Als zwanger worden/blijven niet zo gemakkelijk gaat deel 56

quote:

Op donderdag 2 april 2009 16:37 schreef wilmadonna het volgende:

[..]

Mariposa: bij mij was het juist de bedoeling dat ik ongesteld werd, zodat ik kon beginnen met de behandeling. Dit is voor mij de 4e behandeling met injecties, alleen nu hoeven we niet zelf te klussen, maar krijg ik inseminatie in het ziekenhuis erbij
Laatste behandeling was alweer ergens in november vorig jaar geloof ik...

We zitten zo een beetje in hetzelfde schuitje hé Met het enige verschil dat dit mijn 5e behandeling zal zijn.

ja we gaan er samen voor Leonieke...
ik hoop voor je dat je snel kan beginnen!!!!

Leonieke fijn hoor, een fijn gevoel bij je ziekenhuisbezoek, en je mag beginnen met de spuiten! Helemaal goed!
Wilmadonna, ik zie ook goed nieuws bij jou! helemaal goed! Hoop dat je ook gauw uit dit topic kunt verdwijnen! (naja, verdwijnen, net als Jose en Laura meeposten mag natuurlijk ook!)

Ik moet maandag al om bloed te prikken na m'n eisprong... even 60 km rijden voor een klein prikje... (30 heen en 30 terug...)

Hier vandaag voor controle geweest bij de gyn na mijn miskraam. Ik heb alleen geen cyclus terug gekregen na de curretage. Begin ik vandaag dus ook met Duphaston om een menstruatie op te wekken.

Duphaston powerrr! Nee serieus, hopelijk doet alle medicatie bij jullie snel wat het moet doen.

hoi Mijsje!

Ik hoop dat je gelijk krijgt
Jij moet ook een eind rijden voor een bloedprikje...
(ik zit 45 minuten in de bus heen en dan ook weer terug... maar ja, het is voor het goede doel he)

Gisteravond ongesteld geworden. Poging 2 is officieel mislukt

Vandaag een afspraak maken met de gyn en fert. assistente samen. De laatste heeft al aangegeven dat het waarschijnlijk pas mei juni wordt voor er een punctie gaat plaatsvinden. In de tussentijd moeten we maar weer eens wat geduld hebben

Ben zo emotioneel de laatste dagen (kennelijk een teken van aankomende ongesteldheid bij een niet opgewekte menstruatie, want dat had ik de eerste keer ook). Zit ook enorm te worstelen of ik wel ICSI wil. Het grijpt zover in op het natuurlijke proces. Wie garandeert mij dat dat geen schadelijke gevolgen heeft voor m'n kindje? En daarbovenop de twijfel of ik het sowieso wel kan maken om een kind op deze wereld te zetten. Ga ik me niet schuldig voelen als ons kind een van onze afwijkingen heeft geerfd? Het is eigenlijk zo egoistisch allemaal om een kind te willen...

CP
Altijd maar dat eeuwige geduld dat je moet aanslepen...

Ik kan me het geworstel met jouw gevoelens wel voorstellen. We hebben ook altijd gezegd dat we ons tot Clomid zouden beperken, maar eens je in die molen zit, draai je gewoon verder... Altijd net een stap verder... altijd net die grens overschrijden die je eigenlijk op voorhand al had getrokken. En het is daarom volgens mij heel normaal dat die twijfels nu de kop opsteken.
En het is misschien wel egoïstisch om een kind te willen, maar ik ben ervan overtuigd dat je het zoveel liefde zou geven waardoor het eigenlijk achteraf niet meer egoïstisch is
Sterkte meisje.

Lief CP'tje, alles heeft een grijs randje op de dag dat je ongesteld bent geworden. Het lijkt een hele tijd, maar aan de andere kant is het al april. Makkelijk lullen voor mij, maar ik wacht al zooo lang dat ik een heel klein beetje kan relativeren inmiddels. Ga leuke dingen doen dit weekend en voor je het weet is het mei/juni. Echt. En een decemberbaby is natuurlijk ook niet echt handig he, met al die feestdagen.

Leonieke, wat een herkenbaar gevoel over grenzen overgaan. Klopt helemaal. Ik zit nog steeds in die clomidfase, maar weet heel zeker dat dat ook niet ons eindstation is mocht het nodig zijn.

