LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Ik merk samen met wat bekenden in mijn omgeving, dat 'wij' tot het uitstervende soort gaan behoren.
Sociale levens, die we eerst als prettig konden ervaren worden bruut verstoord door uitbreiding. Uitbreiding die lang van tevoren al besproken dient te worden, alle klachten en kwalen gedeeld, echos'worden vol trots geshowd (ik vind het raar een foto laten zien van een inwendige kut/buik), dan de plannen over opvang, de kamerinrichting. Niets mag het de kleine spruit(en) ontbreken en er wordt honderduit over gekletst. Dan de bevalling; we mogen aanhoren hoe vreselijk het was (ja, hallo! je wil het toch zelf???), hoe de knip verliep, de scheur, de keizersnee, en dan het ge OOOOO en ge AHHH... het is de liefste baby van de hele wereld, en vooral ook altijd de kanpste (NOT!!!)....
Ik blijf met wat vrienden achter op eilandjes die ons zorgeloze leventje symboliseren, en ons sociaal leven is ineens niet meer wat het was....
Bijzondere gewaarwording, bijkans iedereen hupt naar andere fasen en wij leven ons leven...Heerlijk!
Maar toch, bekruipt me een gevoel, dat er een tegenbeweging moet komen...een jaarlijks terugkerend weekend met BK'ers...ff geen gezeur en gezever over kinderen, ff heerlijk relaxed een weekend weg met gelijk gestemden! Ik ga vast een datum prikken en de inschrijving openen...want vrienden van vrienden zijn ook welkom (er is tenslotte ineens voldoende ruimte in ons sociaal leventje)...
Herkennen jullie dit ook? Hoe gaan jullie er mee om?
Sociale levens, die we eerst als prettig konden ervaren worden bruut verstoord door uitbreiding. Uitbreiding die lang van tevoren al besproken dient te worden, alle klachten en kwalen gedeeld, echos'worden vol trots geshowd (ik vind het raar een foto laten zien van een inwendige kut/buik), dan de plannen over opvang, de kamerinrichting. Niets mag het de kleine spruit(en) ontbreken en er wordt honderduit over gekletst. Dan de bevalling; we mogen aanhoren hoe vreselijk het was (ja, hallo! je wil het toch zelf???), hoe de knip verliep, de scheur, de keizersnee, en dan het ge OOOOO en ge AHHH... het is de liefste baby van de hele wereld, en vooral ook altijd de kanpste (NOT!!!)....
Ik blijf met wat vrienden achter op eilandjes die ons zorgeloze leventje symboliseren, en ons sociaal leven is ineens niet meer wat het was....
Bijzondere gewaarwording, bijkans iedereen hupt naar andere fasen en wij leven ons leven...Heerlijk!
Maar toch, bekruipt me een gevoel, dat er een tegenbeweging moet komen...een jaarlijks terugkerend weekend met BK'ers...ff geen gezeur en gezever over kinderen, ff heerlijk relaxed een weekend weg met gelijk gestemden! Ik ga vast een datum prikken en de inschrijving openen...want vrienden van vrienden zijn ook welkom (er is tenslotte ineens voldoende ruimte in ons sociaal leventje)...
Herkennen jullie dit ook? Hoe gaan jullie er mee om?
Check wel wie van je vrienden ongewenst kinderloos is, voor je een uitnodiging stuurt......
En kennelijk heb je geen vrienden, als ze afvallen omdat ze kinderen krijgen.
En kennelijk heb je geen vrienden, als ze afvallen omdat ze kinderen krijgen.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
Nou, m'n vrienden zijn gelukkig nog niet aan de kinderen, dus dat scheelt. Ik merk het wel in m'n omgeving, op m'n werk met name. Ik vraag me wel af hoe het over een paar jaar zal zijn, als m'n vrienden misschien wel kinderen hebben.
Sanity is (not) statistical
Dat laatste vind ik een beetje een rare opmerking. Waarom zou het feit dat mensen veranderen en later misschien wel uit elkaar groeien betekenen dat je nu geen vrienden bent? Als je het zo bekijkt, hebben heel veel mensen bar weinig vrienden.quote:Op maandag 2 maart 2009 20:51 schreef krakkemieke het volgende:
Check wel wie van je vrienden ongewenst kinderloos is, voor je een uitnodiging stuurt......
En kennelijk heb je geen vrienden, als ze afvallen omdat ze kinderen krijgen.
Sanity is (not) statistical
ik heb wel degelijk vrienden, alleen merk ik dat er nu met een flink aantal een andere fase is aangebroken. We hebben op dit moment simpelweg andere interesses... dat is het meer...
Herkenbaar... hoewel ik het juist wel leuk vind, die blije gezinnetjes. Het zijn mijn vrienden en ik vind het leuk om ze blij en gelukkig te zien. Van mij hoeft het niet en ik zie vrienden die er wel voor gekozen hebben een stuk minder, maar kinderen kosten nou eenmaal veel tijd en zijn het belangrijkste in je leven (schijnt het), dus het is ze vergeven 
We cross our bridges when we come to them and burn them behind us, with nothing to show for our progress except a memory of the smell of smoke, and a presumption that once our eyes watered.
Het krijgen van een kind verandert je leven en daar stel je je leven dan ook op in. Vier avonden per week stappen, dat gaat niet meer door he.quote:Op maandag 2 maart 2009 20:56 schreef Babbelzz het volgende:
ik heb wel degelijk vrienden, alleen merk ik dat er nu met een flink aantal een andere fase is aangebroken. We hebben op dit moment simpelweg andere interesses... dat is het meer...
Maar het is een beetje kort door de bocht om te beweren dat er dan nergens anders meer over gepraat kan worden dan over luiers en bevallingen dan ligt het wel een beetje aan het soort vrienden die je hebt.
Ik vind trouwens dat je nogal fel bent over echofoto's van buik/kut, terwijl het een foto is van een ongeboren kind. Dat ziet er misschien wat prielerig uit, maar zelf toon je geen inlevingsvermogen naar die vrienden toe.
Neem geen kinderen en leef lekker. Zo voel je het en dat is okay. Maar heb er dan ook vrede mee dat een ander iets anders besluit en daar zijn/haar leven op aan wil passen.
och, ik heb t niet eens over stappen gehad, dat heb ik en mijn vrienden nooit op die manier gedaan. Hooguit wat concertjes en festivalletjes...en dat gaat soms zelfs ook nog als er kinderen zijn hoor...quote:Op maandag 2 maart 2009 21:40 schreef Stali het volgende:
[..]
Het krijgen van een kind verandert je leven en daar stel je je leven dan ook op in. Vier avonden per week stappen, dat gaat niet meer door he.
Maar het is een beetje kort door de bocht om te beweren dat er dan nergens anders meer over gepraat kan worden dan over luiers en bevallingen dan ligt het wel een beetje aan het soort vrienden die je hebt.
Ik vind trouwens dat je nogal fel bent over echofoto's van buik/kut, terwijl het een foto is van een ongeboren kind. Dat ziet er misschien wat prielerig uit, maar zelf toon je geen inlevingsvermogen naar die vrienden toe.
Neem geen kinderen en leef lekker. Zo voel je het en dat is okay. Maar heb er dan ook vrede mee dat een ander iets anders besluit en daar zijn/haar leven op aan wil passen.
En ja, ik vind het raar dat mensen echo-fotos op bv Hyves plaatsen....
Ik toon wel degelijk inleveingsvermogen, maar de vraag is wel: waar houdt t op? Ik hoef eigenlijks niet alles te weten over regeldagen, kraamtranen, inknippen etc
We leven ook lekker... en Als andere mensen een ander leven wensen: prima, maar dat betekent ongevraagd wel iets voor de mensen die kinderloos of een kindervrij leven in gedachten hebben....dus vandaar een mail aan mijn vrienden, om 1 x per jaar bv een weekend met BK'ers te hebben....en hier de oproep aan FOKKERS hoe zij er mee omgaan.
Ik , en nog wat mensen in mijn omgeving, moeten er behoorlijk aan wennen!
Wat is de zin van het leven als je je niet voortplant? Doel van het leven is voortbestaan van de soort.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Erm... dit staat wel een beetje haaks op elkaar, hoor. Je hebt inlevingsvermogen, maar je hoeft blijkbaar niet te weten waar jouw 'vrienden' op dat moment mee bezig zijn.quote:Op maandag 2 maart 2009 21:46 schreef Babbelzz het volgende:
Ik toon wel degelijk inleveingsvermogen, maar de vraag is wel: waar houdt t op? Ik hoef eigenlijks niet alles te weten over regeldagen, kraamtranen, inknippen etc
Dat ze het (want dat argument hoor ik vaker) alleen maar over 'de kinderen' kunnen hebben en niet over jouw 'dingen' zegt dan weer meer over hen. Waar ik vooral over val is dat 'tegenbeweging'. Is dat nodig? Mensen krijgen kinderen, anderen weer niet. Nou en? Ik heb een nieuwe hobby, ik ben helemaal wild van punniken tegenwoordig (nee, niet echt
), daar kan ik bij jou dus niets over kwijt?Waarom zo moeilijk doen?
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
Je kunt het, denk ik, een beetje vergelijken met die fase dat vriendinnen vriendjes kregen en dan ineens nooit meer iets konden ondernemen en niets meer van zich lieten horen totdat het uitging.quote:Op maandag 2 maart 2009 21:46 schreef Babbelzz het volgende:
[..]
och, ik heb t niet eens over stappen gehad, dat heb ik en mijn vrienden nooit op die manier gedaan. Hooguit wat concertjes en festivalletjes...en dat gaat soms zelfs ook nog als er kinderen zijn hoor...
En ja, ik vind het raar dat mensen echo-fotos op bv Hyves plaatsen....
Ik toon wel degelijk inleveingsvermogen, maar de vraag is wel: waar houdt t op? Ik hoef eigenlijks niet alles te weten over regeldagen, kraamtranen, inknippen etc
We leven ook lekker... en Als andere mensen een ander leven wensen: prima, maar dat betekent ongevraagd wel iets voor de mensen die kinderloos of een kindervrij leven in gedachten hebben....dus vandaar een mail aan mijn vrienden, om 1 x per jaar bv een weekend met BK'ers te hebben....
Kan me ook voorstellen dat je geen trek hebt in verhalen over inknippen en kraamdagen. Eigenlijk ook onbegrijpelijk dat iemand dat tot in de details aan je gaat zitten vertellen. Daar heb ik me in ieder geval niet schuldig aan gemaakt. Altijd een beetje in de gaten houden of je gesprekspartner het wel leuk vindt.
Maar dit babygeouwehoer gaat over hoor. Kijk anders eens voor de grap in OUD. Allemaal babyverhalen, peuterverhalen en dan ineens is het af en hoor je over al die wondertjes helemaal niks meer behalve wanneer ze last hebben van autisme of adhd.
Je moet er doorheen, maar het duurt niet eeuwig.
.
Een grote ellende met die kinderen, totdat ze je verzorgen als je oud en versleten bent. Iemand om op terug te vallen zodat je niet in een 3e rangs verzorgingstehuis gaat belanden. Tot die tijd kosten ze geld, veel aandacht en een hoop kopzorgen. Ben niet bepaald een kinderliefhebber, enige reden waarom ik ze zou nemen is een zekerheid als IK ouder word en dat is niet bepaald een juiste reden omdat het puur en alleen egoistisch is.
Genieten is toegestaan!!!
Alsof dat nodig is met de huidige baby boom ? Open eens een willekeurige hyves site en je komt de baby's massaal tegen. Loop eens op straat en de kinderwagens rijden om de have klap over je tenen. Voortbestaan van de soort is niet bepaald in gevaar, denk eerder dat het een groter gevaar is dat er teveel van onze soort op deze aarde gaan rondhuppelen.quote:Op maandag 2 maart 2009 21:48 schreef teknomist het volgende:
Wat is de zin van het leven als je je niet voortplant? Doel van het leven is voortbestaan van de soort.
Genieten is toegestaan!!!
Ja, en? Dat is toch ook waar veel mee bezig zijn? Als het álleen dát is, zegt dat (zoals ik al zei) weer wat over die vrienden. Dan zie ik het probleem nog steeds niet bij de kinderen liggen, maar bij de betreffende vrienden.quote:Op maandag 2 maart 2009 22:05 schreef CasB het volgende:
[..]
Omdat het niet meer over hun vrienden gaat maar over het kind wat op komst is.
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
In mijn vriendenkring valt het nog mee maar ik vrees voor de tijd dat ze allemaal gaan bevallen. Nu wordt er vooral getrouwd. Dat vind ik nog wel kunnen. Het hele kindergebeuren is zo'n overstemmend thema, het gaat er continu over.
Het enige leuke is wanneer ze (de peuters) een beetje cognitief bezig gaan, dat is interessant om te zien, maar meer dan een academische interesse ervoor heb ik niet
Nou is het vaak wel zo dat je als toehoorder 't ook maar braaf aanhoort omdat het niet echt sociaal is om erover te gaan zeiken.. dus het is ook wel begrijpelijk dat ze dan iets te lang en enthousiast doortetteren. Ach ja, het zij ze gegund.
Ik vraag me alleen af of ik ooit wel de stap zal maken naar die fase Mocht het me onverwachts overkomen dan zal ik vast wel okay vaderen maar ik zie me ook dan toch echt niet met babyfoto's op m'n werk desktop ( 
) en verhalen overal te koop lopen.
Het enige leuke is wanneer ze (de peuters) een beetje cognitief bezig gaan, dat is interessant om te zien, maar meer dan een academische interesse ervoor heb ik niet
Nou is het vaak wel zo dat je als toehoorder 't ook maar braaf aanhoort omdat het niet echt sociaal is om erover te gaan zeiken.. dus het is ook wel begrijpelijk dat ze dan iets te lang en enthousiast doortetteren. Ach ja, het zij ze gegund.
Ik vraag me alleen af of ik ooit wel de stap zal maken naar die fase
Mocht het me onverwachts overkomen dan zal ik vast wel okay vaderen maar ik zie me ook dan toch echt niet met babyfoto's op m'n werk desktop ( ) en verhalen overal te koop lopen.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Dat bedoeld hij dus ook denk ikquote:Op maandag 2 maart 2009 22:07 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Ja, en? Dat is toch ook waar veel mee bezig zijn? Als het álleen dát is, zegt dat (zoals ik al zei) weer wat over die vrienden. Dan zie ik het probleem nog steeds niet bij de kinderen liggen, maar bij de betreffende vrienden.
Een kind zul je echt niet horen opscheppen over hun ouders van..." Kijk mij eens schattige of leuke ouders gekregen hebben". Een kind post geen ouders op zijn baby hyves site. Een kind kiest niet om geboren te worden terwijl ouders wel kiezen en dus bewust trots zijn op hun prestatie. Het zijn ALTIJD de ouders die pronken en uren lang doorpraten over hun trots.Denk dat je dus echt een vreemde gedachtengang moet hebben om het probleem bij kinderen te leggen als vrienden praten over kinderen
( tenzij je een Godsgruwelijke hekel aan kinderen hebt maar dan nog)
Genieten is toegestaan!!!
Ik ben al wat jaartjes vader van inmiddels drie kinderen, maar hier krijg ik ook wel stekels van. In [OUD] zie ik dat ook weleens. Van die gasten die ineens he-le-maal om zijn en meehuilen met de wolven door te zeggen dat 'dit het mooistequote:Op maandag 2 maart 2009 22:13 schreef eleusis het volgende:
maar ik zie me ook dan toch echt niet met babyfoto's op m'n werk desktop (
is dat ze óóóóit hebben meegemaakt'. Papa-dagen (jeukwoord) op de 'zaak' bedingen.Kinderen zijn mooi hoor, prachtig om te zien dat ook zij echte individuen zijn, maar overdrijf alsjeblieft niet zo....
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
Ik ken een paar van die stelletjes en ik zie ze per jaar achteruit hulpeloos wegglijden, omdat het kind ineens op nummer 1 staat.
Misschien dat een kind op latere leeftijd loont, als een soort oudedagsvoorziening ofzo, maar ik herken absoluut geen drive om kinderen te willen of zelfs te moeten hebben om mijn leven te verrijken. Het wordt dan ook allerminst gewaardeerd als bezoekers een kind meenemen.
Misschien dat een kind op latere leeftijd loont, als een soort oudedagsvoorziening ofzo, maar ik herken absoluut geen drive om kinderen te willen of zelfs te moeten hebben om mijn leven te verrijken. Het wordt dan ook allerminst gewaardeerd als bezoekers een kind meenemen.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Wat een verademing ben jij!quote:Op maandag 2 maart 2009 21:22 schreef Flurry het volgende:
Herkenbaar... hoewel ik het juist wel leuk vind, die blije gezinnetjes. Het zijn mijn vrienden en ik vind het leuk om ze blij en gelukkig te zien. Van mij hoeft het niet en ik zie vrienden die er wel voor gekozen hebben een stuk minder, maar kinderen kosten nou eenmaal veel tijd en zijn het belangrijkste in je leven (schijnt het), dus het is ze vergeven
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
jij moet echt geen kinderen nemenquote:Op maandag 2 maart 2009 22:33 schreef Aoristus het volgende:
Ik ken een paar van die stelletjes en ik zie ze per jaar achteruit hulpeloos wegglijden, omdat het kind ineens op nummer 1 staat.
Misschien dat een kind op latere leeftijd loont, als een soort oudedagsvoorziening ofzo, maar ik herken absoluut geen drive om kinderen te willen of zelfs te moeten hebben om mijn leven te verrijken. Het wordt dan ook allerminst gewaardeerd als bezoekers een kind meenemen.
Vind het begrijpelijk dat als je een kind krijgt, dat dan het centrum van je wereld wordt. Is nou eenmaal zo. Maar dan nog kan die verandering pijnlijk zijn voor vrienden van die nieuwe ouders, en dat is een beetje waar het hier om gaat, niet?
Ik zie hetzelfde ook gebeuren over een paar jaar - vriendinnen van mij zijn nu al enorm broeds, terwijl ik redelijk anti-koters ben. Ik zie er niet naar uit.
Ik zie hetzelfde ook gebeuren over een paar jaar - vriendinnen van mij zijn nu al enorm broeds, terwijl ik redelijk anti-koters ben. Ik zie er niet naar uit.
quote:Op maandag 2 maart 2009 21:54 schreef Stali het volgende:
[..]
Maar dit babygeouwehoer gaat over hoor. Kijk anders eens voor de grap in OUD. Allemaal babyverhalen, peuterverhalen en dan ineens is het af en hoor je over al die wondertjes helemaal niks meer behalve wanneer ze last hebben van autisme of adhd.
Je moet er doorheen, maar het duurt niet eeuwig.
quote:Op maandag 2 maart 2009 22:13 schreef eleusis het volgende:
In mijn vriendenkring valt het nog mee maar ik vrees voor de tijd dat ze allemaal gaan bevallen. Nu wordt er vooral getrouwd. Dat vind ik nog wel kunnen. Het hele kindergebeuren is zo'n overstemmend thema, het gaat er continu over.
dat issut vlgs mij...quote:Op maandag 2 maart 2009 22:19 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Van die gasten die ineens he-le-maal om zijn en meehuilen met de wolven door te zeggen dat 'dit het mooiste
Kinderen zijn mooi hoor, prachtig om te zien dat ook zij echte individuen zijn, maar overdrijf alsjeblieft niet zo....
Een heel weekend om bewust kinderloos te vieren hebben we in Huize Klonk niet nodig, ik heb niets tegen kids, sterker nog we zijn suikeroom en tante. Maar ik heb mijn bewust kinderloos hoera momentjes als ik op zaterdag of zondag heerlijk uit kan slapen en je dan later hoort van vrienden dat de kinderen zo hebben liggen etteren bij hun
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Ik heb er totaal geen last van 
Zo heb je een vriendin en zo heeft die een man en hop een kind er bij. Leuk toch! Maar dan heb ik geloof ik ook geen vrienden wiens belevingswereld enkel en alleen op de nieuwe aardbewoner is gericht. Als je op visite bent dan gaat er ook tijd zitten in de kleine, logisch, die hoort er nu ook bij.
Ik denk dat je gewoon helemaal niet van kinderen moet houden om het echt als storend te ervaren. En om nou mijn 'kinderloosheid' te bejubelen, ach, ik ben niet anders gewend
Zo heb je een vriendin en zo heeft die een man en hop een kind er bij. Leuk toch! Maar dan heb ik geloof ik ook geen vrienden wiens belevingswereld enkel en alleen op de nieuwe aardbewoner is gericht. Als je op visite bent dan gaat er ook tijd zitten in de kleine, logisch, die hoort er nu ook bij. Ik denk dat je gewoon helemaal niet van kinderen moet houden om het echt als storend te ervaren. En om nou mijn 'kinderloosheid' te bejubelen, ach, ik ben niet anders gewend
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Vind je niet dat jij er een vééls te groot probleem van maakt? Hoe zou het komen dat ik nooit last heb van gezeur van vrienden/familie? Vind je het tof om je "anders" te voelen? Misery loves company.quote:Op maandag 2 maart 2009 20:47 schreef Babbelzz het volgende:
Ik merk samen met wat bekenden in mijn omgeving, dat 'wij' tot het uitstervende soort gaan behoren.
Sociale levens, die we eerst als prettig konden ervaren worden bruut verstoord door uitbreiding. Uitbreiding die lang van tevoren al besproken dient te worden, alle klachten en kwalen gedeeld, echos'worden vol trots geshowd (ik vind het raar een foto laten zien van een inwendige kut/buik), dan de plannen over opvang, de kamerinrichting. Niets mag het de kleine spruit(en) ontbreken en er wordt honderduit over gekletst. Dan de bevalling; we mogen aanhoren hoe vreselijk het was (ja, hallo! je wil het toch zelf???), hoe de knip verliep, de scheur, de keizersnee, en dan het ge OOOOO en ge AHHH... het is de liefste baby van de hele wereld, en vooral ook altijd de kanpste (NOT!!!)....
