Dat heb je nog niet gedaan??quote:Op maandag 26 januari 2009 11:57 schreef water_lelie het volgende:
Of moet ik aan hem vragen, waarom zeg je niks.
Volgens mij probeert hij je aan het denken te zetten. Vergeet niet dat je daar zit om je eigen problemen op te lossen. Een psycholoog kan je op weg helpen, maar je moet zélf de juiste stappen zetten. Maar dat weet je al.quote:Op maandag 26 januari 2009 11:57 schreef water_lelie het volgende:
Ik ga al een paar maanden naar therapie, maar mijn psycholoog zegt niks.
Als ik bijvoorbeeld vraag waarom ik toch angsten heb (want daarvoor zit ik daar), dan geeft hij er geen antwoord op, blijft me alleen maar aanstaren. Hij vertelt me gewoon niks?? Zijn ze allemaal zo?
Ik ben de hele tijd alleen maar aan het woord, ik moet gewoon vertellen. Ik word er soms moe van.
En als ik niks zeg, blijft hij ook stil. Het kan gewoon een half uur stil blijven, totdat ik er gek van word en weer ga praten. Wat wil hij toch horen...
Soms denk ik dat hij mijn verhalen gewoon te interessant vind (niks interessants aan maar goed) en me niet wil onderbreken. Maar als ik klaar ben met praten, dan mag hij wel reactie geven vind ik, dat doet hij niet.
Ik begrijp dat ik er zelf achter moet komen wat het probleem is, maar zit al sinds juli 2008 in psychotherapie!!!! Hoe lang moet ik er nog mee door gaan. Moet ik een andere psycholoog zoeken?
Of moet ik aan hem vragen, waarom zeg je niks.
Wie heeft er ervaring met psychologen?
Nee, maar die neiging heb ik.quote:
dat snap ik niet?quote:Op maandag 26 januari 2009 12:06 schreef GasTurbine het volgende:
Het feit dat jij je nu afvraagt waarom hij niks zegt is een teken dat je op de goede weg zit!
Succes!
het is dezelfdequote:Op maandag 26 januari 2009 12:48 schreef Re het volgende:
is het trouwens dezelfde therapeut als deze?
psychotherapeut maakt me onzeker
of is dit een andere?
Je zit er uiteindelijk altijd om je eigen problemen op te lossen, maar een psychotherapeut is er juist om ook handvaten te geven hóe jij je problemen op kunt lossen, want hoe dit moet weten veel mensen vaak niet en daarom gaan ze juist naar een psychotherapeut.quote:Op maandag 26 januari 2009 12:11 schreef Disorder het volgende:
[..]
Volgens mij probeert hij je aan het denken te zetten. Vergeet niet dat je daar zit om je eigen problemen op te lossen. Een psycholoog kan je op weg helpen, maar je moet zélf de juiste stappen zetten. Maar dat weet je al.
Hij heeft me wel verteld hoe de behandeling zou gaan en zo doet hij het ook. Dus ik moet maar praten whatever en daarbij mijn herinneringen of gevoelens niet uit de weg gaan. Maar dat is toch ook lekker makkelijk voor een psycholoog. Wat voor aandeel heeft hij er dan in, als hij verder niks zegt, alleen maar af en toe iets herhaalt wat ik zei.quote:Op maandag 26 januari 2009 13:21 schreef -moi- het volgende:
[..]
Je zit er uiteindelijk altijd om je eigen problemen op te lossen, maar een psychotherapeut is er juist om ook handvaten te geven hóe jij je problemen op kunt lossen, want hoe dit moet weten veel mensen vaak niet en daarom gaan ze juist naar een psychotherapeut.
Als je zelf geen goed gevoel erbij hebt en diegene vertelt helemaal niet hoe hij jou wil gaan behandelen zou ikzelf een andere zoeken...
quote:Op maandag 26 januari 2009 12:06 schreef GasTurbine het volgende:
Dit is normaal TS, maar als je er problemen mee hebt geeft het alleen maar aan dat je meer te verkroppen hebt. Dit noemen we de Nixzechzky-techniek. Het feit dat jij je nu afvraagt waarom hij niks zegt is een teken dat je op de goede weg zit!
Succes!
Grappig is dat jij ipv jezelf bezig houden met jouw problemen jij je nu bezig houdt met wat hij wel niet allemaal van je denkt. Ik denk dat die angsten die jij hebt ook daar gelinkt aan zijn. Wat anderen mensen wel niet van je denken etc.quote:Op maandag 26 januari 2009 11:57 schreef water_lelie het volgende:
Ik ga al een paar maanden naar therapie, maar mijn psycholoog zegt niks.
