[Centraal] Wielrennen #55 - Op naar de volgende klassiekers!

quote:

Lijst verdachte renners binnenkort openbaar gemaakt



Een woordvoerder van de international wielerunie (UCI) heeft dinsdag in The Guardian verteld dat er eind deze maand bekend wordt gemaakt bij welke renners afwijkende waarden in het biologisch paspoort zijn gevonden.

De UCI voerde eind vorig jaar het biologisch paspoort in. Hiermee kunnen ze door testen op lange termijn met elkaar te vergelijken dopingzondaars opsporen. De internationale wielerunie had afgelopen jaar al een lijst met 23 verdachte renners, maar toen kreeg het het bewijs niet rond. Voor de start van de Giro d’Italia op 9 mei wordt de lijst openbaar gemaakt. (JB)

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 18:38 schreef Intxaurraga het volgende:
Dat Bos-incident wordt hier wel erg makkelijk weggelachen. Zowel Impey als de beelden getuigen toch tegen hem. Hier nog een vertraagde weergave:

Theo Bos and Daryl Impey Collide (slow mo) - Tour Of Turkey stage 8

Al blijft het moeilijk te geloven dat iemand zoiets doet.

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 12:27 schreef The_Hives het volgende:
Ben benieuw of het een beetje overeenkomt met dat lijstje van die manager van Kohl uit die Duitse krant/blad met ondermeer Dekker en Boogerd erop.
[..]

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 18:46 schreef TheArt het volgende:

[..]

Dat filmpje in uit en te na besproken in het topic van Theo Bos. Misschien daar eens kijken.

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 18:47 schreef TheArt het volgende:

[..]

Dat zijn twee totaal verschillende dingen. Dit is een zaak van het biologisch paspoort, iets wat Anne Gripper vorig jaar al aankaartte.

Kortom, niets komt overeen.

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 12:33 schreef -skippybal- het volgende:
Afwijkende waarde is toch geen positieve plas? Beetje nutteloos een bom gooien, imho.

quote:

Op woensdag 22 april 2009 18:42 schreef marcodej het volgende:

[..]

Na Vermeltfoort en Mollema de derde al bij Rabo.

quote:

wo 22/04/09 - Andreas Klöden heeft de openingstijdrit in de Ronde van Trentino gewonnen. De Duitser was over 16,3 km een seconde sneller dan zijn ploegmaat bij Astana, Janez Brajkovic.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 00:10 schreef rubbereend het volgende:
Zit er weer een ploegentijdrit in een grote ronde? Astana heeft opzich best een aardige ploeg daarvoor

quote:

Op donderdag 23 april 2009 00:59 schreef wimderon het volgende:

[..]

De in mijn ogen grootste 'concurrenten' Schleck en Evans hebben ook een prima ploeg daarvoor, de verschillen in de Tour gaan beperkt blijven voor deze ploegen denk ik. Als je de ploegen in beste bezetting tegen elkaar laat rijden heeft Garmin een betere ploeg denk ik trouwens.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 01:44 schreef thettes het volgende:
Wie kunnen bij lotto tijdrijden?
1.Evans
2.Dekker
3.Hoste
4.Lang

verder wat meer middelmatige tijdrijders als elijzen, vdbroeck, de greef, kaisen en mss nog een paar. Wel potentie maar nog niet écht bewezen.

Inderdaad niet opgewassen tegen het bovenstaande geweld

quote:

Op donderdag 23 april 2009 17:47 schreef OProg het volgende:
Vandaag de eerste echte etappe in Trentino, bergop op de Alpe di Pampeago.
De Pool Przemyslaw Niemiec van Miche wint.
Met het oog op de Giro een sterke Iwan Basso op 22 seconden. Simoni weet top 5 te rijden door op 45 seconden binnen te komen. Kloden en Garzelli beperken de schade. DiLuca zakte erdoor en kwam ergens op anderhalve minuut binnen.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 19:48 schreef Gillingham het volgende:

[..]

Di Luca is overigens maar 1 seconde trager dan Garzelli en Klöden komt daar nog een stukje achter. Die laatste heeft toch iets te veel tijd verloren met 2.38. Basso was vandaag sterk maar viel gisteren een beetje tegen in de openingstijdrit.

quote:

Op woensdag 22 april 2009 18:54 schreef marcodej het volgende:

[..]

Mooi stuk.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 19:48 schreef Gillingham het volgende:

[..]

Di Luca is overigens maar 1 seconde trager dan Garzelli en Klöden komt daar nog een stukje achter. Die laatste heeft toch iets te veel tijd verloren met 2.38. Basso was vandaag sterk maar viel gisteren een beetje tegen in de openingstijdrit.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 22:13 schreef Devpartner het volgende:
Brajkovic niet zo slecht met oog op de giro. Basso sterke klim... maar zijn TT gisteren was beneden alle peil. Dit haalt verre van zijn niveau van voor de schorsing in tijdritten, bergop gaat hij toch beter zijn dan de rest vrees ik.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 22:17 schreef SaintOfKillers het volgende:
Bij de Giro zullen velen hier waarschijnlijk weer zitten hopen op Simoni-successen. Ik ook, maar het wordt natuurlijk steeds minder waarschijnlijk, hij is ondertussen wel erg oud aan het worden (al is Rebellin nog 14 dagen ouder, maar die moet het ook geen 3 weken aan een stuk doen).

quote:

Op donderdag 23 april 2009 23:42 schreef wimderon het volgende:

[..]

Zou me niets verbazen als ze daar mikken op Scarponi voor een klassement, met Simoni in een vrije rol.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 00:10 schreef rubbereend het volgende:
Zit er weer een ploegentijdrit in een grote ronde? Astana heeft opzich best een aardige ploeg daarvoor

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 08:06 schreef franklop het volgende:

[..]

Hebben ze weer die (belachelijke) regel in de Tour dat ze maar maximaal een aantal seconden kunnen verliezen als je op bepaalde plek eindigd? Dus 20 seconden verlies max voor nummer 2, 30 voor nummer 3 etc?

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 08:43 schreef TheArt het volgende:

[..]

Nope. De ploegentijdrit is maar 38 km. lang. De kans op hele grote tijdsverschillen is dan toch minder aanwezig, vandaar dat ze die regel hebben laten vallen. Gewoon de normale tijdsverschillen dus.

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 08:45 schreef franklop het volgende:

[..]

Ah mooi zo. Kunnen nog wel best grote gaatjes geslagen worden in 38km hoor.

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 08:59 schreef TheArt het volgende:

[..]

Klopt, maar de meeste ploegentijdritten in de Tour waren toch wel langer dan 60 km. Dan zijn de kans op hele grote tijdsverschillen nu wel aanzienlijk minder, dus het is logisch dat ze voor de reguliere tijdsverschillen hebben gekozen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 23:41 schreef wimderon het volgende:

[..]

TT's in grote rondes is sowieso een vak apart, reken maar dat Basso daar top gaat zijn. In de TTT gaat hij ook tijd pakken op de meeste concurrenten trouwens.

Brajkovic, die jongen moet eerst maar eens laten zien langer dan 1 week op niveau te kunnen blijven, laat staan 3 weken.

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 09:30 schreef franklop het volgende:

[..]

Das waar. Op deze manier kunnen renners van Euskaltel ook nog hopen op een hoge klassering

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

"Ik kan winnen... als het mooi weer wordt"
vr 24/04/09 - Alejandro Valverde heeft voorlopig vrij anoniem rondgereden in de klimklassiekers. "Maar Luik-Bastenaken-Luik ligt me het best van de drie."
Zondag verdedigt Alejandro Valverde (foto) zijn titel in Luik-Bastenaken-Luik. Hoge ogen heeft de Spanjaard dit jaar nog niet gegooid in de klimklassiekers. (Belga) "Door mijn prestaties van de afgelopen jaren hoor ik bij de topfavorieten, maar ik heb dit jaar met het oog op de Tour minder koersen in de benen."

"Ik kan zondag voor de derde keer winnen, maar dan is er wel één voorwaarde: het moet mooi weer zijn. Ik haat regen."

"Luik-Bastenaken-Luik ligt mij in principe beter dan de Gold Race en de Waalse Pijl", zegt Valverde in Le Soir.

"Het is de lastigste van de drie en dus blijven minder renners over voor de finale. Luik heeft een fantastisch parcours én het is bovendien een toetssteen voor je conditie."

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 10:10 schreef Devpartner het volgende:

[..]

Ik heb Basso anders nog in geen enkele kleine ronde een behoorlijke TT zien rijden. Het kan goed zijn dat hij in de giro beter voor de dag komt tegen de klok, maar 3s/km verliezen vlak voor de giro is geen goed voorteken in dat werk. Tegen een top Armstrong moet hij zo geen stoot uithalen. (gelukkig is die niet top en zijn de overige tijdrijders nog van een veel minder kaliber )

Dat Brajkovic nog veel moet bewijzen is voor de hand liggend, maar hij laat hier toch een goede vorm zien. Dus die is wel klaar voor de giro (ongeacht waar hij terecht komt).

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 12:03 schreef wimderon het volgende:

[..]

Ach, Basso heeft net een hoogtestage met zware trainingen van 2 weken achter de rug. Daarnaast gaan de TT's in de Giro ook nog eens over geaccidenteerd terrein.

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 11:56 schreef OProg het volgende:

[..]

Hij is blijkbaar ook nog steeds in de overtuiging dat hij de tour gaat doen.

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 10:10 schreef Devpartner het volgende:

(gelukkig is die niet top en zijn de overige tijdrijders nog van een veel minder kaliber )

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 12:42 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Hij zou ondertussen toch moet doorhebben dat hij te kort komt voor de Tour (niet door te veel wedstrijden te rijden, maar gewoon kwalitatief niet goed genoeg)

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 13:42 schreef thettes het volgende:

[..]

Dat is toch wel een beetje onzin. Als je gewoon in de top mee kunt draaien kan je hem (met wat geluk) zomaar een keer winnen. Wie zag Sastre als tourwinnaar tot afgelopen juli?

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 12:42 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Hij zou ondertussen toch moet doorhebben dat hij te kort komt voor de Tour (niet door te veel wedstrijden te rijden, maar gewoon kwalitatief niet goed genoeg)

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 13:31 schreef ItaloDancer het volgende:

[..]

Leipheimer rijdt de Giro toch?

quote:

Op vrijdag 24 april 2009 14:14 schreef SaintOfKillers het volgende:


Dat hij zich maar toelegt op de grote ronde voor dummies, de Vuelta.

quote:

De Morgen, Walter Pauli 24-04-2009

Als het brandt, giet Walter Pauli olie op het vuur

In het profpeloton zal men lang mogen zoeken naar een renner met een mooiere erelijst dan die van de 38-jarige Davide Rebellin. En toch. Toen hij woensdag in Hoei al voor de derde keer de Waalse Pijl won, was er in het beste geval enige bewondering: 'Dat hij dat op zijn leeftijd nog kan: chapeau.' Maar echte blijdschap, laat staan enthousiasme: in geen geval. In de nochtans zeer uitgebreide sportkaternen van 's lands populaire kranten was de Waalse Pijl ineens iets voor de verre binnenpagina's, na de bekermatch tussen Lierse en Genk (toch een niveautje minder dan Standard of Anderlecht) en zelfs na ander humaninterestnieuws uit het onvermijdelijke voetbal.

En dat voor een Waalse Pijl, een wedstrijd die in België (Vlaanderen vooral) wat ondergewaardeerd wordt, al schatten de meeste profrenners een zege in de Waalse Pijl hoger in dan in Parijs-Roubaix. En dat met een winnaar als Rebellin. Heeft dus al dríé keer de Waalse Pijl gewonnen, plus Luik-Bastenaken-Luik, de Amstel Gold Race, de Henniger Turm, het Kampioenschap van Zürich, de Clásica San Sebastián, een hoop zware Italiaanse klassiekers en de eindzege in Tirreno-Adriatico en in Parijs-Nice. Vorig jaar won hij nog zilver op de Olympische Spelen in Peking. Wat moet eens mens eigenlijk meer doen voor hij een 'vedette' is?

En zeggen dat Rebellin ooit de hoop van het Italiaanse wielrennen was. Als amateur won hij zowel de hooggewaardeerde Giro della Regioni als de Baby-Giro. In 1991 werd Rebellin tweede op het WK te Stuttgart en in 1992 hielp hij de betreurde Fabio Casartelli aan olympisch goud in Barcelona. Meteen na die Spelen werd hij prof. Zijn eerste klassieker was de Ronde van Lombardije: herfstig, majestueus mooi, loodzwaar. De neoprof werd prompt negende. Hem wachtte een grote toekomst. Misschien geen nieuwe Coppi, met wie hij enige fysieke gelijkenis vertoont, maar toch een opvolger van Felice Gimondi, Francesco Moser, kortom van de allerbeste Italianen. En behalve in de grote rondes heeft Davide Rebellin die verwachtingen uiteindelijk wel ingelost.

Wellicht is dat het cruciale woord in vorige zin: 'uiteindelijk'. Rebellin heeft een groot aantal prachtige overwinningen op zijn palmares, maar hij spreidde die over vele, vele jaren. En in zijn ene echte topjaar 2004, toen hij in een dikke week tijd Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik won, overkwam het hem zelfs dat hij niet opgenomen werd in de Italiaanse selectie voor het WK wielrennen. Hij 'paste niet in het team', loog selectieheer Franco Ballerini. Een razende Rebellin dreigde een Argentijnse licentie aan te vragen. Eenzelfde belediging overkwam hem vorig jaar: zilver in Peking, tweede in het ProTourklassement, maar geen enkele ProTourploeg die hem vervolgens een contract aanbood. Davide Rebellin vond uiteindelijk emplooi bij... het kleinere Venezolaanse team met de onmogelijke naam Diquigiovanni-Androni Giocattoli.

Maar het blijft intrigeren: vanwaar die discrepantie tussen een van de allerbeste erelijsten uit het peloton en die apathie, zowel bij het grote publiek als de incrowd van ploegleiders en journalisten? Goed, men kan aanvoeren dat Rebellin een zeer afwachtende renner is, dat hij zijn overwinningen op zijn diefjes binnenhaalt, dat verwijt is best terecht. Neem de finale van de olympische wegrit vorig jaar: een kleine kopgroep is weg, Rebellin kan amper verliezen. Maar hij weigert één meter kop te doen, waardoor de beresterke Zwitser Cancellara de achtervolgers toch tot de kopgroep sleurt. Ineens is alles onduidelijk en een kwartier later wint Samuel Sanchez olympisch goud. Rebellin haalt 'maar' zilver en Cancellara is dolgelukkig met brons. Rebellin is geen rebel.

Dat gebrek aan aanvalslust is tegelijk Rebellins sterkte (hij pokert en wint) en zijn zwakte. En hij is zeker niet de enige topwielrenner die evenveel rekent als rijdt. In de jaren zeventig en tachtig was de Nederlander Jan Raas alles behalve een roekeloze aanvaller. Toch lag Nederland aan zijn voeten. Giuseppe Saronni bracht in ongeveer dezelfde tijd de tifosi in vervoering door de sprint te winnen na doodsaaie koersen - hij liet het parcours van de Giro zelfs vlakker en dus minder spannend maken.

Dat pers en publiek bepaalde renners omarmen en andere niet, ligt dus niet alleen aan de renner, zijn kwaliteit, stijl en techniek. Het ligt ook aan het publiek. Dat is al zo sinds mensenheugenis. In 1963 werd onze landgenoot Benoni Beheydt wereldkampioen in Ronse, en toch floot het Belgische publiek hem uit. Omdat hij won. En vooral: omdat Rik Van Looy níét won. De vedette.

Dat gebeurt wel meer. In de vroege jaren negentig reden er minstens twee gepatenteerde 'spelbrekers' in het peloton: de Deen Rolf Sörensen en de Zwitser Pascal Richard. Ze waren er haast altijd 'bij' - ze haalden ereplaatsen van Milaan-Sanremo over Parijs-Roubaix tot Gent-Wevelgem en de Ronde van Lombardije, dus van het vroege voorjaar tot de verre herfst, over hellingen en kasseien, in Vlaanderen en in Italië. Ze wonnen vaak - veel te vaak voor pers en publiek, die wel hun professionalisme waardeerden, en toch weinig affiniteit hadden met die raiders uit vreemde uithoeken van Europa. Richard won twee keer Luik-Bastenaken-Luik, Sörensen won Luik-Bastenaken-Luik, Parijs-Tours en - waarlijk heiligschennis - de Ronde van Vlaanderen. Hij was die dag de slimste, de snelste en dus de beste, maar hij vergalde 'ons' feestje.

En toch is dat geen xenofobie. Het is een zaak van vedetten: eigenlijk willen we alleen hen zien winnen. Het overkomt zelfs Belgische (sub)toppers. In 1989 reed het schier legendarische wielerteam Panasonic - zo heette de ploeg van Peter Post toen - een exceptioneel voorjaar, met winst in de Amstel Gold Race, Parijs-Roubaix en nadien ook de Scheldeprijs en de Henniger Turm. Alleen wonnen níét de vedetten als Eric Vanderaerden, maar 'slechts' Eric Van Lancker (de Amstel) en Jean-Marie Wampers (én Parijs-Roubaix, én Scheldeprijs, én Henniger Turm). Van Lancker noch Wampers werden er populairder door. Haast omgekeerd: men zag hen als usurpatoren voor vedetten die men liever zag winnen.

Voor sommige renners is dat dramatisch. Neem onze ranke landgenoot Eric Van Lancker. In de jaren tachtig was dat een van de weinige Belgen die behoorlijk vooruit kon als het bergop ging. In 1986 won hij in Parijs-Nice de rit naar Chalet Reynard (dus halfweg de Mont Ventoux) en later ook een etappe in de Giro. In 1990 won hij ook Luik-Bastenaken-Luik, en zelfs op autoritaire wijze: solo in volle finale, over berg en dal de verzamelde concurrentie op achterstand houdend.

Maar denk niet dat de pers uitzinnig was. Terwijl diezelfde pers wel uit het dak ging nadat Dirk De Wolf Luik-Bastenaken-Luik had gewonnen. Had De Wolf langer en harder alleen vooruit gereden dan Van Lancker? Zeker niet. Was het parcours minder, de tegenstand zwakker? Natuurlijk niet. Maar De Wolf 'lag' beter, was populairder, natuurlijk ook verbaler. En als hijzelf het niet uitgelegd kreeg, deden anderen het wel.

Neem het - overigens uitstekende - VRT-duo Michel Wuyts en Karl Vannieuwkerke. Geen professionele jaloezie hier: ook dit klassieke voorjaar doen ze het voortreffelijk. Maar ze vertonen soms dezelfde gezichtsvernauwing als hun publiek. Toen Tom Boonen twee weken terug op weg was naar zijn derde zege in Roubaix, plaatsten de VRT-commentatoren hem op het niveau van Rik Van Looy, Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck en Johan Museeuw, en af en toe mocht in hun klassementen Francesco Moser nog meedoen. Maar stel de vraag eens anders: wie won Vlaanderen en Roubaix, maar ook Milaan-Sanremo, Luik-Bastenaken-Luik én Lombardije? Dan doen Merckx, De Vlaeminck en Van Looy nog altijd mee. Boonen negeert Luik of Lombardije - Museeuw interesseerde het wel, wilde in regenboogtrui zelfs winnen in Luik.

Goed, het wielrennen is anders. Zo vergoelijkt men het alleszins. Maar toch: Sörensen won zowel in Vlaanderen als Luik, en dat nog in de jaren negentig. Niet bepaald de prehistorie, toch? Maar een renner wint niet alleen door zijn eigen prestaties. Hij komt ook in de volksgunst, en vandaar in de geschiedenis van zijn sport, door zijn reputatie, zijn naam: dus wat er over hem gezegd en verteld wordt. Een renner wordt dus niet alleen een kampioen met zijn benen, maar soms ook met zijn mond, of met die van anderen. Davide Rebellin zegt dat niet, maar weet dat ook wel.