Het OUD Estafette topic

Huup, tof stuk! En een leuke vraag Oei, een man in het topic uitnodigen, jij durft

Geweldig leuk om te lezen, van jullie allebei Pinq en Huupje. Heel erg leuk ook om het stokje door te geven aan Swets
* Lois gaat verwachtingsvol uitkijken naar Swets' verhaal*

hele leuke verhalen!! Ben benieuwd naar het volgende verhaal.

Leuk om te lezen!
Even tvp-en voor Swets' verhaal. Leuke keuze Huup!

Swets is al minstens een uur druk aan het typen

*grinnik* Go Swets ben benieuwd!

Wat een leuk topic, en wat leuk zo over iedereen te lezen!

Nou, dan mag ik als eerste man wat roepen.

Volgens mij ben ik een van de minst anonieme personen op FOK of uberhaupt op internet maar ik zal trachten nog wat interessants te vinden. Hoewel, ik ben een enorme narcist dus als ik de kans krijg om legitiem over mezelf te lullen kan ik wel een paar a4tjes vullen

Ik ben dus Jeroen Swets en ondertussen al weer 38 jaar oud. Ik ben geboren en getogen in Capelle aan den IJssel. Na een (ongelijkwaardige) relatie van 11 jaar ben ik op FOK eind 2000 tegen Eloise aangelopen en ondertussen zijn we al weer bijna 7 jaar getrouwd.

Ik heb geleerd voor uurwerktechnicus en ben na het MBO 12 jaar lang aan het werk geweest als horloge/klokkenmaker. Hoewel dit een heel erg leuk ambachtelijk en relatief bijzonder werk is, verdiende ik er dusdanig weinig mee dat ik besloten heb het meer in de ICT kant te zoeken. En sinds december 2001 ben ik werkzaam bij Sitecom. Eerst als supportcoordinator tegenwoordig als R&D Manager en Technisch Product Manager. Dit houdt in dat ik eigenlijk volledig verantwoordelijk ben voor de technische productontwikkeling, sourcing, development van software, etc. Daardoor moet ik met enige regelmaat naar Taiwan en Hongkong en in de toekomst wellicht nog naar China en andere aziatische landen.

Daarnaast heb ik een heel bescheiden eenmanszaakje xploïse. Hiervoor bouw ik database driven websites en is eigenlijk een wat uit de hand gelopen hobby.

Ik heb een boekenkast vol met populaire lectuur als Stephen King, Michael Crighton, Dan Brown, etc. Ik word heel gelukkig van het rondstruinen in een winkel als Donner of de Slegte. Ik lees meestal twee of meer boeken tegelijk, bijvoorbeeld beneden ben ik boek A bezig en op mijn nachtkastje ligt boek B en in Voorthuizen(zie verderop) ligt boek C. Naast lezen kijk ik graag films (in dezelfde populaire genres), speel ik computergames, uiteraard fokken en ik mag graag wandelen en fietsen waarbij ik het liefst niemand zou tegen komen. Want naarmate ik ouder wordt frustreert het me steeds meer dat het nergens in Nederland ooit helemaal stil is. Als je midden in het Speulderbos op de Veluwe loopt komt er nog een vliegtuig over.

Om die reden was de vakantie in IJsland echt een verademing. Zoek je rust, ga naar IJsland . Maar ik mag ook graag stedentrips doen.

Ik word regelmatig 's nachts wakker gemaakt. Ik geloof niet dat ik in de afgelopen 5 jaar nog een nacht volledig door heb geslapen. Er is altijd wel 1 kind wakker. Ik weet nog dat ik het eerste jaar na de geboorte van Saskia werkelijk gebroken was 's morgens. Nu heb ik een soort staat van gevechtsmoeheid benaderd. Ik sta op, doe een papa ding, ga weer naar bed en val direct in een REM slaap.... En dat doet eloise dan nog veel vaker dan mij, want ja aan borstvoeding heb je weinig papadingen.

Ik ben ook de eigenaar van een recreatiewoning op die veluwe (Voorthuizen), en hoewel het ons erg goed bevalt (wandelen en fietsen) hebben we toch besloten het te koop te zetten omdat onze financiele footprint momenteel toch een tikkie naar te groot gaat neigen met een onverwacht 3e kind extra en 2e inkomen minder.

Mijn grootste passie is mijn gezin. Eloise is mijn maatje en na mijn vorige relatie was het zo verademing om iemand te hebben die ook echt je steun en toeverlaat is. De afgelopen 8 jaar zijn letterlijk tropenjaren geweest met diverse verhuizingen, mijn vader met een aneurisma, het ziektebed van Eloise d'r vader, het overlijden van onze beide vaders, diverse ICSI behandelingen die niet altijd even succesvol verliepen en in 2 gevallen juist heel succesvol, een setje miskramen tussendoor, een volledig onverwachte zwangerschap, geswitch van banen om de verkeerde redenen en op de verkeerde momenten, een ontslag en uiteraard de geboorte van onze 3 kinderen. Altijd had ik de zekerheid dat ik een stabiele meedenkende partner achter me had om me bij te staan op de momenten dat ik het zelf niet meer zag en even zo goed geldt dat (hopelijk) voor haar ook

Ik ben een ontzettende familieman. Of eigenlijk ben ik een redelijke einzelgänger. Ik heb niet veel mensen nodig en heb werkelijk genoeg aan mijn gezin, de mensen die ik via mijn werk tegen kom en wat virtueel geneuzel. Eigenlijk ben ik ook niet erg sociaal. Ik ben heel erg slecht in smalltalk, geneuzel over weer komt niet geloofwaardig mijn strot uit en verder weet ik eigenlijk weinig te verzinnen om nu eens een gesprek te starten. Ik heb mateloze bewondering voor mensen die in staat zijn om met volkomen vreemden interessante gesprekken te voeren vanuit het niets. Virtueel kan je gewoon op een topic inhaken als het je interessant lijkt Hoe dan ook. Ik heb graag mijn gezin om me heen. Ik heb weinig behoefte aan stappen en verenigingsactiviteiten en dergelijke. Ik ben gek genoeg wel weer erg goed in netwerken, maar daar gebruik je natuurlijk ook meestal mensen voor die ja al kent OF die binnen een vast omlijnd interessegebied vallen.

Ow, mijn soms harde uitspraken komen voort uit een sterk rechtvaardigheid gevoel. Ik kan slecht tegen onrecht en zal daar altijd fel op in gaan. Ik heb daarnaast een nogal sterke drang tot overtuigen. Ik WIL dat mijn gesprekspartner het op mijn manier zal zien en zal daarvoor in mijn ogen relevante vergelijkingen en dergelijke roepen. Ook, of misschien zelfs voornamelijk, als die kwetsend kunnen zijn. Gewoon om te proberen mensen om een ander hoekje te laten denken. Jammer genoeg focussen veel mensen vaak meer op deze wellicht 'drammerige' stijl en vaak minder op de inhoud. Want ik ben zelf van mening dat ik toch wel vaak zinnige dingen roep

Ik zei toch dat ik uren over mezelf kon lullen.... Je was gewaarschuwd.

Dan over de vragen:
Ja, ik weet wel zeker dat ik dingen mis van mijn kinderen. Ik zou best minder willen werken en vaker tijd met hun doorbrengen. Maar als ik eerlijk ben. Ik denk dat ik een leukere vader ben als ik gewoon werk. Ik heb, zoals bekend mag zijn, een redelijk kort lontje. En hoewel ik er niet trots op ben merk ik dat ik vaker mijn geduld verlies met de kinderen als ik ze de hele dag om me heen heb.

En in de huidige samenstelling van werk en zorg vullen we elkaar ook perfect aan. Eloise is tegen de tijd dat ik thuis kom redelijk OP, maar dan stap ik er fris in. Ik heb dan veel meer geduld en exclusief tijd voor ze, letterlijk quality time, waardoor uiteindelijk het hele spul beter meewerkt en vrolijk naar bed gaat, waardoor ze weer makkelijker inslapen etc. Op die manier voorkomen we dat wat hier in huis bekend staat als 'de negatieve spiraal' (Kind voelt zich (onbewust) te kort gedaan, gooit kont tegen de krib, ouders doen kortaf, kind voelt zich nog meer te kort gedaan en voor je het weet loop je de hele dag te snauwen).

Wart ik verschrikkelijk vind is de reisjes naar het buitenland. Ik mis mijn kinderen enorm en ik voel me schuldig omdat Eloise met een enorme hoeveelheid zorgtaken zit als ik er niet ben. Normaal gesproken probeer ik ondanks het tijdverschil altijd op een vast tijd via Skype ff met de kinderen te babbelen, dat maakt het draagbaarder. Het mooie is wel dat de kinderen helemaal hyper zijn als ik weer thuis kom en je weer eens allemaal aan de lijve hebt ondervonden wat je mist.

Pffff. Ik geloof dat ik alles heb. Dan geef ik het stokje door aan Lois. vooral omdat ik 'r bewonder om d'r geduld wat ik zelf zo node mis . En ik zou van Lois graag willen weten hoe ze de toekomst zien van Eva. Welke pragmatische maatregelen hebben jullie bijvoorbeeld genomen of willen jullie in gang zetten om er voor te zorgen dat Eva goed verzorgd wordt als jullie dat zelf niet meer kunnen? Een erg persoonlijke vraag maar ik ben daar zo benieuwd naar.

Dat is een vraag die ik graag wil beantwoorden maar dan moet je toch nog even geduld hebben tot morgenavond Swets.
Ik kijk nu even tv, dan douchen, kleertjes strijken en naar bed, want anders is mijn geduld morgen ook ver te zoeken

Ik heb genoten van je oprechte stukje, en ik heb het gevoel dat ik je weer een beetje beter heb leren kennen. Wat jammer dat Voorthuizen te koop staat, ik vind dat een heerlijk plekje, en wat zullen jullie dat missen als het verkocht is.

Wow, Swets, wat een verhaal. Erg leuk om wat meer over jou te lezen!

Heel leuk om te lezen Swets!

leuk stuk swets! (en ik dacht dat ík al aan de uitvoerige kant was. )
en mooi huisje daar op de veluwe! (is verhuren tussentijds geen optie? verkopen lijkt me zo definitief)

Wat ontzettend leuk om op deze manier FokOuders beter te leren kennen!

Jullie snappen nu zeker wat beter hoe ik het al zo lang met 'm uithou he?

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 21:19 schreef E.T. het volgende:
Jullie snappen nu zeker wat beter hoe ik het al zo lang met 'm uithou he?

Ik heb nu een stuk minder bewondering voor je ja

Faja Geweldig idee van je!

