OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik schop dit topic maar alvast 
voor het geval Tierrr van zich af wil schrijven...
Damn wat is het toch altijd weer klote als dit soort dingen gebeuren, ben er zelf ook helemaal naar van....
voor het geval Tierrr van zich af wil schrijven...Damn wat is het toch altijd weer klote als dit soort dingen gebeuren, ben er zelf ook helemaal naar van....
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Ik hier ook wel beetje...quote:Op donderdag 29 oktober 2009 14:15 schreef flugeltje het volgende:
Ik schop dit topic maar alvast
Damn wat is het toch altijd weer klote als dit soort dingen gebeuren, ben er zelf ook helemaal naar van....
We zien wel wanneer ze er behoefte aan heeft om hier te posten
Poging 17/18 is begonnen... Nu wel raak?
Wat zijn jullie lief... ben er helemaal stil van...
Voor degenen die niet meelezen in het wachten op het tweede streepje topic, hier nog even het verhaal:
Ik heb vandaag met 11w4d een echo gehad... en dit werd in plaats van een leuke gebeurtenis een drama met veel verdriet en tranen met tuiten... Hadden we met 7w4d nog een goede echo met een kloppend hartje, vandaag waren er 2 (!!) dode kindjes te zien... :cry:
Heb de hele tijd in het ziekenhuis lopen janken, ben nu inmiddels weer wat rustiger, maar helemaal leeg... morgen naar de gyn om te bespreken hoe nu verder...
Maar waarschijnlijk wordt het curretage, want de beide kindjes zijn al 4 weken dood, de één is op de dag van de vorige echo overleden, de ander de dag erna... dus eigenlijk had het dan al afgestoten moeten zijn...
Lijkt me idd wel fijn om hier mee te schrijven..
Voor degenen die niet meelezen in het wachten op het tweede streepje topic, hier nog even het verhaal:
Ik heb vandaag met 11w4d een echo gehad... en dit werd in plaats van een leuke gebeurtenis een drama met veel verdriet en tranen met tuiten... Hadden we met 7w4d nog een goede echo met een kloppend hartje, vandaag waren er 2 (!!) dode kindjes te zien... :cry:
Heb de hele tijd in het ziekenhuis lopen janken, ben nu inmiddels weer wat rustiger, maar helemaal leeg... morgen naar de gyn om te bespreken hoe nu verder...
Maar waarschijnlijk wordt het curretage, want de beide kindjes zijn al 4 weken dood, de één is op de dag van de vorige echo overleden, de ander de dag erna... dus eigenlijk had het dan al afgestoten moeten zijn...
Lijkt me idd wel fijn om hier mee te schrijven..
Tierrr, wat een nachtmerrie zeg. Zoiets verwacht je toch totaal niet als je denkt bijna bij die ''magische 12 weken grens'' te zijn. Wat kapot van verdriet moeten jullie zijn nu.
Heel erg veel sterkte gewenst
Heel erg veel sterkte gewenst
“I mean, nobody’s scientifically perfect, but Suzie’s about as close to being perfect as any human could possibly be.”
Tierrr, wat vreselijk, ik heb er geen woorden voor, zo verdrietig is dit.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Wat erg Tierrr, het leek zo goed, na die echo.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Tierrr, schrijf hier lekker van je af wat je voelt en wat er met je gebeurd als je daar behoefte aan hebt. Mij heeft het heel erg geholpen, sterker nog. Ik kon mezelf hier beter uiten dan in het dagelijks leven. Alleen al omdat er hier veel meiden zitten die precies weten wat je doormaakt.
Je gaat nu even de achtbaan in van het medische circuit, daarom even wat hele goede raad van mijn zijde. Laat jezelf niet zomaar overbluffen door een gyn of assistent, het is jouw lichaam, jouw zwangerschap en uiteindelijk dus ook altijd jouw keus wat er wel of niet met je lichaam gaat gebeuren. Natuurlijk ben jij niet degen die ervoor gestudeerd heeft, maar je bent wel degene die na gedegen advisering de keuzes maakt. Het klinkt wederom erg praktisch van mijn kant, maar in al je emotie en lamgeslagenheid is het soms wat lastig om krachtig te zijn richting de gevestigde orde. Jij bent degene die het achteraf moet verwerken dus moet ook jij degene zijn die volledig achter alle te nemen stappen staat.