Als ik bijvoorbeeld vraag waarom ik toch angsten heb (want daarvoor zit ik daar), dan geeft hij er geen antwoord op, blijft me alleen maar aanstaren. Hij vertelt me gewoon niks?? Zijn ze allemaal zo?
Ik ben de hele tijd alleen maar aan het woord, ik moet gewoon vertellen. Ik word er soms moe van.
En als ik niks zeg, blijft hij ook stil. Het kan gewoon een half uur stil blijven, totdat ik er gek van word en weer ga praten. Wat wil hij toch horen...
Soms denk ik dat hij mijn verhalen gewoon te interessant vind (niks interessants aan maar goed) en me niet wil onderbreken. Maar als ik klaar ben met praten, dan mag hij wel reactie geven vind ik, dat doet hij niet.
Ik begrijp dat ik er zelf achter moet komen wat het probleem is, maar zit al sinds juli 2008 in psychotherapie!!!! Hoe lang moet ik er nog mee door gaan. Moet ik een andere psycholoog zoeken?
Of moet ik aan hem vragen, waarom zeg je niks.
Wie heeft er ervaring met psychologen?
ben k niet mee eens, als je verw8 dat je psycholoog je probleem wel even oplost ben je ook niet echt slim lijkt me.... (dit zeggen ze zelf ook altijd trouwens: 'verw8 niet dat ik je een pilletje geef en dat alles dan ineens goed komt'quote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:39 schreef mymoodfentje het volgende:
ik denk dat de meeste mensen een negatieve ervaring hebben met een psycholoog omdat hun verwachting is dat de psycholoog het probleem wel even oplost. Terwijl ze het zelf moeten doen.
on second tought, zou best kunnen....quote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:39 schreef mymoodfentje het volgende:
ik denk dat de meeste mensen een negatieve ervaring hebben met een psycholoog omdat hun verwachting is dat de psycholoog het probleem wel even oplost. Terwijl ze het zelf moeten doen.
In een notedop.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:01 schreef Xennia het volgende:
Als je al die maanden al geen goed gevoel bij hem hebt en geen klik voelt, kun je inderdaad beter een andere zoeken.
Maar Xennia, denk je dan dat een andere psych het haar wel allemaal voor gaat kauwen? TS zoekt een pasklare oorzaak én oplossing voor haar antwoord maar het doel van de psycholoog zal zijn dat zijzelf tot dat inzicht komt omdat dat veel effectiever is.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:01 schreef Xennia het volgende:
Als je al die maanden al geen goed gevoel bij hem hebt en geen klik voelt, kun je inderdaad beter een andere zoeken.
Die van mij wel. Hoewel ze me niet te confronterend aanstaartquote:Op maandag 26 januari 2009 11:57 schreef water_lelie het volgende:
Ik ga al een paar maanden naar therapie, maar mijn psycholoog zegt niks.
Als ik bijvoorbeeld vraag waarom ik toch angsten heb (want daarvoor zit ik daar), dan geeft hij er geen antwoord op, blijft me alleen maar aanstaren. Hij vertelt me gewoon niks?? Zijn ze allemaal zo?
Boeit het wat hij wil horen? Uiteindelijk betaal jij voor zijn service en jij praat waarover jij wil praten. Een half uur stil blijven lijkt me trouwens ook niet normaal, ik snap persoonlijk zelf ook niet dat hij dan niet ingrijpt.quote:Ik ben de hele tijd alleen maar aan het woord, ik moet gewoon vertellen. Ik word er soms moe van.
En als ik niks zeg, blijft hij ook stil. Het kan gewoon een half uur stil blijven, totdat ik er gek van word en weer ga praten. Wat wil hij toch horen...
Je verhalen zijn wel interessant want daarin kan de oorzaak voor je angsten liggen. Verwacht alleen niet dat hij zegt 'Ja, OK, ga daar eens op door want waarschijnlijk ligt de oorzaak daar'. Mijn psych geeft dus eerder reacties als 'herken je dit gedrag van jezelf?' of 'wat voor gevoel geeft je dat?'. Eigenlijk is het sowieso vooral het 'hoe voelt dat'-verhaal maar dat komt omdat ik daarin een blokkade heb. Misschien ligt jouw blokkade wel ergens anders. Nu mijn blokkade gedeeltelijk overwonnen is, vraagt ze wel meer duiding en moedigt ze ook meer aan. Kan ook te maken hebben met dat ik niet meer blow en drink trouwens.quote:Soms denk ik dat hij mijn verhalen gewoon te interessant vind (niks interessants aan maar goed) en me niet wil onderbreken. Maar als ik klaar ben met praten, dan mag hij wel reactie geven vind ik, dat doet hij niet.
