De kunst van het loslaten van je ex #70!!!

quote:

Op zondag 28 december 2008 23:52 schreef arjan1202 het volgende:

[..]

geen dank om je toch een goed nieuwtje te brengen de mensen die hier al een tijd zitten zijn er bijna allemaal goed overheen gekomen of zo goed als overheen

Ja ben daar ook vrij realistisch in en denk altijd maar dat het weer een levensles meer is. Maar het is altijd fijn als je bevestiging krijgt dat het allemaal wel goed komt

quote:

Op maandag 29 december 2008 20:52 schreef dompertje het volgende:
Ben weer in Nederland na een leuke kerst bij mijn zus en vriend.Veel gepost hier!!Voor het eerst alleen gevlogen ,voelde goed maar vreemd.Er kwam op de heenreis een super lekkere man naast mij zitten ,was erg gezellie !Zo gezellig dat hij graag mij nog een keer wil zien ,heeft mijn mb nummer en zijn druk aan het sms-en .
Binnenkort een date,hij is erg aantrekkelijk ,duidelijk bij beiden een klik,geen idee of ik er wat mee doe...
Van ex niks meer gehoord ,woont nu opzichzelf en werkt weer .Denk dat rest van spullen niet meer verdeeld kan worden,aangezien hij dit niet wil of kanWat ik wel zwaar lullig vond was dat ik zag dat zijn zusje mijn leren jasje draagt,was die kwijt en had al gevraagd snel na de breuk of die soms bij hem lag.Zag nu via hyves dat zij hem toegeeigend heeft,erg triest,kon het altijd prima met haar vinden .
Zoiets zou ik dus nooit doen,zelfs als ik een hekel aan iemand heb.Ik heb haar nummer maar laat het hierbij
Ook heb ik via vriendin gehoord dat ex vind dat ik genoeg verdien om alleen alle rekeningen te voldoen ,dus gaat hij geen cent betalen .Ook daar ga ik mij niet druk over maken,niet meer merk dat er nog zoveel leuke mannen zijn en wil gewoon verder .
Ga naar een feest met oud en nieuw,zie er niet tegenop,maar heb er zin in !!!Jullie plannen ?

Komt altijd uit een onverwachte hoek zoiets, wie had gedacht dat je in het vliegtuig een leuk persoon ontmoet hoop voor je dat het wat wordt
Mijn eerste gedachte was je gaat toch niet met een jas van een ander lopen dat opzich is al vreemd, triest is nogal zacht gedrukt Allemaal lekker egoistisch daar heb je dan lief en leed mee gedeelt en wordt je zo behandelt echt zielig Maar wat je zegt je gaat lekker verder met je leven
En ik heb weinig plannen gezien ik 10 december nieuwe kruisband heb gehad moet nog 6 weken op krukken voor ik weer kan lopen wordt ouderwets oud en nieuw met papa en mama vieren haha maar vind het wel vreemd om deze dagen weer als single te vieren na 3 jaar gewend te zijn een relatie te hebben. Maar goed altijd blijven lachen

quote:

Op maandag 29 december 2008 23:01 schreef arjan1202 het volgende:

[..]

Komt altijd uit een onverwachte hoek zoiets, wie had gedacht dat je in het vliegtuig een leuk persoon ontmoet hoop voor je dat het wat wordt Ja,al besef ik heel goed dat ik nog erg kwetsbaar ben door de houding en teleurstelling van mijn ex
Mijn eerste gedachte was je gaat toch niet met een jas van een ander lopen dat opzich is al vreemd, triest is nogal zacht gedrukt Allemaal lekker egoistisch daar heb je dan lief en leed mee gedeelt en wordt je zo behandelt echt zielig :Ja,is zacht uitgedrukt,maar wil er geen negatieve energie aan verspillen,hoe moeilijk dat ook is,hoort bij het loslaten{ Maar wat je zegt je gaat lekker verder met je leven
En ik heb weinig plannen gezien ik 10 december nieuwe kruisband heb gehad moet nog 6 weken op krukken voor ik weer kan lopen wordt ouderwets oud en nieuw met papa en mama vieren haha maar vind het wel vreemd om deze dagen weer als single te vieren na 3 jaar gewend te zijn een relatie te hebben Heel herkenbaar,beetje dubbel gevoel Maar goed altijd blijven lachen *)Always!!

men oh men wat ik voel ik me ellendig ondanks dat ik het zelf heb uitgemaakt.. maar ik weet dat het beter is, hoe het nu al een tijd ging werkte gewoon niet meer, ondanks van beide kanten betere toezeggingen

de relatie kostte gewoon teveel (negatieve) energie en het is uiteindelijk beter zo
toch doet het echt veel pijn zo na bijna 3 jaar, ook al is het tussendoor een paar uitgeweest.

vandaag was ik er voor het laatst, wetende dat je niet meer in dat bed zal slapen met haar, haar lieve hondje dat ik ook ga missen maar ook haar..

het is even doorzetten en dan komen we er uiteindelijk wel weer boven op

Ja, hallo. Laat ik me hier ook maar eens melden. Ik krijg haar met geen mogelijkheid uit mijn hoofd. .

quote:

Op maandag 29 december 2008 23:41 schreef Q. het volgende:
Ja, hallo. Laat ik me hier ook maar eens melden. Ik krijg haar met geen mogelijkheid uit mijn hoofd. .

ik zou zeggen gooi het er hier allemaal uit, wie weet kunnen we een beetje helpen. Zit hier zoveel ervaring inmiddels

quote:

Op maandag 29 december 2008 18:46 schreef skadhd het volgende:
hij spreekt me aan op msn...
mist me en zegt dat ie een fout heeft gemaakt...voor de 2e keer ja.
ik weet het niet, dalijk doet ie het nog een keer.
ik wil zoooooooooooooooooooooooo graag maar ik durf niet meer....

Nu gaat ie me bellen...maar k moet verstandig zijn en goed nadenken

Da's een beetje waar het probleem nu dus bij je zit... je bent bang om weer op je smoel te gaan.... Logisch natuurlijk...
Ik denk zelf dat het 't nuttigst is om dan eerst te kijken waarom het de vorige keer fout is gegaan. Zolang je dat niet weet loop je een extreem grote kans dat het weer opnieuw fout gaat; het probleem dat er was is immers nog niet verholpen. Pas als je dat weet kun je de afweging maken of het nuttig is het nogmaals te proberen. Da's natuurlijk helemaal afhankelijk van wat de oorzaak was. Is de oorzaak een omstandigheid (zoals stress, afstand of wat dan ook) dan kun je de omstandigheid aanpassen en is er niets aan de hand. Is de oorzaak een eigenschap (zoals een karakter-trekje of om het eenvoudiger te houden de kleur van je ogen ofzo) dan is het nutteloos om het nogmaals te proberen. Het karakter van iemand kan en wil je niet veranderen.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 10:01 schreef arjan1202 het volgende:

[..]

ik zou zeggen gooi het er hier allemaal uit, wie weet kunnen we een beetje helpen. Zit hier zoveel ervaring inmiddels

Ik wacht er nog even mee tot bepaalde dingen zich hebben uitgekristaliseerd.

Na ruim 2,5 jaar zal ik hier ook moeten posten.

Afgelopen zaterdag is mijn vriendin langsgekomen na aandringen van mij aan de telefoon of er echt niets was. Na een hoop gehuil aan beide kanten kwam eruit dat ze niet meer wist of ze verder wilde. Dat we te verschillend zijn, en dat haar opbreekt, dat ik te aanhankelijk ben. En het daarom uitmaakte. Ze zei dat we moesten proberen om vrienden te blijven. Ik had zelf al wat langer het gevoel dat het ons allebei wat meer moeite kostte, of het echte gevoel weg was. Maar daarnaast, als we samen waren en in elkaars armen lagen dan voelde het gewoon nog steeds heerlijk aan. Ik had haar verdomme zelfs nog een reis naar parijs voor kerst gegeven in januari. Dat is ook een hoop weggegooid geld.

Zaterdagavond laat belde ze op dat ze me toch wil blijven spreken omdat ze toch niet ineens al het contact kan verbreken. Zondag hebben we nog gepraat en toen zei ze dat ze tijd nodig heeft om na te denken wat ze wil. En dat het zo snel is gegaan door mijn aandringen aan de telefoon.

Het voelt zo vreemd, want ik weet zeker dat ze nog heel veel van me houdt, en ik ook zeker van haar. Maar wat is het raar om iemand toch te blijven spreken, terwijl het uit is, maar nog niet geheel. Zo voelt het voor mij..

