Sp00kverhalen #3 met een 0 omdat vorige delen ook

quote:

Op maandag 9 november 2009 22:36 schreef BarraCupraCuda het volgende:

[..]

dat had ik eens toen ik bij een vriend sliep... toen voelde ik het ook nog bewegen ook... toen ik met mn handen voelde was alles nat... dus nadat ik heb geroepen dat het licht NU aanmoest (en aanging omdat die vriend van me zich de tering schrok van mn geroep) zag ik een doodbloedend konijn op mn borstliggen... kadootje van de kat die was wezen jagen...

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 19:15 schreef Topspin het volgende:
Top topic

Heb zelf niet zo heel veel meegemaakt. Af en toe een schaduw gedaante in de slaapkamer die even in de kamer was en vervolgens door de deur heen verdween.

Hoor dat vaker dat mensen schaduwgedaantes naast het bed hebben staan en zich verrot schrikken. Zou misschien verklaard kunnen worden doordat ogen niet juist zien in het donker en daarom iets creeeren dat op een gedaante lijkt maar alsnog even schrikken als je denkt dat een of ander wezen daar staat.

quote:

Op dinsdag 10 november 2009 16:44 schreef JoosB het volgende:
Vannacht werd ik wakker en gelijk het gevoel dat er iets op me drukte, me spieren begonnen te trillen en de paniek sloeg toe. Ik lag op me zij en durfde me niet om te draaien en te kijken omdat er zo sterk iets in de kamer voelde. Dit gaat vaag klinken maar ik vroeg me beschermengel me te helpen en 2 sec later was het weg. Nu heb ik wel vaker last van slaapverlamming maar dit was anders.

Ik ben me er van bewust dat dit super vaag klinkt en ben wel geinteresseerd in het paranormale maar ben altijd redelijk nuchter gebleven. Een vaag geluid is in mijn beleving niet meer dan een vaag geluid enz maar wat ik vernacht meemaakte kon ik niet simpel weg zetten met zal wel niks zijn.

quote:

Het gat in de polder

Het was vroeg donker aan het worden. Eigenlijk was het de hele dag niet echt licht geworden. Het was nevelig en de temperatuur schommelde zo rond het vriespunt. Het spatbord kraakte toen Johan over een slecht stukje wegdek reed en het was ook het enige geluid wat hij hoorde. Diepe stilte. Z'n wollen sjaal was nat van zijn adem en hij had het warm. Hij zuchtte en ging op de trappers staan. Hij had nog een stukje te gaan voordat ie bij zijn tante Lisa zou zijn. De weg liep nu wat omhoog, Johan fietste de oude dijk op. In de mist zag hij vaag de uiterwaarden en de doodstille Maas. Er was hier gevochten in de oorlog. Hard gevochten. Een kleine groep verdwaalde geallieerden had zich verschanst in het riet, maar de Duitse bezetter had hen gevonden. Er was flink geschoten en uiteindelijk waren de honden losgelaten. Het moet vreselijk geweest zijn. Het gerucht gaat dat je de honden soms kunt horen. En dat het dan te laat is.

Johan vond het maar een flauw verhaal. Iets wat je vertelt tegen kleine kinderen om hen bang te maken. Om hen te waarschuwen niet te ver op pad te gaan of zo, maar toch kreeg hij kippenvel bij de gedachte. De fiets kraakte nog een keer en Johan reed het erf op. De kiezels knarsten alsof het een soort sneeuw was en Johan ging op de rem staan. De band klapte. 'Verroest, dat heb ik weer. Stomme fiets.'

Johan zette zijn fiets tegen de schuur, deed zijn vochtige sjaal af en snoof de lucht op. Het was winterlucht zoals die alleen zo kon ruiken als hier op de boerderij. Hij had mooie herinneringen aan logeerpartijen bij zijn tante. Johan trok de snelbinders los, pakte de opgevouwen plastic tas en snoof nog een keer. Nu rook hij ook de zuurkool van tante Lisa, de beste in de wereld.

De deur ging krakend open en een behagelijke warmte kwam hem tegemoet. De pannen dampten op het fornuis, maar hij zag tante niet. "Hallo? Tante Lisa?" Er kwam geen reactie. Johan zette de tas neer, trok zijn jas uit en liep de grote kamer binnen. Er brandde wat lampen die een oranje gloed gaven in schril contrast met de donkerblauwe buitenwereld. Johan liep door naar de opkamer. "Hallo tante! Ik ben er!" Maar er was weer geen reactie. Johan keek naar boven. Het was er donker en hij drukte op de lichtschakelaar. Het bleef donker. "Hallo?" Voorzichtig liep Johan naar boven. Trede voor trede. Alsof hij instinctief opmerkte dat er iets niet in de haak was. In de donkere schemering ontwaarde Johan plotseling een beweging. Tante Lisa had hem boven gehurkt opgewacht en liet zich ineens zien door met een zaklamp haar gezicht te beschijnen. Johan schrok hevig en deed een stap naar achteren. Hij wankelde.

Het leek een eeuwigheid, een rare droom. Hij keek neer op de boerderij en zag de kippen in de dakgoot zitten. Hij vloog. Zijn fiets was een vaag stipje. Een deur ging open en een vrouw stapte naar buiten. Ze zwaaide naar hem en leek iets te roepen, maar Johan hoorde niets. Langzaam dreef hij mee op de mistflarden. De boerderij onttrok zich aan het zicht. Toen werd het zwart voor zijn ogen en Johan voelde zich neerdwarrelen als een dor blaadje. Zachtjes landde Johan in een rietkraag en hij probeerde zich te bewegen. Het lukte niet. Hij kon zelfs zijn ogen niet openen. In de verte hoorde hij nare stemmen. 'Heinrich! Sofort! Stehen bleiben!' Een hond jankte. Johan werd bang. Heel bang. In de verte hoorde hij tante lachen.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 03:39 schreef Pronzo65 het volgende:

[..]

quote:

Op maandag 16 november 2009 08:06 schreef Chule het volgende:
Dit is al een paar jaar geleden gebeurd, maar ik vind het nog steeds vreemd.

We hebben thuis een aantal videobanden liggen van toen we, zusje, broer en ik, nog klein waren. De beelden zijn gefilmd door een oppasvrouw die mijn broer en mij een tijdje verzorgde. Onze ouders werkten namelijk van 's ochtends tot 's avonds laat en we werden vaak bij haar thuis 'gedropt'. Mijn ouders kenden deze vrouw eigenlijk niet echt, maar via kennissen die hun kinderen daar ook dropten, kwamen wij daar ook terecht.

De video-opnamens waren gewoon opnames van terwijl we speelden etc. Niets bijzonders, vaak gewoon saai, maar ik keek ze af en toe nog wel eens terug.

Op een dag besloten mijn zusje en ik er weer eentje te bekijken. Een band die ik al vaker had bekeken. Op een gegeven moment kwamen we bij een stukje waar mijn zusje als baby in de armen van m'n moeder lag en ik aan de salontafel iets naar binnen zat te werken. Ondertussen zat de vrouw die aan het filmen was een beetje te praten met m'n moeder. Ze zei niets bijzonders. 'Lief he' en dat soort dingen.
Maar ineens hoorden we een stem iets vreemds zeggen. Het klonk niet als de stem van de oppas, maar de stem klonk wel dichtbij. Ik weet niet meer wat er precies gezegd werd, het ging nogal snel, maar het was iets in de zin van: 'ik wil haar/je doodmaken.'
Ik dacht eerst dat ik het me verbeeldde, maar mijn zusje keek ook verschrikt en had het dus ook gehoord. We hebben toen de videoband een aantal keer teruggespoeld, maar konden het stukje met die stem niet meer terugvinden.

Ik heb die video uit angst nooit meer bekeken. En de rest van de videobanden trouwens ook niet.

quote:

Op maandag 16 november 2009 08:06 schreef Chule het volgende:
Dit is al een paar jaar geleden gebeurd, maar ik vind het nog steeds vreemd.

We hebben thuis een aantal videobanden liggen van toen we, zusje, broer en ik, nog klein waren. De beelden zijn gefilmd door een oppasvrouw die mijn broer en mij een tijdje verzorgde. Onze ouders werkten namelijk van 's ochtends tot 's avonds laat en we werden vaak bij haar thuis 'gedropt'. Mijn ouders kenden deze vrouw eigenlijk niet echt, maar via kennissen die hun kinderen daar ook dropten, kwamen wij daar ook terecht.

De video-opnamens waren gewoon opnames van terwijl we speelden etc. Niets bijzonders, vaak gewoon saai, maar ik keek ze af en toe nog wel eens terug.

Op een dag besloten mijn zusje en ik er weer eentje te bekijken. Een band die ik al vaker had bekeken. Op een gegeven moment kwamen we bij een stukje waar mijn zusje als baby in de armen van m'n moeder lag en ik aan de salontafel iets naar binnen zat te werken. Ondertussen zat de vrouw die aan het filmen was een beetje te praten met m'n moeder. Ze zei niets bijzonders. 'Lief he' en dat soort dingen.
Maar ineens hoorden we een stem iets vreemds zeggen. Het klonk niet als de stem van de oppas, maar de stem klonk wel dichtbij. Ik weet niet meer wat er precies gezegd werd, het ging nogal snel, maar het was iets in de zin van: 'ik wil haar/je doodmaken.'
Ik dacht eerst dat ik het me verbeeldde, maar mijn zusje keek ook verschrikt en had het dus ook gehoord. We hebben toen de videoband een aantal keer teruggespoeld, maar konden het stukje met die stem niet meer terugvinden.

Ik heb die video uit angst nooit meer bekeken. En de rest van de videobanden trouwens ook niet.

quote:

Op maandag 16 november 2009 09:28 schreef Jivis het volgende:

[knip]

.Toen ik er vervolgens thuis naar luisterde deed het nummer het gewoon.

Erg creepy .

quote:

Op maandag 16 november 2009 09:34 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

Da's dan jammer.

quote:

Op maandag 16 november 2009 10:31 schreef MINDSICK het volgende:
Ik werd laatst midden in de nacht wakker van iets, ga beetje recht op zitten in mijn bed en ik zie een baan van licht in m'n kamer. De gordijnen laten dicht, had er niet iets lliggen wat licht gaf. Die baan ging beetje heen en weer, en helemaal er boven zag je een puntje licht zegmaar, aan en uit.
Ik dacht dat ik nog half sliep, ik wreef in mijn ogen en ging knipperen maar ik bleef het zien, ik was echt wakker. Ik deed het lichtje naast mijn bed aan, er was niks in mijn kamer, toen het licht weer uit was, was de baan van licht weg.
Ik schok me de tering. Weet niet wat het was, heb nog nooit zoiets mee gemaakt. De volgende ochtend dacht ik: waarom ben ik er niet heen gelopen? Maar op dat moment durfde ik het echt niet. (':

quote:

Op maandag 16 november 2009 10:31 schreef MINDSICK het volgende:
Ik werd laatst midden in de nacht wakker van iets, ga beetje recht op zitten in mijn bed en ik zie een baan van licht in m'n kamer. De gordijnen laten dicht, had er niet iets lliggen wat licht gaf. Die baan ging beetje heen en weer, en helemaal er boven zag je een puntje licht zegmaar, aan en uit.
Ik dacht dat ik nog half sliep, ik wreef in mijn ogen en ging knipperen maar ik bleef het zien, ik was echt wakker. Ik deed het lichtje naast mijn bed aan, er was niks in mijn kamer, toen het licht weer uit was, was de baan van licht weg.
Ik schok me de tering. Weet niet wat het was, heb nog nooit zoiets mee gemaakt. De volgende ochtend dacht ik: waarom ben ik er niet heen gelopen? Maar op dat moment durfde ik het echt niet. (':

quote:

Op maandag 16 november 2009 10:32 schreef Jivis het volgende:

[..]

Domme inbreker die met een zaklamp je kamer inscheen?

quote:

Op maandag 16 november 2009 10:43 schreef Ratelslangetje het volgende:
En een orb kan ook niet want die heeft geen lichtbaan.

quote:

Op maandag 16 november 2009 10:48 schreef MINDSICK het volgende:

[..]

Het was ook vrij groot, ik denk dat het iets langer was dan een meter. Het bewoog, verprong iets van plek leek het een beetje.
Ik weet zeker dat ik wakker was. Maar ik ben laatste tijd wel bezig met het paranormale, ik heb daardoor vrijdagnacht ook enorm eng gedroomd, en die lichtbaan was zaterdag. Misschien zit het in mn hoofd, ik weet het niet.

quote:

Op maandag 16 november 2009 10:50 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

Met andere woorden: je staat er voor open Ofwel: je hebt een deur opengezet.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:03 schreef MINDSICK het volgende:

[..]

Hm, dat zou best wel kunnen. Ik geloof er al best lang in. maar ben in dat opzicht echt een pussy.
Heb wel vaker aanwezigheid gevoeld en zo, dat kan mij al bang maken dus verder wou ik er ook niet zo veel van weten. Laatste tijd wil ik er juist wel meer van weten. Wat je zegt kan best wel eens kloppen.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:08 schreef Jivis het volgende:

[..]

Aanwezigheid voel ik ook wel vaker, maar denk eigenlijk meer dat je dat gevoel zelf creëert. Zie ook nooit iets boeiends eigenlijk, het is puur dat ik er een beetje bang voor ben. Het enige wat ik ooit heb gezien was een zwarte schim die op m'n bureau zat. Op dat moment was ik ook klaarwakker en heb ik even verstijfd zitten kijken. Vervolgens het lampje aangedaan en het was verdwenen. Verder eigenlijk nooit iets gezien en ik wil er ook niet open voor staan.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:13 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

Zwarte schim---->shadow people?