WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Typisch dat mensen dit soort zaken nooit hebben in hun proeftijd of als ze nog een tijdelijk contract hebben.quote:Op donderdag 8 januari 2009 22:59 schreef krakkemieke het volgende:
Ik had een vast contract en heb er 10 jaar gewerkt.
Heb je überhaupt mijn post gelezen?quote:Op donderdag 8 januari 2009 22:56 schreef Halcon het volgende:
Dat zie je vaak inderdaad. Het is vrij typisch dat mensen met een proeftijd of een tijdelijk contract minder vaak last hebben van dit soort grappen dan iemand met een vast contract.
Als ik bij ons kijk, dan zijn het ook de mensen die er de kantjes vanaf lopen die te maken krijgen met een zogenaamde "burnout". De mensen van wie je het zou verwachten, omdat ze overdreven hard werken, zijn er gewoon elke dag en piepen nooit.
r_one in WGR / [WGR] Feedback
.
Op vrijdag 20 juni 2025 08:15 schreef VEM2012 het volgende:
Misschien moet je juridische discussies gewoon overlaten aan juristen. Want je begrijpt er overduidelijk niets van.
.
Op vrijdag 20 juni 2025 08:15 schreef VEM2012 het volgende:
Misschien moet je juridische discussies gewoon overlaten aan juristen. Want je begrijpt er overduidelijk niets van.
Lees mijn post eens en de post waar ik op reageerde.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:00 schreef r_one het volgende:
[..]
Heb je überhaupt mijn post gelezen?
Je kent het verschil niet tussen keihard met je handen werken, of te veel denkwerk hebben?quote:Op donderdag 8 januari 2009 22:48 schreef kastanova het volgende:
[..]
En mentaal tot de zwakkeren behoort inderdaad...
Laten we voor de grap eens een gemiddelde havenarbeider nemen... Die zal toch heel wat meer energie steken in zijn werk dan de gemiddelde kantoormedewerker.
Nou, doe jij eens een gok hoeveel havenarbeiders met een burn-out thuis zitten... Exact: 0,0
Een burn-out is niets meer dan een welvaartsziekte en de grootste huilies zullen er het snelst gebruik van maken.
Ik durf bijna geld te verwedden dat de huidige excuus-dyslectici de burn-out homo's van de toekomst zullen worden.
Van het eerste word je lekker moe, als het te veel wordt krijg je lichamelijke klachten. Van het tweede word je heel anders moe en helpt vaak juist om lichamelijk bezig te zijn. Je wordt pas echt moe als je te veel aan je hoofd hebt, maar dan is het ook echt zwaar. Het kan dan zijn dat de functie te zwaar is. Het kan ook zijn dat er echt te veel wordt gevraagd, case overload al dan niet tijdelijk, etc.
Uiteraard is dat een welvaartsziekte. Daar waar geen welvaart is, zijn ook amper kantoorfuncties.
Wel ben ik het met je eens dat er te veel misbruik van wordt gemaakt en de diagnose te snel wordt gesteld zodra iemand drie tranen laat vallen.
I'm just a Soul whose Intentions are Good
Als je het werk niet aan kunt moet je wat anders gaan zoeken, hoe moeilijk dat misschien ook is door motivatieproblemen of de huidige economische crisis.
Desnoods ontbinden van de arbeidsovereenkomst op neutrale gronden, zodat je geen ontslagzaak aan je broek hebt hangen. Probeer er wel een of twee maanden salaris uit te halen.
Desnoods ontbinden van de arbeidsovereenkomst op neutrale gronden, zodat je geen ontslagzaak aan je broek hebt hangen. Probeer er wel een of twee maanden salaris uit te halen.
Waarom niet gewoon een gesprek aangaan met de werkgever en een functieverlichting regelen? Uiteraard met aanpassing van het salaris. Het hoeft toch niet meteen zo rigoreus?quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:05 schreef vloedgolf3007 het volgende:
Als je het werk niet aan kunt moet je wat anders gaan zoeken, hoe moeilijk dat misschien ook is door motivatieproblemen of de huidige economische crisis.
Desnoods ontbinden van de arbeidsovereenkomst op neutrale gronden, zodat je geen ontslagzaak aan je broek hebt hangen. Probeer er wel een of twee maanden salaris uit te halen.
