Typisch dat mensen dit soort zaken nooit hebben in hun proeftijd of als ze nog een tijdelijk contract hebben.quote:Op donderdag 8 januari 2009 22:59 schreef krakkemieke het volgende:
Ik had een vast contract en heb er 10 jaar gewerkt.
Heb je überhaupt mijn post gelezen?quote:Op donderdag 8 januari 2009 22:56 schreef Halcon het volgende:
Dat zie je vaak inderdaad. Het is vrij typisch dat mensen met een proeftijd of een tijdelijk contract minder vaak last hebben van dit soort grappen dan iemand met een vast contract.
Als ik bij ons kijk, dan zijn het ook de mensen die er de kantjes vanaf lopen die te maken krijgen met een zogenaamde "burnout". De mensen van wie je het zou verwachten, omdat ze overdreven hard werken, zijn er gewoon elke dag en piepen nooit.
Lees mijn post eens en de post waar ik op reageerde.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:00 schreef r_one het volgende:
[..]
Heb je überhaupt mijn post gelezen?
Je kent het verschil niet tussen keihard met je handen werken, of te veel denkwerk hebben?quote:Op donderdag 8 januari 2009 22:48 schreef kastanova het volgende:
[..]
En mentaal tot de zwakkeren behoort inderdaad...
Laten we voor de grap eens een gemiddelde havenarbeider nemen... Die zal toch heel wat meer energie steken in zijn werk dan de gemiddelde kantoormedewerker.
Nou, doe jij eens een gok hoeveel havenarbeiders met een burn-out thuis zitten... Exact: 0,0
Een burn-out is niets meer dan een welvaartsziekte en de grootste huilies zullen er het snelst gebruik van maken.
Ik durf bijna geld te verwedden dat de huidige excuus-dyslectici de burn-out homo's van de toekomst zullen worden.
Waarom niet gewoon een gesprek aangaan met de werkgever en een functieverlichting regelen? Uiteraard met aanpassing van het salaris. Het hoeft toch niet meteen zo rigoreus?quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:05 schreef vloedgolf3007 het volgende:
Als je het werk niet aan kunt moet je wat anders gaan zoeken, hoe moeilijk dat misschien ook is door motivatieproblemen of de huidige economische crisis.
Desnoods ontbinden van de arbeidsovereenkomst op neutrale gronden, zodat je geen ontslagzaak aan je broek hebt hangen. Probeer er wel een of twee maanden salaris uit te halen.
Ik ken voorbeelden uit de praktijk van figuren met een burnout die dat hebben geweigerd. We wilden het netjes oplossen door ze een functieverlichting te geven, met behoud van het salaris, maar dat hebben ze geweigerd.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:08 schreef djenneke het volgende:
[..]
Waarom niet gewoon een gesprek aangaan met de werkgever en een functieverlichting regelen? Uiteraard met aanpassing van het salaris. Het hoeft toch niet meteen zo rigoreus?
Ik doe kantoorwerk waarbij ik hoofdzakelijk mentale inspanning ken. Ik heb weken gehad waarbij ik 60 uur maakte en daarbij kwam dan ook nog eens 20 tot 25 uur reistijd.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:02 schreef djenneke het volgende:
[..]
Je kent het verschil niet tussen keihard met je handen werken, of te veel denkwerk hebben?
Van het eerste word je lekker moe, als het te veel wordt krijg je lichamelijke klachten. Van het tweede word je heel anders moe en helpt vaak juist om lichamelijk bezig te zijn. Je wordt pas echt moe als je te veel aan je hoofd hebt, maar dan is het ook echt zwaar. Het kan dan zijn dat de functie te zwaar is. Het kan ook zijn dat er echt te veel wordt gevraagd, case overload al dan niet tijdelijk, etc.
Uiteraard is dat een welvaartsziekte. Daar waar geen welvaart is, zijn ook amper kantoorfuncties.
Wel ben ik het met je eens dat er te veel misbruik van wordt gemaakt en de diagnose te snel wordt gesteld zodra iemand drie tranen laat vallen.
Met alle respect, maar het gaat dus niet om het aantal uren. Ik ken managers die wel meer uren hebben gedraaid dan dat, zonder enkel probleem. Het gaat om de druk die erbij komt, en hoe hoog die is. Dan kan soms jaren goed gaan. En opeens gaat het mis. Ik heb het vaker zien gebeuren. En in die gevallen was het ook echt geen aanstelleritus kan ik je vertellen.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:14 schreef kastanova het volgende:
[..]
Ik doe kantoorwerk waarbij ik hoofdzakelijk mentale inspanning ken. Ik heb weken gehad waarbij ik 60 uur maakte en daarbij kwam dan ook nog eens 20 tot 25 uur reistijd.
5 maanden lang zonder me 1 dag ziek te melden.
Voor m'n ego zou het uiteraard zeer prettig zijn om mezelf dan wijs te maken dat ik mentaal zéér sterk ben.
Het lijkt me echter reëler om te stellen dat de burn-out-huilies gewoon exceptioneel zwakker zijn.
De enige die een respectloze houding heeft, ben jezelf. we moeten jou zeker een lintje geven omdat je ook eens een keer werk hebt?quote:Op donderdag 8 januari 2009 22:42 schreef kastanova het volgende:
[..]
Zo zeg! Je zegt ziek te zijn en gaat dan ook nog naar een arts! Een lintje voor die beste man!
Mensen, ik stel voor dat we alle eventuele kritiek inderdaad terugnemen en hem zijn zakje geld gecombineerd met een bosje excuusbloemen langsbrengen!
Ik bedoel, je handje ophouden terwijl je op je luie, hypochonderreet de gehele dag Oprah Winfrey zit te kijken en dan ook nog gezeur krijgen, wat een respectloze houding!
Waarom kan je, als het werk teveel is / de werkdruk te hoog is, niet gewoon je bek open trekken tegen de werkgever? Neem je eigen verantwoording, en leer zelf inschatten wanneer het te zwaar is. Eigen verantwoordelijkheid is nog steeds de sleutel tot dit soort zaken.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:08 schreef djenneke het volgende:
[..]
Waarom niet gewoon een gesprek aangaan met de werkgever en een functieverlichting regelen? Uiteraard met aanpassing van het salaris. Het hoeft toch niet meteen zo rigoreus?
Hij heeft geen respect voor het asociale type werknemer (de aansteller) waar we het in dit topic over hebben en daar geef ik hem groot gelijk in!quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:19 schreef THEFXR het volgende:
[..]
De enige die een respectloze houding heeft, ben jezelf. we moeten jou zeker een lintje geven omdat je ook eens een keer werk hebt?
Geen begrip voor zieke mensen hebben, dat behoor je tot de asociale!
Had ik al gedaan (vanwaar anders mijn reactiequote:Op donderdag 8 januari 2009 23:02 schreef Halcon het volgende:
Lees mijn post eens en de post waar ik op reageerde.
Productiemedewerkers met een burnout komt niet zo vaak voor, tenzij er sprake is van zware persoonlijke problemen. Die zijn dan vaak meteen ook van die aard, dat werken er niet meer in zit.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:12 schreef vloedgolf3007 het volgende:
Functieverlichting regelen klinkt wel heel makkelijk, maar is een optie.
In een groot bedrijf is dit vaak makkelijker te realiseren dan in een klein bedrijf en ook de soort functie is hiervan afhankelijk.
Een productiemedewerker kun je op een andere of wisselende plekken langs de lopende band zetten of naar het magazijn overplaatsen. Voor een specialist in een functie (bijv. controller of personeelsmanager) wordt dit al meteen een stuk lastiger. Wie gaat die werkzaamheden overnemen?
Maar ik durf er geld op in te zetten dat die personen zich niet 2 opeenvolgende keren meerdere dagen/weken ziek zouden melden met een zeer oor.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:18 schreef djenneke het volgende:
[..]
Met alle respect, maar het gaat dus niet om het aantal uren. Ik ken managers die wel meer uren hebben gedraaid dan dat, zonder enkel probleem. Het gaat om de druk die erbij komt, en hoe hoog die is. Dan kan soms jaren goed gaan. En opeens gaat het mis. Ik heb het vaker zien gebeuren. En in die gevallen was het ook echt geen aanstelleritus kan ik je vertellen.
Das wat jij goed kan, he! op je eigen borst trommelen, zo van, ooh, ik ben zo goed en geef mijn leven voor mijn werk. De meeste zijn niet zo stom en willen naast werken ook nog een sociaal/prive leven hebben. dat jij er geen 1 hebt, hoef je het nog niet voor anderen te verpesten!quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:14 schreef kastanova het volgende:
[..]
Ik doe kantoorwerk waarbij ik hoofdzakelijk mentale inspanning ken. Ik heb weken gehad waarbij ik 60 uur maakte en daarbij kwam dan ook nog eens 20 tot 25 uur reistijd.
5 maanden lang zonder me 1 dag ziek te melden.
Voor m'n ego zou het uiteraard zeer prettig zijn om mezelf dan wijs te maken dat ik mentaal zéér sterk ben.
Het lijkt me echter reëler om te stellen dat de burn-out-huilies gewoon exceptioneel zwakker zijn.
Zo hoort het natuurlijk ja. Helaas nemen werknemers nog wel eens meer op hun schouders dan ze aankunnen, terwijl ze daar niet voor uit willen komen. Of zichzelf overschatten. Of dat er tijdelijk meer werk bij komt, maar de tijdelijkheid blijkt wat minder tijdelijk. En zo kan ik nog wel meer redenen verzinnen.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:20 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Waarom kan je, als het werk teveel is / de werkdruk te hoog is, niet gewoon je bek open trekken tegen de werkgever? Neem je eigen verantwoording, en leer zelf inschatten wanneer het te zwaar is. Eigen verantwoordelijkheid is nog steeds de sleutel tot dit soort zaken.
In geval dat werkelijk de enige klacht is, zeker weten van niet nee.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:23 schreef kastanova het volgende:
[..]
Maar ik durf er geld op in te zetten dat die personen zich niet 2 opeenvolgende keren meerdere dagen/weken ziek zouden melden met een zeer oor.
Ja, wat is er mis met gewoon gaan werken?quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:23 schreef r_one het volgende:
[..]
Had ik al gedaan (vanwaar anders mijn reactie); het ging om de collega van Curiosity waarvan jij vond dat die maar gewoon moest gaan werken. Right?
Daar gaat het topic helemaal niet over, jij hebt het topic gekaapt om jouw visie erdoor te drukken.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:21 schreef Halcon het volgende:
[..]
Hij heeft geen respect voor het asociale type werknemer (de aansteller) waar we het in dit topic over hebben en daar geef ik hem groot gelijk in!
Het is eenvoudig hoor. 40 uur per week ben je op je werk en dan moet je gewoon werken. Heb je daarnaast nog tijd genoeg over voor een sociaal leven.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:24 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Das wat jij goed kan, he! op je eigen borst trommelen, zo van, ooh, ik ben zo goed en geef mijn leven voor mijn werk. De meeste zijn niet zo stom en willen naast werken ook nog een sociaal/prive leven hebben. dat jij er geen 1 hebt, hoef je het nog niet voor anderen te verpesten!
Das best wel een droom wereld, in de praktijk gaat het zo niet.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:23 schreef djenneke het volgende:
[..]
Productiemedewerkers met een burnout komt niet zo vaak voor, tenzij er sprake is van zware persoonlijke problemen. Die zijn dan vaak meteen ook van die aard, dat werken er niet meer in zit.
Verder ben je als werkgever en als werknemer verplicht actief mee te werken aan reïntegratie. Dus als er mogelijkheden zijn, dan moeten die worden benut. Je bent als werkgever wel gek als je thuiszitten van je personeelsmanager prefereert boven functieverlichting. Je zou er als werkgever ook verstandig aan doen om nog eens te kijken hoe zwaar zo'n functie eigenlijk wel niet is, en of er bijvoorbeeld niet gewoon een HR Officer of administratieve kracht bij moet bijvoorbeeld.
En zo zijn er wel meer dingen te verzinnen.
Zieke mensen heb ik alle begrip voor. Zodra je je echter dient te wenden tot allerhande niet of nauwelijks aan te tonen ziektebeelden om onder het werk uit te komen; dan ben je een grote klaploper en mogen ze van mij je kinderen, indien afwezig, afpakken. Anders wordt dat ook maar opgevoed als werkschuw tuig.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:19 schreef THEFXR het volgende:
[..]
De enige die een respectloze houding heeft, ben jezelf. we moeten jou zeker een lintje geven omdat je ook eens een keer werk hebt?
Geen begrip voor zieke mensen hebben, dat behoor je tot de asociale!
Als je een burnout hebt, ben je ziek.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:27 schreef Halcon het volgende:
Ja, wat is er mis met gewoon gaan werken?
Tel jouw sociale leven bij dat van je vrienden op en dan kom je misschien tot de helft van mijn sociale contacten. En daarmee wil ik nog niet eens beweren dat mijn sociale leven dúsdanig spectaculair isquote:Op donderdag 8 januari 2009 23:24 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Das wat jij goed kan, he! op je eigen borst trommelen, zo van, ooh, ik ben zo goed en geef mijn leven voor mijn werk. De meeste zijn niet zo stom en willen naast werken ook nog een sociaal/prive leven hebben. dat jij er geen 1 hebt, hoef je het nog niet voor anderen te verpesten!
Ik quote kastanovaquote:Op donderdag 8 januari 2009 23:28 schreef Halcon het volgende:
[..]
Het is eenvoudig hoor. 40 uur per week ben je op je werk en dan moet je gewoon werken. Heb je daarnaast nog tijd genoeg over voor een sociaal leven.
Kennelijk niet. Want jij schijnt te willen (en kunnen!) bepalen of ziek ziek is.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:29 schreef kastanova het volgende:
Zieke mensen heb ik alle begrip voor.
Klopt, het is wat utopisch. Zelf streef ik er wel naar. Aan de andere kant is mijn ervaring ook dat er vaak wel degelijk iets anders speelt dan overspannenheid. Vaak ligt er een conflict of ontevredenheid onder waardoor er kwaadheid is ontstaan. En dan ga je als werkgever ook anders met zo'n ziektegeval om.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:29 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Das best wel een droom wereld, in de praktijk gaat het zo niet.
Nee, je doet alsof mensen op de werkvloer het maar rustig aan moeten doen, zodat ze nog wat energie over hebben voor hun zogenaamde leven.quote:
Als ze werkschuw tuig waren, dan waren ze nooit begonnen met werken, verder stel ik het absoluut niet op prijs, dat je met sexuele voorkeuren gaat smijten, in een scheldwoord!quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:29 schreef kastanova het volgende:
[..]
Zieke mensen heb ik alle begrip voor. Zodra je je echter dient te wenden tot allerhande niet of nauwelijks aan te tonen ziektebeelden om onder het werk uit te komen; dan ben je een grote klaploper en mogen ze van mij je kinderen, indien afwezig, afpakken. Anders wordt dat ook maar opgevoed als werkschuw tuig.
Hetzelfde geldt overigens voor de broodhomo's die langer dan 2 dagen thuis blijven met een zere voet, griepje of zeer oor.
Nee, want jij bent klein en zij zijn groot en iedereen is gemeen... En ze pesten je en zijn stom...quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:29 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Das best wel een droom wereld, in de praktijk gaat het zo niet.
Zullen we anders even samen naar het ziekenhuis gaan om te vragen of een bloedend oor een ziekte is?quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:32 schreef r_one het volgende:
Kennelijk niet. Want jij schijnt te willen (en kunnen!) bepalen of ziek ziek is.
Nee hoor, hoe kom je daarbij, kastanova was iets van 80 a 85 uur met zijn werk kwijt, belachelijk,maar dat heeft ie zichzelf aangedaan. dat moet je niet van collega's verwachten/verlangen, als ze een 40 uurige contract hebben getekend.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:33 schreef Halcon het volgende:
[..]
Nee, je doet alsof mensen op de werkvloer het maar rustig aan moeten doen, zodat ze nog wat energie over hebben voor hun zogenaamde leven.
Dit is niet helemaal waar. Het moet zijn:quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:31 schreef r_one het volgende:
[..]
Als je een burnout hebt, ben je ziek.
Als je ziek bent, kun je niet werken.
Wat is daar nou zo moeilijk aan te begrijpen? Zin 1 of zin 2?
Waarschijnlijk geeft hij dat aan om aan te geven dat mensen wel erg snel zeuren en om aan te geven dat 36 uur per week peanuts is voor een mens, omdat een mens best heel wat meer kan werken.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:37 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Nee hoor, hoe kom je daarbij, kastanova was iets van 80 a 85 uur met zijn werk kwijt, belachelijk,maar dat heeft ie zichzelf aangedaan. dat moet je niet van collega's verwachten/verlangen, als ze een 40 uurige contract hebben getekend.
Als je die gasten op hun bek slaat, wordt je zeker ontslagen, een manager moet waken voor een goede werksfeer in de groep, als er iemand gepest of getreiterd wordt en die wordt dan ziek, dan snij je jezelf in de vingers, want jij en collega's moeten dat werk opvangen, dan is de cirkel weer mooi rondquote:Op donderdag 8 januari 2009 23:34 schreef kastanova het volgende:
[..]
Nee, want jij bent klein en zij zijn groot en iedereen is gemeen... En ze pesten je en zijn stom...
En hoppa, daar hebben we weer een burn-out.
Om in de ziektewet te komen, moet je natuurlijk wel eerst gewerkt hebben, zó slim zijn ze dan weer wel.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:34 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Als ze werkschuw tuig waren, dan waren ze nooit begonnen met werken, verder stel ik het absoluut niet op prijs, dat je met sexuele voorkeuren gaat smijten, in een scheldwoord!
Hoe kom je erbij dan dat ze nepziek zijn? heb je ze door een andere arts laten onderzoeken, of ben je ze gewoon aan het zwart maken? hier rellen en trollen!
Had je het maar over dat ene geval.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:36 schreef kastanova het volgende:
Zullen we anders even samen naar het ziekenhuis gaan om te vragen of een bloedend oor een ziekte is?.
Grappig om te zien eigenlijk... Dat de grootste voorstanders van de burn-out-huilies er ook direct het minste verstand van blijken te hebben. Het is immers al jaren bekend dat een burn-out geen ziekte is.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:31 schreef r_one het volgende:
[..]
Als je een burnout hebt, ben je ziek.
Als je ziek bent, kun je niet werken.
Wat is daar nou zo moeilijk aan te begrijpen? Zin 1 of zin 2?
Ach, heus niet iedereen hoor.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:40 schreef krakkemieke het volgende:
Ik heb het wel gezien hier.
Iedereen die hard oordeelt over anderen: Ik hoop dat jullie en je naasten nooit een burn-out meemaken. Het is de hel.
Ik wéét dat ik dat niet van ze kan verwachten en deed het dan ook niet. Als zíj echter wel ziek thuis zouden blijven vanwege de werkdruk of het aantal uren, dan zou ik zorgen dat ze er niet lang meer zouden werken.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:37 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Nee hoor, hoe kom je daarbij, kastanova was iets van 80 a 85 uur met zijn werk kwijt, belachelijk,maar dat heeft ie zichzelf aangedaan. dat moet je niet van collega's verwachten/verlangen, als ze een 40 uurige contract hebben getekend.
En de juiste actie is om die gasten dan maar te ontslaan, omdat jij die visie hebt, als de manager er anders over denkt, sta je nergens.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:38 schreef Halcon het volgende:
[..]
Waarschijnlijk geeft hij dat aan om aan te geven dat mensen wel erg snel zeuren en om aan te geven dat 36 uur per week peanuts is voor een mens, omdat een mens best heel wat meer kan werken.
Vaak komen die extra uren ook doordat andere collega´s er de kantjes vanaf lopen.
Dank voor je correctie. Hoewel 'arbeidsongeschikt' in de volksmond gewoon 'ziek' genoemd wordt.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:38 schreef djenneke het volgende:
Dit is niet helemaal waar. Het moet zijn:
Als je een burnout hebt, ben je arbeidsongeschikt.
Als je arbeidsongeschikt bent, kun je niet werken.
Of er word een lichtere functie voor gesteld of part-time werk.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:45 schreef kastanova het volgende:
[..]
Ik wéét dat ik dat niet van ze kan verwachten en deed het dan ook niet. Als zíj echter wel ziek thuis zouden blijven vanwege de werkdruk of het aantal uren, dan zou ik zorgen dat ze er niet lang meer zouden werken.
Ik wacht niet af tot mensen gepest worden. Als ze hun werk niet naar behoren doen ontsla ik ze al vrij vlot.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:39 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Als je die gasten op hun bek slaat, wordt je zeker ontslagen, een manager moet waken voor een goede werksfeer in de groep, als er iemand gepest of getreiterd wordt en die wordt dan ziek, dan snij je jezelf in de vingers, want jij en collega's moeten dat werk opvangen, dan is de cirkel weer mooi rond
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |