ook dat je klachten soms zo tegenstrijdig zijn/lijken?
Ik twijfel af-en-toe daardoor echt aan mijn diagnose..
Ik heb structuur en vastigheid nodig, maar kan er ondertussen ook weer slecht tegen.
Ik maak kortsluiting in m'n hoofd als er teveel tegelijk moet gebeuren, maar doe ondertussen vrijwel altijd minstens 2 dingen tegelijk..
Ik kan niet goed tegen niets om handen hebben, maar zit ondertussen op m'n vrije dag soms wel een hele dag op m'n bank zonder in actie te komen...
En zo zijn er nog veel meer dingen waarvan ik denk "da's toch eigenlijk helemaal niet logisch?".
Dat maakt het ook zo moeilijk uit te leggen aan anderen denk ik.
quote:Ik slaap ontzettend goed op de Heideroosjes
quote:Heb ik ook
Hebben jullie ook dat je klachten soms zo tegenstrijdig zijn/lijken?
Ik twijfel af-en-toe daardoor echt aan mijn diagnose..
Ik heb structuur en vastigheid nodig, maar kan er ondertussen ook weer slecht tegen.
Ik maak kortsluiting in m'n hoofd als er teveel tegelijk moet gebeuren, maar doe ondertussen vrijwel altijd minstens 2 dingen tegelijk..
Ik kan niet goed tegen niets om handen hebben, maar zit ondertussen op m'n vrije dag soms wel een hele dag op m'n bank zonder in actie te komen...
En zo zijn er nog veel meer dingen waarvan ik denk "da's toch eigenlijk helemaal niet logisch?".
quote:ah ok, dat verandert de zaak, ik dacht ah student die is begin 20... te snel gedacht...
[..]
Nea, ik heb helemaal geen tijd om op de bank te gaan zitten te wachten wat er gebeuren gaat. Ik ben aan het afstuderen en moet binnen een paar weken een scriptie klaarhebben. Werk aan de winkel!
Wat betreft alcohol: Door slaapproblemen ben ik als gewoonte gaan aannemen om 's avonds wat te drinken. Een flinke kostenpost (en niet echt gezond) en daar wil ik vanaf. Het schijnt dat je met concerta wel mag drinken, maar je bent het wordt niet aangeraden. (nou wordt dat bij geen enkel medicijn aangeraden.
En wat geld betreft, ik ben 28 en zelfstandig. Tis niet fijn om op je ouders terug te moeten vallen op deze leeftijd. Niet iets waar ik voor zal kiezen teminste. Ben er juist zo trots op dat ik mn hele studie zelf betaald heb en mn hele studietijd financieel mn hoofd boven water heb weten houden. (ondank het impulsive koopgedrag.
haha ja werk aan de winkel zo denk ik ook ja. maaaar ik hoorde net heel fijn van de psycholoog dat ik nog geen resultaat krijg van mn adhd onderzoek omdat ze nog even meer dingen willen gaan testen bij me. op zich goed maar nog langere onzekerheid en ik ben erg bang om mn baan kwijt te raken en dan dus ook mijn huis etc etc... heel fijn! maargoed, misschien duurt het niet zo lang en maak ik me voor niks druk..
drinken wordt idd niet bij medicijnen aangeraden maar ik doe het ook bij mijn AD. maar niet teveel. meestal 1 a 2 drankjes, soms 3 en heeeel soms meer. maar heeel soms dat is dan echt minder dan eens in de maand ofzo.
quote:hey.... dat heb ik ook
Hebben jullie ook dat je klachten soms zo tegenstrijdig zijn/lijken?
Ik twijfel af-en-toe daardoor echt aan mijn diagnose..
Ik heb structuur en vastigheid nodig, maar kan er ondertussen ook weer slecht tegen.
Ik maak kortsluiting in m'n hoofd als er teveel tegelijk moet gebeuren, maar doe ondertussen vrijwel altijd minstens 2 dingen tegelijk..
Ik kan niet goed tegen niets om handen hebben, maar zit ondertussen op m'n vrije dag soms wel een hele dag op m'n bank zonder in actie te komen...
En zo zijn er nog veel meer dingen waarvan ik denk "da's toch eigenlijk helemaal niet logisch?".
ik ben ook nog tegelijk extravert en introvert
ben heel druk maar kan vaak niet tegen drukte....
nou ja noem ze maar op...tegenstrijdigheden spaar ik geloof ik
quote:Maar een diagnose veranderd niets aan die situatie he.Op woensdag 3 juni 2009 21:35 schreef Murmeli het volgende:
[..]
\ op zich goed maar nog langere onzekerheid en ik ben erg bang om mn baan kwijt te raken en dan dus ook mijn huis etc etc... heel fijn! maargoed, misschien duurt het niet zo lang en maak ik me voor niks druk..
Wel vervelend dat je zit te wachten op uitslag en dan vervolgens te horen krijgt dat het nog langer gaat duren. Hopelijk zijn ze er snel over uit!
quote:diagnose = andere behandeling mogelijk = sneller beter functioneren op werk dus dat kan wel degelijk helpen.
[..]
Maar een diagnose veranderd niets aan die situatie he.
Wel vervelend dat je zit te wachten op uitslag en dan vervolgens te horen krijgt dat het nog langer gaat duren. Hopelijk zijn ze er snel over uit!
ik hoop ook dat ze er snel uitzijn ja. en dat het niet toch een of andere vage persoonlijkheidsstoornis is want die zijn helemaal slecht te behandelen
Ben met arbo-arts tot de conclusie gekomen dat dit werk (filiaalmanager in een winkel) me gewoon niet ligt, en hoewel dat na 2 jaar worstelen en 'doorbijten' ergens wel een opluchting is heb ik nog geen idee wat ik dan wel moet doen.. Ik heb tot nog toe eigenlijk alleen maar banen gehad waarbij ik in no-time verveeld/gedemotiveerd was, of banen waar ik mezelf over de kop werkte
Ik weet wel dat iets creatiefs me qua talent/vaardigheden/motivatie het beste ligt, maar dat soort banen zijn niet erg makkelijk te vinden.. ergens wil ik ook nog wel eens een opleiding doen (heb alleen m'n vwo-diploma) maar dan moet ik toch ook eerst echt iets aan m'n concentratie doen..
Op de middelbare school zat ik in de les altijd andere dingen te doen, en daar kwam ik daar mee weg, maar daar haal ik echt geen hbo/uni-diploma mee..
quote:hihi, geeft niet. Ik begrijp de gedachtegang. 'k heb gewoon een wat langer studietraject gevolgd. (goh, waar zou DAT nou door komen?Op woensdag 3 juni 2009 21:35 schreef Murmeli het volgende:
ah ok, dat verandert de zaak, ik dacht ah student die is begin 20... te snel gedacht...
)quote:Maak je daar vooral niet te druk om. Je huis kwijtraken zal niet zo snel gebeuren, er is gelukkig nog iets als WW in NL. Ik weet dat dat minder is als je huidige salaris en alle behalve leuk (bin there, done that) maar ALS dat gebeurd is het gewoon ff een periode waar de doorheen moet. Piekeren heeft geen zin, dat zorgt er alleen maar voor dat je je nog rotter voelt.haha ja werk aan de winkel zo denk ik ook ja. maaaar ik hoorde net heel fijn van de psycholoog dat ik nog geen resultaat krijg van mn adhd onderzoek omdat ze nog even meer dingen willen gaan testen bij me. op zich goed maar nog langere onzekerheid en ik ben erg bang om mn baan kwijt te raken en dan dus ook mijn huis etc etc... heel fijn! maargoed, misschien duurt het niet zo lang en maak ik me voor niks druk..
quote:Af en toe moet ook kunnen.drinken wordt idd niet bij medicijnen aangeraden maar ik doe het ook bij mijn AD. maar niet teveel. meestal 1 a 2 drankjes, soms 3 en heeeel soms meer. maar heeel soms dat is dan echt minder dan eens in de maand ofzo.
Ik wil alleen af van het gebruik van drank als slaapmiddel. Misschien moet ik ook maar een melatomine (heet dat zo?) halen. Daar hoor ik goede verhalen over en daar had mn coach het ook over. Begreep dat dat ook gewoon bij de drogist te halen is.quote:Ik heb er heel lang over nagedacht hoe ik dit moet opschrijven. Hoop niet dat ik je voor het hoofd stoot er mee, dat is namelijk zeker niet de bedoeling:Op woensdag 3 juni 2009 22:06 schreef Murmeli het volgende:
[..]
diagnose = andere behandeling mogelijk = sneller beter functioneren op werk dus dat kan wel degelijk helpen.
ik hoop ook dat ze er snel uitzijn ja. en dat het niet toch een of andere vage persoonlijkheidsstoornis is want die zijn helemaal slecht te behandelen
Maar verwacht jij niet een beetje teveel van hulp? Ik krijg het gevoel dat jij wacht op het moment dat ze tegen je zeggen "ah, je hebt dit en dat en dus neem je dit pilletje en je doet deze oefeningen en dan is het over". En ik geloof dat dat niet zo werkt. Hoe lekker dat ook zou zijn.
Ik probeer zelf eigenlijk zo min mogelijk te verwachten van die medicijnen en van de therapie. Van de medicijnen weet ik gewoon niet wat ik er van verwachten moet, dat ga ik gewoon maar zien en beleven. Ik verwacht alleen niet dat die pilletjes ineens alle muren afbreken waar ik tegenaan loop, maar eerder dat zo'n pilletje -om even in beeldspraak te blijven- een krukje is zodat ik, met moeite, over een muur heen kan klimmen.
Zelfde geld voor therapie. Ik verwacht niet dat die mensen mij even kunnen gaan vertellen hoe ik mijn leven beter kan inrichten, ik verwacht van ze dat ze me tips geven en vervolgens moet ik hard aan de slag om wat te gaan doen met die tips.
Wat ik bedoel te zeggen is dat als je je heel afhankelijk opstelt van medicijnen en therapie je tegen nieuwe muren opblijft lopen want het zijn geen oplossingen, het zijn hulpmiddelen. En als je met die meds/therapie als hulpmiddel je doelen bereikt mag je verdomd trots op jezelf zijn, want dat heb je zelf gedaan.
Ik hoop dat het net zo veel sens maakt als in mijn hoofd.
quote:Ik kan me herinneren dat bij jou ook een stuk hoogbegaafdheid speelde. Dan fiets jij ook wel door een hbo opleiding. Ik ben zelf hoogbegaafd, en ik heb zelfs met flinke demotivatie en concentratieproblemen (wist ik veel) toch een zware universitaire opleiding afgerond. Dus als je die kans kunt grijpen, zou ik het in jouw geval gewoon doen.Op woensdag 3 juni 2009 22:11 schreef Maartel het volgende:
... ergens wil ik ook nog wel eens een opleiding doen (heb alleen m'n vwo-diploma) maar dan moet ik toch ook eerst echt iets aan m'n concentratie doen..Op de middelbare school zat ik in de les altijd andere dingen te doen, en daar kwam ik daar mee weg, maar daar haal ik echt geen hbo/uni-diploma mee..
[ Bericht 0% gewijzigd door Howl op 03-06-2009 23:07:15 ]
quote:Ow ja, dit herken ik.Op woensdag 3 juni 2009 18:59 schreef Maartel het volgende:
Hebben jullie ook dat je klachten soms zo tegenstrijdig zijn/lijken?