Mooi Swets!
En je vraag aan Lois is precies de vraag die ik ook al tijden op het puntje van mijn tong heb, maar die ik ook heel persoonlijk vond om te vragen.

En wat ongelofelijk jammer dat Voorthuizen te koop staat zeg! Dat zal een moeilijke beslissing zijn geweest.

wat een leuke stukjes weer om te lezen!

Zoals je ziet staat Voorthuizen te kopp via een eigen website (die overigens wel hoog scoort in google, maar he, je bouwt websites of je doet het niet ) en niet via een makelaar. Het is nog steeds een beetje hinken op twee gedachten.

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 21:28 schreef Rewimo het volgende:

[..]

Ik heb nu een stuk minder bewondering voor je ja

Leuk stukje Swets! Horlogemaker wauw! wie had dat gedacht haha.

Je stukje over papa-werk-thuis is verhelderend, zo kun je er natuurlijk ook nog tegenaan kijken.

Wat een goed verhaal Swetsenegger. Je lijkt haast een aardige vent na het lezen van dit stukje

Dit topic wordt steeds leuker! Iedereen neemt echt de tijd om te antwoorden

Wat een geweldige stukjes zijn er geschreven! Echt leuk om te lezen.

Echt een mooi topic dit

Leuke verhalen weer, ik ben benieuwd naar de volgende!

Leuk topic! Goed bedacht Faja!

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 21:19 schreef E.T. het volgende:
Jullie snappen nu zeker wat beter hoe ik het al zo lang met 'm uithou he?

Ja! Ik vind het echt simpelweg hartverwarmend hoe hij over jou en jullie kinderen schrijft

Oh en Pinq, ik was al fan van jou en Max, maar nu nog meer!

lekker stuk om weg te lezen Swets en verfrissend de kijk van een man op onze soms nogal heftige hormonale reacties

Pinq ik kende je hele verhaal niet maar respect hoor, zo sterk als je je daar door heen hebt geworsteld.

Huup de spons op die gave kan ik erg jaloers zijn. Ik kan goed leren maar me er toe zetten en geconcentreerd blijven dat viel/valt mij altijd zwaar.

Leuk om zo veel te weten te komen over anderen

Wat een geweldig topic is dit aan het worden, echt super dat iedereen zo uitgebreid antwoordt.

Swets!

ik vind het fijn dat ik zoveel respect krijg van iedereen dat had ik niet verwacht. ik krijg zelf elke keer toch een soort van schuldgevoel als ik schrijf over/denk aan dat ik zo lang heb 'gewacht' met mn beslissing. Dat kwam natuurlijk wel door het wegstoppen van mn gevoel enzo, maar toch. Ik ben wel blij dat jullie ook mama's (of mama to be) zijn en misschien mijn gevoel na het krijgen van mn kind snappen

Goed verhaal Swets! Nu steekt mijn verhaaltje alleen een beetje af bij het jouwe

Wow, wat verhelderend Swets. Dat je scherpe tong en volhardend "gedram" met name voortkomen uit je gevoel (wens) voor rechtvaardigheid, vind ik wel een eye-opener. Tjee, echt leuk dit.

Ik schuif mijn stukje even een dagje door, sorry. Ben nog helemaal confuus van vanmorgen, en het gaat vanavond even niet lukken.

Wel mijn interpretatie van rechtvaardigheid he
Lois, ik hoor het net! Sjezus dan schrik je je toch de kolere. Schuif maar lekker door hoor

We wachten nog wel een dag hoor, en ook nog langer als het moet. Neem rustig de tijd om bij te komen van die schrik.

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 20:47 schreef Swetsenegger het volgende:

Ik heb geleerd voor uurwerktechnicus en

om 5 kwartier in een uur te lullen......

Gaan we dan. Ik ben Monique, 36 jaar en moeder van 2 prachtige dochters. Ik ben geboren in Purmerend en woon nu al weer heel veel jaren onder de rook van de Hoogovens. Sinds 8 jaar wonen we in de buurt waar ik ben opgegroeid, 2 straten van mijn ouders vandaan en Karin woont halverwege. Erg fijn zo dicht bij elkaar.

Ik heb geleerd voor schoonheidspecialiste/pedicure maar nooit echt werkzaam geweest op dat gebied. Ben vrij lang zoekende geweest wat ik wilde doen, en nu heb ik het eindelijk gevonden. Ik werk nu al 10 jaar met heel veel plezier bij een effectenbank. Wij zijn geen gewone bank, maar een bank voor institutionele beleggers en banken. Ik verzorg voor onze cliënten, samen met mijn collega’s, het betalingsverkeer. Wij zorgen dat alle betalingen in het binnen- en buitenland op de goede plek terecht komen, dat gaat van bedragen van 1 euro tot over de miljard, in alle mogelijke valuta’s. Erg leuk werk, met veel deadlines en dus dagelijks spanning of we alles op tijd klaar krijgen. Hollen of stilstaan is het regelmatig. De bank staat echt midden in het centrum van Amsterdam, wat bijzonder aantrekkelijk is in de lunchpauze. In de pauze ben ik dus regelmatig op de Kalverstraat e.o. te vinden.

Sinds de kinderen heb ik minder tijd voor mezelf maar als ik dan tijd heb mag ik erg graag een boek lezen. Ik lees gemiddeld 4-5 boeken per week,alleen in de avonduren en in de trein. Ik lees verschillende boeken tegelijk, 1 in de trein, 1 bij mijn bed, en 1 in de woonkamer. Ik lees graag (medische-, juridische en gewone) thrillers en voor de momenten dat ik erg moe ben zgn. chicklit.
Het mooiste boek wat ik onlangs heb gelezen is Ademloos een boek wat ongelooflijk veel indruk op me heeft gemaakt. De spannendste boeken die ik onlangs heb gelezen zijn de 3 boeken van Stieg Larsson
Daarnaast ben ik natuurlijk verslaafd aan FOK! en spelletjes op de DS. Qua muziek is mijn smaak vrij doorsnee, Prince, Madonna, Acda en de Munnik, de Dijk, Robbie Williams. Ik kijk niet veel tv, tenminste hij staat wel aan maar meestal zit ik gewoon te lezen of te FOK!ken. De programma’s die ik wel graag kijk zijn op 1 hand te tellen, ER bijv. (de ziekenhuisserie) en alle topmodel programma’s.
Erg veel films heb ik de laatste tijd niet gezien, op de diverse kinderfilms na

Ik word erg veel wakker gemaakt ‘s nachts en ben dan niet op mijn best. Voor eten kom ik al helemaal mijn bed niet meer uit, mijn slaap is tegenwoordig heilig


Mijn grootste passie is, net als Swets, mijn gezin. Samen de kinderen te zien groeien en ontwikkelen vind ik echt 1 van de mooiste dingen die me ooit is overkomen. Dat wij dat mogen meemaken is zo’n geschenk. Je stopt er het 1e jaar eten in, verschoont eens wat luiers en dan heb je ineens een kleuter die rustig tegen je zegt “mama, ik word een beetje moe van je gezeur” Wonderlijk, die kleine mensjes die hun weg zoeken naar zelfstandigheid.
Jeroen is, net als ik, bijzonder gehecht aan zijn gezin. We zijn beide niet van die uitgaans- of verenigingstypes en besteden vrijwel al onze vrije tijd aan elkaar en de kinderen.
De zorgtaken zijn hier echt gelijk verdeeld, vaak is het zelfs zo dat Jeroen veel meer in het huishouden doet en ik meer met de kinderen speel/kleur/puzzel/verf.

Mijn geduld, waar Swets naar refereerde, is heus niet zo eindeloos hoor. Sterker nog, ik beschouwde mezelf nooit als een bijzonder geduldig persoon. Als ik nu dan zo geduldig lijkt is het omdat Eva mij dat heeft geleerd, net als vele andere bijzondere dingen.
De toekomst met Eva…. Een moeilijke vraag. Wij hebben in ons achterhoofd diverse scenario’s. Mijn droomscenario is wonen in een huis met een hele grote tuin, zoals mijn ouders. Wij dan wonen in het huis en voor Eva een chaletje in de tuin waar ze kan wonen, zelfstandig maar toch begeleid.
Of dat reëel is zal de tijd ons leren. Natuurlijk hebben we ook diverse andere scenario’s. De ergste is uit huis plaatsing. Iets waar wij wel degelijk rekening mee houden, iets waarvan we ons dan voorstellen dat dat ongeveer tijdens de puberteit gaat gebeuren. Alle mogelijke dingen daartussen in hebben we inmiddels al besproken, gezinsvervangend tehuis, begeleid wonen, wonen in een instelling etc. etc.
Het is gewoon nog niet te zeggen en daarom hebben we besloten wel te sparen voor de toekomst maar ons niet gek te laten maken door de diverse mogelijkheden die er zijn. We doen dit stap voor stap.
Ons belangrijkste doel is om Eva zo zelfstandig mogelijk te laten worden, en Iris’ een zo normaal mogelijke jeugd te geven. Als dat lukt, voor de komende jaren, zijn wij heel tevreden.
Een heel verhaal is het zo geworden

Nu komt wat ik het moeilijkste vond aan dit topic, een nieuw persoon zoeken om het stokje aan door te geven en daarbij een goede vraag.
Ik wil het stokje graag doorgeven aan Macka en ik wil aan haar vragen: Wanneer wist jij met deze man wil ik kinderen en welke eigenschappen van je man hebben daaraan bijgedragen?

Lois, wat een lap tekst, daar heb je goed je best op gedaan! Mooi om te lezen!

Wat een mooi oprecht verhaal Lois. Je droomscenario zou ik nooit aan gedacht hebben, maar kan me heel goed voorstellen dat het je droomscenario is.

Lois. Mooi om te lezen en ik hoop dat jullie droom ooit nog wel eens uit kan komen.

Mooi verhaal Lois!

Ik zie nu pas dat ik de laatste vraag vergeten ben te beantwoorden, hoe zien we de verzorging van Eva als we er zelf niet meer zijn.
Eh.... dat weet ik eerlijk gezegd nog niet. Ik kan niet inschatten hoe Iris zich ontwikkeld en ik hoop alleen maar dat wij er lang genoeg zullen zijn om dat te ervaren en dat we dan als gelijkwaardige volwassenen met Iris (en misschien zelfs Bram en Ruud) kunnen overleggen hoe en wat te doen. Ik ben erg blij dat Iris niet alleen opgroeit hiermee en ik hoop van harte dat ook Bram en Ruud haar hierin tot steun kunnen zijn.

Lois wat ben je een mooi mens

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 20:32 schreef huuphuup het volgende:
Lois wat ben je een mooi mens

en dat is ze

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 19:12 schreef Swetsenegger het volgende:
Wat een mooi oprecht verhaal Lois. Je droomscenario zou ik nooit aan gedacht hebben, maar kan me heel goed voorstellen dat het je droomscenario is.

