Het leek mij een leuk idee om hier op FOK ook zo een estafette te beginnen.
Vertel iets over je zelf,
wie je bent,
waar je (ongeveer) vandaan komt,
wat je zoal doet in het dagelijkse leven,
wat zijn je hobbies,
je grootste passies,
welk boek staat op je nummer 1 lijst of welk boek lees je momenteel,
welke film is je-van-het,
voor welk gerecht kunnen ze je 's nachts wakker maken,
wat is de leukste uitspraak die je in tijden hebt gehoord (mag van je kinderen zijn of als je nog geen kinderen hebt van je buurman of buurvrouw etc)
etc etc
en last but not least, stel een (persoonlijke) vraag aan de volgende van de estafette.
Zal ik maar zelf beginnen, mijn naam is dus niet Faja in het echt, maar begint met de letter P.
Ik ben bijna 30 jaar geleden geboren in onze hoofdstad als oudste van het gezin. Ik heb nog een zusje die 2 jaar jonger is, die naast me woont maar waar ik amper contact mee heb. Ik had van mijn 12e tot mijn 16e een super tijd op de mavo, heel veel vrienden gemaakt waar ik nog altijd mee contact heb. Ook mijn eerste echte grote liefde heb ik daar opgedoken, een jongen die 5 jaar ouder is en op het vwo zat. Pas toen ik in het laatste jaar MBO zat kregen wij wat met elkaar. In die tijd was ik onhandelbaar, dwars en een vreselijke puber. Ik lag vaak in de clinche met mijn ouders en was op een gegeven moment alleen nog maar thuis om te slapen.
Nog voor het aanbreken van mijn 18e verjaardag was ik uit huis vertrokken. Ik woonde een half jaar bij mijn vriend in huis maar kon daar niet aarden, dus na een half jaar zei ik dat ik terug wou in een woonwagen. Zo een klein flatje met een balkon van 1 bij 2 en buren die ik niet kon was niks voor iemand die gewent is de deur open te doen en buiten te staan te midden van familie. Hij verhuisde mee terug en tot mijn 21 waren wij bij elkaar.
Op mijn 21e verloor ik 1 van mijn beste vriendinnen door de brand in een ski trein in kaprun (oostenrijk), ik kon met mijn verdriet alleen bij onze wederzijdse vriendin terecht maar thuis dus niet. Ook mijn ouders zijn wat betreft emoties vlak, ze condoleren je maar je moet niet in je verdriet gaan zwelgen.
Niet veel later op een zaterdagochtend in maart kreeg mijn opa een beroerte en storte mijn wereld letterlijk in. De dag erna is hij overleden. Mijn opa en oma waren een soort van 2e ouders, ik heb bij hen in huis gewoont en zij hebben mij grotendeels groot gebracht.
Mijn moeder is als kind mishandeld en heeft daardoor nooit echt genegenheid kunnen tonen, pas nu ze oma is lukt dat haar. En dan ook alleen richting de kleinkinderen, ze probeert goed te maken wat haar bij ons niet lukte. Nu ik volwassen ben kan ik er begrip voor op brengen, als kind snapte ik er niks van.
Nog een maand na het overlijden van mijn opa is mijn neefje vermoord, een avondje stappen in Schagen met 6 messteken moeten bekopen. Mijn relatie was inmiddels al over en ik heb een flinke periode in een diep zwart gat zeten, elk weekend stappen om zo maar te vergeten wat er was gebeurd. Mijn neefje had een beste vriend als kind, waar mee ik ook was opgegroeid vanaf mijn 6e. Mijn oom en tante hadden hem graag bij de crematie aanwezig maar niemand wist waar hij woonde of uit hing. Ik wist dat hij bij de landmacht werkzaam was en via via had ik vernomen dat hij in Duitsland was gelegerd. Ik heb een dag voor de crematie iedereen van de landmacht, van banenwinkel tot aan basissen in Duitsland afgebeld tot ik iemand aan de lijn kreeg die hem kon. Nog net op tijd kon ik zijn vriendin bereiken en de boodschap door geven. Slechts enkele ogenblikken voor het vertrekken van de rouwstoet naar het crematorium was hij er dan toch. Hij was mijn steun en toeverlaat tijdens de dienst en ik het zijne. Hierna hebben we contact gehouden.
Een jaar later stond hij op de sterfdag van mijn neefje op de stoep om samen langs mijn oom en tante te gaan. Niet veel later was zijn relatie verbroken en zijn wij een relatie begonnen. Binnen enkele weken woonde we samen, een jaar later waren we getrouwd en nog een paar maanden later was ik zwanger van onze dochter. Inmiddels zijn we al weer 7 jaar samen, 6 jaar getrouwd en hebben we na onze dochter een jaar geleden nog een zoon gekregen.
Qua werk heb ik het nodige gedaan, ik heb de opleiding mbo algemeen commercieel gedaan (dus ik kan mijn eigen groothandel of detailhandel openen), heb naast school nog een middle management opleiding gedaan en behaald, Nima A heb ik tot 2 keer geprobeerd te behalen maar ik sla dicht bij formules. Ik heb nog een opleiding Business Englisch aan de University of Cambridge gedaan en heb een onafgemaakte cursus steno in de kast liggen. Ben ooit fulltime begonnen bij de prenatal en daarna via verschillende kantoor functies (tsja waarom iets commercieels als opleiding gedaan) bij mijn huidige werkgever gekomen, waar ik nu al weer 7 jaar werk. Mijn wens is om ooit iets voor me zelf te beginnen maar ik ben momenteel erg druk met een kind dat vaak ziek is. Nu is mijn streven om in de toekomst 1 dag minder te werken als het financieel mogelijk is waardoor ik een dag minder in de week onze zoon naar de creche hoef te brengen. Hi gaat nu 3 dagen in de week en vaak is het 1 dag te veel.
Mijn dochter is vernoemd naar de hoofdpersonage uit mijn lievelingsboek, Nevelen van Avalon (Marion Bradley). Een priesteres van het heilige eiland Avalon en tevens de halfzuster van koning Arthur. Aangezien ik mijn dochter een naam van een heilige, en voor sommige een heidense, heb gegeven wou ik mijn zoon ook een naam geven van een heilige. Zijn overgrootvader had de bijbelse naam David maar na mij verdiept te hebben in het heilige schrift, want ik ben dus totaal niet van het geloof, kwam ik er achter dat koning David dan wel de reus Goliath had verslagen maar hij had ook een getrouwde vrouw tot zijn minnares gemaakt en haar echtgenoot de oorlog in gestuurd om zo gedood te worden zodat hij haar de zijne kon maken. Profeet Nathan heeft koning David toen op het matje geroepen. En zo doende kwam ik bij de naam Nathan. Ik vond de naam Ezra ook erg mooi maar mijn man was daar niet van gecharmeerd. Kan niet alles hebben en in lijn met de namen van onze dochter en mijn stiefzoon klonk Nathan ook beter.
Ik lees graag en veel (als ik er de tijd voor heb), ben nog net niet aan mijn camera vast geplakt en helaas niet zo creatief als ik zou willen zijn. Ik zie soms de mooiste creaties voor kinderen voorbij komen op FOK en denk dan wel eens bij me zelf kon ik dat ook maar. Misschien wanneer ik in de toekomst iets meer tiijd heb om lekker thuis met de jongste bezig te zijn dat ik nog wel eens iets creatiefs ga proberen. Misschien een naaicursus bij het buurthuis ofzo. Films kijken is ook 1 van mijn hobbies en voor dat ik kinderen had zat ik meestal een keer of 3-4 in de week in de bioscoop. Helaas heb ik daar nu bijzonder weinig tijd voor maar probeer wel bij te blijven met wat er in de bios draait. Quentin Tarantino is echt meesterlijk goed en ik moet nog beginnen aan een klassieker Roots.
Ik probeer me te verdiepen in de slavernij en de geschiedenis daarvan. Iets wat voor mijn schoonvader erg belangrijk is en iets wat ik mijn kinderen, half Surinaams en afstammelinen van slaven, mee wil geven is dat nog niet zo lang geleden vrijheid voor zwarte mensen een groot taboe was. Het is ook best raar om een achternaam van een slavenhandelaar te dragen. Zelf ben ik van Joodse voorouders en ook zitten er Duitse genen in mijn bloed. Iets wat ik ook in de toekomst wil doen is naar Auschwitz om met eigen ogen te zien wat zich daar heeft voltrokken. Schijnt dat mijn naam veelvuldig op de lijst staat van vervolgden. Zo dat was een behoorlijk lange update.
Ik wil graag het stokje door geven aan Maneki. Hoe vind je het om na je zoons een dochter te hebben? Is het een wereld van verschil? En wat maakt FOK voor jou zo bijzonder?
[ Bericht 11% gewijzigd door Lois op 23-02-2009 19:59:51 ]
?Ik ga hier vanavond even uitgebreid voor zitten
En een erg leuk idee, Faya met een P !
(of zoiets)
Bijna 10 jaar geleden kwam ik net uit een relatie en was even aan het genieten van mijn vrijheid. Ver van huis, op een tattooconventie kwam ik hem ineens tegen.
We raakten aan de praat en bleken in hetzelfde dorp te wonen. Hij vroeg me of ik met hem en zijn vrienden mee terug wilde rijden maar ik weigerde, had er geen trek in met een stel onbekenden terug te reizen. Dus hij vetrok en ik had geen telefoonnummer..zelfs geen achternaam van hem.
3 Weken later op een festival in ons dorp kwam ik hem weer tegen. We wisselden direct telefoonnummers en achternamen uit. We bleken al meer aan elkaar verwant te zijn dan we in eerste instantie dachten..in onze jeugd hadden we in hetzelfde huis gewoond. Zijn slaapkamer werd, direct nadat hij wegverhuisde, mijn slaapkamer.
We waren vanaf dat moment eigenlijk onafscheidelijk.
Na 2 zwangerschappen waarin we resp. een huis moesten kopen want we woonden beide nog bij onze ouders, een prenatale depressie, hyperemesis gravidarum, een postnatale depressie, een miskraam tussendoor en bij zwangerschap 2; bloedingen in de eerste weken, bekkeninstabiliteit vanaf week 10, een rolstoel vanaf week 25 en een week na de bevalling kraamvrouwenkoorts, waren we hélemaal klaar met kindertjes maken. We hadden 2 gezonde jongens en zwanger zijn was lijkbaar niet voor mij weggelegd. Ik kon er eigenlijk geen vrede mee hebben dat ik geen dochter had. Vanaf het moment dat ik mezelf met kindertjes zag, zag ik daar een dochter bij. Tijdens mijn eerste zwangerschap was ik er zo van overtuigd dat het een meisje zou worden, dat ik de eerste weken nadat hij geboren was eigenlijk niet veel van hem moest weten. Ik was blij dat hij er was hoor, en ik hield veel van hem maar het was geen meisje. Ik voelde me er vreselijk onder dat ik er zo over dacht maar kon die gedachtes niet stoppen. Bij nummer 2 lieten we halverwege een echo maken zodat ik voorbereid was. Na zijn geboorte was het ook direct goed, ik had een jochie en dat was ok. Ik was blij met hem
Toen jongste 2 was ben ik gaan revalideren voor mijn bekken. Ik ben van helemaal niets meer kunnen, opgekrabbeld tot weer kunnen wandelen, en zelf m`n huishouden weer kunnen doen.
Toen ik stabiel was, dus al een jaar geen terugval meer had gehad, durfde ik voorzichtig te beginnen over een 3e kindje. Ik wilde toen eigenlijk vooral een 3e kindje en niet eens per se een meisje. Op een of andere manier had ik dat van me afgezet. Het leek me wel mooi ook, 3 knullen
Toen we eenmaal voor het echie gingen was is zo zwanger en ik was zó enorm bang..wat zou deze zwangerschap lichamelijk gaan betekenen voor me? Dat het niet zo soepel zou gaan waren we wel op ingesteld, dat ik last van mijn bekken zou krijgen ook. De praktijk was anders dan de theorie; ik kreeg van alles last maar niet van mijn bekken!
Na 40 weken van afzien door voortijdige weeactiviteit, PUPPP kwam daar een meisje tevoorschijn..een dochter! Het was een complete verrassing, ook al wisten we vanaf 20 weken al dat het een meisje zou worden. Het heeft me echt weken geduurd om er aan te wennen dat het echt een meisje was, noemde haar in het begin ook vaak jochie :’) Heb de eerste weken wel 20x per dag in de luier gekeken, gewoon om te zien dat er echt geen piemeltje aanzat
En nu, het is gewoon een kindje zoals haar broers. Lekker met haar eigen dingetjes en eigen gebruiksaanwijzing. Het enige verschil is dat ik met haar de moeder-dochterband hoop te hebben die ik met mijn eigen moeder nooit gehad heb. Winkelen met mijn dochter, het lijkt me geweldig
Ik ben wat ze noemen thuisblijfmoeder dus ik heb alle tijd voor ze. Als klein meisje slaapt heb ik even tijd voor mezelf. Ik kruip dan graag achter de naaimachine of duik de keuken in om iets te bakken. Taarten en cupcakes decoreren is een behoorlijke passie van me aan het worden, ik kan daar volledig m`n ei in kwijt. Verder heb ik met elke hobby eigenlijk wel iets, ik hou er van om creatief bezig te zijn.
Eten is een grote hobby van me, en dat is me eigenlijk ook wel aan te zien. Ik hou van Indisch, Italiaans en Grieks eten maar het meeste plezier doe je me eigenlijk met het toetje.
Je hoeft me er niet wakker voor te maken, `s nachts ben ik niet op mijn best.
Vroeger heb ik heel veel boeken verslonden, eigenlijk voornamelijk waargebeurde verhalen, maar de laatste jaren heb ik er geen tijd meer voor en de concentratie ontbreekt eerlijk gezegd.
De enige boeken waar ik nog regelmatig in neus zijn mijn kook- en bakboeken.
Ik wil het stokje doorgeven aan Spuuglokje en vraag mij af, waar ben jij bij jezelf trots op als moeder?
[ Bericht 77% gewijzigd door BE op 22-02-2009 16:55:29 ]
Wat leuk zeg! Maneki, ik ga er eens even rustig over nadenken en zal zo gauw mogelijk mijn verhaaltje posten.Ik ben heel benieuwd naar de rest van de verhalen
Mijn belangrijkste hobby op het moment is beeldhouwen. Ik ga 1x per week een ochtend naar die cursus, ik doe het nu zo'n 2 jaar. Daarvoor heb ik aan edelsmeden gedaan, iets wat ik wel weer zou willen oppakken, maar ja je kan niet alles tegelijk he. Naast het beeldhouwen houd ik van haken, van knutselen en kleuren (met of zonder de kinderen), van fotograferen, van lekkere dingen bakken. In april begin ik aan een Wilton cursus, om taarten te leren maskeren en de basis spuittechnieken onder de knie te krijgen.Verder houd ik enórm van films kijken. Mijn favoriete regisseur is Zhang Yimou. Laatst heb ik zijn film the House of the flying daggers gezien, een waar visueel genot.
