bronquote:Onorthodoxe voorspellingen
Uitgegeven: 9 maart 2009 15:06
Laatst gewijzigd: 9 maart 2009 16:40
AMSTERDAM - De meeste beleggers baseren hun visie op technische analyse, analistenrapporten en cijferpresentaties. Er is echter ook een aantal minder gangbare methoden om tot een beursverwachting te komen.
Belegger.nl zocht er een aantal op. Een ding hebben ze gemeen met de traditionele methodieken: het belooft een matig jaar te worden.
Zoals de maan invloed heeft op eb en vloed, zo zouden planeten ook invloed hebben op de beurs. Irma Schogt (www.markettiming.nl) maakt haar analyses op basis van het gedachtegoed van de Amerikaanse financieel astroloog Ray Merriman. Zij voorziet een langdurige periode van soberheid, met hier en daar een opleving.
Pluto
‘Sinds midden vorig jaar is Pluto in het sterrenbeeld steenbok terecht gekomen. Steenbok staat voor aarde, de basis, tradities, regeringen, banken. Kortom: de fundamenten van de maatschappij. De energie van Pluto haalt naar voren wat er niet klopt in deze gebieden. De problemen bij banken zijn voor een astroloog allemaal heel verklaarbaar.’
‘De komende tien tot zestien jaar wordt een periode van minimalisering. We gaan terug naar ‘wat is echt’, gebakken lucht verdwijnt. Ons verantwoordelijkheidsgevoel neemt toe, alternatieve energie en grondstoffen worden belangrijker. Tastbare producten zullen interessanter zijn dan beleggingsproducten. Koop dus fysiek goud en zilver, een stuk grond etcetera.’
‘Op de beurs is in 2009 een korte opleving te verwachten. Dat komt omdat de stemming dan positief wordt. De fundamentele situatie verandert niet. Daardoor volgt er later weer een daling. Tot 2012 zullen aandelen weinig groeien.’
Fibonacci
De reeks van Fibonacci is eigenlijk heel simpel. Het begint met 0 en 1, de volgende getallen zijn telkens een optelling van de voorgaande twee getallen. Zo krijgt u: 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13 etc. Tot zover is het vrij gemakkelijk te volgen.
Maar Fibonacci-getallen hebben iets mysterieus. De getallen uit de reeks blijken overal in de natuur terug te komen. De verhouding tussen de getallen is gelijk aan de gulden snede, die terug komt in verhoudingen in gezichten, lichamen, golven in zee, het aantal zaadlijsten in een zonnebloem en nog veel meer. En wie in de technische analyse een beetje doorrekent, ziet dat steun- en weerstandniveaus ook vaak tot Fibonacci te herleiden zijn.
Technisch analist Edward Loef van Theodoor Gilissen Bankiers maakt veelvuldig gebruik van Fibonacci-ratio’s. Zo zijn de koersdoelen 192,14 en 174,94 ermee berekend. Deze week zal volgens Loef het niveau van 192,14 punten worden getest. Daaronder kan de index zakken naar 174,94 punten. Voorafgaand aan genoemde dalingen is een kort herstel richting 219 punten mogelijk, zo schrijft de technisch analist in zijn dagelijkse publicatie.
Schaarsgekleed
Wat hebben mooie vrouwen in bikini te maken met beleggen? Heel veel, als we de Sports Illustrated Issue Indicator mogen geloven.
Het Amerikaanse sportmagazine Sports Illustrated brengt elk jaar haar befaamde bikini-editie uit, de zogenoemde Swimsuit Edition. Een heel blad vol schaarsgeklede vrouwen. De beursindicator draait om de dame op de cover. Want die geeft volgens deze theorie inzicht in het verloop van de S&P 500-index dat jaar.
Als een model uit de Verenigde Staten de cover siert, dan presteert deze beursgraadmeter boven het historische gemiddelde. Als er een niet-Amerikaanse model op de cover staat, dan doet de S&P het juist slechter.
Winst
Tussen 1978 en 2008 was het rendement van de S&P 10,5 procent. Maar met een Amerikaanse op de cover van de Sports Illustrated Swimsuit Edition was de winst voor de index 13,9 procent.