Ik blijf met wat vrienden achter op eilandjes die ons zorgeloze leventje symboliseren, en ons sociaal leven is ineens niet meer wat het was....
Bijzondere gewaarwording, bijkans iedereen hupt naar andere fasen en wij leven ons leven...Heerlijk!
Maar toch, bekruipt me een gevoel, dat er een tegenbeweging moet komen...een jaarlijks terugkerend weekend met BK'ers...ff geen gezeur en gezever over kinderen, ff heerlijk relaxed een weekend weg met gelijk gestemden! Ik ga vast een datum prikken en de inschrijving openen...want vrienden van vrienden zijn ook welkom (er is tenslotte ineens voldoende ruimte in ons sociaal leventje)...
Herkennen jullie dit ook? Hoe gaan jullie er mee om?
Voor de rest kom je erg onsympathiek over, en dan heeft NIKS te maken met wel of geen kinderen willen hebben.
Nou Babbelzz,
Ben het helemaal met je eens, ik vergelijk het ook wel eens met praten over het geloof.
En onsympathiek, nee hoor, eerder een verademing.
Ben het helemaal met je eens, ik vergelijk het ook wel eens met praten over het geloof.
En onsympathiek, nee hoor, eerder een verademing.
"Vrienden" die achter mn rug om er zo over denken (kortgezegd kinderen zijn een last) ben ik liever kwijt dan rijk... dus mij zou je geen uitnodiging hoeven te sturen.
The truth was in here.
ik begrijp TS wel
je zult ze niet afbekken zeggen dat ze op moeten tyften met hun kindergeouwehoer, omdat het je vrienden zijn dit heun gelukkig maakt en bezig houdt...
maar als het gros van je vrienden ineens dit soort gedrag gaat vertonen, terwijl je er zelf NIETS mee hebt, kan ik me voorstellen dat je wel eens een avondje uit / etentje / middagje wilt, gezellig weg met mensen, die NIET alleen over hun baarsels praten
Mensen snappen ook niet wat ik zo leuk aan motorrijden vind, maar vinden het wel leuk als ik er enthousiast over vertel, net als dat ik best geinteresseerd naar de borduursels van die oudtante zou kunnen kijken, of het pingpongen van mijn zwager. Zijn ding, zijn plezier, daar kan je best over meepraten en gemeend enthousiast op reageren, maar even ZONDER geouwehoer over kinderen, dat is dan ook wel eens fijn
ik vind het een goed idee
je zult ze niet afbekken zeggen dat ze op moeten tyften met hun kindergeouwehoer, omdat het je vrienden zijn dit heun gelukkig maakt en bezig houdt...
maar als het gros van je vrienden ineens dit soort gedrag gaat vertonen, terwijl je er zelf NIETS mee hebt, kan ik me voorstellen dat je wel eens een avondje uit / etentje / middagje wilt, gezellig weg met mensen, die NIET alleen over hun baarsels praten
Mensen snappen ook niet wat ik zo leuk aan motorrijden vind, maar vinden het wel leuk als ik er enthousiast over vertel, net als dat ik best geinteresseerd naar de borduursels van die oudtante zou kunnen kijken, of het pingpongen van mijn zwager. Zijn ding, zijn plezier, daar kan je best over meepraten en gemeend enthousiast op reageren, maar even ZONDER geouwehoer over kinderen, dat is dan ook wel eens fijn
ik vind het een goed idee
Ja doei.
ik heb het wel eens meegemaakt, dat je gewoon even zit te praten op de bank en dat er dan zo'n kind ergerlijk staat te schreeuwen vanuit zo'n kinderkooi om aandacht, dat je op een gegeven moment vraagt of dat kind niet even naar boven gebracht kan worden zodat je op een normale manier een gesprek kan voeren. Je wordt wat warrig, bijna schaapachtig aangekeken alsof je iets ernstig blasfemisch hebt gezegd 
Geen wonder dat die kinderen op straat altijd zo schreeuwen. Ze hebben nooit geleerd hoe ze zich moeten gedragen.
Geen wonder dat die kinderen op straat altijd zo schreeuwen. Ze hebben nooit geleerd hoe ze zich moeten gedragen.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
positieve eraan is dat je maar 1 ding hoeft te doen: ouder worden, dan gaat het vanzelf weer redelijk over.
nu eindelijk begin ik zelf de fase van het vragen stellen wanneer ik aan kids begin te ontgroeien, ik ben bijna 38 en mensen beginnen nu eindelijk in te zien dat het echt echt niet gaat gebeuren en dat ik echt echt wel zeker weet dat ik geen kids wil.
om mijn heen enkele mensen wel met kids maar het hangt er helemaal van af hoe zij er zelf mee omgaan.
beste vrienden hebben 2 kinderen en leven gewoon normaal, zijn het met ons eens dat een kind in je leven komt maar niet je hele leven overneemt en je jezelf dan maar onderschikt moet plaatsen, zo leven zij ook en daarom kan ik daar prima mee omgaan, ze hebben ook een leven buiten het ouderschap.
daarentegen zijn er ook enkele stellen waar de vriendschap inderdaad is opgeheven, niet bewust, niet dat ik niet met vrienden om wil gaan zodra ze kinderen krijgen, maar wel omdat zij hun leven volledig in het teken plaatsen van die kinderen en op 1 of andere manier vergeten dat ze niet alleen een vader of moeder zijn maar ook een vrouw, een man, een partner, een vriendin.
natuurlijk zijn kinderen belangrijk en een ingrijpende wijziging in het leven van ouders, (met name verse ouders) maar als het goed is hadden ze al een leven voor die kids kwamen en hebben ze dat ook tijdens.
als mensen alleen nog maar bestaan bij de gratie van hun ouderschap krijgt de vriendschap een deuk en dan past het gewoon niet meer.
enkele van mijn vriendschappen zijn dus gewoon doodgebloed na hun ouderschap en nee, daar kan ik niet mee zitten.
nu eindelijk begin ik zelf de fase van het vragen stellen wanneer ik aan kids begin te ontgroeien, ik ben bijna 38 en mensen beginnen nu eindelijk in te zien dat het echt echt niet gaat gebeuren en dat ik echt echt wel zeker weet dat ik geen kids wil.
om mijn heen enkele mensen wel met kids maar het hangt er helemaal van af hoe zij er zelf mee omgaan.
beste vrienden hebben 2 kinderen en leven gewoon normaal, zijn het met ons eens dat een kind in je leven komt maar niet je hele leven overneemt en je jezelf dan maar onderschikt moet plaatsen, zo leven zij ook en daarom kan ik daar prima mee omgaan, ze hebben ook een leven buiten het ouderschap.
daarentegen zijn er ook enkele stellen waar de vriendschap inderdaad is opgeheven, niet bewust, niet dat ik niet met vrienden om wil gaan zodra ze kinderen krijgen, maar wel omdat zij hun leven volledig in het teken plaatsen van die kinderen en op 1 of andere manier vergeten dat ze niet alleen een vader of moeder zijn maar ook een vrouw, een man, een partner, een vriendin.
natuurlijk zijn kinderen belangrijk en een ingrijpende wijziging in het leven van ouders, (met name verse ouders) maar als het goed is hadden ze al een leven voor die kids kwamen en hebben ze dat ook tijdens.
als mensen alleen nog maar bestaan bij de gratie van hun ouderschap krijgt de vriendschap een deuk en dan past het gewoon niet meer.
enkele van mijn vriendschappen zijn dus gewoon doodgebloed na hun ouderschap en nee, daar kan ik niet mee zitten.
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
ik vind het soms wel eens zielig voor mijn moeder dat 3/4e van haar tijd bestaat uit het regelen en op stand houden van het gezin. Eten koken wassen etc.
Kinderen zijn fantastisch maar dan na hun 8e jaar. Die beginperiode kan me gestolen worden. Hoewel ik geen idee heb hoe ik daarover denk als het zover is.
Kinderen zijn fantastisch maar dan na hun 8e jaar. Die beginperiode kan me gestolen worden. Hoewel ik geen idee heb hoe ik daarover denk als het zover is.
Heb je ze dat ook wel eens gewoon heel eerlijk gezegd? Dat je het leuk vindt voor ze (of niet) maar dat jij er verder niet de details van hoeft te weten? Ik betwijfel het namelijk ten zeerste. Hoezeer ouders ook over hun (as) kroost door kunnen gaan, als een vriend (want dat ben je ten slotte) dat zou zeggen lijkt het me dat zij daar echt wel rekening mee houden.quote:Op maandag 2 maart 2009 21:46 schreef Babbelzz het volgende:
Ik toon wel degelijk inleveingsvermogen, maar de vraag is wel: waar houdt t op? Ik hoef eigenlijks niet alles te weten over regeldagen, kraamtranen, inknippen etc
Het is wat... ongevraagd nog wel. Hadden ze het even moeten overleggen met je dan? En wat nou als die mensen gaan verhuizen? Trek je dat evt. wel?quote:We leven ook lekker... en Als andere mensen een ander leven wensen: prima, maar dat betekent ongevraagd wel iets voor de mensen die kinderloos of een kindervrij leven in gedachten hebben....dus vandaar een mail aan mijn vrienden, om 1 x per jaar bv een weekend met BK'ers te hebben....en hier de oproep aan FOKKERS hoe zij er mee omgaan.
Ik , en nog wat mensen in mijn omgeving, moeten er behoorlijk aan wennen!
Niet zo heel moeilijk doen hoor. Lekker je weekendje weg gaan doen met je BK'ers.
Heb je trouwens al eens aan de mensen die wel kinderen hebben voorgesteld om een weekend weg te gaan zonder kinderen en zonder het over de kinderen te hebben? Als je dat een beetje normaal doet heb je een zeer goeie kans dat ze nog ja zeggen ook!
Zij vinden jou namelijk hoogstwaarschijnlijk wel aardig genoeg om een beetje moeite voor je te doen.
***
quote:Op maandag 2 maart 2009 21:54 schreef Stali het volgende:
Maar dit babygeouwehoer gaat over hoor. Kijk anders eens voor de grap in OUD. Allemaal babyverhalen, peuterverhalen en dan ineens is het af en hoor je over al die wondertjes helemaal niks meer behalve wanneer ze last hebben van autisme of adhd.
Je moet er doorheen, maar het duurt niet eeuwig.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Dat vind ik wel wat kort door de bocht; ik vind echt dat ik moet kunnen aangeven dat ik niet alle gruwelijke fysieke details hoef aan te horen. Alle symptomen van borstontstekingen, de precieze locatie van de hechtingen... Brrr.quote:Op maandag 2 maart 2009 21:52 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Erm... dit staat wel een beetje haaks op elkaar, hoor. Je hebt inlevingsvermogen, maar je hoeft blijkbaar niet te weten waar jouw 'vrienden' op dat moment mee bezig zijn.
