De kunst van het loslaten van je ex! Deel 72 :P

quote:

Op maandag 2 februari 2009 12:52 schreef thestoryofus2009 het volgende:
ik kan gewoon niet uit mijn hoofd krijgen dat het deels mijn schuld is.
op een gegeven moment had ik nee moeten zeggen, ben het er niet mee eens.
dan was het anders gelopen...dat weet ik 100% zeker.

ik baal ook van mezelf dat ik net op een bepaald moment open werd en emotioneel, precies de verkeerde timing.

gewoon een fout moment en je hele toekomst knalt uit elkaar. erg moeilijk te verkroppen.

anderzijds ben ik bang dat ik nooit meer een vrouw ga vertrouwen, zal altijd achterdochtig zijn en zodoende altijd een afstand creeeren, zelfs als die vrouw echt oprecht is.
maar goed, hoeft bij een vrouw een verleiding langs te komen en opeens is het voorbij

Sommige dingen zullen blijven maar het slijt wel je moet je daar niet zoveel zorgen om maken. Richt je eerst opjezelf en dan op een evt andere liefde.

het nare is dat ik zelf bindingsangst had:
http://www.geocities.com/lucasvo/bindingsangst.html

bijna alle oorzaken herken ik ook de diepere oorzaken.
ik heb zelf dat op een gegeven moment afgesloten en door haar liefde en trouw min of meer genezen.

ik herken echter ook al die oorzaken en diepere oorzaken bij haar :S

quote:

Op maandag 2 februari 2009 16:14 schreef thestoryofus2009 het volgende:

ik herken echter ook al die oorzaken en diepere oorzaken bij haar :S

En misschien heeft ze geen bindingsangst, misschien is ze niet in de war maar misschien werd ze gewoon vreselijk benauwd van je en gooit ze nu alle remmen los en weigert ze bewust nog verder rekening met je te houden. Zodat ze weer wat lucht kan krijgen...

Maar misschien is dit projectie van mij, ik zou namelijk gillend wegrennen als iemand zo over mij zou schrijven of denken als jij hier doet over haar.

quote:

Op maandag 2 februari 2009 12:52 schreef thestoryofus2009 het volgende:
ik kan gewoon niet uit mijn hoofd krijgen dat het deels mijn schuld is.
op een gegeven moment had ik nee moeten zeggen, ben het er niet mee eens.
dan was het anders gelopen...dat weet ik 100% zeker.

ik baal ook van mezelf dat ik net op een bepaald moment open werd en emotioneel, precies de verkeerde timing.

gewoon een fout moment en je hele toekomst knalt uit elkaar. erg moeilijk te verkroppen.

anderzijds ben ik bang dat ik nooit meer een vrouw ga vertrouwen, zal altijd achterdochtig zijn en zodoende altijd een afstand creeeren, zelfs als die vrouw echt oprecht is.
maar goed, hoeft bij een vrouw een verleiding langs te komen en opeens is het voorbij

Hehe, ik denk dat iedereen zo praat als het uit is.. het fijt is ALS je anders had gehandeld HAD eht ook ANDERS kunnen aflopen, beter, slechter, maar uiteinderlijk ZIE je het nu en dat is goed.

Veranderd niks aan de situatie maar wel op den duur aan jezelf.

Ik ben msschien stom geweest, heb mijn ex (die het dus vrijdag uit had gemaakt, zie verhaal enkele posts boven) op msn gesproken. Heb haar gewoon gevraagd hoe het met haar ging, ze zei kut... Ze had ook niet echt een fijn weekend gehad. Ik heb haar geconfronteerd dat ik een vriendin van haar ben tegengekomen, die mij heeft verteld dat zij twijfelde of ze wel de juiste keus heeft gemaakt. Ik vroeg aan haar of ze nog steeds twijfeld, ze zei 'ja, soms'. Ik heb haar toen mijn gevoelens uitgelegd, dat ik erover heb nagedacht wat er fout ging en dat ik vind dat die dingen niet onoverkomelijk zijn. Dat ik kritisch naar mezelf heb gekeken, en bereid ben om die kleine ergernissen die tot grote ruzies leidden, op te lossen. Ik vroeg haar om 'ons' nog een kans te geven. Ik stelde haar voor om haar vanavond op te bellen om te praten, want ze moest weg omdat ze moest eten. Ze zei 'ik weet niet of ik dat kan, maar ik ben rond 9 uur thuis'. Ik zei dat ik het zou proberen.

Ik weet dat ik haar beter de tijd kon geven en kon afwachten totdat zij eventueel contact opnam, maar het knaagde zo erg aan mij en ik moest dit gwoon kwijt... Ik weet niet hoe ze zal reageren, of ze uberhaupt zal opnemen vanavond, dat gaan we zien... Ik zal wel enorm veel spijt krijgen als ze vanavond niet opneemt of negatief reageerd, dat zou echt hard aankomen.

quote:

Op maandag 2 februari 2009 16:42 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

En misschien heeft ze geen bindingsangst, misschien is ze niet in de war maar misschien werd ze gewoon vreselijk benauwd van je en gooit ze nu alle remmen los en weigert ze bewust nog verder rekening met je te houden. Zodat ze weer wat lucht kan krijgen...

Maar misschien is dit projectie van mij, ik zou namelijk gillend wegrennen als iemand zo over mij zou schrijven of denken als jij hier doet over haar.

ja misschien is het dat wel...
ze houdt verder wel rekening met mij op haar manier.
en ik val haar er niet mee lastig aangezien ik zelf niet wist wat er gebeurde toen.

maar goed, ik probeer het te begrijpen en als ik gelijk heb een serieuze poging te wagen...
jij hebt ooit een vriendje "verjaagd" kreeg later spijt en nu heb je weer een vriendje die wellicht een goede keuze is maar jij de moeite niet kunt opbrengen om ervoor te vechten en te begrijpen.

ik kan het fout hebben en ik kan het juist hebben, ik kan wellicht invloed hebben als ik het fout heb of niet.
maar ik weet een ding zeker en dat is als ik helemaal niks doe er ook niks gebeurd!

en nu ga ik sporten, als eerste staat op mijn to do lijst om mijn lichaam weer in vorm te krijgen zodat ik van de buitenkant iig niet meer zwak lijk

quote:

Op maandag 2 februari 2009 18:41 schreef thestoryofus2009 het volgende:

en nu heb je weer een vriendje die wellicht een goede keuze is maar jij de moeite niet kunt opbrengen om ervoor te vechten en te begrijpen.

Niet als het ten koste gaat van mezelf nee. Dat is nou juist het probleem.

Sporten klinkt goed, zou ik ook moeten doen.

quote:

Op maandag 2 februari 2009 19:12 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

Niet als het ten koste gaat van mezelf nee. Dat is nou juist het probleem.

Sporten klinkt goed, zou ik ook moeten doen.

ik heb het ergste nu al gehad wat ik kan weten, dat waar de anderen hier van gruwelen...
nu is er niks meer, ik zit/zat al op de bodem van de put en in principe kan het alleen omhoog gaan, of ik kan blijven steken.

ik heb vroeger met haar het contact ook een hele tijd verbroken(geen relatie btw), mezelf wijs gemaakt dat het niks werd etc...
liggen neuken met anderen en vluchten in drank en uitgaan en gezelschap.
dat wil niet zeggen dat het voorbij is of gevoelens compleet uitdoven.
enerzijds is het goed dat het uit is aangezien ik nu weer in mijn element ben, ik heb niks meer te verliezen en tegelijkertijd heb ik alles tot mijn beschikking.

we hebben elkaar ontzettend lief, en die band is veel sterker dan wat ook, kreeg gisteren weer een mail met aan het eind de zin dat ze zegt dat ze ontzettend veel van me houdt. en dan is het contact weer een paar dagen weg...heel herkenbaar.

maar goed, ik ben zojuist wezen sporten, weer contact gehad met een mooi meisje en donderdag ga ik kennelijk bieren en uit met een paar hele goede vrienden
heb mijn werk gebeld dat ik ook weer terug kom

en morgen weer mijn motor fixen en weer lekker los en binnenkort organiseer ik een huisfeest, daarna weekendje weg met vrienden op de motor en daarna nog een keer roemenie doen om te feesten en van het zomer ga ik dus maar ff op bezoek bij mijn oude vakantievriendinnen

stilzitten doe ik niet maar ik blijf enerzijds ook een deurtje open houden en zal laten merken dat ik er voor haar altijd ben.

quote:

Op maandag 2 februari 2009 19:12 schreef Vandaag... het volgende:
Niet als het ten koste gaat van mezelf nee. Dat is nou juist het probleem.

Sporten klinkt goed, zou ik ook moeten doen.

Wie niet

Jouw avontuur ook nog niet ten einde Vandaag...?

Ik lees de verhalen hier en denk een beetje lakoniek erover.. tja wat wil je als je al in 7 maanden niks heb gehoord blijkbaar was de keuze voor haar goed (genoeg)

Denk niet ook maar iets van haar (en haar nieuwe vriendje) te gaan horen en zelf sta ik er ook niet meer om te springen... hoop dat ze een gelukkig leven heeft en ik hoef d'r niet meer te spreken, ben erachter gekomen dat ik me prima kan redden in m'n eentje

Zaterdag waarschijnlijk die date, veel over mezelf lopen nadenken of ik mezelf nog en keer wil weggeven, ofdat het té snel is, en mijn conclusie is dat ik het best wel zou willen als de omstandigheden er zijn.

Want close bij iemand zijn en het fijn samen hebben is toch belangrijk, de liefde komt dan of komt niet, dus ik ga er gewoon heen lekker eten beetje babbelen, eerlijk zijn en ik zie wel, misschien de nachttrein bus terug een avontuurtje op zich!

Sorry voor de mensen die nog in zoveel pijn zitten, god ik weet hoe jullie voelen echt, maar probeer het voor jezelf te laten kloppen waarom.

Een goede vriend uit Engeland van me is net uit elkaar met zijn vriendin doet me pijn dat te horen overigens, hij is nu z'n spullen aan 't pakken.. ongelovelijk hij hield met hart en ziel van die vrouw snap 't nu ook even niet meer.

Waar is een relatie goed voor als het niet voor altijd kan zijn? Voor een tijdelijke ego boost en wat fijne dagen, is het het waard om daarna compleet gebroken te worden

't is een raar wereldje..

mijn broertje lag gisteren weer te beuken met een of ander nieuw meisje (ja die wisselen nogal snel).
mijn pa zij heel treffend:
"waar gaat de wereld naar toe, waar zijn de waarden en normen"

maar goed, er zijn mensen die compleet de weg kwijt zijn en volstrekt fout handelen.
er zijn mensen die het veroordelen en de dupe er van worden.
en in die laatste catagorie kun je zien dat mensen zich erbij neerleggen of dat ze blijven vechten.

ja ik lijkt soms een compleet losgeslagen idioot maar ik geef gewoon niet zo heel snel op en mocht het niks worden dan heb ik mijn ex iig een bepaald gevoel mee gegeven die ze niet snel meer zal ervaren en haar misschien ooit wel veranderd.

Succes, die kans heb ik nooit gehad dus kan er niet over mee praten

ohja een tip.. maak geen lijst met dingen die moet veranderen, dat werkt namelijk niet.
Neem elkaar zoals jullie zijn of helemaal niet is mijn advies.

quote:

Op maandag 2 februari 2009 21:37 schreef Chev het volgende:
Succes, die kans heb ik nooit gehad dus kan er niet over mee praten

ohja een tip.. maak geen lijst met dingen die moet veranderen, dat werkt namelijk niet.
Neem elkaar zoals jullie zijn of helemaal niet is mijn advies.

ik was mezelf een half jaar geleden
ik ben 25 jaar lang nooit mezelf geweest naar de buitenwereld toe.
zelfs mijn beste vrienden stonden nog verbaasd van me.
moet een balans zien te vinden in mijzelf en dan komt alles weer goed.

Dit topic is helaasch ook weer op mij van toepassing...
Het is nog zo onwerkelijk dat ik hem nog niet eens zie als een ex...

quote:

Op maandag 2 februari 2009 18:15 schreef Merziyas het volgende:
Ik ben msschien stom geweest, heb mijn ex (die het dus vrijdag uit had gemaakt, zie verhaal enkele posts boven) op msn gesproken. Heb haar gewoon gevraagd hoe het met haar ging, ze zei kut... Ze had ook niet echt een fijn weekend gehad. Ik heb haar geconfronteerd dat ik een vriendin van haar ben tegengekomen, die mij heeft verteld dat zij twijfelde of ze wel de juiste keus heeft gemaakt. Ik vroeg aan haar of ze nog steeds twijfeld, ze zei 'ja, soms'. Ik heb haar toen mijn gevoelens uitgelegd, dat ik erover heb nagedacht wat er fout ging en dat ik vind dat die dingen niet onoverkomelijk zijn. Dat ik kritisch naar mezelf heb gekeken, en bereid ben om die kleine ergernissen die tot grote ruzies leidden, op te lossen. Ik vroeg haar om 'ons' nog een kans te geven. Ik stelde haar voor om haar vanavond op te bellen om te praten, want ze moest weg omdat ze moest eten. Ze zei 'ik weet niet of ik dat kan, maar ik ben rond 9 uur thuis'. Ik zei dat ik het zou proberen.

