andere psycholoog zoeken?

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:57 schreef water_lelie het volgende:

Of moet ik aan hem vragen, waarom zeg je niks.

Dat heb je nog niet gedaan??

Ik zou een andere zoeken ja als het jou niet helpt is dat toch wel duidelijk?

Oh zo ging dat bij mij ook. Na ongeveer 8 maanden begon hij me te stalken en heeft íe mijn familie vermoord. Tja hij wist na 8 maanden eenmaal alles over me.

Dit is normaal TS, maar als je er problemen mee hebt geeft het alleen maar aan dat je meer te verkroppen hebt. Dit noemen we de Nixzechzky-techniek. Het feit dat jij je nu afvraagt waarom hij niks zegt is een teken dat je op de goede weg zit!

Succes!

heb je hem expliciet gevraagd waarom hij niet antwoord, psychologie is natuurlijk een vreemd vak het is de "patient" die alles moet vertellen natuurlijk

Echt assertief ben je niet he.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:57 schreef water_lelie het volgende:
Ik ga al een paar maanden naar therapie, maar mijn psycholoog zegt niks.

Als ik bijvoorbeeld vraag waarom ik toch angsten heb (want daarvoor zit ik daar), dan geeft hij er geen antwoord op, blijft me alleen maar aanstaren. Hij vertelt me gewoon niks?? Zijn ze allemaal zo?

Ik ben de hele tijd alleen maar aan het woord, ik moet gewoon vertellen. Ik word er soms moe van.
En als ik niks zeg, blijft hij ook stil. Het kan gewoon een half uur stil blijven, totdat ik er gek van word en weer ga praten. Wat wil hij toch horen...
Soms denk ik dat hij mijn verhalen gewoon te interessant vind (niks interessants aan maar goed) en me niet wil onderbreken. Maar als ik klaar ben met praten, dan mag hij wel reactie geven vind ik, dat doet hij niet.

Ik begrijp dat ik er zelf achter moet komen wat het probleem is, maar zit al sinds juli 2008 in psychotherapie!!!! Hoe lang moet ik er nog mee door gaan. Moet ik een andere psycholoog zoeken?
Of moet ik aan hem vragen, waarom zeg je niks.

Wie heeft er ervaring met psychologen?

Volgens mij probeert hij je aan het denken te zetten. Vergeet niet dat je daar zit om je eigen problemen op te lossen. Een psycholoog kan je op weg helpen, maar je moet zélf de juiste stappen zetten. Maar dat weet je al.

Bespreek dit met je psycholoog.

Bespreek het met hem. Als de manier van behandelen je dan nog niet aanstaat na een tijdje, zoek je een andere.

't is heel lastig, therapie. Het klopt dat de therapeut vaak wat stil is zeker in het begin, maar als je dat heel storend vind moet je dat ook aangeven. Het kan natuurlijk zijn dat dit voor jou niet werkt. Maar uit jou verhaal lijkt voor mij dat deze strategie van de therapeut wel werkt, jij gaat je namelijk zo ongemakkelijk voelen dat je toch door gaat praten.

Vergis je vooral niet in wat een psycholoog allemaal hoort, en hij/zij heeft verdomde goed door welk effect zijn/haar stilte heeft op jou. Echter vind ik wel dat als jij dat heel vervelend vind, dat je dat zelf moet aangeven bij de psycholoog, en vooral niet plotseling vna psycholoog veranderen.

/Krogzar
(ow ik heb zelf een klein anderhalf jaar in groepsbehandeling gezeten, en daarnaast een tijdlang individuele therapie gehad, momenteel alleen nog wat activerende begeleiding die juist veel met je praten)

is het trouwens dezelfde therapeut als deze?

psychotherapeut maakt me onzeker

of is dit een andere?

quote:

Op maandag 26 januari 2009 12:11 schreef Disorder het volgende:

[..]

Volgens mij probeert hij je aan het denken te zetten. Vergeet niet dat je daar zit om je eigen problemen op te lossen. Een psycholoog kan je op weg helpen, maar je moet zélf de juiste stappen zetten. Maar dat weet je al.