Overigens: ik ben ook een BK'er, maar ik heb niet de problemen die TS heeft, geloof ik. Ik vind het weleens jammer dat er minder mogelijkheden zijn om spontaan iets te doen, maar aan de andere kant: het is zo leuk om jouw goede vrienden ineens in de rol van ouders te zien
En hoe kun je nou geen interesse hebben in dat wat voor hen zo bijzonder is: een stukje van hen?Sowieso: het is niet zo dat mijn vrienden nergens anders meer over praten
Nou ja, misschien de eerste drie maanden.
Niet mijn doel. Ook niet mijn hobby om continue over iemands avonturen met luiers te praten.quote:
Wat is de zin van het leven als je je niet voortplant? Doel van het leven is voortbestaan van de soort.
Ik neem gewoon regelmatig nieuwe (kinderloze) vrienden, bevalt prima.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
en dat hebben wij dus ook.. dat soort dingen die heel normaal zijn maar veranderen als je kinderen krijgt (muv een stel die 2 kinderen hebben die vanaf het begin ook al uitslapenquote:
Een heel weekend om bewust kinderloos te vieren hebben we in Huize Klonk niet nodig, ik heb niets tegen kids, sterker nog we zijn suikeroom en tante. Maar ik heb mijn bewust kinderloos hoera momentjes als ik op zaterdag of zondag heerlijk uit kan slapen en je dan later hoort van vrienden dat de kinderen zo hebben liggen etteren bij hun
).. uitslapen en doen wat je wilt wanneer je het wilt... dat zijn onze momentjes waarvan we denken Lekker!
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
quote:Op maandag 2 maart 2009 21:46 schreef Babbelzz het volgende:
En ja, ik vind het raar dat mensen echo-fotos op bv Hyves plaatsen....
Ik weet nooit hoe ik moet reageren als ik een vel papier met een paar zwarte vlekken onder m'n neus krijg; *KIJK DIT IS HEM, het is een HIJ, kijk maar, daar zit z'n piemeltje...*
Wat verwacht men dan in vredesnaam als reactie
http://www.youtube.com/watch?v=RQpSGa8Z-VQ
http://www.youtube.com/watch?v=yJ2UROhv-PI
MPS, iedere dag van de week een ander profiel,
http://www.youtube.com/watch?v=AiJft-VnxEg
http://www.youtube.com/watch?v=yJ2UROhv-PI
MPS, iedere dag van de week een ander profiel,
http://www.youtube.com/watch?v=AiJft-VnxEg
Dat doen de meeste mensen ook met een nieuwe hond.quote:
Sowieso: het is niet zo dat mijn vrienden nergens anders meer over praten
Althans, een bevriende as. papa heeft het nog steeds meer over de hond dan over het as kindje.
***
TVP.
Bij 'ons' begon het rond de 25. Nu mag ik me elk weekend en elke zomer alleen vermaken omdat een burgleven mij voor geen ene fuck boeit. Lekker. Gelukkig ben ik de laatste jaren veel leuke mensen tegen gekomen. Jonger, dat wel. Maar ik vermaak me er niet minder om. Daarnaast vind ik dat mijn vrienden hun keuze 10 jaar te vroeg hebben genomen. Maar he, wie ben ik.
Bij 'ons' begon het rond de 25. Nu mag ik me elk weekend en elke zomer alleen vermaken omdat een burgleven mij voor geen ene fuck boeit. Lekker. Gelukkig ben ik de laatste jaren veel leuke mensen tegen gekomen. Jonger, dat wel. Maar ik vermaak me er niet minder om. Daarnaast vind ik dat mijn vrienden hun keuze 10 jaar te vroeg hebben genomen. Maar he, wie ben ik.
Nou, wat denk je.... "Goh, wat leuk zeg!"quote:Op dinsdag 3 maart 2009 18:17 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Ik weet nooit hoe ik moet reageren als ik een vel papier met een paar zwarte vlekken onder m'n neus krijg; *KIJK DIT IS HEM, het is een HIJ, kijk maar, daar zit z'n piemeltje...*
Wat verwacht men dan in vredesnaam als reactie
Moeilijk he.
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
"Het is ons wondertje" nee, integendeel, elke baviaan schijt zonder blikken of blozen een kind uit. Kinderen zijn als een hobby waarvan het praktiseren ervan veelal wordt besloten in een eufonische bui.
Er staat TS het een en ander te doen: Andere vrienden nemen, steriliseren en verhuizen naar een bejaardenflat
Er staat TS het een en ander te doen: Andere vrienden nemen, steriliseren en verhuizen naar een bejaardenflat
Die van mij ook niet. En ieeggh!! Gruwel! Ik heb een kind.quote:Op dinsdag 3 maart 2009 17:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Niet mijn doel. Ook niet mijn hobby om continue over iemands avonturen met luiers te praten.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ach over een paar jaar zijn de meesten gescheiden en hebben ze van die probleemkinderen. Helemaal niks van aantrekken dus.
Dank! Zo issut preciesquote:Op dinsdag 3 maart 2009 12:15 schreef motorbloempje het volgende:
ik begrijp TS wel
je zult ze niet afbekken zeggen dat ze op moeten tyften met hun kindergeouwehoer, omdat het je vrienden zijn dit heun gelukkig maakt en bezig houdt...
maar als het gros van je vrienden ineens dit soort gedrag gaat vertonen, terwijl je er zelf NIETS mee hebt, kan ik me voorstellen dat je wel eens een avondje uit / etentje / middagje wilt, gezellig weg met mensen, die NIET alleen over hun baarsels praten
ik vind het een goed idee
quote:Op dinsdag 3 maart 2009 12:59 schreef WRH het volgende:
ze hebben ook een leven buiten het ouderschap.
mwah ze zijn er nog te klein voor vrees ik, dan hangen de kersverse ouders steeds aan de ffoon en das ook niets. wellicht dat dat later (weer) kan...en ja ik ben ook wel eens weggeweest met 1 kinderhuisje en 1 kindervrij huisje, ging best... al denk ik dat er nu veul meer huisjes bij moeten komen ivm t kroostquote:Op dinsdag 3 maart 2009 16:09 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Heb je ze dat ook wel eens gewoon heel eerlijk gezegd? [..] JA, maar t is voor iedereeen ff zoeken he...
Niet zo heel moeilijk doen hoor. Lekker je weekendje weg gaan doen met je BK'ers.
Heb je trouwens al eens aan de mensen die wel kinderen hebben voorgesteld om een weekend weg te gaan zonder kinderen en zonder het over de kinderen te hebben? Als je dat een beetje normaal doet heb je een zeer goeie kans dat ze nog ja zeggen ook!
haha, ja ik zie ook niets in die dingen...hoewel die 3d echos'wel heel gaaf zijn!quote:Op dinsdag 3 maart 2009 18:17 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Ik weet nooit hoe ik moet reageren als ik een vel papier met een paar zwarte vlekken onder m'n neus krijg; *KIJK DIT IS HEM, het is een HIJ, kijk maar, daar zit z'n piemeltje...*
Wat verwacht men dan in vredesnaam als reactie
Haha, ik ben hard op weg! nav artikel in de Opzij vroeg ik mijn vriend: wrom laat jij je niet steriliseren... die verslikte zich zowat op een rustige zondagochtendquote:Op dinsdag 3 maart 2009 19:52 schreef Synthesist het volgende:
"Het is ons wondertje" nee, integendeel, elke baviaan schijt zonder blikken of blozen een kind uit. Kinderen zijn als een hobby waarvan het praktiseren ervan veelal wordt besloten in een eufonische bui.
Er staat TS het een en ander te doen: Andere vrienden nemen, steriliseren en verhuizen naar een bejaardenflat
Dat snap ik ook niet, JIJ bent toch degene die geen kinderen wil? Waarom regel je dat zelf dan niet?quote:Op dinsdag 3 maart 2009 20:39 schreef Babbelzz het volgende:
Haha, ik ben hard op weg! nav artikel in de Opzij vroeg ik mijn vriend: wrom laat jij je niet steriliseren... die verslikte zich zowat op een rustige zondagochtend
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
WTFquote:Op maandag 2 maart 2009 21:48 schreef teknomist het volgende:
Wat is de zin van het leven als je je niet voortplant? Doel van het leven is voortbestaan van de soort.
*Think outside the box*
Jaja, en dan ook nog zoiets als *goh wat een mooie vlek? *quote:Op dinsdag 3 maart 2009 19:51 schreef Vivi het volgende:
[..]
Nou, wat denk je.... "Goh, wat leuk zeg!"
Moeilijk he.
http://www.youtube.com/watch?v=RQpSGa8Z-VQ
http://www.youtube.com/watch?v=yJ2UROhv-PI
MPS, iedere dag van de week een ander profiel,
http://www.youtube.com/watch?v=AiJft-VnxEg
http://www.youtube.com/watch?v=yJ2UROhv-PI
MPS, iedere dag van de week een ander profiel,
http://www.youtube.com/watch?v=AiJft-VnxEg
Ik herken het wel.
Zelfs bij mijn zus.
Tot 2 jaar geleden vond ze het ook vreselijk als bijna elk gesprek over de kinderen van dr vrienden ging en alles.
Toen raakte ze zelf zwanger... en rara wat gebeurd er nu... Vrijwel elk gesprek wat ze voert gaat over die blaag.
Tis verder een prima jochie hoor, een l*l van een pa heeft hij wel maar ja daar heeft hij zelf niet voor gekozen..
Ben zelf geprezen met veel vrienden die BK zijn. (toch wel een voordeel van lesbisch zijn )
Met de stellen die wel kids hebben gaat het wel vaak over die ratjes... Maar gelukkig bij een weekend weg oid houden ze er ook wel rekening mee dat anderen geen kids hebben. Komt doordat ze in de minderheid zijn denk ik
Zelfs bij mijn zus.
Tot 2 jaar geleden vond ze het ook vreselijk als bijna elk gesprek over de kinderen van dr vrienden ging en alles.
Toen raakte ze zelf zwanger... en rara wat gebeurd er nu... Vrijwel elk gesprek wat ze voert gaat over die blaag.
Tis verder een prima jochie hoor, een l*l van een pa heeft hij wel maar ja daar heeft hij zelf niet voor gekozen..
Ben zelf geprezen met veel vrienden die BK zijn. (toch wel een voordeel van lesbisch zijn
)Met de stellen die wel kids hebben gaat het wel vaak over die ratjes... Maar gelukkig bij een weekend weg oid houden ze er ook wel rekening mee dat anderen geen kids hebben. Komt doordat ze in de minderheid zijn denk ik
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
ik wil net zeggenquote:
dat mensen dat in 2009 nog durven te lezen. Nou wil ik ook niet weten wat er in dat artikel staat. Alsof mannen altijd maar het voortouw moeten nemen bij sterilisatie "omdat het makkelijker is".Sowieso is sterilisatie wel een dom iets als je het doet voor je 40e en je geen kinderen hebt. je kan van gedachten veranderen.
dit vindt ik nu zo'n ongelooflijke dooddoener he, dat gezeur altijd over van gedachten veranderen zodra het over kinderen gaat.quote:Op woensdag 4 maart 2009 01:50 schreef Synthesist het volgende:
[..]
