OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Welkom Zigeunermeisje! 
En wat fijn dat dit topic langzaam leegstroomt!
Helaas zit ik hier nog wel even.. Nog een jaar of twee minstens te gaan.. Soms vind ik dat echt veel en veel te lang en soms ben ik ook wel blij dat het nog even niet kan. Klinkt raar als ik het zo opschrijf maar het is stiekem ook wel eng natuurlijk, een kindje.
En wat fijn dat dit topic langzaam leegstroomt!
Helaas zit ik hier nog wel even.. Nog een jaar of twee minstens te gaan.. Soms vind ik dat echt veel en veel te lang en soms ben ik ook wel blij dat het nog even niet kan. Klinkt raar als ik het zo opschrijf maar het is stiekem ook wel eng natuurlijk, een kindje.
Ik kreeg net een mailtje van mijn mamma, met daarin foto's van haar en mijn stiefvader met de één maand oude baby van een vriendinnetje van mijn mams...
Zo lief! Zowel de baby als mijn mams en stiefpaps met zo'n frummelig hoopje op schoot. En ze keken zo trots...
Ik moest (en moet) er helemaal van huilen omdat ik gewoon echt niet meer weet wat ik nou wil. En omdat ik vind dat ze zo naar mijn baby moeten kijken. Daar zit ik dan met al mijn rationele redenen om niet aan kinderen te gaan.
Verdomde biologische klok en eierstokken die kunnen rammelen!!
Zo lief! Zowel de baby als mijn mams en stiefpaps met zo'n frummelig hoopje op schoot. En ze keken zo trots...
Ik moest (en moet) er helemaal van huilen omdat ik gewoon echt niet meer weet wat ik nou wil. En omdat ik vind dat ze zo naar mijn baby moeten kijken. Daar zit ik dan met al mijn rationele redenen om niet aan kinderen te gaan.
Verdomde biologische klok en eierstokken die kunnen rammelen!!
Wat is het toch verdomde lastig wanneer je gevoel en verstand niet op één lijn zitten! Stomme biologische klok en rammelende eierstokken ook! Knuffel voor jou!quote:Op maandag 15 december 2008 20:21 schreef Yoni het volgende:
Ik kreeg net een mailtje van mijn mamma, met daarin foto's van haar en mijn stiefvader met de één maand oude baby van een vriendinnetje van mijn mams...
Zo lief! Zowel de baby als mijn mams en stiefpaps met zo'n frummelig hoopje op schoot. En ze keken zo trots...
Ik moest (en moet) er helemaal van huilen omdat ik gewoon echt niet meer weet wat ik nou wil. En omdat ik vind dat ze zo naar mijn baby moeten kijken. Daar zit ik dan met al mijn rationele redenen om niet aan kinderen te gaan.
Verdomde biologische klok en eierstokken die kunnen rammelen!!
Gets Yoni, is dit iets wat bij jou pas recent is gaan spelen?
Er zat een klein zigeunermeisje
Huilend op een steen
Huilend op een steen
Nee, ik heb jaren gerammeld, ben zelfs een adoptieprocedure begonnen in m'n eentje. Helaas heb ik hier heel snel mee moeten stoppen omdat er voor alleenstaanden vrijwel geen opties meer waren tot adoptie en het me wel handen vol geld zou gaan kosten.
Ik heb alleen nooit zo de behoefte gehad aan een 'eigen' kindje (zie ook eerder in dit topic), maar dat begint nu dus ineens wel te komen.
Ik heb alleen nooit zo de behoefte gehad aan een 'eigen' kindje (zie ook eerder in dit topic), maar dat begint nu dus ineens wel te komen.
Naja, het zal wel weer wegzakken. Ik kan toch ook niet ineens een vent tevoorschijn toveren die wel wil of een land zover krijgen dat ze ineens wel weer alleenstaanden laten adopteren, dus veranderen gaat er toch niks voorlopig. En gelukkig gaat rammelen altijd in vlagen (alleen nu een beetje boel!)
(alleen nu een beetje boel!)
yoni, ik las nu pas je antwoord van laatst. da's wel een heel lastige situatie inderdaad... wat moeilijk zeg! en ik wist wel dat je met die procedure gestart was, maar niet dat je er ook weer mee gestopt was.
waarom wil je vriend 't zo pertinent niet? dat argument van die wereld, daar kan ik me erg goed iets bij voorstellen overigens. ik denk ook regelmatig 'wat doen we ze eigenlijk aan...' (niet dat ik je andere argumenten onlogisch vind hoor, maar dit is er een die mij ook bezighoudt, vandaar).
waarom wil je vriend 't zo pertinent niet? dat argument van die wereld, daar kan ik me erg goed iets bij voorstellen overigens. ik denk ook regelmatig 'wat doen we ze eigenlijk aan...' (niet dat ik je andere argumenten onlogisch vind hoor, maar dit is er een die mij ook bezighoudt, vandaar).
Idd gaat rammelen in vlagen, de ene keer wat meer en de andere keer wat minder. Ik kan het ook wel wat minder laten rammelen als ik over alle nadelen denk. Maar als ik dan een minuut later een baby zie rammel weer net zo hard 
Hoop dat het rammelen snel minder wordt of dat je een oplossing vindt om het rammelen op een andere manier te laten stoppen.
Is pleegmoeder zijn niet iets om over na te denken?
Hoop dat het rammelen snel minder wordt of dat je een oplossing vindt om het rammelen op een andere manier te laten stoppen.Is pleegmoeder zijn niet iets om over na te denken?
Tja, waarom wil mijn vriend niet. Om heel eerlijk te zijn, ken ik zijn precieze beweegredenen niet (behalve dan vrijheid etc). Hij wil het gewoon niet Nooit gewild ook.
Hij is wel al jaren mentor/bewindvoerder van een zwaar verstandelijk gehandicapte jongen van 23, maar goed dat is wel weer heel wat anders. En dat is weer iets waar ik niks mee kan. Sowieso deed en doet hij dat met zijn ex samen en ik 'kan' niet zoveel met iemand met zoveel beperkingen.
Nu is hij ook nog een stuk ouder dan ik ben (we schelen 14 jaar) dus voor hem is het ook echt wel een afgesloten hoofdstuk wat dat betreft. Wat ik wel heel jammer vind, is dat hij ook geen pleegzorg wil overwegen, terwijl dat iets is wat heel erg in zijn straatje past (jaren in jeugdzorg gewerkt e.d.).
En ja, dat adopteren. Ik denk soms wel eens dat ik misschien toch te snel gestopt ben, maar het zag er zo uitzichtloos uit op dat moment. Aan alle kanten werden alle kanalen gesloten en om dan in je uppie zoveel geld te gaan investeren....