Emotioneel gezien kan ik je verder niet heel veel advies geven. Iedereen gaat er weer anders mee om, maar het rauwe lege gevoel herken ik wel. Pas overigens wel op dat je je partner niet wegduwt omdat deze het niet lijkt te begrijpen. (daar had ik een handje van) Je hebt 'm hard genoeg nodig de komende periode en ook hij heeft verdriet, zij het dan op een andere manier.
Nou meid, heel veel sterkte en wijsheid gewenst.
Je gaat nu even de achtbaan in van het medische circuit, daarom even wat hele goede raad van mijn zijde. Laat jezelf niet zomaar overbluffen door een gyn of assistent, het is jouw lichaam, jouw zwangerschap en uiteindelijk dus ook altijd jouw keus wat er wel of niet met je lichaam gaat gebeuren. Natuurlijk ben jij niet degen die ervoor gestudeerd heeft, maar je bent wel degene die na gedegen advisering de keuzes maakt. Het klinkt wederom erg praktisch van mijn kant, maar in al je emotie en lamgeslagenheid is het soms wat lastig om krachtig te zijn richting de gevestigde orde. Jij bent degene die het achteraf moet verwerken dus moet ook jij degene zijn die volledig achter alle te nemen stappen staat.
Emotioneel gezien kan ik je verder niet heel veel advies geven. Iedereen gaat er weer anders mee om, maar het rauwe lege gevoel herken ik wel. Pas overigens wel op dat je je partner niet wegduwt omdat deze het niet lijkt te begrijpen. (daar had ik een handje van) Je hebt 'm hard genoeg nodig de komende periode en ook hij heeft verdriet, zij het dan op een andere manier.
Nou meid, heel veel sterkte en wijsheid gewenst.
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Och nee toch, Tierrr, wat ontzettend verdrietig Ik ben er even helemaal stil van.. Een hele dikke voor jou, en veel sterkte..
Ik ben er even helemaal stil van.. Een hele dikke voor jou, en veel sterkte..
3!
Tierr wat ontzettend verdrietig.... ben er helemaal stil van
Heel heel veel sterkte
Heel heel veel sterkte
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Tierrr, hier heb ik weinig woorden voor, maar wat moet dit verschrikkelijk zijn om door te maken....
Veel sterkte gewenst....
Veel sterkte gewenst....
Tierrr, heel veel sterkte meis! Neem tijd om het te verwerken. Net als flugeltje heb ik ook een positieve (voor zover mogelijk natuurlijk) ervaring met het afdrijven van de vrucht met behulp van cytotec pillen in plaats van curretage.
Ik vond het fijn dat ik de miskraam zo thuis kon ondergaan en daarbij ook zonder risico op beschadigingen. Helaas is er hierbij ook een kans aanwezig dat het niet lukt, waarna alsnog curretage zal moeten plaatsvinden, maar ik wilde het in ieder geval 'zelf' proberen.
Uiteraard zijn er ook weer argumenten voor curretage, maar ik wilde het, net als flugeltje, wel verteld hebben omdat veel artsen de mogelijkheid niet aanbieden / bespreken. Ik heb er ook zelf om moeten vragen omdat ik er toevallig over gelezen had.
Sterkte in ieder geval.
Ik vond het fijn dat ik de miskraam zo thuis kon ondergaan en daarbij ook zonder risico op beschadigingen. Helaas is er hierbij ook een kans aanwezig dat het niet lukt, waarna alsnog curretage zal moeten plaatsvinden, maar ik wilde het in ieder geval 'zelf' proberen.
Uiteraard zijn er ook weer argumenten voor curretage, maar ik wilde het, net als flugeltje, wel verteld hebben omdat veel artsen de mogelijkheid niet aanbieden / bespreken. Ik heb er ook zelf om moeten vragen omdat ik er toevallig over gelezen had.
Sterkte in ieder geval.
Bedankt voor alle lieve woorden, dat doet me goed!!
En flugel en happyme bedankt voor de tips!
Ik ben ook zeker van plan om mijn mannetje te staan wat betreft het hoe en wat nu verder...