Ik twijfel af-en-toe daardoor echt aan mijn diagnose..
Ik heb structuur en vastigheid nodig, maar kan er ondertussen ook weer slecht tegen.
Ik maak kortsluiting in m'n hoofd als er teveel tegelijk moet gebeuren, maar doe ondertussen vrijwel altijd minstens 2 dingen tegelijk..
Ik kan niet goed tegen niets om handen hebben, maar zit ondertussen op m'n vrije dag soms wel een hele dag op m'n bank zonder in actie te komen...
En zo zijn er nog veel meer dingen waarvan ik denk "da's toch eigenlijk helemaal niet logisch?".
quote:Daar heb je helemaal gelijk in. Ik zou een heleboel recente positieve verbeteringen in mijn leven toe kunnen schrijven aan therapie en medicatie, maar ik ben er achter gekomen dat ik dat niet moet doen. Want ik ben altijd zélf degene die een stap in de goede richting zet, niet de ritalin of de therapie. Toen ik een paar weken lang medicatie nam, merkte ik bijvoorbeeld dat ik sociaal sterker stond. Ik ging dat toeschrijven aan de medicijnen en verwachtte dat ik zonder weer die stille jongen werd die nooit initiatief nam. En ik besloot een keer bewust geen medicijnen in te nemen en alles gewoon op me af te laten komen. En verdomme, ik was even extrovert als wanneer ik wel mijn medicijnen ingenomen had!Op woensdag 3 juni 2009 22:53 schreef TumTum het volgende:
Ik probeer zelf eigenlijk zo min mogelijk te verwachten van die medicijnen en van de therapie. Van de medicijnen weet ik gewoon niet wat ik er van verwachten moet, dat ga ik gewoon maar zien en beleven. Ik verwacht alleen niet dat die pilletjes ineens alle muren afbreken waar ik tegenaan loop, maar eerder dat zo'n pilletje -om even in beeldspraak te blijven- een krukje is zodat ik, met moeite, over een muur heen kan klimmen.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: therapie en medicatie zijn puur ondersteuning. Als je op je reet blijft zitten en alles aan die twee externe factoren overlaat, dan kom je geen centimeter vooruit.
quote:Als je slim genoeg bent om VWO te halen, kan je ook HBO. Als je iets kiest waar je intresse ligt moet een HBO papiertje halen makkelijk lukken. De manier van lesgeven is immers heel veel anders dan op het VWO, minder theoretisch en veel meer 'doen'.Op woensdag 3 juni 2009 22:11 schreef Maartel het volgende:
Ik zit qua werk momenteel ook nogal in de knoei..
Ben met arbo-arts tot de conclusie gekomen dat dit werk (filiaalmanager in een winkel) me gewoon niet ligt, en hoewel dat na 2 jaar worstelen en 'doorbijten' ergens wel een opluchting is heb ik nog geen idee wat ik dan wel moet doen.. Ik heb tot nog toe eigenlijk alleen maar banen gehad waarbij ik in no-time verveeld/gedemotiveerd was, of banen waar ik mezelf over de kop werkte
Ik weet wel dat iets creatiefs me qua talent/vaardigheden/motivatie het beste ligt, maar dat soort banen zijn niet erg makkelijk te vinden.. ergens wil ik ook nog wel eens een opleiding doen (heb alleen m'n vwo-diploma) maar dan moet ik toch ook eerst echt iets aan m'n concentratie doen..
Op de middelbare school zat ik in de les altijd andere dingen te doen, en daar kwam ik daar mee weg, maar daar haal ik echt geen hbo/uni-diploma mee..
Ik zie in je profiel dat je uit '81 bent, dus je kan nu nog net op tijd beginnen met een HBO. Je kan nog NET aanspraak maken op stduiefinanciering.