I'm just a Soul whose Intentions are Good
Ik ken voorbeelden uit de praktijk van figuren met een burnout die dat hebben geweigerd. We wilden het netjes oplossen door ze een functieverlichting te geven, met behoud van het salaris, maar dat hebben ze geweigerd.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:08 schreef djenneke het volgende:
[..]
Waarom niet gewoon een gesprek aangaan met de werkgever en een functieverlichting regelen? Uiteraard met aanpassing van het salaris. Het hoeft toch niet meteen zo rigoreus?
Functieverlichting regelen klinkt wel heel makkelijk, maar is een optie.
In een groot bedrijf is dit vaak makkelijker te realiseren dan in een klein bedrijf en ook de soort functie is hiervan afhankelijk.
Een productiemedewerker kun je op een andere of wisselende plekken langs de lopende band zetten of naar het magazijn overplaatsen. Voor een specialist in een functie (bijv. controller of personeelsmanager) wordt dit al meteen een stuk lastiger. Wie gaat die werkzaamheden overnemen?
In een groot bedrijf is dit vaak makkelijker te realiseren dan in een klein bedrijf en ook de soort functie is hiervan afhankelijk.
Een productiemedewerker kun je op een andere of wisselende plekken langs de lopende band zetten of naar het magazijn overplaatsen. Voor een specialist in een functie (bijv. controller of personeelsmanager) wordt dit al meteen een stuk lastiger. Wie gaat die werkzaamheden overnemen?
Ik doe kantoorwerk waarbij ik hoofdzakelijk mentale inspanning ken. Ik heb weken gehad waarbij ik 60 uur maakte en daarbij kwam dan ook nog eens 20 tot 25 uur reistijd.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:02 schreef djenneke het volgende:
[..]
Je kent het verschil niet tussen keihard met je handen werken, of te veel denkwerk hebben?
Van het eerste word je lekker moe, als het te veel wordt krijg je lichamelijke klachten. Van het tweede word je heel anders moe en helpt vaak juist om lichamelijk bezig te zijn. Je wordt pas echt moe als je te veel aan je hoofd hebt, maar dan is het ook echt zwaar. Het kan dan zijn dat de functie te zwaar is. Het kan ook zijn dat er echt te veel wordt gevraagd, case overload al dan niet tijdelijk, etc.
Uiteraard is dat een welvaartsziekte. Daar waar geen welvaart is, zijn ook amper kantoorfuncties.
Wel ben ik het met je eens dat er te veel misbruik van wordt gemaakt en de diagnose te snel wordt gesteld zodra iemand drie tranen laat vallen.
5 maanden lang zonder me 1 dag ziek te melden.
Voor m'n ego zou het uiteraard zeer prettig zijn om mezelf dan wijs te maken dat ik mentaal zéér sterk ben.
Het lijkt me echter reëler om te stellen dat de burn-out-huilies gewoon exceptioneel zwakker zijn.
I was an atheist until I realized I was God
Met alle respect, maar het gaat dus niet om het aantal uren. Ik ken managers die wel meer uren hebben gedraaid dan dat, zonder enkel probleem. Het gaat om de druk die erbij komt, en hoe hoog die is. Dan kan soms jaren goed gaan. En opeens gaat het mis. Ik heb het vaker zien gebeuren. En in die gevallen was het ook echt geen aanstelleritus kan ik je vertellen.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:14 schreef kastanova het volgende:
[..]
Ik doe kantoorwerk waarbij ik hoofdzakelijk mentale inspanning ken. Ik heb weken gehad waarbij ik 60 uur maakte en daarbij kwam dan ook nog eens 20 tot 25 uur reistijd.
5 maanden lang zonder me 1 dag ziek te melden.
Voor m'n ego zou het uiteraard zeer prettig zijn om mezelf dan wijs te maken dat ik mentaal zéér sterk ben.
Het lijkt me echter reëler om te stellen dat de burn-out-huilies gewoon exceptioneel zwakker zijn.
I'm just a Soul whose Intentions are Good
De enige die een respectloze houding heeft, ben jezelf. we moeten jou zeker een lintje geven omdat je ook eens een keer werk hebt?quote:Op donderdag 8 januari 2009 22:42 schreef kastanova het volgende:
[..]
Zo zeg! Je zegt ziek te zijn en gaat dan ook nog naar een arts! Een lintje voor die beste man!
Mensen, ik stel voor dat we alle eventuele kritiek inderdaad terugnemen en hem zijn zakje geld gecombineerd met een bosje excuusbloemen langsbrengen!
Ik bedoel, je handje ophouden terwijl je op je luie, hypochonderreet de gehele dag Oprah Winfrey zit te kijken en dan ook nog gezeur krijgen, wat een respectloze houding!
Geen begrip voor zieke mensen hebben, dat behoor je tot de asociale!
Waarom kan je, als het werk teveel is / de werkdruk te hoog is, niet gewoon je bek open trekken tegen de werkgever? Neem je eigen verantwoording, en leer zelf inschatten wanneer het te zwaar is. Eigen verantwoordelijkheid is nog steeds de sleutel tot dit soort zaken.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:08 schreef djenneke het volgende:
[..]
Waarom niet gewoon een gesprek aangaan met de werkgever en een functieverlichting regelen? Uiteraard met aanpassing van het salaris. Het hoeft toch niet meteen zo rigoreus?
Hij heeft geen respect voor het asociale type werknemer (de aansteller) waar we het in dit topic over hebben en daar geef ik hem groot gelijk in!quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:19 schreef THEFXR het volgende:
[..]
De enige die een respectloze houding heeft, ben jezelf. we moeten jou zeker een lintje geven omdat je ook eens een keer werk hebt?
Geen begrip voor zieke mensen hebben, dat behoor je tot de asociale!
Had ik al gedaan (vanwaar anders mijn reactiequote:Op donderdag 8 januari 2009 23:02 schreef Halcon het volgende:
Lees mijn post eens en de post waar ik op reageerde.
); het ging om de collega van Curiosity waarvan jij vond dat die maar gewoon moest gaan werken. Right?
r_one in WGR / [WGR] Feedback
.
Op vrijdag 20 juni 2025 08:15 schreef VEM2012 het volgende:
Misschien moet je juridische discussies gewoon overlaten aan juristen. Want je begrijpt er overduidelijk niets van.
.
Op vrijdag 20 juni 2025 08:15 schreef VEM2012 het volgende:
Misschien moet je juridische discussies gewoon overlaten aan juristen. Want je begrijpt er overduidelijk niets van.
Productiemedewerkers met een burnout komt niet zo vaak voor, tenzij er sprake is van zware persoonlijke problemen. Die zijn dan vaak meteen ook van die aard, dat werken er niet meer in zit.quote:
Functieverlichting regelen klinkt wel heel makkelijk, maar is een optie.
In een groot bedrijf is dit vaak makkelijker te realiseren dan in een klein bedrijf en ook de soort functie is hiervan afhankelijk.
Een productiemedewerker kun je op een andere of wisselende plekken langs de lopende band zetten of naar het magazijn overplaatsen. Voor een specialist in een functie (bijv. controller of personeelsmanager) wordt dit al meteen een stuk lastiger. Wie gaat die werkzaamheden overnemen?
Verder ben je als werkgever en als werknemer verplicht actief mee te werken aan reïntegratie. Dus als er mogelijkheden zijn, dan moeten die worden benut. Je bent als werkgever wel gek als je thuiszitten van je personeelsmanager prefereert boven functieverlichting. Je zou er als werkgever ook verstandig aan doen om nog eens te kijken hoe zwaar zo'n functie eigenlijk wel niet is, en of er bijvoorbeeld niet gewoon een HR Officer of administratieve kracht bij moet bijvoorbeeld.
En zo zijn er wel meer dingen te verzinnen.
I'm just a Soul whose Intentions are Good
In mijn geval was de druk hoog omdat ik onder m'n niveau werkte. Ik wist niet dat dat kon.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
Maar ik durf er geld op in te zetten dat die personen zich niet 2 opeenvolgende keren meerdere dagen/weken ziek zouden melden met een zeer oor.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:18 schreef djenneke het volgende:
[..]