De echoscopiste van vanochtend wilde me bijvoorbeeld ook naar de vk sturen en drong daar heel erg op aan, terwijl ikzelf eigenlijk veel liever direct weer naar de gyn toe ging. Ik bedoel: wat moet ik bij de vk?? Ik ben niet meer zwanger en ik liep voor de zwangerschap ook al bij de gyn. Even gepusht en toen mocht ik idd door naar de gyn. Daar kon ik in eerste instantie niet eerder een afspraak krijgen dan dinsdagmiddag, maar na even doorzetten mag ik daar gelukkig toch morgen al heen...
Ik ben iemand die heel graag alles zelf in de hand heeft en graag doordendert... misschien ook niet altijd goed voor de verwerking... maar we zien wel hoe het gaat...
Ik vind het trouwens ook zo erg dat mijn vent zo verdrietig is, hij is helemaal van slag, zegt bijna niks..
Ik heb een hele poos zitten janken maar ben nu trouwens ook erg rustig, maar jeetje, wat een leegte ineens, weet niet meer wat ik moet... kan niks anders verzinnen dan een beetje achter de computer zitten of doelloos door het huis lopen...
En flugel en happyme bedankt voor de tips!
Ik ben ook zeker van plan om mijn mannetje te staan wat betreft het hoe en wat nu verder...
De echoscopiste van vanochtend wilde me bijvoorbeeld ook naar de vk sturen en drong daar heel erg op aan, terwijl ikzelf eigenlijk veel liever direct weer naar de gyn toe ging. Ik bedoel: wat moet ik bij de vk?? Ik ben niet meer zwanger en ik liep voor de zwangerschap ook al bij de gyn. Even gepusht en toen mocht ik idd door naar de gyn. Daar kon ik in eerste instantie niet eerder een afspraak krijgen dan dinsdagmiddag, maar na even doorzetten mag ik daar gelukkig toch morgen al heen...
Ik ben iemand die heel graag alles zelf in de hand heeft en graag doordendert... misschien ook niet altijd goed voor de verwerking... maar we zien wel hoe het gaat...
Ik vind het trouwens ook zo erg dat mijn vent zo verdrietig is, hij is helemaal van slag, zegt bijna niks..
Ik heb een hele poos zitten janken maar ben nu trouwens ook erg rustig, maar jeetje, wat een leegte ineens, weet niet meer wat ik moet... kan niks anders verzinnen dan een beetje achter de computer zitten of doelloos door het huis lopen...
Jemig wat erg Tierrr, heel erg veel sterkte
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Wat een verdrietig nieuws Tierr 
Heel veel sterkte voor jou en je man/vriend
Heel veel sterkte voor jou en je man/vriend
"I'm not expecting to grow flowers in a desert, but i can live and breathe and see the sun in wintertime"
https://www.youtube.com/watch?v=jbhtJh1LXHQRoll
https://www.youtube.com/watch?v=jbhtJh1LXHQRoll
Tierr, wat vreselijk verdrietig. En het toeval dat het op de dag van de echo mis ging. Ik vind dat wel bijzonder.
Veel sterkte, iets anders dan huilen en doelloos rondlopen is ook even niet te verzinnen.
Goed dat je niet over je heen laat walsen. Ik wens je alle kracht.
Veel sterkte, iets anders dan huilen en doelloos rondlopen is ook even niet te verzinnen.
Goed dat je niet over je heen laat walsen. Ik wens je alle kracht.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Tierrr wat een verdrietig bericht!
Ik ben er stil van. Sterkte met het verwerken.
Ik ben er stil van. Sterkte met het verwerken.
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
ik herken dit zo... nu zijn het even hele scherpe randjes en doet het ongelofelijk zeer... maar het slijt wel met de tijd. Je vergeet het verdriet niet, maar je komt er verder mee...quote:Op donderdag 29 oktober 2009 15:50 schreef Tierrr het volgende:
Bedankt voor alle lieve woorden, dat doet me goed!!
En flugel en happyme bedankt voor de tips!
Ik ben ook zeker van plan om mijn mannetje te staan wat betreft het hoe en wat nu verder...
De echoscopiste van vanochtend wilde me bijvoorbeeld ook naar de vk sturen en drong daar heel erg op aan, terwijl ikzelf eigenlijk veel liever direct weer naar de gyn toe ging. Ik bedoel: wat moet ik bij de vk?? Ik ben niet meer zwanger en ik liep voor de zwangerschap ook al bij de gyn. Even gepusht en toen mocht ik idd door naar de gyn. Daar kon ik in eerste instantie niet eerder een afspraak krijgen dan dinsdagmiddag, maar na even doorzetten mag ik daar gelukkig toch morgen al heen...
Ik ben iemand die heel graag alles zelf in de hand heeft en graag doordendert... misschien ook niet altijd goed voor de verwerking... maar we zien wel hoe het gaat...
Ik vind het trouwens ook zo erg dat mijn vent zo verdrietig is, hij is helemaal van slag, zegt bijna niks..
Ik heb een hele poos zitten janken maar ben nu trouwens ook erg rustig, maar jeetje, wat een leegte ineens, weet niet meer wat ik moet... kan niks anders verzinnen dan een beetje achter de computer zitten of doelloos door het huis lopen...
heel veel sterkte nogmaals...
Oh wat vreselijk Tier. Wat ontzettend verdrietig. Heeeel veel sterkte, voor jullie allebei.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Oh hemel, wat verdrietig.
Veel sterkte Tierr en man.
Veel sterkte Tierr en man.
Toch mooi en heel bijzonder, he?quote:Op donderdag 29 oktober 2009 15:22 schreef flugeltje het volgende:
Tierrr, schrijf hier lekker van je af wat je voelt en wat er met je gebeurd als je daar behoefte aan hebt. Mij heeft het heel erg geholpen, sterker nog. Ik kon mezelf hier beter uiten dan in het dagelijks leven. Alleen al omdat er hier veel meiden zitten die precies weten wat je doormaakt.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Heel bijzonder inderdaad. Nu wist ik al hoe warm de FOK!kers kunnen zijn, maar dat is in de tijden dat ik het erg moeilijk had eens te meer gebleken. Zeker ook omdat het hebben van een miskraam echt alleen helemaal begrepen wordt door mensen, met name vrouwen, die het ook meegemaakt hebben. Zelfs Martijn begreep minder van mij in die periode dan de meiden hier.quote:
Mij heeft het in ieder geval geholpen, ben daar nog steeds erg dankbaar voor
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Tierrr, wat vreselijk verdrietig, zeg! 
Heel veel sterkte gewenst in de moeilijke tijd die komen gaat!
Heel veel sterkte gewenst in de moeilijke tijd die komen gaat!
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Dat is ook mijn ervaring, idd. En ook dat het zo fijn kan zijn om je gevoelens even te kunnen uiten, en dat het daarbij niet uitmaakt dat de tranen over je wangen rollen en je geen stem hebt omdat ie breekt. Niemand die het hoort of ziet.quote:Op donderdag 29 oktober 2009 19:30 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Heel bijzonder inderdaad. Nu wist ik al hoe warm de FOK!kers kunnen zijn, maar dat is in de tijden dat ik het erg moeilijk had eens te meer gebleken. Zeker ook omdat het hebben van een miskraam echt alleen helemaal begrepen wordt door mensen, met name vrouwen, die het ook meegemaakt hebben. Zelfs Martijn begreep minder van mij in die periode dan de meiden hier.
Mij heeft het in ieder geval geholpen, ben daar nog steeds erg dankbaar voor
Tierrr, ook hier een positieve ervaring met de tabletten; het thuis kunnen zijn, minder kans op complicaties, het zelf doen.
Heel veel sterkte
Doelloos door het huis lopen en een beetje internetten is toch prima voor nu? Leg jezelf vooral niets op, maar volg je gevoel
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Mijn ervaring is dat ook inderdaad, Moonah, Flugel en MissSly. Ik voelde me zo geholpen en gesteund, ook waar mijn man me niet kon begrijpen... ik vond het heel erg aanvoelen als een warme deken, als thuis komen, heel knus en veilig.
Nogmaals bedankt voor alle lieve woorden... doet me echt goed dat ik het hier van me af kan praten en dat iedereen zo lief reageert!!
Vandaag dus naar de gyn geweest. En het was moeilijk natuurlijk, maar gelukkig had ik een aardige gyn die alles heel rustig en duidelijk uitlegde.. In verband met het risico op beschadiging van de baarmoeder bij curretage heb ik ervoor gekozen om een miskraam op te laten wekken met behulp van pillen... is natuurlijk wel een stuk pijnlijker en niet zeker of alles dan ook echt helemaal schoon wordt, maar het is het proberen waard, vonden wij...
Ik mag maandag beginnen met de pillen, dus ben benieuwd... heb iig sterke pijnstillers meegekregen, dus hoop dat dat wat helpt...
Verder is het vooral emotioneel zwaar, zeker omdat de zwangerschapshormonen nog door mijn lijf gieren... vanochtend ook weer kotsend boven de plee gehangen... wrang...
Maarja, het is niet anders..
Vandaag dus naar de gyn geweest. En het was moeilijk natuurlijk, maar gelukkig had ik een aardige gyn die alles heel rustig en duidelijk uitlegde.. In verband met het risico op beschadiging van de baarmoeder bij curretage heb ik ervoor gekozen om een miskraam op te laten wekken met behulp van pillen... is natuurlijk wel een stuk pijnlijker en niet zeker of alles dan ook echt helemaal schoon wordt, maar het is het proberen waard, vonden wij...
Ik mag maandag beginnen met de pillen, dus ben benieuwd... heb iig sterke pijnstillers meegekregen, dus hoop dat dat wat helpt...
Verder is het vooral emotioneel zwaar, zeker omdat de zwangerschapshormonen nog door mijn lijf gieren... vanochtend ook weer kotsend boven de plee gehangen... wrang...
Maarja, het is niet anders..
Het is wel een fijn idee mijsje!! Dankjewel!!
Voor degenen die dit ook hebben meegemaakt: wanneer voelden jullie je weer een beetje mens??
Ik voel me nu echt een zombie die als een kip zonder kop door het huis loopt... nergens zin in, een ontzettend leeg gevoel, 's nachts niet kunnen slapen en in plaats daarvan jankend in bed liggen...
Is dit normaal?? En wanneer gaat het over??
Voor degenen die dit ook hebben meegemaakt: wanneer voelden jullie je weer een beetje mens??
Ik voel me nu echt een zombie die als een kip zonder kop door het huis loopt... nergens zin in, een ontzettend leeg gevoel, 's nachts niet kunnen slapen en in plaats daarvan jankend in bed liggen...
Is dit normaal?? En wanneer gaat het over??
Dat lege gevoel blijft even lieverd. Bij mij bleef het zeker tot een week na het verliezen van het vruchtje voortduren. (en nu ook nog wel eens)quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 09:20 schreef Tierrr het volgende:
Het is wel een fijn idee mijsje!! Dankjewel!!
Voor degenen die dit ook hebben meegemaakt: wanneer voelden jullie je weer een beetje mens??
Ik voel me nu echt een zombie die als een kip zonder kop door het huis loopt... nergens zin in, een ontzettend leeg gevoel, 's nachts niet kunnen slapen en in plaats daarvan jankend in bed liggen...
Is dit normaal?? En wanneer gaat het over??
Overigens, over cytotec... Ik vond de pijn absoluut dragelijk. En ergens was de pijn ook wel fijn omdat dit ook lichamelijk uiting gaf aan de pijn die ik vanbinnen voelde. Het was fijn om het 'zelf' te mogen doen, heeft voor mijn verwerking erg geholpen. Wij hebben het vruchtje ook bekeken, het zag eruit zoals op de foto's die je wel eens op internet vind. Een vreemd soort trots hadden we wel, je kon sommige dingen ook al echt herkennen en dat hadden wij dan gemaakt.
Heel veel sterkte de komende tijd, geef het de tijd.
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Bedankt flugel! Ook fijn te lezen dat de pijn bij jou meeviel.
Ik zou inderdaad ook wel graag de vruchtjes willen bekijken, maar ik ben ook heel bang dat er maandag al niks meer van over is... de vruchtjes waren gister al heel veel kleiner dan eergister... dus ja, kun je er dan nog wel iets van zien?? Hoe oud was jouw kindje toen het overleed? En hoeveel tijd na het overlijden van je kindje kreeg je die pillen?? (Als je het niet te moeilijk vind om het erover te hebben... )
Ik zou inderdaad ook wel graag de vruchtjes willen bekijken, maar ik ben ook heel bang dat er maandag al niks meer van over is... de vruchtjes waren gister al heel veel kleiner dan eergister... dus ja, kun je er dan nog wel iets van zien?? Hoe oud was jouw kindje toen het overleed? En hoeveel tijd na het overlijden van je kindje kreeg je die pillen?? (Als je het niet te moeilijk vind om het erover te hebben...
)
Ik kan er wel over praten hoor. Ik was in de 11e week toen het mis ging en mijn kindje was ook net na de echo (bij iets meer dan 7 weken) overleden. Wij zagen het op de echo op dinsdag en op woensdag heb ik de eerste dosis cytotec gekregen. Op donderdag kreeg ik een tweede dosis en toen ben ik het vruchtzakje in z'n geheel verloren. Nadat ik het vruchtzakje kwijt was is de pijn overigens ook direct verdwenen.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 10:00 schreef Tierrr het volgende:
Bedankt flugel! Ook fijn te lezen dat de pijn bij jou meeviel.
Ik zou inderdaad ook wel graag de vruchtjes willen bekijken, maar ik ben ook heel bang dat er maandag al niks meer van over is... de vruchtjes waren gister al heel veel kleiner dan eergister... dus ja, kun je er dan nog wel iets van zien?? Hoe oud was jouw kindje toen het overleed? En hoeveel tijd na het overlijden van je kindje kreeg je die pillen?? (Als je het niet te moeilijk vind om het erover te hebben...
(mijn andere miskramen waren bij veel kortere zwangerschappen en zijn dus absoluut niet te vergelijken)
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
ik had mijn miskraam in de zomervakantie. iets minder dan een week nadat het begon te bloeden had ik m'n currettage en anderhalve week erna gingen we op vakantie naar Italië (die vakantie stond al gepland...) ik heb me de hele vakantie zo verloren en verdrietig gevoeld. het gevoel is wel beter geworden na verloop van tijd. ik voel me niet meer zo leeg en verloren, maar het gevoel van verdriet is er nog steeds wel eens. Wel zijn daar de scherpe randjes af, maar dat heeft inderdaad wel een tijdje geduurd...quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 09:20 schreef Tierrr het volgende:
Het is wel een fijn idee mijsje!! Dankjewel!!
Voor degenen die dit ook hebben meegemaakt: wanneer voelden jullie je weer een beetje mens??
Ik voel me nu echt een zombie die als een kip zonder kop door het huis loopt... nergens zin in, een ontzettend leeg gevoel, 's nachts niet kunnen slapen en in plaats daarvan jankend in bed liggen...
Is dit normaal?? En wanneer gaat het over??
het is heel normaal dus, maar dat doet niks af aan je verdriet.
Ik had in de dagen voor de currettage ook wel buikpijn onderin m'n buik. m'n man wilde me steeds pijnstilling geven ervoor, maar dat wilde ik niet. ik dacht: als pijn het enige is dat ik bij dit kindje voel, dan wil ik het voelen ook... dat heeft hij nooit kunnen begrijpen van me.
Lieve Tierrr, ten eerste wil ik je zeggen dat alles wat je voelt, of niet voelt, normaal is. Het is jouw manier van verwerken, dus dat is een goede manier. Volg je gevoel, dan is het goed en normaal
Bij ons werd bij de eerste echo met ongeveer 7 weken geconstateerd dat er geen hartactiviteit was. Omdat niet helemaal duidelijk was of ik misschien korter zwanger was (hoewel zowel de gyn als wij dat eigenlijk diep van binnen niet geloofden) heb ik 10 dagen rondgelopen tot een volgende echo. En in die tien dagen heb ik niets gedaan. 's Nachts lag ik in bed, overdag zat ik in mijn hoekje van de bank. That's it. Is dat normaal? Mja, voor mij kennelijk wel, zo kon ik het verwerken.
Ik vond de pijn van de pillen ook meevallen. Ik heb die middag in bed gelegen, alleen zo nu en dan even naar het toilet, en weer terug naar bed. Alleen, ook zonder mijn vriend. Op de een of andere manier voelde dat het beste. Ik weet niet of hij het begreep, maar hij kon me in ieder geval in die hele periode de ruimte geven om het te doen zoals het voor mij goed voelde en dat was heel erg fijn.
Sterkte meid
Bij ons werd bij de eerste echo met ongeveer 7 weken geconstateerd dat er geen hartactiviteit was. Omdat niet helemaal duidelijk was of ik misschien korter zwanger was (hoewel zowel de gyn als wij dat eigenlijk diep van binnen niet geloofden) heb ik 10 dagen rondgelopen tot een volgende echo. En in die tien dagen heb ik niets gedaan. 's Nachts lag ik in bed, overdag zat ik in mijn hoekje van de bank. That's it. Is dat normaal? Mja, voor mij kennelijk wel, zo kon ik het verwerken.
Ik vond de pijn van de pillen ook meevallen. Ik heb die middag in bed gelegen, alleen zo nu en dan even naar het toilet, en weer terug naar bed. Alleen, ook zonder mijn vriend. Op de een of andere manier voelde dat het beste. Ik weet niet of hij het begreep, maar hij kon me in ieder geval in die hele periode de ruimte geven om het te doen zoals het voor mij goed voelde en dat was heel erg fijn.
Sterkte meid
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik had heel erg de gedachte, ook al leeft het niet meer, zolang het nog in mij zit is het nog bij mij, dat is het enige wat ik nu nog voor het kindje kan doen, ook al leeft het niet meer, fijn bij mamma zijn, nog even samen.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 10:42 schreef mijsje het volgende:
[..]
ik dacht: als pijn het enige is dat ik bij dit kindje voel, dan wil ik het voelen ook... dat heeft hij nooit kunnen begrijpen van me.
Buh, hier moet ik helemaal van huilen.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 11:48 schreef Marrije het volgende:
[..]
Ik had heel erg de gedachte, ook al leeft het niet meer, zolang het nog in mij zit is het nog bij mij, dat is het enige wat ik nu nog voor het kindje kan doen, ook al leeft het niet meer, fijn bij mamma zijn, nog even samen.
Tierrr...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
daarom raakte ik ook erg in paniek toen ik onder narcose moest voor de currettage... ik wist dat als ik wakker zou worden, m'n kindje weg zou zijn...quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 11:48 schreef Marrije het volgende:
[..]
Ik had heel erg de gedachte, ook al leeft het niet meer, zolang het nog in mij zit is het nog bij mij, dat is het enige wat ik nu nog voor het kindje kan doen, ook al leeft het niet meer, fijn bij mamma zijn, nog even samen.
Ik ook...quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 12:43 schreef Moonah het volgende:
Buh, hier moet ik helemaal van huilen.
Dat is naar.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 12:48 schreef mijsje het volgende:
[..]
daarom raakte ik ook erg in paniek toen ik onder narcose moest voor de currettage... ik wist dat als ik wakker zou worden, m'n kindje weg zou zijn...
Ik werd pas een maand nadat ik wist dat het niet goed zat gecuretteerd, toen was ik er ook wel echt aan toe
Op de laatste echo die ik had was het al zo gekrompen, dat ik er toen ook wel in kon berusten op de een of andere manier.
o jeetje Tierr, ik had dit nog niet gelezen, maar wat een afschuwelijk nieuws heb je deze week te horen gekregen..... en dat na bijna 12 weken zwanger te zijn.....
Ik wil je onwijs veel sterkte wensen in deze ongelofelijk moeilijke tijd. neem tijd voor jezelf en zeker ook voor elkaar...
hoe gaat het nu met je? heb je veel last van buikpijn? of is dat dragelijk?
Ik wil je onwijs veel sterkte wensen in deze ongelofelijk moeilijke tijd.
neem tijd voor jezelf en zeker ook voor elkaar... hoe gaat het nu met je? heb je veel last van buikpijn? of is dat dragelijk?
05-12-2009 is ons lieve meisje geboren! Evie (L)
17-08-2011 Onze 2e prachtige meid maakt het gezinnetje compleet: Liene (L)
17-08-2011 Onze 2e prachtige meid maakt het gezinnetje compleet: Liene (L)
Bedankt Beessie-Jen
Ik mag maandag pas met die pillen beginnen (zodat ik evt direct naar het ziekenhuis kan als het niet goed gaat en ze daar ook de tijd voor me hebben) dus ik heb nu nog nergens last van. Ja, misselijkheid... van de zwangerschap... maar verder heb ik geen buikpijn gehad ofzo...
Ben erg benieuwd hoe het maandag zal gaan.. ik hoor heel veel verschillende verhalen over die pillen en de pijn die je krijgt enzo...
Ik mag maandag pas met die pillen beginnen (zodat ik evt direct naar het ziekenhuis kan als het niet goed gaat en ze daar ook de tijd voor me hebben) dus ik heb nu nog nergens last van. Ja, misselijkheid... van de zwangerschap... maar verder heb ik geen buikpijn gehad ofzo...
Ben erg benieuwd hoe het maandag zal gaan.. ik hoor heel veel verschillende verhalen over die pillen en de pijn die je krijgt enzo...
