ADD & ADHD - Deel 18

Murmeli, waar komt jouw drang om aan de medicijnen te gaan vandaan? Eerst Ritalin, nu Concerta .

Pffff. ging net weer lekker.

Moest net even naar de supermarkt, dus ik mijn portemonnee zoeken. en zoeken... en zoeken..
Ohja.. in m'n kontzak ... (dit was ongev. 15 minuten later haha)

Daarna liep ik in de supermarkt en ik zou pizza gaan eten, dus ik wou opbellen of ze thuis de oven al aan wou zetten, maar tel. viel uit omdat deze op was. En tijdens het bellen zat ik al weer na te denken wat ik ook alweer moest halen.

Ehm.. slagroom en eieren.. en.. ijs en... appeltaartje. Ja, dat was em volgens mij.

Dus ik naar de slagroom en de eieren toe. Uhm.. wat moest ik nou nog meer hebben? ehm....... ja, ijs.
Ik ijs pakken. Wat moest ik verder nou nog hebben.............?

...?

FRIET!!!

Zakkie friet pakken en afrekenen. Kom ik thuis...

Tim.. waar is het appeltaartje dan?

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 09:39 schreef Murmeli het volgende:
Zo! net het adhd gesprek gehad met mn moeder erbij. Pff ik was echt zenuwachtig en zit nu nog ene beetje na te shaken. maar het ging wel goed en gelukkig bevestigde mijn moeder wel de dingen die ik zelf dacht.
ik vroeg aan het einde aan de psychiater: wat is je indruk? zegt ie: je scoort wel vrij hoog, maar ik wil het ook nog met je psycholoog bespreken... Dat is wel goed en logisch natuurlijk, om ook uit te sluiten dat de symptomen niet door andere dingen komen. maar zo gedurende het gesprek herkende ik in ieder geval heel sterk de ADD symptomen. De H weet ik niet zo zeker. wel een beetje maar misschien niet al te extreem.
Over 2 weken moet ik weer terugkomen en dan hoor ik het + een behandelplan. Ik hoop echt dat ze met een goed behandelplan komen. De groepstherapie die ik nu heb die helpt me wel, en is zeker nuttig maar ik los er niet alles mee op naar mijn gevoel!
Anyway, dit worden 2 spannende weekjes afwachten.

We hadden het er vandaag ook al over in [Singles]. Spannend, maar jij hebt over twee weken duidelijkheid!

Voor mij gaat het wat langer duren voordat ik onderzocht wordt. Dus ik moet nu maar even geduld hebben en niet te veel piekeren. Er zal zeker ook een afspraak met mijn moeder bij zitten. In de verslagen en rapporten uit mijn kindertijd staan al verbazend veel adhd symptomen. Maar er staan ook wel duidelijke autisme (pdd-nos) symptomen in. Afwachten, dus.

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 12:31 schreef TumTum het volgende:
Vandaag weer bij PsyQ geweest om de diagnose aan te horen van het onderzoek van 1,5 week geleden.....En ik ben nu dus 'officieel' ADHDer....

Fijn voor je dat je nu zekerheid hebt!

quote:

Verder heeft ze nog een sociale stoornis geconstateerd (ben even de juiste bewoording kwijt), die zich vooral uit in het 'wat zullen ze wel niet vinden van me'-syndroom. (ze had het anders uitgelegd, maar dat kan ik echt even niet meer ophalen, maar jullie weten wel wat ik bedoel). Die sociale stoornis komt waarschijnlijk door mijn verleden, waar ik als kind zijnde heel veel gepest ben, gevoed door de ADHD. Overigens voorlopig geen aandachtspunt, we gaan eerst focussen op de adhd.

Sociale angst stoornis? Dat is zo'n beetje waar ik nu voor in behandeling ben. Het "wat zullen ze van me vinden?" syndroom. Maar bij mij zijn er ook nog akelige angstaanvallen die zich uiten in dingen als hardstikke nerveus zijn, trillen, geknepen stem, kikker in de keel, even niet weten wat te zeggen, stotteren, etc. En verder dat ik geen echte vrienden heb en nog nooit een relatie heb gehad. En daar zit ook zeker een heel stuk "ze zullen mij niet leuk vinden" in. Voor mij is dat dus echt het belangrijkste probleem in mijn leven. En adhd (en/of eventueel pdd-nos) is meer een achterliggend probleem.