En te oud is alvast geen excuus. In mijn opleiding zit ook een jongen die zijn hele leven in een platenzaak gewerkt had en op zijn 29e besloot dat hij toch meer wilde in zijn leven. Hij is nu 33 en bijna agestudeerd.
quote:Amen to that!Op woensdag 3 juni 2009 22:56 schreef Howl het volgende:
[..]
Ik kan me herinneren dat bij jou ook een stuk hoogbegaafdheid speelde. Dan fiets jij ook wel door een hbo opleiding. Ik ben zelf hoogbegaafd, en ik heb zelfs met flinke demotivatie en concentratieproblemen (wist ik veel) toch een zware universitaire opleiding afgerond. Dus als je die kans kunt grijpen, zou ik het in jouw geval gewoon doen.
quote:Ik heb geen medicijnen, wel therapie. Maar het is wat je zegt. Als ik niet telkens probeer een stap in de goede richting te zetten dan zou ik ook gewoon blijven steken.Op woensdag 3 juni 2009 23:08 schreef Rikketik het volgende:
Daar heb je helemaal gelijk in. Ik zou een heleboel recente positieve verbeteringen in mijn leven toe kunnen schrijven aan therapie en medicatie, maar ik ben er achter gekomen dat ik dat niet moet doen. Want ik ben altijd zélf degene die een stap in de goede richting zet, niet de ritalin of de therapie. Toen ik een paar weken lang medicatie nam, merkte ik bijvoorbeeld dat ik sociaal sterker stond. Ik ging dat toeschrijven aan de medicijnen en verwachtte dat ik zonder weer die stille jongen werd die nooit initiatief nam. En ik besloot een keer bewust geen medicijnen in te nemen en alles gewoon op me af te laten komen. En verdomme, ik was even extrovert als wanneer ik wel mijn medicijnen ingenomen had!
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: therapie en medicatie zijn puur ondersteuning. Als je op je reet blijft zitten en alles aan die twee externe factoren overlaat, dan kom je geen centimeter vooruit.
quote:Hoogbegaafdheid is diverse malen als vermoeden uit gesproken, maar nooit echt bewezen/getest.Op woensdag 3 juni 2009 22:56 schreef Howl het volgende:
[..]
Ik kan me herinneren dat bij jou ook een stuk hoogbegaafdheid speelde. Dan fiets jij ook wel door een hbo opleiding. Ik ben zelf hoogbegaafd, en ik heb zelfs met flinke demotivatie en concentratieproblemen (wist ik veel) toch een zware universitaire opleiding afgerond. Dus als je die kans kunt grijpen, zou ik het in jouw geval gewoon doen.
Maar als ik zie hoe makkelijk ik m'n middelbare school redde, geloof ik ook wel dat ik 'makkelijk' een vervolgopleiding kan vertonen. 'kan' in de zin van capaciteiten.. tijdens mijn laatste 2 pogingen tot studeren haalde ik ook prima cijfers terwijl mijn motivatie en concentratie zeer ver te zoeken was.
Het échte probleem waren die motivatie- en concentratieproblemen.. sinds ik van de middelbare school af ben en 'vrij' ben (daarvoor ben ik altijd enorm gepusht en gestuurd door mijn ouders en was 'niet doorgaan' gewoon geen optie) zat ik bij mijn studie continu te twijfelen of het wel was wat ik wilde, en kreeg ik steeds meer moeite om een uur te zitten luisteren (of doen alsof) in een collegezaal (laat staan meerdere uren per dag, meerdere dagen, meerdere weken achter elkaar..), deels omdat ik dat nooit goed heb gekund, maar ook omdat ik wist dat er andere opties waren.. Waarom nog daar blijven zitten luisteren naar iets wat me niet boeide als ik ook kon gaan werken wat iig nog direct geld opleverde?