Je zit er uiteindelijk altijd om je eigen problemen op te lossen, maar een psychotherapeut is er juist om ook handvaten te geven hóe jij je problemen op kunt lossen, want hoe dit moet weten veel mensen vaak niet en daarom gaan ze juist naar een psychotherapeut.

Als je zelf geen goed gevoel erbij hebt en diegene vertelt helemaal niet hoe hij jou wil gaan behandelen zou ikzelf een andere zoeken...

Stap 1: vraag 'm nou gewoon waarom ie niks zegt
Stap 2: als je niet tevreden bent over de behandeling geef dat dan aan
Stap 3: zoek 'n ander als je er met hem niet uitkomt

Beetje assertiever worden kan wel 'ns helpen.

M.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 12:06 schreef GasTurbine het volgende:
Dit is normaal TS, maar als je er problemen mee hebt geeft het alleen maar aan dat je meer te verkroppen hebt. Dit noemen we de Nixzechzky-techniek. Het feit dat jij je nu afvraagt waarom hij niks zegt is een teken dat je op de goede weg zit!

Succes!

In principe kan het inderdaad zijn dat de psycholoog dit als techniek gebruikt om jou van alles te laten vertellen. En inderdaad, een psycholoog is er niet om jou precies te vertellen wat je allemaal moet doen, uiteindelijk zul je hier met behulp van de psycholoog zelf achter moeten komen. Het is waarschijnlijk dat er niet een duidelijke oorzaak is voor jou angsten en het is belangrijk dat je zélf gaat begrijpen waar deze angsten vandaan komen. Het is naar mijn idee echter wel zo dat je dit niet als erg vervelend of irritant moet gaan ervaren. Het zou goed zijn om dit met je psycholoog te bespreken. zeg gewoon eerlijk wat je vervelend vind.

Het kan zo zijn dat dit gewoonweg niet de juiste manier van therapie is voor jou. Psychologen verschillen hierin en daarom zou je op zoek kunnen gaan naar een ander. Als er al een diagnose is gesteld (bv een fobie) zou je kunnen kijken naar een gerichtere vorm van therapie.

maar goed, eerst met je psycholoog bespreken, helemaal als je je niet prettig voelt! succes!

Als je al die maanden al geen goed gevoel bij hem hebt en geen klik voelt, kun je inderdaad beter een andere zoeken.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:57 schreef water_lelie het volgende:
Ik ga al een paar maanden naar therapie, maar mijn psycholoog zegt niks.

Als ik bijvoorbeeld vraag waarom ik toch angsten heb (want daarvoor zit ik daar), dan geeft hij er geen antwoord op, blijft me alleen maar aanstaren. Hij vertelt me gewoon niks?? Zijn ze allemaal zo?

Ik ben de hele tijd alleen maar aan het woord, ik moet gewoon vertellen. Ik word er soms moe van.
En als ik niks zeg, blijft hij ook stil. Het kan gewoon een half uur stil blijven, totdat ik er gek van word en weer ga praten. Wat wil hij toch horen...
Soms denk ik dat hij mijn verhalen gewoon te interessant vind (niks interessants aan maar goed) en me niet wil onderbreken. Maar als ik klaar ben met praten, dan mag hij wel reactie geven vind ik, dat doet hij niet.

Ik begrijp dat ik er zelf achter moet komen wat het probleem is, maar zit al sinds juli 2008 in psychotherapie!!!! Hoe lang moet ik er nog mee door gaan. Moet ik een andere psycholoog zoeken?
Of moet ik aan hem vragen, waarom zeg je niks.

Wie heeft er ervaring met psychologen?

Grappig is dat jij ipv jezelf bezig houden met jouw problemen jij je nu bezig houdt met wat hij wel niet allemaal van je denkt. Ik denk dat die angsten die jij hebt ook daar gelinkt aan zijn. Wat anderen mensen wel niet van je denken etc.

Jij zegt, wat wil hij toch horen...dus vraag ik je nu,..waarom wil je hem naar de mond praten? het gaat er niet om wat hij wil horen, het gaat erom wat jij wil vertellen.

Ik denk dat hij een uitstekende psycholoog voor je is. Hij heeft gewoon door dat jij het type bent die zich teveel aanpast naar wat anderen willen en geeft jou nu daarvoor niet de mogelijkheid maar de vrijheid jezelf te zijn. Ik denk dat jij met je normale gedrag mensen op een afstand houd en hun niet toelaat. Jij bent daar bang voor. Het is misschien confronterend wat hij doet, maar dat zal je uiteindelijk helpen. Niet weggaan en blijven praten, hoor maar wat je te vertellen hebt tegen hem en denk na of daar enige logica in zit. Dan zal je vanzelf jezelf ervanaf helpen, en zo hoort het ook. Want verandering van intern is blijven, van extern niet.
succes.

Wie is er uberhaupt tevreden over zijn psych??? Ik heb het idee dat er geen enkele goeie is.

ik was ook niet tevreden en ben weggegaan. ik had een beetje een nerdachtig type+een half uur in 2 weken, wat ik veel te weinig vond... veder nog een hoop op en aanmerkingen over de werkwijze van m

TS, heb dat andere topic niet doorgelezen maar miss is www.prescan.nl iets voor jou? Ik weet niet of je allerlei lichamelijke klachten hebt maar ik had die wel en mij is ook aangeboden in t ziekenhuis om gwoon allerlei tests te doen om me gerust te stellen (dat je niet ernstig ziek bent ofzo)... ik heb dit overigens toen afgewezen omdat ik niet hypochrondisch ben (geloof dat ze dat zo noemen)... maar als je dus bang bent om ziek te zijn moet je die test eens doen.is nu in de aanbieding..

in mijn omgeving hebben ze ook allemaal negatieve ervaringen met psychologen

ik denk dat de meeste mensen een negatieve ervaring hebben met een psycholoog omdat hun verwachting is dat de psycholoog het probleem wel even oplost. Terwijl ze het zelf moeten doen.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 01:39 schreef mymoodfentje het volgende:
ik denk dat de meeste mensen een negatieve ervaring hebben met een psycholoog omdat hun verwachting is dat de psycholoog het probleem wel even oplost. Terwijl ze het zelf moeten doen.

ben k niet mee eens, als je verw8 dat je psycholoog je probleem wel even oplost ben je ook niet echt slim lijkt me.... (dit zeggen ze zelf ook altijd trouwens: 'verw8 niet dat ik je een pilletje geef en dat alles dan ineens goed komt' )

waar ik me vooral aan erger is de lange wachttijd en als je dan eenmaal eindelijk op afspraak mag komen krijg je 50 minuten in 2 weken terwijl sommige mensen enorme problemen hebben.. en als de hele gang van zaken dan ook nog eens tegen valt kan ie wat mij betreft de pot op

nee srsly ik heb chronische hyperventilatie en ben daar grotendeels zelf achter moeten komen dat ik dat had... vooral lezen lezen lezen>huisarts en veel psychologen

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 01:39 schreef mymoodfentje het volgende:
ik denk dat de meeste mensen een negatieve ervaring hebben met een psycholoog omdat hun verwachting is dat de psycholoog het probleem wel even oplost. Terwijl ze het zelf moeten doen.

on second tought, zou best kunnen....

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 01:01 schreef Xennia het volgende:
Als je al die maanden al geen goed gevoel bij hem hebt en geen klik voelt, kun je inderdaad beter een andere zoeken.

In een notedop.

Wel raar, want jullie hadden opeens wel een klik toch. (zie eerder topic)

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 01:01 schreef Xennia het volgende:
Als je al die maanden al geen goed gevoel bij hem hebt en geen klik voelt, kun je inderdaad beter een andere zoeken.

Maar Xennia, denk je dan dat een andere psych het haar wel allemaal voor gaat kauwen? TS zoekt een pasklare oorzaak én oplossing voor haar antwoord maar het doel van de psycholoog zal zijn dat zijzelf tot dat inzicht komt omdat dat veel effectiever is.

TS, ik wil je best vergelijkingsmateriaal geven, ik hoop alleen dat mensen niet gaan roepen dat ik een aandachtshoer ben. Ik hoop dat jij hiermee geholpen bent.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:57 schreef water_lelie het volgende:
Ik ga al een paar maanden naar therapie, maar mijn psycholoog zegt niks.