Maar goed, ik heb ook best veel typische adhd probleempjes. Daar kom ik steeds meer achter. Vandaar dat ik ook graag een diagnose wil.

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 15:49 schreef Murmeli het volgende:

[..]

wat is je probleem met antidepressiva? (niet dat ik je eraan wil hebben hoor, zeker niet, maar het is pure nieuwsgierigheid)
idd...eerst dit probleem oplossen, dan de rest.
[..]

op zich niks mis mee hoor, maar voor mij persoonlijk zou het gewoon niet goed zijn.

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 20:49 schreef Howl het volgende:

Sociale angst stoornis? Dat is zo'n beetje waar ik nu voor in behandeling ben. Het "wat zullen ze van me vinden?" syndroom. Maar bij mij zijn er ook nog akelige angstaanvallen die zich uiten in dingen als hardstikke nerveus zijn, trillen, geknepen stem, kikker in de keel, even niet weten wat te zeggen, stotteren, etc. En verder dat ik geen echte vrienden heb en nog nooit een relatie heb gehad. En daar zit ook zeker een heel stuk "ze zullen mij niet leuk vinden" in. Voor mij is dat dus echt het belangrijkste probleem in mijn leven. En adhd (en/of eventueel pdd-nos) is meer een achterliggend probleem.

'k moet er wel bij zeggen dat ze het over een lichte angststoornis had. Zo heftig als jij heb ik het niet.

Het uit zich bij mij meer in het ontwijken van mensen bellen, op mensen afstappen, onveilig voelen als je langs een groepje jongens loop. Allemaal dingen waar ik redelijk mee om kan gaan door mezelf een schop onder mn kont te geven en het gewoon te doen.

Waar ik wel tegenaan loop is dat ik tegen sommige mensen op kijk en daardoor er niet tegenin durf te gaan. Is erg lastig op een haantje de voorste kantoor waar het recht van de grootse bek telt.

Kan je bij jouw de oorzaak aanwijzen? Bij mij is de oorzaak heel duidelijk, als kind werd ik onwijs gepest (door de adhd erg emotioneel instabiel, dus geweldig slachtoffer) en ben daardoor nogal in mezelf gekeerd geraakt. Gaat overigens een stuk beter door de schoppen onder me kont van mezelf.

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 23:33 schreef TumTum het volgende:
Kan je bij jouw de oorzaak aanwijzen? Bij mij is de oorzaak heel duidelijk, als kind werd ik onwijs gepest (door de adhd erg emotioneel instabiel, dus geweldig slachtoffer) en ben daardoor nogal in mezelf gekeerd geraakt. Gaat overigens een stuk beter door de schoppen onder me kont van mezelf.

Bij mij zijn er meerdere oorzaken. Dat wordt een lang verhaal. En ik heb geen tijd en zin om alles te vertellen.

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 20:25 schreef DrD00m het volgende:
Pffff. ging net weer lekker.

Moest net even naar de supermarkt, dus ik mijn portemonnee zoeken. en zoeken... en zoeken..
Ohja.. in m'n kontzak ... (dit was ongev. 15 minuten later haha)

Daarna liep ik in de supermarkt en ik zou pizza gaan eten, dus ik wou opbellen of ze thuis de oven al aan wou zetten, maar tel. viel uit omdat deze op was. En tijdens het bellen zat ik al weer na te denken wat ik ook alweer moest halen.

Ehm.. slagroom en eieren.. en.. ijs en... appeltaartje. Ja, dat was em volgens mij.

Dus ik naar de slagroom en de eieren toe. Uhm.. wat moest ik nou nog meer hebben? ehm....... ja, ijs.
Ik ijs pakken. Wat moest ik verder nou nog hebben.............?

...?

FRIET!!!

Zakkie friet pakken en afrekenen. Kom ik thuis...

Tim.. waar is het appeltaartje dan?

Grappig verhaal, dat heb ik ook altijd!!! Ga ik naar de supermarkt om bijv. nog last minute kattenvoer te halen (want ik stel dingen uit tot het allerlaatst), kom ik terug met vanalles.. behalve kattenvoer.. en de winkel is dan al dicht. Dus dan moeten ze het maar met bakjes leverpastei doen tot ie weer open is . Echt ik vergeet ALTIJD waarvoor ik kwam in de supermarkt . Ben ook gewoon te lam om boodschappenlijstjes te schrijven.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 09:42 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Grappig verhaal, dat heb ik ook altijd!!! Ga ik naar de supermarkt om bijv. nog last minute kattenvoer te halen (want ik stel dingen uit tot het allerlaatst), kom ik terug met vanalles.. behalve kattenvoer.. en de winkel is dan al dicht. Dus dan moeten ze het maar met bakjes leverpastei doen tot ie weer open is . Echt ik vergeet ALTIJD waarvoor ik kwam in de supermarkt . Ben ook gewoon te lam om boodschappenlijstjes te schrijven.