Dus. Alsjeblieft. OK, waarschijnlijk is zijn aanpak niet nuttig voor jou. Maar dan nog het volgende probleem: hoe wil je hem duidelijk gaan maken dat jij geen baat hebt bij zijn aanpak? Is toch een soort van verwijt dat je hem voor moet leggen. Bovendien moet je dan óók nog eens op zoek gaan naar een psycholoog en de volgende zal je ook niet vertellen wat hij wil horen.quote:Ik begrijp dat ik er zelf achter moet komen wat het probleem is, maar zit al sinds juli 2008 in psychotherapie!!!! Hoe lang moet ik er nog mee door gaan. Moet ik een andere psycholoog zoeken?
Of moet ik aan hem vragen, waarom zeg je niks.
Wie heeft er ervaring met psychologen?
Dat doe ik echt niet. Ik vertel ook alleen wat ik wil vertellen, gewoon de dagelijkse dingen, daar vraagt hij namelijk ook naar. Maar ik krijg nooit reactie.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:27 schreef mymoodfentje het volgende:
[..]
Jij zegt, wat wil hij toch horen...dus vraag ik je nu,..waarom wil je hem naar de mond praten? het gaat er niet om wat hij wil horen, het gaat erom wat jij wil vertellen.
Er is ook een klik in de zin dat ik wat meer durfde praten bij hem.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:53 schreef eleusis het volgende:
[..]
Wel raar, want jullie hadden opeens wel een klik toch. (zie eerder topic)
MLI, ik had net geen tijd om op jou te reageren, maar dat doe ik nu dus even.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:59 schreef MLI het volgende:
TS, ik wil je best vergelijkingsmateriaal geven, ik hoop alleen dat mensen niet gaan roepen dat ik een aandachtshoer ben. Ik hoop dat jij hiermee geholpen bent.
Waarom niet? Dat is inderdaad wat ik wil horen.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:59 schreef MLI het volgende:
Je verhalen zijn wel interessant want daarin kan de oorzaak voor je angsten liggen. Verwacht alleen niet dat hij zegt 'Ja, OK, ga daar eens op door want waarschijnlijk ligt de oorzaak daar'.
Een oorzaak waar je zelf op komt helpt veel meer in de richting van een oplossing dan een oorzaak die je wordt aangereikt.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 13:18 schreef water_lelie het volgende:
Waarom niet? Dat is inderdaad wat ik wil horen.
Jij denkt dus dat hij dat niet zal zeggen? Maar dat is toch zijn werk om mij te vertellen waar de oorzaak ligt.
Ik kom er zelf echt niet uit. En ik heb het idee dat hij het wel weet, alleen bewust niet zegt. Wat heb ik daar aan.
Het is niet zijn werk om jou te vertellen waar de oorzaak ligt. Zijn werk is om je ZELF tot dat inzicht te laten komen. Een goede psycholoog laat je in eerste instantie zélf een mening over jezelf vormen. Hij zegt het inderdaad bewust niet omdat hij dus wil dat je dat zelf ontdekt.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 13:18 schreef water_lelie het volgende:
[..]
MLI, ik had net geen tijd om op jou te reageren, maar dat doe ik nu dus even.
Ik hoop ook dat ze dat niet gaan roepen. Ik ben juist blij dat je wat over jouw psycholoog vertelt.
[..]
Waarom niet? Dat is inderdaad wat ik wil horen.
Jij denkt dus dat hij dat niet zal zeggen? Maar dat is toch zijn werk om mij te vertellen waar de oorzaak ligt.
Ik kom er zelf echt niet uit. En ik heb het idee dat hij het wel weet, alleen bewust niet zegt. Wat heb ik daar aan.
Hij vraag wat heeft je de afgelopen week/weken beziggehouden. En dan vertel ik wat me heeft beziggehouden. Hoe kan ik daarbij een bepaald onderwerp centraal stellen? Als ik dat doe dan probeer ik hem toch juist naar zijn mond te praten. Ik geef alleen antwoord op zijn vraag.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 13:42 schreef MLI het volgende:
Maar vertel eens, jij praat dan vooral over je dagelijks leven van nu? Probeer je daarbij ook een bepaald onderwerp centraal te stellen?