Mijn favoriete acteurs zijn o.a. Harvey Keitel, Jeremy Irons, Cate Blanchett, Helen Mirren en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ben sinds een paar jaar ook weer begonnen met lezen. Op dit moment ben ik bezig in Eat, pray, love, een erg leuk boek. Waar ik ook van genoten heb was het boek De Noorderlicht trilogie (en wat viel die film (The golden compass) toen zwaar tegen!
)Waar kunnen ze me 's nachts voor wakker maken? Niet voor eten, dat doe ik overdag wel
Maar als een dierbare mijn hulp nodig heeft, mag die me altijd wakker maken. Over eten gesproken, ik ben een echte zoetekauw. Dol op taart (zelfgemaakte kwarktaart is favoriet, of de gebakjes van bakker Brouwer) en koekjes (bastognekoeken, stroopwafels, Oreo, brownies en ga zo maar door 
) en chocolade maar ik ben ook dol op aardbeien en aspergesoep.Het belangrijkste in mijn leven is mijn gezin, mijn drie schatten van kinderen die zo verschillend zijn, maar me alledrie even lief, en mijn man waar ik sinds gisteren al 11 jaar mee getrouwd ben en waar ik al ruim 17 jaar verkering mee heb.
En nu Maneki.Neko's vraag 'Waar ben jij trots op als moeder". Er schieten veel dingen door mijn hoofd waar ik niét trots op ben (mijn ongeduld bijvoorbeeld), maar ik ben er trots op dat ik mijn kinderen zichzelf laat zijn. Ze krijgen alle ruimte om hun verdriet, hun angsten, hun twijfels maar natuurlijk ook hun geluksmomenten te delen. Ik zal ze nooit uitlachen, veroordelen of iets 'raar' vinden.
Zo, nu is het tijd om het estafettestokje door te geven, en ik geef 'm aan bixister.
Bix, voor jou de volgende vraag: zou jij kunnen aarden in een ander land?quote:Bix komt uit een ander land, dus leuke vraagOp vrijdag 23 januari 2009 12:03 schreef Spuuglokje het volgende:
Bix, voor jou de volgende vraag: zou jij kunnen aarden in een ander land?
Echt waar? Zie je wel, we weten veel te weinig van elkaar. 
quote:
ben ik de pineut. ik heb nu geen tijd, 2 extra kinderen op bezoek én een logeerkikker die overal aan mee moet doen, zelfs aan 't koekjesbakken hebben ze net besloten. duss... handen vol! maar ik zal er vanavond eens voor gaan zitten. Leuk!
Spuug zit in de buurt van mij
quote:Dat dacht ik ook inderdaad
tvpersoonlijkheden, want ook erg handig voor Valentijn
En een erg leuk idee, Faya met een P !
Leuk om wat meer te weten te komen van de persoon achter de nickname.
ik kan alvast 2 onderdelen verklappen: - ik ben niet zo goed in verplichte dingen.
- ik wil te volledig zijn. zit al de halve avond te zoeken naar een filmtitel waar ik maar niet op kom.
OK, ik 'mag' dus, hoera.
heb ik vakkundig alle 'stel je hier voor in OUD' topics weten te vermijden (nou ja, lekker kort ingevuld), word ik er hier met de haren bijgesleept... merci he, spuug! maar OK, ik ben de flauwste niet (hoewel..! ). ik ben dus bixister (die naam komt nog uit de tijd van bigbrother, toen fok! net begonnen was, al heb ik 'm al veel eerder ooit gebruikt als 'nick' in briefjes aan m'n kleine broertje). m'n echte naam doet er niet zo toe, toch? ik woon in de buurt van Utrecht.om maar met dat buitenland te beginnen: ik ben geboren op Aruba, heb daar een paar paradijselijke eerste jaren gehad (elke dag naar 't strand
om maar wat te noemen). op m'n vierde zijn we naar Nederland verhuisd, alwaar ik meteen naar school moest dus dat was wel even slikken. nadat ik daaraan gewend was heb ik toch een vrij zorgeloze schooltijd doorgemaakt en vertrok ik op m'n 17e naar Nijmegen om daar psychologie te gaan studeren. na wat aanrommelen en uitstellen toch afgestudeerd en uiteindelijk zelfs gepromoveerd in de (ontwikkelings)psychologie. heb sindsdien aan verschillende onderzoeksprojecten meegewerkt en van tijd tot tijd daarnaast onderwijs gegeven. op dit moment geef ik alleen onderwijs (aan psychologiestudenten dus), omdat de combinatie me teveel tijd kost en ik ook graag veel tijd doorbreng met m'n kinderen. ook omdat onderwijs over het algemeen wat meer afgebakend is dan onderzoek, qua werkzaamheden en deadlines. hoewel de gigantische stapels nakijkwerk van de afgelopen tijd me soms doen twijfelen over deze uitspraak... maar een stuk dat nog afgeschreven moet worden weegt zwaarder op m'n schouders dan wat verslagen die ik nog na moet kijken of wat literatuur die ik nog moet lezen als voorbereiding. hobbies heb ik niet zoveel, nou ja. ik noem 't in elk geval niet zo gauw 'hobbies'. maar: ik breng graag tijd door met m'n kinderen, en met G (het beste dat Fok! heeft voortgebracht voor mij
). daarnaast: ik lees graag, ik fok! graag (voornamelijk binnen OUD de laatste jaren) en ik ben dol op lekker koken én eten. ook voor een goede film ben ik wel te porren, al is erg de klad gekomen in mijn bioscoopbezoek sinds ik kinderen heb. oja en ik hou ook wel van puzzelen: vooral cryptogrammen & sudoku's. m'n grootste passie is toch wel m'n gezin. klinkt wel erg burgerlijk misschien maar ja. ze zijn ook zo leuk! * boek dat ik -nog steeds- aan 't lezen ben, echt een aanrader: Extreem luid en ongelooflijk dichtbij, van Jonathan Safran Foer.
* ik lust veel maar de indiase keuken is denk ik toch wel mijn lievelings.
* één favoriete film kan ik echt niet noemen maar wel een greep uit mijn favorieten:
Tampopo geweldig! een hele film over noedels.
Bashu vond ik een van de ontroerendste films ooit: over een jongetje in Iran, dat door oorlogsgeweld op de vlucht slaat, in een heel ander deel van Iran terecht komt en daar moet zien te overleven.
alle Hal Hartley films (al heb ik niet al zijn werk gezien, maar wel een flink aantal)
ach ik hou van nog veel meer films maar nog een páár titels dan: Snatch, Short Cuts, Fargo, Zuckerbaby. oja spuuglokje, ik zag dat je Zhang Yimou noemt, zijn films vind ik ook prachtig!
leukste uitspraak van de afgelopen tijd: moeilijk, er komen thuis dagelijks prachtige uitspraken voorbij maar prompt kan ik me er natuurlijk geen herinneren. oja vandaag nog, Piet had een tijdje buiten gespeeld, in de stromende regen, met z'n skelter en fiets. en hij was er zooo enthousiast over. "mam, dit is de mooiste dag van m'n leven!" en "weet je wat er zo fijn is aan heel hard fietsen in de regen?" ik: 'nou?' "dat je van alle kanten nat wordt!"
en Anna, die ook een hele tijd in de tuin heeft lopen aanklooien ondanks de harde regen & wind: "maar ik moet de plantjes toch water geven mama, dat vinden ze fijn!' (als reden om nog wat langer buiten te mogen blijven, terwijl ik vond dat ze al doorweekt genoeg was). verder ben ik in het kinderpraatjestopic de laatste tijd erg gecharmeerd van Julius' filosofische overpeinzingen.
Spuuglokje, je vroeg me: "zou jij kunnen aarden in een ander land?". mijn eerste reactie is om je terug te vragen 'waarom vraag je je dit af??"
maar daar is dit niet de plaats voor. om dus maar in te gaan op je vraag: ik denk 't wel, hoewel ik wel moeite zou hebben met het feit dat we dan ver van de familie zouden wonen. ik ben doorgaans een heel goede aanpasser (al houd ik ook van de rol van relatieve buitenstaander, maar dat sluit elkaar niet uit volgens mij). ik ben geïnteresseerd in andere talen en culturen, en het lijkt me ook wel wat hebben om zo'n stap te nemen, zeker samen met G + kinderen. dat voelt als zo'n goede basis, het maakt niet zoveel uit waar je ons neerplant, we maken er wel wat van. aan de andere kant zoek ik dat soort uitdagingen niet bepaald op, en kan ik bij overwegingen om te verhuizen al grote moeite hebben met 't idee dat Piet dan van school moet veranderen, terwijl hij 't daar net zo naar de zin heeft en een leuke vriend heeft. ik denk dus niet dat het er in de werkelijkheid van gaat komen. bovendien: het hangt er natuurlijk ook wel een beetje van af in welk ander land. in 't ene land zal ik me sneller thuisvoelen dan in 't andere. en ik zou Nederland denk ik ook wel missen hoor. maar toch: ja, ik denk dat ik 't wel zou kunnen. en dan mag ik 't stokje nu doorgeven... wie o wie zal ik hier eens mee 'verblijden'.
OK, het wordt Sugar. Sugar, ik ben enorm onder de indruk van al die mooie foto's die je maakt. maar hoe combineer je dat met het zelf deelnemen aan de activiteiten van /interactie met je gezin. oftewel: staat de camera daar niet teveel 'tussen'?[ Bericht 1% gewijzigd door bixister op 24-01-2009 02:15:11 ]
Om Bix uit de brand te helpen, toch even antwoord op haar vraag en ik zal het stokje doorgeven.
quote:Ik zal het stokje doorgeven aan iemand die in dit topic al heeft aangegeven het een leuk idee te vinden: Marie79! En mijn vraag aan jou: is het voor jou persoonlijk, na een lange tijd wachten op eindelijk die zwangerschap, misschien nóg geweldiger en mooier om nu moeder te zijn? Kun je dat inschatten of is dat godsonmogelijk omdat je het nu eenmaal zó hebt meegemaakt en niet anders? Ik ben benieuwd naar je gevoel hierover.Het is heel makkelijk te combineren (foto's maken en actief moeder zijn
quote:Ja vind ik ook.
Jammer dat niet iedereen het leuk vindt. dus ik lees mee quote:Op zondag 25 januari 2009 14:08 schreef Sugar het volgende:
Oei, Bix wees me hierop in pm, maar ik heb eigenlijk -heel eerlijk gezegd- niet zo'n zin om mee te doen, sorry!
Om Bix uit de brand te helpen, toch even antwoord op haar vraag en ik zal het stokje doorgeven.
[..]
Ik zal het stokje doorgeven aan iemand die in dit topic al heeft aangegeven het een leuk idee te vinden: Marie79! En mijn vraag aan jou: is het voor jou persoonlijk, na een lange tijd wachten op eindelijk die zwangerschap, misschien nóg geweldiger en mooier om nu moeder te zijn? Kun je dat inschatten of is dat godsonmogelijk omdat je het nu eenmaal zó hebt meegemaakt en niet anders? Ik ben benieuwd naar je gevoel hierover.
O Jee, nou ik zal vanavond of morgenavond wel een mooi verhaal typen en natuurlijk een vraag verzinnen voor iemand anders! echt leuk om te lezen en ik ben nu al benieuwd naar marie's reactie quote:Sinds wanneer vind jij het moeilijk dan om dingen over jezelf op Fok te zetten?Op zondag 25 januari 2009 20:13 schreef Sugar het volgende:
Ik voel me alleen gewoon wat ongemakkelijk bij die dingen zo invullen van mezelf.
Jammer hoor, kan het een keer met een positieve insteek.
quote:Gek, want in het opvoedtopic wat je geopend hebt ben je véél kwetsbaarder dan in een topic zoals dit. Maar goed, jouw keuzeOp zondag 25 januari 2009 20:13 schreef Sugar het volgende:
Ik wil nog even zeggen dat ik echt helemaal niet bedoelde dat het geen leuk topic is of idee van Faja! Ik voel me alleen gewoon wat ongemakkelijk bij die dingen zo invullen van mezelf. Sorry als het vervelend overkwam, dat is echt helemaal niet mijn bedoeling!
en igraine, daar heb je gelijk in, vind ik ook leuk. maar ik vond het ook leuk om een vraag te stellen die ik echt had, en dat was nu het geval bij sugar. sugar, hoop dat je 't niet al een aanval zag, zo bedoelde ik het in elk geval niet. en dat jij zoveel plast zeg!
ga het hier goed in de gaten houden!
Ik ben dus Marie79 en in het dagelijks leven luister ik naar de naam Annemarie. Ik woon zo’n beetje op 10 minuten (auto)rijden bij Belana vandaan, ik ben trouwens opgegroeid in een stad vlakbij Lois. Ik ben getrouwd met W. sinds 1 ½ jaar en we zijn sinds 11 ½ jaar samen. Sinds 18 november zijn we de ouders van Maarten.
Wat ik zoal doe in het dagelijks leven is nu vooral me met mijn zoon bezighouden en voor de rest natuurlijk het huishoudelijk werk. Straks als mijn verlof over is ga ik de ene week 3 en de andere week 4 dagen werken op een activiteiten centrum voor verstandelijk gehandicapten.
Mijn hobby’s zijn lezen (op dit moment vooral tijdschriften en af en toe een boek – meestal wel een romantisch en lekker wegleesverhaal), frutselen/knutselen en borduren, lekker uit eten gaan, een dagje door Enkhuizen slenteren & langs het IJsselmeer lopen, een lange wandeling maken, klaverjassen, en natuurlijk ook nog op Fok! lezen en posten. Maar mijn allergrootste hobby en passie is Maarten.
Ik ben nu geen boek aan het lezen, wel ligt er een Viva op mijn nachtkastje, waar ik meestal een stukje uit lees voor ik naar bed ga. Ik vind lezen dus wel erg leuk, maar niet echt de tijd ervoor nu. Ik heb niet echt een boek wat ik op nummer 1 heb staan. De boeken die ik erg leuk vond om te lezen was de Shopaholic serie van Sophie Kinsella. Heb regelmatig in een deuk gelegen.
Ik ben niet zo’n film kijker, kijk veel meer naar series. Ik vind As The World Turns heerlijk om naar te kijken, verder zijn mijn toppers Wie is de Mol?, Prison Break, Lost en 24.
Het gerecht waar je me wakker voor kunt maken is een gerecht wat W. heel soms maakt, omdat het zoveel werk is. Het is een Zuid-Afrikaans gerecht, nl. tomatiesbredie. Een gerecht op basis van vlees met tomaten. Mmmmm…
De leukste uitspraak komt natuurlijk van Maarten en dat is “eeeeee” (uitspraak e als in heb). Een heel goede tweede is die van Jolie met haar paarse hamster!