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:15 schreef Shoombak het volgende:
Na ruim 2,5 jaar zal ik hier ook moeten posten.

Afgelopen zaterdag is mijn vriendin langsgekomen na aandringen van mij aan de telefoon of er echt niets was. Na een hoop gehuil aan beide kanten kwam eruit dat ze niet meer wist of ze verder wilde. Dat we te verschillend zijn, en dat haar opbreekt, dat ik te aanhankelijk ben. En het daarom uitmaakte. Ze zei dat we moesten proberen om vrienden te blijven. Ik had zelf al wat langer het gevoel dat het ons allebei wat meer moeite kostte, of het echte gevoel weg was. Maar daarnaast, als we samen waren en in elkaars armen lagen dan voelde het gewoon nog steeds heerlijk aan. Ik had haar verdomme zelfs nog een reis naar parijs voor kerst gegeven in januari. Dat is ook een hoop weggegooid geld.

Zaterdagavond laat belde ze op dat ze me toch wil blijven spreken omdat ze toch niet ineens al het contact kan verbreken. Zondag hebben we nog gepraat en toen zei ze dat ze tijd nodig heeft om na te denken wat ze wil. En dat het zo snel is gegaan door mijn aandringen aan de telefoon.

Het voelt zo vreemd, want ik weet zeker dat ze nog heel veel van me houdt, en ik ook zeker van haar. Maar wat is het raar om iemand toch te blijven spreken, terwijl het uit is, maar nog niet geheel. Zo voelt het voor mij..

Dat soort dingen moet je ook niet over de telefoon willen doen... spreek effe met dr af en ga ergens wat drinken (neutrale plaats werkt dan meestal wel goed) en heb 't er even over. Geef haar ook de ruimte om erover na te denken... beetje afstand nemen van tijd tot tijd kan helemaal geen kwaad. Het kwartje kan net zo goed wel de goede kant op vallen voor je als ik 't zo lees, maar hoe meer moeite je gaat doen om het jou kant op te laten vallen, hoe meer het dat dus juist niet zal doen.... Gewoon afstand nemen...als ze contact wil weet ze jou ook heus wel te vinden dan

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:46 schreef kroegtijger het volgende:

[..]

Dat soort dingen moet je ook niet over de telefoon willen doen... spreek effe met dr af en ga ergens wat drinken (neutrale plaats werkt dan meestal wel goed) en heb 't er even over. Geef haar ook de ruimte om erover na te denken... beetje afstand nemen van tijd tot tijd kan helemaal geen kwaad. Het kwartje kan net zo goed wel de goede kant op vallen voor je als ik 't zo lees, maar hoe meer moeite je gaat doen om het jou kant op te laten vallen, hoe meer het dat dus juist niet zal doen.... Gewoon afstand nemen...als ze contact wil weet ze jou ook heus wel te vinden dan

Ja naar aanleiding van het telefoontje was ze dus langsgekomen

Maar dat snap ik niet, want ze wil wel graag het contact houden, en ook af en toe nog samen eten e.d. En juist daarom vind ik het moeilijk. Maar ik geef het uiteraard wel wat tijd, alleen kan ik echter nergens anders aan denken.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 10:56 schreef kroegtijger het volgende:

[..]

Da's een beetje waar het probleem nu dus bij je zit... je bent bang om weer op je smoel te gaan.... Logisch natuurlijk...
Ik denk zelf dat het 't nuttigst is om dan eerst te kijken waarom het de vorige keer fout is gegaan. Zolang je dat niet weet loop je een extreem grote kans dat het weer opnieuw fout gaat; het probleem dat er was is immers nog niet verholpen. Pas als je dat weet kun je de afweging maken of het nuttig is het nogmaals te proberen. Da's natuurlijk helemaal afhankelijk van wat de oorzaak was. Is de oorzaak een omstandigheid (zoals stress, afstand of wat dan ook) dan kun je de omstandigheid aanpassen en is er niets aan de hand. Is de oorzaak een eigenschap (zoals een karakter-trekje of om het eenvoudiger te houden de kleur van je ogen ofzo) dan is het nutteloos om het nogmaals te proberen. Het karakter van iemand kan en wil je niet veranderen.

De oorzaak was dat hij me niet miste...
Hij heeft de beslissing te snel genomen zegt ie.
Nu weet ie dat als hij zich nog een keer zo voelt dat het dan toch goed zit, omdat ie nooit zonder me wil....µ
Dat was even mn ubersnelle update....
Ik ga een bij mn kokende man kijken....
We zullen zien wat er staat te gebeuren....

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:59 schreef Shoombak het volgende:

[..]

Ja naar aanleiding van het telefoontje was ze dus langsgekomen

Maar dat snap ik niet, want ze wil wel graag het contact houden, en ook af en toe nog samen eten e.d. En juist daarom vind ik het moeilijk. Maar ik geef het uiteraard wel wat tijd, alleen kan ik echter nergens anders aan denken.

Tsja, dat kan natuurlijk niet heh...aan de ene kant geeft ze aan dat ze juist een beetje afstand wil en aan de andere kant juist weer niet.... daar zal ze eerst zelf eens duidelijk in moeten worden..hoe kan ze anders van jou verwachten dat je weet hoe ermee om te moeten gaan?? En dat dit het enigste is waar je aan kan denken nu, da's logisch... dat zou iedereen hebben. Probeer gewoon afleiding te zoeken in dingen, anders wordt je er zelf helemaal gek van...

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:11 schreef skadhd het volgende:

[..]

De oorzaak was dat hij me niet miste...
Hij heeft de beslissing te snel genomen zegt ie.
Nu weet ie dat als hij zich nog een keer zo voelt dat het dan toch goed zit, omdat ie nooit zonder me wil....µ
Dat was even mn ubersnelle update....
Ik ga een bij mn kokende man kijken....
We zullen zien wat er staat te gebeuren....

Als je em gelooft daarin (en ik zou niet weten waarom niet...) en je wil nog steeds bij m zijn, dan zul je jezelf over die angst heen moeten zetten dat het nog een keer gebeurt... Hoe langer je met die angst blijft zitten hoe moeilijker 't wordt...effe doorbijten zal t zijn, maar dat half ertussenin blijven hangen en twijfelen, daar schiet niemand wat mee op. Of links of rechts kiezen, maar doe iets

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:36 schreef kroegtijger het volgende:
[..]

Als je em gelooft daarin (en ik zou niet weten waarom niet...) en je wil nog steeds bij m zijn, dan zul je jezelf over die angst heen moeten zetten dat het nog een keer gebeurt... Hoe langer je met die angst blijft zitten hoe moeilijker 't wordt...effe doorbijten zal t zijn, maar dat half ertussenin blijven hangen en twijfelen, daar schiet niemand wat mee op. Of links of rechts kiezen, maar doe iets

Ben hier niet helemaal mee eens. Natuurlijk moet je uiteindelijk een keuze maken, maar aan de andere kant moet hij het wel weer verdienen. Dan is het logisch dat het wat tijd kost om hem weer helemaal te vertrouwen. En als hij het echt zo graag wil dan zal hij die tijd geven. Als dit al de tweede keer is dat hij een vergissing maakt vind ik het terecht dat er bij jou enig terughoudendheid is. In ieder geval succes ermee!

quote:

Op maandag 29 december 2008 23:33 schreef sandertjuh het volgende:
men oh men wat ik voel ik me ellendig ondanks dat ik het zelf heb uitgemaakt.. maar ik weet dat het beter is, hoe het nu al een tijd ging werkte gewoon niet meer, ondanks van beide kanten betere toezeggingen Zwaar k.t he?Hoe reageren vrienden en bekende erop dat jij de relatie hebt verbroken,is er begrip voor over hoe jij je hierbij voelt?

de relatie kostte gewoon teveel (negatieve) energie en het is uiteindelijk beter zo
toch doet het echt veel pijn zo na bijna 3 jaar, ook al is het tussendoor een paar uitgeweest.Herkenbaar helaas ,het zuigt je op en eigenlijk heb je dan geen keus meer he?

vandaag was ik er voor het laatst, wetende dat je niet meer in dat bed zal slapen met haar, haar lieve hondje dat ik ook ga missen maar ook haar..

het is even doorzetten en dan komen we er uiteindelijk wel weer boven op Ja,maar wil niet te zwaarmoedig overkomen ,heeft meer tijd nodig dan je denkt ondanks dat jij de relatie hebt verbroken!!

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:15 schreef Shoombak het volgende:
Het voelt zo vreemd, want ik weet zeker dat ze nog heel veel van me houdt, en ik ook zeker van haar. Maar wat is het raar om iemand toch te blijven spreken, terwijl het uit is, maar nog niet geheel. Zo voelt het voor mij..

Dat heb ik ook. De relatie was dan wel niet zo lang maar wel intensief en ik heb nu nog bijna meeer contact met haar dan toen we nog bij elkaar waren. En ook al hebben we allebei al (binnen een maand...) min of meer een ander, het blijft raar. En ik denk eigenlijk meer aan mn ex dan aan die ander. Dat is niet goed hè?

Binnenkort zie ik haar weer voor het eerst sinds het uit is. Dat gaat raar en pijnlijk worden denk ik. Ik hou nog steeds enorm veel van haar en dat zal de komende tijd ook wel niet veranderen verwacht ik zo.

Zo ik ben er weer. Portugal ging met ups en downs. gelachen, gepraat gehuild en ruzie gemaakt. Toch besloten om er samen voor te gaan omdat het te mooi is wat we samen hadden. Die reis zit er nog steeds in want weet niet of ik het een plekje kan geven hier. Plan nu is dat ik eerst 2 maanden alleen ga en dat zei later komt. we zullen zien.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 14:30 schreef Q. het volgende:

[..]

Dat heb ik ook. De relatie was dan wel niet zo lang maar wel intensief en ik heb nu nog bijna meeer contact met haar dan toen we nog bij elkaar waren. En ook al hebben we allebei al (binnen een maand...) min of meer een ander, het blijft raar. En ik denk eigenlijk meer aan mn ex dan aan die ander. Dat is niet goed hè?

Binnenkort zie ik haar weer voor het eerst sinds het uit is. Dat gaat raar en pijnlijk worden denk ik. Ik hou nog steeds enorm veel van haar en dat zal de komende tijd ook wel niet veranderen verwacht ik zo.

Als je heel eerlijk naar die ander toe bent zou ik zeggen tegen haar dat je er nog niet klaar voor bent omdat je nog aan het verwerken bent van je vorige relatie. Believe me je kan geen andere relatie beginnen als je nog met je gevoel bij je oude relatie zit, 1 kwel je jezelf en 2 is het niet eerlijk naar je nieuwe meisje toe.

Dus het is niet goed om je vraag maar te beantwoorden

Ik ben jaren samengeweest met iemand waar ik zelfs een huis mee gekocht had. Een aantal maanden geleden trok ik het niet meer. Ik voelde me opgesloten, vond hem niet meer aantrekkelijk en er bleven alleen maar ergernissen naar elkaar toe over. Ik kon me niet meer bedenken waarom ik bij hem was. Ik heb er een punt achter gezet en ben weggegaan. Moest terug bij mijn ouders aankloppen omdat ik nog wel moet betalen voor het huis, waar ik dus niet meer woon (verkoopt op het moment natuurlijk ook voor geen meter). Toch wel even een flinke klap hoor. De eerste weken was ik echt een wrak. Ik kon nauwelijks eten, nauwelijks slapen en voelde me down. Kilo's afgevallen. Toch ben ik er uit gekrabbeld. Ik zie het leven weer helemaal zonnig en positief in. Heb weer een fijn ritme teruggevonden, vrienden opgezocht en nieuwe vrienden gemaakt. Tja, en dan vanzelf ziet alles er weer wat beter uit en kun je weer heerlijk lachen om alles in je leven. Wat een vrijheid heb ik opeens!

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 19:43 schreef Lizzy84 het volgende:
en kun je weer heerlijk lachen om alles in je leven. Wat een vrijheid heb ik opeens!

zulke types die er eigenlijk niet klaar voor zijn kunnen beter geen partner nemen, laat staan een huis kopen.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:36 schreef kroegtijger het volgende:

[..]

Tsja, dat kan natuurlijk niet heh...aan de ene kant geeft ze aan dat ze juist een beetje afstand wil en aan de andere kant juist weer niet.... daar zal ze eerst zelf eens duidelijk in moeten worden..hoe kan ze anders van jou verwachten dat je weet hoe ermee om te moeten gaan?? En dat dit het enigste is waar je aan kan denken nu, da's logisch... dat zou iedereen hebben. Probeer gewoon afleiding te zoeken in dingen, anders wordt je er zelf helemaal gek van...

Nou, blijkbaar een geval van miscommunicatie. Ze wilde geen tijd voor een maandje, maar echt voor lange termijn. Hierdoor ziet het er ineens heel anders uit. Het is dus echt uit Daarop gelijk maar aangegeven dat het vrienden zijn maar even op zich moet laten wachten, want daar ben ik nu nog niet aan toe. Morgenavond wordt helemaal een hel. Ik eet amper, en voel me echt gruwelijk kut.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:36 schreef kroegtijger het volgende:

[..]


Als je em gelooft daarin (en ik zou niet weten waarom niet...) en je wil nog steeds bij m zijn, dan zul je jezelf over die angst heen moeten zetten dat het nog een keer gebeurt... Hoe langer je met die angst blijft zitten hoe moeilijker 't wordt...effe doorbijten zal t zijn, maar dat half ertussenin blijven hangen en twijfelen, daar schiet niemand wat mee op. Of links of rechts kiezen, maar doe iets

Ik geloof hem. Natuurlijk gaat het even duren voor ik mn vertrouwen terug heb. Maar wij horen bij elkaar. Zo simpel is het eigenlijk.Volgende week zie ik em weer...
Jeej

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:52 schreef pamayias het volgende:

[..]

Ben hier niet helemaal mee eens. Natuurlijk moet je uiteindelijk een keuze maken, maar aan de andere kant moet hij het wel weer verdienen. Dan is het logisch dat het wat tijd kost om hem weer helemaal te vertrouwen. En als hij het echt zo graag wil dan zal hij die tijd geven. Als dit al de tweede keer is dat hij een vergissing maakt vind ik het terecht dat er bij jou enig terughoudendheid is. In ieder geval succes ermee!

Tuurlijk is enige terughoudendheid logisch, maar je kan het jezelf ook moeilijker maken dan nodig op die manier... Het is allemaal geen hogere wiskunde ofzo.... Praat erover en maak een keus... hoe langer je blijft twijfelen, hoe moeilijker het allemaal wordt.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 23:43 schreef skadhd het volgende:

[..]

Ik geloof hem. Natuurlijk gaat het even duren voor ik mn vertrouwen terug heb. Maar wij horen bij elkaar. Zo simpel is het eigenlijk.Volgende week zie ik em weer...
Jeej

dat klinkt positief Maar loop nu ook niet meteen te hard van stapel heh?? is wel een veelgemaakte fout. Daarmee verstik je dan als 't ware de ander. Is moeilijk om je in te houden dan, maar bouw het gewoon weer rustig op. Uitiendelijk krijg je er meer voor terug dan dat het was (meestal dan )
iig gefeli

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 20:56 schreef Shoombak het volgende:

[..]

Nou, blijkbaar een geval van miscommunicatie. Ze wilde geen tijd voor een maandje, maar echt voor lange termijn. Hierdoor ziet het er ineens heel anders uit. Het is dus echt uit Daarop gelijk maar aangegeven dat het vrienden zijn maar even op zich moet laten wachten, want daar ben ik nu nog niet aan toe. Morgenavond wordt helemaal een hel. Ik eet amper, en voel me echt gruwelijk kut.

Ouch, da's kut Ik kan me voorstellen dat je dan weinig behoefte hebt aan contact op het moment. Hopelijk begrijpt ze dat stukje ook van jou kant dan. Als je alles weer een beetje op een rijtje hebt kun je dan langzaam aan wel weer wat contact gaan opbouwen en dan zie je wel weer wat er van komt. Misschien wel helemaal niets, maar da's niet erg want dan heb je dr zelf ook wel vrede mee gesloten (aangezien je daarom nu eerst even geen contact wil) en misschien komt het juist allemaal wel weer goed... Afwachten dus... maar het blijft voor nu gewoon enorm kut. Valt heel weinig aan te doen ben ik bang.... Afleiding zoeken bij vrienden werkte voor mij in ieder geval prima
Ik kan met gepaste terughoudendheid dan ook wel melden dat ik na 2,5 maand wel redelijk over mn ex heen ben, maar ik geloof dat het andersom nog niet echt 't geval is... Ze doet alleen maar heel krampachtig om me geen "valse hoop" te geven. Alsof ik daar nu nog op zit te wachten... En tuurlijk ben ik nog steeds wel gek van dr, en dat zal altijd wel zo blijven... maar ik heb me dr ondertussen wel bij neergelegd en als we inderdaad bij elkaar zouden horen, dan komt dat vanzelf wel weer goed... en zo niet, dan is het ook prima