Een niet-Amerikaanse leverde een stijging op van 7,2 procent. In het beste jaar ooit voor de S&P - 1997, met een plus van 34,1 procent - stond er echter een Tsjechisch model op de cover.
En 2009? Dit belooft een matig jaar te worden. Het Israëlische model Bar Refaeli siert de voorpagina.
Rokjes
Nu we het toch over vrouwen hebben, beleggen via de rokjestheorie is ook mogelijk. Het idee hierachter is dat de lengte van de vrouwenrok een indicatie geeft voor de richting waarin de markt uitgaat.
Is het consumentenvertrouwen hoog en staat de wereld bol van de opwinding, dan zijn de rokjes kort. Bij wereldwijde depressie en grote zorgen, zoals nu, bedekken vrouwen echter hun benen.
quote:Op maandag 9 maart 2009 21:30 schreef simmu het volgende:
misschien meer iets voor de beursvloer, maar ik vond hem hier ook wel passen:
[..]
bron
En 2009? Dit belooft een matig jaar te worden. Het Israëlische model Bar Refaeli siert de voorpagina.
jij man jij.quote:Op maandag 9 maart 2009 21:36 schreef henkway het volgende:
[..]
nou dat zal toch een redelijk jaar worden dan??
[ afbeelding ]
BRONquote:Overheid moet belangen in banken op afstand plaatsen
Arnoud Boot Universiteit van Amsterdam, University of Michigan en CEPR
Lans Bovenberg Universiteit van Tilburg en Netspar
Willem Buiter London School of Economics, CEPR en NBER
Bij het Ministerie van Financiën moet het roer om. Het managen van de vele belangen van de overheid in de financiële sector is niet te verenigen met de sleutelrol die het ministerie moet spelen bij het stabiliseren van de economie en het coördineren van het economisch herstelplan waar het kabinet later deze week meekomt. Richt daarom een zakelijk agentschap op, aldus de economen Boot, Bovenberg en Buiter.
Het ministerie van Financiën moet overzicht en overwicht hebben. Dit wordt doorkruist door de vele overheidsbelangen in de financiële sector die dwars door het ministerie heenlopen en niet goed zijn georganiseerd. De risico’s zijn enorm. Het IMF stelt dat als gevolg van garanties aan de financiële sector de Nederlandse overheid samen met de Ierse de grootste risico’s lopen. Om de financiële risico’s en de staatkas te beschermen moeten de belangen van de Nederlandse overheid in de financiële sector op afstand worden geplaatst van het Ministerie van Financiën.
De ambtenaren in het ministerie draaien overuren maar zij zijn niet aangesteld voor het langdurig managen van zulke enorme belangen. Institutionele structuren om deze risico's te managen ontbreken. De risico’s lopen via directe participaties en garantstellingen in de honderden miljarden – meer dan de hele staatsschuld voordat de crisis toesloeg. Deze risico’s worden nu niet in één hand maar door verschillende afdelingen gemanaged. En dat terwijl de kredietcrisis heeft geleerd dat geïntegreerd risicomanagement cruciaal is.
Hopen dat de overheidsingrepen tijdelijk zijn is naïef. De overheid zal zich nog jaren intensief met de financiële sector moeten bemoeien. Voorlopig zijn er immers geen private partijen die de risico's van de belastingbetaler willen en kunnen overnemen. En dat is begrijpelijk want niemand weet hoe de financiële sector van morgen er uit zal gaan zien.
Richt daarom naar Zweeds voorbeeld een agentschap op met een helder, democratisch gelegitimeerd mandaat: het zoveel mogelijk beheersen en bewaken van de risico's voor de Nederlandse belastingbetaler. Dit is een aparte verantwoordelijkheid naast die van De Nederlandsche Bank die in samenspraak met de Minister van Financiën moet zorgen voor stabiliteit van het Nederlandse financiële stelsel. Het agentschap staat onder leiding van een onkreukbare bestuurder met een kleine staf en legt verantwoording af aan de regering en heeft een directe informatieplicht aan de Kamer, zonder tussenkomst van de regering.
De huidige situatie vraagt om een onafhankelijke, krachtige invulling van de rol van de overheid bij het besturen van de financiële sector. Die krachtige rol is nodig voor tenminste vier redenen.
Ten eerste, een ministerie dat bovenop de financiële belangen in de banken zit wordt telkens meegesleept in politieke inmenging in het bestuur van die financiële instellingen. Een zakelijk beheer moet de politiek beschermen tegen druk van allerlei belangengroepen om de nieuw verworven overheidsinvloed op de financiële sector aan te wenden ten gunste van de private belangen – of het nu gaat over bonussen, sponsoring van sportclubs of Formule 1, kredietverlening die al dan niet moet worden afgedwongen, of mogelijke saneringen en consequenties voor de werkgelegenheid.
Ten tweede, zonder zakelijke organisatie met een helder mandaat om de belastingbetaler te beschermen dreigen grote verliezen voor de schatkist. Voorkomen moet namelijk worden dat de betrokken instellingen te veel risico's nemen ten koste van de belastingbetaler. Het is niet toevallig dat de Duitse Landesbanken met sterke connecties met de Duitse deelstaten het meest getroffen zijn door de kredietcrisis omdat juist zij veel risico's hebben genomen. Zo ook de Amerikaanse hypotheekbanken Fannie Mae en Freddie Mac die de risico bij de Amerikaanse belastingbetaler konden neerleggen.
Ten derde, bij nieuwe investeringen die de overheid geld kosten (bijvoorbeeld als ABN AMRO extra aandelenkapitaal wil om een buitenlands kantorennetwerk te kopen) kan deze nieuwe onafhankelijke instelling een zwaarwegend advies uitbrengen over de wenselijkheid en mogelijke gevolgen voor de Nederlandse staat. De belangen van de belastingbetaler moeten dus goed geborgd worden. De genomen participaties en garantstellingen in de financiële sector zijn slechts een eerste stap, deze zullen tot verdere aanspraken op de overheid leiden. Deze moeten in goede banen worden geleid.
Ten vierde, de overheid komt spoedig met een noodpakket om de economische crisis te lijf te gaan. Het ministerie van Financiën speelt een sleutelrol bij het saneren van onproductieve uitgaven om zo middelen vrij te maken om de Nederlandse economie gericht te stimuleren en stabiliseren. Dat vereist een onafhankelijke rol die zich niet laat verenigen met het managen van de halve Nederlandse financiële sector.
Om het vertrouwen van belastingbetalers en beleggers te behouden moet het agentschap volstrekte helderheid scheppen over de risico's die de overheid op zich neemt. Er is nu geen overzicht en geen geïntegreerd management van de risico’s. In tegendeel, de Nederlandse overheid vervalt in dezelfde fout als het bankwezen door zich vol te laden met risico's die buiten de balans verborgen blijven. De overzichten in de miljoenennota van staatsdeelnemingen en garanties zijn volstrekt ontoereikend. Alle verplichtingen - ook al zijn die voorwaardelijk - moeten worden opgevoerd zodat de balansrisico’s van de Nederlandse staat volstrekt helder zijn. Zij zal ook moeten aandringen op uniforme rapportage hierover in Europees verband.
Het is vijf-voor-twaalf. Het Ministerie van Financiën dreigt te verdrinken in het managen van de financiële sector met een dubbele aanslag op de overheidsbegroting als gevolg: de perikelen bij de banken worden onbeheersbaar en het gezag van het Ministerie van Financiën wordt dermate aangetast dat zij bij het bestrijden van de economische crisis de uitgaven niet meer in de hand kan houden. Daarmee komt de solvabiliteit van de Nederlandse overheid op het spel te staan.
* Dit artikel verscheen in gewijzigde vorm in NRC Handelsblad van 10 maart 2009.
Moeten we hier nou van onder de indruk zijn ofzo? Ik zie alleen een mening van een 'wetenschapper' die het al veel vaker bij het verkeerde eind heeft gehad.quote:Op woensdag 11 maart 2009 13:25 schreef Xtreem het volgende:
[..]
BRON
Wederom ondersteuning uit wetenschappelijke hoek voor de stelling dat de markt beter bankiert dan de staat.
Als je zou tellen, zou je zien dat het er 3 zijn.quote:Op woensdag 11 maart 2009 13:32 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
Moeten we hier nou van onder de indruk zijn ofzo? Ik zie alleen een mening van een 'wetenschapper' die het al veel vaker bij het verkeerde eind heeft gehad.
Tent-Cityquote:Op donderdag 12 maart 2009 12:12 schreef simmu het volgende:
http://www.msnbc.msn.com/id/29528182/displaymode/1107/s/2
linkje voor de doemdenkers
nou begrijp ik waarom Jjim Rogers wel vertrouwen in de maleisische munt had.quote:
dit lijkt me ook wel de toekomst van de financiële diensteneconomie is doodquote:Op woensdag 11 maart 2009 15:57 schreef pberends het volgende:
Doemdenkers: word boer:-word-boer.html
."quote:Rogers onmiddellijk moeten switchen naar een opleiding in de agrarische of mijnbouwsector: "De macht verschuift in de toekomst naar mensen die daadwerkelijk iets produceren
dan zie je dat de crisis 1936 wel lijkt op hedenquote:Op donderdag 12 maart 2009 12:12 schreef simmu het volgende:
http://www.msnbc.msn.com/id/29528182/displaymode/1107/s/2
linkje voor de doemdenkers
Jon noemt Marc Faberquote:Op vrijdag 13 maart 2009 11:08 schreef Wheelgunner het volgende:
Cramer VS Stewart, met ook goede serieuze kritiek.
http://www.thedailyshow.c(...)tml?episodeId=220533
Wie gaat er mee piraatje spelen?quote:Kijker aan Zet: hoe kunnen we ons voorbereiden?Vandaag ging De Kijker aan Zet over de vraag: krijgen we inflatie of deflatie en wat moeten we doen? Bij deflatie: schulden aflossen en nu niets uitgeven, bij inflatie: aandelen kopen. Ook: wanneer herstelt de economie en gaat de rente dan weer hard omhoog?
Kijkersvragen
RTL Z beurscommentator Mathijs Bouman en Eric Mecking, auteur van het boek 'Deflatie in Aantocht', hebben diverse vragen van kijkers uitgebreid beantwoord.
Deflatie of inflatie
Conclusie: bij deflatie moet u snel uw schulden aflossen. Een auto kopen kan nu wel als u goed kunt onderhandelen, anders moet u misschien een jaar wachten. Dat scheelt. Zelfs voor de Noordzee-kust liggen schepen te wachten met onverkochte auto's. Bij inflatie moet u snel in aandelen gaan. Mathijs: "bedrijven zullen dan gaan profiteren."
Rente omhoog?
De centrale banken hebben veel geld in de wereldwijde economieën gestopt. Waar is dat geld heen gegaan, en hoe krijgen ze het weer van de markt? Mathijs: "als de economie weer wat aantrekt dan moet de rente meteen weer naar 5%. Maar de werkloosheid zal op dat moment heel hoog zijn. Ik ben benieuwd of de centrale bankiers aandurven om dan de rente te verhogen, ik denk het niet."
Weet iemand bij welke dekkingsgraad we acute betalingsproblemen met de pensioenfondsen krijgen?quote:Op vrijdag 13 maart 2009 19:04 schreef simmu het volgende:
geheel onverwacht gaat de pensioenellende gewoon door
ikke wel, maar ik ga eerst naar bed. morgenochtend doe ik een poging tot uitlegquote:Op vrijdag 13 maart 2009 22:18 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Weet iemand bij welke dekkingsgraad we acute betalingsproblemen met de pensioenfondsen krijgen?
ok, daar gaan we. allereerst het onderliggende principe bij pensioenen (welke soort dan ook) en verzekeringen: de bedoeling is dat elke individuele client evenveel betaalt als ontvangt (sans kosten en winstopslag) verdiscontieerd naar een vast tijdstip. dus als een client in zijn leven verdiscontieerd naar tijdstip t een totaalbedrag van X euro heeft betaald, dan ontvangt de client ook het totaalbedrag X verdicontieerd naar tijdstip t. dit is het actuarieel grondbeginsel.quote:Op vrijdag 13 maart 2009 22:18 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Weet iemand bij welke dekkingsgraad we acute betalingsproblemen met de pensioenfondsen krijgen?
Helaas gaat het kiss principe al lang niet meer op voor de pensioenfondsen, denk ik zo. Maar je uitleg was heel helder.quote:Op zaterdag 14 maart 2009 09:34 schreef simmu het volgende:
[..]
ok, daar gaan we. allereerst het onderliggende principe bij pensioenen (welke soort dan ook) en verzekeringen: de bedoeling is dat elke individuele client evenveel betaalt als ontvangt (sans kosten en winstopslag) verdiscontieerd naar een vast tijdstip. dus als een client in zijn leven verdiscontieerd naar tijdstip t een totaalbedrag van X euro heeft betaald, dan ontvangt de client ook het totaalbedrag X verdicontieerd naar tijdstip t. dit is het actuarieel grondbeginsel.
maar we hebben te maken met een paar complicaties:
1) zeker bij pensioenen heb je te maken met levensverwachtingen. als iemand dood is hoef je tenslotte aan die persoon geen pensioen meer te betalen. de te betalen/uit te keren bedragen worden dus berekend mbv levensverwachtingen.
2) we hebben niet 1 client, maar heel veel clienten. en levensverwachtingen zijn leuk en aardig, maar kloppen lang niet altijd. gemiddeld hoort het wel ongeveer uit te komen. helaas stijgt de levensverwachting nogal snel en dus de uit te keren (en te innen) bedragen.
er zijn er nog meer hoor, maar hier heb je wel een paar belangrijke factoren beet. enfin, hoe nu verder? pensioenfondsen innen dus premie van hun clienten. vroeger inden ze meer premie dan dat ze uit moeten keren (en dat is aan het veranderen, wederom ivm die toegenomen levensverwachting). daarnaast is bij wet geregeld dat het fonds altijd minimaal aan hun verplichtingen (uitkeren van pensioenen) moet kunnen voldoen. dat is die dekkingsgraad (ofwel de voorziening). fondsen hebben dus een kapitaal waaruit ze kunnen putten om uit te kunnen keren. dat kaptiaal werd belegd (x miljard op een spaarrekening is niet handig tenslotte, en winst maken met kapitaal wel) en is nu gedecimeerd.
en nu dus de vraag: "bij welke dekkingsgraag krijgen de pensioenfondsen acute betalingsproblemen". die kan ik niet zomaar beantworden, ik kan enkel aangeven hoe dat berekend kan worden. we blijven bij het grondbeginsel: wat erin komt gaat er ook weer uit. alleen de (huidige) premies die opgebracht worden door de niet-pensionados is niet voldoende om de (huidige) pensioenen van de pensionados uit te keren. dus in die zin zitten de fondsen al vet in de problemen. ze moeten interen op kapitaal wat gedecimeerd is door de kredietcrisis (alhoewel je vragen kan stellen bij de wijsheid van sommige beleggingen hoor) en de lage rentestand. de wet schrijft ook voor dat de dekkingsgraad minimaal in stand gehouden dient te worden.
dus als antwoord: ze zitten al in acute betalingsproblemen. hopelijk leg ik het goed uit zohet kiss principe kan lastig zijn soms
zo ongeveer wel. hou er wel rekening mee dat 'kaptiaal' in die situatie geen vast bedrag is. een deel zit vast in allerlei staatsobligaties enzo (en is dus soms niet direct beschikbaar indien dat nodig is). een deel zit in risicovolle dingen zoals aandelen. en uiteraard zijn er boekhoudregels. boekhoudregels zijn 'fun', want daarmee kan je opeens veel meer of minder kapitaal hebben dan je daadwerkelijk hebtquote:Op zaterdag 14 maart 2009 10:25 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Helaas gaat het kiss principe al lang niet meer op voor de pensioenfondsen, denk ik zo. Maar je uitleg was heel helder.
Als ik je goed begrijp, is er een dekkingsgraad waarbij de fondsen in acute betalingsproblemen komen en die is te berekenen. Daarvoor hebben we, denk ik, momenteel te weinig informatie. Want je moet weten hoeveel mensen hoeveel euro betalen en aan hoeveel mensen hoeveel euro uitbetaald moet worden. Ook is het huidige kapitaal van het fonds cruciaal in de berekening.
Zo goed samengevat?
Dus de conclusie kan zijn dat we het nooit zullen weten tot de fondsen daadwerkelijk in acute problemen komen, of we een insider te spreken krijgen...?quote:Op zaterdag 14 maart 2009 10:44 schreef simmu het volgende:
[..]
zo ongeveer wel. hou er wel rekening mee dat 'kaptiaal' in die situatie geen vast bedrag is. een deel zit vast in allerlei staatsobligaties enzo (en is dus soms niet direct beschikbaar indien dat nodig is). een deel zit in risicovolle dingen zoals aandelen. en uiteraard zijn er boekhoudregels. boekhoudregels zijn 'fun', want daarmee kan je opeens veel meer of minder kapitaal hebben dan je daadwerkelijk hebt
psiesquote:Op zaterdag 14 maart 2009 11:10 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Dus de conclusie kan zijn dat we het nooit zullen weten tot de fondsen daadwerkelijk in acute problemen komen, of we een insider te spreken krijgen...?
Dat is bekend, maar nog geen acute problemen. Ben benieuwd hoe lang ze mooi weer kunnen blijven spelen. En of de overheid bij gaat springen.quote:Op zaterdag 14 maart 2009 11:30 schreef simmu het volgende:
[..]
psies
maar met wat we wel van de situatie weten kunnen we denk ik wel veilig veronderstellen dat ze in diepe diepe shit zitten.
momenteel fungeert een pensioenfonds nog slechts als een omslagstelsel en binnenkort moeten ze meer gaan uitgeven dan er binnenkomt.quote:Op zaterdag 14 maart 2009 11:35 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Dat is bekend, maar nog geen acute problemen. Ben benieuwd hoe lang ze mooi weer kunnen blijven spelen. En of de overheid bij gaat springen.
da's wel heel erg een mosterd na de maaltijd post he.........quote:
Followup: Reserve Bankingquote:Now let's assume I cannot fractionally reserve. That is, I can't loan out deposited funds (I must reserve them all), only those funds that I have as paid-in capital.
So I can loan out, at best, my $5 million dollars. Once.
I thus must make on that $5 million dollars $850,000 in interest charges to make this enterprise worthwhile.
That means that on average I must charge 17% interest, and this assumes that I never make a bad loan! If there's a bad loan here and there in the mix then the average interest rate must of course be high enough to cover that too. In all probability I need to charge an average rate of around 20%, net-on-net.
This means your mortgage rate is about 15%, car loans are 20% interest, credit cards are 30% (and not only when you don't pay either), and on and on and on.
That sucks, to be blunt. With those sorts of interest rates nobody's going to be borrowing anything, because they simply can't afford to.
But what if I can fractionally reserve?
Then it gets much better.
Let's take the $5 million and run it "to extinction" on a 10% fractional reserve system. In this case I can have around $50 million in loans outstanding at the maximum, but note that I still only need to make the same $850,000, because my capital at-risk is $5 million, not $50 million.
Now my average "net interest margin" must only be 1.7% to make a reasonable amount of money after charge-offs and similar events.
Heh, that's not so bad!
Now I can pay interest on deposits such as savings accounts and CDs, I can offer 6% home mortgages and 7 or 8% car loans. I can offer 10% credit cards. If I pay 2% in interest for the deposits that people place with me, my net interest margin on that mortgage is 4% - well into the safe zone - and this means that I can have a few loans go bad without going bust. I can thus take a bit more risk and do loans with 20% down instead of 30%, and perhaps not force you to prove six or 12 months of segregated cash reserves - just in case you lose your job.
In fact, if you think about this you'll quickly realize that banking in a fractional reserve system is a nicely profitable business - without doing anything dangerous at all.
[..]
There is a cost to fractional reserve banking, and it comes from the law of exponents.
See, nobody will loan you money at less than the expected growth rate in the economy. They'd be nuts to; the law of basic business balance says that you can't get something for nothing. Remember, the banker has to pay his operating costs, and that money must come from you, the borrower.
[..]
As the "spread" between production and net interest expense rises, the economy falters. A higher and higher percentage of the loans ultimately cannot be paid back, even productive loans, because the net interest expense over time exceeds the productive gain of the person who takes them out. The presence of this ever-widening spread, which is inherently part and parcel of fractional reserve banking, means that recessions are necessary and more importantly, some people who have taken out loans and some people who made loans must, during those recessions, go bankrupt.
[..]
But we must recognize that just as fractional reserve banking contributes to booms, it brings the necessity of busts.
[..]
Our failure over the last 20 years is not found in the principle of reserve banking. It is, rather, found in the complete and utter refusal to accept the cyclicality that is a necessary component of reserve banking systems - to accept the costs that come with the benefits.
[..]
All of these actions and more are simply attempts to forestall what mathematics tells us is an inevitable process, and one that gets far worse the longer we delay it.
quote:Here's the bottom line folks:
-Fractional reserve banking has both costs and benefits.
-The benefits, by and large, appear to this writer to outweigh the costs.
-Attempting to game the costs, however, leads to dramatic and extraordinarily bad outcomes.
Simply put, leverage limits prevent excessive expansion of credit without interfering with the intermediation function that we now find essential in modern life.
Government is, of course, always pressed by business to override these limits in one form or another, because with greater leverage comes greater profits when things go well.
Of course the corollary is that you get greater losses when things go poorly.
15 nullen...quote:Op zondag 15 maart 2009 21:51 schreef Alcatraz het volgende:
The Size of Derivatives Bubble = $190K Per Person on Planet via BoingBoing.
Een 1 met 18 nullen geloof ik..
reken voor de gein dan ook eens uit hoeveel geld er rondgaat mbt voedselhandel. *alle* voedselhandel. ik vind het een ietwat opruiend artikel wat vrij weinig echt zegt.quote:Op maandag 16 maart 2009 06:57 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
15 nullen...
En probeer dat zo'n Afrikaan die niks te vreten heeft maar eens wijs te maken!
Het zegt dat de derivatenbubble een omvang heeft van $190k per wereldbewoner. Dat zegt toch genoeg imho, namelijk dat het nergens meer over gaat. Derivaten van derivaten van derivaten. Zoiets kan niet oneindig door blijven gaan, aangezien de onderliggende assets maar een fractie van die 1 met 15 nullen waard zijn.quote:Op maandag 16 maart 2009 08:49 schreef simmu het volgende:
[..]
reken voor de gein dan ook eens uit hoeveel geld er rondgaat mbt voedselhandel. *alle* voedselhandel. ik vind het een ietwat opruiend artikel wat vrij weinig echt zegt.
Is het niet zo dat het hele CDS verhaal alleen al groter is dan het BNP van menig westers land?quote:Op maandag 16 maart 2009 10:06 schreef SeLang het volgende:
Veel van die derivaten vallen echter tegen elkaar weg (tegengestelde posities tegen elkaar wegstrepen). De netto exposure zal dus veel kleiner zijn. Evengoed hou je natuurlijk nog steeds een aardig bedrag over als er per saldo 1% netto exposure overblijft en afgerekend moet worden.
Vind hij het ook hebzuchtige dwazen?quote:Op maandag 16 maart 2009 11:23 schreef Lemmeb het volgende:
Ik sprak gisteren een bejaarde bankdirecteur, zo één van de oude stempel. Slimme man, maar wel erg behoudend. Je had die man moeten hóren. Ik dacht dat ik soms ongenuanceerd was, maar hij ging echt helemaal los op de huidige generatie topbankiers.
Dat, en erger.quote:
financieel dagblad laatst van de grotere.quote:Op maandag 16 maart 2009 15:27 schreef Hooghoudt het volgende:
Is er een lijstje van de dekkingsgraden van pensioenfondsen? Ik zit bij StiPP (voor uitzendkrachten) en die zie ik nooit in de krant staan (zou op zich een goed teken moeten zijn). En anders moet ik ze het maar even vragen. Ben wel benieuwd eigenlijk.
dat moet er een van de boerenleenbank geweest zijn danquote:Op maandag 16 maart 2009 11:23 schreef Lemmeb het volgende:
Hij had trouwens wel hele leuke verhalen over hoe het vroeger ging als er een run op de bank werd verwacht. Dan werden de bankbiljetten gewoon met een tractor naar de bank gereden.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |