OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Yoni, waarom wil je eigenlijk niet rammelen, als ik vragen mag?
(misschien heb je 't al eens verteld, en sorry als de vraag te persoonlijk is!
)
[ Bericht 70% gewijzigd door bixister op 01-12-2008 23:36:50 ]
(misschien heb je 't al eens verteld, en sorry als de vraag te persoonlijk is!
) [ Bericht 70% gewijzigd door bixister op 01-12-2008 23:36:50 ]
Hier net zo. (zo raar hoe ik zo vaak zoveel herken in jouw woorden!!)quote:Op zondag 30 november 2008 19:33 schreef Brighteyes het volgende:
Ik geloof dat ik het gerammel weer een klein beetje tot bedaren heb kunnen brengen.
Ik zou dolgraag zwanger willen zijn en wil ook echt nog wel een tweede kindje.
Maar het is op dit moment eigenlijk ook gewoon zo ontzettend leuk met Sasha en met z'n drietjes dat het ook gewoon even goed is zo.
Ik rammel wel en wil graag een 2de maar ook hier geniet ik eerst van ons 3en.
Ik geniet er ook van dat Maarten heel goed slaapt en dat ik eindelijk weer toekom aan mijn eigen dingen.
Met een baby erbij zal het behoorlijk zwaar worden en dat zou ik nu nog niet kunnen.
Het lijkt mij zo mooi om weer zwanger te zijn en daarna een klein hummeltje vast te houden
Maar ik geniet nog eerst van ons 3en. En we zien later wel of we nog voor een 2de gaan
Man oh man het word echt met de dag mooier
Maar ik blijf toch wat rammelen
Becky, sorry als je dit al hebt uitgelegd, maar wat is jouw reden om er niet voor te gaan dan?
A little nonsense now and then is cherished by the wisest men.
Oh, als dat alles is 
Nee hoor, ik snap je wel. Maar ik ben volledig voorstander van het "als het goed zit, zit het goed" principe wat er bij mij toe leidde dat ik al na twee maanden samenwoonde, maar zo letterlijk hoef je het niet op te vatten
Nee hoor, ik snap je wel. Maar ik ben volledig voorstander van het "als het goed zit, zit het goed" principe wat er bij mij toe leidde dat ik al na twee maanden samenwoonde, maar zo letterlijk hoef je het niet op te vatten
A little nonsense now and then is cherished by the wisest men.
Hier rammelt het ook weer behoorlijk. Het is even een tijdje 'kalmer' geweest 
, maar nu rammel ik weer vol op. Zeker als ik dan kijk naar de leuke en lieve foto's van de kindertjes in o.a. het fototopic...
En vandaag vertelde een collega dat ze 9 weken zwanger is! Dat helpt ook niet echt
Maar... er is licht aan het einde van de tunnel. Langzaamaan begint mijn
bij te draaien. Hij vindt het nog steeds doodeng (ik ook 
), maar het lijkt erop dat ik niet meer zo heel lang geduld hoef te hebben 
, maar nu rammel ik weer vol op. Zeker als ik dan kijk naar de leuke en lieve foto's van de kindertjes in o.a. het fototopic... En vandaag vertelde een collega dat ze 9 weken zwanger is! Dat helpt ook niet echt
Maar... er is licht aan het einde van de tunnel. Langzaamaan begint mijn
bij te draaien. Hij vindt het nog steeds doodeng (ik ook ), maar het lijkt erop dat ik niet meer zo heel lang geduld hoef te hebben
Zijn toch die mannen die ons tegenhouden om voor nageslacht te zorgen... 
Hier rammel ik heel hard en is er nog niet zo mee bezig op dit moment. Kaart het regelmatig aan in de hoop dat hij zegt, "okee, we kunnen". Tot nu toe lopen die pogingen op niks uit.