Met alle respect, maar het gaat dus niet om het aantal uren. Ik ken managers die wel meer uren hebben gedraaid dan dat, zonder enkel probleem. Het gaat om de druk die erbij komt, en hoe hoog die is. Dan kan soms jaren goed gaan. En opeens gaat het mis. Ik heb het vaker zien gebeuren. En in die gevallen was het ook echt geen aanstelleritus kan ik je vertellen.
I was an atheist until I realized I was God
Das wat jij goed kan, he! op je eigen borst trommelen, zo van, ooh, ik ben zo goed en geef mijn leven voor mijn werk. De meeste zijn niet zo stom en willen naast werken ook nog een sociaal/prive leven hebben. dat jij er geen 1 hebt, hoef je het nog niet voor anderen te verpesten!quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:14 schreef kastanova het volgende:
[..]
Ik doe kantoorwerk waarbij ik hoofdzakelijk mentale inspanning ken. Ik heb weken gehad waarbij ik 60 uur maakte en daarbij kwam dan ook nog eens 20 tot 25 uur reistijd.
5 maanden lang zonder me 1 dag ziek te melden.
Voor m'n ego zou het uiteraard zeer prettig zijn om mezelf dan wijs te maken dat ik mentaal zéér sterk ben.
Het lijkt me echter reëler om te stellen dat de burn-out-huilies gewoon exceptioneel zwakker zijn.
Zo hoort het natuurlijk ja. Helaas nemen werknemers nog wel eens meer op hun schouders dan ze aankunnen, terwijl ze daar niet voor uit willen komen. Of zichzelf overschatten. Of dat er tijdelijk meer werk bij komt, maar de tijdelijkheid blijkt wat minder tijdelijk. En zo kan ik nog wel meer redenen verzinnen.quote:
[..]
Waarom kan je, als het werk teveel is / de werkdruk te hoog is, niet gewoon je bek open trekken tegen de werkgever? Neem je eigen verantwoording, en leer zelf inschatten wanneer het te zwaar is. Eigen verantwoordelijkheid is nog steeds de sleutel tot dit soort zaken.
Wat ik wel belangrijk vind is dat de bedrijfsarts of arboarts onderschrijft wat medewerker beweert. En ik vind wel degelijk dat een werknemer na een redelijke rustperiode bereid moet zijn tot een gesprek. Burnout ontkennen vind ik nogal makkelijk.
I'm just a Soul whose Intentions are Good
Niet als je oorlel bloedt. Misschien wel als het bloed door je trommelvlies komt. Het is niet duidelijk in de post wat er aan de hand is.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
In geval dat werkelijk de enige klacht is, zeker weten van niet nee.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:23 schreef kastanova het volgende:
[..]
Maar ik durf er geld op in te zetten dat die personen zich niet 2 opeenvolgende keren meerdere dagen/weken ziek zouden melden met een zeer oor.
I'm just a Soul whose Intentions are Good
Ja, wat is er mis met gewoon gaan werken?quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:23 schreef r_one het volgende:
[..]
Had ik al gedaan (vanwaar anders mijn reactie
Daar gaat het topic helemaal niet over, jij hebt het topic gekaapt om jouw visie erdoor te drukken.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:21 schreef Halcon het volgende:
[..]
Hij heeft geen respect voor het asociale type werknemer (de aansteller) waar we het in dit topic over hebben en daar geef ik hem groot gelijk in!
Misschien is een psycholoog een oplossing voor jou, want het zit je erg dwars en hoog?
Kan jij wel in een groep/met collega's samenwerken?
Je komt nogal erg selectief zelfstandig over.
Verder hoe kom je erbij dat die mensen zich aanstellen, waar baseer je dat op?
Ligt je in je vrije tijd je collega's te bespioneren?
Het is eenvoudig hoor. 40 uur per week ben je op je werk en dan moet je gewoon werken. Heb je daarnaast nog tijd genoeg over voor een sociaal leven.quote:Op donderdag 8 januari 2009 23:24 schreef THEFXR het volgende:
[..]
Das wat jij goed kan, he! op je eigen borst trommelen, zo van, ooh, ik ben zo goed en geef mijn leven voor mijn werk. De meeste zijn niet zo stom en willen naast werken ook nog een sociaal/prive leven hebben. dat jij er geen 1 hebt, hoef je het nog niet voor anderen te verpesten!