Sowieso is sterilisatie wel een dom iets als je het doet voor je 40e en je geen kinderen hebt. je kan van gedachten veranderen.
ik hou niet van honden en dat gaat er moeiteloos in bij iedereen, ik heb nog nooit in mijn leven de opmerking gehad 'dat ik ze vast wel leuk ga vinden als ik ouder wordt'
of 'dat ik nog niet de juiste man heb getroffen want dat ik dan wél honden wil' of inderdaad 'dat ik dat nog niet kan weten'.
hoezo?! ik weet wat ik wil en wat ik niet wil, als het over andere dingen gaat gelooft iedereen je meteen, dan ben je wel uitstekend in staat om te weten wat je wil of niet wil, maar bij kinderen moet er opeens getwijfeld worden aan mijn eigen wel doordachte mening.
ik weet al vanaf mijn 14de dat ik geen kinderen wil, ik ben bijna 38 en wil ze nog steeds niet, maar toch zodra het over kinderen gaat is het opeens; 'dat kun je nu nog niet weten, daar ga je misschien nog over van gedachten veranderen'
heel vermoeiend vind ik dat, gelukkig wordt het nu steeds minder en hoera hoera, nog 2 jaar en dan zit die magische 4 in mijn leeftijd, ik gok dat ik dan definitief van dat gezeur af ben.
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
Ja, honden zijn hetzelfde voor mensen als kinderen
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
Tuurlijk joh! Da's toch het eerste wat je doet, kijken of hij op jou of op je partner lijkt?quote:Op woensdag 4 maart 2009 08:39 schreef Five_Horizons het volgende:
Ja, honden zijn hetzelfde voor mensen als kinderen
***
Is het bij honden ook zo dat 10% van de vaders eigenlijk de vader niet is, trouwens?quote:Op woensdag 4 maart 2009 08:46 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Tuurlijk joh! Da's toch het eerste wat je doet, kijken of hij op jou of op je partner lijkt?
Maar on topic: als ik op vakantie ga, zet ik m'n kinderen ook in het bos met een touw aan een boom
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
beetje begrijpend lezen is blijkbaar ook een kunst...
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
Nee. Ik ben het met je eens dat mensen zich niet te bemoeien hebben met de persoonlijke keuzes die je maakt, maar dat je de reacties van mensen op het niet nemen van een hond vergelijkt met het al dan niet willen van kinderen, dan vind ik dat niét logisch, omdat dat echt heel wat anders is.quote:Op woensdag 4 maart 2009 09:10 schreef WRH het volgende:
beetje begrijpend lezen is blijkbaar ook een kunst...
Het is wel een dooddoener dat men zegt dat je wel van gedachten verandert of dat je dat niet weet. Dat kán inderdaad, maar het is jouw keuze.
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
dan lees je nog steeds niet begrijpend, ik maak nergens de vergelijking tussen kinderen en honden of het nemen van kinderen of honden, ik maak de vergelijking tussen de ene mening / smaak / besluit wel accepteren en de andere niet.
maar misschien is dat onderscheid te subtiel.
(volgens mij denken we er evengoed hetzelfde over, ik vind het alleen even jammer dat als ik iets staaf met een verhelderende vergelijking er direct weer gedacht wordt dat ik kinderen met honden vergelijk, hetgeen ik nergens doe en nogal simpel vind, net zoiets als op letterlijke woordjes 'pakken', ook zo'n discussie onwaardig iets)
maar misschien is dat onderscheid te subtiel.
(volgens mij denken we er evengoed hetzelfde over, ik vind het alleen even jammer dat als ik iets staaf met een verhelderende vergelijking er direct weer gedacht wordt dat ik kinderen met honden vergelijk, hetgeen ik nergens doe en nogal simpel vind, net zoiets als op letterlijke woordjes 'pakken', ook zo'n discussie onwaardig iets)
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
en ik heb het al niet zo op honden
Je maakt een denkfout. Het nemen van een hond is een rationeel, dan wel deels emotioneel besluit. Het nemen van een kind kan deze componenten ook hebben, maar er is daarnaast een biologische component. Vandaar dat het niet vergelijkbaar is.quote:Op woensdag 4 maart 2009 09:31 schreef WRH het volgende:
dan lees je nog steeds niet begrijpend, ik maak nergens de vergelijking tussen kinderen en honden of het nemen van kinderen of honden, ik maak de vergelijking tussen de ene mening / smaak / besluit wel accepteren en de andere niet.
maar misschien is dat onderscheid te subtiel.
(volgens mij denken we er evengoed hetzelfde over, ik vind het alleen even jammer dat als ik iets staaf met een verhelderende vergelijking er direct weer gedacht wordt dat ik kinderen met honden vergelijk, hetgeen ik nergens doe en nogal simpel vind, net zoiets als op letterlijke woordjes 'pakken', ook zo'n discussie onwaardig iets)
Als je geen hond wilt, zal dat niet snel veranderen, het is een rationeel/emotioneel besluit. Dat je geen kinderen wil als je 14 bent zegt niets over het feit of dat je hele leven zo blijft. De opmerking van mensen is dus begrijpelijk, maar voor jou als rationeel mens niet minder irritant.
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Ik heb ook een aantal vriendinnen die al kids hebben en ik (nog) niet.Was altijd heel blij voor ze als er weer eentje zwanger was maar ik heb dan ook blijkbaar geluk met m'n vriendinnen.Zei praten wel over hun kids en ik over mijn dingen,maar niet overdreven veel,gewoon wat er in elkaars leven gebeurd en waar je je mee bezig houd,als je elkaar gewoon in elkaars waarde laat is er toch niks aan de hand.Mischien niet zo vaak meer maar we doen nog steeds leuke en gezellige dingen,ook zonder kids.Als er iemand trouwens net zwanger is of bevallen vind ik het niet zo raar dat ze het daar veel over hebben,ik zou het eerder vreemd vinden als ze er (bijna)niks over zouden vertellen.Tegen goed vrienden zou ik het trouwens ook zeggen als ze echt nergens anders meer over kunnen praten,dat moet ook kunnen.
28-06-2010 Is ons mooie ventje geboren :-)
Wat een verademing om te lezen hoe jij denkt! Ik ben het zo met je eens, maar dat voorbeeld van die honden: het zijn ook altijde mensen mét kinderen die dan een beetje besmuikt kijken en denken: dat voorbeeld klopt niet, je weet niet wat je mist etc... het is bijna een soort dwang om toe te treden tot die club! Bahquote:Op woensdag 4 maart 2009 08:25 schreef WRH het volgende:
[..]
dit vindt ik nu zo'n ongelooflijke dooddoener he, dat gezeur altijd over van gedachten veranderen zodra het over kinderen gaat.
ik hou niet van honden en dat gaat er moeiteloos in bij iedereen, ik heb nog nooit in mijn leven de opmerking gehad 'dat ik ze vast wel leuk ga vinden als ik ouder wordt'
of 'dat ik nog niet de juiste man heb getroffen want dat ik dan wél honden wil' of inderdaad 'dat ik dat nog niet kan weten'.
hoezo?! ik weet wat ik wil en wat ik niet wil, als het over andere dingen gaat gelooft iedereen je meteen, dan ben je wel uitstekend in staat om te weten wat je wil of niet wil, maar bij kinderen moet er opeens getwijfeld worden aan mijn eigen wel doordachte mening.
ik weet al vanaf mijn 14de dat ik geen kinderen wil, ik ben bijna 38 en wil ze nog steeds niet, maar toch zodra het over kinderen gaat is het opeens; 'dat kun je nu nog niet weten, daar ga je misschien nog over van gedachten veranderen'
heel vermoeiend vind ik dat, gelukkig wordt het nu steeds minder en hoera hoera, nog 2 jaar en dan zit die magische 4 in mijn leeftijd, ik gok dat ik dan definitief van dat gezeur af ben.
waarom denk jij het nou weer beter te weten? En respecteer je niet de uitleg van WRH.quote:Op woensdag 4 maart 2009 09:38 schreef ioko het volgende:
[..]
Je maakt een denkfout. Het nemen van een hond is een rationeel, dan wel deels emotioneel besluit. Het nemen van een kind kan deze componenten ook hebben, maar er is daarnaast een biologische component. Vandaar dat het niet vergelijkbaar is.
Als je geen hond wilt, zal dat niet snel veranderen, het is een rationeel/emotioneel besluit. Dat je geen kinderen wil als je 14 bent zegt niets over het feit of dat je hele leven zo blijft. De opmerking van mensen is dus begrijpelijk, maar voor jou als rationeel mens niet minder irritant.
Laat me raden dikke kans dat jij kinderen hebt of een kinderwens hebt... 9 van de 10 x zijn het nl mensen die wel het kinderlicht hebben gezien die over biologische componenten etc anderen de les gaan lezen... Het debiele is dat je als BK'er altijd moet uitleggen waarom je iets NIET wil.
En ik vind zowel een hond als een kind een waanzinnig blok aan mijn been. Ik wil absoluut niet beperkt worden, en heb dus geen enkel huisdier. --> Noem me maar egoistisch... mij best.
Och, ik heb niet zoveel problemen met mensen uit onze omgeving, zij het vrienden, zij het broers en zussen, die kinderen krijgen/hebben en daar regelmatig over praten. Dat maakt nu eenmaal deel uit van hun leven, en een aantal van die kids zijn nog leuk ook.quote:Op maandag 2 maart 2009 20:47 schreef Babbelzz het volgende:
Herkennen jullie dit ook? Hoe gaan jullie er mee om?
Wij zijn ook kinderloos, al is dat niet per se gewenst, en wat míj vooral de strot uitkomt is dat je steeds geacht wordt je te verantwoorden voor je kinderloosheid, en dan niet alleen tegenover je echte naasten, maar ook kennissen, collega's etc.
"WAAAAAAAT, heb jij nog geen kinderen?, waarom niet? Jullie zouden zulke leuke ouders zijn! Hoezo ligt dat moeilijk? Gewoon doen, joh, hartstikke leuk!!!"
Daar reageer ik nu, merk ik, een stuk lomper op.
V.
[ Bericht 0% gewijzigd door V. op 04-03-2009 13:21:41 ]
Ja inderdaad, V. ja.
Yep, dat is veel irritanter dan foto's van echo's en bevallingsverhalenquote:Op woensdag 4 maart 2009 13:02 schreef Verbal het volgende:
Wij zijn ook kinderloos, al is dat niet per se gewenst, en wat míj vooral de strot uitkomt is dat je steeds geacht wordt je te verantwoorden voor je kinderloosheid, en dan niet alleen tegenover je echte naasten, maar ook kennisen, collega's etc.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Gelukkig heb ik die ervaringen niet meer sinds ik op de vraag "hebben jullie geen kinderen" nee antwoord en meteen erbij zeg dat dit imo helaas is (of zoiets)
Mensen snappen tegenwoordig erg snel dat je dan niet door moet vragen En als mensen tóch doorvragen dan is dat of uit oprechte interesse en wil ik wel iets duidelijker zijn, of uit nieuwsgierigheid en dat kap je meteen af.
Familie en vrienden die wel kinderen hebben weten natuurlijk hoe en wat en die gaan en prima mee om vanaf het begin .. en nee we snappen elkaar niet altijd, en ja sommige mensen zijn veranderd maar dat probeer ik steeds meer naast me neer te leggen ipv mij te blijven ergeren.. jammer maar zo is nu eenmaal dus dan maak je er of het beste van zoals het nu is, of de wegen scheiden op een gegeven moment.. ook klote maar zulke dingen gebeuren nu eenmaal.
Andersom is het ook niet altijd makkelijk; ken mensen die soms kunnen verzuchten wat een leuke dingen wij toch doen samen... dat kunnen zij niet meer en wij wel.. dat geeft ook een ander beeld waar de meeste mensen geen last van hebben want: leuk voor ons... maar sommigen misschien wat meer, want: wij hebben meer vrijheid en kunnen meer doen. Tismaar net hoe je alles bekijkt denk ik.
Mensen snappen tegenwoordig erg snel dat je dan niet door moet vragen
En als mensen tóch doorvragen dan is dat of uit oprechte interesse en wil ik wel iets duidelijker zijn, of uit nieuwsgierigheid en dat kap je meteen af.Familie en vrienden die wel kinderen hebben weten natuurlijk hoe en wat en die gaan en prima mee om vanaf het begin .. en nee we snappen elkaar niet altijd, en ja sommige mensen zijn veranderd maar dat probeer ik steeds meer naast me neer te leggen ipv mij te blijven ergeren.. jammer maar zo is nu eenmaal dus dan maak je er of het beste van zoals het nu is, of de wegen scheiden op een gegeven moment.. ook klote maar zulke dingen gebeuren nu eenmaal.
Andersom is het ook niet altijd makkelijk; ken mensen die soms kunnen verzuchten wat een leuke dingen wij toch doen samen... dat kunnen zij niet meer en wij wel.. dat geeft ook een ander beeld waar de meeste mensen geen last van hebben want: leuk voor ons... maar sommigen misschien wat meer, want: wij hebben meer vrijheid en kunnen meer doen. Tismaar net hoe je alles bekijkt denk ik.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Oh, dat vind ik erg herkenbaar. Ik vind het zo'n vervelende vraag, want ik ben te aardig (te Vlaams )om direct 'die willen we niet' te antwoorden, maar onderwijl voel ik me toch ongemakkelijk als die vraag wéér opduikt.
)om direct 'die willen we niet' te antwoorden, maar onderwijl voel ik me toch ongemakkelijk als die vraag wéér opduikt.
O, maar die vraag krijg je ook als je wel kinderen hebt, dat maakt daarbij niet uit.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Het is tóch een tikkeltje andersquote:Op woensdag 4 maart 2009 19:51 schreef YPPY het volgende:
O, maar die vraag krijg je ook als je wel kinderen hebt, dat maakt daarbij niet uit.
V.
Ja inderdaad, V. ja.
Dit vind ik ronduit onbeschoft. Overdrijf je nu een tikkeltje om je punt extra kracht bij te zetten of maak je dit serieus echt mee?quote:Op woensdag 4 maart 2009 13:02 schreef Verbal het volgende:
[..]
Wij zijn ook kinderloos, al is dat niet per se gewenst, en wat míj vooral de strot uitkomt is dat je steeds geacht wordt je te verantwoorden voor je kinderloosheid, en dan niet alleen tegenover je echte naasten, maar ook kennissen, collega's etc.
"WAAAAAAAT, heb jij nog geen kinderen?, waarom niet? Jullie zouden zulke leuke ouders zijn! Hoezo ligt dat moeilijk? Gewoon doen, joh, hartstikke leuk!!!"
Daar reageer ik nu, merk ik, een stuk lomper op.
V.
verwacht zelf niet dat zo'n opmerking overdreven is, heb zelf ook wel zulke dingen meegemaakt en waarschijnlijk alle bewust kinderloze stellen.
op verjaardagen opmerkingen als 'je bent geen echte vrouw als je je niet voortplant' of een opmerking als 'dat wil je heus wel, je hebt alleen nog niet de juiste man ontmoet' (dit terwijl de man er naast zit).
en nee, dat zijn dan geen vrienden, dat zijn verjaardagen of feestjes van vrienden waar je niet persé iedereen kent en volslagen onbekenden durven dit soort opmerkingen te plaatsen.
wat ik ook nooit begrijp is op de opmerking; 'ik heb en wil geen kinderen' als antwoord krijgen; waarom niet
hoezo waarom niet, waarom wel?
mensen die ze niet willen kunnen iets uitgebreider uitleggen waarom niet dan mensen die ze wel hebben kunnen uitleggen waarom ze ze hebben, meestal komen ze niet veel verder dan; leek mij gewoon wel leuk.
nou, het lijkt mij gewoon niet leuk.
op verjaardagen opmerkingen als 'je bent geen echte vrouw als je je niet voortplant' of een opmerking als 'dat wil je heus wel, je hebt alleen nog niet de juiste man ontmoet' (dit terwijl de man er naast zit).
en nee, dat zijn dan geen vrienden, dat zijn verjaardagen of feestjes van vrienden waar je niet persé iedereen kent en volslagen onbekenden durven dit soort opmerkingen te plaatsen.
wat ik ook nooit begrijp is op de opmerking; 'ik heb en wil geen kinderen' als antwoord krijgen; waarom niet
hoezo waarom niet, waarom wel?
mensen die ze niet willen kunnen iets uitgebreider uitleggen waarom niet dan mensen die ze wel hebben kunnen uitleggen waarom ze ze hebben, meestal komen ze niet veel verder dan; leek mij gewoon wel leuk.
nou, het lijkt mij gewoon niet leuk.
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
Mijn god, hoe beledigend en lomp is dat zeg. Ik vind dat wel zo grof he?
Ik heb zelf een dochter die toevallig morgen negen wordt maar ik heb het werkelijk nog nooit in mijn hoofd gehaald om dit soort vragen te stellen of opmerkingen te maken. Het gaat me niet aan over het hoe en waarom. En kinderen aan iemand willen opdringen. Sorry, ik hou zielsveel van mijn dochter maar opvoeden is verdomde moeilijk en je moet jezelf opzij zetten wat ook niet altijd makkelijk is want je blijft een eigen individu natuurlijk. En het is net wat je zegt, je weet van te voren helemaal niet waar je aan begint en nadat het kleuters (lees zowat pubers), zijn hoor je dan ook bijzonder weinig over de engeltjes en dan zijn de ouders blij dat ze meer tijd voor zichzelf hebben..
Begrijp e.e.a. in dit topic in ieder geval nu steeds beter. Alleen al om die opmerkingen van dat soort lompe lui zou je al niet aan kinderen willen beginnen.
.
[ Bericht 0% gewijzigd door Stali op 04-03-2009 22:37:25 ]
Ik heb zelf een dochter die toevallig morgen negen wordt maar ik heb het werkelijk nog nooit in mijn hoofd gehaald om dit soort vragen te stellen of opmerkingen te maken. Het gaat me niet aan over het hoe en waarom. En kinderen aan iemand willen opdringen. Sorry, ik hou zielsveel van mijn dochter maar opvoeden is verdomde moeilijk en je moet jezelf opzij zetten wat ook niet altijd makkelijk is want je blijft een eigen individu natuurlijk. En het is net wat je zegt, je weet van te voren helemaal niet waar je aan begint en nadat het kleuters (lees zowat pubers), zijn hoor je dan ook bijzonder weinig over de engeltjes en dan zijn de ouders blij dat ze meer tijd voor zichzelf hebben.
. Begrijp e.e.a. in dit topic in ieder geval nu steeds beter. Alleen al om die opmerkingen van dat soort lompe lui zou je al niet aan kinderen willen beginnen.
.[ Bericht 0% gewijzigd door Stali op 04-03-2009 22:37:25 ]
Eerlijk gezegd begrijp ik stellen (man/vrouw voor het gemak) die geen kinderen willen niet echt. Ik heb vrienden die het bewust niet willen en dat accepteer ik, maar begrijpen lukt mij niet.
Ik heb ook veel minder contact met vrienden die geen kinderen hebben. Je groeit toch uit elkaar als de wens om kinderen te krijgen er bij mensen niet is en jij wel die wens / of kinderen hebt. Ik kan soms zo moedeloos worden van vrienden die nog willen stappen en drinken en versieren en dan denk ik: grow up, je bent al (vul leeftijd boven de 30 in). En mijn leven is door het krijgen van kinderen echt 200% veranderd. Hobby's die ik had, daar kom ik bijna niet meer aan toe en avonden stappen kan ik mijn niet meer voor de geest halen, maar dat wil ik ook ook niet meer. Er zijn andere dingen in mijn leven belangrijk geworden (de kids dus).
Maar de meeste vrienden zijn net als ons met kinderen op dezelfde leeftijd geboren, de helft van de vriendengroep is nu zelfs tegelijk voor de 2e keer zwanger. Ik merk wel dat vrienden die bewust geen kinderen willen zich hieraan storen en onderling meer afsrpeken (is prima natuurlijk).
Ik vind het wel fout als mensen hier trouwens opmerkingen over maken, zeker als het onbekenden zijn.
Ik heb ook veel minder contact met vrienden die geen kinderen hebben. Je groeit toch uit elkaar als de wens om kinderen te krijgen er bij mensen niet is en jij wel die wens / of kinderen hebt. Ik kan soms zo moedeloos worden van vrienden die nog willen stappen en drinken en versieren en dan denk ik: grow up, je bent al (vul leeftijd boven de 30 in). En mijn leven is door het krijgen van kinderen echt 200% veranderd. Hobby's die ik had, daar kom ik bijna niet meer aan toe en avonden stappen kan ik mijn niet meer voor de geest halen, maar dat wil ik ook ook niet meer. Er zijn andere dingen in mijn leven belangrijk geworden (de kids dus).
Maar de meeste vrienden zijn net als ons met kinderen op dezelfde leeftijd geboren, de helft van de vriendengroep is nu zelfs tegelijk voor de 2e keer zwanger. Ik merk wel dat vrienden die bewust geen kinderen willen zich hieraan storen en onderling meer afsrpeken (is prima natuurlijk).
Ik vind het wel fout als mensen hier trouwens opmerkingen over maken, zeker als het onbekenden zijn.
I think prime numbers are like life. They are very logical but you could never work out the rules, even if you spent all your time thinking about them.
het is die mentaliteit die de meeste mensen afstoot, Kahlen. Kennelijk weet jij hoe iemand zich moet gedragen en als er iets allergie opwekt, dan is het die houding wel.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ik kan je even niet volgen? Welke mentaliteit?quote:Op woensdag 4 maart 2009 22:33 schreef Aoristus het volgende:
het is die mentaliteit die de meeste mensen afstoot, Kahlen. Kennelijk weet jij hoe iemand zich moet gedragen en als er iets allergie opwekt, dan is het die houding wel.