Verstandelijk weet ik wel dat een papiertje wel handig is (dat wist ik toen ook wel), maar zolang ik niet iets vind waar ik écht voor wil gaan, ben ik bang dat het weer net zo loopt als de laatste twee pogingen, waar ik na een paar weken echt gek word van verveling, me weer af ga vragen waarom ik er eigenlijk aan begonnen ben, gesprekken met studie-adviseurs, besluit te stoppen, etc...
quote:HOi! ik snap je verhaal en je stoot me er zeker niet mee voor mijn hoofd! ik zal denk ik de laatste zijn die stil op de bank gaat zitten wachten tot medicijnen wat voor me doen of therapie. maar waar ik nu tegenaanloop is dat ik al 34 jaar vanalles probeer en dat ik alles even volhoud en daarna de motivatie weer inzakt. daar hoop ik wat adviezen voor te krijgen en ook wat meer van te snappen ofzo,. waarom ik dat doe.
[..]
Ik heb er heel lang over nagedacht hoe ik dit moet opschrijven. Hoop niet dat ik je voor het hoofd stoot er mee, dat is namelijk zeker niet de bedoeling:
Maar verwacht jij niet een beetje teveel van hulp? Ik krijg het gevoel dat jij wacht op het moment dat ze tegen je zeggen "ah, je hebt dit en dat en dus neem je dit pilletje en je doet deze oefeningen en dan is het over". En ik geloof dat dat niet zo werkt. Hoe lekker dat ook zou zijn.
Ik probeer zelf eigenlijk zo min mogelijk te verwachten van die medicijnen en van de therapie. Van de medicijnen weet ik gewoon niet wat ik er van verwachten moet, dat ga ik gewoon maar zien en beleven. Ik verwacht alleen niet dat die pilletjes ineens alle muren afbreken waar ik tegenaan loop, maar eerder dat zo'n pilletje -om even in beeldspraak te blijven- een krukje is zodat ik, met moeite, over een muur heen kan klimmen.
Zelfde geld voor therapie. Ik verwacht niet dat die mensen mij even kunnen gaan vertellen hoe ik mijn leven beter kan inrichten, ik verwacht van ze dat ze me tips geven en vervolgens moet ik hard aan de slag om wat te gaan doen met die tips.
Wat ik bedoel te zeggen is dat als je je heel afhankelijk opstelt van medicijnen en therapie je tegen nieuwe muren opblijft lopen want het zijn geen oplossingen, het zijn hulpmiddelen. En als je met die meds/therapie als hulpmiddel je doelen bereikt mag je verdomd trots op jezelf zijn, want dat heb je zelf gedaan.
Ik hoop dat het net zo veel sens maakt als in mijn hoofd.
en qua medicatie: mocht ik medicatie voor add of adhd krijgen, dan hoop ik ermee te bereiken dat als ik op mn werk zit en me probeer te concentreren dat het wat sneller lukt dan nu en ik dus niet elke halve minuut weer iets zie waar ik me door laat afleiden.
en ik weet ook niet of dat allemaal kan ofzo, maar ik hoop het wel. nu is het zeg maar een beetje dweilen met de kraan open bij mij, en ik hoop dat dat ietsje verbetert en dat ik dus met dezelfde inspanningen als die ik nu doe, iets meer kan bereiken.
begrijp je een beetje wat ik bedoel?
quote:Ja dat is wel zo, maar ik geloof dat ik met ww wel echt heel krap kom te zitten. dan heb ik geloof ik na mijn vaste lasten nog krap 300 euro per maand om van te leven en dat is wel op studentenniveau. niet dat ik daaraan dood ga ofzo daar heb je gelijk in, maar het is wel erg weinig, en dan kan ik nog steeds niet die studie gaan doen die ik wilde doen en dat zou ik wel zwaar klote vinden
Maak je daar vooral niet te druk om. Je huis kwijtraken zal niet zo snel gebeuren, er is gelukkig nog iets als WW in NL. Ik weet dat dat minder is als je huidige salaris en alle behalve leuk (bin there, done that) maar ALS dat gebeurd is het gewoon ff een periode waar de doorheen moet. Piekeren heeft geen zin, dat zorgt er alleen maar voor dat je je nog rotter voelt.
[..]
maargoed, me zorgen maken heeft geen zin en dood ga ik niet, dus misschien moet ik daaraan denken, daar heb je wel een punt.
quote:ja is ook bij de drogist te halen. maar schjijnt lage dosering te zijn. heb het wel es getest maar doet bij mij niet zoveel. maar je kan het proberen. iig is alcohol niet handig, daar slaap je niet goed diep op.Af en toe moet ook kunnen.
quote:pff ja dat twijfelen dat herken ik wel ja. en dan zit je heel de tijd zo te denken dat je je helemaal niet meer kan concentreren.... ik geloof dat ik wel blij mag zijn dat ik mijn studie gehaald heb
[..]
Hoogbegaafdheid is diverse malen als vermoeden uit gesproken, maar nooit echt bewezen/getest.
Maar als ik zie hoe makkelijk ik m'n middelbare school redde, geloof ik ook wel dat ik 'makkelijk' een vervolgopleiding kan vertonen. 'kan' in de zin van capaciteiten.. tijdens mijn laatste 2 pogingen tot studeren haalde ik ook prima cijfers terwijl mijn motivatie en concentratie zeer ver te zoeken was.
Het échte probleem waren die motivatie- en concentratieproblemen.. sinds ik van de middelbare school af ben en 'vrij' ben (daarvoor ben ik altijd enorm gepusht en gestuurd door mijn ouders en was 'niet doorgaan' gewoon geen optie) zat ik bij mijn studie continu te twijfelen of het wel was wat ik wilde, en kreeg ik steeds meer moeite om een uur te zitten luisteren (of doen alsof) in een collegezaal (laat staan meerdere uren per dag, meerdere dagen, meerdere weken achter elkaar..), deels omdat ik dat nooit goed heb gekund, maar ook omdat ik wist dat er andere opties waren.. Waarom nog daar blijven zitten luisteren naar iets wat me niet boeide als ik ook kon gaan werken wat iig nog direct geld opleverde?
Verstandelijk weet ik wel dat een papiertje wel handig is (dat wist ik toen ook wel), maar zolang ik niet iets vind waar ik écht voor wil gaan, ben ik bang dat het weer net zo loopt als de laatste twee pogingen, waar ik na een paar weken echt gek word van verveling, me weer af ga vragen waarom ik er eigenlijk aan begonnen ben, gesprekken met studie-adviseurs, besluit te stoppen, etc...
wel dubbel zo lang over gedaan maar toch wel gelukt. quote:Ja, helemaal.Op donderdag 4 juni 2009 12:32 schreef Murmeli het volgende:
[..]
HOi! ik snap je verhaal en je stoot me er zeker niet mee voor mijn hoofd! ik zal denk ik de laatste zijn die stil op de bank gaat zitten wachten tot medicijnen wat voor me doen of therapie. maar waar ik nu tegenaanloop is dat ik al 34 jaar vanalles probeer en dat ik alles even volhoud en daarna de motivatie weer inzakt. daar hoop ik wat adviezen voor te krijgen en ook wat meer van te snappen ofzo,. waarom ik dat doe.
en qua medicatie: mocht ik medicatie voor add of adhd krijgen, dan hoop ik ermee te bereiken dat als ik op mn werk zit en me probeer te concentreren dat het wat sneller lukt dan nu en ik dus niet elke halve minuut weer iets zie waar ik me door laat afleiden.
en ik weet ook niet of dat allemaal kan ofzo, maar ik hoop het wel. nu is het zeg maar een beetje dweilen met de kraan open bij mij, en ik hoop dat dat ietsje verbetert en dat ik dus met dezelfde inspanningen als die ik nu doe, iets meer kan bereiken.
begrijp je een beetje wat ik bedoel?
Zo te horen heb je ook wel de juiste instelling. Vervelend dus dat ze niet zo lekker met je meewerken. Kan je niet eens voorstellen om meds te proberen, gewoon om te zien wat er gebeurd?
quote:Ha! tof dat je me snapt! (werd al beetje onzeker hihi). nou ik kijk even wat ze donderdag voorstellen aan extra onderzoeken en wat ze voor tijdpad aangeven. als het me niet bevalt wil ik ze vragen waarom ze het niet eens willen proberen met medicijnen. ik geloof dat mijn psycholoog denkt dat ik eerder een persoonlijkheidsstoornis heb dan ADHD of het in ieder geval zeker wil weten of dat niet het geval is. snap ik op zich ook wel weer maar ik hoop echt heel erg dat ik dat niet heb. dat lijkt me zo lastig aan te pakken.
[..]
Ja, helemaal.
Zo te horen heb je ook wel de juiste instelling. Vervelend dus dat ze niet zo lekker met je meewerken. Kan je niet eens voorstellen om meds te proberen, gewoon om te zien wat er gebeurd?
quote:Hebben ze je ook gezegd om wat voor persoonlijkheidsstoornis het dan zou gaan? Ik kan me bij jou niets bedenken wat eruit springt. Als je het niet op het forum kwijt wil, dan snap ik het ook wel.Op donderdag 4 juni 2009 13:22 schreef Murmeli het volgende:
.. ik geloof dat mijn psycholoog denkt dat ik eerder een persoonlijkheidsstoornis heb dan ADHD of het in ieder geval zeker wil weten of dat niet het geval is. snap ik op zich ook wel weer maar ik hoop echt heel erg dat ik dat niet heb. dat lijkt me zo lastig aan te pakken.
quote:in het begin toen ik daar liep vonden ze dat ik borderline trekjes had. maar ik vind intussen van niet. en hij had er nog een paar genoemd ooit. en daarbji: iedereen heeft wel trekjes van een persoonlijkheidsstoornis, dus ik vind dat ook zo vaag. ik heb liever 1 duidelijk iets en dat daar dan aan gewerkt kan worden. dat vage gedoe doen we nu al 2 jaar en daar word ik niet heel veel wijzer van (behalve dat de AD en het verbreken van mijn vorige relatie me wel uit een hele rare depressie hebben gehaald)
[..]
Hebben ze je ook gezegd om wat voor persoonlijkheidsstoornis het dan zou gaan? Ik kan me bij jou niets bedenken wat eruit springt. Als je het niet op het forum kwijt wil, dan snap ik het ook wel.
* Murmeli blij is dat ze niet de laatste post heeft want te lui is om nieuw topic aan te maken
[ Bericht 8% gewijzigd door Murmeli op 04-06-2009 13:57:47 ]
quote:De enige persoonslijkheidstoornis waar ik jouw momenteel op betrappen kan is een gebrek aan (voldoende) zelfvertrouwen. Wat op zich geen onbekend verschijnsel is bij ADHDers.Op donderdag 4 juni 2009 13:34 schreef Murmeli het volgende:
[..]
in het begin toen ik daar liep vonden ze dat ik borderline trekjes had. maar ik vind intussen van niet. en hij had er nog een paar genoemd ooit. en daarbji: iedereen heeft wel trekjes van een persoonlijkheidsstoornis, dus ik vind dat ook zo vaag. ik heb liever 1 duidelijk iets en dat daar dan aan gewerkt kan worden. dat vage gedoe doen we nu al 2 jaar en daar word ik niet heel veel wijzer van (behalve dat de AD en het verbreken van mijn vorige relatie me wel uit een hele rare depressie hebben gehaald)
* Murmeli blij is dat ze niet de laatste post heeft want te lui is om nieuw topic aan te maken
Hoe zie je wanneer een topic vol is? Heb nog nooit een nieuw topic aangemaakt.