Berekenend haast, maar ja. Ik hou wel de ontwikkelingen in de gaten, het is altijd een weg die ik alsnog kan inslaan (in ieder geval tot ik een jaar of 40 ben... dus heb nog even).
Nooit gewild ook. Hij is wel al jaren mentor/bewindvoerder van een zwaar verstandelijk gehandicapte jongen van 23, maar goed dat is wel weer heel wat anders. En dat is weer iets waar ik niks mee kan. Sowieso deed en doet hij dat met zijn ex samen en ik 'kan' niet zoveel met iemand met zoveel beperkingen.
Nu is hij ook nog een stuk ouder dan ik ben (we schelen 14 jaar) dus voor hem is het ook echt wel een afgesloten hoofdstuk wat dat betreft. Wat ik wel heel jammer vind, is dat hij ook geen pleegzorg wil overwegen, terwijl dat iets is wat heel erg in zijn straatje past (jaren in jeugdzorg gewerkt e.d.).
En ja, dat adopteren. Ik denk soms wel eens dat ik misschien toch te snel gestopt ben, maar het zag er zo uitzichtloos uit op dat moment. Aan alle kanten werden alle kanalen gesloten en om dan in je uppie zoveel geld te gaan investeren....
Berekenend haast, maar ja. Ik hou wel de ontwikkelingen in de gaten, het is altijd een weg die ik alsnog kan inslaan (in ieder geval tot ik een jaar of 40 ben... dus heb nog even
).
Duidelijk verhaal hoor, helaas niks aan te doen aan een man die niet wil. Enige is een goed gesprek aangaan en jouw wensen kenbaar maken en hopen dat hij ooit bijdraait.
Of een andere man zoeken, maar da's ook weer zoiets...
Of een andere man zoeken, maar da's ook weer zoiets...
Hoeveel tijd heb je nog tot je 40e?
Ik vind het een moeilijk iets, je leeft maar 1 keer en gelijk ook zonder of met kinderen. Ook later, als we groot zijn en weer kleiner worden, bedoel ik.
Ik vind het een moeilijk iets, je leeft maar 1 keer en gelijk ook zonder of met kinderen. Ook later, als we groot zijn en weer kleiner worden, bedoel ik.
Er zat een klein zigeunermeisje
Huilend op een steen
Huilend op een steen
Ja je kunt niet kiezen om het ene leven met en het andere leven zonder te leven. Best jammer, want zowel een leven met als een leven zonder kinderen lijkt lijkt mij fijn. Wil ik wel een leven zonder kinderen én zonder rammelende eierstokken.
Ik heb nog 10,5 jaar tot mijn 40equote:Op maandag 15 december 2008 22:58 schreef Zigeunermeisje het volgende:
Hoeveel tijd heb je nog tot je 40e?
Ik vind het een moeilijk iets, je leeft maar 1 keer en gelijk ook zonder of met kinderen. Ook later, als we groot zijn en weer kleiner worden, bedoel ik.
(ik word in juni 30). Dus ik heb nog wel eventjes. Het gekke is dat ik vroeger nooit heb getwijfeld. Ik zou 'gewoon' gaan trouwen en kindjes maken. Klaar. Maar zo 'gewoon' is dat allemaal dus niet.
En inderdaad, je leeft maar één keer....
Yoni, moeilijk... Rond de 30 is echt zo' n leeftijdsomslagpunt. Ik heb destijds de keus gemaakt om zelf die keus en kans te maken ipv voor eeuwig op mijn ex-partner te wachten en mijn relatie toen beeindigd. Dan maar alleen en zonder kinderen, dacht ik...
2 mnd later had ik een nieuwe vriend, juist wat ik helemaaaaal niet wilde. Ik wilde graag een tijdje single zijn.
En 12 maand later was ik uitgerekend... En ik heb nooit spijt gehad.
2 mnd later had ik een nieuwe vriend, juist wat ik helemaaaaal niet wilde. Ik wilde graag een tijdje single zijn.
En 12 maand later was ik uitgerekend... En ik heb nooit spijt gehad.
I'm so glamourous I piss glitter!
ha ha burdie, erg he baby's en foto's daarvan zijn heel erg......zodra ik weer een kleine van vrienden op schoot heb zegt meteen iedereen "staat je goed" Jaaaaaaahaaaaa dat weet ik. pppffff rammelen, vermoeiend!
Zo had ik op het doopfeest van mijn neefje een tijd lang mijn neefje op mijn schoot. De priester vroeg wie ik precies was en vroeg of ik al kinderen had want het leek blijkbaar zo natuurlijk. Even slikken, mijn zus die niet wist welke kant ze moest opkijken en dan maar zeggen dat het nog eventjes zal duren. Kwestie van niet nog meer mensen ongemakkelijk te maken 
Maar auw, wat was dat even een pijnlijk moment.
Maar auw, wat was dat even een pijnlijk moment.
Sja, ik ben een 'kindermagneet'... waar ik ook ben, als er kinderen zijn, ben ik binnen no-time met ze aan het spelen, stoeien, geinen, etc 
.
Ik rammel gelukkig niet altijd even hard, maar afgelopen week had ik gedroomd dat ik zwanger was. Voor mij tijd om even iets minder in OUD te lurken (maar het is zo leuheuheuheuheuk!).
als het niet lukt, lijkt het rammelen me nog veel moeilijker 
.
.Ik rammel gelukkig niet altijd even hard, maar afgelopen week had ik gedroomd dat ik zwanger was. Voor mij tijd om even iets minder in OUD te lurken (maar het is zo leuheuheuheuheuk!
). als het niet lukt, lijkt het rammelen me nog veel moeilijker .
Ter zelfbescherming kijk ik ook bijna nooit in bepaalde topics, hoor, Burdie.
Soms moet ik ook gewoon minder posten of lurken in OUD omdat ik me er soms slechter door voel. Onlangs zat ik te snotteren aan mijn pc toen ik hier aan het posten was (waarschijnlijk na minder goed nieuws van de gyn). Reactie van mijn man: als dit door FOK! komt, kan je daar wat mij betreft direct mee stoppen. Hard, maar het helpt wel voor mij
Het rammelen makkelijker of moeilijker? Ik weet het niet
Doordat ik weet dat we er mee bezig zijn, rammel ik soms minder, maar op het moment dat ik minder goed nieuws krijg, is de mentale klap wel groter en wordt het rammelen weer erger. Het is echt dubbel voor mij eigenlijk. Dat met de priester was gewoon ff pijnlijk omdat ik eerder zin had om het uit te schreeuwen dat we echt al een tijdje bezig zijn, maar daar is die man natuurlijk niet mee gebaat
Soms moet ik ook gewoon minder posten of lurken in OUD omdat ik me er soms slechter door voel. Onlangs zat ik te snotteren aan mijn pc toen ik hier aan het posten was (waarschijnlijk na minder goed nieuws van de gyn). Reactie van mijn man: als dit door FOK! komt, kan je daar wat mij betreft direct mee stoppen. Hard, maar het helpt wel voor mij
Het rammelen makkelijker of moeilijker? Ik weet het niet
Doordat ik weet dat we er mee bezig zijn, rammel ik soms minder, maar op het moment dat ik minder goed nieuws krijg, is de mentale klap wel groter en wordt het rammelen weer erger. Het is echt dubbel voor mij eigenlijk. Dat met de priester was gewoon ff pijnlijk omdat ik eerder zin had om het uit te schreeuwen dat we echt al een tijdje bezig zijn, maar daar is die man natuurlijk niet mee gebaat
Ik heb afgelopen week óók gedroomd dat jij zwanger wasquote:Op woensdag 17 december 2008 @ 14:26 schreef Burdie het volgende:
Sja, ik ben een 'kindermagneet'... waar ik ook ben, als er kinderen zijn, ben ik binnen no-time met ze aan het spelen, stoeien, geinen, etc
Ik rammel gelukkig niet altijd even hard, maar afgelopen week had ik gedroomd dat ik zwanger was. Voor mij tijd om even iets minder in OUD te lurken (maar het is zo leuheuheuheuheuk!
Het is vast een voorspellende droom dan
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Nietus, ik ben hartstikke ongesteldquote:Op woensdag 17 december 2008 17:09 schreef MissBliss het volgende:
[..]
Ik heb afgelopen week óók gedroomd dat jij zwanger was
Het is vast een voorspellende droom dan
.
quote:Op woensdag 17 december 2008 @ 17:21 schreef Burdie het volgende:
[..]
Nietus, ik ben hartstikke ongesteld
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Ik dezelfde droom was ík ook zwanger
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Wij hebben deze week goed gepraat en afwegingen gemaakt en gaan er weer 100% voor.
Er zat een klein zigeunermeisje
Huilend op een steen
Huilend op een steen
Oeh wat leuk Zigeunermeisje! 
Dan mag je gelijk weer over naar het topic 'Wachten op een tweede streepje'!
Ik hoop voor je dat het snel raak is!
Dan mag je gelijk weer over naar het topic 'Wachten op een tweede streepje'!
Ik hoop voor je dat het snel raak is!
***
Dat heeft die van mij ook een keer gezegd..quote:Op woensdag 17 december 2008 14:58 schreef leonieke het volgende:
Ter zelfbescherming kijk ik ook bijna nooit in bepaalde topics, hoor, Burdie.
Soms moet ik ook gewoon minder posten of lurken in OUD omdat ik me er soms slechter door voel. Onlangs zat ik te snotteren aan mijn pc toen ik hier aan het posten was (waarschijnlijk na minder goed nieuws van de gyn). Reactie van mijn man: als dit door FOK! komt, kan je daar wat mij betreft direct mee stoppen. Hard, maar het helpt wel voor mij
"Je bent er veel te veel mee bezig en leest veel te veel op dat stomme FOK.. kap daar nou eens mee"
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Ik wil oohook!!quote:Op donderdag 18 december 2008 13:54 schreef Zigeunermeisje het volgende:
Wij hebben deze week goed gepraat en afwegingen gemaakt en gaan er weer 100% voor.
BE doe nog eens wat Sasha foto's want dat rammelt zo lekker...
Vannacht in bed eens een goed gesprek erover gehad met mijn vriend. Niet in een "gein"sfeer zoals eerder waardoor ik nog steeds niet wist wat ie nou wilde, maar gewoon serieus.
Gelukkig waren we het wel erover eens, nu nog niet, is niet handig. Ik heb net een nieuwe functie op mijn werk, wil nog gaan studeren en mijn lijkt het niet handig om dat al met kind te gaan beginnen. Nu soort van afgesproken dat we er met zo'n twee jaar voor gaan. dan ben ik nog net geen 30, en ongeveer op de helft van mijn studie.
DIt lucht wel op, dat ik weet waar we staan zeg maar!
Gelukkig waren we het wel erover eens, nu nog niet, is niet handig. Ik heb net een nieuwe functie op mijn werk, wil nog gaan studeren en mijn lijkt het niet handig om dat al met kind te gaan beginnen. Nu soort van afgesproken dat we er met zo'n twee jaar voor gaan. dan ben ik nog net geen 30, en ongeveer op de helft van mijn studie.
DIt lucht wel op, dat ik weet waar we staan zeg maar!
*poef* nu is het weg
Mja, op zijn zachtst uitgedrukt, mijn man is geen fan van FOKquote:Op donderdag 18 december 2008 14:22 schreef Vicky het volgende:
[..]
Dat heeft die van mij ook een keer gezegd..
"Je bent er veel te veel mee bezig en leest veel te veel op dat stomme FOK.. kap daar nou eens mee"
Zigeunermeisje, wat fijn dat je zo vlug kunt doorstromen naar het volgende topic
Kaatjejannie, fijn dat er duidelijkheid is over de situatie. Misschien niet het meest ideale antwoord (toch niet om het rammelen tegen te gaan), maar duidelijke afspraken hebben mij alleszins geholpen om het rammelen een beetje te temperen.
Bij mij ging het een beetje andersom. In eerste instantie had ik zoiets van "dan maar alleen mét kind" en ben die adoptieprocedure begonnen. Rond die tijd leerde ik mijn huidige vriend ook kennen en toen het adoptieverhaal zo uitzichtloos werd had ik dus zoiets van "Dan maar een relatie en geen kinderen".quote:Op dinsdag 16 december 2008 10:45 schreef RockabeIIa het volgende:
Yoni, moeilijk... Rond de 30 is echt zo' n leeftijdsomslagpunt. Ik heb destijds de keus gemaakt om zelf die keus en kans te maken ipv voor eeuwig op mijn ex-partner te wachten en mijn relatie toen beeindigd. Dan maar alleen en zonder kinderen, dacht ik...
2 mnd later had ik een nieuwe vriend, juist wat ik helemaaaaal niet wilde. Ik wilde graag een tijdje single zijn.
En 12 maand later was ik uitgerekend... En ik heb nooit spijt gehad.
Maar dat issut geloof ik dus ook niet echt
Zoals ik al zei: ik weet niet wat ik wil (of nou ja, misschien ook eigenlijk wel).
Hiermee verklap je het eigenlijk al he... je weet heel goed wat je wilt, maar durft die beslissing niet te nemen... of zit ik er ver naast?quote:Op donderdag 18 december 2008 15:24 schreef Yoni het volgende:
Zoals ik al zei: ik weet niet wat ik wil
.
Oeh, zwangerschapsdromen... blijft grappig. Ik droomde vóór de zwangerschap de hele tijd dat ik zwanger was van een drieling
En gisteren droomde ik juist dat ik ongesteld was geworden en in mijn droom besefte dat dat niet kon en vervolgens een miskraam kreeg.
En feli, Zigeunermeisje!
En gisteren droomde ik juist dat ik ongesteld was geworden en in mijn droom besefte dat dat niet kon en vervolgens een miskraam kreeg.
En feli, Zigeunermeisje!
Asyniur, ik zie je vraag nu pas. Ik heb even geen verse foto's en hij slaapt nu. Ik zal morgen eens kijken. Of wacht, ik heb nog wel een filmpje waar ik mee aan de slag zou kunnen. Ik ga eens even prutsen op de pc van F.
***
Bedankt! En sterkte of succes met het rammelen allemaal!quote:Op donderdag 18 december 2008 14:06 schreef Brighteyes het volgende:
Oeh wat leuk Zigeunermeisje!
Dan mag je gelijk weer over naar het topic 'Wachten op een tweede streepje'!
Ik hoop voor je dat het snel raak is!
Er zat een klein zigeunermeisje
Huilend op een steen
Huilend op een steen
zie reactie aldaarquote:Op donderdag 18 december 2008 21:18 schreef Brighteyes het volgende:
Zooo, er staat een filmpje in het filmpjes topic hoor.
Het grote ouder(s) filmpjestopic, deel 8
Hier lichte paniek...
Heb normaal een cyclus van 28/29 dagen, maar ben vandaag alweer aangekomen op dag 32
Wel wat normale menstruatiepijn gehad, maar die is inmiddels ook weer weg. Nu wel nog wat lichte buikpijn, maar is anders dan menstruatiepijn. Bij mij gaan alle alarmbellen rinkelen, wat is er aan de hand? Er is een kans dat ik zwanger ben, hoewel die erg klein is. Vriendlief denkt aan een langere cyclus of dat ik een menstruatie oversla. Lijkt mij erg stug want is nog nooit gebeurd! Wat als ik niet zwanger ben, waarom wordt ik dan niet ongesteld?!?!
Heb nog niet getest, denk iedere keer, zal zo wel beginnen. Ben stiekem ook wel bang voor de uitslag. Ik roep wel heel hard dat ik liever gister dan vandaag kinderen zou willen, maar van binnen vind ik het heel erg eng.
Heb normaal een cyclus van 28/29 dagen, maar ben vandaag alweer aangekomen op dag 32
Wel wat normale menstruatiepijn gehad, maar die is inmiddels ook weer weg. Nu wel nog wat lichte buikpijn, maar is anders dan menstruatiepijn. Bij mij gaan alle alarmbellen rinkelen, wat is er aan de hand? Er is een kans dat ik zwanger ben, hoewel die erg klein is. Vriendlief denkt aan een langere cyclus of dat ik een menstruatie oversla. Lijkt mij erg stug want is nog nooit gebeurd! Wat als ik niet zwanger ben, waarom wordt ik dan niet ongesteld?!?!
Heb nog niet getest, denk iedere keer, zal zo wel beginnen. Ben stiekem ook wel bang voor de uitslag. Ik roep wel heel hard dat ik liever gister dan vandaag kinderen zou willen, maar van binnen vind ik het heel erg eng.
Het is sowieso eng denk ik Poezebeest, of je het nou gepland hebt of niet Gewoon testen dus, dan ben je meteen een stuk rustiger.
Met negeren schiet je ook niets op
Oh, en ik had mijn test ook flink uitgesteld onder het mom van "welnee, ik heb toch menstruatieklachten, dan komt die menstruatie vanzelf wel..." maar dat was dus ook niet zo
Gewoon testen dus, dan ben je meteen een stuk rustiger. Met negeren schiet je ook niets op
Oh, en ik had mijn test ook flink uitgesteld onder het mom van "welnee, ik heb toch menstruatieklachten, dan komt die menstruatie vanzelf wel..." maar dat was dus ook niet zo
En ik zeg jou dat dat dus best heel anders kan lopen, want ik zat in precies dezelfde situatie als jij toen ik twee streepjes pieste nota bene even in een publiek toilet twee minuten voor mijn college zou beginnen, want het zou toch wel negatief zijn
Tsja... die menstruatiepijn was voor mij een reden om te gaan testen. 
Je kent de afloop. 
Ik zou gewoon even een test doen om jezelf gerust te stellen. Of hij is negatief, nou, dan weet je dat en komt het hopelijk vanzelf wel op gang, of hij is positief, en dan komt het ook echt allemaal wel goed.
Je kent de afloop. Ik zou gewoon even een test doen om jezelf gerust te stellen. Of hij is negatief, nou, dan weet je dat en komt het hopelijk vanzelf wel op gang, of hij is positief, en dan komt het ook echt allemaal wel goed.
***
Duurde ff maar er kwam maar 1 streepje....
Van de ene kant heel fijn om te weten dat ik niet zwanger ben, maar vraag me toch af waarom ik niet ongesteld ben geworden en waarom ik wel menstruatiepijn enzo heb
Vind het ergens ook wel jammer dat het maar 1 streepje was, kindje is meer dan welkom en het was een leuk kerstcadeautje geweest. Maar wat niet is is niet.
Ik wacht nog wel even af, het zal vanzelf wel beginnen. En is het volgende week nog niet aan de gang test ik gewoon weer...
Innepin en BE, thnx voor het meeleven!
Van de ene kant heel fijn om te weten dat ik niet zwanger ben, maar vraag me toch af waarom ik niet ongesteld ben geworden en waarom ik wel menstruatiepijn enzo heb
Vind het ergens ook wel jammer dat het maar 1 streepje was, kindje is meer dan welkom en het was een leuk kerstcadeautje geweest. Maar wat niet is is niet.
Ik wacht nog wel even af, het zal vanzelf wel beginnen. En is het volgende week nog niet aan de gang test ik gewoon weer...
Innepin en BE, thnx voor het meeleven!
Teleurstelling is niet veel groter. De kans dat het raak was, was ook echt heel klein en dat wist ik natuurlijk ook wel. Hoop dat 2009 wel twee streepjes gaat brengen!quote:Op maandag 22 december 2008 15:21 schreef innepin het volgende:
Ahh poezebeest, dubbel gevoel he? Teleurstelling en opluchting tegelijk, waarbij de teleurstelling ws toch net iets groter is..
Sterkte en ik hoop dat je binnenkort gewoon wél een mooi kadootje krijgt
Hoi Rammelaars 
Eerst en vooral: een gelukkig en niet al te veel rammelend nieuwjaar!
En hoe gaat het met jullie? Hier wordt er nog steeds flink gerammeld. Een aantal mensen zijn al komen zien naar ons huis en als we ze even het huis tonen krijgen we steevast de vraag wat nu precies de kinderkamer zal worden. "Ah ja, je hebt 4 slaapkamers, dat is zo goed als bekennen dat jullie kinderen willen"
Euh.. willen?
Eerst en vooral: een gelukkig en niet al te veel rammelend nieuwjaar!
En hoe gaat het met jullie? Hier wordt er nog steeds flink gerammeld. Een aantal mensen zijn al komen zien naar ons huis en als we ze even het huis tonen krijgen we steevast de vraag wat nu precies de kinderkamer zal worden. "Ah ja, je hebt 4 slaapkamers, dat is zo goed als bekennen dat jullie kinderen willen"
Euh.. willen?
quote:Op zaterdag 3 januari 2009 15:04 schreef leonieke het volgende:
Hoi Rammelaars
Eerst en vooral: een gelukkig en niet al te veel rammelend nieuwjaar!
En hoe gaat het met jullie? Hier wordt er nog steeds flink gerammeld. Een aantal mensen zijn al komen zien naar ons huis en als we ze even het huis tonen krijgen we steevast de vraag wat nu precies de kinderkamer zal worden. "Ah ja, je hebt 4 slaapkamers, dat is zo goed als bekennen dat jullie kinderen willen"
Euh.. willen?
Hallo terug!Hier nog steeds flink gerammel en de hoop dat vriendlief binnenkort overstag gaat en eerder wil beginnen dan juni. Eigenlijk duurt dat helemaal niet zo heel lang meer, maar voor mijn gevoel zijn dat nog jaaaaaren ipv een paar maanden. Ik ben er in ieder geval helemaal klaar voor!
@Leonieke: lijkt me best moeilijk wanneer mensen denken dat jullie kinderen willen door het aantal kamers, maar dat jullie het liefst meteen kinderkamers er van hadden kunnen maken. Weten mensen wel dat jullie bezig zijn en het allemaal niet zo makkelijk gaat? Wij hebben ook vrienden die hebben aangegeven er mee bezig te zijn, maar waar het niet wil lukken. Zij zijn er op zich heel open over, maar soms vinden zed het wel vervelend wanneer mensen vragen of ze nog niet zwanger zijn. Stiekem hoop ik heel erg dat zij voor ons zwanger zijn, ik gun het ze echt heel erg!
Vrienden van mij hebben 5 slaapkamers (en 2 badkamers) in hun huis en die willen helemaal geen kinderenquote:Op zaterdag 3 januari 2009 15:04 schreef leonieke het volgende:
Hoi Rammelaars
Eerst en vooral: een gelukkig en niet al te veel rammelend nieuwjaar!
En hoe gaat het met jullie? Hier wordt er nog steeds flink gerammeld. Een aantal mensen zijn al komen zien naar ons huis en als we ze even het huis tonen krijgen we steevast de vraag wat nu precies de kinderkamer zal worden. "Ah ja, je hebt 4 slaapkamers, dat is zo goed als bekennen dat jullie kinderen willen"
Euh.. willen?
Een week op vakantie gaan met je neefje van 11 maanden tempert het rammelen niet...
Het is alleen maar meer geworden.....
Het is alleen maar meer geworden.....
*poef* nu is het weg
Oh maar als je er zelf helemaal klaar voor bent, lijkt elke maand wachten een maand te veel, héquote:
[..]
Hier nog steeds flink gerammel en de hoop dat vriendlief binnenkort overstag gaat en eerder wil beginnen dan juni. Eigenlijk duurt dat helemaal niet zo heel lang meer, maar voor mijn gevoel zijn dat nog jaaaaaren ipv een paar maanden. Ik ben er in ieder geval helemaal klaar voor!
Ik begrijp perfect wat je bedoelt. Alleen heb ik zelf geen truc gevonden om het wachten makkelijker te maken De meeste mensen weten wel dat we er mee bezig zijn en weten ook dat het allemaal niet zomaar wil lukken. Maar er zijn altijd wel mensen die het nog niet weten. Op zo'n moment wil ik het eigenlijk ook liever niet vertellen omdat de meeste mensen dan zo'n schuldgevoel krijgen omdat ze die vraag gesteld hebben. En dat is ook voor hen niet fijnquote:@Leonieke: lijkt me best moeilijk wanneer mensen denken dat jullie kinderen willen door het aantal kamers, maar dat jullie het liefst meteen kinderkamers er van hadden kunnen maken. Weten mensen wel dat jullie bezig zijn en het allemaal niet zo makkelijk gaat? Wij hebben ook vrienden die hebben aangegeven er mee bezig te zijn, maar waar het niet wil lukken. Zij zijn er op zich heel open over, maar soms vinden zed het wel vervelend wanneer mensen vragen of ze nog niet zwanger zijn. Stiekem hoop ik heel erg dat zij voor ons zwanger zijn, ik gun het ze echt heel erg!
Het komt later wel eens ter sprake Als ik het vertel tegen andere mensen, zeg ik er wel altijd bij dat ik liever niet heb dat ze mij vragen of het al gelukt is of niet. Ik zal het hen zelf wel op tijd en stond vertellen
En in al die tijd heb ik de vraag eigenlijk nog maar één keer gekregen. Vind ik nog meevallen. Tut tut, misschien best toch per trimester eens vragen of ze zeker geen kinderen willenquote:
[..]
Vrienden van mij hebben 5 slaapkamers (en 2 badkamers) in hun huis en die willen helemaal geen kinderen
Dat krijg je natuurlijk met neefjes. Die zijn gewoon té schattig.quote:
Een week op vakantie gaan met je neefje van 11 maanden tempert het rammelen niet...
Het is alleen maar meer geworden.....
Gelukkig nieuwjaar allemaal!
Leonieke, leuk om te lezen dat jullie er echt mee bezig zijn.
Tsja, en die reacties blijf je denk ik toch houden.
Kaatjejannie, dat komt me bekend voor.
Succes ermee.
Leonieke, leuk om te lezen dat jullie er echt mee bezig zijn.
Tsja, en die reacties blijf je denk ik toch houden.
Kaatjejannie, dat komt me bekend voor.
Succes ermee.
Mijn zussen en schoonzus (allemaal voorzien van gezinnetje) projecteren nu hun kinderwensen op mij. Hoe vaak ik tijdens de feestdagen al niet heb gehoord dat ze wel weer een nieuwe baby in de familie wilden, of iets anders van die strekking... *zucht*. Het mag van mij ook allemaal wel wat subtieler .
*zucht*. Het mag van mij ook allemaal wel wat subtieler .
nadat ik noemde dat mijn moeder dat zo heerlijk tactisch kan benoemen (kijk, de overbuurman loopt buiten met zijn kleinkind.. hij al wel..) begon mijn schoonzusje er ook mee. Maar dan meer op de humoristische manier. Dat we maar snel een neefje moesten maken zodat hun kind niet alleen is op de familie feestjes.
ook leuk:
we liepen vandaag bij de trendhopper, en hadden het erover dat we voor kindjes zouden gaan als we groot zouden zijn, maar zei mijn lief 2 tellen later.. soms wordt je heel snel groot.
Naast de Trendhopper zit de prenatal. Daar wilde lief ook wel eens kijken, maar dat was overmoedig, Dat was iets teveel baby voor hem geloof ik
ook leuk:
we liepen vandaag bij de trendhopper, en hadden het erover dat we voor kindjes zouden gaan als we groot zouden zijn, maar zei mijn lief 2 tellen later.. soms wordt je heel snel groot.
Naast de Trendhopper zit de prenatal. Daar wilde lief ook wel eens kijken, maar dat was overmoedig, Dat was iets teveel baby voor hem geloof ik
*poef* nu is het weg
Oeh Kaatjejannie, om terug helemaal stapelverliefd te worden, hé als jouw lief zoiets zegt? Bij mij was dat alleszins zo
@ appelsap: ondertussen zijn we bijna een jaar bezig (damn, dat gaat vlug ) en alle gelukwensen zijn natuurlijk gericht op een kind (als in: "je weet wel wat ik je toewens" of "dat het dit jaar toch maar mag lukken") wel fijn dat andere mensen er ook af en toe aan denken Maar gisteren had ik het wel even moeilijk toen mijn buurvrouw het zei. Even slikken en dan gewoon weer doorgaan
@ appelsap: ondertussen zijn we bijna een jaar bezig (damn, dat gaat vlug
) en alle gelukwensen zijn natuurlijk gericht op een kind (als in: "je weet wel wat ik je toewens" of "dat het dit jaar toch maar mag lukken") wel fijn dat andere mensen er ook af en toe aan denken Maar gisteren had ik het wel even moeilijk toen mijn buurvrouw het zei. Even slikken en dan gewoon weer doorgaan
@leonieke: ik denk niet dat ik er zo open over zou zijn als het niet mocht lukken, ik zou dat denk ik veel liever voor mezelf houden. Sowieso, men ziet vanzelf wel óf en wanneer wij aan kinderen beginnen. Ik vind het zelf niet gepast om aan anderen te vragen of er al een baby in de planning zit, en vind het net zo ongepast als iemand dat aan mij gaat vragen.
Misschien dat ik dat bij de volgende opmerking maar ga zeggen, dat ik het totaal niet gepast vind dat ze zich daarmee bemoeien. Maar ik wil ook weer niet onaardig over komen.
Misschien dat ik dat bij de volgende opmerking maar ga zeggen, dat ik het totaal niet gepast vind dat ze zich daarmee bemoeien. Maar ik wil ook weer niet onaardig over komen
.
Mja, in het begin was ik er ook niet zo open over, hoor (ik weet zelfs niet meer hoeveel maanden ik het hier verzwegen heb), maar als mensen niet weten dat het niet lukt, dan houden ze er ook geen rekening mee. Ze verwachten dan ook altijd dat je maar happy joy joy bent voor hen (wat ik ook wel ben, maar soms is het gewoon lastig om te moeten babbelen over zwangerschappen, ...). Komt daar ook nog eens bij dat ik serieus wat last heb van nevenverschijnselen van de hormonen waardoor ik nogal kregelig kan zijn. En heel die rompslomp zorgt er gewoon voor dat er ook praktische problemen zijn (verlof op het werk, afspraken die moeten verplaatst worden, ...). En altijd maar excuses zoeken, is ook niet te doen.
Beschaamd ben ik er niet over. Ik heb niets verkeerd gedaan waardoor ik nu in de MMM zit. Ik heb gewoon pech.
Maar, er zijn nog mensen die het niet weten, hoor. Maar dat zijn dan weer mensen waarvan ik weet dat ze er genot zouden in vinden als ze het weten
Beschaamd ben ik er niet over. Ik heb niets verkeerd gedaan waardoor ik nu in de MMM zit. Ik heb gewoon pech.
Maar, er zijn nog mensen die het niet weten, hoor. Maar dat zijn dan weer mensen waarvan ik weet dat ze er genot zouden in vinden als ze het weten
Haha ik snap precies wat je bedoelt hoor! Maar ik zit niet in jouw situatie natuurlijk, misschien piep ik dan wel anders .
Ik zeg altijd als ze over kinderen beginnen: "op dat gebied hoef je de komende paar jaar van ons niets te verwachten". Maar ze gaan toch wel door en roepen bij elk kind dat ik vasthoud: "staat je goed, zo'n baby!".
Ik snap alleen nooit zo goed waar mensen de brutaliteit vandaan halen om zich met andermans gezinsplanning te bemoeien. Ik heb geleerd dat je nooit naar dat soort dingen moet vragen, net zoals je vrouwen met een buikje ook niet zomaar gaat vragen of ze zwanger zijn. Ik vind dat onbehoorlijk!.
Gek genoeg heb ik van mijn schoonfamilie ook nog nooit van dit soort opmerkingen gekregen, alleen van m'n eigen familie.
.Ik zeg altijd als ze over kinderen beginnen: "op dat gebied hoef je de komende paar jaar van ons niets te verwachten". Maar ze gaan toch wel door en roepen bij elk kind dat ik vasthoud: "staat je goed, zo'n baby!"
.Ik snap alleen nooit zo goed waar mensen de brutaliteit vandaan halen om zich met andermans gezinsplanning te bemoeien. Ik heb geleerd dat je nooit naar dat soort dingen moet vragen, net zoals je vrouwen met een buikje ook niet zomaar gaat vragen of ze zwanger zijn. Ik vind dat onbehoorlijk!
.Gek genoeg heb ik van mijn schoonfamilie ook nog nooit van dit soort opmerkingen gekregen, alleen van m'n eigen familie.
Mja, ik snap ook niet dat mensen dat zomaar doen, hoor. Het zou niet in mij opkomen om te vragen wanneer iemand aan kinderen zal beginnen, gewoon omdat je dat in mijn ogen niet doet. Laat mensen zelf alles plannen zoals ze het willen en moei je er zeker niet mee.
Ik heb ook medelijden met mijn nicht. Zij is 10 jaar ouder dan ik en nog alleenstaand en wil blijkbaar graag kinderen. En je gelooft het misschien niet, maar zelfs in zo'n situatie hebben de mensen het lef om hierover vragen te stellen. Ik snap niet dat die mensen niet beseffen hoe lastig het moet zijn voor haar. En toch... schaamteloos geven ze maar opmerkingen...
Ik heb ook medelijden met mijn nicht. Zij is 10 jaar ouder dan ik en nog alleenstaand en wil blijkbaar graag kinderen. En je gelooft het misschien niet, maar zelfs in zo'n situatie hebben de mensen het lef om hierover vragen te stellen. Ik snap niet dat die mensen niet beseffen hoe lastig het moet zijn voor haar. En toch... schaamteloos geven ze maar opmerkingen...
Ah, dat is met momenten, hoor, Burdie. Bij mij moet je je alleszins niet te veel voorstellen van dat dapper zijn. Als ik een slechte dag heb, dan heb ik ook effectief een slechte dag en spreek ik er niet over (het zou trouwens niet de eerste keer zijn dat ik bij een collega uithuil). Als ik er echt zelf over begin, dan is het ook meestal omdat ik me wel zo goed voel dat ik weet dat ik het droog kan houden als ik erover bezig ben. Het is ook niet leuk voor anderen als je opeens instort
Ik heb natuurlijk het voordeel dat ik me er al lang kon op voorbereiden. Ik kan niet beweren dat het als een grote schok op mij kwam dat het niet lukte. Ik blijf nog steeds denken dat het voor zo'n mensen veel harder aankomt als het allemaal niet wil lukken.
Ik heb natuurlijk het voordeel dat ik me er al lang kon op voorbereiden. Ik kan niet beweren dat het als een grote schok op mij kwam dat het niet lukte. Ik blijf nog steeds denken dat het voor zo'n mensen veel harder aankomt als het allemaal niet wil lukken.
Hallo allemaal! Als jullie het niet erg vinden, schuif ik vanaf vandaag ook bij jullie aan. Ik rammel. En hard ook! Ik lurk hier al een hele lange tijd (onder een andere naam) mee, maar aangezien de omstandigheden voor babies niet handig waren, heb ik nooit meegepost. De omstandigheden zijn inmiddels anders (aan het worden) en...waarschijnlijk gaan we er in juni voor!
Ja, dat vind ik ook! En het wordt misschien nog wel eerder ook! In tegenstelling tot sommige meiden hier moet ik vriendlief eerder afremmen dan stimuleren om te beginnen. Het zou me niks verbazen als we juni niet eens halen!quote:
Ja, dat is eigenlijk ook wel de reden waarom ik niet heel erg enthousiast ben. Ik vind het superleuk (al heb ik uiteraard angsten en twijfels, maar dat zal iedereen hebben!), maar het is toch nog een beetje een ver van mijn bed-show. En aangezien ik niet weet of het dat lange tijd zal blijven of misschien wel altijd, probeer ik het vooralsnog allemaal maar nuchter te bekijken! Ik weet alleen al wel hoe de kinderkamer ingericht moet wordenquote:Op dinsdag 6 januari 2009 20:08 schreef Burdie het volgende:
En uiteraard heb ik ook al een lijstje met namen Wel balen dat jouw vriend nog niet mee wil werken! Dat lijkt me heel erg. Als de situatie gewoon niet geschikt is voor kinderen, dan is het niet leuk. Maar als je partner gewoon nog niet wil, lijkt het me nog moeilijker. De mijne is heel erg enthousiast. Die heeft laten we zeggen de mannelijke versie van rammelende eierstokken. Klapperende teelballen????
Nouja, dat is hier niet helemaal het geval hoorquote:Op dinsdag 6 januari 2009 20:19 schreef Mula het volgende:
Wel balen dat jouw vriend nog niet mee wil werken! Dat lijkt me heel erg. Als de situatie gewoon niet geschikt is voor kinderen, dan is het niet leuk. Maar als je partner gewoon nog niet wil, lijkt het me nog moeilijker.
. Ik wil er ivm zijn privacy ook niet al te veel op in gaan, maar het is om verschillende redenen beter dat we nog minstens een jaartje wachten .Ik moest net ineens denken aan het kerstfeest van het bedrijf van m'n vriend. Partners mochten mee, dus ik werd aan iedereen voorgesteld. Zo ook aan een nieuwe collega, met wiens partner ik al snel in een leuk gesprek raakte. Ze vertelde dat ze zwanger was (was ook wel te zien
) en dat ze bijna met verlof ging enzo. Nu ben ik echt verzot op babies, en vind het super interessant en leuk om over zwangerschappen te praten, en ja: dat kan óók als je het nog niet zelf hebt meegemaakt.Anyways, midden in het leuke gesprek kwam er een andere collega binnen met zijn vrouw. Die dame riep: "hee, ik zie dat ik niet de enige ben die vanavond geen alcohol gaat drinken" wijzend op haar, eveneens zwangere, buik.
Goed, ineens werd het een "Hoe gaat dit nou bij jou? Heb jij dat ook?"- gesprek, waarbij je als niet-zwangere en nooit-zwanger-geweest-zijnde niets meer mee te praten hebt
. Einde van het leuke gesprek. Au.
.
Sorry Leonieke, zoals jij ter zelfbescherming niet in bepaalde topics in OUD leest heb ik dat een tijdje met dit topic gedaan. Ik wens jullie het beste en hoop dat het snel lukt.
Burdie, ik ken je verhaal niet helemaal maar als ik het goed begrijp wil je vriend nog niet?
Lastige situatie! Weet je wel op wat voor termijn je moet gaan denken?
Hier was dat eigenlijk precies hetzelfde. Wij hebben al een kindje dus bij ons gaat het om een tweede. Maar buiten dit topic praat ik daar met niemand over.
Nu mijn zus een kindje heeft gekregen wordt dat alleen maar lastiger. Ook vanuit mijn familie steeds opmerkingen als: Ja, ik zie wel dat je er graag nog een wil. Begint het niet te kriebelen? Wanneer komt er een tweede?
Ik snap dat mensen dat soort opmerkingen maken omdat ze nieuwsgierig zijn en dat maakt me ook helemaal niet uit. Iedereen mag me dat vragen, maar blijkbaar moet dat dan elke keer als je op visite komt weer gevraagd worden, dat vind ik wel vervelend.
Hier eindelijk eens goed nieuw.