Hij wil nog graag genieten met mij, is bang dat hij straks aan huis gebonden is en niets meer kan doen. Vind ik onzin want ik ben heel makkelijk en denk dat ons leven wel zal veranderen, maar dat we nog net zo kunnen genieten. Maar heb hem helaas nog niet kunnen overtuigen. Daarnaast vindt hij het stiekem ook heel erg eng om papa te worden. Maar ik denk dat hij de leukste papa van de wereld wordt
Hier rammel ik heel hard en is
er nog niet zo mee bezig op dit moment. Kaart het regelmatig aan in de hoop dat hij zegt, "okee, we kunnen". Tot nu toe lopen die pogingen op niks uit.Hij wil nog graag genieten met mij, is bang dat hij straks aan huis gebonden is en niets meer kan doen. Vind ik onzin want ik ben heel makkelijk en denk dat ons leven wel zal veranderen, maar dat we nog net zo kunnen genieten. Maar heb hem helaas nog niet kunnen overtuigen. Daarnaast vindt hij het stiekem ook heel erg eng om papa te worden. Maar ik denk dat hij de leukste papa van de wereld wordt
Dit zou zo een post van mij kunnen zijn!!quote:Op maandag 8 december 2008 19:57 schreef Poezebeest het volgende:
Hier rammel ik heel hard en is
Hij wil nog graag genieten met mij, is bang dat hij straks aan huis gebonden is en niets meer kan doen. Vind ik onzin want ik ben heel makkelijk en denk dat ons leven wel zal veranderen, maar dat we nog net zo kunnen genieten. Maar heb hem helaas nog niet kunnen overtuigen. Daarnaast vindt hij het stiekem ook heel erg eng om papa te worden. Maar ik denk dat hij de leukste papa van de wereld wordt
Misschien kunnen we tips uitwisselen om zo snel mogelijk naar het volgende topic door te stromen...quote:Op maandag 8 december 2008 20:47 schreef Asyniur het volgende:
[..]
Dit zou zo een post van mij kunnen zijn!!
Als ik goede tips had, was ik niet meer in dit topic geweestquote:Op maandag 8 december 2008 21:00 schreef Poezebeest het volgende:
[..]
Misschien kunnen we tips uitwisselen om zo snel mogelijk naar het volgende topic door te stromen...
je hebt je PM box niet aan staan
Oeps, beetje late reactie, had je vraag niet gezienquote:Op zondag 30 november 2008 23:53 schreef bixister het volgende:
Yoni, waarom wil je eigenlijk niet rammelen, als ik vragen mag?
(misschien heb je 't al eens verteld, en sorry als de vraag te persoonlijk is!
Tja, beetje verschillende redenen eigenlijk. Ik heb sowieso al nooit zo heel erg de behoefte gehad aan een 'eigen' kindje, ik wilde altijd graag adopteren. Daar ben ik ook serieus mee begonnen, maar vlak voordat ik de voorlichtingscursus had, gingen vrijwel alle kanalen voor alleenstaanden dicht. Ik heb toen besloten er mee te stoppen, omdat het financieel een hele opgave zou zijn om het allemaal voor elkaar te krijgen, met inmiddels een hele grote kans dat het niet eens meer zou lukken.
Ik heb zelf ADHD en wil daar éigenlijk een eventueel natuurlijk kindje niet ook mee opzadelen (is erfelijk en zowel mijn vader als halfbroertje hebben het ook), dus daar komt een deel van mijn dillemma voor een eigen kindje vandaan (plus dat ik de wereld om ons heen helemaal niet zo positief vind veranderen en ik dus niet weet of ik daar uberhaupt nog een kindje in geboren wil laten worden).
Laatste, niet bepaald onbelangrijke punt, mijn vriend wil niet. Gewoon pertinent niet. Niet zelf (hij is gesteriliseerd), geen adoptie, geen pleeg.
Maar ja...ik rammel dus inmiddels wel weer.
Je hebt een punt... Lekker mutsig van mij, hahaquote:Op dinsdag 9 december 2008 07:17 schreef Asyniur het volgende:
[..]
Als ik goede tips had, was ik niet meer in dit topic geweest
je hebt je PM box niet aan staan
pm box is gefixed
Kan me heel goed voorstellen dat je om bovenstaande redenen geen biologisch kindje wil. Adopteren en pleegkinderen zijn dan een goed "alternatief" vindt dit een raar woord in deze contextquote:Op woensdag 10 december 2008 16:51 schreef Yoni het volgende:
[..]
Oeps, beetje late reactie, had je vraag niet gezien
Tja, beetje verschillende redenen eigenlijk. Ik heb sowieso al nooit zo heel erg de behoefte gehad aan een 'eigen' kindje, ik wilde altijd graag adopteren. Daar ben ik ook serieus mee begonnen, maar vlak voordat ik de voorlichtingscursus had, gingen vrijwel alle kanalen voor alleenstaanden dicht. Ik heb toen besloten er mee te stoppen, omdat het financieel een hele opgave zou zijn om het allemaal voor elkaar te krijgen, met inmiddels een hele grote kans dat het niet eens meer zou lukken.
Ik heb zelf ADHD en wil daar éigenlijk een eventueel natuurlijk kindje niet ook mee opzadelen (is erfelijk en zowel mijn vader als halfbroertje hebben het ook), dus daar komt een deel van mijn dillemma voor een eigen kindje vandaan (plus dat ik de wereld om ons heen helemaal niet zo positief vind veranderen en ik dus niet weet of ik daar uberhaupt nog een kindje in geboren wil laten worden).
Laatste, niet bepaald onbelangrijke punt, mijn vriend wil niet. Gewoon pertinent niet. Niet zelf (hij is gesteriliseerd), geen adoptie, geen pleeg.
Maar ja...ik rammel dus inmiddels wel weer.
Het is natuurlijk extra lastig dat je nu rammelt, maar dat je weet dat je vriend pertinent geen kids wil. Lijkt me erg lastig om daar mee om te gaan, dat gerammel kun je helaas niet uit zetten
Oh Poezebeest, ik vraag wel eens aan mijn man of hij ooit had gedacht dat het zo leuk zou zijn, en zijn antwoord is steevast nee. 
Maar ja, wrsch kunnen 100 kerels dat tegen de jouwe zeggen, dat zal zijn angst er niet minder om maken.
Ik hoop dat hij snel een beetje bijdraait.
Maar ja, wrsch kunnen 100 kerels dat tegen de jouwe zeggen, dat zal zijn angst er niet minder om maken.
Ik hoop dat hij snel een beetje bijdraait.
***
Dankjewel en ik hoop het ook! Ik wacht rustig af en ondertussen post ik gewoon hier tot ik uiterlijk in juni verhuis naar het volgende topic! Eigenlijk mag ik ook niet 'zeuren', juni is al bijna. Maar ik wil helemaal niet wachten tot juni, ik wil NU een baby...quote:Op woensdag 10 december 2008 21:33 schreef Brighteyes het volgende:
Oh Poezebeest, ik vraag wel eens aan mijn man of hij ooit had gedacht dat het zo leuk zou zijn, en zijn antwoord is steevast nee.
Maar ja, wrsch kunnen 100 kerels dat tegen de jouwe zeggen, dat zal zijn angst er niet minder om maken.
Ik hoop dat hij snel een beetje bijdraait.
Ik geloof dat ik ook rammel! Ik en mijn man hebben al een peutertje rondhuppelen maar dingen gaan hier thuis helaas nog niet zo van een leien dakje dat we nu gelijk voor een tweede kindje kunnen. Ik zit dus graag bij jullie in het wachtkamertje
Er zat een klein zigeunermeisje
Huilend op een steen
Huilend op een steen
Welkom in de wachtkamer Zigeunermeisje! 
De kachel brand, dus het is warm en gezellig. Hopelijk duurt het voor jou niet al te lang meer voor je door kan schuiven.
De kachel brand, dus het is warm en gezellig.
Hopelijk duurt het voor jou niet al te lang meer voor je door kan schuiven.
***
Welkom Zigeunermeisje Ik zou zeggen: hoe meer volk, hoe meer vreugd, maar dat klinkt ook zo raar hier Hopelijk hoef je hier niet te lang te vertoeven en kun je vlug doorstromen naar het volgende topic
Ik zou zeggen: hoe meer volk, hoe meer vreugd, maar dat klinkt ook zo raar hier Hopelijk hoef je hier niet te lang te vertoeven en kun je vlug doorstromen naar het volgende topic
Ik blijf verder rammelen, hé Poging vier met inspuitingen is mislukt dus waarschijnlijk volgende week een kijkoperatie. Ik hoop weliswaar volgend jaar helemaal uitgerammeld te zijn en de kerstperiode met drie te kunnen doorbrengen ipv onder ons tweetjes
Officieel ben ik vandaag eindelijk ook in 'verhuisvakantie' (al is dat alleen niet zo leuk
). Op 31 december hebben we er al bezoek, dus dan moeten we er echt wel helemaal in zitten Al wil mijn man eind deze week eigenlijk verhuizen, maar vraag me niet hoe we dat nog gaan klaren
Poging vier met inspuitingen is mislukt dus waarschijnlijk volgende week een kijkoperatie. Ik hoop weliswaar volgend jaar helemaal uitgerammeld te zijn en de kerstperiode met drie te kunnen doorbrengen ipv onder ons tweetjes Officieel ben ik vandaag eindelijk ook in 'verhuisvakantie' (al is dat alleen niet zo leuk
). Op 31 december hebben we er al bezoek, dus dan moeten we er echt wel helemaal in zitten Al wil mijn man eind deze week eigenlijk verhuizen, maar vraag me niet hoe we dat nog gaan klaren
Ah leuk verhuizen ik ben benieuwd hoe het wordt als het helemaal af-af is hoor!
Jammer dat de poging niet gelukt is
hopelijk geeft de kijkoperatie meer uitsluitsel.
Jullie beebje wacht gewoon tot het huisje helemaal ingericht is voor hem/haar dus het kan niet anders dan dat 2009 jullie jaar wordt hoor!
ik ben benieuwd hoe het wordt als het helemaal af-af is hoor!Jammer dat de poging niet gelukt is
hopelijk geeft de kijkoperatie meer uitsluitsel. Jullie beebje wacht gewoon tot het huisje helemaal ingericht is voor hem/haar dus het kan niet anders dan dat 2009 jullie jaar wordt hoor!
Wel, ik toon je binnen een paar jaar eens een foto als het af-af is Nee, het zal wel instapklaar zijn, maar er zal nog veel moeten gebeuren eens we er in zitten. But, who cares hé
Ik heb mijn baarmoeder ook al aangesproken en heb gezegd dat het binnen 9 maand echt wel helemaal OK zal zijn in ons huis, maar ik denk dat die nogal eigenwijs is en er gewoon eerst wil wonen. Het zou wel een beetje bij mijn karakter passen, ja
Nee, het zal wel instapklaar zijn, maar er zal nog veel moeten gebeuren eens we er in zitten. But, who cares hé Ik heb mijn baarmoeder ook al aangesproken en heb gezegd dat het binnen 9 maand echt wel helemaal OK zal zijn in ons huis, maar ik denk dat die nogal eigenwijs is en er gewoon eerst wil wonen. Het zou wel een beetje bij mijn karakter passen, ja
Welkom Zigeunermeisje!
En wat fijn dat dit topic langzaam leegstroomt!
Helaas zit ik hier nog wel even.. Nog een jaar of twee minstens te gaan.. Soms vind ik dat echt veel en veel te lang en soms ben ik ook wel blij dat het nog even niet kan. Klinkt raar als ik het zo opschrijf maar het is stiekem ook wel eng natuurlijk, een kindje.
En wat fijn dat dit topic langzaam leegstroomt!
Helaas zit ik hier nog wel even.. Nog een jaar of twee minstens te gaan.. Soms vind ik dat echt veel en veel te lang en soms ben ik ook wel blij dat het nog even niet kan. Klinkt raar als ik het zo opschrijf maar het is stiekem ook wel eng natuurlijk, een kindje.
Ik kreeg net een mailtje van mijn mamma, met daarin foto's van haar en mijn stiefvader met de één maand oude baby van een vriendinnetje van mijn mams...
Zo lief! Zowel de baby als mijn mams en stiefpaps met zo'n frummelig hoopje op schoot. En ze keken zo trots...
Ik moest (en moet) er helemaal van huilen omdat ik gewoon echt niet meer weet wat ik nou wil. En omdat ik vind dat ze zo naar mijn baby moeten kijken. Daar zit ik dan met al mijn rationele redenen om niet aan kinderen te gaan.
Verdomde biologische klok en eierstokken die kunnen rammelen!!
Zo lief! Zowel de baby als mijn mams en stiefpaps met zo'n frummelig hoopje op schoot. En ze keken zo trots...
Ik moest (en moet) er helemaal van huilen omdat ik gewoon echt niet meer weet wat ik nou wil. En omdat ik vind dat ze zo naar mijn baby moeten kijken. Daar zit ik dan met al mijn rationele redenen om niet aan kinderen te gaan.
Verdomde biologische klok en eierstokken die kunnen rammelen!!
Wat is het toch verdomde lastig wanneer je gevoel en verstand niet op één lijn zitten! Stomme biologische klok en rammelende eierstokken ook! Knuffel voor jou!quote:Op maandag 15 december 2008 20:21 schreef Yoni het volgende:
Ik kreeg net een mailtje van mijn mamma, met daarin foto's van haar en mijn stiefvader met de één maand oude baby van een vriendinnetje van mijn mams...
Zo lief! Zowel de baby als mijn mams en stiefpaps met zo'n frummelig hoopje op schoot. En ze keken zo trots...
Ik moest (en moet) er helemaal van huilen omdat ik gewoon echt niet meer weet wat ik nou wil. En omdat ik vind dat ze zo naar mijn baby moeten kijken. Daar zit ik dan met al mijn rationele redenen om niet aan kinderen te gaan.
Verdomde biologische klok en eierstokken die kunnen rammelen!!
Gets Yoni, is dit iets wat bij jou pas recent is gaan spelen?
Er zat een klein zigeunermeisje
Huilend op een steen
Huilend op een steen
Nee, ik heb jaren gerammeld, ben zelfs een adoptieprocedure begonnen in m'n eentje. Helaas heb ik hier heel snel mee moeten stoppen omdat er voor alleenstaanden vrijwel geen opties meer waren tot adoptie en het me wel handen vol geld zou gaan kosten.
Ik heb alleen nooit zo de behoefte gehad aan een 'eigen' kindje (zie ook eerder in dit topic), maar dat begint nu dus ineens wel te komen.
Ik heb alleen nooit zo de behoefte gehad aan een 'eigen' kindje (zie ook eerder in dit topic), maar dat begint nu dus ineens wel te komen.
Naja, het zal wel weer wegzakken. Ik kan toch ook niet ineens een vent tevoorschijn toveren die wel wil of een land zover krijgen dat ze ineens wel weer alleenstaanden laten adopteren, dus veranderen gaat er toch niks voorlopig. En gelukkig gaat rammelen altijd in vlagen (alleen nu een beetje boel!)
(alleen nu een beetje boel!)
yoni, ik las nu pas je antwoord van laatst. da's wel een heel lastige situatie inderdaad... wat moeilijk zeg! en ik wist wel dat je met die procedure gestart was, maar niet dat je er ook weer mee gestopt was.
waarom wil je vriend 't zo pertinent niet? dat argument van die wereld, daar kan ik me erg goed iets bij voorstellen overigens. ik denk ook regelmatig 'wat doen we ze eigenlijk aan...' (niet dat ik je andere argumenten onlogisch vind hoor, maar dit is er een die mij ook bezighoudt, vandaar).
waarom wil je vriend 't zo pertinent niet? dat argument van die wereld, daar kan ik me erg goed iets bij voorstellen overigens. ik denk ook regelmatig 'wat doen we ze eigenlijk aan...' (niet dat ik je andere argumenten onlogisch vind hoor, maar dit is er een die mij ook bezighoudt, vandaar).
Idd gaat rammelen in vlagen, de ene keer wat meer en de andere keer wat minder. Ik kan het ook wel wat minder laten rammelen als ik over alle nadelen denk. Maar als ik dan een minuut later een baby zie rammel weer net zo hard 
Hoop dat het rammelen snel minder wordt of dat je een oplossing vindt om het rammelen op een andere manier te laten stoppen.
Is pleegmoeder zijn niet iets om over na te denken?
Hoop dat het rammelen snel minder wordt of dat je een oplossing vindt om het rammelen op een andere manier te laten stoppen.Is pleegmoeder zijn niet iets om over na te denken?
Tja, waarom wil mijn vriend niet. Om heel eerlijk te zijn, ken ik zijn precieze beweegredenen niet (behalve dan vrijheid etc). Hij wil het gewoon niet Nooit gewild ook.
Hij is wel al jaren mentor/bewindvoerder van een zwaar verstandelijk gehandicapte jongen van 23, maar goed dat is wel weer heel wat anders. En dat is weer iets waar ik niks mee kan. Sowieso deed en doet hij dat met zijn ex samen en ik 'kan' niet zoveel met iemand met zoveel beperkingen.
Nu is hij ook nog een stuk ouder dan ik ben (we schelen 14 jaar) dus voor hem is het ook echt wel een afgesloten hoofdstuk wat dat betreft. Wat ik wel heel jammer vind, is dat hij ook geen pleegzorg wil overwegen, terwijl dat iets is wat heel erg in zijn straatje past (jaren in jeugdzorg gewerkt e.d.).
En ja, dat adopteren. Ik denk soms wel eens dat ik misschien toch te snel gestopt ben, maar het zag er zo uitzichtloos uit op dat moment. Aan alle kanten werden alle kanalen gesloten en om dan in je uppie zoveel geld te gaan investeren....
Berekenend haast, maar ja. Ik hou wel de ontwikkelingen in de gaten, het is altijd een weg die ik alsnog kan inslaan (in ieder geval tot ik een jaar of 40 ben... dus heb nog even).
Nooit gewild ook. Hij is wel al jaren mentor/bewindvoerder van een zwaar verstandelijk gehandicapte jongen van 23, maar goed dat is wel weer heel wat anders. En dat is weer iets waar ik niks mee kan. Sowieso deed en doet hij dat met zijn ex samen en ik 'kan' niet zoveel met iemand met zoveel beperkingen.
Nu is hij ook nog een stuk ouder dan ik ben (we schelen 14 jaar) dus voor hem is het ook echt wel een afgesloten hoofdstuk wat dat betreft. Wat ik wel heel jammer vind, is dat hij ook geen pleegzorg wil overwegen, terwijl dat iets is wat heel erg in zijn straatje past (jaren in jeugdzorg gewerkt e.d.).
En ja, dat adopteren. Ik denk soms wel eens dat ik misschien toch te snel gestopt ben, maar het zag er zo uitzichtloos uit op dat moment. Aan alle kanten werden alle kanalen gesloten en om dan in je uppie zoveel geld te gaan investeren....
Berekenend haast, maar ja. Ik hou wel de ontwikkelingen in de gaten, het is altijd een weg die ik alsnog kan inslaan (in ieder geval tot ik een jaar of 40 ben... dus heb nog even
).
Duidelijk verhaal hoor, helaas niks aan te doen aan een man die niet wil. Enige is een goed gesprek aangaan en jouw wensen kenbaar maken en hopen dat hij ooit bijdraait.
Of een andere man zoeken, maar da's ook weer zoiets...
Of een andere man zoeken, maar da's ook weer zoiets...
Hoeveel tijd heb je nog tot je 40e?
Ik vind het een moeilijk iets, je leeft maar 1 keer en gelijk ook zonder of met kinderen. Ook later, als we groot zijn en weer kleiner worden, bedoel ik.
Ik vind het een moeilijk iets, je leeft maar 1 keer en gelijk ook zonder of met kinderen. Ook later, als we groot zijn en weer kleiner worden, bedoel ik.
Er zat een klein zigeunermeisje
Huilend op een steen
Huilend op een steen
Ja je kunt niet kiezen om het ene leven met en het andere leven zonder te leven. Best jammer, want zowel een leven met als een leven zonder kinderen lijkt lijkt mij fijn. Wil ik wel een leven zonder kinderen én zonder rammelende eierstokken.
Ik heb nog 10,5 jaar tot mijn 40equote:Op maandag 15 december 2008 22:58 schreef Zigeunermeisje het volgende:
Hoeveel tijd heb je nog tot je 40e?
Ik vind het een moeilijk iets, je leeft maar 1 keer en gelijk ook zonder of met kinderen. Ook later, als we groot zijn en weer kleiner worden, bedoel ik.
(ik word in juni 30). Dus ik heb nog wel eventjes. Het gekke is dat ik vroeger nooit heb getwijfeld. Ik zou 'gewoon' gaan trouwen en kindjes maken. Klaar. Maar zo 'gewoon' is dat allemaal dus niet.
En inderdaad, je leeft maar één keer....