Ik snap je wel. Volgens mij snap jij me niet, maar dat geeft niet.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 13:42 schreef MLI het volgende:
Is dit concreet genoeg voor je, of snap je er nog steeds niet veel van?
"wat denk je zelf"quote:Op dinsdag 27 januari 2009 18:08 schreef Vandaag... het volgende:
Probeer eens een vraag te stellen. Als je verteld dat je vorige week naar de bakker bent geweest en dat je je daar kut voelde en angstig ( moet je wel vertellen dan natuurlijk, daarvoor zit je daar tenslotte) vraag dan "en wat moet ik nou doen volgende keer bij de bakker?" Of: "waardoor denkt u dat het komt dat ik me zo voelde?"
Dan moet hij toch wel íets zeggen denk ik
sommigen mensen moeten dat gewoon horen van een ander voordat ze beginnen met zelf nadenken.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 18:11 schreef littledrummergirl het volgende:
[..]
"wat denk je zelf"
gok ik zo
1) een goede therapie staat of valt met een vertrouwensband. TS heeft al vanaf het begin geen goed gevoelquote:Op dinsdag 27 januari 2009 01:59 schreef MLI het volgende:
Maar Xennia, denk je dan dat een andere psych het haar wel allemaal voor gaat kauwen? TS zoekt een pasklare oorzaak én oplossing voor haar antwoord maar het doel van de psycholoog zal zijn dat zijzelf tot dat inzicht komt omdat dat veel effectiever is.
Moet je zelf achterkomen. En inderdaad, jouw psycholoog lijkt me een prutser. Maar vergeet niet dat het grotendeels ook valt en staat met je eigen instelling, én wat Xennia zegt, de vertrouwensband. Verder mag je me alles vragen via pmquote:Op dinsdag 27 januari 2009 15:04 schreef water_lelie het volgende:
[..]
Hij vraag wat heeft je de afgelopen week/weken beziggehouden. En dan vertel ik wat me heeft beziggehouden. Hoe kan ik daarbij een bepaald onderwerp centraal stellen? Als ik dat doe dan probeer ik hem toch juist naar zijn mond te praten. Ik geef alleen antwoord op zijn vraag.
[..]
Ik snap je wel. Volgens mij snap jij me niet, maar dat geeft niet.
Jij zegt dus dat ik meteen moet beginnen over dingen die me overkomen zijn. De meeste dingen weet hij al (behalve die stomme rij-instructeur, maar dat is totaal niet relevant, was gewoon een idioot en ik heb het juiste gedaan door weg te gaan, daarmee klaar).
Oke, ik vertel, vorige week heb ik dit gedaan en ik ben daar naar toe geweest en blabla. Dan valt er een stilte, omdat ik dan klaar ben met vertellen ofzo. En dan blijft het stil. Waarom praat hij niet terug?
Ik kijk hem aan, hij kijkt ook, ik blijf kijken zo van waar blijft je reactie. maar hij blijft ook terugkijken. Daar kan ik toch zo niet tegen. Dit is hoe het gaat. Dan kijk ik weg en wacht op zijn reactie, maar geen reactie. Het is net een spelletje. Hij heeft heel goed door dat ik zijn reactie wil, maar geeft die niet.
Ohja, dit doet hij. Als ik wegkijk en hem na een minuut weer aankijk, dan zie ik dat hij me zit te observeren met zijn ogen wat gespleten. Vertelt ook niet wat hij denkt of ziet.
Maar ik snap dus wel dat het niet om hem gaat. Hij probeert me misschien alleen te laten met mijn gedachten of gevoelens. Ik wil alleen maar van hem weten waarom die angsten, het is niet meer alleen hypochondrie.
Wat is het verschilquote:Op dinsdag 27 januari 2009 19:51 schreef Xennia het volgende:
[..]
TS waarom heb je gekozen voor een psychotherapeut en niet bijvoorbeeld voor een cognitief gedragstherapeut? Het lijkt me bijvoorbeeld goed dat je leert onderscheid te maken tussen realistische en onrealistische angsten, dat je jezelf gaat observeren en gaat voelen wat angst met je doet, wat er aan vooraf gaat, wat je triggert, hoe je er controle over krijgt etc.
Hier ben ik dus ook hard mee bezig. Ik vertel het altijd als ik weer een angstaanval had. En probeer te bedenken wat me getriggert zou kunnen hebben. Dat weet ik namelijk niet altijd.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 19:51 schreef Xennia het volgende:
[..]
Het lijkt me bijvoorbeeld goed dat je leert onderscheid te maken tussen realistische en onrealistische angsten, dat je jezelf gaat observeren en gaat voelen wat angst met je doet, wat er aan vooraf gaat, wat je triggert, hoe je er controle over krijgt etc.
Wat voor titel(s) heeft je therapeut en is hij aangesloten bij een beroepsvereniging?
Ik had daar niet specifiek voor gekozen. Ik moest naar een psycholoog van mijn huisarts. Hij is psycholoog en toevallig psychotherapeut. Na de intake heeft hij mijn dossier laten nakijken door twee andere therapeuten om te beoordelen of het 'geschikt' was voor psychotherapie.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 17:42 schreef littledrummergirl het volgende:
het is de vorm van therapiebij veel vormen van pshychotherapie is de grondslag het zelf laten praten en associeren van de "client". de pshycholoog geeft hierbij af en toe opstapjes maar zit er verder meer als leidraad en toezichthouder bij. Waarom heb je specifiek voor pshychotherapie gekozen?
Dat vraag ik soms. Hij blijft me aankijken. Hij wil dat ik er zelf achter kom.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 18:08 schreef Vandaag... het volgende:
Probeer eens een vraag te stellen. Als je verteld dat je vorige week naar de bakker bent geweest en dat je je daar kut voelde en angstig ( moet je wel vertellen dan natuurlijk, daarvoor zit je daar tenslotte) vraag dan "en wat moet ik nou doen volgende keer bij de bakker?" Of: "waardoor denkt u dat het komt dat ik me zo voelde?"
Dan moet hij toch wel íets zeggen denk ik
Cognitieve gedragstherapie gaat er vanuit dat je gedachten je gevoelens en je gedrag bepalen, dus als je je cognities verandert, verandert ook de rest. Zo kun je bijvoorbeeld onderscheid maken tussen realistische en onrealistische angsten.quote:Op woensdag 28 januari 2009 00:42 schreef MLI het volgende:
[..]
Wat is het verschil? Ik persoonlijk ben maar gewoon naar een instelling gegaan die door de Belgische overheid gesponsord wordt en daarmee met mijn neus in de boter gevallen. Inlezen? Onzin!
![]()
.
Dit zijn de specifieke therapievormen van mijn therapeut:quote:Op woensdag 28 januari 2009 19:50 schreef Xennia het volgende:
[..]
Cognitieve gedragstherapie gaat er vanuit dat je gedachten je gevoelens en je gedrag bepalen, dus als je je cognities verandert, verandert ook de rest. Zo kun je bijvoorbeeld onderscheid maken tussen realistische en onrealistische angsten.
Onrealistisch is bv bang zijn dat je de deur niet goed hebt afgesloten, terwijl je dit al een keer hebt gecontroleerd. Door zelfinstructie ''ik heb het gecontroleerd, de deur is dicht'' neemt de angst af. Je kunt ook jezelf afvragen wat het ergste is dat kan gebeuren als je de deur niet nogmaals checkt en dan kom je tot de conclusie dat er niets ergs kan gebeuren en kun je de angst laten varen.
Bij psychotherapie gaan ze doorgaans meer op zoek naar de achtergronden van gedrag en deze therapie duurt doorgaans ook langer. Al zijn er ook weer cognitieve stromingen binnen de psychotherapie.
Ik vertrouw mijn therapeut, anders ging ik er niet heen.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 19:51 schreef Xennia het volgende:
1) een goede therapie staat of valt met een vertrouwensband. TS heeft al vanaf het begin geen goed gevoel
2) pasklare antwoorden hoef je niet te verwachten nee, maar deze psych zwijgt al sinds een half jaar. Dan kan TS net zo goed tegen de muur praten
TS waarom heb je gekozen voor een psychotherapeut en niet bijvoorbeeld voor een cognitief gedragstherapeut? Het lijkt me bijvoorbeeld goed dat je leert onderscheid te maken tussen realistische en onrealistische angsten, dat je jezelf gaat observeren en gaat voelen wat angst met je doet, wat er aan vooraf gaat, wat je triggert, hoe je er controle over krijgt etc.
Als deze angst onrealistisch is, kan ik concluderen dat de oorzaak van mijn angst dan echt ergens anders ligt? En werkt dat bij iedereen zo (met dezelfde angst), of is dat alleen bij mij zo? Ik ben maar hardop aan het nadenken. Ik ben er nog steeds niet uit.quote:Op donderdag 29 januari 2009 19:42 schreef Xennia het volgende:
En angst voor ernstige ziektes is wel onrealistisch als je verder gezond bent en deze angsten dusdanig zijn dat ze je in deze mate belemmeren.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |