De kunst van het loslaten van je ex! Deel 72 :P

Ik moet ook zeggen dat ik dr ook wel pijn heb gedaan en als ze uitging er wel voor zorgde dat ze gewoon een kutavond zou hebben. Ik heb dingen gezegd zoals gooi je ring maar weg ik wil niet verder op deze manier. En ze heeft vaak gehuild hierover.

Nu zijn de rollen gewoon omgedraaid.Ik moet het vandaag gewoon weten, zaterdag kon ze al de knoop doorhakken maar dat deed ze niet en wou nadenken erover.

Nu is het dinsdag en wil ik het gewoon weten, ik heb het gevoel dat ze het al weet maar niet wil zeggen. Dus zeg het gewoon maar dan ben ik ervanaf. Je kan mij niet vertellen dat je hier een week lang over moet nadenken, ik wil veranderen en heb beloofd te veranderen en geen ruzie om dit soort dingen te maken.

Zij wil geen verdriet meer hebben om dit soort dingen en twijfelt dus.

Ik ben blij dat ik toch niet zo een rare gedachtengang heb wat betreft het uitgaan, tuurlijk ze moet genieten van dr vrijheid ze is 21 maar een beetje rekening houden met mn gevoelens mag ook wel maar dat vind ze onzin ( op dat gebied dan )

hoe oud ben jij als ik vragen mag?

23

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:24 schreef Thunder0x het volgende:
23

meestal als ze willen nadenken en geen contact even willen, dan is het eigenlijk al over... stel je daar maar op in is mijn advies... nogmaals het is geven en nemen en als zij jouw gevoelens onzin vind, houdt zij weinig tot geen rekening met jou. Enige oplossing zou zijn,erover praten en tot een compromis komen...

Mijn ex wist het volgens mij ook al een paar maanden en ik denk nu achteraf dat ze het ook niet durfde te zeggen. Ik had trouwens niks door dit allemaal achteraf.

Een ding kan ik je wel vertellen, ga niet op haar wachten, ik me echt zwaar beroerd gevoeld in die 1,5 week wachten. Ja natuurlijk als het uit gaat voel jij je ook slecht, dat doe ik ook nog steeds en dat zal nog wel ff zo blijven maar dan heb je tenminste duidelijkheid.

En echt je gaat niet zomaar veranderen.
Je kan het een tijdje volhouden misschien maar je houd het toch niet vast.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:18 schreef resque het volgende:

[..]

precies! een relatie is geven en nemen! Als jij moeite hebt met het vele uitgaan, mag ze daar best rekening mee houden en wellicht keertje minder uitgaan dan dat ze eigenlijk doet. Uiteraard mag jij daarentegen niet beslissen wanneer ze wel en niet uitgaat, maar gewoon een samenspel van geven en nemen... Als dat al niet kan, dan denk ik sowieso niet dat deze relatie een goede relatie kan blijven...

Is het wel gelijkaardig tussen jullie,hoe zit het met jouw vrijheid in de relatie ?
Heb jij de behoefte om uit tegaan zonder haar en zo ja hoe gaat zij er dan mee om?Krijg jij ook smsjes van meiden?
Rekening houden met elkaar zal toch moeten,heeft niks met leeftijd te maken maar met respect voor elkaar

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:28 schreef dompertje het volgende:

[..]


Is het wel gelijkaardig tussen jullie,hoe zit het met jouw vrijheid in de relatie ?
Heb jij de behoefte om uit tegaan zonder haar en zo ja hoe gaat zij er dan mee om?Krijg jij ook smsjes van meiden?
Rekening houden met elkaar zal toch moeten,heeft niks met leeftijd te maken maar met respect voor elkaar

ik vroeg naar zijn leeftijd, omdat een 21 jarige nog in een andere fase zit in het leven dan bijvoorbeeld iemand van bijna 30. (hoeft niet natuurlijk)

Daarnaast is inderdaad vraag goed om te weten of jij zelf ook vrienden hebt(uiteraard heb je die),maar bedoel of jij samen met je vrienden apart ergens heen wil, zonder dat zij mee gaat/kan. Zijn die verhoudingen beetje in evenwicht. Of gaat zij heel veel uit en zit jij maar thuis als je niet meegaat?

Ik vind dat je eigenlijk gewoon gelijk had en ik weet niet of je er goed aan gedaan hebt om te gaan beloven dat je jezelf gaat veranderen.. Dit is ook haast onmogelijk.. Nu denk je dat je dat wel kan maar je blijft echt wel dezelfde gevoelens houden en dus zal je weer het zelfde probleem gaan krijgen..

quote:

Op maandag 2 februari 2009 23:09 schreef thestoryofus2009 het volgende:
mannen zijn misschien ook koppig maar als ze met hun neus op de feiten worden gedrukt dan zullen ze hun fouten inzien.

I beg to differ... juist mannen zijn blind en doof als het om dingen gaat die ze verkeerd gedaan hebben. ja, knokken en vervolgens samen een beirtje drinken, dat is makkelijk! Juist bespreken wat er is gebeurd en er iets aan veranderen (en dat kan óf je gedrag zijn óf je relatie met degene die last heeft van dat gedrag) kost energie en moeite en innerlijke kracht!

Ik ging minder uit dan voorheen, als ik uit wil dan vind ze dat totaal geen probleem en dat juicht ze ook alleen maar toe. Zou ik ook doen.. want ik doe het niet zo vaak als haar 1x per 2 maanden ofzo vind ik genoeg.

Ik krijg geen smsjes van anderen meisjes in het begin was dat wel eens zo en toen vroeg ze ook gelijk wie is dat etc of als ik op hyves een krabbel krijg van wie is dat etc etc. Dus wat dat betreft is ze zoals mij.

Maar bij mij is er totaal geen aanleiding voor wantrouwen omdat er nooit dingen zijn gebeurd die haar dat gevoel zou moeten geven.

Ene kant vind ik ook wel dat ze gelijk heeft dat ze gewoon moet uit kunnen gaan wanneer ze dat wil en hoe vaak, dat zie ik nu ook wel in.. serieus... Ze zegt ook ik doe daar echt helemaal niets en ga gewoon om te ontspannen en plezier te maken met mn vriendinnen en meer niet. En dat geloof ik nu ook wel ik ben nu ook op het punt dat ik haar gewoon 100% vertrouw en dat iedereen wel eens fouten maakt. Maar dat is te laat nu


En jullie geven wel aan dat het onmogelijk is om te veranderen maar daar denk ik anders over. Als ik niet verander gaat deze relatie niet werken, en als ik die gevoelens opzij moet zetten en ermee moet leven heb ik dat er erg graag voor over. Ik herriner me erzelf ook aan van doe ik het niet is het over doe ik het wel dan is ze gelukkig en blijft het zoals het is.

Tuurlijk zal ik er moeite mee hebben maar heb het gevoel dat dat een punt is waar ik mezelf overheen moet tillen en heb ook echt wel het gevoel dat me dat zal lukken, als het me niet zou lukken zou ik dat ook wel aangeven en zeggen dat ik niet kan veranderen. Anders verdoe ik haar en mijn eigen tijd en hebben we nog meer ruzies en verdriet en dat is iets wat we allebei niet willen.

Wat vinden jullie?

- Vanavond bellen en het definitieve antwoord nu willen weten
- Nog een dag wachten en dan bellen en hetzelfde als hierboven doen ( dus extra dagje gunnen )
- Het zelf opgeven en accepteren dat het niet werkt en dat het niet zal veranderen en doorgaan met je leven hoe moeilijk dat ook is.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:41 schreef Thunder0x het volgende:
Ik ging minder uit dan voorheen, als ik uit wil dan vind ze dat totaal geen probleem en dat juicht ze ook alleen maar toe. Zou ik ook doen.. want ik doe het niet zo vaak als haar 1x per 2 maanden ofzo vind ik genoeg.

Ik krijg geen smsjes van anderen meisjes in het begin was dat wel eens zo en toen vroeg ze ook gelijk wie is dat etc of als ik op hyves een krabbel krijg van wie is dat etc etc. Dus wat dat betreft is ze zoals mij.

Maar bij mij is er totaal geen aanleiding voor wantrouwen omdat er nooit dingen zijn gebeurd die haar dat gevoel zou moeten geven.

Ene kant vind ik ook wel dat ze gelijk heeft dat ze gewoon moet uit kunnen gaan wanneer ze dat wil en hoe vaak, dat zie ik nu ook wel in.. serieus... Ze zegt ook ik doe daar echt helemaal niets en ga gewoon om te ontspannen en plezier te maken met mn vriendinnen en meer niet. En dat geloof ik nu ook wel ik ben nu ook op het punt dat ik haar gewoon 100% vertrouw en dat iedereen wel eens fouten maakt. Maar dat is te laat nu

Helaas... It's not the end of the world! succes met de situatie gast!

en ik zou gewoon doorgaan met je leven en haar al vergeten(voor zover dat mogelijk is natuurlijk) en dan hoor je vanzelf wel wat het is geworden, maar stiekem ben je dan al beetje aan het loslaten.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:40 schreef mspoez het volgende:

[..]

I beg to differ... juist mannen zijn blind en doof als het om dingen gaat die ze verkeerd gedaan hebben. ja, knokken en vervolgens samen een beirtje drinken, dat is makkelijk! Juist bespreken wat er is gebeurd en er iets aan veranderen (en dat kan óf je gedrag zijn óf je relatie met degene die last heeft van dat gedrag) kost energie en moeite en innerlijke kracht!

Ja,helaas vaak waar ,ook merk ik dan mannen vaak een enorme ego hebben als ze opbouwende kritiek krijgen

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:11 schreef dompertje het volgende:

[..]

Ja,helaas vaak waar ,ook merk ik dan mannen vaak een enorme ego hebben als ze opbouwende kritiek krijgen

Topic is leuk om te lezen, vooral omdat je ziet dat je niet de enige bent. Wat ik wel een beetje jammer vind is het feit dat er mensen zijn die nog contact hebben of waar het juist weer helemaal goed is gekomen ( Althans, dat meende ik in de vorige topics te lezen )
Natuurlijk is dit leuk voor de mensen die dat meemaken, maar er is voor mij ook een tegenslag als ik dit topic lees.
Zeker niet negatief bedoeld, dit is gewoon hoe ik het ervaar.

Ik heb mijn ex gezien zaterdag..

Iets sneller dan de bedoeling was maar we zaten smachtend te smsen de hele tijd En het gekke was...zo dichtbij als we even waren via emails en smsjes waarin we onszelf blootgaven, zo ver weg waren we weer van elkaar toen we elkaar zagen. Er waren geen muren neergevallen, hij wilde nog steeds niet praten over zijn emoties of hoe het nou tussen ons zit, mijn vertrouwen was niet eens een beetje hersteld, we leken wel 2 vreemden.

Ik zei tegen hem dat ik dit voelde en hij zei dat het komt omdat we te hoge verwachtingen hadden. Wat me een goede verklaring lijkt. Uiteindelijk gedag gezegd met de woorden "geen verwachtingen meer en gewoon leuke dingen doen samen en weer een band opbouwen".

Klinkt helder toch? Maar als ik denk aan onze volgende afspraak om donderdag lekker uit eten te gaan dan heb ik er helemaal geen zin in. Het is niet alleen dat ik nog steeds niet vertrouw wat hij voor me voelt maar het is alsof ik hem nu pas zie voor wie hij is. Hij kan me niet zo aan het lachen maken als ik wil, ik kan niet met hem praten over mijn interesses zoals ik wil, hij geeft me niet de aandacht die ik wil. En de sex viel ook een beetje tegen. Eigenlijk valt de hele man me een beetje tegen nu ik niet meer verblind ben door het "willen hebben".

Ik denk dat het te laat is, ik heb een knop omgezet de eerste keer dat ik hier poste en ondanks dat het nog even doorspookte kan ik die knop niet meer terugzetten. Ik ben afgekickt.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:34 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ik denk eigenlijk (sorry) dat je vriendin wel een beetje gelijk heeft.. Ze gaat kennelijk graag uit. Dat verander je toch niet. En het argument 'als je van me houdt, dan zou je dat doen' is erg dubieus. Je kunt dat uitleggen als emotionele chantage.
En natuurlijk heeft ze de vrijheid om over haar leven en doen en laten te beschikken.

Uiteraard kan hij haar niet tegenhouden, maar een beetje rekening houden met iemand(je vriend) zn gevoelens kan toch wel? En niet zo'n ultimatum stellen van, ik beslis dat wel zelf, daar kan je toch over praten en tot een overeenkomst komen zou je denken? zucht... relaties!!!

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:34 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ik denk eigenlijk (sorry) dat je vriendin wel een beetje gelijk heeft.. Ze gaat kennelijk graag uit. Dat verander je toch niet. En het argument 'als je van me houdt, dan zou je dat doen' is erg dubieus. Je kunt dat uitleggen als emotionele chantage.
En natuurlijk heeft ze de vrijheid om over haar leven en doen en laten te beschikken.

Nadat ze dus zei dat het genoeg voor dr was besefte ik mij dat ook eigenlijk en opende dat mijn ogen. Ik heb me erbij neergelegd dat ik dat niet kan veranderen en moet ermee leven. Misschien ben ik wel te aardig of ook niet maar als mij die keuze of uberhaupt het verzoek zou komen zou ik die direct inwilligen omdat haar gevoelens veel belangerijker zijn voor me.

Ik ga bv graag naar het stadion om mijn club te zien voetballen in het weekend, zij zegt stel dat ik zeg dat je minder vaak daarheen moet gaan omdat ik het er moeilijk mee heb dan doe je dat toch ook niet?

Toen zei ik zonder enige twijfel dat ik dat direct zou doen, en dat wou ze dus niet geloven.

Maargoed ik heb mn beslissing gemaakt, ik bel haar vanavond en wil het nu weten. Weet ze het niet dan trek ik mijn conclusies daaruit en geef ik het op.

Ik meld mij morgen weer met het resultaat goed of slecht

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:41 schreef Thunder0x het volgende:

[..]

Nadat ze dus zei dat het genoeg voor dr was besefte ik mij dat ook eigenlijk en opende dat mijn ogen. Ik heb me erbij neergelegd dat ik dat niet kan veranderen en moet ermee leven. Misschien ben ik wel te aardig of ook niet maar als mij die keuze of uberhaupt het verzoek zou komen zou ik die direct inwilligen omdat haar gevoelens veel belangerijker zijn voor me.

Ik ga bv graag naar het stadion om mijn club te zien voetballen in het weekend, zij zegt stel dat ik zeg dat je minder vaak daarheen moet gaan omdat ik het er moeilijk mee heb dan doe je dat toch ook niet?

Toen zei ik zonder enige twijfel dat ik dat direct zou doen, en dat wou ze dus niet geloven.

Maargoed ik heb mn beslissing gemaakt, ik bel haar vanavond en wil het nu weten. Weet ze het niet dan trek ik mijn conclusies daaruit en geef ik het op.

Ik meld mij morgen weer met het resultaat goed of slecht

sterkte!

mwah, vandaag had laatst wel gelijk.
ik heb mijn ex de ruimte ontnomen om te ademen :S

zo bizar, nu het uit is zie je dingen die je eerst niet zag of wou zien...nu heb ik geen andere keuze.
ben echt benieuwd of het goed komt, ik wou haar eerst compleet negeren maar dat is ook geen reeele optie.
we zijn de beste maatjes, altijd al geweest, en als er wat is of we voelen ons kut dan kunnen we ook alleen bij elkaar zulke dingen kwijt en elkaar begrijpen :S

ben benieuwd wat de komende 3 maanden gaat brengen...

edit: ook heel apart is dat ik haar nauwelijks nog voor de geest kan halen...
vroeger had ik allemaal beelden van haar alsof ik foto's in mijn hoofd had.
dat is de laatste paar dagen dus aan het verdwijnen, moet sterk nadenken om haar visueel te herinneren

[ Bericht 25% gewijzigd door thestoryofus2009 op 03-02-2009 15:28:54 ]

Bah, wat haat ik liefde op dit moment.

Toch maar even kijken op de hyves van haar nieuwe vriend, want dat vermoeden had ik namelijk. Het liep al een tijdje, we hadden afgesproken om elkaar een periode niet te zien, maar wel trouw aan elkaar te blijven.
Na die periode zagen we elkaar weer, het ging goed. Tot ik het op een moment niet meer vertrouwde, toen heb ik iets gedaan wat eigenlijk niet kan, en dat was haar smsjes gelezen.
Allemaal smsjes van een gast. En dat was in de periode dat wij pauze zouden houden. Dit natuurlijk nagevraagd, en uiteraard alles ontkent.
Mevrouw heeft al die tijd tegen mij gelogen, en op dit moment heeft ze een relatie met hem. Wat ben ik ontzettend gekrenkt, had nooit verwacht dat iemand mij zoveel pijn zou kunnen doen. Ik heb natuurlijk ook mijn aandeel in het geheel, maar ik zal nooit vreemdgaan.
Baal hiervan, ik ben mezelf er ook van bewust dat ik NOOIT meer iemand zal tegen komen zoals haar. Ben ook ontzettend bang dat ik op dit moment nergens voor open sta..

Iemand trouwens een tip voor mij om dit gevoel en deze gedachten weg te krijgen ?

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 16:13 schreef Edwinuss het volgende:
Bah, wat haat ik liefde op dit moment.

Toch maar even kijken op de hyves van haar nieuwe vriend, want dat vermoeden had ik namelijk. Het liep al een tijdje, we hadden afgesproken om elkaar een periode niet te zien, maar wel trouw aan elkaar te blijven.
Na die periode zagen we elkaar weer, het ging goed. Tot ik het op een moment niet meer vertrouwde, toen heb ik iets gedaan wat eigenlijk niet kan, en dat was haar smsjes gelezen.
Allemaal smsjes van een gast. En dat was in de periode dat wij pauze zouden houden. Dit natuurlijk nagevraagd, en uiteraard alles ontkent.
Mevrouw heeft al die tijd tegen mij gelogen, en op dit moment heeft ze een relatie met hem. Wat ben ik ontzettend gekrenkt, had nooit verwacht dat iemand mij zoveel pijn zou kunnen doen. Ik heb natuurlijk ook mijn aandeel in het geheel, maar ik zal nooit vreemdgaan.
Baal hiervan, ik ben mezelf er ook van bewust dat ik NOOIT meer iemand zal tegen komen zoals haar. Ben ook ontzettend bang dat ik op dit moment nergens voor open sta..

Iemand trouwens een tip voor mij om dit gevoel en deze gedachten weg te krijgen ?

'slecht' van je om haar smsjes te lezen. Men zal altijd ontkennen dat er iemand anders in het spel is, het zijn toch maar ontschuldige smsjes? Uiteraard sta jij nergens voor open, dat moet je eerst weer verwerken, voordat je verder kan. Je vriendin is al een poosje bezig met het loslaten, vergeten van jou. Daarom kan ze ook sneller weer verder met iemand anders. En wees blij dat je niemand meer tegenkomt die is zoals haar... Wie wil er nou een overspelig iemand hebben? Ik niet!

Thunder0x, jouw verhaal is zoo herkenbaar... Alleen hadden wij dan ruzie over andere dingen dan uitgaan. Je beseft pas wat je had als je het niet meer hebt, dan pas besef je dat je haar misschien teveel onder druk hebt gezet en haar vrijheid hebt ontnomen. Dan kom je erachter dat je haar niet kwijt wil en bereid bent om te veranderen voor haar. Maar voor haar is het dan te laat, de gevoelens zijn waarschijnlijk minder geworden door de ruzies die je hebt gehad en ze gelooft niet dat het nog goedkomt. In ieder geval is het bij mij wel zo gegaan.

Kom er nu steeds meer achter dat de reden van uitmaken en het niet gunnen van een 2de kans niet zo zeer te maken heeft met de ruzies maar met het verminderen van haar gevoelens waarschijnlijk door die ruzies... Of kwamen die ruzies juist doordat haar gevoelens minder werden? Want de laatste weken waren er toch echt dingen waar ik mij aan ergerde van haar, dat ik het idee had dat ze niet meer van me hield zoals vroeger en dat ze geen moeite meer voor de relatie wilde doen, en daar kwamen die ruzies uit... Misschien had een tweede kans ook niets uitgehaald, misschien is dit het beste. Vergeten, doorgaan met mn leven, eerst vrede met mezelf hebben, vervolgens verder kijken of ik iemand anders tegenkom die mij dezelfde gevoelens kan geven als mijn ex en waar ik helemaal voor wil gaan...

Maar wat als ik haar over 3 maanden ofzo tegenkom en de gevoelens komen weer naar boven? Dit wil ik niet.. Ik heb haar daarom gisteren gezegd dat ik een drastische maatregel wilde nemen als ze mij de tweede kans niet wilde gunnen, namelijk haar van hyves, msn en van mijn telefoon verwijderen. Dit was de enige optie voor mij om haar te vergeten, zei ik. Dit vond ze niet leuk, ze wilde nog contact met mij hebben als we hier allebei overheen waren omdat we toch om elkaar gaven. Ze vroeg nogmaals of ik haar wilde bellen als ik ergens mee zat of als er iets was gebeurd, en ze begreep dat ik dat de eerste paar weken niet zou doen... Ik heb haar gezegd dat ik het de tijd ga geven en zal kijken wat de tijd brengt.. Erg moeilijk allemaal.