Ik weet dat ik haar beter de tijd kon geven en kon afwachten totdat zij eventueel contact opnam, maar het knaagde zo erg aan mij en ik moest dit gwoon kwijt... Ik weet niet hoe ze zal reageren, of ze uberhaupt zal opnemen vanavond, dat gaan we zien... Ik zal wel enorm veel spijt krijgen als ze vanavond niet opneemt of negatief reageerd, dat zou echt hard aankomen.

anderhalf uur aan de telefoon gehangen, mijn gevoelens uitgelegd, verteld waarom ik denk dat de problemen die we gehad hadden in het vervolg niet meer zullen voorkomen, meerdere malen gevraagd om mij een laatste kans te geven om het te bewijzen en haar vertrouwen terug te winnen maar nee, ze bleef bij haar beslissing en ik maakte het haar alleen maar moeilijker. Ze was vastberaden, ze wilde ons geen kans meer geven... Ik moet haar dus vergeten, msschien stom om het zo snel op deze manier mijn gevoelens aan haar duidelijk te maken, maar ik heb in ieder geval geprobeerd, nu weet ik zeker dat de kans dat het goed komt niet aanwezig is. I should get over it.

tja dat is wel heel herkenbaar...vrouwen maken een beslissing en zoeken allerlei redenen om hun beslissing te rechtvaardigen ook al zijn de redenen zo miniscuul...

mannen zijn misschien ook koppig maar als ze met hun neus op de feiten worden gedrukt dan zullen ze hun fouten inzien.

bijvoorbeeld als vrienden onder elkaar ruzie hebben. kan er zelfs een knokpartij komen, een week zwijgen en dan op een gegeven moment is alles weer goed...zonder dat er echt mega gesprekken zijn geweest.

als een vrouw met een vriendin ruzie heeft blijven ze vaak ontzettend persistent in hun haat en woede hoe lullig het akefietje ook is en dan word er echt van alles bij gesleept om de ander nog meer te haten

heb met al mijn vrienden wel eens zitten knokken, of duwen, etc. en dan ben je een week erna weer dikke maatjes

quote:

Op maandag 2 februari 2009 22:59 schreef Merziyas het volgende:

[..]
Ik moet haar dus vergeten, msschien stom om het zo snel op deze manier mijn gevoelens aan haar duidelijk te maken, maar ik heb in ieder geval geprobeerd, nu weet ik zeker dat de kans dat het goed komt niet aanwezig is. I should get over it.

vind het helemaal niet stom dat je het geprobeerd hebt. Je hebt je heel dapper kwetsbaar opgesteld en nu heb je duidelijkheid. Hoe rot het ook is, het is beter dan je blijven afvragen "wat als", dan kom je nooit verder. Nu kan je er een streep onder proberen te zetten.

Succes daarmee en sterkte voor de komende tijd.

So far gaat het steeds makkelijker, lijkt het. Ik neem makkelijker afstand, maar dat komt misschien omdat ik ook steeds beter begin te zien wanneer dingen misgaan.

quote:

Op maandag 2 februari 2009 23:42 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

vind het helemaal niet stom dat je het geprobeerd hebt. Je hebt je heel dapper kwetsbaar opgesteld en nu heb je duidelijkheid. Hoe rot het ook is, het is beter dan je blijven afvragen "wat als", dan kom je nooit verder. Nu kan je er een streep onder proberen te zetten.

Succes daarmee en sterkte voor de komende tijd.

Hier ben ik gelukkig nu ook steeds meer mee bezig.
Maar soms heb ik toch weer zo'n terugval moment.
Dan lijk je net weer zo'n klein kind dat getroost moet worden door zijn moeder.

Begin je weer te janken en denk je dat je niet zonder haar kan, erg naar.

quote:

Op maandag 2 februari 2009 20:34 schreef Chev het volgende:

[..]

Wie niet

Jouw avontuur ook nog niet ten einde Vandaag...?

Ik lees de verhalen hier en denk een beetje lakoniek erover.. tja wat wil je als je al in 7 maanden niks heb gehoord blijkbaar was de keuze voor haar goed (genoeg)

Denk niet ook maar iets van haar (en haar nieuwe vriendje) te gaan horen en zelf sta ik er ook niet meer om te springen... hoop dat ze een gelukkig leven heeft en ik hoef d'r niet meer te spreken, ben erachter gekomen dat ik me prima kan redden in m'n eentje

Zaterdag waarschijnlijk die date, veel over mezelf lopen nadenken of ik mezelf nog en keer wil weggeven, ofdat het té snel is, en mijn conclusie is dat ik het best wel zou willen als de omstandigheden er zijn.

Want close bij iemand zijn en het fijn samen hebben is toch belangrijk, de liefde komt dan of komt niet, dus ik ga er gewoon heen lekker eten beetje babbelen, eerlijk zijn en ik zie wel, misschien de nachttrein bus terug een avontuurtje op zich!

Sorry voor de mensen die nog in zoveel pijn zitten, god ik weet hoe jullie voelen echt, maar probeer het voor jezelf te laten kloppen waarom.

Een goede vriend uit Engeland van me is net uit elkaar met zijn vriendin doet me pijn dat te horen overigens, hij is nu z'n spullen aan 't pakken.. ongelovelijk hij hield met hart en ziel van die vrouw snap 't nu ook even niet meer.

Waar is een relatie goed voor als het niet voor altijd kan zijn? Voor een tijdelijke ego boost en wat fijne dagen, is het het waard om daarna compleet gebroken te worden

't is een raar wereldje..

Daar hou ik mij ook erg mee bezig en maakt mij ook erg voorzichtig naar andere toe .Denk er ook nog steeds vaak over na .
Twee dagen geleden contact gehad met ex over een betaling,moest gegevens van hem hebben .Lang gesprek over veel dingen,maar geen antwoorden over zijn gedrag .Maar ook weer duidelijk emoties ,vond het erg confronterend dit te merken .Weer toezeggingen,maar zal wel weer niet gebeuren .

Blijft moeilijk ,zelfs na zo'n lange tijd ,maar geen contact, is als het mogelijk is het beste
@ Chev
Veel lol met je date !

Hoi,

Mijn verhaal dan maar. Heb een relatie van 3 jaar op dit moment me ( vriendin ) is op dit moment aan het nadenken hoe het nu verder moet.
Dit komt meerendeels door mij ik ben/was te jaloers. Vond dat ze veelste vaak uitging ( bijna elke week ) en maakte daar veel problemen over maar ze deed het alsnog.

Vroeg haar te begrijpen dat ik het niet fijn vind en er enigzinds rekening mee wou houden, dat vond ze onzin en bleef het doen. Nu zal je denken gast waar maak je je druk om laat dr uitgaan etc je vertrouwd haar toch?..

Nou dat is het hem dus, ik vertrouw dr niet meer volledig.. er zijn een paar situaties voorgekomen ( jongens waar ze mee smste )
een verjaardag van een vriend van dr waar ze heel close met een andere jongen heb staan dansen en daarna ook mee ging smsen ( waar ik achter ben gekomen )

Door dat soort dingen vertrouw ik haar ook niet helemaal meer en dat heb ik ook gezegd en dat dat de reden is waarom ik er zo mee zit dat ze zo vaak uitgaat... dit kon ze niet snappen en vond dat ik dr maar moest vertrouwen ondanks de incidenten die er zijn voorgevallen.

Vorige week dus weer ruzie gehad over het uitgaan en toen heb ik haar dus voor een blok gezet, of minder uitgaan ( dus niet HELEMAAL niet meer ) maar gewoon minder, of ik wou niet
meer verder op deze manier. Ze zou erover nadenken, dat duurde me te lang en heb ik dr lopen pushen. Gevolg: ze maakt het uit.

Ik helemaal kapot natuurlijk en spijt van de dingen die ik gezegd en gedaan heb en wil dr terug.. en aangegeven dat ik wil veranderen en niet meer jaloers zal zijn en me druk zal maken over het hele uitgaan gebeuren. Ze gelooft niet dat ik dat kan en wil niet weer de pijn voelen en ze had zich er eigenlijk al bij neergelegd dat het over was.

Nouja goed een paar dagen later heb ik dr gezien en hebben we erover gepraat en heb ik aangegeven dat ik er alles voor over had en voor wou doen en mezelf wou veranderen.
Ik kon dr niet echt overtuigen en ze zei dat ze nog even wou nadenken.

Het is nu inmiddels een paar dagen verder en ze weet het nog niet zo goed helemaal, ze gelooft wel dat ik wil veranderen en er alles voor over heb maar dat het na een tijd toch
weer fout gaat en die pijn wil ze niet meer en daar twijfelt ze nu heel erg over.

Ik heb voor mezelf besloten haar vanavond te bellen en te vragen wat ze nu wilt.. verder of niet? ik kan de onzekerheid niet meer aan en wil gewoon weten waar ik nu aan toe ben want ik kan zo niet verder ik word er gek van.


conclusie:

ik weet het ik ben onredelijk geweest en had het gevoel dat ze het toch nooit zou uitmaken hiervoor en bleef doorgaan met mn gezeur. Ik heb aangegeven dat ik dat nu besef en er alles aan wil doen om haar gelukkig te maken en te veranderen, misschien te laat misschien niet maar ik moet het nu weten zodat ik het kan verwerken en verder kan.

Dus waarschijnlijk meld ik me morgen hier weer

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 12:46 schreef Thunder0x het volgende:
Hoi,

Mijn verhaal dan maar. Heb een relatie van 3 jaar op dit moment me ( vriendin ) is op dit moment aan het nadenken hoe het nu verder moet.
Dit komt meerendeels door mij ik ben/was te jaloers. Vond dat ze veelste vaak uitging ( bijna elke week ) en maakte daar veel problemen over maar ze deed het alsnog.

Vroeg haar te begrijpen dat ik het niet fijn vind en er enigzinds rekening mee wou houden, dat vond ze onzin en bleef het doen. Nu zal je denken gast waar maak je je druk om laat dr uitgaan etc je vertrouwd haar toch?..

Nou dat is het hem dus, ik vertrouw dr niet meer volledig.. er zijn een paar situaties voorgekomen ( jongens waar ze mee smste )
een verjaardag van een vriend van dr waar ze heel close met een andere jongen heb staan dansen en daarna ook mee ging smsen ( waar ik achter ben gekomen )

Door dat soort dingen vertrouw ik haar ook niet helemaal meer en dat heb ik ook gezegd en dat dat de reden is waarom ik er zo mee zit dat ze zo vaak uitgaat... dit kon ze niet snappen en vond dat ik dr maar moest vertrouwen ondanks de incidenten die er zijn voorgevallen.

Vorige week dus weer ruzie gehad over het uitgaan en toen heb ik haar dus voor een blok gezet, of minder uitgaan ( dus niet HELEMAAL niet meer ) maar gewoon minder, of ik wou niet
meer verder op deze manier. Ze zou erover nadenken, dat duurde me te lang en heb ik dr lopen pushen. Gevolg: ze maakt het uit.

Ik helemaal kapot natuurlijk en spijt van de dingen die ik gezegd en gedaan heb en wil dr terug.. en aangegeven dat ik wil veranderen en niet meer jaloers zal zijn en me druk zal maken over het hele uitgaan gebeuren. Ze gelooft niet dat ik dat kan en wil niet weer de pijn voelen en ze had zich er eigenlijk al bij neergelegd dat het over was.

Nouja goed een paar dagen later heb ik dr gezien en hebben we erover gepraat en heb ik aangegeven dat ik er alles voor over had en voor wou doen en mezelf wou veranderen.
Ik kon dr niet echt overtuigen en ze zei dat ze nog even wou nadenken.

Het is nu inmiddels een paar dagen verder en ze weet het nog niet zo goed helemaal, ze gelooft wel dat ik wil veranderen en er alles voor over heb maar dat het na een tijd toch
weer fout gaat en die pijn wil ze niet meer en daar twijfelt ze nu heel erg over.

Ik heb voor mezelf besloten haar vanavond te bellen en te vragen wat ze nu wilt.. verder of niet? ik kan de onzekerheid niet meer aan en wil gewoon weten waar ik nu aan toe ben want ik kan zo niet verder ik word er gek van.


conclusie:

ik weet het ik ben onredelijk geweest en had het gevoel dat ze het toch nooit zou uitmaken hiervoor en bleef doorgaan met mn gezeur. Ik heb aangegeven dat ik dat nu besef en er alles aan wil doen om haar gelukkig te maken en te veranderen, misschien te laat misschien niet maar ik moet het nu weten zodat ik het kan verwerken en verder kan.

Dus waarschijnlijk meld ik me morgen hier weer

kijk ik snap dat je wil veranderen hoor, maar ik snap je volledig. Zij kan zich toch ook beetje schikken? zeg ipv 4x in de maand uitgaan, 3x in de maand? en dan ga je een keer mee, zodat jij het ook nog es gezellig kan hebben met je vriendin. Dus dan is ze maar 2x per maand alleen uit. En daarin moet je haar dan vertrouwen, ook al is dat lastig. Het is een samenspel, het hoeft niet alleen van 1 kant(jouw kant) te komen hoor! zij mag ook best beetje inspelen op wat jij vindt!

Dat heb ik ook aangegeven, maar dan krijg ik dus een reactie van jij bepaalt niet hoe vaak ik wel of niet uitga.

Stel ik ben bv een maand al 2 of 3 x uitgeweest en wil heel graag weer dan kan dat dus niet omdat jij dat niet wil en dus doe ik gewoon wat ik wil.Dat soort antwoorden krijg ik dan en dat kon ik toen ook niet accepteren.

ik had het gevoel van: je vind uitgaan belangerijker dan mijn gevoelens, je hebt dat niet eens voor me over.
Maargoed ik heb me daar nu ook overheen gezet en geaccepteerd dat het toch niet zal veranderen en aangegeven dat ze maar moet uitgaan wanneer en hoe vaak ze dat wilt maar nu is dat dus te laat voor haar.

Ze gaf dus aan na te willen denken, die tijd heb ik haar min of meer gegeven maar wel iedere dag contact gezocht of met smsjes of met bellen omdat ik het wachten gewoon niet aankon.

Twijfel nu ook om vandaag te bellen of te wachten tot woensdag die dag heb ik als deadline voormezelf gesteld.Vandaag overigens nog niets van me laten horen dus twijfel nog of ik moet bellen vanavond of dat morgen moet doen.Kan ook zijn dat ze vandaag zelf belt maar dat wachten breekt me echt op, me werk leid eronder en me humeur ook.

Ik heb mezelf nu ook zo opgesteld van het is over nu, veranderd het is het mooi meegenomen maar wen maar alvast aan het idee dat je dr kwijt bent, en dat neem ik mezelf zo kwalijk het is me eigen domme schuld geweest.

Aan de ene kant ben ik dr wel dankbaar, ze heeft mn ogen geopend en deze fout maak ik in iig niet meer en dat heb ik ook tegen dr gezegd. Maar dan zeg ze weer dingen van wacht gewoon even af het hoeft niet definitief uit te zijn ik wil gewoon dingen op een rijtje zetten etc.

Je legt de schuld wel erg bij jezelf neer ThunderOx, bovendien zou ik ook niet erg vrolijk worden als mijn vriend smsjes krijgt van andere vrouwen .Vind dat ook niet duidelijk naar jou toe,had jij die vrijheid ook om met andere te smsen ed ,werd zij daar ook niet erg onzeker van

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:01 schreef Thunder0x het volgende:
Dat heb ik ook aangegeven, maar dan krijg ik dus een reactie van jij bepaalt niet hoe vaak ik wel of niet uitga.

Stel ik ben bv een maand al 2 of 3 x uitgeweest en wil heel graag weer dan kan dat dus niet omdat jij dat niet wil en dus doe ik gewoon wat ik wil.Dat soort antwoorden krijg ik dan en dat kon ik toen ook niet accepteren.

ik had het gevoel van: je vind uitgaan belangerijker dan mijn gevoelens, je hebt dat niet eens voor me over.
Maargoed ik heb me daar nu ook overheen gezet en geaccepteerd dat het toch niet zal veranderen en aangegeven dat ze maar moet uitgaan wanneer en hoe vaak ze dat wilt maar nu is dat dus te laat voor haar.

Ze gaf dus aan na te willen denken, die tijd heb ik haar min of meer gegeven maar wel iedere dag contact gezocht of met smsjes of met bellen omdat ik het wachten gewoon niet aankon.

Twijfel nu ook om vandaag te bellen of te wachten tot woensdag die dag heb ik als deadline voormezelf gesteld.Vandaag overigens nog niets van me laten horen dus twijfel nog of ik moet bellen vanavond of dat morgen moet doen.Kan ook zijn dat ze vandaag zelf belt maar dat wachten breekt me echt op, me werk leid eronder en me humeur ook.

Ik heb mezelf nu ook zo opgesteld van het is over nu, veranderd het is het mooi meegenomen maar wen maar alvast aan het idee dat je dr kwijt bent, en dat neem ik mezelf zo kwalijk het is me eigen domme schuld geweest.

Aan de ene kant ben ik dr wel dankbaar, ze heeft mn ogen geopend en deze fout maak ik in iig niet meer en dat heb ik ook tegen dr gezegd. Maar dan zeg ze weer dingen van wacht gewoon even af het hoeft niet definitief uit te zijn ik wil gewoon dingen op een rijtje zetten etc.

Gast, je vriendin hoort ook rekening met jouw (gevoelens) te houden.
Wat ze nu doet is gewoon een beetje raar.
Jij probeert serieuze afspraken te maken en als ze daarop zo reageerd vind ik dat best kinderachtig.

Zelf wou mijn vriendin ook nadenken, dat heeft ze toen 1,5 week gedaan en ik werd helemaal gek van dat wachten.
Daarna kwam ze fijn vertellen dat ze niet meer verder wou.

Ik vind het heel goed van je dat jij je eigen deadline stelt!
Als ik jou verhaal zo lees heb jij gewoon geprobeerd om redelijk te zijn.
Veranderen doe je toch niet zomaar, misschioen voor even daarna wordt je toch weer jezelf.

Trouwens van dat smsen is ook niet relaxed van haar.
Je moet je zelf niet zo gek laten maken.

Misschien is het wel beter zo.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:08 schreef dompertje het volgende:
Je legt de schuld wel erg bij jezelf neer ThunderOx, bovendien zou ik ook niet erg vrolijk worden als mijn vriend smsjes krijgt van andere vrouwen .Vind dat ook niet duidelijk naar jou toe,had jij die vrijheid ook om met andere te smsen ed ,werd zij daar ook niet erg onzeker van

precies! een relatie is geven en nemen! Als jij moeite hebt met het vele uitgaan, mag ze daar best rekening mee houden en wellicht keertje minder uitgaan dan dat ze eigenlijk doet. Uiteraard mag jij daarentegen niet beslissen wanneer ze wel en niet uitgaat, maar gewoon een samenspel van geven en nemen... Als dat al niet kan, dan denk ik sowieso niet dat deze relatie een goede relatie kan blijven...

Ik moet ook zeggen dat ik dr ook wel pijn heb gedaan en als ze uitging er wel voor zorgde dat ze gewoon een kutavond zou hebben. Ik heb dingen gezegd zoals gooi je ring maar weg ik wil niet verder op deze manier. En ze heeft vaak gehuild hierover.

Nu zijn de rollen gewoon omgedraaid.Ik moet het vandaag gewoon weten, zaterdag kon ze al de knoop doorhakken maar dat deed ze niet en wou nadenken erover.

Nu is het dinsdag en wil ik het gewoon weten, ik heb het gevoel dat ze het al weet maar niet wil zeggen. Dus zeg het gewoon maar dan ben ik ervanaf. Je kan mij niet vertellen dat je hier een week lang over moet nadenken, ik wil veranderen en heb beloofd te veranderen en geen ruzie om dit soort dingen te maken.

Zij wil geen verdriet meer hebben om dit soort dingen en twijfelt dus.

Ik ben blij dat ik toch niet zo een rare gedachtengang heb wat betreft het uitgaan, tuurlijk ze moet genieten van dr vrijheid ze is 21 maar een beetje rekening houden met mn gevoelens mag ook wel maar dat vind ze onzin ( op dat gebied dan )

hoe oud ben jij als ik vragen mag?

23

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:24 schreef Thunder0x het volgende:
23

meestal als ze willen nadenken en geen contact even willen, dan is het eigenlijk al over... stel je daar maar op in is mijn advies... nogmaals het is geven en nemen en als zij jouw gevoelens onzin vind, houdt zij weinig tot geen rekening met jou. Enige oplossing zou zijn,erover praten en tot een compromis komen...

Mijn ex wist het volgens mij ook al een paar maanden en ik denk nu achteraf dat ze het ook niet durfde te zeggen. Ik had trouwens niks door dit allemaal achteraf.

Een ding kan ik je wel vertellen, ga niet op haar wachten, ik me echt zwaar beroerd gevoeld in die 1,5 week wachten. Ja natuurlijk als het uit gaat voel jij je ook slecht, dat doe ik ook nog steeds en dat zal nog wel ff zo blijven maar dan heb je tenminste duidelijkheid.

En echt je gaat niet zomaar veranderen.
Je kan het een tijdje volhouden misschien maar je houd het toch niet vast.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:18 schreef resque het volgende:

[..]

precies! een relatie is geven en nemen! Als jij moeite hebt met het vele uitgaan, mag ze daar best rekening mee houden en wellicht keertje minder uitgaan dan dat ze eigenlijk doet. Uiteraard mag jij daarentegen niet beslissen wanneer ze wel en niet uitgaat, maar gewoon een samenspel van geven en nemen... Als dat al niet kan, dan denk ik sowieso niet dat deze relatie een goede relatie kan blijven...

Is het wel gelijkaardig tussen jullie,hoe zit het met jouw vrijheid in de relatie ?
Heb jij de behoefte om uit tegaan zonder haar en zo ja hoe gaat zij er dan mee om?Krijg jij ook smsjes van meiden?
Rekening houden met elkaar zal toch moeten,heeft niks met leeftijd te maken maar met respect voor elkaar

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:28 schreef dompertje het volgende:

[..]


Is het wel gelijkaardig tussen jullie,hoe zit het met jouw vrijheid in de relatie ?
Heb jij de behoefte om uit tegaan zonder haar en zo ja hoe gaat zij er dan mee om?Krijg jij ook smsjes van meiden?
Rekening houden met elkaar zal toch moeten,heeft niks met leeftijd te maken maar met respect voor elkaar

ik vroeg naar zijn leeftijd, omdat een 21 jarige nog in een andere fase zit in het leven dan bijvoorbeeld iemand van bijna 30. (hoeft niet natuurlijk)

Daarnaast is inderdaad vraag goed om te weten of jij zelf ook vrienden hebt(uiteraard heb je die),maar bedoel of jij samen met je vrienden apart ergens heen wil, zonder dat zij mee gaat/kan. Zijn die verhoudingen beetje in evenwicht. Of gaat zij heel veel uit en zit jij maar thuis als je niet meegaat?

Ik vind dat je eigenlijk gewoon gelijk had en ik weet niet of je er goed aan gedaan hebt om te gaan beloven dat je jezelf gaat veranderen.. Dit is ook haast onmogelijk.. Nu denk je dat je dat wel kan maar je blijft echt wel dezelfde gevoelens houden en dus zal je weer het zelfde probleem gaan krijgen..

quote:

Op maandag 2 februari 2009 23:09 schreef thestoryofus2009 het volgende:
mannen zijn misschien ook koppig maar als ze met hun neus op de feiten worden gedrukt dan zullen ze hun fouten inzien.

I beg to differ... juist mannen zijn blind en doof als het om dingen gaat die ze verkeerd gedaan hebben. ja, knokken en vervolgens samen een beirtje drinken, dat is makkelijk! Juist bespreken wat er is gebeurd en er iets aan veranderen (en dat kan óf je gedrag zijn óf je relatie met degene die last heeft van dat gedrag) kost energie en moeite en innerlijke kracht!

Ik ging minder uit dan voorheen, als ik uit wil dan vind ze dat totaal geen probleem en dat juicht ze ook alleen maar toe. Zou ik ook doen.. want ik doe het niet zo vaak als haar 1x per 2 maanden ofzo vind ik genoeg.

Ik krijg geen smsjes van anderen meisjes in het begin was dat wel eens zo en toen vroeg ze ook gelijk wie is dat etc of als ik op hyves een krabbel krijg van wie is dat etc etc. Dus wat dat betreft is ze zoals mij.

Maar bij mij is er totaal geen aanleiding voor wantrouwen omdat er nooit dingen zijn gebeurd die haar dat gevoel zou moeten geven.

Ene kant vind ik ook wel dat ze gelijk heeft dat ze gewoon moet uit kunnen gaan wanneer ze dat wil en hoe vaak, dat zie ik nu ook wel in.. serieus... Ze zegt ook ik doe daar echt helemaal niets en ga gewoon om te ontspannen en plezier te maken met mn vriendinnen en meer niet. En dat geloof ik nu ook wel ik ben nu ook op het punt dat ik haar gewoon 100% vertrouw en dat iedereen wel eens fouten maakt. Maar dat is te laat nu


En jullie geven wel aan dat het onmogelijk is om te veranderen maar daar denk ik anders over. Als ik niet verander gaat deze relatie niet werken, en als ik die gevoelens opzij moet zetten en ermee moet leven heb ik dat er erg graag voor over. Ik herriner me erzelf ook aan van doe ik het niet is het over doe ik het wel dan is ze gelukkig en blijft het zoals het is.

Tuurlijk zal ik er moeite mee hebben maar heb het gevoel dat dat een punt is waar ik mezelf overheen moet tillen en heb ook echt wel het gevoel dat me dat zal lukken, als het me niet zou lukken zou ik dat ook wel aangeven en zeggen dat ik niet kan veranderen. Anders verdoe ik haar en mijn eigen tijd en hebben we nog meer ruzies en verdriet en dat is iets wat we allebei niet willen.

Wat vinden jullie?

- Vanavond bellen en het definitieve antwoord nu willen weten
- Nog een dag wachten en dan bellen en hetzelfde als hierboven doen ( dus extra dagje gunnen )
- Het zelf opgeven en accepteren dat het niet werkt en dat het niet zal veranderen en doorgaan met je leven hoe moeilijk dat ook is.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:41 schreef Thunder0x het volgende:
Ik ging minder uit dan voorheen, als ik uit wil dan vind ze dat totaal geen probleem en dat juicht ze ook alleen maar toe. Zou ik ook doen.. want ik doe het niet zo vaak als haar 1x per 2 maanden ofzo vind ik genoeg.

Ik krijg geen smsjes van anderen meisjes in het begin was dat wel eens zo en toen vroeg ze ook gelijk wie is dat etc of als ik op hyves een krabbel krijg van wie is dat etc etc. Dus wat dat betreft is ze zoals mij.

Maar bij mij is er totaal geen aanleiding voor wantrouwen omdat er nooit dingen zijn gebeurd die haar dat gevoel zou moeten geven.

Ene kant vind ik ook wel dat ze gelijk heeft dat ze gewoon moet uit kunnen gaan wanneer ze dat wil en hoe vaak, dat zie ik nu ook wel in.. serieus... Ze zegt ook ik doe daar echt helemaal niets en ga gewoon om te ontspannen en plezier te maken met mn vriendinnen en meer niet. En dat geloof ik nu ook wel ik ben nu ook op het punt dat ik haar gewoon 100% vertrouw en dat iedereen wel eens fouten maakt. Maar dat is te laat nu

Helaas... It's not the end of the world! succes met de situatie gast!

en ik zou gewoon doorgaan met je leven en haar al vergeten(voor zover dat mogelijk is natuurlijk) en dan hoor je vanzelf wel wat het is geworden, maar stiekem ben je dan al beetje aan het loslaten.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:40 schreef mspoez het volgende:

[..]

I beg to differ... juist mannen zijn blind en doof als het om dingen gaat die ze verkeerd gedaan hebben. ja, knokken en vervolgens samen een beirtje drinken, dat is makkelijk! Juist bespreken wat er is gebeurd en er iets aan veranderen (en dat kan óf je gedrag zijn óf je relatie met degene die last heeft van dat gedrag) kost energie en moeite en innerlijke kracht!

Ja,helaas vaak waar ,ook merk ik dan mannen vaak een enorme ego hebben als ze opbouwende kritiek krijgen

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:11 schreef dompertje het volgende:

[..]

Ja,helaas vaak waar ,ook merk ik dan mannen vaak een enorme ego hebben als ze opbouwende kritiek krijgen

Topic is leuk om te lezen, vooral omdat je ziet dat je niet de enige bent. Wat ik wel een beetje jammer vind is het feit dat er mensen zijn die nog contact hebben of waar het juist weer helemaal goed is gekomen ( Althans, dat meende ik in de vorige topics te lezen )
Natuurlijk is dit leuk voor de mensen die dat meemaken, maar er is voor mij ook een tegenslag als ik dit topic lees.
Zeker niet negatief bedoeld, dit is gewoon hoe ik het ervaar.

Ik heb mijn ex gezien zaterdag..

Iets sneller dan de bedoeling was maar we zaten smachtend te smsen de hele tijd En het gekke was...zo dichtbij als we even waren via emails en smsjes waarin we onszelf blootgaven, zo ver weg waren we weer van elkaar toen we elkaar zagen. Er waren geen muren neergevallen, hij wilde nog steeds niet praten over zijn emoties of hoe het nou tussen ons zit, mijn vertrouwen was niet eens een beetje hersteld, we leken wel 2 vreemden.

Ik zei tegen hem dat ik dit voelde en hij zei dat het komt omdat we te hoge verwachtingen hadden. Wat me een goede verklaring lijkt. Uiteindelijk gedag gezegd met de woorden "geen verwachtingen meer en gewoon leuke dingen doen samen en weer een band opbouwen".

Klinkt helder toch? Maar als ik denk aan onze volgende afspraak om donderdag lekker uit eten te gaan dan heb ik er helemaal geen zin in. Het is niet alleen dat ik nog steeds niet vertrouw wat hij voor me voelt maar het is alsof ik hem nu pas zie voor wie hij is. Hij kan me niet zo aan het lachen maken als ik wil, ik kan niet met hem praten over mijn interesses zoals ik wil, hij geeft me niet de aandacht die ik wil. En de sex viel ook een beetje tegen. Eigenlijk valt de hele man me een beetje tegen nu ik niet meer verblind ben door het "willen hebben".

Ik denk dat het te laat is, ik heb een knop omgezet de eerste keer dat ik hier poste en ondanks dat het nog even doorspookte kan ik die knop niet meer terugzetten. Ik ben afgekickt.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:34 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ik denk eigenlijk (sorry) dat je vriendin wel een beetje gelijk heeft.. Ze gaat kennelijk graag uit. Dat verander je toch niet. En het argument 'als je van me houdt, dan zou je dat doen' is erg dubieus. Je kunt dat uitleggen als emotionele chantage.
En natuurlijk heeft ze de vrijheid om over haar leven en doen en laten te beschikken.

Uiteraard kan hij haar niet tegenhouden, maar een beetje rekening houden met iemand(je vriend) zn gevoelens kan toch wel? En niet zo'n ultimatum stellen van, ik beslis dat wel zelf, daar kan je toch over praten en tot een overeenkomst komen zou je denken? zucht... relaties!!!

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:34 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ik denk eigenlijk (sorry) dat je vriendin wel een beetje gelijk heeft.. Ze gaat kennelijk graag uit. Dat verander je toch niet. En het argument 'als je van me houdt, dan zou je dat doen' is erg dubieus. Je kunt dat uitleggen als emotionele chantage.
En natuurlijk heeft ze de vrijheid om over haar leven en doen en laten te beschikken.

Nadat ze dus zei dat het genoeg voor dr was besefte ik mij dat ook eigenlijk en opende dat mijn ogen. Ik heb me erbij neergelegd dat ik dat niet kan veranderen en moet ermee leven. Misschien ben ik wel te aardig of ook niet maar als mij die keuze of uberhaupt het verzoek zou komen zou ik die direct inwilligen omdat haar gevoelens veel belangerijker zijn voor me.

Ik ga bv graag naar het stadion om mijn club te zien voetballen in het weekend, zij zegt stel dat ik zeg dat je minder vaak daarheen moet gaan omdat ik het er moeilijk mee heb dan doe je dat toch ook niet?

Toen zei ik zonder enige twijfel dat ik dat direct zou doen, en dat wou ze dus niet geloven.

Maargoed ik heb mn beslissing gemaakt, ik bel haar vanavond en wil het nu weten. Weet ze het niet dan trek ik mijn conclusies daaruit en geef ik het op.

Ik meld mij morgen weer met het resultaat goed of slecht

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:41 schreef Thunder0x het volgende:

[..]

Nadat ze dus zei dat het genoeg voor dr was besefte ik mij dat ook eigenlijk en opende dat mijn ogen. Ik heb me erbij neergelegd dat ik dat niet kan veranderen en moet ermee leven. Misschien ben ik wel te aardig of ook niet maar als mij die keuze of uberhaupt het verzoek zou komen zou ik die direct inwilligen omdat haar gevoelens veel belangerijker zijn voor me.

Ik ga bv graag naar het stadion om mijn club te zien voetballen in het weekend, zij zegt stel dat ik zeg dat je minder vaak daarheen moet gaan omdat ik het er moeilijk mee heb dan doe je dat toch ook niet?

Toen zei ik zonder enige twijfel dat ik dat direct zou doen, en dat wou ze dus niet geloven.

Maargoed ik heb mn beslissing gemaakt, ik bel haar vanavond en wil het nu weten. Weet ze het niet dan trek ik mijn conclusies daaruit en geef ik het op.

Ik meld mij morgen weer met het resultaat goed of slecht

sterkte!

mwah, vandaag had laatst wel gelijk.
ik heb mijn ex de ruimte ontnomen om te ademen :S

zo bizar, nu het uit is zie je dingen die je eerst niet zag of wou zien...nu heb ik geen andere keuze.
ben echt benieuwd of het goed komt, ik wou haar eerst compleet negeren maar dat is ook geen reeele optie.
we zijn de beste maatjes, altijd al geweest, en als er wat is of we voelen ons kut dan kunnen we ook alleen bij elkaar zulke dingen kwijt en elkaar begrijpen :S

ben benieuwd wat de komende 3 maanden gaat brengen...

edit: ook heel apart is dat ik haar nauwelijks nog voor de geest kan halen...
vroeger had ik allemaal beelden van haar alsof ik foto's in mijn hoofd had.
dat is de laatste paar dagen dus aan het verdwijnen, moet sterk nadenken om haar visueel te herinneren

[ Bericht 25% gewijzigd door thestoryofus2009 op 03-02-2009 15:28:54 ]

Bah, wat haat ik liefde op dit moment.

Toch maar even kijken op de hyves van haar nieuwe vriend, want dat vermoeden had ik namelijk. Het liep al een tijdje, we hadden afgesproken om elkaar een periode niet te zien, maar wel trouw aan elkaar te blijven.
Na die periode zagen we elkaar weer, het ging goed. Tot ik het op een moment niet meer vertrouwde, toen heb ik iets gedaan wat eigenlijk niet kan, en dat was haar smsjes gelezen.
Allemaal smsjes van een gast. En dat was in de periode dat wij pauze zouden houden. Dit natuurlijk nagevraagd, en uiteraard alles ontkent.
Mevrouw heeft al die tijd tegen mij gelogen, en op dit moment heeft ze een relatie met hem. Wat ben ik ontzettend gekrenkt, had nooit verwacht dat iemand mij zoveel pijn zou kunnen doen. Ik heb natuurlijk ook mijn aandeel in het geheel, maar ik zal nooit vreemdgaan.
Baal hiervan, ik ben mezelf er ook van bewust dat ik NOOIT meer iemand zal tegen komen zoals haar. Ben ook ontzettend bang dat ik op dit moment nergens voor open sta..

Iemand trouwens een tip voor mij om dit gevoel en deze gedachten weg te krijgen ?

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 16:13 schreef Edwinuss het volgende:
Bah, wat haat ik liefde op dit moment.

Toch maar even kijken op de hyves van haar nieuwe vriend, want dat vermoeden had ik namelijk. Het liep al een tijdje, we hadden afgesproken om elkaar een periode niet te zien, maar wel trouw aan elkaar te blijven.
Na die periode zagen we elkaar weer, het ging goed. Tot ik het op een moment niet meer vertrouwde, toen heb ik iets gedaan wat eigenlijk niet kan, en dat was haar smsjes gelezen.
Allemaal smsjes van een gast. En dat was in de periode dat wij pauze zouden houden. Dit natuurlijk nagevraagd, en uiteraard alles ontkent.
Mevrouw heeft al die tijd tegen mij gelogen, en op dit moment heeft ze een relatie met hem. Wat ben ik ontzettend gekrenkt, had nooit verwacht dat iemand mij zoveel pijn zou kunnen doen. Ik heb natuurlijk ook mijn aandeel in het geheel, maar ik zal nooit vreemdgaan.
Baal hiervan, ik ben mezelf er ook van bewust dat ik NOOIT meer iemand zal tegen komen zoals haar. Ben ook ontzettend bang dat ik op dit moment nergens voor open sta..

Iemand trouwens een tip voor mij om dit gevoel en deze gedachten weg te krijgen ?

'slecht' van je om haar smsjes te lezen. Men zal altijd ontkennen dat er iemand anders in het spel is, het zijn toch maar ontschuldige smsjes? Uiteraard sta jij nergens voor open, dat moet je eerst weer verwerken, voordat je verder kan. Je vriendin is al een poosje bezig met het loslaten, vergeten van jou. Daarom kan ze ook sneller weer verder met iemand anders. En wees blij dat je niemand meer tegenkomt die is zoals haar... Wie wil er nou een overspelig iemand hebben? Ik niet!

Thunder0x, jouw verhaal is zoo herkenbaar... Alleen hadden wij dan ruzie over andere dingen dan uitgaan. Je beseft pas wat je had als je het niet meer hebt, dan pas besef je dat je haar misschien teveel onder druk hebt gezet en haar vrijheid hebt ontnomen. Dan kom je erachter dat je haar niet kwijt wil en bereid bent om te veranderen voor haar. Maar voor haar is het dan te laat, de gevoelens zijn waarschijnlijk minder geworden door de ruzies die je hebt gehad en ze gelooft niet dat het nog goedkomt. In ieder geval is het bij mij wel zo gegaan.

Kom er nu steeds meer achter dat de reden van uitmaken en het niet gunnen van een 2de kans niet zo zeer te maken heeft met de ruzies maar met het verminderen van haar gevoelens waarschijnlijk door die ruzies... Of kwamen die ruzies juist doordat haar gevoelens minder werden? Want de laatste weken waren er toch echt dingen waar ik mij aan ergerde van haar, dat ik het idee had dat ze niet meer van me hield zoals vroeger en dat ze geen moeite meer voor de relatie wilde doen, en daar kwamen die ruzies uit... Misschien had een tweede kans ook niets uitgehaald, misschien is dit het beste. Vergeten, doorgaan met mn leven, eerst vrede met mezelf hebben, vervolgens verder kijken of ik iemand anders tegenkom die mij dezelfde gevoelens kan geven als mijn ex en waar ik helemaal voor wil gaan...

Maar wat als ik haar over 3 maanden ofzo tegenkom en de gevoelens komen weer naar boven? Dit wil ik niet.. Ik heb haar daarom gisteren gezegd dat ik een drastische maatregel wilde nemen als ze mij de tweede kans niet wilde gunnen, namelijk haar van hyves, msn en van mijn telefoon verwijderen. Dit was de enige optie voor mij om haar te vergeten, zei ik. Dit vond ze niet leuk, ze wilde nog contact met mij hebben als we hier allebei overheen waren omdat we toch om elkaar gaven. Ze vroeg nogmaals of ik haar wilde bellen als ik ergens mee zat of als er iets was gebeurd, en ze begreep dat ik dat de eerste paar weken niet zou doen... Ik heb haar gezegd dat ik het de tijd ga geven en zal kijken wat de tijd brengt.. Erg moeilijk allemaal.