Als ik bijvoorbeeld vraag waarom ik toch angsten heb (want daarvoor zit ik daar), dan geeft hij er geen antwoord op, blijft me alleen maar aanstaren. Hij vertelt me gewoon niks?? Zijn ze allemaal zo?

Die van mij wel. Hoewel ze me niet te confronterend aanstaart , maar ze kijkt wel uit voor ze me onderbreekt. Haar persoonlijke mening over mijn persoonlijkheid heb ik één keer mogen horen en dat was dat ze zich in een negatief beeld dat ik over mezelf schetste, niet herkende. Het beeld dat ik schetste was iemand die bewust drama creëert in haar leven om daarmee aandacht te oogsten.

quote:

Ik ben de hele tijd alleen maar aan het woord, ik moet gewoon vertellen. Ik word er soms moe van.
En als ik niks zeg, blijft hij ook stil. Het kan gewoon een half uur stil blijven, totdat ik er gek van word en weer ga praten. Wat wil hij toch horen...

Boeit het wat hij wil horen? Uiteindelijk betaal jij voor zijn service en jij praat waarover jij wil praten. Een half uur stil blijven lijkt me trouwens ook niet normaal, ik snap persoonlijk zelf ook niet dat hij dan niet ingrijpt.

quote:

Soms denk ik dat hij mijn verhalen gewoon te interessant vind (niks interessants aan maar goed) en me niet wil onderbreken. Maar als ik klaar ben met praten, dan mag hij wel reactie geven vind ik, dat doet hij niet.

Je verhalen zijn wel interessant want daarin kan de oorzaak voor je angsten liggen. Verwacht alleen niet dat hij zegt 'Ja, OK, ga daar eens op door want waarschijnlijk ligt de oorzaak daar'. Mijn psych geeft dus eerder reacties als 'herken je dit gedrag van jezelf?' of 'wat voor gevoel geeft je dat?'. Eigenlijk is het sowieso vooral het 'hoe voelt dat'-verhaal maar dat komt omdat ik daarin een blokkade heb. Misschien ligt jouw blokkade wel ergens anders. Nu mijn blokkade gedeeltelijk overwonnen is, vraagt ze wel meer duiding en moedigt ze ook meer aan. Kan ook te maken hebben met dat ik niet meer blow en drink trouwens. .

quote:

Ik begrijp dat ik er zelf achter moet komen wat het probleem is, maar zit al sinds juli 2008 in psychotherapie!!!! Hoe lang moet ik er nog mee door gaan. Moet ik een andere psycholoog zoeken?
Of moet ik aan hem vragen, waarom zeg je niks.

Wie heeft er ervaring met psychologen?

Dus. Alsjeblieft. OK, waarschijnlijk is zijn aanpak niet nuttig voor jou. Maar dan nog het volgende probleem: hoe wil je hem duidelijk gaan maken dat jij geen baat hebt bij zijn aanpak? Is toch een soort van verwijt dat je hem voor moet leggen. Bovendien moet je dan óók nog eens op zoek gaan naar een psycholoog en de volgende zal je ook niet vertellen wat hij wil horen.

Misschien is het een idee om deze vent nog 1 kans te geven. Gewoon diep ademhalen en zodra de sessie begint zeggen dat je niet het gevoel hebt er ook maar 1 stap mee op te schieten en dat je meer sturing nodig hebt.

[ Bericht 2% gewijzigd door MLI op 27-01-2009 02:17:26 ]

Edit.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 13:18 schreef water_lelie het volgende:


Waarom niet? Dat is inderdaad wat ik wil horen.
Jij denkt dus dat hij dat niet zal zeggen? Maar dat is toch zijn werk om mij te vertellen waar de oorzaak ligt.
Ik kom er zelf echt niet uit. En ik heb het idee dat hij het wel weet, alleen bewust niet zegt. Wat heb ik daar aan.

Een oorzaak waar je zelf op komt helpt veel meer in de richting van een oplossing dan een oorzaak die je wordt aangereikt.

Als hij nu zegt: het komt door je opvoeding, je ouders. Dan kun je het daar mee eens zijn of niet, en dan?

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 13:18 schreef water_lelie het volgende:

[..]

MLI, ik had net geen tijd om op jou te reageren, maar dat doe ik nu dus even.
Ik hoop ook dat ze dat niet gaan roepen. Ik ben juist blij dat je wat over jouw psycholoog vertelt.
[..]

Waarom niet? Dat is inderdaad wat ik wil horen.
Jij denkt dus dat hij dat niet zal zeggen? Maar dat is toch zijn werk om mij te vertellen waar de oorzaak ligt.
Ik kom er zelf echt niet uit. En ik heb het idee dat hij het wel weet, alleen bewust niet zegt. Wat heb ik daar aan.

Het is niet zijn werk om jou te vertellen waar de oorzaak ligt. Zijn werk is om je ZELF tot dat inzicht te laten komen. Een goede psycholoog laat je in eerste instantie zélf een mening over jezelf vormen. Hij zegt het inderdaad bewust niet omdat hij dus wil dat je dat zelf ontdekt.

Maar vertel eens, jij praat dan vooral over je dagelijks leven van nu? Probeer je daarbij ook een bepaald onderwerp centraal te stellen? De oorzaak ligt hoogstwaarschijnlijk in je jeugd of puberteit. Ik wil je best een hint geven: ik vermoed dat hij eerst wil dat jij zelf een mening vormt over jezelf. Misschien moet je eens beginnen met je goede en negatieve eigenschappen op te schrijven. Stel dat je nou eens zou beginnen met je assertiviteit, dan ga je naar zo'n sessie en dan begin je zelf door te zeggen dat je het nu eens wil hebben over je assertiviteit. En dan vertel je wat je is overkomen met je rij-instructeur. Ook andere voorbeelden uit het verleden, dat mag als kind zijn, als puber, gewoon alles dat JIJ van belang vindt als het op jouw assertiviteit aankomt. Wat dan wel eens zou kunnen is dat hij zich hardop afvraagt of bijvoorbeeld 'die situatie van toen in de supermarkt hetzelfde gevoel opriep als toen in de klas'. Op zo'n manier ga JIJ er over nadenken en vorm je jezelf een mening over je eigen assertiviteit. En wie weet kom je dan over een tijdje tot de conclusie dat je bijvoorbeeld niet assertief bent omdat je hele familie uit dominante mensen bestaat, of omdat je familie je altijd het gevoel gaf dat jouw mening er toch niet toe deed.

Na een paar sessies heb je dan je eigen mening gevormd over je eigen assertiviteit en de oorzaak daarvan, en dan zul je dus zien dat je zelfvertrouwen daarin groeit omdat je weet dat het niet je eigen schuld is dat je niet zo assertief bent. Verwacht dan niet dat je ineens ontpopt tot een überbitch die alles zegt dat haar niet zint, maar omdat je dus meer zelfvertrouwen hebt, groeit je assertiviteit ook langzamerhand. Dat merk je aan hele kleine dingetjes in de praktijk (in mijn geval merk ik bijvoorbeeld vooruitgang in het feit dat ik bijna elke dag uitgebreid voor mezelf kook, terwijl ik dat tot 3 maanden geleden alleen maar deed als er mensen mee kwamen eten).

Is dit concreet genoeg voor je, of snap je er nog steeds niet veel van?

het is de vorm van therapie bij veel vormen van pshychotherapie is de grondslag het zelf laten praten en associeren van de "client". de pshycholoog geeft hierbij af en toe opstapjes maar zit er verder meer als leidraad en toezichthouder bij. Waarom heb je specifiek voor pshychotherapie gekozen?

Zeg hem wanneer hij stil is, dat je feedback zou willen krijgen en als dat niet komt je een verwijzing naar een andere psycholoog wilt.

Probeer eens een vraag te stellen. Als je verteld dat je vorige week naar de bakker bent geweest en dat je je daar kut voelde en angstig ( moet je wel vertellen dan natuurlijk, daarvoor zit je daar tenslotte) vraag dan "en wat moet ik nou doen volgende keer bij de bakker?" Of: "waardoor denkt u dat het komt dat ik me zo voelde?"

Dan moet hij toch wel íets zeggen denk ik

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 18:08 schreef Vandaag... het volgende:
Probeer eens een vraag te stellen. Als je verteld dat je vorige week naar de bakker bent geweest en dat je je daar kut voelde en angstig ( moet je wel vertellen dan natuurlijk, daarvoor zit je daar tenslotte) vraag dan "en wat moet ik nou doen volgende keer bij de bakker?" Of: "waardoor denkt u dat het komt dat ik me zo voelde?"

Dan moet hij toch wel íets zeggen denk ik

"wat denk je zelf"

gok ik zo

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 18:11 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

"wat denk je zelf"

gok ik zo

sommigen mensen moeten dat gewoon horen van een ander voordat ze beginnen met zelf nadenken.

@Waterlelie:
Er zijn verschillende soorten therapie en therapeuten. Ga eens google op psychotherapie en zie dan wat er allemaal aan manieren zijn. Bekijk welke manier je aanspreekt en ga opzoek naar zo'n therapeut.

Alleen maar zwijgen en geen handvaten geven is geen therapie. Simpel: als je zelf niet weet dat je in een kronkel denkt, dan kom je er nooit achter, behalve als iemand je dat verteld.
Als je weet wat je klachten zijn kun je ook daar op googlen. Dan zie je wat er voor mogelijkheden zijn.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 01:59 schreef MLI het volgende:
Maar Xennia, denk je dan dat een andere psych het haar wel allemaal voor gaat kauwen? TS zoekt een pasklare oorzaak én oplossing voor haar antwoord maar het doel van de psycholoog zal zijn dat zijzelf tot dat inzicht komt omdat dat veel effectiever is.

1) een goede therapie staat of valt met een vertrouwensband. TS heeft al vanaf het begin geen goed gevoel
2) pasklare antwoorden hoef je niet te verwachten nee, maar deze psych zwijgt al sinds een half jaar. Dan kan TS net zo goed tegen de muur praten

TS waarom heb je gekozen voor een psychotherapeut en niet bijvoorbeeld voor een cognitief gedragstherapeut? Het lijkt me bijvoorbeeld goed dat je leert onderscheid te maken tussen realistische en onrealistische angsten, dat je jezelf gaat observeren en gaat voelen wat angst met je doet, wat er aan vooraf gaat, wat je triggert, hoe je er controle over krijgt etc.

Wat voor titel(s) heeft je therapeut en is hij aangesloten bij een beroepsvereniging?

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 15:04 schreef water_lelie het volgende:

[..]

Hij vraag wat heeft je de afgelopen week/weken beziggehouden. En dan vertel ik wat me heeft beziggehouden. Hoe kan ik daarbij een bepaald onderwerp centraal stellen? Als ik dat doe dan probeer ik hem toch juist naar zijn mond te praten. Ik geef alleen antwoord op zijn vraag.
[..]

Ik snap je wel. Volgens mij snap jij me niet, maar dat geeft niet.
Jij zegt dus dat ik meteen moet beginnen over dingen die me overkomen zijn. De meeste dingen weet hij al (behalve die stomme rij-instructeur, maar dat is totaal niet relevant, was gewoon een idioot en ik heb het juiste gedaan door weg te gaan, daarmee klaar).

Oke, ik vertel, vorige week heb ik dit gedaan en ik ben daar naar toe geweest en blabla. Dan valt er een stilte, omdat ik dan klaar ben met vertellen ofzo. En dan blijft het stil. Waarom praat hij niet terug?
Ik kijk hem aan, hij kijkt ook, ik blijf kijken zo van waar blijft je reactie. maar hij blijft ook terugkijken. Daar kan ik toch zo niet tegen. Dit is hoe het gaat. Dan kijk ik weg en wacht op zijn reactie, maar geen reactie. Het is net een spelletje. Hij heeft heel goed door dat ik zijn reactie wil, maar geeft die niet.

Ohja, dit doet hij. Als ik wegkijk en hem na een minuut weer aankijk, dan zie ik dat hij me zit te observeren met zijn ogen wat gespleten. Vertelt ook niet wat hij denkt of ziet.
Maar ik snap dus wel dat het niet om hem gaat. Hij probeert me misschien alleen te laten met mijn gedachten of gevoelens. Ik wil alleen maar van hem weten waarom die angsten, het is niet meer alleen hypochondrie.

Moet je zelf achterkomen. En inderdaad, jouw psycholoog lijkt me een prutser. Maar vergeet niet dat het grotendeels ook valt en staat met je eigen instelling, én wat Xennia zegt, de vertrouwensband. Verder mag je me alles vragen via pm .

Oh ja! Wat betreft jouw rij-instructeur, juist dat zou ik nou wél vertellen tegen mijn psycholoog. Ik zou dat dus ontzettend relevant vinden, het is iets dat jou dusdanig bezighield dat je er een topic over opende terwijl je (in tegenstelling tot mij) zelden topics opent dus het zal je ontzettend dwars gezeten hebben. Ik zou precies vertellen hoe die man zich gedraagt, ik zou precies vertellen hoe ik daarop reageer én ik zou erbij vertellen welk gevoel dat bij mij oproept. Dan zou ik me ook hardop afvragen of dit de eerste keer is dat ik me zo voel en of het de eerste keer is dat ik zo reageer. Op die manier krijg je je wekelijkse uurtje wel vol . En inderdaad, supergoed dat je niet meer lest bij die ontzettende eikel. Dat was sowieso al een stapje in de goede richting .

[ Bericht 8% gewijzigd door MLI op 28-01-2009 00:48:26 ]

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 19:51 schreef Xennia het volgende:

[..]

TS waarom heb je gekozen voor een psychotherapeut en niet bijvoorbeeld voor een cognitief gedragstherapeut? Het lijkt me bijvoorbeeld goed dat je leert onderscheid te maken tussen realistische en onrealistische angsten, dat je jezelf gaat observeren en gaat voelen wat angst met je doet, wat er aan vooraf gaat, wat je triggert, hoe je er controle over krijgt etc.

Wat is het verschil ? Ik persoonlijk ben maar gewoon naar een instelling gegaan die door de Belgische overheid gesponsord wordt en daarmee met mijn neus in de boter gevallen. Inlezen? Onzin! .

-edit- fail

[ Bericht 33% gewijzigd door Re op 28-01-2009 10:08:18 ]

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 00:42 schreef MLI het volgende:

[..]

Wat is het verschil ? Ik persoonlijk ben maar gewoon naar een instelling gegaan die door de Belgische overheid gesponsord wordt en daarmee met mijn neus in de boter gevallen. Inlezen? Onzin! .

Cognitieve gedragstherapie gaat er vanuit dat je gedachten je gevoelens en je gedrag bepalen, dus als je je cognities verandert, verandert ook de rest. Zo kun je bijvoorbeeld onderscheid maken tussen realistische en onrealistische angsten.
Onrealistisch is bv bang zijn dat je de deur niet goed hebt afgesloten, terwijl je dit al een keer hebt gecontroleerd. Door zelfinstructie ''ik heb het gecontroleerd, de deur is dicht'' neemt de angst af. Je kunt ook jezelf afvragen wat het ergste is dat kan gebeuren als je de deur niet nogmaals checkt en dan kom je tot de conclusie dat er niets ergs kan gebeuren en kun je de angst laten varen.

Bij psychotherapie gaan ze doorgaans meer op zoek naar de achtergronden van gedrag en deze therapie duurt doorgaans ook langer. Al zijn er ook weer cognitieve stromingen binnen de psychotherapie.

Bij een psychoanalyse moet je idd een lange adem hebben.

En angst voor ernstige ziektes is wel onrealistisch als je verder gezond bent en deze angsten dusdanig zijn dat ze je in deze mate belemmeren.

ik denk dat je wel ene click moet hebben met je psycholoog, je vertelt tenslotte intieme dingen.

Vraag het eens precies zo aan je psycholoog.

En als hij dan nog geen antwoord geeft zoek dan een ander. Het is toch van de zotte dat je de lancunes in je therapie moet gaan opvullen via Fok!