Een jaar geleden hebben mijn vriend en ik een serieus gesprek gehad over nog een kindje. Toen was het zo van: de komende 2 jaar zal er geen kindje komen en ik moest volgens hem meer op een termijn van 4, 5 of misschien wel 6 jaar denken.
Nu afgelopen week hebben we weer een gesprek erover gehad omdat ik had aangegeven dat dat voor mij te onzeker was en niet concreet genoeg. Dat ik voor mijn gevoel echt niet langer wil wachten dan 2 jaar. En tot mijn verbazing zei hij: dat weet ik en dat wil ik ook niet.
We hebben afgesproken de komende paar maanden eerst aan wat andere dingen te werken en te kijken naar de toekomst, maar dat we dan volgens hem over een paar maanden wel zouden kunnen gaan voor een tweede.
Nu ik het hier zo neerzet, komt het voor mijn gevoel wel erg dichtbij. Of we er echt over een paar maanden voor gaan dat is nog maar de vraag, ook vanuit mijn kant. Maar het voelt in ieder geval een stuk fijner dan die 4 jaar en meer. En fijn om zekerheid te hebben dat hij vanuit zichzelf ook wel écht wil.
Burdie, ik ken je verhaal niet helemaal maar als ik het goed begrijp wil je vriend nog niet?
Lastige situatie! Weet je wel op wat voor termijn je moet gaan denken?
Hier was dat eigenlijk precies hetzelfde. Wij hebben al een kindje dus bij ons gaat het om een tweede. Maar buiten dit topic praat ik daar met niemand over.
Nu mijn zus een kindje heeft gekregen wordt dat alleen maar lastiger. Ook vanuit mijn familie steeds opmerkingen als: Ja, ik zie wel dat je er graag nog een wil. Begint het niet te kriebelen? Wanneer komt er een tweede?
Ik snap dat mensen dat soort opmerkingen maken omdat ze nieuwsgierig zijn en dat maakt me ook helemaal niet uit. Iedereen mag me dat vragen, maar blijkbaar moet dat dan elke keer als je op visite komt weer gevraagd worden, dat vind ik wel vervelend.
Hier eindelijk eens goed nieuw.
Een jaar geleden hebben mijn vriend en ik een serieus gesprek gehad over nog een kindje. Toen was het zo van: de komende 2 jaar zal er geen kindje komen en ik moest volgens hem meer op een termijn van 4, 5 of misschien wel 6 jaar denken.
Nu afgelopen week hebben we weer een gesprek erover gehad omdat ik had aangegeven dat dat voor mij te onzeker was en niet concreet genoeg. Dat ik voor mijn gevoel echt niet langer wil wachten dan 2 jaar. En tot mijn verbazing zei hij: dat weet ik en dat wil ik ook niet.
We hebben afgesproken de komende paar maanden eerst aan wat andere dingen te werken en te kijken naar de toekomst, maar dat we dan volgens hem over een paar maanden wel zouden kunnen gaan voor een tweede.
Nu ik het hier zo neerzet, komt het voor mijn gevoel wel erg dichtbij. Of we er echt over een paar maanden voor gaan dat is nog maar de vraag, ook vanuit mijn kant. Maar het voelt in ieder geval een stuk fijner dan die 4 jaar en meer. En fijn om zekerheid te hebben dat hij vanuit zichzelf ook wel écht wil.
Oh wat fijn Appelsap!
Ik word er helemaal blij van. Het duurt nog wel even, maar gewoon het idee dat je nu idd een klein beetje iets concreters hebt en ook te weten dat hij eigenlijk wel een beetje hetzelfde idee heeft als jij is natuurlijk heel fijn.
Ik word er helemaal blij van. Het duurt nog wel even, maar gewoon het idee dat je nu idd een klein beetje iets concreters hebt en ook te weten dat hij eigenlijk wel een beetje hetzelfde idee heeft als jij is natuurlijk heel fijn.
***
Nah, nee hoor, dat is het niet zozeer, meer dat mijn vriend wat realistischer is dan ikquote:Op donderdag 8 januari 2009 15:29 schreef appelsap het volgende:
Burdie, ik ken je verhaal niet helemaal maar als ik het goed begrijp wil je vriend nog niet?
Lastige situatie! Weet je wel op wat voor termijn je moet gaan denken?
. Ik ben namelijk langdurig ziek geweest en wil me eerst weer wat fitter voelen en wat kilootjes verliezen voor ik aan zoiets begin
. En soms ben ik wel blij dat we nog geen kleine hebben, als we weer eens onverantwoord laat thuis komen uit de kroeg, of als ik mijn broers/zussen zich in bochten zie wringen ivm oppas enzo . Maar het rammelt wel, en dat is wel eens lastig.Qua termijn... ik denk een jaar of twee, drie? Ik weet het echt niet. Zodra we eraan toe zijn
.
Edit; oeps, beetje te snel gedrukt!quote:Op donderdag 8 januari 2009 16:07 schreef Mula het volgende:
Wat fijn appelsap dat het nu allemaal wat concreter wordt!
Ik krijg nooit vragen over kinderen. Iedereen weet dat ik kinderen leuk vind, maar de situatie was er gewoon helemaal niet naar. Voor de buitenwereld is het niet zo duidelijk dat de situatie nu wel veranderd is, dus mocht ik komend jaar zwanger worden dan zullen mensen erg verbaasd zijn. Ik heb al bedacht dat ik echt de reactie van mijn ouders op dat evt goede nieuws moet filmen. Zal wel erg komisch zijn!
Dankje, ik word er zelf ook helemaal blij van.
Burdie, ik snap het. Toch af en toe lastig om dan realistisch te moeten zijn.
Nog wat kilo's kwijt staat hier ook op het lijstje.
Mula, dat lijkt me toch ook wel leuk als je mensen ermee kunt verrassen!
Burdie, ik snap het. Toch af en toe lastig om dan realistisch te moeten zijn.
Nog wat kilo's kwijt staat hier ook op het lijstje.
Mula, dat lijkt me toch ook wel leuk als je mensen ermee kunt verrassen!
Appelsap, ik ben alleen wel een beetje bang dat de 1e reactie van mijn ouders niet helemaal positief is. Ze willen wel kleinkinderen, maar ooit, als ik groot ben. Ze hebben een beetje moeite om in te zien dat ik bijna 30 ben, prima voor mezelf kan zorgen en hen niet voor alles nodig heb. De situatie qua werk en opleiding (iets waar voornamelijk mijn vader veel waarde aan hecht) is nog niet perfect (maar komt een kind ooit echt goed uit??) en ik denk dat vooral mijn vader daar direct (enigszins negatief) op gaat reageren. Maar ik ben er wel van overtuigd dat het uiteindelijk gewoon goed gaat komen en dat ze heel blij zijn hoor!