Yoni, moeilijk... Rond de 30 is echt zo' n leeftijdsomslagpunt. Ik heb destijds de keus gemaakt om zelf die keus en kans te maken ipv voor eeuwig op mijn ex-partner te wachten en mijn relatie toen beeindigd. Dan maar alleen en zonder kinderen, dacht ik...
2 mnd later had ik een nieuwe vriend, juist wat ik helemaaaaal niet wilde. Ik wilde graag een tijdje single zijn.
En 12 maand later was ik uitgerekend... En ik heb nooit spijt gehad.
2 mnd later had ik een nieuwe vriend, juist wat ik helemaaaaal niet wilde. Ik wilde graag een tijdje single zijn.
En 12 maand later was ik uitgerekend... En ik heb nooit spijt gehad.
I'm so glamourous I piss glitter!
ha ha burdie, erg he baby's en foto's daarvan zijn heel erg......zodra ik weer een kleine van vrienden op schoot heb zegt meteen iedereen "staat je goed" Jaaaaaaahaaaaa dat weet ik. pppffff rammelen, vermoeiend!
Zo had ik op het doopfeest van mijn neefje een tijd lang mijn neefje op mijn schoot. De priester vroeg wie ik precies was en vroeg of ik al kinderen had want het leek blijkbaar zo natuurlijk. Even slikken, mijn zus die niet wist welke kant ze moest opkijken en dan maar zeggen dat het nog eventjes zal duren. Kwestie van niet nog meer mensen ongemakkelijk te maken Maar auw, wat was dat even een pijnlijk moment.
Maar auw, wat was dat even een pijnlijk moment.
Sja, ik ben een 'kindermagneet'... waar ik ook ben, als er kinderen zijn, ben ik binnen no-time met ze aan het spelen, stoeien, geinen, etc 
.
Ik rammel gelukkig niet altijd even hard, maar afgelopen week had ik gedroomd dat ik zwanger was. Voor mij tijd om even iets minder in OUD te lurken (maar het is zo leuheuheuheuheuk!).
als het niet lukt, lijkt het rammelen me nog veel moeilijker 
.
.Ik rammel gelukkig niet altijd even hard, maar afgelopen week had ik gedroomd dat ik zwanger was. Voor mij tijd om even iets minder in OUD te lurken (maar het is zo leuheuheuheuheuk!
). als het niet lukt, lijkt het rammelen me nog veel moeilijker .
Ter zelfbescherming kijk ik ook bijna nooit in bepaalde topics, hoor, Burdie.
Soms moet ik ook gewoon minder posten of lurken in OUD omdat ik me er soms slechter door voel. Onlangs zat ik te snotteren aan mijn pc toen ik hier aan het posten was (waarschijnlijk na minder goed nieuws van de gyn). Reactie van mijn man: als dit door FOK! komt, kan je daar wat mij betreft direct mee stoppen. Hard, maar het helpt wel voor mij
Het rammelen makkelijker of moeilijker? Ik weet het niet
Doordat ik weet dat we er mee bezig zijn, rammel ik soms minder, maar op het moment dat ik minder goed nieuws krijg, is de mentale klap wel groter en wordt het rammelen weer erger. Het is echt dubbel voor mij eigenlijk. Dat met de priester was gewoon ff pijnlijk omdat ik eerder zin had om het uit te schreeuwen dat we echt al een tijdje bezig zijn, maar daar is die man natuurlijk niet mee gebaat
Soms moet ik ook gewoon minder posten of lurken in OUD omdat ik me er soms slechter door voel. Onlangs zat ik te snotteren aan mijn pc toen ik hier aan het posten was (waarschijnlijk na minder goed nieuws van de gyn). Reactie van mijn man: als dit door FOK! komt, kan je daar wat mij betreft direct mee stoppen. Hard, maar het helpt wel voor mij
Het rammelen makkelijker of moeilijker? Ik weet het niet
Doordat ik weet dat we er mee bezig zijn, rammel ik soms minder, maar op het moment dat ik minder goed nieuws krijg, is de mentale klap wel groter en wordt het rammelen weer erger. Het is echt dubbel voor mij eigenlijk. Dat met de priester was gewoon ff pijnlijk omdat ik eerder zin had om het uit te schreeuwen dat we echt al een tijdje bezig zijn, maar daar is die man natuurlijk niet mee gebaat