Normaal krijg ik ook altijd een boodschappenbriefje (niet dat het eigenlijk iets uitmaakt, vaak moet ik dan nog een keer terug omdat ik de helft ben vergeten). Maar ik dacht, och.. die paar dingen moet ik toch wel kunnen onthouden. I was wrong

@murm... no meds, 3 aug. pas gesprek

Na het bezoekje aan de supermarkt wel weer vergeten de pinpas van m'n vriendin terug te geven en ze zou overdag de weekboodschappen doen. Nu moet ik vanavond alsnog die boodschappen doen..

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 20:49 schreef Howl het volgende:
[..]

Sociale angst stoornis? Dat is zo'n beetje waar ik nu voor in behandeling ben. Het "wat zullen ze van me vinden?" syndroom. Maar bij mij zijn er ook nog akelige angstaanvallen die zich uiten in dingen als hardstikke nerveus zijn, trillen, geknepen stem, kikker in de keel, even niet weten wat te zeggen, stotteren, etc. En verder dat ik geen echte vrienden heb en nog nooit een relatie heb gehad. En daar zit ook zeker een heel stuk "ze zullen mij niet leuk vinden" in. Voor mij is dat dus echt het belangrijkste probleem in mijn leven. En adhd (en/of eventueel pdd-nos) is meer een achterliggend probleem.

Beetje hetzelfde verhaal hier. Al moet ik zeggen dat ik op het moment ook niet echt naar beide op zoek ben aangezien ik mijn energie op dit moment voor andere zaken nodig heb. Ik ben al lang blij dat ik sociaal nu een stuk beter ben, makkelijker contact maken en zo... Als ik zie waar ik nu sta en waar ik een half jaar geleden stond, dan heb ik al heel wat stappen gemaakt. Die vrienden en die relatie komen d'r nog wel eens, als ik op deze manier blijf doorgaan.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 10:05 schreef Murmeli het volgende:


@Maanvis: jij hebt al eens eerder aangegeven dat je wel veel herkent in ADHD maar het niet hebt. Is dat ook door een psycholoog ofzo vastgesteld dat je het niet hebt? en waarom vind men dat je geen ADHD hebt? Wat is het verschil tussen jou en een ADHD-er? heb je ook geen ADD? Ik wil je niks aanpraten ofzo maar het lijkt me best onhandig als je ergens last van hebt en je kan er niks aan/mee doen?
of heb je er ook geen last van?

Het verschil is denk ik dat ik gewoon functioneer in de maatschappij zonder noemenswaardige problemen . Ook nooit echte problemen gehad op school of werk, behalve dan doordat ik niet veel discipline heb en doorgaans lui ben voor dingen die me niet interesseren. Ik heb nergens echt last van dus er is niet echt een probleem. Ik heb diverse online testjes gedaan waaruit blijkt dat ik het niet heb, en dat vind ik wel genoeg eigenlijk .
Misschien ligt het er ook wel aan dat jullie alles wat jullie meemaken dat niet zo leuk is in dit topic posten en het meteen linken aan je AD(H)D.. als anderen zonder AD(H)D diezelfde ervaringen hebben klinkt dat raar, dat begrijp ik wel . Ikzelf denk bij zulke niet leuke dingen altijd van 'he wat jammer, volgende keer beter' ipv 'die verrekte AD(H)D ook altijd!'.

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 20:25 schreef DrD00m het volgende:
Pffff. ging net weer lekker.

Vanochtend, hoog tijd om naar mijn werk te gaan. Ik nog even tien keer nakijken of alles wat uit moet staan ook echt uitstaat. Dan rijd ik weg.

Opeens vraag ik me af of ik mijn lenzen wel heb ingedaan. Hmm, alles ziet toch wat vaag.

Hard teruggereden, naar boven gestormd. Snel mijn lenzen ingedaan, naar beneden gestormd.

Daarna als een gek naar mijn werk gereden. 130 waar ik 70 mag.

Ik was weer te laat. En ik had nog zo beloofd om gewoon op tijd te komen.

Het gebouw ingerend, de trap omhoog gestormd.

Vraagt een collega, "heb je gerend?"

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 10:21 schreef Murmeli het volgende:

[..]

gelukkig hebben wij flexibele tijden

Gelukkig heb ik een flexibele baas (met ADD) die het goed vindt zolang ik de uren maar compenseer

Vandaag diagnose AD(H)D ontvangen, van de psychiater. Er was, genoeg dossier om de diagnose snel te stellen. Het is zeker ADD, naar de H, wordt nog gekeken dmv observatielijsten.

Ik voel me, goed. Ik heb wel de ochtend vrij gekregen, om te ''verwerken'' wat de psychiater allemaal, gezegd heeft.

Ik ga gewoon door met de Ritalin, en volgende week vrijdag naar de psychiater voor meer informatie, en tips.
Het scheelt dat ik al, in behandeling ben voor mijn autisme, alleen gaan ze nu wat ADHD-tips geven.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 08:09 schreef Howl het volgende:

[..]

Bij mij zijn er meerdere oorzaken. Dat wordt een lang verhaal. En ik heb geen tijd en zin om alles te vertellen.

No problem. Als je zelf maar weet waar het (grotendeels) door komt. Dan kan je er beter aan werken. Succes ermee.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 09:42 schreef Maanvis het volgende:

Grappig verhaal, dat heb ik ook altijd!!! Ga ik naar de supermarkt om bijv. nog last minute kattenvoer te halen (want ik stel dingen uit tot het allerlaatst), kom ik terug met vanalles.. behalve kattenvoer.. en de winkel is dan al dicht. Dus dan moeten ze het maar met bakjes leverpastei doen tot ie weer open is . Echt ik vergeet ALTIJD waarvoor ik kwam in de supermarkt . Ben ook gewoon te lam om boodschappenlijstjes te schrijven.

Het overkomt natuurlijk een heleboel mensen. Mijn huisgenoot is net zo, als die zonder een lijstje weggaat komt hij met van alles thuis zonder thuis, maar niet met dat waar hij voor weggegaan is.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 10:01 schreef Rikketik het volgende:

[..]

Beetje hetzelfde verhaal hier. Al moet ik zeggen dat ik op het moment ook niet echt naar beide op zoek ben aangezien ik mijn energie op dit moment voor andere zaken nodig heb. Ik ben al lang blij dat ik sociaal nu een stuk beter ben, makkelijker contact maken en zo... Als ik zie waar ik nu sta en waar ik een half jaar geleden stond, dan heb ik al heel wat stappen gemaakt. Die vrienden en die relatie komen d'r nog wel eens, als ik op deze manier blijf doorgaan.

babysteps at the time.
Je moet natuurlijk ook nooit verwachten dat na een het slikken van een pilletje ineens het wolkendek openbarst en de zon tervoorschijn komt. Alles op zn tijd, het feit dat je verandering ziet moet al motivatie genoeg zijn.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 10:14 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Het verschil is denk ik dat ik gewoon functioneer in de maatschappij zonder noemenswaardige problemen . Ook nooit echte problemen gehad op school of werk, behalve dan doordat ik niet veel discipline heb en doorgaans lui ben voor dingen die me niet interesseren. Ik heb nergens echt last van dus er is niet echt een probleem. Ik heb diverse online testjes gedaan waaruit blijkt dat ik het niet heb, en dat vind ik wel genoeg eigenlijk .
Misschien ligt het er ook wel aan dat jullie alles wat jullie meemaken dat niet zo leuk is in dit topic posten en het meteen linken aan je AD(H)D.. als anderen zonder AD(H)D diezelfde ervaringen hebben klinkt dat raar, dat begrijp ik wel . Ikzelf denk bij zulke niet leuke dingen altijd van 'he wat jammer, volgende keer beter' ipv 'die verrekte AD(H)D ook altijd!'.

Ik vind het ook erg fijn en ontnuchterend dat er iemand meeschrijft die met een andere blik erop kijkt. Voor mij helpt het om in te zien dat veel probleempjes allerdaags zijn, maar net even versterkt worden door de ADHD.

ADHD is ook niet voor niets zo moeilijk uit te leggen omdat bijna iedereen zich wel herkend in sommige symptomen.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 10:20 schreef Murmeli het volgende:

[..]

ah ok, op die manier. mooi dat je er geen problemen mee ondervindt in je dageliljkse leven. Ik denk ook op zich wel dat dat makkelijk kan (moet je werk kiezen dat goed bij je past enzo).
ik denk dat het met het afschuiven van de dingen die gebeuren op adhd wel meevalt. Als je echt adhd hebt zul je er net zo goed mee moeten leren omgaan en dan moet je dus ook leren te denken: jammer maar volgende keer beter.
(en ik kan nu niks op adhd afschuiven want ik weet nog niet of ik het heb )

Volgens mij is het 'gevaar' van een topic als dit wel dat er allemaal mensen bij elkaar komen die allemaal van dezelfde stoornis last hebben. Het is dan ook heel makkelijk om snel te denken, hé, dat heb ik ook en te linken aan ADHD.

euhm... Ik had hier nog een briljant punt over in mn hoofd toen ik begon met typen.......euhm......maar nu niet meer. Misschien kom ik er later wel weer op.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 12:00 schreef Murmeli het volgende:

[..]

ja dat is wel zo. maar ja dan laten die zich testen en dan blijken ze het niet te hebben ofzo
haha nou je briljante punt lezen we dan wel als je het weer weet he

Mensen die zich dan laten testen zullen dan toch wel een aantal gegronde redenen hebben om dat te gaan doen.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 12:05 schreef Mordreth het volgende:

[..]

Mensen die zich dan laten testen zullen dan toch wel een aantal gegronde redenen hebben om dat te gaan doen.

Preciezelewies, Als je in het dagelijks leven gewoon normaal functioneert is er geen reden om te testen.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 12:11 schreef Murmeli het volgende:

[..]

mee eens. ik heb er ook last van --> laten testen.
ik baal van die 2 weken wachten op resultaat. ben in mn hoofd alleen daarmee bezig en dus niet met werk....

Daar hoef ik niet bang voor te zijn, kan me toch niet lang ergens op focussen

Ben wel benieuwd, heb eigenlijk wel zin in dinsdag (eerste gesprek bij PsyQ)

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 11:18 schreef Murmeli het volgende:
trouwens je sig, mooie tekst!! is dat een liedje? of een gedicht? heb je evt een link naar het liedje oid?

Ja, dat is een gedicht. Het staat op een cd-hoesje van een hip-hop groep (ben de naam even kwijt, maar de CD heet, Mal van het Inwendige).

quote:

Mal van het inwendige
Door Sarah Oortgijs

Leen me je huid
Voor een dag
Voor een uur

Al wat
Raast door mijn lijf
Ik nog nauwelijks bestuur
Ik voortdurend hoor
Heel het koor
Van stemmen
Kakofonie
Niet te temmen
Gevoelens
Indrukken
Gedachten
Alle input
Doet me smachten
Naar een dikkere huid
Die het hek even sluit
Buiten komt binnen
Binnenste buiten
Mag het hek even sluiten

Leen me je huid
Voor een uur
Voor een dag

Zodat wat raast door mijn lijf
Voor even vermag
Te gaan liggen.

Ik vind 't echt een ADHD-gedicht.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 15:17 schreef Murmeli het volgende:

[..]
edit: hoewel ik moet zeggen dat mijn hoofd nu vrij leeg is. ik ben gewoon boos om het feit dat ik mn werk haat en me er niet op wil/kan richten. vervolgens een hoop ben vergeten van wat ik heb gedaan en dus opnieuw moet beginnen.

Hoezo zoek je dan geen ander werk? Met tegenzin naar je werk heeft een negatieve invloed op jezelf.

ik snap dat het misschien geen oplossing is, maar bij je huidige werk blijven waar je het haat waardoor je dingen gaat vergeten en down van wordt etc. etc. is nou ook niet echt een ideale situatie om in te blijven lijkt mij.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 12:06 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Preciezelewies, Als je in het dagelijks leven gewoon normaal functioneert is er geen reden om te testen.

Dat is wel de essentie in de psychiatrie en mede waarom een zogenaamde GAF score (Global Assessment of Functioning) een gedeelte is van een DSM-IV diagnose (4de as)

Zo, terug van een weekje Londen..
En toch wel tamelijk gefrustreerd om weer eens te merken dat naast werken en thuiszitten ook vakantie een beproeving is..
Opzich hebben we het goed aangepast, regelmatig gepauzeerd, het drukke stadshart grotendeels links laten liggen..
Op momenten dat ik even gaar was merkte ik wel dat een break me erg goed deed (voorheen ging ik dan gewoon door totdat ik echt een waas voor m'n ogen en geen enkel relativeringsvermogen meer had.. dus eigenlijk gewoon 'oververmoeid' raakte).

Alleen halverwege de week was ik gewoon continu moe/uitgeblust.. ik merkte dan wel dat 'actief worden' het gevoel soms even kon afzwakken, maar zodra ik daarna dan weer stilzat was ik helemaal total-loss..
Ik vind het op dat soort momenten heel erg lastig in te schatten of ik nou juist actief moet zijn om passiviteit te doorbreken (van te lang niks doen word ik, naast onrustig, ook heel erg down), of juist rust moet nemen om bij te komen..

Verder blijf ik vakanties gewoon lastig vinden.. met name in musea ben ik echt héél snel verveeld.
Terwijl mijn vriend bij elk schilderij 5 minuten blijft staan loop ik een zaaltje vol kunst binnen, draai een rondje en denk "oke, gezien, next!". Dit heb ik overigens met vrijwel alles, ook mooie uitzichten/gebouwen/straatjes etc.. ik vind het leuk om ff te zien, maar dat is dan wel altijd in een paar seconde gebeurd.. waardoor ik dus continu stevig door blijf stappen door de stad.
Mijn camera was echt mijn redding deze week.. als ik dingen vast kan leggen sta ik toch wat makkelijker langer stil bij dingen, kijk ik bewuster, heeft alles een 'functie' (vastleggen voor later) waardoor ik uiteindelijk in het moment zelf ook meer rust vind.. herkenbaar?
Het helpt in zekere zin ook wel om gezelschap te hebben waar je rekening mee móét houden (ik ben een keer alleen op vakantie geweest, toen had ik in één dag zo'n beetje alles gezien wat ik wilde zien en wist ik helemaal niet meer wat ik met mezelf aan moest)

Ik heb het opzich best leuk gehad (het was iig lekker om een weekje niet bezig te zijn met de hele toestand op m'n werk), alleen was het toch wel veel een kwestie van 'het beste er van maken'. Tijdens heel veel dingen (museums/uit eten/etc etc) had ik een gevoel van 'ik vind hier eigenlijk niks aan/kan niet wachten tot we hier klaar zijn, maar ik doe het maar voor m'n gezelschap', alleen had ik wel door dat als we al die dingen niet zouden doen ik me weer dood zou vervelen, dus dat het toch in mijn belang was om maar vooral overal mee naar toe te gaan, ookal verveelde ik me vrijwel overal
Er waren eigenlijk 2 omstandigheden waaronder ik me lekker/voldaan voelde: als er een break was wanneer ik moe was of we eindelijk een museum uitgingen (gevoel van vrijheid oid..) óf wanneer ik even heel enthousiast ergens in op ging (foto's maken/cd zaken afstruinen).. Maar die eerste had ik dus alleen als ik daarvoor een tijd iets saais/vermoeiends had gedaan, en met die tweede valt ook geen dag/week vol te plannen.. In het dagelijks leven/op het werk is het overigens precies hetzelfde geval..

Mijn eigen sneldicht over ADHD:

Ik ben niet lastig
Ik ben soms druk
Bij mij is de dopamine stuk

Niet expres
En niet bewust
Verbreek ik soms mijn eigen rust

Met piekergedachten
Die ernaar smachten
Me neerwaarts te halen

Maar ook al ben ik
Soms een lastig mens
Vooral voor mijzelf
Ik leef heel intens

En binnen de grenzen
Voel ik me vrij
Zie jij mij

Daar staan in de storm
Lach dan niet met de anderen mee
Het komt door mijn ADHD

Dat het soms zo wankel is
Het evenwicht
Ik vraag je om vergiffenis

Hoogstens voor mijzelf
Want elke dag is een belevenis

(c) Oxymoron

Dit is niet de stijl in welke ik, meestal dicht, (ik gebruik bijna nooit rijm) . De kwaliteit is niet zo goed. Maar nog nooit eerder dichtte ik over ADHD.

[ Bericht 0% gewijzigd door Oxymoron op 30-05-2009 14:31:49 (woord vergeten) ]