En nu Sugars vraag:
quote:Ik weet niet of het nu nóg geweldiger en mooier is om moeder te zijn als dat het was geweest 4 jaar terug. Wel vind ik het jammer dat het 4 jaar geleden ons niet gegeven was om moeder en vader te worden, vooral als ik dan naar ons mooie manneke kijk! Aan de andere kant vind ik het ook moeilijk om moeder te zijn, je bent toch erg verantwoordelijk voor zo’n klein ventje en weet ik wel dat we het goed doen enzo maar toch word ik soms erg onzeker van mezelf als ik zo denk. Wat dat betreft denk ik wel dat het goed zo is geweest dat het zo is gelopen, dat we nu ‘pas’ ouders zijn geworden, ouder en toch zelfverzekerder (klinkt wel erg tegenstrijdig als je mijn vorige zin leest).En mijn vraag aan jou: is het voor jou persoonlijk, na een lange tijd wachten op eindelijk die zwangerschap, misschien nóg geweldiger en mooier om nu moeder te zijn? Kun je dat inschatten of is dat godsonmogelijk omdat je het nu eenmaal zó hebt meegemaakt en niet anders? Ik ben benieuwd naar je gevoel hierover.
Eindconclusie is gewoon dat ik het helemaal geweldig en mooi vind om moeder te zijn van Maarten! Ik kan me niet meer voorstellen dat hij er niet zou zijn!
Ik geef het stokje door aan Rewimo:
Hoe is het om nu in Duitsland te wonen? Om in een ander land te wonen? (o.k. het is natuurlijk net over de grens maar wel helemaal aan de andere kant van Nederland) Een andere taal (beter) te leren? Om nu met zijn drietjes te wonen?
en véél beter dan zo'n award-topic eigenlijk Heb dan ook nog niet alles gelezen maar ik ga even nadenken en dan meld ik me quote:Op maandag 26 januari 2009 21:02 schreef Rewimo het volgende:
Ojee, ik wist van dit hele topic niks af en nu ben ik aan de beurt
ik ben benieuwdIk ben Renée, 46-jarig Fok!fossiel, en al sinds het begin van OUD hier aanwezig. Ik woon met qltel en Christan in het westen van Duitsland, in een dorpje in de buurt van Kleve (en wie in mijn sig kijkt weet ook waar
). Daar wonen we sinds juli 2007. Voor die tijd woonde ik met Christan in Haarlem en qltels huis woonde in Roosendaal. Na 7 jaar latten vonden we het tijd voor een gezamenlijke stek en die hebben we nu dus gevonden bij jullie Oosterburen.In een grijs verleden heb ik archeologie gestudeerd. Heel erg leuk maar geen droog brood in te verdienen helaas. Ik vind het nog altijd bere-interessant
Afijn, ik ben dus maar gaan werken. Ik heb 5 jaar als corrector gewerkt (van zetproeven voor de meeste bekende tijdschriften) maar met de komst van computers en spellingsprogramma's is dat inmiddels een uitgestorven beroep Het levert wel een handige beroepsdeformatie op: ik signaleer vaak al fouten in een tekst voor ik die daadwerkelijk lees Uiteindelijk ben ik bij het GEB in Haarlem terecht gekomen en na diverse functies en fusies werk ik nu als managementassistente bij een groot landelijk energiebedrijf (in Arnhem).
Hobby's/passies: lezen, fotograferen (met dat virus zijn we alledrie besmet), internet (goh). We gaan graag naar plekken waar je leuke foto's kunt maken om daar te wandelen.
Momenteel ben ik verslingerd aan de boeken van Elisabeth George, een detectiveserie. Maar mijn "beste boek ooit" is beslist de Outlanderserie van Diana Gabaldon
Meest indrukwekkende boek is De jongen in de gestreepte pyjama van John Boyne.Films: mwah, van alles eigenlijk, als het maar niet te bloederig is. Ik heb niet echt een favoriete film. The Lake House vind ik wel een leuke. Stiekem kijk ik graag mee met Christan naar jeugdflims
TV: ik ben gek op programma's van de BBC, Flog it!, Antiques Roadshow, Cash in the attic, Bargain Hunt. Time Team (eerst Discovery, nu op Channel4), allemaal programma's die appelleren aan mijn archeologische inslag
Verder kijken we hier veel Discovery Channel. Soaps zijn aan mij niet echt besteed. Medische programma's vind ik wel weer leuk, reality, maar ook ER bijvoorbeeld.Je kunt me 's nachts wakker maken voor gerookte paling. Maar eigenlijk slaap ik liever
De leukste uitspraak? Ik heb een site vol
Maar ik denk dat Christans "beepoossies" toch wel de leukste is Die gebruiken we nog steeds.SPOILERDan de vraag van Marie79:Voor wie het niet weet: dat zijn zweetpootjes
quote:Het bevalt ons uitstekend aan de andere kant van de grensHoe is het om nu in Duitsland te wonen? Om in een ander land te wonen? (o.k. het is natuurlijk net over de grens maar wel helemaal aan de andere kant van Nederland) Een andere taal (beter) te leren? Om nu met zijn drietjes te wonen?
Nu hebben we natuurlijk wel de voordelen van het vlak over de grens wonen, d.w.z. we kunnen zowel gebruik maken van Duitse als Nederlandse voorzieningen. Geen gebrek aan pindakaas of hagelslag hier. Hoewel ik mijn hele leven in de stad heb gewoond, mis ik die helemaal niet. Ik vind het heerlijk om buiten te wonen, ruimte om me heen, uitzicht De mestgeur op zijn tijd nemen we voor lief En ik vind het heerlijk om met zijn drietjes te wonen!
Wij alledrie trouwens Ik heb jaren alleen gewoond, maar nu ik eenmaal gewend ben aan het samenwonen mis ik echt wat als ik een paar dagen alleen thuis ben. Ach ja, een mens zit raar in elkaar Ik wil het stokje graag doorgeven aan Luchtbel. Omdat ik zelf - voor ik qltel leerde kennen - in mijn eentje moeder wilde worden en al vrij ver was met de voorbereidingen. Omdat ik Christan de eerste jaren toch grotendeels alleen heb opgevoed en weet hoe moeilijk het kan zijn. En omdat ik vind dat zij en Jolie het geweldig doen samen. Ik geniet van je stukjes over Jolie en haar uitspraken
En dus vraag ik je: Heb jij nou ook dat gevoel dat je sinds de geboorte van je kind niet meer uit één, maar uit twee personen bestaat? Ik had dan ook een leraar die ik niet aardig vond en ik begreep niks van zijn vraagstelling. Bovendien interesseert het politieke deel van geschiedenis me geen bal. Geef mij maar de tastbare dingen Moet alleen nog bedenken aan wie 
quote:Nouja, ik weet niet of de vraag dan helemaal is zoals Rewimo hem wilde stellen
haha. Spannend!quote:Nouja, ik dacht dat Rewimo misschien dan de vraag anders wilde verwoorden, verder niet hoor.Op dinsdag 27 januari 2009 15:04 schreef bixister het volgende:
ik zie 't probleem niet. iedereen bestaat toch in principe uit 1 persoon?
Tenslotte wilde ze graag iets vragen over dat alleenstaande, omdat ze daar zelf mee bezig was. Natuurlijk bestaat iedereen uit 1 persoon, maar het is toch anders denk ik dan als je een kind in je eentje opvoed dan als je dat met 2 personen doet. En volgens mij ging het juist daarom!
Ik had hem ook aan "gewone" moeders kunnen stellen hoor. Het lijkt me dat die dat ook zo voelen toch? quote:Haha, dat wilde ik net typen na al dat gemiep hier.Op dinsdag 27 januari 2009 15:24 schreef Spuuglokje het volgende:
't Fijne is dat mensen zelf kunnen denken.
Ik snap al dat gedenk voor een ander niet
moet ik nu? ik kan het even niet volgen
heb vanavond geen tijd, maar ik zal er morgenochtend eens voor gaan zitten
Hoi
Ik ben Marloes, Ik ben een 24jarige alleenstaande, werkloze maar met-studeer-ambities gezellige euh, meid. ohja, moeder moet daar staan Ik kom uit Gorinchem en ik ben heel erg verliefd op 'mijn' middeleeuwse stadje, ben ook altijd heel erg happerig als mensen er iets negatiefs over zeggen In het dagelijks leven ben ik vooral bezig met Max en een klein beetje huishouden (te weinig), boodschappen, internetten toch een soort van verslaafd
. Ik hou van uitstapjes; bos, dierentuin, whatever, ik vind het leuk. en het liefst impulsief en dan ook meteen maar dat gaat tegenwoordig niet meer zo goed, vooral omdat ik niet alleen met max wil. Ohja, ik woon bij mama. dat is superhandig en keigezellig, altijd oppas bij de hand. Maar ik zou toch heel graag zelf willen. Maar omdat ik dan fulltime moet werken en dus max weg moet brengen wil ik dat ook weer niet. Soms ben ik daar diepongelukkig over (vooral zo rond mijn eisprong en tijdens de menstruatie ) en wil ik het zoals het normaal is. gewoon een vent, mijn droomhuis, een inkomen en leuke kinders. maar eigenlijk mag ik blij zijn dat ik dat laatste al heb nogsteeds wel heftig opzoek hoor, naar mn droombeeld van 'later'Euhmmm, ok, Hobbies!
Mijn hobbies zijn; Fok!ken, internetten algemeen, lezen - alles; boeken, kranten, tijdschriften, melkpakken, enz -, foto'tjes maken, in mn eentje door mn stadje struinen op zoek naar mooie plekjes, films kijken en er helemaal vol van zijn, de perfecte man zoeken, met Max spelen, genieten van de kleine dingen, bakken (in periodes), lachen, sparen, leren.
Oh! dit zijn tegelijkertijd mijn passies geloof ik.
Het boek dat nu bij mij op nr 1 staat is 'Schaduw van de wind'. Klinkt een beetje standaard, zelfs bij v&d staat ie op nr 1
maar hij is gewoon zo goed Jeugdboek nr 1. = 'aan de andere kant van de deur' van Tonke dragt.
Momenteel lees ik 'Onze oom', verjaardagskadootje
totnutoe een heel triest boek. Films: Big Fish (bijna alles van Burton trouwens), Volver, Catch me if you can, Little miss sunshine, Het leven bestaat niet (naar het boek). Voor mij zijn films waarbij je na de film zoiets hebt van: huh? of wow! of allebei
je-van-het. Films waar je helemaal in gaat, dat je de rest om je heen niet meer opmerkt, en films waarvan je gewoon niet kan begrijpen hoe iemand het heeft kunnen verzinnen. Of 'gewoon' films waarvan ik het verhaal en de sfeer heel goed vind weergegeven, dat vind ik echt knap. Voor eten hoef je me 's nachts niet wakker te maken! als ik net wakker ben krijg ik niks naar binnen
Maar wat ik erg lekker vind, lekker winters; rundvlees (hachee liefst) met krootjes en aardappels De leukste uitspraak die ik in tijden heb gehoord is "I lov you toe" van Max natuurlijk
En de vraag van Rewimo; Heb jij nou ook dat gevoel dat je sinds de geboorte van je kind niet meer uit één, maar uit twee personen bestaat?
SPOILERIk vind het een lastige vraag. eigenlijk gaat het me zo goed af dat het bijna vanzelf lijkt te gaan met Max. Ik hoef me zegmaar niet te splitsen in 'dit deel is mama en dit deel is marloes' ofzo, het is al een deel van mezelf. Maar misschien bedoel je met uit 2 personen bestaan wel; ik besta uit marloes en uit max. dat gevoel heb ik niet, we zijn 2 aparte personen. Ik moet natuurlijk wel voor 2 mensen denken nu, maar ook dat gaat al vanzelf. Of bedoel je; ik doe niks meer alleen, maar alles met zn 2en? Dat is soms wel lastig ja, maar omdat ik zo'n handige thuisoppas heb, komt dat ook niet áltijd voor. (mocht ik het alsnog verkeerd begrijpen, moet je t even zeggenIk zal maar even bij het begin beginnen, zodat iedereen het hele verhaaltje kent
Ik werd zwanger, ongepland, onverwachts, van mijn vriend van wie ik al heel lang wist dat hij geen kinderen wilde. Hij wilde het t liefst weg laten halen, maar toen ik zei dat ik dat niet kon - als ik dat zou doen zou ik het mezelf nooit vergeven als ik ooit nog kinderen krijg - wilde hij het wel proberen. Vervolgens stopte hij met werken en ging aan zn opleiding beginnen die hij zo graag wilde doen.
Kutzwangerschap gehad (lichamelijk niet hoor, hij was perfect) allerlei gezeik thuis, iedereen in mn omgeving was heel erg boos op mijn vriend, dat hij was gestopt met werken en dat ie verder niet echt iets nuttigs deed voor mij ofzo. Vervolgens heb ik m gesmeekt om toch gewoon te gaan werken want we gingen het echt niet redden met alleen zijn stufi
Mijn hele zwangerschap heb ik in een soort roes gezeten, mn gevoelens waren helemaal afgevlakt en ik liet niks meer binnen. ik deed netjes mn boodschapjes voor naderende bevalling en kind, en zat elk weekend in amsterdam (ohja daar woonde mn vriend dus
Nou, om een lang verhaal kort te maken; mijn vruchtwater kwam; ik moest voor de bevalling kiezen tussen mama of vriend, ik kies mama, Max wordt geboren, ik wordt een echte mama en ineens ben ik me toch een partij boos! Ik had een kind, en dat kind was er niet geweest als het aan hém had gelegen. ik kon wel kotsen. Hij is nog een paar keer langs geweest, maar ik heb m uiteindelijk een brief geschreven. daarin stond alles wat ie had geflikt tijdens de zwangerschap waar ik des duivels over was, en dat ie het vast wel begreep dat ik heel boos was en m even niet hoefde te zien.
hoe met max dat regelden we wel, dacht ik. (stond niet in de brief) vervolgens krijg ik een brief terug: ik zal jullie met rust laten en blablablablaabl. sindsdien niks meer van m gehoord.
)ZO! klaar
Ja, de volgende wordt toch Huuphuup
omdat ik fan ben van huup. ik wilde eigenlijk vragen: hoe krijg je het voor elkaar om van nieuwe OUDposter binnen een week de meest populaire OUDposter te worden
maar ik doe toch maar een afgezaagde: "Hoe zie jij je leven strakjes voor je, met je allereerste liefdeskindje
"Ik bedoelde eigenlijk min of meer dat ik me incompleet voel zonder Christan. Het is net of hij er altijd al geweest is, wat natuurlijk nergens op slaat
ik ga er vanavond aan zitten!
Leuk stukje
quote:Oh! een beetje heb ik dat wel ja, maar ik kan me ook heerlijk voelen als ik zonder hem ben. maar dat ie er altijd al geweest is, ja dat heb ik ookOp donderdag 29 januari 2009 10:40 schreef Rewimo het volgende:
Leuk verhaal, pinquit (en ik kende je "geschiedenis" niet trouwens - zo had het bij ons ook kunnen lopen maar gelukkig is dat niet gebeurd)
Ik bedoelde eigenlijk min of meer dat ik me incompleet voel zonder Christan. Het is net of hij er altijd al geweest is, wat natuurlijk nergens op slaat
Ja Huup jij moet er ook aan geloven!
Ben ook wel heel nieuwsgierig naar Huup d'r verhaal! Huup wil je beide vragen van Pinquit beantwoorden? hahaha
Goed nouja ik ben dus Marleen, morgen ben ik jarig en dan word ik 25
ik kom uit een heel klein plaatsje onder de rook (letterlijk) van Rotterdam, het ligt idyllisch gesitueerd tussen het Botlek gebied en de Maasvlakte na mn middelbare schooltijd heb ik 3 jaar in het centrum van Rotterdam gewoond om daarna eindelijk te verkassen naar de stad waar ik was gaan studeren, Leiden. En dat had ik jaren eerder moeten doen... Ik vind Leiden een heerlijke stad met veel historie en leuke plekjes enzo en ik hoop dat ik ooit een mooi huis hier kan kopen maar dat zal vast nog wel even duren. Inmiddels woon ik alweer een maand in het oude huisje van Maneki in schubbekutteveen en ik vind het een heerlijk huisje In het dagelijks leven studeer ik (nog steeds...) "talen en culturen van China" ofwel Sinologie en omdat ik het leuk vind volg ik uit interesse wat vakken bij Koreaans en Japans. Daarnaast werk ik voor een academisch tijdschrift (een zogenaamd Refereed Journal) waar ik dingen doe als proofreaden, corrigeren, lay-out fixen en contact onderhouden met auteurs en uitgevers. Vroegâh deed ik dingen met hardlopen en fitnessen enzo maar wegens net verhuisd en net zwanger staat dat momenteel even op een laag pitje.
Mijn hobbies, ik kook ontzettend graag, lekker ontspannen, bakken vind ik ook leuk, koekjes en taarten en cakejes enzo. Wat ik leuk vind, maar te weinig doe is lezen en films kijken. Het klinkt vast heel lame maar ik breng ontzettend graag tijd door met mn lief. Lekker samen door de stad struinen en wat drinken bij V&D enzo, dat idee. Ik vind het leuk om foto's te maken, maar dat hoeven geen "mooie" foto's te zijn. Gewoon, herinneringen. Snapshots, pasfoto-hokjes-met-zn-6en, foto's tijdens college, dat idee. en ik ben natuurlijk fok!verslaafd
Mijn passie... ik ben een rasechte nerd
ik studeer ontzettend graag, neem nieuwe informatie als een spons op (mits het me interesseert 
) en ik vind eigenlijk altijd wel iets waarvan ik denk oeh hoe zit dat? Mijn aller-allergrootste passie is China, en dan vooral geschiedenis en socio-culturele dingen. Mijn afstudeerscriptie ging over overheidsbeleid mbt heterodoxe religies en in het specifiek de vossencultus, ontzettend interessant maar geen kont over te vinden maar gelukkig wel een 8.5 ^__^ het allerallerliefste zou ik doorgaan met dit soort dingen doen. Dingen uitpluizen, informatie verzamelen en daar een rode draad door trekken en het helder op papier krijgen. Goed weer uit de nerdmodus. Op het moment lees ik dit "Gordon, Andrew. 2003. A Modern History of Japan: from Tokugawa Times to the Present." Verplichte kost voor college. Mijn studie (en vooral mn eigen, soms stomme, vak-keuze vereist zoveel leeswerk dat ik 's avonds eenmaal thuis over het algemeen niet echt de behoefte meer heb om nog een boek te pakken. Jammer genoeg wel. Als kind verslond ik alles van Thea Beckmann met Hasse Simonsdochter als favoriet
Film, er zijn heel veel films die ik mooi of leuk vind, ik verzamel Disney films (de oudere), vanwege het jeugdsentiment en gewoon omdat ik ze leuk vind, maar de film "Le Fabuleux Destin D'Amélie Poulain" is mijn absolute favoriet. Voor mij is die film zoals het leven altijd zou moeten zijn.
Erhm, 's nachts wakker maken is onverstandig. Maar ik maak (en eet) wel graag roti kip, zalig. Maar niet bij het ontbijt
De
Ben ik er nou? Nu nog Pinq haar vraag!
quote:Speciaal voor Memmel beantwoord ik ze allebei maar daar staat wel een extra potje kruiden tegenover hoor!Op donderdag 29 januari 2009 10:28 schreef pinquit het volgende:
ik wilde eigenlijk vragen: hoe krijg je het voor elkaar om van nieuwe OUDposter binnen een week de meest populaire OUDposter te worden
"Hoe zie jij je leven strakjes voor je, met je allereerste liefdeskindje
Nouja, beantwoorden, op die eerste heb ik eigenlijk geen antwoord. Is dat zo? Valt toch wel mee? Ik post hier heul al sinds mei hoor! (soort van) En ach, er zijn vast ook mensen die zich aan mij storen, die zijn dan weer zo lief om mijn posts maar gewoon te negeren
Je tweede vraag, ja, hoe kijk ik er tegenaan. Ik heb werkelijk geeeen idee. Ik heb altijd al heel graag kinderen gewild, en ik heb ze ook altijd jong gewild (als in, voor mn 30e) en gelukkig vond ik een lief die er net zo over dacht. Als ik er nu aan denk dan heb ik er gewoon ontzettend veel zin in. Ik heb zin in Sinterklaas- en Kerst- en verjaardagen, zin om traktaties te maken voor mn kind, zin om door het bos te wandelen, te knutselen, je kindje de wereld te laten ontdekken. Maar ik heb ook ontzettend zin in een klein hummeltje wat straks door mn lief en mij verzorgd moet gaan worden (kleertjes kopen!!
) Kortom, ik heb er gewoon heel erg veel zin in. En ik zie het vast allemaal wat te rooskleurig in maar dat heeft de natuur vast zo bedoelt anders was ik er niet aan begonnen 
Goed, das wast dan! Als je zover bent gekomen complimenteer ik je voor je uithoudingsvermogen haha.
Ik wil graag het stokje doorgeven aan Swets. Gewoon omdat ik nieuwsgierig naar je ben, de persoon achter de soms harde en soms hele lieve uitspraken
Mijn vraag aan jou: Vind je dat je als vader door je fulltime, drukke baan veel van je vaderschap en/of je kinderen gemist hebt? Of is dit ruimschoots goed te maken in de avonden, weekeinden en vakanties? En als je niet vind dat je echt iets gemist hebt, ben je dan ooit bang geweest om iets te missen?
ik vraag dit omdat je vaak ziet dat moeders vaak minder gaan werken omdat men er altijd maar vanuit gaat dat moeders hun kindjes liever niet teveel alleen laten, dit is veel minder een probleem dan wanneer een man met een goede baan om urenvermindering vraagt. Maar de vaders dan? Ik kan me voorstellen dat die hun kindjes net zo hard missen, pure nieuwsgierigheid dus.
[ Bericht 0% gewijzigd door huuphuup op 29-01-2009 20:33:51 (tikvaut) ]
Sorry!
super! wat een toffe hobby en hoera voor mijn uithoudingsvermogen
het las niet vervelend iig (moest je ook altijd zo huilen?)Amélie
Ik vond je al leuk,maar nu nog leuker
pinquit, ik vond little miss sunshine ook zo'n geweldige film
per ongeluk toen ik ziek was zitten kijken omdat er niets op tv was, behalve die film op filmnet, en ik heb genoten Thea Beckman
Hasse Simonsdochter goede smaak huuphuup! Zo leer je nog eens wat. Oei, een man in het topic uitnodigen, jij durft * Lois gaat verwachtingsvol uitkijken naar Swets' verhaal*
Ben benieuwd naar het volgende verhaal.Even tvp-en voor Swets' verhaal.
Leuke keuze Huup! ben benieuwd! Volgens mij ben ik een van de minst anonieme personen op FOK of uberhaupt op internet maar ik zal trachten nog wat interessants te vinden. Hoewel, ik ben een enorme narcist dus als ik de kans krijg om legitiem over mezelf te lullen kan ik wel een paar a4tjes vullen
Ik ben dus Jeroen Swets en ondertussen al weer 38 jaar oud. Ik ben geboren en getogen in Capelle aan den IJssel. Na een (ongelijkwaardige) relatie van 11 jaar ben ik op FOK eind 2000 tegen Eloise aangelopen en ondertussen zijn we al weer bijna 7 jaar getrouwd.
Ik heb geleerd voor uurwerktechnicus en ben na het MBO 12 jaar lang aan het werk geweest als horloge/klokkenmaker. Hoewel dit een heel erg leuk ambachtelijk en relatief bijzonder werk is, verdiende ik er dusdanig weinig mee dat ik besloten heb het meer in de ICT kant te zoeken. En sinds december 2001 ben ik werkzaam bij Sitecom. Eerst als supportcoordinator tegenwoordig als R&D Manager en Technisch Product Manager. Dit houdt in dat ik eigenlijk volledig verantwoordelijk ben voor de technische productontwikkeling, sourcing, development van software, etc. Daardoor moet ik met enige regelmaat naar Taiwan en Hongkong en in de toekomst wellicht nog naar China en andere aziatische landen.
Daarnaast heb ik een heel bescheiden eenmanszaakje xploïse. Hiervoor bouw ik database driven websites en is eigenlijk een wat uit de hand gelopen hobby.
Ik heb een boekenkast vol met populaire lectuur als Stephen King, Michael Crighton, Dan Brown, etc. Ik word heel gelukkig van het rondstruinen in een winkel als Donner of de Slegte. Ik lees meestal twee of meer boeken tegelijk, bijvoorbeeld beneden ben ik boek A bezig en op mijn nachtkastje ligt boek B en in Voorthuizen(zie verderop) ligt boek C. Naast lezen kijk ik graag films (in dezelfde populaire genres), speel ik computergames, uiteraard fokken en ik mag graag wandelen en fietsen waarbij ik het liefst niemand zou tegen komen. Want naarmate ik ouder wordt frustreert het me steeds meer dat het nergens in Nederland ooit helemaal stil is. Als je midden in het Speulderbos op de Veluwe loopt komt er nog een vliegtuig over.
Om die reden was de vakantie in IJsland echt een verademing. Zoek je rust, ga naar IJsland
. Maar ik mag ook graag stedentrips doen.Ik word regelmatig 's nachts wakker gemaakt. Ik geloof niet dat ik in de afgelopen 5 jaar nog een nacht volledig door heb geslapen. Er is altijd wel 1 kind wakker. Ik weet nog dat ik het eerste jaar na de geboorte van Saskia werkelijk gebroken was 's morgens. Nu heb ik een soort staat van gevechtsmoeheid benaderd. Ik sta op, doe een papa ding, ga weer naar bed en val direct in een REM slaap.... En dat doet eloise dan nog veel vaker dan mij, want ja aan borstvoeding heb je weinig papadingen.
Ik ben ook de eigenaar van een recreatiewoning op die veluwe (Voorthuizen), en hoewel het ons erg goed bevalt (wandelen en fietsen) hebben we toch besloten het te koop te zetten omdat onze financiele footprint momenteel toch een tikkie naar te groot gaat neigen met een onverwacht 3e kind extra en 2e inkomen minder.
Mijn grootste passie is mijn gezin. Eloise is mijn maatje en na mijn vorige relatie was het zo verademing om iemand te hebben die ook echt je steun en toeverlaat is. De afgelopen 8 jaar zijn letterlijk tropenjaren geweest met diverse verhuizingen, mijn vader met een aneurisma, het ziektebed van Eloise d'r vader, het overlijden van onze beide vaders, diverse ICSI behandelingen die niet altijd even succesvol verliepen en in 2 gevallen juist heel succesvol, een setje miskramen tussendoor, een volledig onverwachte zwangerschap, geswitch van banen om de verkeerde redenen en op de verkeerde momenten, een ontslag en uiteraard de geboorte van onze 3 kinderen. Altijd had ik de zekerheid dat ik een stabiele meedenkende partner achter me had om me bij te staan op de momenten dat ik het zelf niet meer zag en even zo goed geldt dat (hopelijk) voor haar ook
Ik ben een ontzettende familieman. Of eigenlijk ben ik een redelijke einzelgänger. Ik heb niet veel mensen nodig en heb werkelijk genoeg aan mijn gezin, de mensen die ik via mijn werk tegen kom en wat virtueel geneuzel. Eigenlijk ben ik ook niet erg sociaal. Ik ben heel erg slecht in smalltalk, geneuzel over weer komt niet geloofwaardig mijn strot uit en verder weet ik eigenlijk weinig te verzinnen om nu eens een gesprek te starten. Ik heb mateloze bewondering voor mensen die in staat zijn om met volkomen vreemden interessante gesprekken te voeren vanuit het niets. Virtueel kan je gewoon op een topic inhaken als het je interessant lijkt
Hoe dan ook. Ik heb graag mijn gezin om me heen. Ik heb weinig behoefte aan stappen en verenigingsactiviteiten en dergelijke. Ik ben gek genoeg wel weer erg goed in netwerken, maar daar gebruik je natuurlijk ook meestal mensen voor die ja al kent OF die binnen een vast omlijnd interessegebied vallen.Ow, mijn soms harde uitspraken komen voort uit een sterk rechtvaardigheid gevoel. Ik kan slecht tegen onrecht en zal daar altijd fel op in gaan. Ik heb daarnaast een nogal sterke drang tot overtuigen. Ik WIL dat mijn gesprekspartner het op mijn manier zal zien en zal daarvoor in mijn ogen relevante vergelijkingen en dergelijke roepen. Ook, of misschien zelfs voornamelijk, als die kwetsend kunnen zijn. Gewoon om te proberen mensen om een ander hoekje te laten denken. Jammer genoeg focussen veel mensen vaak meer op deze wellicht 'drammerige' stijl en vaak minder op de inhoud. Want ik ben zelf van mening dat ik toch wel vaak zinnige dingen roep
Ik zei toch dat ik uren over mezelf kon lullen.... Je was gewaarschuwd.
Dan over de vragen:
Ja, ik weet wel zeker dat ik dingen mis van mijn kinderen. Ik zou best minder willen werken en vaker tijd met hun doorbrengen. Maar als ik eerlijk ben. Ik denk dat ik een leukere vader ben als ik gewoon werk. Ik heb, zoals bekend mag zijn, een redelijk kort lontje. En hoewel ik er niet trots op ben merk ik dat ik vaker mijn geduld verlies met de kinderen als ik ze de hele dag om me heen heb.
En in de huidige samenstelling van werk en zorg vullen we elkaar ook perfect aan. Eloise is tegen de tijd dat ik thuis kom redelijk OP, maar dan stap ik er fris in. Ik heb dan veel meer geduld en exclusief tijd voor ze, letterlijk quality time, waardoor uiteindelijk het hele spul beter meewerkt en vrolijk naar bed gaat, waardoor ze weer makkelijker inslapen etc. Op die manier voorkomen we dat wat hier in huis bekend staat als 'de negatieve spiraal' (Kind voelt zich (onbewust) te kort gedaan, gooit kont tegen de krib, ouders doen kortaf, kind voelt zich nog meer te kort gedaan en voor je het weet loop je de hele dag te snauwen).
Wart ik verschrikkelijk vind is de reisjes naar het buitenland. Ik mis mijn kinderen enorm en ik voel me schuldig omdat Eloise met een enorme hoeveelheid zorgtaken zit als ik er niet ben. Normaal gesproken probeer ik ondanks het tijdverschil altijd op een vast tijd via Skype ff met de kinderen te babbelen, dat maakt het draagbaarder. Het mooie is wel dat de kinderen helemaal hyper zijn als ik weer thuis kom en je weer eens allemaal aan de lijve hebt ondervonden wat je mist.
Pffff. Ik geloof dat ik alles heb. Dan geef ik het stokje door aan Lois. vooral omdat ik 'r bewonder om d'r geduld wat ik zelf zo node mis
. En ik zou van Lois graag willen weten hoe ze de toekomst zien van Eva. Welke pragmatische maatregelen hebben jullie bijvoorbeeld genomen of willen jullie in gang zetten om er voor te zorgen dat Eva goed verzorgd wordt als jullie dat zelf niet meer kunnen? Een erg persoonlijke vraag maar ik ben daar zo benieuwd naar.Swets, leuk om een man zijn verhaal te lezen. Gek genoeg had ik altijd het idee dat jij en Eloise al een eeuwigheid samen zijn. Feitelijk ben je slechts een jaar langer getrouwd dan ik en mjin man. En al had je nog een hele pagina vol gekletst over je zelf, erg interessant om te lezen.
Ik kijk nu even tv, dan douchen, kleertjes strijken en naar bed, want anders is mijn geduld morgen ook ver te zoeken
Ik heb genoten van je oprechte stukje, en ik heb het gevoel dat ik je weer een beetje beter heb leren kennen. Wat jammer dat Voorthuizen te koop staat, ik vind dat een heerlijk plekje, en wat zullen jullie dat missen als het verkocht is.
)en mooi huisje daar op de veluwe! (is verhuren tussentijds geen optie? verkopen lijkt me zo definitief)
quote:Ik heb nu een stuk minder bewondering voor je jaOp donderdag 29 januari 2009 21:19 schreef E.T. het volgende:
Jullie snappen nu zeker wat beter hoe ik het al zo lang met 'm uithou he?
Faja
Geweldig idee van je! En je vraag aan Lois is precies de vraag die ik ook al tijden op het puntje van mijn tong heb, maar die ik ook heel persoonlijk vond om te vragen.
En wat ongelofelijk jammer dat Voorthuizen te koop staat zeg! Dat zal een moeilijke beslissing zijn geweest.
) en niet via een makelaar. Het is nog steeds een beetje hinken op twee gedachten.quote:Op donderdag 29 januari 2009 21:28 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Ik heb nu een stuk minder bewondering voor je ja
Leuk stukje Swets! Horlogemaker wauw!
wie had dat gedacht haha. Je stukje over papa-werk-thuis is verhelderend, zo kun je er natuurlijk ook nog tegenaan kijken.
quote:Ja! Ik vind het echt simpelweg hartverwarmend hoe hij over jou en jullie kinderen schrijftOp donderdag 29 januari 2009 21:19 schreef E.T. het volgende:
Jullie snappen nu zeker wat beter hoe ik het al zo lang met 'm uithou he?
Oh en Pinq, ik was al fan van jou en Max, maar nu nog meer!
en verfrissend de kijk van een man op onze soms nogal heftige hormonale reacties Pinq ik kende je hele verhaal niet maar respect hoor, zo sterk als je je daar door heen hebt geworsteld.
Huup de spons op die gave kan ik erg jaloers zijn. Ik kan goed leren maar me er toe zetten en geconcentreerd blijven dat viel/valt mij altijd zwaar.
Leuk om zo veel te weten te komen over anderen
Swets! ik vind het fijn dat ik zoveel respect krijg van iedereen
dat had ik niet verwacht. ik krijg zelf elke keer toch een soort van schuldgevoel als ik schrijf over/denk aan dat ik zo lang heb 'gewacht' met mn beslissing. Dat kwam natuurlijk wel door het wegstoppen van mn gevoel enzo, maar toch. Ik ben wel blij dat jullie ook mama's (of mama to be) zijn en misschien mijn gevoel na het krijgen van mn kind snappen Lois, ik hoor het net! Sjezus dan schrik je je toch de kolere. Schuif maar lekker door hoor
quote:om 5 kwartier in een uur te lullen......Op donderdag 29 januari 2009 20:47 schreef Swetsenegger het volgende:
Ik heb geleerd voor uurwerktechnicus en
Ik heb geleerd voor schoonheidspecialiste/pedicure maar nooit echt werkzaam geweest op dat gebied. Ben vrij lang zoekende geweest wat ik wilde doen, en nu heb ik het eindelijk gevonden. Ik werk nu al 10 jaar met heel veel plezier bij een effectenbank. Wij zijn geen gewone bank, maar een bank voor institutionele beleggers en banken. Ik verzorg voor onze cliënten, samen met mijn collega’s, het betalingsverkeer. Wij zorgen dat alle betalingen in het binnen- en buitenland op de goede plek terecht komen, dat gaat van bedragen van 1 euro tot over de miljard, in alle mogelijke valuta’s. Erg leuk werk, met veel deadlines en dus dagelijks spanning of we alles op tijd klaar krijgen. Hollen of stilstaan is het regelmatig. De bank staat echt midden in het centrum van Amsterdam, wat bijzonder aantrekkelijk is in de lunchpauze. In de pauze ben ik dus regelmatig op de Kalverstraat e.o. te vinden.
Sinds de kinderen heb ik minder tijd voor mezelf maar als ik dan tijd heb mag ik erg graag een boek lezen. Ik lees gemiddeld 4-5 boeken per week,alleen in de avonduren en in de trein. Ik lees verschillende boeken tegelijk, 1 in de trein, 1 bij mijn bed, en 1 in de woonkamer. Ik lees graag (medische-, juridische en gewone) thrillers en voor de momenten dat ik erg moe ben zgn. chicklit.
Het mooiste boek wat ik onlangs heb gelezen is Ademloos een boek wat ongelooflijk veel indruk op me heeft gemaakt. De spannendste boeken die ik onlangs heb gelezen zijn de 3 boeken van Stieg Larsson
Daarnaast ben ik natuurlijk verslaafd aan FOK! en spelletjes op de DS. Qua muziek is mijn smaak vrij doorsnee, Prince, Madonna, Acda en de Munnik, de Dijk, Robbie Williams. Ik kijk niet veel tv, tenminste hij staat wel aan maar meestal zit ik gewoon te lezen of te FOK!ken. De programma’s die ik wel graag kijk zijn op 1 hand te tellen, ER bijv. (de ziekenhuisserie) en alle topmodel programma’s.
Erg veel films heb ik de laatste tijd niet gezien, op de diverse kinderfilms na
Ik word erg veel wakker gemaakt ‘s nachts en ben dan niet op mijn best. Voor eten kom ik al helemaal mijn bed niet meer uit, mijn slaap is tegenwoordig heilig
Mijn grootste passie is, net als Swets, mijn gezin. Samen de kinderen te zien groeien en ontwikkelen vind ik echt 1 van de mooiste dingen die me ooit is overkomen. Dat wij dat mogen meemaken is zo’n geschenk. Je stopt er het 1e jaar eten in, verschoont eens wat luiers en dan heb je ineens een kleuter die rustig tegen je zegt “mama, ik word een beetje moe van je gezeur”
Wonderlijk, die kleine mensjes die hun weg zoeken naar zelfstandigheid.Jeroen is, net als ik, bijzonder gehecht aan zijn gezin. We zijn beide niet van die uitgaans- of verenigingstypes en besteden vrijwel al onze vrije tijd aan elkaar en de kinderen.
De zorgtaken zijn hier echt gelijk verdeeld, vaak is het zelfs zo dat Jeroen veel meer in het huishouden doet en ik meer met de kinderen speel/kleur/puzzel/verf.
Mijn geduld, waar Swets naar refereerde, is heus niet zo eindeloos hoor. Sterker nog, ik beschouwde mezelf nooit als een bijzonder geduldig persoon. Als ik nu dan zo geduldig lijkt is het omdat Eva mij dat heeft geleerd, net als vele andere bijzondere dingen.
De toekomst met Eva…. Een moeilijke vraag. Wij hebben in ons achterhoofd diverse scenario’s. Mijn droomscenario is wonen in een huis met een hele grote tuin, zoals mijn ouders. Wij dan wonen in het huis en voor Eva een chaletje in de tuin waar ze kan wonen, zelfstandig maar toch begeleid.
Of dat reëel is zal de tijd ons leren. Natuurlijk hebben we ook diverse andere scenario’s. De ergste is uit huis plaatsing. Iets waar wij wel degelijk rekening mee houden, iets waarvan we ons dan voorstellen dat dat ongeveer tijdens de puberteit gaat gebeuren. Alle mogelijke dingen daartussen in hebben we inmiddels al besproken, gezinsvervangend tehuis, begeleid wonen, wonen in een instelling etc. etc.
Het is gewoon nog niet te zeggen en daarom hebben we besloten wel te sparen voor de toekomst maar ons niet gek te laten maken door de diverse mogelijkheden die er zijn. We doen dit stap voor stap.
Ons belangrijkste doel is om Eva zo zelfstandig mogelijk te laten worden, en Iris’ een zo normaal mogelijke jeugd te geven. Als dat lukt, voor de komende jaren, zijn wij heel tevreden.
Een heel verhaal is het zo geworden
Nu komt wat ik het moeilijkste vond aan dit topic, een nieuw persoon zoeken om het stokje aan door te geven en daarbij een goede vraag.
Ik wil het stokje graag doorgeven aan Macka en ik wil aan haar vragen: Wanneer wist jij met deze man wil ik kinderen en welke eigenschappen van je man hebben daaraan bijgedragen?
Eh.... dat weet ik eerlijk gezegd nog niet. Ik kan niet inschatten hoe Iris zich ontwikkeld en ik hoop alleen maar dat wij er lang genoeg zullen zijn om dat te ervaren en dat we dan als gelijkwaardige volwassenen met Iris (en misschien zelfs Bram en Ruud) kunnen overleggen hoe en wat te doen. Ik ben erg blij dat Iris niet alleen opgroeit hiermee en ik hoop van harte dat ook Bram en Ruud haar hierin tot steun kunnen zijn.
quote:en dat is ze
quote:Dit inderdaad. Leuk topic om te lezen in zijn algemeenheid trouwens!Op zaterdag 31 januari 2009 19:12 schreef Swetsenegger het volgende:
Wat een mooi oprecht verhaal Lois. Je droomscenario zou ik nooit aan gedacht hebben, maar kan me heel goed voorstellen dat het je droomscenario is.
Hoi ik ben Jessica (42 jr), webredacteur/contentmanager van beroep en draagdoekhandelaar/draagdoekconsulent uit passie. Moeder van twee prachtige kleine eigenwijze dames. Webmens, koker, knutselaar, lezer, muziekmaker, autopetter. Denker met veel interesses en een brede algemene ontwikkeling. Rustig en welbespraakt, kat uit de boom kijker met een behoorlijk gevoel voor eigenwaarde. Kan praten en luisteren. Goed in woordgrappen en associatief taalgebruik. Slecht in cijferdingen en verjaardagen, en niet zo attent. Ik hou van andere culturen en andere talen. Goed thuis in Jiddisch. Begin steeds weer opnieuw Koreaans te leren.
Ik kom uit een gezin met boeken, muziek en katten in een klein dorpje aan zee. En ik heb na vele jaren leven in het centrum van een grote stad (alleen, lattend, samenwonend en getrouwd zonder kinderen) nu zelf een gezin met andere boeken, andere muziek en andere katten in het grootste dorp aan zee. Op een dag ging ik een bijzonder muziekinstrument kopen, een theremin. Zo ontmoette ik de leukste, liefste, creatiefste, betrouwbaarste, eerlijkste, gevoeligste, handigste, zorgzaamste, onafhankelijkste, eigenheimerigste, meest koppige en driftige man die ik ooit ben tegengekomen. Ergens in die eerste tijd op een woensdagmiddag zag ik 'm staan dromen in het zonlicht. Gespierde armen met een met indische inkt en stopnaald geprutst ankertje er op, het licht dat weerkaatste op z'n kale kop, slanke heupen. Hij draaide zijn hoofd, keek me aan. En ik wist dat het menens was. Dat ik mijn huwelijk met een afhankelijke man die absoluut geen kinderen wilde moest verbreken, omdat er geen houden meer aan was. Hier stond iemand waar ik niet meer zonder zou kunnen en waarmee ik het leven door wilde geven. Zes maanden later was ik zwanger van Lucie (licht). Ik kocht een huis in een groot dorp aan zee en we begonnen daar ons gezin. De beste beslissing uit mijn leven, ik ben weer terug bij de kern.
Lucie's eerste woord was thee. Geen wonder met theeliefhebbers als ouders. Mijn favoriete kop thee is die na een aziatische maaltijd; jasmijnthee na een chinees maal, minsok thee na een koreaans maal. Meestal kook ik die maaltijden zelf, en het laatste boek dat ik helemaal gelezen heb is dan ook een Koreaans kookboek, ]Growing up in a Korean Kitchen.
Vooral door op onverdeelde aandacht recht hebbende dochters heb ik niet veel tijd meer om langdurig in een boek te duiken. Ik hou van schrijvers die echt kunnen vertellen: T. Coraghessan Boyle, Jonathan Saffran Foer, Amy Tan, Meir Shalev, Giorgio Bassani, Thomas Rosenboom, Tove Jansson, striptekenaar Will Eisner. Maar het mooiste en verschrikkelijkste boek is Rode Ruiterij van Isaak Babel, omdat er geen woord teveel inzit en vanwege de enorme gruwelijke wereld die achter de ogenschijnlijk simpele zinnen en spaties ligt.
Ook van films komt niet veel meer, terwijl ik vroeger altijd naar de sneak preview in het filmhuis ging. Nu ben ik tevreden met mijn volledige serie Futurama tekenfilms, de dvd van Dinosaurs en vooral die van Princess Mononoke, een bijzonder Japanse tekenfilmsage over natuur versus vooruitgang, van Hayao Miyazaki met prachtige muziek van Jo Hisaishi.
Muziek speelt een grote rol in mijn leven, en ook daarin zijn mijn smaak en interesse breed. Ik heb dan ook een opleiding muziektherapie gedaan, lang geleden. Jarenlang heb ik op goed niveau gezongen, eerst klassiek (vooropleiding conservatorium) en toen jiddische theatermuziek (bij een gespecialiseerde docente). Ik speel harp, beetje accordeon, theremin. Ook daarvoor heb ik weinig tijd, het komt vaker voor dat ik luister naar muziek. Ik maak het meest muziek met de kinderen. Maar eens in de zoveel tijd is er iets dat er uit moet bij me, en dan pak ik een gitaar en ga jiddische liedjes zingen.
M'n instrumenten liggen voor een groot deel bovenop de kast met draagdoeken en dragers. Een ander belangrijk ding voor me. Het dragen van mijn kinderen geeft me een heel dicht contact met ze, te vergelijken met het contact bij het geven van borstvoeding. Dat laatste zat er bij mij door een afwijking helaas niet in, maar met het dragen heb ik meer gekregen en kunnen geven dan ik met borstvoeden ooit kon. De kinderen en ik kunnen met elkaar meekijken de wereld in, ze kunnen bij me slapen en schuilen, ze voelen hoe ik beweeg en kunnen met me mee in mijn huiselijke en sommige buitenhuiselijke bezigheden. Omdat zoiets simpels als dragen zoveel goeds kan brengen voor de ontwikkeling van een kind ben ik van een belastingmeevaller een bedrijf begonnen en ben bezig aan een opleidingstraject waarmee ik dragen toegankelijk maak voor anderen en ze in staat kan stellen en kan helpen om hun kinderen ook te gaan dragen. Iets dat me gelukkig maakt en waar ik nog lang aan kan bouwen.
En oh ja, ik hou meer van verhaaltjes dan van rijtjes
“Goed gedaan mama, heel knap van jou. Ik ben trots op je meissie!” aldus Lucie, toen ik laatst haar achterwerk had afgeveegd.
Het stokje geef ik graag door aan PM-girl. Van haar vraag ik me af hoeveel verschillende banen ze heeft, en hoe ze daar mee kan jongleren. Want de ene keer lees ik iets over speelgoed, dan iets wat op zorg lijkt, dan weer boeken. Hoe zit dat, PM?
Prachtig geschreven Macka, met zoveel liefde voor het leven!Macka!
mooi verhaal. wat een keur aan bijzondere interesses heb jij toch! en dat koreaans, ik vind 't elke keer weer grappig om te lezen. hoe kwam je daar nou bij?? dat heb ik je vast al eens gevraagd, maar ik weet 't antwoord niet meer. veel van de schrijvers die je noemt ken ik, maar een paar nog niet. (ik sla ze meteen op. ).! Not the mama Macka quote:Volgens mij heb ik het nog niet verteld hoor. Vanwege deze filmtitels. Ik wilde weten wat de functie van die rondjes was, en waarom het er bijna als sommetjes uitzagOp zaterdag 31 januari 2009 23:31 schreef bixister het volgende:
mooi geschreven Lois, en ik vind jullie familieband ook altijd zo heerlijk om te lezen/zien.
Macka!
grappig! EN: ben je er inmiddels achter?quote:Ja! Rondje aan het begin van het woord komt voor een klinker en spreek je niet uit, aan het eind van een woord is het een ng klank. En dat sommetjesachtige is omdat Koreaanse woorden gevormd worden door lettergrepen die bestaan uit twee, drie of vier netjes gegroepeerde letters, waarbij het groepje de breedte van twee letters heeft (de evt. andere komen er onder, alsof het een soort breuk is).Op zondag 1 februari 2009 00:02 schreef bixister het volgende:
En verder is het een lastig te hanteren taal vanwege allemaal aanspreekvormen en beleefdheidsvormen die nogal zwaar wegen in de hiërarchische confucianistische cultuur. Maar ik zou nog geen Koreaan aan durven spreken in het Koreaans, dus ik heb daar vooralsnog geen last van
. Leest lekker weg hoor Leuk om op deze manier meer te lezen over diverse users.
quote:Marlieske dat mag je gerust vragen hoor. Ik ga er altijd vanuit dat mensen mijn verhaal wel kennen en vergeet soms dat niet iedereen weet wie Eva is
Lois nu ga ik heel brutaal doen maar ik weet het echt niet *schaam rood op de kaken* maar wat is er dan met je dochtertje aan de hand? Ik loop nog niet zo gek lang mee in OUD en ken niet iedereen zijn persoonlijke verhaal en juist daarom vind ik dit topic zo leuk omdat het me wat inzicht verschaft. Als je niet wilt antwoorden geen probleem!
Eva heeft de diagnose klassiek autisme met verstandelijke beperkingen gekregen. Dat is de dure naam voor een kindje met een forse ontwikkelingsachterstand en bijzonder gedrag. Ze functioneert nu op het niveau van een 3 jarige, en op sommige gebieden (emotioneel, sociaal) nog lager.
Onbekend is hoe dat in de toekomst ontwikkelen zal, maar ze is al zover gekomen. Van een kindje waarvan ooit gezegd is dat praten ws nooit echt zou lukken zingt en lult ze nu de oren van je hoofd, en ook lopen/rennen/fietsen gaat nu fantastisch.
quote:Dank je wel Lois, nee dat wist ik echt niet maar zo leest het allemaal wat duidelijker.
Ik ben wel erg blij om te lezen dat Eva zich boven verwachting ontwikkeld en het met jullie zo goed gaat als gezin, de liefde voor je gezin spat overduidelijk van het scherm af en dan kan het niet anders dan dat de toekomst ook goed gaat voor jullie
ik ben altijd een beetje jaloers op al die passies van mensen
en tegelijk vind ik het prachtig om te lezen Dat legt de lat wel lekker hoog Ik ga er straks even voor zitten.
quote:Op zondag 1 februari 2009 11:03 schreef Belana het volgende:
jeetje wat een bijzonder verhaal weer
ik ben altijd een beetje jaloers op al die passies van mensen
Dat heb ik dus ook!
Maar heel erg mooi om al die verhalen te lezen
Als ik niet beter wist, zou ik me bijna een grijze muis gaan voelen!
quote:Dat ja! Ik ben bezig met mijn stukje, maar ik post hem morgen. Ik was iets te laat terug vanavond!
Mooie stukjes worden er geschreven.
Als ik niet beter wist, zou ik me bijna een grijze muis gaan voelen!
quote:
jaja ineens interessante avondlijke uitjes gaan faken he!
Ik wil je anders vast wel pm'en waar ik werk Wat een prachtige verhalen.
quote:Op maandag 2 februari 2009 14:54 schreef dutchie het volgende:
Ik heb alleen de laatste 3 verhalen gelezen
Ik ga die van jou ook zeker nog lezen.
En van alle anderen.
Ik ben dus PM-girl, samenwonend in Brabant met vriend, kind en teckel. Waar ik van hou: hobbies, letterlijk
Ik vind het leuk om dingen uit te proberen die ik anderen hoor of zie doen. Sommige dingen blijken direct niet bij mij te passen (sieraden maken, meubels beschilderen ), andere dingen houd ik langer vol, zoals piano spelen en bezig zijn met klei (zowel handwerk als op de draaischijf en tegenwoordig Playdoh).Met mijn handen bezig zijn vind ik gewoon erg leuk, zeker als dat dus creatief is. Momenteel ben ik erg scheppend bezig in de keuken, heb het taartenbakken en versieren helemaal opgepakt dankzij Maneki’s CUL-topic (en zo kom ik nog eens buiten OUD).
Over OUD en CUL gesproken, het mag duidelijk zijn dat het Fok-gebruik inmiddels wat verslavende vormen heeft aangenomen. Ik probeer het wat te matigen, maar zoals eenieder hier weet, werkt dat niet altijd, zeker niet in de koude wintermaanden.
Ik ben een jaar of 4, 5 geleden zoals zovelen per ongeluk op Fok! beland door een of andere zoek-opdracht. Ik zag wel eens OUD in de active topics staan en dacht dan dat dat oude topics waren die in een archief zaten (en dus OUD).
Later viel het me pas op dat al die ‘gearchiveerde topics’ betrekking hadden op kinderen en ouders, om er enkele maanden later binnen te komen en niet meer weg te zijn geweest! En ja, ook ik heb wel eens gevraagd wat tvp betekende! Inmiddels ben ik redelijk Fok-verslaafd en heb ik hele leuke contacten opgedaan in 'het echte leven' met OUD'ers.Tot zover mijn Fok-gedrag.
Sinds mijn 6e lees ik graag. Boeken, tijdschriften, ondertitels en de krant. Als kind las ik van alles maar had een ontzettende hekel aan boeken van Wipneus en Pim (die we klassikaal moesten lezen). Liever las ik Beckman, Guus Kuijer (Olle
) en meester van de zwarte molen.Later werd het Robin Cook en Stephen King, nu zijn het veelal scandinavische romans of thrillers. Afgelopen week heb ik leven na Hailey uitgelezen, wat ik een aanrader vind.
De televisie krijgt tegenwoordig wat minder aandacht, ik kijk enkele series zoals ER, Greys Anatomy, Six feet under en natuurlijk Wie is de mol? Films heb ik momenteel helemaal geen zin in en ik ga zelden tot nooit meer naar de bioscoop.
Ik eet graag en veel, er zijn echter ook veel dingen die ik niet zo graag lust. Maar voor een lekkere carpaccio mag je me altijd wakker maken, ik vind het nog steeds een cadeautje om dat te mogen eten na 9 maanden onthouding
De italiaanse keuken spreekt me erg aan, ook om zelf te bereiden. Met de aziatische keuken heb ik niet zo veel.Dan mijn werk (en meteen mijn antwoord op de vraag van Macka). Toen ik op het hbo zat had ik een bijbaan bij Intertoys. Een geweldig leuke werkplek was dat, waarin ik ondermeer geleerd heb is dat elke commerciele nul (zoals ik) speelgoed kan verlopen. Er waren ook leuke collega’s, met een daarvan woon ik reeds 7,5 jaar samen.
Na mijn studie ben ik gaan werken in de (jeugd)hulpverlening. Dat heb ik 4 jaar gedaan. Toen werd ik moeder en was het duidelijk dat ik niet verder wilde in dit werk. Ik heb toen gekozen voor een andere functie op kantoor (P&O), waar ik met heel veel plezier invulling aan geef.
Die leuke collega die bij me in huis woont
heeft iets meer commercieel bloed in zich en is een eigen zaak begonnen waar hij, jawel, boeken verkoopt! In de beginfase heb ik veel meegeholpen, maar nu eigenlijk nooit meer. In nood kan ik de kassa bedienen maar daar houdt het dan ook bij op.En dan mijn voornaamste ‘functie’ , moeder zijn. Een rol die ik geweldig vind, waarvoor ik dankbaar ben, waar ik soms moe van word maar wat elke dag weer fantastisch is!
Het zien van de ontwikkeling, zoals Loïs en Swets die ook beschrijven. Maar ook de eigenheid van jezelf en je familie terugzien in zo'n klein nieuw mensje. De grapjes, het knuffelen, het steggelen, het gevoel dat je als ouders de belangrijkste personen bent in het leven van het kleine manneke (nu nog wel ) en de trots die allesoverheersend is. Dan wil ik graag het stokje doorgeven aan iemand die ik nog niet zo goed ken van hier, en wel Kapitein Pannenkoek. Ik heb niet direct een vraag die over het hier of nu gaat, maar hier komt 'ie:
Over een jaar of dertig ben je oma omdat Floor en/of Pien moeder(s) is/zijn geworden. Welke moederlijke eigenschap die jij zelf hebt, hoop je dan terug te zien in je dochter(s)? Je mag twee antwoorden geven, je hebt immers twee kinderen!
quote:Het doet me deugd dat te horen uitOp maandag 2 februari 2009 21:11 schreef Moonah het volgende:
Wipneus en Pim zijn ook écht heel stom PM, dat had je al heel goed door vroegah!
quote:Nou moe
Misschien heeft het te maken met het feit dat mijn papa het vroeger voorlas en ik het niet op school hoefde te lezen
(maar ook niet klassikaal hoor).verder
een erg leuke bijdrage, PM! (enne... lijkt me ideaal, een man met een boekwinkel!!! )oja en Macka, wat ik ook nog wilde toevoegen aan m'n reactie op jouw stuk: je grote liefde ontmoeten via de theremin, wat poëtisch!!!
[ Bericht 3% gewijzigd door bixister op 02-02-2009 23:16:11 ]
quote:
Maar waar ik je echt dankbaar om ben is het noemen van 'de meester van de zwarte molen'!
Ik heb dat boek verslonden vroeger, en dacht er laatst aan terug, maar kon me de titel niet meer herinneren. Ja iets met zwarte molen... dus dank je! Aj laf joe!
Van PM-girl wist ik nog bijna niks, erg leuk om te lezen.
Zal mijn verhaal morgenavond plaatsen
quote:Leuk!
*pakt stokkie aan*
Zal mijn verhaal morgenavond plaatsen
erg leuk idee Faja en ik ga als ik iets meer tijd heb alle verhalen ook eens lezen. Echt leuk!!!quote:
Jij bent kraamvrouw Diaan, natuurlijk heb je hier geen tijd voor
Lennon slaapt vrij veel tussen de voedingen door, dat valt soms mee. Maar de visite maakt het wel drukker.Ik ben dus KP. 30 jaar, blond haar, blauwe ogen en in de zomer sproetjes in mijn gezicht. Mijn gezicht is ook het enige wat zo’n beetje verkleurd. Sproetjes in de zomer en tomaatkleurig tijdens het sporten. In de zomer ga ik graag naar Zwitserland, Oostenrijk, noorden van Italië of Scandinavië.
Geboren in de Achterhoek, gestudeerd in Groningen en sinds 2000 woon ik in Den Haag. Ik houd van positieve mensen met een goede dosis humor. Creatieve mensen geven me energie. Niet alleen creatief met je handen, maar ook mensen die met creatieve oplossingen komen, buiten de hokjes denken enzo…Dat werkt inspirerend. Mijn vriend ken ik vanaf de middelbare school, dus wij zijn al zo’n 15 jaar bij elkaar. Ik vind het heerlijk om hem om zo lang te kennen. In tijd zijn we 15 jaar verder, maar voor mijn gevoel was het gister dat we elkaar in de meest foute boerderij/disco zagen. De eerste zin ? “Moet jij ook zo lang wachten op je bier ?”, zeg nou zelf…wat wil een vrouw nog meer..?
Sinds 2000 ben ik juf op een Montessorischool. Ik geef nu 8 jaar les aan de middenbouw. Groep 3,4 en 5 allemaal gezellig in 1 lokaal. De eerste jaren fulltime gewerkt en nu 2,5 dag, waarvan ik 1 dag bouwcoördinator ben van de middenbouw. Dat houdt in dat ik wekelijks overleg heb met directie en begeleid bijvoorbeeld (nieuwe) leerkrachten. Ik bemoei me oa met onderwijsinhoudelijke zaken. Om dit te doen heb ik een managementcursus gevolgd en ben ik momenteel bezig met een coachingscursus. De andere 2 dagen geniet ik van mijn groep kinderen. Heerlijk om ze te begeleiden en ze te zien ontwikkelen!
Ik sport graag. Al jaren aan het hockeyen en al jaren van plan om ook wat fanatieker naar de sportschool te gaan. Maar ja….een keertje trainen, een wedstrijd spelen en dan de 3e helft nog spelen…ik ben geen 25 meer….
Ik ben niet echt een lezer. Vind het fijner om de boekhandel in te duiken en wat tijdschriften te kopen. Ik houd van Nederlandstalige muziek. Hazes (groot fan, ik was ook op zijn afscheid in de Arena), De Dijk, Van Dik Hout. Ik kan me enorm verheugen op een fout feest waar je verkleed naar toe mag. Wipneus en Pim bijvoorbeeld. Zo’n glitterparty, helemaal over top verkleden en dan samen met vriendinnen de hele avond dansen!
Mijn fokcarrière ben ik tijdens mijn zwangerschap begonnen. Uit pure verveling en op zoek naar afleiding. Ik was namelijk veel thuis in die tijd. Ik was namelijk hondsberoerd…Eigenlijk ben ik een beetje blijven hangen!
De kapsalon staat tegenwoordig op nummer 1. Dat is de nieuwste rage op shoarma gebied en daar zou je me eventueel een keertje voor wakker mogen maken, maar het liefst eet ik dat goddelijke gerecht op de bank in mijn comfortabele velourse huispak.
En tja…Pien en Floor…wat een geschenk zijn die 2. Het is zo bijzonder om moeder te zijn van een 2-ling. De intense band die zij hebben en de lol. Zij kunnen samen zo hard lachen, echt schaterlachen. Dan hoeven ze elkaar maar aan te kijken en dan rollen ze letterlijk om van de pret. Het is zo ontzettend genieten met ze, dat ik besloten heb om minder te werken. Ik wil de komende 2 jaar volop genieten van onze vrolijke dames. Als ze naar school gaan, kan ik altijd weer meer dagen gaan werken. De tijd gaat zo snel…allemaal vreselijk cliché, maar zo waar…Van krap 2 naar ruim 14 kilo schoon en mooi aan de haak.
En wat zou ik graag terug zien als Pien en Floor moeder zijn geworden?
Ik hoop dat ze hun kinderen de vrijheid durven geven om zelf te ontwikkelen. Dat zij hun kinderen helpen om het zelf te doen. Het tweede is het attent en lief zijn voor anderen.
Het stokje wil ik graag doorgeven aan Troel. Mijn vraag is:
“ Wat heeft zin en wat vind je onzin ?”
'k Hoop dat je hier nog lang blijft plakken! Házes??? * sjak is helemaal in de mood: WANT ZIJ GELOOFT IN MIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJ
quote:hihi, dat had ik nou nooit achter d'r gezocht.
quote:Dit dus! Hazes to tha bone!
Tuurlijk Hazes is Cult. Heb je ooit zijn docu gezien, GEWELDIG!!!
* sjak is helemaal in de mood: WANT ZIJ GELOOFT IN MIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJ
Maar da's het grappige van dit topic.
quote:Op woensdag 4 februari 2009 21:12 schreef sjak het volgende:
Tuurlijk Hazes is Cult. Heb je ooit zijn docu gezien, GEWELDIG!!!
* sjak is helemaal in de mood: WANT ZIJ GELOOFT IN MIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJIJ
hazes Maar wat leuk om te lezen KP!
Mijn lievelingsstukje uit dit topic is het moment dat Macka haar droomman ontmoette. Fijn om hier te lezen!
quote:???De kapsalon staat tegenwoordig op nummer 1. Dat is de nieuwste rage op shoarma gebied en daar zou je me eventueel een keertje voor wakker mogen maken, maar het liefst eet ik dat goddelijke gerecht op de bank in mijn comfortabele velourse huispak.
quote:Een kapsalon is een aluminium bakje met daarin shoarma, patat, kaas, salade en saus in laagjes en is vooral in de regio Rotterdam populair. De naam komt van een lokale kapperszaak die steevast een gerecht met de combinatie van deze ingrediënten bestelde.
In rotterdam inderdaad, en dan 's avonds voor of na het stappen! Goddelijk
klinkt niet bepaald lekker, maar wel grappig!
Ja dat plaatje van
Eigenlijk is het gewoon een portie shoarma en een portie friet met salade, dat door elkaar gehusselt en dan knoflook saus en kaas eroverheen en dat heel even onder de grill zodat de kaas smelt.
-edit-
ooooh sorry Bix!
[ Bericht 11% gewijzigd door huuphuup op 04-02-2009 22:49:06 ]
quote:ik ben onschuldig!Op woensdag 4 februari 2009 22:42 schreef huuphuup het volgende:
Ja dat plaatje van bix ziet er dan wel weer smerig uit
of heb je 't over een heel ander plaatje van bix...???
maar dan wel op zo'n bank-hang-avond. Oh en wel bij een goeie shoarma boer halen. Als de shoarma smerig is dan is de kapsalon ook smerig
ik kook heus wel es zelf hoor
quote:De beste shoarmazaak van groot rotterdam zit hier om de hoek, maar ze hebben geen kapsalon geloof ik
gewoon es proberen
maar dan wel op zo'n bank-hang-avond. Oh en wel bij een goeie shoarma boer halen. Als de shoarma smerig is dan is de kapsalon ook smerig
ik kook heus wel es zelf hoor
Shoarma is lekker, patat is lekker, kaas is lekker.. beetje sla er bij zodat 't nog een beetje gezond voelt..
Leuk stuk K_P!
quote:ghehehe misschien zegt dat stiekem ook wel iets dan eigenlijkOp woensdag 4 februari 2009 23:00 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
De beste shoarmazaak van groot rotterdam zit hier om de hoek, maar ze hebben geen kapsalon geloof ik
ik ga mn lief achter Deadwood vandaan trekken en lekker slapen.
quote:neuh ik bedoel meer dat als de beste zaak het niet heeft dat kapsalon dan ehm, te min voor ze is ofzoOp woensdag 4 februari 2009 23:06 schreef E.T. het volgende:
hmz.. er voor naar een andere shoarmazaak moeten is dan wel weer te veel moeite eigenlijk
En wat schrijven jullie leuke en mooie stukjes zeg!
quote:Dat gebeurt dus hier dus niet. Want nadat de Meneer Shoarma het gerecht klaar heeft mikt hij het nog even de oven in en daar gebeuren magische dingen....de patat "hangt"niet als het eruit komt.Op woensdag 4 februari 2009 23:14 schreef jessie het volgende:
En sambal zit er ook nog in. Lekker,maar doordat alles door elkaar zit word de patat er wel hangerig van, dat dan weer wel. Maar flink doorkauwen dan merk je daar niks van
Er gaan veel dingen hangen, maar ingredienten vd kapsalon niet
En bedankt voor de complimenten !
quote:Pff, goede vraag. Ik ga nu op de tram stappen om naar mijn werk te gaan, maar ik zal mijn best doen je vragen te beantwoorden...Op woensdag 4 februari 2009 20:57 schreef kapitein_pannekoek het volgende:
“ Wat heeft zin en wat vind je onzin ?”
ET en Swets, volgens mij weet ik wel welke jullie bedoelen, mijn zus is ook erg fan van die zaak.
quote:Dat dus... zijn de hormonen zeker....lOp donderdag 5 februari 2009 08:44 schreef Brighteyes het volgende:
Nu wil ik een kapsalon proberen... en het is kwart voor 9.
. We wonen niet in de buurt van Rotterdam, ik denk als ik het hier in de snackbar vraag dat ze me doorsturen naar de kapper even verderop . Maar verder dan knoflooksaus door de hele zooi en smullen maar ben ik nog niet gekomen. Moet toch eens op zoek naar zo'n ding! Fok heeft ook nog een topic erover: Friet kapsalon onwetendheid.
maar nog 1 vraagje KP, blijft die sla dan ook knapperig in de oven??? Lady_wrb, ja haha, eten in plaats van een pizza ofzo. 3 keer per week is niet aan te raden
Oeh, we kunnen wel een kapsalon meet houden
Krijg nu ook wel trek in kipshoarma en dan van de shoarmatent in wateringen
dies echt het lekkerste haha. \leuk om te lezen dit allemaal trouwens
zo leer je nog s wat over mensen quote:Kapsalon meet. Count me in.Op donderdag 5 februari 2009 10:44 schreef huuphuup het volgende:
Oeh, we kunnen wel een kapsalon meet houden
(Manny = meelezende vriend van K_P)
quote:slechts 1000 calorieen....Op donderdag 5 februari 2009 10:38 schreef lady-wrb het volgende:
ik durf het niet te proberen: het klinkt heel lekker maar ook heel calorierijk
En tja de sla.....blijft ook heerlijk. Ik word echt gelukkig van een kapsalon, vooral als hij bezorgd wordt. Als we het ophalen, dan zetten we het voor de zekerheid in de kinderstoelen.
Stel je voor dat er wat mee gebeurt
quote:
Ik laat de kapsalon maar even aan mij voorbij gaan, heb ik besloten. Dat een simpele vraag zoveel kan losmaken. Ik heb op mijn werk gevraagd of iemand de kapsalon kende, maar dit gerecht heeft de regio Utrecht nog duidelijk niet bereikt.
quote:
[..]
slechts 1000 calorieen....
En tja de sla.....blijft ook heerlijk. Ik word echt gelukkig van een kapsalon, vooral als hij bezorgd wordt. Als we het ophalen, dan zetten we het voor de zekerheid in de kinderstoelen.
Stel je voor dat er wat mee gebeurt
quote:Patat, veel uitjes, veel mayo, veel curry en veel satesaus
Ik heb het nog maar niet geprobeerd.
(Oja, en mijn verhaaltje kost wat meer tijd, dus nog even geduld a.u.b. )
quote:Lijkt me helemaal niks eerlijk gezegd.
"Fastfood" is hier een snel pastagerecht - Spaghetti met peppertjes en ansjovis of zo, maar zeker niet zoiets als hier omschreven/afgebeeld, zoiets komt hier eigenlijk nooit het huis in.
Qua zout & vet ben je waarschijnlijk direct voor 2 dagen klaar.
quote:Patatje Tsjernobyl: Friet verzopen in elke beschipbare saus.Op donderdag 5 februari 2009 13:02 schreef Troel het volgende:
Bij ons in de snackbar hebben ze wel een Patat ziekenhuis
quote:Patat ziekenhuis? Frietje vaatchirurg zullen ze bedoelen.Op donderdag 5 februari 2009 20:02 schreef Troel het volgende:
[..]
Patat, veel uitjes, veel mayo, veel curry en veel satesaus
Ik heb het nog maar niet geprobeerd.
(Oja, en mijn verhaaltje kost wat meer tijd, dus nog even geduld a.u.b. )
Ik ben benieuwd naar je zin en onzin Troel.
quote:Hier ook altijd pasta als er weinig tijd en/of zin is. Olijfolie, tomaten en parmezaanse kaas zijn altijd wel in huisOp donderdag 5 februari 2009 20:03 schreef DIGGER het volgende:
[..]
Lijkt me helemaal niks eerlijk gezegd.
"Fastfood" is hier een snel pastagerecht - Spaghetti met peppertjes en ansjovis of zo, maar zeker niet zoiets als hier omschreven/afgebeeld, zoiets komt hier eigenlijk nooit het huis in.
Qua zout & vet ben je waarschijnlijk direct voor 2 dagen klaar.
Zodra ik het zag wist ik wat het was en ik moest meteen aan Macka denken door dit topic Het ziet er wel heel bijzonder uit als er op gespeeld wordt. Mijn schoonmoeder was hier toevallig even en die was op zoek naar onzichtbare snaren oid
quote:frietje oorlog heet het hier als ze het kennen. ik heb er al heel veel gemaakt voor mijn klanten.Op donderdag 5 februari 2009 20:02 schreef Troel het volgende:
[..]
Patat,veeluitjes,veelmayo,veelcurry enveelsatesaus
Ik heb het nog maar niet geprobeerd.
(Oja, en mijn verhaaltje kost wat meer tijd, dus nog even geduld a.u.b. )
maar het veel moet je echt weglaten.
En ik vind dit echt een leuk topic. Zo zie je eens de mens achter de nick.. Maar KP, Hazes
Troel, 26 jaar, getrouwd, moeder van Ruben. Ik ben geboren in Amsterdam, maar mijn hart ligt toch echt in Twente, aangezien ik daar het grootste gedeelte van mijn leven gewoond heb. Nu woon ik al weer een aantal jaar in het midden van Nederland, onder Utrecht. Dat bevalt prima, maar ik mis soms wel de rust en vooral mijn vrienden
Na de HAVO heb ik van alles gedaan, van studeren (Facilitair Management en PABO) tot werken (accountantskantoor, maar ook voor een (gerenommeerd, dat wel) telefonisch enquetebedrijf Op dit moment werkzaam op de Universiteit Utrecht, wat zeer goed bevalt. Ik doe dat drie dagen in de week, maar ga binnenkort een vierde dag ook werken. Ruben is die dagen op de kinderopvang. Ik voel me daar niet schuldig over. Ik ben een leukere mama als ik werk (werken betekent voor mij veel meer stramien dan een dag thuis en dat is gezien mijn autistische stoornis erg prettig) en Ruben vindt het erg leuk om naar de opvang te gaan. Hij heeft daar, hoe jong hij ook is, echt al vriendjes
In 2005 heb ik een zware operatie gehad omdat ik zeer ernstig overgewicht had. Dat heeft me uiteindelijk zo'n 90 kilo af laten vallen en me een heel stuk leven teruggegeven. Door de operatie heb ik wel een behoorlijke dosis medicatie die ik gebruik, maar dat heb ik er graag voor over.
Ik ben zo ongeveer vergroeid met mijn computer
Heb mijn echtgenoot dan ook via het internet leren kennen. Ik kan in de vakantie echter prima zonder computer, al vind ik het wel prettig als er de mogelijkheid is om mail te checken, gewoon voor het geval dat Ik houd daarnaast erg veel van lezen, muziek luisteren en heb door plaats en vooral tijdgebrek mijn frobelspullen op zolder staan. Ik vind het heerlijk om met mijn handen bezig te zijn, maar begin te vaak naar mijn mening aan iets zonder het af te maken. Boeken die ik mooi vind zijn onder andere de boeken van Jan Terlouw, Evert Hartman en nog een aantal schrijvers die eigenlijk boeken schrijven voor de oudere jeugd. Mijn favoriete boek is toch wel Anna, Hanna en Johanna van Marianne Frederikson en ook haar boek De Zondvloed las erg lekker weg. Tijdens mijn zwangerschap heb ik veel van John Sandford gelezen, dat was op dat moment een nieuwe schrijver voor me. In mijn leven heb ik verder veel gelezen van al die andere misdaadromanschrijvers, zoals Cook, Ludlum, Grafton en al die anderen. De laatste tijd lees ik de wat meer makkelijke en goed weg te lezen boeken. The House of Books heeft erg leuke boeken om in de tram te lezen
Muziek vind ik ook super zoals ik al zei. Op 1 staat Queen, gevolgd door Sonata Arctica, die ik afgelopen november eindelijk een keer live mocht meemaken. Daar heb ik extra van genoten. Verder heb ik een best uiteenlopende muzieksmaak. En ik heb de rare tik dat als ik een boek lees met bepaalde muziek, dat ik dan de volgende keer als ik dat boek lees die muziek hoor, of bij het horen van de muziek het boek weer voor de geest kan halen (Zo zijn Oorlogswinter van Jan Terlouw en de Engelse versie van de musical Evita voor altijd met elkaar verbonden)
Qua films en televisie ligt het helemaal aan mijn bui. Favorieten blijven toch echt CSI, Bones, Numbers, Private Practice, Greys Anatomy en diverse kookprogramma's. Hugh Grant, Julia Roberts en Sandra Bullock liggen in mijn nachtkastje
's Nachts wakker maken voor eten moet je niet doen, ik eet wel overdag. Mijn favoriet is toch denk ik wel de huisgemaakte spekkaaspannenkoek met stroop
Tja en dan de vraag van KP, wat is zin en wat is onzin? Ik denk dat er een heleboel dingen zinnig zijn. Meer aandacht voor kinderen met een autistische stoornis vind ik erg zinnig. Op jonge leeftijd deze kinderen al leren hoe ze ermee om kunnen gaan en vooral hoe ze anderen duidelijk kunnen maken wat ze mankeert. Maar ook leren dat je heel veel tegenstand kan krijgen, omdat men je simpelweg niet begrijpt omdat je dingen op een andere manier zegt dan "men" normaal gesproken doet (en dat merk ik hier ook heel vaak). Uitleggen dat je bepaalde dingen helemaal niet "vals" of 'gemeen" wilt zeggen, maar dat het gewoon niet beter je strot uit komt en je gewoon eerlijk wilt zijn.
Tja, wat is onzin. Behalve dat forum waar ik ooit mijn Fok!carriere ongeveer begonnen ben
Ik denk dat een heleboel dingen in het leven onzinnig zijn. Dingen die we desondanks gewoon in stand houden. En toch komen er veel zinnige dingen uit die onzinnige dingen. Hyves bijvoorbeeld. Zelf compleet onzinnig, maar het is maar al te leuk dat je oud-klasgenoten en dergelijke tegenkomt. De gedachte die iedereen over mij heeft dat ik altijd alleen maar kom rellen is overigens ook onzin In meer dan de helft van de gevallen waar iets tot een rel uitloopt als ik iets gepost heb, was dat niet mijn bedoeling, maar kom ik gewoon niet goed uit mijn woorden waardoor het daar uiteindelijk toch wel op uit loopt. Maarja, voordat dit een hele klaagzang wordt over autistisch zijn en de zin en onzin daarvan: van tijd tot tijd heeft het ook wel zijn voordelen, want ik kreeg er bijvoorbeeld extra kraamzorg door (en die had ik ook wel nodig hoor!)
OM er nu toch maar een einde aan te breien: het stokje. Ik wil graag mijn stokje aan p_iglet geven. Altijd druk in de weer, met studie, Pepijn en noem maar op. Maar toch heb je altijd de tijd om een ander te helpen als het gaat om "allergie-recepten". Ik heb zelf gemerkt dat in veel gevallen er best moeite gemaakt wordt als je geen standaarddieet volgt, heb jij daar ook last van? Moet jij veel moeite doen om als je uit eten gaat dingen te krijgen die je mag hebben (of dingen niet te krijgen die je niet mag hebben)? En hoe ga je daarmee om met Pepijn? (Drie vragen in een mag wel he
[ Bericht 4% gewijzigd door Troel op 06-02-2009 20:33:23 ]
enorm leuk om te lezen, bij iedereen lees ik wel verrassende dingen
Vanavond als ik thuis ben maar eens over gaan denken.
Jij moet zowat wel vlakbij mij wonen, zo 'net onder utrecht'
nou ben ik helemaal nieuwsgierig...Troel dan prop je je muzieksmaak er toch nog even tussen? Of je stopt het in een nieuwe post.
Naja ik ben dus p_iglet, met streepje omdat zonder streepje al bezet was. Ben 24 jaar en samen met R. woonachtig in Den Haag.
Sinds ruim 1,5 jaar de mama van een zoon. Die sinds gisteren de hele dag 'iebiebiesjies' aan het aanwijzen is door het hele huis. Mogen jullie raden wat het zijn
Ik doe sinds 2002 een poging om geneeskunde te studeren, en dat begint ondertussen eindelijk ergens op te lijken. Nu heel druk met mijn afstudeer onderzoek. 3 dagen in de week werk ik mee aan een grootschalig onderzoek naar de gezondheid van ouderen met een verstandelijke beperking. Naast mijn onderzoek werk ik 16 uur per week als woonbegeleider op een kindertehuis voor kinderen met een lichamelijke of meervoudige beperking. En oooooit, later als ik eindelijk groot ben hoop ik AVG te mogen worden. Arts voor verstandelijk gehandicapten. En als ik dan nog even verder mag dromen dan hopen we in de verre toekomst als gezinshuisouders of pleegouders een fijn plekje te kunnen bieden aan speciale kindjes die een ander plekje nodig hebben.
Verstandelijk gehandicapten zijn echt de doelgroep die mijn hart veroverd heeft. 5 jaar geleden zocht ik een leuke nuttige besteding voor mijn zomervakantie. En op Fok! (ja ik hang hier ondertussen ook alweer 6,5 jaar rond) kwam ik toen enthousiaste verhalen van Yppy tegen over vakanties met de Wielewaal, vakanties voor gehandicapten. Ik heb me ingeschreven voor een vakantie, kwam daar R. tegen, en ondertussen ben ik 15 wielewaalvakanties en een kind verder. En bedankt he Yppy
En dan mijn hobby's, tsja vrije tijd is hier redelijk zeldzaam.
Een hoop tijd daarvan gaat naar P. natuurlijk en naar mijn fokverslaving
.Theater, cabaret, musical zijn dingen die we wel regelmatig proberen te doen, maar waar niet altijd tijd voor is. Net als lezen, sinds mijn studie weinig echte boeken meer gelezen, maar vroeger verslond ik de hele bibliotheek. Een van mijn favoriete schrijvers is toch wel Jostein Gaarder, erg mooie “licht” filosofische boeken. Films kijk ik nauwelijks vanwege gebrek aan tijd. Er ligt hier nog van 3 jaar kerstcadeautjes aan bioscoopbonnen.
Muziek is ook zoiets waar op het ogenblik geen tijd voor is. Als puber heb ik tussen mijn 15de en 18de zo'n 60 optredens van Kane gezien. En daar vooral heel veel vrienden en kennissen aan over gehouden. Nu mag ik af en toe nog graag muziek luisteren van oa A Balladeer, Rosemary's Sons en Arid of zet keihard de heideroosjes aan als ik moet schoonmaken.
Mijn goede voornemen voor 2009 is het maken van een zonnekindpop voor P. En echte jongens versie, met natuurlijk een tuinbroek aan!! Ik heb 2 linkerhanden, dus dat is echt een uitdaging. Heb al 1 cursusavond gehad, en het ziet er naar uit dat die pop helemaal goed komt.
Een andere hobby is koken. Heb helaas niet altijd de tijd om het zo uitgebreid te doen als ik graag zou willen, maar ik mag graag koken en bakken. Maak bijna alles volledig zelf. Gedeeltelijk is dat uit nood omdat ik zelf koemelkallergie heb. Door veel oefenen en uitproberen kan ik nu bijna alles maken zonder koemelk, van chocoladetaart tot lasagna met bechamelsaus. Maar toch heb ik liever niet dat je me er ’s nachts voor wakker maakt.
Dat brengt me ook meteen bij de vragen van Troel. Of er veel moeite gedaan wordt als je een ander dieet dan standaard volgt. Uhm ik heb heel diverse ervaring daarmee. Van een spontaan aangeboden compleet eigen bordje met lekkers op een receptie, alleen omdat ik vroeg of ze konden vertellen waar melk in verwerkt was. Tot een personeelsuitje waarbij ik vooraf het groenvoer van de carpaccio kreeg (tsja ik was ook nog eens zwanger toen), met als hoofdgerecht een kipfiletje die alleen maar in de frituur gegooid was, zonder kruiden of wat dan ook, en als toetje een kop thee.
Maar veel moeite kost het niet om wat te regelen, meestal is van te voren bellen naar een restaurant genoeg.
De vraag hoe ik daar met P. mee om ga is heel makkelijk, tot op heden heeft hij geen voedselallergieen. Dus voor hem hoef ik nergens rekening mee te houden.
Ik wil het stokje doorgeven aan, Belana, omdat je hier zoveel post, maar ik het idee heb bijna niets van je te weten.
Aan jou de vraag.
Wat zou je doen met alle tijd als je niet meer zou Fok!en?
[ Bericht 0% gewijzigd door RockabeIIa op 22-04-2012 23:47:04 ]
Graag gedaan trouwens.
De aantrekkingskracht van lieveheersbeestjes is bijna universeel, volgens mij.
Leuk dat je toch een beetje via Yppy je vriend hebt leren kennen. Fok heeft toch wel enorme invloed op veel levens.
Wat een vinding Piglet is net zo oud als ik, haha!
Troel, ook verrassend voor mij om te lezen dat je directe posts soms een gevolg zijn van autisme, ik had er nog nooit zo naar gekeken, dus voor mij heel verhelderend!
En verder blijft het gewoon leuk om zo een kijkje in iemands leven te hebben!
leuk trouwens weer om te lezen troel en P_iglet!
Lois is ook degene die mij hier gebracht heeft, als oermoeder van OUD en mijn beste vriendin sinds mijn 9e. Ik woonde in Amsterdam naast haar tante en toen die tante een kindje kreeg kwam Lois logeren en leerden wij elkaar kennen. Lois jatte mijn adres uit een barbapappa boekje wat ik aan het bewuste nichtje had gegeven en zo ontstond er een liefde voor het leven
Sinds ruim 24 jaar woon ik in Hoorn en daar ga ik nooit meer weg denk ik. Een prachtig oud stadje aan het IJsselmeer, komt het zien!
Vaak al verteld her en der, laatst nog eens foto’s van geplaatst, mijn glory days zijn mijn dagen als punker, zo tussen mijn 16e en 22e. Hanekam, zwarte make-up, studs, veel panty’s met gaten, harde muziek, veel uit gaan naar bandjes, jongerencentra, kraakpanden en daarnaast de KVS.
De Kinder Vakantie Spelen
11 jaar lang heb ik me zomers vermaakt in het Dijkgatsbos, met de kinderen, met de andere vrijwilligers, als coördinator, als kok, als administratieve kracht, als bestuurslid.
Tot ik te oud werd voor die shit
Ik lees veel en graag. Net “ duizend schitterende zonnen” uit gelezen en gehuild. Eigenlijk een uitstapje, want ik lees vooral “ literaire thrillers” en dan vooral van Scandinavische schrijvers als Kjell Ola Dahl, Arnaldur Indridason, Henning Mankell. Boeken zijn een passie! Je kunnen verliezen in het verhaal, geweldig!
Een van de mooiste films vind ik om die reden “ The shawshank redemption” , een bijzonder letterlijke vertaling van het gelijknamige boek, ik moest huilen toen de laatste zinnen in de film, exact de laatste zinnen van het boek waren.
Verder zijn mijn vriendschappen mijn passie. Ik ken een flink aantal mensen al heel lang en dat vind ik een geschenk. Ik ga graag bij vrienden langs, of samen uit eten. Samen zijn en die band voelen met mensen, goeie gesprekken voeren of soms gewoon over niks praten. Dat is mooi! Soms moeilijk te combineren met kleine kinderen en daar heb ik het best wel eens moeilijk mee, maar het hoort erbij en ik heb het inmiddels aardig leren combineren.
Wat ik zou doen met al mijn tijd als ik niet meer zou fokken?
Ik denk dat ik niet meer zoveel Fok! als in de tijd dat ik zwanger was van Ezra en hier de meeste posts had in dat jaar
Ik heb het idee dat het tegenwoordig wel mee valt, ik kan zelfs alle dingen die ik zou willen volgen niet meer volgen, juist omdat ik meer buiten Fok! Om doe zeg maar Ik luister vooral naar Prince, maar ook Acda en de Munnik, Damien Rice, Leonard Cohen, Nick Cave, Rage, Korn, Mozart.
Mijn vraag is voor Livelink. Livelink, zou je, als je het overnieuw kon doen, weer aan kinderen beginnen? Ik vraag dit omdat ik bij jou wel vaak dezelfde dingen terug zie als bij mezelf en ik mezelf de vraag ook wel eens gesteld heb. En ik vraag jou, omdat ik benieuwd naar je ben, ik vind je namelijk een bijzondere, bijzonder lieve vrouw!
Wederom een hele lap tekst, maar heej, dat komt er van
[ Bericht 0% gewijzigd door Belana op 06-02-2009 23:08:45 ]
ik houd van dit topic quote:Ik ook!
Zo bijzonder al die verhalen! quote:spijkers met koppen, zo ben ik ook
Is trouwens een idee om in de OP een lijstje te maken met linkjes naar de posts van iedereen die inmiddels geweest is? Met de namen erbij zeg maar?
kom je thuis, staan er 3 stukjes klaar om te lezen! Zo leuk Hihi Belana! Die kindervakantiespelen heb ik ook een of twee keer aan meegedaan
als kind dan, grappig. Moest je bij de Shawshank Redemption huilen omdat de laatste zinnen mooi waren, of moest je huilen omdat je het zo gaaf vond dat ze dat letterlijk over hadden genomen?
I hope to see my friend and shake his hand,
I hope the pacific is as blue as it has been in my dreams,
I hope...
quote:Faja LobiOp vrijdag 6 februari 2009 23:18 schreef Brighteyes het volgende:
Is trouwens een idee om in de OP een lijstje te maken met linkjes naar de posts van iedereen die inmiddels geweest is? Met de namen erbij zeg maar?
Maneki.Neko
Spuuglokje
Bixister
Sugar
Marie79
Rewimo
Pinquit
Huuphuup
Swetsenegger
Lois
Macka66
PM-girl
kapitein_pannekoek
Troel
p_iglet
Belana
Volgende deeltje
[ Bericht 11% gewijzigd door Lois op 07-02-2009 09:51:31 ]