Brok in de keel
Thialf 10 januari 2009. Dag 2 van de Europese allround kampioenschappen. Maar vooral dé dag van hét afscheid van Neerlands (en werelds) meest succesvolle allround schaatser allertijden: Rintje Ritsma.
De Beer uit Lemmer dacht er stilletjes tussenuit de muizen. Maar zijn ex-collega's vonden terecht dat een kleurrijk persoon als Rint geen grijze muis mag zijn.
Kleurrijk was hij vooral door zijn commerciële instinct. Erben Wennemars verwoorde het goed. Het hedendaagse schaatsen, met de TVM-ploeg, DSB-ploeg en wat voor ploegen wel niet meer, heeft heel veel aan de stoere Fries te danken.
Makkelijk ging het niet. En hij nam een groot risico. Van volksheld werd hij bijna volksvijand. Typisch Nederlands. Zodra iemand zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt staat men klaar om deze persoon de kop af te hakken.
De kNSB was fel tegen Ritsma. Maar ja ... zoals basketballgoeroe Ton Boot terecht zegt "sportbestuurders zijn slecht tot ze het tegendeel bewijzen". Die vervelende grijze mannetjes, die irritante bobo's, die willen zelf belangrijk zijn. Ze willen niet begrijpen wat in het belang is van sporters en hun sport. Mede daardoor zal schaatsen nooit serieus genomen worden als topsport.
Er wordt internationaal te weinig gepresteerd. Hoewel niet de eerste kampioenen zijn wij, kinderen van Jaap Eden, toch de vorsten die deze wintersport beheersen. Krampachtig wil de isu dat stumpers uit allerlei (sub)tropische dwergstaatjes meedoen maar die brave jongens en meiden zijn een aanfluiting voor een toernooi dat zou moeten gelden als de crème de la crème van het internationale schaatsen.
Het is gewoon zielig zoals deze simpele amateurtjes worden misbruikt om het blazoen van een paar salonfascisten op te poetsen. Maar daar doe je niks aan. Want op een bekend schaatsforum is te lezen dat de meeste schaatsfans het prima vinden. Het kan allemaal niet mooier en beter. Om te kotsen.
Partir c' est mourir un peu. Ja, en daarom sprongen de tranen in mijn ogen. De vriendelijke reus was eigenlijk een paar jaar te lang blijven hangen in het Friesche feestcircuit. Hoewel hij zijn persoonlijke tijden nog een enkele keer verbeterde lukt het hem al tijden niet meer om een podiumplek te behalen.
De nieuwe generatie reed zijn toptijden uit de boeken. Zo was hij de eerste die onder de 1.50 reed op de 1500 meter. Als je zijn tijd van destijds nu rijdt dan kan je een goede klassering wel uit je hoofd zetten. Hij reed zijn record juist omdat hij die tijd in zijn hoofd had zitten! Hij had goed berekend hoe snel hij moest openen, welke ronde tijden hij moest rijden, wat het verval over die 3 3/4 rondes mocht zijn.
Een toptalent was hij in zijn beginjaren niet. Dat was Falko Zandstra. Maar Zandstra kon niet de switch maken van rijden op talent naar rijden op karakter. Beresterk als Rintje is, kon hij dat juist wel! Hij was het juist gewend om heel hard te knokken voor iedere centimeter, voor iedere tiende van een seconde. Het bracht hem uiteindelijk al die titels.
Met recht krijgt hij als eerste een plek in de hall of fame die zal worden gebouwd in het Thialf stadion. Eindelijk leren we onze helden de eer te geven die hen toekomt. Zonder ze te verafgoden. We blijven nuchter dankzij die Calvinistische inborst.
Kreeg bij de samenvatting weer kippevel en vochtige ogen.
Retro is mode, metro ook!
'Bert, Bert, ik duw een banaan in je kont!' "Oh ja, lekker, Ernie!"