Dit inderdaad. Leuk topic om te lezen in zijn algemeenheid trouwens!

Wat zijn jullie allemaal open en eerlijk! Indrukwekkend hoor.

Leuke stukjes inderdaad om te lezen. Weet nog weinig van iedereen en dan lees je wel eens dingen en weet je zo weinig van de geschiedenis etc dus begrijp je de helft soms niet.... leuk iig!

Nou, ik ben aan het schrijven maar ik vind het heel ook erg moeilijk om een geschikte vraag te bedenken voor mijn slachtoffer uitverkorene!

Lois, bedankt voor het mooie en eerlijke kijkje in jouw leven.

Mooi verhaal Lois, je lijkt me een heerlijk mens!

Lois, wat een mooi stuk!

Mooi verhaal Lois!

Mooi Lois, heel erg mooi, dank je

Mooie verhalen in dit topic

Jeuj, wat moet een mens na de verhalen van Swets en Lois... want daar word je toch wel even stil van, zoveel liefde en warmte en eerlijkheid. Doorschrijven en doorlezen dan toch maar...


Hoi ik ben Jessica (42 jr), webredacteur/contentmanager van beroep en draagdoekhandelaar/draagdoekconsulent uit passie. Moeder van twee prachtige kleine eigenwijze dames. Webmens, koker, knutselaar, lezer, muziekmaker, autopetter. Denker met veel interesses en een brede algemene ontwikkeling. Rustig en welbespraakt, kat uit de boom kijker met een behoorlijk gevoel voor eigenwaarde. Kan praten en luisteren. Goed in woordgrappen en associatief taalgebruik. Slecht in cijferdingen en verjaardagen, en niet zo attent. Ik hou van andere culturen en andere talen. Goed thuis in Jiddisch. Begin steeds weer opnieuw Koreaans te leren.

Ik kom uit een gezin met boeken, muziek en katten in een klein dorpje aan zee. En ik heb na vele jaren leven in het centrum van een grote stad (alleen, lattend, samenwonend en getrouwd zonder kinderen) nu zelf een gezin met andere boeken, andere muziek en andere katten in het grootste dorp aan zee. Op een dag ging ik een bijzonder muziekinstrument kopen, een theremin. Zo ontmoette ik de leukste, liefste, creatiefste, betrouwbaarste, eerlijkste, gevoeligste, handigste, zorgzaamste, onafhankelijkste, eigenheimerigste, meest koppige en driftige man die ik ooit ben tegengekomen. Ergens in die eerste tijd op een woensdagmiddag zag ik 'm staan dromen in het zonlicht. Gespierde armen met een met indische inkt en stopnaald geprutst ankertje er op, het licht dat weerkaatste op z'n kale kop, slanke heupen. Hij draaide zijn hoofd, keek me aan. En ik wist dat het menens was. Dat ik mijn huwelijk met een afhankelijke man die absoluut geen kinderen wilde moest verbreken, omdat er geen houden meer aan was. Hier stond iemand waar ik niet meer zonder zou kunnen en waarmee ik het leven door wilde geven. Zes maanden later was ik zwanger van Lucie (licht). Ik kocht een huis in een groot dorp aan zee en we begonnen daar ons gezin. De beste beslissing uit mijn leven, ik ben weer terug bij de kern.

Lucie's eerste woord was thee. Geen wonder met theeliefhebbers als ouders. Mijn favoriete kop thee is die na een aziatische maaltijd; jasmijnthee na een chinees maal, minsok thee na een koreaans maal. Meestal kook ik die maaltijden zelf, en het laatste boek dat ik helemaal gelezen heb is dan ook een Koreaans kookboek, ]Growing up in a Korean Kitchen.
Vooral door op onverdeelde aandacht recht hebbende dochters heb ik niet veel tijd meer om langdurig in een boek te duiken. Ik hou van schrijvers die echt kunnen vertellen: T. Coraghessan Boyle, Jonathan Saffran Foer, Amy Tan, Meir Shalev, Giorgio Bassani, Thomas Rosenboom, Tove Jansson, striptekenaar Will Eisner. Maar het mooiste en verschrikkelijkste boek is Rode Ruiterij van Isaak Babel, omdat er geen woord teveel inzit en vanwege de enorme gruwelijke wereld die achter de ogenschijnlijk simpele zinnen en spaties ligt.
Ook van films komt niet veel meer, terwijl ik vroeger altijd naar de sneak preview in het filmhuis ging. Nu ben ik tevreden met mijn volledige serie Futurama tekenfilms, de dvd van Dinosaurs en vooral die van Princess Mononoke, een bijzonder Japanse tekenfilmsage over natuur versus vooruitgang, van Hayao Miyazaki met prachtige muziek van Jo Hisaishi.
Muziek speelt een grote rol in mijn leven, en ook daarin zijn mijn smaak en interesse breed. Ik heb dan ook een opleiding muziektherapie gedaan, lang geleden. Jarenlang heb ik op goed niveau gezongen, eerst klassiek (vooropleiding conservatorium) en toen jiddische theatermuziek (bij een gespecialiseerde docente). Ik speel harp, beetje accordeon, theremin. Ook daarvoor heb ik weinig tijd, het komt vaker voor dat ik luister naar muziek. Ik maak het meest muziek met de kinderen. Maar eens in de zoveel tijd is er iets dat er uit moet bij me, en dan pak ik een gitaar en ga jiddische liedjes zingen.
M'n instrumenten liggen voor een groot deel bovenop de kast met draagdoeken en dragers. Een ander belangrijk ding voor me. Het dragen van mijn kinderen geeft me een heel dicht contact met ze, te vergelijken met het contact bij het geven van borstvoeding. Dat laatste zat er bij mij door een afwijking helaas niet in, maar met het dragen heb ik meer gekregen en kunnen geven dan ik met borstvoeden ooit kon. De kinderen en ik kunnen met elkaar meekijken de wereld in, ze kunnen bij me slapen en schuilen, ze voelen hoe ik beweeg en kunnen met me mee in mijn huiselijke en sommige buitenhuiselijke bezigheden. Omdat zoiets simpels als dragen zoveel goeds kan brengen voor de ontwikkeling van een kind ben ik van een belastingmeevaller een bedrijf begonnen en ben bezig aan een opleidingstraject waarmee ik dragen toegankelijk maak voor anderen en ze in staat kan stellen en kan helpen om hun kinderen ook te gaan dragen. Iets dat me gelukkig maakt en waar ik nog lang aan kan bouwen.

En oh ja, ik hou meer van verhaaltjes dan van rijtjes

“Goed gedaan mama, heel knap van jou. Ik ben trots op je meissie!” aldus Lucie, toen ik laatst haar achterwerk had afgeveegd.


Het stokje geef ik graag door aan PM-girl. Van haar vraag ik me af hoeveel verschillende banen ze heeft, en hoe ze daar mee kan jongleren. Want de ene keer lees ik iets over speelgoed, dan iets wat op zorg lijkt, dan weer boeken. Hoe zit dat, PM?

Lois nu ga ik heel brutaal doen maar ik weet het echt niet *schaam rood op de kaken* maar wat is er dan met je dochtertje aan de hand? Ik loop nog niet zo gek lang mee in OUD en ken niet iedereen zijn persoonlijke verhaal en juist daarom vind ik dit topic zo leuk omdat het me wat inzicht verschaft. Als je niet wilt antwoorden geen probleem!

Ik wás al stil van alle voorgaande prachtige persoonlijk verhalen, maar van het verhaal van Macka wordt ik zelfs blij emotioneel Prachtig geschreven Macka, met zoveel liefde voor het leven!

mooi geschreven Lois, en ik vind jullie familieband ook altijd zo heerlijk om te lezen/zien.

Macka! mooi verhaal. wat een keur aan bijzondere interesses heb jij toch! en dat koreaans, ik vind 't elke keer weer grappig om te lezen. hoe kwam je daar nou bij?? dat heb ik je vast al eens gevraagd, maar ik weet 't antwoord niet meer. veel van de schrijvers die je noemt ken ik, maar een paar nog niet. (ik sla ze meteen op. ).

Dinosaurs ! Not the mama Macka

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 23:31 schreef bixister het volgende:
mooi geschreven Lois, en ik vind jullie familieband ook altijd zo heerlijk om te lezen/zien.

Macka! mooi verhaal. wat een keur aan bijzondere interesses heb jij toch! en dat koreaans, ik vind 't elke keer weer grappig om te lezen. hoe kwam je daar nou bij?? dat heb ik je vast al eens gevraagd, maar ik weet 't antwoord niet meer. veel van de schrijvers die je noemt ken ik, maar een paar nog niet. (ik sla ze meteen op. ).

Volgens mij heb ik het nog niet verteld hoor. Vanwege deze filmtitels. Ik wilde weten wat de functie van die rondjes was, en waarom het er bijna als sommetjes uitzag

grappig! EN: ben je er inmiddels achter?

quote:

Op zondag 1 februari 2009 00:02 schreef bixister het volgende:
grappig! EN: ben je er inmiddels achter?

Ja! Rondje aan het begin van het woord komt voor een klinker en spreek je niet uit, aan het eind van een woord is het een ng klank. En dat sommetjesachtige is omdat Koreaanse woorden gevormd worden door lettergrepen die bestaan uit twee, drie of vier netjes gegroepeerde letters, waarbij het groepje de breedte van twee letters heeft (de evt. andere komen er onder, alsof het een soort breuk is).
^{En verder is het een lastig te hanteren taal vanwege allemaal aanspreekvormen en beleefdheidsvormen die nogal zwaar wegen in de hiërarchische confucianistische cultuur. Maar ik zou nog geen Koreaan aan durven spreken in het Koreaans, dus ik heb daar vooralsnog geen last van}

Wat kunnen jullie mooi schrijven Macka, Lois, Swets . Leest lekker weg hoor

Leuk om op deze manier meer te lezen over diverse users.

Ik bemerk uit elk stukje wel een bepaalde passie. Daar hou ik van

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 23:18 schreef marlieske het volgende:
Lois nu ga ik heel brutaal doen maar ik weet het echt niet *schaam rood op de kaken* maar wat is er dan met je dochtertje aan de hand? Ik loop nog niet zo gek lang mee in OUD en ken niet iedereen zijn persoonlijke verhaal en juist daarom vind ik dit topic zo leuk omdat het me wat inzicht verschaft. Als je niet wilt antwoorden geen probleem!

Marlieske dat mag je gerust vragen hoor. Ik ga er altijd vanuit dat mensen mijn verhaal wel kennen en vergeet soms dat niet iedereen weet wie Eva is
Eva heeft de diagnose klassiek autisme met verstandelijke beperkingen gekregen. Dat is de dure naam voor een kindje met een forse ontwikkelingsachterstand en bijzonder gedrag. Ze functioneert nu op het niveau van een 3 jarige, en op sommige gebieden (emotioneel, sociaal) nog lager.
Onbekend is hoe dat in de toekomst ontwikkelen zal, maar ze is al zover gekomen. Van een kindje waarvan ooit gezegd is dat praten ws nooit echt zou lukken zingt en lult ze nu de oren van je hoofd, en ook lopen/rennen/fietsen gaat nu fantastisch.

Macka wat een heerlijke kijk in jouw leven. Wat schrijf je prettig, en wat een liefde voor het leven en je gezin spreekt daaruit. Heel heel bijzonder

quote:

Op zondag 1 februari 2009 09:58 schreef Lois het volgende:

[..]
*knip*

Dank je wel Lois, nee dat wist ik echt niet maar zo leest het allemaal wat duidelijker.
Ik ben wel erg blij om te lezen dat Eva zich boven verwachting ontwikkeld en het met jullie zo goed gaat als gezin, de liefde voor je gezin spat overduidelijk van het scherm af en dan kan het niet anders dan dat de toekomst ook goed gaat voor jullie

jeetje wat een bijzonder verhaal weer
ik ben altijd een beetje jaloers op al die passies van mensen en tegelijk vind ik het prachtig om te lezen

Lois en Macka, wat een mooie posts hebben jullie er beiden van gemaakt! Dat legt de lat wel lekker hoog
Ik ga er straks even voor zitten.

Macka, wat een reuze-interessant verhaal! Echt leuk om te lezen.

Macka, wat leuk om zo wat meer over je te weten

Mooie stukjes worden er geschreven.
Als ik niet beter wist, zou ik me bijna een grijze muis gaan voelen!

Wow Macka, wat schrijf je mooi. En wat klink je goed, en gelukkig.

Mooi beschreven allemaal zeg!

quote:

Op zondag 1 februari 2009 20:17 schreef Moonah het volgende:
Mooie stukjes worden er geschreven.
Als ik niet beter wist, zou ik me bijna een grijze muis gaan voelen!

Dat ja! Ik ben bezig met mijn stukje, maar ik post hem morgen. Ik was iets te laat terug vanavond!

jaja ineens interessante avondlijke uitjes gaan faken he!

quote:

Op zondag 1 februari 2009 23:14 schreef bixister het volgende:
jaja ineens interessante avondlijke uitjes gaan faken he!

Ik wil je anders vast wel pm'en waar ik werk

Ik heb alleen de laatste 3 verhalen gelezen, maar ben helemaal om.
Wat een prachtige verhalen.

quote:

Op maandag 2 februari 2009 14:54 schreef dutchie het volgende:
Ik heb alleen de laatste 3 verhalen gelezen

Ik ga die van jou ook zeker nog lezen.
En van alle anderen.

Nou hier komt mijn reactie! Erg vereerd dat Macka mij gevraagd heeft.

Ik ben dus PM-girl, samenwonend in Brabant met vriend, kind en teckel. Waar ik van hou: hobbies, letterlijk Ik vind het leuk om dingen uit te proberen die ik anderen hoor of zie doen. Sommige dingen blijken direct niet bij mij te passen (sieraden maken, meubels beschilderen ), andere dingen houd ik langer vol, zoals piano spelen en bezig zijn met klei (zowel handwerk als op de draaischijf en tegenwoordig Playdoh).

Met mijn handen bezig zijn vind ik gewoon erg leuk, zeker als dat dus creatief is. Momenteel ben ik erg scheppend bezig in de keuken, heb het taartenbakken en versieren helemaal opgepakt dankzij Maneki’s CUL-topic (en zo kom ik nog eens buiten OUD).

Over OUD en CUL gesproken, het mag duidelijk zijn dat het Fok-gebruik inmiddels wat verslavende vormen heeft aangenomen. Ik probeer het wat te matigen, maar zoals eenieder hier weet, werkt dat niet altijd, zeker niet in de koude wintermaanden.
Ik ben een jaar of 4, 5 geleden zoals zovelen per ongeluk op Fok! beland door een of andere zoek-opdracht. Ik zag wel eens OUD in de active topics staan en dacht dan dat dat oude topics waren die in een archief zaten (en dus OUD). Later viel het me pas op dat al die ‘gearchiveerde topics’ betrekking hadden op kinderen en ouders, om er enkele maanden later binnen te komen en niet meer weg te zijn geweest! En ja, ook ik heb wel eens gevraagd wat tvp betekende! Inmiddels ben ik redelijk Fok-verslaafd en heb ik hele leuke contacten opgedaan in 'het echte leven' met OUD'ers.
Tot zover mijn Fok-gedrag.

Sinds mijn 6e lees ik graag. Boeken, tijdschriften, ondertitels en de krant. Als kind las ik van alles maar had een ontzettende hekel aan boeken van Wipneus en Pim (die we klassikaal moesten lezen). Liever las ik Beckman, Guus Kuijer (Olle ) en meester van de zwarte molen.
Later werd het Robin Cook en Stephen King, nu zijn het veelal scandinavische romans of thrillers. Afgelopen week heb ik leven na Hailey uitgelezen, wat ik een aanrader vind.

De televisie krijgt tegenwoordig wat minder aandacht, ik kijk enkele series zoals ER, Greys Anatomy, Six feet under en natuurlijk Wie is de mol? Films heb ik momenteel helemaal geen zin in en ik ga zelden tot nooit meer naar de bioscoop.

Ik eet graag en veel, er zijn echter ook veel dingen die ik niet zo graag lust. Maar voor een lekkere carpaccio mag je me altijd wakker maken, ik vind het nog steeds een cadeautje om dat te mogen eten na 9 maanden onthouding De italiaanse keuken spreekt me erg aan, ook om zelf te bereiden. Met de aziatische keuken heb ik niet zo veel.

Dan mijn werk (en meteen mijn antwoord op de vraag van Macka). Toen ik op het hbo zat had ik een bijbaan bij Intertoys. Een geweldig leuke werkplek was dat, waarin ik ondermeer geleerd heb is dat elke commerciele nul (zoals ik) speelgoed kan verlopen. Er waren ook leuke collega’s, met een daarvan woon ik reeds 7,5 jaar samen.

Na mijn studie ben ik gaan werken in de (jeugd)hulpverlening. Dat heb ik 4 jaar gedaan. Toen werd ik moeder en was het duidelijk dat ik niet verder wilde in dit werk. Ik heb toen gekozen voor een andere functie op kantoor (P&O), waar ik met heel veel plezier invulling aan geef.

Die leuke collega die bij me in huis woont heeft iets meer commercieel bloed in zich en is een eigen zaak begonnen waar hij, jawel, boeken verkoopt! In de beginfase heb ik veel meegeholpen, maar nu eigenlijk nooit meer. In nood kan ik de kassa bedienen maar daar houdt het dan ook bij op.

En dan mijn voornaamste ‘functie’ , moeder zijn. Een rol die ik geweldig vind, waarvoor ik dankbaar ben, waar ik soms moe van word maar wat elke dag weer fantastisch is! Het zien van de ontwikkeling, zoals Loïs en Swets die ook beschrijven. Maar ook de eigenheid van jezelf en je familie terugzien in zo'n klein nieuw mensje. De grapjes, het knuffelen, het steggelen, het gevoel dat je als ouders de belangrijkste personen bent in het leven van het kleine manneke (nu nog wel ) en de trots die allesoverheersend is.

Dan wil ik graag het stokje doorgeven aan iemand die ik nog niet zo goed ken van hier, en wel Kapitein Pannenkoek. Ik heb niet direct een vraag die over het hier of nu gaat, maar hier komt 'ie:
Over een jaar of dertig ben je oma omdat Floor en/of Pien moeder(s) is/zijn geworden. Welke moederlijke eigenschap die jij zelf hebt, hoop je dan terug te zien in je dochter(s)? Je mag twee antwoorden geven, je hebt immers twee kinderen!

Hey wat geinig, PM. Ik lees gewoon nieuwe dingen over je maar je blijft een leukerd

Wipneus en Pim zijn ook écht heel stom PM, dat had je al heel goed door vroegah!

quote:

Op maandag 2 februari 2009 21:11 schreef Moonah het volgende:
Wipneus en Pim zijn ook écht heel stom PM, dat had je al heel goed door vroegah!

Het doet me deugd dat te horen uit de mondhet toetsenbord van een juf!

Ik vind het echt leuk om dit allemaal te lezen

Wat is het heerlijk om al die verhalen te lezen! En om de mens achter de poster te zien. Ik vind het echt een geweldig topic!

quote:

Op maandag 2 februari 2009 21:11 schreef Moonah het volgende:
Wipneus en Pim zijn ook écht heel stom

Nou moe
_{Misschien heeft het te maken met het feit dat mijn papa het vroeger voorlas en ik het niet op school hoefde te lezen}

beefcake, ik heb ze verslonden vroeger, die W&P's! (maar ook niet klassikaal hoor).

verder een erg leuke bijdrage, PM! (enne... lijkt me ideaal, een man met een boekwinkel!!! )

oja en Macka, wat ik ook nog wilde toevoegen aan m'n reactie op jouw stuk: je grote liefde ontmoeten via de theremin, wat poëtisch!!!

[ Bericht 3% gewijzigd door bixister op 02-02-2009 23:16:11 ]

leuk te lezen PM! wat wist ik eigenlijk weinig van jou

quote:

Op maandag 2 februari 2009 20:41 schreef PM-girl het volgende:
meester van de zwarte molen.

PM, wat leuk om jou beter te leren kennen!
Maar waar ik je echt dankbaar om ben is het noemen van 'de meester van de zwarte molen'!
Ik heb dat boek verslonden vroeger, en dacht er laatst aan terug, maar kon me de titel niet meer herinneren. Ja iets met zwarte molen... dus dank je! Aj laf joe!

oe ja, meester van de zwarte molen, die heb ik vorig jaar nog weer gekocht en verslonden

PM, een man met een boekenwinkel, WAUW! Heerlijk lijkt me dat

Zo leuk om te lezen, al die verhalen!

Leuk topic! En wat een leuke vragen worden er gesteld.
Van PM-girl wist ik nog bijna niks, erg leuk om te lezen.

Leuk al die verhalen zeg! En dat boek PM-girl vond ik ook geweldig en was ook de titel vergeten!

Wat leuk dat iedereen dat boek zo geweldig vindt!

*pakt stokkie aan*

Zal mijn verhaal morgenavond plaatsen