CP.. die gevoelens die je hebt lijken mij alleen maar logisch. Je gaat voor je gevoel zo vér die medische wereld in.. dat beangstigt je...

Over "egoïstisch" zijn.. ik weet natuurlijk niet wat jullie kleine zou kunnen erven, maar vergeet niet dat het een kans is. Het hoeft niet zo te zijn! Tuurlijk is het wel goed dat je daarover nadenkt...!
_{(Waar ik dan gelijk aan moet denken; ik ken iemand die tijdens haar zwangerschap drugs heeft gebruikt... en haar kleine (nu bijna 4) heeft er niks aan over gehouden.)}

En een kind willen is niks egoïstisch op zich. Je wilt gewoon een kindje van jullie samen. Zouden alle vaders en moeders dan egoïstisch zijn? En al die mensen met een (onvervulde) kinderwens? Nee, ik denk dat je echt positief moet blijven. Ik weet zeker dat jullie allebei hele lieve ouders zullen zijn voor jullie kindje... de kleine zal hartstikke gelukkig met jullie zijn en zal blij zijn dat hij of zij er is!

Ik hoop gewoon dat je voor je droom blijft gaan. En ICSI... ja, het is een hele stap... maar die stap kan voor jullie wel het leuke gevolg hebben om straks een lief babytje in je armen te houden! Probeer dat maar in gedachten te houden, hopelijk geeft het je de moed om ermee door te gaan!

Ik zit echt overal om te janken. Jullie posts (wat nog vrij logisch is), maar ook de plagerige grapjes van m'n man waar ik altijd juist om moet lachen. Nu is het een soort huilen en lachen te gelijk. Zo raar...

Ik heb eigenlijk altijd gedacht dat ik geen grenzen had: ik wilde alles proberen wat mogelijk is. Maar nu ik er steeds meer vanaf weet heb ik meer om over te twijfelen. Het is wel goed denk ik dat we nog wat tijd hebben om alles te laten bezinken. En misschien als ik me echt niet prettig voel bij ICSI we gewoon voor IVF gaan ook al is de slagingskans dan minder (we zijn een grensgevalletje wat IVF/ICSI betreft). Het blijft natuurlijk wel onze beslissing en niet die van het ziekenhuis...

En inderdaad... decemberbaby is niet handig... En sowieso is 2010 een veel mooier getal

@ Jose: Mijn moeder had waarschijnlijk ook een vorm van PCO (minder erg dan ik en het is nooit vastgesteld en ze is zonder medisch ingrijpen toch zwanger geraakt). Wat nou als mijn dochter dat ook krijgt? Hoe verantwoord ik dat naar haar?

CP, wat rot dat je ongesteld bent geworden Je blijft toch iedere keer weer hopen en de teleurstelling is zo groot.

Wat betreft de PCO: had jij er liever niet geweest? En wie weet wat ze nog in de toekomst leren ove PCO en behandeling daarvan. Misschien is dat in de toekomst helemaal geen punt meer. Ik vind persoonlijk PCO niet echt iets om je schuldig over te voelen hoor. Ik hoop van harte dat Senna dat niet krijgt, maar daar houdt het wel mee op. Ik denk niet dat ze mij kwalijk zal nemen dat ik toch een kind heb gewild.

De stap van clomid naar IVF/ICSI is wel groot ineens. Kan me voorstellen dat je daar nu toch over twijfelt. En dat vind ik dan op zich wel goed: dat je er goed over nadenkt en een bewuste keus maakt daarin ipv zomaar mee te gaan met wat voorgesteld wordt. Persoonlijk zou ik dan, als ik daarvoor zou moeten gaan, wel kiezen voor de methode waarmee ik dan de meest kans zou hebben. Het is niet niets, en ik zou zo bang zijn dat ik achteraf zou denken: had ik toch maar....

In ieder geval sterkte voor nu met deze teleurstelling

alle andere meiden ook even een dikke Wat sommigen er helaas voor over moeten hebben om hopelijk een kindje te krijgen is gewoon erg veel!

Ik wil eigenlijk wel in de OP... mag dat?

prinseszondererwt
In november 2007 de pil de deur uit gedaan. Na 9 maanden nog niet ongesteld geworden, dus door naar de gyn. Die schrijft primolut en clomid 50 mg voor. Na 3 rondes met 50 mg wordt de dosis verhoogd naar 100 mg. Hiermee volgens ovutesten en temperaturen wel een eisprong. April 2009: 4e ronde met 100 mg alweer...

Aangepast!

Bedankt slikheks.

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 12:14 schreef prinseszondererwt het volgende:
Bedankt slikheks.

Graag gedaan..

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 10:46 schreef miss_sly het volgende:
CP, wat rot dat je ongesteld bent geworden Je blijft toch iedere keer weer hopen en de teleurstelling is zo groot.

Wat betreft de PCO: had jij er liever niet geweest? En wie weet wat ze nog in de toekomst leren ove PCO en behandeling daarvan. Misschien is dat in de toekomst helemaal geen punt meer. Ik vind persoonlijk PCO niet echt iets om je schuldig over te voelen hoor. Ik hoop van harte dat Senna dat niet krijgt, maar daar houdt het wel mee op. Ik denk niet dat ze mij kwalijk zal nemen dat ik toch een kind heb gewild.

De stap van clomid naar IVF/ICSI is wel groot ineens. Kan me voorstellen dat je daar nu toch over twijfelt. En dat vind ik dan op zich wel goed: dat je er goed over nadenkt en een bewuste keus maakt daarin ipv zomaar mee te gaan met wat voorgesteld wordt. Persoonlijk zou ik dan, als ik daarvoor zou moeten gaan, wel kiezen voor de methode waarmee ik dan de meest kans zou hebben. Het is niet niets, en ik zou zo bang zijn dat ik achteraf zou denken: had ik toch maar....

In ieder geval sterkte voor nu met deze teleurstelling

alle andere meiden ook even een dikke Wat sommigen er helaas voor over moeten hebben om hopelijk een kindje te krijgen is gewoon erg veel!

Ik heb de laatste maanden gonal-f gespoten en IUI gehad. Dus de enige stap die nog gemaakt moet worden is de punctie en de keuze of we zo ver willen gaan. Voor de punctie ben ik niet bang, dus het enige dat nog in de weg staat is m'n geweten.

En mijn probleem is dat ik liever niet voor anderen denk. Ik ga er altijd vanuit dat ze dat zelf heel goed kunnen. Maar een ongeboren kind kun je niets vragen, dus ik ga een beslissing nemen waar het zelf niets over te zeggen heeft. En op de vraag of ik er liever niet was geweest weet ik het antwoord niet. Soms wel, soms niet.

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 10:27 schreef CrazyPrincess het volgende:


@ Jose: Mijn moeder had waarschijnlijk ook een vorm van PCO (minder erg dan ik en het is nooit vastgesteld en ze is zonder medisch ingrijpen toch zwanger geraakt). Wat nou als mijn dochter dat ook krijgt? Hoe verantwoord ik dat naar haar?

CP: In hoeverre is het daadwerkelijk erfelijk dan? Hier dan wel geen PCO, maar hier gaat het om endometriose, wat bij al mijn tantes en oma vastgesteld is, maar bij mij nog niet, omdat ik de boel met de pil nog onder controle kon houden (maar zonder hormonen nauwelijks). Toch heb ik geen moment het gevoel gehad dat mijn moeder de verkeerde keuze heeft gemaakt door mij te willen (en te krijgen). Sterker nog, ik ben nu zelf ook weer zwanger (true, Ruben zal nooit endo krijgen, maar hij had natuurlijk een meisje kunnen zijn) en misschien is het wel een meisje en zal zij later ook last krijgen. En dan hebben we het nog niet over de autistische stoornis gehad die mijn kinderen hoogstwaarschijnlijk ook meekrijgen. Erg vervelend, maar ondanks de vervelende dingen die het met zich meebrengt zitten er ook zoveel mooie aspecten aan het leven, ongeacht of iemand wat onder de leden heeft of niet. Ik ben heel blij dat mijn moeder mij gekregen heeft. Mijn moeder wilde heel graag kinderen en ik vond het heel mooi dat ik haar leven toch nog iets kon opfleuren door zelf ook een kindje te krijgen, want dat lijkt me heel bijzonder: je kinderen die kinderen krijgen. Ik hoop dat mijn nageslacht ook kinderen zal krijgen als zij dat willen. En mochten onze kinderen later moeilijk kinderen krijgen, dan kunnen we ze daar zoveel mogelijk in steunen

En misschien CP, krijg je wel een zoontje, wat op zijn 16e een meisje bezwangerd (ik hoop in ieder geval dat het eerste gedeelte snel waarheid voor je wordt (alhoewel een meisje ook leuk is natuurlijk )
En dat is eigenlijk iets wat ik jullie hier allemaal toewens

en Tal, ik vind je gewoon stoer


(en ik hoop niet dat ik iemand hiermee voor het hoofd stoot, dat is namelijk niet zo bedoeld.)

[ Bericht 3% gewijzigd door Troel op 03-04-2009 12:43:17 ]

Ik ben natuurlijk ook gewoon rete stoer..

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 12:38 schreef Tally het volgende:
Ik ben natuurlijk ook gewoon rete stoer..

Ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel

Maar CP, het willen en krijgen van een kind is toch al voor iemand denken? Als je het tenminste zo ver doorvoert. Geen enkel kind heeft erom gevraagd om geboren te mogen worden. En voor hetzelfde geld krijg je een helemaal gezond kind, of een kindje met een niet erfelijk, maar wel naar iets. Kinderen willen, zwanger worden, is risico's nemen, voor jezelf en voor de ander (het kind). En dat blijft zo, levenslang. Je kindje kan helemaal gezond geboren worden en alsnog ziek worden als het wat ouder is.

En Troel, niets mis met je post op zich. Hooguit met het laatste stukje dat je gemakkelijk zwanger wordt. NIet relevant eigenlijk bij het hele goede stuk wat je erboven had staan

Vlindur, dag 10 is ook vroeg, hoor! Kan nog best een mooie follikel gaan groeien de komende dagen! Ik duim voor je!

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 12:41 schreef miss_sly het volgende:
Maar CP, het willen en krijgen van een kind is toch al voor iemand denken? Als je het tenminste zo ver doorvoert. Geen enkel kind heeft erom gevraagd om geboren te mogen worden. En voor hetzelfde geld krijg je een helemaal gezond kind, of een kindje met een niet erfelijk, maar wel naar iets. Kinderen willen, zwanger worden, is risico's nemen, voor jezelf en voor de ander (het kind). En dat blijft zo, levenslang. Je kindje kan helemaal gezond geboren worden en alsnog ziek worden als het wat ouder is.

En Troel, niets mis met je post op zich. Hooguit met het laatste stukje dat je gemakkelijk zwanger wordt. NIet relevant eigenlijk bij het hele goede stuk wat je erboven had staan

Vlindur, dag 10 is ook vroeg, hoor! Kan nog best een mooie follikel gaan groeien de komende dagen! Ik duim voor je!

Nee, heel relevant is het niet, maar ik wilde voorkomen dat iemand zou zeggen "hoor haar praten, Bert hoeft maar door de voordeur te komen terwijl zij met de was bezig is en ze is al zwanger, wat weet zij er nou van " (erg overdreven variant trouwens )

Heb het nu maar weggehaald.

Thanks Vlindur
En inderdaad nog niet wanhopen. Ze kunnen ineens zomaar last krijgen van een groeispurt
Spannend allemaal hoor. Hoe voel je je eronder?

Of PCO echt erfelijk is is nooit aangetoond, maar dat het in sommige families meer voorkomt dan in andere volgens mij wel. En als het een jongen wordt hebben we hetzelfde probleem, want ook manlief werkt in ons babymaakverhaal niet zo mee

Ik heb nog een tijdje om alles op een rijtje te zetten. Ik moet gewoon goed bepalen waar ik me nog prettig bij voel en waarbij niet meer. Ik hou er wel van om af en toe even wat afstand te nemen als je ergens al een tijdje middenin zit. Even bepalen of ik nog op de juiste weg zit of dat ik ergens een afslag gemist heb

Tja, het punt in dit topic is natuurlijk sowieso al het zwanger worden. Ik denk dat de meesten zich niet kunnen indenken hoe het is om te vroeg te bevallen, zover zijn ze nog niet eens. En te vroeg bevallen van een gelukkig gezond kind zal voor de meesten goed klinken, omdat het betekent dat ze zwanger geworden zijn en lang genoeg gebleven om zover te komen