I think prime numbers are like life. They are very logical but you could never work out the rules, even if you spent all your time thinking about them.
Dat wordt in de vervolgzin uitgelegd. "Grow up", wie denk je wel dat je bent om dat van een ander te vinden?quote:Op woensdag 4 maart 2009 22:35 schreef Kahlen het volgende:
[..]
Ik kan je even niet volgen? Welke mentaliteit?
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ah, ik begrijp het. Dat had ik beter achterwege kunnen laten, ik schreef het met in mijn gedachten 2 vrienden die maar niet volwassen willen worden. Zo komt het verkeerd over.quote:Op woensdag 4 maart 2009 22:35 schreef Aoristus het volgende:
Dat wordt in de vervolgzin uitgelegd. "Grow up", wie denk je wel dat je bent om dat van een ander te vinden?
I think prime numbers are like life. They are very logical but you could never work out the rules, even if you spent all your time thinking about them.
Maar goed, je hobbies heb je ook al niet meer. En die zeg je ook niet meer te missen. Hoe komt dat dan?quote:Op woensdag 4 maart 2009 22:39 schreef Kahlen het volgende:
[..]
Ah, ik begrijp het. Dat had ik beter achterwege kunnen laten, ik schreef het met in mijn gedachten 2 vrienden die maar niet volwassen willen worden. Zo komt het verkeerd over.
Een hobby kost tijd. Nu kan ik de voorbereidende werkzaamheden tot het verkrijgen van een kind wel begrijpen - als hobby, maar het resultaat komt me wat vreemd over
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ehh, ja (dat laatste).quote:Op woensdag 4 maart 2009 20:41 schreef Stali het volgende:
[..]
Dit vind ik ronduit onbeschoft. Overdrijf je nu een tikkeltje om je punt extra kracht bij te zetten of maak je dit serieus echt mee?
V.
Ja inderdaad, V. ja.
Je hoet het ook niet te begrijpen, da's je goed recht. Het al of niet accepteren is niet aan jou, overigens. Het enige dat je hoeft te doen is niet oordelen, en dat doe je dan weer wel.quote:Op woensdag 4 maart 2009 22:31 schreef Kahlen het volgende:
Eerlijk gezegd begrijp ik stellen (man/vrouw voor het gemak) die geen kinderen willen niet echt. Ik heb vrienden die het bewust niet willen en dat accepteer ik, maar begrijpen lukt mij niet.
V.
Ja inderdaad, V. ja.
En nu even eerlijk he? Het drie tot vier avonden per week stappen wil ik ook niet meer want dat is de fase van het zoeken.quote:Op woensdag 4 maart 2009 22:31 schreef Kahlen het volgende:
En mijn leven is door het krijgen van kinderen echt 200% veranderd. Hobby's die ik had, daar kom ik bijna niet meer aan toe en avonden stappen kan ik mijn niet meer voor de geest halen, maar dat wil ik ook ook niet meer. Er zijn andere dingen in mijn leven belangrijk geworden (de kids dus).
Maar is het niet tof om te kunnen doen en laten wat je wilt? Je kunt ook cultureel uitgaan he?
Mis jij dat nooit? Gewoon spontaan uit eten gaan, zonder een beker kleurtjes op tafel? Of spontaan naar de film of een concert? Ikzelf mis dat zo nu en dan wel. Goed wij hebben hier dan ook geen familie in de buurt die als oppas kunnen fungeren. Dat is allemaal op 2 uur afstand planwerk he. De laatste keer dat we toevallig oppas hadden was er nog niet gedacht over wat we zouden kunnen gaan doen. Enfin het was enorm (te) stil in huis en we hebben maar wat geluierd.
. Waarom begrijp jij mensen niet die geen kinderen willen? Mag ik vragen hoe oud jouw kroost is?
Ik ben misschien ook wel een verkeerd voorbeeld. Heb namelijk veel te veel hobby's. Je hebt veel minder tijd met kinderen of de energie is gewoon op in de avond en zakken hobby's dus naar de achtergrond. Je moet echt tijd inruimen om met je hobby bezig te gaan en dat is lastig.quote:Op woensdag 4 maart 2009 22:42 schreef Aoristus het volgende:
Maar goed, je hobbies heb je ook al niet meer. En die zeg je ook niet meer te missen. Hoe komt dat dan?
Een hobby kost tijd. Nu kan ik de voorbereidende werkzaamheden tot het verkrijgen van een kind wel begrijpen - als hobby, maar het resultaat komt me wat vreemd over
Eigenlijk net als uitslapen, vond ik heerlijk, maar kan nu gewoon niet meer. Om 0800 is er al zoveel kabaal in huis dat ik echt niet meer kan slapen. Je mist het in het begin, maar je krijgt er ook dingen voor terug.
I think prime numbers are like life. They are very logical but you could never work out the rules, even if you spent all your time thinking about them.
Ik geef het je te doen. Het is knap dat je je bezig durft te laten houden door zo'n mensenlarf, maar ik zou het absoluut niet trekken. Het is mij al een doorn in het oog dat ik straks met een speeltuin voor mijn deur kom te wonen. Dan kan ik mijn hobby niet goed uitoefenenquote:Op woensdag 4 maart 2009 22:48 schreef Kahlen het volgende:
[..]
Ik ben misschien ook wel een verkeerd voorbeeld. Heb namelijk veel te veel hobby's. Je hebt veel minder tijd met kinderen of de energie is gewoon op in de avond en zakken hobby's dus naar de achtergrond. Je moet echt tijd inruimen om met je hobby bezig te gaan en dat is lastig.
Eigenlijk net als uitslapen, vond ik heerlijk, maar kan nu gewoon niet meer. Om 0800 is er al zoveel kabaal in huis dat ik echt niet meer kan slapen. Je mist het in het begin, maar je krijgt er ook dingen voor terug.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ik ben zwanger en heb een zoon van 1,5... leven staat dus momenteel echt in de babysfeer en dat is heel wat anders dan met een kind van 9 (zoals jij).quote:Op woensdag 4 maart 2009 22:47 schreef Stali het volgende:
Je kunt ook cultureel uitgaan he?
Mis jij dat nooit? Gewoon spontaan uit eten gaan, zonder een beker kleurtjes op tafel? Of spontaan naar de film of een concert? Ikzelf mis dat zo nu en dan wel. Goed wij hebben hier dan ook geen familie in de buurt die als oppas kunnen fungeren. Dat is allemaal op 2 uur afstand planwerk he. De laatste keer dat we toevallig oppas hadden was er nog niet gedacht over wat we zouden kunnen gaan doen. Enfin het was enorm (te) stil in huis en we hebben maar wat geluierd.
Waarom begrijp jij mensen niet die geen kinderen willen? Mag ik vragen hoe oud jouw kroost is?
Spontaan op stap is er inderdaad niet meer bij en dat is jammer. Opa en oma van mijn kant wonen 5 minuten lopen van ons vandaan, maar de nacht dat onze zoon voor het eerst ging logeren (paar weken terug) hadden we allerlei plannen, maar toen we thuis kwam was het zo stil en vreemd en konden we niet eens genieten.
Ik begrijp het niet omdat alles wat ik de afgelopen jaren heb meegemaakt (van zwangerschap , geboorte en de eerste anderhalf jaar van het leven van mijn zoon) hebben mijn leven zoveel leuker gemaakt. Het was al goed, maar het is zoveel beter geworden en ik hoop dat mijn vrienden dat ook mogen meemaken. Ik kan het niet begrijpen dat er mensen zijn die dit niet zouden willen ervaren. Maar ik accepteer het wel hoor, ik heb het er ook weleens over. Maar ondanks alle nadelen die ze opnoemen (zoals bijvoorbeeld uitgaan wat nu heel lastig is door oppas e.d.) vind ik het leven met kinderen veel leuker.
Maar begrijp me niet verkeerd, in mijn studententijd moest ik echt niet eraan denken dat ik ooit kinderen zou willen. Een date met een meisje dat aangaf dat ze geen kids wilde, prima! Ik wilde dat immers ook niet. Maar een mens kan dus flink veranderen.
En ja, ik heb altijd wel een oordeel over mensen. Dat is inderdaad niet altijd fijn. Maar in het dagelijkse leven ben ik genuanceerder dan op internet.
I think prime numbers are like life. They are very logical but you could never work out the rules, even if you spent all your time thinking about them.
Dus jij vind dat een ander het ook mee moet maken omdat jij het leven zoveel beter vindt nu je een kind hebt?quote:
[..]
Ik ben zwanger en heb een zoon van 1,5... leven staat dus momenteel echt in de babysfeer en dat is heel wat anders dan met een kind van 9 (zoals jij).
Spontaan op stap is er inderdaad niet meer bij en dat is jammer. Opa en oma van mijn kant wonen 5 minuten lopen van ons vandaan, maar de nacht dat onze zoon voor het eerst ging logeren (paar weken terug) hadden we allerlei plannen, maar toen we thuis kwam was het zo stil en vreemd en konden we niet eens genieten.
Ik begrijp het niet omdat alles wat ik de afgelopen jaren heb meegemaakt (van zwangerschap , geboorte en de eerste anderhalf jaar van het leven van mijn zoon) hebben mijn leven zoveel leuker gemaakt. Het was al goed, maar het is zoveel beter geworden en ik hoop dat mijn vrienden dat ook mogen meemaken. Ik kan het niet begrijpen dat er mensen zijn die dit niet zouden willen ervaren. Maar ik accepteer het wel hoor, ik heb het er ook weleens over. Maar ondanks alle nadelen die ze opnoemen (zoals bijvoorbeeld uitgaan wat nu heel lastig is door oppas e.d.) vind ik het leven met kinderen veel leuker.
Maar begrijp me niet verkeerd, in mijn studententijd moest ik echt niet eraan denken dat ik ooit kinderen zou willen. Een date met een meisje dat aangaf dat ze geen kids wilde, prima! Ik wilde dat immers ook niet. Maar een mens kan dus flink veranderen.
En ja, ik heb altijd wel een oordeel over mensen. Dat is inderdaad niet altijd fijn. Maar in het dagelijkse leven ben ik genuanceerder dan op internet.
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
Kahlen, je bevestigd wel mijn gedachten hierover. De klachten van mensen die geen kinderen willen, al dan niet bewust he, gaan toch echt voornamelijk over het feit dat jonge ouders lopen doorzagen over hun wondertjes. En ik begrijp jou drommelsgoed hoor, het is natuurlijk ook fantastisch om dat mee te maken en dan kun je je inderdaad niet voorstellen waarom iemand zoiets niet zou willen.
Maar laat iemand hier nu eens reageren met 2 leuke veertien jarige pubers. Die zullen dat beter relativeren en dus meer begrip hebben voor mensen die er voor gekozen hebben geen kinderen te willen. Beide kanten pakken andere voordelen. (En nee, zeggen dat er dan later voor je gezorgd wordt is net zo goed onzin en een bot vooroordeel natuurlijk).
Kortom, de grootste klieren in dit totale verhaal zijn toch de kersverse ouders en dat is een fase..
Maar laat iemand hier nu eens reageren met 2 leuke veertien jarige pubers. Die zullen dat beter relativeren en dus meer begrip hebben voor mensen die er voor gekozen hebben geen kinderen te willen. Beide kanten pakken andere voordelen. (En nee, zeggen dat er dan later voor je gezorgd wordt is net zo goed onzin en een bot vooroordeel natuurlijk).
Kortom, de grootste klieren in dit totale verhaal zijn toch de kersverse ouders en dat is een fase.
.
Dat is inderdaad zo!quote:Op woensdag 4 maart 2009 23:08 schreef Stali het volgende:
Maar laat iemand hier nu eens reageren met 2 leuke veertien jarige pubers. Die zullen dat beter relativeren en dus meer begrip hebben voor mensen die er voor gekozen hebben geen kinderen te willen. Beide kanten pakken andere voordelen. (En nee, zeggen dat er dan later voor je gezorgd wordt is net zo goed onzin en een bot vooroordeel natuurlijk).
Kortom, de grootste klieren in dit totale verhaal zijn toch de kersverse ouders en dat is een fase.
Het mooiste zou ook een samenspel zijn. Als je bewust geen kinderen wilt, dan kom je op een bepaalde leeftijd toch in aanraking ermee: er zijn vast en zeker wel mensen in je vrienden/kennissengroep/familie die wel kinderen krijgen en als je elkaar wat tegemoet komt is het goed op te lossen. Al begrijp ik heel goed dat verse ouders erg vervelend kunnen zijn met al dat gepraat over de kids.
Merk je soms zelf ook dat je het met je partner meer over de kinderen hebt dan dat je met elkaar praat over andere dingen.
I think prime numbers are like life. They are very logical but you could never work out the rules, even if you spent all your time thinking about them.
Nee hoor. Ik heb die twee 14 jarige (gemiddeld dan) pubers, en ik kan me absoluut niet voorstellen waarom iemand geen kinderen wil hebben. Je bent bewust de natuur aan het negeren, op sommige momenten zou ik zelfs zeggen dat er niets mis is met de mensen die ze wel willen hebben, maar juist met de mensen die ze niet willen! Beweren dat er iets mis is met degenen die gewoon doen wat de mensheid al doet sinds ze in Afrika is ontstaan, is bewust de feiten verdraaien, en je eigen (biologisch vreemde) gedachten goedpraten.quote:Op woensdag 4 maart 2009 23:08 schreef Stali het volgende:
Kahlen, je bevestigd wel mijn gedachten hierover. De klachten van mensen die geen kinderen willen, al dan niet bewust he, gaan toch echt voornamelijk over het feit dat jonge ouders lopen doorzagen over hun wondertjes. En ik begrijp jou drommelsgoed hoor, het is natuurlijk ook fantastisch om dat mee te maken en dan kun je je inderdaad niet voorstellen waarom iemand zoiets niet zou willen.
Maar laat iemand hier nu eens reageren met 2 leuke veertien jarige pubers. Die zullen dat beter relativeren en dus meer begrip hebben voor mensen die er voor gekozen hebben geen kinderen te willen. Beide kanten pakken andere voordelen. (En nee, zeggen dat er dan later voor je gezorgd wordt is net zo goed onzin en een bot vooroordeel natuurlijk).
Kortom, de grootste klieren in dit totale verhaal zijn toch de kersverse ouders en dat is een fase.
Ik vraag me regelmatig af waarom mensen bewust het besluit nemen om geen kinderen te willen. Even een biologisch foutje in je hersenen negerend, kan ik maar twee redenen bedenken: je durft de verantwoording niet aan, of je hebt het rare idee in je hoofd dat vader of moeder worden je in één klap je jeugd ontneemt maar je wordt toch wel bejaard. Beiden zijn 100% egoïsme. Prima, niks mis mee en ik hoop dat je een gelukkig leven hebt verder, maar ga niet doen alsof ouders niet goed bij hun hoofd zijn en jij wel.
- "Blind faith in your leaders, or in anything, will get you killed" Bruce Springsteen - War
- Door controle aan de landsgrenzen op te heffen kan men nu grenzenloos gaan controleren...
- Privacy Matters
- Door controle aan de landsgrenzen op te heffen kan men nu grenzenloos gaan controleren...
- Privacy Matters
Dus even heel kort door de bocht.quote:Op woensdag 4 maart 2009 23:42 schreef RonaldV het volgende:
[..]
Nee hoor. Ik heb die twee 14 jarige (gemiddeld dan) pubers, en ik kan me absoluut niet voorstellen waarom iemand geen kinderen wil hebben. Je bent bewust de natuur aan het negeren, op sommige momenten zou ik zelfs zeggen dat er niets mis is met de mensen die ze wel willen hebben, maar juist met de mensen die ze niet willen! Beweren dat er iets mis is met degenen die gewoon doen wat de mensheid al doet sinds ze in Afrika is ontstaan, is bewust de feiten verdraaien, en je eigen (biologisch vreemde) gedachten goedpraten.
Ik vraag me regelmatig af waarom mensen bewust het besluit nemen om geen kinderen te willen. Even een biologisch foutje in je hersenen negerend, kan ik maar twee redenen bedenken: je durft de verantwoording niet aan, of je hebt het rare idee in je hoofd dat vader of moeder worden je in één klap je jeugd ontneemt maar je wordt toch wel bejaard. Beiden zijn 100% egoïsme. Prima, niks mis mee en ik hoop dat je een gelukkig leven hebt verder, maar ga niet doen alsof ouders niet goed bij hun hoofd zijn en jij wel.
Ik zou er voor kiezen om geen kids te nemen omdat ik op vrouwen val en het bijvoorbeeld mijn kind niet moeilijk wil maken om op te groeien met pesterijen van anderen die niet snappen dat 2 vrouwen van elkaar kunnen houden.
Ben ik dan egoistisch of heb ik dan een fout in mijn hersenen?
PS dit is bij mij niet de reden waarom ik geen kids heb. Hoewel ik wel lesbisch ben.
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
Je kan ook gewoon een fijne kerel zoeken en daar een baby mee produceren. Dan hoef je hier niet zo te klagen. Mag ik vragen waarom je geen fotoboek hebt? Zou dat er iets mee te maken kunnen hebben? Stop met huilen mens. Get a life.quote:Op maandag 2 maart 2009 20:47 schreef Babbelzz het volgende:
Ik merk samen met wat bekenden in mijn omgeving, dat 'wij' tot het uitstervende soort gaan behoren.
Sociale levens, die we eerst als prettig konden ervaren worden bruut verstoord door uitbreiding. Uitbreiding die lang van tevoren al besproken dient te worden, alle klachten en kwalen gedeeld, echos'worden vol trots geshowd (ik vind het raar een foto laten zien van een inwendige kut/buik), dan de plannen over opvang, de kamerinrichting. Niets mag het de kleine spruit(en) ontbreken en er wordt honderduit over gekletst. Dan de bevalling; we mogen aanhoren hoe vreselijk het was (ja, hallo! je wil het toch zelf???), hoe de knip verliep, de scheur, de keizersnee, en dan het ge OOOOO en ge AHHH... het is de liefste baby van de hele wereld, en vooral ook altijd de kanpste (NOT!!!)....
Ik blijf met wat vrienden achter op eilandjes die ons zorgeloze leventje symboliseren, en ons sociaal leven is ineens niet meer wat het was....
Bijzondere gewaarwording, bijkans iedereen hupt naar andere fasen en wij leven ons leven...Heerlijk!
Maar toch, bekruipt me een gevoel, dat er een tegenbeweging moet komen...een jaarlijks terugkerend weekend met BK'ers...ff geen gezeur en gezever over kinderen, ff heerlijk relaxed een weekend weg met gelijk gestemden! Ik ga vast een datum prikken en de inschrijving openen...want vrienden van vrienden zijn ook welkom (er is tenslotte ineens voldoende ruimte in ons sociaal leventje)...
Herkennen jullie dit ook? Hoe gaan jullie er mee om?
Ik ken genoeg mensen die babies en kinderen gewoon totaal niet kunnen uitstaan. De gedachte dat een baby lief schattig snoezelig is gaat niet voor iedereen op. Niet elk mens wil dat klein grut rond de benen lopen spelen en aandacht vragen.quote:Op woensdag 4 maart 2009 23:42 schreef RonaldV het volgende:
[..]
Ik vraag me regelmatig af waarom mensen bewust het besluit nemen om geen kinderen te willen. Even een biologisch foutje in je hersenen negerend, kan ik maar twee redenen bedenken: je durft de verantwoording niet aan, of je hebt het rare idee in je hoofd dat vader of moeder worden je in één klap je jeugd ontneemt maar je wordt toch wel bejaard. Beiden zijn 100% egoïsme. Prima, niks mis mee en ik hoop dat je een gelukkig leven hebt verder, maar ga niet doen alsof ouders niet goed bij hun hoofd zijn en jij wel.
Het probleem is alleen vaak wel zoals ook al genoemd in dit topic dat wanneer men een kind krijgt men opeens volledig kan switchen en je ziet dat vaak genoeg gebeuren. En dat kan ook vriendschappen in de weg zitten.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Ik zou dat allemaal niet egoistisch noemen. Ik zou 2 van de 3 verkeerde gedachten noemen.quote:Op woensdag 4 maart 2009 23:46 schreef Nizno het volgende:
[..]
Dus even heel kort door de bocht.
Ik zou er voor kiezen om geen kids te nemen omdat ik op vrouwen val en het bijvoorbeeld mijn kind niet moeilijk wil maken om op te groeien met pesterijen van anderen die niet snappen dat 2 vrouwen van elkaar kunnen houden.
Ben ik dan egoistisch of heb ik dan een fout in mijn hersenen?
PS dit is bij mij niet de reden waarom ik geen kids heb. Hoewel ik wel lesbisch ben.
Ik heb geen kinderen. Maar de kinderen die ik gekend heb, zorgden er juist voor dat ik veel leuke dingen uit mijn jeugd weer kon meemaken. Natuurlijk krijg je meer verantwoordelijkheid als je kinderen hebt. Maar er staat ook veel tegenover.
Dat je geen kinderen zou nemen omdat je niet de ideale gezinssituatie hebt, waarmee kinderen gepest kunnen worden, vindt ik ook een verkeerde gedachte.
Als je ouders gaan scheiden kan je ook gepest worden. Kinderen worden meestal gepest omdat er een reden gezocht wordt, niet omdat ze er aanleiding toe geven.
Als je geen kinderen wilt, omdat je de verantwoordelijkheid niet wilt, vind ik het nog wat anders.
Als je zelf niet goed voor jezelf kunt zorgen en je wilt je kind niet het risico laten lopen dat je het verwaarloost, dan vind ik dat verstandig.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
Ik heb een positieve reden nodig om iets te doen. Ik kan geen reden bedenken om aan kinderen te beginnen, dus ik doe niets. Is dat bewust genoeg?quote:
Ik vraag me regelmatig af waarom mensen bewust het besluit nemen om geen kinderen te willen.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
